Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Chmielewska, M." wg kryterium: Autor


Tytuł:
Masa jajowa mrożona niepasteryzowana
Jaichnaja morozhennaja ne pasterizovannaja massa
Unpasteurized frozen egg substance
Autorzy:
Grubner, M.
Chmielewska-Zielinska, B.
Gruszczynski, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/874125.pdf
Data publikacji:
1963
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
masa jajowa
konserwowanie zywnosci
mrozenie
pasteryzacja
badania bakteriologiczne
Salmonella
dezynfekcja
stan sanitarny
egg mass
food preservation
frost
pasteurization
bacteriological examination
disinfection
sanitary state
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1963, 14, 2
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Występowanie pestycydów persystentnych w wodach użytkowanych dla potrzeb komunalnych na terenie miast Krakowa i Warszawy oraz województw gdańskiego, łódzkiego i olsztyńskiego
Persistent pesticides in waters used for community purposes in the cities of Cracow and Warsaw and in the provinces of Gdańsk, Olsztyn and Łódź
Autorzy:
Luczak, J.
Brudny, E.
Chmielewska, Z.
Traczyk, J.
Jurkiewicz, J.
Krzeczkowska, I.
Siudak, F.
Lewtak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/871882.pdf
Data publikacji:
1973
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
pestycydy
wody uzytkowe
Krakow
Warszawa
woj.gdanskie
woj.lodzkie
woj.olsztynskie
wystepowanie
zawartosc pestycydow
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1973, 24, 1
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyniki badań terenowych przeprowadzonych w Lesie Katyńskim k
Autorzy:
Blombergowa, Maria M.
Głosek, Marian.
Pietrzak, Mirosław.
Powiązania:
Zbrodnia katyńska : historia -- rzeczywistość -- prawda : materiały Ogólnopolskiej Sesji Naukowej w 55 rocznicę zbrodni katyńskiej, [28-29 kwietnia 1995]. [Cz. 1] Gdańsk-Gdynia, 1995 S. 17-30
Współwytwórcy:
Książek-Czermińska, Małgorzata. Redakcja
Wejsflog-Rodziewicz, Ewa. Redakcja
Ząbczyk-Chmielewska, Barbara. Redakcja
Data publikacji:
1995
Tematy:
Ogólnopolska Sesja Naukowa nt.: Zbrodnia Katyńska. Historia -- Rzeczywistość -- Prawda (28-29.04.1995; Gdańsk-Gdynia)
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Rozwój korzeni grochu zwyczajnego (Pisum sativum L.) w warunkach stresu glinowego i silnego zakwaszenia środowiska
Development of pea (Pisum sativum L.) roots under aluminium stress conditions and strong acidity of medium
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Chwil, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/794187.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
uprawa roslin
groch zwyczajny
Pisum sativum
system korzeniowy
tempo wzrostu
wzrost roslin
budowa anatomiczna
glin
stres glinowy
stres roslin
zakwaszenie gleby
stopien zakwaszenia
Opis:
Roots of pea cv. “Cukrowy Iłówiecki” were studied in water cultures using AlCl₃ in following doses: 0, 3, 6, 27 mg Al/dm³ medium (3-weeks course) as well as 0, 6, 27 g Al/dm³ medium (1-week course). Root length measurements were carried out in several terms. There were compared the anatomical structures of top and proximal root zones in a light microscope. The surface of a cap and epidermis were investigated in a scanning electron microscope. Aluminium doses inhibited root elongative growth proportional to the concentrations applied. Root thickness significantly increased at the highest Al levels. Deep outer tissue destructions as well as inner structure distempers like: hypertrophv and cell damage in various root regions were observed.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1998, 456
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ nadmiaru glinu na budowę łodygi i liści grochu zwyczajnego (Pisum sativum L.)
Effect of aluminium excess on stem and leaves structure of pea (Pisum sativum L.)
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Chwil, M.
Szadura, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/797782.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
uprawa roslin
groch zwyczajny
Pisum sativum
zakwaszenie gleby
jony glinu
glin
dzialanie toksyczne
system korzeniowy
nadmiar glinu
lodygi
liscie
budowa anatomiczna
stres roslin
stres glinowy
zmiany strukturalne
Opis:
Shoots of pea cv. ‘Cukrowy Iłówiecki’ were studied after 3-weeks hydroponieal culturing. There were applied four aluminium levels: 0, 3, 6, 27 mg Al/dm³ of medium Shoot height, stem diameter, leaf surface area and their tissues were compared. The light as well as scanning electron microscopies were applied. The aluminium stress (27 mg Al/dm³) caused the significant decrease of stem height and diameter as well as leaf surface area reduction. There was also observed the reduction of cell size within some tissues and enlargement of their walls. Anomalies in epidermis cells arrangement and increase of wax coating on their surface were also noted.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1998, 456
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rożnik przerośnięty (Silphium perfoliatum L.) nowa roślina alternatywna. Część II. Badania fitochemiczne
Autorzy:
Wolski, T.
Kowalski, R.
Mardarowicz, M.
Weryszko-Chmielewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/802054.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Przeprowadzono badania fitochemiczne kwiatostanów, liści i kłączy rożnika przerośniętego Silphium perfoliatum L. Określono zawartość procentową wody, popiołu i olejku eterycznego w analizowanych organach rośliny. Po raz pierwszy wykazano obecność garbników oraz oznaczono ich zawartość procentową w badanych surowcach. Oceniono skład jakościowy i ilościowy związków chemicznych występujących w olejku eterycznym, otrzymanym z kwiatostanów nie poddawanych hydrolizie. Do najważniejszych zidentyfikowanych związków metodą GC/MS zaliczyć można: α-pinen, tlenek kariofilenu, germakren D, ß-oplopenon, spatulenol, ß-kariofilen, trans-verbenol, ß-pinen, kamfen, α-humulen. Analizowano skład zespołów wolnych kwasów fenolowych występujących w kwiatostanach i kłączach S. perfoliatum L. metodami TLC i HPLC. Stwierdzono obecność następujących kwasów fenolowych: kwasu protokatechowego, kwasu salicylowego, kwasu wanilinowego, kwasu kawowego, kwasu p-kumarowego, kwasu ferulowego.
Percentage of water as wellas the contents of ash, essential oils, phenolic acids in inflorescences, leaves and rhizomes of Silphium perfoliatum L. were evaluated in the experiment. The presence and amounts of tannins in raw materials were determined for the first time. Moreover the compounds of essential oil in inflorescences were analysed using GC/MS method. GC/MS study revealed the following main components of essential oil: α-pinene, ß-caryophyllene, germacrene D, ß-oplopenone, spathulenol, ß-caryophyllene, trans-verbenol, ß-pinen, camphene and a-humulene. In rhizomes and inflorescences the complexes of free phenolic acids were identified. Protocatechuic, salicylic, vanilic, caffeic, p- coumaric and ferulic acids were identified as phenolic acids using TLC and HPLC chromatographic analysis.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1999, 468
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zagrożenia ekologiczne związane z uprawą dyptamu jesionolistnego (Dictamnus albus L.)
Autorzy:
Wolski, T.
Baj, T.
Mardarowicz, M.
Weryszko-Chmielewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/801015.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Badaniami objęto dwie odmiany dyptamu jesionolistnego (Dictamnus albus L.) odmianę białą i różową Albiflores i Rosapurple. Analizę olejków eterycznych prowadzono stosując metodę GC/MS, zaś analizę furanokumaryn wykonywano przy użyciu metod: TLC i HPLC. Badania dotyczyły składników mogących być przyczyną fotodermatoz i obejmowały olejki eteryczne i furanokumaryny. Jak wykazały badania GC/MS głównymi składnikami olejków eterycznych są: limonen, terpinolen, myrcen, α-terpineoł i germacren D, natomiast analiza HPLC wykazała, że w składzie zespołu furanokumarynowego występują: psoralen, bergapten, ksantotoksyna i izopimpinelina. Wykonano również badania anatomiczno-morfologiczne dotyczące rozmieszczenia i budowy gruczołów oraz tkanek wydzielniczych w dyptamie jesionolistnym, których uszkodzenie może być przyczyną emisji związków odpowiedzialnych za powstawanie fotodermatoz.
Two cultivars of dittany (Dictamnus albus L.), Albiflores and Rosapurple, were examined. The etheric oils were analysed by GC/MS method, and furanocoumarins were examined by TLC and HPLC methods. In etheric oil the limonene, terpinolene, myrcene, α-terpineol and germacrene D were identified while in furanocoumarins the occurrence of psoralen, bergapten, xanthotoxin, isopimpinellin was confirmed.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1999, 468
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ różnych sposobów konserwacji ugoru na zapas wody w glebie lekkiej
The influence of various ways of fallow conservation on water storage in the light soil
Autorzy:
Podstawka-Chmielewska, E.
Kurus, J.
Kosior, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/10583379.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
grunty orne
gleby
gleby lekkie
warunki meteorologiczne
ugory
zapas wody w gruncie
zabiegi pielegnacyjne
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio E. Agricultura; 2004, 59, 2; 731-736
0365-1118
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio E. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza porównawcza cech anatomicznych liści czterech odmian leszczyny wielkoowocowej (Corylus L.) wykazujących różną podatność na żerowanie zdobniczki leszczynowej (Myzocallis coryli Goetze)
The comparative analysis of anatomical traits of four largefruited hazelnut cultivars showing different susceptibility to filbert aphid (Myzocallis coryli Goetze) feeding
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Gantner, M.
Kostrzewska-Kuczumow, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27965.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Investigations related to morphological and anatomical traits of leaves of four largefruited hazelnut (Corylus L.) cultivars characterised by different susceptibility to filbert aphid (Myzocallis coryli Goetze) feeding. The following parameters were measured: the thickness of leaf blade, the number of stomata, the length of secretory and mechanical hairs and their density on the leaf, the thickness of adaxial and abaxial epidermis and the thickness of their external cell walls. Observations of cross sections of the leaves were made in a light microscope and the surface of the adaxial epidermis was analysed in a scanning electron microscope. It was shown that leaves of the cultivars susceptible to M. coryli feeding had the thinnest leaf blade, especially in the main vein, and many more stomata. Besides, the cultivar most resistant to filbert aphid feeding, White Filbert, was marked by the largest height of the adaxial epidermis cells and the strongest striation of the cuticle in abaxial epidermis. On leaves of this cultivar, the number of mechanical hairs was the highest, while the lowest number of them was noted on Wonder from Bollwiller, the most susceptible cultivar.
Badania dotyczyły morfologicznych i anatomicznych cech liści czterech od- mian leszczyny wielkoowocowej (Corylus L.) charakteryzujących się różną podatno- ścią na żerowanie zdobniczki leszczynowej (Myzocallis coryli Goetze). Przebadano następujące parametry: grubość blaszki liściowej, liczbę aparatów szparkowych, licz- bę i długość włosków mechanicznych i wydzielniczych, grubość warstwy epidermy górnej i dolnej oraz grubość ich zewnętrznych ścian. Obserwacje przekrojów po- przecznych liści prowadzono w mikroskopie świetlnym, a powierzchnię epidermy doosiowej analizowano w skaningowym mikroskopie elektronowym. W wyniku ba- dañ wykazano, że liście odmian bardziej podatnych na występowanie zdobniczki leszczynowej mają cieñszą blaszkę liściową, zwłaszcza w nerwie głównym oraz po- siadają więcej aparatów szparkowych. Ponadto odmiana Lamberta Biały, najbardziej odporna na żerowanie zdobniczki leszczynowej, wyróżniała się największą wysoko- ścią komórek doosiowej epidermy oraz najsilniejszym prążkowaniem kutykuli w epi- dermie odosiowej. Na liściach tej odmiany stwierdzono ponadto najwięcej włosków mechanicznych, podczas gdy ich najmniejszą liczbę odnotowano na liściach odmia- ny Cud z Bollwiller, najbardziej podatnej na żerowanie mszycy.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2006, 59, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diversity of the floral nectaries surface of four Crataegus L. species
Zroznicowanie powierzchni nektarnikow kwiatowych czterech gatunkow z rodzaju Crataegus L.
Autorzy:
Chwil, M
Konarska, A
Weryszko-Chmielewska, E
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26759.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
scanning electron microscope
nectary surface
Crataegus crus-galli
stoma
cuticle
Crataegus curvisepala
diversity
floral nectary
epidermis
Crataegus coccinea
nectary
Crataegus
Crataegus prunifolia
Rosaceae
Opis:
The performed studies focused on the surface structure of floral nectaries of four species from the following genus: C. coccinea L , C. crus-galli L, C. curvisepala Lindm and C. prunifolia (Poiret) Pers. The observations of the epidermis area were made in a scanning electron microscope (SEM). A nectary appears to be shaped like a slightly curved disk situated between the pistil style and the basal part of the stamens filaments. The nectary area of the studied species differed substantially as regards the cuticle sculpture and stomata number. The nectary secretion in Crataegus flowers proceeds through the stomata located below a level of the other epidermis cells, in the deep indents of the secretory tissue. The highest stomata number in 1 mm² nectary epidermis was recorded in C. crus-galli, C. coccínea, C. prunifolia and finally, C. curvisepala. Analyzing the nectary cuticular structure in respect of its increasing complexity (absence or presence of stripes), the investigated taxons can be ordered as following: Crataegus curvisepala, C. coccinea, C. crus-galli and C. prunifolia.
Przeprowadzone badania dotyczyły budowy powierzchni nektarników kwiatowych czterech gatunków z rodzaju Crataegus: C. coccínea L., C. crus-galli L., C. curvisepala Lindm. i C. prunifolia (Poiret) Pers. Obserwacje epidermy przeprowadzono w skaningowym mikroskopie elektronowym (SEM). Nektarnik ma kształt lekko wygiętego dysku leżącego między szyjką słupka, a nasadową częścią nitek pręcikowia. Powierzchnia epidermy nektarników badanych gatunków różniła się znacznie urzeźbieniem kuty kuli i liczbą aparatów szparkowych. Sekrecja nektaru w kwiatach Crataegus odbywała się przez aparaty szparkowe, które były położone poniżej poziomu pozostałych komórek skórki, w głębokich obniżeniach tkanki wydzielniczej. Największą liczbę szparek w mm² epidermy nektarnika stwierdzono u C. crus-galli, a następnie C. coccínea, C. prunifolia i C. curvisepala. Analizując kutykularną strukturę nektarników pod względem wzrastającego stopnia skomplikowania budowy (brak lub obecność prążków) badane taksony można uporządkować następująco: Crataegus curvisepala, C. coccínea, C. crus-galli i C. prunifolia.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2006, 59, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Morfologia prezentera pyłkowego i polimorfizm ziaren pyłku Taraxacum officinale F. H. Wigg.
The morphology of pollen presenter and polymorphism of pollen grains Taraxacum officinale F. H. Wigg.
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Chwil, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27671.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The study of the structure of the pollen presenter of Taraxacum officinale and morphology of pollen grains was conducted based on plant material sampled from three different sites. One of them was a forest meadow situated away from the city, and the other two were located in the city centre of Lublin. Light and electron scanning microscopy were used in the study. The pollen presenter in Taraxacum officinale occurs at the upper part of the style situated over the androecium and on the outer part of the stigma. Numerous unicellular trichomes are found on the entire surface of the epidermis of the presenter. The function of the presenter consists in transferring pollen grains above the androecium and corolla petals. Its activity does not stop after pollen release from anthers. Taraxacum pollen grains represent the Crepis - type. Most frequently, they are tricolporate, radially symmetric and isopolar. In terms of the size, they are included in medium-sized grains. In the material examined, many deformed and asymmetric grains were observed, though they were marked by high viability at the level of 96.5-99%. Grains with the largest average lengths of the equatorial and polar axes were found in plants sampled from the meadow situated out of town. In the plant material from all sites, grains with disturbances of the external structure occurred.
Badania struktury prezentera pyłkowego i morfologii ziaren pyłku Taraxacum officinale przeprowadzono w oparciu o materiał roślinny pobrany z trzech różnych stanowisk. Jedno z nich stanowiła leśna łąka oddalona od miasta, pozostałe dwa były położone w śródmieściu Lublina. Do badañ zastosowano mikroskopię świetlną oraz elektronową skaningową.Prezenter pyłkowy u Taraxacum officinale występuje na górnej część szyjki słupka położonej ponad pręcikowiem i na zewnętrznej części znamienia. Na całej powierzchni epidermy prezentera występują liczne jednokomórkowe włoski. Funkcja prezentera polega na wyniesieniu ziaren pyłku ponad pręcikowie i płatki korony. Jego aktywność nie ustaje po wypyleniu pylników. Ziarna pyłku Taraxacum reprezentują Crepis typ. Najczęściej są one trójbruzdowoporowe ( tricolporate), promieniście symetryczne i równobiegunowe. Pod względem wielkości są zaliczane do średnich. W badanym materiale zaobserwowano wiele ziaren zdeformowanych i asymetrycznych, chociaż odznaczały się wysoką żywotnością 96,5 99%. Ziarna o największych średnich długościach osi biegunowej i równikowej występowały u roślin pochodzących z łąki położonej poza miastem. W materiale roślinnym ze wszystkich stanowisk występowały ziarna z zaburzeniami budowy zewnętrznej.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2006, 59, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nutritive for insects attractants in Asphodelus albus Miller flowers
Atraktanty pokarmowe dla owadow w kwiatach Asphodelus albus Miller
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E
Chwil, M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28459.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
white asphodel
morphology
pollen efficiency
pollen grain
nectar secretion
nectary
insect
flower
Asphodelus albus
nutritive attractant
Opis:
The studies on Asphodelus albus Miller flowers were conducted in the Botanical Garden of the UMCS in Lublin in the years 2004-2005. The flower nectaries location was determined in a stereoscopic microscope. The nectaring abundance was studied with a pipette method described by Jabłoński and Szklanowska (1979), while pollen efficiency determined after Warakomska's ether method (1972). Pollen viability was computed in a sample of 400 grains after acetocarmine staining. The following measurements of pollen grains were made: the length of polar axis (P), equatorial longitudinal axis (EL) and equatorial transverse axis (ET). In Asphodelus albus flowers, there are three nectary glands located in the ovary septa whose outlets are situated in the upper part of the ovary. The nectar secretion starts in a dehiscing bud and persists until the withering stage of perianth leaves. Considering the size of monocolpate pollen grains of Asphodelus albus, they are ranked among great, whereas their shape assumed flattened and circular at the polar view. In the Poland climatic conditions, a pollen showed high vitality (98%). The Asphodelus albus plants constitute a valuable source of nutrition for the pollinators as a single flower generated on average 4,22 mg sugars and 0,2 mg of pollen grains.
Badania kwiatów Asphodelus albus Miller przeprowadzono na terenie Ogrodu Botanicznego UMCS w Lublinie w latach 2004-2005. W mikroskopie stereoskopowym określono położenie nektarników kwiatowych. Obfitość nektarowania badano metodą pipetową opisaną przez Jabłońskiego i Szklanowską (1979). Do oznaczeń wydajności pyłkowej kwiatów zastosowano metodę eterową Warakomskiej (1972). Żywotność pyłku obliczono w próbie 400 ziaren po zabarwieniu acetokarminem. Wykonano pomiary ziaren pyłku: określono długość osi biegunowej (P) oraz osi równikowej podłużnej (EL) i poprzecznej (ET). W kwiatach Asphodelus albus występują trzy gruczoły nektarnikowe położone w przegrodach zalążni, które mają ujścia usytuowane w górnej części zalążni. Sekrecja nektaru rozpoczyna się w pękającym pąku i trwa do fazy więdnięcia listków okwiatu. Jednobruzdowe ziarna pyłku Asphodelus albus pod względem wielkości zaliczono do dużych, zaś ich kształt określono jako spłaszczony, a w położeniu biegunowym kolisty. Pyłek w warunkach klimatycznych Polski wykazał wysoką żywotność (98%). Rośliny Asphodelus albus są wartościowym źródłem pokarmu dla owadów zapylających, gdyż jeden kwiat wytwarzał średnio 4,22 mg cukrów i 0,2 mg pyłku.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2006, 59, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przystosowania ekologiczne kwiatów Hypocyrta glabra Hook.
Ecological adaptations of Hypocyrta glabra Hook. flowers
Autorzy:
Czerneckyj, M.
Weryszko-Chmielewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27207.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The research on the blooming ecology and the flower morphology of Hypocyrta glabra Hook. (Gesneriaceae) cultivated in laboratories and outdoors have been carried out. The life span of flowers and morphological changes in successive phases of the blooming period have been observed. The H. glabra flowers are protandrous and the stamens translocate during the flowering process. The macro- and microstructure of calyx, corolla, androecium, gynoecium and nectaries have been analyzed. The size, shape and viability of pollen grains have been designated and their number per stamen head has been calculated. The location of nectaries in H. glabra flowers has suggested that they stem from the 5th stamen during phylogenesis. It has been proved that the nectaries are provided by numerous vascular bundles and that the nectar is secreted by stomata. The stomatal field comprises 2/5 of nectary height and is situated on the abaxial side of the apix part. The average number of stomata is 63.2 per 1 mm2. The average amount of nectar produced by 10 flowers in their fourth day of life reached 223.7 mg. The sugar concentration was 32.7%. Numerous glandular and non-glandular trichomes have been noticed on the surface of calyx, corolla and gynoecium, which indicate the xeromorphic adaptation of the flower. It has been observed that the numbers of glandular and non-glandular trichomes per unit of the external surface of corolla are similar. Outdoors the secretion produced by calyx and corolla glands was willingly collected by wasps. It seems that such features of H. glabra flowers as position, shape and colour of corolla, the abundance of the nectar and pollen produced are connected with their adaptation to pollination by humming-birds in the species natural environment.
Przeprowadzono badania dotyczące ekologii kwitnienia i budowy kwiatu roślin Hypocyrta glabra Hook. (Gesneriaceae) uprawianych w warunkach laboratoryjnych i balkonowych (sezon letnio-jesienny). Ustalono długość życia kwiatów oraz zaobserwowano zmiany w ich morfologii w kolejnych fazach kwitnienia. Stwierdzono, ze kwiaty H. Glabra charakteryzują się zdolnością przemieszczania pręcików w czasie kwitnienia oraz przedprątnością. Analizowano makro- i mikrostrukturę poszczególnych elementów kwiatowych kielicha, korony, pręcikowia, słupka i nektarnika. Określono wielkość, kształt i żywotność ziarn pyłku oraz ich liczbę w główce pręcikowej. Położenie nektarnika w kwiecie H. Glabra świadczy o tym, że został on wykształcony z 5-go pręcika w filogenezie tego gatunku. Wykazano, że nektarnik jest zaopatrywany przez liczne wiązki przewodzące, a nektar wydzielany jest za pośred- nictwem aparatów szparkowych. Pole szparkowe stanowi 2/5 wysokości nektarnika i znajduje się w szczytowej części po jego odosiowej stronie, a liczba aparatów szparko- wych na 1 mm 2 tej powierzchni wynosi średnio 63,2. Masa nektaru wyprodukowana przez 10 kwiatów w czwartym dniu ich życia osiągała 223,7 mg, przy zawartości cukrów wynoszącej 32,7%. Na powierzchni kielicha, korony i słupka zaobserwowano występowanie licznych włosków wydzielniczych i mechanicznych, które świadczą o kseromorficznych przystosowaniach kwiatu. Stwierdzono, ze liczba takich struktur ochronnych i wydzielniczych na jednostce powierzchni zewnętrznej korony kwiatu jest zbliżona. W warunkach balkonowych wydzielina wytwarzana przez gruczoły kielicha i korony kwiatu była chętnie pobierana przez osy. Wydaje się, że niektóre cechy budowy kwiatu H. glabra, takie jak położenie w przestrzeni, kształt i barwa korony, obfitość nektaru i pyłku związane są z jego przystosowaniem do zapylania przez kolibry w ojczyünie wymienionej rośliny.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2006, 59, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pyłek bylicy (Artemisia L.) w aeroplanktonie Lublina, 2001–2005
Mugwort (Artemisia L.) pollen in aeroplankton of Lublin, 2001–2005
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Kaszewski, B.M.
Piotrowska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The course of the Artemisia pollen season was recorded in Lublin over a period of five years: 2001-2005. The volumetric method was applied in the studies, using a VPPS 2000 Lanzoni trap. The length of the season was determined by the 98% method. The impact of several meteorological factors on the start and course of the pollen season was analysed. It was found that in the five-year period studied the mugwort pollen season started in the second or third decade of July and lasted 59-90 days. Maximum concentrations in the range of 103-221 pollen grains in 1 m3 of air were noted between 2 and 9 August. Annual totals of mugwort pollen grains ranged from 1496 to 2532. A significant positive correlation was demonstrated between the Artemisia pollen concentration and air temperature, and a negative correlation between the pollen concentration and air relative humidity and cloudiness. A significant impact of temperature on the start of the Artemisia pollen season was also found.
Przebieg sezonów pyłkowych Artemisia rejestrowano w Lublinie w ciągu pięciu lat: 2001-2005. Do badañ zastosowano metodę wolumetryczną przy użyciu aparatu VPPS 2000 Lanzoni. Długość sezonu określono metodą 98%. Analizowano wpływ kilku czynników meteorologicznych na rozpoczęcie i przebieg sezonu pyłkowego. Stwierdzono, że w badanym pięcioleciu sezon pyłkowy bylicy (mugwort) rozpoczy- nał się w drugiej lub trzeciej dekadzie lipca i trwał 59-90 dni. Maksymalne koncentra- cje zawarte w przedziale 103-221 ziaren pyłku w 1 m3 powietrza notowano między 2 a 9 sierpnia. Sumy roczne ziaren pyłku bylicy wahały się od 1496 do 2532. Wyka- zano istotną dodatnią korelację między stężeniem pyłku Artemisia i temperaturą po- wietrza oraz ujemną między stężeniem pyłku i wilgotnością względną powietrza oraz zachmurzeniem. Stwierdzono również istotny wpływ temperatury na rozpoczęcie sezonu pyłkowego Artemisia.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2006, 59, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Micromorphology and histochemical traits of staminal osmophores in Asphodelus aestivus Brot. flower
Mikromorfologia i cechy histochemiczne osmoforow precikowych w kwiatach Asphodelus aestivus Brot.
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E
Chwil, M
Sawidis, T
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28083.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
scent emission
Asphodelaceae
ornamental plant
structure
Asphodelus aestivus
micromorphology
hair
osmophore
epidermis
botany
histochemical trait
filament
flower
papilla
Opis:
The conducted studies pertained to micromorphology of the surface of epidermis cells and histological traits of staminal filaments of Asphodelus aestivus Brot, flowers. The structure of the filaments was analyzed in a light microscope (LM) using various histochemical techniques. The morphology of the surface of the epidermis of filaments was observed in scanning electron microscope (SEM). Filaments Asphodelus aestivus accrete together with the basal part of the abaxial surface with the leaves of perianth. Their lower, wider, and flattened part surrounds the ovary. The epidermis of the staminal osmophores creates papilliose cells and unicellular hairs of various sizes. In the uppermost part of these structures, round marks in the cuticle layer after the emission of discharge were observed with the SEM. The outside, convex wall of the isodiametric cells of the epidermis, papillae and hairs was significantly thicker from the remaining walls. It was covered with cuticle of different ornamentation. The cells that created papillae and hairs had a large, centrally located vacuole and a thin layer of cytoplasm with numerous small vacuoles as well as large, often lobed nuclei. In the protoplasts of these cells the presence of plastids and lipid droplets was noted. During the time of secretion of elicitor between the wall and cuticle of the epidermis cells, convex bubbles were formed, in which the secreted substance was accumulated. At the end of secretion, on the surface of papillae, hairs and other cells of the epidermis, irregularly protrading cuticle was observed. It was noted that the composition of staminal osmophores in the flowers of Asphodelus aestivus includes papillae, hairs and cells of the epidermis that do not form papillae.
Przeprowadzone badania dotyczyły mikromorfologii powierzchni komórek epidermy i cech histologicznych nitek pręcikowia Asphodelus aestivus Brot. Strukturę nitek pręcikowych analizowano w mikroskopie świetlnym (LM) przy użyciu różnych technik histochemicznych. Morfologię powierzchni epidermy nitek pręcikowia obserwowano w skaningowym mikroskopie elektronowym (SEM). Nitki pręcików Asphodelus aestivus zrastają się bazalną częścią odosiowej powierzchni z listkami okwiatu. Ich dolna, rozszerzona i spłaszczona część otacza zalążnię. Epiderma nitek pręcikowia wytwarza komórki brodawkowate i jednokomórkowe włoski różnej wielkości. W szczytowej części tych struktur obserwowano w SEM koliste ślady w obrębie kutykuli po emisji wydzieliny. Zewnętrzna, wypukła ściana izodiametrycznych komórek epidermy, papilli i włosków była znacznie grubsza od pozostałych ścian. Była pokryta kutykulą o różnej ornamentacji. Komórki wytwarzające papille i włoski miały dużą, centralnie położoną wakuolę i cienką warstwę cytoplazmy z licznymi małymi wakuolami oraz duże często płatowate jądra komórkowe. W protoplastach tych komórek stwierdzono obecność plastydów i kropel lipidowych. W czasie sekrecji wydzieliny między ścianą a kutykulą komórek epidermy tworzyły się pęcherzykowate uwypuklenia, w których była akumulowana wydzielona substancja. Pod koniec sekrecji na powierzchni papilli, włosków i innych komórek epidermy obserwowano odstającą nieregularnie kutykulę. Stwierdzono, że w skład osmoforów położonych na pręcikach w kwiatach Asphodelus aestivus wchodzą papille, włoski i komórki epidermy nie wytwarzające papilli.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2007, 60, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies