- Tytuł:
-
Anemophilous plant pollen in spring specific honeys from the Rzeszow area
Pylek roslin wiatropylnych w wiosennych miodach odmianowych okolic Rzeszowa - Autorzy:
- Ceglinska, K
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/27119.pdf
- Data publikacji:
- 2008
- Wydawca:
- Polskie Towarzystwo Botaniczne
- Tematy:
-
honey
anemophilous plant
plant
spring honey
Rzeszow area
pollen analysis - Opis:
-
The present study comprises pollen analyses of 23 samples
of spring specifi c honeys collected from apiaries situated in
12 communes in the Rzeszów area during the 2005 -2006 apicultural
season. Forty two pollen taxa were identifi ed in the examined
material, of which 31 nectariferous and 11 non-nectariferous
anemophilous plants. Among the nectariferous plants, the highest
pollen frequency was found for Brassicaceae (others) (95.7%),
Rubus type (91.3%) and Prunus type (86.9%). The presence of
anemophilous pollen grains was recorded in all the samples, with
Poaceae reaching the highest frequency (69.8%). The frequency
of over 50% was characteristic of Quercus and Rumex, while
the lowest frequency (less than 10%) was recorded for Cerealia,
Corylus avellana and Humulus lupulus. The highest participation
was found for Quercus, whose pollen grains constituted as much
as 80% of anemophilous pollen grains in a single sample. The
lowest participation (below 3%) was found for Rumex, Pinus and
Artemisia. Among all the taxa of pollen grains found in a single
sample, Poaceae pollen reached the highest share of anemophilous
pollen in a sample of honey from fruit trees (10%), whereas
Quercus pollen in one honey from Brassica napus (7.8%) and in
one honey from Acer (4.5%). The pollen share of the remaining
anemophilous taxa in the examined honeys ranged between 0.2%
and 2.9%. The identifi ed anemophilous taxa belong to 10 botanical
families. In 19 out of 23 examined samples of honeys, small
indicators of honeydew were discovered.
Analizie pyłkowej poddano 23 próbki wiosennych miodów odmianowych okolic Rzeszowa, zebranych w latach 2005-2006 z pasiek zlokalizowanych na terenie 12 gmin. W badanym materiale wyróżniono ziarna pyłku 42 taksonów, w tym 31 z roślin nektarodajnych i 11 z nienektarodajnych wiatropylnych. Wśród roślin nektarodajnych najwyższą frekwencję osiągnęły Brassicaceae (inne) (95,7%), Rubus typ (91,3%) i Prunus typ (86,9%). We wszystkich próbkach obecne były ziarna pyłku roślin wiatropylnych, wśród których najwyższą frekwencję (69,8%) osiągnęły Poaceae. Ponad 50% frekwencją charakteryzowały się ziarna pyłku Quercus i Rumex, zaś najniższą (poniżej 10%) uzyskały Cerealia, Corylus avellana i Humulus lupulus. Najwyższy udział wykazały ziarna pyłku Quercus, które w jednej próbce osiągnęły aż 80% udziału wśród roślin wiatropylnych. Najniższy udział poniżej 3% uzyskały Rumex, Pinus i Artemisia. Natomiast najwyższy udział pyłku roślin wiatropylnych wśród wszystkich taksonów w całej próbce osiągnęły Poaceae w miodzie z drzew owocowych (10%), oraz Quercus w jednym miodzie z Brassica napus (7,8%) i w jednym miodzie z Acer (4,5%). Udział pyłku pozostałych taksonów wiatropylnych w badanych miodach zawierał się w granicach 0,2%-2,9%. Zidentyfi kowane taksony roślin wiatropylnych należały do 10 rodzin botanicznych. W 19 z 23 próbek miodów obecne były nieliczne wskaźniki spadzi. - Źródło:
-
Acta Agrobotanica; 2008, 61, 1
0065-0951
2300-357X - Pojawia się w:
- Acta Agrobotanica
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł