Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Boyko, T." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Systemic approach to the analysis of ecological reliability of consortive protective ecotones
Autorzy:
Boyko, T.
Ruda, M.
Paslavsky, M.
Lentyakov, V.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1190173.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Gdańska Szkoła Wyższa
Tematy:
consortium ecotones
ecological reliability
ecological stability
capacity of ecosystems
Opis:
The article presents a methodology for assessing the environmental reliability of consortium ecotones of protective type on the roads of the Lviv railway. It was established that the spatial or morphological structure reflects the compound, structural relations and spatial arrangement of structural elements or ecosystem blocks, which determine the peculiarities of its functioning under certain environmental conditions. The task of the functional structure is to reflect the features of the work (functioning) of the structural components of the ecosystem. It characterizes the pace, amount and effects of substance-energy exchange, stability, performance and other important functions. The totality of the design of protective forest plantations on the railway line operates as a single system or forest-melioration complex — a consortium that performs the functions of an ecological framework, where elements and subsystems interact, providing a synergistic effect. The spatial structure of the consortium ecotones of the protective type of the Lviv railway was constructed. The analysis of the structure of consortium ecotones of the protective type and the indicators of ecological reliability are determined.
Źródło:
Eco-Energetics: technologies, environment, law and economy; 2019, 2; 155--170
2657-5922
2657-7674
Pojawia się w:
Eco-Energetics: technologies, environment, law and economy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Optimized upstream therapy for managing patients with postinfarction cardiosclerosis associated with hyperuricemia
Zoptymalizowana terapia wstępna w celu leczenia pacjentów z twardziną serca związaną z hiperurykemią
Autorzy:
Lypovetska, S.
Prokopovich, O.
Shved, M.
Boyko, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2052680.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:
postinfarction cardiosclerosis
hyperuricemia
inflammatory biomarkers
twardzina serca
hiperurykemia
biomarkery zapalne
Opis:
Background. The recent epidemiological studies have shown that serum uric acid (SUA) is a risk factor for cardiovascular diseases and a negative prognostic marker for mortality in subjects with pre-existing heart failure. Material and methods. 147 patients, (59.2±0.8) years old, with postinfarction cardiosclerosis were included in this study. An evaluation of cardiohemodynamics, heart rhythm disturbances, lipid and purine metabolism’s violation and systemic inflammation was performed before treatment and six months afterwards. Results. An elevated SUA level was associated with the progression of postinfarction heart remodeling. Heterogenity of ventricular repolarization, decrease of heart rate variability, as well as high grade premature ventricular complexes were observed in these patients. Complex treatment with eprosartan provided a significant regress of left ventricle hypertrophy, achievement of target blood pressure levels, complete recovery from ventricular tachycardia, prevention of new-onset of atrial fibrillation. The use of fenofibrate resulted in reducing of total cholesterol, triglycerides, low density lipoproteins, SUA and main markers of systemic inflammation as well as an increase high density lipoproteins. Conclusions. The use of eprosartan and fenofibrate is an optimized upstream strategy for managing patients with postinfarction cardiosclerosis associated with hyperuricemia
Wprowadzenie. Ostatnie badania epidemiologiczne wykazały, że stężenie kwasu moczowego w surowicy krwi (SUA) jest czynnikiem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych i stanowi ujemny wskaźnik prognostyczny przy klasyfikacji niewydolności serca i określania ryzyka śmiertelności. Materiał i metody. W badaniu uczestniczyło 147 pacjentów, (59,2 ± 0,8) lat, z zespołem stwardnienia kłębków poinfekcyjnych pozawałowych. Badania zostały przeprowadzone w dwóch etapach. W etapie pierwszym przeprowadzono ocenę parametrów hemodynamicznych, zaburzeń rytmu serca, pogorszenia metabolizmu lipidów i puryn oraz zapaleń ogólnoustrojowych przed leczeniem. Etap drugi obejmował ten sam układ badań sześć miesięcy później po zastosowaniu leczenia eprosartanem i fenofibratem. Wyniki. Podwyższony poziom SUA ma ścisły związek z progresją przebudowy lewej komory serca. Zaobserwowano nierówność repolaryzacji komórkowej, spadek zmienności rytmu serca, a także wysokiej jakości przedwczesne kompleksy komorowe. W wyniku leczenia eprosartanem uzyskano istotne zmniejszenie przerostu lewej komory, docelowy poziom ciśnienia krwi, całkowite ustąpienie częstoskurczów komorowych. Leczenie eprosartanem zapobiegło również ponownemu pojawieniu się migotania przedsionków. Natomiast leczenie Fenofibratem spowodowało zmniejszenie poziomu cholesterolu całkowitego, trójglicerydów, lipoprotein o małej gęstości, SUA i głównych markerów zapaleń układowych, uzyskano natomiast zwiększenie poziomu lipoprotein o wysokiej gęstości. Wnioski. Stosowanie eprosartanu i fenofibratu stanowi zoptymalizowaną strategię zapobiegawczą rozwoju chorób sercowo-naczyniowych u pacjentów z pozawałową miażdżycą serca związaną z hiperurykemią
Źródło:
Health Problems of Civilization; 2017, 11, 2; 109-116
2353-6942
2354-0265
Pojawia się w:
Health Problems of Civilization
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Structure characterization and precipitation in two Al-Mg-Si-Mn casting alloys
Charakterystyka struktury oraz procesy wydzieleniowe w dwóch stopach odlewniczych układu Al-Mg-Si-Mn
Autorzy:
Boyko, V.
Link, T.
Mykhalenkov, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/264130.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
aluminium casting alloys
precipitates
element distribution
natural hardening
odlewniczy stop aluminium
wydzielenia
element rozkładu
utwardzanie naturalne
Opis:
The as-cast structure of permanent mould (PM) (alloy I) and high-pressure die castings (HPDC) (alloy2) of the AlMg5Si2Mn alloy has been investigated by differential scanning calorimetry, micro-hardness measurements, transmission electron microscopy, and energy dispersive X-ray analysis. Inside the α-AI grains in both alloys, curved plate-like precipitates were detected in both alloys. Examination of these precipitates revealed a number of features, such as: (1) the composition of the precipitates is very close to the stochiometric Mg2Si compound; (2) precipitates are aligned along dislocations; (3) the precipitate density is much higher for high-pressure die castings where the α-AI matrix contains more dislocations than in permanent mould castings; (4) precipitates lie inside the α-AI grains where they are randomly distributed. Between the Mg2Si larnellas, precipitates were not observed. Microhardness tests show that the hardness of the alloy cast into a permanent mould is Iower than that of a high-pressure die casting. This observation reveals the origin of high strength in an AIMg5Si2Mn alloy subjected to HPDC.
Przy wykorzystaniu różnicowej kalorymetrii skaningowej, pomiarów mikrotwardości, elektronowej mikroskopii transmisyjnej oraz mikroanalizy rentgenowskiej zbadano mikrostrukturę stopu AlMg5Si2Mn, odlewanego kokilowo (stop 1) oraz wysokociśnieniowo (stop 2), w stanie wytworzenia (po odlaniu). W obydwu stopach wewnątrz ziaren α-AI roztworu stałego obserwowano zakrzywione wydzielenia płytkowe. Badanie tych wydzieleń pozwoliło na określenie szeregu ich cech, takich jak: (1) stechiometryczne podobieństwo składu chemicznego ze związkiem Mg2Si; (2) ustawienie wydzieleń wzdłuż linii dyslokacji; (3) większa gęstość wydzieleń w przypadku odlewów wysokociśnieniowych, w których osnowa α-AI roztworu stałego zawiera więcej dyslokacji niż w przypadku odlewu kokilowego; (4) losowe rozmieszczenie wydzieleń w obrębie α-AI roztworu stałego. Pomiędzy płytkami Mg2Si wydzielenia nie występują. Pomiary mikrotwardości pokazały, że twardość stopu odlewanego do kokili jest mniejsza niż odlewanego pod wysokim ciśnieniem, wyjaśniając tym samym przyczynę wysokiej wytrzymałości stopu AIMg5Si2Mn odlewanego wysokociśnieniowo.
Źródło:
Metallurgy and Foundry Engineering; 2014, 40, 3; 111-124
1230-2325
2300-8377
Pojawia się w:
Metallurgy and Foundry Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies