Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Borkowska, Katarzyna Karolina" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Prawnokarne ujęcie eutanazji w Austrii – uwagi do orzeczenia austriackiego Trybunału Konstytucyjnego z 11.12.2020 r., G 139/2019
The conceptualisation of euthanasia in Austrian criminal law – comments to the ruling of the Austrian Constitutional Court of 11 December 2020, G 139/2019
Autorzy:
Borkowska, Katarzyna Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52376299.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Instytut Wymiaru Sprawiedliwości
Tematy:
eutanazja
zabójstwo eutanatyczne
przestępstwa przeciwko życiu
austriackie prawo karne
austriacki Trybunał Konstytucyjny
euthanasia
euthanasia as murder
crimes against life
Austrian criminal law
Austrian Constitutional Court
Opis:
Organizacje międzynarodowe konsekwentnie odmawiają zajęcia stanowiska w kwestiach, które są światopoglądowe, pozostawiając stanowienie regulacji w tym zakresie ustawodawstwom krajowym. Tym samym to po stronie państwa znajduje się przywilej – i zarazem odpowiedzialność – stworzenia unormowań prawnych w tym obszarze. Postęp w dziedzinie medycyny oraz stale rosnąca długość życia spowodowały, że problematyka takich zjawisk jak in vitro, aborcji czy eutanazji przybiera na znaczeniu. W dniu 11.12.2020 r. austriacki Trybunał Konstytucyjny wydał wyrok (G 139/2019), który można uznać za przełomowy w kwestii dopuszczalności eutanazji w Austrii. Orzeczenie to może być istotne także dla porządków prawnych innych państw. W związku z tym za przedmiot badań obrano wskazany wyżej wyrok austriackiego Trybunału Konstytucyjnego. Cel badań stanowiła analiza przedmiotowego orzeczenia i jego skutek w prawie. Problem badawczy określono następująco: jakie zmiany w prawnokarnej reakcji na eutanazję w austriackim prawie karnym spowoduje wyrok austriackiego Trybunału Konstytucyjnego z 11.12.2020 r., G 139/2019? W artykule opisano obowiązujące w Austrii przepisy penalizujące przestępstwa przeciwko życiu, przedstawiono tło historyczne pomocy w samobójstwie w prawie austriackim, dokonano analizy orzeczenia austriackiego Trybunału Konstytucyjnego oraz wyciągnięto wnioski końcowe. Najważniejsze konkluzje wypływające z pracy są takie, że przepisy prawa karnego dotyczące przestępstw przeciwko życiu wymagają ciągłego kontrolowania ich adekwatności do aktualnych realiów oraz że ewentualne dopuszczenie eutanazji nieuchronnie wiąże się z kolejnymi zmianami prawa – ustawodawca musi doprecyzować prawne warunki jej przeprowadzenia i uregulować samą procedurę.
International organisations consistently refuse to take a stand on worldview issues, leaving relevant rulemaking to domestic legislatures. Therefore, it is the state’s privilege and responsibility at the same time to develop legal regulations in this field. Progress in medicine and steadily growing life expectancy have caused the issues of in vitro fertilisation, abortion and euthanasia to be of more import. On 11 December 2020, the Austrian Constitutional Court issued a judgment (in G 139/2019) which may be deemed groundbreaking for the admissibility of euthanasia in Austria. This ruling may also be significant for legal systems in other countries. Therefore, this paper takes as its subject-matter the aforementioned judgment of the Austrian Constitutional Court. The objective was to analyse it and its legal effects. The research question was formulated as follows: what changes will the judgment of the Austrian Constitutional Court of 11 December 2020 in G 139/2019 bring in Austria’s criminal legal reaction to euthanasia? The article describes the provisions applicable in Austria which penalise crimes against life, presents the historical background of assisted suicide in Austrian law, analyses the ruling of the Austrian Constitutional Court, and draws final conclusions. The most important conclusions arising from the research are that one must continuously review whether the provisions of criminal law concerning crimes against life are adequate to the current reality and that the potential admissibility of euthanasia inextricably involves further changes to the law – the lawmakers would have to specify its legal conditions and regulate the procedure itself.
Źródło:
Prawo w Działaniu; 2024, 57; 326-339
2084-1906
2657-4691
Pojawia się w:
Prawo w Działaniu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Style radzenia sobie ze stresem i zespół wypalenia zawodowego u studentów ratownictwa medycznego i ratowników medycznych
Coping styles and burning out syndrome in the emergency medicine students and emergency medicine students working as emergency workers
Autorzy:
Nowakowska, Katarzyna
Jabłkowska-Górecka, Karolina
Borkowska, Alina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945397.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
coping styles
emergency medicine students
medical rescuers
professional burnout
professional stress
ratownicy medyczni
stres
stres zawodowy
stress
studenci ratownictwa medycznego
style radzenie sobie ze stresem
wypalenie zawodowe
Opis:
Working as medical rescuer is associated with many stressors, mainly associated with exposure to life-threatening situations, human suffering, disease and death, but also to interpersonal conflicts and considerable work burden. These factors contribute to the development of burnout syndrome in medical rescuers. Published papers highlight the mediating role of coping styles on the development of burnout syndrome. The aim of this paper is to assess coping styles and correlations between them and severity of burnout symptoms in medical rescuers and students of emergency medicine, depending on job seniority in this profession. Overall, 148 persons participated in the study, aged from 19 to 47 years. These were part-time (extramural) students of 1st and 3rd year of emergency medicine, working as medical rescuers (n=66) and students not working as medical rescuers (n=82). The following instruments were implemented: Coping Inventory for Stressful Situations (CISS) and the Maslach Burnout Inventory (MBI). No significant differences were noticed in any aspect of professional burnout: emotional exhaustion, depersonalisation and sense of personal achievement, between students working as medical rescuers and those not exercising this job. Students of emergency medicine who do not exercise this job, more often implement coping style focused on emotions and avoidance. However, the older were persons interviewed, and the longer they worked as medical rescuer, the more frequently they resorted to task-focused coping style. No correlation was noticed between age and job seniority of persons examined and severity of burnout syndrome.
Wykonywanie zawodu ratownika medycznego wiąże się z wieloma sytuacjami stresującymi, przede wszystkim z narażeniem na niebezpieczne dla życia sytuacje, obcowaniem z cierpieniem, chorobą i śmiercią, ale także konfliktami interpersonalnymi oraz znacznym obciążeniem pracą. Powyższe zjawiska sprzyjają rozwijaniu się u ratowników zespołu wypalenia zawodowego. W literaturze zwraca się uwagę na pośredniczący wpływ stylów radzenia sobie ze stresem na rozwój zespołu wypalenia zawodowego. Celem niniejszej pracy była ocena stylów radzenia sobie ze stresem oraz zależności między nimi a nasileniem cech wypalenia zawodowego u studentów ratownictwa medycznego w zależności od stażu pracy w zawodzie ratownika medycznego. W badaniach uczestniczyło 148 osób w wieku od 19 do 47 lat. Byli to studenci zaoczni pierwszego i trzeciego roku kierunku medycyna ratunkowa pracujący w zawodzie ratownika medycznego – 66 osób, a także studenci niepracujący jako ratowni cy medyczni – 82 osoby. Zastosowano następujące metody badań: Kwestionariusz Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych (CISS) i Kwestionariusz Wypalenia Zawodowego (MBI). Nie stwierdzono istotnych różnic w zakresie żadnego z wymiarów wypalenia zawodowego: emocjonalnego wyczerpania, depersonalizacji i poczucia dokonań osobistych pomiędzy studentami pracującymi i niepracującymi w zawodzie ratownika medycznego. Studenci ratownictwa medycznego, którzy nie pracują w zawodzie, częściej stosują styl radzenia sobie ze stresem skoncentrowany na emocjach oraz na unikaniu. Z kolei im starsze były badane osoby oraz im dłuższy był ich staż pracy w zawodzie ratownika medycznego, tym częściej w sytuacjach stresowych stosowali styl radzenia sobie ze stresem skoncentrowany na zadaniu. Nie stwierdzono korelacji pomiędzy wiekiem i stażem pracy badanych osób a nasileniem cech wypalenia zawodowego.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2009, 9, 4; 242-248
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies