Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Bogusławski, Andrzej" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 20
Tytuł:
On the status of “attestation adverbials” in bipolar questions
Poznámka k povaze „attestation adverbials” v bipolárných otázkách
Autorzy:
Bogusławski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29431842.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
attestation metapredicative adverbials
bipolar questions
deviance
metonymy
Opis:
The author addresses the properties of the special category of expressions established by Danielewiczowa (2012) and labeled by her “attestation adverbials”. A possible example of the category: He is definitely crazy. The question which the author tries to answer reads: how do expressions of that category fare in bipolar questions?His answer is as follows. On the one hand, primarily, such questions are deviant, on a par with questions embracing hypotheticals like probably, cf. * Has A probably murdered B? / * Is he definitely crazy?.On the other hand, secondarily, such questions are acceptable as metonymical utterances where a demand to receive an objective assertion is combined with a presupposition that someone had claimed not only that ‘such is the case [he is crazy]’, but also (by using the adverbial definitely), that her evaluation was unquestionable, cf. Is he, as Smith said, definitely crazy?.
Autor se zabývá zvláštní třídou výrazů, která byla zjíštěná Danielevičovou (2012) jakožto „attestation adverbials”. Možný příklad této třídy: On je určitě blbec. Autor siklade otázku: jak se chovají takové výrazy v bipolárných otázkách? Výrok je sledující. Za a, primárně, takové otázky jsou nenormativní, stejně jako věty s hypotetickými výrazy typu zřejmě, sr. * Zdali A zřejmě zavrażdil B? / * Zdali on je určitě blbec?. Za b, sekundárně, takové otázky jsou oprávněny jako metonymické útvary spojující objektivní určení s narážkou, że se někdo vyjádřil k příslušné alternativě nejen objevují, že ‘je tomu takto [on je blbec]’, nýbrž taky (pomoci adverbiála určitě), že její zhodnocení je nesporné, sr. Zdali on je, jako řekl Honda, určitě blbec?.
Źródło:
Linguistica Copernicana; 2023, 19; 33-40
2080-1068
2391-7768
Pojawia się w:
Linguistica Copernicana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Self-destruction of skepticism
Autodestrukcja sceptycyzmu radykalnego
Autorzy:
Bogusławski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096283.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
skepticism
contextualism
doubt
‘he/she knows’
sceptycyzm
kontekstualizm
wątpienie
‘wie, że’
Opis:
The author argues in favor of a claim concerning a version of radical skepticism that he calls ‘dubitative’. Unlike the radical skepticism once described by Jan Woleński that consists in the skeptic’s total refraining from making any definite statements, ‘dubitative skepticism’ consists in the skeptic’s expression of his/her doubt as regards to whatever he/she is presented with, including his/her own putative statements. ‘Doubt’ equals ‘lack of having a justification’ for a given definitive statement. This attitude is incontrovertibly possible for both a relevant p and a not-p. But ‘doubt about having a justification for p’ is incompatible with ‘doubt about not having a justification for p’. Whatever choice is made in the end, it is contained in the skeptic’s actual statement to the effect that he/she has knowledge concerning something, i.e. a knowledge that concerns his/her state of mind plus the knowledge that he/she has expressed it in the statement itself (and so on, ad infinitum). This extirpates radicalism from the skepticism of a dubitative skeptic, who, as it appears, by no means denounces any commitment to making a statement or to having knowledge. The article closes with an appropriate formal argument expressed in standard terms.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2019, 1; 7-16
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
sam
Autorzy:
Bogusławski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2127900.pdf
Data publikacji:
1992
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
Der Autor erörtert das Lemmazeichen sam in Słownik języka polskiego von W. Doroszewski und schlägt eine Unterscheidung zwischen fünf SAM-Einheiten vor (mit dem vollständigen Flexionsparadigma und außerhalb der Phraseologismen) sowie begründet seine These der Polysemie. Eingehender wird die erste Bedeutung behandelt, die eine größere Frequenz aufweist und im gewissen Sinne als die wichtigste betrachtet wird. Eine kurzgefaßte Charakteristik dieser Bedeutung lautet: „ein Hinweis darauf, daß die aktuelle Aussage über den Gedankengegenstand informativ ist, der dem Hörer als solcher bekannt ist und von anderen Gedankengegenständen unterschieden wird” (als Beispiel: Ty sam jesteś głupi.). Abschließend schlägt der Autor vor, eine gesonderte Einheit on sam (mit vollständigem Flexionsparadigma) anzunehmen, die sich von der Verbindung on und sam unterscheidet. Dieser Phraseologismus wäre eine besondere Art von Reflexivum. Die gestellte These wird in der Arbeit begründet.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 1992, 39-40, 6; 63-72
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lingwistycznie zorientowana nieliteracka droga światopoglądowa. Pojęcia ‘zrobił’ i ‘wie’ jako nieempiryczne pojęcia pierwsze
A linguistics‑based non‑literary Weltanschauung: The concepts ‘did’ and ‘knows’ as non‑empirical primes
Autorzy:
Bogusławski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15007502.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
‘because’
‘can’
‘did’
indefinable
‘knows’
primes
questioner
theism
Weltanschauung
‘why’
‘dlaczego’
‘móc’
niedefiniowalne
pojęcia pierwsze
‘ponieważ’
pytajnik
światopogląd
teizm
‘wie’
‘zrobił’
Opis:
Jest ona oparta na uznaniu ‘zrobił’ i ‘wie’ za nieempiryczne (niedefiniowalne) „pojęcia pierwsze” (primes). Rdzeń argumentu stanowi szczegółowa obserwacja lingwistyczna dotycząca osobliwego funkcjonowania pojęć ‘dlaczego’ i ‘ponieważ’ w ich relacjach z pytajnikami i funktorem ‘móc’. Wyrażenie ‘ponieważ’ zakłada obecność koniunkcji z frazą obligatoryjnie wskazującą stan rzeczy inny niż podany w wyrażeniu a poprzedzającym wyrażenie ‘ponieważ’ (wyrażenie realizujące schemat * a ponieważ a stanowi jeden z najbardziej skrajnych przykładów dewiacji językowej; nie należy ono do jakiegokolwiek kodu naturalno-językowego ani jego realnych produktów – tzn. produktów innych niż wypowiedzi czysto perlokucyjne w sensie J.L. Austina). Uogólnione ‘zrobił’ i ‘wie’ (ktoś zrobił / wie coś, bez jakiejkolwiek specyfikacji) w tego rodzaju koniunkcjach nie może, pod grozą destrukcyjnego regresu nieskończonego, występować w konkatenacji z ‘ponieważ’. Dowodzi to, zdaniem autora, pierwotności dwu wskazanych pojęć oraz ich roli fundamentalnych pojęć „syntetycznych a priori” jako tego, na czego denotatach opiera się cała rzeczywistość. Autor odrzuca, w drodze określonej argumentacji, rozumienie Rzeczywistości jako równej pojedynczemu i unikalnemu uniwersum empirycznemu (będącemu efektem działania). Autor uznaje Ockhama ideę wielości wszechświatów za logicznie niezbywalną. Jednocześnie autor nie aprobuje mistycznego höheres („tego, co wyższe”) w kształcie przewidzianym w Traktacie logiczno-filozoficznym L. Wittgensteina: z trójcą obejmującą czystą logikę, etykę i estetykę. Autor twierdzi, że te trzy domeny należą do stworzonej, naturalnej dziedziny bytowania istot mówiących. Rzeczywistość uchwytywana przez logikę jest czymś szerszym niż ta dziedzina.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2022, 1; 5-25
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kolejna glosa do rozważań wokół pojęcia wiedzy i jej stosunku do niealetycznych stanów mentalnych
One more gloss to the debate over the concept of knowledge and itsrelationship to non-alethic mental states
Autorzy:
Bogusławski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/568006.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
knows that
belief
Opis:
The author recalls the controversy over the definability or indefinability of he concept of knowledge, more exactly, of the concept 'knows that', and presents a catalogue of arguments in favour of its indefinability. The main part of the article is a critical discussion of T. Ciecierski's (2013) view of what he calls "nastawienia sądzeniowe" (roughly, "belief attitudes") as being based on what he is prepared to dub an "elementary" truth, viz. the would-be truth of the claim that 'know that' is doxastically definable.
Źródło:
Linguistica Copernicana; 2016, 13; 67-86
2080-1068
2391-7768
Pojawia się w:
Linguistica Copernicana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nota o TRS i o tezie 7 Wittgensteina
A note on TRS and Wittgensteins thesis 7
Autorzy:
Bogusławski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/568092.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
thematic-rhematic structure
theme
rheme
thematic dictum
parenthesis
apposition
first person
index
subscript
Opis:
The author reflects upon a possible empirical interpretation of Wittgenstein's well known thesis 7 in his Tractatus, as applied to some problems encountered when dealing with TRS. The most general idea is that TRS is what 'shows', in Wittgenstein's sense, rather than what can be rendered in terms of words; the reason being the threatening infinite regress behind any attempt at reducing the phenomena of TRS to primitive concepts as represented by definite segmental units. Subsequently, the author touches upon certain more specific themes in the relevant domain. One of them is the problem of how to account for non-restrictive attributes or "appositions". The author stresses the fact that they do not yield to interpretation in terms of something p such that 'speaker said that p'. Another issue is that of an adequate interpretation of 'I'. The author shows irreparable inadequacies inherent in Wierzbicka's as well as in his own (previous) accounts of 'I'. According to his new proposal, 'I' is equivalent to 'someone' with the first subscript (in an arbitrary list of subscripts) appended to the organism / body of the current speaker; the latter just shows in Wittgenstein's sense.
Źródło:
Linguistica Copernicana; 2012, 1(7); 41-52
2080-1068
2391-7768
Pojawia się w:
Linguistica Copernicana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leon Zawadowski, Szkic z perspektywy osobistej
Leon Zawadowski. A Draft Portrait from a Personal Perspective
Autorzy:
Bogusławski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/568233.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
functional linguistics
expressive logocentrism
knowledge-centered logocentrism
psychocentrism
de Saussure
Wittgenstein
Zawadowski
Opis:
The author, first, reminds the Reader of the main points of Leon Zawadowski's scholarly career, second, calls the Reader's attention to some of the principal linguistic-theoretical tenets of his works, third, offers an outline of certain events in his pedagogical activity, in particular, as a visiting professor in Warsaw (in the mid-sixties), fourth, presents personal reminiscenses of encounters with Zawadowski at, roughly, the same time, and reports on certain facts concerning the influence that Zawadowski's writing had on his own work in the fifties and sixties. The remarks on Zawadowski's contribution on the theory of language encompass: a short presentation of the fundamental linguistic-theoretical ideas outlined by Zawadowski, a high appraisal of the weight and style of his work, and a comparison of his theoretical approach with that of Wittgenstein as the author of the Tractatus, as well as with de Saussure's works. Both Wittgenstein and Zawadowski are classed among proponents of the knowledge-centered logocentrism in the theory of language (which is a position the author endorses), as opposed to de Saussure's and the later several claims made by Zawadowski, in particular, on account of his claim of the necessity of a unilateral approach to so-called "linguistic signs" in its contrast to de Saussure'a and Wittgenstein's ideas of the primordial status of bilateral units of language (as emerging from Martinet's "first level of (linguistic) articulation").
Źródło:
Linguistica Copernicana; 2014, 11; 15-28
2080-1068
2391-7768
Pojawia się w:
Linguistica Copernicana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z dziejów ogólnej teorii języka. Glosa w sprawie puścizny Humboldta i puścizny de Saussure’a
Autorzy:
Bogusławski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2050014.pdf
Data publikacji:
2021-03-15
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
historia lingwistyki
Humboldt
de Saussure
Sobotka
history of linguistics
Opis:
Autor twierdzi, że biograficzne szczegóły dotyczące stosunku de Saussure’a do puścizny Humboldta są trudne do ustalenia. Wątpliwości Sobotki na temat de Saussure’a znajomości konkretnych pism Humboldta praktycznie nie podlegają weryfikacji, czy to pozytywnej, czy negatywnej. Autor twierdzi, że Danielewiczowa, podobnie jak on sam i Ewa Drzazgowska, mówili tylko o pewnym uderzającym podobieństwie idei dotyczących natury języka głoszonych przez de Saussure’a w zestawieniu z tym, co można znaleźć w obszernym korpusie prac Humboldta. Ogólnie rzecz biorąc, sam Sobotka jest daleki od negowania tej powszechnie uznanej prawdy (niezależnie od tego, jakie były konkretne drogi tego, co czytał i o czym myślał de Saussure). Autor podaje porównawczy wyciąg z głównych tez Humboldta i de Saussure’a, zwracając uwagę na pewne różnice między tymi myślicielami. Następnie przytacza szereg teoretycznych wypowiedzi Humboldta i przypomina podobne enuncjacje de Saussure’a, których poważna część jest nawet tekstualnie bliska temu, co znajdujemy u Humboldta.  
The author argues that the biographical details concerning de Saussure’s attitude towards Humboldt’s legacy are tough to ascertain. Sobotka’s doubts about de Saussure being familiar with Humboldt’s specific writings can hardly be conclusively resolved this way or another. The author insists that Danielewiczowa, as well as he himself and his collaborator Drzazgowska, spoke merely about some striking affinity of ideas on the nature of language as voiced by de Saussure, compared with those to be found in the comprehensive corpus of Humboldt’s writings. On the whole, Sobotka himself is far from denying this widely acknowledged truth, too (whatever the specific paths of de Saussure’s reading and thinking might have been). Following a comparative sample of the main claims articulated by Humboldt, on the one hand, and by de Saussure, on the other, where certain differences between the thinkers can be observed, the author culls a number of Humboldt’s theoretical sayings about language and recalls de Saussure’s similar enunciations, a considerable part of which are even textually close to those made by Humboldt.  
Źródło:
Linguistica Copernicana; 2021, 17; 29-39
2080-1068
2391-7768
Pojawia się w:
Linguistica Copernicana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O relacjach w kręgu funktorów wiedzy i stwierdzania
Autorzy:
Bogusławski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2099438.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Opis:
Autor przedstawia zbiór relacji logicznych między głównymi funktorami wiedzy i stwierdzania w języku naturalnym. Wynikająca z tych relacji hierarchia jednoznacznie przesądza nadrzędny status funktorów ‘wie, że’ i ‘mówi, że’ oraz, odpowiednio do tego, podporządkowany status funktorów ‘wie, czy’ i ‘mówi, czy’. Następny krok w wywodach autora stanowi krytyczna analiza tezy Rafała Palczewskiego o postulowanym przez niego semantycznym priorytecie członów z czy w kręgu podstawowych funktorów epistemicznych. Autor odrzuca „kontekstualistyczną” ideę dwóch szczebli przypisywania wiedzy podmiotom epistemicznym. Niezależnie od aprobaty dla Palczewskiego negacji w odniesieniu do sceptycyzmu autor broni pewnej strony doktryny sceptyckiej: wiedza nie może być dowodzona w trybie formalnym. Wynika to ze statusu własności elementarnej / niedefiniowalnej, jaki przysługuje pojęciu ‘wie, że’ (zgodnie z tezą autora).
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2017, 3; 117-136
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Słowo o amelioratywach i pejoratywach w kręgu mowy, ze szczególnym uwzględnieniem mownej aprobaty / dezaprobaty działań
A comment on amelioratives and pejoratives in speech, with special reference to verbal approval or disapproval of actions
Autorzy:
Bogusławski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29431830.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
amelioratywy
pejoratywy
aprobata
dezaprobata
działanie
amelioratives
pejoratives
approval
disapproval
action
Opis:
Autor twierdzi, że ktokolwiek pochwala czyjąś wypowiedź, która jest jego zdaniem nieprawdziwa, musi z konieczności pochwalać czyjeś powiedzenie czegoś, co jest jego zdaniem prawdą; np. swoje własne zdanie chwalące ową wypowiedź nieprawdziwą. Ktokolwiek pochwala czyjąś wypowiedź, która jest jego zdaniem prawdziwa, nie musi jednocześnie pochwalać niczyjego powiedzenia czegoś, co nie jest jego zdaniem prawdą. Wszystko to łącznie stanowi o tym, że bezwzględna aprobata nieprawdomówności jest niemożliwa (jako wewnętrznie sprzeczna), podczas gdy totalna aprobata prawdomówności i tylko ona jest niesprzeczna wewnętrznie.Autor przedstawia ściśle proporcjonalny obraz aprobaty i dezaprobaty działań. Stosowane pojęcia to: ‘tolerancja’, ‘zero tolerancji’ jako amelioratywy oraz ‘permisywizm’, ‘nietolerancja’ jako pejoratywy. Postawy oznaczone powyższymi pojęciami są zawsze subiektywne.
The author claims that whoever praises an utterance which is in his/her opinion untrue must of necessity praise something which is in his/her opinion true; e.g. his/ her opinion praising the supposedly untrue utterance. Whoever praises an utterance which is in his/her opinion true need not to praise any utterance which is in his/her opinion untrue. What all of this entails is the following: general approval of non-veracity is impossible (by being self-contradictory) whereas total approval of veracity and only this approval is non-selfcontradictory.The author presents a proportional picture of approvals and disapproval of actions. The label used are: ‘tolerance’, ‘zero tolerance’ as amelioratives, and ‘permissivism’, ‘intolerance’ as pejoratives. The attitudes denoted with the above levels are always subjective.
Źródło:
Linguistica Copernicana; 2023, 19; 41-49
2080-1068
2391-7768
Pojawia się w:
Linguistica Copernicana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 20

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies