Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Bartoszewicz, Henryk." wg kryterium: Autor


Tytuł:
Prace pomiarowe i kartograficzne Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Warszawie 1839–1944
Measuring and Cartographic Work of the Land Credit Society [Towarzystwo Kredytowe Ziemskie; Societe du Credit Foncier a Varsovie] (1839–1944)
Autorzy:
Bartoszewicz, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23944091.pdf
Data publikacji:
2009-12-31
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Towarzystwo Kredytowe Ziemskie
Warszawa
Opis:
Członkowie powołanego w 1825 r. Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego (TKZ) ubiegając się o udzielenie pożyczki hipotecznej do składanych dokumentów dołączali mapy swoich dóbr z rejestrem pomiarowym. Od 1884 r. kontrolę na sporządzaniem dokumentacji pomiarowej i kartograficznej przedkładanej Dyrekcji Głównej TKZ przejęły władze Towarzystwa. Prace w tym zakresie wykonywali geometrzy upoważnieni przez Dyrekcję Główną. W okresie działalności TKZ sporządzono ponad 20 000 map wielkoskalowych dóbr ziemskich, stanowiących zabezpieczenie udzielanego kredytu, z których zachowało się około 20-30% (5700 jednostek inwentarzowych, złożonych z 6705 arkuszy), przy czym większość z nich to kopie, głównie światłokopie sporządzone w latach 1940-1944. Wśród map rękopiśmiennych dominują także kopie. Najstarszym dziełem oryginalnym jest mapa wsi Górce z 1839 r. Mapy rękopiśmienne, zarówno oryginały, jak i kopie były wykonywane techniką wielobarwną, akwarelą i tuszem. Wszystkie mapy są datowane, chociaż nie zawsze była to data powstania, czasami umieszczano datę pomiaru. Najczęściej były sporządzone w skali 1:5000, 1:4200 i 1:4000. Mapy TKZ i rejestry pomiarowe to ważne źródło do badań z zakresu historii gospodarczej i geografii historycznej Polski w XIX i pierwszej połowie XX w. Wiele z nich może być wykorzystywane przez historyków architektury, zwłaszcza w studiach nad założeniami pałacowo-ogrodowymi, zabudową wsi, folwarków, osad młynarskich i karczem. Mapy lasów oraz drenowania pól mogą być ważnym źródłem do badań nad zmianami krajobrazu ziem polskich w XIX i XX w.
Members of Land Credit Society (TKZ, founded in 1825) who were applying for a mortgage loan had to add to the submitted documents maps of their estates and a land measurement register. Since 1884 the authorities of TKZ had taken over control over cartographic and measurement documentation submitted to the Directorate General of TKZ. Surveyors authorized by the Directorate performed the work in this field. In the period of operation of TKZ were drawn more than 20 000 large-scale maps of land estates, as security for the loan granted, from which remained around 20–30% (5700 inventory units, consisting of 6705 sheets), but most of them are copies, mostly blueprints drawn up 1940–1944. The copies predominate among the manuscript maps too. The oldest original item is the map of the village Górce of 1839. Manuscript maps, both originals and copies, were drawn in multicoloured technique: watercolour and ink. All the maps were dated, although it was not always the date of creation, sometimes it was the date when measurement was taken. Most of the maps were drawn at scale of 1:5000, 1:4200 and 1:4000. TKZ maps and land measurement registers are an important source for the study of economic history and historical geography of Poland in the nineteenth and the first half of the twentieth century. Many of them can be used by historians of architecture, especially for the study on the palace-and-garden ensemble, the village buildings, farms buildings, mill settlements and inns. Maps of forests and water drains of the fields might be an important source for research on changes in the landscape of Poland in the nineteenth and twentieth centuries.
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2008-2009, 15-16, 15-16; 69-90
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka zewnętrzna Rady Polskiej Zjednoczenia Międzypartyjnego w Rosji (sierpień 1917 – wrzesień 1918)
External policy of the Polish Council of Inter-Party Unity in Russia (August 1917 – September 1918)
Autorzy:
Bartoszewicz, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11364331.pdf
Data publikacji:
2020-10-30
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Rada Polska Zjednoczenia Międzypartyjnego w Rosji
Wydział Zewnętrzny Komitetu Wykonawczego RPZM
Stanisław Grabski
Józef Wielowieyski
Joachim Bartoszewicz
Polish Council of Inter-Party Unity in Russia
External Department of the Executive Committee of the RPZM
Opis:
Rada Polska Zjednoczenia Międzypartyjnego (RPZM) została utworzona 9 VIII 1917 r. podczas obrad Polskiego Zjazdu Politycznego w Moskwie przez Stronnictwo Narodowo-Demokratyczne i współdziałające z nim ugrupowania konserwatywne. Jej celem były działania na rzecz odzyskania przez Polskę niepodległości. Obszarem jej aktywności była Rosja, ale adresatem jej projektów politycznych były wszystkie państwa Ententy. Dlatego Rada nie ograniczała kontaktów tylko do rządu rosyjskiego, ale nawiązała rozmowy w Piotrogrodzie z ambasadorami Wielkiej Brytanii, Francji, USA i Włoch. Sondowała też szanse realizacji swojej koncepcji współdziałania narodów Europy Środkowo-Wschodniej w kwestii budowy powojennego ładu pokojowego w tym regionie. Komitet Wykonawczy RPZM opracował dokumenty przedstawiające sytuację w Polsce, politykę państw centralnych wobec sprawy polskiej i stanowisko rządu rosyjskiego w tej kwestii. W memoriałach tych zawarto postulaty dotyczące odzyskania przez Polskę niepodległości. Domagano się udziału polskiego reprezentanta w konferencji państw Ententy, uznania konieczności odbudowania niepodległej Polski oraz utworzenia w Rosji autonomicznej armii polskiej. Postulaty te zaakceptował szef rosyjskiej dyplomacji oraz ambasadorzy Francji i Wielkiej Brytanii w Piotrogrodzie. Pracami wydziału Zewnętrznego (Zagranicznego) RPZM kierowali Stanisław Grabski i Józef Wielowieyski. Dążyli oni do wyeliminowania z gry politycznej ugrupowań liberalnych i demokratycznych skupionych wokół Aleksandra Lednickiego. Przyczynili się oni do zablokowania projektu Lednickiego, wspartego przez Ignacego J. Paderewskiego, utworzenia Polskiej Narodowej Komisji Wykonawczej. Miała to być organizacja konkurencyjna dla Komitetu Narodowego Polskiego w Paryżu i Rady Polskiej Zjednoczenia Międzypartyjnego. Grabski przeciwdziałał też inicjatywie ugrupowań demokratycznych w Rosji – powołaniu przez Lednickiego Rady Politycznej przy prezesie Polskiej Komisji Likwidacyjnej. Do sporu między RPZM i polskimi ugrupowaniami demokratyczno-liberalnymi włączyli się przedstawiciele dyplomatyczni Rosji i Francji. Pod ich naciskiem Komitet Wykonawczy Rady wyraził zgodę na wysłanie do Paryża delegacji na rozmowy z przedstawicielami polskich demokratów, podczas których miał zostać wybrany delegat Polski na konferencję międzysojuszniczą. Bolszewicki zamach stanu z 6–7 XI 1917 r. uniemożliwił wyjazd z Piotrogrodu delegatów na konferencję polską w Paryżu. Wydarzenie to wpłynęło na przeniesienie siedziby RPZM do Kijowa i zwołaniu tam posiedzenia plenarnego Rady. W okresie kijowskim (styczeń-kwiecień 1918 r.) Komitet Wykonawczy nie był zainteresowany współdziałaniem z rządem Ukraińskiej Republiki Ludowej. Wynikało to z założenia programowego narodowych demokratów uważających Ukrainę za część państwa rosyjskiego. Natomiast próby nawiązania kontaktów z bolszewikami zakończyły się fiaskiem. Sprawami zewnętrznymi RPZM kierował Joachim Bartoszewicz, lider narodowych demokratów na Ukrainie Naddnieprzańskiej. Od maja 1918 r. Rada prowadziła już działalność konspiracyjną.
The Polish Council of Inter-Party Unity (Rada Polska Zjednoczenia Międzypartyjnego, RPZM) was established the Polish National-Democratic Party and the associated conservative groups on 9 August 1917 during the session of Polish Political Assembly. Its objective was to strive to restore Poland’s sovereignty. The Council’s area of activity was Russia, but its political projects were addressed to all the countries of the Triple Entente. That is why the Council did not limit the relations to Russian government only, but commenced a dialogue with ambassadors of Great Britain, France, USA and Italy in Petrograd. The Council also explored the probability of implementing its concept of cooperation between the nations of Central and Eastern Europe in building the post-war order of peace in the region. The RPZM Executive Committee has developed documents presenting the situation in Poland, policy of the Central Powers with regard to the Polish cause, and the position of Russian government in that respect. The memoranda included demands with regard to restoring Polish sovereignty; a demand for participation of Polish representative in the conference of the Triple Entente states, for recognizing the necessity of rebuilding a sovereign Poland and for establishing an autonomous Polish army in Russia. Those demands were accepted by the head of Russian diplomacy as well as ambassadors of France and Great Britain in Petrograd. The work of the External (Foreign) department of the RPZM was headed by Stanisław Grabski and Józef Wielowieyski. They strove to eliminate liberal and democratic groups, centered around Aleksander Lednicki, from the game. They have contributed to blocking Lednicki’s project, supported by Ignacy J. Paderewski, of establishing a Polish National Executive Committee. It was to be competitor organization to the Polish National Committee in Paris and the Polish Council of Inter-Party Unity. Grabski has also counteracted the initiative of democratic groups in Russia – Lednicki establishing a Political Council reporting to the Chairman of the Polish Liquidation Committee. Diplomatic representatives of Russia and France have joined the dispute between the RPZM and Polish democratic-liberal groups. Under their pressure, the Executive Committee of the Council has agreed to send a delegation to Paris for talks with representation of Polish democrats, during which a Polish delegate to the conference of the allied forces was to be elected. The Bolshevik coup of 6–7 XI 1917 made it impossible for delegates to leave Petrograd and go to the Polish conference in Paris. This event resulted in moving the seat of the RPZM to Kiev and calling the plenary session of the Council to be held there. During the Kiev period (January-April 1918), the Executive Committee was not interested in cooperating with the government of the Ukrainian People’s Republic. This stemmed from the programmatic assumption of the National Democrats, who considered Ukraine to be a part of the Russian state. Attempts to establish links with the Bolsheviks have ended with a fiasco. External relations of the RPZM were managed by Joachim Bartoszewicz, leader of National Democrats in Dnieper Ukraine. Since May 1918, the Council has already operated in conspiracy.
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2020, 27; 147-165
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsce klasztoru benedyktynek w Sierpcu i jego dóbr w obrazie kartograficznym miasta i okolicznych wsi w XVIII–XIX wieku
Benedictine convent in Sierpc and its holdings in cartographic representation of the town and surrounding villages in the 18th–19th century
Autorzy:
Bartoszewicz, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11364378.pdf
Data publikacji:
2021-12-22
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Sierpc
klasztor benedyktynek
uposażenie
mapy
Benedictine convent
endowments
maps
Opis:
Przedmiotem artykułu jest obraz kartograficzny dóbr klasztoru benedyktynek w Sierpcu w XVIII i XIX w. Najstarsze zachowane kartografika ukazujące klasztor, jego okolice i uposażenie powstały po drugim rozbiorze Rzeczypospolitej. Wówczas Sierpc trafił pod panowanie pruskie. W 1793 r. znalazł się w granicach utworzonej prowincji Prusy Południowe, stając się siedzibą powiatu. Natomiast po trzecim rozbiorze Polski, w wyniku zmian w podziałach administracyjnych ziem przyłączonych do państwa pruskiego powiat sierpecki włączono do powiatu mławskiego, znajdującego się w granicach departamentu płockiego usytuowanego w prowincji Prusy Nowowschodnie. W 1796 r. północna część Sierpca, należąca do benedyktynek, została przejęta przez rząd pruski i przekształcona w miasto rządowe. Majątki ziemskie będące własnością klasztoru sierpeckiego przeszły pod zarząd skarbu królewskiego. Benedyktynkom pozostawiono ziemie na wzgórzu w sąsiedztwie klasztoru oraz grunty położone przy klasztorze między drogą do Rypina a rzeką Sierpienicą. W końcu XVIII w. podjęto szeroko zakrojone prace pomiarowe i kartograficzne, których celem było wykonanie map przejmowanego przez Prusy obszaru Rzeczypospolitej. Sporządzono wówczas zarówno mapy topograficzne obejmujące zasięgiem całe prowincje, jak i mapy wielkoskalowe miast, bądź ich części, a także mapy gruntów przechodzących na własność państwa pruskiego. Najstarszą mapą wielkoskalową Sierpca zachowaną w zbiorach polskich jest plan gruntów należących do klasztoru benedyktynek, sporządzony 22 XII 1797 r. przez pruskiego konduktora królewskiego Goeppnera. Między 1830 a 1835 r. powstał plan sytuacyjny i niwelacyjny klasztoru i kościoła benedyktynek autorstwa budowniczego obwodu mławskiego Augusta Karola Pachali’ego. W 1865 r. budowniczy powiatu mławskiego, Józef Maleszewski wykonał wielobarwną techniką rękopiśmienną czteroarkuszowy plan sytuacyjny z rysunkami architektonicznymi kościoła i klasztoru benedyktynek. Wśród zachowanych źródeł kartograficznych do dziejów klasztoru sierpeckich benedyktynek i jego własności ziemskiej na uwagę zasługują przede wszystkim wielkoskalowe mapy gruntowe wsi, które po 1796 r. przeszły pod zarządu skarbu Królestwa Prus. Mapy wsi należących przed 1796 r. do klasztoru sierpeckiego sporządzili między 1799 a 1806 r. pruscy geometrzy kameralni na postawie własnych pomiarów. Kartografika te tworzą jeden z najbardziej kompletnych zbiorów map dotyczących dóbr klasztorów znajdujących się na ziemiach polskich zaboru pruskiego przejętych na przełomie XVIII i XIX w. przez państwo. Dziesięć zachowanych gruntowych kartografików obejmuje swym zasięgiem część własności ziemskiej klasztoru sierpeckich benedyktynek w czasie przejmowanie jej przez pruski skarb państwa po 1796 r. Ukazują one obraz kartograficzny Urszulewa, Szczutowa, Blizna, Studzieńca, Żarówki, Suska i Rogieniczek, czyli siedmiu spośród jedenastu wsi, które w końcu XVIII w. należały do klasztoru w Sierpcu. Wszystkie te mapy zostały wykonane na postawie dokładnych pomiarów, dlatego ukazany na nich obraz kartograficzny jest niezwykle dokładny i starannie przedstawiony. Na mapach wykreślono sieć hydrograficzną, opisując nazwami rzeki i jeziora oraz sieć komunikacyjną, drogi i mosty. Oznaczono i opisano granice wsi i folwarków, wyróżniono grunty orne, ogrody, łąki i lasy. Przedstawiono zabudowę wsi i folwarków, wyróżniając niektóre budowle (dwory, budynki folwarczne, kościoły, młyny, wiatraki, karczmy, cegielnie).
zThe article focuses on cartographic representation of the Benedictine convent property in Sierpc in the 18th and 19th century. The oldest preserved cartographic documentation depicting the convent, its surroundings and property was drawn up after the Second Partition of Poland. At that time Sierpc came under Prussian rule. In 1793 it became part of the newly established province of South Prussia, becoming the seat of a county (powiat). After the Third Partition of Poland, however, as a result of changes in administrative boundaries of the lands incorporated into the Prussian state, Sierpc county was incorporated into the Mława county, within the boundaries of the Płock Department located in the Province of New East Prussia. In 1796, the northern part of Sierpc, belonging to the Benedictine nuns, was taken over by the Prussian government and transformed into a government town. Land estates owned by the Sierpc monastery came under the administration of the royal treasury. The Benedictine nuns were allowed to keep land on a hill in the vicinity of the monastery and land situated near the monastery between the road to Rypin and the Sierpienica river. At the end of the 18th century, extensive surveying and cartographic work was undertaken to draw maps of the Polish territories being taken over by Prussia. At that time, topographic maps of entire provinces, large-scale maps of cities and towns, or parts thereof, as well as maps of land transferred to Prussian jurisdiction were drawn up. The oldest large-scale map of Sierpc preserved in Polish archives is a plan of properties belonging to the Benedictine convent, drawn on 22 December 1797 by Prussian royal surveyor Goeppner. Between 1830 and 1835, a site and leveling plan of the Benedictine convent and church was drawn by August Karol Pachali, a builder of the Mława county. In 1865, Józef Maleszewski, a builder of the Mława county, hand-drew a multi-coloured, four-sheet site plan with architectural drawings of the Benedictine church and convent. Among the preserved cartographic sources in the history of the Sierpc Benedictine convent and its land holdings, the most noteworthy are large-scale land maps of villages, which after 1796 came under the administration of the treasury of the Kingdom of Prussia. Maps of villages belonging to the Sierpc monastery before 1796 were made between 1799 and 1806 by Prussian surveyors based on their own measurements. These cartographic works form one of the most complete collections of maps concerning monastery properties located in the Polish lands under Prussian rule and taken over by the state at the turn of the 18th and 19th centuries. Ten preserved land maps cover part of the land properties of the Sierpc Benedictine convent at the time when the land was being taken over by the Prussian treasury after 1796. They provide a cartographic representation of Urszulewo, Szczutowo, Blizno, Studzieniec, Żarówka, Susko and Rogieniczki, i.e. seven out of eleven villages that belonged to the Sierpc monastery at the end of the 18th century. All these maps were based on precise measurements, therefore the cartographic representation they provide is extraordinarily accurate and meticulously presented. The maps show the hydrographic network, describing rivers and lakes by name, as well as the transportation network, roads, and bridges. The boundaries of villages and farms are marked and described; arable lands, gardens, meadows, and forests are distinguished. Buildings of villages and manor farms are described and some buildings (manors, farm buildings, churches, mills, windmills, inns, brickyards) are highlighted.
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2021, 28; 89-107
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Romana Knolla oceny przeszłości i wizje przyszłości
Autorzy:
Bartoszewicz, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608242.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
polityka zagraniczna
sprawy narodowościowe
prometeizm
polskie państwo podziemne
memorandum
Opis:
The article focuses on studies and memorials by Roman Knoll concerning international affairs, Polish foreign policy, and national problems, written between March 1939 and April 1944. Assessments of Polish inter-war and wartime foreign policy, contained in those documents, and proposals regarding some of its post–war currents deserve special attention. Numerous theses proposed by Knoll should be regarded as extremely apt. It would be difficult, for instance, to disagree with his opinion about asymmetrical Warsaw–Berlin and Warsaw–Moscow relations, revealing a distinct advantage in favour of the former. Apparently, in the spring of 1939 Knoll, in contrast to other observers, perceived the possibility of a German–Soviet alliance, which at the time posed the greatest threat to Poland.Within Polish eastern policies this outstanding diplomat regarded as essential support for the liberation of nations dominated by Russia and the construction around the latter’s borders of independent national states. He espoused the creation of an independent Ukrainian state, but at the time of the war opposed embarking upon a discussion about “great Ukraine”. In doing so, Knoll stressed that while considering the Lithuanian, Byelorussian or Ukrainians questions Poland should remain concerned predominantly with the integrity of its territory. Even in April 1944, when he admitted to the possibility of Poland accepting concessions concerning the eastern frontier, he treated such a solution as a necessary evil and was well aware of the fact that the Soviet Union remained a hazard to the independence and sovereignty of the Polish Republic.Knoll presented reliable accounts of the wartime situation of the Jewish population on Polish lands and depicted the extermination of the Jews in terrains included into the Third Reich and the territory of the Generalgouvernement. At the same time, he wrote about the Soviet occupant’s better treatment of the Jews than of the Poles and the Ukrainians. In the prevailing situation it was difficult to accept his projects concerning a post-war resettlement of the Jews to a state specially created for them, but the Polish diplomat was by no means the sole politician who at the time wrote and spoke about this issue.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2016, 48, 4
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rada Polska Zjednoczenia Międzypartyjnego w świetle materiałów z archiwum Józefa Kożuchowskiego
Autorzy:
Bartoszewicz, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608447.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Rada Polska Zjednoczenia Międzypartyjnego
archiwum Józefa Kożuchowskiego
Polacy w Rosji
rewolucja rosyjska
bolszewicki zamach stanu
Polish Council of the Inter-Party Union
Józef Kożuchowski’s records
Poles in Russia
Russian Revolution
Bolshevik coup d’état
Opis:
Przedmiotem artykułu jest działalność Rady Polskiej Zjednoczenia Międzypartyjnego, organizacji politycznej skupiającej polskie ugrupowania narodowe i konserwatywne w Rosji doby rewolucyjnej w świetle niedawno udostępnionych badaczom materiałów z archiwum Józefa Kożuchowskiego. Zbiór akt zatytułowany „Rada Polska Zjednoczenia Międzypartyjnego. Materiały Józefa Kożuchowskiego”, znajdujący się w zasobie Archiwum Głównego Akt Dawnych, zawiera dotychczas nieznane, istotne źródła do dziejów Rady.
The article presents the activities of the Polish Council of the Inter-Party Union, an organisation gathering Polish national and conservative groups in Russia of the era of revolution in the light of archival materials from Józef Kożuchowski’s Records recently made available to researchers. The collection of files entitled “Polish Council of the Inter-Party Union. Józef Kożuchowski’s Materials” from the Central Archives of Historical Records contains important and unknown so far source material for the history of the Council.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2020, 52, 1
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Roman Knoll i Juliusz Łukasiewicz – dwie wizje miejsca Polski w Europie w przededniu wybuchu drugiej wojny światowej
Roman Knoll and Juliusz Łukasiewicz – Two Visions of Poland’s Place in Europe on the Eve of the Second World War
Autorzy:
Bartoszewicz, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2233634.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Roman Knoll
Juliusz Łukasiewicz
miejsce Polski w Europie
propaganda mocarstwowa
Poland’s place in Europe
superpower propaganda
Opis:
Przedmiotem artykułu jest obraz miejsca Polski w Europie na przełomie 1938 i 1939 r., przedstawiony w dwóch broszurach opublikowanych wówczas przez Romana Knolla i Juliusza Łukasiewicza. Obydwaj autorzy należeli do grona znakomitych dyplomatów II Rzeczypospolitej. Knoll ukazał Polskę jako państwo zagrożone agresją III Rzeszy, a ponadto dostrzegał on możliwość zawarcia antypolskiego paktu niemiecko-sowieckiego. Natomiast broszura Łukasiewicza wpisywała w krąg literatury propagandowej Obozu Zjednoczenia Narodowego, która widziała ówczesną Rzeczpospolitą co najmniej jako europejskie mocarstwo regionalne.
The subject of this article is the picture of Poland’s place in Europe at the end of 1938 and beginning of 1939, presented in two brochures published at the time by Roman Knoll and Juliusz Łukasiewicz. Both authors belonged to the group of prominent diplomats of the Second Republic of Poland. Knoll presented Poland as a country threatened by the aggression of the Third Reich; he also saw the possibility of concluding an anti-Polish German-Soviet pact. Łukasiewicz’s pamphlet, on the other hand, inscribed into the series of propaganda literature of the National Unity Camp (Obóz Zjednoczenia Narodowego), which saw the then Republic of Poland at least as a European regional power.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2022, 54, 1; 53-83
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kierunek wschodni aktywności dyplomatycznej Rady Regencyjnej
Autorzy:
Bartoszewicz, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608434.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Rada Regencyjna
gabinety Rady Regencyjnej
Departament Spraw Politycznych (Departament Stanu)
Przedstawicielstwo Rady Regencyjnej w Moskwie
Przedstawicielstwo Rady Regencyjnej w Kijowie
polska granica wschodnia
Opis:
W okresie działalności Rady Regencyjnej i jej gabinetów zbudowano podwaliny polskiej dyplomacji i prowadzono politykę zagraniczną Królestwa Polskiego pomimo ograniczeń wynikających z postanowień patentu z 12 IX 1917 r. Przejęto placówki zagraniczne Naczelnego Komitetu Narodowego i powołano przedstawicielstwa Rady Regencyjnej w Moskwie, Kijowie i Helsinkach. Starano się wypracować koncepcję polityki wschodniej, koncentrując uwagę przede wszystkim na kwestii przyszłej granicy wschodniej państwa polskiego. Przygotowywano kadry służby dyplomatycznej Polski niepodległej. In the period of operation of the Regency Council and its cabinets, the foundations of Polish diplomacy was laid, and foreign policy of the Kingdom of Poland was pursued, despite the restrictions resulting from the decree of 12 September 1917. Foreign posts of the Supreme National Committee were taken over, and representatives of the Regency Council were sent to Moscow, Kiev, and Helsinki. An attempt was made to develop an eastern policy with the focus on the problem of future borderline of the Polish state; and the diplomatic personnel of the independent Poland was being trained.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2018, 50, 1
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
U schyłku republiki weimarskiej. Niemcy i stosunki polsko–niemieckie w świetle raportów posła polskiego w Berlinie Romana Knolla (1928–1930)
Autorzy:
Bartoszewicz, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608585.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Opis:
The Twilight of the Weimar Republic. Germany and Polish–German Relations in the Light of Reports from Roman Knoll, the Polish Envoy in Berlin (1928–1930)Roman Knoll was appointed the Polish envoy in Berlin on 1 July 1928, replacing Kazimierz Olszowski; he was recalled in 10 January 1931 and transferred to the central offices of the Ministry of Foreign Affairs in Warsaw. For all practical purposes, Knoll was head of the Berlin legation for a slightly shorter period of time. Departure from the German capital on 20 December 1930 put an actual end to this diplomatic mission in that country.Assessing the Knoll mission in Berlin entails answering a question concerning the fulfilment in the course of two and a half years of the tasks with which he was entrusted by the Ministry of Foreign Affairs, or rather by Józef Piłsudski and August Zaleski. The mission in question became surrounded by numerous myths appearing in the reminiscences of politicians and diplomats, while many opinions formulated by various researchers are not always apt. An analysis of preserved sources from the time when Knoll was head of the legation of the Republic of Poland in Berlin makes it possible to declare that the majority of those views is entirely untrue. The correspondence between the envoy and the Ministry central offices contains extensive and thorough examinations of Polish–German relations and the foreign and domestic policy of the Reich, including changes occurring during the end stage of the Weimar Republic. Knoll did not limit himself to informing his superiors about the realisation of various tasks, but frequently proposed solutions of problems faced by the Polish policy, including those that transcended beyond Polish–German relations.From the moment he initiated his diplomatic mission in Germany (July 1928) the new envoy of the Republic of Poland carefully studied Polish–German relations and made all possible efforts to improve them. This was an extremely difficult assignment since Knoll encountered the strong resistance of his German partner. Nevertheless, while heading the German legation Knoll enjoyed a number of successes and his activity contributed to alleviating the Polish– German economic war and, subsequently, to signing a bilateral trade agreement. He also played a prominent part in preparing the conditions for a liquidation convention and its ratification by the parliaments of Poland and Germany. Knoll established permanent and suitable contacts with the heads and higher officials of Auswärtiges Amt, although this was by no means an easy undertaking. He also managed to reach part of the Berlin press, especially liberal publications, which changed favourably the view of Poland held by German public opinion. Furthermore, Knoll improved the situation of the Polish community in Germany by rendering closer the cooperation of the legation and the consulates of the Republic of Poland and thanks to a consistent stand as regards the minorities, expressed in contacts with German state institutions.Knoll did not restrict his interests and diplomatic activity to questions resulting from the duties of an envoy. At that time, he took part as a member of the Polish delegation in sessions of the Council of the League of Nations in Madrid and Geneva. He supported the work conducted by Polish delegations participating in Hague conferences concerning an early evacuation of the Rhineland and the acceptance of the Young plan. Finally, Knoll took part in diplomatic undertakings intent on normalizing relations between Poland and Lithuania.Indeed, it cannot be said that Knoll’s mission in Berlin was exclusively a diplomatic success story. His failures included the fiasco of an attempt at ending the economic war in Polish–German relations, This, however, was not Knoll’s fault because the acceptance of the Martin Schiele plan and the refusal by the Reichstag to ratify a trade convention with Poland took place in an already altered political situation, which emerged in Germany first after the establishment of the Heinrich Brüning cabinet, and then after the parliamentary elections of September 1930.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2015, 47, 4
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Radosław Skrycki, Prace kartograficzne w dolinach Odry, Warty i Noteci w okresie fryderycjańskim. Goswien Othmar Schultze i jego wkład w rozwój kartografii pruskiej, Szczecin 2013
Autorzy:
Bartoszewicz, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1064836.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
kartografia
kartografia pruska
Odra
Warta
Noteć
Goswien Othmar Schultze
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2014, 21; 375-383
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies