Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Bartoszewicz, Anna" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-25 z 25
    Tytuł:
    Wewnętrzna atestacja informacji niefinansowych – podejście modelowe
    Internal Assurance Services of Non-financial Information – Model Approach
    Autorzy:
    Bartoszewicz, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2083996.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
    Tematy:
    atestacja
    audyt wewnętrzy
    raportowanie niefinansowe
    audyt
    zrównoważony rozwój
    assurance services
    internal audit
    non-financial reporting
    audit
    sustainability development
    Opis:
    Celem artykułu jest zaprezentowanie modelowego podejścia do realizacji usług audytu wewnętrznego w obszarze raportowania niefinansowego. Aby go osiągnąć, przeprowadzono analizę literatury oraz aktów prawnych w przedmiotowym zakresie. Wnioski sformułowano, opierając się na wnioskowaniu indukcyjnym i dedukcyjnym, przeprowadzonym metodą analizy i syntezy. Artykuł ukazuje modelowy schemat realizacji zadań audytowych w zakresie raportowania niefinansowego. Wskazano w nim przesłanki przyjęcia do planu audytu wewnętrznego zadania zapewniającego z zakresu raportowania niefinansowego oraz opisano przebieg realizacji zadania. Efektem prac audytowych w przedmiotowym obszarze jest wewnętrzny raport poświadczający, który stanowi zapewnienie kierownictwa o rzetelności, jakości i przejrzystości informacji zawartych w sprawozdaniu niefinansowym. Tekst jest głosem w dyskusji na temat potrzeby atestacji informacji niefinansowych oraz wskazaniem roli, jaką może odegrać audytor wewnętrzny w procesie raportowania niefinansowego.
    The aim of the article is to present a model approach to the implementation of internal audit services in the area of non-financial reporting. In order to achieve it, an analysis of the literature and legal acts in this area was carried out. Conclusions were formulated based on inductive and deductive inference carried out by the method of analysis and synthesis. The article shows a model diagram of the implementation of audit tasks in the field of non-financial reporting. It indicates the premises for accepting the assurance task in the field of non-financial reporting into the internal audit plan and describes the course of the task implementation. The result of audit work in this area is an internal certifying report, which is the management’s assurance of the reliability, quality, and transparency of information contained in the non-financial report. The article is a voice in the discussion of an internal auditor’s role in the non-financial reporting process.
    Źródło:
    Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu; 2022, 66, 2; 1-15
    1899-3192
    Pojawia się w:
    Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola i wykorzystanie audytu środowiskowego we wspieraniu zrównoważonego rozwoju
    Autorzy:
    Bartoszewicz, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/580619.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
    Tematy:
    audyt środowiskowy
    zrównoważony rozwój
    system zarządzania środowiskowego
    EMAS
    ISO 14001
    Opis:
    Zrównoważony rozwój w ogólnym pojęciu oznacza równowagę pomiędzy rozwojem gospodarczym a ochroną środowiska. Wsparciem tej koncepcji jest m.in. system zarządzania środowiskowego, który wdrożony w struktury jednostki umożliwia nadzorowanie i ocenę wpływu działalności organizacji na środowisko. Jego implementacja nie jest jednak wystarczająca, wymaga on bowiem cyklicznej diagnozy pod kątem prawidłowości funkcjonowania. Rozwiązanie w tym zakresie stanowi audyt środowiskowy. Celem artykułu jest wskazanie audytu środowiskowego jako głównego narzędzia oceny funkcjonowania systemu zarządzania środowiskowego w przedsiębiorstwie oraz mechanizmu wspierającego koncepcję zrównoważonego rozwoju. Przedstawiono ideę i etapy procesu audytu środowiskowego w ujęciu modelowym, opierając rozważania o teorie naukowe i akty prawne w przedmiotowym zakresie. Audyt środowiskowy zapewnia systematyczną i obiektywną ocenę organizacji pod kątem jej zarządzania i procesów stworzonych w celu ochrony środowiska, a także harmonizuje równowagę pomiędzy działalnością przedsiębiorstwa a środowiskiem.
    Źródło:
    Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu; 2017, 478; 37-46
    1899-3192
    Pojawia się w:
    Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Atestacja danych niefinansowych przedsiębiorstw społecznie odpowiedzialnych w świetle standaryzacji ISAE 3000
    Autorzy:
    Bartoszewicz, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/581982.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
    Tematy:
    atestacja
    CSR
    raportowanie niefinansowe
    społeczna odpowiedzialność biznesu
    ISAE 3000
    Opis:
    Rosnące zapotrzebowanie interesariuszy na określony rodzaj informacji zainicjowało trend wśród przedsiębiorstw społecznie odpowiedzialnych do ujawniania w publikowanych raportach danych niefinansowych. Czynnikiem warunkującym ich przydatność jest wiarygodność prezentowanych informacji, stąd zasadne staje się poddanie ich usłudze atestacyjnej przez niezależny organ poświadczający. Takie działanie pozwala na identyfikację istotnych nieprawidłowości, weryfikację przydatności oraz ich uwierzytelnienie. W artykule przedstawiono modelowy przebieg usługi atestacyjnej z interpretacją poszczególnych jej etapów. Kontekst prowadzonych rozważań odniesiono do raportów CSR przedsiębiorstw społecznie odpowiedzialnych, metodykę zaś i realizację usługi atestacyjnej opracowano zgodnie ze standardem ISAE 3000. Brak ścisłych wytycznych, dotyczących formy i zakresu prezentacji danych niefinansowych, implikuje pewne rozbieżności w praktyce atestacyjnej. Istotną trudność stanowi także forma prezentacji wydawanej przez atestatora opinii ze względu na szerokie grono jej odbiorców.
    Źródło:
    Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu; 2018, 522; 305-316
    1899-3192
    Pojawia się w:
    Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Procedure for environmental impact assessment vs. sustainable development requirements in investment projects
    Procedura oceny oddziaływania na środowisko wobec wymogów zrównoważonego rozwoju w projektach inwestycyjnych
    Autorzy:
    Bartoszewicz, Anna
    Burchart, Renata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/584527.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
    Tematy:
    sustainable development
    Environmental Impact Assessment
    investments
    implementation of EU projects
    zrównoważony rozwój
    ocena oddziaływania na środowisko
    inwestycje
    wdrażanie projektów UE
    Opis:
    The concept of sustainable development has been supported by the European community for many years. This results in the obligation to achieve the objectives and meet the guidelines established by it for the Member States in the above scope, among others, in relation to the implementation of investment projects co-financed from EU funds. One of the most important steps in the above undertakings is the Environmental Impact Assessment which, if unreliable, may be grounds for refusing to grant funds for the investment. The purpose of this article is to indicate the key aspects of conducting an Environmental Impact Assessment (RIA) when implementing investment projects co-financed with European funds and to diagnose the factors determining the coherence of a given project with the concept of sustainable development. The considerations carried out as part of the project allowed for the identification of the determinants conditioning the coherence of a given project with the concept of sustainable development.
    Pojęcie zrównoważonego rozwoju jest wspierane przez społeczność europejską od wielu lat. Powoduje to obowiązek osiągnięcia celów i spełnienia ustanowionych przez nią wytycznych dla państw członkowskich w powyższym zakresie, między innymi w odniesieniu do realizacji projektów inwestycyjnych współfinansowanych ze środków UE. Jednym z najważniejszych kroków w powyższym przedsięwzięciu jest ocena oddziaływania na środowisko, która w przypadku braku wiarygodności może stanowić podstawę odmowy przyznania środków na inwestycję. Celem artykułu jest wskazanie kluczowych aspektów przeprowadzania oceny oddziaływania na środowisko (EIA) przy wdrażaniu projektów inwestycyjnych współfinansowanych z funduszy europejskich oraz diagnoza czynników determinujących spójność danego projektu z koncepcją zrównoważonego rozwoju. Rozważania przeprowadzone w ramach niniejszego artykułu pozwoliły na identyfikację czynników warunkujących spójność danego projektu z koncepcją zrównoważonego rozwoju.
    Źródło:
    Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu; 2019, 63, 12; 7-22
    1899-3192
    Pojawia się w:
    Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ekonomiczno-finansowe następstwa realizacji zadań audytowych w szpitalach
    Economic and financial consequences of audit tasks implementation in hospitals
    Autorzy:
    Bartoszewicz, Anna
    Cygańska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/515406.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Księgowych w Polsce
    Tematy:
    audyt wewnętrzny
    szpital
    audyt finansowy
    kondycja finansowa
    ryzyko
    efektywność
    internal audit
    hospital
    financial audit
    financial condition
    risk
    efficiency
    Opis:
    W dobie globalizacji i nieustających zmian ekonomiczno-gospodarczych efektywne wykorzystywanie środków finansowych przez szpitale staje się coraz trudniejsze. Zasadne staje się zatem poszukiwanie rozwiązań, które wspomogą powyższy proces i ukierunkują działania na racjonalizację finansową pod-miotów leczniczych. Udział w powyższym można przypisać audytowi wewnętrznemu, który w ramach podejmowanych działań identyfikuje ryzyko powstania nieprawidłowości w poszczególnych obszarach jednostki (w tym finansowym), a następnie wskazuje newralgiczne punkty do poprawy i podaje propozycje ich usprawnień. Celem artykułu jest identyfikacja zakresu oraz stopnia realizacji audytów wewnętrznych w obszarze finansowym szpitali oraz diagnoza oddziaływania realizacji zaleceń poaudytowych na ich racjonalizację finansową. Do realizacji wskazanego celu przeprowadzono badania ankietowe wśród wybranych placówek leczniczych w Polsce, zakwalifikowanych do sieci szpitali. Uzupełnieniem była analiza literatury oraz aktów prawnych w przedmiotowym obszarze. Przyjęty kierunek badań pozwolił zidentyfikować stopień wykorzystania audytu w badanych jednostkach oraz realizację zadań audytowych w obszarze finansowym. Stwierdzono pozytywny wpływ wdrożenia zaleceń poaudytowych na funkcjo-nowanie obszaru finansowego szpitali.
    In the era of globalization and constant economic changes, the effective use of funds by hospitals is becoming increasingly difficult. Therefore, it is reasonable to search for solutions that will support the above process and direct activities towards the financial rationalization of healthcare entities. Participa-tion in the above can be attributed to internal audit, which, as part of undertaken actions, identifies the risk of irregularities in entities’ individual areas (including financial), and then indicates key points for improvement and suggestions how to do it. The purpose of the article is to identify the scope and degree of implementation of internal audits in the financial area of hospitals and to determine the impact of the implementation of post-audit recommendations on their financial rationalization. To achieve this goal, surveys were carried out in selected hospitals in Poland, and relevant literature and legal acts in the field of internal audit were analysed. The research allowed identification of the degree of audit implementa-tion in the studied entities and the implementation of audit tasks in their financial area. It was found that the implementation of post-audit recommendations had a positive impact on the functioning of the financial area of hospitals.
    Źródło:
    Zeszyty Teoretyczne Rachunkowości; 2020, 106(162); 9-29
    1641-4381
    2391-677X
    Pojawia się w:
    Zeszyty Teoretyczne Rachunkowości
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kształtowanie wyniku finansowego w Polsce. Teoria – praktyka – stan badań
    Autorzy:
    Artienwicz, Nelli
    Bartoszewicz, Anna
    Cygańska, Małgorzata
    Wójtowicz, Piotr
    Remlein, Marzena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/books/2022739.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-23
    Wydawca:
    Instytut Prawa Gospodarczego. Wydawnictwo Ius Publicum
    Opis:
    Monografia poświęcona problematyce kształtowania wyniku finansowego porusza ważny i bardzo aktualny problem odnoszący się do istotnej kategorii ekonomicznej i rachunkowej, tj. wyniku finansowego. Autorzy w ramach czterech rozdziałów omówili wynik finansowy w kontekście sprawozdawczości finansowej oraz ładu korporacyjnego, a także zaprezentowali istotę kształtowania wyniku finansowego, jego motywy i stosowane metody. Ponadto dokonali przeglądu dotychczasowych badań oraz dorobku publikacyjnego z obszaru kształtowania wyniku finansowego (…). Poruszone w monografii zagadnienia czynią ją opracowaniem oryginalnym, w pełni zasługującym na publikację. prof. dr hab. Marzena Remlein
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Książka
    Tytuł:
    Rozpoznanie i leczenie alergicznego nieżytu nosa
    Allergic rhinitis diagnosis and treatment
    Autorzy:
    Grad, Anna
    Bartoszewicz, Ludmiła
    Kalicki, Bolesław
    Jung, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031058.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    allergens
    allergic rhinitis
    mediators of inflammatory reaction
    prick tests
    specific IgE
    nieżyt nosa
    alergeny
    mediatory stanu zapalnego
    punktowe testy skórne
    ige alergenowoswoiste
    Opis:
    Allergic rhinitis (AR) is the most common allergic disease in the world. Frequently it coexists with other allergic diseases such as asthma, allergic conjunctivitis or allergic dermatitis. It is inflammatory disease with immunological background, and it is caused by IgE-dependent reaction of the nasal mucous membrane to allergen.If time of symptoms duration is taken into account AR can be classified into intermittent or perennial, and severity of symptoms classifies it into mild or moderate/severe. Allergic rhinitis is a disease that depends of many factors. Interactions of environmental and genetic factors are responsible for its development. Environmental factors include airborne outdoor and indoor allergens (pollen, mold spores, house dust mites, animals fur and dander, insects), occupational allergens and atmospheric air pollution. Genetic factors are atopy and particular genetic polymorphisms coexistence. Symptoms of AR are itching, sneezing, clear nasal discharge, nasal congestion and loss of smell ability. Recognition of AR bases on compliance of symptoms and results of skin prick tests or the presence of specific IgE antibodies in blood. Assessment of amount of total IgE is not helpful in diagnostic process, while nasal provocation tests are more useful in scientific researches than clinical practice. Therapeutic process consists of patients education, exposure to allergens reduction, pharmacological treatment and specific immunotherapy. In pharmacological treatment are used systemic or topical antihistamine drugs, systemic or topical glucocorticoids, topical decongestants, montelukast, cromo-glicas, and ipratropium bromide. Specific immunotherapy is indicated in selected groups of patients and it influences natural history of allergic diseases.
    Alergiczny nieżyt nosa (ANN) jest najczęstszą chorobą alergiczną na świecie. Często współistnieje z innymi chorobami alergicznymi, np. astmą, alergicznym zapaleniem spojówek lub atopowym zapaleniem skóry. Jest chorobą zapalną o podłożu immunologicznym, wywołaną IgE-zależną reakcją błony śluzowej nosa na alergen. Biorąc pod uwagę czas utrzymywania się objawów, ANN można podzielić na okresowy i przewlekły – ich przebieg może być łagodny oraz umiarkowany lub ciężki. Alergiczny nieżyt nosa jest chorobą zależną od wielu czynników. Za jego rozwój odpowiadają interakcje czynników środowiskowych i genetycznych. Do czynników środowiskowych zalicza się alergeny powietrznopochodne zewnętrzne i domowe (pyłki roślin, zarodniki grzybów pleśniowych, roztocze kurzu domowego, naskórki i sierści zwierząt, owady), alergeny zawodowe i zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego. Czynniki genetyczne to atopia i współistnienie określonych polimorfizmów genów. Objawami ANN są świąd, kichanie, surowicza wydzielina nosowa, niedrożność nosa, utrata powonienia. Rozpoznanie ANN opiera się na wykazaniu zgodności pomiędzy objawami i wynikami punktowych testów skórnych lub obecnością we krwi swoistych IgE. Pomiar całkowitego IgE nie jest przydatny w rozpoznaniu ANN, a donosowe próby prowokacyjne są wykorzystywane głównie w badaniach naukowych, rzadziej w praktyce klinicznej. Postępowanie terapeutyczne obejmuje edukację pacjenta, zmniejszenie narażenia na alergeny, leczenie farmakologiczne oraz immunoterapię swoistą. W leczeniu farmakologicznym stosuje się leki przeciwhistaminowe doustne i donosowe, glikokortykosteroidy donosowe i systemowe, leki obkurczające naczynia błony śluzowej nosa, montelukast, bromek ipratropium i kromony. Immunoterapia swoista jest stosowana w leczeniu wybranych grup chorych i wpływa na naturalny przebieg chorób alergicznych.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2008, 4, 3; 154-158
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poczucie koherencji a zachowania zdrowotne nauczycieli zdrowia
    Sense of coherence and health behaviours among health teachers
    Autorzy:
    Bartoszewicz, Ryszard
    Gandziarski, Krzysztof
    Krawczyk, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/464786.pdf
    Data publikacji:
    2017-09-29
    Wydawca:
    Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
    Tematy:
    edukacja zdrowotna
    wychowanie zdrowotne
    zachowania zdrowotne nauczycieli
    poczucie koherencji
    health education
    health pedagogy
    health behaviours of teachers
    sense of coherence
    Opis:
    Cel badań. Celem badań jest wyjaśnienie zależności upowszechniania wzorów kultury zdrowotnej przez nauczycieli od ich poczucia koherencji i zachowań stanowiących o stylu życia. Założono, że nauczyciele pełniący rolę liderów procesu oraz nauczyciele wspierający nie różnią się dojrzałością zachowań zdrowotnych. Zachowania te są naśladowane przez uczniów i prowadzą do internalizacji wzorów kultury zdrowotnej. Materiał i metody. Zastosowano sondaż diagnostyczny z wykorzystaniem kwestionariusza zachowań zdrowotnych oraz kwestionariusza orientacji życiowych SOC-29. Badaną grupę 98 nauczycieli podzielono na trzy podgrupy: posiadających formalne kompetencje nauczyciela zdrowia, ubiegających się o nie w trybie studiów podyplomowych oraz kandydujących do zdobycia w trybie studiów podyplomowych formalnych kompetencji pedagogicznych. Wyniki. Zarejestrowane przejawy zachowań zdrowotnych można uznać za poprawne, jednak nie gwarantują one uzyskania pozytywnych efektów oddziaływania wychowawczego za pomocą przykładu. Poczucie koherencji u badanych jest na tle innych grup zawodowych wysokie. Wnioski. Wykazano związki stanu zachowań zdrowotnych oraz poczucia koherencji z rolą pełnioną przez nauczycieli w procesie wychowania zdrowotnego. Istnieje też zależność między poziomem ich poczucia koherencji a wybranymi przejawami zachowań zdrowotnych.
    Background. The purpose of the study is to explain the dependence of teachers’ participation in the dissemination of health culture patterns from their sense of coherence and lifestyle behaviours. It was assumed that the teachers who acted as process leaders and those supporting them did not differ in the maturity of their health behaviours. The teachers’ health behaviours are followed by their pupils and lead to the internalization of health culture patterns. Material and methods. The authors applied a diagnostic survey, with a health behaviour questionnaire and the SOC-29 life-orientation questionnaire. The studied group of 98 teachers was divided into three subgroups: those who had formal competence of a health teacher, those applying for the competence during postgraduate studies, and those who applied for formal pedagogical competencies during postgraduate education. Results. The registered manifestations of health behaviours can be considered as correct; they do not guarantee, however, positive effects of the pedagogical influence by means of own example. As compared with other professional groups, the sense of coherence among the studied teachers is high. Conclusions. The research showed a relationship between the status of health behaviours and the sense of coherence on one hand and the role played by the teachers in the process of health education on the other. A relationship between the level of their sense of coherence and selected health behaviours was also observed
    Źródło:
    Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu; 2017, 58; 89-101
    0239-4375
    Pojawia się w:
    Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odczynowe zapalenie stawów u dzieci
    Reactive arthritis in children
    Autorzy:
    Maślany, Anna
    Kalicki, Bolesław
    Jung, Anna
    Bartoszewicz, Ludmiła
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030458.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    reactive arthritis
    parasitic infestations
    rheumatic diseases
    poststreptococcal reactive arthritis
    enterobiosis
    reaktywne zapalenie stawów
    zakażenia pasożytnicze
    choroby reumatyczne
    popaciorkowcowe reaktywne zapalenie stawów
    owsica
    Opis:
    Reactive arthritis (ReA) in children is a frequent problem, and yet this is rarely taken into account in the diagnosis. For years it has been assimilated with respiratory, gastrointestinal or urogenital infections, especially caused by bacteria. ReA in the course of parasitic infections is much less frequently described in the literature, but due to the greater incidence of parasitic problems in the paediatric population it should be taken into account. This thesis discusses contemporary views on the causes, course and treatment of ReA, it lists a number of potential microorganisms that may cause them and beyond articular symptoms of various systems and organs. Into account were also taken links between this disease and poststreptococcal arthritis, whose diagnostic criteria and standards of conduct have not yet been clearly defined. The thesis presents ReA case in the course of enterobiosis in 12-year-old boy. The child was admitted to hospital due to pain around the right hip and with additional abdominal pains and itching around the anus. As a result of that a series of tests were performed to explain the cause of ailments. Based on studies of blood, urine and faeces, chronic connective tissue diseases were excluded, as well as bacterial and viral ailments background. As result of finding the number of Enterobius vermicularis eggs in a sample of stool, ReA was diagnosed in the course of enterobiosis. After applying anti-parasitic (Pyrantelum) and antiinflammatory (Apo-Naproxen) treatment a gradual resolution of symptoms were observed.
    Reaktywne zapalenie stawów (ReZS) u dzieci to problem częsty, a mimo to rzadko uwzględniany w diagnostyce. Od dawna łączono odczynowe zmiany stawowe z zakażeniami układu oddechowego, pokarmowego czy moczowo-płciowego, szczególnie w przypadku infekcji bakteryjnych. ReZS w przebiegu zakażeń pasożytniczych są znacznie rzadziej opisywane w literaturze, ale z uwagi na większą częstotliwość występowania problemów o podłożu parazytologicznym w populacji dziecięcej powinny być uwzględniane. W pracy omówiono współczesne poglądy na temat przyczyn, przebiegu i leczenia ReZS, przedstawiono listę potencjalnych drobnoustrojów mogących je wywoływać oraz występujących objawów pozastawowych z zakresu poszczególnych układów i narządów. Zwrócono również uwagę na powiązania tej jednostki chorobowej z popaciorkowcowym zapaleniem stawów, którego kryteria diagnostyczne i standardy postępowania nie zostały dotychczas jednoznacznie określone. W pracy przedstawiono opis przypadku ReZS w przebiegu owsicy u 12-letniego chłopca. U dziecka przyjętego do Kliniki z powodu dolegliwości bólowych w obrębie prawego stawu biodrowego oraz zgłaszającego dodatkowo bóle brzucha i świąd okolicy odbytu wykonano serię badań wyjaśniających przyczynę dolegliwości. Na podstawie badań krwi, moczu oraz kału wykluczono przewlekłe choroby tkanki łącznej, a także tło bakteryjne i dolegliwości wirusowe. Wobec wykazania licznych jaj owsików w próbce kału rozpoznano ReZS w przebiegu owsicy. Po zastosowanym leczeniu przeciwpasożytniczym (Pyrantelum) oraz przeciwzapalnym (Apo-Naproxen) obserwowano stopniowe ustępowanie objawów chorobowych.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 2; 146-150
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozpoznanie i leczenie alergicznego nieżytu nosa
    Allergic rhinitis diagnosis and treatment
    Autorzy:
    Grad, Anna
    Bartoszewicz, Ludmiła
    Kalicki, Bolesław
    Jung, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031282.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    allergens
    allergic rhinitis
    mediators of inflammatory reaction
    prick tests
    nieżyt nosa
    alergeny
    mediatory stanu zapalnego
    punktowe testy skórne
    ige alergenowoswoiste
    Opis:
    Allergic rhinitis (AR) is the most common allergic disease in the world. Frequently it coexists with other allergic diseases such as asthma, allergic conjunctivitis or allergic dermatitis. It is inflammatory disease with immunological background, and it is caused by IgE-dependent reaction of the nasal mucous membrane to allergen. If time of symptoms duration is taken into account AR can be classified into intermittent or perennial, and severity of symptoms classifies it into mild or moderate/severe. Allergic rhinitis is a disease that depends of many factors. Interactions of environmental and genetic factors are responsible for its development. Environmental factors include airborne outdoor and indoor allergens (pollen, mold spores, house dust mites, animals fur and dander, insects), occupational allergens and atmospheric air pollution. Genetic factors are atopy and particular genetic polymorphisms coexistence. Symptoms of AR are itching, sneezing, clear nasal discharge, nasal congestion and loss of smell ability. Recognition of AR bases on compliance of symptoms and results of skin prick tests or the presence of specific IgE antibodies in blood. Assessment of amount of total IgE is not helpful in diagnostic process, while nasal provocation tests are more useful in scientific researches than clinical practice. Therapeutic process consists of patients education, exposure to allergens reduction, pharmacological treatment and specific immunotherapy. In pharmacological treatment are used systemic or topical antihistamine drugs, systemic or topical glucocorticoids, topical decongestants, pyłmontelukast, cromoglicas, and ipratropium bromide. Specific immunotherapy is indicated in selected groups of patients and it influences natural history of allergic diseases.
    Alergiczny nieżyt nosa (ANN) jest najczęstszą chorobą alergiczną na świecie. Często współistnieje z innymi chorobami alergicznymi, np. astmą, alergicznym zapaleniem spojówek lub atopowym zapaleniem skóry. Jest chorobą zapalną o podłożu immunologicznym, wywołaną IgE-zależną reakcją błony śluzowej nosa na alergen. Biorąc pod uwagę czas utrzymywania się objawów, ANN można podzielić na okresowy i przewlekły – ich przebieg może być łagodny oraz umiarkowany lub ciężki. Alergiczny nieżyt nosa jest chorobą zależną od wielu czynników. Za jego rozwój odpowiadają interakcje czynników środowiskowych i genetycznych. Do czynników środowiskowych zalicza się alergeny powietrznopochodne zewnętrzne i domowe (pyłki roślin, zarodniki grzybów pleśniowych, roztocze kurzu domowego, naskórki i sierści zwierząt, owady), alergeny zawodowe i zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego. Czynniki genetyczne to atopia i współistnienie określonych polimorfizmów genów. Objawami ANN są świąd, kichanie, surowicza wydzielina nosowa, niedrożność nosa, utrata powonienia. Rozpoznanie ANN opiera się na wykazaniu zgodności pomiędzy objawami i wynikami punktowych testów skórnych lub obecnością we krwi swoistych IgE. Pomiar całkowitego IgE nie jest przydatny w rozpoznaniu ANN, a donosowe próby prowokacyjne są wykorzystywane głównie w badaniach naukowych, rzadziej w praktyce klinicznej. Postępowanie terapeutyczne obejmuje edukację pacjenta, zmniejszenie narażenia na alergeny, leczenie farmakologiczne oraz immunoterapię swoistą. W leczeniu farmakologicznym stosujemy leki przeciwhistaminowe doustne i donosowe, glikokortykosteroidy donosowe i systemowe, leki obkurczające naczynia błony śluzowej nosa, montelukast, bromek ipratropium i kromony. Immunoterapia swoista jest stosowana w leczeniu wybranych grup chorych i wpływa na naturalny przebieg chorób alergicznych.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2009, 5, 3; 199-203
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obraz kliniczny i następstwa zakażenia pałeczką Yersinia enterocolitica
    Clinical consequences of Yersinia enterocolitica infections
    Autorzy:
    Bartoszewicz, Ludmiła
    Kalicki, Bolesław
    Grad, Anna
    Jung, Anna
    Żuber, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031068.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    enterocolitis
    enterotoxin
    pseudoapendicitis
    sepsis
    yersiniosis
    zoonoses
    Opis:
    Yersinia enterocolitica (Y. enterocolitica) is a Gram-negative bacteria belonging to Enterobacteriaceae group since 60’s. Basing on specific biochemical and serological characteristics there where isolated serological types and biotypes of Yersinia enterocolitica. Most widespread of these are biotypes 1B, 2, 4 and belonging to them respectively serotypes O:8, O:9, O:3. Among them, the most frequent pathogen is serotype O:3. Currently, in Poland and other European countries, there is notified growth in number of infections caused by highly virulent serotype O:8 till now appearing only in USA. Yersinia causes zoonosis called yersiniosis. Contaminated food infects human. Clinical appearance of yersiniosis varies depending on bacterial virulence, age and immunological status of ill patient. Usually disease appears as mild enterocolitis. Yersinia together with Campylobacter pylori and Salmonella is the most frequent bacterial factor causing enterocolitis in Europe. In state of immunological deficiency infection with Yersinia can cause severe purulent complications and highly mortal sepsis. The source of serotype O:8 infections in Poland is still not found. It has been isolated on the territory of whole country, from ill people in different age and with different clinical picture of yersiniosis. Serological and microbiological methods are used in diagnostic process of yersiniosis. Both of this are not perfect and should cover each other. Because of unclear epidemiological status of Yersinia enterocolitica type O:8 in Poland, if this infection is suspected, there is a duty to send probes of infected material and serum, together with detailed interview to Instytut Bakteriologii Państwowego Zakładu Higieny. There is serotyping processed and virulence factors estimated. As important as diagnosis is promotion of preventive actions like sanitary principles or avoidance of eating of uncooked food.
    Yersinia enterocolitica (Y enterocolitica) jest pałeczką Gram-ujemną zaliczaną od 1964 roku do grupy Enterobacteriaceae. Na podstawie właściwości biochemicznych i serologicznych wyodrębniono szereg biotypów i serotypów Y. enterocolitica. Najbardziej rozpowszechnione są biotypy 1B, 2, 4 i należące do nich odpowiednio serotypy O:8, O:9, O:3. Spośród serotypów zachorowania na całym świecie najczęściej wywołuje serotyp O:3. Obecnie w Polsce i w innych krajach europejskich notuje się stały wzrost zakażeń spowodowanych wysoce zjadliwym szczepem O:8, który do tej pory występował tylko na terenie USA. Pałeczka Yersinia jest przyczyną odzwierzęcej choroby zwanej jersiniozą. Człowiek najczęściej zaraża się nią drogą pokarmową, spożywając zakażone produkty pochodzenia zwierzęcego. Przebieg kliniczny jersiniozy jest zróżnicowany i zależny od zjadliwości bakterii oraz wieku i stanu odporności chorego. Zakażenie najczęściej wywołuje łagodne objawy nieżytu jelitowego. Do najczęstszych czynników bakteryjnych wywołujących zapalenie jelit na terenie Europy oprócz zakażeń bakteryjnych zalicza się także Campylobacter pylori i Salmonella. W stanach obniżonej odporności organizmu zakażenie pałeczką Yersinia może wywołać ciężkie powikłania ropne, a także sepsę o wysokiej śmiertelności. Na terenie Polski nie udało się jeszcze ustalić źródła zakażeń serotypem O:8. Izolowano go na terenie całego kraju od chorych w różnym wieku i o odmiennym przebiegu klinicznym jersiniozy. Diagnostyka jersiniozy polega na wykonywaniu zarówno badań mikrobiologicznych, jak i serologicznych. Ponieważ metody te nie są doskonałe, w terapii jersiniozy powinny się one wzajemnie uzupełniać. Ze względu na niejednoznaczną sytuację epidemiologiczną zakażeń Y enterocolitica typu O:8 w przypadku podejrzenia zakażenia należy zebrać dokładny wywiad i wraz z pobranymi próbkami przesłać go do Instytutu Bakteriologii Państwowego Zakładu Higieny w celu przeprowadzenia szczegółowego serotypowania i oceny czynników zjadliwości. Równie istotne jak diagnostyka jest propagowanie działań zapobiegawczych chroniących przed zakażeniem, a także przestrzeganie podstawowych zasad higieny i unikanie spożywania niedogotowanych produktów pochodzenia zwierzęcego.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2008, 4, 3; 164-168
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zakażenia żołądkowo-jelitowe o etiologii norowirusowej
    Gastrointestinal norovirus infections
    Autorzy:
    Kalicki, Bolesław
    Furgał, Joanna
    Maślany, Anna
    Bartoszewicz, Ludmiła
    Jung, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031540.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    acute gastroenteritis
    diarrhea
    epidemiology
    norovirus
    therapy
    norowirus
    biegunka
    ostre zapalenie żołądka i jelit
    epidemiologia
    leczenie
    Opis:
    Noroviruses – members of the family Caliciviridae – are one the most common factors of gastrointestinal infections. For nearly half a century, when the symptoms caused by these microorganisms were first described, knowledge on this subject has been systematically growing. The paper presents the contemporary knowledge on the structure, routes of transmission and symptoms of illness caused by noroviruses. In the thesis we also present the methods of prevention and treatment in gastroenteritis caused by noroviruses. As noroviruses have high infectivity and resistance to typically used detergents, the effective protection against infection is very difficult. Symptoms appear within 2 days after infection, initially starting with nausea and vomiting, then accompanied by watery diarrhea. Among the currently used diagnostic methods – that is electron microscopy, enzyme immunoassay and RT-PCR – for the most optimum is considered the latter. There is no specific treatment of noroviral infections or primary prevention in the form of vaccination. Treatment is based on using rehydrating and rebalancing fluids, helping with electrolyte disturbances, in the form of oral or intravenous administration. The disease course is usually self-limiting and does not give long-term complications. More severe and prolonged course of disease is observed among children, the elderly and people with compromised immune systems. Taking into account the microbiological characteristic of noroviruses and the lack of specific treatment, in the coming years we expect an increase in incidence of acute gastroenteritis of this aetiology.
    Norowirusy – klasyfikowane do rodziny Caliciviridae – należą do najczęstszych czynników epidemiologicznych zakażeń żołądkowo-jelitowych. Od niemal pół wieku, kiedy po raz pierwszy opisano objawy choroby powodowanej przez te drobnoustroje, wiedza na ich temat systematycznie rośnie. W pracy przedstawiono aktualne informacje o budowie, drogach zakażenia i symptomach chorobowych powodowanych przez norowirusy oraz metody zapobiegania i leczenia zakażeń przez nich wywoływanych. Z uwagi na wysoką zakaźność oraz odporność norowirusów na standardowo stosowane detergenty skuteczna ochrona przed zakażeniem jest bardzo trudna. Objawy chorobowe pojawiają się w ciągu 2 dni od zarażenia, do nudności i wymiotów dołącza się wodnista biegunka. Wśród obecnie stosowanych metod diagnostycznych, czyli mikroskopii elektronowej, testów immunoenzymatycznych oraz RT-PCR, za optymalną uznawana jest ta ostatnia. Nie istnieje przyczynowe leczenie zakażeń norowirusowych ani profilaktyka pierwotna w postaci szczepień ochronnych. Leczenie polega na stosowaniu płynów nawadniających oraz wyrównujących zaburzenia elektrolitowe i kwasowo-zasadowe – w postaci doustnej i dożylnej. Przebieg choroby jest najczęściej samoograniczający się, zazwyczaj nie daje ona odległych powikłań. Bardziej burzliwy i dłuższy przebieg choroby obserwuje się u dzieci, osób starszych oraz z upośledzoną odpornością. Biorąc pod uwagę charakterystykę mikrobiologiczną norowirusów oraz brak możliwości leczenia przyczynowego, w najbliższych latach możemy spodziewać się wzrostu zachorowań o tej etiologii.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 4; 283-286
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Manifestacje skórne wybranych chorób o etiologii wirusowej
    Skin conditions in chosen viral diseases
    Autorzy:
    Kalicki, Bolesław
    Bartoszewicz, Ludmiła
    Grad, Anna
    Fabisiewicz, Agnieszka
    Jung, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031210.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    aplastic crisis
    arthropathy
    erythema contagiosum
    molluscum contagiosum
    parvovirus B19
    parwowirus B19
    pityriasis rosea
    rumień zakaźny
    parwowirus b19
    artropatia
    przełom aplastyczny
    łupież różowy giberta
    mięczak zakaźny
    Opis:
    Skin eruptions at children are frequent cause of physician visits. Many diseases may be the reason and differential diagnosis includes allergic, dermatological, infectious, rheumatological and even oncological diseases. Differentiation between these demands wide knowledge from many areas of medicine and clinical experience. More or less characteristic dermatological changes are often seen in many viral conditions. In this work there are described some of viral diseases: erythema contagiosum, pityriasis rosea and molluscum contagiosum. Skin eruptions in their course are very characteristic that their became essential for the right diagnosis. However, the diagnosis is frequently incorrect, maybe because they are relatively rare conditions but in children population they can be seen quite often. For example erythema contagiosum in cyclic pattern, every few years causes epidemy. Molluscum contagiosum frequency constantly rises for last few decades. These diseases has usually mild course and don’t need any treatment. But there is a group of ill people requiring special attention and medical care because of atypical course or probability of serious consequences. In children with immunological deficiency all of these diseases can become generalised and serious condition. Pregnant women after contact with erythema contagiosum are at risk of foetal hydrops and should be carefully observed. Molluscum contagiosum in gender areas suggest possibility of sexual way of infection so other venereal diseases should be suspected. Knowledge of characteristic course of described conditions and proper diagnosis allows to avoid unnecessary wide differential diagnostic procedures. Identification of patients from risk groups gives them proper further treatment and ensures about mild course in remained group of patients.
    Zmiany skórne u dzieci są częstą przyczyną zgłoszeń do lekarza. Mogą być spowodowane wieloma chorobami – diagnostyka różnicowa obejmuje choroby alergiczne, dermatologiczne, zakaźne, reumatyczne i nowotworowe. Różnicowanie wymaga rozległej wiedzy z zakresu wielu dziedzin medycyny, również doświadczenia klinicznego. W przebieg wielu zakażeń wirusowych wpisane jest występowanie mniej lub bardziej charakterystycznych zmian skórnych. W poniższym opracowaniu wybrano kilka chorób o etiologii wirusowej – rumień zakaźny, łupież różowy Giberta, mięczak zakaźny. Zmiany skórne w ich przebiegu są bardzo charakterystyczne i stały się podstawą rozpoznania, często także stanowią istotę przebiegu choroby. Mimo to dochodzi do mylnego ich zdiagnozowania, być może ze względu na stosunkowo rzadkie ich występowanie. Z drugiej strony wśród populacji dziecięcej jest to dość istotny problem, na przykład rumień zakaźny cyklicznie co kilka lat wywołuje epidemię, podobnie częstość występowania mięczaka zakaźnego w ciągu ostatnich dziesięcioleci stale rośnie. Są to zazwyczaj łagodne schorzenia, niewymagające leczenia. Istnieją jednak populacje chorych, które powinny stać się obiektem szczególnego zainteresowania i które należy objąć opieką lekarską ze względu na nietypowy przebieg schorzenia czy też na poważne konsekwencje choroby. U dzieci z zaburzeniami odporności każda z wymienionych chorób może przebiegać w sposób bardzo ciężki i uogólniony. Kobiety w ciąży po kontakcie z rumieniem zakaźnym powinny pozostawać pod szczególną obserwacją ze względu na zagrażający obrzęk płodu. U chorych z mięczakiem zakaźnym w okolicy narządów płciowych należy brać pod uwagę możliwość zakażenia drogą płciową, ponadto takie osoby należy badać także pod kątem innych chorób wenerycznych. Znajomość przebiegu, prawidłowe i sprawne rozpoznanie tych chorób może zapobiec obciążaniu pacjenta rozległą diagnostyką różnicową. Wyłuskanie chorych z grup ryzyka zapewnia im dalsze prawidłowe postępowanie, a świadomość łagodnego przebiegu w pozostałej populacji pacjentów uspokaja rodziców, a także lekarza.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2009, 5, 2; 108-112
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Immunoterapia podjęzykowa
    Sublingual immunotherapy
    Autorzy:
    Grad, Anna
    Bartoszewicz, Ludmiła
    Kalicki, Bolesław
    Koszycka, Anna
    Jung, Anna
    Żuber, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031259.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    adverse reactions
    allergenic vaccinations
    local immunotherapy
    specific immunotherapy
    sublingual immunotherapy
    immunoterapia swoista
    immunoterapia miejscowa
    immunoterapia podjęzykowa
    szczepionki alergenowe
    objawy niepożądane
    Opis:
    The specific immunotherapy next to the elimination of allergen from patient’s environment is the only causal way of treatment of allergic diseases. It refers to give the patients increasing doses of allergenic vaccination by injectional way or more rarely used non-injectional. Local immunotherapy includes: sublingual immunotherapy – “spit” type and “swallow” type, oral, intranasal, intrabronchial and intraconjunctival immunotherapy. First attempts of using immunotherapy have dated back to the year 1900. Over next hundred years there have been periods of variable interests of this form of treatment. In the nineties of twentieth century an interest of non-injectional form of specific immunotherapy has increased distinctly. Last years research confirms that sublingual immunotherapy can be an alternative to injectional immunotherapy. A necessary condition is using high doses of allergen. SLIT is safe way of treatment and acceptable to patients. Most of observed side effects are connected with immediate exposing mucous membrane to action of allergenic vaccination. Local side effects are usually short-time, they recede spontaneous and doesn’t need to be treated. Vaccinations, which are used in specific immunotherapy, should be standardized by biological tests. Due to it, next series of vaccinations are comparable to the biological model in respect of contents of allergen and power of activity. It is recommended to use maximum four allergens in one vaccination and not to connect seasonal allergens with yearlong ones. Specific immunotherapy can be used seasonal and yearlong, a scheme of yearlong immunotherapy enables giving higher doses of allergenic vaccination and allows to achieve better clinical efficiency. Optimal period of specific immunotherapy isn’t defined ultimately. It is recommended to use immunotherapy not shorter than three to five years.
    Immunoterapia swoista (SIT) stanowi jedyne, obok eliminacji alergenu z otoczenia chorego, leczenie przyczynowe chorób alergicznych. Polega na podawaniu choremu wzrastających dawek szczepionki alergenowej drogą iniekcyjną (SCIT) lub rzadziej stosowaną drogą nieiniekcyjną. Do immunoterapii miejscowej zaliczamy: immunoterapię podjęzykową typu spit i typu swallow, immunoterapię doustną, donosową, dooskrzelową i dospojówkową. Pierwsze próby stosowania immunoterapii doustnej sięgają roku 1900. Przez kolejne ponad sto lat ta forma leczenia cieszyła się zmiennym zainteresowaniem. W latach 90. XX wieku wyraźnie wzrosło zainteresowanie nieiniekcyjnymi metodami immunoterapii swoistej. Badania ostatnich lat potwierdzają, że immunoterapia podjęzykowa może być alternatywą dla immunoterapii iniekcyjnej. Warunkiem koniecznym jest stosowanie wysokich dawek alergenu. SLIT jest bezpiecznym i akceptowanym przez chorego sposobem leczenia. Większość obserwowanych objawów ubocznych wiąże się z bezpośrednim narażeniem błony śluzowej na działanie szczepionki alergenowej. Objawy miejscowe są zwykle krótkotrwałe, ustępują samoistnie i nie wymagają leczenia. Szczepionki używane do immunoterapii swoistej powinny być standaryzowane za pomocą testów biologicznych. Dzięki temu kolejne serie szczepionek są porównywalne z wzorcem biologicznym pod względem zawartości alergenu i siły działania. Zaleca się stosowanie w szczepionce maksymalnie 4 alergenów oraz niełączenie w niej alergenów sezonowych i całorocznych. Immunoterapię swoistą można prowadzić sezonowo i całorocznie, schemat całoroczny umożliwia podanie wyższych dawek szczepionki alergenowej, a w związku z tym osiągnięcie lepszej skuteczności klinicznej. Optymalny okres prowadzenia immunoterapii swoistej nie został ostatecznie określony, zaleca się prowadzenie SIT nie krócej niż 3 do 5 lat.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2009, 5, 3; 216-218
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola otyłości w patogenezie chorób alergicznych
    The obesity influence on the pathogenesis of allergic diseases
    Autorzy:
    Grad, Anna
    Bartoszewicz, Ludmiła
    Kalicki, Bolesław
    Koszycka, Anna
    Jung, Anna
    Żuber, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031407.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    aP2 protein
    adipokines
    allergic diseases
    asthma
    obesity
    otyłość
    astma
    choroby alergiczne
    adipokiny
    białko ap2
    Opis:
    During the recent years there is a rise in prevalence of asthma and other allergic diseases. Simultaneously the number of overweight patients with increased value of body mass index (BMI) rises. It seems that although pathomechanisms of asthma and obesity are different, there is a common pathogenic link in development of these diseases. The influences of environmental, dietary, genetic and infectious factors are taken under consideration. Most epidemiological surveys confirm connection between overweight, obesity and risk of asthma at children and adults. The influence of high birth weight and higher gains of body mass during the first year of life is frequently highlighted. In contrast the risk of allergic rhinitis and allergic conjunctivitis is in negative correlation with body mass. No relation is observed between obesity and allergic dermatitis prevalence. Adipose tissue as an endocrinous organ produces number of cytokines, hormones, and growth factors. It is a source of proinflammatory factors such as: IL-6, TNF-a, TGF-b, leptin, resistin. Adipocytes produce leptin which level stays in positive correlation with adipose tissue mass. Leptin can exacerbate inflammatory process and probably plays an important role in development of lungs. Higher serum level of leptin is considered as a prognostic factor of asthma evolution. Adiponectin has anti-inflammatory abilities and its level is decreased in obesity. There is a negative correlation between concentration of adiponectin and BMI. Also resistin, aP2 protein, and Chilfemale sex hormones take part in development of asthma in obese patients. Influence of genetic factors is still not well known. Since now there were isolated four chromosomic regions, which had connection with higher susceptibility for both: obesity and asthma. Protective effects have dietary factors such as antioxidants and microelements. Obesity deteriorates course of the asthma, exacerbates its symptoms and coexists with other diseases such as obturative sleep apnoea or oesophageal reflux. In coexistence of obesity and asthma, apart from pharmacological treatment of patients, reduction of body mass should be strongly recommended.
    W ostatnich latach wzrosła zachorowalność na astmę i inne choroby alergiczne. Jednocześnie obserwuje się zwiększenie liczby pacjentów z nadmierną masą ciała i podwyższoną wartością wskaźnika wagowo-wzrostowego (BMI). Wydaje się, że mimo odmiennego patomechanizmu astmy i otyłości istnieje wspólne ogniwo patogenetyczne rozwoju tych chorób. Bierze się pod uwagę rolę czynników środowiskowych, dietetycznych, genetycznych i infekcyjnych. Wyniki większości badań epidemiologicznych potwierdzają związek nadwagi i otyłości z ryzykiem wystąpienia astmy zarówno u osób dorosłych, jak i u dzieci. Podkreśla się rolę wysokiej urodzeniowej masy ciała i większych przyrostów masy ciała w pierwszym roku życia. Natomiast występowanie alergicznego nieżytu nosa i alergicznego zapalenia spojówek koreluje ujemnie z masą ciała. Nie obserwowano związku otyłości z częstością występowania atopowego zapalenia skóry. Tkanka tłuszczowa jako narząd endokrynny produkuje dużo różnych cytokin, hormonów, czynników wzrostu. Jest źródłem czynników prozapalnych, między innymi IL-6, TNF-a, TGF-b, leptyny, rezystyny. Leptyna jest produkowana przez adipocyty, jej stężenie koreluje z masą tkanki tłuszczowej, może ona intensyfikować zapalenie oraz odgrywać ważną rolę w rozwoju płuc. Podwyższone stężenie leptyny w surowicy jest uważane za czynnik prognostyczny rozwoju astmy. Adiponektyna ma właściwości przeciwzapalne, jej stężenie maleje w otyłości i koreluje ujemnie ze wskaźnikiem BMI. W rozwoju astmy u osób otyłych biorą również udział rezystyna, eotaksyna, białko aP2 oraz żeńskie hormony płciowe. Rola czynników genetycznych nie jest do końca poznana. Dotychczas wyodrębniono 4 regiony chromosomalne związane ze zwiększoną podatnością na zachorowanie na astmę i otyłość. Efekt ochronny mają czynniki dietetyczne, takie jak antyoksydanty i mikroelementy. Otyłość pogarsza przebieg astmy, intensyfikuje jej objawy, często współistnieje z innymi chorobami, takimi jak obturacyjny bezdech podczas snu czy choroba refluksowa przełyku. W leczeniu chorego z otyłością i astmą należy oprócz leczenia farmakologicznego zalecić również postępowanie mające na celu redukcję masy ciała.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2009, 5, 3; 212-215
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola otyłości w patogenezie chorób alergicznych
    The obesity influence on the pathogenesis of allergic diseases
    Autorzy:
    Grad, Anna
    Bartoszewicz, Ludmiła
    Kalicki, Bolesław
    Koszycka, Anna
    Jung, Anna
    Żuber, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031050.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    aP2 protein
    adipokines
    adipokiny
    allergic diseases
    asthma
    obesity
    otyłość
    astma
    choroby alergiczne
    białko ap2
    Opis:
    During the recent years there is a rise in prevalence of asthma and other allergic diseases. Simultaneously the number of overweight patients with increased value of body mass index (BMI) rises. It seems that although pathomechanisms of asthma and obesity are different, there is a common pathogenic link in development of these diseases. The influences of environmental, dietary, genetic and infectious factors are taken under consideration. Most epidemiological surveys confirm connection between overweight, obesity and risk of asthma at children and adults. The influence of high birth weight and higher gains of body mass during the first year of life is frequently highlighted. In contrast the risk of allergic rhinitis and allergic conjunctivitis is in negative correlation with body mass. No relation is observed between obesity and allergic dermatitis prevalence. Adipose tissue as an endocrinous organ produces number of cytokines, hormones, and growth factors. It is a source of proinflammatory factors such as: IL-6, TNF-a, TGF-b, leptin, resistin. Adipocytes produce leptin which level stays in positive correlation with adipose tissue mass. Leptin can exacerbate inflammatory process and probably plays an important role in development of lungs. Higher serum level of leptin is considered as a prognostic factor of asthma evolution. Adiponectin has anti-inflammatory abilities and its level is decreased in obesity. There is a negative correlation between concentration of adiponectin and BMI. Also resistin, aP2 protein, and female sex hormones take part in development of asthma in obese patients. Influence of genetic factors is still not well known. Since now there were isolated four chromosomic regions, which had connection with higher susceptibility for both: obesity and asthma. Protective effects have dietary factors such as antioxidants and microelements. Obesity deteriorates course of the asthma, exacerbates its symptoms and coexists with other diseases such as obturative sleep apnoea or oesophageal reflux. In coexistence of obesity and asthma, apart from pharmacological treatment of patients, reduction of body mass should be strongly recommended.
    W ostatnich latach wzrosła zachorowalność na astmę i inne choroby alergiczne. Jednocześnie obserwuje się zwiększenie liczby pacjentów z nadmierną masą ciała i podwyższoną wartością wskaźnika wagowo-wzrostowego (BMI). Wydaje się, że mimo odmiennego patomechanizmu astmy i otyłości istnieje wspólne ogniwo patogenetyczne rozwoju tych chorób. Bierze się pod uwagę rolę czynników środowiskowych, dietetycznych, genetycznych i infekcyjnych. Wyniki większości badań epidemiologicznych potwierdzają związek nadwagi i otyłości z ryzykiem wystąpienia astmy zarówno u osób dorosłych, jak i u dzieci. Podkreśla się rolę wysokiej urodzeniowej masy ciała i większych przyrostów masy ciała w pierwszym roku życia. Natomiast występowanie alergicznego nieżytu nosa i alergicznego zapalenia spojówek koreluje ujemnie z masą ciała. Nie obserwowano związku otyłości z częstością występowania atopowego zapalenia skóry. Tkanka tłuszczowa jako narząd endokrynny produkuje dużo różnych cytokin, hormonów, czynników wzrostu. Jest źródłem czynników proza-palnych, między innymi IL-6, TNF-a, TGF-β, leptyny, rezystyny. Leptyna jest produkowana przez adipocyty, jej stężenie koreluje z masą tkanki tłuszczowej, może ona intensyfikować zapalenie oraz odgrywać ważną rolę w rozwoju płuc. Podwyższone stężenie leptyny w surowicy jest uważane za czynnik prognostyczny rozwoju astmy. Adiponektyna ma właściwości przeciwzapalne, jej stężenie maleje w otyłości i koreluje ujemnie ze wskaźnikiem BMI. W rozwoju astmy u osób otyłych biorą również udział rezystyna, eotaksyna, białko aP2 oraz żeńskie hormony płciowe. Rola czynników genetycznych nie jest do końca poznana. Dotychczas wyodrębniono 4 regiony chromosomalne związane ze zwiększoną podatnością na zachorowanie na astmę i otyłość. Efekt ochronny mają czynniki dietetyczne, takie jak antyoksydanty i mikroelementy. Otyłość pogarsza przebieg astmy, intensyfikuje jej objawy, często współistnieje z innymi chorobami, takimi jak obturacyjny bezdech podczas snu czy choroba refluksowa przełyku. W leczeniu chorego z otyłością i astmą należy oprócz leczenia farmakologicznego zalecić również postępowanie mające na celu redukcję masy ciała.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2008, 4, 3; 159-163
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ciało obce drzewa oskrzelowego jako przyczyna zaostrzenia astmy
    Bronchial foreign body as asthma exacerbations inducing factor
    Autorzy:
    Bartoszewicz, Ludmiła
    Grad, Anna
    Kalicki, Bolesław
    Fabisiewicz, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031034.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    asthma
    asthma exacerbations
    bronchial hypersensitivity
    foreign body
    treatment resistant asthma
    ciało obce
    astma
    zaostrzenie astmy
    astma oporna na leczenie
    nadreaktywność oskrzeli
    Opis:
    Asthma is the most frequent chronic respiratory tract disease at children. The rate of its appearance in Poland is 8.6% among children. Its inflammatory basis is a cause that any even non-specific factor inducing inflammatory changes in respiratory tract can lead to asthma exacerbation. Children suspected of asthma or with already established diagnosis are frequent patients of pediatricians and family doctors. But once set diagnosis doesn’t exempt the doctor of vigilance and individual approach to every asthmatic patient. In the article we present a case of a patient with asthma exacerbation that was caused by foreign body set in bronchial tree. History of foreign body aspiration was initially negative. Despite of intensive treatment response to it was inadequate. In addition asymmetry of auscultatory pulmonary signs and characteristics of chest x-ray led to deepening and widening of the diagnosis. The foreign body was found in the bronchial tree and its removal allowed to gain control over asthma and to prevent further forced treatment and its complication. Relapsing course of asthma and its chronic character make doctor lose his or her vigilance. Consecutive exacerbations are treated routinely especially if the response is satisfactory. On the other side, negative history of foreign body aspiration and its heterogeneous and non-specific course causes to misleading diagnoses. Furthermore antiasthmatic treatment can temporary mute the symptoms and suggests asthma the leading cause of the condition. Unrecognized foreign body leads to serious and irreversible repercussions, which are a consequence of leaving it in the organism as well as inappropriate harmful treatment of other overdiagnosed states.
    Astma jest najczęstszą przewlekłą chorobą układu oddechowego u dzieci. Częstość jej występowania w Polsce wśród populacji dziecięcej wynosi 8,6%. To choroba o podłożu zapalnym i każdy, nawet niespecyficzny bodziec prowokujący zmiany zapalne w układzie oddechowym, może przyczyniać się do jej zaostrzeń. Dzieci, zarówno z podejrzeniem astmy, jak i z już ustalonym rozpoznaniem, są częstymi pacjentami pediatry i lekarza rodzinnego. Postawiona diagnoza astmy nie zwalnia lekarza z czujności i indywidualnego rozważenia każdego przypadku. W artykule przedstawiono przypadek pacjenta z zaostrzeniem astmy, które wywołane było aspiracją ciała obcego do drzewa oskrzelowego. Początkowo wywiad w kierunku ciała obcego był negatywny. Pomimo intensywnego leczenia nie uzyskiwano zadowalającej odpowiedzi. Asymetria objawów osłuchowych nad płucami oraz obraz radiologiczny klatki piersiowej skłoniły do pogłębienia wywiadu oraz diagnostyki. Wykrycie ciała obcego i jego usunięcie pozwoliło na uzyskanie kontroli astmy i zapobiegło powikłaniom wynikającym z intensywnego leczenia dziecka. Nawrotowość przebiegu astmy i jej przewlekły charakter sprawiają, że lekarz kolejne zaostrzenia traktuje rutynowo, zwłaszcza jeśli mamy do czynienia z dobrą reakcją na leczenie. Z drugiej strony często negatywny wywiad oraz różnorodność i niespecyficzność objawów związanych z aspiracją ciała obcego prowadzą do błędnej diagnozy. Dodatkowo leczenie przeciwastmatyczne może powodować czasowe złagodzenie objawów związanych z aspiracją ciała obcego i sugerować astmę jako pierwotną przyczynę choroby. Nierozpoznanie ciała obcego prowadzi do poważnych i nieodwracalnych następstw, które są konsekwencją zarówno pozostawania ciała obcego w drogach oddechowych, jak i konieczności stosowania intensywnego leczenia, np. glikokortykosteroidów systemowych czy wielokrotnej antybiotykoterapii.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2008, 4, 4; 269-273
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ciało obce drzewa oskrzelowego jako przyczyna zaostrzenia astmy
    Bronchial foreign body as asthma exacerbations inducing factor
    Autorzy:
    Bartoszewicz, Ludmiła
    Grad, Anna
    Kalicki, Bolesław
    Fabisiewicz, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031257.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    asthma
    asthma exacerbations
    bronchial hypersensitivity
    foreign body
    treatment resistant asthma
    ciało obce
    astma
    zaostrzenie astmy
    astma oporna na leczenie
    nadreaktywność oskrzeli
    Opis:
    Asthma is the most frequent chronic respiratory tract disease at children. The rate of its appearance in Poland is 8.6% among children. Its inflammatory basis is a cause that any even non-specific factor inducing inflammatory changes in respiratory tract can lead to asthma exacerbation. Children suspected of asthma or with already established diagnosis are frequent patients of pediatricians and family doctors. But once set diagnosis doesn’t exempt the doctor of vigilance and individual approach to every asthmatic patient. In the article we present a case of a patient with asthma exacerbation that was caused by foreign body set in bronchial tree. History of foreign body aspiration was initially negative. Despite of intensive treatment response to it was inadequate. In addition asymmetry of auscultatory pulmonary signs and characteristics of chest x-ray led to deepening and widening of the diagnosis. The foreign body was found in the bronchial tree and its removal allowed to gain control over asthma and to prevent further forced treatment and prawiits complication. Relapsing course of asthma and its chronic character make doctor lose his or her vigilance. Consecutive exacerbations are treated routinely especially if the response is satisfactory. On the other side, negative history of foreign body aspiration and its heterogeneous and non-specific course causes to misleading diagnoses. Furthermore antiasthmatic treatment can temporary mute the symptoms and suggests asthma the leading cause of the condition. Unrecognized foreign body leads to serious and irreversible repercussions, which are a consequence of leaving it in the organism as well as inappropriate harmful treatment of other overdiagnosed states.
    Astma jest najczęstszą przewlekłą chorobą układu oddechowego u dzieci. Częstość jej występowania w Polsce wśród populacji dziecięcej wynosi 8,6%. To choroba o podłożu zapalnym i każdy, nawet niespecyficzny bodziec prowokujący zmiany zapalne w układzie oddechowym, może przyczyniać się do jej zaostrzeń. Dzieci, zarówno z podejrzeniem astmy, jak i z już ustalonym rozpoznaniem, są częstymi pacjentami pediatry i lekarza rodzinnego. Postawiona diagnoza astmy nie zwalnia lekarza z czujności i indywidualnego rozważenia każdego przypadku. W artykule przedstawiono przypadek pacjenta z zaostrzeniem astmy, które wywołane było aspiracją ciała obcego do drzewa oskrzelowego. Początkowo wywiad w kierunku ciała obcego był negatywny. Pomimo intensywnego leczenia nie uzyskiwano zadowalającej odpowiedzi. Asymetria objawów osłuchowych nad płucami oraz obraz radiologiczny klatki piersiowej skłoniły do pogłębienia wywiadu oraz diagnostyki. Wykrycie ciała obcego i jego usunięcie pozwoliło na uzyskanie kontroli astmy i zapobiegło powikłaniom wynikającym z intensywnego leczenia dziecka. Nawrotowość przebiegu astmy i jej przewlekły charakter sprawiają, że lekarz kolejne zaostrzenia traktuje rutynowo, zwłaszcza jeśli mamy do czynienia z dobrą reakcją na leczenie. Z drugiej strony często negatywny wywiad oraz różnorodność i niespecyficzność objawów związanych z aspiracją ciała obcego prowadzą do błędnej diagnozy. Dodatkowo leczenie przeciwastmatyczne może powodować czasowe złagodzenie objawów związanych z aspiracją ciała obcego i sugerować astmę jako pierwotną przyczynę choroby. Nierozpoznanie ciała obcego prowadzi do poważnych i nieodwracalnych następstw, które są konsekwencją zarówno pozostawania ciała obcego w drogach oddechowych, jak i konieczności stosowania intensywnego leczenia, np. glikokortykosteroidów systemowych czy wielokrotnej antybiotykoterapii.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2009, 5, 3; 226-230
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozległa rana cięta twarzy – opis przypadku
    Extensive cut wound of the face - case report
    Autorzy:
    Woźniczko, Kornelia
    Molga-Magusiak, Maria
    Rzepakowska, Anna
    Bartoszewicz, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1930312.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-07
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    parotid gland
    parotid duct
    auricle
    facial cut wound
    ślinianka przyuszna
    przewód wyprowadzający ślinianki
    małżowina uszna
    rana cięta twarzy
    Opis:
    We present a case report of a 57-year-old female with a 25 cm laceration on the left side of her face. The patient was cut with a knife and as a result the parotid gland, the parotid duct, the tongue, the corner of the mouth, the masseter muscle, the cartilaginous part of the external acoustic canal and the auricle were damaged. The facial nerve was not damaged. All of the injuries were managed, including end-to-end anastomosis of the Stenon duct and layered closure of the auricle. The cut wounds of the facial and ear area must be carefully assessed and adequately treated in order to assure proper healing and avoid complications. Key words: parotid gland, parotid duct, auricle, facial cut wound
    57-letnia pacjentka została przywieziona przez Zespół Ratownictwa Medycznego na Izbę Przyjęć z 25-centymetrową raną ciętą twarzy po stronie lewej. Uraz został zadany nożem. Uszkodzeniu uległ miąższ śliniaki, przewód wyprowadzający Stenona, język, lewy kącik ust, mięsień żwacz, część chrzęstna przewodu słuchowego zewnętrznego oraz małżowina uszna. Nerw twarzowy nie został uszkodzony. W artykule opisano sposób chirurgicznego zaopatrzenia uszkodzonych struktur twarzy. Na podstawie przeglądu literatury omówione zostały postępowanie oraz istotne aspekty zaopatrzenia tego typu urazów. Rany cięte okolicy twarzy i ucha wymagają dokładnej oceny i odpowiedniego zaopatrzenia, by uzyskać prawidłowe gojenie i uniknąć powikłań. Słowa kluczowe: ślinianka przyuszna, przewód wyprowadzający ślinianki, małżowina uszna, rana cięta twarzy
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2021, 10, 3; 1-5
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Astma a dym tytoniowy
    Influence of cigarette smoke on asthma
    Autorzy:
    Fabisiewicz, Agnieszka
    Kalicki, Bolesław
    Grad, Anna
    Jung, Anna
    Bartoszewicz, Ludmiła
    Pasik, Urszula
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031196.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    active smoking
    asthma
    cigarette smoke
    cotinine
    passive smoking
    kotynina
    dym tytoniowy
    palenie czynne
    palenie bierne
    astma
    Opis:
    It is valued that near 10-15% children have diagnosis of asthma up to 10 years old. Cigarette smoke breathing increases signs and it makes treatment of asthma difficult. It concerns equal active smoking as well as passive cigarette smoke breathing in. Cigarette smoke exposure can cause progress of chronic inflammatory states of respiratory tract and in consequence can lead to COPD or cause asthma exacerbation and more severe course of asthma. Negative results of smoking concern also pregnancy outcome and further child development. Near 30% of asthma treated patients admit smoking or is exposed on passive smoking. Similar percent of smokers can appear among pregnant women. Cigarette smoke exposed children have greater number of asthma exacerbations comparing to non exposed asthma children, they also have greater number of hospitalisations per year and need greater average dose of corticosteroids in standard treatment sustaining clinical symptoms remission. There is proved positive correlation between level of nicotine metabolite – cotinine in children urine and number of smoked cigarettes by their parents. Researches on cotinine levels in active and passive smokers urine show direct correlation with progress of respiratory tract pathology, particularly with more severe outcome and more difficult treatment of asthma. Cigarette smoke disturbs respiratory tract physiology, which effects with lesser response to classic corticosteroid asthma treatment and suggest including antileukotriene drug AT such patients due to modification of pathological influence on respiratory tract cigarette smoke toxic substances.
    Szacuje się, że około 10-15% dzieci do 10. roku życia ma rozpoznaną astmę oskrzelową. Wdychanie dymu tytoniowego nasila objawy i utrudnia leczenie astmy. Dotyczy to zarówno palenia czynnego, jak i biernego wdychania dymu tytoniowego. Narażenie na dym tytoniowy może przyczyniać się do rozwoju przewlekłych stanów zapalnych dróg oddechowych i w konsekwencji prowadzić do POChP czy powodować zaostrzenia i cięższy przebieg astmy. Negatywne skutki palenia dotyczą także przebiegu ciąży oraz dalszego rozwoju dziecka. Około 30% leczących się na astmę przyznaje się do nikotynizmu lub jest narażonych na bierne palenie. Podobny odsetek palących może występować wśród kobiet w ciąży. Dzieci narażone na dym tytoniowy w środowisku domowym mają większą liczbę zaostrzeń astmy w ciągu roku niż dzieci bez narażenia na dym tytoniowy, a także są częściej hospitalizowane oraz wymagają wyższej średniej dawki glikokortykosteroidów stosowanej w leczeniu profilaktycznym podtrzymującym remisję objawów klinicznych. Udowodniono dodatnią korelację pomiędzy wysokością stężenia metabolitu nikotyny – kotyniny w moczu dzieci a liczbą wypalanych papierosów przez rodziców. Stężenia kotyniny w moczu u osób palących i narażonych na dym papierosowy mają związek z rozwojem patologii układu oddechowego, w szczególności z cięższym przebiegiem i oporniejszym leczeniem astmy. Fizjologia drzewa oskrzelowego pod wpływem dymu tytoniowego jest dodatkowo zaburzona, co ma następstwa w postaci mniejszej odpowiedzi na klasyczne leczenie astmy przy pomocy glikokortykosteroidów i sugeruje konieczność włączania u takich chorych leków antyleukotrienowych celem modyfikacji patologicznego wpływu substancji toksycznych z dymu tytoniowego na drzewo oskrzelowe.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2009, 5, 2; 98-101
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Różne manifestacje kliniczne zakażenia Mycoplasma pneumoniae na podstawie przypadków klinicznych
    Various clinical manifestations of Mycoplasma pneumoniae infections
    Autorzy:
    Fabisiewicz, Agnieszka
    Kalicki, Bolesław
    Grad, Anna
    Bartoszewicz, Ludmiła
    Jung, Anna
    Żuber, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030807.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    atypical pneumonia
    infectious arthritis
    erythema nodosum
    erythema multiforme
    mycoplasmatic infection
    atypowe zapalenie płuc
    infekcyjne zapalenie stawów
    rumień wielopostaciowy
    rumień
    guzowaty
    zakażenie mykoplazmatyczne
    Opis:
    Mycoplasma pneumoniae was first isolated over 100 years ago. There are intensive researches on this atypical pathogen causing various diseases at humans, lasting for over 50 years. Progress of serological diagnostic possibilities, increasing sensitivity and specificity, influences various results of epidemiological researches. It allows recognition of MP infections in course of diseases previously not connected with atypical bacteria and it allows also to prove influence MP infections on classical pulmonary diseases. MP infections affect both children and adults. Mycoplasmatic infections do not respond to classical antibacterial treatment, intracellular drugs like macrolides bring treatment effect. Contact with MP bacteria is quite common, mostly non-symptomatic. Diseases caused by MP classically give respiratory tract symptoms and are easy to recognize, but there always is a possibility of appearance of extrarespiratory signs of Mycoplasma pneumoniae infections. Mostly they are mild, but they can appear as skin symptoms, motor system symptoms, such as erythema nodosum, erythema multiforme, infectious arthritis and others like examples described in the article. Nervous system and hematopoietic system signs are less common. There where also diagnosed acute pancreatitis, hepatitis, pericarditis and peritonitis. The last one can be caused by MP in patients with immunological deficiency.
    Mycoplasma pneumoniae (MP) jest patogenem po raz pierwszy wyizolowanym pod koniec XIX wieku. Od ponad 50 lat trwają intensywne badania nad tym drobnoustrojem jako atypową bakterią powodującą schorzenia u ludzi. Rozwój diagnostyki serologicznej, podnoszącej czułość i swoistość badań, wpływa na szereg wyników badań epidemiologicznych, umożliwia rozpoznanie zakażeń MP u chorych, u których dolegliwości nie wiązano wcześniej z atypowymi bakteriami, jak również pozwala wykazać wpływ zakażeń MP na klasyczne choroby dróg oddechowych. Zakażenia Mycoplasma pneumoniae występują zarówno u dzieci, jak i dorosłych. Typowe leczenie przeciwbakteryjne nie jest skuteczne w zakażeniu mykoplazmatycznym, efekt leczniczy przynoszą działające wewnątrzkomórkowo makrolidy. Kontakt z bakteriami MP jest stosunkowo częsty, jednak nie w każdym przypadku dochodzi do rozwoju objawów. Naturalny przebieg choroby w klasycznej postaci wywoływanej przez MP dotyczy dróg oddechowych i nie sprawia kłopotów w ustaleniu rozpoznania, niemniej należy pamiętać o możliwości występowania pozaoddechowych objawów zakażeń Mycoplasma pneumoniae. W większości są to infekcje o łagodnym przebiegu, które mogą manifestować się pod postacią objawów skórnych, z układu kostno-ruchowego – zapalenie stawów, oraz innych, takich jak rumień wielopostaciowy, rumień guzowaty – przykłady tych powikłań przedstawiono w zaprezentowanych poniżej przypadkach klinicznych. Do rzadszych można zaliczyć powikłania dotyczące układu nerwowego czy układu krwiotwórczego. W przebiegu zakażenia MP rozpoznawano również: ostre zapalenie trzustki, zapalenie wątroby, zapalenie osierdzia, zapalenia otrzewnej; te ostatnie mogą być wywoływane przez Mycoplasma pneumoniae u pacjentów z niedoborami odporności.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2009, 5, 1; 50-55
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Plamica Schönleina-Henocha u dzieci – rzadkie powikłanie w postaci wgłobienia jelita cienkiego
    Intussusception of small intestine – a rare complication of Henoch-Schönlein purpura in children
    Autorzy:
    Maślany, Anna
    Kalicki, Bolesław
    Jung, Anna
    Bartoszewicz, Ludmiła
    Jutkiewicz-Sypniewska, Joanna
    Pogorzelski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031684.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    Henoch-Schönlein purpura
    bowel necrosis
    complications
    intussusception
    vasculitis
    plamica schönleina-henocha
    zapalenie naczyń
    powikłania
    wgłobienie
    martwica jelit
    Opis:
    Henoch-Schönlein purpura (PSH) is a systemic disease, leading to the seizure of small blood vessels of the skin, gastrointestinal tract, kidneys and joints. It may take several clinical forms, from mild skin changes by swelling and painful joints to the chronic kidney disease and serious complications of the gastrointestinal tract leading to life-threatening conditions. Although it has been described in the literature for over two centuries, the exact cause is still not established, and the list of the potential factors involved in its development is still expanding. There is also no uniform treatment algorithm, especially in children. In addition to symptom-relieving medications among which the most important role is played by non-steroidal anti-inflammatory drugs, glucocorticosteroids, cyclophosphamide, azathioprine and cyclosporine A are also given to the patients. The trials with plasma exchange, immunoglobulin, rituximab, or ACE inhibitors are also conducted. The paper presents current views on the pathomechanism, course and treatment in Henoch-Schönlein syndrome. We also present a case of PSH in 7-year-old boy hospitalised because of generalized oedema, joint pain and purpura on the thighs and buttocks. Initially, a relatively mild clinical picture turned into a full-blown syndrome with involvement of the gastrointestinal tract. Venous involvement of the small intestine had led to intussusception with secondary necrosis of the intestine and required surgical intervention with resection of necrotic amended section.
    Plamica Schönleina-Henocha (PSH) jest schorzeniem ogólnoustrojowym, prowadzącym do zajęcia małych naczyń krwionośnych skóry, przewodu pokarmowego, nerek oraz stawów. Może przyjmować różne postaci kliniczne: od łagodnych zmian skórnych, poprzez obrzęk i bolesność stawów, aż do przewlekłej choroby nerek i ciężkich powikłań ze strony przewodu pokarmowego, które mogą prowadzić do stanów zagrożenia życia. Chociaż opisuje się ją w literaturze od ponad dwóch wieków, dotąd nie ustalono jej jednoznacznej przyczyny, a lista potencjalnych czynników biorących udział w jej rozwoju jest wciąż rozszerzana. Nie ma również jednorodnych algorytmów leczniczych, szczególnie u dzieci. Oprócz leków objawowych, wśród których najważniejszą rolę odgrywają niesterydowe leki przeciwzapalne, często podaje się także leki immunosupresyjne: glikokortykosteroidy, cyklofosfamid, azatioprynę, cyklosporynę A. Podejmowane są również próby leczenia plazmaferezą, immunoglobulinami, rytuksymabem czy inhibitorami konwertazy angiotensyny. W pracy przedstawiono współczesne poglądy na temat patomechanizmu, przebiegu oraz postępowania w leczeniu zespołu Schönleina-Henocha. Przedstawiono również opis przypadku PSH u 7-letniego chłopca, hospitalizowanego z powodu uogólnionego obrzęku i bólu stawów oraz zmian wybroczynowych na skórze ud i pośladków. Początkowo stosunkowo łagodny obraz kliniczny przerodził się w pełnoobjawowy zespół z zajęciem przewodu pokarmowego. Zajęcie naczyń krwionośnych jelita cienkiego doprowadziło do wgłobienia krętniczo-krętniczego z wtórną martwicą jelita i wymagało interwencji chirurgicznej z resekcją martwiczo zmienionego odcinka.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 3; 225-230
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dopalacze – problem przeszłości czy zagrożenie dnia dzisiejszego?
    Legal highs – problem of the past or the present day threat?
    Autorzy:
    Kalicki, Bolesław
    Sołtan, Emilia
    Bartoszewicz, Ludmiła
    Żuber, Janusz
    Jung, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031798.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    benzylopiperazyna
    benzylpiperazine
    cannabinoids
    intoxication
    legal highs
    psychoactive substances
    dopalacze
    zatrucie
    substancje psychoaktywne
    kanabinoidy
    Opis:
    Legal highs are a group of chemical agents taken in order to cause specific psychoactive effects (stimulant or hallucinogenic), which are not on the list of illicit narcotic drugs. These measures are both synthetic and natural origin. Afterburners health-related harm may result from their own operation as well as the overdose or interaction with other substances. In case of intoxication we deal with a wide range of symptoms – from gastroenteritis to dangerous disorders of the cardiovascular or central nervous system. Diagnosis is extremely difficult due to the constant volatility of the chemical composition of afterburners. There are also no specific antidotes, treatment includes supportive treatment. Since 2008, the afterburners market grew rapidly and they became a major social problem. In October 2010 the Government signed a law on amending the law on counteracting drug addiction and the law on State Sanitary Inspection prohibiting the manufacture and marketing of so-called substitutes for drugs. Despite the entry into force of this act, and the operation of legal highs shops liquidation, the data of the National Bureau for Drug Prevention is known that abusers are more and more afterburners and poisoning continue to occur.
    Dopalacze stanowią grupę środków chemicznych, które zażywane są w celu wywołania określonych efektów psychoaktywnych (stymulujących, empatogennych czy halucynogennych) i nie znajdują się na liście niedozwolonych środków narkotycznych. Są to środki zarówno syntetyczne, jak i pochodzenia naturalnego. Szkodliwość zdrowotna dopalaczy może wynikać z samego ich działania, a także z przedawkowania czy interakcji z innymi substancjami. W przypadku zatrucia mamy do czynienia z szerokim wachlarzem objawów – od nieżytu żołądkowo-jelitowego po niebezpieczne zaburzenia ze strony układu sercowo-naczyniowego czy ośrodkowego układu nerwowego. Diagnostyka jest niezwykle trudna ze względu na stałą zmienność składu chemicznego dopalaczy. Nie ma również swoistych antidotów, leczenie obejmuje postępowanie objawowe. Od 2008 roku rynek dopalaczy gwałtownie się rozrastał, a ich stosowanie stało się dużym problemem społecznym. W październiku 2010 roku podpisano Ustawę o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej zabraniającą wytwarzania i wprowadzania do obrotu tak zwanych środków zastępczych dla narkotyków. Pomimo wejścia w życie tej ustawy, a także akcji zamykania sklepów z dopalaczami z polecenia Państwowego Inspektora Sanitarnego dane Krajowego Biura ds. Przeciwdziałania Narkomanii wskazują, że osób nadużywających dopalaczy jest coraz więcej, a zatrucia nadal się zdarzają.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 2; 168-171
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa w populacji dziecięcej – czynniki ryzyka, profilaktyka i leczenie
    Venous thromboembolism in children – risk factors, prophylaxis and treatment
    Autorzy:
    Bartoszewicz, Ludmiła
    Kalicki, Bolesław
    Jung, Anna
    Żuber, Janusz
    Rustecka, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030340.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    haemostasis
    heparin
    thromboembolism
    thrombosis
    trombofilia
    zakrzepica
    zatorowość
    układ hemostazy
    heparyna
    Opis:
    In the last several years there was a clear increase in the incidence of this disease in the paediatric population. This is linked with increased survival of patients with serious illnesses, which are major risk factors for thrombosis in children: cancer, systemic diseases, infections, heart defects, injuries and others. Not without significance remain therapeutic interventions in these diseases, in particular the widespread use of central vascular cannulae, which is the leading cause of thrombosis at a young age. Since idiopathic thrombosis in children is extremely rare, we should seek to detect the causes and if possible eliminate it. It is believed that, as in adults, role in the pathogenesis of thrombosis in children can play plasma composition of congenital abnormalities that increase the risk of a thrombotic disorder, these are called congenital thrombophilias. They must also be included in the course of diagnosis. Many studies have found numerous differences distinguishing childhood thrombosis. The incidence of the disease compared to the adult population is much smaller. Distribution of various forms of the disease is different than in adults. Through the developmental age, especially newborns and infants, there are reduced levels and activity of several plasma coagulation factors, therefore the standard laboratory tests norms are variable. Distinctive is also the pharmacokinetics of anticoagulants, as well as response to medical treatment. This requires vigilance in the interpretation of medical research, and appropriate dosage adjustment of medications. The most frequently used drugs are heparin, anticoagulant drugs and thrombolytics. Guidelines for the treatment of thrombosis in children did not cover the whole problem and the proper conduct of the treatment is based primarily on clinical experience of the attending physician.
    W ostatnich kilkunastu latach wzrosła zapadalność na zakrzepicę w populacji dziecięcej. Wiąże się to ze zwiększoną przeżywalnością chorych na ciężkie choroby, które stanowią duże czynniki ryzyka wystąpienia zakrzepicy u dzieci, czyli nowotwory, choroby układowe, zakażenia, wady serca, urazy i inne. Nie bez znaczenia pozostają działania lecznicze w tych chorobach, a zwłaszcza szeroko stosowana kaniulacja naczyń centralnych, która jest najczęstszą przyczyną zakrzepicy w młodym wieku. Ponieważ zakrzepica u dzieci niezwykle rzadko ma charakter idiopatyczny, należy dążyć do wykrycia jej przyczyny i wyeliminowania. Uważa się, że tak jak u dorosłych rolę w patogenezie zakrzepicy dziecięcej mogą odgrywać wrodzone nieprawidłowości składu osocza zwiększające ryzyko wystąpienia choroby zakrzepowej, zwane wrodzonymi trombofiliami, które również należy uwzględnić w przebiegu diagnostyki. W wyniku wzrostu zapadalności dzieci na tę chorobę zwiększono ilość badań nad tym problemem, a tym samy poszerzyła się wiedza w tym zakresie. W dotychczasowych badaniach stwierdzono liczne różnice między zakrzepicą dziecięcą i zakrzepicą dorosłych. U dzieci zapadalność na tę chorobę jest zdecydowanie mniejsza w porównaniu z populacją dorosłych. Inna jest też częstość występowania poszczególnych postaci klinicznych choroby. W wieku rozwojowym, a zwłaszcza noworodkowym i niemowlęcym, zmienne są stężenie i aktywność poszczególnych osoczowych czynników krzepnięcia, co ma wpływ na wartości norm badań laboratoryjnych układu krzepnięcia. Również farmakokinetyka leków przeciwzakrzepowych i odpowiedź na leczenie różnią się od obserwowanych w populacji dorosłych. Wymaga to od lekarza dużej uwagi w interpretacji badań oraz odpowiedniej modyfikacji dawek stosowanych leków. Najczęściej stosowanymi lekami są heparyny, leki antykoagulacyjne oraz leki trombolityczne. Wytyczne leczenia zakrzepicy u dzieci nie obejmują całości problemu i właściwe poprowadzenie leczenia opiera się przede wszystkim na doświadczeniu klinicznym lekarza opiekującego się pacjentem.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 2; 100-105
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Porównanie stężeń tlenku azotu w powietrzu wydychanym i pH kondensatu powietrza wydychanego u dzieci chorych na astmę i zdrowych
    Comparison of nitric oxide in exhaled air and pH of exhaled breath condensate in healthy children and children with asthma exacerbation
    Autorzy:
    Kalicki, Bolesław
    Bartoszewicz, Ludmiła
    Jung, Anna
    Żuber, Janusz
    Rustecka, Agnieszka
    Fal, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031096.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    asthma
    asthma exacerbation
    exhaled breath condensate
    nitric oxide (NO)
    pH of exhaled breath condensate
    astma
    kondensat powietrza wydychanego (kpw)
    tlenek azotu (no)
    ph kondensatu powietrza wydychanego
    zaostrzenie astmy
    Opis:
    Basic pathogenic mechanism of asthma is an inflammatory process taking place in a mucous membrane of a bronchial tree. Parameters, used to evaluate this process so far, aren’t objective enough and they are difficult to gain, especially in children. The possibility of an objective estimation of the inflammatory process in bronchial tree can influence more appropriate evaluation of a patient’s condition and make treatment of asthma more adequate. There were many researches published in last few years, seeking for such tools, which in an easy, noninvasive and cheap way would reflect the intensification of inflammation in respiratory system. Nitric oxide (NO) concentration in exhaled air is considered as one of such indicators. Its concentration depends on iNOS activity – an enzyme activated by inflammatory factors. It is measured with methods using chemiluminescency. Rise in its concentration suggests rise in inflammatory process of bronchia. The other marker of inflammatory state taken into consideration in many researches is pH of exhaled breath condensate (EBC), which is a derivative of fluid lining a surface of pulmonary alveoli. It is possible to measure concentration of many substances dissolved in it, but pH estimation is the easiest method of EBC evaluation. It was noticed that it falls in the run of diseases that go with inflammation in bronchial tree. Both mentioned methods are relatively cheap and easy to accomplish, even among pediatric population. The aim of this study was to evaluate NO and pH values in EBC in 17 children with asthma diagnosis and comparison of the results with values collected from a group of healthy children. Investigation was conducted at 26 children in the age from 8 to 17 year old. Between both groups of children it was gained statistically significant difference in values of NO concentration in exhaled air as well as pH of EBC. In the case of asthma exacerbation NO concentration was rising and pH value was falling, and both this parameters were correlating with each other. These results remain consistent with other researches using same parameters as indicators of bronchial and pulmonary inflammatory process intensification. They can become valuable and commonly used methods of evaluation of asthma.
    Istotą astmy jest proces zapalny toczący się w śluzówce drzewa oskrzelowego. Parametry oceniające nasilenie tego procesu stosowane do tej pory są mało obiektywne i trudne do uzyskania, zwłaszcza u dzieci. Możliwość rzetelnej oceny intensywności tego procesu wpłynęłaby na dokładniejszą diagnozę pacjenta i zobiektywizowałaby postępowanie lecznicze. W ostatnim okresie ukazało się wiele prac poświęconych poszukiwaniu takich narzędzi, które w łatwy, nieinwazyjny i tani sposób odzwierciedlą stan zapalny w układzie oddechowym. Za jeden z takich wykładników uznawany jest pomiar stężenia tlenku azotu (NO) w wydychanym powietrzu. Jego stężenie zależy od aktywności iNOS – enzymu aktywowanego między innymi przez czynniki zapalne. Oznacza się go metodami chemiluminescencyjnymi. Wzrost stężenia sugeruje nasilenie zapalenia oskrzeli. Innym markerem stanu zapalnego branym pod uwagę w wielu badaniach jest pH kondensatu powietrza wydychanego (KPW), który jest pochodną płynu pokrywającego powierzchnię pęcherzyków płucnych. Spośród wielu substancji w nim rozpuszczonych oznaczanie jego pH jest najłatwiejszą metodą analizy KPW. Zauważono, że pH tego płynu spada w chorobach przebiegających z nasileniem stanu zapalnego w płucach. Obie wymienione metody są stosunkowo tanie i proste do zastosowania (również w populacji dziecięcej). Celem niniejszego badania była ocena stężeń NO w powietrzu wydychanym i pH KPW u dzieci z rozpoznaną astmą w okresie zaostrzenia choroby i porównanie tych wyników z wartościami uzyskanymi w grupie dzieci zdrowych. Do badań włączono 26 dzieci w wieku od 8 do 17 lat. Pomiędzy obiema grupami dzieci – zdrowych i chorych, uzyskano statystycznie znamienną różnicę wyników zarówno stężenia NO w powietrzu wydychanym, jak i pH KPW. W przypadku zaostrzenia astmy stężenie NO rosło, a pH KPW malało, oba parametry korelowały ze sobą. Wyniki te pozostają w zgodzie z innymi badaniami posługującymi się tymi metodami do oceny stanu zapalnego w oskrzelach. Sugeruje to, że mogą stać się cennymi i powszechnie używanymi metodami oceny astmy.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2009, 5, 4; 250-253
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-25 z 25

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies