Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Banasiuk, Joanna" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    CZY EUROPEJSKA KONWENCJA PRAW CZŁOWIEKA JAKO „ŻYWY INSTRUMENT” CHRONI LEPIEJ LUDZKIE ŻYCIE?
    Autorzy:
    Banasiuk, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/664350.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Opis:
    IS THE EUROPEAN CONVENTION ON HUMAN RIGHTS TREATED AS A “LIVING INSTRUMENT” AFFORDING BETTER PROTECTION OF HUMAN LIFE? Summary The Strasbourg Court appears to be using the provisions of the European Convention on Human Rights in a free way to shape the content of legal norms. The purpose of this article is to exemplify this controversial process by the judgement of 30th October 2012 in P. and S. v. Poland, which, as some commentators have already observed, appears to be tending to the construction of a right to abortion alleging Article 8 of the Convention considered completely out of the context of the guarantees for the protection of human life in Article 2. The judgement shows that the Court treated the case as based on grounds resulting from rape, but no evidence was produced to corroborate these grounds. This is confirmed by the lack of consistency between the particular formulations of the judgement. Furthermore, the way in which the facts were presented, on which the Court based its judgement, is not in agreement with the content of the documents produced as evidence by Poland. The Court left a series of points of evidence unexamined, and raised unwarranted reservations on the action the doctors had taken in compliance with Polish law. In effect the European Court of Human Rights treated the same course of action which it had deemed necessary in the proceedings of V.C. v. Slovakia, and N.B. v Slovakia as a violation of Articles 3 and 8 of the ECHR in the case of P. and S. v. Poland. This fact seems to raise a serious issue regarding the interpretation or application of the Convention in the context of the material.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2013, 13, 3
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Skala i przyczyny powstawania zjawiska utworów osieroconych w aspekcie historycznym
    The scale and the causes of the orphan works issue in the historical context
    Autorzy:
    Banasiuk, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/621880.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    utwory osierocone, prawo autorskie, prawo własności intetelektualnej.
    orphan works, copyright law, intellectual property law.
    Opis:
    Analysis of principles of copyright and positions of representatives of philosophical thought evolving over the centuries, appointed to justify the establishment of copyright, leads to the conclusion that there has not always existed the possibility to orphan a work. The creation of the problem of orphan works is closely connected strictly with chang- ing paradigms of orphan works. There is the correlation between the age of work and the scale of orphan works – the older the work, the more likely that you will not be able to establish proper communication with the holder of the copyrights. Resulting from the Berne Convention the principle of non-formalism in copyrights protection is a chal- lenge for the modern science of intellectual property rights. It remains an open question about the possibility of dynamic interpretation of treaty solutions by taking into account, in particular, a teleological interpretation and recognition ensuring the fullest possible protection of authors of works as that of the main aim of the creators of an internation- al agreement from the nineteenth century. The changing conditions of exploitation of works in the age of development of technology could be invoked to justify the introduc- tion of certain formalities to ensure effective mechanisms of copyrights protection and to prevent the phenomenon of orphan works.
    Źródło:
    Miscellanea Historico-Iuridica; 2016, 15, 1; 155-180
    1732-9132
    2719-9991
    Pojawia się w:
    Miscellanea Historico-Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obywatelski projekt „Stop Aborcji” ─ prawne i doktrynalne uzasadnienie inicjatywy oraz ocena jej przebiegu
    Civic ‟stop abortion” project – legal and doctrinal justification of the initiative and evaluation of its progres
    Autorzy:
    Banasiuk, Joanna
    Stępkowski, Aleksander
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047526.pdf
    Data publikacji:
    2018-01-06
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    abortion
    ‟stop abortion”
    aborcja
    „stop aborcji”
    ochrona życia ludzkiego przed urodzeniem
    prawo
    Opis:
    Tekst przybliża prace nad projektem ustawy będącym przedmiotem obywatelskiej inicjatywy ustawodawczej Stop Aborcji w 2016 r. jak również jej przebieg. Prezentuje jednocześnie prawne i etyczne racje, dla których projektowi nadano taki a nie inny kształt. Nie bez znaczenia w tym kontekście był fakt, że w świetle encykliki Evangelium vitae (pkt 73), aborcja jest zbrodnią, której żadna ludzka ustawa nie może uznać za dopuszczalną. Jako bezpośrednie zabójstwo niewinnych istot (Evangelium vitae pkt 72), aborcja nie ogranicza się do relacji między Bogiem a grzesznikiem. Mając daleko idące, dramatyczne skutki społeczne, pozostaje zawsze czynem zewnętrznym domagającym się stosownej reakcji ze strony państwa. Jan Paweł II ubolewał, że w świadomości zbiorowej aborcyjne zamachy na życie tracą stopniowo charakter „przestępstwa” i w paradoksalny sposób zyskują status „prawa”, do tego stopnia, że żąda się uznania ich pełnej legalności przez państwo, a następnie wykonywania ich bezpłatnie przez pracowników służby zdrowia (Evangelium vitae pkt 11). Chociaż więc aborcja często jest dla matki przeżyciem dramatycznym i bolesnym bo może być uwikłana w chęć ratowania innych ważnych dóbr, to Jan Paweł II podkreślał, że wszystkie te i tym podobne racje, jakkolwiek poważne i dramatyczne, nigdy nie mogą usprawiedliwić umyślnego pozbawienia życia niewinnej istoty ludzkiej (Evangelium vitae pkt 58). Dlatego też Kongregacja Nauki Wiary podkreśla, że w przypadku przerywania ciąży sama rezygnacja z karania wydaje się przynajmniej oznaczać, że prawodawca nie uważa już przerywania ciąży za przestępstwo przeciw życiu ludzkiemu, gdyż zabójstwo zawsze spotyka się z karą. Realizacja tych oczywistych zasad ogólnych ma miejsce w porządku prawnym około 150 państw świata, w tym w prawie karnym Państwa Watykańskiego, które (niezależnie od ekskomuniki latae sententiae w porządku duchowym) przewiduje odpowiedzialność karną każdego umyślnego sprawcy aborcyjnego zabicia dziecka. Chociaż ustawodawstwo większości innych państw traktuje matki na równi z innymi współsprawcami aborcji, autorzy obywatelskiego projektu „Stop Aborcji” przewidzieli niczym nieograniczoną możliwość odstąpienia przez sąd od kary wobec matki, bez konieczności wykazywania szczególnych okoliczności.
    In the light of the Encyclical Evangelium Vitae (point 73), abortion is a crime no human law can accept. As the direct murder of innocent beings (Evangelium Vitae point 72), abortion is not limited to the relationship between God and the sinner. With far reaching, dramatic social eff ects, it is always an external act demanding a proper response from the state. John Paul II regretted that, in collective consciousness, the abortive assassinations of life lose the character of ‟crime” and paradoxically gainthe status of ‟law,” to the extent that they are demanded to recognize their full legitimacy by the state and then perform them free of charge by health workforce (Evangelium Vitae point 11). Although abortion is often a dramatic and painful experience for the mother, as it may be entangled in the desire to save other important values, John Paul II emphasized that all these and similar arguments, however serious and dramatic, can never justify intentional deprivation of an innocent life. (Evangelium Vitae,point 58). Therefore, the Congregation for the Doctrine of the Faith emphasizes that in case of terminating a pregnancy, resignation from punishing seems to mean that the legislature no longer considers abortion a crime against human life, since murder is always punishable. The implementation of these obvious general principles takes place in the legal order of about 150 countries of the world, including the criminal lawof the Vatican City State, which (regardless of the excommunication latae sententiae in spiritual order) provides for the criminal responsibility of every deliberate perpetrator of abortion killing a child. The criminal liability of the mother for this act has not been abolished also in the great penal law reforms carried out for the pontifi cates of Benedict XVI and Francis. Although the legislation of most other states treats mothersequally with other abortion accomplices, the authors of the ‟Stop Abortion” project have envisaged the full possibility of the court canceling the penalty against the mother, without any condition being imposed by the court, i.e. according to the project notimposing the penalty could take.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2017, 12, 2(22); 179-190
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    UWAGI DO STANOWISKA POLSKIEGO TOWARZYSTWA GINEKOLOGICZNEGO W SPRAWIE DEBATY PUBLICZNEJ DOTYCZĄCEJ POSTULOWANYCH ZMIAN W ZAKRESIE PRAWNEJ DOPUSZCZALNOŚCI WYKONYWANIA ZABIEGU PRZERYWANIA CIĄŻY
    Autorzy:
    Banasiuk, Joanna
    Kmieciak, Błażej
    Lewandowicz, Andrzej
    Stępkowski, Aleksander
    Szczypiński, Olaf
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/664236.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    protection of human life in the prenatal stage
    abortion
    perinatal diagnostic tests
    necessity
    the physician’s professional liability
    the citizens’ Stop Abortion bill.
    ochrona życia ludzkiego w okresie prenatalnym
    aborcja
    diagnostyka prenatalna
    stan wyższej konieczności
    odpowiedzialność lekarza
    obywatelski projekt ustawy „stop aborcji”.
    Opis:
    SummeraThis paper refutes the arguments of the Polish Society of Gynaecologists and Obstetricians (Polskie Towarzystwo Ginekologów i Położników, PTGP) on the regulations proposed in the 2016 citizens’ Stop Abortion bill*. We address both the medical and legal issues raised by the PTGP. In their discussion of the medical arguments and clinical cases the PTGP cite outdated medical data on the risk of death for pregnant women with pulmonary hypertension, and they also disregard the current guidelines issued by the European Society of Cardiology. In addition the PTGP put forward a completely groundless claim that the citizens’ Stop Abortion bill would prohibit prenatal diagnosis for therapeutic purposes. Their position on prenatal diagnosis gives the impression that its purpose is exclusively therapeutic, whereas in reality it is often used as a key instrument in modern eugenics. Our legal argument provides a comprehensive response to the allegation that the regulations of the citizens’ bill ruled out the possibility of effective medical treatment to save the life of a pregnant woman. The article discusses the issue in a detailed way, demonstrating why the PTGP’s allegation is erroneous. The PTGP focuses its criticism on the concept of a ‘direct threat to the mother’s life,’ claiming that the requirement that the threat be ‘direct’ precluded early life-saving treatment for the mother. This argument is based on an inadmissible premise, that when applied to a threat to the mother’s life which puts her in a situation of necessity, the term ‘direct’ could be understood as analogous to the use of ‘direct’ in situations of necessity warranting self-defence against assault. However, the ‘directness’ of the threat in the former situation relates to its inevitability but need not mean that it is imminent. Therefore, contrary to the PTGP claim, the provisions of the Stop Abortion bill do not curtail a medical practitioner’s chances to administer life-saving treatment for a pregnant woman in a life-threatening condition. * In the Republic of Poland a citizens’ bill may be brought to Sejm for the legislative procedure when a group of at least 100 thousand citizens submit a petition to Sejm requesting such a procedure for their bill. In 2016 450 thousand Polish citizens signed the petition asking Sejm to ban eugenic abortion
    W artykule odniesiono się do argumentów Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego, zawierających krytykę rozwiązań prawnych proponowanych w głośnym projekcie ustawy, który był przedmiotem inicjatywy obywatelskiej „Stop Aborcji” w 2016 r. Tekst odnosi się zarówno do wątków medycznych, jak i prawnych podniesionych w Stanowisku PTG. Wskazano m.in. na przytoczone przez PTG nieaktualne dane medyczne dotyczące ryzyka zgonu kobiet w ciąży z nadciśnieniem płucnym oraz nieuwzględnienie aktualnych wytycznych European Society of Cardiology przy opisie przypadków klinicznych. Wykazano jednocześnie, że PTG całkowicie bezpodstawnie twierdziło, jakoby projekt stanowiący przedmiot inicjatywy obywatelskiej „Stop Aborcji” zabraniał stosowania diagnostyki prenatalnej w celach terapeutycznych. Jednocześnie zwrócono uwagę, że Stanowisko PTG tworzy wrażenie jakoby diagnostyka prenatalna była wyłącznie ukierunkowana na działania o charakterze terapeutycznym, odwracając uwagę od faktu, że stanowi ona często instrument współczesnej eugeniki.W warstwie prawnej odniesiono się kompleksowo do zarzutu, jakoby regulacje projektu obywatelskiego uniemożliwiały podejmowanie skutecznych interwencji lekarskich mających na celu ratowanie zdrowia matki w ciąży. Krytyka PTG koncentrowała się na użyciu pojęcia „bezpośredniego zagrożenia życia matki”, utrzymując, jakoby wymóg „bezpośredniości” uniemożliwiał odpowiednio wczesne interwencje lekarskie w sytuacji nieuchronnego zagrożenia życia matki. Twierdzenie to zasadza się na nieuprawnionym uznaniu, że termin „bezpośredni” w odniesieniu do zagrożenia życia matki stanowiącego stan wyższej konieczności można rozumieć tak, jak termin „bezpośredni” w odniesieniu do zamachu uzasadniającego obronę konieczną. W tym pierwszym przypadku, bezpośrednie niebezpieczeństwo oznacza jego nieuchronność i nie musi oznaczać natychmiastowego zagrożenia, któremu chce się zapobiec. Tym samym, zaproponowane w projekcie rozwiązanie, wbrew twierdzeniom PTG, nie ograniczało lekarzowi możliwości ratowania życia matki-pacjentki.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2018, 18, 1
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kreatywność i przedsiębiorczość w ergoterapii i kulturoterapii a turystyka zdrowotna na wsi
    Autorzy:
    Roman, Antoni
    Mantur, Maria
    Lukin, Siarhei
    Roszkowska-Mądra, Barbara
    Hermanowicz, Adam
    Karpowicz, Joanna
    Roman, Bartłomiej
    Banasiuk, Joanna
    Goc, Mateusz
    Data publikacji:
    2016-12-01
    Wydawca:
    Towarzystwo Zapobiegania Tonięciom i Ratowania Tonących
    Opis:
    Leczenie i usprawnianie osób chorych, niepełnosprawnych, niesamodzielnych lub niedostosowanych społecznie może być farmakologiczne i (lub) bezlekowe tj. za pomocą terapii zajęciowej. Prowadzenie zajęć terapeutycznych przekłada się na ograniczenie negatywnych postaw i zachowań społecznych, zmniejszenie stopnia kalectwa i liczby osób niezdolnych do pracy oraz przyspiesza ich powrót do zdrowia i aktywności społecznej, w tym zawodowej. Podnosi sprawność zatrudnionych, inaczej wydajność pracy, co jest ważne nie tylko z punktu widzenia jednostki ludzkiej, lecz także gospodarki. Terapia zajęciowa wywodzi się od słów: grec. therapeuéin – opiekować się kimś, troszczyć się o kogoś oraz leczyć i ang. therapy – postępowanie lecznicze wpływające na samopoczucie jako jeden ze wskaźników zdrowia bez użycia środków farmakologicznych lub ingerencji chirurgicznej wobec osób, które źle się czują pod względem fizycznym, psychicznym i są niedostosowane (nieprzystosowane) społecznie. To specjalistyczne i zorganizowane działania i czynności, prowadzone przez terapeutę zajęciowego mają na celu osiągnięcie pełnej sprawności fizycznej, psychicznej i społecznej oraz ogólnej aktywności, zadowolenia, satysfakcji oraz radości z życia. Dotyczy ona stosowania różnego rodzaju zajęć opartych na pracy fizycznej i wysiłku intelektualnym jako elementów leczenia i usprawniania organicznego (fizycznego, biologicznego), psychicznego i społecznego, a także zapobieganie bezczynności i nudzie przez zachęcanie do aktywności oraz umożliwienie korzystnego, aktywnego i przyjemnego spędzenia czasu wolnego. Zajęcia tego typu powinny być dostosowane do zainteresowań, możliwości, wieku i potrzeb osoby podopiecznej. Pojęcie terapii zajęciowej jest szersze w stosunku do rewalidacji i resocjalizacji. Wcześniej terapia zajęciowa była stosowana w lecznictwie psychiatrycznym. Obecnie stanowi ona jeden z działów rehabilitacji leczniczej w szpitalach, sanatoriach, prewentoriach i ośrodkach rehabilitacyjnych. Prowadzi się ją w różnych formach, przy zastosowaniu określonych metod, technik i środków w domach pomocy społecznej, warsztatach terapii zajęciowej, dziennych domach pobytu osób niepełnosprawnych, w żłobkach i przedszkolach, dziennych oddziałach psychiatrycznych, oddziałach odwykowych w zakresie terapii uzależnień, domach opieki osób starszych, klubach seniora, domach dziecka, środowiskowych świetlicach socjoterapeutycznych, zakładach opieki leczniczej, szkolnych ośrodkach wychowawczych i szkolnych gabinetach terapii pedagogicznej oraz w hospicjach. Jak dotąd przedmiotem zainteresowania są głównie osoby chore, niepełnosprawne i niesamodzielne, które dzięki terapii zajęciowej usprawnia się pod względem fizycznym i psychicznym oraz stwarza się im możliwości dostosowania społecznego, powrotu do pracy zawodowej lub wyboru zawodu. Zbyt mało uwagi poświęca się usprawnianiu ludzi zdrowych, w tym sportowców oraz osób z „wypaleniem zawodowym” np. nauczycieli, menedżerów i robotników, a także jednostek silnie znerwicowanych wśród takich grup zawodowych jak policjanci, strażacy, ratownicy wodni i medyczni czy pracownicy służby więziennej. Należy zauważyć, że terapię zajęciową można również realizować w obrębie turystyki zdrowotnej na wsi. Wypoczynek w ciszy, spokoju i w naturalnym otoczeniu człowieka, połączony z uszlachetnianiem zdrowia przez terapię zajęciową może stanowić innowacyjną ofertę pobytu w środowisku wiejskim. Obecnie jest on oparty na zasadach 3S (słońce, morze, piasek), wzbogacony o inne wartości i atrakcje w postaci 3E (rozrywka, przeżywanie i emocje, a także kształcenie, wychowanie i opieka). W programie pobytowym brakuje aspektów zdrowotnych, poprawy zdrowia podczas choroby, rekonwalescencji, niepełnosprawności lub niesamodzielności oraz podnoszenia sprawności organizmu osoby zdrowej. Leczenie i usprawnianie ludzi w obiektach turystycznych na wsi może odbywać się miedzy innymi podczas turnusów rehabilitacyjnych. Terapia zajęciowa wykorzystuje różne metody i odpowiadające im techniki terapeutyczne. Jej rozwój i innowacyjny charakter oraz sprawność, skuteczność i popularność działań terapeutycznych jest możliwy dzięki kreatywności (pomysłowości) i przedsiębiorczości ergoterapii i kulturoterapii. Ich analiza była przedmiotem konferencji naukowo- praktycznej. Ergoterapia - (z grec. ergo oznacza czynie, robię) to metoda terapii zajęciowej przez pracę fizyczną (prace ręczne)i umysłową (intelektualną), wykorzystująca na bazie zasad ergonomii różnego rodzaju zajęcia i czynności manualne (zajęcia praktyczno-techniczne, majsterkowanie) oraz usprawniania umysłowego (intelektualnego, psychicznego) w toku pracy jako środka terapeutycznego w zorganizowanych różnego rodzaju pracowniach lub w terenie. Z kolei kulturoterapia pochodzi od łacińskiego słowa „cultura” - co oznacza uprawa roli. Cyceron przyjął określenie „cultura animi” - uprawa umysłu. W tej metodzie wykorzystuje się do celów leczniczych terapeutyczne formy artystyczne (plastyczne, muzyczne, literackie i teatralne) oraz idee i wytwory kultury w celu symbolicznego wyrażania trudnych przeżyć, doświadczeń i stanów emocjonalnych w warunkach bezpiecznych. Głównym zadaniem terapeuty jest oderwanie myśli podopiecznego od trosk i zmartwień, które stanowią istotę wszelkich dolegliwości. Biorąc pod uwagę integralne powiązania duszy i ciała człowieka w relacjach ze środowiskiem przyrodniczo-kulturowym trzeba organizować różnego rodzaju innowacyjne, nowatorskie i ciekawe zajęcia, oparte na pracy fizycznej i intelektualnej, które wyzwolą emocje oraz będą lekarstwem i siłą przezwyciężającą cielesny ból, nostalgię, a także niepokój wewnętrzny.
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Książka
    Tytuł:
    Terapia zajeciowa jako innowacyjna forma turystyki zdrowotnej na wsi
    Autorzy:
    Roman, Michał
    Roman, Antoni
    Krzyżanowska, Krystyna
    Roszkowska-Mądra, Barbara
    Hermanowicz, Adam
    Sokolova, Sofiia
    Jaska, Ewa
    Banasiuk, Joanna
    Roman, Bartłomiej
    Data publikacji:
    2016-06-06
    Wydawca:
    Towarzystwo Zapobiegania Tonięciom i Ratowania Tonących
    Opis:
    Turystyka wiejska, tak jak każda inna forma aktywnego wypoczynku (regeneracji sił fizycznych i psychicznych, inaczej umysłowych) poza miejscem stałego zamieszkania i pracy w czasie wolnym jest oparta na trzech filarach: -kontakcie z przyrodą, -obcowaniu z kulturą (w obrębie której występuje sztuka) i spotkaniach ze społecznością lokalną, -usprawnianiu, w tym rehabilitacji organizmu ludzkiego w aspekcie fizycznym, psychicznym i społecznym w ramach szeroko rozumianego pojęcia „zdrowie”, określonego przez WHO. Z tego wynika, że na wsi realizowana jest turystyka przyrodnicza, kulturowa i zdrowotna. Jak dotąd pobyt w środowisku wiejskim oparty na zasadach 3S (słońce, morze, piasek) został wzbogacony o wartości i atrakcje turystyczne w postaci 3E (rozrywka, przeżywanie i emocje, a także kształcenie i wychowanie), przy jednoczesnym zwróceniu uwagi na kwestie zdrowotne, poprawy zdrowia podczas choroby, rekonwalescencji lub niepełnosprawności oraz podnoszenia sprawności organizmu osoby zdrowej. Leczenie indywidualne, grupowe lub zbiorowe osób (poza praktyką lekarską) w zakresie usprawniania i aktywizacji w sferze fizycznej, psychicznej i społecznej oraz motywowania do podejmowania określonych czynności i działań odbywa się podczas terapii zajęciowej nie tylko w szpitalach, ośrodkach rehabilitacyjnych, sanatoriach, prewentoriach, domach pomocy społecznej, warsztatach terapii zajęciowej, lecz także podczas turnusów rehabilitacyjnych (zdrowotnych) w obiektach turystycznych na wsi. Wypoczynek w ciszy, spokoju i w naturalnym otoczeniu człowieka wraz z uszlachetnianiem zdrowia przez terapię zajęciową, realizowaną w środowisku może stanowić innowacyjną ofertę turystyki zdrowotnej na wsi. Do realizacji zadań terapii zajęciowej w ramach turystyki wiejskiej potrzebne są uporządkowane opracowania metodyczne, których brakuje. Niezbędne staje się zatem zorganizowanie konferencji naukowo-praktycznej, która umożliwi rozwiązanie w jakimś stopniu tego problemu.
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Książka
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies