Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "BREJDAK, Jaromir" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Pomiędzy fenomenologią religii a mistyką świadectwa. Edyta Stein -versus Max Scheler i Martin Heidegger
    Between Phenomenology of Religion and Mysticism of Testimonial: Edith Stein versus Max Scheler and Martin Heidegger
    Autorzy:
    Brejdak, Jaromir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1042896.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Opis:
    This article begins with the presentation of three versions of phenomenology of religion shown as a maieutic turn in phenomenology: in case of Martin Heidegger,a Dasein as an enactment, in case of Max Scheler, a Person as an act. The second part of this work depicts Stein’s way towards God and tries to reconstruct her account of mysticalexperience based on her encounter with the thought of Saint John of the Cross. From a theoretical point of view, Edith Stein’s purpose seems to be limited, yet not in the merits of the case. Testimonial stays the only real way of experiencing God and reporting on His presence.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Centrum Badań im. Edyty Stein; 2014, 11; 53-73
    1895-2984
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Centrum Badań im. Edyty Stein
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Genealogy of collective intentionality
    Autorzy:
    Brejdak, Jaromir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2076805.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-24
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
    Tematy:
    collective intentionality
    emotional intentionality
    values
    phenomenology of community
    evolutionary psychology
    Max Scheler
    Michael Tomassello
    Opis:
    The present paper attempts to look at on the genealogy of both shared intentionality and collective intentionality, comparing Michael Tomasello’s concept with Max Scheler’s threedimensional concept of intentionality: ens amans, ens volens, ens cogitans, as affective, conative, and cognitive intentionality. I focus on various forms of affective collective intentionality — Schelerian forms of sympathy — to show collective subjectivity from the whole spectrum of emotional intentionality, presented by Scheler’s example of parents standing over the corpse of a child. Even though Tomasello’s works seem to empirically corroborate Scheler’s intuitions about the emotional genealogy of collective intentionality, they will differ in the horizons within they locate intentionality. In the case of the evolutionary psychology of Tomasello, we can talk about the horizon of cooperation, in the case of Scheler’s Scheler’s phenomenology of acts about the horizon of responsibility or co-responsibility, which gives intentionality its unique character. The similarities of both concepts concern the following pillars: 1) genealogy of intentionality covering the dimension of affective intentionality, conative intentionality, and the level of cognitive intentionality; 2) Imitation or, as Scheler would say, following someone. Because a person is recognized by the author of Formalism as an act, or a bundle of acts, the way to understanding and communication with another person is the maieutic coperformance of their acts — i.e., imitation. The maieutic co-execution of acts of others triggers the constitution process of a person, both on an individual and community level. We can speak, in the case of Tomasello, about the ontho- and sociogenetic function of co-executing acts or imitating; however, in the case of Scheler, we are dealing with the clearly axiological nature of such a constitution of both the individual and collective subjectivity (axiological ego, axiological communio); 3) collaborative engagement as a driving force behind collective intentionality in one case in form of co-responsibility, a nature of a collective person (Scheler); in the other case in form of collaboration developing intentionality to various units of community life (Tomasello).
    Źródło:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2021, 11, 2; 383-402
    2083-6635
    2084-1043
    Pojawia się w:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ewangelia Zaratustry - pozytywne przesłanie negatywnej teologii Fryderyka Nietzschego
    The Gospel of Zarathustra: The Positive Message of Negative Theology of Friedrich Nietzsche
    Autorzy:
    Brejdak, Jaromir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807248.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-03
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Zaratustra
    ewangelia
    Jezus
    majeutyka
    zemsta
    przebaczenie
    doczesny wymiar Królestwa Bożego
    cnota darząca
    gospel
    Zarathustra
    Jesus
    maieutic
    revenge
    forgiveness
    gift-givining
    earthly dimension of Kingdom of the Haven
    Opis:
    Artykuł jest próbą dotarcia do pozytywnego przekazu Nietzscheańskiego Zaratustry oraz próbą jego rekonstrukcji. Przekaz ten koncentruje się na trzech zasadniczych filarach: 1) pokonywaniu odruchu zemsty, 2) cnocie darzącej oraz 3) doczesnym wymiarze Królestwa Bożego. Ten w sensie metody negatywno-majeutczny przekaz w zdumiewający sposób wydaje się zbliżać do przekazu Jezusa z podstawowymi filarami jego sposobu życia: 1) przebaczania qua pokonywanie odruchu zemsty, 2) miłości qua cnoty darzącej, czy 3) doczesnego wymiaru Królestwa Bożego, do którego kluczem staje się przebaczenie. Początek tego Królestwa jest, wbrew faryzejskiej koncepcji Królestwa Bożego, nie na końcu dziejów, ale tu i teraz. Nietzscheański Zaratustra, wbrew masywnej krytyce zarówno pod adresem Apostoła Pawła, jak i Ewangelistów, wydaje się być bardziej uczniem niż adwersarzem Jezusa, a uzasadnieniem owej krytyki jest, zdaniem Nietzschego, sprzeniewierzanie się Jego intencjom. Z tej potrzeby zrodziła się „Piąta Ewangelia”, jak nazywał swego Tako rzecze Zaratustra Fryderyk Nietzsche.
    This is an attempt of reconstruction of the positive preaching of the Zarathustra’s negative theology. His message based on three pillars 1) overcoming an impulse of revenge, 2) virtue of gift-givining, 3) earthly dimension of the Kingdom of Heaven. This maieutic message resembles astonishingly the message of Jesus with the basic pillars of his way of life: 1) forgiveness qua an overcoming an impulse of revenge, 2) love qua a virtue of gift-givining, 3) earthly dimension of Kingdom of Heaven with a forgiveness as the key to it. The begin of the Kingdom of Heaven is, against to the Phariseec concept of The Kingdom, not in the end of time but here and now possible. The Nietzschean Zarathustra against to the massive critics addressed either to Apostle Paul or to the Evangelists seems to be more an adapt then an adversary of Jesus and the foundation of his critics lays according to Nietzsche in their rejection of Jesus’s intention. From this need arises “The Fifth Gospel” as Thus Spoke Zarathustra was called by Friedrich Nietzsche.
    Źródło:
    Roczniki Kulturoznawcze; 2015, 6, 1; 59-90
    2082-8578
    Pojawia się w:
    Roczniki Kulturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bóg spoza nawiasu egzystencji. Max Scheler – mistyka czy fenomenologia aktowego zjednoczenia?
    God beyond of the bracket of existence. Max Scheler mysticism or phenomenology of actual unification
    Autorzy:
    Brejdak, Jaromir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/437171.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
    Tematy:
    mysticism
    phenomenology of act
    holiness
    god‑person
    person‑act
    unity of joint feeling
    with others (unmittelbares mitfühlen)
    cooperation of personal acts (mitvollzug)
    joint person
    maieutic birth
    Opis:
    This article presents in the first part the concept of Schelerian phenomenology of religion and claims that pre‐phenomenon of Holiness could not be take in the bracket of existence as usual because the religious act raised by Holiness itself is an heteronomic act of God‐Holiness realized in the man and giving evidence of the existence of its Reasoner. In the second part of this article two types of unity are presented: unity due to joint feeling with others (unmittelbares Mitfühlen — “Two parents stand beside the dead body of a beloved child”) and unity due to co‐operation of personal acts (Mitvollzug — “I live, yet not I, but Christ in me”). This two types of unities present the Other in a primordial way, which launched several criticism against Max Scheler’s mysticism. Phenomenology of act and mysticism seems to merge together in one point, calling Maieutic Birth, a their method becomes enactment of meaning (Vollzugstheorie der Bedeutung — Karl Friedrich Gethmann).
    Źródło:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2016, 6, 2; 283-298
    2083-6635
    2084-1043
    Pojawia się w:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Być osobą. O antropomorficznym wymiarze świata
    To Be a Person: On the Anthropomorphic Dimension of the World
    Autorzy:
    BREJDAK, Jaromir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047002.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-12
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    natura, teleologia, szczęście, współodpowiedzialność, życzliwość, osoba
    nature, teleology, happiness, responsibility, benevolence, person
    Opis:
    Natura–szczęście–osoba to trzy wierzchołki wyznaczające pole filozoficznych zainteresowań Roberta Spaemanna. Znajdują one odbicie w trzech głównych dziełach tego myśliciela: Cele naturalne, Szczęście i życzliwość oraz Osoby. O różnicy między czymś a kimś. Spaemann twierdzi, że teleologiczne ujęcie konkretnego życia w jego ukierunkowaniu na naturalny i autonomiczny cel otwiera również jego normatywny wymiar, w którym człowiek jako osoba staje się współodpowiedzialny za celowość innych bytów. Ta Spaemannowska ontologia procesualnego świata prowadzi do etyki, która niejako łączy antyk z chrześcijaństwem, gdyż nie rezygnując z koncepcji ludzkiego szczęścia jako celu życia, rozszerza ją o chrześcijańską koncepcję miłości czy też życzliwości jako źródła głębokiego szczęścia. Życzliwość i współodpowiedzialność są możliwe po przekroczeniu przez osobę naturalnego egocentrycznego ześrodkowania na sobie. Dzięki temu ruchowi człowiek w sposób naturalny wychodzi poza granice swej natury, stając się osobą.
    Nature, happiness, and ‘person’ are the three vertices defining the field of Robert Spaemann’s philosophical interests. Spaemann has extensively discussed these realities in his three major works: Natürliche Ziele. Geschichte und Wiederentdeckung des teleologischen Denkens, Happiness and Benevolence, and Persons: The Difference Between “Someone” and “Something.” Spaemann holds that a teleological approach to life following its natural and autonomous goal, opens up the normative aspect of being in which the human person becomes co-responsible for the finality of other beings. The processual ontology developed by Spaemann concludes with the ethics that seeks to combine antiquity with Christianity: not only does it refrain from abandoning the concept of human happiness as the goal of life, but it expands this ancient idea by introducing the Christian concepts of love and benevolence as the sources of genuine happiness. Benevolence and responsibility are possible beyond the natural egocentric self-centeredness. Owing to the transgression of her ego the human being in a ‘natural’ way transcends her own nature, thus becoming a ‘person.’
    Źródło:
    Ethos; 2016, 29, 4 (116); 56-71
    0860-8024
    Pojawia się w:
    Ethos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Logos komunikującego milczenia
    The Logos of Communicative Silence
    Autorzy:
    BREJDAK, Jaromir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047464.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    komunikujące milczenie, milczenie Boga, milczenie człowieka, milczenie natury, uważność milczenia, emocjonalność wspólnotowa, ontologiczny horyzont milczenia, Martin Buber, Max Scheler
    communicative silence, the silence of God, human not speaking, the silence of nature, the attentiveness of silence, communal emotionality, the ontological horizon of silence and not speaking, Martin Buber, Max Scheler
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest fenomenowi milczenia i jego licznym odcieniom. Autor stawia tezę, zgodnie z którą milczenie jest sposobem komunikowania, w tym także komunikowania niekomunikowalności. Komunikujący wymiar milczenia zostaje przedstawiony w części głównej jako milczenie natury, milczenie człowieka oraz milczenie Boga. Z kolei substancjalność różnorakich form milczenia zostaje ukazana z perspektywy emocjonalności różnych form bycia wspólnotowego, w których fundamentalną rolę odgrywa kategoria uważności. W części kończącej milczenie zostaje scharakteryzowane w różnych horyzontach ontologicznych. I tak, obok omawianego horyzontu dialogicznego i religijnego naszkicowany zostaje horyzont hermeneutyczny, fenomenologiczny oraz dziejowy milczenia.
    The article focuses on the phenomenon of not speaking and its various forms. The author puts forward the thesis that not speaking is a form of communication, including the communication of non-communicability. The communicative aspect of silence is discussed in the context of the silence of nature, human not speaking, and the silence of God. The substantiality of various forms of silence is in turn analyzed from the perspective of various forms of communal being, in which the category of attentiveness plays the fundamental role. In the concluding part of the text, silence and not speaking are considered in various ontological horizons. Apart from the dialogical and religious horizons of silence, the hermeneutic, phenomenological and historical aspects of this phenomenon are sketched. Translated by Dorota Chabrajska
    Źródło:
    Ethos; 2016, 29, 1 (113); 21-35
    0860-8024
    Pojawia się w:
    Ethos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies