Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Andrzej, Pogłódek," wg kryterium: Autor


Tytuł:
Kontrola parlamentarna w Republice Uzbekistanu
Autorzy:
Andrzej, Pogłódek,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/895047.pdf
Data publikacji:
2019-11-19
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Uzbekistan
Oliy Majlis
parliamentary control
Central Asia
budget
parliamentary question
Olij Madżlis
kontrola parlamentarna
Azja Centralna
budżet
zapytanie parlamentarne.
Opis:
This work focuses on the parliamentary control in Uzbekistan. Currently, besides the Constitution of Uzbekistan, the issue of parliamentary control is subject to the Act from 11 April 2016 „on parliamentary control” and other legislative acts, in particular relating to the constitutional position of Oliy Majlis. The law provides for various mechanisms of control over the executive power (e.g. vote for budget approval, parliamentary inquiry, parliamentary investigation, presenting information about their business by the executive power). Currently, the most important challenge related to the development of parliamentary control in Uzbekistan is further democratisation of the political regime, increasing political pluralism.
Źródło:
Przegląd Europejski; 2019, 2; 125-140
1641-2478
Pojawia się w:
Przegląd Europejski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Instytucja referendum w Uzbekistanie
Institution referendum in Uzbekistan
Autorzy:
Pogłódek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443923.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
Uzbekistan
referendum
demokracja bezpośrednia
Azja Środkowa
społeczeństwo obywatelskie
direct democracy
Central Asia
civil society
Opis:
Przedmiotem artykułu jest referendum Republiki Uzbekistan będące ogólnonarodowym głosowaniem obywateli nad najważniejszymi sprawami życia społecznego i państwowego w celu przyjęcia ustaw Republiki Uzbekistan i innych decyzji. Decyzje przyjęte w referendum mają wyższą moc prawną i mogą być zmienione lub uzupełnione jedynie w drodze referendum. Referendum na równi z wyborami jest sposobem bezpośredniego wyrażenia woli narodu. Referendum odbywa się na całym obszarze Uzbekistanu. Prawną podstawę instytucji referendum tworzy przede wszystkim Konstytucja Republiki Uzbekistan i ustawa „O referendum Republiki Uzbekistan”. Prawo uczestniczenia w referendum stanowi jeden ze sposobów bezpośredniego uczestniczenia obywateli Uzbekistanu w sprawowaniu władzy.
Subject of the article is a referendum of the Republic of Uzbekistan which is a nationwide vote of citizens over the most important issues of society and the state to adopt laws of the Republic of Uzbekistan and other decisions. Decisions adopted in a referendum, have a higher legal force and may be amended or supplemented only by referendum. Referendum on par with the elections is a way to direct expression of the will of the people. The referendum takes place throughout the Uzbekistan.The legal basis for the institution of the referendum produces primarily the Constitution of the Republic of Uzbekistan and the Law “On the Referendum of the Republic of Uzbekistan”. The right to participate in the referendum is one of the ways of direct participation of citizens of Uzbekistan in deciding matters of society and the state.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2014, 14/1; 17-32
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The institution of the nationwide referendum in Turkmenistan
Instytucja referendum ogólnokrajowego w Turkmenistanie
Autorzy:
Pogłódek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443943.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
Turkmenistan
referendum
direct democracy
political regime
Central Asia
demokracja bezpośrednia
ustrój polityczny
Azja Środkowa
Opis:
The institution of referendum in Turkmenistan did not have a long tradition although it first appeared in the Constitution of the Turkmen Soviet Socialist Republic from 1937, the first law on referendum was adopted after the State became independent in 1991. In Turkmenistan, on the national level, there is only legislative referendum. There is no provision for the constitutional referendum. Currently, in addition to the 1992 Constitution, the most important legal Act governing the issue of a referendum is an Electoral Code from 2013. In independent Turkmenistan, the authorities have conducted only two referenda (1991, 1994) so far. The first one concerned the independence of the State, the second renewal of the term of Office of the President-in-Office. Therefore, you may notice that in Turkmenistan, differently than in neighbouring countries, authorities have not used the referendum to strengthen the legitimacy of the existing regime and personal power until 2006 for Saparmurat Nizayov, and currently Gurbangul Berdymuchamedov. This state of affairs provides for a significant consolidation of the political regime of Turkmenistan which in political practice does not need not use democratic legitimacy for introduced political and system changes.
Instytucja referendum w Turkmenistanie nie ma długich tradycji. Mimo że po raz pierwszy pojawiła się w Konstytucji Turkmeńskiej SRR z 1937 roku, to pierwsza ustawa o referendum została przyjęta po uzyskaniu niepodległości w 1991 roku. W Turkmenistanie na poziomie ogólnokrajowym występuje jedynie referendum ustawodawcze, nie przewidziano referendum konstytucyjnego. Obecnie, oprócz Konstytucji z 1992 roku, najważniejszym aktem prawnym regulującym zagadnienie referendum jest Kodeks wyborczy z 2013 roku. W niepodległym Turkmenistanie przeprowadzono do tej pory jedynie dwa referenda (1991, 1994). Pierwsze z nich dotyczyło niepodległości państwa, drugie – przedłużenia kadencji urzędującego prezydenta. W związku z tym można zauważyć, że w Turkmenistanie, odmiennie niż w krajach sąsiednich, władze nie wykorzystują referendum do wzmocnienia legitymizacji istniejącego reżimu i osobistej władzy – do 2006 r. Saparmurata Nijazowa, a obecnie Gurbanguły’ego Berdymuchamedowa. Taki stan rzeczy świadczy o znaczącej konsolidacji reżimu politycznego Turkmenistanu, który w praktyce politycznej nie musi posługiwać się legitymizacją ludowładczą wprowadzanych zmian polityczno-ustrojowych.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2017, 17/1; 13-31
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postępowanie ustawodawcze w izbie ustawodawczej Olij Mażlisa Republiki Uzbekistanu
The legislative procedure in the legislative chamber of Oliy Majlis of Uzbekistan
Autorzy:
Pogłódek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/444116.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
postępowanie ustawodawcze
ustawa
inicjatywa ustawodawcza
Uzbekistan
Olij Mażlis
procedura pojednawcza
prezydent
ustawodawstwo
legislative procedure
the bill
legislative initiative
the Oliy Majlis
the conciliation procedure
the President
the legislation
Opis:
Przedmiotem artykułu jest przedstawienie procedury ustawodawczej w Izbie Ustawodawczej Olij Mażlisa Republiki Uzbekistanu. Artykuł oparty został przede wszystkim o liczne akty prawne. W pracy ujęte zostały zagadnienia prawa inicjatywy ustawodawczej: tryb rozpatrzenia projektu ustawy w trzech czytaniach, rozpatrzenie ustawy odrzuconej przez Senat, w tym instytucja komisji pojednawczej, a także zagadnienie weta Prezydenta Uzbekistanu wobec ustawy.
The subject of the article is to present the legislative process in the Chamber of the Legislative Olij Majlis of the Republic of Uzbekistan. Article is based primarily on numerous legislative acts. The work has included the issue of right of legislative initiative. Mode consideration of a bill in three readings. Consider the bill rejected by the Senate, including the institution of a conciliation commission. Finally, the question of the veto of the President of Uzbekistan to the Act.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2015, 15/2; 75-88
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pozycja ustrojowa Ombudsmana na Łotwie
Consitutional status Ombudsman institution in Latvia
Autorzy:
Pogłódek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/524856.pdf
Data publikacji:
2015-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Łotwa, Ombudsman, ochrona praw człowieka, prawa człowieka, kon-stytucjonalizm
Opis:
Instytucja Ombudsmana wywodzi się ze Skandynawii. Rozpowszechnienie się tej instytu-cji – będącej obecnie rozwiązaniem typowym dla państw demokratycznych – miało miejsce pod koniec XX wieku. Wówczas też instytucja ta została powszechnie recypowana w postso-cjalistycznych państwach Europy Środkowej i Wschodniej. Na Łotwie odmiennie niż w po-zostałych krajach nie jest to organ konstytucyjny. Łotewski Ombudsman działa na podsta-wie ustawy z 2006 r., jego poprzednikiem było Krajowe Biuro Praw Człowieka. Ustawodawca łotewski w sposób odpowiadający standardom demokratycznym określił pozycję ustrojową Ombudsmana i stworzył mu możliwości faktycznego wykonywania nałożonych na niego za-dań. Niestety praktyczne efekty działalności Ombudsmana pozostawiają wiele do życzenia.
The institution of Ombudsman originated in Scandinavia. The spread of the institu-tion – which is now a solution typical of democratic countries – took place at the end of the twentieth century. At that time the institution has been widely welcome in the for-mer socialist countries of Central and Eastern Europe. In Latvia, it is not a constitutio-nal body. Latvian Ombudsman acts on the basis of the Act of 2006, its predecessor was the National Bureau of Human Rights. Latvian legislator in a manner appropriate to de-mocratic standards specify the position of Ombudsman of the political system and cre-ated him an opportunity to actually carry out the tasks assigned to it. Unfortunately, the practical effects of the activities of the Ombudsman leave much to be desired.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2015, 3 (25); 149-162
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprawozdanie z konferencji naukowej „Ewolucja demokracji przedstawicielskiej w państwach Europy Środkowej i Wschodniej”, 15–17 VI 2012 Nałęczów
Autorzy:
Pogłódek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/569019.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2012, 2(3); 331-333
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recenzja Systemy polityczne państw bałkańskich, red. Tomasz Bichta, Małgorzata Podolak, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2012, ss. 447
Autorzy:
Pogłódek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/523782.pdf
Data publikacji:
2013-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2013, 4 (16); 259-264
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Referendum ogólnokrajowe w Republice Kazachstanu
Referenda in the Republic of Kazakhstan
Autorzy:
Pogłódek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/619838.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Kazakhstan
referendum
direct democracy
Central Asia
civic participation
Kazachstan
demokracja bezpośrednia
Azja Centralna
partycypacja obywatelska
Opis:
In the Constitution of 1995, Kazakhstan, like other Central Asian states, declared that the two forms by which the nation can exercise power (direct and representative) are equal. However, the restrictions stipulated in the constitutional law significantly narrowed the scope of referenda. Only the president of Kazakhstan has the right to call a referendum, which means that citizens can only apply to the head of state for a referendum to be held. In the political practice of Kazakhstan since 1995 (when the current Constitution was adopted) citizens have not had an opportunity to take part in a referendum. Any motions submitted were rejected by the head of state. Therefore, the potential of referenda remains dormant, not used in the process of advancing democratization of the country.
Kazachstan w Konstytucji z 1995 roku uznał, podobnie jak inne państwa Azji Centralnej, równorzędność dwóch postaci sprawowania władzy przez naród (bezpośredniej i przedstawicielskiej). Jednakże ograniczenia wprowadzone ustawą konstytucyjną znacząco zawęziły zakres przedmiotowy referendum. Prawo zarządzenia referendum ma tylko prezydent Kazachstanu, co powoduje, że obywatele mogą jedynie występować do głowy państwa o przeprowadzenie ogólnokazachstańskiego referendum. W praktyce ustrojowej Kazachstanu od 1995 roku (przyjęcie obecnej Konstytucji) obywatele nie mieli okazji wziąć udziału w referendum. Pojawiające się wnioski były odrzucane przez głowę państwa. Wobec tego w Kazachstanie potencjał instytucji referendum pozostaje w uśpieniu, niewykorzystywany w procesie postępującej demokratyzacji tego kraju.
Źródło:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2017, 3; 159-176
1731-7517
Pojawia się w:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies