Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "zarządzanie dziedzictwem" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 37
Tytuł:
EUROPEAN HERITAGE HEADS FORUM Wiedeń – Bratysława, 27-29 maja 2009 r.
EUROPEAN HERITAGE HEADS FORUM Vienna – Bratislava, 27-29 May 2009
Autorzy:
Gawlicki, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/539598.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
European Heritage Heads Forum
zarządzanie dziedzictwem
finansowanie prac konserwatorskich
Opis:
The fourth annual European Heritage Heads Forum, held on 27-29 May 2009 in Vienna and Bratislava, was attended by several score participants – representatives of 37 European countries. The choice of two such closely located European capitals intended to demonstrate the significant impact exerted on the history of their joint cultural landscape by the post-World War II division of this region into two separate political zones. This fact affected the fate of numerous historical monuments, mentioned in the presentations and discussions. The leitmotif of the Forum was the dynamic changes transpiring within the cultural space of Europe and the impact of the global economic crisis upon the state of the preservation of the cultural heritage and its future. Numerous papers focused on the administration of the cultural heritage and the financing of conservation. A presentation of assorted systems of monument protection in selected countries comprised an important part of the conference. The next meeting will take place in 2010 in France.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2008, 2; 14-15
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
DZIEDZICTWO TECHNIKI JAKO CZĄSTKA KULTURY Część II. W stronę dziedzictwa zrównoważonego
THE HERITAgE Of TECHNOLOgY AS A PARTICLE Of CULTURE Part II. Towards Sustainable Heritage
Autorzy:
Affelt, Waldemar J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/537372.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
dziedzictwo techniki
dziedzictwo historyczne Europy
tożsamość europejska
zrównoważone zarządzanie dziedzictwem
niematerialne dziedzictwo techniki
dziedzictwo przemysłu
wartościowanie dóbr kultury
wartości dziedzictwa kultury
wartości kulturalne (retrospektywne)
wartości społeczno-ekonomiczne (prospektywne)
korzyści ochrony dziedzictwa techniki
idea zrównoważonego rozwoju
wskaźniki zrównoważenia projektów konserwatorskich
stopień zrównoważenia projektu konserwatorskiego
cele strategiczne Komitetu Światowego Dziedzictwa UNESCO
Opis:
The article is a continuation of the author’s Dziedzictwo techniki jako cząstka kultury. Część I. W nurcie rozwoju zrównoważonego (The Heritage of Technology as a Particle of Culture. Part I. Within the Sustainable Development Current, ”Ochrona Zabytków”, no. 4/2008, pp. 60-84). Mention is made of the transformation inaugurated in Poland at the beginning of the 1990s and resulting in the emergence of useless post-industrial resources, the liquidation of state agricultural enterprises (PGR) as well as the appearance of vacant buildings due to the restructuralisation of the Armed Forces of the Polish Republic and the Polish State Rail, often encompassing monuments and sites listed in the register of historical monuments. The prime part of the article is a presentation of a monument-related analysis assessing historical monuments of technology, especially the immovable variant, based on a canon of 12 defined values comprising a set of cultural values (social identity, authenticity, integrity, uniqueness, historical and artistic value) pertaining to the past of the given heritage resource, and a collection of socioeconomic values (social usefulness, functional sustainability, economical, educational, aesthetic and political value) expressing contemporary reality as well as anticipating the requirements of future generations. Special attention has been devoted to questions that up to now have been appearing incidentally in the Polish valorisation of technological culture, such as the assorted aspects of social identity, aesthetics and politics. Moreover, the author proposed an additional value of special importance (e.g. the world of creative ingenuity; an illustration of important transformations in the development of technology, industry and engineering; exceptional evidence of technical artisan tradition, existing in present-day or past socioeconomic formations; an outstanding instance of a complex of technical objects or an industrial landscape, illustrating a meaningful stage in local or regional economic history; an essential component of the cultural diversity of a location or a landscape; a special example of the utilisation of natural resources, typical for a given site threatened with irreversible changes), in this way guaranteeing the open character of the proposed methods in contrast to a certain limited arbitrariness of specialist assessments, based on only three values mentioned in the Polish statute on the protection of historical monuments, i.e. historical, artistic and scientific. The article contains numerous interpretation examples from the Polish resources of historical buildings and complexes. The author introduced the concept of the stakeholders of technological heritage and discussed their potential interest in conservation as part of projects for revitalisation, renovation and revalorisation. While doing so, he indicated the crucial factors of impact upon attitudes or views concerning heritage resources, such as the perception of the values of cultural property, pertinent knowledge, a willingness to become acquainted with them or, on the contrary, a dislike of the past and a tendency to ignore its various issues. Mention has been made of fundamental international documents concerning stands in relation to the preservation of the technological heritage. An interpretation of the values of such heritage resources has been referred to the so-called three pillars of sustainable development, adding a fourth one, namely, culture. The author also suggested a list of twenty indicators of the evaluation of a sustainable conservation project. Upon the basis of the strategic targets of the UNESCO World Heritage Committee (the so-called ”5Cs” conception) the article ends with the formulation of five postulates for rendering the Polish system of the protection of technological monuments more efficient.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2009, 1; 53-82
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarządzanie dziedzictwem kulturowym : nowa dziedzina nauczania akademickiego i badań naukowych
Management of cultural heritage – new field of academic education and scientific research
Autorzy:
Gutowska, Krystyna
Zbigniew, Kobyliński
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/461356.pdf
Data publikacji:
2011-04
Wydawca:
Mazowieckie Biuro Planowania Regionalnego w Warszawie
Tematy:
ochrona zabytków
konserwatorstwo
protection of historical monuments
Opis:
Zarządzanie dziedzictwem kulturowym to wyodrębniona część dyscypliny, zwanej zarządzaniem zasobami kulturowymi. Jej przedmiotem jest ochrona i wykorzystanie dla dobra publicznego dziedzictwa kulturowego, czyli wiążących nas z naszą przeszłością pozostałości i wspomnień, znajdujących się w krajobrazie, w sztuce, języku czy tradycjach. Ta dziedzina badań i działań praktycznych pojawiła się – równolegle – w Stanach Zjednoczonych Ameryki i w Wielkiej Brytanii w latach 70. XX wieku. Kluczową koncepcją zarządzania dziedzictwem kulturowym jest „zarządzanie zmianami”, w miejsce zapobiegania czy powstrzymywania zmian, stanowiącego cel tradycyjnie rozumianej ochrony dóbr kultury. Zmian powstrzymać nie można i nie należy, chodzi jednak o to, aby nie powodowały utraty wartości, które potencjalnie zawarte są w dziedzictwie kulturowym. Aby zrealizować tak sformułowany cel, zarządzający dziedzictwem kulturowym muszą dysponować wiedzą i umiejętnościami o charakterze inter- i transdysyplinarnym. Tradycyjna „ochrona zabytków” czy „dóbr kultury”, charakterystyczna dla etapu istnienia państw o scentralizowanej administracji, opierała się na wyspecjalizowanych służbach konserwatorskich, kompetencjach administracyjnych, dokonywaniu aktów władczych oraz eksperckich kryteriach ewaluacji zabytków i arbitralnych decyzjach co do ich losu. Współczesne „zarządzanie dziedzictwem kulturowym” opiera się natomiast na publicznej partycypacji w procesach konserwacji, wiedzy naukowej, negocjacjach i doradztwie, uwzględnianiu opinii różnych sektorów społeczeństwa i publicznym uzasadnianiu decyzji. Artykuł przedstawia prace badawcze oraz inicjatywy w zakresie nauczania zarządzania dziedzictwem kulturowym podejmowane od dziesięciu lat na Politechnice Warszawskiej i na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego.
Cultural heritage management is a distinct part of the wider discipline known as cultural resource management. Its purpose is to protect and wisely use - for the public benefit - the cultural heritage, which consists of memories and material remains, binding us to our past and found in the landscape, in art, language and traditions. This field of research and practical action emerged - simultaneously - in the United States and Great Britain in the seventies of the twentieth century. A key concept of cultural heritage management is a „management of change „, contrary to prevention of the changes, which is traditionally understood as the purpose of cultural preservation. While changes cannot, and should not be stopped, the cultural heritage management attempts at guiding and informing the decisions on these changes in such a way that they would not result in the loss of values, which potentially are included in the cultural heritage. To achieve the goal, the cultural heritage managers must dispose inter-and transdisciplinary knowledge and skills. The traditional „monument protection” or „protection of cultural assets”, which was characteristic for the phase of the existence of states with centralized administration, was based on specialized conservation services, on administrative competence, on acts of governmental authority, on expert evaluation criteria of historical monuments and sites, and on arbitrary decisions as to their fate. Today’s „management of cultural heritage” is based on public participation in the processes of conservation, on scientific knowledge, on negotiations and advice, on taking into account views from different sectors of society and on the public justification of decisions.The article presents the research and the teaching initiatives in respect to the management of cultural heritage, taken during last ten years at the Warsaw University of Technology and the University of Cardinal Stefan Wyszyński in Warsaw.
Źródło:
MAZOWSZE Studia Regionalne; 2011, 6; 51-72
1689-4774
Pojawia się w:
MAZOWSZE Studia Regionalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
E-dziedzictwo – potencjał cyfryzacji w zakresie zachowania ciągłości przekazu niematerialnego dziedzictwa kulturowego
Autorzy:
Góral, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/640054.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
cyfryzacja, e-dziedzictwo, niematerialne dziedzictwo kulturowe, zarządzanie dziedzictwem kulturowym
Opis:
E-heritage – the potential of digitization for the continuity of transmission of intan gible cultural heritageFor centuries, the cultural heritage of many generations has not always been appreciated and the access to it was limited. Many cultural goods, especially those intangible ones, were lost forever. Today, we live in an age of digital revolution. Modern IT solutions not only make it possible to preserve the achievements of generations, but also enable their wide dissemination. This is creates an opportunity to save numerous places from oblivion as well as a chance for the virtual reconstruction of historic monuments. It also allows one to preserve written works, photographs, oral history, traditions, or music. These possibilities are more and more often used by museums, which are starting to digitize their collections in order to protect and increase the availability of cultural heritage resources. This phenomenon of ever-increasing presence of museums on the Internet is referred to as cybermuseology. However, in the context of the more and more dynamic development of digital cultural resources and the growing fascination thereof, the question arises as to whether one can use the IC technology to fully present the intangible heritage without losing its cultural content and whether it is possible to retain the traditions, customs, rituals, cultural practices and human experience in a digital form. The following paper will present both opportunities and threats which digitizing carries for the intangible cultural heritage resources. The author’s reflections will be complemented by the analysis of the selected projects concerning the creation of virtual resources of intangible culture in the educational, archiving and promotional aspect.
Źródło:
Zarządzanie w Kulturze; 2012, 13, 1
2084-3976
Pojawia się w:
Zarządzanie w Kulturze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarządzanie dziedzictwem kulturowym – w stronę nowej metodologii
Cultural heritage management – towards a new methodology
Autorzy:
Gaweł, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/525890.pdf
Data publikacji:
2013-11-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
dziedzictwo kulturowe
zarządzane dziedzictwem
dziedzictwo narodowe i regionalne
cultural heritage
heritage management
national and regional heritage
Opis:
Problematyka zarządzania dziedzictwem jest stosunkowo nowym obszarem w nauce. Nie dość, że samo pojęcie dziedzictwa kulturowego zaczęło krystalizować się dopiero w latach 70. XX w., to w dodatku jest ono wielowymiarowe i wielodyscyplinarne. To nowe w przestrzeni społecznej i kulturowej zjawisko, dynamicznie rozwijające się i zyskujące coraz większe znaczenie (np. w odniesieniu do rozwoju regionów) wymaga wypracowania nowych, efektywnych narzędzi zarządzania. W prezentowanym tekście przedstawiono pogląd, zgodnie z którym nie powinno się dążyć do nadmiernej ekonomizacji dziedzictwa kulturowego, dostrzegając w nim przede wszystkim medium służące budowaniu kapitału kulturowego, polepszaniu relacji międzyludzkich oraz wypracowywaniu zysku społecznego, wymykającego się rachunkowi ekonomicznemu (np. poprzez zwiększanie świadomości i tożsamości kulturowej).
The problem of cultural heritage is a relatively new field in science. Not only did the notion of ‘cultural heritage’ begin to crystallize itself in the 70’s of the 20th century, but it is also multidimensional and multidisciplinary. This phenomenon, new in social and cultural space, developing in a dynamic way and gaining importance (e.g. with reference to the development of regions), requires developing new effective tools of management. In the following text an opinion is presented, according to which we should not aim at the excessive economization of cultural heritage, and treat it mainly as a medium which serves building cultural capital, improving human relations and elaborating social profit, which exceeds economic calculations (e.g. by constructing cultural identity).
Źródło:
Problemy Zarządzania; 2013, 4/2013 (44); 87-100
1644-9584
Pojawia się w:
Problemy Zarządzania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziedzictwo kulturowe jako zasób wspólny. Rola współpracy między interesariuszami w zarządzaniu dziedzictwem kulturowym
Autorzy:
Góral, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/640152.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
dziedzictwo kulturowe, interesariusze dziedzictwa kulturowego, partycypacja społeczna, zarządzanie dziedzictwem kulturowym
Opis:
Cultural heritage as a common resource. The role of collaboration between stakeholders in the management of cultural heritageCurrently, a particularly important issue in the context of cultural heritage management is the question of sustainable development, in which cultural heritage objects are analyzed in terms of their economic, social and cultural values. The most accepted perspective in the current discussions focuses on the formulation and implementation of cultural policies, while, on the other hand, much less space is given to local communities, their needs and expectations in relation to available resources of cultural heritage. In this text I will discuss the issue of functioning of various objects of cultural heritage within local communities and the management of those objects at the local level. A particular emphasis will be placed on the issue of multiplicity of cultural heritage stakeholders and the interactions between them.
Źródło:
Zarządzanie w Kulturze; 2014, 15, 3
2084-3976
Pojawia się w:
Zarządzanie w Kulturze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziedzictwo kulinarne wykorzystane. Wybrane elementy zarządzania dziedzictwem kulinarnym we współczesnej Polsce
Autorzy:
Plebańczyk, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/639946.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
dziedzictwo kulinarne, zarządzanie, polityka regionalna
Opis:
Culinary heritage as used in the present. Selected elements of the culinary heritage management in contemporary Poland The issue addressed in the following text has been the subject of research for a long time now, but it has only relatively recently become an element of practical management, as local and regional cuisine is increasingly often used for marketing, tourism product development and for supporting regional and local entrepreneurship.The text is divided into two parts: in the first part, the author presents a brief history of Polish cuisine. The second part focuses on the contemporary usage of culinary heritage in many contexts, including regional policy.
Źródło:
Zarządzanie w Kulturze; 2015, 16, 2
2084-3976
Pojawia się w:
Zarządzanie w Kulturze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tendencje dziedzictwa dziś i jutro – z perspektywy ewolucji filozofii i teorii konserwacji
Heritage trends today and tomorrow as seen from evolving conservation philosophy and practice
Autorzy:
Araoz, G.F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/217867.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
teoria konserwacji
ochrona dziedzictwa
zarządzanie dziedzictwem
theory of conservation
heritage protection
heritage management
Opis:
Artykuł ten analizuje rozwój myśli filozoficznej i teoretycznej, który żywił rozwój nowoczesnego międzynarodowego ruchu na rzecz konserwacji dziedzictwa, od jego europejskich początków w wieku XIX aż do jego dzisiejszej uniwersalizacji, powodowany kolejno przez serię nietradycyjnych i/lub nieeuropejskich idei co do natury i roli dziedzictwa w społeczeństwie. Zilustrowane są one, inter alia, w Karcie Florenckiej Konserwacji Ogrodów Historycznych; Karcie z Burra, Dokumencie z Nara, Kartach ICOMOS nt. Miast Historycznych i Architektury Rodzimej, Konwencji UNESCO na rzecz Ochrony Niematerialnego Dziedzictwa Historycznego, Rekomendacji UNESCO na rzecz Historycznego Krajobrazu Miejskiego i ostatnio, Deklaracji Florenckiej 2014. Natura wszystkich tych trwających procesów skierowała dyscyplinę w nowe, nieoczekiwane strony, tworząc nowy paradygmat dziedzictwa. Artykuł analizuje tę ewolucję, jak i jej implikacje co do nowego podejścia do zarządzania dziedzictwem, poszukującego adaptacji jego mechanizmów do tych nowych wymagań.
This paper analyzes the philosophical and theoretical developments that have sustained the modern international heritage conservation movement from its Eurocentric origins dating back to the 19th Century to its current universalization as propelled sequentially by a series of non-traditional and/or non-European notions about the nature and role of heritage in society, as illustrated, inter alia, in the Florence Charter for the Conservation of Historic Gardens, the Burra Charter, the Nara Document, the ICOMOS Charters on Historic Towns and Vernacular Architecture, the UNESCO Convention for the Safeguarding of the Intangible Cultural Heritage, the UNESCO Recommendation for the Historic Urban Landscape and most recently the ICOMOS 2014 Florence Declaration. The nature of all these ongoing processes have steered the field in new and unexpected directions, creating a new heritage paradigm. This evolution is analyzed as are also its implications on the emerging approaches that seek adapt heritage stewardship mechanisms to these new demands.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2015, 44; 9-18
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarządzanie dziedzictwem – czyli czym?
Autorzy:
Murzyn, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/639958.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
teoria kultury, teoria dziedzictwa, zarządzanie dziedzictwem, dziedzictwo niematerialne
Opis:
Heritage Management – Managing What? Heritage management must begin by defining what is “heritage”. In this paper the author tries to find the best way to understand this term. The heritage is presented in relationship with culture. After analyzing the most popular culture definition and referring to the achievements of Polish theorists in this field, the author presents this problem as a process. The idea or value changes its character from the intangible form to become materialized in nature.  Culture is the process of broadcasting. Heritage is the reverse of this process, and it uses the material elements (e.g. buildings, pictures) and forms of transmission (e.g. profession, works, painting, playing music) to find ideas or values. This perspective changes the image of heritage to portray it only as management of historic preservation. Heritage management in this approach needs to shift focus from the material to the intangible – to the spiritual and social dimensions.
Źródło:
Zarządzanie w Kulturze; 2015, 16, 2
2084-3976
Pojawia się w:
Zarządzanie w Kulturze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarządzanie miejscami światowego dziedzictwa UNESCO w Szkocji – wybrane aspekty w świetle opracowania modelu planu zarządzania
Management of UNESCO World Heritage Sites in Scotland – selected aspects in the light of a development of the management plan model
Autorzy:
Fortuna-Marek, Anna
Siwek, Andrzej
Szmygin, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/538796.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
zarządzanie dziedzictwem
światowe dziedzictwo UNESCO
plan zarządzania
Szkocja
New Lanark
most Forth Bridge
zabytki techniki
management of heritage
UNESCO world heritage
management plan
Scotland
the Forth Bridge
industrial heritage
Opis:
The future of monument protection depends to a greater extent on methods of managing this resource. This is an ever more difficult problem, since complexity of values and functions of monuments is growing as well as, simultaneously, pressure to convert them. Sites entered to the UNESCO World Heritage List represent a certain test site for management problems concerning objects with the highest value. Management plans, the development and implementation of which became an obligation for administrators of UNESCO sites, are supposed to be the main tool in this regard. Operating guidelines specify a number of elements the management plan should contain, however, there is no universal specimen of such document. It is legitimate to create model management plans for groups of sites with similar characteristics. Above all, a model management plan should take account of the protection of values that justified the designation of a given status. This element has a universal character in management plans. This means that one can use best experiences collected on various sites entered to the List. New Lanark residential and industrial complex and Forth Bridge management systems have been selected as a subject of analysis. The New Lanark factory settlement was entered to the UNESCO World Heritage List in 2001. The Forth Bridge was entered in 2015. In both cases management plans reflecting the specificity of a site and individual needs of technological monuments were developed. Notwithstanding any systemic differences, the Scottish experiences allow us to draw a number of conclusions we should take into account while preparing management plans for Polish UNESCO sites. The site management should provide for close cooperation between the most important stakeholders who can influence the object’s destiny. Particular partners have different competences, capacities and qualifications. However unexchangeable, they complement one another. Only the management system that includes substantial partners can be efficient – it enables us to maintain and convert the site in an assumed direction. Management of a historical resource (particularly a complex) should be multifunctional. Limiting a site to a museum does not create sufficient economic basis. Combination of numerous functions based on using – and respecting – historical values is possible, if organised (or supervised) by a site manager who has formal and substance-related competences in the scope of managing the site as protected heritage. An industrial monument can be attractive as an example of heritage; it can form a basis for plenty of functional solutions using its historic values; it can also form a basis for a intensive tourism. Multifunctional management of an industrial monument can take place at preserving an acceptable conservation maintenance standard. Management of a complex, multifunctional site is a process that should be executed on the basis of a management plan. Such a document – apart from standard information specified in operating guidelines – should contain a long-term vision, a strategy for a couple of years and short (one-year) action plans. A management plan should also take account of risks and possibilities generated by protection to local communities, particularly if it is linked with such status as the entry to the UNESCO List.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2015, 2; 199-211
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bariery i wyzwania w zarządzaniu dziedzictwem w gminach wiejskich
Barriers and Challenges in the Management of Heritage in Rural Communes
Autorzy:
Legutko-Kobus, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031608.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
dziedzictwo kulturowe
zarządzanie dziedzictwem
zarządzanie lokalne
gminy wiejskie
cultural heritage
heritage management
local governance
rural communes
Opis:
Gminy wiejskie stanowią przeważającą większość jednostek samorządu terytorialnego (JST) w Polsce – na 2478 wszystkich gmin aż 1563 stanowią gminy wiejskie [Powierzchnia i ludność… 2015, s. 9]. Na obszarach wiejskich mieszka ogółem 39,7% mieszkańców Polski [Rocznik demograficzny 2015, s. 79]. Bez względu na wielkość i charakter gminy ich zadania własne, w tym obejmujące zarządzanie rozwojem i zarządzanie dziedzictwem, są takie same. Tymczasem wiele z gmin wiejskich to najmniejsze samorządy, które nie posiadają dużych zdolności rozwojowych, przez co nie są w stanie skutecznie wpływać na podniesienie jakości życia swoich mieszkańców. Problemem jest nie tylko niski potencjał finansowy tych gmin, ale przede wszystkim niski potencjał instytucjonalny (objawiający się m.in. ograniczonymi, eksperckimi 67 zasobami kadrowymi) [Ocena… 2012, s. 42]. Taki stan rzeczy ma istotny, negatywny wpływ na bieżące zarządzanie rozwojem lokalnym, w tym na zarządzanie dziedzictwem.
Cultural heritage is one of the endogenous factors, which is gaining importance in the development processes. Heritage management thus becomes part of the local development management. Barriers to heritage management can be formulated for any type of commune, but in rural communities they are particularly difficult to eliminating, because of the low institutional capacity. The paper indicates the barriers in the management heritage, especially in rural communities. It also identifies the possibilities of eliminating these barriers in the local development policies.
Źródło:
Biuletyn Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN; 2016, 262; 66-88
0079-3493
Pojawia się w:
Biuletyn Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ignorance versus degradation? The profession of Gypsy bear handlers and management of inconvenient intangible cultural heritage. Case study – Romania (I)
Autorzy:
Kocój, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/639880.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
niematerialne dziedzictwo kulturowe, zarządzanie dziedzictwem, interpretacja dziedzictwa kulturowego, polifonia pamięci, Cyganie/Romowie, profesje cygańskie, Ursari, niedźwiednicy, kultura rumuńska, folklor, tresura zwierząt
Opis:
Since the beginning of the 21st century, we have been witnessing an increasing number of entries on the UNESCO list of intangible cultural heritage. With them, critical scientific trends describing its positive and negative effects began to emerge. In this article, I discuss the sense of such entries, showing their evaluative dimension as well as the difficulties of recognizing the areas of minority cultures as heritage – the areas which despite meeting all the entry criteria are in conflict with the modern ideas of European culture. I analyze these issues, using the Gypsy/Romani culture as an example – and more specifically the profession of bear handlers in Romania, which, due to its numerous similarities in history, training methods and folklore, I treat as representative of other European regions too. The text discusses the possible origins of this occupation, the place of the Ursari in the Romanian social structure together with their financial situation, and the attitude of the Church and State to bear handlers. It also presents the methods of animal training the Gypsies have used and passed on through the centuries, as well as the reasons why this profession has been disappearing in Romania. In the final (second) part of the article, I will discuss whether there is such a thing as the management of Ursari heritage (versus the management of inconvenient heritage), and if there is – what it entails. The article uses qualitative research methods, including the analysis of historical sources (docu-ments from the offices of Moldovan, Wallachian and Transylvanian rulers and descriptions written by people travelling across former Romanian territories dated 14th–19th centuries) and ethnographic sources. In addition, the analysis also focuses on visual sources from Romanian territories associated with the Ursari as well as on the sources used during my own pilot ethnographic study on the cultural memory among the Roma from Romania.
Źródło:
Zarządzanie w Kulturze; 2016, 17, 3
2084-3976
Pojawia się w:
Zarządzanie w Kulturze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O początkach klasyfikacji zabytków. O wadach i zaletach polskich systemów wartościowania zabytków
On the beginning of the classification of monuments. On the advantages and disadvantages of Polish heritage valuation systems
Autorzy:
Lewicki, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/113948.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
Tematy:
classification
historic monuments and sites in Poland
historic preservation
heritage management
klasyfikacja
zabytki i miejsca w Polsce
zachowanie historyczne
zarządzanie dziedzictwem
Opis:
This article discusses practices of classification of historic monuments and sites which have been adopted in Poland so far. The author of this article presents criteria pertaining to categorising and making inventory of historic monuments and sites developed in the first half of the twentieth century by Jan Zachwatowicz, Zdzisław Bieniecki, and Michał Witwicki. Furthermore, what is also presented is classification of materials that are relevant by their use or invention, classification of modernism monuments, and classification of historic monuments and sites which was carried out in the years 19590–1962, at the time when classes 0 and 1–4 were introduced. In future, historic monuments and sites should be classified by members of different expert teams cooperating with each other on different levels (regional and supralocal). The lists must be verified by academic authorities from various communities (art and architecture historians, conservators, etc.) and all works must be carried out in compliance with currently binding regulations. The criteria should be developed in accordance with the regulations set forth in the Polish Act on Protection and Guardianship of Monuments and Sites of 23 July 2003, unless major amendments are made to it. The author of this article suggests the following criteria, compliant with the legal regulations in force: – artistic merit (art. 3.1): the form of a property or a group of properties (quality and scope of their influence – European, supraregional, and local) – scientific and academic merit (art. 3.1): authenticity of the idea, material, function as well as construction, material, and innovation on local and supraregional scale. – historical merit (art. 3.1): the value and significance of the site, people and events - European, supraregional, and local scale It is necessary to define the significance and value of historic monuments and sites of European (supranational), regional, and local importance. Classification of both single historic monuments and sites and their groups should be clear, simple, and include the smallest possible number of valuing criteria. Furthermore, it should be compliant with Polish laws in force. When applied, the classification should result in factual selection of properties and sites - not on creating new groups of properties and sites of great historical importance and new categories of values being difficult to define. It is not possible to have standardised cirtieria matching all requirements and assigning high rank to each historic monument and site.
Źródło:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2016, 2; 91-108
2543-6422
Pojawia się w:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Programy ochrony i opieki nad zabytkami – niedoceniony element polskiego systemu ochrony zabytków
Programs for the protection and care of monuments - an underestimated element of the Polish system of monument protection
Autorzy:
Siwek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/113900.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
Tematy:
ochrona zabytków i miejsc
dbałość o zabytki i miejsca historyczne
opieka nad zabytkami i miejscami
zarządzanie dziedzictwem
samorząd
dokumenty strategiczne
protection of historic monuments and sites
care for historic monuments and sites
guardianship of monuments and sites
heritage management
local government
strategic documents
Opis:
Under the Act of 23 July 2003 on the Protection and Guardianship of Monuments, a coherent model for caring for historic monuments and sites on both central and local levels was introduced. This concept is intertwined with monitoring and flow of information. The system of managing documents is aimed at optimising actions pertaining to the protection of cultural heritage. As there is a clear hierarchy of these documents, which can also correlate with each other, there are sound reasons behind establishing a coherent protection policy – from municipal/communal level to the central one. National, regional, district, and municipal/communal programmes pertaining to care for historic monuments and sites are strategic tools which shape policy, direct actions towards specific aims, and reflect the will. In a number of cases, however, no programmes have ever been developed. Administrative and legal supervision is still the predominant model in the protection of monuments and sites. The period of 2003 - 2016 was the time to „become familiar” with the new tool applied in heritage protection and management. One should learn from these experiences and promote the idea of devising a coherent strategy aimed at protecting historic monuments and sites by implementing programmes on all administrative levels.
Źródło:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2016, 1; 107-115
2543-6422
Pojawia się w:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarządzanie dziedzictwem kulturowym na podstawie wartości
Autorzy:
Murzyn, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/640084.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
zarządzanie dziedzictwem, teoria dziedzictwa, ochrona zabytków, wartości, dziedzictwo niematerialne
Opis:
Cultural heritage management based on valuesCultural heritage management is perceived today as a modern system for the protection of historical monuments. However, the original meaning of heritage is intangible: with the emphasis shifted from the object (monuments) to the subject (recipients). Therefore, not only objects but also people become the area of interest. The aim of this article is to present the concept of heritage management based on values. Literature analysis indicates that numerous values are attributed to historical monuments; the article enumerates almost 130 of them. Drawing upon the experience of axiology, the values should be divided into objective (belonging to the object) and subjective (belonging to the recipient). It will allow for an even better identification of heritage resources, and for adjusting the methods of heritage protection, education and promotion. The presented concept is a starting point for the elaboration of modern methods of preserving the relicts of our past and making use of them by contemporary generations.
Źródło:
Zarządzanie w Kulturze; 2016, 17, 3
2084-3976
Pojawia się w:
Zarządzanie w Kulturze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 37

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies