Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "zaburzenia komunikacji" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 17
Tytuł:
Zaburzenia procesu komunikacji werbalnej w dysfonii psychogennej
Autorzy:
Kosztyła-Hojna, Bożena
Moskal-Jasińska, Diana
Kraszewska, Anna
Łobaczuk-Sitnik, Anna
Zdrojkowski, Maciej
Duchnowska, Emilia
Biszewska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397687.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
dysfonia psychogenna
jakość głosu i mowy
koordynacja oddechowo-fonacyjno-artykulacyjna
prozodia mowy
VHI
Opis:
Dysfonią psychogenną określa się zaburzenia jakości głosu i mowy o podłożu emocjonalnym przy braku pierwotnych zmian organicznych w obrębie krtani. Kondycja psychiczna człowieka w istotny sposób wpływa na proces tworzenia głosu, funkcjonowanie mechanizmu oddechowo-fonacyjno-artykulacyjnego oraz prozodię mowy. Celem pracy jest ocena wizualizacyjna, akustyczna, percepcyjna i samoocena jakości głosu oraz mowy z wykorzystaniem metod subiektywnych i obiektywnych u osób z dysfonią psychogenną. Badaniem objęto grupę 50 pacjentów z dysfonią psychogenną diagnozowanych w Zakładzie Fonoaudiologii Klinicznej i Logopedii UMB, leczonych w Poradni Foniatrycznej USK w Białymstoku w latach 2017–2018. Grupę kontrolną stanowiło 30 osób z głosem eufonicznym. U wszystkich badanych dokonano subiektywnej i obiektywnej oceny jakości głosu i mowy. Wykorzystano skalę GRBAS, wykonano ocenę toru oddechowego, badanie koordynacji oddechowo-fonacyjno-artykulacyjnej oraz natężenia głosu i mowy. Oceniano również prozodię mowy. Analizie poddano samoocenę głosu pacjentów przeprowadzoną przy użyciu kwestionariusza Voice Handicap Index (VHI). W ocenie obiektywnej narządu głosu przeprowadzono wizualizację wibracji fałdów głosowych przy użyciu techniki szybkiego filmu w sekwencji cyfrowej (High Speed Digital Imaging ; HSDI). Analizę akustyczną jakości głosu wykonano z wykorzystaniem oprogramowania firmy DiagNova Technologies. Określano także maksymalny czas fonacji (maximum phonation time ; MPT). Dysfonia czynnościowa hiperfunkcjonalna jest najczęstszą postacią kliniczną dysfonii psychogennej. Nieprawidłowy sposób i tor oddychania wpływają na skrócenie MPT oraz zaburzenie koordynacji oddechowo-fonacyjno-artykulacyjnej u pacjentów z dysfonią psychogenną. W zaburzeniach głosu o podłożu emocjonalnym występują nieprawidłowy przebieg konturów intonacyjnych wypowiedzi oraz zaburzenia tempa mowy. Analiza wyników samooceny jakości głosu u większości badanych wskazuje na poczucie małej niesprawności głosu.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2019, 73, 4; 14-20
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaburzenia mowy a potrzeba porozumiewania się. O komunikacji alternatywnej i wspomagającej
Autorzy:
Jankosz, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1197893.pdf
Data publikacji:
2017-08-23
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
mowa
komunikacja wspomagająca
komunikacja alternatywna
funkcje języka
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest zapoznanie czytelnika z wybranymi zagadnieniami związanymi z zaburzeniami mowy, najważniejszymi rodzajami komunikacji alternatywnej i wspomagającej, a także zwrócenie uwagi na fakt, iż systemy te, oprócz tego, że służą do porozumiewania się, realizują też inne funkcje językowe. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Głównym problemem artykułu jest odpowiedź na pytanie, w jaki sposób osoby niemówiące lub z zaburzeniami mowy mogą komunikować się z otoczeniem. Posługując się metodą analizy literatury przedmiotu i odniesieniami do konkretnych biografii przedstawionych w książce Oddany (Hoyt i Yeager, 2011) oraz filmie Skafander i motyl (reż. J. Schnabel, 2007), zaprezentowałam najczęściej spotykane typy komunikacji alternatywnej i wspomagającej oraz zestawiłam je z modelem komunikacji językowej Romana Jakobsona. PROCES WYWODU: W pierwszej, wprowadzającej części artykułu, scharakteryzowałam mowę jako zjawisko uwarunkowane biologicznie i społecznie, a jednocześnie pozwalające realizować wyższe, duchowe potrzeby człowieka. Następnie, zwracając uwagę na problem rozmaicie uwarunkowanych zaburzeń mowy, zaprezentowałam najbardziej popularne typy komunikacji alternatywnej i wspomagającej. Wykorzystałam również przykłady z literatury i filmu, jak również odniosłam się do modelu aktu mowy Jakobsona, aby zobrazować liczne funkcje realizowane przez tę komunikację. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Zaburzenia mowy są bardzo poważnym obciążeniem dla osób nimi dotkniętych, dlatego istotne jest poznawanie przez nie dostosowanych do ich potrzeb i możliwości rodzajów komunikacji wspomagającej i alternatywnej. Przedstawione w pracy przykłady komunikacji wspomagającej i alternatywnej spełniają wszystkie funkcje aktu mowy wymienione przez autora Poetyki w świetle językoznawstwa, nie tylko te związane z nadawcą, odbiorcą, kodem, kanałem czy kontekstem, ale także te ukierunkowane na sam komunikat, czyli funkcję poetycką. Umożliwiają osobom z zaburzeniami mowy porozumiewanie się, nawiązywanie relacji osobistych, społecznych, wyrażanie uczuć, intencji, a nawet twórczość literacką. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Bardzo ważne wydaje się poszerzanie wiedzy na temat alternatywnych i wspomagających metod komunikacji. Problem trudności komunikacyjnych związanych z rozmaitymi zaburzeniami mowy dotyczy wielu osób, które bez tych metod skazane byłyby na alienację społeczną. Również podejmowane przez te osoby próby literackie (realizowane np. w formie blogów) powinny być zauważane i rozpowszechniane.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2017, 16, 38; 109-123
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaburzenia komunikacji językowej w klasycznej postaci choroby Alzheimera oraz w jej wariantach atypowych
Language communication disorders in the classical form of Alzheimer’s disease and in its atypical variants
Autorzy:
Wolańska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2899444.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Towarzystwo Kultury Języka
Opis:
This paper provides detailed characteristics of language communication disorders in the classical, i.e. amnestic variant of Alzheimer’s disease – late-onset, and the main contemporarily distinguished atypical variants of AD, such as: the logopenic variant of Alzheimer’s disease (LvAD), the visual variant of Alzheimer’s disease (VvAD), the apraxic variant of Alzheimer’s disease (AvAD), and the frontal variant of Alzheimer’s disease (FvAD). It also points to the lack of appropriate standardised scales useful for assessing linguistic and communicative functions in Polish-speaking patients. A postulate for a proper adaptation of such tools was made with respect to texts created in a foreign cultural and linguistic tradition. The adaptation would include: 1) cultural adaptation, that is adaptation of cultural scripts (behaviour patterns), which infl uence the shape and dynamics of communication; 2) linguistic adaptation, which allows for the system properties of the Polish language; 3) normalisation, which permits the identification of the relations between the results obtained with the use of the tool and the average results in a given population; 4) confirmation research, which provides for selected variables, such as gender, age or education of the subjects.
Źródło:
Poradnik Językowy; 2018, 754, 5; 51-67
0551-5343
Pojawia się w:
Poradnik Językowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wstępne rozpoznanie trudności w zakresie komunikacji językowej, głosu oraz czynności prymarnych u osób po przebytej infekcji COVID-19. Badania własne
Preliminary Diagnosis of Difficulties in Language Communication, voice and Primary Functions in Covid-19 post Infectious Patients. My own Research
Autorzy:
Gacka, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1964841.pdf
Data publikacji:
2022-01-09
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Logopedyczne
Tematy:
COVID-19
zaburzenia komunikacji językowej
trudności w zakresie czynności prymarnych
trudności głosowe
mgła mózgowa
zespół postcovidowy
language communication disorders
difficulties in the field of primary activities
vocal difficulties
brain fog
post-acute COVID-19 syndrome
Opis:
Artykuł poświęcono skutkom choroby COVID-19 w sferze komunikacji językowej, głosu oraz czynności prymarnych. Przedstawiono w nim wstępne wyniki badań, którymi objęto 143 pacjentów po przebytej infekcji wirusem SARS-CoV-2. Badania przeprowadzono z zastosowaniem ankiety, która miała charakter anonimowy. Celem badań było poznanie skali i rodzaju problemów związanych z komunikowaniem się językowym, głosem oraz czynnościami prymarnymi, zgłaszanymi przez chorych po przebytej infekcji.
The article has been devoted to the effects of COVID-19 disease in the sphere of language communication, voice and primary functions. It presents the preliminary results of studies involving 143 patients, following SARS-CoV-2 virus infection. The research was conducted using a survey, which was anonymous. The aim of the study was to find out the scale and type of problems related to language communication, voice and speech-primary activities reported by patients after infection
Źródło:
Logopedia; 2021, 50, 2; 145-156
0459-6935
Pojawia się w:
Logopedia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiedza nauczycieli na temat zaburzeń rozwoju mowy i komunikacji uczniów z ASD – wyniki badań
Teachers’ knowledge of speech development disorders and communication disorders of students with ASD – findings
Autorzy:
Dziewulska, Patrycja
Zając, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2165649.pdf
Data publikacji:
2022-07-18
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Logopedyczne
Tematy:
autyzm
zaburzenia ze spektrum autyzmu
zaburzenia komunikacji
nauczyciele
autism
autism spectrum disorders
communication disorders
teachers
Opis:
Celem artykułu jest próba oceny poziomu wiedzy nauczycieli na temat zaburzeń rozwoju mowy i komunikacji dzieci i młodzieży z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. W badaniach ankietowych, przeprowadzonych w lutym 2021 roku, wzięło udział 200 nauczycieli edukacji przedszkolnej oraz szkolnej. Na podstawie analizy wyników, stwierdza się, że nauczyciele posiadają wiedzę na temat zaburzeń ze spektrum autyzmu, jednak wiedza ta jest na poziomie podstawowym – na wynik nie ma wpływu staż pracy. Większą wiedzę w tym zakresie posiadają nauczyciele szkół i przedszkoli specjalnych i integracyjnych niż pracownicy dydaktyczni szkół ogólnodostępnych. Respondenci wskazali sposoby pogłębiania swojej wiedzy oraz oczekiwania w stosunku do pracodawcy, aby pozyskać jeszcze więcej informacji (zwłaszcza praktycznych) na temat podejścia terapeutycznego uczniów z ASD.
The aim of the article is an attempt to assess the level of teachers’ knowledge of speech development and communication disorders in children and adolescents with autism spectrum disorders. 200 teachers of pre-school and school education participated in the survey conducted in February 2021. Based on the analysis of the results, it is concluded that teachers have knowledge about autism spectrum disorders, however, this knowledge is at a basic level – the result is not influenced by seniority. Teachers of special and integrated schools and kindergartens have greater knowledge in this respect than teachers of mass schools. The respondents indicated ways to broaden their knowledge and expectations towards the employer in order to obtain even more information (especially practical) on the therapeutic approach of students with ASD.
Źródło:
Logopedia; 2022, 51, 1; 119-134
0459-6935
Pojawia się w:
Logopedia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trudności w komunikacji z pacjentem z chorobą Alzheimera
Difficulties in communication with a patient with Alzheimer’s disease
Autorzy:
Makara‑Studzińska, Marta
Gustaw, Katarzyna
Kryś, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943561.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Alzheimer’s disease
communication
dementia
language disorders
speech
choroba alzheimera
demencja
komunikacja
mowa
zaburzenia językowe
Opis:
Alzheimer’s disease involves a progressive disintegration of the brain in the clinical picture of dementia. In addition to explicit memory loss, problems with thinking, language functions, emotional life, logical reasoning. As the disease progresses the patient is completely lost in the environment and can not use speech. As a result, there are problems in communicating with the environment. The aim of this study was to create a profile of language impairment in subsequent stages of Alzheimer’s disease. The research tool was a questionnaire anABC designed by the author. The survey anABC was designed and named to evaluate the efficiency of language and communication. To assess the level of cognitive impairment scale was used Mini‑Mental State Examination (MMSE). The study group comprised 32 patients with Alzheimer’s disease and 32 caregivers. Patients in the first stage of the disease have the greatest difficulties in terms of pragmatics, content and semantics – the meaning of individual words. The greatest difficulty for patients in the second stage of the disease was the understanding and interpretation of expression depending on the context, then the content and meaning of individual words. There was also minor difficulties with the syntax. In the third stage of the disease, the greatest difficulty equally represented: pragmatics, and semantics of the contents,effia somewhat smaller barrier was the syntax, but there were also phonetic difficulties. The largest group of patients with Alzheimer’s disease were patients with significant impairment in interpersonal communication. There is an urgent need to educate caregivers of persons with Alzheimer’s disease in the field of communications.
Choroba Alzheimera polega na postępującym rozpadzie funkcji mózgu w obrazie klinicznym zespołu dementywnego. Obok wyraźnej utraty pamięci występują zaburzenia myślenia, funkcji językowych, życia emocjonalnego, logicznego rozumowania. Wraz z postępem choroby chory staje się zupełnie zagubiony w otoczeniu, nie potrafi posługiwać się mową. W efekcie pojawiają się problemy w komunikowaniu się z otoczeniem. Celem pracy było stworzenie profilu zaburzeń językowych w kolejnych etapach choroby Alzheimera. Narzędzie badawcze stanowił autorski kwestionariusz ankiety anABC. Ankieta nazwana anABC zaprojektowana została tak, by oceniać sprawność językowo‑komunikacyjną. Do oceny poziomu zaburzeń funkcji poznawczych posłużono się skalą Mini‑Mental State Examination (MMSE). Badanie przeprowadzono w grupie 32 pacjentów z chorobą Alzheimera i 32 ich opiekunów. Pacjenci w pierwszym stadium choroby mieli największe trudności w zakresie pragmatyki, treści i semantyki – znaczenia poszczególnych wyrazów. Największą trudność dla pacjentów w drugim stadium choroby stanowiły rozumienie i interpretowanie wypowiedzi w zależności od kontekstu, następnie treść i znaczenie poszczególnych wyrazów. Zaobserwowano też drobne trudności w zakresie składni. W trzecim stadium choroby jednakową i największą trudność stanowiły: pragmatyka, treść i semantyka, nieco mniejszą barierą była syntaktyka, natomiast dodatkowo pojawiały się trudności fonetyczne. Największą grupę pacjentów z chorobą Alzheimera stanowili pacjenci ze znacznymi zaburzeniami w komunikacji interpersonalnej. Istnieje pilna potrzeba edukacji opiekunów osób z chorobą Alzheimera w zakresie sposobów komunikacji.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2012, 12, 1; 18-25
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trudności językowe i komunikacyjne w zaburzeniach psychotycznych i zaburzeniach nastroju – przegląd badań
Language and communication difficulties in psychotic disorders and mood disorders – review of studies
Autorzy:
Żurner-Szymańska, Natalia
Pawełczyk, Agnieszka
Rabe-Jabłońska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942710.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
communication disorders
language disorders
mood disorders
psychotic disorders
right cerebral hemisphere
prawa półkula mózgu
zaburzenia językowe
zaburzenia komunikacji
zaburzenia nastroju
zaburzenia psychotyczne
Opis:
The article is a review of literature on language and communication difficulties in the course of psychotic disorders and mood disorders. Disorders related to non-linguistic aspects of statements, i.e. understanding of discourse, humour, irony, metaphors, as well as prosodic aspects of statements are described. Language problems are caused by improper functioning of the right cerebral hemisphere. In the course of psychotic disorders the most severe difficulties refer to generation and maintenance of the discourse and prosodic aspects of statements. Furthermore, problems with integration of information, related to understanding of jokes and sarcasm, are observed. Non-linguistic nature of statements is not consistent with the uttered contents, which causes communication disorders with the environment. In patients with schizophrenia the dynamics of communication changes depends on the duration of the disease as well as applied pharmacotherapy. Besides, differences are observed between schizophrenic women and men in their capabilities to read emotions. In the course of mood disorders the language and communication deficits are more discreet and seldom observed. The most extensively described language problems are disturbances in emotional prosody which significantly affects the correct perception of verbally communicated information. In addition, difficulties with understanding of metaphors and grasping of jokes and irony are described, besides a disturbed capability within understanding of discourse was found. The study compared also communication dysfunctions in the course of psychotic disorders and mood disorders. Similarly as in psychotic disorders, in mood disorders the language difficulties occur within understanding of discourse as well as the capabilities to grasp the jokes, irony and sarcasm.
Artykuł stanowi przegląd literatury na temat trudności językowych i komunikacyjnych w przebiegu zaburzeń psychotycznych i zaburzeń nastroju. Opisano zaburzenia dotyczące pozalingwistycznych aspektów wypowiedzi, tzn. rozumienia dyskursu, humoru, ironii, metafor, a także prozodycznych aspektów wypowiedzi. Występujące problemy językowe spowodowane są nieprawidłowym funkcjonowaniem prawej półkuli mózgu. W przebiegu zaburzeń psychotycznych najbardziej nasilone trudności dotyczą generowania i utrzymania dyskursu oraz prozodycznych aspektów wypowiedzi. Ponadto obserwowane są problemy z integracją informacji, dotyczące rozumienia żartu i sarkazmu. Pozajęzykowy charakter wypowiedzi nie jest spójny z wypowiadaną treścią, co powoduje zakłócenia komunikacji z otoczeniem. U chorych na schizofrenię dynamika zmian komunikacyjnych zależy od czasu trwania choroby, a także stosowanej farmakoterapii. Obserwowane są także różnice między chorymi na schizofrenię kobietami a mężczyznami w zdolności odczytywania emocji. W przebiegu zaburzeń nastroju deficyty językowe i komunikacyjne są bardziej dyskretne i obserwowane rzadziej. Najszerzej opisywanym problemem językowym są zakłócenia prozodii emocjonalnej, która znacząco wpływa na prawidłowy odbiór informacji przekazywanej werbalnie. Ponadto opisywane są trudności z rozumieniem metafor oraz uchwyceniem żartu i ironii, stwierdzono też zakłóconą zdolność w zakresie rozumienia dyskursu. W pracy porównano również dysfunkcje komunikacyjne w przebiegu zaburzeń psychotycznych i zaburzeń nastroju. Podobnie jak w zaburzeniach psychotycznych, w zaburzeniach nastroju trudności językowe występują w zakresie rozumienia dyskursu, a także umiejętności uchwycenia żartu, ironii oraz sarkazmu.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2013, 13, 3; 191-196
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena sprawności komunikacyjnej chłopca z zespołem MELAS
Evaluation of the Communication Skills of a Boy with MELAS syndrome
Autorzy:
Zając, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929293.pdf
Data publikacji:
2021-04-27
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Logopedyczne
Tematy:
zespół MELAS
zaburzenia komunikacji
sprawność komunikacyjna
MELAS syndrome
communication disorders
communication skills
Opis:
Zespół MELAS to wieloukładowe schorzenie mitochondrialne, które swoją nazwę wzięło od określeń najczęstszych objawów: myopathy (miopatia), encephalopathy (encefalopatia), lactic acidosis (kwasica mleczanowa), stroke-like episodes (epizody udaropodobne). Podłożem zespołu jest genetycznie uwarunkowany defekt w obrębie mitochondrialnego DNA. Do niespecyficznych objawów, które występują u opisywanego pacjenta, należą: niski wzrost, niedowłady, niedosłuch, zaburzenia rytmu serca, brak tolerancji wysiłku, zaburzenia funkcji poznawczych, agrafia, apraksja, zaburzenia artykulacji. Celem artykułu jest diagnoza i analiza sprawności komunikacyjnej siedmio-letniego chłopca z zespołem MELAS, ucznia klasy I. Podczas badania sprawności komunikacyjnej zbadano rozumienie i nadawanie mowy, reakcje słuchowe, sprawność narządów mowy, artykulację, uwagę, umiejętności pragmatyczno-społeczne oraz fluencję słowną.
MELAS syndrome is a multi-system mitochondrial disorder, which got its name from the terms of the most common symptoms: myopathy (myopathy), encephalopathy (encephalopathy), lactic acidosis (lactic acidosis), stroke-like episodes (stroke-like episodes). The basis of the syn-drome is a genetically conditioned defect within mitochondrial DNA. Non-specific symptoms that occur in this patient include: short stature, paresis, hearing loss, arrhythmia, intolerance to exercise, cognitive impairment, agraphia, apraxia, and articulation disorders. The purpose of the article is to diagnose and analyze the communication skills of a seven-year-old boy, class I student. During the examination of communication skills, understanding and speech delivery, auditory reactions, efficiency of speech organs, articulation, attention, pragmatic and social skills, and verbal fluency were examined.
Źródło:
Logopedia; 2020, 49, 1; 185-195
0459-6935
Pojawia się w:
Logopedia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między odrzuceniem a akceptacją – w stronę komunikacji inkluzyjnej
Between rejection and acceptance – towards inclusive communication
Autorzy:
Tempczyk-Nagórka, Żaneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/550230.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
inkluzja edukacyjna
komunikacja wykluczająca
zaburzenia komunikacji
bariery w komunikacji
komunikacja inkluzyjna
empatyczne słuchanie
Porozumienie Bez Przemocy
educational inclusion
excluding communication
communication disruptions
barriers in communication
inclusive communication
empathic listening
Nonviolent Communication
Opis:
Communication, as the key element of the educational, pedagogical, socialization and rehabilitation process should also have a special dimension with reference to the idea of social inclusion.  Based on various theoretical concepts in the scope of communication psychology and therapeutic psychology, an attempt is made to specify inclusive communication as a form of a dialogue effectively supporting the process of inclusive education. The presentation of the meaning of communication in human development is followed by the analysis of features and elements typical of the excluding communication, which make proper social development or participation in various forms of social activity difficult for an individual. Inclusive communication is a counteraction of this process and it is transparent, open, empathic and supportive of the pupil's development. An example of the communication method, which may be used in the inclusive communication, is the Nonviolent Communication developed by Marshall Roseneberg.
Komunikacja jako kluczowy element prowadzenia procesu edukacyjnego, wychowawczego, socjalizacyjnego i resocjalizacyjnego powinna również nabrać szczególnego wymiaru w odniesieniu do idei inkluzji społecznej. W oparciu o różne koncepcje teoretyczne z zakresu psychologii komunikacji oraz komunikacji terapeutycznej zostanie podjęta próba określenia komunikacji inkluzyjnej jako formy dialogu skutecznie wspierającego proces edukacji włączającej. Po przedstawieniu znaczenia komunikacji w rozwoju człowieka zostaną przeanalizowane cechy i elementy charakterystyczne dla komunikacji wykluczającej, utrudniającej jednostce prawidłowy rozwój i uczestnictwo w różnych formach aktywności społecznej. Przeciwwagę dla tego procesu stanowi komunikacja inkluzyjna, cechująca się przejrzystością, otwartością, empatią i wspieraniem rozwoju wychowanka. Przykładem metody porozumiewania się, która może być wykorzystywana w komunikacji inkluzyjnej, jest Porozumienie Bez Przemocy, opracowane przez Marshalla Rosenebrga.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2017, 7, 1; 121-136
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Komizm mimowolny w komunikacji dzieci z niepełnosprawnością intelektualną
The involuntary comicality in the communication of children with the intellectual invalidity
Autorzy:
Piekarska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34655788.pdf
Data publikacji:
2014-10-01
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
zaburzenia komunikacji językowej
zachowania językowe
humor mimowolny
prace pisane i pisane przez uczniów
wypowiedź werbalna
sposoby komunikacji uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi
odpowiednie standardy językowe
language communication disorders
language behaviours
involuntary humour
communication ways of SEN (Special Education Needs) students
proper language standards
students’ written and verbal statement
Opis:
Niniejszy artykuł dotyczy sfery szkolnej, relacji uczeń–nauczyciel oraz ustnych i pisemnych wypowiedzi uczniów. Uczniowie ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi (SEN) korzystają z bardzo specyficznego sposobu komunikacji. Biorą udział w życiu publicznym, komunikując się ustnie. Jednak ich komunikacja jest ograniczona, nieprecyzyjna i błędna. Przyczyną takich werbalnych nieporozumień nie jest zaniedbanie językowe, lecz brak świadomości niepoprawności w wyrażaniu się. Ich nieświadomość jest tak szeroka, że prowadzi do przypadków mimowolnego humoru, niezamierzonego przez mówcę. W niniejszym artykule analizowano mimowolny humor znaleziony w pisemnych pracach uczniów SEN, a także zachowania językowe będące podstawą takiego humoru.
This article is a term which also includes words related to school sphere, it is about student–teacher relationships, about oral and written students’ statements. SEN students utilize a very special way of communication. They take part in public life, they communicate in an oral way. However, their communication is limited, inaccurate and erroneous. The cause of such verbal misbehaviour is not due to language negligence but due to unawareness of being incorrect in expressing themselves. Their unawareness is so broad that it leads to cases of involuntary humour, unintended by the speaker. Involuntary humour found in the written works of SEN students has been analysed in this paper as well as the language behaviour as the basis of such involuntary humour.
Źródło:
Językoznawstwo; 2014, 8; 63-73
1897-0389
2391-5137
Pojawia się w:
Językoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dynamika obrazu zaburzeń mowy u pacjentki po udarze niedokrwiennym mózgu – opis przypadku
Dynamics of the image of speech disorders in a patient after ischemic stroke – case study
Autorzy:
Kaźmierczak, Monika
Wichurska, Karina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033423.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Oficyna Wydawnicza Mediton
Tematy:
afazja
postępowanie logopedyczne
udar niedokrwienny mózgu
zaburzenia języka i komunikacji
Opis:
Introduction. Ischemic stroke accounts for 80-90% of all strokes. If during the incident the speech areas of the brain are damaged, the patients are diagnosed with aphasia. Aim. The aim of the present qualitative research was to show the dynamics of the image of speech disorders of a patient with aphasia in relation to the current state of health and the effects of treatment and speech therapy, conducted in a care and treatment institution. Materials and methods. The research was conducted on a patient after ischemic stroke. Evaluation of the dynamics of the image of speech disorders was made on the basis of an interview with a social worker, the analysis of documentation (medical and psychological), ongoing observation and experimental clinical trials using: SODA test (Aphasia Evaluation Scale), Antoni Bale‑ jko test, Token Test in the short version and the Boston Test for Diagnosis of Aphasia (BTDA). Results. After admission to the Stroke Department with Early Neurological Rehabilitation, the patient was diagnosed with total aphasia and the symptoms persisted for the first two weeks of the stay in the care and treatment institution. As a result of the stabilization of the clinical picture of the patient, speech disor‑ ders took the form of mixed aphasia (with the predominance of motor aspect) of a significant degree, and further gradual improvement of language skills gave the picture of kinesthetic movement aphasia. Conclusions. Speech therapy with a patient with aphasia is a  dynamic process that requires actions spread over time, adapted to the patient’s condition and current capabilities. Speech therapist’s activities focus mainly on communication and language disorders, considered in relation to the current functioning of the patient, therefore the diagnosis of aphasia is verified during the therapy.
Wprowadzenie. Udar niedokrwienny mózgu stanowi 80‑90% wszystkich udarów. Jeśli w trakcie incydentu uszkodzone zo‑ staną obszary mózgu odpowiedzialne za mowę, u pacjentów diagnozuje się afazję. Cel pracy. Celem prezentowanych badań jakościowych było ukazanie dynamiki obrazu zaburzeń mowy pacjentki z afazją w odniesieniu do jej aktualnego stanu zdrowia oraz efektów leczenia i terapii logopedycznej prowadzonej w zakładzie opie‑ kuńczo-leczniczym. Materiał i metody. W badaniu wzięła udział pacjentka po uda‑ rze niedokrwiennym mózgu. Oceny dynamiki obrazu zaburzeń mowy dokonano na podstawie wywiadu przeprowadzonego z pracownikiem socjalnym, analizy dokumentacji (medycznej i psychologicznej), bieżącej obserwacji oraz prób eksperymental‑ no-klinicznych przy użyciu: testu SODA (Skala Oceny Dynamiki Afazji), „Testu nazywania” Antoniego Balejki, „Testu Żetonów” (Token Test) w wersji skróconej oraz Bostońskiego Testu do Diagnozy Afazji (BTDA). Wyniki. Po przyjęciu na Oddział Udarowy z Wczesną Rehabili‑ tacją Neurologiczną u pacjentki zdiagnozowano afazję całkowitą. Jej objawy utrzymywały się przez pierwsze dwa tygodnie przeby‑ wania w zakładzie opiekuńczo-leczniczym. W efekcie stabilizacji obrazu klinicznego chorej zaburzenia mowy przyjęły postać afazji mieszanej (z przewagą aspektu motorycznego) znacznego stopnia, a dalsza stopniowa poprawa sprawności językowej dała obraz afazji ruchowej kinestetycznej. Wnioski. Postępowanie logopedyczne z pacjentem z afazją jest procesem dynamicznym, wymagającym działań rozłożonych w czasie, dostosowywanych do kondycji oraz aktualnych moż‑ liwości chorego. Czynności logopedy koncentrują się głównie na zaburzeniach komunikacji i języka, rozpatrywanych na tle aktualnego funkcjonowania pacjenta, dlatego diagnoza dotycząca afazji podlega weryfikacji w trakcie prowadzonej terapii.
Źródło:
Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny; 2018, 17, 2; 72-79
1643-658X
Pojawia się w:
Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Development and disordres in the process of communication of people with the chromosome 13q deletion syndrome
Rozwój i zaburzenia w procesie komunikacji osób z zespołem delecji chromosomu 13q
Autorzy:
Binkuńska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24201062.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
rozwój mowy
zaburzenia mowy
dyzartria
zespół delecji chromosomu 13q
speech development
speech disorders
dysarthria
chromosome 13q deletion
Opis:
Chromosome 13q deletion syndrome is a kind of chromosome aberration which belongs to rarely occurring genetic abnormalities. Chromosome 13q deletion results in phenotypic disorders such as malfunctions in the central nervous system, anatomical changes of the body, as well as disorders in large and small motor skills. One of the possible consequences of the problems in motor skills development are speech development disorders, particularly concerning speech production. Other problems may relate to breathing, phonation and articulation. Additionally, on the one hand, some persistent reflexes in the orofacial area can be observed, while, on the other hand, some reflexes are absent. In the case of chromosome 13q deletion, the logopedic therapy contains also swallowing, as well as exercises which aim at improving the muscle tension in the area of face, articulators, neck, shoulders, chest and upper limbs. Disorders in speech production may take form of dysarthria, for example. Whereas, learning to communicate may require to introduce alternative communication – non-verbal communication within language production.
Zespół delecji chromosomu 13q jest rodzajem aberracji chromosomowej, która należy do rzadko występujących nieprawidłowości genetycznych. Delecja chromosomu 13q skutkuje zaburzeniami fenotypowymi, takimi jak nieprawidłowości w funkcjonowaniu ośrodkowego układu nerwowego, zmiany anatomiczne, a także zaburzenia w zakresie motoryki dużej i małej. Jedną z możliwych konsekwencji problemów w rozwoju zdolności motorycznych są zaburzenia rozwoju mowy, zwłaszcza w zakresie produkcji mowy. Problemy mogą dotyczyć także oddychania, fonacji i artykulacji. Ponadto z jednej strony można zaobserwować pewne przetrwałe odruchy w okolicy orofacjalnej, a z drugiej strony niektóre odruchy są nieobecne. W przypadku delecji chromosomu 13q terapia logopedyczna obejmuje ćwiczenia połykania, ćwiczenia mające na celu poprawę napięcia mięśniowego w obrębie twarzy, artykulatorów, szyi, barków, klatki piersiowej i kończyn górnych. Zaburzenia w produkcji mowy mogą przybierać postać np. dyzartrii. Nauka komunikacji może wymagać wprowadzenia komunikacji alternatywnej – niewerbalnej w ramach produkcji językowej.
Źródło:
Logopedia Silesiana; 2021, 10, 2; 1-9
2300-5246
2391-4297
Pojawia się w:
Logopedia Silesiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ćwiczenia semantyczno-leksykalne dla dzieci z uszkodzonym słuchem – stymulowanie rozwoju języka i komunikacji w świetle refleksji glottodydaktycznej
Lexical-Semantic Exercises for Children with Impaired Hearing – Stimulation of Language and Communication in Light of Glottodidactic Reflection
Autorzy:
Muzyka-Furtak, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2190974.pdf
Data publikacji:
2023-02-22
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Logopedyczne
Tematy:
uszkodzenia słuchu
zaburzenia leksykalne
terapia surdologopedyczna
programowania języka
hearing impairments
lexical disorders
surdologopedic therapy
programming
of language
Opis:
W artykule poruszony jest problem doboru ćwiczeń leksykalnych dla dzieci z uszkodzonym słuchem pod kątem ich trudności z przyswajaniem warstwy znaczeniowej słów oraz w relacji do ćwiczeń gramatycznych i ćwiczeń usprawniających komunikację językową. Punktem wyjścia jest przyjęcie założenia, że warstwa znaczeniowa słów kształtuje się właściwie i w pełni dopiero w kontekście, w jakim te słowa są używane. Zgodnie z wynikami badań prowadzonych na gruncie glottodydaktyki oraz z uwzględnieniem prawidłowości rozwojowych, umiejętne połączenie ćwiczeń leksykalno-semantycznych i gramatycznych z ćwiczeniami komunikacyjnymi sprzyja efektywnemu uczeniu się leksyki i stanowi bezpośrednie nawiązanie do zasad kształtowania się języka w procesie naturalnego rozwoju.
The paper discusses the problem of the selection of lexical exercises for children with impaired hearing with regard to their difficulties with the acquisition of the meanings of words and in relation to grammatical exercises and exercises enhancing linguistic communication. The starting point is the adoption of the assumption that the semantic level of words develops fully and properly only in the context in which the words are used. According to the results of research carried out in the field of language acquisition and learning, and taking the developmental regularities into account, a skilful combination of lexical-semantic and grammatical exercises with communication exercises is conducive to effectively learning the lexis and is a direct reference to the principles of language development during the process of natural development.
Źródło:
Logopedia; 2022, 51, 2; 255-265
0459-6935
Pojawia się w:
Logopedia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 17

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies