Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "współczesna kultura" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Kaplice grobowe a współczesna kultura wizualne
Autorzy:
Gutowski, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1068555.pdf
Data publikacji:
2020-04-27
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Kaplice grobowe
nagrobki
cmentarz
sztuka sepulkralna XX w.
współczesna kultura wizualna
Opis:
Można wskazać wiele czynników determinujących formy grobowców wznoszonych na cmentarzach w drugiej połowie XX w. Po pierwsze, jest to specyfika miejsca silnie nacechowanego religijnym i duchowym kontekstem a zarazem świeckimi wpływami i ideami.  Po drugie, są nimi kulturowe i – dość często – historyczne uwarunkowania. W przypadku kaplic grobowych dominującą tendencją jest neomodernizm. Charakterystyczne jest poszukiwanie wzajemnych relacji pomiędzy przestrzenią, światłem, materiałem – współoddziaływania kształtów i symboliki, sprzyjającego indywidualnej kontemplacji. Wyraźnie czytelne jest dążenie do dematerializacji i podwójnego kodowania. Z jednej strony, zewnętrzny, fizyczny blok; z drugiej – jego wnętrze nakierowane na pozazmysłowe doświadczenie. Otwarcie na czysto zmysłowe bodźce, które wzmacniają odczuwanie doświadczenia „innego”. Przywołane w artykule obiekty odznaczają się oryginalnością form i – w pewnym stopniu – różnorodnością materiałów. Jednakże, o ile formalne rozwiązania odbiegają od siebie nawzajem, o tyle w zasadzie zauważamy wspólne dążenie do kreowania form, które pomagają nadać doświadczeniu śmierci indywidualny charakter.  
Undoubtedly, there are numerous factors determining the forms of located at cementeries tombs built in the second half of the 20th century. Firstly, it is the specificity of the place strongly affected by the religious and spiritual context but also by atheistic concepts. Secondly, we encounter cultural – and quite often – historical conditions. In the case of tombs, the dominant tendencies are close to neomodernism. What is characteristic is the search for the interplay of space, lighting, materials and reflections – the interplay fostering individual contemplation with its shape and symbolic. The striving for dematerialization and double-coding is very clear. On the one hand, an external, physical block; on the other hand – its interior directed towards the transcendent experience. Open to purely sensory stimuli which strengthen the feeling of experiencing “the other”. The mentioned examples are characterized by originality of the form and – to some extend – diversity of materials. Insofar as, however, the formal solutions considerably differ from each other, we principally observe the pursuit of creating forms that help individualize the experience of death.
Źródło:
Artifex Novus; 2017, 1; 80-97
2544-5014
Pojawia się w:
Artifex Novus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesna kultura arabsko-muzułmańska w Europie – wybrane aspekty.
Autorzy:
Marta, Widy-Behiesse,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/895005.pdf
Data publikacji:
2020-04-01
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
mniejszość muzułmańska
kultura i tożsamość mniejszości
islam w Europie
Opis:
In many European countries Muslims have lived for generations, in others Muslim immigration is a relatively new phenomenon. In the European public debate the issues related to the integration problems of Muslim immigrants as well as disputes over incompatibility between Islamic and European values are repeatedly raised. In reality, however, Muslims have become a permanent element of the European religious landscape. Muslim presence is reflected in the development of Islamic and ethnic culture. It is important and interesting to ask what is the exact nature of the artistic works, what are the underlying needs that prompt its creation, and if the complex character of Muslim minority in Europe is reflected in the artistic pursuits. Answering these questions will contribute to the understanding of the establishment of new cultural identity of European Muslims. W wielu krajach Europy muzułmanie żyją od pokoleń, w innych emigracja muzułmańska to stosunkowo nowe zjawisko. W europejskiej debacie publicznej wciąż podejmuje się zagadnienia integracji i problem nieprzystawalności wartości muzułmańskich i europejskich. Jednak muzułmanie stali się już integralną częścią religijnego pejzażu Europy, a ich twórczość artystyczna wpisała się na stałe w kulturę europejską. Szczególnie ważne w tym kontekście jest ustalenie czy i na ile działalność artystyczna odzwierciedla złożony charakter mniejszości muzułmańskich w Europie, jakim potrzebom twórców i odbiorców odpowiada. Odpowiedzi na te pytania pozwolą nakreślić obraz powstającej, nowej tożsamości kulturowej europejskich muzułmanów.
Źródło:
Przegląd Europejski; 2014, 3 (33); 86-100
1641-2478
Pojawia się w:
Przegląd Europejski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesna kultura obrazu i jej źródła
Contemporary image culture and its sources
Autorzy:
Jurczak-Noga, N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/113269.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
STE GROUP
Tematy:
dagerotpia
kalotypia
mokry kolodion
Kodak
kultura obrazu
daguerreotype
calotype
wet collodion
image culture
Opis:
Niniejszy artykuł jest analizą historyczną zjawisk na styku nauki, sztuki i technologii, który zmienił realia początku XX wieku za sprawą rewolucji wywołanej przez Kodaka w kulturze masowej dającej początek rozwojowi kultury obrazu.
The article is a historical analysis of phenomena at the interface between science, art and technology, which changed the realities of the early twentieth century due to the Kodak-induced revolution in mass culture that gave rise to the development of image culture.
Źródło:
Systemy Wspomagania w Inżynierii Produkcji; 2018, 7, 3; 43-55
2391-9361
Pojawia się w:
Systemy Wspomagania w Inżynierii Produkcji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Contemporary book culture in Poland and its background
Współczesna kultura książki w Polsce i jej korzenie – rynek i czytelnicy
Autorzy:
Nieć, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039129.pdf
Data publikacji:
2018-07-20
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
book culture
book market
readership
culture
political transformation
kultura książki
rynek książki
czytelnictwo
kultura
transformacja ustrojowa
Opis:
Contemporary Polish book culture is the sum of the historical experience of the Polish state and nation, whose fate was varied and often dramatic over the last thousand years. The dynamics of development in times of war and enslavement were marked by slowdowns. The Poles suffered immense population and material losses. Readership, for a long time, was reserved for the upper layers of the society. The peasants were not generally included in the area of literacy until the mid-twentieth century, the consequences of which are visible to this day. The contemporary Polish book culture is firmly rooted in tradition, however, it is subject to far-reaching transformations and modifications related to the technological and social changes taking place in Poland and worldwide, that overlapped in the transition period. After 1989, the rebuilt free publishing and bookselling market, after the turbulent period of structural transformation, is now relatively orderly and functions efficiently.
Współczesna polska kultura książki jest sumą doświadczeń historycznych państwa i narodu, które w przeciągu minionego tysiąclecia przechodziły rozmaite, często dramatyczne koleje losu. Dynamika rozwoju w kolejnych okresach była zróżnicowana, w czasach wojen i niewoli następowało spowolnienie, ponosiliśmy dotkliwe straty ludzkie i materialne. Czytelnictwo przez długi czas ograniczone było do warstw wyższych, wszyscy chłopi znaleźli się w obszarze piśmienności dopiero w połowie XX wieku, czego konsekwencje są widoczne po dziś dzień. Współczesna kultura książki polskiej mocno osadzona w tradycji, ulega jednak ciągle daleko idącym przekształceniom i modyfikacjom, związanym z zachodzącymi w Polsce i na świecie zmianami społecznymi i technologicznymi, które nałożyły się na siebie w okresie transformacji ustrojowej. Odtworzony po 1989 roku wolny rynek wydawniczy i księgarski przeszedł okres dynamiczbnych przekształceń strukturalnych, obecnie jest już względnie uporządkowany i sprawnie funkcjonuje.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2018, 22, 3; 43-66
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interdyscyplinarna konferencja naukowa Dawna i współczesna kultura funeralna z cyklu Dialog z tradycją IV, Kraków 5–7 grudnia 2016
Autorzy:
Steczko, Iwona
Dźwigoł, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686389.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Źródło:
Orientalia Christiana Cracoviensia; 2017, 9
2450-2936
2081-1330
Pojawia się w:
Orientalia Christiana Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesna kultura strategiczna Polski a „Myśli Nowoczesnego Polaka” Romana Dmowskiego
Contemporary strategic culture of Poland vs Roman Dmowski’s „Thoughts of a Modern Pole”
Autorzy:
Gut, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32444009.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Fundacja PSC
Tematy:
strategic culture
Roman Dmowski
„Thoughts of a Modern Pole”
strategy
elites
Opis:
The purpose of this article is to show the actuality of the problems described in the work „Thoughts of a Modern Pole” by Roman Dmowski in the context of the thesis that the notion of strategic culture has been distorted in Poland after 1989 and that there is a lack of a real debate on the formation of Polish foreign policy. First, the author defined the concept of strategic culture itself. The term „strategy” was explained and characterized, along with its various elements. Special attention was also given to state strategy, for, as the author points out, states are the primary actors that shape international relations. Another element addressed by the author is cultural factors and their influence on the formation of state strategy. Among the most important elements the author mentions are historical experiences. Also important are the type of society and the outlook of a given society on the role of the state in international relations. The main part of the article is an attempt to analyze the problems with the formation of Polish strategic culture. The starting point is the considerations of Roman Dmowski contained in the work „Thoughts of a Modern Pole”. The first problem addressed in this article, is the issue of the lack of correlation, or even division between the elites of Polish society and the lower strata. The author puts forward the thesis that today’s social division, which appeared after 1989, is an extension of the historical division described by Roman Dmowski. The second issue addressed is the extreme approach to international politics present in Polish society. The author points out that our (i.e. Polish) historical defeats have led to a situation in which the view of Poland’s role in international relations is distorted. According to the author, just as at the time of the creation of the work „Thoughts of a Modern Pole,” today we also face two views of the Polish issue, which, according to the author, are wrong. The last problem the author draws attention to is the passivity of the Polish political elite. The author puts forward the thesis that the characteristic that links the elites of the Third Republic with those elites described by Roman Dmowski is passivity. In order to support this thesis, the article points out the manifestations of this passivity using examples of the Third Republic’s actions in the international arena. The author also points out the problem of the lack of search for autonomy in the international policy of the Third Republic, which, according to the author of the article, is the result of passivity. The article concludes with the statement that Roman Dmowski can be called „a man of our time”, because, according to the author, most of the problems described by Dmowski are still present in today’s socio-political life.
Źródło:
Alcumena. Pismo Interdyscyplinarne; 2022, 4(12); 15-26
2719-9851
Pojawia się w:
Alcumena. Pismo Interdyscyplinarne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Moda na kulturę – pomiędzy indywidualnością a powszechnością w kulturze współczesnej
The fad for fit-culture - between individuality and universality in contemporary culture
Autorzy:
Pilawska, Roksana Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/460419.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
współczesna kultura popularna, tożsamość jednostki, styl życia
Opis:
Aim: In the article below I tried to show that contemporary popular culture understood as a space of everyday life, becomes a specific plane of activity - allowing for hybrid and coherent combination of what is individual with what is common or even mass. My goal – and at the same time the most important question around which I will concentrate my considerations – is the specificity of mutual relations between the "economization" of selected elements of culture and shaping the awareness of recipients and the creation of new, socially valid patterns of the functioning of the individual in the socio-cultural space. Methods. In the introduction to the article, I recalled the modern understanding of popular culture from the perspective of cultural studies – as a space constructing the identity of individuals. Next, refer to the thoughts of ZbyszkoMelosik, I am progressing to characterize the effects and consequences of the processes of macdonaldization and disneization in contemporary culture. Finally, to sum up the concept of Carl Cederstrom and Andre Spicer, I constructed my own concept of Fit-Consumers and referred them to the foundation of coaching and positive psychology. Results. The examples of selected cultural phenomena and concepts that I have presented point to a certain external obligation and necessity to make choices that were supposed to testify to the individuality and freedom of individuals. Conclusions. Interpreting and analyzing selected cultural phenomena, I wanted to show that answering the question - whether it is man today creates culture or culture shapes man - is not only impossible but also necessary. The essence should be striving for people connected with the subject of popular culture (pedagogues, andragologists, culture scholars etc.) through practical action or constructing apt, theoretical questions, support the creation of the ability to critically interpret elements of culture and give meaning to current and future broadcasters-recipients Key words: contemporary popular culture, individual identity, lifestyle
Cel. Dokonując interpretacji wybranych zjawisk społeczno-kulturowych, w poniższym artykule starałam się wykazać, że współczesna kultura popularna rozumiana jako przestrzeń codzienności, staje się specyficzną płaszczyzną aktywności  pozwalającą na hybrydowe i spójne połączenie tego, co indywidualne z tym, co powszechne lub wręcz masowe. Moim celem – a zarazem najważniejszym pytaniem, wokół którego koncentrowałam swoje rozważania – było uchwycenie wzajemnych zależności pomiędzy „ekonomizacją” wybranych elementów kultury, a kształtowaniem świadomości odbiorców i tworzeniem nowych, społecznie uprawomocnionych schematów funkcjonowania jednostki w przestrzeni społeczno-kulturowej.  Metoda. We wstępie artykułu przywołałam współczesne rozumienie kultury popularnej z perspektywy culturalstudies, jako przestrzeni konstruującej tożsamość jednostek. Następnie odwołując się do rozważań Zbyszko Melosika, próbowałam scharakteryzować efekty i konsekwencje znanych procesów madonaldyzacji i disneizacji we współczesnej kulturze. W ostatniej części artykułu, odnosząc się do koncepcji Carla Cederstroma i Andre Spicera, skonstruowałam własne pojęcie „Fit-Konsumentów”i odniosłam je do podstawowych założeń coachingu i psychologii pozytywnej. Rezultaty. Przedstawione przeze mnie przykłady wybranych zjawisk kulturowych oraz przywołane koncepcje, wskazują na pewną zewnętrzną obligatoryjność i konieczność dokonywania wyborów przez współczesnych konsumentów – wyborów wynikających z kapitalizmu, który w założeniach miał zapewnić poczucie indywidualności i wolności poszczególnym członkom społeczeństwa. Wnioski. Dokonując interpretacji i analizy wybranych zjawisk kulturowych, chciałam pokazać, że udzielenie odpowiedzi na pytanie – czy współcześnie  to człowiek kreuje kulturę czy kultura kształtuje człowieka – jest nie tylko niemożliwe, ale także niepotrzebne. Istotą działań badawczo-naukowych powinno być dążenie do tego, by osoby związane z tematyką kultury popularnej (pedagodzy, andragodzy, kulturoznawcy etc.) poprzez praktyczne działanie lub konstruowanie trafnych, teoretycznych pytań, wspomagali kreowanie umiejętności krytycznego interpretowania elementów kultury i nadawania znaczeń  u obecnych i przyszłych nadawco-odbiorców.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2020, 10; 23-35
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem aktualności języka mistycznego
The problem with the timelines of the mystical language
Autorzy:
Rutkowska, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2140116.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
language
mystic
modern culture
język
mistyka
współczesna kultura
Opis:
W artykule rozważono różne aspekty funkcjonowania pojęcia mistyki i tekstów mistycznych we współczesnej kulturze. Jego celem jest wskazanie tych przestrzeni współczesnego życia, w których najbardziej dostrzegalna jest obecność języka mistycznego. Jak się jednak okazuje, pojęcie mistyki nie jest rozumiane jednoznacznie – jego popkulturowy obraz jest dość daleki od znaczenia teologicznego (chrześcijańskiego), a często wręcz z nim sprzeczny i przynależny raczej fałszywej mistyce. Wskazany w tytule problem dotyczy dzisiejszego odbioru mistycznych treści zapisanych przez autorów z dawnych lat. Z jednej bowiem strony chętnie sięga się po teksty mistyczne z uwagi na ich inność i niezwykłość, z drugiej zaś mało kto umie je rozumieć i przejmować do swojej sobistej praktyki duchowej. Ukazuje to zatem ogromną potrzebę dobrze przygotowanych katechetów, rekolekcjonistów czy duszpasterzy, którzy umieliby odpowiednio przekazać zawarte w tych dziełach treści. Prowadzone rozważanie wykazało także, że mistyka przeżywa w obecnych czasach swego rodzaju odrodzenie – staje się coraz popularniejsza zarówno w kręgach popkulturowych, jak i naukowych (teologicznych, filologicznych) czy kościelnych. Obserwacje te wskazują na duże zapotrzebowanie współczesnego człowieka na pogłębianie swojej duchowości.
The article considers different ways of the presence of mystic and the mystical texts in the modern culture. As we proofed, the term ‘mystic’ has many meanings. Its pop cultural picture is often opposite to its theological, Christian meaning. ‘The problem’ indicated in the title concerns the level of understanding of mystical works – their language and their contents. We can see, that these texts can attract with their curiosity and supernatural origins, but there aren’t many people who want to read them as a spiritual doctrine. The presence of this works depends on good preparation and atmosphere, created specially during the retreats, for example. But we have to admired – we can see the renascence of the mystic nowadays. It is very popular not only in the pop cultural stream but also in the university knowledge (in theology, philology, psychology) and in the pastoral work of the Church. All this facts say that in our century there is a high level of spiritual demand
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2014, 1; 225-240
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die Moraltheologie zwischen Offenbarung und zeitgenössischer Kultur. Ausgewählte methodologische Fragen
Between the Revelation and Contemporary Culture. Selected Methodological Issues
Między Objawieniem a współczesną kulturą. Wybrane zagadnienia metodologiczne
Autorzy:
Zadykowicz, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339835.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
metodologia teologii moralnej
źródła teologii moralnej
współczesna kultura
methods of moral theology
sources in moral theology
contemporary culture
Opis:
Jednym z tzw. źródeł ogólnych teologii moralnej są poglądy i przekonania ludzi związane z uwarunkowaniami kulturowymi ich egzystencji. U podstaw decyzji moralnych, postaw oraz konkretnych czynów można bowiem odnaleźć przyczyny w swej istocie „kulturowe”, to znaczy związane z aktualnie akceptowanymi i promowanymi wizjami człowieka, społeczeństwa i świata. Istniejąc w ramach określonej kultury, człowiek w pewnym stopniu przyjmuje i wyraża w swoim działaniu świadomość moralną własnej epoki. Podejmując refleksję nad człowiekiem i jego działaniem, teologia moralna nie może nie uwzględnić tych uwarunkowań. To jednak przysparza jej ciągle wielu problemów. Niedocenienie tzw. źródeł kulturowych prowadzi ją zazwyczaj do antyracjonalnego biblicyzmu, z kolei przesadne akcentowanie – w skrajnych przypadkach – do podważenia tradycyjnego nauczania Kościoła w takich zagadnieniach, jak: źródła moralności, czyny z natury złe, istnienie obiektywnych norm. W praktyce wykorzystanie poszczególnych źródeł jest zawsze podporządkowane przyjętej wizji życia moralnego, jego źródeł i celu, oraz całościowej koncepcji teologii moralnej. Dlatego można powiedzieć, że miejsce, jakie przyzna się źródłom kulturowym, będzie zależało ostatecznie od ogólnych założeń metodologicznych. Ale też odwrotnie: sposób potraktowania źródeł kulturowych owocuje pewną całościową wizją prowadzonych refleksji. Ujęcie teologii moralnej w duchu biblicyzmu prowadzi więc do nieliczenia się z uwarunkowaniami społeczno-historyczno-kulturowymi. Wszelkie zaś próby sprowadzenia tej dziedziny do rzędu tzw. nauk o człowieku nadają źródłom ogólnym rangę najważniejszych, a niekiedy jedynych. Zjawiska kulturowe stają się też jedynym wyznacznikiem oceny moralnej we wszelkich ujęciach etyki wyłącznie na płaszczyźnie etosu, czyli zastanej moralności. Jeśli początek i cel życia moralnego będzie postrzegany na płaszczyźnie wyłącznie naturalnej, wówczas i źródła kulturowe refleksji zajmą istotne miejsce w argumentacji. Jeśli zaś uzna się nadprzyrodzony charakter początku i celu moralności, źródła te zyskają jedynie charakter względny, ograniczony. Miejsce, jakie teologia moralna przyzna źródłom kulturowym, zależy również od przyjętej metody. Tak zwana metoda pozytywna ogranicza się do interpretacji danych biblijnych. Źródła kulturowe traktowane są wówczas co najwyżej jako swoiste „prolegomena”. Ich analiza, prowadzona najczęściej w ramach wstępu, pozwala lepiej zrozumieć treści objawione, ale te są już analizowane bez odniesienia do źródeł ogólnych. Metoda systematyczna natomiast polega na wykorzystaniu różnych przesłanek. Źródła kulturowe stanowią wówczas dodatkowy materiał poznawczy, dodatkową przesłankę, ilustrację dla wywodów opartych na Objawieniu. Zachowanie tożsamości katolickiej teologii moralnej domaga się integralnego ujęcia oraz hierarchizacji wszystkich źródeł. Tak zwane źródła kulturowe mają dla niej charakter ograniczony; są niepełne i niedoskonałe. Nie są one ani pierwszym, ani tym bardziej jedynym wyznacznikiem dobra i zła moralnego. Nie dają też one pełnej odpowiedzi na pytanie o dobro. Taką odpowiedź daje tylko Objawienie. Dlatego zadaniem teologa moralisty jest wydobywanie spod wszelkich nawarstwień treści wymagań moralnych, jakie Bóg kieruje do człowieka tu i teraz, a więc także w skomplikowanych uwarunkowaniach kulturowych, które mogą przesłonić istotę wezwania Bożego zawartego w Objawieniu.
One of the so-called general sources in moral theology are the views and beliefs of people, which are in a close relation with the cultural conditions of their existence. Moral decisions, attitudes and factual acts always betray their underlying „cultural” roots, that is those related directly to the currently accepted and promoted visions of the human being, the society and the world. Living within the realm of their culture, humans accept it to some extent and through their acts, they express the moral awareness of the époque. When reflecting upon the human beings and their acts, moral theology cannot ignore these factors. However, moral theology seems to be troubled by these factors. Underestimating the so-called cultural determinants draws moral theology towards the position of anti-rationalist Biblicism. On the other hand, an excessive emphasis on the cultural factors leads - in extreme cases - towards the undermining of the traditional teaching of the Church on the following issues: the sources of morality, the acts which are immoral by nature and the existence of objective moral norms. In practice, the use of the particular sources is always subjected to the holistic vision of moral life, its sources and aims, and to the holistic conception of moral theology. Hence, the role that one is likely to define for the cultural sources will ultimately depend on the more general methodological assumptions adopted by the researcher. Also the opposite is true: the way in which the cultural sources are dealt with imposes a specific meta-perspective on one's research. Thus, the Biblicist approach to moral theology leads to a complete exclusion of the social, historical or cultural determinants. All attempts to classify this branch of knowledge within the so-called Human Sciences make the general sources supreme, and sometimes makes them the sources. Cultural phenomena become the only determinants of moral evaluation in all aspects of ethics, and only on the level of ethos, that is the current moral practice. If the sources and the aims of moral life are only seen on the natural plain, the cultural sources will naturally find its place in the argument. If the sources and the aims of moral life are believed to be supernatural, the cultural sources will only be of relative and limited use. Also, the position that moral theology defines for the cultural sources depends on the method it adopts. The so-called positive method confines itself to the interpretation of the Biblical data. The cultural sources only play the role of some kind of „prolegomena” to the real debate. Their analysis, usually presented in the introduction, helps better understand the Revelation, while the latter is analysed with no reference to the general sources. The systematic method, on the other hand, consists in relying on combined premises. Under this approach, the cultural sources constitute supplementary material – an auxiliary premise and an illustration for the argumentation based on the Revelation. Retaining the coherent identity of the Catholic moral theology calls for an integral approach to, and the hierarchical organization of all sources. The so-called cultural sources are of limited use to it: they are incomplete and imperfect. They are not the primary, nor the only determinant of moral good or evil. They also fail to give the complete answer to the question of good. This answer only comes through the Revelation. This is why a moral theologian is obliged to unveil textually embedded moral obligations, which God imposes on the human being, here and now – thus, also in all the complex cultural circumstances of the actual life of each of us. This textual embedding may make it difficult for the readers to discern the vital aspects of the God's moral message contained in the Revelation.
Źródło:
Roczniki Teologii Moralnej; 2012, 4; 79-103
2081-1810
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Moralnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przekaz zawarty w twórczości zespołu Aria (Ария) w kontekście badań nad współczesną kulturą rosyjską
The work of Aria heavy metal band in the context of research on contemporary Russian culture
Autorzy:
Werner, Wiktor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521388.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
heavy metal
Arija
kultura masowa
Rosja
Google Trends
mass culture
Russia
Opis:
Artykuł dotyczy wymowy twórczości zespołu Arija w kontekście badań nad przemianami we współczesnej kulturze rosyjskiej. Interpretacja przekazu zawartego w twórczości została poprzedzona badaniami popularności zespołu z wykorzystaniem danych statystycznych dostarczanych przez serwis trends.google. Wyniki badań świadczą o relacji między przekazem zawartym w twórczości Arii a postrzeganiem świata obecnym wśród jego odbiorców. Zauważalna w twórczości zespołu ewolucja od wartości indywidualnych poprzez krytykę egoistycznego indywidualizmu do wartości kolektywnych jest zatem związana z stanem świadomości obecnym w rosyjskim społeczeństwie i rosyjskiej kulturze czasówwspółczesnych.
The article deals with the meaning of Aria’s works in the context of research on the changes in contemporary Russian culture. Interpretation of the message contained in the works was preceded by research into the popularity of the band using the statistics provided by trends. google. The results show the relationship between the message contained in Aria’s work and the perception of the world present among his audience. Noticeable in the work of the team, the evolution of individual values through the criticism of egoistic individualism to collectivist values is therefore connected with the state of consciousness present in Russian society and Russian culture of modern times.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2018, 10, 3 "Studia nad kulturą metalową"; 47-61
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
TOŻSAMOŚĆ MUZYKI SAKRALNEJ W DIALOGU Z KULTURĄ WSPÓŁCZESNĄ
Autorzy:
Bramorski, Jacek
Misiaszek, Antoni
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Opis:
Mija pięćdziesiąt lat od ogłoszenia posoborowej instrukcji Musicam sacram. Z tej okazji w marcu 2017 roku zostało zorganizowane w Rzymie międzynarodowe sympozjum nt. „Muzyka i Kościół: kult i kultura 50 lat po Musicam sacram”. W wygłoszonym do jego uczestników przemówieniu papież Franciszek zwrócił uwagę na potrzebę podjęcia pogłębionej refleksji nad tożsamością muzyki sakralnej w dialogu ze współczesną kulturą. Podkreślił „związek między muzyką kościelną i współczesną kulturą, między repertuarem muzycznym, z którego czerpie wspólnota chrześcijańska, a panującymi trendami muzycznymi”1. Muzyka kościelna, będąca wyrazem wiary, stanowi nieodzowny element kultury. Świadczy o tym wypracowany na przestrzeni wieków ogromny skarbiec arcydzieł muzyki sakralnej. Ta wielowiekowa tradycja nie jest zamknięta w sobie, lecz otwiera się szeroko dla nowych, twórczych wyzwań. Otwarcie nie oznacza bynajmniej rezygnacji z tożsamości. Kościół nie powinien podporządkowywać się bezkrytycznie współczesnej kulturze, gdyż niejednokrotnie odcina się ona od swoich religijnych korzeni. W tej sytuacji ważny jest dwustronny dialog, w którym poszukuje się punktów stycznych między wiarą a sztuką. Papież Franciszek dostrzega w tym kontekście podwójny wymiar misji Kościoła: „Chodzi, z jednej strony, aby chronić i waloryzować bogate i różnorodne wielowiekowe dziedzictwo; korzystając z niego współcześnie z umiarem i unikając ryzyka wizji nostalgicznej lub «archeologicznej». Z drugiej strony, koniecznym jest sprawiać, aby muzyka kościelna i śpiew liturgiczny były «inkulturowane» we współczesne języki artystyczne i muzyczne; muszą zatem potrafić ucieleśniać i tłumaczyć Słowo Boże w pieśniach, dźwiękach, harmoniach, które poruszą serca nam współczesnych, tworząc również odpowiedni nastrój emocjonalny, który otwierał będzie na wiarę oraz pobudzał do przyjęcia i pełnego uczestnictwa w odprawianych tajemnicach”. Muzyka sakralna, wyrażając wiarę, staje się istotnym elementem kultury. Zachowując ciągłość wielowiekowej tradycji, muzyka rozbrzmiewająca podczas liturgii zdolna jest nadal przemawiać do dzisiejszego człowieka. Tradycja nie jest rzeczywistością zamkniętą w sobie, lecz otwartą na kontynuację i rozwój. Nie należy jednak zapominać, że bezkrytyczne przeszczepianie do liturgii wzorców popkultury to „banalizacja wiary”, która „nie jest żadną nową inkulturacją, lecz zaprzeczeniem kultury i prostytucją uprawianą z antykulturą”. Odnosząc się do trudności, które pojawiły się w muzyce liturgicznej po Soborze Watykańskim II, papież Franciszek zauważa, że „spotkanie z nowoczesnością i wprowadzenie języków mówionych w liturgii przysporzyło sporo problemów, dotyczących: języków, form i gatunków muzyki. Czasami górę wzięła swego rodzaju przeciętność, powierzchowność i banalność, na niekorzyść piękna i głębi celebracji liturgicznych”. Dlatego Ojciec Święty zachęca, aby „różnego rodzaju specjaliści z tego zakresu, muzycy i kompozytorzy, dyrygenci i chórzyści scholae cantorum, animatorzy liturgii, wnieśli cenny wkład w odnowę, przede wszystkim jakościową, muzyki sakralnej i śpiewu liturgicznego”. Odpowiedzią na to papieskie wezwanie jest wieloaspektowa refleksja podjęta podczas zorganizowanej przez Katedrę Muzyki Kościelnej XIV Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej z cyklu „Musica sacra”, która odbyła się w Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku w dniach 16-17 maja 2017 roku. Przeprowadzone wówczas analizy dotyczą zarówno tożsamości i wielowiekowej tradycji muzyki sakralnej, jak również jej inspirującej obecności w kulturze współczesnej. Owocem tych naukowo-artystycznych poszukiwań jest trzynasta monografia naukowa w cyklu Musica sacra, którą oddajemy do rąk Czytelników. Pierwsza część niniejszego tomu poświęcona została analizom filozoficzno-teologicznych podstaw liturgicznej kultury muzycznej. Wprowadzeniem do tej problematyki jest opracowanie autorstwa ks. Jacka Bramorskiego, teologa muzyki i kierownika Katedry Muzyki Kościelnej Akademii Muzycznej w Gdańsku, który snując rozważania na kanwie nauczania św. Jana Pawła II, Benedykta XVI i Franciszka, poszukuje odpowiedzi na pytanie o miejsce muzyki sakralnej we współczesnym dialogu wiary i kultury. Pogłębioną refleksję filozoficzną podejmuje w swym artykule Danuta Stankiewicz, wykładowca Akademii Muzycznej w Gdańsku, wskazując na wzajemną, ubogacającą relację pomiędzy kultem a kulturą. Ks. Piotr Wiśniewski, muzykolog i kierownik Katedry Polifonii Religijnej Instytutu Muzykologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, podejmuje natomiast próbę wytyczenia granic inkulturacji w muzyce liturgicznej. Wielkim orędownikiem dialogu pomiędzy wiarą a kulturą jest papież senior Benedykt XVI, którego nauczanie dotyczące muzyki liturgicznej w świetle hermeneutyki ciągłości przypomina Łukasz Bilski, organista i teolog z Uniwersytetu Szczecińskiego. Ks. Robert Tyrała, twórca Międzyuczelnianego Instytutu Muzyki Kościelnej w Krakowie i prezydent Międzynarodowej Federacji Pueri Cantores, nakreśla natomiast w swoim artykule chóralną perspektywę współczesnej percepcji instrukcji Musicam sacram, wskazując na perspektywy i szanse rozwoju chóralistyki w Kościele Powszechnym. Śpiew liturgiczny, ale także szeroko rozumiana muzyka wokalno-instrumentalna o charakterze religijnym, może stać się nośnikiem Słowa Bożego, przybliżając człowieka do Boga. Tej problematyce dedykowana jest druga część niniejszej monografii. Piotr Ziółkowski, muzykolog i doktorant w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie, sięga w swych analizach do zabytków krzyżackiej tradycji liturgicznomuzycznej, zapraszając do współczesnej recepcji zapomnianego śpiewu rycerzy zakonników. Zagadnieniu retoryki muzycznej jako wstępu do rozumienia i interpretacji dzieł oratoryjnych epoki baroku poświęcony jest artykuł Anny Moniuszko, dyrygenta i adiunkta na Wydziale Instrumentalno-Pedagogicznym w Białymstoku Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina. Maciej Babnis, organista i muzykolog, adiunkt w Instytucie Muzyki Akademii Pomorskiej w Słupsku, przybliża w swych artykułach chóralną muzykę anglikańską. Świadectwem tożsamości muzyki sakralnej jest forma Stabat Mater, w której aspekty wykonawcze w dziełach od Pergolesiego do Pendereckiego wprowadza Czytelnika Monika Fedyk-Klimaszewska, profesor Akademii Muzycznej w Gdańsku oraz solistka Opery Bałtyckiej (mezzosopran). Sławomir Bronk, dyrygent i śpiewak, adiunkt w Katedrze Muzyki Kościelnej Akademii Muzycznej w Gdańsku, opisuje próbę ocalenia bogatej tradycji pieśni „pustej nocy” na Kaszubach. Dialog wiary chrześcijańskiej z kulturą współczesną obecny jest w wielu kompozycjach muzycznych powstałych w XX i XXI wieku. Przykładem tego są pieśni na sopran Augustyna Blocha, które analizuje Joanna Schiller-Rydzewska, teoretyk muzyki i wykładowca na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Michał Sławecki, dyrygent, kompozytor, organista i pedagog Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie, podejmuje natomiast refleksję nad dialogiem tradycji z nowoczesnością na przykładzie Mszy legnickiej Stanisława Moryto. Nie tylko śpiew, ale także muzyka instrumentalna stanowi istotny element objawiania się sacrum w muzyce. Temu zagadnieniu poświęcona jest trzecia część niniejszej monografii. Szczególne znaczenie w muzyce sakralnej mają organy, których „brzmienie potęguje wzniosłość kościelnych obrzędów, a umysły wiernych porywa ku Bogu i rzeczywistości nadziemskiej”. Zagadnieniu historii budowy jednego z największych instrumentów organowych w Polsce, który znajduje się w kościele pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Gdyni, poświęcony jest artykuł Pawła Pasternaka, organisty i doktoranta z Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. Dialog kompozytorów z muzyką sakralną dotyczy nie tylko twórców muzyki organowej, ale także wiolonczelowej. Instrumentalne „ikony pisane dźwiękiem” na przykładzie twórczości Sofii Gubaiduliny, Johna Tavenera i Wojciecha Kilara ukazała Anna Sawicka, wiolonczelistka, pedagog i koncertmistrz Orkiestry Opery Bałtyckiej w Gdańsku. Najstarsze przekazy o liturgicznym zastosowaniu dzwonów pochodzą z VI wieku. Monika Kaźmierczak, teoretyk muzyki i carillonistka, adiunkt w Katedrze Muzyki Kościelnej Akademii Muzycznej w Gdańsku, prezentuje w swym artykule współczesny dialog między sacrum i profanum na przykładzie multimedialnej ekspozycji „Wodowanie Sztuk” z udziałem carillonu kościoła św. Katarzyny w Gdańsku oraz Fontanny Heweliusza. Podjęte w niniejszej monografii wieloaspektowe analizy stanowią próbę odpowiedzi na pytanie o znaczenie muzyki sakralnej w dialogu wiary z kulturą współczesną. Aby zrozumieć, czym jest muzyka sakralna, należy podjąć refleksję nad relacją pomiędzy Kościołem a kulturą. Europejska kultura, wyrastająca z korzeni antycznych i chrześcijańskich, od epoki Oświecenia zaczęła się stopniowo oddalać od swego źródła. Spowodowało to zagubienie duchowej tożsamości sztuki, która stała się wartością sama dla siebie. Także kultura liturgiczna została pozbawiona blasku ponadczasowego piękna, którego nośnikiem jest muzyka. Pilnym wezwaniem jest zatem nawiązanie na nowo dialogu wiary i kultury, z którego twórczość muzyczna czerpie swoją siłę i dzięki której może narodzić się na nowo.
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Książka
Tytuł:
Aleksander Schmemann, Liturgia śmierci i kultura współczesna
Aleksander Schmemann, Liturgia śmierci i kultura współczesna [Liturgy of Death and Contemporary Culture]
Autorzy:
Megger, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038131.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 8; 191-195
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Agnieszka Gawron, Macierzyństwo. Współczesna literatura, kultura, etyka, Wydawnictwo Uniwersytetu Łodzkiego, Łodź 2016, ss. 337
Autorzy:
Opacka-Walasek, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1068891.pdf
Data publikacji:
2020-12-01
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Źródło:
Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2020, 63, 3; 147-152
0084-4446
Pojawia się w:
Zagadnienia Rodzajów Literackich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strategie onimiczne polskiego designu, czyli co i jak mówią nam rzeczy
Onymic Strategies of Polish Design, or What Things Tell Us and How
Autorzy:
Graf, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342656.pdf
Data publikacji:
2022-07-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
onomastyka
nazwa własna
chrematonimia
współczesna kultura
design
onomastics
proper names
chrematonymy
contemporary culture
Opis:
Artykuł podejmuje zagadnienia związane z nadawaniem nazw własnych przez projektantów przedmiotów. Omawiając krótko historię polskiego (i światowego) designu oraz przywołując nazwy współczesnych projektów, autorka wskazuje na podstawowe problemy badawcze, takie jak kwestia indywidualności i seryjności projektów oraz ich nazw, funkcje chrematonimów (estetyczne i pragmatyczne) oraz stosowane w nazewnictwie strategie onimiczne. W opisie wykorzystano ustalenia teoretyków kultury, historyków sztuki i badaczy onomastyki. Dodatkowym kontekstem interpretacyjnym są zagadnienia z obszaru thing studies.
This article deals with issues related to the giving of proper names by designers of objects. Briefly discussing the history of Polish (and global) design and recalling the names of contemporary projects, the author points out the basic research problems, such as the issue of the individuality and seriality of projects and their names, the functions of chrematonyms (aesthetic and pragmatic), and onymic strategies. The description uses the findings of cultural theorists, art historians and onomastics researchers. An additional, interpretative context is provided by issues from the field of ‘thing studies’.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 6; 43-59
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies