Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "war film" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Echa "Idź i patrz" Elema Klimowa w dwóch polskich filmach antywojennych – "Mieście 44" Jana Komasy oraz "Wołyniu" Wojciecha Smarzowskiego
Echoes of Elem Klimov’s 'Come and See' in two Polish anti-war films – Jan Komasa’s 'Warsaw 44' and Wojciech Smarzowski’s 'Wołyń'
Autorzy:
Szpulak, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/923129.pdf
Data publikacji:
2018-12-22
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Elem Klimow
Jan Komasa
Wojciech Smarzowski
war film
anti-war film
historical film
Polish film
Soviet film
Opis:
The subject of interest in this text are the relations between the famous Elem Klimow’s Come and See and two Polish movies made in the second decade of the 21st century – Jan Komasa’s Warsaw 44 and Wojciech Smarzowski’s Wołyń. These relations are considered at the genetic level, the level of historical references, the genological level and the plane of audiovisual material created in films. The analysis leads to the conclusion that genological issues play the most important role in building these relationships, among them the shape of the main character’s figure.The text can be treated as a contribution to reflection on the genre distinctiveness of the anti-war film.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2018, 23, 32
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filmowe wizerunki przestrzeni Donbasu po 2014 roku w wybranych filmach o tematyce wojennej
Cinematic images of the Donbas space after 2014 in selected war-themed films
Autorzy:
Adamski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38179742.pdf
Data publikacji:
2024-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Ukraina
Donbas
przestrzeń
film ukraiński
film wojenny
Ukraine
space
Ukrainian film
war film
Opis:
The paper aims to analyse the spatial representation in contemporary Ukrainian films created after 2014, set in the Donbas region and revolving around the ongoing war. As I reference the specific spatial context, my analysis is grounded in the framework of spatial turn. It also is crucial for me to delve into the history of Donbas and the portrayals of this place in Ukrainian cinematography. Film ecocriticism constitutes a significant context, particularly concerning representations of natural and postindustrial landscapes, often ravaged by human actions, especially in the context of warfare. Referring to the concept of landscape, I rely on Arnold Berleant’s perspective, noting that culturally transformed landscapes hold the same value as natural ones, and every landscape contributes to shaping cultural traditions. In my study, I employ textual film analysis derived from general structural analysis. My considerations encompass productions, such as Klondike (2022) directed by Maryna Er Gorbach, Reflection (2021) and Atlantis (2019), both directed by Valentyn Vasyanovych, as well as Bad Roads (2020) directed by Natalia Vorozhbyt.
Celem artykułu jest analiza przestrzeni we współczesnych filmach ukraińskich powstałych po 2014 roku, których akcja toczy się w Donbasie i dotyczy prowadzonej tam wojny. Ponieważ będę odwoływał się do przestrzeni konkretnego miejsca, swoje analizy osadzę w kontekście zwrotu przestrzennego. Ważne będzie również odwołanie się do historii Donbasu, ale też do wizerunków tego miejsca, które pojawiają się w ukraińskiej kinematografii. Znaczący kontekst stanowić będzie również filmowa ekokrytyka, szczególnie jeśli chodzi o reprezentacje krajobrazu naturalnego, ale też postindustrialnego, zniszczonego przez człowieka, często w wyniku działań wojennych. Odwołując się do pojęcia krajobrazu, oprę się na stanowisku Arnolda Berleanta, który zauważył, że kulturowo przeobrażone krajobrazy mają tę samą wartość co naturalne i że wszelki krajobraz uczestniczy w kształtowaniu tradycji kulturowej. Badając dzieło filmowe, będę z kolei posługiwał się analizą tekstualną filmu, która wywodzi się z ogólnej analizy strukturalnej. Na tle tak zarysowanego kontekstu teoretyczno- metodologicznego zbadam, jakie znaczenia niosą ze sobą filmowe wizerunki przestrzeni Donbasu i za pomocą jakich środków filmowych jest ona przedstawiana. Moje rozważania obejmą takie produkcje jak: Klondike (2022) w reżyserii Maryny Er Gorbacz, Odbicie (2021) i Atlantyda (2019), oba filmy w reżyserii Walentyna Wasjanowicza, oraz Złe drogi (2020) w reżyserii Natalii Worożbyt.
Źródło:
Kultura i Edukacja; 2024, 2(144); 243-262
1230-266X
Pojawia się w:
Kultura i Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mroczne żądło zdegenerowanej natury. Szkic o czarnoromantycznych inspiracjach Róży Wojciecha Smarzowskiego
The dark sting of degenerate nature. Sketch of the dark-romantic inspirations in Wojciech Smarzowski’s Rose
Autorzy:
SZPULAK, ANDRZEJ
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920942.pdf
Data publikacji:
2016-11-03
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Wojciech Smarzowski
Rose
black romanticism
Romanticism in film
Polish historical film
war film
Opis:
The text presents Polish dark romanticism as an important source of inspiration for the images of violence, includ- ing sexual violence, in Wojciech Smarzowskis Rose. The author reveals the mechanisms of this inspiration: visual, dramatic, intellectual, and refers to specific literary texts, from the Romantic era and later, by Antoni Malczewski, Seweryn Goszczyński, Juliusz Słowacki and Włodzimierz Odojewski.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2016, 19, 28; 265-272
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Orient w fabularnym polskim filmie powojennym. Rekonesans
Orient in Polish Post-War Feature Film. Reconnaissance
Autorzy:
Nowakowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182029.pdf
Data publikacji:
2013-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
orientalism
polish feature film
postcolonialism
orientalizm
polski film fabularny
postkolonializm
Opis:
Artykuł analizuje obecność wątków orientalnych (blisko- i dalekowschodnich) w polskim filmach fabularnych zrealizowanych po II wojnie światowej w perspektywie takich pojęć jak: orientalizm, postkolonializm i zderzenie kultur. Wynika z tych obserwacji, że obecność tych wątków w naszym kinie jest wciąż skromna, choć po przełomie politycznym z 1989 roku jest ich nieco więcej. Grupuje omawiane filmy w trzy typy: pokazujące egzotykę przestrzeni rodem ze Wschodu, przedstawiające bohatera który jest obcym i wrogiem oraz te, w których przybysz ze Wschodu zaczyna być rozumiany i akceptowany, co ma miejsce w utworach najnowszych.
In this paper, I intended to analyse Polish feature films devoted to three central categories: orientalism, postcolonialism and the clash of cultures (civilizations). This article presents the Polish cinema in the following three areas and types. First of all, there are works which show an exotic, oriental space. Secondly, there are films with a hero who is a stranger and an enemy. Finally, in the newest films the protagonist – a new comer from the East – becomes accepted and understood.
Źródło:
Porównania; 2013, 13; 167-178
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ten chudy Schlechter
That Thin Schlechter
Autorzy:
Maleszyńska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1533388.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
pre-war Polish song
cabaret
comedy
Polish pre-war film
popular culture
Lviv ghetto
Holocaust
Polish-Jewish artist identity
Opis:
The article relates the life and work of a pre-war author who is almost unknown by name, but very popular because of his work, an author of songs, cabaret sketches, and film scrips. He was born in a family of assimilated Jews from Lviv. He made a great contribution to Polish language, both literary and colloquial, by writing song lyrics with phrasings that have become fixed expressions used in communication of the simplest and most universal feelings. Schlechter became a victim of the Holocaust, and his artistic work, which focused on joy and the bright side of life, did not protect him physically and mentally from the Nazi death machine. He was killed in Lviv ghetto, probably in 1943.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2013, 22; 55-70
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ważyk – Ford – Starski. Historia pewnego scenariusza
Ważyk – Ford – Starski. A story of a script
Autorzy:
Małgorzata Hendrykowska, Małgorzata Hendrykowska
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/923326.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
script
film short story, author’s explication
Adam Ważyk
Aleksander Ford
Ludwik Starski
screenplay
war film
action film
Opis:
The article presents the complicated story of a script, originally titled “ID Card”, was written in mid-1948 by Adam Ważyk. Had the script been approved for production, it would have been one of the first Polish post-war feature films. However, this did not happen. Apart from Adam Ważyk, Aleksander Ford, Jan Fethke and Ludwik Starski also worked on subsequent versions of the script. Due to complex political circumstances, none of the versions presented was approved by decision-makers. The author presents subsequent versions of the script which change along with social and political changes in Poland. The last version entitled “False Papers”, written by Ludwik Starski in 1968, contains clear elements of an action film. However, this was not a good time for this type of production. Over a period of 20 years, the script of “False Papers” underwent a peculiar metamorphosis: from a political pamphlet, to a didactic story, and finally, an action film with an unexplained mystery and war in the background. None of these versions became a film.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2019, 26, 35; 35-61
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polish-Soviet War in Film and Cinema: A New Perspective Based on the Films For You, O Poland (1920) and Miracle on the Vistula (1921)
Autorzy:
Pryt, Karina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953995.pdf
Data publikacji:
2022-01-12
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Polish-Soviet war
national identity
iconic turn
GIS
Jews
gender
film
Opis:
The Polish-Soviet War, particularly the Battle of Warsaw (13–25 August 1920), soon became a subject of legend and myth. Irrespective of its fundamental political significance, the defeat of the Red Army was glorified as salvation for both Poland and Europe in military, ideological and metaphysical terms. Conducted beyond academia, the narrative was forged mainly by veterans, the Catholic Church and various forms of literature and art. Due to government subsidies, documentary and feature films also conveyed a normative notion of these dramatic events and their participants. This article focuses on cinematic works like Dla Ciebie, Polsko [For You, o Poland, PL 1920], and Cud nad Wisłą [The Miracle on the Vistula, PL 1921] produced in order to commemorate the war between the Poles and the Bolsheviks. Taking the iconic turn, this article scrutinises the cinematic self-portrait of the Polish nation that had already been ‘imagined’ as a bulwark of European culture in the East by earlier literary works. Spotlighting protagonists who were given a place in the pantheon of national heroes, it also asks about those who were denigrated or marginalised like women and Jews. Finally, using quantitative methods and Geographical Information System (QGIS) as a tool, the article juxtaposes the maledominated, ethnically and confessional homogeneous ‘imagined nation’ with the film entrepreneurs and actual cinema audiences characterised by their diversity.
Źródło:
Acta Poloniae Historica; 2022, 124; 123-147
0001-6829
Pojawia się w:
Acta Poloniae Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Znane” i nieznane produkcje przedwojennego polskiego kina. Halka Konstantego Meglickiego i Sportowiec mimo woli Mieczysława Krawicza
‘Known’ and unknown pre-war Polish film productions: Konstanty Meglicki’s Halka and Mieczysław Krawicz’s Sportowiec mimo woli
Autorzy:
Pieńkowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/921219.pdf
Data publikacji:
2017-08-17
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
pre-war movies
silent cinema
digital preservation
filmographic studies
archive studies
Opis:
There are many Polish films from the pre-war period that are not known to the public today. Most oft en they simply did not make it to modern times or only fragments are preserved, their condition too poor to allow utilization. One of such films is Halka, directed by Konstanty Meglicki in 1929, which due to digital restoration has returned to the screen in November 2016, after decades-long break. In recent years, however, it’s been discovered that even some seemingly well-known films should in fact be considered unknown. Due to the research conducted at the National Film Archives, new facts came to light, revealing lost film fragments or alternative versions. One such example is a film from 1939 called Sportowiec mimo woli, until now only known for its post-war American adaptation, turns out to be very different from the unknown original version. Polish pre-war cinema, which was often treated with some disdain, is now perceived in a very different light. And recent discoveries allow us to re-examine the achievements of the early period of Polish cinematography.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2017, 20, 29; 336-341
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Na białym szlaku. Zapomniany film o wojnie
“On the White Trails”: a forgotten film about the war
Autorzy:
Hendrykowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/923318.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Jarosław Brzozowski
Andrzej Wróbel
film poetics
World War II drama
tough guys movie
genre
narration
Polish cinema
practice of film production
Opis:
The article is an analytical and interpretative study of behind-the-scenes aspects and the poetics of a little-known feature film titled On the White Trails, directed by Jarosław Brzozowski and Andrzej Wróbel.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2019, 26, 35; 103-115
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Użyteczny wróg. Konflikty wojenne w filmie dokumentalnym na wybranych przykładach
The Useful Enemy: War Conflicts in Documentary Film through Selected Examples
Autorzy:
Hučkova, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341448.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
documentary film
archives
war
nation
fascism
film dokumentalny
archiwa
wojna
naród
faszyzm
Opis:
Filmy dokumentalne poświęcone konfliktom postrzegane są jako filmy nie tyle historyczne, co propagandowe. Często dzieje się tak nawet wbrew intencjom ich autorów. Bardzo trudno oderwać się od głęboko zakorzenionych schematów myślowych – sposób prowadzenia narracji i gotowe wzorce przedstawieniowe włączone są w relacje o rzeczywistości. Odwołujemy się do kategorii walki, posługujemy się przeciwieństwami, aby określić własne stanowisko. Wybitnym przykładem tej strategii jest seria Dlaczego walczymy Franka Capry i Anatole’a Litvaka, przeciwstawiająca narody wolne (alianci) narodom niewolników (Niemcy, Japonia). W powojennym dokumencie negatywnym punktem odniesienia jest przede wszystkim faszyzm. Od lat dziewięćdziesiątych XX wieku (wojna w Jugosławii) filmy opisujące konflikty znów przeciwstawiają sobie narody. W ciągu ostatniego stulecia kino dokumentalne opowiadające o wojnach udoskonaliło przede wszystkim swoją technikę. Narracja i sposoby argumentowania własnych racji nie wzbogaciły się w szczególny sposób. Jednocześnie coraz szerzej dostępne są archiwa filmowe, w których twórcy znajdują przesłanki do swoich konstrukcji myślowych. Niebezpieczeństwo nadużyć materiałów archiwalnych i budowania czarno-białego obrazu rzeczywistości zauważono tuż po II wojnie światowej. W najnowszych produkcjach filmowych znajdziemy jednak przykłady zarówno świadomego i odpowiedzialnego wykorzystania archiwów, jak i unikania łatwych przeciwstawień.
Documentary films about conflicts are perceived not so much as historical films as propaganda films. This is often the case even against the intentions of their authors. It is difficult to break away from already deeply ingrained patterns of thought: the way in which the narrative is conducted and ready-made patterns of representation are incorporated into accounts of reality. We refer to the category of struggle, we use opposites to define our own position. An outstanding example of this strategy is the Why We Fight series by Frank Capra and Anatole Litvak pitting free nations (Allies) against slave nations (Germany, Japan). In the post-war document, the negative reference point was primarily fascism. Since the 1990s (the war in former Yugoslavia), films describing conflicts have again pitted nations against each other. Over the last century, documentary cinema narrating wars has improved its technique. The narrative and the ways of arguing one’s case have not become particularly enriched. At the same time, film archives are becoming more widely available. Filmmakers find in them arguments for their constructions of thought. The danger of misusing archive material and constructing a black-and-white picture of reality was noticed just after World War II. In recent film productions, however, we find examples of both the conscious and responsible use of archives and the avoidance of easy juxtapositions.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia; 2023, 78; 189-211
0239-4251
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przeciw hitleryzmowi i wojnie. Polski film propagandowy Londyńskiego Biura Filmowego
Against Hitlerism and War. The Polish Propagandist Film of the London Film Office
Autorzy:
Otto, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591928.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Polish propagandist film
the Government of the Republic of Poland in Exile
the London Film Office
polski film propagandowy
polski rząd na emigracji
londyńskie Biuro Filmowe
Opis:
After the defeat of France the Polish film crews that worked in Paris were forced to evacuate to London, where the Government of the Republic of Poland (RoP) in Exile was just being created. On the initiative of Eugeniusz Cękalski the Polish Film Officewas formed and Eugeniusz Cękalski was appointed its head. The Office was part of the Ministry of Information and Documentation of the RoP, and it became a member of the Film Committee of the Allied, which associated film organisations from all the European governments-in-exile that had their seats in Great Britain. The main objective of the Polish Film Office was to inform public opinion of war vicissitudes of Polish citizens, of the fate of the country under the German occupation and of the Polish army getting ready to fight the enemy. The addressees of such messages were cinema goers in Great Britain, citizens of the Allied and neutral countries, beneficiaries of the Polish centres all over the world and military units. It goes without saying that the films made by the Office had to be in two or more linguistic versions.
Po klęsce Francji polskie ekipy filmowe, które do tej pory pracowały w Paryżu, zostały zmuszone do ewakuacji do Londynu, gdzie trwała intensywna akcja reaktywowania polskiego rządu na emigracji. Z inicjatywy Eugeniusza Cękalskiego przy Ministerstwie Informacji i Dokumentacji RP powstało Polskie Biuro Filmowe, którego kierownikiem został pomysłodawca przedsięwzięcia. Placówka weszła w skład Filmowego Komitetu Sprzymierzonych, do którego należały komórki filmowe innych rządów emigracyjnych z całej Europy, mających swe siedziby na terenie Wielkiej Brytanii. Głównym celem produkcyjnym londyńskiego biura miało być informowanie szerokiej opinii publicznej o wojennych losach Polaków, sprawie okupowanego kraju i szykującej się do walki z Niemcami polskiej armii. Adresatem tych produkcji była widownia kin brytyjskich, obywatele krajów sprzymierzonych i neutralnych oraz beneficjenci ośrodków polonijnych i placówki wojskowe. Stąd wyłoniła się potrzeba produkcji filmów w dwu lub więcej wersjach językowych.
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2015, 3; 135-144
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trudna sztuka koprodukcji. O pierwszym powojennym filmie polsko-czechosłowackim „Zadzwońcie do mojej żony” (1958) Jaroslava Macha
The Difficult Art of Co-Productions: The First Post-War Polish-Czechoslovak Film “What Will My Wife Say To This?” (1958) by Jaroslav Mach
Autorzy:
Ciszewska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341989.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
koprodukcja
Jaroslav Mach
kino powojenne
współpraca polsko-czechosłowacka
co-production
postwar cinema
Polish-Czechoslovak cooperation
Opis:
Autorka analizuje polsko-czechosłowacką koprodukcję filmową Zadzwońcie do mojej żony (Co řekne žena, reż. Jaroslav Mach, 1958) w optyce produkcyjno-kulturowej. W artykule zostało zarysowane tło metodologiczne umożliwiające badanie koprodukcji w krajach socjalistycznych; następnie autorka przedstawiła główne uwarunkowania współpracy polsko-czechosłowackiej w latach 1948-1958. Analiza powstawania filmu Zadzwońcie do mojej żony, pierwszej powojennej koprodukcji polsko-czechosłowackiej, ukazuje realizację filmu jako pole ścierania się sprzecznych dążeń i interesów.
The author looks at the Polish-Czechoslovak co-production What Will My Wife Say to This? (Co řekne žena?, dir. Jaroslav Mach, 1958) through the lens of production and culture. This article presents methodology that enables the study of co-production in the socialist countries. Further the author presents the main determinants of Polish-Czechoslovak cooperation in the years of 1948-1958. The analysis of the making of the film What Will My Wife Say to This?, the first post-war Czechoslovak-Polish co-production, shows the making of a film as a field of clashing of conflicting aspirations and interests.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2016, 95; 162-174
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chałat czy frak? Spór wokół produkcji filmu jidysz w przedwojennej Polsce
Khalat or Tailcoat? The Dispute over the Production of the Yiddish Film in Pre-War Poland
Autorzy:
Sitkiewicz, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806635.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
kino polskie
kino żydowskie
kino jidysz
film żydowski w Polsce
Polish Cinema
Jewish Cinema
Yiddish Cinema
Yiddish Film in Poland
Opis:
Produkcja filmów jidyszowych w Polsce lat 30. budziła skrajne reakcje wśród twórców, polityków, publicystów oraz widzów. Reakcje te odcisnęły ślad w przedwojennej publicystyce, we wspomnieniach, wywiadach i tekstach programowych. Na podstawie źródeł w języku polskim, jidysz i angielskim (wiele z nich nie było dotychczas przywoływanych w literaturze przedmiotu) autor zrekonstruował nieformalną dyskusję na temat funkcji, tożsamości i stylu kina żydowskiego w przedwojennej Polsce. Spory koncentrowały się wówczas wokół czterech głównych problemów: do kogo adresować film jidysz i jak uzasadnić jego istnienie w epoce naznaczonej antysemityzmem i groźbą wojny? jak definiować artystyczność filmu jidysz i uciec od odium szundu (żydowskiego kiczu)? jak wpisać się w szerszy projekt nowoczesnej kultury jidysz lub kultury żydowskiej?; jaką strategię obrać wobec kinematografii polskiej, w ramach której powstają filmy jidyszowe? W tekście zostają też poruszone kwestie szczegółowe, jak chociażby recepcja kina żydowskiego czy kontrowersje (polityczne, religijne, finansowe) związane z produkcją konkretnych filmów.
The production of Yiddish films in Poland in the 1930s caused a lot of controversy among filmmakers, politicians, critics and viewers. These reactions left their mark on pre-war journalism, in memoirs, interviews and manifestos. The article reconstructs an informal discussion on the function, identity and style of Jewish cinema in prewar Poland, based on Polish-, Yiddish- and English-language sources (many of which have not yet been cited in relevant literature). The dispute revolved around four main issues: What is the perfect audience for Yiddish film and how to justify such film production in an era marked by anti-Semitism and the threat of war?; How to define the artistic aspects of Yiddish film and how to avoid shund (Jewish kitsch)?; How to fit into the broader project of modern Yiddish or Jewish culture?; How to relate to Polish cinema industry which produces films in Yiddish? The article also deals with a number of specific issues, such as the reception of Jewish cinema or controversies (political, religious, financial) related to the production of particular films.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2022, 120; 6-27
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Procesy emancypacyjne filmowego gatunku sf w powojennej Czechosłowacji a Lemowskie reperkusje. Wstępny rekonesans
Emancipatory Processes of The Sci-Fi film in Post-War Czechoslovakia and its Repercussions in Lem. An Introductiory In-Vestigation
Autorzy:
Nowakowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179631.pdf
Data publikacji:
2015-12-03
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
sci-fi
Stanisław Lem
adaptation
sci-fi literature
Czech film
fantastyka
adaptacja filmowa
literatura SF
film czeski
Opis:
Artykuł przedstawia pierwsze ważne filmy science fiction powstałe w Czechosłowacji w trzech dekadach – latach 40., 50. oraz 60. ubiegłego wieku, pokazując, że stanowią one podwaliny tego typu kina u naszych południowych sąsiadów. Wszystkie realizują odmienny model ekranowej fantastyki, lecz w odróżnieniu od Krakatit (1948). Otakara Vávry nadającego mu rys pesymizmu, inny od humanistycznego optymizmu literackiego pierwowzoru (powieść K. Čapka) i wtłaczającego go w kontekst powojennych zagrożeń atomowych, a także feerycznego, pełnego wdzięku XIX-wiecznej grawiury ilustrującej powieści Julesa Verne’a filmu Karela Zemana Diabelski wyna-lazek (1958), to właśnie najpóźniej powstała (niezaznaczona w napisach czołowych) adaptacja powieści Stanisława Lema Obłok Magellana, zatytułowana – Ikaria XB-1 (1963) w reżyserii J. Poláka okazał się najbardziej nowoczesnym, bo stawiającym na realizm, utworem czeskiego kina SF tamtego okresu.
The article presents the first important science fiction films made in Czechoslovakia in three decades, 40s, 50s and 60s of the 20th century, in order to show that they constitute the basis of this type of cinema-tography in Poland’s southern neighbour. They reflect various models of film fantasy from a pessimistic note in Krakatit (1948) by Otakar Vávra, different from the humanistic optimism of its literary prototype (novel by K. Čapek) put in the context of the post-war nuclear threats to a vivid and graceful 19th century gravure illustrating the novels of Jules Verne in the film by Karel Zeman Vynález zkázy (1958). The last to be made was an adaptation of Stanisław Lem’s novel Obłok Magellana, titled – Ikaria XB-1 (1963) (not mentioned in the opening credits) directed by J. Polák which turned out to be the most modern sci-fi film of the times because of its realism.
Źródło:
Porównania; 2015, 17; 67-75
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tropem modlitwy, czasem dwóch. Chrześcijaństwo w kinie polskim (do roku 1989)
Following the Prayer, Sometimes One, Sometimes More: Christianity in Polish Cinema until the Year 1989
Autorzy:
KORNACKI, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047453.pdf
Data publikacji:
2020-01-13
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
film polski, kino II RP, polskie kino powojenne, religia w filmie, modlitwa w filmie, Jerzy Kawalerowicz, Andrzej Wajda, Krzysztof Kieślowski
Polish movies, the cinema of the Second Republic of Poland, Polish post-war feature films, religion and film, prayer and film, Jerzy Kawalerowicz, Andrzej Wajda, Krzysztof Kieślowski
Opis:
Z okazji 1050. rocznicy Chrztu Polski autor przygląda się obecności chrystianizmu w kinie polskim do 1989 roku. Dla zilustrowania ewolucji tego zagadnienia autor wykorzystał metodę pars pro toto – w różnych okresach historii rodzimego kina starał się odnaleźć scenę modlitewną (bądź scenę z modlitwą związaną), która byłaby reprezentatywna nie tylko dla filmu, ale także dla szerszego tła historyczno-filmowego, a zarazem religijnego i społeczno-politycznego. Prokatolickość i promaryjność filmu Drugiej Rzeczypospolitej ilustruje scena z filmu Pod Twoją obronę (1933, reż. E. Puchalski, J. Lejtes), ofensywę ideologiczną marksizmu – scena zbiorowej modlitwy różańcowej z filmu Ostatni etap (1948, reż. W. Jakubowska). Skrajnie negatywną ocenę religii w okresie stalinizmu autor odnajduje w scenach z filmu Uczta Baltazara (1954, reż. J. Zarzycki). O erozji religijności nowego pokolenia twórców filmowych z roczników 20. – tak zwanych Kolumbów – świadczy zaś Pokolenie (1955, reż. A. Wajda). Kampanię antyklerykalną lat 60. (także na gruncie kina) ilustruje scena modlitwy z filmu Matka Joanna od aniołów (1961, reż. J. Kawalerowicz). Zmianę podejścia do religii katolickiej kolejnego pokolenia twórców (z roczników 30.) symbolizuje scena z filmu Iluminacja (1973, reż. K. Zanussi). W scenach modlitw z filmów powstających na przełomie lat 70. i 80., takich jak Człowiek z żelaza (1981, reż. A. Wajda), Przypadek (1981, reż. K. Kieślowski), Przewodnik (1984, reż. T. Zygadło) i cyklu Dekalog (1988, reż. K. Kieślowski), autor odnajduje ślady uznania przez twórców rangi katolicyzmu i Kościoła katolickiego w Polsce w różnych aspektach: politycznym, społecznym, moralnym oraz metafizycznym.
On the occasion of the 1050th anniversary of the baptism of Poland the author looks at the manifestations of Christianity in Polish cinema until the year 1989. In order to illustrate the evolution of this subject, the author uses the pars pro toto method applied to various periods of the national cinematography: in each case he attempts to find a scene of prayer (or one related to a prayer) in a particular film that might be considered as representative not only of the movie in question, but also of a broader background comprising the history of Polish cinematography as well as the social and political reality of the given period. Thus, there is a scene in the movie Pod Twoją obronę [“Beneath Thy Protection”] (1933, by E. Puchalski and J. Lejtes) in which one can clearly see a favorable climate for Polishness and for the cult of the Virgin Mary, whereas another scene showing a Rosary prayer, one from the movie Ostatni etap [“The Last Stage”] (1948, by W. Jakubowska), illustrates the ideological offensive of Marxism. The author finds an extremely negative assessment of religion in the times of Stalinism, particularly in the discussed scene from Uczta Baltazara [“Balthazar’s Feast”] (1954, by J. Zarzycki). Furthermore, the piece Pokolenie [“A Generation”] (1955, by A. Wajda) tells us a lot about the erosion of the religiousness of today’s artists born in the 1920’s (of the so-called generation of Columbuses). Matka Joanna od aniołów [“Mother Joan of the Angels”] (1961, by J. Kawalerowicz) in turn clearly presents the campaign against ‘clericalism’ characteristic of the 1960’s in Poland. A scene from Iluminacja [“The Illumination”] (1973, by K. Zanussi) shows how the attitude towards religion shifted in the Polish cinema. In the scenes of prayers present in the movies of the turn of the 1980’s, such as Człowiek z żelaza [“Man of Iron”] (1981, by A. Wajda), Przypadek [“Blind Chance”] (1981, by K. Kieślowski), Przewodnik [“The Guide”] (1984, by T. Zygadło), and the series Dekalog [“The Decalogue”] (1988, by K. Kieślowski), the author can see hints of the appreciation of the rank of Catholicism and the Catholic Church in Poland in the aspects of politics, society, morality and metaphysics.
Źródło:
Ethos; 2016, 29, 3 (115); 214-234
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O pewnych aspektach poetyki przekładu filmowego
Selected aspects of poetics of film translation
Autorzy:
Paszkowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311940.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
film translation
Cold War subtitles
voice-over
dubbing
amateur translation
Opis:
Film translation is often referred to as a “necessary evil”. This is because the translated lines tend to be simplified in the process of audiovisual translation. It is estimated that the dialogue in a film translation might be shortened by up to 30–40% compared to the original text. However, it should be borne in mind that film dialogues are an integral part of the film’s image and serve not only an informative but also a poetic function. Thus, when translating the characters’ statements, one should consider not only the semantic aspect but also the stylistic elements used in the material, particularly repetitions, contrasting juxtapositions of foreground and background dialogues, and references to musical works. The article presents the conclusions of the author’s research based on five translation variants of the film Cold War into Russian.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2023, 4 (184); 204-214
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filmowy Mińsk (1915–1918) – polskie doświadczenie podczas Wielkiej Wojny
Cinematic Minsk (1915–1918) – Polish experience during the Great War
Autorzy:
Guzek, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/923310.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Polish film
Great War
film in the Russian Empire
silent cinema
Opis:
Polish film life in the Eastern Borderlands of the former Republic of Poland is replete with numerous white spots. During World War One, however, activity was quite intense, as evidenced by book-length studies on Vilnius, Lviv and even Kiev. Minsk, the future capital of Belarus, also had its own film-related Polish culture. The article focuses on the functioning of Minsk cinemas and their repertoire, as well as the Polish accents associated with them, which repeatedly had a mobilizing and identitarian character around which the national community of this provincial city was organized. Minsk’s border status means its cinematographic ancestry can be claimed by various national cinematographies, including Russian and Belarusian, but the source query and resulting findings clearly indicate that in the years of the Great War, this center was most strongly associated with Polish culture
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2019, 26, 35; 147-158
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prisoner-of-war stories in the movies (the case of Andrzej Munk’s Eroica)
Historie jeńców wojennych w filmach (przypadek Eroiki Andrzeja Munka)
Autorzy:
Matuchniak-Mystkowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041286.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Eroica
film polski
recepcja filmowa
II wojna światowa
jeńcy wojenni
oflagi
socjologia historyczna
socjologia filmu
socjologia sztuki
Polish film
film reception
World War II
prisoners of war
oflags
historical sociology
sociology of film
sociology of art
Opis:
This paper analyses Polish feature films which deal with the subject of POW camps during World War II, especially the so-called oflags (German: Offizierslager), i.e. Wehrmacht camps for officers. In Poland, nearly 200 feature films about World War II and the Nazi occupation were made in 1945–1999, with only eight raising the topic of POW camps. Eroica directed by Andrzej Munk is one of the first examples, and the best-known one. It depicts the social world of the oflags in a grotesque and ironic light, which was acclaimed by film experts but criticised by historians. The theoretical and methodological approach used in the sociology of art and in historical sociology can be invoked to analyse all the elements of the communication system: the creator, the work, and the audience in their social and historical context. The sociological analysis presented here only concerns the content of the film (the juxtaposition of “the truth of time” and “the truth of the screen”) and its social reception among different categories of viewers, each with their specific competences. The theoretical concepts developed by S. Ossowski, A. Kłoskowska, P. Francastel, E. Panofsky and P. Bourdieu are used here, alongside historical and sociological analyses of POW camps (D. Kisielewicz, A. Matuchniak-Mystkowska). The paper presents a certain research idea and describes methods that can be used to pursue it.
W artykule przeanalizowano polskie filmy fabularne poruszające tematykę obozów jenieckich w czasie II wojny światowej, zwłaszcza tzw. Oflagów (niem. Offizierslager), czyli obozów Wehrmachtu dla oficerów. W Polsce w latach 1945–1999 nakręcono blisko 200 filmów fabularnych o II wojnie światowej i okupacji hitlerowskiej, a tylko osiem poruszyło temat obozów jenieckich. Eroica w reżyserii Andrzeja Munka to jeden z pierwszych przykładów i najbardziej znany. Przedstawia społeczny świat oflagów w groteskowym i ironicznym świetle, docenionym przez filmoznawców, ale skrytykowanym przez historyków. Podejście teoretyczne i metodologiczne stosowane w socjologii sztuki i socjologii historycznej może posłużyć do analizy wszystkich elementów systemu komunikacji: twórcy, dzieła i odbiorcy w ich kontekście społecznym i historycznym. Przedstawiona tutaj analiza socjologiczna dotyczy jedynie treści filmu (zestawienie „prawdy czasu” i „prawdy ekranu”) i jego społecznego odbioru wśród różnych kategorii widzów, z których każdy posiada określone kompetencje. Wykorzystuje się tu koncepcje teoretyczne opracowane przez S. Ossowskiego, A. Kłoskowską, P. Francastela, E. Panofsky’ego i P. Bourdieu, obok analiz historyczno-socjologicznych obozów jenieckich (D. Kisielewicz, A. Matuchniak-Mystkowska). W artykule przedstawiono pewną ideę badawczą i opisano metody, które można wykorzystać do jej realizacji.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 2020, 73; 55-76
0208-600X
2353-4850
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Parodia flmowa
Film Parody
Autorzy:
Hendrykowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/917704.pdf
Data publikacji:
2014-01-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
parody
film parody
comic effect
catharsis
contemporary culture
dialogue
war games
rebellion
versus
subversivity
other speak
film poet
parodia
pariodia filmowa
Opis:
Film parodies are now attracting more popular interest than at almost any time in their history except the first two decades of the 20th century (golden era of film parody). The contemporary renewal of parody is an attractive phenomenon of popular culture. To analyse and recontextualize this renewal of parodistic paradigm in film supporting by new media (spontaneous net art) Hendrykowski has compiled a wide-ranging panorama and collection of classic examples made by many famous but also unknown film-makers. Underlying the entire collection is the author’s personal belief that parody can be divers and rich as particular form of cultural rebellion and social catharsis – by turns comic effect and confusing dialogue in polemical confrontation with common opinion and public point of view established by parodied original.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2014, 14, 23; 5-14
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Approaches to the History of the American Civil War in Margaret Mitchell’s Gone With the Wind and its Film Adaptation by Victor Fleming
Autorzy:
Jarosz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/504726.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Komisja Nauk Filologicznych Polskiej Akademii Nauk, Oddział we Wrocławiu
Tematy:
American Civil War
the Reconstruction Period
Margaret Mitchell
history
film adaptation
Opis:
Gone With the Wind, a bestseller written in 1936 by Margaret Mitchell is a novel and unique chronicle narrating the events of the American Civil War and the Reconstruction Period, presented from the Southern point of view. The novel and its film adaptation by Victor Fleming are two American masterpieces and both have been objects of numerous research. However, the film seems to have overshadowed the book, as not much research has been done on the latter so far. Although historical information gathered by the author happens to be amazingly abundant and accurate, the novel has been neglected in the field of historical novels. While the novel constitutes (almost a personal) representation of the Civil War era seen by Margaret Mitchell, told from the point of view of a Southerner, the film omits numerous historical details and interprets some of them individually, making it an adaptation of the novel, and not of the history. As a result, the film can be seen as a performance within a performance. Alterations of the historical information presented by the filmmakers could be the result of censorship or lack of recognition of the sensitivity towards understanding the war. In other cases, it could be the result of a deliberate artistic action in order to make the content of the film more melodramatic. The task of adapting the novel of a thousand pages in a film was complex and resulted in a limitation of the content that was to be transferred. Therefore, the film makers chose to limit the historical information. The film centers on the protagonist, Scarlett O’Hara and does not represent the War. In fact, the war only constitutes the background for the plot presented. The film omits and limits some information, which sounds very logical considering the dense form of the novel. The aim of this work is to compare the official historical version of the American Civil War recognized to be “reliable” by historians with its literary and film adaptations and investigate the refl ection of the war in both.
Źródło:
Academic Journal of Modern Philology; 2013, 2; 27-38
2299-7164
2353-3218
Pojawia się w:
Academic Journal of Modern Philology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powrót do ruin. O atrakcyjności niemieckiego powojnia
Autorzy:
Gortat, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/45462927.pdf
Data publikacji:
2023-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
rubble films
Second World War
American film
British film
post-war Germany
ruins
National Socialism
Opis:
One of the most important dates in Germany’s postwar history was May 6, 1955, when the Federal Republic joined the North Atlantic Alliance, an event which perfectly reflected the dynamics of geopolitical changes that had taken place in the ten years since the end of World War II. The article focuses on the depictions of the German civilian population in selected motion pictures which, at least in theory, do not hold ordinary Germans responsible for war crimes. A look at the German war-torn landscape and its functionality will play an important role in the analysis, as it is against this background that the key plot lines are developed. Emphasis is placed on the allegorical and metaphorical significance of the ruins and their hidden meanings. The films under investigation are works created independently of German cinematography (except for two recent international co-productions). This is because the purpose of the analysis is to present the changing attitudes of filmmakers representing nations hostile to Germany until 1945 to the civilian population of ruined German cities. These attitudes, it is worth emphasizing, sometimes stand in opposition to the prescribed perception of Germany and Germans resulting from Cold War political realities and dictating that the nation be treated with sympathy, trust, friendship, and love as a new ally
Źródło:
Załącznik Kulturoznawczy; 2023, 10, 10; 333-362
2392-2338
Pojawia się w:
Załącznik Kulturoznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The trouble of gender sin in post-Yugoslav film – in the name of the father
Autorzy:
Bogojević, Maja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/923151.pdf
Data publikacji:
2018-12-22
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
gender
film
Yugoslav
post-Yugoslav
war
auteur
gaze
patriarchy
cinematic representation
Opis:
Post-Yugoslav film art is, similarly to Yugoslav cinema, exemplary of masculine cultural domination, approaching socio-national themes in a highly gendered mode and reflecting a return to patriarchy, more brutal than that during the existence of Yugoslavia. A new generation of cinéasts explores, with a backlash mixture of contempt and compassion, the themes of violence, displaying a new assault on female emancipation, which seemed to be in line with the socio-political context of rising nationalist movements that led to the bloody events of the Yugoslav war in 1991. The female character is re-located to a place traditionally assigned to women not as the subject of narrative or discourse, but as the object of love and/or hatred by a masculine subject. The films chosen to be analysed here are full-length auteur feature films – Virgina, Grbavica, Djeca, Bure baruta, with a specific focus on the work by Danis Tanović – are not representative of post-Yugoslav cinema, but as rare exceptions demonstrate that, contrary to the dominant post-Yugoslav public opinion, both the Yugoslav wars and post-war traumatic realities remain cinematically unexplored.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2018, 23, 32
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies