Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "trilobite" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-28 z 28
    Tytuł:
    Ontogeny of a new cyrtosymboline trilobite from the Famennian of Morocco
    Autorzy:
    Loresey-Aubril, R
    Feist, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20463.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    trilobite
    cyrtosymboline trilobite
    Famennian
    Trilobita
    ontogenesis
    Proetoidea
    Cyrtosymbolinae
    protaspis
    remains
    Morocco
    paleontology
    Opis:
    Abundant trilobite remains were recovered from late mid−Famennian marlstones from various sites in Eastern Tafilalet, southeast Morocco. All belong to a single taxon previously identified as Cyrtosymbole (Waribole) prima. This taxon is designated the type species of Osmolskabole gen. nov. A redefinition of this species, including the description of newly discovered, disarticulated exuviae both in limestone and silicified state of preservation, is given. In particular, silicified sclerites of various sizes allow the first complete growth series of a cyrtosymboline proetid to be presented. The close morphological resemblance of its protaspid stages to known proetoid larvae emphasizes the homogeneity of the early ontogeny in this superfamily. The Famennian proetoid anaprotaspis is also of comparable size to that of other Devonian proetoid larvae. However, their size−range is much less than that observed in Carboniferous larvae. This suggests that the survival of proetoid trilobites at the Frasnian−Famennian Kellwasser crisis did not result from a modification of the developmental strategy, as it might have been the case at the terminal Devonian extinction event. Moreover, O. prima possesses a plectrum from the metaprotaspid to the mid meraspid periods. This implies that the natant hypostomal condition is not steadily acquired early in the ontogeny of the Proetida. Thus we preclude the use of this character in the diagnosis of this order.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2005, 50, 3
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Enrolment in a Middle Ordovician agnostoid trilobite
    Autorzy:
    Bruton, D L
    Nakrem, H.A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22605.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    trilobite
    Trilobita
    preservation
    Agnostida
    Middle Ordovician
    Virginia
    Ordovician
    agnostoid trilobite
    Edinburg Formation
    life habit
    Trinodus elspethi
    paleontology
    Opis:
    Study of silicified material of Trinodus elspethi, from the Edinburg Formation, Virginia, USA, shows there is no gliding of distal parts of segments but an articulating furrow and opposing flange with prongs, acting as apodemes for muscle attachment, allowed cephalon and thorax to move as a single unit. Articulation between thorax and pygidium was more rigid with prongs from the thorax articulating in sockets on the pygidium. Support is given to the view that agnostoids lived partially enrolled with cephalon and pygidium gaping. They are unique in lacking an articulating half−ring between cephalon and thorax and the hinge joint is modified medially to provide an opening for what is interpreted as an exhalatory organ through which water passed during feeding and swimming. Peculiarities of the thorax are connected with the presence of only two thoracic segments articulating as a unit with distal tips directed anteriorly rather than posteriorly. Otherwise articulating half rings are present in the rest of the thorax and pygidium and lack of articulating facets is not unique. It is concluded that agnostoids can be shown to be trilobites.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2005, 50, 3
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Upper Cambrian trilobite biostratigraphy and taphonomy at Kakeled on Kinnekulle, Vastergotland, Sweden
    Autorzy:
    Terfelt, F
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20589.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    depositional environment
    trilobite
    Trilobita
    Sweden
    Upper Cambrian
    biostratigraphy
    Cambrian
    paleontology
    Opis:
    A section through the Upper Cambrian black shales and limestones at Kakeled on Kinnekulle, Västergötland, Sweden, extends from the lower–middle part of the Agnostus pisiformis Zone into the Peltura scarabaeoides Zone. Fossils are usually preserved only in the stinkstones, but in the A. pisiformis Zone trilobites can be found also in the shales. Lithologically, the stinkstones can be subdivided into primary coquinoid limestone, which include the majority of the fossils, and early diagenetically formed limestone. The orientation of cephala and pygidia of A. pisiformis were measured on four shale surfaces and one stinkstone surface. The majority of the shields were deposited with the convex side up and showed a preferred orientation, suggesting that their positions were affected by currents. Above the A. pisiformis Zone the section comprises the Olenus/Homagnostus obesus Zone (0.30 m), the upper part of the Parabolina spinulosa Zone (0.05 m), the Peltura minor Zone (1.15 m), and the Peltura scarabaeoides Zone (2.50 m). The Leptoplastus and Protopeltura praecursor zones are missing. The Olenus/H. obesus Zone is represented only by the O. gibbosus and O. wahlenbergi subzones, whereas the O. truncatus, O. attenuatus, O. dentatus, and O. scanicus subzones are missing.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2003, 48, 3
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Revision of the late Ordovician trilobite Holotrachelus punctillosus [Tornquist, 1884] from Dalarna, Sweden
    Autorzy:
    Suzuki, Y
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20129.pdf
    Data publikacji:
    2001
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    trilobite
    Cheiruridae
    Trilobita
    Sphaerexochinae
    late Ordovician
    Sweden
    Proetida
    Ordovician
    Holotrachelus
    Boda Limestone
    Holotrachelus punctillosus
    Opis:
    Holotrachelus punctillosus from the Boda Limestone (Ashgill, Upper Ordovician) of Sweden is redescribed. The systematic position of this problematic species is discussed. Its distinctive morphology appears to be the result of an adaptation towards illaenid life habits. The pygidial morphology, with the extra-fulcral field developed as segmental pleural spines, makes an assignment possible to only four Ordovician groups, namely the Remopleuridioidea, Odontopleuroidea, Lichoidea and Cheiruroidea. Of these, the former three are so different that a direct affiliation is out of the question. Similarities with the Cheiruroidea are the more persuasive, particularly after a misinterpretation of the facial suture is corrected and some other problems are sorted out. It is suggested that the Holotrachelinae are placed within the Cheiruridae, where it may have special affinities to the Sphaerexochinae.
    W pracy przedstawiono redeskrypcję trylobita Holotrachelus punctillosus, pochodzącego ze szwedzkich wapieni Boda (aszgil, górny ordowik) i omówiono pozycję systematyczną tego problematycznego gatunku. Jego charakterystyczna morfologia wydaje sie być związana z przystosowaniem do trybu zycia typowego dla Illaenidae. Morfologia pygidium, z polem pozawidełkowym rozwiniętym w postaci członowanych kolców pleuralnych, umożliwia zaliczenie holotrachelusa do jednej z czterech ordowickich nadrodzin: Remopleuridioidea, Odontopleuroidea, Lichoidea lub Cheiruroidea. Holotrachelus wykazuje najwieksze podobieństwo do Cheiruroidea, zwłaszcza po skorygowaniu mylnej interpretacji szwu policzkowego. Autor sugeruje, że Holotrachelinae należy umieścić w obrębie Cheiruridae, przy czym najbliższe pokrewieństwa mogą je łączyć ze Sphaerexochinae.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2001, 46, 3
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    New location of the well-known Ordovician trilobite Asaphus expansus (Wahlenberg, 1821) from north-western Poland
    Autorzy:
    Borowski, Tomasz
    Daniszewski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031283.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
    Tematy:
    Asaphus expansus
    Ordovician
    Paleozoic
    Wahlenberg
    north-western Poland
    trilobite
    Opis:
    This report documents the new location of the representative Ordovician trilobite Asaphus expansus. This well-known trilobite was discovered in the “Storkowo” Mining Plant in the central part of the West Pomeranian Province in Poland.
    Źródło:
    World News of Natural Sciences; 2021, 34; 82-87
    2543-5426
    Pojawia się w:
    World News of Natural Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The type species of Cyrtosymbole and the oldest [Famennian] cyrtosymboline trilobites
    Autorzy:
    Feist, R
    Lerosey-Aubril, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22254.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    cyrtosymboline trilobite
    trilobite
    Famennian
    Trilobita
    Cyrtosymbole
    ontogenesis
    Cyrtosymbolinae
    Proetidae
    Devonian
    Dechenella escoti
    paleontology
    Opis:
    The hitherto poorly known type species of Cyrtosymbole, i.e., Dechenella escoti, is redescribed on the basis of an abundant new material recovered from the early Famennian Lower Griotte Limestone Formation at La Tourière, near Cabrières, southern France. It includes sclerites (hypostome, librigenae, thoracic segments and external surface of the pygidium) that previously were either unknown, or represented by poorly preserved and incomplete specimens, together with a full suite of post−protaspid growth stages. The latter has revealed that certain characters, in particular the preglabellar region and postocular facial sutures, show marked changes between the early and late holaspid stages. In the past, some species have been based on immature specimens; for example the lectotype of C. escoti is an early holaspis, and the characters that it displays have been regarded as diagnostic of the genus. For confident specific assignments in cyrtosymboline trilobites it is important, therefore, to have to hand sufficient material, including late holaspids. A revised diagnosis of Cyrtosymbole is given, and only those species that share diagnostic adult characters with C. escoti are assigned to it. Insights into early growth development exemplified by C. escoti and allies corroborate the attribution of the Cyrtosymbolinae to the Proetidae.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2005, 50, 3
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Systematic relationships of the blind phacopine trilobite Trimerocephalus, with a new species from Causses-et-Veyran, Montagne Noire
    Autorzy:
    Cronier, C
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22111.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    Montagne Noire
    Famennian
    trilobite
    Upper Devonian
    Trilobita
    Phacopinae
    Trimerocephalus
    new species
    France
    paleontology
    Opis:
    The paper describes a new species of blind trilobite from the lower Fammenian of Concours−le−Haut at Causses−et−Veyran, Montagne Noire (France). Trimerocephalus (Trifoliops) nigritus subgen. et sp. nov. is assigned to a new subgenus together with Tr. (Trif.) trifolius (Osmólska, 1958). This grouping is supported by the results of phylogenetic analysis of thirteen species attributed to the Fammenian genus Trimerocephalus McCoy, 1849; of 16 previously known species attributed to this genus, only 12 were represented by data of quality sufficient to be included in the analysis, using 23 morphological characters. The Frasnian phacopine Acuticryphops acuticeps (Kayser, 1889) is used as the outgroup. The three most parsimonious trees have a length of 51 steps and a consistency index of 0.82. The new subgenus Trifoliops forms a clade together with Trimerocephalus? steinachensis (Richter and Richter, 1926), supported by an exclusive synapomorphy: widening of the cephalic antero−lateral border. Tr.? steinachensis seems to be more closely related to Tr. (Trif.) trifolius (sharing two synapomorphies) and may represent a more derived taxon (possibly deserving a separate subgeneric status). The remanig Trimerocephalus species are not formally assigned to subgeneric taxa, pending further studies (their relationships are shown in cladograms). The results do not confirm the classification suggested by Chlupač (1966) for Trimerocephalus.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2003, 48, 1
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Red Devonian trilobites with green eyes from Morocco and the silicification of the trilobite exoskeleton
    Autorzy:
    Klug, C
    Schulz, H.
    De Baets, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22483.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    trilobite
    silicification
    diagenesis
    Trilobita
    Morocco
    paleontology
    mud mound
    taphonomy
    exoskeleton
    transgression
    Devonian
    Opis:
    Latest Emsian (Early Devonian) sediments at the famous mud−moundand trilobite−locality Hamar Laghdad (Tafilalt, Morocco) yielded some red−coloured remains of phacopid trilobites. Closer examination revealed that the eyes of these phacopids are often greenish in colour. EDX−analyses showed that the lenses retained their original calcitic composition, possibly greenish due to Feand Mn−impurities, while most of the exoskeleton was silicified. The silicified parts contain elevated concentrations of iron which causes the red colour. This phenomenon is explained by the porosity of the exoskeleton in contrast to the homogeneous and massive construction of the lenses and their Mg−content. These incompletely silicified trilobites enabled a reconstruction of the silicification process in trilobites. Their diagenetic alteration probably occurred as a result of events associated with the Cretaceous transgression.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2009, 54, 1; 117-123
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    New genus of dimeropygid trilobites from the earliest Ordovician of Laurentia
    Autorzy:
    Adrain, J.M.
    Westrop, S.R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21221.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    Dimeropygidae
    Hystricuridae
    Ordovician
    silicified fossil
    Trilobita
    dimeropygid trilobite
    new genus
    paleontology
    trilobite
    fossil
    Ibexian
    locality
    stratigraphy
    ecology
    systematics
    Opis:
    The new genus Tulepyge includes a type species, T. tulensis nov., from the Barn Canyon Member of the House Formation, western Utah, USA, and T. paucituberculata from the Broom Point Member of the Green Point Formation, western Newfoundland, Canada. Both species are earliest Ordovician in age, with occurrence immediately above the Cambrian–Ordovician boundary. Together with the hystricurid taxon Millardicurus, the new genus is likely to serve as an indicator fossil for the Cambrian–Ordovician boundary in Laurentia, as it is already known from different biofacies on opposite margins of the continent. Tulepyge is not closely comparable with contemporaneous taxa assigned to Hystricuridae but in its dorsally convex and coarsely tuberculate exoskeleton it resembles taxa which have been referred to Dimeropygidae, most of which are considerably younger in age.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2006, 51, 3
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trilobite faunal dynamics on the Devonian continental shelves of the Ardenne Massif and Boulonnais (France, Belgium)
    Autorzy:
    Bignon, A.
    Cronier, C.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21493.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    Trilobita
    trilobite
    fauna dynamics
    fauna succession
    Devonian
    continental shelf
    Ardenne Massif
    Boulonnais region
    France
    Belgium
    Opis:
    During the Devonian the sedimentation on the continental shelves of Ardenne Massif and Boulonnais has changed from a mixed siliciclastic-carbonate ramp (Eifelian), through a carbonate barrier reef (Givetian) and then to a detritic influx with local mud-mounds (Frasnian). Here we analysed the faunistic dynamics of the trilobite associations through the changing environment. We used multivariate analyses (clustering and ordering) to discriminate the trilobite associations within 67 different samples. Three previously known communities and one new were recognised: the Eifelian Mixed association, the Givetian Dechenella association and the two Frasnian Bradocryphaeus and Scutellum-Goldius associations. These trilobite faunas present a progressive ecological specialisation. The Mixed association occurs both in the ramp or carbonated (local reef developed on the ramp) facies without any significant difference in its composition. The Dechenella fauna occurs preferentially close to barrier reefs, but can also survive during short periods of detrital input. The two Frasnian communities show a strong relationship with their environment. The Scutellum-Goldius association is only found in reef systems, whereas the Bradocryphaeus flourishes exclusively in lateral facies.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2015, 60, 4
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    On the trilobite family Staurocephalidae
    O rodzinie Trylobitów Staurocephalidae
    O semejjstve Trilobitov Staurocephalidae
    Autorzy:
    Kielan, Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22170.pdf
    Data publikacji:
    1957
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Opis:
    The ventral cephalic sutures of the genus Staurocephalus Barrande, 1846, are described and are shown to be eu-ptychopariid type, the rostral plate being extremely large. The origin of this structure in Staurocephalus is discussed. The similarities between Staurocephalus and Oedicybele Whittington, 1938, are pointed out and the two genera are taken to constitute a separate family - the Staurocephalidae. Staurocephalus clavifrons Angelin , Staurocephalus sp.a, Staurocephalus sp.b, Staurocephalus sp.c, and Oedicybele kingi Whittington are described.
    Stanowisko systematyczne rodzaju Staurocephalus Barrande, 1846, było wielokrotnie dyskutowane i rodzaj ten był zaliczany bądź do rodziny Cheiruridae bądź do Encrinuridae. Dowody przemawiające za wydzieleniem tego rodzaju z Cheiruiridae były omawiane m. in. p rzez Reeda (1898), Kinga (1920), Warburg (1925 ), Opika (1937) oraz Prantla i Pribyla (1947), przy czym ci ostatni autorzy utworzyli dla niego podrodzinę Staurocephalinae w obrębie Encrinuridae. Należy podkreślić, że King (1920), na podstawie studiów nad budową hypostomu staurocefalusa, wypowiedział pogląd, że trudno jest znaleźć rodzinę o podobnej budowie hypostomu. Hypostom staurocefalusa jest odległy zarówno od typu cheiruridowego, jak i enkrinuridowego. Budowa hypostomu staurocefalusa potwierdza, zdaniem Kinga , pogląd, że rodzaj ten powinien być wydzielony z Cheiruridae, lecz, z drugiej strony . nie przemawia za włączeniem go do Encrinuridae. Przeprowadzając studia nad fauną trylobitów górno-ordowickich (głównie z poziomu ze Staurocephalus clavifrons) z Gór Świętokrzyskich - miejscowości Wólka i Brzezinki (Kielan, 1955 i 1956) oraz porównując tę faunę z trylobitami górno-ordowickimi Skandynawii i Wielkiej Brytanii. miałam do dyspozycji wiele dość dobrze zachowanych okazów rodzaju Staurocephalus. Zapoznanie się z jego morfologią doprowadziło mnie do wniosku potwierdzającego pogląd Kinga, że Staurocephalus winien być wykluczony również z rodziny Encrinuridae. Dowodów na to, poza budowa hypostomu, dostarcza morfologia pygidium oraz przebieg wentralnych szwów twarzowych i kształt rostrum u tego rodzaju. Cechą diagnostyczną rodziny Encrinuridae jest budowa pygidium. Wszystkie inne cechy charakteryzujące tę rodzinę, podawane przez Schmidta (1881), Hupe (1953) i inny autorów, występują również u pewnych przedstawicieli Pliomeridae i Cheiruridae i dlatego nie mogą być traktowane jako par excellence charakterystyczne dla Encrinuridae. Pygidium Encrinuridae charakteryzuje się dużą liczbą segmnentów rachialnych i stosunkowo znacznie mniejsza liczba segmentów pleuralnych . Małe pygidium staurocefalusa, z 3 pierścieniami na rachis i 3 pleurami wydłużonymi w kolce, jest zupełnie odmienne od pygidium charakterystycznego dla Encrinuridae. Zbadanie dobrze zachowanych cefalonow S.clavifrons z Gór Świętokrzyskich oraz S.cf. murchisoni z Anglii wykazało. że rostrum staurocefalusa jest niezmiernie duże, złożone z dwóch części . Jego część przednia jest wypukła i stanowi bezpośrednie przedłużenie wzdętego przedniego płata glabelli ; część tylna jest mniejsza, drobno granulowana i ma kształt trapezoidalny (fig. 1 i 3). Ten typ rostrum jest zupełnie odmienny od rostrów u przedstawicieli Encrinuridae, gdzie jest one małe, jednolite i zazwyczaj bardzo wąskie, i stanowi dalszy fakt przemawiający za wydzieleniem staurocefalusa z tej rodziny. W górnym ordowiku i w sylurze rodzaj Staurocephalus wykazuje szerokie rozprzestrzenienie geograficzne. Ze środkowego ordowiku nie był on dotychczas wzmiankowany. W pracy niniejszej opisany jest najstarszy znany Staurocephalus, oznaczony jako Staurocephalus sp, a, pochodzący z warstw środkowego ordowiku , poziom z Dicranograptus clingani, z Norwegii. Gatunek ten różni się od górno-ordowickich i sylurskich przedstawicieli rodzaju Staurocephalus głównie mniej wzdętym przednim płatem glabelli odmiennym wykształceniem trzeciej bruzdy bocznej (fig . 4; pl. IV,fig . 3). Wentralne szwy twarzowe i spodnia strona cefalonu nie zachowały się u tego gatunku. Studia nad budową rostrum i przebiegiem wentralnych szwów twarzowych u S. clavifrons i S. cf . murchisoni pozwalają wyobrazić sobie jak wyglądało wykształcenie tych elementów u przypuszczalnego przodka staurocefalusa. Wydaje się prawdopodobne, że w związku z wzdęciem przodniego płata glabelli, w toku ewolucji rodzaju Staurocephalus, pierwotny, otoczony ząbkami brzeg cefalonu został przesunięty pod spód wzdętego płata. W takiej pozycji znajduje się on u S. clavifrons i S. cf.murchisoni (fig. 1 i 3; pl. I , fig . 1 c; pl. II , fig. 2 b). Szew rostralny natomiast przesunął się z pierwotnego brzegu cefalonu - na obecny jego brzeg, gdyż tylko w tym położeniu może on być funkcjonalny w czasie linienia. W związku z tym płytka rostralna znacznie się powiększyła i składa się z dwóch części : pierwotnego rostrum,stanowiącego obecnie tylną , subtrapezoidalną część rostrum u S.clavifrons i S. cf.murchisoni, oraz z części przedniej, stanowiącej bezpośrednie przedłużenie wzdętego przedniego płata , należącej pierwotnie do glabelli. Rodzaj Oedicybele Whittington, 1938, znany był dotychczas tylko z kranidiow, w związku z czym jego stanowisko systematyczne było niejasne. (Rodzaj Jemtella Thorslund, 1940, traktowany jest tutaj jako synonim Oedicybele) . Miałam do dyspozycji szereg całych okazów Oedicybele kingi Whittington z górnego ordowiku Gór Świętokrzyskich i Szwecji (fig. 5; pl. V i VI). Porównanie całych pancerzy rodzajów Oedicybele i Stauroeephalus wykazało (fig. 2 i 5), że podobieństwa między tymi rodzajami są znaczne. U obu rodzajów glabella składa się z wąskiej, tylnej części z 3 parami bruzd bocznych i bardzo wypukłego płata przedniego. Toraks u Staurocephalus ma 10 segmentów, a u Oedicybele - 11, lecz kształt pleur jest u obu rodzajów podobny. Wreszcie oba rodzaje charakteryzują uderzajaco podobne małe pygidia, o 3 segmentach rachialnych (niekiedy 4 u Staurocephalus) i 3 pleurach, wyciągniętych w skierowane ku tyłowi kolce. Przebieg wentralnych szwów twarzowych i kształt rostrum jest u Oedicybele niekompletnie znany, istnieje jednak pewne prawdopodobieństwo, że rodzaj ten ma również duże i szerokie rostrum. Opierając się na wyżej podanych faktach, rodzaje Staurocephalus i Oedicybele zostały w niniejszej pracy wydzielone zarówno z Cheiruridae, jak i z Encrinuridae, i umieszczone razem w odrębnej rodzinie Staurocephalidae.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1957, 02, 2-3
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Intraspecific variability in paradoxidid trilobites from the Purujosa trilobite assemblage (middle Cambrian, northeast Spain)
    Autorzy:
    Esteve, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21248.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Opis:
    Eccaparadoxides? pradoanus and Eccaparadoxides mediterraneus are both widespread trilobite species described from the middle Cambrian of the Mediterranean region. Analysis based on a pooled sample of 500 specimens demonstrates that many of the characters that have been used to define these species show continuous variations, some of which are related to ontogeny. In addition, morphometric analyses of metric characters show that the two species cannot be distinguished on the basis of these characters either. Many of the characters studied herein are widely used in definitions and descriptions of other paradoxidid species, which suggests that the taxonomic classification of other paradoxidids may be oversplit.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2014, 59, 1
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Upper Cambrian trilobite ichnocoenosis from Wielka Wisniowka (Holy Cross Mountains, Poland)
    Górnokambryjska ichnocenoza trylobitowa z Wielkiej Wiśniówki w Górach Świetokrzyskich
    Verkhne-kembrijjskijj trilobitovyjj ikhnocenoz iz Vel'kojj Vis'njuvki v Sventokrzhiskikh Gorakh (Pol'sha)
    Autorzy:
    Radwanski, A.
    Roniewicz, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21862.pdf
    Data publikacji:
    1963
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    paleontology
    Cambrian
    Upper Cambrian
    trilobite
    ichnocoenosis
    fauna community
    deposit
    Wisniowka Wielka village
    Holy Cross Mountains
    Polska
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1963, 08, 2
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A new Cambrian catillicephalid trilobite from the Shallow Bay Formation of western Newfoundland, Canada
    Autorzy:
    Westrop, Stephen R.
    Dengler, Alyce A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2216209.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    Cambrian
    Trilobita
    Catillicephala
    Laurentia
    North America
    Opis:
    Species of Catillicephala are known from sites around the mid-Cambrian margin of Laurentian North America, including Vermont, Quebec, Newfoundland and North Greenland. Catillicephala cifellii sp. nov. is from the Downes Point Member of the Shallow Bay Formation (Cow Head Group) in western Newfoundland. It occurs in three shelf margin-derived boulders in debris flow conglomerates that accumulated in a continental slope setting. The associated trilobites and agnostoid arthropods, including Ptychagnostus aculeatus and Megagnostus glandiformis, indicate a correlation with the Lejopyge laevigata Zone. As such, C. cifellii is among the oldest representatives of the genus, and is early Guzhangian in age.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2022, 67, 1; 27-33
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Early Carboniferous trilobite remains from limestones of the Dębnik Anticline, southern Poland
    Autorzy:
    Bąk, M.
    Dulemba, P.
    Bąk, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/184813.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
    Tematy:
    trilobites
    arthropods
    Lower Carboniferous
    Dębnik anticline
    Raclawka Valley
    Polska
    Opis:
    The presence of proetid trilobites' remnants is reported for the first time from the Lower Carboniferous limestones of the Dębnik Anticline outcropping in the Raclawka Valley, situated in the eastern part of the Upper Silesian Block (southern part of the Cracow Upland). Disintegrated exoskeletons of trilobites are observed in thin sections of fine-grained, peloidal wackstones and packstones. These rocks contain also foraminifers which indicate an early Tournaisian age for this locality.
    Źródło:
    Geology, Geophysics and Environment; 2014, 40, 1; 27-32
    2299-8004
    2353-0790
    Pojawia się w:
    Geology, Geophysics and Environment
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trilobites from the latest Frasnian Kellwasser crisis in North Africa [Mrirt, Central Moroccan Meseta]
    Autorzy:
    Feist, R
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20541.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    trilobite
    fauna
    Frasnian
    Trilobita
    location
    Kellwasser crisis
    biogeography
    Africa
    Morocco
    paleontology
    Opis:
    Latest Frasnian trilobites are recorded for the first time from North Africa. They occur in oxygenated limestones between the Lower and Upper Kellwasser horizons at Bou Ounabdou near Mrirt, central Moroccan Meseta. The faunas are very close to the contemporaneous associations in European sections both by their taxonomic composition and by patterns of evolutionary behavior towards eye reduction. Two new taxa are described: Gondwanaspis mrirtensis gen. et sp. nov., which is the last known representative of the Odontopleuridae before its extinction at the base of the Upper Kellwasser horizon, and Pteroparia ziegleri maroccanica subsp. nov., a geographical variant of the nominal subspecies from Sessacker in the Rhenish Slate Mountains.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2002, 47, 2
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A new middle Cambrian trilobite with a specialized cephalon from Shandong Province, North China
    Autorzy:
    Sun, Z.
    Zeng, H.
    Zhao, F.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2082242.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    Trilobita
    Ptychopariida
    ontogeny
    specialization
    Miaolingian
    Paleozoic
    Longgang
    Asia
    Opis:
    Trilobites achieved their maximum generic diversity in the Cambrian, but the peak of morphological disparity of their cranidia occurred in the Middle to Late Ordovician. Early to middle Cambrian trilobites with a specialized cephalon are rare, especially among the ptychoparioids, a group of libristomates featuring the so-called “generalized” bauplan. Here we describe an unusual ptychopariid trilobite Phantaspis auritus gen. et sp. nov. from the middle Cambrian (Miaolingian, Wuliuan) Mantou Formation in the Shandong Province, North China. This new taxon is characterized by a cephalon with an extended anterior area of double-lobate shape resembling a pair of rabbit ears in later ontogenetic stages; a unique type of cephalic specialization that has not been reported from other trilobites. Such a peculiar cephalon as in Phantaspis provides new insights into the variations of cephalic morphology in middle Cambrian trilobites, and may represent a heuristic example of ecological specialization to predation or an improved discoidal enrollment.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2020, 65, 4; 709-718
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pellets independent of or associated with Bohemian Ordovician body fossils
    Autorzy:
    Bruthansova, J
    Kraft, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23505.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    trilobite
    Bohemia
    Ordovician
    Pricyclopyge binodosa
    paleoecology
    small cylindrical pellet
    paleontology
    pellet
    Parabarrandia crassa
    Ormathops atavus
    body fossil
    Opis:
    Clusters of small cylindrical pellets occur sporadically in Ordovician strata in Bohemia. They are assigned to the ichnogenus Tomaculum and occur in lenticular or elongated accumulations. Similar accumulations are associated with body fossils including the cephala of the trilobites Ormathops atavus, Pricyclopyge binodosa, and Parabarrandia crassa. The clusters are situated under the glabella and in the anterior parts of the cephalon but their exact position is variable in different cases. Accumulations of pellets have also been studied inside shells of hyoliths, bellerophontids, and echinoderm thecae. They probably represent the faeces of either scavengers feeding on soft parts or organisms using cephalic shields and other shells as hiding places. An interpretation of these pellets as trilobite eggs is highly improbable.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2003, 48, 3
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A new, morphologically diverse Permian trilobite fauna from Oman
    Autorzy:
    Fortey, R.A.
    Heward, A.P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945621.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    Trilobita
    morphology
    fauna
    new species
    Simulopaladin tridentifer
    Hentigia ornata
    Iranaspidion elephas
    Acanthophillipsia felicitae
    Triproetus bonbon
    paleogeography
    Permian
    Oman
    Opis:
    A newly discovered trilobite fauna from the early to middle Permian Qarari Unit of northeastern Sultanate of Oman is described. It comprises exceptionally complete and well-preserved examples of five proetoid species, belonging to genera typical of an eastern Tethyan region extending through southern Asia to Timor. The shallow shelf fauna compares closely with one of Artinskian age from Afghanistan. Permian species previously assigned to Paladin are here considered unrelated to this predominantly Carboniferous clade, and are placed in a new ditomopygine genus, Simulopaladin, type species Simulopaladin tridentifer sp. nov. Three other ditomopygine species are described: Hentigia ornata sp. nov., Iranaspidion elephas sp. nov., and Acanthophillipsia felicitae sp. nov. The proetid Triproetus bonbon sp. nov. is the most complete material known of a more widespread genus.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2015, 60, 1; 201-216
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Phosphatised olenid trilobites and associated fauna from the Upper Cambrian of Vastergotland, Sweden
    Autorzy:
    Ahlberg, P
    Szaniawski, H.
    Clarkson, E.N.K.
    Bengtson, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/19975.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    trilobite
    Trilobita
    Vastergotland
    Olenidae
    Sweden
    Upper Cambrian
    Cambrian
    phosphatization
    paleontology
    Opis:
    Secondarily phosphatised olenid trilobites from organic−rich limestones (orsten) in the Furongian (Upper Cambrian) of Västergötland, south−central Sweden, are described and illustrated. All trilobites originate from the Peltura scarabaeoides Zone and were collected on the western slope of Kinnekulle. Only the dorsal exoskeletons have become secondarily phosphatised, and the ventral appendages are not preserved. Yet the material is otherwise remarkably well preserved and reveals the morphology of the olenid trilobites in greater detail than hitherto known. Species belonging to the genera Ctenopyge, Sphaerophthalmus, Parabolina, and Peltura are identified, and several juvenile specimens are present in the material. The material is disarticulated and fragmentary, and it has only been possible to identify a few specimens to species level. In addition to chaetognaths and conodonts, the trilobites are associated with pelmatozoan columnals, a possible camaroid, and fossils of uncertain affinities. These fossils, along with a probable conulariid fragment from the Peltura minor Zone, are also described and discussed. The presence of a benthic fauna of pelmatozoans, and possible conulariids and camaroids, indicates that at least parts of the Peltura zones were deposited during dysoxic rather than anoxic periods. Moreover, the sea floor must have been firm enough to allow colonisation by sessile organisms.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2005, 50, 3
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Morphology and developmental traits of the trilobite Changaspis elongata from the Cambrian Series 2 of Guizhou, South China
    Autorzy:
    Du, G.-Y.
    Peng, J.
    Wang, D.-Z.
    Wang, Q.-J.
    Wang, Y.-F.
    Zhang, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22906.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Opis:
    The morphology and ontogeny of the trilobite Changaspis elongata based on 216 specimens collected from the Lazizhai section of the Balang Formation (Stage 4, Series 2 of the Cambrian) in Guizhou Province, South China are described. The relatively continuous ontogenetic series reveals morphological changes, and shows that the species has seventeen thoracic segments in the holaspid period, instead of the sixteen as previously suggested. The development of the pygidial segments shows that their number gradually decreases during ontogeny. A new dataset of well-preserved specimens offers a unique opportunity to investigate developmental traits after segment addition is completed. The ontogenetic size progressions for the lengths of cephalon and trunk show overall compliance with Dyar’s rule. As a result of different average growth rates for the lengths of cephalon, trunk and pygidium, the length of the thorax relative to the body shows a gradually increasing trend; however, the cephalon and pygidium follow the opposite trend. Morphometric analysis across fourteen post-embryonic stages reveals growth gradients with increasing values for each thoracic segment from anterior to posterior. The reconstruction of the development traits shows visualization of the changes in relative growth and segmentation for the different body parts. The new dataset and growth gradient of the trunk suggest that the thoracic segment growth dynamics of early Cambrian to Silurian trilobites follow the same general continuous, steady-state growth gradient decreasing from posterior to anterior.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2019, 64, 4
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sequence of post-moult exoskeleton hardening preserved in a trilobite mass moult assemblage from the Lower Ordovician Fezouata Konservat-Lagerstätte, Morocco
    Autorzy:
    Drage, H.B.
    Vandenbroucke, T.R.A.
    Van Roy, P.
    Daley, A.C.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20934.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Opis:
    Euarthropods have a tough exoskeleton that provides crucial protection from predation and parasitism. However, this is restrictive to growth and must be periodically moulted. The moulting sequence is well-known from extant arthropods, consisting of: (i) the long inter-moult stage, in which no changes occur to the hardened exoskeleton; (ii) the pre-moult stage where the old exoskeleton is detached and the new one secreted; (iii) exuviation, when the old exoskeleton is moulted; and (iv) the post-moult stage during which the new exoskeleton starts as soft, thin, and partially compressed and gradually hardens to the robust exoskeleton of the inter-moult stage. Trilobite fossils typically consist of inter-moult carcasses or moulted exuviae, but specimens preserving the post-moult stage are rare. Here we describe nine specimens assigned to Symphysurus ebbestadi representing the first group of contemporaneous fossils collected that preserve all key stages of the moulting process in one taxon, including the post-moult stage. They were collected from a single lens in the Tremadocian part of the Fezouata Shale Formation, Morocco. Based on cephalic displacement and comparison to other trilobite moults, one specimen appears to represent a moulted exoskeleton. Four specimens are typical inter-moult carcasses. Four others are wrinkled and flattened, with thin exoskeletons compared to inter-moult specimens, and are considered post-moult individuals. These S. ebbestadi specimens illuminate the preservation and morphology of the post-moulting stage, characterised by strong anterior-posterior exoskeleton wrinkling, as well as overall body flattening and reduced visibility of thoracic articulations. Being found in the same lens, these specimens likely represent the first preserved in-the-act mass moulting event. The displayed sequence of moulting suggests the moulting process in trilobites was comparable to modern arthropods, and conserved within euarthropod evolutionary history.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2019, 64, 2
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The trilobite subfamily Homalonotinae from the Upper Silurian and Lower Devonian of Poland
    Trylobity podrodziny Homalonotinae z górnego Syluru i dolnego dewonu Polski
    Trilobity podsemejjstva Homalonotinae iz verkhnego Silura i nizhnega devona Polshi
    Autorzy:
    Tomczykowa, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21914.pdf
    Data publikacji:
    1975
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1975, 20, 1
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    First report on the occurrence of Neseuretinus and Ovalocephalus trilobites in the Middle Ordovician of Iran
    Autorzy:
    Ghobadi, Pour M
    Popov, L.E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21343.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    trilobite
    taxonomy
    Trilobita
    paleontology
    Shirgesht Formation
    Ovalocephalus
    Neseuretinus
    Ordovician
    paleobiogeography
    Middle Ordovician
    Iran
    Opis:
    In the Derenjal Mountains of east Central Iran, the upper part of the Shirgesht Formation (uppermost Darriwilian) contains a distinct trilobite assemblage that includes Neseuretinus birmanicus and Ovalocephalus aff. obsoletus among others. Both genera were previously unknown in Iran. The occurrence of Ovalocephalus represents the earliest sign of westward taxon migration from China towards higher latitudes along the West Gondwanan margin, which may be related to global warming, after a short episode of cooler climate in the early to mid Darriwilian. Patterns of biogeographical distribution of Ovalocephalus and Neseuretinussuggest that Central Iran was part of an “overlap zone” where tropical and high latitude benthic taxa mingled.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2009, 54, 1; 125-133
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Body size and diversity exemplified by three trilobite clades
    Zaleznosc miedzy maksymalna wielkoscia ciala a zroznicowaniem gatunkowym na przykladzie trzech grup trylobitow
    Autorzy:
    Trammer, J
    Kaim, A
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21530.pdf
    Data publikacji:
    1997
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    wymieranie gatunkow
    masa ciala
    skamienialosci
    trylobity
    paleontologia
    zroznicowanie wewnatrzgatunkowe
    Opis:
    Cope's rule concerns only the radiation phase of a clade, overlooking the phase of the clade decline; thus it is incomplete. Changes of body size during the entire evolutionary history of a clade are exemplified here by three trilobite groups - Ptychopariina, Asaphina and Phacopida. Increasing diversity of the clade is associated with increase in maximum body size during the radiation phase, and decreasing diversity is generally associated with a decrease in maximum body size. Two basic patterns of the maximum body size changes are observed during the decline of the clade. The first one is characterized by a high correlation between diversity and the maximum body size, and indicative of species attrition that is nonselective with respect to the body size. The second one is characterized by a weak correlation between diversity and maximum body size, and typical of selective species attrition in relation to size.
    Ewolucyjna historia wymarłej grupy składa się przynajmniej z dwu faz: z fazy radiacji - gdy liczba gatunków się zwiększa, oraz fazy redukcji - kiedy liczba gatunków spada. W fazie radiacji, zgodnie z regułą Cope'a, wraz z rosnącą liczbą gatunków, rośnie też na drodze kladogenetycznej dyfuzji (Gould 1988; McKinney 1990a, b) maksymalna wielkość ciała w grupie (Fig. 2-7), tzn. pojawiają się gatunki obejmujące osobniki o coraz to większych rozmiarach ciała. Natomiast w fazie redukcji zachodzi odwrotny proces: zmniejszającej się liczbie gatunków towarzyszy równoczesny spadek maksymalnej wielkości ciała w grupie (Fig. 2-7). Silna korelacja między liczbą gatunków a maksymalną wielkością ciała w czasie redukcji grupy (Fig. 3, 5) wskazuje, że powodujące redukcję wymieranie odbywało się bez selekcji na wielkość. Słaba korelacja między obiema wielkościami (Fig. 7) jest natomiast przejawem istnienia doboru zależnego od rozmiarów ciała w czasie wymierania.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1997, 42, 1; 1-12
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ordovician ostracods from East Central Iran
    Autorzy:
    Ghobadi Pour, M.
    Williams, M.
    Vannier, J.
    Meidla, T.
    Popov, L.E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22059.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    geographic setting
    Iran
    Ordovician
    Ostracoda
    Shirgesht Formation
    brachiopod
    geological setting
    ostracod
    paleontology
    trilobite
    systematics
    ostracod fauna
    biogeography
    stratigraphy
    Opis:
    Ordovician ostracods are described for the first time from Iran, enhancing the record of this group from the Lower Palaeozoic of the Middle East. The ostracods occur in the Shirgesht Formation, in the east central part of the country, and comprise Ogmoopsis achaemenid sp. nov., Cerninella aryana sp. nov., Ordovizona amyitisae sp. nov., cf. Aechmina? ventadorni, Vogdesella sp., and podocope taxa tentatively identified as species of Longiscula, Pullvillites, and Rectella. These taxa were hitherto unknown from this region. The ostracod−bearing interval is associated with trilobites (Neseuretinus) and brachiopods (Nicolella) that suggest a late Middle Ordovician age. Although the ostracod fauna is small, it demonstrates biogeographical links at genus−level, and possibly at species−level, with the fauna of the late Middle Ordovician Travesout Formation of western France, which also lay in a peri−Gondwanan palaeogeographical setting. It also suggests the potential use of some ostracods as stratigraphical tools for correlating Ordovician rock successions between Europe and the Middle East.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2006, 51, 3
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trilobite-like arthropod from the Lower Cambrian of the Siberian Platform
    Trylobitopodobny stawonog z dolnego kambru tarczy syberyjskiej
    Autorzy:
    Ivantsov, A Y
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21620.pdf
    Data publikacji:
    1999
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    fauna kopalna
    stawonogi trylobitopodobne
    rzeka Lena
    Conciliterga
    kambr
    skamienialosci
    Syberia
    Phytophilaspis pergamena
    paleontologia
    pygidium
    plytka rostralna
    morfologia zwierzat
    Opis:
    The Lower Cambrian Fossil-Lagerstätte at Sinsk (Sinsk Formation, Lena River, Siberia) yields extraordinarily preserved fossils. A new trilobite-like arthopod from this site, Phytophilaspis pergamena gen. et sp. n., is assigned to the subclass Conciliterga Hou & Bergström, 1997, ordet and family indet. It is characterized by a large cephalon with facial sutures and relatively large eyes, strongly reduced thorax and very large pygidium. The facial sutures are not connected with the eyes; librigenae preserve marks of segmentation and may represent fused pleurae of the posterior segments of the cephalon. Unlike trilobites, the original mineralization of the carapace was very weak or absent. The new arthropod differs from all of other Conciliterga by the absence of rostral plate, posterior position of eyes and large size of the pygidium.
    Dolnokambryjska formacja sinska znad rzeki Leny zawiera doskonale zachowane skamieniałości. Tamtejszy stawonóg Phytophilaspis pergamena gen. et sp. n. przypominający trylobita został zaliczony do podgromady Conciliterga Hou & Bergström, 1997, ordo et fam. indet. Nowy rodzaj charakteryzuje się dużą głową ze szwami policzkowymi i dużymi oczami, silnie zredukowanym tułowiem i bardzo dużym pygidium. Policzki ruchome zachowały ślady segmentacji, co wskazuje, że mogą one reprezentować zrośnięte pleury tylnych segmentów cefalonu. W odróznieniu niż u trylobitów, u Phytophilaspis pergamena gen. et sp. n. mineralizacja pancerza była bardzo słaba. Nowy stawonóg rózni się od pozostałych Conciliterga brakiem płytki rostralnej, położeniem oczu bardziej w tyle oraz bardzo dużym pygidium.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1999, 44, 4; 455-466
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ewolucja zespołów trylobitowych z drugiego i trzeciego oddziału kambru Gór Świętokrzyskich i ich znaczenie biogeograficzne
    Evolution of trilobite assemblages from the Cambrian Series 2 and 3 of the Holy Cross Mountains and their biogeographic significance
    Autorzy:
    Żylińska, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2075009.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    Cambrian Series 2
    Cambrian Series 3
    stratigraphy
    biogeography
    Holy Cross Mountains
    trilobites
    drugi oddział kambru
    trzeci oddział kambru
    stratygrafia
    biogeografia
    Góry Świętokrzyskie
    Trylobity
    Opis:
    Deposits of the Cambrian Series 2 and 3 of the Holy Cross Mountains, comprising sandstones, and silty and clayey mudstones, are located on the Małopolska Block which is part of the Trans-European Suture Zone. Most recent geophysical data point to the proximal nature of this structural element with regard to the Baltica palaeocontinent. The trilobite assemblages are dominated by Ellipsocephalidae, generally accompanied by Holmiidae in the lower part, and by Paradoxididae in the upper part of the studied interval. They display a significant evolutionary trend, correlatable with the development of contemporary assemblages in Avalonia and Gondwana rather than those of Baltica. Discrepancies between the basement affinity and the dominant trilobites may be explained by the influence of strong larva-carrying currents from Avalonia and Gondwana.
    Źródło:
    Przegląd Geologiczny; 2013, 61, 1; 30--39
    0033-2151
    Pojawia się w:
    Przegląd Geologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-28 z 28

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies