Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "treatment outcome" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 25
Tytuł:
Wyjaśnienie zależności pomiędzy przymierzem terapeutycznym a efektami terapii: rola pośredniczącego wpływu wieku i płci w leczeniu uzależnień u osób nieletnich
Untangling the Alliance-Outcome Correlation: Exploring the Relative Effect of Age and Gender in Treatment of Adolescence Substance Abuser
Autorzy:
Afolabi, Olusegun E.
Adebayo, Fatai A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371399.pdf
Data publikacji:
2017-07-28
Wydawca:
Fundacja Pedagogium
Tematy:
relacja terapeutyczna
uzależnienia nieletnich
zmienne demograficzne
zależność pomiędzy relacją terapeutyczną a efektami terapii
therapeutic alliance
adolescent substance abuse
demographic variables
alliance-outcome correlations
Opis:
Związek pomiędzy przymierzem (relacją, sojuszem) terapeutyczną a rezultatami terapii został już dawno przedstawiony w wielu opracowaniach i metaanalizach. Jeśli jednak chodzi o leczenie osób uzależnionych nieletnich, to nadal jest to obszar mało zbadany. Niniejsze opracowanie obejmuje badanie czynników wpływających na związek pomiędzy relacją terapeutyczną a efektami leczenia uzależnionych nieletnich. Zbadano pośredniczący wpływ zmiennych demograficznych, tzn. wieku i płci, na próbie uzależnionych nieletnich w centrum rehabilitacji szpitala uniwersyteckiego (UCH) w Ibadan, stan Oyo, Nigeria. W badaniu wzięło udział pięćdziesięciu trzech nieletnich, którzy przed leczeniem wypełnili ankiety oceny własnej gotowości i oczekiwań (teoria zmiany pacjenta) względem terapii, a w czasie leczenia ankiety dotyczące relacji terapeutycznej. Wyniki prezentowanych badań wskazują, że wiek nie wpływa na związek pomiędzy relacją terapeutyczną a efektami leczenia uzależnień osób nieletnich.Ponadto, wyniki wykazały istotną zależność od płci, jeśli chodzi o zmienne motywacyjne przed terapią oraz opinie pacjentów na temat relacji terapeutycznej i wyników leczenia. Ostatecznie zaproponowano, że wczesna identyfikacja zmiennych demograficznych wpływających na leczenie uzależnień wśród nieletnich, jako atrybucja ich odporności, ma związek z wiekiem i płcią.
Although the relationship between the therapeutic alliance and outcome has long been establishedacross numerous studies and meta-analyses, less is known about this in treatment of adolescence substance abuse. This study investigates factors that influence alliance- outcome relationship in adolescence substance abuse treatment. To achieve this objective, this study explored the relative effect of demographic variables, i.e., (age and gender) in a sample of adolescent substance abuser at the rehabilitation treatment centre of University college hospital, (UCH) Ibadan, Oyo State Nigeria. Fifty –three adolescents took part in this study, and completed self-report measures of readiness and expectation (client’s theory of change) prior to treatment, therapeutic alliance measures during treatment. The findings indicates that, age do not predict alliance-outcome relationship in adolescence substance abuse treatment, as there was no moderating effect for client’s age. In addition, the finding showed a significant sex difference in pre-treatment motivational variables, client ratings of the alliance and treatment outcome. Finally, it was suggested that early identification of demographic variables that influence adolescent’s treatment; asadolescent’s attributions of resistance are associated with age and gender.
Źródło:
Resocjalizacja Polska; 2017, 13; 211-231
2081-3767
2392-2656
Pojawia się w:
Resocjalizacja Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Clinical Significance of Therapeutic Approach to Treatment Planning
Autorzy:
Afolabi, Olusegun Emmanuel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/430312.pdf
Data publikacji:
2015-12-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Therapeutic approach
psychological assessment
clinical significance change
treatment outcome
Opis:
Psychological assessment has long been reported as a key component of clinical psychology. This paper examined and shed light on the complexities surrounding the clinical significance of therapeutic approach to treatment Planning. To achieve this objective, the paper searched and used the PsycINFO and PubMed databases and the reference sections of chapters and journal articles to analysed the underlying themes: 1) a strong basis for the usage of therapeutic approach to psychological assessment in treatment plans, 2) explained the conceptual meaning of clinical significant change in therapeutic assessment, 3) used initial theory to explain the therapeutic mechanisms of change in clinical practice, 4) analysed the empirically documenting clinically significant change in therapeutic assessment. Finally, the study suggested that though therapeutic assessment is not sufficient for the systematic study of psychotherapy outcome and process, it is still consistent with both the lay-man and professional expectations regarding treatment outcome and also provides a precise method for classifying clients as “changed” or “unchanged” on the basis of clinical significance criteria.
Źródło:
Polish Psychological Bulletin; 2015, 46, 4; 607-615
0079-2993
Pojawia się w:
Polish Psychological Bulletin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Feline ocular toxoplasmosis: seroprevalence, diagnosis and treatment outcome of 60 clinical cases
Autorzy:
Ali, K.M.
Abu-Seida, A.M.
Abuowarda, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2087214.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
cats
chorioretinitis
keratitis
seroprevalence
Toxoplasma gondii
uveitis
Źródło:
Polish Journal of Veterinary Sciences; 2021, 24, 1; 51-61
1505-1773
Pojawia się w:
Polish Journal of Veterinary Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Outcome of transobturator sling for treatment of female stress urinary incontinence applied as a single procedure or concomitantly with pelvic organ prolapse surgery
Autorzy:
Banas, J.
Jankiewicz, K.
Rechberger, T.
Kołodyńska, A.
Bogusiewicz, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28761636.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Źródło:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2023, 30, 1; 190-194
1232-1966
Pojawia się w:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Early diagnosis and treatment of invasive aspergillosis as a main determinant of outcome - review of literature according to the presented case report
Autorzy:
Borys, Michał
Piwowarczyk, Paweł
Sysiak, Justyna
Czuczwar, Mirosław
Prystupa, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/988920.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
immunodeficiency
invasive aspergillois
icu
galactomannan
voriconazole
Opis:
Although. Aspergillus spp infection is not the major cause of morbidity in Intensive Care Units (ICUs), mortality among patients treated for it is tremendous. Moreover, invasive aspergillosis (IA) is an independent risk factor of hospital costs and length of stay. The prevalence of this disease is inversely correlated with the immunocompetence of individuals; for instance, the incidence of IA among patients with leukemia is estimated as high as 12.7%. Although there is a significant improvement in the antifungal armamentarium, the appropriate treatment is still being given too late, mostly because of late diagnosis. As well as the diagnosis, the criteria for recognition of IA constitute a challenge. Objective. The aim of this review, based on a case report, is to introduce the problem of poor diagnosis and treatment of IA, especially in the critical care settings. The presented scenario is an example which assists in showing the evidence-based medicine (EBM) approach to the treatment of fungal infections. Furthermore, to demonstrate the appropriate approach to diagnosis and treatment of invasive aspergillosis, the guidelines of The European Organization for Research and Treatment of Cancer/Mycoses Study Group (EORTC/MSG) are presented. Conclusions. According to presented literature, Galactomannan assay enables early diagnosis and remains a specific and sensitive tool to diagnose Asppergillosis, both in serum and BAL fluid. The guidelines recommend voriconazole as a first line treatment in IA. Failure to detect and implement proper antifungal treatment may lead to fatal consequences, as in the presented case.
Źródło:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2017, 24, 1
1232-1966
Pojawia się w:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
BENEFIT, CHAMPS i ETOMS: porównanie wyników leczenia interferonem beta chorych na klinicznie izolowane zespoły sugerujące stwardnienie rozsiane
BENEFIT, CHAMPS and ETOMS: comparison of outcome of interferon-beta treatment in patients with clinically isolated sclerosis multiplex-like syndromes
Autorzy:
Cendrowski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1061292.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
CDMS
CIS
conversion
interferon beta
konwersja
KIZ
KP SR
Opis:
The 2-year outcomes of three non-parallel, prospective, placebo-controlled studies (BENEFIT, CHAMPS, ETOMS) have shown that IFN beta-lb s.c. (Betaferon®), IFN beta-la i.m. (Avonex®) and IFN beta-la s.c. (RebiP) similarly prevented conversion of clinically isolated syndromes (CIS) into clinically definite multiple sclerosis (CDMS). Smaller proportions of CIS patients in the Betaferon®, Avonex® and RebiP groups converted to CDMS as compared with fractions in the placebo groups (28%, 21%, 34% vs. 45%, 35%, 45%); p from 0.047 to 0.00007. The mean number of days to CDMS development was prolonged by three products of IFN beta (363, 375, 569 days), but not by placebo (255, 309, 252 days); p between <0.05 and 0.00007. The mean or median number of new T2-related brain lesions was more strongly reduced in all studies by the verum than by placebo (1.0 vs. 2.0,2.1 vs. 5.0,2.0 vs. 3.0); the differences were significant. The mean or median number of new, enhancing lesions was also significantly reduced in the BENEFIT and in the CHAMPS studies, but not in the
Dwuletnie wyniki trzech nierównoległych, prospektywnych, kontrolowanych przez placebo badań (BENEFIT, CHAMPS, ETOMS) dowiodły, że IFN beta-lb s.c. (Betaferon®), IFNbeta-la i.m. (Avonex®) i IFN beta-la s.c. (Rebif®) w podobnym stopniu zapobiegły konwersji klinicznie izolowanych zespołów (KIZ) w klinicznie pewne stwardnienie rozsiane (KP SR). Mniejsze proporcje chorych z KIZ w grupach Betaferon u®, Avonexu® i Rebifu® przekształciły się w KP SR w porównaniu z frakcją w grupach placebo (28%, 21%, 34% vs 45%, 35%, 45%); p od 0,047 do 0,00007. Średnia liczba dni do wystąpienia KP SR została wydłużona przez trzy produkty IFN beta (363, 375, 569 dni), lecz nie przez placebo (255, 309, 252 dni); p między <0,05 i 0,00007. Verum silniej niż placebo zmniejszyło średnią lub medianę liczby nowych, T2-zależnych uszkodzeń mózgu (1,0 vs 2,0; 2,1 vs 5,0; 2,0 vs 3,0); p = różnice istotne. Średnia lub mediana wzmacniających się po kontraście uszkodzeń również uległa istotnej redukcji w BENEFIT, CHAMPS, ale nie w ETOMS. Pośrednie porównanie dowiodło, że trzy produkty IFN beta częściowo zapobiegły lub opóźniły konwersję KIZ w KP SR i zahamowały ewolucję nowych uszkodzeń mózgu na obrazach rezonansu magnetycznego.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2006, 6, 3; 195-199
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Selected predictors increase the chance of effective interferon beta treatment in patients with multiple sclerosis
Wybrane predyktory zwiększają szansę skutecznego leczenia interferonem beta chorych na stwardnienie rozsiane
Autorzy:
Cendrowski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437955.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
predictors
multiple sclerosis
interferon beta
outcome
predyktory
stwardnienie rozsiane
wyniki
Opis:
Background: Most demographic, clinical and MRI variables in patients with relapsing – remitting multiple sclerosis (RRMS) failed to predict the IFN beta treatment outcome. Objective: To identify pre-treatment and early treatment variables which predict in RRMS patients a beneficial response to the INF beta therapy. Method and patients: A survey of 20 articles on pretreatment and early treatment variables predicting the result of the IFN beta therapy in MS patients. Results: Age, gender, duration of the disease, the total or annual number of relapses and disability scale status prior to the treatment did not prognosticate the response to the IFN beta treatment. In the pre-treatment period responders compared with non-responders underwent the RR course more often. The earlier initiation of the IFN beta treatment showed a positive predictive value but only in selected patients. During the first 2 years of treatment the absence of relapses, decreased disability scale status, neuroimages with 0-2 new T2 – related lesions, without active T1-related enhanced lesions and with lower T2-, T1- related lesions predicted beneficial effects after further 2-3 years of treatment. Conclusion: A composite of selected predictors increases the chance of the beneficial IFN beta treatment outcome. The composite consists of the reduced number of relapses, the diminished disability scale status, the limited volume of new or extending T2-, T1- related lesions and the decreased number of active enhanced lesions during the first 2 years of treatment.
Temat. Większość demograficznych, klinicznych i neuroobrazowych (RM) predyktorów nie określa odpowiedzi chorych z nawracająco-zwalniającym stwardnieniem rozsianym (NZSR) na leczenie interferonem beta (IFN beta). Cel. Identyfikacja przed i na początku leczenia IFN beta zmiennych, które orzekają o korzystnej reakcji chorych z NZSR na tę terapię. Metoda i pacjenci. Dokonano przeglądu 20 artykułów opisujących zmienne, które przed i w czasie leczenia orzekły o wyniku terapii IFN beta chorych na SR. Wyniki. Wiek, płeć, długość choroby, całkowita lub roczna liczba rzutów i stopień niepełnosprawności (NP) przed leczeniem nie prognozowały odpowiedzi na IFN beta. Reagujący w porównaniu do niereagujących częściej mieli przed leczeniem zwalniający przebieg choroby. Wcześniejsze rozpoczęcie terapii IFN beta wykazało pozytywną wartość predykcyjną, lecz tylko u wybranych chorych. Podczas pierwszych 2 lat leczenia ustąpienie rzutów, zmniejszenie NP, wystąpienie neuroobrazów z O-2 nowymi T2 - zależnymi uszkodzeniami, bez aktywnych T1 – zależnych wzmacniających się zmian oraz z mniejszą objętością T2 – i T1- zależnych uszkodzeń były predyktorami korzystnego wyniku leczenia po 2-3 latach. Wniosek. Kompozyt wybranych predyktorów zwiększa szansę korzystnego wyniku leczenia IFN beta. Kompozyt ten składa się ze zmniejszonej liczby rzutów, obniżonego stopnia NP, ograniczonej objętości nowych lub poszerzających się T2, T1 - zależnych uszkodzeń i mniejszej liczby aktywnych wzmacniających się ognisk podczas pierwszych 2 lat leczenia.
Źródło:
Medical Review; 2013, 1; 119-129
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Community rehabilitation after stroke
Rehabilitacja środowiskowa po udarze mózgu
Autorzy:
Czernuszenko, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1963061.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
Stroke
Rehabilitation
Treatment Outcome
healthcare
community
Community Services
udar mózgu
rehabilitacja
efekty leczenia
ochrona zdrowia
środowisko
usługi środowiskowe
Opis:
Aim: The aim of this paper is to deliver an overview of community rehabilitation services for stroke patients - their purpose, forms, and potential benefits.Views: Stroke is the main cause of disability in the adult population. Rehabilitation is an integral part of medical care after a stroke from the very beginning. It leads to a reduction in disability and mortality after a stroke. Not all the rehabilitation needs of stroke patients can be addressed during hospital stay. Many of them emerge after the patients return home. Many of them develop later after discharge. There is in addition a risk of functional decline after the cessation of rehabilitation. A stroke affects not only the survivors but their families and carers as well. After discharge home both persons after a stroke and their carers should receive multidisciplinary community rehabilitation and support. There is evidence that this type of intervention is effective in reducing mortality, disability or decline in performance in daily activities. It reduces depression and increases the quality of life and satisfaction with services in both patients and carers. Some form of community support (Early supported discharge) in a selected group of patients helps in reducing the length of hospital stay and the overall expenses of care while improving health outcomes.Conclusions: Community rehabilitation is an important element of organized stroke care. It is necessary to develop community services for stroke patients in Poland based on the lessons learned from our own and foreign experiences.
Cel: Celem pracy jest przedstawienie, na podstawie dostępnej literatury, na czym polega, czemu służy, jak jest realizowana i jakie korzyści może przynosić rehabilitacja środowiskowa u osób po udarze mózgu. Poglądy: Udar mózgu jest najczęstszą przyczyną niepełnosprawności u dorosłych. Rehabilitacja stanowi integralny element postępowania po udarze od najwcześniejszych godzin i przyczynia się do ograniczenia niepełnosprawności i śmiertelności. Liczne potrzeby rehabilitacyjne pacjentów po udarze nie mogą być zaspokojone w trakcie hospitalizacji. Wiele z nich pojawia się wraz z powrotem do domu, wiele z nich dopiero rozwija się z czasem. Dodatkowo po wypisie z oddziału szpitalnego istnieje ryzyko utraty sprawności. Obciążenia związane z udarem dotykają nie tylko samych chorych, ale także ich bliskich. Po wypisie ze szpitala chorzy i ich rodziny powinni być objęci wielospecjalistyczną środowiskową rehabilitacją i wsparciem. Istnieją dowody na to, że takie interwencje pozwalają na redukcję śmiertelności, poprawę lub utrzymanie sprawności i pozytywnie wpływają na nastrój, jakość życia i satysfakcję z usług rehabilitacyjnych u chorych i rodzin. Niektóre formy rehabilitacji środowiskowej pozwalają na skrócenie czasu hospitalizacji w oddziałach rehabilitacyjnych i oszczędności przy jednoczesnej redukcji śmiertelności i poprawie efektów funkcjonalnych. Wnioski: Rehabilitacja środowiskowa jest istotnym elementem zorganizowanej opieki udarowej. Należy dążyć do jej rozwoju w naszym kraju korzystając z dobrych doświadczeń polskich i zagranicznych.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2011, 15(2); 15-20
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skuteczna terapia prenatalna i dobre wyniki odległe leczenia płodu ze skrajnie ciężką chorobą hemolityczną – opis przypadku
Successful intrauterine treatment and good long-term outcome in an extremely severe case of fetal hemolytic disease
Autorzy:
Dębska, Marzena
Kretowicz, Piotr
Tarasiuk, Anna
Dangel, Joanna
Dębski, Romuald
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1058008.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
anhydramnios
heart failure
immune fetal hydrops
intrauterine ransfusion
severe anemia
bezwodzie
ciężka niedokrwistość
immunologiczny obrzęk płodu
niewydolność krążenia
transfuzja wewnątrzmaciczna
Opis:
A 34-year-old multiparous woman presented with anti-Rh-D antibodies (1 : 512) and fetal hydrops at the 21st week of gestation. Ultrasound revealed massive fetal skin edema, ascites, hepatomegaly, placentomegaly, and anhydramnios. No fetal movements were observed. Fetal heart was enlarged, with reportedly decreased contractibility. The Doppler parameters were abnormal: the peak systolic velocity in median cerebral artery (MCA PSV) was increased (84 cm/s, 3 MoM), and absent end diastolic flow (AEDF) was reported in the umbilical artery. Ultrasound examination indicated severe fetal anemia and heart failure. Umbilical vein puncture was performed and the fetal blood count was determined (RBC 0.01 × 106/μl, Ht 0.1%, PLT 67 × 103/μl, WBC 2.1 × 103/μl, indeterminable hemoglobin level). Packed red blood cells (0 Rh-, 30 ml) were immediately transfused to the fetus. Altogether, seven intrauterine transfusions were performed. Fetal hydrops disappeared gradually during the next few weeks. The male neonate (1860 g, 45 cm, Apgar score 3–4) was delivered after the last transfusion at 34th week of gestation due of intrauterine asphyxia. The infant was discharged after 21 days, in good condition, on breastfeeding. There was one 10 mm focus of periventricular leukomalacia in the brain, diagnosed based on trans-fontanel ultrasound, without any signs of damage to other organs. At the age of 5 years, the child is healthy, with no abnormalities in his neurodevelopmental parameters.
Trzydziestoczteroletnia wieloródka zgłosiła się w 21. tygodniu ciąży z powodu obecności przeciwciał anty-Rh-D w mianie 1:512 i rozpoznanego ultrasonograficznie obrzęku płodu. W badaniu ultrasonograficznym stwierdzono masywny obrzęk tkanki podskórnej, wodobrzusze, powiększenie wątroby, pogrubienie łożyska, bezwodzie oraz brak ruchów płodu. Serce płodu było powiększone, o obniżonej kurczliwości. W przepływach naczyniowych wykazano nieprawidłowości – prędkość maksymalna w tętnicy środkowej mózgu była przyspieszona do 84 cm/s, co odpowiada 3,0 MoM, stwierdzono brak fali rozkurczowej w tętnicy pępowinowej płodu. Obraz ultrasonograficzny płodu wskazywał na głęboką niedokrwistość i niewydolność krążenia. Wykonano kordocentezę diagnostyczną; liczba erytrocytów w krwi płodu wynosiła 0,01 × 106/μl, hematokryt – 0,1%, liczba płytek krwi – 67 × 103/μl i leukocytów – 2,1 × 103/μl; hemoglobina była nieoznaczalna. Z tego samego wkłucia przeprowadzono transfuzję dopłodową, podając 30 ml koncentratu krwinek czerwonych grupy 0 Rh−. Wykonano łącznie siedem transfuzji dopłodowych. Obrzęk uogólniony ustąpił stopniowo w ciągu kilku tygodni. Poród odbył się w 34. tygodniu ciąży, bezpośrednio po ostatniej transfuzji wewnątrzmacicznej, z powodu zagrażającej zamartwicy płodu. Urodził się syn o masie 1860 g i długości 45 cm, oceniony na 3–4 punkty w skali Apgar. Wraz z zastosowanym leczeniem po porodzie stan kliniczny chłopca szybko się poprawił. Po 21 dniach pobytu w szpitalu dziecko zostało wypisane do domu w stanie dobrym, było karmione piersią. Poza ogniskiem leukomalacji okołokomorowej o średnicy 10 mm, obserwowanym w badaniu ultrasonograficznym przezciemiączkowym, nie stwierdzono innych nieprawidłowości. Obecnie dziecko ma 5 lat, jest zdrowe, nie stwierdzono u niego żadnych odchyleń w rozwoju neuromotorycznym.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2014, 14, 57; 217-222
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dynamics of hyperphenylalaninemia and intellectual outcome in teenagers with phenylketonuria
Autorzy:
Didycz, Bożena
Bik-Multanowski, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038614.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
inborn error of metabolism
metabolic control of PKU
treatment adherence
Opis:
Insufficient treatment adherence after early childhood is frequently observed in patients with phenylketonuria. Assessment of these individuals' long-term metabolic control could enable early detection of the risk of intellectual deterioration resulting from high blood phenylalanine concentration. However, the predictive value of specific parameters related to individual dynamics of hyperphenylalaninemia is not clear. Here, we assessed the impact of blood phenylalanine fluctuations during the first 12 years of life on cognitive outcome in early and continuously treated teenagers with phenylketonuria. We have analyzed a total of 5141 results of blood phenylalanine measurements in 32 patients. The phenylalanine levels of these patients were usually acceptable during their early childhood, but the control of hyperphenylalaninemia worsened and the average treatment adherence dropped to 40% during the late primary school. Our analysis revealed a strong association between the Wechsler intelligence verbal scores and the mean of the yearly means of phenylalanine concentrations (r=-0.62). The correlations of IQ scores with median phenylalanine concentrations and the variability of blood phenylalanine levels gave weaker associations. The Wechsler verbal scores were also strongly correlated with the treatment adherence level during preschool and late primary school (r=0.61 and 0.72). The mean of the yearly means of blood phenylalanine concentrations appears to be a better predictor of cognitive outcome in children with phenylketonuria than other parameters related to phenylalanine fluctuations. The percentage of acceptable phenylalanine levels below 50-60% should be regarded as a "red flag" due to the risk of intellectual deterioration in patients.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2017, 64, 3; 527-531
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Porównanie pobudliwości nerwowo-mięśniowej przed i po zabiegu odbarczenia nerwu pośrodkowego na poziomie nadgarstka
Comparing the outcome of nervous-muscular agitation before and after carpal tunnel release
Autorzy:
Georgiew, Filip
Maciejczak, Andrzej
Florek, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437979.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
krzywa i/t
zespół kanału nadgarstka
elektrodiagnostyka
leczenie operacyjne
i/t curve
carpal tunnel syndrome electrodiagnosis
median nerve
surgery treatment
Opis:
Wstęp. Najskuteczniejszą formą leczenia ZKN jest zabieg operacyjny. Daje on pacjentowi natychmiastową i, co najważniejsze, długotrwałą poprawę, a nawet całkowite ustąpienie charakterystycznych i uciążliwych objawów towarzyszących temu zespołowi. Jedną z metod pozwalającą na monitorowanie przebiegu procesu reinerwacji i rehabilitacji po urazach nerwów obwodowych jest wykreślenie krzywej i/t. Celem pracy była próba odpowiedzi na pytanie czy krzywa i/t jest wystarczająco czułą metodą do oceny zmian pobudliwości nerwowo-mięśniowej u pacjentów leczonych z powodu z ZKN? Materiał i metoda badań. Badaniami objęto 88 chorych (107 rąk): 70 kobiet (86 rąk) i 18 mężczyzn (21 rąk) w wieku pomiędzy 25 a 77 rokiem życia (średnio 54,4 lata). Wyniki. Leczenie operacyjne połączone z wczesną pooperacyjną rehabilitacją dało statystycznie znamienną poprawę: subiektywnej oceny nasilenia dolegliwości, stanu funkcjonalnego ręki oraz wartości parametrów elektrodiagnostycznych, tj. natężenia prądu dla impulsów trójkątnych o czasie trwania 100 ms, chronaksji, ilorazu akomodacji. Wnioski. Zmiany kształtu krzywej i/t u pacjentów z ZKN poddanych leczeniu operacyjnemu są nieznaczne. Zmiany kształtu krzywej i/t są związane ze zmianami tylko dwóch parametrów: chronaksji oraz natężenia prądu ocenianego dla impulsów trójkątnych o czasie trwania 100 ms. Iloraz akomodacji jest przydatnym parametrem, który może posłużyć do „uchwycenia” zmian pobudliwości nerwowo-mięśniowej po zastosowanym leczeniu. U pacjentów z łagodnym ZKN istnieje potrzeba rozszerzenia schematu badania o ocenę pobudliwości czuciowej. Istnieje wysoka korelacja pomiędzy zmianami wartości ilorazu akomodacji a subiektywnymi zmianami stanu funkcjonalnego u pacjentów z ciężkim ZKN.
Introduction. According to literature surgical decompression is believed the most effective aspect of the management of carpal tunnel syndrome. It results in immediate relief of strenuous symptoms of this entity. This in turn enables operated patients return to normal functioning including everyday life and occupational activity. Material and method. The aim of this article is comparing the outcome of nervous – muscular agitation before and after carpal tunnel release obtained through the use of the i/t curve. The study group included 88 patients (107 upper limbs): 70 females (86 hands) and 18 males (21 hands) aged 25 to 77 years (average 54,4 years). Results. Statistically significant improvement was noted in following clinical aspects of CTS: subjective complaints (Levine scores), functional dexterity of affected hand (Levine scores), value of nervous – muscular agitation obtained through the use of the triangular impulse timp 100 ms, chronotaxy, accommodation quotient. Conclusion. Changes in the shape of the i/t curve in patients with CTS after surgical treatment are slight. Differences between pre and postoperative treatment are present in the values of nervous – muscular agitation obtained through the use of the triangular impulse timp 100 ms and chronaxy. Accommodation quotient is a valuable parameter which can be used to ‘record’ changes in neuromuscular excitation after applied treatment. The extension of the test using the i/t curve to include the analysis of sensor excitability can help especially in patient with mild CTS. There are high correlation among changes of value of accommodation quotient and the subjective changes of functional state at patients with severe carpal tunnel syndrome.
Źródło:
Medical Review; 2013, 4; 461-473
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena wyników leczenia oraz wybranych czynników prognostycznych u chorych leczonych na oddziale intensywnej terapii w 2015 roku po incydencie nagłego zatrzymania krążenia z powrotem spontanicznej akcji serca – doniesienie wstępne
Comparative study of results of treatment and selected prognostic factors of patients hospitalized in intensive care unit in year 2015 after incident of cardiac arrest with recovery of spontaneous circulation – preliminary report
Autorzy:
Głowacki, Łukasz
Stasiowski, Michał J.
Możdżyński, Bartłomiej
Szumera, Izabela
Missir, Anna
Król, Seweryn
Pięta, Małgorzata
Niewiadomska, Ewa
Kazanowski, Rafał
Krawczyk, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035402.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
oddział intensywnej terapii
resuscytacja krążeniowo-oddechowa
nagłe zatrzymanie krążenia
powrót spontanicznego
krążenia
glasgow outcome scale
mleczany
katecholaminy
intensive care unit
cardiopulmonary resuscitation
cardiac arrest
catecholamines
lactates
recovery of spontaneous
circulation
Opis:
Introduction: Cardiac arrest (CA) upon admission to an intensive care unit (ICU) influences the prognosis. The Glasgow Outcome Scale (GOS) is utilized to assess life quality after CA with recovery of spontaneous circulation (ROSC). Material and methods: Sixty patients after out-of-hospital (OHCA) or intra-hospital (IHCA) CA with ROSC upon admission to the ICU of Regional Hospital No. 5 in Sosnowiec in the year 2015 were analysed in terms of their general health condition after discharge from the ICU and from a hospital utilizing the GOS. Results: The overall survival rate at discharge from the ICU was 43.3% (N = 26/60), and at discharge from hospital – 36.7% (N = 22/60). No statistical significant difference between the groups in terms of the survival rate at discharge from the ICU and hospital was found. No statistical significant difference between OHCA and IHCA or cardiac and non-cardiac patients in terms of the general health condition assessed utilizing GOS was found. The necessity of administering catecholamines and lactates (LAC) > 8 mmol/l increased the rate of mortality (GOS 1). A high concentration of LAC, severe neurological impairment (GOS 2–3) prolonged the duration of ICU treatment compared to patients with a satisfactory health condition (GOS 4–5). Conclusion: One third of patients hospitalized in the ICU after CA with ROSC survived until discharge from hospital, about 20% left the hospital in a satisfactory health condition enabling living on their own, whereas the remaining 20% require constant assistance. The necessity of administering catecholamines and a high concentration of LAC markedly deteriorated the prognosis. Further studies will be carried out to improve the treatment outcomes, to enable a return to normal life.
WSTĘP: Nagłe zatrzymanie krążenia (NZK) przed przyjęciem na oddział intensywnej terapii (OIT) występuje bardzo często i istotnie obciąża rokowanie. Do oceny jakości stanu zdrowia chorych po incydencie NZK z następczym powrotem spontanicznej akcji serca (recovery of spontaneous circulation – ROSC) aktualnie używa się Glasgow Outcome Scale (GOS). MATERIAŁ I METODY: Analizowano wyniki 60 pacjentów po pozaszpitalnym (out-of-hospital cardiac arrest – OHCA) lub wewnątrzszpitalnym (intra-hospital cardiac arrest – IHCA) incydencie NZK i ROSC przed przyjęciem na OIT Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego nr 5 w Sosnowcu w 2015 r. Stan zdrowia pacjentów w momencie wypisu z OIT i ze szpitala oceniano za pomocą skali GOS. WYNIKI: Przeżywalność chorych po NZK z ROSC do wypisu z OIT wynosiła 43,3% (n = 26), do wypisu ze szpitala – 36,7% (n = 22). Nie odnotowano istotnej statystycznie różnicy między finalnym stanem zdrowia ocenianym za pomocą skali GOS a mechanizmem czy miejscem wystąpienia NZK. Konieczność zastosowania katecholamin oraz stężenie mleczanów (LAC) > 8 mmol/l współistniały ze wzrostem śmiertelności (GOS 1). Wysokie stężenie LAC i ciężki stan neurologiczny (GOS 2–3) wydłużały czas leczenia na OIT w porównaniu z chorymi w zadowalającym stanie zdrowia (GOS 4–5). WNIOSKI: Do wypisu ze szpitala przeżywa około 1/3 chorych hospitalizowanych na OIT po incydencie IHCA czy OHCA z ROSC, około 20% opuszcza szpital w stanie zdrowia pozwalającym na w miarę samodzielne życie, kolejne 20% w ciężkim stanie neurologicznym wymaga stałej opieki osób trzecich. Konieczność zastosowania katecholamin i wysoki poziom LAC przy przyjęciu na OIT koreluje ze złym rokowaniem. Dalsze badania należy prowadzić w celu poprawy wyników leczenia pacjentów, ukierunkowanym na powrót chorych do życia społecznego.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2019, 73; 8-18
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związki przyczynowo-skutkowe między błędami w świadczeniu opieki medycznej i skutkiem śmiertelnym
Cause-effect relations between defects of medical care and lethal outcome
Autorzy:
Hovsepyan, Argam
Hovhannesyan, Rouben
Mkhitaryan, Karen
Nogacka, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057470.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Centralne Laboratorium Kryminalistyczne Policji
Tematy:
defects in diagnosis
defects in treatment
defects in the organization of medical care
defects in maintenance of medical records
lethal outcome
inadequate medical care
relative risk
błędne diagnozy
nieprawidłowości w terapii
nieprawidłowości w organizacji opieki medycznej
nieprawidłowości w prowadzeniu dokumentacji medycznej
skutek śmiertelny
nieodpowiednia opieka medyczna
względne ryzyko
Opis:
The article discusses the issues of identifying and determining the cause-effect relations between defects in the provision of medical care and lethal outcome based on the materials of commission forensic medical expertise. In the presence of defects in the provision of medical care in 30.3% of cases a cause-effect relation was detected between the frequency of defects in medical care and the likelihood of lethal outcome. The likelihood of the occurrence of lethal outcome was most influenced by defects in diagnosis (RR = 2.41) and treatment (RR = 15.65).
W artykule omówiono problematykę rozpoznawania i określania związków przyczynowo-skutkowych między błędami w świadczeniu opieki medycznej a skutkiem śmiertelnym na podstawie materiałów zleconych ekspertyz z zakresu medycyny sądowej. W odniesieniu do wystąpienia błędów w świadczeniu opieki medycznej w 30,3% przypadków stwierdzono związek przyczynowo-skutkowy między częstością błędów medycznych a prawdopodobieństwem śmiertelności. Największy wpływ na prawdopodobieństwo wystąpienia zgonu miały błędy w rozpoznaniu (RR = 2,41) i leczeniu (RR = 15,65).
Źródło:
Problemy Kryminalistyki; 2020, 310; 34-37
0552-2153
Pojawia się w:
Problemy Kryminalistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Own Clinical Observations of Treatment Outcome in Acute Type B Aortic Dissection
Autorzy:
Janczak, Dariusz
Skóra, Jan
Garcarek, Jerzy
Litarski, Andrzej
Merenda, Marcim
Wieraszko, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1396586.pdf
Data publikacji:
2012-01-01
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
acute aortic dissection
hybrid procedures
stentgraft
Opis:
The aim of the study was to analyse early results of treatment of acute type B aortic dissection.Material and methods. 59 patients, treated between 1998 and 2011, were divided into four groups. Group I comprised ten patients in whom hybrid procedures were performed: extra-anatomical by-pass graft from the brachio-cephalic trunk to the left carotid artery in six patients, transposition of the left carotid artery to the right one in two patients, and reversed Y prosthesis from the brachio-cephalic trunk to both carotids in the remaining 2 patients, to facilitate stent-grafting. Group II comprised 13 patientsin whom endovascular procedures were performed (stent-grafting). Group III comprised 21 patients in whom conventional surgery was done. Group IV comprised 15 patients who were treated conservatively.Results. In group I, a very good clinical outcome, without complications, was achieved in six patients (60% of cases). The total mortality rate was 40%. One patient died on the operation table, following stent-grafting, due to the rupture of the aortic arch. Two patients died as a result of brain damage (cerebral aneurysm rupture in one, and ischemic stroke in the other). In one patient, an aorto-oesophageal fistula developed. In group II, one patient died during endovascular procedure. Another patient suffered from type 1 endoleak, requiring repeated endovascular surgery. In group III, 15 patients (72%) died. Moreover, four patients required acorrective cardiac surgery (Bentall procedure)which in three patients resulted in death. Thus, the total mortality rate in this group was as high as 85%. In group IV, the mortality rate was 13%.Conclusions. We noticed a clear superiority of endovascular procedures over conventional surgeries-for acute type B aortic dissection. Hybrid procedures for acute, complicated type B aortic dissection evidently reduce mortality and postoperative morbidity. Uncomplicated acute type B aortic dissections should be treated conservatively at intensivecare units.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2012, 84, 1; 23-30
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyniki leczenia raka trzonu macicy w materiale własnym Kliniki Onkologii Ginekologicznej Akademii Medycznej we Wrocławiu
Treatment outcome in uterine cancer in the material of Gynecologic Oncology Clinic of Wroclaw Medical University
Autorzy:
Jędryka, Marcin
Izmajłowicz, Barbara
Kornafel, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030815.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
5-year survival
radiotherapy
surgery
treatment outcome
uterine corpus cancer
5-letnie przeżycia
chirurgia
radioterapia
rak trzonu macicy
wyniki leczenia
Opis:
Cancer of the uterine corpus is the most frequent gynecologic malignancy in Poland and the fourth most common malignancy in the females. Periodic assessment of effectiveness of treatment outcomes in the context of 5-year survival rate is crucial for objective evaluation of efficacy of therapeutic protocols used at a particular center. The aim of this study was a retrospective analysis of outcomes in women treated at our center for cancer of the uterine corpus observing a 5-years’ follow-up and comparison of these data with international literature. Analysis encompassed only patients undergoing surgical treatment only (n=37) and those offered complementary radiotherapy (n=207), treated for endometrioid type of uterine corpus cancer since 2003 thru 2005. Every case underwent clinical staging (acc. to FIGO classification) and tumor grading. Results of this analysis, in the form of 5-year overall survival data, were compared with those published in the 2006 Annual Report. The study confirmed a similar overall survival rate in the whole group, i.e. in surgery-only patients: 84% vs. 80% (Annual Report) and combined-treatment patients: 75% and 83%. Results of our study were favorable in FIGO stage I and in G1 tumors at higher stages. In other settings, they differed somewhat from Annual Report data. Concluding, a more individualized approach to particular cases and adherence to recommendations of recognized opinion-making bodies in this area should contribute to improved treatment outcomes in even late-stage uterine corpus cancer.
Rak trzonu macicy jest najczęstszym nowotworem ginekologicznym w Polsce, zajmuje czwarte miejsce wśród wszystkich nowotworów u kobiet. Okresowa ocena skuteczności leczenia w kontekście 5-letniego przeżycia odgrywa kluczową rolę w ewaluacji stosowanych standardów leczenia danego ośrodka. Celem pracy była retrospektywna analiza wyników leczenia pacjentek naszego ośrodka chorujących na raka trzonu macicy przy założeniu 5-letniej obserwacji i porównanie tych wyników z danymi światowymi. Analizowaliśmy pacjentki leczone tylko chirurgicznie (n=37) oraz w sposób skojarzony z radioterapią (n=207) z powodu postaci endometrioidalnej raka trzonu macicy w naszym ośrodku w latach 2003-2005. W każdym przypadku określiliśmy zaawansowanie kliniczne choroby wg FIGO oraz zróżnicowanie histologiczne (grading). Uzyskane z tej analizy wyniki w postaci 5-letniego przeżycia (OS) zestawiliśmy z danymi Annual Report 2006. Wykazaliśmy porównywalne OS w całej grupie, u chorych leczonych tylko operacyjnie wyniosło 84 vs 80% (Annual Report 2006), a w leczeniu skojarzonym odpowiednio 75 i 83%. Rezultaty naszego leczenia były zadowalające w przypadku stopnia I wg FIGO oraz G1 w pozostałych stopniach zaawansowania klinicznego. U reszty chorych odbiegały o kilkanaście procent od OS podawanego przez Annual Report 2006. W konkluzji stwierdzamy, że bardziej zindywidualizowane podejście do konkretnego chorego oraz postępowanie zgodne z rekomendacjami uznanych organizacji opiniotwórczych w tej dziedzinie powinno poprawić w przyszłości także nasze wyniki leczenia raka trzonu macicy w zaawansowanych przypadkach.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2010, 8, 4; 225-233
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 25

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies