Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the Bishop of" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-25 z 468
Tytuł:
Św. Piotr biskupem Rzymu?
Saint Peter – the bishop of Rome?
Autorzy:
Pałucki, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/611917.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Piotr
Rzym
Peter
Rome
Opis:
The primacy of the Bishop of Rome is an essential, if not a fundamental element of the unity of Church and belongs to the mainstream of ecclesiology throughout its whole history. It is anchored in the study of the doctrine of the New Testament and from the very beginning, starting from the oldest patristic sources, such as the Epistle of Saint Clement of Rome to Corinthians and Ignatius of Antioch’s Epistles, there have been utterances indicating Saint Peters extraordinary role in the universal Church and the significance of his stay in Rome and the foundation of the local Christian community there. The Church Fathers also emphasize that Peter is present in all fundamental events related to the foundation of the Church and it was him who was entrusted with the care for its unity by Jesus. The first writers who start to describe Peter as the Bishop of Rome are Tertullian and Cyprian, who teaches that the Bishop’s authority is like the Apostles’ authority and uses the term cathedra Petri referring to Rome. Although Saint Irenaeus attributes the foundation of the Roman Church to Peter and Paul, in the course of years, especially after the transfer of the Capital of the Empire to Constantinople, he also puts the name of Peter at the top of the list of Roman Bishops. Many biblical scholars and patrologists also emphasize that Paul never laid claim to be the Bishop of Rome.
Źródło:
Vox Patrum; 2008, 52, 2; 819-826
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Papal titles as a manifestation of the primatial power of the Bishop of Rome
Autorzy:
Żmudziński, Marek Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420531.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Church
Pope
authority
primacy
bishop
service
Opis:
RESEARCH OBJECTIVE: The paper aims to determine in what manner official papal titles are an expression of supreme power in the Church. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The principal problem refers to the ecclesiological correlation between papal titles and primatial power, as well as the ongoing changes in the understanding of power within the Church, manifested by the departure from iurisdictio in favour of communio. Methods involve source text analysis (of the Holy Scripture and ecclesiastical documents), interpretation, and comparison. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: All names of the highest office in the Catholic Church are derived from the so-called primatial texts which describe St Peter the Apostle and his mission. Together with the practice of the first centuries of Christianity, they have provided a basis for establishing the dogmatic truth about the primacy of St Peter and his successors. The primacy involves supreme jurisdictional power in the Universal Church. In this context, the author proceeds to analyse current papal titles which expose the scope and the multifaceted nature of the power exercised by the Bishop of Rome. Furthermore, the author presents modifications in the official papal titles, which are simultaneously a reflection of ecclesiastical changes in the area. RESEARCH RESULTS: It has been established that some titles are an expression of real jurisdictional power (e.g. Bishop of Rome, Sovereign of the Vatican City State), while others carry historical and honorary importance (e.g. Primate of Italy) or manifest contemporary tendencies to highlight the religious character of the office (Servant of the Servants of God). CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: A departure from the secular understanding of power in favour of a religious and ministerial direction encourages further, praxeological research, as the primatial practice of individual pontificates (gestures and symbols) precedes the official primatial doctrine.
Źródło:
Horyzonty Polityki; 2019, 10, 31; 45-59
2082-5897
Pojawia się w:
Horyzonty Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pozycja prawna legatów Biskupa Rzymu
Legal position of the Legates of the Bishop of Rome
Autorzy:
Szewczyk, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1372344.pdf
Data publikacji:
2013-03-02
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Opis:
The paper presents the issue of regulating the legal status of papal legates. We can assume that this body has existed in the Church since its inception. The messengers who conveyed the commands and decrees of the apostles and their successors to the young churches were sent to a rapidly growing Christian community. Since the fourth century, the papal legate institution has taken legal forms, and its representatives have been endowed with legal instruments to fulfill their mission.In 1815, at the Congress of Vienna, the role of the Holy See was appreciated in the international arena, and apostolic nuncios were appointed as deans in the diplomatic corps. The Code of Canon Law of 1917 systematised the institution of the papal legate in a comprehensive manner for the first time in history. After the Second Vatican Council, Pope Paul VI issued the motu proprio "Sollicitudo omnium Ecclesiarum, which specifies the legates’ assignments. The mandatory Code of Canon Law of 1983 systematises the whole issue in canons 362-367.The article shows the aspect of the legates’ role and their position in the international arena, with particular reference to the Vienna Convention on Diplomatic Relations.Papal legates are sent to state authorities, international organisations and particular Churches. They perform their tasks, depending on where they hold their office. In addition to their tasks, the legates have privileges and immunities required by their jobs. While completing the role of representing the Bishop of Rome, they express their concern for the unity of the Church and elucidate their involvement in the problems of humanity.  
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2013, 56, 1; 73-91
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prymat Biskupa Rzymu jako posługa jedności
The primacy of the Bishop of Rome as a service of unity
Autorzy:
Rabczyński, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148029.pdf
Data publikacji:
2019-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
prymat Biskupa Rzymu
struktura prymacjalna Kościoła
struktura kolegialna Kościoła
jedność Kościoła
primacy of the Bishop of Rome
patriarchal structure of the Church
collegial structure of the Church
Opis:
Problematyka prymatu Biskupa Rzymu należy do najważniejszych zagadnień poruszanych na płaszczyźnie ekumenicznej podczas prowadzonych dialogów Kościoła rzymskokatolickiego z innymi Kościołami i Wspólnotami eklezjalnymi. Należy go rozpatrywać odwołując się przede wszystkim do tajemnicy Kościoła ustanowionego przez Jezusa Chrystusa, którego podstawowym i fundamentalnym przymiotem jest jedność. Źródłem i wzorem jedności eklezjalnej jest komunia Osób w Trójcy Świętej. Podstawą jedności Kościoła jest wyznawanie tej samej wiary, celebrowanie tych samych sakramentów i uznanie komunii hierarchicznej. Na przestrzeni wieków można zaobserwować ciągłość w rozwoju doktryny o prymacie Biskupa Rzymu. Urząd Następcy Piotra należy do podstawowych struktur Kościoła. Kształtował się przez wieki, wzrastał i rozwijał się wraz z całą wspólnotą wierzących w Jezusa Chrystusa w jej permanentnej eklezjogenezie. Kościół rzymskokatolicki niezmiennie utrzymuje, że prymat Biskupa Rzymu jest darem Chrystusa dla Kościoła jako niezbędna posługa na rzecz jedności. Papieskie ministerium dobrze oddaje określenie Jana Pawła II – pierwszy pośród sług jedności. Struktura prymacjalna Kościoła nie przeciwstawia się jego strukturze kolegialnej. Istnieje między nimi pierwotna i zasadnicza harmonia.
The subject of the primacy of the Bishop of Rome is one of important and up-to-date theological issues. It is particularly significant in the sphere of ecumenism. The primacy of Peter and his followers can be presented with reference to the mystery of the Church as a divine-human reality, whose basic quality is unity. The primacy of the Bishop of Rome by the will of Jesus Christ is a necessary service aimed at ecclesiastic unity. Fulfilling this aim requires that it is linked with an authority and a specific jurisdictional power. The patriarchal structure of the Church does not impede its collegial structure.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2019, 20; 339-350
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesne przemiany w katolickiej teologii prymatu biskupa Rzymu
Contemporary transformations in the Catholic theology of the primacy of the bishop of Rome
Autorzy:
Słupek, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/503567.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
prymat biskupa Rzymu
Kościół
eklezjalność wiary
eklezjologia
primacy of bishop of Rome
Church
ecclesial character of faith
ecclesiology
Opis:
The Catholic theology of the primacy of the bishop of Rome received an essential impulse for development thanks to the incentive of John Paul II, which appeared in the encyclical about ecumenical activity Ut unum sint (No. 95). The article undertakes one of the motifs of this development included in the thesis: the essence and form of the service of the bishop of Rome’s primacy in the Church is determined by the very nature of Christian faith, or – more precisely – by ecclesial nature of the faith. The mission of St Peter and of his successors is in the service of this faith (cf. Łk 22, 32). The first part of the article presents the context of a contemporary, post-conciliar perspective of the primacy of the bishop of Rome. In the second part the author points out that the truth about the ecclesial itinerarium of St Peter’s faith (living the faith in the Church and with the Church) constitutes the crucial element of the papal teaching at the end of the 20th and at the beginning of the 21st century. This truth shapes the primatial self-awareness of the Popes of this period and is expressed in the form in which their service is performed. The ecclesial reciprocity in the faith causes the primacy itself to be presented as ministry in the service of communion of faith of the whole Church.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2019, 28, 2; 23-39
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Personel kancelarii biskupa krakowskiego Tomasza Strzępińskiego (1455-1460)
The personnel of the chancellery of the bishop of Cracow Tomasz Strzępiński (1455-1460)
Autorzy:
Walczak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28763509.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Little Poland
Cracow diocese
Cracow
Tomasz Strzępiński
bishop’s chancellery
public notaries
Małopolska
diecezja krakowska
Kraków
kancelaria biskupia
notariusze publiczni
Opis:
Artykuł poświęcony jest personelowi kancelarii biskupa krakowskiego Tomasza Strzępińskiego (1455-1460). Zidentyfikowano wszystkich kancelistów biskupa, odwołując się do ich występowania na testacjach dokumentów biskupich, subskrypcjach notarialnych na nich zamieszczanych oraz analizy paleograficznej oryginalnych dokumentów. Przeprowadzono studium prozopograficzne kancelistów, skupiając się na takich kwestiach, jak: ich pochodzenie geograficzne i społeczne, wykształcenie oraz drogi karier.
The paper is devoted to the personnel of the chancellery of the bishop of Cracow Tomasz Strzępiński (1455-1460). All persons employed in the chancellery by the bishop have been identified on the basis of their appearance as witnesses of the bishop’s documents, notarial subscriptions on them and paleographic analysis of the original documents. A prosopographic study of the personnel has been undertaken, paying special attention to their geographic and social origins, education or paths of career.
Źródło:
Roczniki Historyczne; 2023, 89; 61-84
0324-8585
Pojawia się w:
Roczniki Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duszpasterskie zadania powierzone parafiom zakonnym przez bydgoskiego biskupa diecezjalnego
The Pastoral Tasks Entrusted to Religious Parishes by the Bishop of the Bydgoszcz Diocese
Autorzy:
Ciołek, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1771872.pdf
Data publikacji:
2021-05-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
rady ewangeliczne
kanon 520
wspólnota
duszpasterstwo
współpraca
proboszcz
Evangelical counsels
canon 520
community
ministry
cooperation
parish priest
Opis:
Przedmiotem artykułu jest przedstawienie duszpasterskich zadań powierzonych parafiom zakonnym przez bydgoskiego biskupa diecezjalnego. Przybliżono historyczną ocenę koncepcji, organizacji i rozwój życia zakonnego. Wskazano, że rady ewangeliczne będące darem od Boga, stały się miarą życia ludzi, którzy chcieli naśladować Chrystusa. Pokazano, że forma życia tych osób zmieniała się na przestrzeni wieków. Podkreślono rolę parafii jako szczególnej formy obecności Kościoła w świecie. Przedstawiono ogólny i teoretyczny problem dotyczący powierzania parafii instytutowi zakonnemu i zadań z tym związanych. Przybliżono zadania proboszcza zakonnego oraz uwidoczniono istotną różnicę pomiędzy proboszczem diecezjalnym a proboszczem biskupim. Analizie poddane zostały parafie zakonne w diecezji bydgoskiej i ich swoiste zadania. Zwrócono uwagę na rolę zakonów w pracy duszpasterskiej. W całości rozważań zaznaczono fakt, że biskup diecezji bydgoskiej Jan Tyrawa nie dokonał prawnego powierzenia parafii żadnemu zakonowi. Współczesność zaś wymaga większej kooperacji zakonów z biskupami miejsca i wspólną realizację określonych zadań.
The subject of this article is to present the pastoral tasks entrusted to the religious parishes by the Bydgoszcz diocesan bishop. The historical evaluation of the concept, the organization and development of the religious life were concisely presented. It was pointed out that the Evangelical counsels, a gift from God, became a measure of the lives of people who would like to follow the Christ. It has been shown that the form of life of these people has changed over the centuries. The role of the parish was emphasized as a special form of the Church’s presence in the world. The general and theoretical problem concerning entrusting a parish and related tasks to a religious institute was presented. The tasks of the religious pastor were presented and the essential difference between a diocesan pastor and an episcopal pastor was highlighted. Religious parishes and their specific tasks in the Diocese of Bydgoszcz were analyzed in detail. Particular attention was paid to the role of religious orders in pastoral work. All the considerations highlighted the fact that the Bishop of the Bydgoszcz Diocese, Jan Tyrawa, did not legally entrust the parish to any order. In this context, it was emphasized that the present day requires greater cooperation between religious orders and local bishops and the joint implementation of specific tasks.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2020, 30, 4; 229-243
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowni ordynowani przez biskupa kujawskiego Jana Karnkowskiego w 1533 r.
Clergymen Ordained by the Bishop of the Kujawy Region Jan Karnkowski in 1533
Autorzy:
Kaczmarek, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879768.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
święcenia
duchowieństwo
Diecezja Kujawska
XVI wiek
Jan Karnkowski
ordination
clergy
the Diocese of Kujawy
the 16th century
Opis:
Artykuł przynosi analizę praktyki święceń odprawionych wiosną 1533 r. przez ordynariusza diecezji kujawskiej, biskupa Jana Karnkowskiego. Wykaz kilkudziesięciu duchownych wyświęconych przez tego hierarchę został wpisany do księgi biskupa Korytkowskiego, która jest przechowywana w Archiwum Diecezjalnym we Włocławku. W wykazie tym odnajdujemy akolitów, subdiakonów, diakonów oraz kapłanów z  diecezji włocławskiej, a także liczne grono kleryków ordynowanych przez biskupa Karnkowskiego, którzy przybyli po święcenia do Włocławka z innych diecezji, przede wszystkich z diecezji płockiej. Analizie zawartości źródła towarzyszy jego edycja oparta na rękopisie akt biskupich.
The article brings an analysis of the practice of ordination by the Bishop of the Diocese of Kujawy, Jan Karnkowski in the spring of 1533. The list of dozens of priests ordained by the hierarch has been entered into the bishop Korytkowski's book, which is kept in the archive of the Diocese in Włocławek. In this list we find acolytes, subdeacons, deacons and priests of the Diocese of Włocławek, as well as a large group of seminarians ordained by Bishop Karnkowski who came to Włocławek from other dioceses, primarily from the Diocese of Płock, to be ordained. The analysis of content of the source is accompanied by its edition based on the manuscript of the bishop's acts.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 2; 5-24
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Beziehungen der Bischofsstadt Fischhausen zur bischöflichen Residenz
Relations Between the Bishop’s Town Fischhausen (Rybaki) and the Bishop’s Residence
Autorzy:
Jähnig, Bernhart
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1194225.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe w Toruniu
Tematy:
bishops
the seat of the bishop
Sambia
Opis:
Fischhausen is situated in the northern part of the Vistula Lagoon. It was set up in the territory of the Sambian bishopric. The foundation privilege for this town was issued in 1299 by the bishop Siegfried von Regenstein. The bishop’s castle was also situated there. The bishop of Sambia was the ruler of the town until the period of the Reformation. The first privilege was renewed in a slightly modified form in 1305. The first settlers arrived from Stralsund. In ca. 1305 there existed about forty households there. The first installations included a mill, which had existed even before the town was set up, and an inn. The first town council’s regulation is dated on 1694. Amber was collected in the vicinities of the town, which was later sold to the Grand Steward in Königsberg. It was not until the 16th century that Duke Albrecht, who in 1525 became the ruler of the town, permitted seaborne grain trade. Grain trade was hindered by officials from the neighbouring states. The first guilds appeared in the 16th century – they included mainly clothiers, potters, tailors and shoemakers. In the town there was also a parish church. Not much can be said in reference to the political system of the town. After 1525 the position of the Vogt (mayor) was introduced.
Źródło:
Zapiski Historyczne; 2017, 82, 2; 41-50
0044-1791
2449-8637
Pojawia się w:
Zapiski Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kapłaństwo w kerygmacie biskupa pelplińskiego Jana Bernarda Szlagi
Priesthood in Teaching Of the Bishop of Pelplin Jan Bernard Szlaga
Autorzy:
Babiński, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559511.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
kapłan
kapłaństwo
formacja kapłańska
Szlaga Jan Bernard
priest
priesthood
priest formation
Opis:
Biskup Jan Bernard Szlaga reprezentuje współczesną polską teologię biblijną. Problematyka sakramentologiczna, także temat sakramentu kapłaństwa, jest bardzo ważna w jego nauczaniu. W swoim przepowiadaniu formułuje program aktywizacji życia dla kapłanów. Zwraca uwagę na konieczność konstytuowania silnych relacji między Bogiem a kapłanem, także miedzy kapłanem a człowiekiem. Dla tworzenia i pogłębiania tych relacji kapłan musi być człowiekiem modlitwy i wiedzy. Istnienie tych dwóch relacji jest warunkiem zbierania dobrych owoców kapłańskiej pracy, która się wyraża przez szafowanie sakramentów, głoszenie Słowa Bożego i świadectwo jego życia.
Jan Bernard Szlaga (bishop) represents Polish biblical theology. Problems connected with sacraments, especially with sacrament of Priesthood, are very important in his teaching. In his predication he presents the program of animation of priests’ life. He pays attention to necessity of strong relations not only between God and priest but also between priest and people. Priest must be deep‑ rooted in prayer and knowledge in order to create these relations strong and develop them continuously. These two relations are necessary condition of fruitful priest’s mission which is ministry of sacraments, predication of God’s Word and testimony of life.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2010, 26; 83-96
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Droga Damazego na tron biskupa nicejczyków (Piotrowy) w Rzymie
The Way of Damasus to the Throne of the Bishop of Nicaea (Peter’s) in Rome
Autorzy:
Spychała, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52766740.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
Church
bishop
Rome
pope
Damasus
Ursinus
Kościół
biskup
Rzym
papież
Damazy
Ursyn
Opis:
Papież Damazy był z pochodzenia Hiszpanem. Jego rywalem był diakon Ursyn, który został także wybrany na biskupa. Damazy, następca papieża Liberiusza, proklamował jako podstawę swego autorytetu następstwo po św. Piotrze. Damazy zwalczał w Kościele zachodnim arianizm (homeizm). Dążył do uniezależnienia się od sądowej świeckiej jurysdykcji nad wspólnotami kościelnymi i nad papieżem. W Rzymie budował nowe kościoły.
Pope Damasus was from Spain. His rival was the deacon Ursinus, who was also elected a bishop. Damasus, the successor of Pope Liberius, announced the succession of St. Peter as the basis of the pontificate. Damasus fought Arianism (Homeism) in the Western Church. He sought independence from secular jurisdiction over ecclesiastical communities and over the pope. He built new churches in Rome.
Źródło:
Tabularium Historiae; 2021, 10; 51-78
2543-8433
Pojawia się w:
Tabularium Historiae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizytacje kanoniczne przeprowadzone przez Biskupa Tarnowskiego Jerzego Ablewicza
Canonical Visitations Carried out by Jerzy Ablewicz, the Bishop of Tarnów
Autorzy:
Lewandowski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/51589235.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jerzy Ablewicz
canonical visitations
visitation questionnaires
reform decrees
protocols of canonical visitations
wizytacje kanoniczne
kwestionariusze wizytacyjne
dekrety reformatorskie
protokoły wizytacji kanonicznych
Opis:
Materiał źródłowy niniejszego artykułu stanowią kwestionariusze wizytacyjne i dekrety reformatorskie z wizytacji kanonicznych Biskupa Tarnowskiego Jerzego Ablewicza zgromadzone w zespole akt WK XXVII/3 – WK LIV/2 w Archiwum Diecezjalnym im. Arcybiskupa Jerzego Ablewicza w Tarnowie. Ich szczegółowa analiza pozwala zobrazować rys posługi biskupiej Pasterza kierującego diecezją tarnowską w latach 1962-1990. Abp Ablewicz przeprowadził 152 wizytacje kanoniczne parafii i rektoratów. Do każdej przygotowywał się drobiazgowo zgłębiając kwestionariusze wizytacyjne. Same wizytacje prowadził zgodnie z dyspozycjami zawartymi w kan. 343-346 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r., stat. 43 Trzeciego Synodu Diecezji Tarnowskiej, a szczególnie instrukcji synodalnej Wizytacja kanoniczna. Efektem wizytacji były przesyłane do każdej z parafii dekrety reformatorskie zawierające szczegółowe i merytoryczne wskazania powizytacyjne.
The source material of this article are the visitation questionnaires and reform decrees from the canonical visitations of Jerzy Ablewicz, the Bishop of Tarnów, collected in the files no. WK XXVII/3 – WK LIV/2 in the Diocese Archive Archbishop Jerzy Ablewicz in Tarnów. Their detailed analysis allows to illustrate the outline of the episcopal ministry of the Shepherd who headed the Diocese of Tarnów in the years 1962-1990. Archbishop Ablewicz conducted 152 canonical visitations to parishes and rectorates. He prepared for each one meticulously by studying the visitation questionnaires. He conducted the visitations themselves in accordance with the norms contained in can. 343-346 of the 1917 Code of Canon Law, statute 43 of the Third Synod of the Diocese of Tarnów, and especially of the Synodal Instruction Canonical Visitation. As a result of the visitation, reform decrees containing detailed and substantive post-visitation indications were sent to each parish.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2023, 12, 1; 155-171
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Hermeneutical Aspects of Proving the Pope’s Primacy in the Work of Ivan Dubovich „Hierarchia abo o zwierzchności w Cerkwi Bożej” (1644)
Герменевтичні аспекти доведення першості имської кафедри у книзі Івана Дубовича „Hierarchia abo o zwierzchności w Cerkwi Bożej” (1644 р.)
Autorzy:
Tkachuk, Ruslan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469819.pdf
Data publikacji:
2018-03-01
Wydawca:
Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie
Tematy:
Ukrainian polemical literature
Ivan Dubovich
catholic dogma of primacy of the bishop of Rome
the metropolitanate of Kyiv
Lev Kreuza
Opis:
Purpose: To research fundamentals of bishop of Rome primacy justified by Ivan Dubovich in his work „Hierarchia abo o zwierzchności w Cerkwi Bożej” (1644). To reveal methods of interpretation of the Holy Bible fragments in the patristic works, to analyze used rhetorical modes. Methods: Historical, cultural and hermeneutic methods have been used. Results: The main question in the book of Ivan Dubovich „Hierarchia abo o zwierzchności w Cerkwi Bożej” (1644) is the foundation of primacy of the Pope. The polemicist proved the authority of the Bishop of Rome based on the texts of Holy Bible, works of the Greek Church Doctors in „O zwierzchnosci Piotra s”chapter. While considering this problem the author referred to the Gospels fragments, which Roman Catholic theological writers interpreted as an argument of Apostle Peter primacy, as well as to prays and hymns of the church. Ivan Dubovich revealed himself as a Scripturist, connoisseur of ancient Greek philosophy. In the the research the conception of the church’s organization stated by Ivan Dubovich has been reviewed in context of orthodox theologians’ ideas, historical and cultural background of that time. Besides, different rhetorical, literary modes used by the author in order to prove the catholic doctrine of papal primacy have been revealed in the report.
Źródło:
Intercultural Communication; 2018, 4, 1; 159-174
2451-0998
Pojawia się w:
Intercultural Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Życie i historia relikwii świętego Spirydona biskupa Tremithus
Life of saint Spiridon and history on relic to the bishop of Tremithus
Autorzy:
Magruk, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420383.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Święty Spirydon
biskup Tremithus
Sobór w Nicei
herezja Ariusza
relikwie
prawa ręka Spirydona
Saint Spyridon
bishop of Tremithus
First Council of Nicaea
heresy of Arius
relic
right hand of Saint Spyridon
Opis:
W ciągu ostatnich kilku lat postać świętego Spirydona – wielkiego hierarchy Cerkwi Greckiej – staje się coraz bardziej znana, czczona i wychwalana przez wiernych prawosławnych na całym świecie, w tym również na gruncie słowiańskim. W Rosji na ten przykład jest ona czczona niemal na równi ze świętym Mikołajem Cudotwórcą. Godnym podziwu jest więc jego życiorys: m.in. perypetie do przyjęcia święceń kapłańskich a jeszcze ciekawszy po chirotonii biskupiej. Na szczególną uwagę zasługuje jego czynny udział w Pierwszym Soborze Powszechnym oraz opis historii jego doczesnych szczątków – spoczywających do dnia dzisiejszego na greckiej wyspie Korfu - a także cudownej prawicy świętego, zwróconej dopiero po ok. 800 latach przez Kościół Katolicki prawosławnym Grekom.
In the last few years Saint Spyridon – the great hierarch of Greek Orthodox Church, is becoming increasingly known, glorified and praised by Orthodox Christians from all over the world including slavic territories. In Russia, for instance, St Spyridon is honored on a par with St Nikolaos the Wonderworker. Therefore, his biography is truly admirable, e.g. occurrences before the ordination to the priesthood and even more interestingly facts after he was made Bishop of Trimythous. St Spyridon participated in the sessions of the Firts Ecumenical Council, where he played a significant and remarkable role. Special attention deserve also the history of St Spyridon’s relics, which repose on the Greek island of Corfu to this day as well as his miraculous right hand returned to Orthodox Greeks by Catholic Church after c. 800 years.
Źródło:
ELPIS; 2015, 17; 81-85
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reinterpretacja prymatu biskupa Rzymu w kontekście współczesnej debaty o synodalności
Reinterpretation of the Primacy of the Bishop of Rome in the Context of the Contemporary Debate about Synodality
Autorzy:
Krupka, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/50105947.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ecclesiology
primacy
collegiality
synodality
eklezjologia
prymat
kolegialność
synodalność
Opis:
Artykuł podejmuje temat reinterpretacji rozumienia prymatu biskupa Rzymu w kontekście współczesnej debaty o synodalności. Po pierwsze, wskazano na wybrane historyczne argumenty przemawiające za ściśle eklezjalną interpretacją prymatu. Po drugie, omówiono prymacjalną teologię Vaticanum I. Po trzecie, opisano recepcję definicji prymatu i nieomylności papieża, ze szczególnym uwzględnieniem pojęcia kolegialności. Na końcu wykazano, w jaki sposób współczesna debata o synodalności jest konkretnym wyzwaniem dla rozumienia prymatu. Analiza źródeł historycznych oraz Magisterium Kościoła skłania do wniosku, że synodalność Kościoła domaga się także bardziej eklezjalnego widzenia prymatu. Rola biskupa Rzymu może być właściwie zrozumiała jedynie z uwzględnieniem jego głębokiego kościelnego zakorzenienia jako sługi jedności Kościoła. Współczesne dokumenty Kościoła wyrażają to przede wszystkim poprzez powiązane widzenie trzech rzeczywistości: prymatu (biskupa Rzymu), kolegialności (biskupów) oraz synodalności (Ludu Bożego).
The article discusses the reinterpretation of the understanding of the primacy of the Bishop of Rome in the context of the contemporary debate about synodality. Firstly, selected historical arguments are used for a strictly ecclesiastical interpretation of primacy. Secondly, the primatial theology of First Vatican Council is discussed. Thirdly, the reception of the definition of primacy and infallibility is described, with particular emphasis on the concept of collegiality. Finally, it is shown how the contemporary synodality debate presents a concrete challenge to the understanding of primacy. The analysis of historical sources and the Magisterium of the Church leads to the conclusion that the synodality of the Church also requires a more ecclesial view of primacy. The role of the Bishop of Rome can be fully understood only by taking into account his deep ecclesial roots as a servant of the of the Church unity. Contemporary Church documents express this concept through the related vision of primacy (the Bishop of Rome), collegiality (the bishops) and synodality (the people of God).
Źródło:
Verbum Vitae; 2023, 41, 1; 93-114
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Listy biskupa poznańskiego Ignacego Raczyńskiego z lat 1796-1798 do Jana Chrzciciela Albertrandiego
Letters of the Poznań bishop Ignacy Raczyński to Jan Chrzciciel Albertrandi Written between 1796-1798
Autorzy:
Weiss, Anzelm
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040502.pdf
Data publikacji:
2009-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
letters written between 1796-1798
church in poland
warsaw archdiaconate
Poznań diocese
ignacy raczyński the bishop of poznań and jan chrzciciel albertrand
Opis:
Ignacy Raczyński, the bishop of Poznań from 1794 to 1807 and then the archbishop of Gniezno, ruled the Poznań diocese in a complicated political situation that followed the loss of independence by Poland. The Poznań period of his life and activity has so far been hardly investigated.The author carries out a brief characterization of his rule in this period and publishes six of his letters to Jan Chrzciciel Albertandi, his official for the archdiaconate of Warsaw, formerly the Mazovia part of the Poznań diocese. The letters reveal a number of hitherto unknown details of the relations between the Church and the state in those times. The text also includes the pastoral letter of bishop Raczyński of 1796 to the clergy and faithful of the Poznań   diocese.
Źródło:
Ecclesia. Studia z Dziejów Wielkopolski; 2009, 4; 71-101
1731-0679
Pojawia się w:
Ecclesia. Studia z Dziejów Wielkopolski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Testament Kaspra Kazimierza Cieciszowskiego, biskupa łuckiego i żytomierskiego
The Testament of Kasper Kazimierz Cieciszowski, the bishop of Lutsk (Łuck) and Zhytomyr (Żytomierz)
Autorzy:
Oksana, Karlina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/570668.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Tematy:
województwo wołyńskie
diecezja łucko-żytomierska
Kasper Kazimierz Cieciszowski
katedra pw
świętych Piotra i Pawła w Łucku
testament
Volyn region
Lutsk (Łuck) and Zhytomyr Diocese
the cathedral of St
Peter and Paul in Lutsk (Łuck)
Opis:
Artykuł ma na celu uzupełnienie nowymi faktami biografii Kaspra Kazimierza Cieciszowskiego, biskupa łuckiego i żytomierskiego w latach 1798–1831, metropolity mohylewskiego w latach 1827–1831. Będąc przez ponad 30 lat ordynariuszem diecezji łucko-żytomskiej, założonej w roku 1798, biskup Cieciszowski przyczynił się nie tylko do zachowania, ale i do rozwoju Kościoła katolickiego na Wołyniu w warunkach absolutyzmu rosyjskiego. Czytelnik będzie mógł się o tym upewnić, zapoznając się z testamentem biskupa Cieciszowskiego i dopełnieniem do niego.
The main goal of the article is to supplement with new facts the biography of Kasper Kazimierz Cieciszowski, who was the bishop of Lutsk (Łuck) and Zhytomyr (Żytomierz) in 1798–1831, the metropolitan of Mohyliv (Mohylew) in 1827–1831. Heading more than 30 years Lutsk and Zhytomyr diocese, established in 1798, bishop Cieciszowski made a lot of effort not only for preserving but also building up Roman-Catholic Church in Volyn (Wołyń) in the conditions of Russian absolutizm. The reader can verify this when gets acquainted with bishop Cieciszowski’s testament and additions to it.
Źródło:
Rocznik Skrzatuski; 2019, 7; 161-174
2300-8296
Pojawia się w:
Rocznik Skrzatuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Fides quaerens dialogum". Prymat biskupa Rzymu w dialogu z Kościołami Wschodu
"Fides quaerens dialogum". The Primacy of the Bishop of Rome in the Dialogue with the Churches of East
Autorzy:
Rabczyński, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1050718.pdf
Data publikacji:
2020-02-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
prymat biskupa Rzymu
jedność Kościoła
dialog ekumeniczny
dialog z Kościołami Wschodu
dialog rzymskokatolicko-prawosławny
synodalność Kościoła
primacy of the Bishop of Rome
unity of the Church
ecumenical dialogue
dialogue with Eastern Churches
Roman Catholic-Orthodox dialogue
synodality of the Church
Opis:
Sobór Watykański II otworzył nową perspektywę dialogu ekumenicznego z Kościołami Wschodu niebędącymi w pełnej jedności z Kościołem Rzymskokatolickim. Zagadnienie prymatu biskupa Rzymu jawi się jako ważny temat tego dialogu na płaszczyźnie teologicznej. Problematykę prymacjalną należy rozpatrywać, odwołując się przede wszystkim do tajemnicy Kościoła ustanowionego przez Jezusa Chrystusa. Od 1980 roku można mówić o instytucjonalnym dialogu teologicznym rzymskokatolicko-prawosławnym na forum światowym. Jego owocem są przygotowane w komisjach mieszanych i wspólnie przyjęte dokumenty. Urząd następcy Piotra kształtował się przez wieki, wzrastał i rozwijał się wraz z całą wspólnotą wierzących w Jezusa Chrystusa. Prymat biskupa Rzymu jest posługą jedności i polega przede wszystkim na trosce następcy Piotra o komunię wszystkich Kościołów partykularnych (lokalnych). W Kościele Rzymskokatolickim podkreśla się, że realizacja wskazanego celu wymaga, aby łączył się on z autorytetem i konkretną władzą. Nie może on być jedynie prymatem honorowym, pozbawionym jurysdykcji. Kościoły wschodnie pojmują prymat biskupa Rzymu jako pierwszeństwo honorowe, a nie jurysdykcyjne. Następca Piotra jest primus inter pares, pierwszym w gronie równych mu patriarchów. Widać tu wyraźnie supremację soborowości (synodalności) nad urzędem papieża. Współczesne dowartościowanie kolegialności i synodalności w rzymskokatolickich wypowiedziach magisterialnych oraz badania teologów nad ich implikacjami mogą stać się nowym impulsem w dialogu ekumenicznym z Kościołami Wschodu.
The Second Vatican Council created a new perspective for the ecumenical dialogue with the Eastern Churches which are not in full unity with the Roman Catholic Church. The notion of the primacy of the Bishop of Rome is an important theological issue within this dialogue. The subject of primacy ought to be considered with reference to the mystery of the Church established by Jesus Christ. Since 1980 it is possible to speak of an institutionalizeddialogue between the Roman Catholic and the Orthodox Church on world stage. It results in the documents prepared by mixed committees and jointly accepted. The office of St. Peter’s Successor has been shaped throughout centuries and developing alongside the whole community of those who believe in Jesus Christ. The primacy of the Bishop of Rome is a service of togetherness and shows above all St. Peter’s Successor’s concern for the communion of all particular (local) Churches. The Roman Catholic Church emphasizes that the realization of the indicated task requires an authority and exact knowledge. It cannot be merely an honorary primacy devoid of jurisdiction. The Eastern Churches see the primacy of the Bishop of Rome as an honorary, and not jurisdictional, precedence. St. Peter’s Successor is primus inter pares, the first among equal patriarchs. What is clearly visible here is the supremacy of the Vatican Council (synodality) over the office of the Pope. The contemporary appreciation of collegiality and synodality in the statements from the Roman Catholic magistrates and theologians’ research on their implications may become a new impulse in the ecumenical dialogue with the Churches of the East.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2019, 13, 2; 165-185
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
In the Defence of Thomas I, the Bishop of Wroclaw Imprisoned in 1256
W obronie uwięzionego biskupa wrocławskiego Tomasza I w 1256 roku
Autorzy:
Jędrzejski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/695417.pdf
Data publikacji:
2019-01-05
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Opis:
The event connected with the imprisonment of Bishop Thomas I of Wroclaw has been described in chronicles and other sources referring to the history of church in Silesia. The article focuses on the efforts undertaken by Polish Episcopate to defend and release the imprisoned Bishop of Wroclaw Thomas I and to punish Duke Boleslaw II the Horned. The aim of the publication is to reveal the cohesion and bravery of Polish Episcopate not only during the peaceful times but also when the sovereign threatens bodily harm against his countryman. The article proves that polish Bishops undertake definite activities which result in the release of Bishop Thomas I of Wroclaw. It is also important to mention the inflexibility of Bishop Thomas I himself. Moreover the publication proves that bishops are firmly against the dukes ‘temptation to overtake church property. The article also shows the aspiration of bishops to unify Poland under a strong king’s leadership in order to stop the feudal fragmentation and the dukes’ struggle for primacy. The article should find its follow-ups in general elaborations referring to the state – church relationship concerning the church property as well as the influence of church on the unification of Poland.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2016, 24, 1
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biskup Konstantyn Dominik (1870-1942) – święty kapłan
Bishop Konstantyn Dominik (1870-1942) – the holy priest
Autorzy:
Galanciak, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554242.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
biskup Konstantyn Dominik
biskup chełmiński
krwawa jesień pelplińska
sługa Boży
Bishop Konstantyn Dominik
the Bishop of Chełmno
Bloody Autumn in Pelplin
God’s servant
Opis:
Człowiek potrzebuje świadków wiary na drodze ku świętości. Jednym z nich jest żyjący w latach 1870-1942 Konstantyn Dominik, biskup chełmiński. Postać Biskupa, który jest kandydatem na ołtarze, została ukazana w artykule w kontekście jego związków ze Swarzewem, Pelplinem, Chełmnem i Gdańskiem. Trudne czasy drugiej wojny światowej, na które przypada posługa biskupia Konstantyna, ukazują go jako prawdziwego świadka wiary. Chrystologiczno-maryjny aspekt kapłańskiej i biskupiej posługi, jego prostota i zwyczajność oraz jego droga na ołtarze są pięknym świadectwem świętości osiąganej przez realizowanie życia zgodnie z zamysłem Boga.
A human being needs to meet witnesses of faith on the way to achieving holiness. One of them can be Bishop Konstantyn Dominik (1870-1942) – the Bishop of Chełmno. The figure of Bishop, who is a candidate for canonisation, was shown in the article in the context of his relations with Swarzewo, Pelplin, Chełmno and Gdańsk. The difficult time of the Second World War during which the Bishop served, present him as a real witness of faith. Christological and Marian aspects of Konstantyn’s pristly and episcopal service, his simplicity and commonness, as well as his path to sanctification, create a beautiful testimony that can be achieved by living one’s life according to God’s vision.
Źródło:
Sympozjum; 2019, 2(37); 215-234
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsce urodzenia biskupa przemyskiego Michała Tomasza Wincentego Korczyńskiego (1784-1839)
The Place of Birth of Michał Tomasz Wincenty Korczyński, the bishop of Przemyśl (1784-1839)
Autorzy:
Haptaś, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039382.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ABMK
archiwum
biskup przemyski
Michał Tomasz Wincenty Korczyński
archives
bishop
place of birth
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2010, 93; 87-90
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesne kanony na temat Biskupa Rzymskiego: łacińskie i wschodnie. Porównanie oraz ich źródła
Modern canons relating to the Bishop of Rome: Latin and Eastern. Comparison and their sources
Autorzy:
Rozkrut, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11331841.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
the Bishop of Rome
the College of Bishops
the Latin Code
the Eastern Code
Primacy
Biskup Rzymski
Kolegium Biskupów
kodeks łaciński
kodeks wschodni
prymat
Opis:
Osoba oraz urząd Biskupa Rzymskiego – najwyższy i najważniejszy w całym Kościele, nieporównywalny z żadnym innym urzędem, czy to w samym Kościele, czy też w społeczności świeckiej, trwający nieprzerwanie przez wieki oraz tysiąclecia i jednocześnie pozostający niezmiennym i ciągle z pietyzmem odkrywanym – to problematyka i tematyka niezmiernie bogata, ważna i złożona. To również przedmiot wielowiekowej i dogłębnej analizy teologiczno-prawnej, który doczekał się wielu interesujących monografii oraz innych szczegółowych studiów, w tym ważnych sympozjów naukowych, ale również publikacji zawierających osobiste odniesienia do konkretnych papieży. Artykuł poddaje analizie współczesne kanony na temat Biskupa Rzymskiego, to jest kanony zawarte w kodeksach prawa kanonicznego promulgowanych przez papieża Jana Pawła II, czyli w kodeksie łacińskim z roku 1983 oraz w kodeksie wschodnim z roku 1990. Prezentowana wypowiedź to jedynie zarysowanie bardzo bogatej problematyki, z którą wiąże się między innymi szczegółowe studium oraz analiza syntetycznie wskazanych źródeł kanonów łacińskich oraz wschodnich dotyczących osoby oraz urzędu Biskupa Rzymskiego. Setna rocznica urodzin św. Jana Pawła II, który w szczególności Kościołowi w Polsce, który w szczególności Kościołowi w Polsce przybliżył osobę oraz urząd Biskupa Rzymskiego swoim długim oraz bogatym pontyfikatem, zachęca do ciągłej analizy tego wyjątkowego urzędu.
The Person and the Office of the Bishop of Rome that is the highest and the most important office within the entire Church and that cannot be compared to any other office both in the Church itself and the secular community, that has lasted continuously for centuries and millennia and that has remained unchanged at the same time and has constantly been discovered with reverence, constitutes exquisitely rich, important, and complex issue and thematics. It is not only an incisive look and theological and legal analysis or historic and even political analysis that have been depicted in a number of interesting monographies and other detailed studies, including important scientific symposia, but also publications containing personal references to individual popes. The article is aimed at analysing current canons concerning the Bishop of Rome, i.e. canons included in the codes of canon law promulgated by Pope John Paul II, it means the Latin Code of 1983 and Eastern Code of 1990. The presented statement is only a depiction of a very rich issue, which inter alia involves a detailed study and analysis of only synthetically indicated sources of Latin canons and Eastern cannons concerning the Person and the Office of the Bishop of Rome. Anniversary of one hundred years of birth of St. John Paul II, who made the Person and the Office of the Bishop of Rome much closer to the Church in Poland especially by his long and rich pontiff, encourages to a continuous analysis of this extraordinary office.
Źródło:
Annales Canonici; 2020, 16, 1; 39-58
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Święcenia duchowne Łukasza Watzenrode (1447-1512). Przyczynek do biografii biskupa warmińskiego
The Ordinations of Łukasz Watzenrode (1447-1512). Supplementary Information on the Bishop of Warmia
Autorzy:
Kaczmarek, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1019592.pdf
Data publikacji:
2017-06-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
święcenia
diecezja warmińska
biskup Łukasz Watzenrode
XV-XVI w.
ordination
the Diocese of Warmia
Bishop Łukasz Watzenrode
15th-16th centuries
Opis:
Historians have been interested in the Bishop of Warmia Łukasz Watzenrode for many years, mainly because of his close affinity with Nicolas Copernicus and the complicated history of the Diocese of Warmia during this bishop's reign. The part of Łukasz's life which preceded his bishop's election has not aroused such interest. And therefore this article is about this less known fragment of his biography. It deals with the issues related to Watzenrode taking lesser vows and being ordained a priest. The information about bishop Watzenrode having all ordines, including the priesthood, at the end of the 1470s was questioned. The research showed that it was not until the spring of 1487 that he received all higher ordinations. This fact should be connected with the plans of appointing him to the Episcopal capital of Lidzbark Warmiński as a successor of Mikołaj Tungen.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2017, 107; 181-198
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Meandry politycznej kariery Andrzeja Lipskiego (1572–1631). Eksluteranin biskupem krakowskim
The meanders of the political career of Andrzej Lipski (1572–1631). An ex-Lutheran holding the post of the bishop of Cracow
Autorzy:
Dorobisz, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595033.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Andrzej Lipski (1572–1631), Zygmunt III Waza, Jan Zamoyski, regalista, biskup, kanclerz koronny, polityka parlamentarna
Andrzej Lipski (1572–1631), Sigismund III Vasa, Jan Zamoyski, royalists, bishop, Chancellor of the Crown, parliamentary politics
Opis:
Andrzej Lipski (1572–1631) was born to a noblemen’s family of the middle rank and Lutheran denomination. He studied at Protestant (1582–1594 – Strasbourg, Heidelberg) and Catholic (1603–1605 – Rome) colleges, earning the title of Doctor of both laws (Doctor of Canon and Civil Law). Lipski’s career in the Chancellery of the Crown was sped up by his conversion to Catholicism, entering the clergy and protection of Bishop Vice-Chancellor Piotr Tylicki – an influential backer to Chancellor Jan Zamoyski. At that time Lipski belonged to the state clergy who served the King and the Kingdom of Poland and obtained revenues from benefices, the acquisition of which was easier at the Court. Zamoyski’s supporters’ leaving the elites of the Chancellor’s power in 1605, as well as Lipski’s sympathizing with the rebellion (1606–1609) caused him to be kept away from public matters as a person who was politically uncertain. During the period of the Court’s disfavour, Lipski redefined his political views and stayed a zealous royalist and also an advocate of drawing closer to the Habsburgs. Owing to Bishop Vice-Chancellor Henryk Firlej’s protection he earned trust of Queen Constance of the Habsburgs, who then became the patroness of Lipski’s further career. As a result he was appointed Bishop of Łuck in 1616, Vice-Chancellor in 1618, the Chancellor of the Crown in 1620, proving to be a declared advocate of the dynastic policy of Sigismund II Vasa, which was greatly unpopular with the nobility. Following Lipski’s promotion to the post of Bishop of Kuyavia (1623), which could not be connected with that of the Chancellor, for two years it was demanded of him – the trusted commander of the King – that he resign from the office of the Crown. Still, the ex-minister enjoyed the Court’s favours and was promoted to go to Gniezno (1626); finally, however, Lipski accepted the nomination to the post of Bishop of Cracow (1630). Lipski’s changing of his religious denomination and political views served well his career: he attained the highest honours within the structures of the state and the Church. Still, because of his difficult character, he did not enjoy a good opinion with his contemporaries; it was much better with historians, though. His career, which was full of turbulences, but most brilliant for the times, justifies only too well why the Bishop has deserved to have his biography elaborated.
Andrzej Lipski (1572–1631) pochodził ze średnioszlacheckiej rodziny wyznania luterańskiego. Studiował na uczelniach protestanckich (1582–1594 – Strasburg, Heidelberg) i katolickich (1603–1605 – Rzym), uzyskując doktorat obojga praw. Karierę Lipskiego w kancelarii koronnej przyspieszyło przejście na katolicyzm, obranie stanu duchowego i protekcja biskupa-podkanclerzego Piotra Tylickiego, wpływowego stronnika kanclerza Jana Zamoyskiego. Lipski należał wówczas do duchowieństwa państwowego, które służyło królowi i Rzeczypospolitej, a dochody czerpało z beneficjów, o których uzyskanie łatwiej było przy dworze. Odejście z elity władzy Zamoyskiego jego stronników w 1605 r. oraz sympatyzowanie Lipskiego z rokoszem (1606–1609) spowodowało, że jako podejrzany politycznie został odsunięty od spraw publicznych. W okresie niełaski dworu Lipski dokonał reorientacji poglądów politycznych, zostając gorliwym regalistą i zwolennikiem zbliżenia z Habsburgami. Dzięki protekcji biskupa-podkanclerzego Henryka Firleja zyskał zaufanie królowej Konstancji Habsburżanki, która patronowała dalszej karierze Lipskiego. W 1616 r. został biskupem łuckim, podkanclerzym (1618), kanclerzem koronnym (1620), dając się poznać jako zdecydowany zwolennik dynastycznej polityki Zygmunta III Wazy, silnie niepopularnej wśród szlachty. Po awansie Lipskiego na biskupstwo kujawskie (1623), którego nie można było łączyć z kanclerstwem przez dwa lata domagano się, aby zaufany dowódca króla złożył urząd koronny. Eksminister nadal cieszył się łaskami dworu, który promował go do Gniezna (1626), lecz ostatecznie Lipski przyjął nominację na biskupstwo krakowskie (1630). Zmiana wyznania i poglądów politycznych dobrze przysłużyły się karierze Lipskiego, który osiągnął najwyższe godności w strukturach państwa i Kościoła. Z powodu trudnego charakteru nie cieszył się zbyt dobrą opinią u współczesnych, lepszą u historyków. Pełna zawirowań, ale też zawrotna kariera Lipskiego, świadczy, że ten biskup-polityk z pewnością zasłużył na biografię.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2018, 18; 367-380
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O NOMINACJI KS. JANA KLEMENSA GOŁASZEWSKIEGO NA BISKUPA WIGIERSKIEGO UWAG KILKA
A FEW REMARKS ON THE NOMINATION OF JAN KLEMENS GOŁASZEWSKI FOR THE BISHOP OF WIGRY
Autorzy:
Jodkowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/512538.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum
Tematy:
Diocese of Wigry
bishopʼs nomination
Bishop Jan Klemens Gołaszewski
Opis:
Jan Klements Gołaszewski was born on 23 November 1748 in Kowalewszczyzna in Podole, in a noble family. He was ordained to the priest-hood in 1772 at the St. Vincent de Paul Missionary Fathers Congregation in Warsaw. After leaving the congregation he was a parish priest in Pawłowice, and then in his native parish in Waniewo. In the years 1798-1800 he was the vicar in spiritualibus in the Podlasie area. He was one of the close co-operators of the first bishop of the diocese of Wigry Michał Franciszek Karpowicz, who appointed Rev. Gołaszewski as a vicar general and judicial vicar. After the death of Bishop Karpowicz he was put up by the Prussian administration as a candidate for the position of the bishop of Wigry. The Prussian authorities also considered the translation of Bishop Józef Miaskowski from Warsaw to Wigry. Finally, the King of Prussia approved the election of Gołaszewski for the bishop of the diocese of Wigry in spring 1804. The information process and official procedures involved in receiving the Holy Seeʼs approval of the nomi-nation and consecration of a priest entailed the necessity of substantial pay-ments, which Gołaszewski was unable to make. His preconization took place on 26 June 1806. Napoleonʼs campaign and the unstable political situation became a direct reason for the postponing of the episcopal consecration of the nominee. It finally took place on 5 March 1809 in Warsaw (in the times of the Duchy of Warsaw). Bishop Gołaszewski died on 8 March 1820.
Źródło:
Studia Ełckie; 2016, 18, 3; 225 - 234
1896-6896
2353-1274
Pojawia się w:
Studia Ełckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-25 z 468

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies