Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "symulakry" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Schulz i symulakry
Autorzy:
Kłosiński, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/639240.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Schulz Bruno, Baudrillard, symulakry, mityzacja
Opis:
Schulzand Simulacra Schulz and Simulacra is an analysis of Bruno Schulz’s short essay entitled Mythicization of Reality. Michał Kłosiński argues with Dorota Głowacka, who tried to interpret Schulz’s prose with the use of Jean Baudrillard’s category of simulacrum, that her understanding of the term is wrong. Kłosiński searches for places in Schulz’s theoretical essay, where he is the most ambivalent and where his ambivalence works against the text’s consistency. He performs an interpretation of some of Schulz’s notions, such as sense, myth and poetry, to depict how the author of Mythicization defi nes them and how the poetics of Schulz’s text somehow changes these definitions. The main objective of the analysis is to show that Schulz’s theory points the reader not to the concept of simulacrum, but to another Baudrillardian notion – the symbolic exchange. Kłosiński finds evidence of the possibility of such reading in the example given by Schulz of the fragmented body of a snake in legends and the poetic mechanism which he calls „the short circuiting of sense”. In the conclusion the author performs an analysis of Schulz’s view on poetry and how the mythicization as a poetic act works against simulacra and the excess of meaning produced in language to constantly recreate a bond with reality.
Źródło:
Wielogłos; 2013, 2(16)
2084-395X
Pojawia się w:
Wielogłos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Symulakry w teorii organizacji i zarządzania
Simulacra in Theory of Organization and Management
Autorzy:
Strużyna, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/906139.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
The aim of this study is to provide a proposition of new way ordering concepts in the organization and management. science field Research method bases on the key concept formulated by Jean Baudrillard and the material and social fact idea (Durkhaim). In effect three methodological requirements are formulated. These requirements are addressed to the authors of new research proposals in organization and management field.
Celem tego opracowania jest dostarczenie propozycji nowego sposobu porządkowania oryginalnych koncepcji w zakresie teorii organizacji i zarządzania. Metoda badawcza opiera się na kluczowych ideach sformułowanych przez Jean Baudrillarda i idei faktu materialnego i społecznego (Durkheim). Praca kończy się sformułowaniem trzech wymagań, jakie powinni spełnić autorzy nowych propozycji teoretycznych w zakresie organizacji i zarządzania.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica; 2013, 282
0208-6018
2353-7663
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Symulakry w teorii organizacji i zarządzania
Simulacra in Theory of Organization and Management
Autorzy:
Strużyna, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/906157.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
The aim of this study is to provide a proposition of new way ordering concepts in the organization and management. science field Research method bases on the key concept formulated by Jean Baudrillard and the material and social fact idea (Durkhaim). In effect three methodological requirements are formulated. These requirements are addressed to the authors of new research proposals in organization and management field.
Celem tego opracowania jest dostarczenie propozycji nowego sposobu porządkowania oryginalnych koncepcji w zakresie teorii organizacji i zarządzania. Metoda badawcza opiera się na kluczowych ideach sformułowanych przez Jean Baudrillarda i idei faktu materialnego i społecznego (Durkheim). Praca kończy się sformułowaniem trzech wymagań, jakie powinni spełnić autorzy nowych propozycji teoretycznych w zakresie organizacji i zarządzania.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica; 2013, 282
0208-6018
2353-7663
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Symulakry wymiaru sprawiedliwości wobec nieletnich w Polsce
Simulacra of Juvenile Justice System in Poland
Autorzy:
Płatek, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/698977.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
wymiar sprawiedliwości
postępowanie w sprawach nieletnich
przestępczość nieletnich
przemoc
juvenile justice system
violence
juvenile delinquency
Opis:
The article relates to the analysis of responses to violence in the everyday life of a democratic society. The evolution of the juvenile criminal justice system serves here as a litmus paper of the today's neo-liberal European countries. The article critically evaluates the arguments of F. Bailleau and Y. Cartuyvels who present the development of contemporary juvenile justice in terms of neo-liberalism. They claim it is the main reason to answer the question of how long the child should be treated as a child? However, we are still left with the question of what to do with those young people who act like offenders who demand more severe punishment. In her paper, the author presents the possible model of social control that responds to violence using the F.H. McClintoc's model adopted and modified in the model presented by D. Black in Behaviour of Law. The author argues that selecting a criminal model from among different possible models of social control might be an influence of the neo-liberal policy, yet it is not necessary. The examination of different models currently present in the society should help to answer the question of whether the present policy results from the neo-liberal policy as F. Bailleau and Y. Cartuyvels suggest? Or is it rather due to what Zygmunt Bauman named as the penal effect of globalisation? The author examines how much of the present practice within the juvenile justice fits Jean Baudrillard's era of simulacra where we offlcially tend to fight crime and do good, but in practice, as Michel Foucault pointed long time ago, the goal is somewhat different and detached from both the perpetrator and the victim? The paper also looks at how accurate in this case the analysis of Pierre Bourdieu would be that we tend to accept the perceived reality as natural, for we do not have the proper procedure to see that other solutions are also possible? At the end the paper, the author suggests what elements should be included within juvenile justice system to free it of the simulacra syndrome.
Źródło:
Archiwum Kryminologii; 2006, XXVIII; 281-297
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:
Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cyberprzestrzeń – poszerzona przestrzeń społeczna – wybrane obszary ewaluacji
Cyberprzestrzeń – diversified social space – chosen evaluation areas
Autorzy:
Kuzior, A.
Janczyk, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/946030.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
Tematy:
Internet
rzeczywistość wirtualna
cyberprzestrzeń
symulakry
przestrzeń społeczna
virtual reality
simulacra
social space
cyber space
Opis:
W artykule zawarte są rozważania na temat cyberprzestrzeni jako poszerzonej przestrzeni społecznej. Autorzy podjęli próbę oceny nowoczesnych, inteligentnych narzędzi ICT i AI (Artificial Intelligence) oraz ich wpływu na człowieka i kształtowanie się więzi społecznych. Internet i wirtualna przestrzeń stają się coraz częściej miejscem wzmożonej aktywności ludzkiej, absorbując coraz więcej czasu i mocno konkurując z przestrzenią realną, co może generować negatywne skutki, zarówno psychologiczne, jak i społeczne. Jednak zaawansowane narzędzia internetowe są pomocne w wielu sferach ludzkiego życia. Mądre korzystanie z nowoczesnych technologii i jednoczesne rozwijanie swoich indywidualnych ludzkich talentów to sposób na zachowanie równowagi. Nie chodzi przecież o to, by polegając zbytnio na AI stworzyć świat bardziej dopasowany do robotów niż do ich twórców.
The article considers cyberspace as an enlarged social space. The authors have attempted to assess modern, intelligent ICT tools and AI (artificial intelligence) and their impact on humans and the formation of social bonds. Internet and virtual space are becoming more and more a place of increased human activity, absorbing more and more time and strongly competing with real space, which may generate negative effects, both psychological and social. However advanced Internet tools are helpful in many spheres of human life. Wise using of modern technologies and at the same time developing one's individual human talents is a way to strike a balance. It is not about - relying too much on AI - to create a world more suited to robots than to their creators though.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska; 2016, 87; 253-262
1641-3466
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krajoznawstwo i turystyka szkolna jako edukacja alternatywna – konteksty przyrodnicze, społeczne, kulturowe i pedagogiczne
School Sightseeing and Tourism as Alternative Education – Natural, Social, Cultural and Pedagogical Contexts
Autorzy:
Sadoń-Osowiecka, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/272014.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Górnośląska Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. Kardynała Augusta Hlonda
Tematy:
krajoznawstwo
turystyka
symulakry
konstruowanie przestrzeni
edukacja regionalna i ekologiczna
budowanie tożsamości
sightseeing
tourism
symulacre
constructioning of space
regional and ecological education
building of identity
Opis:
W artykule przedstawiono rolę krajoznawstwa i turystyki szkolnej jako alternatywę dla edukacji formalnej, alternatywę dla masowości i jednakowego widzenia świata, alternatywę dla konsumpcyjnego nastawienia do otaczającej rzeczywistości, alternatywę dla narzuconego sposobu poznawania świata. Walory turystyczne potraktowane są jako konstrukt społeczny w dużej mierze wykreowany współcześnie przez media. Obszary jako produkty turystyczne zaspokajające potrzeby turystów-konsumentów są w artykule potraktowane jako symulakry (termin wprowadzony przez Baudrillarda) – sztuczne twory zastępujące rzeczywistość i „pożerające” ją. W tym kontekście szkolna działalność krajoznawczo-turystyczna może być działalnością outsiderów poszukujących autentyzmu, odkrywających i konstruujących własne miejsca, a przez to budujących indywidualną tożsamość poza konsumpcyjnym nurtem turystyki.
The paper presents the role of school sightseeing and tourism seen as an alternative to formal education, as well as to mass and equal ways of seeing the world. Moreover, these activities are considered as the alternative to consumption-oriented attitude to the environment and finally, to imposed ways of cognition. Tourist values are treated here as the social constructs created by media. The article compares the idea of areas, understood here as the product made for tourists – consumers, to Baudrillard’s concept of simulacra (the false images of reality replacing the true world and devouring it). In this context, tourism and sightseeing activities provided by school can be seen as the acts of authenticity searching, performed by outsiders who discover and construct their own places and therefore create their own identity out of the consumerist currents.
Źródło:
Problemy Ekologii; 2010, R. 14, nr 3, 3; 156-161
1427-3381
Pojawia się w:
Problemy Ekologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Проблема дегуманизации в виртуальном тексте новейшей русскоязычной драматургии
The issue of dehumanization in the virtual text of the latest Russian dram
Problematyka dehumanizacji w wirtualnym tekście najnowszej dramaturgii rosyjskiej
Autorzy:
Pieczyński, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311805.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Русская драматургия
дегуманизация
виртуальный мир
постмодернизм
симулякры
Dramaturgia rosyjska
dehumanizacja
świat wirtualny
postmodernizm
symulakry
Russian drama
dehumanization
virtual world
postmodernism
simulacra
Opis:
Post-Soviet Russian-language dramaturgy is text-centric and literature-centric. The most important point of reference for its creators is the widely understood text. Both literary and cultural text. In their works, playwrights replace performative representation with retrospective storytelling. The center of interest is not so much the surrounding reality as its cultural image. In recent years, this image has become more and more virtual. Dramaturgy willingly uses information technology. Dialogues resemble online chats, and the characters' relationships evoke associations with contact maintained via social networking sites. The reduction of the presented world to the level of virtual space results in the degradation of humanity. The protagonist of a contemporary drama, immersed in the space of the Internet, loses contact with the world around him. This in turn leads either to a complete demoralization, or even to a complete dehumanization. In the discussed texts, man becomes his own digital simulacrum. Dehumanization is either literal or metaphorical. In the first case, the hero either loses his human nature or is not human at all. He ends up in the virtual world, turning into a character from a computer game, as in the play "Net" by Valery Pecheykin. Or maybe he's part of that world himself - a video blogger with a camera instead of a hand, or an intelligent personal assistant named Siri. The protagonists, addicted to the Internet, immersed in virtual space, are metaphorically dehumanized. The characters of the plays "Journal of Alona Cziżuk" by Julia Woronowa and "Grisza" by Inga Wosk communicate with each other only through chats and social networking sites. The man described by contemporary Russian-language playwrights often uses an online nickname instead of his name, and treats sex, usually virtual, as an escape from reality, losing the ability not only to love, but even to feel physical pleasure. The intertextual, text-centric "new drama" is slowly giving way to a new phenomenon that can be described as the Internet "new-new drama". It is also text-centric, but at its center is virtual text.
Postsowiecka dramaturgia rosyjska jest tekstocentryczna oraz literaturocentryczna. Najważniejszym punktem odniesienia dla jej twórców jest szeroko rozumiany tekst. Zarówno literacki, jak i tekst kultury. Dramatopisarze w swoich utworach performatywne przedstawianie zastępują retrospektywnym opowiadaniem. Centrum zainteresowania stanowi zaś nie tyle otaczająca rzeczywistość, co jej kulturowy obraz. W ostatnich latach coraz częściej obraz ten ma charakter wirtualny. Dramaturgia chętnie wykorzystuje technologie informacyjne. Dialogi przypominają internetowe czaty, zaś relacje bohaterów wywołują skojarzenia z kontaktem utrzymywanym za pośrednictwem portali społecznościowych. Redukcja świata przedstawionego do poziomu przestrzeni wirtualnej skutkuje degradacją człowieczeństwa. Bohater dramatu współczesnego wiele ma wspólnego z postaciami gier komputerowych. Zanurzony w przestrzeni Internetu, traci kontakt z otaczającym go światem. To zaś prowadzi albo do pełnej demoralizacji, albo wręcz do całkowitej dehumanizacji. Człowiek w omawianych tekstach staje się swoim własnym, cyfrowym symulakrem. Dehumanizacja ma charakter dosłowny lub metaforyczny. W pierwszym przypadku bohater albo traci swoją ludzką naturę, albo w ogóle nie jest człowiekiem. Trafia do świata wirtualnego, zamieniając się w postać z gry komputerowej, jak w sztuce „Net” Walerija Pieczejkina. Ewentualnie sam jest częścią tego świata – wideoblogerką z kamerą zamiast ręki lub inteligentnym asystentem osobistym o imieniu Siri. Metaforycznej dehumanizacji ulegają bohaterowie, uzależnieni od Internetu, pogrążeni w przestrzeni wirtualnej. Postaci sztuk „Dziennik Alony Cziżuk” Julii Woronowej oraz „Grisza” Ingi Wosk komunikują się ze sobą wyłącznie za pośrednictwem czatów i portali społecznościowych. Człowiek, o którym piszą autorzy nowego-nowego dramatu, często zamiast imienia posługuje się internetowym nickiem, a seks, z reguły wirtualny, traktuje jak ucieczkę od rzeczywistości, tracąc zdolność nie tylko do miłości, ale nawet do odczuwania fizycznej przyjemności. Intertekstualny, tekstocentryczny „nowy dramat” powoli ustępuje miejsca nowemu zjawisku, które można określić mianem internetowego „nowego-nowego dramatu”. Jest on również tekstocentryczny, jednak w jego centrum znajduje się tekst wirtualny.
Постсоветская русская драматургия имеет текстоцентричный и литературоцентричный характер. Для ее авторов важнейшей точкой отсчета является широко понимаемый текст. Как литературный, так и текст культуры. Драматурги в своих произведениях перформативное представление заменяют ретроспективным рассказом. В центре внимания находится не окружающая действительность, только ее культурный образ. В последние годы все чаще этот образ имеет виртуальный характер. Драматурги часто пользуются информационными технологиями. Диалоги напоминают онлайн-чаты, зато отношения между героями вызывают ассоциации с коммуникацией в социальных сетях. Реальный мир вытесняется виртуальным, что ведет к деградации человечности. Герой современной пьесы имеет много общего с героями компьютерных ирг. Он, погружаясь в пространстве Интернета, теряет связь с окружающим миром. Это ведет к полной деморализации или даже к окончательной дегуманизации. Человек в анализируемых пьесах становится своим собственным, цифровым симулякром. Дегуманизация имеет дословный или метафоричный характер. В первом случае персонаж либо теряет свою человеческую сущность, либо вообще не является человеком. Он попадает в виртуальный мир, превращаясь с героя компьютерной игры, как в пьесе Net Валерия Печейкина. Или он сам является частью этого мира – как в случае видеоблогерши с камерой вместо руки или виртуальным помощником Сири. Метафоричной дегуманизации подвергаются те, кто страдает от Интернет-зависимости. Персонажи пьес Юлии Вороновой и Инги Воск общаются друг с другом исключительно посредством чатов и соцсетей. Человек, о котором пишут авторы новой-новой драмы, часто вместо имени пользуется никнеймом, а секс, часто виртуальный, это для него бегство от реальности, из-за чего он теряет умение не только любить, но даже чувствовать физическое удовольствие от половых контактов. Интернеткстуальная, текстоцентричная новая драма уступает место новому явлению, которое можно назвать Интернетной «новой-новой драмой». Она тоже текстоцентрична, но в ее центре – виртуальный текст.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2023, 2 (182); 99-123
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies