Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "spray retention" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Effect of air induction nozzle and oil adjuvant on spray retention and weed control
Autorzy:
Kierzek, R
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/66452.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
retention
air induction nozzle
biological efficacy
plant protection
nozzle
herbicide
oil adjuvant
spray retention
weed control
Opis:
In greenhouse trials in 1998-1999, the effects of using new spray techniques on the activity of two herbicides for broad-leaved weeds control were examined. Also retention of spray solution containing herbicides with and without addition of oil adjuvant on Chenopodium album and Sinapsis alba leaves was measured. Results showed that air induction and convcntional flat fan nozzle gave similar control of tested plants, except Chenopodium album control where fine sprays applied with conventional flat fan nozzle improved efficacy comparcd with very course spray obtained with air induction nozzle. Also results showed that oil adjuvant addition cnhanced biological efficacy for all nozzles, regardless of using herbicide and controlled plant species. Droplet size was the most important factor determining spray retention and activity of herbicides. Efficacy of spray retention depends on the wetting characteristics of the plant, spray application and solution factors.
W latach 1998-1999 prowadzono badania szklarniowe nad przydatnością nowoczesnych rozpylaczy eżektorowych w zwalczaniu dwóch gatunków chwastów dwuliściennych (Chenopodium album i Sinapis alba). W doświadczeniach określano także wpływ testowanych rozpylaczy na retencję cieczy użytkowej w zależności zastosowanego herbicydu i dodatku adiuwanta olejowego. Stwierdzono, że użycie w zabiegach chwastobójczych rozpylaczy eżektorowych ID przyczyniło się do uzyskania równie wysokiej skuteczności biologicznej jak stosowanie tradycyjnych rozpylaczy szczelinowych XR. Jedynie podczas opryskiwania drobnokroplistego (rozpylacz standardowy XR) z użyciem herbicydu Granstar 75 WG uzyskano istotnie wyższą skuteczność zwalczania Chenopodium album w porównaniu z opryskiwaniem bardzo grubokroplistym, charakterystycznym dla rozpylacza eżektorowego ID. Adiuwant olejowy istotnie zwiększył skuteczność działania kombinacji herbicydowych, niezależnie od zwalczanego gatunku roślin. Zróżnicowana wielkość kropel uzyskiwana z testowanych rozpylaczy wyraźnie wpływała na retencję. Struktura powierzchni liści oraz właściwości fizyko-chemiczne cieczy użytkowej wykazywały ścisły związek z ilością cieczy użytkowej zatrzymanej na opryskiwanych obiektach doświadczalnych.
Źródło:
Journal of Plant Protection Research; 2000, 40, 2
1427-4345
Pojawia się w:
Journal of Plant Protection Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Industry-scale spray-drying microencapsulation of orange aroma
Autorzy:
Jedlińska, A.
Samborska, K.
Witrowa-Rajchert, D.
Seuvre, A.-M.
Voilley, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2082556.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Tematy:
powders
aromas
spray-drying
microencapsulation
aroma retention
Opis:
The article describes an attempt to solve a real industrial problem, connected with the not very efficient enclosure of orange aroma during industrial microencapsulation, by the replacement of conventional mixing by single-stage homogenization during feed emulsion preparation. The powders obtained from solutions after 17 MPa homogenization were characterized by a lower water content and better flowability. The powders from solutions after 25 MPa homogenization showed better myrcene retention. An additional aim of this work was to investigate the physicochemical properties of powders obtained from the cyclone container and the drying chamber. This approach is connected with the fact that older generation spray dryers do not have systems protecting against local powder deposits in the chamber. In such situations, in order to reduce losses, the powder from the cyclone container and the one from chamber are mixed together, even if they have different properties. The results obtained show the significant differences between the powders collected from the cyclone container and the chamber of the spray dryer in terms of water content, bulk density, particle-size distribution and aroma retention. The powders obtained from the chamber were characterized by a lower water content, better flowability and a lower porosity value. Hierarchical cluster analysis confirmed the differences between the investigated microcapsule variants.
Źródło:
International Agrophysics; 2019, 33, 3; 397-405
0236-8722
Pojawia się w:
International Agrophysics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of spray drying conditions on beetroot pigments retention after microencapsulation process
Wpływ parametrów suszenia rozpyłowego na stopień zamknięcia barwników buraka ćwikłowego po procesie mikrokapsułkowania
Autorzy:
Janiszewska, E.
Wlodarczyk, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36601.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Opis:
In food colorants microencapsulation process, apart from appropriate carrier selection, the determination of the spray drying parameters which can affect the retention of active ingredients is essential. The aim of this study was to investigate the effect of drying parameters on beetroot pigments retention after microencapsulation. Raw material used in the study was the 100% beetroot juice. Low-crystallised maltodextrin DE=11 (MD) was used as the carrier. To obtain 30% dry matter concentration in the solution, the proper amount of maltodextrin was added to beet root juice with 15% of dry matter. Drying was carried out in a spray-drier at disc speed of 39,000 rpm and solution flux rate of 0.3·10-6 and 0.8·10-6 m3 s-1. The inlet air temperature was 120, 140 and 160oC, at a constant air flow rate of 0.0055 m3 s-1. Before drying, viscosity and density of the solutions were measured. Dry matter content, apparent density, loose bulk density of the powder, and porosity were determined. The particle morphology was tested as well. Pigment content was measured by Nillson (1970) and Von Elbe (2001) methods to determine the efficiency of encapsulation. The viscosity and density of solutions of beet juice with maltodextrin was 3.86 mPa s and 1100 kg m-3, respectively. In both cases, the values of viscosity and density were higher compared to the raw juice. Increase of solution flux rate caused a decrease of dry matter content, apparent particle density and loose bulk density. Increase of inlet air temperature caused an increase of dry matter content, average diameter and a decrease of both densities. It was observed that the increase of inlet air temperature caused a decrease in the yellow pigment to a higher degree (47%) than in the violet pigment (17%). However, no clear correlation was observed for violet pigment. There were no changes in porosity and shape factor. The obtained microcapsules were sphere-like in shape, with numerous deep cavities. In the whole experiment the retention of beet root pigments was in the range of 26.7-29.3%.
W procesie mikrokapsułkowania barwników, poza dobraniem odpowiedniego nośnika, istotne jest ustalenie parametrów suszenia rozpyłowego, mających wpływ na stopień zatrzymania rdzenia. Celem pracy było zbadanie wpływu zmiennych parametrów suszenia na stopień zatrzymania barwników buraka ćwikłowego po procesie mikrokapsułkowania. Surowiec do badań stanowił 100%-owy sok z buraka ćwikłowego. Jako nośnik używano maltodekstryny niskoscukrzonej DE=11 (MD). Do soku o 15% zawartości suchej substancji dodawano proszek maltodekstryny w celu uzyskania roztworu o 30% stężeniu suchej masy. Suszenie sporządzonych roztworów prowadzono w suszarce rozpyłowej LAB S1 firmy Anhydro, przy prędkości dysku rozpyłowego 39000 obr·min-1 i strumieniu surowca 0,3·10-6 oraz 0,8·10-6 m3·s-1. Suszenie odbywało się współprądowo, a temperatura powietrza wlotowego wynosiła 120, 140 i 160oC, Natężenie przepływu powietrza było stałe i wynosiło 0,0055 m3∙s-1. Przed suszeniem oznaczano lepkość i gęstość roztworów. W otrzymanych proszkach oznaczano zawartość suchej substancji, gęstość pozorną proszku, gęstość luźną złoża proszku, porowatość złoża, określano morfologię cząstek oraz zawartość barwników metodą Nillson’a (1970) i Von Elbe (2001) w celu wyznaczenia efektywności procesu kapsułkowania. Lepkość roztworów soku buraczanego z maltodekstryną wynosiła 3,86 mPa∙s, gęstość natomiast 1100 kg·m-3, w obu przypadkach uzyskane wartości były wyższe w porównaniu do surowego soku. Wzrost prędkości podawania surowca spowodował spadek zawartości suchej substancji w proszku, gęstości pozornej, gęstości luźnej złoża proszku. Wzrost temperatury powietrza wlotowego spowodował wzrost zawartości suchej substancji i średniej średnicy cząstek oraz spadek obu badanych gęstości. Zaobserwowano, iż wzrost temperatury powietrza wlotowego spowodował większy spadek zawartości barwnika żółtego (ok. 47%) w porównaniu do obniżenia zawartości barwnika czerwonego (ok. 17%). Nie zaobserwowano zmian w wartościach porowatości oraz współczynnika kształtu. Otrzymane mikrokapsułki były zbliżone kształtem do kuli z licznymi głębokimi wklęśnięciami. W całym eksperymencie efektywności kapsułkowania mieściły się w zakresie od 26,7 do 29,3%.
Źródło:
Acta Agrophysica; 2013, 20, 2
1234-4125
Pojawia się w:
Acta Agrophysica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies