Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "spoiwa" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Technika malarska "szypolen" (chipolin) i jej identyfikacja w zabytkowych obiektach
TECHNIQUE PICTURALE ’’CHIPOLIN” ET SON IDENTIFICATION DANS LES OBJETS D’ART
Autorzy:
Brochwicz, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/538085.pdf
Data publikacji:
1963
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
szypolen
chipolin
lantrykowanie
gruntowanie
polerowanie zaprawy
badanie bieli ołowianej
Watin
olejek czosnkowy
sok czosnkowy
przygotowanie podłoża
adhezja
biel ołowiana
spoiwa wiążące
Opis:
C’es l ’ouvrage de Watin ’’L’art du Peintre Doreur Vernisseur”, publié à Paris en 1753 qui est le point de départ pour l ’examen de la technique picturale dite ’’chipolin”, appliquée au XVIIIe siècle dans les éléments de decors en bois et dans les meubles. D’après Wattin cette technique comprenait les activités suivantes: recollage de l ’objet, encaustiquage, polissage, peinture, recollage et enfin vernissage. Pour le recollage on appliquait la mixture préparée de déoocté condensé d’ail et d’absinthe avec la colle de parchemin, du sel e t du vinaigre. La présence de l ’e s sence d ’ail avait à part les qualités collantes, les qualités de conservation et elle augmentait l ’adhesion d ’autres solutions. D ’après les ouvrages des auteurs antérieurs il faut croire que premièrement la technique ’’chipolin” désignait une action déterminée, c ’est à dire le premier recollage avec du jus d’ail. Ce sont les stalles de l ’église de Lubiń qui était l ’objet des recherches de l ’auteur. L’examen microchimique des coupes des couches de peinture a démontré la présence unique du blanc de plomb dans la couche de peinture, dans la préparation par contre, le présence du blanc de plomb avec un mélange de craie. Dans la masse de la préparation imprégnée .de mélange colorant on a distingué 4 couches très prononcées. Dans la coupe traitée de solution de carmin-indigo le dégré d’absorbtion du colorant a permis de distinguer des couches de structure huileuse de structures poreuses. Les examens suivants avec le sulfurique de cuivre et la lessive de sodium ont distingué des couches contenant de l ’albumine (colles animales). La rodamine В a démontré sur la coupe la présence de recollage isolant sous la couche de vernis. L’auteur constate que les simples actions de recherche e t le microscope suffisent à découvrir la technique ’’chipo lin” et qu’il n ’y a pas besoin de mener des examens détaillés compliqués, comme p. ex. l ’analyse chromatographique.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1963, 1; 21-27
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania spoiw malowideł olejnych oraz mikroanalityczne metody ich identyfikacji
L’ÉTUDE DES LIANTS DES PEINTURES À L’HUILE ET DES MÉTHODES MICRO ANALYTIQUES DE LEUR IDENTIFICATION
Autorzy:
Biliński, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/537948.pdf
Data publikacji:
1969
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
teoria Englera
spoiwa malowideł olejnych
powstawanie błon olejowych
glicerydy
akroleina
rozkład gliceryny
spoiwa z oleju lnianego
dehydratacja
Opis:
L’article traite du problème difficile et jusqu’à présent non résolu de la création, de la composition chimique et de la construction de tous genres de membranes huileuses, surtout des liants des peintures à l ’huile ainsi que d’autres objets possédant une polychromie, dont la substance sont les produits naturels des processus de „séchage” des huiles végétales. Le côté pratique de l’article est de faire connaître au conservateur ainsi qu’à ceux qui s’occupent du problème des liants huileux, l’identification des microéchantillons prélevés des vieilles peintures. L’article relate les études de la littérature scientifique et les résultats des travaux de recherches, concernant les membranes d’huiles végétales — particulièrement d’huile de lin, la plus souvent employée — en tant que matériel formant les liants huileux. On a présenté par ordre chronologique le développement des travaux de connaissance et d’explication des processus physico-chimiques qui sont liés à la formation et à la composition des membranes huileuses. On s ’est efforcé de présenter de nombreux phénomènes non connus se produisant dans les liants huileux, citant les opinions anciennes et actuelles sur le chimisme et le mécanisme de leur création, ainsi que les problèmes de stabilisation et de destruction. De nombreuses théories et aspects, dont les auteurs sont divers chercheurs des processus de formation des membranes dans la consolidation de la masse d’huiles séchantes, ont été présentés par ordre chronologique du développement de la connaissance de ces problèmes. Renouant à la riche littérature scientifique et technique l ’auteur de l ’article présente les résultats des observations et des recherches concernant l’établissement du rôle direct ou indirect de la glycérine en tant que facteur participant à la construction, la plastification et la stabilisation des membranes créant des liants purs et pigmentés. Les travaux essentiels de l ’auteur portaient sur la solution du problème de l’acroléine provenant du processus naturel automatique de la dehydratation de la glycérine constitutionnelle, en tant que matière première de laquelle, selon les données obtenues sur la base des résultats des expériences effectuées, devrait se former dans la masse d’huile „séchante”, le polymère constituant la partie intégrale de la structure du fondement des liants huileux. On a effectué les essais sur des masses fraiches d’huile de lin se consolidant ainsi que sur les membranes déjà formées, et sur les objectifs dont les liants huileux ont subi des processus de vieillissement de différents degrés. On a établi empiriquement, que l ’acroléine remplit réellement — comme on le prévoyait — le rôle de matière constructive de la membrane du liant huileux. Les résultats des recherches et des expériences effectuées ont été présentés dans des tableaux et illustrés par des graphiques. L’article décrit la fonction et l’importance de la glycerine liée, laissant toujours certaines quantités de eubtraces, même dans les peintures à l ’huile les plus anciennes. Cette trace est caractéristique pour les restes huileux du liant et sur cette base, on peut effectuer l’identification de l ’origine du matériel de l ’objectif examiné. En soumettant à la dehydratation les restes de glycérine contenue dans le liant, on obtient l’acroléine, qui est une substance que l ’on peut découvrir directement. En effet, elle donne avec des réactifs définis des composés colorés ou des composés intérieurement complexes, qui la caractérisent par une fluorescence distinctive dans l ’ultraviolet. Pour développer le processus de dehydratation intensif et complet, l’auteur a élaboré un catalyseur amplement décrit. L’article indique en détail un moyen pratique d’e ffectuer par trois méthodes l ’identification des échantillons des anciens liants huileux et traite le côté théorique de ces réactions colorées de reconnaissance. On a également décrit les accessoires et l’équipement de laboratoire ainsi que ses ensembles typiques, et les éprouvettes nouvellement construites et utilisées par l’auteur de l ’article.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1969, 1; 19-34
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Na czym i czym malowano w dobie romantyzmu w Krakowie
SUR QUOI ET AVEC QUOR OU A PEINT À L’ÉPOQUE DU ROMANTISME À CRACOVIE
Autorzy:
Ślesiński, Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/538160.pdf
Data publikacji:
1969
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
techniki malarskie w dobie romantyzmu
rodzaje podobrazi
typy krosien
spoiwa pochodzenia zwierzęcego
spoiwa pochodzenia roślinnego
spoiwa nieorganiczne
zaprawy malarskie
pigmenty
rodzaje farb malarskich
Opis:
Le présent article constitue une continuation des é tu des menées par l ’auteur sur la technologie et les techniques picturales à l ’époque du romantisme {à с о т р . W. Ślesiński: De la technologie et des techniques picturales à l’époque du romantisme, „Ochrona Zabytków”, XIX, 1966, No. 3). Elles ont pour but la restitution de la technologie et des techniques picturales propres à la 1ère moitié du XIXe siècle non seulement pour approfondir notre science historique mais aussi pour des raisons pratiques, afin de préciser la date de la création et d’identifier l ’oeuvre d’art. Pour ces raisons chaque fait, même infime, peut avoir une ré e lle importance. Dans l ’article présent l ’auteur s ’occupe du problème des supports, des liants, des préparations, des colorants et des couleurs employées entre 1830 et 1860, surtout par les artistes peintres travaillant alors à Cracovie. Comme matériel de source sont utilisés pour ces é tu des les livres et les articles de la 1ère moitié du X IX e siècle, connus dans ce temps là à Cracovie, ainsi que les recherches effectuées par l ’auteur lui-même sur 23 tableaux de cette époque.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1969, 2; 117-130
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie chromatografii cienkowarstwowej do oznaczania spoiw olejnych
THE USE OF THIN-LAYER CHROMATOGRAPHY IN THE DETERMINATION OF OIL BLNDERS
Autorzy:
Baczko, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535766.pdf
Data publikacji:
1981
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
zastosowanie chromatografii cienkowarstwowej do oznaczania spoiw olejnych
chromatografia cienkowarstwowa
identyfikacja spoiw malarskich
identyfikacja spoiw olejnych
analiza chromatograficzna cienkowarstwowa w badaniu spoiw białkowych i węglowodanowych
skład i budowa chemiczna spoiw olejnych
spoiwa olejne
analiza jakościowa olejów
Opis:
The present work made at a scientific-research laboratory of the State Enterprise for Conservation of Art was aimed at identifying oil binders by means of thin-layer chromatographic analysis. The work presented a survey of techniques employed in the determination of lipids by means of chromatographic analysis on the painted material. The procedure o f the identification of oil binders was worked out on this basis, which made it possible to implement it in conservation practices. Samples o f oils such as linseed oil (cold-pressed), poppy-seed oil (sun-dried, made by Winsor-Newton) and oil coming from the egg yolk were hydrolyzed in the solution o f KOH in methanol at room temperature. After neutralizing, the samples were extracted with chloroform. Solutions of individual oils were then put on chromatograms. Silicon gel (Kieselgel 60) was used as an adsorbent. Gel- covered glass plates (20 x 20 cm or 20 x 50 cm in size, made by Merck), were activated thermically. A number of developing systems were examined, out of which naptha oil: ethyl ether: acetic acid (80:20:1) was considered as optimum. Iodine pairs associated with sulfuric acid proved to be the best developer. The sensitivity of such a methodical procedure was defined at 10~4 g. Basing on the results of the studies, the above procedure was used for painting techniques containing oil binders: non-yellowing medium, traditional medium, oil-casein distemper, yolk distemper, distemper with arabie gum. The effect of various siccatives and inhibiting (cinnabar) and catalyzing (white lead) agents on the results o f determinations was studied in the process o f drying after prior artificial aging of samples. The method obtained makes possible to distinguish the oil technique from yolk and oil-resin techniques.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1981, 1-2; 86-92
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie elektroforezy do analizy spoiw
THE USE OF ELECTROPHORESIS IN THE ANALYSIS OF BINDING AGENTS
Autorzy:
Burski, Zbigniew
Grudzińska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535250.pdf
Data publikacji:
1981
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
elektroforeza
analiza spoiw malarskich
analiza elektroforetyczna
spoiwa malarskie
Opis:
The authors of the present work have carried out studies on the use of disc electrophoresis on polyacrylamid gel to analyze protein binders. Standard electrophoregrams were made of seven binders (hide glue, gelatine, sturgeon glue, egg white, egg yolk, glue from oats and from rye flour). The proteins were then subjected to aging by means of UV radiation, oxygen and temperature. The results obtained have shown the usefulness of the examined method as a way of identifying protein binders. The only identification problem was to differentiate hide glue from gelatine, although this difficulty was due to the fact that an initial protein was collagen from mammals. In the majority of cases, disc electrophoresis on polyacrylamid gel has been found very useful. One of the biggest advantages of that method is the confidence in identification and small quantities of samples necessary to make the analysis (from 20 to 50 mg of protein). It may be believed that this method shall become a compromise between the interests of conservators and of analytical chemists.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1981, 3-4; 201-202
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odporność zaczynów iniekcyjnych o zróżnicowanym w/c na korozję siarczanowo-magnezową
Corrosion resistance of injection grouts produced at different w/c ratio in magnesium sulphate environment
Autorzy:
Brylicki, W.
Stryczek, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/299542.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
zaczyny iniekcyjne
korozyjność
cement
spoiwa hydrauliczne
wiertnictwo
injection grouts
corrosiveness
hydraulic binders
drilling
Opis:
Warunki wiązania i twardnienia spoiw hydraulicznych stosowanych w wiertnictwie, górnictwie i geotechnice różnią się zdecydowanie od warunków występujących w budownictwie lądowym, wodnym czy morskim. W zależności od stopnia zmineralizowania wód złożowych, a także ich charakteru chemicznego, zaczyny cementowe stosowane w górnictwie (w tym także górnictwie soli), a także aplikowane metodami iniekcji otworowej, narażone są często na ekstremalne warunki eksploatacji. Jak wykazuje wieloletnie doświadczenie praktyczne, szczególnie w warunkach korozji siarczanowo-magnezowej destrukcja zaczynów cementowych postępuje niezwykle intensywnie. W artykule przedstawione zostaną wyniki badań trwałości stwardniałych zaczynów o zróżnicowanych wielkościach stosunku w/c od 0,4-0,6 eksponowanych w warunkach korozji siarczanowo-magnezowej. Badaniom poddano następujące cementy: portlandzki CEM I 52,5R - Górażdże; portlandzki popioły CEM II - AV 32,5R - Górażdże oraz cement hutniczy CEM III/A 32,5 NA - Strzelce Opolskie. Oceny trwałości stwardniałych zaczynów w warunkach oddziaływania roztworu MgSO4 dokonano według wzoru normy europejskiej PN-EN 196-10.
Setting and hardening of hydraulic binders used in drilling, mining and geotechnology are quite different from those occurring in civil, water and marine engineering. Depending on the degree of mineralization of deposit waters and their chemical composition, the cement grouts applied in mining (including salt mining) as well as those introduced by means of bore hole injection, are exposed very frequently for the extremely hard exploitation conditions. As it results from many years lasting practical experiences, the destruction of cement grouts, particularly in the magnesium sulphate environment, goes on very extensively. In this work the results of experiments on hardened grouts, produced at water to cement ratio varying in the range from 0,4 to 0,6 exposed to magnesium sulphate attack, will be reported. The following cements were taken into account: portland cement CEM I 52,5R - Górażdże, portland fly ash cement CEM II/A - V 32,5 R - Górażdże and metallurgical cement CEM III/A 32,5 NA - Strzelce Opolskie. The durability of hardened grouts in MgSO4 solutions was tested according to the Polish - European standard PN-EN 196-10.
Źródło:
Wiertnictwo, Nafta, Gaz; 2005, 22, 1; 83-88
1507-0042
Pojawia się w:
Wiertnictwo, Nafta, Gaz
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ zeolitów klinoptilolitowych na mikrostrukturę i skład fazowy stwardniałych zaczynów żużlowo-alkalicznych
Influence of klinoptilolit zeolites on the microstructure and phase composition of hardened slag-alkaline slurries
Autorzy:
Brylicki, W.
Stryczek, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/299577.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
zaczyny żużlowo-alkaliczne
spoiwa geopolimerowe
slag-alkaline slurries
geopolymer binders
Opis:
Modyfikacja zaczynów żużlowo-alkalicznych dodatkami mineralnymi, której celem jest uzyskanie nowej generacji spoiw do sporządzania zaczynów iniekcyjnych aplikowanych metodami iniekcji otworowej, jest jedną z metod uzyskania tzw. spoiw geopolimerowych. Dodatek naturalnych zeolitów stwarza możliwość intensyfikacji reakcji pucolanowych w zaczynach żużlowo-alkalicznych oraz ich uszczelniania, a także ułatwia tworzenie się zeolitów w matrycy żużlowo-alkalicznej. Jak wykazują dotychczasowe wieloletnie badania, procesy tworzenia się zeolitów w matrycy żużlowo-alkalicznej w warunkach dojrzewania naturalnego przebiegają bardzo powoli i dopiero hydrotermalne warunki ekspozycji zaczynów żużlowo-alkalicznych wpływają na radykalne przyśpieszenie procesów tworzenia się zeolitów. Dodatek naturalnych zeolitów klinoptilolitowych może przyczynić się do ulotnego przyspieszenia tworzenia się zarówno zeolitów, jak i hydrogranatów mających bardzo istotny wpływ na trwałość i potencjał immobilizacyjny matrycy żużlowo-alkalicznej. W pracy przedstawione zostaną wyniki badań świeżych i stwardniałych zaczynów żużlowo-alkalicznych z dodatkami słowackich zeolitów klinoptilolitowych dojrzewających w warunkach naturalnych i hydrotermalnych charakterystycznych dla cementacji głębokich otworów wiertniczych
Modification of slag-alkaline slurries with mineral additives to obtain a new generation injection binders is one of the methods of making the so-called geopolymer binders. Addition of natural zeolites creates a possibility of intensifying puzzolan reactions in slag-alkaline slurries, and also their sealing and enhancing the formation of zeolites in the slag-alkaline matrix. The many years' experience shows that the processes of zeolite formation in a slag-alkaline matrix in the conditions of natural maturing take place slowly. Only the hydrothermal conditions to which the slag-alkaline slags are exposed cause that the processes radically accelerate and zeolites are formed. Addition of natural klinoptilolit zeolites may result in an unstable acceleration of zeolites and also hydrogranates formation; the latter are responsible for the durability and immobilization potential of the slag-alkaline matrix. The results of analyses of fresh and hardened slurries with addition of Slovak klinoptilolitowych zeolites maturing in natural and hydrothermal conditions typical of deep well cementation processes, are presented in the paper
Źródło:
Wiertnictwo, Nafta, Gaz; 2006, 23, 1; 111-119
1507-0042
Pojawia się w:
Wiertnictwo, Nafta, Gaz
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaczyny geopolimerowe do prac iniekcyjnych
Geopolymer slurries for injection operations
Autorzy:
Brylicki, W.
Stryczek, S.
Gonet, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/299574.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
spoiwa geopolimerowe
zaczyny uszczelniające
geopolymer binders
sealing slurries
Opis:
Do prac iniekcyjnych mających na celu uszczelnianie i wzmacnianie górotworu stosowano dotychczas w praktyce zaczyny i mieszaniny uszczelniające przygotowywane na bazie klasycznych spoiw cementowych, cementowo--iłowych, iłowych, gipsowych oraz ich kompozycji z dodatkami mineralnymi i pęczniejącymi. Niekiedy stosowane są także kosztowne zaczyny polimerowe i cementowo-polimerowe. W pracy przedstawiono wyniki badań świeżych i stwardniałych zaczynów geopolimerowych uzyskanych w warunkach laboratoryjnych obydwu współpracujących Wydziałów, w tym wyniki badań cech technologicznych świeżych i stwardniałych zaczynów, takich jak: cechy wytrzymałościowe, skład fazowy, mikrostruktura oraz mikroporowatość
Injection works carried out for sealing and reinforcing the rock mass have been usually performed with the use of sealing slurries based on classical cement binders, cement-clay, clay, gypsum and their compositions with mineral and swelling additions. Sometimes also costly polymer and cement-polymer slurries are used. The results of analyses of fresh and hardened geopolymer slurries obtained in laboratory conditions of both Faculties are presented: results of analyses of technological parameters of fresh and hardened slurries, i.e. strength parameters, microstructure and microporosity
Źródło:
Wiertnictwo, Nafta, Gaz; 2006, 23, 1; 121-129
1507-0042
Pojawia się w:
Wiertnictwo, Nafta, Gaz
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spoiwa na bazie cementu ekspansywnego
Binders based on expansive cement
Autorzy:
Trębaczkiewicz, P.
Winch, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/349763.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
spoiwa ekspansywne
wyrobiska górnicze
obudowa górnicza
beton natryskowy
beton ekspansywny
mikrozbrojenie stalowe
mikrozbrojenie polipropylenowe
torkretowanie
natrysk na sucho
górotwór
expansive binders
mining excavation
mining lining
shotcrete
expansive concrete
steel microreinforcement
polypropylene micro-reinforcement
dry shotcreting
rock mass
Opis:
Spoiwa ekspansywne są materiałami spełniającymi wymogi kompatybilności cech napraw konstrukcji betonowych. Dzięki występującym w nim samonaprężeniom materiały te oddziałują na konstrukcje jeszcze przed zadziałaniem obciążeń wymuszających współpracę. Cecha ta posiada ogromne znaczenie w budownictwie podziemnym przy zabezpieczaniu odsłoniętego górotworu.
Expansive binders are active materials that meet the compatibility requirements of the concrete construction repairs. Thanks to self-tension of these materials, they react on construction before the forces extort collaboration. This feature is extremely important in underground construction when securing exposed rock mass.
Źródło:
Górnictwo i Geoinżynieria; 2007, 31, 3; 411-426
1732-6702
Pojawia się w:
Górnictwo i Geoinżynieria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ pierwiastków stopowych na właściwości mechaniczne spoiwa
Autorzy:
Węgrzyn, T.
Hagdorn, H.
Miros, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/370902.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Wyższa Szkoła Zarządzania Ochroną Pracy w Katowicach
Tematy:
bezpieczeństwo konstrukcji stalowych
skład stopiwa
Safety of steel construction
metal weld deposit
Opis:
Na bezpieczeństwo stalowych konstrukcji ma duży wpływ odpowiedni dobór materiałów pod kątem nośności granicznej. Bezpieczeństwo stalowych konstrukcji zależy od wielu ważnych czynników, takich jak rodzaj stali, sposób wykonywania połączeń spawanych, warunki eksploatacyjne, temperatura. Dla zapewnienia prawidłowych własności eksploatacyjnych konstrukcji niezwykle ważny jest prawidłowy dobór stali i odpowiedniej metody spawania. Dla najbardziej odpowiedzialnych konstrukcji stalowych ważny jest prawidłowy dobór składu chemicznego zarówno stali, jak i spawanych złączy. W spawanych konstrukcjach stalowych dodawany jest często do stali mangan, nikiel i molibden, ograniczany jest natomiast chrom i wanad, natomiast zawartość węgla w stali często nie przekracza 0,12%. Te same pierwiastki, które w stalach specjalnych mogą być składnikami podstawowymi, w stalach o zwiększonej wytrzymałości mogą być szkodliwe (jak omawiany chrom i wanad). W prezentowanym artykule analizowany jest wpływ najważniejszych pierwiastków stopowych takich jak Mn, Ni, Mo, Cr, V na własności i strukturę stalowego stopiwa wykonanego elektrodami otulonymi.
Exploitation conditions of steel structure depend on kind of steel, their welds, state of stress and temperature. Because of that very important is good selection of steel and welding method for proper steel structure. For responsible steel structure are used low carbon and low alloy steel, very often with small amount of carbon, below 0.12%, and the amount of alloy elements such as Ni, Mn, Mo, Cr and V are rarely applied both in low alloy steel and their welds. In the terms of the kind of steel it is used a proper welding method and adequate filler materials. In the present paper it was tested the influence of Ni, Mo, Cr, V in MWD on the behaviour of steel structure for low temperature service.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Zarządzania Ochroną Pracy w Katowicach; 2007, 1(3); 75-84
1895-3794
2300-0376
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Zarządzania Ochroną Pracy w Katowicach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania nad poprawą właściwości i zastosowaniem nowych spoiw nieorganicznych do wykonywania ekologicznych mas formierskich i rdzeniowych
Studies on the properties improvement and application of new inorganic binders used in the manufacture of environment-friendly moulding and core sands
Autorzy:
Pezarski, F.
Izdebska-Szanda, I.
Smoluchowska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/391682.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Odlewnictwa
Tematy:
spoiwa nieorganiczne
modyfikacja
wytrzymałość
żywotność
osypliwość
inorganic binders
modification
strength
bench life
friability
Opis:
W artykule przedstawiono wyniki części prac badawczych, prowadzonych w ramach działalności statutowej dotyczącej technologii mas z nowymi, modyfikowanymi spoiwami nieorganicznymi, wiązanymi chemicznie i CO2. Zaprezentowane wyniki badań mas samoutwardzalnych z nowymi spoiwami nieorganicznymi przedstawiają charakter zmian podstawowych parametrów technologicznych w funkcji czasu, przy zmiennym udziale składników wiążących oraz - istotny z punktu widzenia odlewni - wpływ warunków otoczenia (temperatury i wilgotności względnej) na kinetykę wiązania tych mas. W przypadku mas utwardzanych CO2 , szczególną uwagę zwrócono na osypliwość wykonywanych mas, stanowiącą wskaźnik jakości powierzchni form i rdzeni, co ma istotny wpływ na jakość produktu w warunkach przemysłowych.
The article gives the results obtained in a fragment of the studies, carried out under a statutory activity, on optimising of the foundry sand technology with new modified inorganic binders, chemically bonded and CO2 hardened. The presented results of the investigations of the self-setting sands with new inorganic binders show the character of changes in basic technological parameters in function of the time and a variable content of the binding agents, allowing also for the important - from the foundry's point of view - effect of ambient conditions, i.e. temperature and humidity, on the kinetics of the sand binding. In the case of CO2 hardened sands, special attention was paid to the phenomenon of friability of these sands, which is considered an indication of the mould and core surface quality, and as such has an important effect on the quality of final products when fabricated under the industrial conditions.
Źródło:
Prace Instytutu Odlewnictwa; 2008, 48, 2; 48-56
1899-2439
Pojawia się w:
Prace Instytutu Odlewnictwa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Determination of physicochemical properties and the thermal stability of hydroxyapatite
Określenie właściwości fizykochemicznych i stabilności termicznej hydroksyapatytu
Autorzy:
Adamczyk, Z.
Jaszczółt, K.
Jachimska, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/391634.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Odlewnictwa
Tematy:
trójfosforan wapnia
polielektrolity
spoiwa
hydroksyapatyt
calcium triphosphate
polyelectrolytes
slurries
hydroxyapatite
Opis:
Hydroxyapatite [1-3] of structural formula Ca10(PO)6(OH)2 (HAp) and calcium triphosphate Ca3(PO)2 (TCP) powder sand suspensions have been characterized physicochemically. Physicochemical characteristics involved the analysis of phase composition using the X ray diffraction, the powder morphology using SEM method, determination of specific surface area by the BET method, the grain distribution of HAp water suspensions using laser diffractometer and the zeta potential as a function of suspension pH (isoelectric point) by the measurement of the electrophoretic mobility.
Badania fizykochemiczne przeprowadzono dla proszków i suspensji hydroksyapatytu [1-3] o wzorze strukturalnym Ca10(PO)6(OH)2 (oznaczonym dalej jako HAp) oraz trójfosforanu wapnia Ca3(PO)2 (oznaczonego dalej jako TCP). Badania fizykochemiczne obejmowały analizę składu fazowego przy użyciu dyfrakcji rentgenowskiej, morfologię proszków przy pomocy metody SEM, wyznaczenie powierzchni właściwej metodą BET, rozkład ziarnowy suspensji wodnych HAp przy użyciu dyfraktometru laserowego, oraz potencjału zeta w funkcji pH suspensji (punktu izoelektrycznego) na drodze ruchliwości elektroforetycznej.
Źródło:
Prace Instytutu Odlewnictwa; 2008, 48, 1; 21-29
1899-2439
Pojawia się w:
Prace Instytutu Odlewnictwa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies