Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "solitude." wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Samotność twórcy. Wychowawczy i antywychowawczy aspekt samotności
Creator’s Solitude. The Educational and Anti-Educational Aspects of Solitude
Autorzy:
Wójcik, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1196698.pdf
Data publikacji:
2013-06-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
samotność pierwotna
samotność wtórna
Hoene-Wroński
Kierkegaard
antropologia samotności
pedagogika samotności
samotność twórcy
primary solitude
secondary solitude
kierkegaard
the anthropology of solitude
the pedagogy of solitude
creator's solitude
Opis:
Duże znaczenie w praktyce pedagogicznej ma umiejętne wykorzystanie doświadczenia samotności i pokazanie zmagań, jakie w obszarze relacji ze światem i z samym sobą mieli wielcy twórcy. W artykule tej pokazuję tę pracę nad własną samotnością i niezrozumieniem przez innych na przykładzie wybranych fragmentów biografii wielkiego polskiego uczonego Józefa Marii Hoene-Wrońskiego. Narzędziem stosowanym w tych badaniach jest odpowiednio ujęta antropologia samotności na podstawie analizy wybranych fragmentów z Księgi Rodzaju, wiersza J. Kaczmarskiego Pusty raj oraz doświadczenia samotności S. Kierkegaarda. Wyszczególniam pierwotną i wtórną samotność i pokazuję ich miejsce w procesie wychowania.
Making good use of the experience of solitude and revealing struggle which great creators faced within the relations with the world and with themselves play an important role in pedagogical practice. The following paper shows this work on one’s own solitude and lack of understanding on the example of the selected fragments of a biography of an eminent Polish scholar Józef Maria Hoene-Wroński. The tool used in this research is an appropriately expressed anthropology of solitude based on the analysis of the selected fragments of the Book of Genesis, J. Kaczmarski’s poem “Pusty raj” (“Empty Paradise”) and the experience of solitude by S. Kierkegaard. Primary and secondary solitude is distinguished and their place in the process of education is shown.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2013, 12, 23; 37-53
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestrzeń samotności w kulturze
Space of solitude in culture
Autorzy:
Kulig, Agnieszka Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2138230.pdf
Data publikacji:
2014-04-29
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
kultura
melancholia
samotność
culture
melancholy
solitude
Opis:
W moim artykule proponuję spojrzenie na zjawisko samotności w kulturze, jako nie tylko możliwość badania doświadczenia intymnego, przeżywanego w liczbie pojedynczej, z odwołaniem do licznych w kulturze opisów tego stanu. Chciałabym raczej zastanowić się, czy mając wiedzę na temat tego doświadczenia, nabywamy kompetencje na temat kultury, w której zaistniała samotność? Wsparciem w opisywaniu przestrzeni samotności w kulturze jest dla mnie dyskurs melancholijny, dla którego naturalnym środowiskiem była przestrzeń samotności oraz konfrontacja z ostatecznością. Dla potrzeb refleksji uruchamiam moją definicję samotności, jako przestrzeni między życiem i śmiercią. Owa przestrzeń daje możliwość jednostce odczuwania energii życia i obecności śmierci. Nawet w takich monetach życia człowieka (młodość), kiedy jednostka nie jest do końca świadoma swojej roli w społeczeństwie, a jest na etapie krystalizacji swojej tożsamości. W tym wypadku samotność, jako przestrzeń między byłaby pewnym stanem zawieszenia, który przygotowuje jednak do aktywnego, samodzielnego życia we wspólnocie. W artykule odwołuję się do postulatu niemieckiego kulturoznawcy Thomasa Macho, aby traktować doświadczenie samotności jako kontekst, sposobność, praktykowania technik kulturowych, oraz do przestrzeni heterotopijnej w ujęciu Michela Foucaulta.
In my article I suggest looking at the phenomenon of solitude in culture not only as an opportunity to study an intimate and individual experience, to which numerous descriptions refer. I would rather consider whether possessing knowledge about this experience we acquire competencies regarding the culture in which this solitude has occurred. The discourse of melancholy, for which the space of solitude and confrontation with the ultimate has been the natural environment, supports me in describing the space of solitude in culture. For the purposes of reflection, I initiate my own definition of solitude as a space between life and death. That space allows the individual to feel the energy of life and the presence of death, even in such moments of human life (youth) when the individual is not fully aware of their role in society, and is in the process of crystallizing their identity. In this case, solitude as a space between would be a state of suspension, which, however, prepares for active, independent life in the community. In this article, I refer to the postulate of the German culture researcher Thomas Macho in order to treat the experience of solitude as a context, an opportunity to practise techniques of culture, as well as to heterotopic space as defined by Michel Foucault.
Źródło:
Forum Oświatowe; 2014, 26, 1(51); 37-47
0867-0323
2450-3452
Pojawia się w:
Forum Oświatowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samotność racjonalisty
Solitude of rationalist
Autorzy:
Wieczorek, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048416.pdf
Data publikacji:
2015-07-04
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
solitude
loneliness
self
community
human nature
samotność
osamotnienie
"ja"
wspólnota
natura człowieka
Opis:
The author looks for constitutional elements of human self in order to discover the right relationship between a person and a community, between solitude and dialog. He analyzes different philosophical points of view which either prefer dialogical understanding of human self or the ones which stress human ability of suspension of the contact with the external reality in order to deepen self-understanding. All that leads the author to the analysis of different types of solitude and its value.
Źródło:
Filozofia Chrześcijańska; 2015, 12; 57-73
1734-4530
2450-0399
Pojawia się w:
Filozofia Chrześcijańska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O strukturze semantycznej języka. Pojęcie SAMOTNOŚĆ
On the Semantic Structure of Language. The Concept of SOLITUDE and LONELINESS
Autorzy:
Sieradzka-Baziur, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1196691.pdf
Data publikacji:
2013-06-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
pojęcie
sem
samotność (definicja)
samotność (pojęcie)
concept
solitude and loneliness (definition)
solitude and loneliness (concept)
Opis:
W artykule zostało przedstawione zagadnienie struktury semantycznej języka. Szczegółowo omówiono jeden z jej elementów, a mianowicie pojęcie SAMOTNOŚĆ. Pojęcie jest polisemantyczną strukturą, kształtowaną w trakcie rozwoju języka, którą należy rozpatrywać na tle kontekstów społecznych, kulturowych, psychologicznych, religijnych i innych. Celem artykułu było pokazanie tego, jak współcześnie w języku polskim wyrażane jest pojęcie SAMOTNOŚĆ, poprzez wskazanie, jakie wyrazy, wyrażenia, zwroty, frazy do niego należą, co stanowi jego rdzeń, tworzy jego centrum oraz bliższe i ewentualnie dalsze peryferia. Samotność jest zjawiskiem towarzyszącym ludzkości od jej zarania i doświadczanym stale bądź czasowo przez wielu ludzi, może nawet wszystkich, jest sytuacją fizyczną, społeczną, w jakiej znajduje się dana jednostka, jej rzeczywistością duchową, stanem psychicznym, poczuciem i uczuciem. SAMOTNOŚĆ jest pojęciem, na które składają się następujące trzy kategorie tematyczne (pojęciowe):1. Kontakty społeczne.2. Emocje.3. Liczba i ilość.Tym trzem kategoriom pojęciowym użytkownicy języka przyporządkowują różnorodne znaki językowe, których ilość jest nieograniczona, bo język żyje, rozwija się, zmienia wraz ze swoimi użytkownikami. Samotność jest obecna w życiu każdego człowieka, a jej doświadczanie cechuje swoista ambiwalencja – przez jednych jest znienawidzona, inni jej bardzo pragną i znajdują w niej ukojenie.
The paper is devoted to the issue of the semantic structure of language. It focuses on one aspect of its elements ‒ the concept of SOLITUDE and LONELINESS. Every concept of the structure of a language is a polysemantic structure shaped in the course of language development, which should be considered in the context of various social, cultural, psychological, religious, and other aspects. The purpose of the article is to show how the concept of SOLITUDE and LONELINESS is expressed in contemporary Polish language by indicating which words and phrases belong to it, what is its core, which forms belong to the centre and to its close and possibly further peripherals. Solitude and loneliness are phenomena accompanying mankind since its beginning and experienced permanently or temporarily by many people, perhaps even all; they are connected with the physical and social situations in which an individual is placed; they are the spiritual and mental reality; they are feelings and emotions. SOLITUDE and LONELINESS is a concept which consists of the following three thematic (conceptual) categories:1. Social contacts.2. Emotions.3. The number and quantity.Users assign different language signs, the number of which is unlimited, to these three conceptual categories of language, because languages are alive, growing and changing along with their users. Solitude and loneliness are present in everyone’s life, and their experience is characterized by a peculiar ambivalence – they are hated by some, while others need them very much and find solace in them.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2013, 12, 23; 117-138
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samotność osób starszych i czynniki ją warunkujące
Autorzy:
Fopka-Kowalczyk, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1985119.pdf
Data publikacji:
2018-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
old age
multifaceted aging
loneliness
types of solitude
being alone
the value of solitude
„active ageing”
Opis:
In the common opinion, old age is still a taboo. Among the variety of the difficulties experienced by the elderly, there are also an increasingly occurring struggle with acclimating to the aging, and a sense of being a burden. The article focuses on the issue of loneliness, especially among elderly people. It is also an attempt to answer the questions of whether the old people experience loneliness, and what are the factors that affect this condition. In order to reply to these questions, the author attempted an analysis of the issues basing on literature, using theoretical analysis data and the earlier research.
Źródło:
Kultura i Edukacja; 2018, 1(119); 70-80
1230-266X
Pojawia się w:
Kultura i Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samotność a osamotnienie – osobowe stany egzystencjalne człowieka. Analiza etyczno-metafizyczna
Loneliness and Solitude – the Personal Existential States. An Ethical and Metaphysical Analysis
Autorzy:
Wałejko, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1849004.pdf
Data publikacji:
2020-05-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
osoba
odrębność (samotność ontologiczna)
samotność fałszywa i prawdziwa (kłamstwo osamotnienia i prawda samotności)
osamotnienie
odosobnienie i samość
przygodność
hierarchia wartości
Ewangelia samotności
zjednoczenie z Bogiem
person
separation (ontological solitude)
false and true solitude (the falsehood of loneliness and the truth of solitude)
loneliness
isolation and selfness
contingency
hierarchy of values
the Gospel of solitude
unity with God
Opis:
The ontological loneliness of the human being, experienced in the personological aspects of existence, may become constructive or destructive, a fact that depends on the person's will and the factors mentioned in the paper. Having conducted a conceptual analysis, the opposite tendencies in the contemporary times were shown: towards universalism and unification on the one hand, and excessive individualism on the other. They are conducive to cultivate loneliness and ignore the possibility to transform it in person-making solitude. The indispensable experience of loneliness may become something that is voluntarily turned into a chronic form that impairs the personal development, whose manifestations have been characterised. The false picture of the gift of solitude has been set side by side with its proper interpretation, the interpretation that is conditioned by the acceptance of the true hierarchy of values. It allows us to perceive the values of solitude shown in the text. The importance of the personal trait of solitude is shown in its role decisive of development or regress, in dependence on its true or false interpretation. It is worth considering the hidden message of the attribute of ontic separation. That separation, as it is impossible to replace solitude by material and human factors, directs persons towards the supernatural reality. The “Gospel of solitude” means hope to do away with loneliness and turn it into solitude that brings unity with God.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2007, 35, 2; 45-66
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziecko głodne oparcia i wartości
Autorzy:
Pałgan, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2157762.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
Family
loneliness
solitude
chil
Opis:
You can have a family and feel lonely. Most of us associate home with the family, a safe place, full of warmth and love. Unfortunately, as it turns out, it is not always so. Changes occurring in the world today are linked to the transformation of the family. Parents focus on paid work, career, consumerism, pushing offspring to the second place . Children left to themselves, deprived of affection, interest, care- more often feel lonely and „hungry” of affection and love. This phenomenon occurs not only in pathological families, but also increasingly in the so-called normal families.
Źródło:
Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne; 2016, 1(20); 275-288
1898-0171
Pojawia się w:
Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrześcijańskie próby interpretacji samotności
CHRISTIAN ATTEMPTS OF INTERPRETING SOLITUDE
Autorzy:
ŁUNKIEWICZ, MICHAŁ
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558664.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Opis:
WSTĘP. 1. OSAMOTNIENIE. 2. OSAMOTNIENIE ODRZUCENIA. 3. OSAMOTNIENIE WYBORU. 4. ODOSOBNIENIE. 5. „SAMOŚĆ”. ZAKOŃCZENIE.
Differentiating kinds of solitude in literature is not univocal. Marian Zawada brings about the division into three categories of ”solitude” – he distinguishes “loneliness, seclusion and the state of being alone”. Henri J. M. Nouven in turn accepts the division into solitude as such and loneliness, while Tomasz P. Terlikowski singles out “solitude of emptiness” and “solitude of fullness”. Most of differences deal with the terminology used. Every author brings about the basic division of solitude into solitude understood positively and negative solitude. Though, due to more often appearing in literature, we accepted, in the present article, the division proposed by P. Tillich, who divides the notion of solitude into “loneliness” and “seclusion”, nevertheless the division whose author is M. Zawada has also been considered. In relation to the differentiation proposed by P. Tillich the Polish author broadens the classification of solitude by introducing the new term “the state of being alone”. We proposed to include “the state of being alone” differentiated by him into the notion of seclusion, though we will devote a separate fragment of the article to its discussion.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2009, 24; 175-193
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
DER REGEN - METAPHER DER EINSAMKEIT. EINE STUDIE UBER R.M. RILKES EINSAMKEIT UND K.K. BACZYŃSKIS DESZCZE
The Rain - Metaphor of Solitude. A Study About R.M. Rilke’s Solitude and K.K. Baczyński’s The rains
Autorzy:
Pilipowicz, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/444829.pdf
Data publikacji:
2008-12-01
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
German literature
Polish literature
Rainer Maria Rilke
Krzysztof Kamil Baczyński
solitude
Opis:
The rain is a strikingly modest metaphor of solitude. However, it can deliver both its mutable intensity and dynamics (The solitude by Rainer Maria Rilke) and its life-giving and death-bringing power (The rains by Krzysztof Kamil Baczyński). The solitude proves that existential element that almost abolishes the limit between God and the man: The divine and the human get mixed in the raindrops that falling down embrace the world like God and that reflect the man as much as he seems to be inside.
Źródło:
Acta Neophilologica; 2008, X; 147-159
1509-1619
Pojawia się w:
Acta Neophilologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samotność z perspektywy nieśmiertelności.Refleksje Henryka Elzenberga
Solitude of the prerpective of immoratality. Reflections of Henryk Elzenberg
Autorzy:
Konstańczak, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048342.pdf
Data publikacji:
2015-07-04
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Henryk Elzenberg
death
immortality
solitude
spirit aristocracy
śmierć
nieśmiertelność
samotność
arystokracja ducha
Opis:
The starting point for the considerations are three versions of the text of Henryk Elzenberg, kept in manuscripts, and not published until now, devoted to “meditations” over the possibility of reaching immortality in earthly life. The author, on the basis of their analysis and other statements on immortality, presents Elzenberg’s attitude towards solitude, to which people who do not follow the main social stream and are able to retain autonomy of their views independently of outer conditions are all doomed. To indicate such kind of people Elzenberg has introduced the category of “spirit aristocracy”. This category is indispensable for existing of every society. And both scientists and artists are classified to it. They reach immortality, but it is conditioned, because during their lives nobody will get to know if it is worth to make a sacrifice of their own solitude. According to the author, Elzenberg’s life may be set as an example of such a solitary spirit aristocracy.
Źródło:
Filozofia Chrześcijańska; 2015, 12; 169-183
1734-4530
2450-0399
Pojawia się w:
Filozofia Chrześcijańska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies