Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "rokowanie" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-25 z 50
Tytuł:
Rokowanie chorych z wczesną miażdżycą tętnic wieńcowych w 4-letniej obserwacji
Early-stage coronary artery atherosclerosis patients in 4-year follow-up
Autorzy:
Dąbek, Józefa
Majewski, Michał M.
Bałys, Mariusz
Gąsior, Zbigniew T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035414.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
wczesna miażdżyca
rokowanie
early-stage atherosclerosis
outcomes
Opis:
Introduction: Cardiovascular disease, induced mainly by atherosclerosis, is the leading global cause of morbidity and mortality. Atherosclerosis develops in early childhood and coronary artery atherosclerosis can be found in about 50% of young people. As a result a great deal of effort is made to detect and identify people at increased risk of cardiovascular complications. Implementing preventive principles can prevent disease progression and the development of complications. Subclinical atherosclerosis is an early stage of the disease with only minor lesions in coronary arteries. Strong evidence supports the association between subclinical atherosclerosis and increased risk of coronary artery disease, fatal and non-fatal myocardial infarction as well as symptomatic angina. The aim of the study was to investigate the medium-term outcomes of patients with early-stage coronary atherosclerosis. Material and methods: From the initial group of patients with early-stage coronary artery disease (n = 45; 100%), in which coronary angiography showed no or only minor atherosclerotic lesions and in which the coronary artery calcium score assessed with 64-raw multislice computed tomography was positive (CACS > 0), 29 persons (64.5%) were enrolled in the study. Results: In the analyzed group of patients, satisfactory general prognosis was found. There were no cardiovascular deaths or serious non-fatal cardiovascular events. In addition, a high level of compliance, regular use of recommended treatment and satisfactory control of comorbidities and risk factors during the 48-month follow-up were observed in the studied patients. Improvement in the advancement of angina symptoms was also seen. Conclusion: The subpopulation of patients with early-stage coronary artery disease is burdened with moderate cardio-vascular risk in an intermediate term observation.
WSTĘP: Choroby układu krążenia, powodowane głównie miażdżycą i jej powikłaniami, są najczęstszą przyczyną chorobowości i śmiertelności na świecie. Miażdżyca rozwija się już we wczesnym wieku dziecięcym, a u około 50% młodych osób występują cechy miażdżycy tętnic wieńcowych. W związku z tym podejmuje się wiele działań zmierzających do wczesnego jej wykrywania i identyfikacji osób o podwyższonym ryzyku powikłań sercowo-naczyniowych, u których wdrożenie zasad prewencji może zapobiegać progresji choroby oraz rozwojowi powikłań. Subkliniczna miażdżyca to wczesny etap rozwoju choroby z obecnością niewielkich zmian w ścianie tętnic wieńcowych. Wykazano związek wczesnej miażdżycy ze zwiększonym ryzykiem choroby wieńcowej i występowaniem powikłań w postaci zgonów z przyczyn wieńcowych, zawałów serca niezakończonych zgonem oraz objawowej dławicy piersiowej. Celem pracy była obserwacja odległa osób z wczesną miażdżycą tętnic wieńcowych. MATERIAŁ I METODY: Z pierwotnej grupy 45 chorych (100%) we wczesnym etapie zaawansowania miażdżycy tętnic wieńcowych – obejmującej pacjentów, u których w koronarografii uwidoczniono prawidłowy obraz tętnic wieńcowych lub jedynie drobne zmiany przyścienne, natomiast w 64-rzędowej tomografii komputerowej wskaźnik uwapnienia tętnic wieńcowych był dodatni (CACS powyżej 0) – obserwacji odległej poddano 29 osób (64,5%). WYNIKI: W analizowanej grupie 29 chorych w 48-miesięcznej obserwacji stwierdzono dobre rokowanie ogólne. Nie występowały zgony z przyczyn sercowo-naczyniowych ani poważne zdarzenia sercowo-naczyniowe niezakończone zgonem. Ponadto chorzy dobrze współpracowali w zakresie procesu terapeutycznego, stosowali się do zaleceń oraz kontrolowali choroby współistniejące. U większości badanych doszło do poprawy w zakresie objawowości niedokrwienia mięśnia sercowego. WNIOSKI: Uzyskane dane pozwalają uznać subpopulację pacjentów we wczesnym etapie zaawansowania miażdżycy tętnic wieńcowych za obarczoną pośrednim ryzykiem sercowo-naczyniowym.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2019, 73; 1-7
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osteochondroza u koni. Część II. Rozpoznawanie i rokowanie
Osteochondrosis in horses. Part II. Diagnosis and prognosis
Autorzy:
Kliczkowska, K.
Bereznowski, A.
Sapierzynski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/858291.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
konie
choroby zwierzat
osteochondroza
diagnostyka
badania radiologiczne
badania histopatologiczne
ultrasonografia
biomarkery
mikrotomografia komputerowa
rokowanie
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2013, 88, 12
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udary mózgu u starszych kobiet - czynniki ryzyka i rokowanie
Stroke in elderly women - risk factors and prognosis
Autorzy:
Członkowska, Anna
Kobayashi, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1199623.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
Opis:
Stroke morbidity increases with age. That is the reason why it affects especially the middle aged and elderly. Because of longer life expectancy, by ca. 10 years, stroke is a major problem in women. 8% of males and 16% of females die due to stroke. Risk factors are basically the same in both sexes. The most important are hypertension, diabetes, dyslipidaemia, atrial fibrillation, coronary heart disease, previous stroke, smoking, alcohol abuse, obesity and lack of physical activity. Their impact, however, is different in males and females. Women with diabetes, atrial fibrillation, myocardial infarction, obese, drinking excessive amounts of alcohol and smoking are more likely to suffer of stroke than males with the same burden. Up to the age of 55, the course of stroke in women is less severe and the outcome more favorable. Women older than 55 have more severe strokes and higher stroke fatality and disability than men of the same age. It is possible that poor prognosis is related to a drop in blood estrogen concentration after menopause.
Źródło:
Kosmos; 2003, 52, 1; 77-82
0023-4249
Pojawia się w:
Kosmos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Nadziąślaki" u psów - klasyfikacja, rozpoznawanie i rokowanie
"Epulides" in dogs - classification, diagnosis and prognosis
Autorzy:
Sapierzyński, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22180759.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
psy
choroby jamy ustnej
nowotwory
klasyfikacja
leczenie
rokowanie
nadziąślaki
rozrost włóknisty dziąseł
włókniak zębotwórczy
szkliwiak kolczystokomórkowy
diagnostyka różnicowa
canine acanthomatous ameloblastoma
fibrous gingival hyperplasia
histopathology
peripheral odontogenic fibroma
dog
prognosis
Opis:
The term “epulis” has been used to describe localized gingival mass or masses, regardless of their nature. This is considered to be only topographical description not specific diagnosis. Epulis includes both non-neoplastic and/or neoplastic processes and microscopic examination of tissue sample is necessary to obtain final diagnosis. Among numerous lesions, gingival fibrous hyperplasia, odontogenic fibroma (formerly called fibrous and osseous epulides), and canine acanthomatous amaloblastoma (formerly called acanthomatous epulis), are most often recognized benign tumors with clinical presentation as “epulis” in dogs. Prevalence, clinical presentations, and microscopic pictures of mentioned lesions were described in this article, as well as some data and guidance concerning prognosis were presented.
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2021, 96, 01; 34-41
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ropień mózgu
Cerebral abscess
Autorzy:
Jaskólski, Dariusz J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053358.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
antibiotics
brain infection
cerebral abscess
management
prognosis
rokowanie
ropień mózgu
zakażenie mózgu
leczenie
antybiotyki
Opis:
The advent of CT/MRI and modern antibiotics along with the progress in surgical techniques made both diagnosis and management of brain abscesses easier and safer. Nonetheless they remain one of the most challenging lesions, both for surgeons and internists. Atypical bacterial and fungal abscesses are frequently due to chemotherapy, immunosuppression, HIV infection, or prolonged antibiotic therapy. This paper gives an account of epidemiology, aetiology and pathogenesis of cerebral abscesses, discusses stages of the infection and stadia of the abscess formation as well as immune response, clinical presentation, diagnosis, management and prognosis. The specific clinical picture of mucormycotic abscesses and those caused by Aspergillus sp., Nocardia sp. and Scedosporium apiospermum were addressed, as were the contemporary MR techniques – diffusion weighted images (DWI) and proton spectroscopy (MRS). Up-to-date there has been no randomised controlled clinical trial comparing two methods of surgery: tap and aspiration versus excision. The review of the literature allowed a presentation of recommended management variants. Currently, mortality in brain abscesses decreased down to 17–32%. From 20% to 70% of patients have permanent neurological sequelae, often (30–50%) epilepsy. Immunosuppression and comorbidities, initial neurological status, and intraventricular rupture are significant factors influencing the outcomes of patients.
Rozwój badań obrazowych (CT i MRI), wprowadzenie nowoczesnej antybiotykoterapii, a także postępy techniki chirurgicznej sprawiły, że rozpoznanie oraz leczenie ropni mózgu stało się łatwiejsze i bezpieczniejsze. Mimo to w dalszym ciągu stanowią one poważne wyzwanie dla klinicystów. Szczególnie ważnym zagadnieniem są atypowe ropnie bakteryjne, jak również ropnie grzybicze, występujące zwykle u chorych poddawanych chemioterapii, immunosupresji, zakażonych HIV oraz po długotrwałym leczeniu antybiotykami. W pracy omówiono epidemiologię, etiologię i patogenezę ropni mózgu, stadia zakażenia oraz związane z nimi fazy rozwoju ropnia, mechanizmy obronne organizmu, a także objawy kliniczne, diagnostykę, leczenie i rokowanie. Zwrócono uwagę na swoisty obraz kliniczny ropni mukormykotycznych, kropidlakowych oraz wywołanych przez Nocardia sp. i Scedosporium apiospermum, jak również na współczesne techniki MRI znajdujące zastosowanie w rozpoznaniu różnicowym ropni – dyfuzję i spektroskopię. Jak dotąd nie przeprowadzono randomizowanego badania klinicznego porównującego dwie metody leczenia chirurgicznego: aspirację i usunięcie ropnia. Przedstawiono dane z piśmiennictwa na ich temat, dokonując przeglądu zalecanych sposobów postępowania. Współcześnie śmiertelność w przypadku ropnia mózgu zmalała do 17–32%. Od 20 do 70% chorych ma trwałe następstwa neurologiczne, często (30–50%) padaczkę. Najważniejsze czynniki wpływające na rokowanie to: obecność zaburzeń odporności, choroby współistniejące, stan neurologiczny przy przyjęciu do szpitala i przebicie się ropnia do układu komorowego.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2014, 14, 2; 96-106
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ropniaki wewnątrzczaszkowe
Intracranial empyemas
Autorzy:
Jaskólski, Dariusz J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053307.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
ropniak podtwardówkowy
ropniak nadtwardówkowy
zakażenie mózgu
leczenie
rokowanie
subdural empyema
epidural empyema
brain infection
management
prognosis
Opis:
An intracranial empyema is a sub- or epidural collection of pus. Subdural empyema comes frequently as a sequela of ENT infections, meningitis or neurosurgical procedures, and rarely as a result of hematogenous spread, whereas epidural one usually coexists with osteomyelitic flap in patients after surgery. A typical clinical picture consists of fever, meningeal irritation, symptoms of raised intracranial pressure including somnolence or coma, neurological deficit and seizures. Establishing the diagnosis requires radiological studies, preferably MRI including diffusion weighted images. Surgical treatment allows drainage of pus and obtaining samples for Gram stain and culture assessment. Craniectomy relieves raised intracranial pressure. Up-to-date there has been no randomised controlled clinical trial comparing three applicable methods of surgery: burr hole aspiration, craniotomy and craniectomy. Currently, the average mortality rate in subdural empyema is 10–20%, however, it does not exceed 5% in patients in good general condition on admission, reaching up to 75% in unconscious ones. Delayed diagnosis and treatment brings about a significant risk of permanent neurological deficit. Possible complications involve: herniation, ischaemic stroke, venous sinus thrombosis, cranial osteomyelitis, cerebral abscess, septic shock, hydrocephalus and epilepsy. The last-named has been reported in as many as 42% of patients after subdural empyema.
Ropniakiem wewnątrzczaszkowym nazywamy zbiornik ropy umiejscowiony nad lub pod oponą twardą. Ropniak podtwardówkowy jest zwykle powikłaniem infekcji laryngologicznych, zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, operacji neurochirurgicznych, rzadziej następstwem krwiopochodnego rozsiewu zakażenia, z kolei ropniak nadtwardówkowy często współistnieje z zapaleniem kości czaszki związanym z zakażeniem okołooperacyjnym. Na typowy obraz kliniczny składają się: gorączka, zespół oponowy, symptomy nadciśnienia wewnątrzczaszkowego, w tym zaburzenia świadomości, oraz ubytkowe objawy neurologiczne i napady padaczkowe. Do ustalenia właściwego rozpoznania niezbędne jest wykonanie badań radiologicznych, najlepiej MRI, w tym obrazowania dyfuzji. Leczenie operacyjne umożliwia usunięcie ropy i uzyskanie materiału do badań mikrobiologicznych, a poprzez kraniektomię także obniżenie ciśnienia wewnątrzczaszkowego. Do tej pory nie przeprowadzono randomizowanego badania klinicznego oceniającego wyniki leczenia chirurgicznego trzema dostępnymi technikami: ewakuacji poprzez otwory trepanacyjne, na drodze kraniotomii i kraniektomii. W pracy omówiono zasady antybiotykoterapii oraz leczenia wspomagającego: steroidami i antyepileptykami. Śmiertelność w ropniaku podtwardówkowym wynosi średnio 10–20%, lecz nie przekracza 5% u chorych hospitalizowanych w dobrym stanie ogólnym, sięgając 75% u pacjentów nieprzytomnych przy przyjęciu. Zwłoka w podjęciu leczenia istotnie zwiększa ryzyko wystąpienia trwałego deficytu neurologicznego. Możliwe powikłania to: wklinowanie, udar niedokrwienny, zakrzepica zatok żylnych, zapalenie kości czaszki, ropień mózgu, wstrząs septyczny, wodogłowie i padaczka. Ostatnie powikłanie występuje u 42% chorych po leczeniu ropniaka podtwardówkowego.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2014, 14, 2; 112-116
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pierwotne nowotwory płuc u psów - rozpoznanie i rokowanie
Primary lung tumors in dogs – diagnosis and prognosis
Autorzy:
Sapierzyński, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22180960.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
psy
nowotwory
rozpoznawanie
badanie kliniczne
badania obrazowe
badania radiologiczne
badania cytologiczne
badania histopatologiczne
rokowanie
czynniki rokownicze
choroby zwierząt
nowotwory płuc
stopień zaawansowania klinicznego
stopień złośliwości histologicznej
clinical staging
diagnosis
dog
lung tumors
prognosis
Opis:
Canine lung tumors are common, with predominance of metastatic lesions, however primary tumors are also quite often recognized. Microscopic examination of tumors resected during surgery, is extremely important since histologic grade is reliable, prognostic factor. Moreover, detailed clinical examination, supported by diagnostic imaging and visualization techniques, especially computed tomography, allow to establish clinical stage of disease. This article describes diagnostic procedures and prognostic factors in dogs with primary lung tumors.
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2021, 96, 06; 417-423
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych – kryteria rozpoznania, leczenie, rokowanie i zapobieganie
Hypersensitivity pneumonitis: Diagnostic criteria, treatment, prognosis and prevention
Autorzy:
Jędrych, Małgorzata E.
Szturmowicz, Monika
Bestry, Iwona
Kuś, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164310.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych
diagnostyka
leczenie
rokowanie
tomografia komputerowa płuc o wysokiej rozdzielczości
BALF
hypersensitivity pneumonitis
diagnosis
treatment
prognosis
high resolution chest computed tomography
Opis:
Alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych (AZPP) jest chorobą wywoływaną wdychaniem środowiskowych antygenów, najczęściej rozpoznawaną wśród rolników i hodowców ptaków. Rozpoznanie opiera się na stwierdzeniu objawów klinicznych (kaszel i duszność) u osoby narażonej na kontakt z antygenem oraz na wykazaniu w tomografii komputerowej płuc o wysokiej rozdzielczości (TKWR) charakterystycznego obrazu – obustronnych mozaikowatych obszarów zacienień typu matowej szyby z predylekcją do pól środkowych i dolnych, i/lub słabo odgraniczonych guzków środkowej części zrazika, a także cech pułapki powietrznej, lepiej widocznych w fazie wydechowej badania. Taki obraz TKWR najczęściej stwierdzany jest w podostrej postaci AZPP. Pomocne w ustaleniu rozpoznania jest badanie płynu z płukania oskrzelowo-pęcherzykowego (broncho-alveolar lavage fluid – BALF), w którym stwierdza się zwiększenie całkowitej liczby komórek z przewagą limfocytów T (> 50%), szczególnie jeśli towarzyszy mu wzrost liczby neutrofilów (> 3%) i mastocytów (> 1%). Prawidłowy wynik BALF na ogół wyklucza AZPP, chyba że jest to schyłkowe stadium włóknienia. W ustaleniu rozpoznania jest pomocne wykazanie obecności swoistych przeciwciał precypitujących w surowicy chorego. W przypadkach niepewnych rozstrzygający jest wynik badania histopatologicznego materiału z biopsji płuca. Za rozpoznaniem AZPP przemawia obecność małych, słabo uformowanych ziarniniaków, bez cech martwicy, po wykluczeniu innych chorób ziarniniakowych. W leczeniu AZPP najważniejsze jest przerwanie narażenia na antygen. Stosowanie glikokortykosteroidów przynosi szybką poprawę, zwłaszcza w leczeniu ostrych objawów, ale długofalowa skuteczność tych leków jest niepewna. Rokowanie jest na ogół dobre, jeśli zostanie przerwane narażenie na antygen. W niektórych przypadkach dochodzi jednak do postępującego włóknienia płuc, co może prowadzić do ciężkiej niewydolności oddechowej. Med. Pr. 2016;67(4):517–527
Hypersensitivity pneumonitis (HP) is caused by inhalation of environmental antigens. Farmers and bird keepers are most frequently affected by this desease. The HP diagnosis is based on clinical symptoms (cough, dyspnea) in a person exposed to environmental antigens, and the presence of characteristic changes in high resolution chest computed tomography (HRCT) (bilateral, mosaic, ground glass opacities in the middle and lower lung zones, ill-defined centrilobular nodules and the sign of air-trapping on expiration). This type of HRCT pattern is most frequently found in the patients with subacute HP. Bronchioloalveolar lavage fluid (BALF) examination is helpful in establishing the HP diagnosis, when the increased total number of cells, with the predominance of T lymphocytes (> 50%), and the increased number of neutrophils (> 3%) and mastocytes (> 1%) are found. The presence of specific serum precipitins increases the likelihood of HP. In case of atypical clinical presentation, lung biopsy is recommended. The diagnostic criterion of HP is the presence of ill-defined non-necrotising granulomas, after excluding other granulomatous lung diseases. The prevention and treatment of HP is based on the elimination of the antigen from the environment. Corticosteroids may contribute to the improvement in the acute and sub-acute form of the disease but their long term effectiveness is uncertain. The prognosis of HP patients is generally perceived as good, especially in those patients in whom antigen avoidance is possible. Nevertheless, in some patients progressive pulmonary fibrosis and development of severe respiratory insufficiency is observed. Med Pr 2016;67(4):517–527
Źródło:
Medycyna Pracy; 2016, 67, 4; 517-527
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podłoże molekularne rdzeniaka wieku dziecięcego
Genetics of childhood medulloblastoma
Autorzy:
Zakrzewska, Magdalena
Liberski, Paweł P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1057952.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
dzieci
ekspresja
rdzeniak
rokowanie
profilowanie genetyczne
children
expression
medulloblastoma
prognosis
genetic profiling
Opis:
Medulloblastoma is the most common type of embryonal tumour in paediatric population. This entity represents up to 4% of all intracranial neoplasms in the whole population and 20-25% of all brain tumours in children. The majority of tumours is located within vermis and fourth ventricle. Due to its frequency, histological aggressiveness, and unfavourable outcome, the treatment of children with medulloblastoma is a great clinical problem. According to the newest achievements of molecular biology, the significant heterogeneity of this tumour was confirmed. The most frequent types of molecular abnormalities detected in medulloblastoma were SHH and WNT pathways activation, MYC amplification and isochromosome i17q presence. Recently, on the basis of modern molecular analyses comprising gene expression profiling, several molecular subtypes of that tumour were described. Among them there were two subgroups connected with SHH and WNT pathways activation. SHH type medulloblastomas showed frequent CTNNB1 gene mutations and monosomy of chromosome 6. The PTCH and SUFU mutations accompanied by loss of chromosome 9 were identified in WNT type.Remaining subgroups distinguished on the basis of transcriptome analyses were not so clearly characterized and their number varied in particular molecular studies. This paper is a review of the latest data describing molecular background of medulloblastoma.
Rdzeniak jest najczęstszym nowotworem ośrodkowego układu nerwowego pochodzenia zarodkowego występującym w wieku dziecięcym. W populacji ogólnej guz ten stanowi około 4%, natomiast u dzieci – 20-25% wszystkich nowotworów ośrodkowego układu nerwowego. Rdzeniak rozwija się tylko w obrębie tylnego dołu czaszki (podnamiotowo). Najczęściej umiejscowiony jest w robaku móżdżku i komorze IV mózgu. Ze względu na częstość występowania, wysoki stopień złośliwości histologicznej i związany z tym niekorzystny przebieg choroby rdzeniak stanowi poważny problem kliniczny. Ostatnio dzięki zaawansowanej diagnostyce molekularnej wykazano znaczną heterogenność tych nowotworów. Wśród najczęściej obserwowanych zaburzeń molekularnych wymienia się aktywację szlaków przekazywania sygnałów komórkowych SHH i WNT, amplifikację genu MYC i obecność izochromosomu i17q. W oparciu o wykorzystanie nowoczesnych metod biologii molekularnej, m.in. profilowania genomowego, wyodrębniono kilka podtypów molekularnych tego nowotworu. Wśród nich wyróżniają się dwie spójne podgrupy związane z aktywacją szlaków WNT i SHH. Nowotwory uwarunkowane aktywacją pierwszego ze szlaków cechują częste mutacje genu CTNNB1 i zmiany pod postacią monosomii chromosomu 6. Rdzeniaki, których profil genowy wskazuje na aktywację drugiego ze szlaków, prezentują częste mutacje genów PTCH i SUFU oraz delecję ramienia długiego chromosomu 9. Pozostałe podtypy molekularne określone na podstawie analizy transkryptomów nie są już tak dobrze scharakteryzowane i w zależności od opracowania różnią się liczbą wyróżnionych podgrup. Praca jest aktualnym przeglądem piśmiennictwa opisującego podłoże molekularne rdzeniaka, które w niedalekiej przyszłości może zostać wykorzystane w praktyce klinicznej do indywidualizacji terapii u dzieci z tym nowotworem.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2011, 11, 2; 85-90
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza chorych z tętniakiem aorty piersiowej uwzględniająca czynniki ryzyka, postępowanie i rokowanie w 5-letniej obserwacji klinicznej
Analysis of patients with thoracic aortic aneurysm taking into account risk factors, procedure and prognosis in 5-year clinical observation
Autorzy:
Dąbek, Józefa
Potyka, Katarzyna
Skorus, Paweł
Swoboda, Michał
Gąsior, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035606.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
tętniak aorty piersiowej
postępowanie
rokowanie
thoracic aortic aneurysm
procedure
prognosis
Opis:
INTRODUCTION: Aneurysms are characterized by widening of the arterial lumen by more than 50% in diameter in comparison to the normal dimensions of the aortic segment. They are often detected accidentally while performing other tests. Aneurysms are divided into two types: true and dissecting. MATERIALS AND METHODS: All the patients who were diagnosed with a thoracic aortic aneurysm, hospitalized in the Cardiology Department in 2010–2014 were included in the study. The study group consisted of 50 patients aged 33 to 92 years, the mean age was 64 years. Among them there were 9 women and 41 men. The analysis was based on the occurrence of risk factors gathered from the history of the disease and the results of examinations, including imaging tests, treatment and prognosis RESULTS: 25 persons (50%) were in the group treated conservatively and the other 25 subjects (50%) were treated surgically. The most common predisposing factors were: hypertension (n = 42; 84%), dyslipidemia (n = 25; 50%), ischemic heart disease (n = 20; 40%), smoking (n = 14; 28%) and family history (n = 14; 28%). Surgical treatment was the most frequently chosen in patients with dissecting aneurysms (n = 23; 60.5%). Nevertheless, conservative treatment was preferred with patients with a true aneurysm (n = 10; 83.3%). CONCLUSIONS: The study group had a great number of risk factors. Analysis of the treatment did not show the superiority of any of the methods used (surgical vs. pharmacological) and the mortality rate during hospitalization in both groups was comparable.
WSTĘP: Tętniakami nazywamy każde poszerzenie światła naczynia tętniczego przekraczające 50% średnicy w stosunku do średnicy uważanej za normę dla danego odcinka aorty. Wykrywane są często przypadkowo podczas wykonywania innych badań. Tętniaki aorty piersiowej dzielą się na prawdziwe i rozwarstwiające. MATERIAŁ I METODY: Badaniem objęto wszystkich chorych z rozpoznanym tętniakiem aorty piersiowej, hospitalizowanych w Klinice Kardiologii w latach 2010–2014. Badana grupa obejmowała 50 chorych w wieku 33–92 lat (średnia wieku 64 lata), w tym 9 kobiet i 41 mężczyzn. Analizie poddano dane z historii choroby dotyczące występowania czynników ryzyka rozwoju tętniaków aorty, wywiadu chorobowego oraz wyniki przeprowadzonych badań, w tym obrazowych, oraz sposób leczenia i rokowanie. WYNIKI: Z badanej grupy 25 osób (50%) było leczonych zachowawczo, a 25 (50%) operacyjnie. Z czynników predysponujących najczęściej występowały u badanych: nadciśnienie tętnicze (n = 42; 84%), dyslipidemia (n = 25; 50%), ChNS (n = 20; 40%), palenie tytoniu (n = 14; 28%) oraz obciążający wywiad rodzinny (n = 14; 28%). W grupie chorych z tętniakami rozwarstwiającymi leczenie operacyjne było częściej wybieranym sposobem leczenia (n = 23; 60,5%). Natomiast leczenie zachowawcze było preferowane u chorych z tętniakiem prawdziwym (n = 10; 83,3%). WNIOSKI: Badana grupa chorych z tętniakiem aorty piersiowej obarczona była licznymi czynnikami ryzyka ich rozwoju. Analiza sposobu leczenia badanych nie wykazała przewagi żadnej z zastosowanych metod (chirurgicznej vs. farmakologicznej), a śmiertelność podczas hospitalizacji w obu grupach była taka sama.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2018, 72; 193-202
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ropniak nadtwardówkowy kanału kręgowego
Spinal epidural empyema
Autorzy:
Jaskólski, Dariusz J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053338.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
ropniak nadtwardówkowy kanału kręgowego
zakażenie kręgosłupa
antybiotyki
leczenie
rokowanie
spinal epidural empyema
spinal infection
antibiotics
management
prognosis
Opis:
A spinal epidural empyema is a collection of pus between the bone and dura. It may be a sequela of discitis or vertebral body osteomyelitis but much more frequently it arises as a result of hematogenous spread, usually from urinary tract infection, endocarditis or pneumonia. Male to female ratio is two and patients are typically over 30 years old. Risk factors are as follows: the use of intravenous drugs, immunosuppression, diabetes mellitus, alcohol abuse, foci of infection, open spinal trauma, spinal surgery. The source of infection remains unidentified in <40% of patients. The pathognomonic triad of symptoms is: fever, focal back pain aggravated on palpation and progressive neurological deficit. Early diagnosis is crucial since treatment may prevent neurological sequelae but should they appear, cannot warrant their subsidence. The correct diagnosis requires radiological studies, preferably MRI. The management involves surgical drainage of pus and long-standing treatment with antibiotics. The operative procedure aims for decompression of neural elements, meticulous evacuation of both pus and inflammatory granuloma, and obtaining samples for Gram stain and culture assessment. Mortality rate reaches 16%. Factors that influence prognosis in a negative way are: comorbidities, multiple spinal surgical procedures, empyema located in thoracic segment, MRSA infection.
Ropniakiem nadtwardówkowym kanału kręgowego nazywamy zbiornik ropy położony nad oponą twardą kręgosłupa. Bywa powikłaniem zapalenia krążka międzykręgowego oraz zapalenia kości trzonu kręgu, lecz znacznie częściej powstaje w efekcie rozsiewu zakażenia (układu moczowego, wsierdzia, płuc) drogą krwiopochodną. Jest dwukrotnie częstszy u mężczyzn; występuje zwykle u chorych powyżej 30. roku życia. Czynniki ryzyka to: narkomania, immunosupresja, cukrzyca, alkoholizm, obecność ognisk zakażenia i przebycie operacji lub otwartego urazu kręgosłupa. Źródło infekcji pozostaje niewykryte u <40% osób. Znamienna triada objawów obejmuje gorączkę, silny miejscowy ból kręgosłupa i postępujący zespół neurologiczny. Wczesne rozpoznanie stanowi niezwykle ważny aspekt – leczenie może wprawdzie zapobiec rozwojowi deficytu neurologicznego, lecz żadną miarą nie daje pewności jego ustąpienia. Do postawienia właściwej diagnozy niezbędne jest wykonanie badań obrazowych, najlepiej MRI. Leczenie polega na chirurgicznym usunięciu ropniaka i długotrwałej antybiotykoterapii. Zabieg operacyjny ma na celu odbarczenie elementów nerwowych, staranną ewakuację ropy i ziarniny zapalnej oraz uzyskanie materiału do badań mikrobiologicznych. Śmiertelność sięga 16%. Rokowanie co do funkcji zależy przede wszystkim od początkowego stanu neurologicznego i czasu trwania deficytów – jeśli przekracza on 72 godziny, nie ma szans na poprawę. Czynniki negatywnie wpływające na rokowanie to: obecność współistniejących chorób, przebycie wielokrotnej operacji kręgosłupa, ropniak w odcinku piersiowym oraz zakażenie szczepem MRSA.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2014, 14, 2; 107-111
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leiszmanioza u psów - obserwacje własne
Canine leishmaniosis - own observations
Autorzy:
Sapierzyński, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22180765.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
psy
choroby wektorowe
leiszmanioza
objawy kliniczne
rozpoznawanie
rokowanie
choroby zwierząt
występowanie
dog
leishmaniosis
vector borne diseases
Opis:
Canine leishmaniosis is among the most important diseases with zoonotic potential, because dogs are considered the 'main reservoir of the parasite. In endemic areas, clinical form of the disease is observed only in about 10% of infected dogs. If present, three forms of canine leishmaniosis can be recognized, namely cutaneous, mucocutaneous and visceral. Since endemic areas of canine leishmaniosis in Europe spread to regions, that have long been considered as free from parasite, it is important to include this parasitic disease in laboratory diagnostic protocols in dogs also in Poland. This article presents some significant issues on canine leishmaniosis.
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2021, 96, 02; 81-85
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cervical Myelopathy: diagnose, treatment and rehabilitation
Mielopatia szyjna: diagnostyka, leczenie i rehabilitacja
Autorzy:
Opara, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790968.pdf
Data publikacji:
2018-12-11
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
Cervical Spondylotic Myelopathy
CSM
DCM
diagnose
treatment
rehabilitation
mielopatia szyjna
MSz
diagnostyka
leczenie
rokowanie
rehabilitacja
Opis:
Cervical myelopathy, known in literature as Cervical Spondylotic Myelopathy or Degenerative Cervical Myelopathy, is one of the most common causes of disability in the elderly. This is an example of a disease that occurs much more often than it is diagnosed. The cause of compression of the roots and cervical core are degenerative changes leading to critical stenosing of the spinal canal. The first complaints usually are: numbness in the hands and shoulder pain; after some time, gait disturbances, sphincter dysfunction and impotence. Neurological examination shows paresis and atrophy of the hand muscles, later, paresis of the lower limbs with neurogenic bladder dysfunction may occur. The basis of the diagnosis is neurological examination, MRI and neurophysiological examination. There are a number of specific clinimetric scales and tests facilitating the diagnosis and evaluation of cervical myelopathy treatment results. The natural course of this disease, difficult to predict, usually slowly progressing. Some patients require surgical treatment, however, the improvement observed at the beginning, disappears. In comprehensive rehabilitation, both components used in patients with radiculopathy as well in paraplegia are applied. In this review article, the current state of knowledge on the diagnosis, treatment and rehabilitation of people with cervical myelopathy has been described.
Mielopatia szyjna, znana w piśmiennictwie anglosaskim jako Cervical Spondylotic Myelopathy lub Degenerative Cervical Myelopathy, jest jedną z najczęstszych przyczyn niepełnosprawności osób w wieku podeszłym. Jest to jednostka chorobowa występująca o wiele częściej niż jest rozpoznawana. Przyczyną ucisku na korzonki i rdzeń w odcinku szyjnym kręgosłupa są zmiany zwyrodnieniowe prowadzące do krytycznego zwężenia kanału kręgowego. Pierwszymi dolegliwościami zazwyczaj są: drętwienie rąk i rwa barkowa; po jakimś czasie pojawiają się zaburzenia chodu, zaburzenia czynności zwieraczy i impotencja. Badanie neurologiczne wykazuje niedowłady i zaniki mięśni rąk, w okresie późniejszym może dochodzić do niedowładów piramidowych kończyn dolnych z dysfunkcją neurogenną pęcherza moczowego. Podstawą rozpoznania jest badanie neurologiczne, MR i badanie neurofizjologiczne. Istnieje szereg specyficznych skal klinimetrycznych i testów ułatwiających diagnostykę i ocenę wyników leczenia mielopatii szyjnej. Naturalny przebieg choroby, trudny do przewidzenia, najczęściej ma charakter wolno postępujący. Część chorych wymaga leczenia operacyjnego, jednakże obserwowana z początku poprawa z czasem zanika. W postępowaniu rehabilitacyjnym zastosowanie mają zarówno elementy stosowane u chorych z radikulopatią jak z paraplegią. W artykule przeglądowym przedstawiono aktualny stan wiedzy na temat diagnostyki, leczenia i rehabilitacji osób z mielopatią szyjną.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2018, 22(4); 34-38
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zatrucie winogronami i rodzynkami u psów
Grapes and raisins intoxication in dogs
Autorzy:
Sapierzynski, R.
Wojtczak, M.
Filich, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/859521.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
psy
zatrucia
rodzynki
winogrona
objawy zatrucia
postepowanie ze zwierzetami
leczenie
rokowanie
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2018, 93, 06
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rokowanie w najwcześniejszych stadiach ostrego zapalenia trzustki – rola parametrów biochemicznych i zmian histopatologicznych
Autorzy:
Baj, Jacek
Radzikowska, Elżbieta
Maciejewski, Marcin
Dąbrowski, Andrzej
Torres, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393240.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
Ostre zapalenie trzustki
taurocholan sodu
skala Spormanna
Opis:
Od wielu lat poszukuje się zestawu parametrów biochemicznych ułatwiających jak najszybsze ustalenie ciężkości, rokowania i odpowiedniego sposobu leczenia ostrego zapalenia trzustki (OZT). Wdrożenie leczenia w pierwszych 48 godzinach od przyjęcia chorego nastręcza wiele problemów związanych z niemożnością rozróżnienia pacjentów z łagodną postacią ostrego zapalenia trzustki (OZT) od chorych z ciężką postacią ostrego zapalenia trzustki. Cel badania: Określenie zależności pomiędzy stopniem zmiany stężeń 10 wybranych wskaźników biochemicznych: amylazy, lipazy, bilirubiny całkowitej, kreatyniny, kwasu moczowego, aminotransferazy asparaginowej (AST), aminotransferazy alaninowej (ALT), glukozy, magnezu oraz żelaza a zmianami histopatologicznymi zachodzącymi w trzustce w czasie 2 i 6 godzin od indukcji OZT. Wybrane przedziały czasowe odpowiadają odpowiednio pierwszej i drugiej dobie choroby u człowieka. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono na 110 samcach szczurów rasy Wistar, ważących od 250 do 300 g. Zwierzęta doświadczalne podzielono na trzy grupy: grupę Z – służącą do wyznaczenia zakresów norm badanych parametrów i struktur histologicznych, grupę K – którą stanowiły zwierzęta operowane, którym podano 0,9% NaCl do przewodu żółciowotrzustkowego, grupę E – zwierząt operowanych, u których indukowano OZT poprzez iniekcję 5% taurocholanu sodu do przewodu żółciowo-trzustkowego. Zwierzęta z grupy E i K losowo przydzielono do jednej z pięciu podgrup, z których materiał do badań biochemicznych i histologicznych zbierano po 2 i 6 godzinach od indukcji OZT. Do badań histologicznych wypreparowywano trzustki w całości, uzyskane próbki barwiono hematoksyliną i eozyną w nasyconym roztworze alkoholowym. Stopień uszkodzenia trzustki oceniano wg skali Spormanna. Zmienne ilościowe charakteryzowano metodą średniej arytmetycznej, odchylenia standardowego, mediany, minimum i maksimum wartości oraz 95% CI. Wyniki: W preparatach histologicznych szczurów z grupy E po 2 godzinach zaczęły pojawiać się zmiany obrzękowe, a w miąższu trzustkowym nacieki neutrofilowe w wraz z pojedynczymi wylewami krwawymi. Po 6 godzinach zmiany stały się bardziej nasilone, a w obrębie tkanki tłuszczowej pojawiły się drobne ogniska martwicy skrzepowej oraz mniejsze ogniska ropnego zapalenia. W ciągu 2 godzin uzyskano statystycznie istotne różnice w poziomie czterech markerów: kreatyniny, ALT, amylazy i magnezu. Po 6 godzinach osiągnięte zostały statystycznie istotne różnice w poziomie dwóch markerów: AST i glukozy. Zbadano korelacje między oceną histologiczną wg skali Spormanna a wskaźnikami biochemicznymi. Stwierdzono, że w ciągu 2 godzin – wraz ze wzrostem poziomu AST (współczynnik korelacji 0,95; p=0138) – nasiliło się zapalenie trzustki. W grupie K – wraz ze wzrostem stężenia kreatyniny – w ciągu 6 godzin zwiększyło się natężenie nacieku zapalnego. W grupie E – wraz ze wzrostem poziomu AST (współczynnik korelacji 0,90; p=0,0063) oraz poziomu żelaza (współczynnik korelacji 0,78; p= 0,0399) – w czasie 2 godzin nasiliła się intensywność zmian chorobowych w postaci nacieku zapalnego. W tej samej grupie, oraz w tym samym czasie, wzrost poziomu AST (współczynnik korelacji 0,79; p=0,0343) wiązał się ze wzrostem nasilenia zmian chorobowych w postaci wylewów krwawych. Naciek zapalny wzrósł w ciągu 6 godzin (współczynnik korelacji 0,87; p=0,0117), natomiast poziom kreatyniny uległ zmniejszeniu. Interesujące wyniki uzyskano przy zastosowaniu analizy regresji krokowej – regresji krokowej postępującej. Jeżeli poziom stężenia kreatyniny w czasie 2 godzin wzrasta o 1, natężenie zmian w ostrym zapaleniu trzustki zmniejszy się o 9,02 w odniesieniu do skali Spormanna, podczas gdy inne zmienne pozostaną na stałym poziomie. Jednak jeżeli poziom ALT wzrasta o 1, intensywność zmian w ostrym zapaleniu trzustki wzrośnie o 0,02 w odniesieniu do skali Spormanna. Jeżeli poziom amylazy wzrasta o 1, natężenie zmian w ostrym zapaleniu trzustki wzrośnie o 0,01 w odniesieniu do skali Spormanna, podczas gdy inne zmienne pozostaną na stałym poziomie. Wnioski: Zmiany histopatologiczne poprzedzały zmiany w wynikach badań laboratoryjnych, natomiast istotne korelacje ze skalą Spormanna dotyczyły zmian w poziomach AST i kreatyniny. Przedstawione wyniki badań potwierdzają fakt, że diagnostyka ostrego zapalenia trzustki jest bardzo trudna i wymaga monitorowania wielu parametrów laboratoryjnych.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 2; 31-38
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Innovation in the context of strengthening active social policy development and its importance for the process of urban community organizing
Autorzy:
Marszowski, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/325544.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
Tematy:
human being
innovation
prognosis
adaptation
change
człowiek
innowacja
rokowanie
adaptacja
zmiana
Opis:
In the paper, in an interdisciplinary way, an attempt was made to define the term "social innovation" in the context of strengthening active social policy and community organising. It appears that multifaceted tendencies and changes in the development of technological and social innovations determine the need to take into account numerous tasks, functions, needs, determinants and systematic efforts to ensure that community inhabitants have good living and development conditions.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska; 2019, 134; 153-170
1641-3466
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Torbielowate zmiany nerek
Cystic lesions of kidneys
Autorzy:
Sapierzynski, R.
Jonska, I.
Wojtczak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/860310.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
psy
koty
choroby zwierzat
choroby nerek
torbiele nerek
wielotorbielowatosc nerek
okolonerkowa torbiel rzekoma
wodonercze
przyczyny
wykrywanie
objawy chorobowe
leczenie
rokowanie
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2014, 89, 11
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Włóknienie wątroby u psów
Hepatic fibrosis in dogs
Autorzy:
Sobczak-Filipiak, M.
Galanty, M.
Trebacz, P.
Januchta, M.
Warchulska, K.
Fiedorowicz, S.
Mecik-Kronenbrg, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/862359.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
psy
choroby watroby
wloknienie watroby
etiologia
badania histopatologiczne
rokowanie
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2015, 90, 02
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pierwotny surowiczy rak otrzewnej – diagnoza, leczenie i rokowanie
Primary peritoneal serous carcinoma – diagnosis, management and prognosis
Autorzy:
Miedzińska, Magdalena
Bodnar, Lubomir
Bobkiewicz, Piotr
Bidziński, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/908305.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
advanced ovarian cancer
diagnosis
primary peritoneal serous carcinoma
prognosis
treatment
Opis:
Primary peritoneal serous carcinoma (PPSC) is a rarely diagnosed malignancy. Furthermore, use of different terminology and classifications in reporting particular cases precludes collection and presentation of reliable epidemiological data. As a consequence, we lack adequate experience, enabling confident management of patients with this diagnosis. On histological grounds, PPSC is a neoplasm identical to invasive epithelial ovarian cancer. Also, patients present a similar profile of clinical symptoms. Most often these include abdominal pain, gastrointestinal disorders and weight loss. Clinical staging is based on surgical-pathological criteria of advanced ovarian cancer. Therapeutic management, i.e. combination of cytoreductive surgery and chemotherapy, is similar to that used in the treatment of late-stage ovarian cancer. Systemic adjuvant and palliative treatment includes chemotherapy protocols based on platinum derivates, recently combined with paclitaxel. Proper administration of combined treatment yields a high response rate and mean survival time of about 40 weeks. Prognosis in PPSC is not fully elucidated. Some studies indicate that prognosis is similar to that seen in late-stage ovarian cancer, while others report worse outcomes and shorter survival. Unfavourable prognostic factors include: suboptimal cytoreduction, poor general condition, advanced age of patient and 4th clinical stage. Data gathered hitherto point to highly similar natural course of PPSC and ovarian cancer, justifying the same therapeutic approach in both these conditions.
Pierwotny surowiczy rak otrzewnej (primaryperitonealserous carcinoma, PPSC) jest nowotworem rzadko rozpoznawanym. Jednocześnie stosowanie różnej terminologii i klasyfikacji poszczególnych przypadków nie pozwala na przedstawienie wiarygodnych danych epidemiologicznych. W związku z powyższym brak jest wystarczającego doświadczenia w postępowaniu z chorymi z tym rozpoznaniem. PPSC histopatologicznie jest nowotworem o utkaniu identycznym z inwazyjnym nabłonkowym rakiem jajnika. Pacjentki manifestują także podobny profil objawów klinicznych. Najczęściej są to dolegliwości bólowe ze strony jamy brzusznej, zaburzenia pracy przewodu pokarmowego, ubytek masy ciała. Do oceny stopnia zaawansowania wykorzystuje się kyteria oceny chirurgiczno-patologicznej zaawansowanego raka jajnika. Również postępowanie terapeutyczne skojarzenie operacji cytoredukcyjnej z chemioterapią, jest analogiczne do leczenia zaawansowanego raka jajnika. W systemowym leczeniu uzupełniającym i paliatywnym stosowane są schematy chemioterapii oparte na pochodnych platyny, obecnie w połączeniu z paklitakselem. Właściwe przeprowadzenie leczenia skojarzonego pozwala na uzyskanie wysokiego odsetka odpowiedzi i średnich przeżyć sięgających 40 miesięcy. Nie jest do końca wyjaśniona kwestia rokowania w PPSC. Niektóre badania wskazują na podobieństwo do rokowania w zaawansowanym raku jajnika, natomiast inne donoszą o gorszych wynikach leczenia i krótszym przeżyciu chorych. Do niekorzystnych czynników prognostycznych należą: nieoptymalna cytoredukcja, gorszy stan ogólny, starszy wiek pacjentek oraz IV stopień zaawansowania choroby. Dotychczas zgromadzone dane przemawiają za znacznym podobieństwem przebiegu naturalnego PPSC i raka jajnika, co upoważnia do stosowania takiego samego postępowania terapeutycznego w obu tych jednostkach chorobowych.
Źródło:
Ginekologia Onkologiczna; 2007, 5, 1; 15-21
1731-5379
Pojawia się w:
Ginekologia Onkologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowotwory ośrodkowego układu nerwowego u płodu
Foetal tumours of the central nervous system
Autorzy:
Respondek-Liberska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1058750.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
nowotwory mózgu u płodu
rokowanie
diagnostyka różnicowa
postępowanie
ultrasonografia
prenatal central nervous system tumours
prognosis
differential diagnosis
procedure
ultrasonography
Opis:
Current scientific literature on a subject of foetal brain tumours, however rich, consists mainly of case reports, produced by either obstetricians – ultrasonographers or radiologists and neuropathologists. In this review, we summarize state of the art literature on that subject and we performed a meta-analysis of 92 cases from that literature and presented our own cases referred to us as to a reference centre. This centre is obstetrical and paediatric and provides a complex care for both a pregnant woman, a foetus and, eventually, a newborn with a brain tumour. We report here the main categories of the central nervous system (CNS) foetal tumours: subependymal giant cell astrocytoma (SEGA), teratomas, lipomas, medulloblastomas and germinomas. Foetal brain tumours are mainly sporadic and familial occurrences are rare. We cover prenatal diagnosis – ultrasonography and magnetic resonance imaging (MRI). Foetal brain tumours are relatively readily diagnosed by ultrasonography provided their diameter exceeded 10 mm. However, they may be difficult to detect if “covered” as in cases of unilateral ventriculomegaly or in asymmetric hydrocephalus. The medical procedures, problems of termination of pregnancy in Poland and postnatal prognosis are also described. Eventually, tumours of the CNS in pregnancy are also discussed.
Dostępna literatura na temat nowotworów ośrodkowego układu nerwowego (OUN) u płodów, chociaż niezwykle bogata, składa się głównie z doniesień kazuistycznych, opracowanych zarówno przez położników ultrasonografistów, jak i przez radiologów i neuropatologów. W niniejszej pracy dokonano przeglądu piśmiennictwa, metaanalizy obejmującej 92 przypadki z literatury, ilustrując tekst przykładami z własnego ośrodka referencyjnego – położniczo-pediatrycznego, w którym zapewniona jest kompleksowa opieka zarówno dla ciężarnej, płodu, jak i noworodka z nowotworem OUN. Omówiono podstawowe typy nowotworów wykrywanych w okresie prenatalnym. Są to: podwyściółkowy astrocytoma olbrzymiokomórkowy (SEGA), potworniaki, tłuszczaki, medulloblastoma i nowotwory terminalne. Nowotwory OUN płodu są najczęściej sporadyczne. Rodzinne występowanie anomalii spotyka się wyjątkowo rzadko. Na szczególną uwagę zasługuje diagnostyka prenatalna – ultrasonografia i obrazowanie z użyciem magnetycznego rezonansu jądrowego. Nowotwory OUN stosunkowo łatwo można uwidocznić ultrasonograficznie, gdy ich średnica przekracza 10 mm. Trudne do wykrycia i „przesłonięte” mogą być one w przypadkach jednostronnej wentrykulomegalii lub w asymetrycznym wodogłowiu. W niektórych przypadkach nie tylko nie udaje się ustalić dokładnego rozpoznania nowotworu OUN płodu, ale można rozpoznać ultrasonograficznie jedynie wodogłowie. Dopiero badanie neuropatologiczne okolicy wodociągu mózgu może ujawnić anomalie, np. pod postacią glioneuronalnego hamartomatu. Omówiono także postępowanie w przypadku stwierdzenia nowotworu u płodu, możliwość terminacji ciąży w Polsce oraz losy noworodka po porodzie. W diagnostyce różnicowej należy brać pod uwagę stwardnienie guzowate, krwawienia do ośrodkowego układu nerwowego, hemimegaencephalon, „tętniak” żyły Galena oraz torbiele pajęczynówki. Opisano także problem nowotworu OUN u ciężarnej.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2009, 9, 3; 164-182
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mięsak histiocytarny u psów - obserwacje własne i przegląd piśmiennictwa
Histiocytic sarcoma in dogs - the own observations and literature review
Autorzy:
Sapierzynski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/857682.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
psy
bernenski pies pasterski
choroby zwierzat
miesaki histiocytarne
wystepowanie
czynniki ryzyka
etiopatogeneza
diagnostyka
rokowanie
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2018, 93, 02
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Klinimetria w mielopatii szyjnej
Clinimetrics in cervical spondylotic myelopathy
Autorzy:
Opara, Józef
Orkiszewska-Mokry, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1058037.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
cervical spondylotic myelopathy (CSM)
clinical evaluation
clinimetrics
outcome measure
prognosis
mielopatia szyjna
klinimetria
ocena kliniczna
ocena wyników leczenia
rokowanie
Opis:
Cervical spondylotic myelopathy (CSM) is a common disease. It is caused by increasing narrowing of the spinal canal causing compression on the nerve roots and spinal cord. The first symptoms usually are: whiplash neck pain, numbness of the hands, gait disorders, sphincter dysfunction and impotence. Neurological investigation firstly shows hand paresis and muscle atrophy, later on the paralysis of the lower limbs and the neurogenic bladder dysfunction. Often, it is concluded the presence of depression. Some patients required surgical treatment. In this review article the most commonly used scales for the clinimetric evaluation of patients with CSM has been described. There is a wide range scales for the basic clinical assessment of patients with CSM. The most commonly used are: Neck Disability Index (Modified Oswestry Low Back Pain Index), Ranawat grade, Nurick scale, Cooper scale, Myelopathy Disability Index (MDI), Japanese Orthopaedic Association (JOA) score, and European Myelopathy Score (EMS). For evaluation of pain most often used is Visual Analogue Scale (VAS; Carlsson, 1983). Basic depression scale used in CSM is Hospital Anxiety and Depression Scale (Zigmond and Snaith, 1983). In assessing the patient’s autonomy in activities of daily living (called activities of daily living, ADL) still widely used is Barthel Index. The most accurate estimation of everyday functional capacity is Functional Independence Measure (FIM). For assessment of hand function test most commonly used are: Nine Peg & Hole test (Kellor, 1971) and Jebsen-Taylor Test (1969). Prabhu et al. in 2005 assessed the results of surgical treatment of CSM’s using the Rapid Hand Flick Time (RHFT). For walking quantitative tests are most commonly used transition distance of 6 meters, 10 meters, 20 meters. Nurick in the year 1972 proposed six-level scale of qualitative walking assessment in patients with CSM which is commonly used so far. Ranawat assessed gait in patients with SCI in the CSM using neurological four-level scale (1979). Since more than 50 years for patient eligibility for surgery and the outcome measure the criteria Odom’s (1958) are still used. Myelopathy Disability Index (MDI) was created in 1996 by Casey et al. as modification of Stanford Health Assessment Questionnaire (HAQ). Modified by Keller, 1993 Japanese Orthopaedic Association Cervical Spinal Myelopathy Functional Assessment Scale (mJOACSMFAS) assesses four features: hand, gait, sensory and sphincter urinary bladder.
Mielopatia szyjna (ang. cervical spondylotic myelopathy, CSM) jest dość częstą jednostką chorobową. Jej przyczyną jest narastające zwężenie kanału kręgowego powodujące ciasnotę śródkanałową skutkującą uciskiem na korzenie nerwowe, a następnie na rdzeń kręgowy. Pierwszymi objawami zazwyczaj są: bóle kręgosłupa szyjnego, drętwienie rąk, zaburzenia chodu, zaburzenia czynności zwieraczy i impotencja. Badanie neurologiczne wykazuje niedowłady i zaniki mięśni rąk, w okresie późniejszym może dochodzić do niedowładów piramidowych kończyn dolnych z dysfunkcją neurogenną pęcherza moczowego. Nierzadko stwierdza się także obecność depresji. Część chorych wymaga leczenia operacyjnego. W artykule przeglądowym przedstawiamy najczęściej używane skale służące do oceny klinimetrycznej chorych z CSM. Istnieje cały szereg skal służących do oceny klinicznej chorych z CSM. Najczęściej stosowane są: Neck Disability Index (modyfikacja Oswestry Low Back Pain Index), Nurick grade, Ranawat grade, skala Coopera, Myelopathy Disability Index (MDI), Japanese Orthopaedic Association (JOA) score i European Myelopathy Score (EMS). Do oceny bólu najczęściej używa się analogowej skali bólu – Visual Analogue Scale (VAS; Carlsson, 1983). Do oceny depresji najczęściej wykorzystuje się szpitalną skalę oceny depresji (Hospital Anxiety and Depression Scale; Zigmond i Snaith, 1983). W ocenie samodzielności chorego w czynnościach życia codziennego (ang. activities of daily living, ADL) szeroko jest jeszcze stosowany Indeks Barthel. Najdokładniejszą ocenę czynności życia codziennego zapewnia pomiar niezależności funkcjonalnej (The Functional Independence Measure, FIM). W celu oceny funkcji ręki najczęściej stosuje się test 9 otworów i 9 kołków (Nine Hole Peg Test; Kellor, 1971) oraz test Jebsena i Taylora (1969). Prabhu i wsp. w roku 2005 oceniali wyniki leczenia operacyjnego CSM przy pomocy pomiaru czasu szybkiego otwierania i zamykania dłoni. Do oceny ilościowej chodzenia najczęściej używane są testy przejścia dystansu 6 metrów, 10 metrów lub 20 metrów. Nurick zaproponował w roku 1972 sześciostopniową skalę jakościowej oceny chodu u chorych z CSM stosowaną powszechnie do tej pory. Ranawat oceniał zaburzenia chodu u chorych z CSM w tzw. czterostopniowej skali neurologicznej (1979). Od ponad 50 lat w celu kwalifikacji chorego do zabiegu i oceny jego wyników stosuje się kryteria Odoma (1958). Myelopathy Disability Index (MDI) powstał w roku 1996 przez modyfikację stanfordzkiego Health Assessment Questionnaire (HAQ). Skala Japońskiego Stowarzyszenia Ortopedycznego – Japanese Orthopaedic Association Cervical Spine Myelopathy Functional Assessment Scale (mJOACSMFAS) ocenia cztery funkcje: ręki, chodu, czucia i zwieraczy pęcherza moczowego.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2010, 10, 2; 89-93
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kryptokokoza u psów - objawy kliniczne, diagnostyka i leczenie
Cryptococcosis in dogs - clinical signs, diagnosis, and treatment
Autorzy:
Gnat, Sebastian
Łagowski, Dominik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22180990.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
psy
grzybice
kryptokokoza
etiologia
Cryptococcus
epidemiologia
objawy kliniczne
diagnostyka
leczenie
rokowanie
choroby zwierząt
dogs
epidemiology
diagnosis
treatment
Opis:
Cryptococcosis is a systemic mycotic disease of animals and people worldwide, caused by an encapsulated yeast species of the genus Cryptococcus, which have a predilection for the nervous and respiratory systems. The majority of infections in dogs, are caused by Cryptococcus neoformans and Cryptococcus gattii. In contrast to cats, which frequently develop localized nasal or cutaneous disease, dogs more commonly experience systemic dissemination of the infection, resulting in a life-threatening illness. Hence, these dogs are frequently presented to emergency and critical care veterinarians. The aim of this article is to update veterinarians, that evaluate critically ill dogs, on recent research in the epidemiology, pathogenesis, clinical presentations, diagnosis, treatment, and public health considerations of cryptococcosis. The majority of dogs with cryptococcosis are purebred dogs, aged less than 6 years, but the disease can occur at any age. There is no sex predisposition. Clinical signs depend on the sites of infection, but frequent involvement of critical organs such as the CNS, eyes, gastrointestinal tract, myocardium, adrenal glands, and pancreas, is reported. The most commonly used antifungal drugs are azoles Treatment must be continued for at least 6 months and often for over a year after diagnosis. The prognosis for canine cryptococcosis is variable and depends upon disease severity, the cryptococcal strain, host immunity, and also on the financial capabilities of the owner.
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2021, 96, 08; 568-574
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stłuszczenie wątroby u kotów - patogeneza, objawy i leczenie
Hepatic lipidosis in cats - pathogenesis, symptoms and treatment
Autorzy:
Kosinska, H.
Prostek, A.
Kamola, D.
Jank, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/858288.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
koty
choroby zwierzat
stluszczenie watroby
patogeneza
objawy chorobowe
diagnostyka
leczenie
rokowanie
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2013, 88, 11
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-25 z 50

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies