Wszystkie pola: right to the defence - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Directive (EU) 2019/1 as Another Brick into Empowerment of Slovak Market Regulator
Autorzy:: Kováčiková, Hana
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2159130.pdf
Data publikacji:: 2019-12-12
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:: competition law
Antimonopoly Office
safeguards
principle of good
administration
right to the defence
right to be heard
right to access the file
conflict of interest
effectivity
enforcement
avoidance of responsibility
Opis:: The paper analyses the legal challenges brought to the Slovak competition law by Directive (EU) 2019/1 of the European Parliament and of the Council of 11 December 2018 to empower the competition authorities of the Member States to be more effective enforcers and to ensure the proper functioning of the internal market. The author selected particular issues from Slovak competition law and compares the state-of-the-art national situation with corresponding parts of this harmonising act. In the paper, specific attention will be given to compliance with safeguards, to the regulation of conflict of interest, to the examination of the effectiveness of enforcement, and to the possibilities of undertakings to avoid their responsibility for the breach of competition law. As the Member States have time for the transposition until 4 February 2021, this paper may initiate the debate on what to improve in Slovak legislation to achieve the goals set in this Directive.
L’article analyse les défis juridiques qui ont été soumis au droit slovaque de la concurrence par la directive (UE) 1/2019 afin d’habiliter les autorités de concurrence des États membres à mieux faire respecter les règles et à assurer le bon fonctionnement du marché intérieur. L’auteur a choisi des questions particulières du droit slovaque de la concurrence et il compare la situation nationale actuelle avec les éléments correspondants de la présente loi d’harmonisation. Dans cet article, une attention particulière est accordée au respect des garanties, à la réglementation des conflits d’intérêts, à l’examen de l’efficacité de l’application et à la possibilité pour les entreprises d’éviter leur responsabilité en cas de violation du droit de la concurrence. Du fait que les États membres ont jusqu’au 4 février 2021 pour transposer la directive, le présent article peut lancer le débat sur les améliorations à apporter à la legislation slovaque pour concrétiser les objectifs fixés dans cette directive.
Źródło:: Yearbook of Antitrust and Regulatory Studies; 2019, 12, 20; 149-172
1689-9024
2545-0115
Pojawia się w:: Yearbook of Antitrust and Regulatory Studies
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Sądy pokoju a prawo do ochrony prawnej - głos w dyskusji
Justice of the Peace Courts and the Right to the Protection of the Law – a Voice in the Discussion
Autorzy:: Grudecki, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2035952.pdf
Data publikacji:: 2022-02-28
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: prawo do obrony
wymiar sprawiedliwości
sądy pokoju
prawo do ochrony prawnej
zasada rzetelnego procesu
judicial system
justice of the peace courts
right to the protection of the law
the principle of a fair trail
the right to the defence
Opis:: The article discusses the demand for the introduction the institution of the justice of the peace into the Polish judicial system. The aim of the article is to examine the admissibility of this change as intended by the Ministry of Justice from the perspective of the right to legal protection. The author presents the advantages and disadvantages of justices of the peace, placing particular emphasis on the postulate of legal education of candidates for justices of the peace, as well as mentioning the proper way of selecting and financing them. He concludes that the requirement of a legal education or basic legal knowledge of candidates for justices of the peace is essential, as is the need to ensure the appointment that guarantees their greatest judical independence. In another case, the parties will not have adequate legal protection. In his research, the author uses the dogmatic method.
Artykuł omawia postulat wprowadzenia do polskiego systemu wymiaru sprawiedliwości instytucji sądownictwa pokoju. Celem artykułu jest zbadanie dopuszczalności tej zmiany w kształcie postulowanym przez Ministerstwo Sprawiedliwości z perspektywy prawa do ochrony prawnej. Autor przedstawia zalety i wady sądów pokoju, kładąc szczególny nacisk na postulat wykształcenia prawniczego kandydatów na sędziów pokoju, a także wspominając o właściwym sposobie ich wyboru i finansowania. Dochodzi do wniosków, zgodnie z którymi wymóg wykształcenia prawniczego lub posiadania podstawowej wiedzy prawniczej u kandydatów na sędziów pokoju jest niezbędny, tak samo, jak konieczność zapewnienia powołania gwarantującego ich największą niezawisłość. W innym przypadku nie jest możliwe zagwarantowanie stronom postępowań sądowych należytej ochrony prawnej. Autor w swoich badaniach posługuje się metodą dogmatyczną.
Źródło:: Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2022, 1 (65); 137-150
2082-1212
Pojawia się w:: Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Adwokat - cooperator veritatis w procesie o orzeczenie nieważności małżeństwa
Advocate - cooperator veritatis in the process of the nullity of marriage
Autorzy:: MIZIŃSKI, ARTUR GRZEGORZ
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/660978.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: adwokat
proces
prawda obiektywna
prawo do obrony
advocate
process
objective truth
the right to defence
Opis:: An advocate is a qualified person who meets the requirements specified in can. 1483 CIC/83, recognized by the competent authority, who was asked by a party to the process for personal assistance, involving the defense of the interests of the client in the process or defense in court. The task of the advocate in the law of the Latin Church was defined by the term munus and officium of an ecclesiastical nature. The advocate always acts, taking into account the spirit and the objectives of the canon legal order, and therefore, like other participants of the process, is obligated to cooperate with the judge in the realisation of the fundamental purpose of proceedings under canon law, which is the search for the objective truth. One of the guiding principles in the process of matrimonial nullity contained in motu proprio “Mitis Iudex Dominus Iesus”, the Code of Canon Law and the Instruction Dignitas Connubii is the principle of seeking the objective truth. To implement this principle, cooperation is required of all participants in the process, so a judge (the diocesan bishop in an abbreviated process), the parties, the defender of the marriage bond, the advocate and the promoter of justice - if he takes part in it. A special role in this cooperation is played by the advocate, who as a person competent and skilled in law will help the judge in achieving the moral certitude needed to adjudicate on a case by presenting to him already structured facts and proofs that allow him to pass an equitable judgment. Throughout the duration of the case, ranging from assistance still before the start of the trial (ordinary or abbreviated), through lodging a libellus of litigation, actions during the trial itself and after a verdict, the advocate is - even if not always necessary – a very helpful guarantor of the faithful’s right to defense. In performing his task the advocate should act primarily in the interests of the party that he is defending, but never lose sight of the truth, which should be discovered in judicial proceedings always guided by the principle of justice.
Adwokat to osoba posiadająca odpowiednie kwalifikacje, spełniająca wymogi określone w kan. 1483 KPK/83, uznana przez kompetentną władzę, poproszona przez stronę procesową o osobistą pomoc, polegającą na obronie interesów klienta w procesie lub działaniu w sądzie. Zadanie adwokata w przepisach Kościoła łacińskiego zostało określone łacińskim terminem munus oraz officium o charakterze kościelnym. Adwokat zawsze działa z uwzględnieniem ducha i celów własnych kanonicznego porządku prawnego i dlatego, podobnie jak pozostałe podmioty procesu, zobowiązany jest do współpracy z sędzią w realizacji fundamentalnego celu postępowania kanonicznego, jakim jest poszukiwanie prawdy obiektywnej. Jedną z naczelnych zasad w procesie o stwierdzenie nieważności małżeństwa, zawartą w motu proprio „Mitis Iudex Dominus Iesus”, przepisach kodeksowych oraz w Instrukcji Dignitas connubii jest zasada poszukiwania prawdy obiektywnej. Aby zrealizować tę zasadę, konieczna jest współpraca wszystkich uczestników procesu, a więc sędziego (biskupa diecezjalnego w procesie skróconym), stron, obrońcy węzła małżeńskiego, adwokata oraz rzecznika sprawiedliwości – jeśli bierze w nim udział. Szczególną rolę w tej współpracy pełni adwokat, który, jako osoba kompetentna i biegła w prawie, pomoże sędziemu w osiągnięciu pewności moralnej co do rozstrzygnięcia danej sprawy, przedstawiając mu usystematyzowane już fakty i dowody pozwalające na wydanie sprawiedliwego wyroku. Przez cały czas trwania sprawy, począwszy od pomocy stronie jeszcze przed procesem (zwykłym lub skróconym), poprzez wniesienie skargi powodowej, działania w trakcie samego procesu, a także już po ogłoszeniu wyroku, adwokat jest – nawet jeśli nie zawsze koniecznym – bardzo pomocnym gwarantem przysługującego wiernym prawa do obrony. W realizacji swojego zadania adwokat powinien działać przede wszystkim w interesie strony, której jest obrońcą, jednakże nigdy nie może stracić z pola widzenia prawdy, którą należy odkrywać w postępowaniu procesowym kierując się zawsze zasadą sprawiedliwości.
Źródło:: Prawo Kanoniczne; 2016, 59, 1; 75-104
2353-8104
Pojawia się w:: Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Niewskazanie osoby, której powierzyło się pojazd – z perspektywy prawa obwinionego do obrony
The Misdemeanour of a Failure to Indicate the Person to whom a Vehicle from the Perspective of the Right to Defence of the Accused
Autorzy:: Hotel, Marcin
Rychlewska, Aleksandra
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/518954.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Jagielloński. Fundacja Utriusque Iuris
Opis:: The provision of the Article 96 paragraph 3 of the Polish Petty Offences Code, that penalizes a failure to indicate, upon a demand by a relevant authority, the person to whom a vehicle was entrusted, has been recently analysed by the Constitutional Court of Poland in terms of its compliance with the constitutional right of the accused to defence. Although the Court stated its constitutionality, several of the judges expressed dissenting opinions. The given duty especially seems to infringe the constitutional right to passive defence, that is – to remain silent and not to incriminate oneself, as the owner (holder) of the vehicle is obligated under penalty to reveal who was driving the vehicle in a particular moment. However, when we assume that the owner (holder) must provide information that could incriminate him in anticipated criminal proceedings (or proceedings in petty offence cases) he should be entitled to the right of defence and, in particular, the privilege against self-incrimination.
Źródło:: Forum Prawnicze; 2016, 1 (33); 60-70
2081-688X
Pojawia się w:: Forum Prawnicze
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Pozaustawowy kontratyp działania w ramach uprawnień wynikających z prawa do obrony w kontekście nowelizacji art. 233 §1 Kodeksu karnego
Non-statutory justification of action within the framework of entitlement which results from the right of defence in the context of the amendment of Art. 233 §1 of the Criminal Code
Autorzy:: Lapawa, Dominika
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1035709.pdf
Data publikacji:: 2021-05-10
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: instances of justification of action
the right to defence
giving false testimony
the actual perpetrator of a crime
Opis:: The work is devoted to the non-statutory justification of action in the scope of the right to defence, whose purpose was the exclusion of criminal responsibility for giving false testimony by a witness – the actual perpetrator – in his or her case. It was emphasised that the defence which heretofore resulted from Art. 182 and 183 kk was insufficient for the witness. One discussed inter alia the legal basis of the justification, its constituent elements, one indicated the controversies which were caused by the concept of justification, and which to a great extent were associated with the violation, by the Supreme Court, of the constitutional principle of the tripartite division of powers and with the substantive and temporal limits of the right to defence which result both from the norms of international and domestic law. One indicated the position of the representatives of the doctrine as to the concept of justification. Scholarship on the subject, even though it did not take a uniform stand in reference to the problem in question, basically discerned the necessity of the improvement of the situation of the witness – the actual perpetrator, who, testifying in his or her own case, would run the risk of self-incrimination. The considerations of the doctrine resulted in numerous alternative propositions de lege ferenda. In the work, one suggests to seek such a solution in the substantive approach to the nemo se ipsum accusare tenetur rule. Then it was emphasised that the problem of justification once again became the subject of discussion owing to the amendment issued on 11 March 2016 about the modification of the act of law – The Code of Criminal Procedure and certain other acts of law Art. 233 §1a kk. At that time one penalised the behaviour of a witness, who in fear of criminal liability to be faced by the witness or his relatives gives false testimony or conceals the truth. For the sake of recapitulation, one indicated that the amendment which was described above rendered the justification in question invalid, and the perpetrator who is heard in a court of law as a witness continues de lege lata to be entitled to use the right to refuse to answer the question from Art. 183 §1 kpk. One emphasised that the doctrine recurrently discerned the shortcomings of defence which result from Art. 183 §1 kpk. Above all the institution from Art. 183 §1 kpk was not intended for a witness – the actual perpetrator. Therefore, in the article, in order to realise the warranty nature of the entitlement in question one suggests that this admonishment should be rendered obligatory, so that every witness would be aware that the right exists and that he or she may exercise it.
Źródło:: Problemy Prawa Karnego; 2018, 28, 2; 91-123
0208-5577
2353-9712
Pojawia się w:: Problemy Prawa Karnego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Prawo piłkarza (sportowca) do obrony w świetle przepisów FIFA i PZPN
The football player’s (athlete) right to defence in the light of FIFA and PZPN (the Polish Football Association) regulations
Autorzy:: Sitek, Magdalena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/452118.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie
Tematy:: prawo
prawo sportowe
prawo do obrony
postępowanie dyscyplinarne
piłka nożna
law
sports law
the right to defence
disciplinary proceedings
football
Opis:: The right to defence is one of the fundamental human rights. It is implemented in the situation of being accused in the front of court and in the front of disciplinary committee in connection with the specific occupations or sport activities. The human right to defence had been defined in the documents of international law on human rights. Consequently, it is reflected in the Constitution of the Republic of Poland. The subject of study is the football player’s right to defence. The basic regulations of sports law, and consequently of disciplinary proceedings in football is the Act on sport, the statutes of PZPN and finally disciplinary regulations of PZPN. The Statutory regulations are synchronized with the FIFA regulations. The right of the accused football player is materialized in the opportunity of active participation in the proceedings from its beginning, and it is already at the stage of case examination by the disciplinary prosecutor. The player has the right to access the case file, to indicate the personal and material evidence of his innocence, and finally, he may appoint the legal representative or demand the establishment of the legal representation from office. Two stages of the disciplinary proceedings are an important element of the player’s defence. The draft of amendment of the Act on sport and the introduction to this Act the Court of Arbitration and the possibility of bringing an appeal to the Supreme Court should be assessed positively
Prawo do obrony należy do podstawowych praw człowieka. Jest ono realizowane w sytuacjach zagrożenia oskarżeniem jednostki przed sądem, a także przed komisją dyscyplinarną w powiązaniu z konkretnymi zawodami czy aktywnościami sportowymi. Prawo człowieka do obrony zostało zdefiniowane w dokumentach prawa międzynarodowego, dotyczącego praw człowieka. Konsekwentnie znalazło ono swoje odzwierciedlenie w Konstytucji RP. Przedmiotem opracowania jest prawo do obrony piłkarza grającego w piłkę nożną. Podstawowymi regulacjami prawa sportowego, a w konsekwencji i postępowań dyscyplinarnych w piłce nożnej są ustawa o sporcie, statut PZPN, a w końcu regulamin dyscyplinarny PZPN. Regulacje statutowe i regulaminowe są zsynchronizowane z regulacjami FIFA. Prawo obwinionego piłkarza materializuje się poprzez możliwość czynnego udziału w postępowaniu od samego jego początku, i to już na etapie rozpatrywania sprawy przez rzecznika dyscyplinarnego. Zawodnik ma prawo do wglądu do akt sprawy, wskazywania na osobowe i materialne dowody swojej niewinności, a w końcu może ustanowić swojego zastępcę procesowego lub żądać ustanowienia takiego zastępcy z urzędu. Ważnym elementem obrony piłkarza jest dwuinstancyjność postępowania dyscyplinarnego. Pozytywnie należy ocenić projekt znowelizowania ustawy o sporcie i wprowadzenia do niej Trybunału Arbitrażowego oraz możliwości wniesienia kasacji do Sądu Najwyższego.
Źródło:: Journal of Modern Science; 2017, 34, 3; 91-104
1734-2031
Pojawia się w:: Journal of Modern Science
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: False Statement and the Strategy of Defence
Autorzy:: Dziekański, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1976259.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:: statements made by the accused
explanations given by the accused
right to defence
limits of the right to defence
false accusation
Opis:: This article discusses the issue of explanations given by an accused person, showing their dual nature - that of evidence and that of a measure used for the purpose of defence. The author raises a question if the scope of the right to defence granted to the accused encompasses the right to lie, and takes a stand on the limits to the accused making false statements. This is followed by comments on the practice of defence counsels making use of falsehood as part of their defence strategies. The reflection has been based on the author's own studies involving in-depth interviews made with barristers working as defence counsels.
Źródło:: Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2018, 10, 3; 25-40
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:: Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Zasada prawa do obrony oraz rola i funkcja obrońcy w polskim oraz niemieckim postępowaniu karnym - analiza porównawcza
The Principle of the right to defence and the role and function of defence counsel in Polish and German criminal proceedings – a comparative analysis
Autorzy:: Kaszta, Alicja
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2102956.pdf
Data publikacji:: 2022-07-13
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:: obrońca
postępowanie karne
Polska
Niemcy
porównanie
analiza
rola
funkcja
Kodeks postępowania karnego
sąd
niemiecki proces karny
polski proces karny
defence counsel
criminal proceedings
Polska
Germany
comparison
analysis
role
function
Code of Criminal Procedure
court
Germen criminal proceedings
Polish criminal proceedings
Opis:: Niniejsze opracowanie zawiera porównanie zasady prawa do obrony obowiązującej w polskim postępowaniu karnym do zasady prawa do obrony obowiązującego na podstawie Kodeksu postępowania karnego w Republice Federalnej Niemiec - Strafprozessordnung. Porównanie dotyczy również roli i funkcji obrońcy w toku postępowania karnego w Polsce oraz w Niemczech. System prawa karnego obowiązujący w Polsce jak i w Niemczech oparty jest na podobnych podstawach, zasady postępowania karnego są więc również podobne. Wobec powyższego zasada prawa do obrony jest co do zasady zbliżona. Jednak występują pewne odmienności, na które warto zwrócić uwagę. Natomiast co do roli obrońcy i osób mogących pełnić funkcję obrońców w postępowaniach karnych w Polsce i w Niemczech występują zasadnicze rozbieżności. Opracowanie zostało przeprowadzone metodą porównawczą w oparciu o obowiązujące przepisy proceduralne, komentarze oraz dostępne publikacje i monografie.
The following paper compares the principle of the right to defence in Polish criminal proceedings with the principle of the right to defence based on the Code of Criminal Procedure in the Federal Republic of Germany – Strafprozessordnung. The juxtaposition also concerns the role and function of defence counsel during criminal proceedings in Poland and Germany. The criminal law system in force in Poland and in Germany has similar grounds, thus the rules of criminal procedure are also comparable. Therefore, the principle of the right to defence is, in the premises, congruent. Nevertheless, there are slight disparities that are worth highlighting. On the other hand, there are fundamental discrepancies as to the role of a defence counsel and persons who may act as defence counsels in criminal proceedings in Poland and in Germany. This study was conducted applying a comparative method based on the applicable procedural regulations, comments, and available publications and monographs.
Źródło:: Biuletyn Kryminologiczny; 2021, 28; 123-150
2084-5375
Pojawia się w:: Biuletyn Kryminologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: The Right to Defence in Poland. Remarks on the Latest Amendments of the Code of Criminal Procedure from the European Perspective
Autorzy:: Smarzewski, Marek Ryszard
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/915737.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: right to defence
accused person
suspected person
defence lawyer
european law
Opis:: The article discusses the issue of standards of the right to defence and takes into account the recent amendments of the Code of Criminal Procedure. The analysis is conducted against the background of minimum standards of the right to defence set out under European law. A reference introduced to the title of the Code includes the assertion that the legislator has implemented the provisions of Directive of 22 October 2013 on the right of access to a lawyer in criminal proceedings and in European arrest warrant proceedings, and on the right to have a third party informed upon deprivation of liberty and to communicate with third persons and with consular authorities while deprived of liberty as well as Directive of 9 March 2016 on the strengthening of certain aspects of the presumption of innocence and of the right to be present at the trial in criminal proceedings. However, it should be emphasized in this context that as a result of changes made in the discussed scope in the years 2016-2019, the legislator not only failed to fully implement the aforementioned Directives, but even introduced modifications that led to lowering the standards of the right to defence and guarantees of its implementation, both in material as well as formal terms.
Źródło:: Review of European and Comparative Law; 2020, 41, 2; 81-107
2545-384X
Pojawia się w:: Review of European and Comparative Law
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Sytuacja procesowa oskarżonego w postępowaniu sądowym w świetle zasady kontradyktoryjności i prawa do obrony
The Situation of the Accused in Judicial Proceedings in the Light of the Adversarial Principle and the Right to Defense
Autorzy:: Tarnowska, Danuta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1596632.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:: criminal proceedings
rights in the light of the inter partes principle and the right to defence
postępowanie karne
oskarżony
uprawnienia w świetle zasady kontradyktoryjności i prawa do obrony
Opis:: Tematem opracowania jest sytuacja procesowa oskarżonego w postępowaniu sądowym w świetle zasady kontradyktoryjności i prawa do obrony, która zostanie omówiona w odniesieniu do uprawnień oskarżonego wynikających z tych zasad w świetle aktualnego Kodeksu postępowania karnego i zmian do k.p.k. z 2013 r. W opracowaniu starano się wykazać, że oskarżony ma możliwość wpływania na czynności postępowania sądowego poprzez przyznane mu w tym etapie procesu karnego uprawnienia. Zmiany do k.p.k. z września 2013 r. przyznają też oskarżonemu prawo do kilkakrotnego wnioskowania o zobowiązanie prokuratora do przekazania materiałów postępowania przygotowawczego przez niego wskazane.
The subject matter of this thesis is the situation of the accused in judicial proceedings in the light of the adversarial principle and the right to defense, which will be discussed with particular reference to the rights granted to the defendant in the light of the currently binding Code of Criminal Procedure with amendments of 2013. The thesis attempts to demonstrate the defendant’s ability to affect the judicial proceedings by exercising the rights granted at this stage of the criminal procedure. Amendments to the Code of Criminal Procedure of 2013 also grant to the defendant the right to file multiple motions to obligate the prosecutor to release specific preparatory proceedings materials. Translated by Danuta Tarnowska
Źródło:: Acta Iuris Stetinensis; 2015, 9, 1; 5-20
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:: Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Fałszywe wyjaśnienia a taktyka obrony
False Statement and the Strategy of Defence
Autorzy:: Dziekański, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1976260.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:: wyjaśnienia oskarżonego
prawo do obrony
granice prawa do obrony
fałszywe oskarżenie
statements made by the accused
explanations given by the accused
right to defence
limits of the right to defence
false accusation
Opis:: Artykuł podejmuje problematykę wyjaśnień oskarżonego, ukazując ich dualistyczną rolę - środka dowodowego oraz środka służącego obronie oskarżonego. Autor rozważa, czy w zakresie przysługującego oskarżonemu prawa do obrony mieści się prawo do kłamstwa, a także zajmuje stanowisko w odniesieniu do granic składania przez oskarżonego fałszywych wyjaśnień. Następnie przedstawia uwagi dotyczące posługiwania się kłamstwem przez obrońcę oskarżonego w ramach taktyki obrony. Refleksje te zostały oparte na badaniach własnych autora polegających na przeprowadzaniu pogłębionych wywiadów z adwokatami wykonującymi funkcję obrońców.
This article discusses the issue of explanations given by an accused person, showing their dual nature – that of evidence and that of a measure used for the purpose of defence. The author raises a question if the scope of the right to defence granted to the accused encompasses the right to lie, and takes a stand on the limits to the accused making false statements. This is followed by comments on the practice of defence counsels making use of falsehood as part of their defence strategies. The reflection has been based on the author’s own studies involving in-depth interviews made with barristers working as defence counsels.
Źródło:: Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2018, 10, 3; 6-24
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:: Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Криминализация нарушения права на защиту как средство его обеспечения (опыт национального нормотворчества)
Criminalisation of violation of the right to defence as a remedy for its enforcement (national legislative experience)
Autorzy:: Zhytnyi, Oleksandr
Spiridonov, Mykhailo
Vasyliev, Andrii
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1732308.pdf
Data publikacji:: 2021-04-14
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:: право на защиту
обвинение
уголовное право
уголовная ответственность
конституционные принципы уголовного процесса
общеевропейские правовые ценности
криминализация
right to defence
prosecution
criminal law
criminal liability
constitutional principles of
criminal procedure
European legal values
criminalisation
Opis:: Аннотация B статье рассматривается возможность признания права на защиту самостоятельным объектом уголовно-правовой охраны с учетом процессуальных, конституционных, международно-правовых и общеевропейских аспектов его ценности. В качестве методологического инструментария для реализации исследовательской задачи выбраны системно-структурный, диалектический и компаративный методы, а также аксиологический (ценностный) подход. В результате исследования выявлены возможные модели криминализации нарушений права на защиту.
The opportunity of admission of the right to defence as an independent object of criminal law protection is analysed in this article. Such opportunity has been considered with the reference to the procedural, constitutional, international law and European aspects of the value of this right. The system-structural, dialectical and comparative methods, as well as the axiological (value) approach were chosen as a methodology for the implementation of the research task. The potential models of criminalisation of violation of the right to defence have been identified as a result.
Źródło:: Przegląd Europejski; 2021, 1; 191-199
1641-2478
Pojawia się w:: Przegląd Europejski
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Dobro małoletniego pokrzywdzonego a realizacja prawa do obrony – rozważania na kanwie sądowej praktyki ustanawiania obrońcy w fazie in rem w celu przesłuchania małoletniego pokrzywdzonego
The well-being of the minor victim and the exercise of the right to defence – considerations on the basis of the judicial practice of appointing a defence lawyer in the in rem phase to interrogate the minor victim
Autorzy:: Kosmowski, Mateusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2188114.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Instytut Wymiaru Sprawiedliwości
Tematy:: postępowanie karne
małoletni pokrzywdzony
prawo do obrony
obrońca
postępowanie przygotowawcze in rem
criminal proceedings
minor victim
right to defence
defence counsel
preparatory proceedings in the case
Opis:: Artykuł przedstawia stosowaną przez sądy powszechne, a dostrzeżoną przez Sąd Najwyższy, praktykę ustanawiania obrońcy na etapie postępowania in rem, dla osoby jeszcze niebędącej oskarżonym i nieobecnej w postępowaniu karnym, jak również osoby podejrzanej, w celu umożliwienia takiemu obrońcy wzięcia udziału w przesłuchaniu małoletniego pokrzywdzonego w trybie art. 185a Kodeksu postępowania karnego. Polski Kodeks postępowania karnego jako jedną z przesłanek powtórzenia przesłuchania małoletniego pokrzywdzonego przewiduje nieobecność obrońcy w trakcie pierwszego przesłuchania. Autor pochyla się nad opisaną wyżej praktyką w kontekście doktrynalnej konstrukcji obrońcy w polskim prawie karnym procesowym oraz instytucji pełnomocnika osoby niebędącej stroną, a także stara się usytuować ją w kontekście uregulowań międzynarodowych, w tym standardów prawa do ochrony wynikających z dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/48/UE oraz wyznaczonych w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.
The article presents the practice, followed by common courts and noticed by the Supreme Court, of appointing a defence counsel at in rem proceedings for a person who is not yet charged and absent from criminal proceedings as well as for de facto suspect, ordered to allow such a counsel to participate in the interrogation of a minor victim in accordance to Article 185a of the Code of Criminal Procedure. The Polish Code of Criminal Procedure provides for the absence of a defence counsel during the first interrogation as one of the grounds for repeating the interrogation of a minor victim. The author analyses the practice described above in the context of the doctrinal construction of the defence counsel in Polish criminal procedural law, as well as the institution of a non-party’s attorney and also tries to place it in the context of international regulations, including the standards of the right to defence arising from Directive 2013/48/UE and set out in the case law of the European Court of Human Rights.
Źródło:: Prawo w Działaniu; 2023, 53; 195-210
2084-1906
2657-4691
Pojawia się w:: Prawo w Działaniu
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Prawo do obrony obwinionego o popełnienie wykroczenia z perspektywy art. 42 ust. 2 Konstytucji RP
The Right to Defence of an Offence Defendant in the Light of Art. 42 sec. 2 of the Polish Constitution
Autorzy:: Sowiński, Piotr K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/6567766.pdf
Data publikacji:: 2023-06-30
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: obwiniony
prawo do obrony
wykroczenie
zasada procesowa
Konstytucja
prawa procesowe
defendant
right to defence
offence
procedural rule
Constitution
procedural rights
Opis:: W artykule przedstawiono zagadnienia związane z określeniem gospodarstwa rodzinnego jako konstytucyjnej podstawy ustroju rolnego w Polsce. Przedstawiono główne założenia doktrynalne art. 23 Konstytucji, a także odniesiono się do różnych możliwych interpretacji tego przepisu Konstytucji. Dokonano analizy ewolucji definicji gospodarstwa rodzinnego w polskim prawie konstytucyjnym i ustrojowym na tle regulacji europejskich. Przedstawiono znaczenie gospodarstwa rodzinnego we współczesnym obrocie nieruchomościami rolnymi i jego zgodność z Konstytucją. Trzonem rozważań uczyniono ocenę nowej propozycji definicji gospodarstwa rodzinnego w projekcie Kodeksu rolnego w świetle art. 23 Konstytucji oraz jej wpływu na system prawa. Ocena ta jest krytyczna dla analizowanej definicji. W podsumowaniu wskazano wnioski de lege ferenda.
The text presents the problem of autonomy of proceedings in misdemeanour cases, with particular emphasis on the situation of the accused and their right to defence. The author puts forward a thesis concerning the necessity to recognise that the provision of Art. 42 of the Constitution of the Republic of Poland should be applied to the accused, even though this provision refers to guarantees of the right to defence for persons appearing in criminal proceedings, and not literally for persons against whom proceedings in misdemeanour cases are conducted. The extension of constitutional guarantees to defendants is important for the defendants themselves, but also for the coherence of the justice system and court procedures, as only in this way does the constitutional benchmark of a fair trial become feasible.
Źródło:: Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2023, 3(73); 155-167
2082-1212
Pojawia się w:: Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Right to the Court in Legal Advisors Disciplinary Case
Autorzy:: Pilipiec, Sławomir
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/618333.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: legal advisor
disciplinary case
self-governments of legal advisors
the right to access the court
the right to fair proceedings
the right to court judgement
the right to defence
the right to be heard
prawo do sądu
radca prawny
postępowanie dyscyplinarne
odpowiedzialność dyscyplinarna
sąd dyscyplinarny
samorząd zawodowy
dostęp do sądu
rzetelność postępowania
domniemanie niewinności
prawo do obrony
Opis:: Self-governments of legal advisors represent legal advisors practice profession in which the public repose confidence, and such self-governments shall concern themselves with the proper practice of such professions in accordance with, and for the purpose of protecting, the public interest. Legal advisors self-governments shall concern themselves with the proper practice of such professions is formal in the disciplinary case. Disciplinary case is repressive and extrajudicial. Legal advisors right to the court is also a similar right to the state court but is guided by the disciplinary prosecutor and disciplinary court The right to the court, as a personal right of each individual, is defined in Article 45, § 1 of the Constitution which states “Everyone shall have the right to a fair and public hearing of his case, without undue delay, before a competent, impartial and independent court”. Thus, the right to the court consists of a few inseparable elements: 1) the right to access the court, that is the right to initiate court proceedings in the case of infringing the protected rights of an individual; the access has to be genuine due to, among others, the right territorial organization of courts and reasonable fees, 2) the right to fair proceedings, that is the proper shaping of the court proceedings (based on the proper procedure, honest and public trial, participation of the suing individual in the proceedings which guarantee their rights), 3) the right to court judgement (receiving a court decision solving the issue within reasonable time), 4) the right to defence, 5) the right to be heard (the right to information, taking positions, considering actual statements and legal demands). It seems that the right to court judgement, the right to defence and to be heard are all included in the widely interpreted right to fair proceedings. A complementary item to the right to sue is Article 77, § 2 of the Constitution of the Republic of Poland according to which “Statutes shall not bar the recourse by any person to the courts in pursuit of claims alleging infringement of freedoms or rights”.
Samorząd zawodowy radców prawnych reprezentuje radców prawnych wykonujących zawód zaufania publicznego i sprawuje pieczę nad należytym wykonywaniem zawodu radcy prawnego w granicach interesu publicznego i dla jego ochrony. Piecza sprawowana przez samorząd zawodowy ma charakter formalny i jest realizowana w postępowaniu dyscyplinarnym. Prawo do sądu w sprawach dyscyplinarnych radców prawnych jest zatem realizowane w ramach postępowania dyscyplinarnego, które ma charakter postępowania represyjnego, tj. takiego, które ma na celu poddanie jednostki jakiejś formie dolegliwości, najczęściej w postaci określonej sankcji. Postępowanie dyscyplinarne ma charakter postępowania pozasądowego (w sensie rozumienia sądów powszechnych), gdyż jest prowadzone przez organy dyscyplinarne samorządu radców prawnych, którymi są rzecznik dyscyplinarny i sądy dyscyplinarne. Prawo radcy prawnego do sądu dyscyplinarnego w postępowaniu dyscyplinarnym w swej treści jest podobne do prawa do sądu powszechnego. Gwarancje prawa do sądu odnoszą się do postępowania dyscyplinarnego z uwagi na jego represyjny charakter, ale również dlatego, że w postępowaniu takim dochodzi do orzekania o sytuacji prawnej jednostki. Prawo do sądu, jako prawo osobiste każdego człowieka, jest określone w art. 45 ust. 1 Konstytucji RP, zgodnie z którym „Każdy ma prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd”. Prawo do sądu składa się z kilku nierozerwalnych elementów: 1) prawa dostępu do sądu, 2) prawa do rzetelnego postępowania, czyli odpowiedniego ukształtowania postępowania przed sądem (opartego o właściwą procedurę, uczciwego i publicznego procesu, z uczestnictwem podmiotu w gwarantującym jego prawa postępowaniu), 3) prawa do wyroku sądowego (uzyskania w rozsądnym terminie rozstrzygnięcia sprawy orzeczeniem sądu), 4) prawa do obrony, 5) prawa do wysłuchania (prawa do informacji, zajęcia stanowiska, rozważenia faktycznych twierdzeń i prawnych roszczeń). Wydaje się, że prawo do wyroku sądowego, prawo do obrony i prawo do wysłuchania mieszczą się w szeroko pojętym prawie do rzetelnego postępowania. Uzupełnieniem treści prawa do sądu jest art. 77 ust. 2 Konstytucji RP, zgodnie z którym ustawa nie może nikomu zamykać drogi sądowej dochodzenia naruszonych wolności lub praw. Artykuł ten normuje prawo do sądu rozumiane jako środek ochrony wolności i praw. Prawo do sądu należy rozumieć jako konstytucyjną zasadę prawa. Prawo do sądu jest zasadą prawa, gdyż jest prawem człowieka, a jednocześnie jest środkiem ochrony wolności praw człowieka i obywatela.
Źródło:: Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 3
1731-6375
Pojawia się w:: Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 16.

Tytuł:: Zakaz reformationis in peius w postępowaniu dyscyplinarnym NIK – procedury stosowane wobec mianowanych kontrolerów
The Reformationis in Peius in the NIK Disciplinary Procedure – Proceedings Applied to Nominated Auditors
Autorzy:: Padrak, Rafał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/416445.pdf
Data publikacji:: 2018-02
Wydawca:: Najwyższa Izba Kontroli
Tematy:: disciplinary procedure
reformationis in peius prohibition
right to defence
Supreme Audit Office
trial guarantee of the accused
Opis:: In criminal proceedings, this prohibition is to ensure that a decision from a court of appeal is not amended to a worse one, if the ruling is in favour of the accused. The European Court of Human Rights is for respecting the reformationis in peius prohibition, and for not toughening the ruling by the appeal court. The Constitutional Tribunal has emphasised many times that “Due to the fact that the right to defence is ingrained in the constitutional principle of the democratic state of law, it relates not only to criminal proceedings, but also to other proceedings taking place in the area of responsibility that is of repressive nature”. Hence, the right to defence applies to those subject to disciplinary proceedings at NIK as well. In his article, the author discusses the regulations that allow for using the reformationis in peius prohibition in these proceedings.
Źródło:: Kontrola Państwowa; 2018, 63, 1 (378); 24-40
0452-5027
Pojawia się w:: Kontrola Państwowa
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 17.

Tytuł:: Podmiotowy zakres prawa do obrony w postępowaniu karnym w świetle art. 42 ust. 2 Konstytucji RP
Subjective Scope of the Right to Defense in Criminal Proceedings in the Light of Art. 42 sec. 2 of the Constitution of the Republic of Poland
Autorzy:: Karaźniewicz, Justyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/6567768.pdf
Data publikacji:: 2023-06-30
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: prawo do obrony
podejrzany
postępowanie karne
osoba podejrzana
criminal proceedings
the suspect
the right of defence
the suspected person
Opis:: Artykuł koncentruje się na porównaniu podmiotowego zakresu prawa do obrony określonego w art. 42 ust. 2 Konstytucji i wynikającego z art. 6 Kodeksu postępowania karnego. Orzecznictwo TK wskazuje na konieczność objęcia prawem do obrony każdej osoby, przeciwko której organ podejmuje ściganie, podczas gdy art. 6 k.p.k. przyznaje to prawo dopiero podejrzanemu i oskarżonemu. W artykule zwrócono uwagę przede wszystkim na sytuację osoby podejrzanej, której nie przedstawiono jeszcze zarzutów. Wątpliwości co do zakresu prawa do obrony tej osoby dotyczą głównie składanych przez nią oświadczeń, zarówno w związku z zatrzymaniem w czasie wysłuchania (zatrzymanego), jak i przesłuchania osoby podejrzanej w charakterze świadka. Analiza wszystkich praw i obowiązków osoby podejrzanej z punktu widzenia konstytucyjnego przekracza ramy niniejszego opracowania, zarysowano więc najważniejsze problemy oraz wskazano na możliwość prokonstytucyjnej wykładni prawa oraz potrzebę rozważenia ingerencji ustawodawcy.
The article focuses on the comparison of the personal scope of the right to defence specified in Art. 42 sec. 2 of the Constitution of the Republic of Poland and regulated in article 6 of the Code of Criminal Procedure. The jurisprudence of the Constitutional Tribunal indicates the need to extend the right of defence to any person against whom the authority undertakes prosecution, while article 6 CCP grants this right only to the suspect and the accused. The article draws attention to the situation of a suspected person who has not yet been charged. Doubts as to the scope of the right to defence relate to the statements made by this person both during the hearing (of the detained person) and during the interrogation as a witness. An analysis of all rights and obligations of this person from the constitutional point of view exceeds the scope of this study.
Źródło:: Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2023, 3(73); 181-193
2082-1212
Pojawia się w:: Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 18.

Tytuł:: Bezpośredni skutek „dyrektywy obrończej” w polskim procesie karnym
Direct effect of the “defence directive” for Polish criminal proceedings
Autorzy:: Oleksy, Kacper
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1035770.pdf
Data publikacji:: 2021-05-10
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: EU law
direct effect
access to lawyer
Directive 2013/48/EU
criminal proceedings
right to defence
due process
Opis:: As of 27 November 2017 the deadline passed by which the European Union Directive 2013/48/EU on the right of access to a lawyer should have been implemented by the Member States in their respective legal systems. Poland completed the said responsibility only ostensibly, for no legal norms which regulate the standard of the right to formal defence contained in Polish Code of Criminal Procedure have been amended. This very situation makes it necessary to consider whether the norms of the directive in question may cause the so-called direct effect in Poland’s domestic legal system, particularly: whether prosecuted individuals may directly invoke the directive in order to, based on its content, seek the assistance of a lawyer in the course of criminal proceedings. Therefore, it stands to reason that, at least in relation to some of the competences envisioned in the directive, such eventuality exists, whereas in remainder of the cases the judicial bodies are obliged to interpret the respective norms of the Code of Criminal Procedure in pro-EU manner, thereby elevating the standard of right to formal defence present in Polish criminal proceedings. Nonetheless, the real transposition of this directive should be postulated, since invoking its direct effect cannot exempt a Member State from implementing it in accordance with EU treaties as a way to harmonize domestic legal systems.
Źródło:: Problemy Prawa Karnego; 2019, 29, 3; 23-50
0208-5577
2353-9712
Pojawia się w:: Problemy Prawa Karnego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 19.

Tytuł:: Próba oceny prawnokarnych skutków fałszywych wyjaśnień na tle prawa do obrony
An Attempt to Assess the Criminal-Law Consequences of False Explanations Against the Background of the Rights of the Defence
Autorzy:: Kulik, Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1964257.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:: fałszywe wyjaśnienia
prawo do kłamstwa
prawo do obrony
false statement by accused
a right to lie
right to defence
Opis:: Artykuł dotyczy prawnokarnych konsekwencji fałszywych wyjaśnień oskarżonego w postępowaniu karnym. Autor przedstawia stanowiska wyrażone w tej materii w literaturze i orzecznictwie. Następnie przedstawia i uzasadnia swój pogląd. Uważa, że fałszywe wyjaśnienia nie są zabronione pod groźbą kary, ponieważ nie ma takiego typu czynu zabronionego. Takie zachowanie jest jednak niezgodne z prawem. To prawda, że jest to rodzaj obrony, ale nie jest to wykonywanie prawa do obrony. Nie wydaje się, aby fałszywe wyjaśnienia mogły mieć znaczenie jako okoliczność obciążająca przy wymiarze kary lub mogły być podstawą stosowania środka zapobiegawczego w postępowaniu (np. tymczasowego aresztowania). Nie ulega z kolei wątpliwości, że fałszywe wyjaśnienia stanowiące zniesławienie lub fałszywe oskarżenia mogą prowadzić do odpowiedzialności karnej.
The paper deals with the issue of the legal consequences of a false statement given by the accused in criminal proceedings. The author presents positions expressed in this matter in the literature and jurisprudence. He then presents and justifies his own view. He believes that a false statement by the accused is not criminally prohibited, because there is no such type of offence. However, such behaviour is unlawful. It is true that this is a kind of defence, but it is not the execution of the right to defence. Nevertheless, it does not appear that the false statement could result in an intensification of the penalty or in the use of a preventive measure in the proceedings (for example temporary custody). It is undoubted, however, that false statement resulting in defamation or false accusation may lead to criminal liability.
Źródło:: Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2020, 12, 1; 229-246
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:: Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 20.

Tytuł:: Analiza śledcza jako dowód w procesie karnym
The investigation analysis as evidence in a criminal trial
Autorzy:: Kościelniak-Marszał, Miłosz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/697729.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Opolski
Tematy:: investigation
investigation analysis
criminal procedure
procedural guarantees
right to defence
Opis:: The investigation analysis consists in performing a series of ordered actions completed according to the established order and aimed at reaching the most precise and logical conclusion based on the information available. Thus, analysts’ actions focus on the study of actual and potential relationship between individual pieces of information which may be relevant for determination of a crime and its perpetrator. Their job involves processing and selecting information possessed by the procedural authority, according to specific criteria in order to present it in the form that will help recreate the chain of events and draw conclusions. Although the investigation analysis has not been mentioned in the Code of criminal procedure, one must agree that as a method of establishing evidence it should find its place in the criminal proceedings. This is because the rejection of new evidence would be nothing else but resignation of law enforcement authorities from adapting to a new situation within the scope of crime. However, we must make sure that introduction of the results of the investigation analysis into criminal proceedings does not negatively affect the principles of the proceedings, in particular with regard to a fair trial and the right to defence, and in no way does it connect with violation of the related procedural guarantees.
Źródło:: Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2017, 15, 3; 63-76
2658-1922
Pojawia się w:: Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 21.

Tytuł:: Postępowanie dowodowe na rozprawie głównej bez udziału oskarżonego w świetle art. 378a Kodeksu postępowania karnego a standardy rzetelnego procesu
Taking evidence at a main hearing without the participation of the accused in the light of Article 378a of the Code of Criminal Procedure and the standards of a fair trial
Autorzy:: Badowiec, Renata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2037235.pdf
Data publikacji:: 2021-12-30
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: right to defence
fair trial
amendment to the Code of Criminal Procedure
accused
prawo do obrony
rzetelny proces
nowelizacja k.p.k.
oskarżony
Opis:: Celem artykułu jest przestudiowanie nowej regulacji, tj. przepisu art. 378a k.p.k., wprowadzonego nowelizacją z 19 lipca 2019 r., w kontekście standardów rzetelnego procesu. Prawo do obrony, które jest także elementem standardu rzetelnego procesu, przysługuje każdemu od chwili wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego aż do wydania prawomocnego wyroku. Istotne jest, że prawo do obrony musi być zagwarantowane proceduralnie po to, aby miało charakter realny i efektywny. W opracowaniu powołane i omówione zostały standardy: konstytucyjny, unijny oraz strasburski, a następnie na ich podstawie przeanalizowano treść art. 378a k.p.k. Rozważania prowadzą do wniosku, że przewidziana w art. 378a k.p.k. możliwość przeprowadzenia czynności dowodowych podczas usprawiedliwionej nieobecności oskarżonego lub jego obrońcy jest nie do pogodzenia z obecnie obowiązującymi standardami rzetelnego procesu.
The aim of the article is to study a new regulation: the provision of Article 378a of the Code of Criminal Procedure (CCP), introduced with the amendment of 19 July 2019 in the context of fair trial standards. The right to defence, which is also an element of the fair trial standard, is vested in everyone from the moment when criminal proceedings are instituted against them until a final judgment is issued. It is important that the rights of defence must be procedural in order to be real and effective. The study refers to and discusses the following standards: constitutional, EU and Strasbourg, and then analyse the content of Article 378a of the CCP. The considerations lead to the conclusion that the possibility of taking evidence during the justified absence of the accused or his lawyer provided for in Article 378a of the CCP is incompatible with the current standards of a fair trial.
Źródło:: Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2021, 83, 4; 93-105
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:: Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 22.

Tytuł:: The individual’s right of defence as an institution of the administrative procedural law
Autorzy:: Bulejak, Radosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1596025.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:: administrative proceedings
administrative law
right of defence
rights to a trial
right to good administration
Opis:: This paper deals with the issue of the individual’s right of defence in the administrative procedural law. In the opinion of the author, in addition to the principle of the right to a fair and equitable trial and the right to good administration, the individual should have the right to defend his or her legal interest by the possibility to initiate appropriate procedures to verify the activities of the public administration. The grounds for deriving the individual’s right of defence should be based on the principle of a democratic rule of law. The exercise of this right shall take place in different proceedings and through different legal remedies.
Źródło:: Acta Iuris Stetinensis; 2019, 28, 4; 45-61
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:: Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 23.

Tytuł:: Możliwość pociągnięcia do odpowiedzialności przedsiębiorcy za antykonkurencyjne zachowanie niezależnego usługodawcy. Glosa do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 21 lipca 2016 r. w sprawie VM Remonts SIA, Ausma grupa SIA przeciwko Konkurences padome (oraz Konkurences padome przeciwko Pārtikas kompānija SIA)
Possibility to hold a company liable for the anticompetitive behaviour of an independent service provider. Case comment to the judgment of the Court of Justice of the European Union of 21 July 2016 in case C-542/14 VM Remonts SIA, Ausma grupa SIA v. Konkurences padome (and Konkurences padome v. Pārtikas kompānija SIA)
Autorzy:: Michałek-Gervais, Marta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/507996.pdf
Data publikacji:: 2016-11-30
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:: liability for breach of Article 101
liability for the anticompetitive behaviour of a third-party
independent service provider
right to defence
procedural justice
Opis:: The case comment relates to the judgment the Court of Justice of the European Union of 21 July 2016 in the case VM Remonts (C-542/14), delivered in response to a preliminary reference made by the Latvian Supreme Court. The question at stake referred to possibility to hold a company liable (in the light of Article 101 of the Treaty on the Functioning of the European Union) for the anticompetitive behaviour of a third-party service provider. The Court of Justice did not follow the Opinion of the Advocate General Wathelet who suggested introducing rebuttable presumption of the company's liability in this respect. Instead, the Court of Justice held that a company should be only liable for the breach of competition law of a third-party service provider if one of three conditions are met (the service provider was acting under its direction or control; the company knew of the anticompetitive objectives of the service provider; or the company should have reasonably foreseen the anticompetitive behaviour of the service provider). The judgment is welcome as enforcing procedural justice and the companies' right to defence.
Źródło:: internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2016, 5, 7; 116-122
2299-5749
Pojawia się w:: internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 24.

Tytuł:: Appointed counsel for the defence in the Polish criminal proceeding
Autorzy:: Kosonoga, Jacek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1392780.pdf
Data publikacji:: 2016-06-30
Wydawca:: Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:: postępowanie karne
prawo do obrony
obrona z urzędu
obrona obligatoryjna
wyznaczenie obrońcy
prawo ubogich
criminal proceeding
right to defence
ex officio appointed counsel for the defence
obligatory defence
appointment of counsel for the defence
right of the poor
Opis:: The article discusses the institution of appointed counsel for the defence in the criminal proceeding after the amendment of 27 September 2013. It analyses particular conditions for the appointment of counsel for the defence: poorness of the accused and lack of obligatory defence counsel. Separate consideration is given to the issue of the appointment of counsel for the defence on the request of the accused and the appointment of counsel to undertake particular procedural actions. The mode and rules of appointing defence counsel are also discussed.
W opracowaniu odniesiono się do instytucji obrony z urzędu w procesie karnym po nowelizacji z dnia 27 września 2013 r. Analizie poddano poszczególne przesłanki wyznaczenia obrońcy z urzędu w postaci niezamożności podejrzanego i braku obrońcy obligatoryjnego. Odrębne rozważania poświęcono kwestii wyznaczenia obrońcy na żądanie oskarżonego oraz problematyce wyznaczenia obrońcy do poszczególnych czynności procesowych. Przedmiotem rozważań uczyniono także zagadnienie trybu i zasad wyznaczania obrońcy.
Źródło:: Ius Novum; 2016, 10, 2; 95-111
1897-5577
Pojawia się w:: Ius Novum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 25.

Tytuł:: Ochrona praw oskarżonego w Kościele, w szczególności w kanonicznym procesie karnosądowym
Protection of the Defendant’s Rights in the Church, Especially in a Penal Judicial Trial
Autorzy:: Miziński, Artur Grzegorz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1806964.pdf
Data publikacji:: 2019-11-14
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: proces karny
ochrona praw
prawo do obrony
oskarżony
defendant
penal trial
protection of rights
right to defence
Opis:: The primary goal of the Church as a community is leading the faithful to the fulfilment of their vocation, Therefore, the salvation of souls appears to be the supreme right of the Church (salus animarum suprema lex). The Church has been aware of this mission since its beginnings. The governing function, apart from the educational and sanctifying functions, plays a significant role through enactment and execution of legal norms. Generally, the judicial power of the Church is of a pastoral character due to its very nature. Settlement of disputes should proceed in the spirit of Christian love. However, because of human nature, some disputes must be taken to court. The judicial (and penal) apparatus of the Church is founded on respect for human dignity and rights, including those of the defendant. The need to give the defendant, who is a side in a trial, all due powers is extremely important. The current code gives priority to the defendant's right to defence, which encompasses all other rights that he or she has at a trial. Appropriate protection of the defendant's rights is necessary due to the severity of the administered or declared penalty. A fair judgment, to which the faithful always have a right, should be passed in accordance with the letter of law, but also with canonical rightness. The norms of the canonical penal judicial trial include detailed regulations that demonstrate the considerable level of protection of the defendant's rights in this type of action. The application of these norms significantly influences the defence itself, which is full and active. In order to provide the defendant with a full protection of his rights, the legislator indicates the special rights of the defendant on trial (obligatory presence of a defence lawyer; the necessity for the defendant to accept the counsel's decision not to appeal; the defendant's right to the last word in a dispute; presumption of innocence; no obligation to confess to crime and swear an oath) and the possibility to use the discretionary powers of the judge, who can mitigate the penalty measured, or even replace it with a penance. The ecclesiastical legislator makes it permissible for the defendant to appeal the sentence which they deem unjust or invalid. All these regulations demonstrate the full range of protection provided to the indicted person who belongs to the ecclesiastical community.
Źródło:: Roczniki Nauk Prawnych; 2007, 17, 1; 141-165
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:: Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "right to the defence" wg kryterium: Wszystkie pola

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język