Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "right to the defence" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 43
Tytuł:
Directive (EU) 2019/1 as Another Brick into Empowerment of Slovak Market Regulator
Autorzy:
Kováčiková, Hana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2159130.pdf
Data publikacji:
2019-12-12
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
competition law
Antimonopoly Office
safeguards
principle of good
administration
right to the defence
right to be heard
right to access the file
conflict of interest
effectivity
enforcement
avoidance of responsibility
Opis:
The paper analyses the legal challenges brought to the Slovak competition law by Directive (EU) 2019/1 of the European Parliament and of the Council of 11 December 2018 to empower the competition authorities of the Member States to be more effective enforcers and to ensure the proper functioning of the internal market. The author selected particular issues from Slovak competition law and compares the state-of-the-art national situation with corresponding parts of this harmonising act. In the paper, specific attention will be given to compliance with safeguards, to the regulation of conflict of interest, to the examination of the effectiveness of enforcement, and to the possibilities of undertakings to avoid their responsibility for the breach of competition law. As the Member States have time for the transposition until 4 February 2021, this paper may initiate the debate on what to improve in Slovak legislation to achieve the goals set in this Directive.
L’article analyse les défis juridiques qui ont été soumis au droit slovaque de la concurrence par la directive (UE) 1/2019 afin d’habiliter les autorités de concurrence des États membres à mieux faire respecter les règles et à assurer le bon fonctionnement du marché intérieur. L’auteur a choisi des questions particulières du droit slovaque de la concurrence et il compare la situation nationale actuelle avec les éléments correspondants de la présente loi d’harmonisation. Dans cet article, une attention particulière est accordée au respect des garanties, à la réglementation des conflits d’intérêts, à l’examen de l’efficacité de l’application et à la possibilité pour les entreprises d’éviter leur responsabilité en cas de violation du droit de la concurrence. Du fait que les États membres ont jusqu’au 4 février 2021 pour transposer la directive, le présent article peut lancer le débat sur les améliorations à apporter à la legislation slovaque pour concrétiser les objectifs fixés dans cette directive.
Źródło:
Yearbook of Antitrust and Regulatory Studies; 2019, 12, 20; 149-172
1689-9024
2545-0115
Pojawia się w:
Yearbook of Antitrust and Regulatory Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sądy pokoju a prawo do ochrony prawnej - głos w dyskusji
Justice of the Peace Courts and the Right to the Protection of the Law – a Voice in the Discussion
Autorzy:
Grudecki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035952.pdf
Data publikacji:
2022-02-28
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
prawo do obrony
wymiar sprawiedliwości
sądy pokoju
prawo do ochrony prawnej
zasada rzetelnego procesu
judicial system
justice of the peace courts
right to the protection of the law
the principle of a fair trail
the right to the defence
Opis:
The article discusses the demand for the introduction the institution of the justice of the peace into the Polish judicial system. The aim of the article is to examine the admissibility of this change as intended by the Ministry of Justice from the perspective of the right to legal protection. The author presents the advantages and disadvantages of justices of the peace, placing particular emphasis on the postulate of legal education of candidates for justices of the peace, as well as mentioning the proper way of selecting and financing them. He concludes that the requirement of a legal education or basic legal knowledge of candidates for justices of the peace is essential, as is the need to ensure the appointment that guarantees their greatest judical independence. In another case, the parties will not have adequate legal protection. In his research, the author uses the dogmatic method.
Artykuł omawia postulat wprowadzenia do polskiego systemu wymiaru sprawiedliwości instytucji sądownictwa pokoju. Celem artykułu jest zbadanie dopuszczalności tej zmiany w kształcie postulowanym przez Ministerstwo Sprawiedliwości z perspektywy prawa do ochrony prawnej. Autor przedstawia zalety i wady sądów pokoju, kładąc szczególny nacisk na postulat wykształcenia prawniczego kandydatów na sędziów pokoju, a także wspominając o właściwym sposobie ich wyboru i finansowania. Dochodzi do wniosków, zgodnie z którymi wymóg wykształcenia prawniczego lub posiadania podstawowej wiedzy prawniczej u kandydatów na sędziów pokoju jest niezbędny, tak samo, jak konieczność zapewnienia powołania gwarantującego ich największą niezawisłość. W innym przypadku nie jest możliwe zagwarantowanie stronom postępowań sądowych należytej ochrony prawnej. Autor w swoich badaniach posługuje się metodą dogmatyczną.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2022, 1 (65); 137-150
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formation of some elements of the right to defence in misdemeanour proceedings
Autorzy:
Sowiński, Piotr Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52089867.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
defence, defendant, defence counsel, procedural guarantees, offenders, misdemeanour proceedings, criminal proceedings
Opis:
The text analyses normative solutions concerning the right to defence in Polish proceedings in cases of offences. It discusses the formation of selected elements of the right to defence, from the pre-war solutions to modern times. The author highlights the autonomy of the solutions in force in the 2001 Code of Proceedings in Misdemeanour Cases, and their similarities to the right to defence in criminal cases, constituting the most comprehensive model of this right.
Źródło:
Ius Novum; 2024, 18, 1 ENG; 54-79
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adwokat - cooperator veritatis w procesie o orzeczenie nieważności małżeństwa
Advocate - cooperator veritatis in the process of the nullity of marriage
Autorzy:
MIZIŃSKI, ARTUR GRZEGORZ
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/660978.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
adwokat
proces
prawda obiektywna
prawo do obrony
advocate
process
objective truth
the right to defence
Opis:
An advocate is a qualified person who meets the requirements specified in can. 1483 CIC/83, recognized by the competent authority, who was asked by a party to the  process for personal assistance, involving the defense of the interests of the client in the process or defense in court. The task of the advocate in the law of the Latin Church was defined by the term munus and officium of an ecclesiastical nature.  The advocate always acts, taking into account the spirit and the objectives of the canon legal order, and therefore, like other participants of the process, is obligated to cooperate with the judge in the realisation of the fundamental purpose of proceedings under canon law, which is the search for the objective truth. One of the guiding principles in the process of matrimonial nullity contained in motu proprio “Mitis Iudex Dominus Iesus”, the Code of Canon Law and the Instruction Dignitas Connubii is the principle of seeking the objective truth. To implement this principle, cooperation is required of all participants in the process, so a judge (the diocesan bishop in an abbreviated process), the parties, the defender of the marriage bond, the advocate and the promoter of justice - if he takes part in it. A special role in this cooperation is played by the advocate, who as a person competent and skilled in law will help the judge in achieving the moral certitude needed to adjudicate on a case by presenting to him already structured facts and proofs that allow him to pass an equitable judgment. Throughout the duration of the case, ranging from assistance still before the start of the trial (ordinary or abbreviated), through lodging a libellus of litigation, actions during the trial itself and after a verdict, the advocate is - even if not always necessary – a very helpful guarantor of the faithful’s right to defense. In performing his task the advocate should act primarily in the interests of the party that he is defending, but never lose sight of the truth, which should be discovered in judicial proceedings always guided by the principle of justice.
Adwokat to osoba posiadająca odpowiednie kwalifikacje, spełniająca wymogi określone w kan. 1483 KPK/83, uznana przez kompetentną władzę, poproszona przez stronę procesową o osobistą pomoc, polegającą na obronie interesów klienta w procesie lub działaniu w sądzie. Zadanie adwokata w przepisach Kościoła łacińskiego zostało określone łacińskim terminem munus oraz officium o charakterze kościelnym. Adwokat zawsze działa z uwzględnieniem ducha i celów własnych kanonicznego porządku prawnego i dlatego, podobnie jak pozostałe podmioty procesu, zobowiązany jest do współpracy z sędzią w realizacji fundamentalnego celu postępowania kanonicznego, jakim jest poszukiwanie prawdy obiektywnej. Jedną z naczelnych zasad w procesie o stwierdzenie nieważności małżeństwa, zawartą w motu proprio „Mitis Iudex Dominus Iesus”, przepisach kodeksowych oraz w Instrukcji Dignitas connubii jest zasada poszukiwania prawdy obiektywnej. Aby zrealizować tę zasadę, konieczna jest współpraca wszystkich uczestników procesu, a więc sędziego (biskupa diecezjalnego w procesie skróconym), stron, obrońcy węzła małżeńskiego, adwokata oraz rzecznika sprawiedliwości – jeśli bierze w nim udział. Szczególną rolę w tej współpracy pełni adwokat, który, jako osoba kompetentna i biegła w prawie, pomoże sędziemu w osiągnięciu pewności moralnej co do rozstrzygnięcia danej sprawy, przedstawiając mu usystematyzowane już fakty i dowody pozwalające na wydanie sprawiedliwego wyroku. Przez cały czas trwania sprawy, począwszy od pomocy stronie jeszcze przed procesem (zwykłym lub skróconym), poprzez wniesienie skargi powodowej, działania w trakcie samego procesu, a także już po ogłoszeniu wyroku, adwokat jest – nawet jeśli nie zawsze koniecznym – bardzo pomocnym gwarantem przysługującego wiernym prawa do obrony. W realizacji swojego zadania adwokat powinien działać przede wszystkim w interesie strony, której jest obrońcą, jednakże nigdy nie może stracić z pola widzenia prawdy, którą należy odkrywać w postępowaniu procesowym kierując się zawsze zasadą sprawiedliwości.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2016, 59, 1; 75-104
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niewskazanie osoby, której powierzyło się pojazd – z perspektywy prawa obwinionego do obrony
The Misdemeanour of a Failure to Indicate the Person to whom a Vehicle from the Perspective of the Right to Defence of the Accused
Autorzy:
Hotel, Marcin
Rychlewska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/518954.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Fundacja Utriusque Iuris
Opis:
The provision of the Article 96 paragraph 3 of the Polish Petty Offences Code, that penalizes a failure to indicate, upon a demand by a relevant authority, the person to whom a vehicle was entrusted, has been recently analysed by the Constitutional Court of Poland in terms of its compliance with the constitutional right of the accused to defence. Although the Court stated its constitutionality, several of the judges expressed dissenting opinions. The given duty especially seems to infringe the constitutional right to passive defence, that is – to remain silent and not to incriminate oneself, as the owner (holder) of the vehicle is obligated under penalty to reveal who was driving the vehicle in a particular moment. However, when we assume that the owner (holder) must provide information that could incriminate him in anticipated criminal proceedings (or proceedings in petty offence cases) he should be entitled to the right of defence and, in particular, the privilege against self-incrimination.
Źródło:
Forum Prawnicze; 2016, 1 (33); 60-70
2081-688X
Pojawia się w:
Forum Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pozaustawowy kontratyp działania w ramach uprawnień wynikających z prawa do obrony w kontekście nowelizacji art. 233 §1 Kodeksu karnego
Non-statutory justification of action within the framework of entitlement which results from the right of defence in the context of the amendment of Art. 233 §1 of the Criminal Code
Autorzy:
Lapawa, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035709.pdf
Data publikacji:
2021-05-10
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
instances of justification of action
the right to defence
giving false testimony
the actual perpetrator of a crime
Opis:
The work is devoted to the non-statutory justification of action in the scope of the right to defence, whose purpose was the exclusion of criminal responsibility for giving false testimony by a witness – the actual perpetrator – in his or her case. It was emphasised that the defence which heretofore resulted from Art. 182 and 183 kk was insufficient for the witness. One discussed inter alia the legal basis of the justification, its constituent elements, one indicated the  controversies which were caused by the concept of justification, and which to a great extent were associated with the violation, by the Supreme Court, of the constitutional principle of the tripartite division of powers and with the substantive and temporal limits of the right to defence which result both from the norms of international and domestic law. One indicated the position of the representatives of the doctrine as to the concept of justification. Scholarship on the subject, even though it did not take a uniform stand in reference to the problem in question, basically discerned the necessity of the improvement of the situation of the witness – the actual perpetrator, who, testifying in his or her own case, would run the risk of self-incrimination. The considerations of the doctrine resulted in numerous alternative propositions de lege ferenda. In the work, one suggests to seek such a solution in the substantive approach to the nemo se ipsum accusare tenetur rule. Then it was emphasised that the problem of justification once again became the subject of discussion owing to the amendment issued on 11 March 2016 about the modification of the act of law – The Code of Criminal Procedure and certain other acts of law Art. 233 §1a kk. At that time one penalised the behaviour of a witness, who in fear of criminal liability to be faced by the witness or his relatives gives false testimony or conceals the truth. For the sake of recapitulation, one indicated that the amendment which was described above rendered the justification in question invalid, and the perpetrator who is heard in a court of law as a witness continues de lege lata to be entitled to use the right to refuse to answer the question from Art. 183 §1 kpk. One emphasised that the doctrine recurrently discerned the shortcomings of defence which result from Art. 183 §1 kpk. Above all the institution from Art. 183 §1 kpk was not intended for a witness – the actual perpetrator. Therefore, in the article, in order to realise the warranty nature of the entitlement in question one suggests that this admonishment should be rendered obligatory, so that every witness would be aware that the right exists and that he or she may exercise it.
Źródło:
Problemy Prawa Karnego; 2018, 28, 2; 91-123
0208-5577
2353-9712
Pojawia się w:
Problemy Prawa Karnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo piłkarza (sportowca) do obrony w świetle przepisów FIFA i PZPN
The football player’s (athlete) right to defence in the light of FIFA and PZPN (the Polish Football Association) regulations
Autorzy:
Sitek, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/452118.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie
Tematy:
prawo
prawo sportowe
prawo do obrony
postępowanie dyscyplinarne
piłka nożna
law
sports law
the right to defence
disciplinary proceedings
football
Opis:
The right to defence is one of the fundamental human rights. It is implemented in the situation of being accused in the front of court and in the front of disciplinary committee in connection with the specific occupations or sport activities. The human right to defence had been defined in the documents of international law on human rights. Consequently, it is reflected in the Constitution of the Republic of Poland. The subject of study is the football player’s right to defence. The basic regulations of sports law, and consequently of disciplinary proceedings in football is the Act on sport, the statutes of PZPN and finally disciplinary regulations of PZPN. The Statutory regulations are synchronized with the FIFA regulations. The right of the accused football player is materialized in the opportunity of active participation in the proceedings from its beginning, and it is already at the stage of case examination by the disciplinary prosecutor. The player has the right to access the case file, to indicate the personal and material evidence of his innocence, and finally, he may appoint the legal representative or demand the establishment of the legal representation from office. Two stages of the disciplinary proceedings are an important element of the player’s defence. The draft of amendment of the Act on sport and the introduction to this Act the Court of Arbitration and the possibility of bringing an appeal to the Supreme Court should be assessed positively
Prawo do obrony należy do podstawowych praw człowieka. Jest ono realizowane w sytuacjach zagrożenia oskarżeniem jednostki przed sądem, a także przed komisją dyscyplinarną w powiązaniu z konkretnymi zawodami czy aktywnościami sportowymi. Prawo człowieka do obrony zostało zdefiniowane w dokumentach prawa międzynarodowego, dotyczącego praw człowieka. Konsekwentnie znalazło ono swoje odzwierciedlenie w Konstytucji RP. Przedmiotem opracowania jest prawo do obrony piłkarza grającego w piłkę nożną. Podstawowymi regulacjami prawa sportowego, a w konsekwencji i postępowań dyscyplinarnych w piłce nożnej są ustawa o sporcie, statut PZPN, a w końcu regulamin dyscyplinarny PZPN. Regulacje statutowe i regulaminowe są zsynchronizowane z regulacjami FIFA. Prawo obwinionego piłkarza materializuje się poprzez możliwość czynnego udziału w postępowaniu od samego jego początku, i to już na etapie rozpatrywania sprawy przez rzecznika dyscyplinarnego. Zawodnik ma prawo do wglądu do akt sprawy, wskazywania na osobowe i materialne dowody swojej niewinności, a w końcu może ustanowić swojego zastępcę procesowego lub żądać ustanowienia takiego zastępcy z urzędu. Ważnym elementem obrony piłkarza jest dwuinstancyjność postępowania dyscyplinarnego. Pozytywnie należy ocenić projekt znowelizowania ustawy o sporcie i wprowadzenia do niej Trybunału Arbitrażowego oraz możliwości wniesienia kasacji do Sądu Najwyższego.
Źródło:
Journal of Modern Science; 2017, 34, 3; 91-104
1734-2031
Pojawia się w:
Journal of Modern Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
False Statement and the Strategy of Defence
Autorzy:
Dziekański, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1976259.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
statements made by the accused
explanations given by the accused
right to defence
limits of the right to defence
false accusation
Opis:
This article discusses the issue of explanations given by an accused person, showing their dual nature - that of evidence and that of a measure used for the purpose of defence. The author raises a question if the scope of the right to defence granted to the accused encompasses the right to lie, and takes a stand on the limits to the accused making false statements. This is followed by comments on the practice of defence counsels making use of falsehood as part of their defence strategies. The reflection has been based on the author's own studies involving in-depth interviews made with barristers working as defence counsels.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2018, 10, 3; 25-40
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasada prawa do obrony oraz rola i funkcja obrońcy w polskim oraz niemieckim postępowaniu karnym - analiza porównawcza
The Principle of the right to defence and the role and function of defence counsel in Polish and German criminal proceedings – a comparative analysis
Autorzy:
Kaszta, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2102956.pdf
Data publikacji:
2022-07-13
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
obrońca
postępowanie karne
Polska
Niemcy
porównanie
analiza
rola
funkcja
Kodeks postępowania karnego
sąd
niemiecki proces karny
polski proces karny
defence counsel
criminal proceedings
Polska
Germany
comparison
analysis
role
function
Code of Criminal Procedure
court
Germen criminal proceedings
Polish criminal proceedings
Opis:
Niniejsze opracowanie zawiera porównanie zasady prawa do obrony obowiązującej w polskim postępowaniu karnym do zasady prawa do obrony obowiązującego na podstawie Kodeksu postępowania karnego w Republice Federalnej Niemiec - Strafprozessordnung. Porównanie dotyczy również roli i funkcji obrońcy w toku postępowania karnego w Polsce oraz w Niemczech. System prawa karnego obowiązujący w Polsce jak i w Niemczech oparty jest na podobnych podstawach, zasady postępowania karnego są więc również podobne. Wobec powyższego zasada prawa do obrony jest co do zasady zbliżona. Jednak występują pewne odmienności, na które warto zwrócić uwagę. Natomiast co do roli obrońcy i osób mogących pełnić funkcję obrońców w postępowaniach karnych w Polsce i w Niemczech występują zasadnicze rozbieżności. Opracowanie zostało przeprowadzone metodą porównawczą w oparciu o obowiązujące przepisy proceduralne, komentarze oraz dostępne publikacje i monografie.
The following paper compares the principle of the right to defence in Polish criminal proceedings with the principle of the right to defence based on the Code of Criminal Procedure in the Federal Republic of Germany – Strafprozessordnung. The juxtaposition also concerns the role and function of defence counsel during criminal proceedings in Poland and Germany. The criminal law system in force in Poland and in Germany has similar grounds, thus the rules of criminal procedure are also comparable. Therefore, the principle of the right to defence is, in the premises, congruent. Nevertheless, there are slight disparities that are worth highlighting. On the other hand, there are fundamental discrepancies as to the role of a defence counsel and persons who may act as defence counsels in criminal proceedings in Poland and in Germany. This study was conducted applying a comparative method based on the applicable procedural regulations, comments, and available publications and monographs.
Źródło:
Biuletyn Kryminologiczny; 2021, 28; 123-150
2084-5375
Pojawia się w:
Biuletyn Kryminologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Right to Defence in Poland. Remarks on the Latest Amendments of the Code of Criminal Procedure from the European Perspective
Autorzy:
Smarzewski, Marek Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/915737.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
right to defence
accused person
suspected person
defence lawyer
european law
Opis:
The article discusses the issue of standards of the right to defence and takes into account the recent amendments of the Code of Criminal Procedure. The analysis is conducted against the background of minimum standards of the right to defence set out under European law. A reference introduced to the title of the Code includes the assertion that the legislator has implemented the provisions of Directive of 22 October 2013 on the right of access to a lawyer in criminal proceedings and in European arrest warrant proceedings, and on the right to have a third party informed upon deprivation of liberty and to communicate with third persons and with consular authorities while deprived of liberty as well as Directive of 9 March 2016 on the strengthening of certain aspects of the presumption of innocence and of the right to be present at the trial in criminal proceedings. However, it should be emphasized in this context that as a result of changes made in the discussed scope in the years 2016-2019, the legislator not only failed to fully implement the aforementioned Directives, but even introduced modifications that led to lowering the standards of the right to defence and guarantees of its implementation, both in material as well as formal terms.
Źródło:
Review of European and Comparative Law; 2020, 41, 2; 81-107
2545-384X
Pojawia się w:
Review of European and Comparative Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sytuacja procesowa oskarżonego w postępowaniu sądowym w świetle zasady kontradyktoryjności i prawa do obrony
The Situation of the Accused in Judicial Proceedings in the Light of the Adversarial Principle and the Right to Defense
Autorzy:
Tarnowska, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596632.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
criminal proceedings
rights in the light of the inter partes principle and the right to defence
postępowanie karne
oskarżony
uprawnienia w świetle zasady kontradyktoryjności i prawa do obrony
Opis:
Tematem opracowania jest sytuacja procesowa oskarżonego w postępowaniu sądowym w świetle zasady kontradyktoryjności i prawa do obrony, która zostanie omówiona w odniesieniu do uprawnień oskarżonego wynikających z tych zasad w świetle aktualnego Kodeksu postępowania karnego i zmian do k.p.k. z 2013 r. W opracowaniu starano się wykazać, że oskarżony ma możliwość wpływania na czynności postępowania sądowego poprzez przyznane mu w tym etapie procesu karnego uprawnienia. Zmiany do k.p.k. z września 2013 r. przyznają też oskarżonemu prawo do kilkakrotnego wnioskowania o zobowiązanie prokuratora do przekazania materiałów postępowania przygotowawczego przez niego wskazane.
The subject matter of this thesis is the situation of the accused in judicial proceedings in the light of the adversarial principle and the right to defense, which will be discussed with particular reference to the rights granted to the defendant in the light of the currently binding Code of Criminal Procedure with amendments of 2013. The thesis attempts to demonstrate the defendant’s ability to affect the judicial proceedings by exercising the rights granted at this stage of the criminal procedure. Amendments to the Code of Criminal Procedure of 2013 also grant to the defendant the right to file multiple motions to obligate the prosecutor to release specific preparatory proceedings materials. Translated by Danuta Tarnowska
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2015, 9, 1; 5-20
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fałszywe wyjaśnienia a taktyka obrony
False Statement and the Strategy of Defence
Autorzy:
Dziekański, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1976260.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
wyjaśnienia oskarżonego
prawo do obrony
granice prawa do obrony
fałszywe oskarżenie
statements made by the accused
explanations given by the accused
right to defence
limits of the right to defence
false accusation
Opis:
Artykuł podejmuje problematykę wyjaśnień oskarżonego, ukazując ich dualistyczną rolę - środka dowodowego oraz środka służącego obronie oskarżonego. Autor rozważa, czy w zakresie przysługującego oskarżonemu prawa do obrony mieści się prawo do kłamstwa, a także zajmuje stanowisko w odniesieniu do granic składania przez oskarżonego fałszywych wyjaśnień. Następnie przedstawia uwagi dotyczące posługiwania się kłamstwem przez obrońcę oskarżonego w ramach taktyki obrony. Refleksje te zostały oparte na badaniach własnych autora polegających na przeprowadzaniu pogłębionych wywiadów z adwokatami wykonującymi funkcję obrońców.
This article discusses the issue of explanations given by an accused person, showing their dual nature – that of evidence and that of a measure used for the purpose of defence. The author raises a question if the scope of the right to defence granted to the accused encompasses the right to lie, and takes a stand on the limits to the accused making false statements. This is followed by comments on the practice of defence counsels making use of falsehood as part of their defence strategies. The reflection has been based on the author’s own studies involving in-depth interviews made with barristers working as defence counsels.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2018, 10, 3; 6-24
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kształtowanie się wybranych elementów prawa do obrony w postępowaniu w sprawach o wykroczenia
Formation of some elements of the right to defence in misdemeanour proceedings
Autorzy:
Sowiński, Piotr Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52089845.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
obrona, obwiniony, obrońca, gwarancje procesowe, wykroczenie, postępowanie w sprawach o wykroczenia, postępowanie karne
defence, defendant, defence counsel, procedural guarantees, offenders, misdemeanour proceedings, criminal proceedings
Opis:
Tekst stanowi analizę rozwiązań normatywnych dotyczących prawa do obrony w polskim postępowaniu w sprawach o wykroczenia. Omówiono kształtowanie się wybranych elementów prawa do obrony, poczynając od rozwiązań przedwojennych aż po czasy współczesne. Autor wskazuje na autonomiczność rozwiązań obowiązujących w Kodeksie postępowania w sprawach o wykroczenia z 2001 roku, ale też na ich podobieństwa do prawa do obrony w sprawach karnych, które stanowi najobszerniejszy wzorzec tego prawa.
The text is an analysis of the normative solutions concerning the right to defence in Polish proceedings in cases of offences. It discusses the formation of selected elements of the right to defence, starting from the pre-war solutions until modern times. The author points out the autonomy of the solutions in force in the 2001 Code of Proceedings in Misdemeanour Cases, but also their similarities to the right to defence in criminal cases, which constitutes the most comprehensive model of this right.
Źródło:
Ius Novum; 2024, 18, 1; 58-83
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Криминализация нарушения права на защиту как средство его обеспечения (опыт национального нормотворчества)
Criminalisation of violation of the right to defence as a remedy for its enforcement (national legislative experience)
Autorzy:
Zhytnyi, Oleksandr
Spiridonov, Mykhailo
Vasyliev, Andrii
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1732308.pdf
Data publikacji:
2021-04-14
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
право на защиту
обвинение
уголовное право
уголовная ответственность
конституционные принципы уголовного процесса
общеевропейские правовые ценности
криминализация
right to defence
prosecution
criminal law
criminal liability
constitutional principles of
criminal procedure
European legal values
criminalisation
Opis:
Аннотация B статье рассматривается возможность признания права на защиту самостоятельным объектом уголовно-правовой охраны с учетом процессуальных, конституционных, международно-правовых и общеевропейских аспектов его ценности. В качестве методологического инструментария для реализации исследовательской задачи выбраны системно-структурный, диалектический и компаративный методы, а также аксиологический (ценностный) подход. В результате исследования выявлены возможные модели криминализации нарушений права на защиту.
The opportunity of admission of the right to defence as an independent object of criminal law protection is analysed in this article. Such opportunity has been considered with the reference to the procedural, constitutional, international law and European aspects of the value of this right. The system-structural, dialectical and comparative methods, as well as the axiological (value) approach were chosen as a methodology for the implementation of the research task. The potential models of criminalisation of violation of the right to defence have been identified as a result.
Źródło:
Przegląd Europejski; 2021, 1; 191-199
1641-2478
Pojawia się w:
Przegląd Europejski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dobro małoletniego pokrzywdzonego a realizacja prawa do obrony – rozważania na kanwie sądowej praktyki ustanawiania obrońcy w fazie in rem w celu przesłuchania małoletniego pokrzywdzonego
The well-being of the minor victim and the exercise of the right to defence – considerations on the basis of the judicial practice of appointing a defence lawyer in the in rem phase to interrogate the minor victim
Autorzy:
Kosmowski, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2188114.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Instytut Wymiaru Sprawiedliwości
Tematy:
postępowanie karne
małoletni pokrzywdzony
prawo do obrony
obrońca
postępowanie przygotowawcze in rem
criminal proceedings
minor victim
right to defence
defence counsel
preparatory proceedings in the case
Opis:
Artykuł przedstawia stosowaną przez sądy powszechne, a dostrzeżoną przez Sąd Najwyższy, praktykę ustanawiania obrońcy na etapie postępowania in rem, dla osoby jeszcze niebędącej oskarżonym i nieobecnej w postępowaniu karnym, jak również osoby podejrzanej, w celu umożliwienia takiemu obrońcy wzięcia udziału w przesłuchaniu małoletniego pokrzywdzonego w trybie art. 185a Kodeksu postępowania karnego. Polski Kodeks postępowania karnego jako jedną z przesłanek powtórzenia przesłuchania małoletniego pokrzywdzonego przewiduje nieobecność obrońcy w trakcie pierwszego przesłuchania. Autor pochyla się nad opisaną wyżej praktyką w kontekście doktrynalnej konstrukcji obrońcy w polskim prawie karnym procesowym oraz instytucji pełnomocnika osoby niebędącej stroną, a także stara się usytuować ją w kontekście uregulowań międzynarodowych, w tym standardów prawa do ochrony wynikających z dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/48/UE oraz wyznaczonych w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.
The article presents the practice, followed by common courts and noticed by the Supreme Court, of appointing a defence counsel at in rem proceedings for a person who is not yet charged and absent from criminal proceedings as well as for de facto suspect, ordered to allow such a counsel to participate in the interrogation of a minor victim in accordance to Article 185a of the Code of Criminal Procedure. The Polish Code of Criminal Procedure provides for the absence of a defence counsel during the first interrogation as one of the grounds for repeating the interrogation of a minor victim. The author analyses the practice described above in the context of the doctrinal construction of the defence counsel in Polish criminal procedural law, as well as the institution of a non-party’s attorney and also tries to place it in the context of international regulations, including the standards of the right to defence arising from Directive 2013/48/UE and set out in the case law of the European Court of Human Rights.
Źródło:
Prawo w Działaniu; 2023, 53; 195-210
2084-1906
2657-4691
Pojawia się w:
Prawo w Działaniu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 43

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies