Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "przymiot" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-10 z 13
Tytuł:
Miłosierdzie jako przymiot Boga
Autorzy:
Lewandowski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553536.pdf
Data publikacji:
2003-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
miłosierdzie Boże
Opis:
Tajemnica Miłosierdzia jest porządkiem przyniesionym przez Chrystusa wraz z Dobrą Nowiną. Jest to misterium Bożej miłości i miłosierdzia. On „tak umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne” (J 3,16). Słowo Boga – Miłości – Miłosierdzia przyszło wraz z Chrystusem. Przychodzi w Synu – w tym Synu, który jest współistotny Ojcu, którego chwałę głosi Kościół.
Źródło:
Sympozjum; 2003, 2(11); 13-22
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ontologiczne i antropologiczno-teologiczne podstawy instytucji małżeństwa w nauczaniu Jana Pawła II a przymiot nierozerwalności małżeństwa
Autorzy:
Świaczny, Seweryn
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/662406.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Opis:
Sobre la base de la enseñanza de Juan Pablo II, se puede decir que una de las propiedades esenciales del matrimonio, a saber, la indisolubilidad, tiene su origenen dos títulos. En el matrimonio natural, la indisolubilidad proviene de su sacramentalidad primordial otorgada en el mismo acto de la creación del hombre. En el matrimonio entre los bautizados, se añade otro título, es decir, la dignidad del sacramento de la Nueva Alianza, a la que fue elevado por Jesucristo. Así pues, el matrimonio natural no tiene ningún defecto y tampoco carece de nada: es indisoluble por ser el sacramento primordial de la creación. Fue creado de tal modo, que la indisolubilidad pertenece a su estructura original, que, entre los bautiza dos, alcanza más firmeza por la acción de la gracia divina.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2002, 45, 3-4; 121-153
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“According to the Whole:” the ‘Catholicity’ of the Church in the Theology of Henri de Lubac
"Według całości". Przymiot "katolickości" Kościoła w teologii Henriego de Lubaca
Autorzy:
Persidok, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1913389.pdf
Data publikacji:
2020-06-29
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
catholicism
catholicity
Henri de Lubac
Church
identity
katolicyzm
katolickość
Kościół
tożsamość
Opis:
This study has as its subject the meaning of the ‘catholicity’ of the Church in the works of Henri de Lubac. The French theologian, drawing his inspiration mainly from the Fathers of the Church, recovers the complete meaning of the adjective ‘Catholic,’ as containing in itself the true universality as well as the strictest unity. In his works he also tries to show that it is a multifaceted reality: the Church is Catholic in her social, historical and internal aspects. Only all three make up the full picture of her ‘catholicity.’ This study attempts to explain each of the three closely related aspects on the basis of a selection of de Lubac’s works. Although the French theologian does not belong to the most recent authors, it seems to us that his concept of the ‘three-dimensional’ character of Catholicism can help to develop the proper attitude of the Church towards today’s world – so that it will be possible to avoid both the loss of identity and the closed, sectarian mentality.
Tematem niniejszego studium jest znaczenie „katolickości” Kościoła w dziele Henriego de Lubaca. Francuski teolog, czerpiąc inspirację przede wszystkim od Ojców Kościoła, wydobywa na światło dzienne pełne znaczenie przymiotnika „katolicki”, zawierającego w sobie jednocześnie autentyczną powszechności oraz najściślejszą jedność. W swoich pracach stara się pokazać, że jest to rzeczywistość wieloaspektowa: Kościół jest katolicki w aspekcie społecznym, historycznym oraz wewnętrznym. Dopiero wszystkie trzy wymiary dają pełen obraz „katolickości”. Niniejsze studium jest próbą wyjaśnienia każdego z tych trzech wymiarów na podstawie wyboru prac de Lubaca. Choć francuski teolog nie należy do najnowszych autorów, wydaje się, że jego wizja „trójwymiarowej” natury katolicyzmu może pomóc w wypracowaniu właściwej postawy Kościoła wobec współczesnego świata – tak, by uniknąć zarówno utraty tożsamości, jak i mentalności zamkniętej.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2020, 28, 1; 133-153
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przymiot drugiej strony jako przedmiot podstępnego wprowadzenia w błąd (kan. 1098 KPK) w orzecznictwie Roty Rzymskiej (2000-2005)
The Attribute of the Other Party as an Object of Deceptive Misrepresentation (Can. 1098 CIC) in the Jurisprudence of the Roman Rota (2000-2005)
Autorzy:
Kaleta, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29551794.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
marriage
jurisprudence of the Roman Rota
deceptive misrepresentation
attribute of a person
sentence
małżeństwo
orzecznictwo Roty Rzymskiej
podstępne wprowadzenie w błąd
przymiot osoby
wyrok
Opis:
Tytuł nieważności małżeństwa w postaci podstępnego wprowadzenia w błąd (can. 1098)  stanowi wyraz troski ustawodawcy kościelnego o ochronę wyboru małżeńskiego (poznanie przyszłego małżonka), a także o ochronę samego małżeństwa przed niesprawiedliwością. Jednym z elementów konstytutywnych kanonu – poza podstępem i błędem – jest przymiot drugiej strony (qualitas personae), który może poważnie zakłócić wspólnotę życia małżeńskiego. Autor analizuje 17 wyroków Roty Rzymskiej z lat 2000-2005 wydanych z tytułu deceptio dolosa w aspekcie przymiotu drugiej strony. W części pierwszej zwraca uwagę na zasady interpretacyjne orzecznictwa rotalnego dotyczące przymiotu osoby in genere, a więc samego pojęcia qualitas, charakteru przymiotu i oceny jego znaczenia dla wspólnoty życia małżeńskiego. Natomiast w części drugiej omawia  przymiot osoby in specie, a więc wskazuje na konkretne przymioty, które były przedmiotem oceny sędziów Roty Rzymskiej w owych siedemnastu sprawach (stan zdrowia, ojcostwo dziecka, uzależnienie od zabobonów, religijność, dokonanie aborcji, symulowana ciąża).
The title of nullity of marriage in the form of deceptive deception (can. 1098) is an expression of the Church legislator’s concern for the protection of a marriage choice (getting to know the future spouse), as well as for the protection of the marriage itself against injustice. One of the constitutive elements of the canon – apart from deception and error – is the attribute of the other party (qualitas personae), which can gravely disturb the partnership of conjugal life. The author analyzes the seventeen judgments of the Roman Rota from 2000-2005 issued for deceptio dolosa in the aspect of the quality of the other party. In the first part, he draws attention to the rules of interpretation of rotational jurisprudence concerning the quality of the person in genere, i.e. the very concept of qualitas, the nature of the attribute and the assessment of its significance for the community of conjugal life. On the other hand, in the second part, he discusses the attribute of a person in specie, and thus points to specific qualities that were the subject of evaluation by the judges of the Roman Rota in these seventeen cases (health, child paternity, addiction to superstition, religiosity, abortion, simulated pregnancy).
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2023, 33, 3; 61-85
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Error qualitatis (kan. 1097 § 2 KPK) w orzecznictwie Roty Rzymskiej
Error qualitatis (Can. 1097 § 2 CIC) in the Jurisprudence of the Roman Rota
Autorzy:
Góralski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1772845.pdf
Data publikacji:
2021-07-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
błąd
przymiot osoby
zamierzenie przymiotu bezpośrednio i zasadniczo
error
quality of the person
intent of attribute
Opis:
W kan. 1097 § 2 KPK („Błąd co do przymiotu osoby, chociażby był przyczyną zawarcia umowy, nie powoduje nieważności małżeństwa, chyba że przymiot ten jest zamierzony bezpośrednio i zasadniczo”) error qualitatis, pozbawiony od stuleci skuteczności prawnej w stosunku do zgody małżeńskiej, uzyskał ją na podstawie intencji kontrahenta (zamierzenie bezpośrednie i zasadnicze przymiotu); przymiot obiektywnie przypadłościowy staje się więc przymiotem subiektywnie istotnym. W analizie wymienionego kanonu podjętej w świetle orzecznictwa Roty Rzymskiej autor uwzględnia poszczególne elementy tej figury prawnej, a więc: błąd, przymiot osoby (jako przedmiot błędu), brak skuteczności unieważniającej error causam dans, skuteczność unieważniająca błędu co do przymiotu zamierzonego bezpośrednio i zasadniczo. W dowodzeniu error qualitatis directe et principaliter intentae, niewątpliwie szczególnie trudnym, sędzia winien przede wszystkim rozpoznać właściwą intencję domniemanej ofiary błędu. Służy temu dowód zarówno bezpośredni (zeznanie tegoż kontrahenta potwierdzone zeznaniami świadków oraz ew. dokumentami), jak i pośredni (kryterium oceny przymiotu przez domniemaną ofiarę błędu i kryterium reakcji po odkryciu przezeń prawdy).
In can. 1097 § 2 of the CIC (,,Error concerning a qualkity of the person does rendera marriage invalid even if it the cause for the contract, uniess this quality is directly and principally intendad”) error qualitatis, deprived of legal effectiveness for centuries in relation to marital consent, obtained it based on the contractor’s intentions (direct and essential intention of the attribute); an objectively accidental attribute, therefore, becomes a subjectively significant attribute. In the analysis of the canon mentioned in the light of the Roman Rota jurisprudence, the author takes into account the individual elements of this legal figure, i.e. error, the person’s attribute (as the subject of the error), the lack of effectiveness of invalidating error causam dans, the effectiveness of invalidating error as to the intended and direct intention. In proving error qualitatis directe et principaliter intentae, which is undoubtedly particularly difficult, the judge must first of all recognize the correct intention of the alleged victim of error. This is served by both direct (testimony of the same contractor confirmed by testimonies of witnesses and any documents) and indirect (criterion of assessing the attribute by the presumed victim of error and criterion of reaction after discovering the truth).
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2021, 31, 1; 137-161
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sofia – Mądrość Boża. Przymiot, energia czy odrębna osoba Boska w teologii Kościoła wschodniego (do XV w.)
Sophia – God’s Wisdom. Quality, Energy or Separate Divine Person in the Theology of the Eastern Church (to the 15th Century)
Autorzy:
Brzozowska, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945706.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Mądrość Boża
Bóg
Grzegorz Palamas
Filoteusz Kokkinos
Opis:
The representation of Sophia – personified God’s Wisdom, based on the text of old-testament Sapiental Books, took quite an important place in the spiritual culture of Byzantium. What should be noted is the Empire inhabitants’ striving to identify Wisdom with one of the persons of Trinity. A vast majority of the Church Fathers and later East Christian thinkers inclined towards christological interpretation of Sophian images. The Second Hypostasis – the Word Incarnate, was identified with Sophia by Justin Martyr, Athenagoras of Athens, Clement of Alexandria, Origen, Methodius of Olympus, Eusebius of Caesarea, Cyril of Jerusalem, Athanasius of Alexandria, Gregory of Nazianzus, Gregory of Nyssa, Cyril of Alexandria, Theodoret of Cyrus, Anastasius of Sinai, Patriarch Germanus of Constantinople, St. Theodore of Stoudios, Symeon the Metaphrast, St. Simeon the New Theologian, and Philotheos Kokkinos – author of three extensive educational works devoted to Sapiental metaphors, presented in the Book of Proverbs. Several other apologists preferred to identify God’s Wisdom with the Holy Spirit (Theophilus of Antioch, Irenaeus of Lyons, Paul of Samosata). At the same time in the Byzantine theology emerged a completely abstract interpretation of Sophia, based on the views of Saint Basil the Great, Pseudo-Dionysius the Areopagite and Maximus the Confessor. Its highlight was to be a theory, proposed by Gregory Palamas in the fourteenth century, according to which Sophia should be understood primarily as one of the uncreated energies of God.
Źródło:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2013, 20
1689-4286
Pojawia się w:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Error qualitatis" w doktrynie okresu poklasycznego (od połowy XIV do końca XVI wieku)
Error qualitatis nella dottrina del periodo dopoclassico (Dal XIV alla fine del XVI secolo)
Autorzy:
Góralski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663429.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
przymiot osoby
błąd co do przymiotu osoby
error qualitatis
quality of person
error as to the quality of person
Opis:
Nel periodo dopoclassico (dal XIV alla fine del XVI secolo) dello sviluppo della dottrina canonistica sull’influsso dell’errore sulla qualità della persona riguardo alla validità del consenso matrimoniale gli autori, conformemente alla tradizione, considerano quell’errore come non invalidante il consenso. Fra di loro la maggior parte offre chiaramente la distinzione fra errore su una qualità (errore non movente) ed errore causa (error causam dans). Le fattispecie che propongono, sostantivamente corrispondono ai due differenti stati d’animo dell’errante, che sono espressi con la distinzione fra la volontà interpretativa e la motivazione della scelta. Secondo la tradizione, la figura dell’errore su una qualità invalidante il matrimonio fu sempre esaminata in connessione con l’errore sulla persona. Si nota l’unanimità degli autori nell’esigere una qualità individuante la persona come base del meccanismo invalidante dell’errore sulla qualità. Le loro esposizioni offrono molto scarsi spunti (Domenico Soto; Antonino di Firzenze) per quando riguarda un eventuale influsso invalidante dell’errore su una qualità comune.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2011, 22, 16; 75-98
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podstępne wprowadzenie w błąd (kan. 1098 KPK) w opublikowanych orzeczeniach Roty Rzymskiej z lat 2010-2012
Deceptive misleading (can. 1098 CIC) in published sentences of the Roman Rota from 2010-2012
Autorzy:
Góralski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21150598.pdf
Data publikacji:
2019-04-15
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
podstępne wprowadzenie w błąd
podstęp
błąd
przymiot osoby
wyrok
deceptive misleading
deceit
error
attribute of person
judgment
Opis:
The subject of this study is the jurisprudence of the Roman Rota Court regarding deceptive misleading (canon 1098 CIC) from 2010-2012, contained in Decisione seu sententiae. During this period, the title of marriage annulment was included in twelve judgments; ten of them have been published. The analysis of rotating sentences was presented in the following thematic areas: deceptive misleading as a factor protecting marriage consent; deceptive action; error as a result of deception; the attribute of a person as an object of deceptive action (in genere and in individual judgments); deceptio dolosa prove. Undoubtedly, the jurisprudence of the Roman Rota also provides for the area of deceptive misleading, the appropriate point of reference in the resolution of nullitatis matrimonii cases by church tribunals of lower degrees of jurisdiction.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2019, 30, 2; 95-131
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autonomia jako nieodzowny przymiot obywatelskiej sfery publicznej w ujęciu Jürgena Habermasa
Autonomy as an Indispensable Attribute of the Civic Public Sphere in Jürgen Habermas’ Understanding
Autorzy:
Marczak, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558389.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
autonomia
sfera publiczna
własność prywatna
wolność prasy
jawność informacji
stowarzyszanie się
autonomy
freedom
independence
public sphere
private property
freedom of the press
transparency of information
associating
Opis:
Artykuł prezentuje optymalne warunki zaistnienia autonomii przestrzeni publicznej, które w opinii Jürgena Habermasa najbardziej odsłoniły się w obywatelskiej sferze publicznej XVIII i XIX wieku. Autonomię sfery publicznej rozumie się jako niezależną przestrzeń wymiany opinii obywateli, którzy we wzajemnej komunikacji zdolni są do wywierania oddolnego nacisku na aparat władzy. Artykuł rozpoczyna się od przedstawienia autonomii jako rodzaju wzajemnie uzupełniających się wolności: negatywnej i pozytywnej. W dalszej części prezentuje się główne elementy konstytuujące autonomię obywatelskiej sfery publicznej, do których zalicza się: własność prywatną wolnych obywateli, jawność informacji w przestrzeni publicznej, wolność słowa i prasy oraz możliwość nieskrępowanego stowarzyszania się.
The article presents the optimal conditions for the existence of autonomy in the public sphere. In the opinion of Jürgen Habermas, these conditions were most clearly revealed in the civic public sphere of the eighteenth and nineteenth centuries. Autonomy of the public sphere is understood as an independent space for exchanging opinions among citizens who through communicating with one another are able to exert upward pressure on the power apparatus. The article begins with the presentation of autonomy as a kind of complementary freedom: negative and positive. In the next part, the main elements that constitute the public sphere of civic autonomy are outlined. These include: private property of free citizens, disclosure of information in the public sphere, freedom of speech and of the press and the possibility of unfettered association.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2017, 41; 233-245
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Błąd co do przymiotu osoby zamierzonego bezpośrednio i zasadniczo (kan. 1097 § 2 KPK) w świetle wyroku Roty Rzymskiej c. Bottone z 31 stycznia 2008 r.
Error concerning a quality of a person that is directly and principally intended (can. 1097 § 2 of the Code of Canon Law) in the light of the judgment of the Roman Rota concerning Bottone of 31.01.2008
Autorzy:
Góralski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663251.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
osoba
przymiot
błąd
błąd co do przymiotu osoby
kanon 1097 § 2 KPK
person
quality
quality of person
canon 1097 § 2 CIC/1983
Opis:
The case concerns marriage between Ad. and Adal., concluded in 1991. The woman decided to conclude marriage and wanted to conclude it according the law of Church and wanted her  usband to have qualities thanks to which married life would be a true communion of life by mutual and joint actions. Before marriage she became convinced that her fiancé had all those qualities. However, almost immediately after the marriage was concluded, the man’s behaviour radically changed and their life together got worse and worse, so finally she left her husband. Then she brought the matter before the Tribunal of First Instance (canon 1097 § of Code of Canon Law), where a positive judgment was passed. Nevertheless, the judgment was negative in the Tribunal of Second Instance. As a result, the matter was brought before the Tribunal of Third Instance where again a positive judgement was passed, namely a judgment annulling the marriage (1.01.2008). The author presents and comments the final judgment, drawing attention to all elements of legal norm.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2016, 27, 2; 105-121
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-10 z 13

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies