Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "przydatnosc gatunkow" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-15 z 15
Tytuł:
Ocena przydatnosci Trifolium pratense L., Trifolium repens L.i Trifolium hybridum L. do siewu bezposredniego w warunkach Nizu Dolnoslaskiego
Autorzy:
Bartmanski, A
Mikolajczak, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/796054.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
siew bezposredni
Trifolium hybridum
Trifolium pratense
Niz Dolnoslaski
przydatnosc gatunkow
Trifolium repens
podsiew
renowacja uzytkow zielonych
laki
koniczyna biala
run lakowa
Opis:
Celem badań było określenie przydatności Trifolium pratense L., Tifolium repens L. i Trifolium hybridum L. do siewu bezpośredniego w darń łąkową. W ścisłym doświadczeniu łąkowym przeprowadzonym metodą split-plot uwzględniono dwa terminy siewu - wiosenny i letni, dwa poziomy nawożenia - PK i NPK oraz porównywano obiekty z zastosowaniem Starane 250. Niedobór opadów w okresie siewu letniego (1995) i wiosennego (1996) przyczynił się do słabych wschodów i zamierania siewek Trifolium repens L. i Trifolium hybridum L. W roku 1997 na obiektach bez azotu i nieodchwaszczanych stwierdzono jedynie kilka procent Trifolium repens L. i Trifolium hybridum L. Podczas gdy udział Trifolium pratense L. wynosił w granicach 20%, a na obiektach bez Starane 250 dochodził do 30%. Po zastosowaniu azotu ustąpiły prawie całkowicie Trifolium repens L. i Trifolium hybridum L., a udział Trifolium pratense L. obniżył się do kilku procent.
The studies aimed to determine the usefulness of Trifolium pratense L., Trifolium repens L. and Trifolim hybridum L. for direct sowing into meadow sod. Two terms (spring and sumer) and two fertilization levels (PK and NPK) were taken into account in the exact „split-plot" design meadow experiment. The results were compared to these obtained on Starane 250 treated objects. The shortage of rainfalls during summer sowing term in 1995 and during spring term in 1996 were the reason of weak sprouting and decaying of Trifolium pratense L., Trifolium repens L., Trifolium hybridum L. seedlings. Only a few percent of Trifolium repens L. and Trifolium hybridum, were found in 1997 in weeded objects without nitrogen. Trifolium pratense L. was about 20% in the same objects and in those treated with Starane 250 was reaching 30%. Trifolium repens L. and Trifolium hybridum L. almost completely disappeared and the content of Trifolium pratense L. decreased to a few percent after nitrogen fertilization.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1997, 453; 275-282
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena przydatnosci Trifolium repens L., Trifolium pratense L., Trifolium hybridum L. do siewu bezposredniego w warunkach Sudetow
Autorzy:
Bartmanski, A
Mikolajczak, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/808104.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
siew bezposredni
rosliny motylkowe
Trifolium hybridum
Trifolium pratense
przydatnosc gatunkow
Trifolium repens
podsiew
uzytki zielone
run
renowacja uzytkow zielonych
Sudety
koniczyna biala
Opis:
W 1995 roku założono doświadczenie w Radomierzu koło Jeleniej Góry, na użytku zielonym, który był położony na wysokości 480 m n.p.m., na stoku południowym i spadku 6-8°. W badaniach porównywano rozwój wybranych odmian Trifolium repens L., Trifolium pratense L. i Trifolium hybridum L. W runi pierwotnej dominowała mietlica pospolita (Agrostis tenuis Sibth.) i kostrzewa czerwona (Festuca rubra L.). Glebę zaliczono do brunatnej wytworzonej z deluwialnych glin średnich pylastych, o odczynie kwaśnym (pH 4,0), niskiej zasobności w fosfor oraz średniej w potas i magnez. Rozwój koniczyn obserwowano na tle dwóch terminów siewu (wiosna, lato), zróżnicowanego nawożenia (P-40 kg/ha + K-60 kg/ha oraz NPK w ilości 90+40+60 kg/ha) oraz oprysku „Starane 250" (1 l/ha). Przedstawione wyniki dotyczą składu botanicznego runi pierwszego pokosu 1997 roku. Najlepiej rozwinęła się Trifolium pratense L. i stanowiła ona 33,6% składu botanicznego, udział pozostałych koniczyn nie przekraczał 13%. Wysiew nasion w terminie letnim był o 34% lepszy w stosunku do siewu wiosennego. Stwierdzono ponadto, że nawożenie azotem ograniczyło rozwój koniczyn przeciętnie o 60%, a zwalczanie chwastów (Starane 250) w terminie wiosennym ograniczyło też nieco rozwój wysianych koniczyn.
The experiments were arranged in 1995 at Radomierz near Jelenia Góra on grassland located, on the south slope of 480 m altitude at inclination α=6-8°. The growth and development of chosen species (Trifolium repens L., Trifolium pratense L., Trifolium hybridum L.) were compared. Dominant species in primary green growth were Agrostis tenuis Sibth., and Festuca rubra L. The soil was classified as brown originating from diluvial medium silty loams of acid reaction (pHKCL 4.0), low phosphorus content and average content of potassium and magnesium. Clover growth was observed at two sowing terms (spring, summer) for differentiated fertilization (P-40 kg/ha; K-60 kg/ha and NPK in doses 90+40+60 kg N/ha) and spraying with Starane 250 (1 1/ha). Presented results concern the botanical composition of green growth for first cut in 1997. Trifolium pratense L. was the best developed species and its content in botanical composition was 33,6%. The contents of other species did not exceed 13%. The summer sowing was better than the spring one by 34%. It was also observed that the nitrogen fertilization limited clover growth by 60% and the weed killing with Starane 250 in spring term slightly limited the growth of the sown clover.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1997, 453; 265-273
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przydatność gatunków i odmian warzyw do uprawy ekologicznej
The usefulness of vegetable species and cultivars for organic cultivation
Autorzy:
Babik, J.
Kaniszewski, S.
Babik, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/337565.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
gatunek
odmiana
warzywa
uprawa ekologiczna
vegetable
organic cultivation
species
Opis:
Rozwój rolnictwa ekologicznego wspierany przez UE od wielu lat, jest także wpisany w Polsce do Programu Rozwoju Ob-szarów Wiejskich na lata 2007-2013. Ograniczenia w stosowaniu nawozów mineralnych i środków ochrony roślin w produkcji ekologicznej sprawiają, że wymagania w stosunku do odmian są większe niż w tradycyjnych metodach uprawy. Od-powiedni dobór odmian uważany jest za jedną z najłatwiejszych i najskuteczniejszych metod ograniczenia ryzyka uprawy i porażenia roślin przez choroby i szkodniki. Celem prowadzonych badań w latach 2008 - 2010 było wytypowanie gatun-ków i odmian warzyw dyniowatych i korzeniowych najlepiej nadających się do uprawy ekologicznej. W doborze gatunków i odmian uwzględniano wartość gospodarczą gatunku, zainteresowanie rynku, wczesność, wymagania nawozowe, wrażli-wość na zachwaszczenie i odporność na choroby i szkodniki. Ogórek, cukinię, dynię i seler uprawiano na przyoranej jesie-nią koniczynie czerwonej, a marchew po pszenicy ozimej. Wiosną stosowano nawożenie kompostem (20-25 t/ha) lub suchym nawozem kurzym (3 t/ha). Nowe odmiany ogórka (Odys F1, Rodos F1, Kronos F1, Tymon F1), odporne lub tolerancyjne w stosunku do mączniaka rzekomego, zapewniały wysoki i dobrej jakości plon. Najlepsze do uprawy ekologicznej były od-miany cukinii wiążące dużą liczbę owoców i wykazujące mniejszą wrażliwość na mączniaka właściwego (Atena F1, Lajko-nik, Soraya). Najplenniejszymi odmianami dyni o małych owocach i intensywnej barwie miąższu były Karowita, Justynka i Uchiki Kuri (typ Hokkaido). Plon marchwi w uprawie ekologicznej był o około 19% niższy niż w uprawie konwencjonalnej. Odmiany holenderskie (Komarno F1, Joba) dały wyższy plon i miały lepszą barwę miąższu korzenia, niż stare odmiany pol-skie (Perfekcja, Regulska). Uprawa koniczny czerwonej w przedplonie i nawożenie kompostem zapewniło odpowiednią dla uprawy selera dostępność składników pokarmowych w glebie. Odmiana Diamant dała wyższy plon korzeni lepszej jakości niż odmiana Edward.
The development of organic agriculture, supported in UE for many years is also listed in Polish Program of Rural Devel-opment for years 2007-2013. Restricted use of mineral fertilizers and pesticides in organic production causes higher re-quirements concerning cultivars than in conventional one. The proper variety selection is considered as the easiest and most effective method of production risk limitation and pest infestation. The aim of the research conducted in years 2008 - 2010 was to define species and cultivars from Cucurbita and root crops most suitable for organic production of vegetables. In species and cultivars selection the economic value, market interest, earliness, fertilizer requirements, susceptibility to weeds and pest resistance were considered. Cucumber, zucchini, winter squash and celeriac were grown on ploughed in in autumn red clover and carrot after winter wheat. In spring compost (20 - 25 t/ha) or dried chicken manure (3 t/ha) were applied. New cucumber cultivars (Odys F1, Rodos F1, Kronos F1, Tymon F1), resistant or tolerant to downy mildew, ensured high yield of good quality. Zucchini cultivars setting a lot of fruits and less susceptible to powdery mildew were the most convenient to organic cultivation. Karowita, Justynka and Uchiki Kuri (type Hokkaido) were the highest yielding cultivars of small fruits and high intensive flesh colour. The yield of carrot was about 19% lower in organic cultivation than in con-ventional one. Dutch varieties (Komarno F1, Joba) gave higher yield and have better colour of root flash than the old polish ones (Perfekcja i Regulska). Red clover grown as a precrop and compost fertilization provided in soil a proper nutrient availability for celeriac. Cultivar Diamant gave higher yield and better root quality than cv. Edward.
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2011, 56, 3; 15-19
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przydatność gatunków i odmian warzyw kapustnych do uprawy ekologicznej
The usefulness of Cole crops species and cultivars for organic production
Autorzy:
Kaniszewski, S.
Babik, I.
Babik, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/335588.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
uprawa ekologiczna
warzywa kapustne
odmiany
badania
organic cultivation
Cole crops
varieties
experimentation
Opis:
Wzrastająca świadomość konsumentów sprawia, że z roku na rok zwiększa się zapotrzebowanie na żywność ekologiczną. W krajach UE rynek żywności ekologicznej jest dobrze zorganizowany, natomiast w Polsce produkcja i dystrybucja żywności ekologicznej napotyka na szereg trudności. Ze względu na obowiązujący w produkcji ekologicznej zakaz stosowania syntetycznych środków ochrony roślin i nawozów mineralnych dobór odpowiednich gatunków i odmian warzyw ma zasadnicze znaczenie dla efektywności produkcji. Wymagania w stosunku do odmian są większe w uprawie ekologicznej niż w uprawach konwencjonalnych, ale jest to najłatwiejsza i najskuteczniejsza metoda ograniczenia ryzyka uprawy. Celem badań prowadzonych w latach 2009-2011 było określenie przydatności gatunków i odmian warzyw kapustnych do uprawy ekologicznej. W doborze kierowano się wartością gospodarczą gatunku, wymaganiami nawozowymi, podatnością na choroby i szkodniki. Warzywa kapustne uprawiano po przyoranej koniczynie czerwonej lub mieszanka strączkowych i wiosennym nawożeniu kompostem (25 t? ha-1). Spośród odmian kapusty głowiastej do uprawy ekologicznej przydatne były odmiany mieszańcowe Discover F1, Impala F1 i Lennox F1. Z powodzeniem nadawała się również stara odmiana ustalona Kamienna Głowa, mimo słabszego wyrównania jakości główek. Kalarepa jest gatunkiem, który dobrze nadaje się do uprawy ekologicznej ze względu na krótki okres uprawy, mniejsze wymagania pokarmowe i mniejsze zagrożenie ze strony szkodników i chorób. Spośród badanych odmian kalarepy najlepsze wyniki uzyskano dla późnej odmiany Kossak F1 (biała). Do uprawy ekologicznej nadawały się też stare, ustalone odmiany (niebieskie) Alka i Delikates Blauer. Do uprawy wczesnej można polecić bardzo wczesną odmianę Vikora F1, ale zbiór tej odmiany musi być wykonany terminowo. Opóźnienie zbioru skutkuje pękaniem zgrubień.
Increasing consumer awareness makes every year an increasing demand for organic food. In the EU market of organic food is well organized, while in Poland the production and distribution of organic food is faced with many difficulties. Restricted use of synthetic pesticides and mineral fertilization in organic production makes crop and variety selection the great important factor for production efficiency. Requirements for the varieties are higher in organic farming than in conventional one, but this is the easiest and most effective method of crop risk reduction. The aim of the research conducted in the years 2009 - 2011 was to determine the suitability of species and varieties of Brassica crop for organic farming. In the selection the economic crop value, fertilizer requirements, susceptibility to disease pests were considered. Cole crops were grown on ploughed red clover or legume mixture and spring fertilizing with compost (25 t? ha-1). Hybrid varieties Discover F1, Impala F1 and Lennox F1 were among the varieties of cabbage most suitable for organic cultivation. The old variety Kamienna Głowa was also suitable for organic production, despite a lower uniformity of the heads. Kohlrabi was a species well suited for organic farming due to the short period of cultivation, lower nutritional requirements and less susceptible to pests and diseases. Among the examined varieties of kohlrabi best results were obtained for the late variety Kossak F1 (white). For organic farming the old, established varieties Alka and Delikates Blauer (blue) are also suitable. For early crops, a very early variety Vikora F1, can be recommended but a harvest of this variety must be done on time. Delayed harvest results in tuber cracking.
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2012, 57, 3; 190-193
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przydatnosc niektorych gatunkow traw do rekultywacji skladowisk popiolow z elektrowni
Autorzy:
Rogalski, M
Kardynska, S
Wieczorek, A
Poleszczuk, G
Smietana, P
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/807037.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
rekultywacja
plony
trawy
gatunki roslin
sucha masa
tereny zdegradowane
przydatnosc roslin
skladowiska popiolowe
wskaznik pokrycia lisciowego
Opis:
W prezentowanej pracy, przedstawiono fragment wieloletnich badań, dotyczących biologicznej oceny gatunków z rodziny traw, pod względem możliwości ich wykorzystania do rekultywacji terenów zdegradowanych. W badaniach laboratoryjnych, określano początkowy wzrost i rozwój siewek czterech gatunków traw, rosnących na popiołach (PP), na glebie torfowej (T) oraz na popiołach z 50% dodatkiem torfu (PT). Doświadczenie trwało 70 dni, od końca marca do początku lipca roku 2000. Do wazonów wysadzono po 10 siewek kostrzewy czerwonej ‘Nimba’, wiechliny łąkowej ‘Gol’, życicy trwałej ‘Niva’ lub Festulolium ‘Felopa’. Rośliny te były ścinane z losowo wybranych wazonów, w odstępach 10 dni. Na materiale tym dokonywano, między innymi, pomiarów wielkości powierzchni asymilacyjnej oraz określano plon biomasy. Badane siewki traw, osiągały najwyższy plon po trzydziestu lub czterdziestu dniach od momentu ich wysadzenia i w tym okresie, charakteryzowały się także, najwyższym wskaźnikiem pokrycia liściowego (LAI). Na te cechy roślin istotny wpływ wywierał rodzaj podłoża. Najsłabiej rosły trawy na samym popiele paleniskowym, najlepiej na popiele uzupełnionym torfem. Z ocenianych traw, na szczególną uwagę zasługuje mieszaniec międzyrodzajowy Festulolium, który odznaczał się najwyższą produkcją biomasy i najkorzystniejszym współczynnikiem LAI.
The study presents a part of long-term investigations on the biological assessment of species from grass family, considering their usefulness to reclamation of degraded areas. The aim of laboratory experiments was to determine the initial seedling growth and development of four grass species growing on the ashes (PP), peat soil (T) and on ashes suplemented with 50% peat (PT). Described experiment lasted 70 days, from the end of March to the beginning of July 2000. Ten seedlings of the plant species were planted into pots: red fescue cv. ‘Nimba’, meadow grass cv. ‘Gol’, perennial ryegrass cv. ‘Niva’ or Festulolium cv. ‘Felopa’. The plants from randomly selected pots were cut at 10 day intervals. Obtained material was used to estimate, among others, the leaf area index (LAI) and biomass yields. Examined grass seedlings reached the highest yield after forty or fifty days from the moment of their planting and in this period they were also characterized by the highest LAI. The type of substrate they grew on significantly affected these traits. The poorest results were
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2001, 477; 255-259
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przydatność siewu punktowego w uprawie wybranych gatunków roślin strączkowych
Autorzy:
Podleśny, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/291501.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Rolniczej
Tematy:
bobik
łubin biały
siew punktowy
siew niepunktowy
plonowanie
faba bean
white lupine
grain sowing
drilling
yielding
Opis:
W pracy przedstawiono wyniki badań dotyczące wpływu siewu punktowego na wzrost, rozwój oraz plonowanie łubinu białego i bobiku. Doświadczenie polowe prowadzono w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym IUNG-PIB w Grabowie, w latach 2001-2003. Czynnikiem I rzędu były gatunki roślin strączkowych: łubin biały odmiany Butan i bobik odmiany Nadwiślański, a czynnikiem II rzędu - sposoby siewu: siew rzędowy-niepunktowy oraz siew rzędowy-punktowy. Stwierdzono, że sposób siewu miał istotny wpływ na przebieg ontogenezy badanych gatunków roślin oraz modyfikował wielkość plonu nasion. Rośliny wyrosłe z nasion wysiewanych punktowo plonowały lepiej niż rośliny wyrosłe z nasion wysiewanych niepunktowo. Stosując siew punktowy uzyskano istotnie wyższe plony nasion w porównaniu do siewu niepunktowego. Lepsze efekty stosowania siewu punktowego uzyskano w uprawie łubinu białego niż bobiku. Przyrost plonu nasion łubinu białego i bobiku na wskutek zastosowania siewu punktowego był konsekwencją mniejszych ubytków roślin z łanu, zwiększonej obsady strąków na roślinie i większej liczby nasion z rośliny.
The paper presents test results regarding effect of point sowing on growth, development and cropping of white lupine and horse bean. A field experiment was carried out at the Farm Experimental Plant IUNG-PIB in Grabów, in the period of 2001-2003. The factor of the 1st order included species of the following leguminous plants: white lupine of Butan variation and horse bean of Nadwiślański variation, and the factor of the 2nd order - sowing methods: non-point seed drill and point seed drill. It was found out that sowing method had significant effect on the process of ontogeny of the tested plant species and modified size of seed crop. Plants grown out of seeds sown pointwise gave better crop than plants grown out of seeds sown non-pointwise. Use of point sowing enabled to achieve significantly higher seed crops when compared to non-point sowing. Use of point sowing gave better effects for cultivation of white lupine rather than horse bean. Growth of seed crop of white lupine and horse bean as a result of using point sowing was a result of lower losses of plants per corn-field, increased stock of pods on the plant and more seeds per plant.
Źródło:
Inżynieria Rolnicza; 2006, R. 10, nr 13(88), 13(88); 385-392
1429-7264
Pojawia się w:
Inżynieria Rolnicza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przydatność wybranych gatunków lip (Tilia sp.) do fitoremediacji powietrza z zanieczyszczeń pyłowych
The usefulness of selected linden species (Tilia sp.) for phytoremediation of airborne particulate matter
Autorzy:
Sadowiec, K. J.
Gawroński, S. W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/338498.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
mikrocząsteczki
Tilia
zanieczyszczenia powietrza
zieleń miejska
air pollution
particulate matter
urban forest
Opis:
Rozwijające się urbanizacja, transport i przemysł są źródłem zanieczyszczeń mikropyłowych, które wpływają na pogorszenie jakości powietrza i stanowią zagrożenie dla zdrowia mieszkańców. Drzewa są coraz bardziej doceniane jako naturalne filtry powietrza oczyszczające je z zanieczyszczeń mikropyłowych. Lipy to drzewa bardzo często spotykane w miastach, zarówno w parkach, jak i przy ulicach naszej strefy klimatycznej. W niniejszej pracy porównano wybrane gatunki i odmiany lip, różniące się wyglądem i wymaganiami pod względem ich zdolności do akumulacji zanieczyszczeń mikropyłowych. W doświadczeniach sprawdzano ilość pyłów o średnicy aerodynamicznej cząstek 10−100 μm, 2,5−10 μm oraz 0,2−2,5 μm, jakie zgromadziły się na powierzchni liści i w woskach. Najlepszym fitoremediantem okazała się Tilia cordata Mill. (lipa drobnolistna). Liście lipy holenderskiej „Pallida” również bardzo dobrze gromadziły zanieczyszczenia.
Progressing urbanization, development of transport and industry are the sources of particulate matter, which decrease air quality and pose a threat to human health. Plants are the only natural organizm to clean the air. Trees are more and more appreciated as natural air filters that remove particulate matter. Linden are very common in cites, in parks and even near streets in our climatic zone. In this paper, selected species of linden were compared in order to determine their ability to accumulate particulate matter. These linden trees have different morphology and requirements. The accumulation of particulate matter of the size: 10–100 μm, 2.5–10 μm and 0.2–2.5 μm was analysed within this study. Tilia cordata turned out to be the best phytoremediant. Tilia × Europe „Pallida” was also very good in accumulating particulate matter on its leaves.
Źródło:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2013, 13, 3; 131-148
1642-8145
Pojawia się w:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przydatność wybranych gatunków roślin do rekultywacji glebotwórczego gruntu z wapna poflotacyjnego
Usefulness of some plants species to reclamation of soilless ground on post-flotation lime
Autorzy:
Klimont, Krzysztof
Bulińska-Radomska, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/42798633.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
bezglebowy grunt
kostrzewa trzcinowa
nawożenie azotowe
osady ściekowe
rekultywacja
rośliny do rekultywacji
topinambur
Jerusalem artichoke
nitrogen
savage sludge
reclamation
soilless ground
tall fescue
revitalization plants for reclamation
Opis:
Określono wpływ stosowania zróżnicowanych dawek azotu na wzrost i rozwój kostrzewy trzcinowej i topinamburu rosnących na podłożu wapna poflotacyjnego wzbogaconego trzema dawkami osadów ścieków komunalnych tj. 250, 500 i 750 m3·ha-1 na terenach poeksploatacyjnych Kopalni Siarki „Jeziórko”. Plon zielonej masy i wysokość roślin kostrzewy trzcinowej wzrastały istotnie i proporcjonalnie do rosnących dawek nawożenia azotowego użytego na wszystkich trzech poziomach wzbogacania podłoża osadami ściekowymi w odniesieniu do wariantów kontrolnych. Stwierdzono, że obsada roślin i liczba wykształconych pędów generatywnych wytworzonych przez rośliny kostrzewy trzcinowej rosnącej na bezglebowym podłożu wzbogaconym każdym z trzech poziomów osadów ściekowych wzrastała istotnie pod wpływem średniej i najwyższej dawki azotu w odniesieniu do wariantu kontrolnego. Wysokość roślin topinamburu była zróżnicowana i zawierała się w przedziale od 100,9 do 181,0 cm., a wszystkie dawki azotu wpływały na przyrost wysokości roślin w porównaniu do wariantu kontrolnego na każdym z trzech poziomów wzbogacania podłoża osadami ściekowymi. Dawki osadów ściekowych wpływały mniej efektywnie na wartość badanych cech niż nawożenie azotowe.
The effect of differentiated nitrogen doses on growth and development of tall fescue (Festuca arundinacea Schreb.) and the Jerusalem artichoke (Helianthus tuberosus L.) was investigated. Plants were grown on the ground of post reclamation lime substrate enriched with various doses 250, 500 i 750 m3·ha-1) of municipal savage sludge, on post-mining terrain of „Jeziórko” Sulphur Mine. Green matter yield and height of the tall fescue’s plants increased proportionally to increasing rate of nitrogen fertilization applied in all three combinations of substrate enrichment with the savage sludge. It was stated that the plant density and number of developed generative shoots generated by reed fescue plants increased significantly under the influence of the lowest and the average nitrogen doses at each level of substance enrichment with the savage sludge in relation to the control version. The height of Jerusalem artichoke plants was variable and ranged from 100,9 to 181,0 cm and all nitrogen doses stimulated height of plants with reference to the control plants on each three levels of ground enrichment with savage sludge. Rates of applied savage sludge were less effective than the nitrogen fertilization as regard the values of the investigated plants traits.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2009, 252; 293-300
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przydatność wybranych gatunków roślin do rekultywacji podłoża wapna poflotacyjnego w różnych warunkach agrotechnicznych
Usefulness of selected plant species to reclamation of the post-flotation lime substrate under various agrotechnical conditions
Autorzy:
Klimont, K.
Bulińska-Radomska, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/239708.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
teren zdewastowany
rekultywacja
nawożenie azotowe
kostrzewa trzcinowa
topinambur
post-mining devastated terrain
reclamation
sewage sludge
nitrogen fertilization
Festuca arundinacea
Jerusalem artichoke
cultivation
Opis:
Określono wpływ stosowania zróżnicowanych dawek azotu na wzrost i rozwój kostrzewy trzcinowej i topinamburu, rosnących na podłożu wapna poflotacyjnego wzbogaconego trzema dawkami osadów ścieków komunalnych, tj. 250, 500 i 750 m3/ha na terenach poeksplo-atacyjnych Kopalni Siarki "Jeziórko". Plon zielonej masy kostrzewy trzcinowej wzrastał proporcjonalnie do rosnących dawek nawożenia azotowego użytego na wszystkich trzech kombinacjach wzbogacania podłoża osadami ściekowymi. Stwierdzono, że obsada i wysokość roślin kostrzewy trzcinowej w zasadzie wzrastały istotnie pod wpływem wszystkich trzech dawek azotu na każdym z poziomów wzbogacania podłoża osadami ściekowymi w stosunku do wariantu kontrolnego. Liczba pędów generatywnych wykształconych i niewykształconych wytworzonych przez rośliny kostrzewy trzcinowej rosnącej na bezglebowym podłożu wzbogaconym podwójną i potrójną dawką osadów ściekowych wzrastała istotnie pod wpływem wyższych dawek azotu w odniesieniu do wariantu kontrolnego. Wysokość roślin topinamburu była zróżnicowana i wahała się od 127,1 do 201,8 cm, a wszystkie dawki azotu powodowały przyrost wysokości roślin w stosunku do kontroli na każdym z trzech poziomów wzbogacania podłoża osadami ściekowymi. Zróżnicowane dawki osadów ściekowych oddziaływały mniej efektywnie niż nawożenie azotowe na wartość badanych cech.
The effect of differentiated nitrogen doses on growth and development of the tall fescue (Festuca arundinacea) and the Jerusalem artichoke (Helianthus tuberosus) was investigated. Both plants were cultivated on the post-flotation lime substrate enriched with three doses (250, 500, 750 m3/ha) of municipal sewage sludge, on the post-mining terrains of Jeziórko Sulphur Mine. Green matter yield of the tall fescue increased proportionally to increasing rate of nitrogen fertilization applied in all three combinations of substrate enrichment with the sewage sludge. It was stated that the density and height of tall fescue plants increased sig-nificantly under the influence of all nitrogen doses, at each level of substrate enrichment with the sewage sludge, in comparison to control. The number of generative shoots in tall fescue plants both, developed and underdeveloped - at double and triple sewage sludge doses on soil-less substrate - increased significantly under higher nitrogen doses, in relation to control variant. The height of Jerusalem artichoke plants was differentiated ranging from 127.1 to 201.8 cm; all nitrogen doses resulted in plant height increase in relation to control, at each level of substrate enrichment with sewage sludge. Diversified rates of applied sewage sludge were less effective than the nitrogen fertilization, as regards the values of investigated plant traits.
Źródło:
Problemy Inżynierii Rolniczej; 2008, R. 16, nr 1, 1; 99-108
1231-0093
Pojawia się w:
Problemy Inżynierii Rolniczej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przydatność wybranych gatunków roślin użytkowych do rekultywacji terenów zdewastowanych
Application of some useful plants in soil reclamation
Autorzy:
Klimont, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/809467.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Prezentowane badania miały na celu dobór odpowiednich gatunków roślin do rekultywacji bezglebowego podłoża wapna poflotacyjnego Kopalni Siarki „Jeziórko” wzbogaconego zróżnicowanymi dawkami osadów ścieków komunalnych i zwałowiska popiołów paleniskowych elektrociepłowni w Białymstoku -Sowlanach. Stwierdzono, że z badanych roślin topinambur - słonecznik bulwiasty, ze względu na zapas wody i asymilatów w bulwach, bardzo dobrze rośnie na bezglebowym gruncie wapna poflotacyjnego, jak również kostrzewa trzcinowa ze względu na silny system korzeniowy. Rośliny trzcinnika piaskowego bardzo dobrze rozwinęły się na bezglebowym podłożu, wykazując corocznie wielką ekspansję od kępy głównej. Zauważono przy tym wyraźne różnice w pokroju roślin i ich wysokości, barwie liści, kształcie, długości i zabarwieniu wiechy oraz liczbie pędów generatywnych i o wegetatywnych wytworzonych przez poszczególne klony. Z innych roślin wysadzonych bardzo dobrze rosła sylfia przerośnięta (Sylphium perfoliatum L.) i spartina sercowata (Spartina pectinata Link), rutwica lekarska (Galega officinalis L.) wypadła z runi po pierwszym roku badań. Natomiast korzeń palowy łubinu wieloletniego - trwałego (Lupinus polyphyllus Ldl.) ulegał deformacji, skręcając się wskutek zetknięcia z twardym, zlewnym podłożem. Z roślin miododajnych wykorzystanych do rekultywacji, wśród jednorocznych najbardziej przydatny na te tereny okazał się nostrzyk biały Hubam (Melilotus albus Med.) i ogórecznik lekarski (Borago officinalis L.), z dwuletnich również nostrzyk biały (Melilotus albus Med.), urzet barwierski (Isatis tinctoria L.) i chaber nadreński (Centaurea rhenana Bor.). Wśród roślin wieloletnich najbardziej przydatne na bezglebowe tereny wapna poflotacyjnego okazały się nawłoć późna (Solidago serotina Ait.) i nawłoć kanadyjska (Solidago canadensis L.), mikołajek płaskolistny (Eryngium planum L.) i ślazówka turyngska (Lavatera thuringiaca L.). Kostrzewa trzcinowa (Festuca arundinacea Schreb.) i kupkówka pospolita (Dactylis glomerata L.) najskuteczniej umacniały skarpy zwałowisk popiołów paleniskowych z elektrociepłowni, natomiast tymotka łąkowa (Phleum pratense L.) i życica trwała (Lolium perenne L.) czyniły to mniej skutecznie ze względu na większe wymagania pokarmowe i słabszy system korzeniowy.
The aim of the study was to select plant species for soil recovery on a flotation tilling tip of the sulphur mine at Jeziórko (south - Eastern Poland) and on a dump of ash produced by the heat and power plant at Białystok - Sowlany. The limy flotation tip plots were fertilized with varius doses of thickened municipal sludge. The Jerusalem artichoke (Helianthus tuberosus L.) grew very well on the soil-less ground of flotation lime, owing to water and assimilates resources stored in the tubers. The reed fescue (Festuca arundinacea Schreb.) did also very well, due to its strong root system. Plants of reed grass (Calamagrostis epigeios (L.) Roth.) also spread abundantly on this ground, and showed high expansion from the initial tufts. Differences were noticed among clones of this species, which concerned growth habit, hight, leaf color, panicle shape, length and color as well as numbers of generative and vegetative shoots. Cup-plant (Sylphium perfoliatum L.) and prairie cordgrass (Spartina pectinata Link.) were also among the intensely growing plants. Goats rue (Galega officinalis L.) disappeared from the ground covet after the first season. Roots of perennial sundial lupine (Lupinus polyphyllus Ldl.) were much deformed in contact with the rigid and heavy substratum. Among the annual honey-yielding plants, used for soil recovery, melilot (Melilotus albus Med.) and borage (Borago officinalis L.) were most useful. Melilot was also the best in the group of biennial melliferous plants, together with pastel (Isatis tinctoria L.) and corn-flower (Centaurea rhenana Bor.). Among honey-yielding perennials the best adaptation to the soil-less ground was observed for golden rods (Solidago serotina Ait. and Solidago canadenis L.), fever - weed (Eryngium planum L.) and tree-mallow (Lavatera thuringiaca L.) most successfully strengthened slopes of the ash dumps, timothy (Pheleum pratense L.), perennial ryegrass (Lolium perenne L.) were less suitable, because of higher demand for nutrients and weaker root system.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 497, 2
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przydatność wybranych gatunków traw i roślin motylkowych do biologicznej rekultywacji składowisk popiołów paleniskowych
Usability of selected grass and legume species for biological reclamation of ash dumps
Autorzy:
Antonkiewicz, J.
Radkowski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11180268.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
rosliny motylkowe
osady sciekowe
popioly paleniskowe
plony
trawy
sucha masa
skladowiska popiolowe
rekultywacja biologiczna
sklad botaniczny
przydatnosc
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio E. Agricultura; 2006, 61; 413-421
0365-1118
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio E. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Testowanie owcami przydatnosci drzew do zintegrowanego pastwiskowo-lesnego uzytkowania terenu
Autorzy:
Gasiorek, S
Kostuch, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/794413.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
uzytkowanie terenu
uzytkowanie pastwiskowo-lesne
przydatnosc gatunkow
pastwiska gorskie
Beskid Zywiecki
wypas
zadrzewienia pastwiskowe
owce
smakowitosc
Opis:
W trwających od roku 1988 doświadczeniach ze zintegrowanym pastwiskowo-leśnym użytkowaniem pastwisk górskich wypasanych owcami wynika, że przygryzanie przez owce wprowadzonych na pastwisko drzew leśnych jest bardzo różne. W najmniejszym stopniu, bo tylko w około 8% zniszczony został świerk, w 22% modrzew i w 55% sosna. Natomiast jodła, buk, jawor i jesion zjedzone zostały prawie całkowicie. Z przeprowadzonych badań wynika, że najbardziej przydatnymi drzewami do wprowadzenia na pastwiska owcze w górach są: świerk i modrzew oraz ewentualnie sosna na niższych wzniesieniach. Natomiast nie nadają się do tego celu drzewa liściaste i jodła. Tego rodzaju badania są uzasadnione, gdyż pozwalają na uniknięcie błędów przy wprowadzaniu pastwiskowych zadrzewień.
In the experiments, carried out since 1988 in the mountain region of Beskid Żywiecki, young trees have been tested by sheep. The trees were planted on the pastures and their devastation and bitting by sheep were observed and recorded. In result of these studies it was found that some tree species are willingly eaten by sheep and therefore do not survive. The other trees are less palatable and they can be introduced on the sheep pastures. For example after 6 year sheep grazing the destruction of trees on the pasture was as follows: 8% spruce, 22% larch, 55% pine and nearly completely the fir, beech, sycomore and ash. Therefore the knowledge of this problem is important for practical reasons.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1997, 453; 75-80
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The qualitative evaluation of the fruit of individual cultivars rubus taking into account their usefulness to organic farming
Ocena jakościowa owoców różnych gatunków rubus ze względu na ich przydatność do upraw ekologicznych
Autorzy:
Ponder, A.
Świetlikowska, K.
Hallmann, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/334723.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
berry fruit
bioactive compounds
antioxidants
polyphenols
organic farming
owoce jagodowe
składniki bioaktywne
antyoksydanty
polifenole
rolnictwo ekologiczne
Opis:
A specific objective of this paper was to evaluate a quality of the fruit of individual cultivars Rubus taking into account their usefulness to organic farming. The berry fruits belong to different botanical groups. Type of the fruits is common feature of those fruits. To this fruit group belongo: raspberry (Rubus idaeus), tayberry (Rubus fruticosus x Rubus idaeus), black raspberry (Rubus occidentalis L.), malina kanadyjska (Rubus canadensis), jeżyna bezkolcowa (Rubus fruticosus). The berry fruits contain a lot of bioactive compounds, which are well known as antioxidants. Those compounds belong mostly to polyphenols group. Polyphenols are characterized by a potent antioxidant and anticancer properties. The experimental material was composed of the fruits of individual cultivars Rubus obtained from Polish Academy of Sciences Botanical Garden, Center for Biological Diversity Conservation in Powsin. The content of dry matter, vitamin C and polyphenols was measured in fruits. The obtained results showed that the cultivar has an impact on the nutritional value and the content of bioactive compounds in the berry fruit. The highest contents of dry matter, total flavonoids and anthocyanins were found in black raspberry fruit. Rubus canadensis fruit contained the highest content of vitamin C. The highest content of total polyphenols was observed in fruits of Rubus idaeus. In contrast, the highest content of total phenolic acids and quercetin was found in tayberry fruit. In conclusion, berry fruits can be used as good sources of antioxidants in diet and may have relevance in the prevention of diseases in which free radicals are implicated. They are easy in cultivation and can be recommended to organic cultivation.
Celem tego badania była ocena jakościowa owoców różnych gatunków Rubus we względu na ich przydatność do upraw ekologicznych. Owoce jagodowe należą do różnych grup botanicznych. Ich wspólną cechą jest rodzaj owoców. Do tej grupy owoców należą: malina, malinojeżyna, czarna malina, jeżyna kanadyjska, jeżyna zwyczajna, jeżyna bezkolcowa. Owoce jagodowe zawierają duże ilości związków biologicznie czynnych o charakterze antyoksydacyjnym, zwłaszcza polifenoli. Polifenole wykazują właściwości przeciwnowotworowe. Materiał do badań stanowiły owoce poszczególnych gatunków Rubus. Owoce były analizowane pod kątem zawartości suchej masy, witaminy C i polifenoli. Uzyskane wyniki wykazały, że gatunek ma wpływ na wartość odżywczą i zawartość związków bioaktywnych w owocach jagodowych. Najwyższą zawartość suchej masy, flawonoidów ogółem i antocyjanów stwierdzono w owocach maliny czarnej. Owoce jeżyny kanadyjskiej zawierały największą zawartość witaminy C. Najwyższą zawartość polifenoli ogółem zaobserwowano w owocach jeżyny zwyczajnej. Natomiast w owocach malinojeżyny stwierdzono najwyższą zawartość kwasów fenolowych ogółem i kwercetyny. Podsumowując, owoce jagodowe mogą stanowić dobre źródło przeciwutleniaczy w diecie i mogą zapobiegać chorobom powodowanym przez wolne rodniki. Omówione krzewy owoców jagodowych są łatwe w uprawie i mogą być hodowane w systemie rolnictwa ekologicznego.
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2017, 62, 4; 99-102
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Usefulness of selected intensive varieties of short-duration grasses for meadow renovation on alluvial soils with the direct undersowing method
Przydatność wybranych, intensywnych odmian krótkotrwałych gatunków traw do renowacji łąki metodą siewu bezpośredniego w warunkach gleb aluwialnych
Autorzy:
Terlikowski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/337641.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
grasslands
undersowing
fodder quality
użytki zielone
podsiew
jakość paszy
Opis:
Undersowing is a method of supplementing and enriching species composition of grasslands without interfering in soil habitat. The method brings about an increase of grassland biodiversity and allows for maintaining many local ecotypes of fodder grasses in meadow sward. The aim of the study was to assess the effect of enrichment of meadow sward through direct undersowing short-term intensive grass varieties of high fodder value on the quality of produced fodder. The experiment was set up on a meadow of simplified floristic composition on alluvial soil in drying riparian habitat in Żuławy Elbląskie. Two weeks before undersowing the meadow was sprayed with herbicide Fernando 225 EC at a dose of 3 l·ha-1. Undersowing was made in the end of September 2012. Assessment of fodder quality from sward undersown with special mixtures was performed in the years 2013-2015 according to RFV index. Obtained results showed that tetraploid varieties Lolium perenne, Lolium×boucheanum and Festulolium braunii, which constituted 5 - 25% of the sward, and the frequency of mowing were the main factors affecting fodder quality. The use of Lolium×boucheanum and Festulolium braunii significantly improved the quality of produced fodder and thus increased the potential milk production from 1 ha of undersown meadow.
Podsiew to metoda polegająca na uzupełnieniu i wzbogaceniu składu gatunkowego zbiorowisk trawiastych bez głębszej ingerencji w środowisko glebowe. Powoduje więc wzrost bioróżnorodności zbiorowisk trawiastych, pozwalając na utrzymanie w runi wielu wartościowych, lokalnych ekotypów traw pastewnych. Celem pracy była ocena wpływu wzbogacenia runi łąkowej metodą podsiewu bezpośredniego krótkotrwałymi, intensywnymi odmianami traw o wysokiej wartości pastewnej na jakość produkowanej paszy. Doświadczenie statyczne założono na łące o uproszczonym składzie florystycznym w warunkach Żuław Elbląskich, położonej na glebie aluwialnej w posusznym siedlisku łęgu zgrądowiałego. Dwa tygodnie przed wykonaniem podsiewu zastosowano oprysk odchwaszczający preparatem Fernando 225 EC - 3 l·ha-1. Podsiew wykonano w trzeciej dekadzie września 2012 roku. Ocena wartości pokarmowej paszy z runi podsianej specjalistycznymi mieszankami, prowadzona w latach 2013-2015 według wskaźnika RFV wykazała, że decydującym czynnikiem o jakości paszy były: stosowane do podsiewu tetraploidalne odmiany Lolium perenne, Lolium×boucheanum i Festulolium braunii, stanowiące łącznie 5-25% udziału w runi oraz częstotliwość koszenia podsianej łąki. Wykorzystanie Lolium×boucheanum i Festulolium braunii wpłynęło na poprawę jakości produkowanej paszy w istotny sposób podnosząc potencjalną produkcję mleka w przeliczeniu na 1 ha podsianej łąki.
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2016, 61, 4; 212-217
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-15 z 15

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies