Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "przepowiadanie słowa Bożego" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
“It Is Inevitable to Speak of Jesus”: Homiletic Inspirations from the Post-Synodal Apostolic Exhortation Querida Amazonia
„Nie można nie mówić o jezusie”: homiletyczne inspiracje post-synodalnej adhortacji apostolskiej querida amazonia
Autorzy:
Kowalski, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1686340.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
głoszenie słowa Bożego
przepowiadanie
ewangelizacja
ekologia integralna
duszpasterstwo
proclaiming the word of God
preaching
evangelization
integral ecology
pastoral ministry
Opis:
Artykuł jest próbą analizy homiletycznych wskazań adhortacji apostolskiej „Querida Amazonia” Papieża Franciszka. Wskazany kierunek badań wydaje się uzasadniony, ponieważ dokument jest próbą znalezienia odpowiedzi przez Biskupa Rzymu na problemy i wyzwania stojące przed Kościołem w Ameryce Południowej, co w związku z jego duszpasterskim charakterem ukazuje głoszenie Słowa Bożego jako jeden z głównych duszpasterskich aktywności. Autor artykułu analizuje myśl Papieża Franciszka w trzech obszarach: terminologii, teologii i prakseologii. Taka perspektywa umożliwia całościowe ujęcie napomnienia i pozwala wydobyć z niej kluczowe wskazania dla głosicieli słowa Bożego. Pogłębione badanie „Querida Amazonia” prowadzi do zaskakującej obserwacji, że zakres dokumentu jest znacznie szerszy, niż może sugerować jego tytuł. W tej perspektywie Amazonia staje się symbolem świata, z którym Kościół próbuje dzielić się Ewangelią, a jego mieszkańcy - symbolem współczesnych słuchaczy słowa Bożego.
The article is an attempt at analysing the homiletic directives of the Apostolic Exhortation Querida Amazonia of Pope Francis. This is warranted insofar as this document is an attempt by the Bishop of Rome to find answers to problems and challenges facing the Church in South America, as it is eminently pastoral in character, and as proclaiming the Word of God is one of the chief pastoral activities. The author analyses the thought of Pope Francis in three areas: terminology, theology and praxeology. Such a perspective enables a holistic presentation of the exhortation, and allows to extract from it key directives for the preachers of the Word of God. A deeper study of Querida Amazonia leads to a surprising observation that the scope of the document is much broader that its title might suggest. In this perspective, the Amazon region becomes a symbol of a world with which Church attempts to share the Gospel, and its inhabitants—a symbol of the modern hearers of the Word of God.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 12; 69-83
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Serca zostały wypróbowane”. Wpływ pandemii COVID-19 na przepowiadanie słowa Bożego — inspiracje papieża Franciszka
“Hearts Have Been Put to the Test”. The Impact of the COVID-19 Pandemic on the Preaching of the Word of God — the Inspiration of Pope Francis
Autorzy:
Szewczyk, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430788.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
słowo Boże
przepowiadanie
papież Franciszek
COVID-19
the word of God
preaching
Pope Francis
Opis:
Skuteczne głoszenie słowa Bożego wymaga dostrzegania okoliczności życia drugiego człowieka oraz systematycznego dążenia do zrozumienia świata. Do okoliczności, które zdominowały nauczanie papieża Franciszka należy pandemia COVID-19. Celem niniejszego opracowania jest odpowiedź na pytanie o inspiracje płynące z nauczania papieża Franciszka w czasie pandemii dla współczesnego kaznodziejstwa. Analiza tego papieskiego nauczania w czasie ostatniego roku (marzec 2020–marzec 2021) pozwala  odpowiedzieć najpierw na pytanie o znaczenie pandemii COVID-19 w życiu papieża, Kościoła i świata. W dalszej kolejności, zgodnie z najprostszym modelem komunikowania się, zostało omówione nauczanie Franciszka dotyczące głosicieli słowa Bożego, słuchaczy, elementów treściowych i formalnych przepowiadania w czasie pandemii.
Effective preaching of the word of God requires an appreciation of the circumstances of one another’s lives and a systematic effort to understand the world. Among the circumstances that have dominated Pope Francis’ teaching is the COVID-19 pandemic. The  purpose of this paper is to answer the question as to how Pope Francis’ teaching during the pandemic has inspired contemporary preaching. An analysis of Pope Francis’ teaching during the last year (March 2020–March 2021) allows us first to answer the question of the significance of the COVID-19 pandemic in the life of the Pope, the Church, and the world. Then, according to the simplest model of communication, the following are discussed; Francis’ teaching regarding the preachers of the word of God, the hearers of the word, and the content and formal elements of preaching during the pandemic.
Źródło:
Polonia Sacra; 2022, 26, 2; 53-75
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Agenda-setting i spirala milczenia a przepowiadanie słowa Bożego
Autorzy:
Szczepaniak, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1016721.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
massmedia
teoria komunikacji
opinia publiczna
teoria ustalonego porządku dziennego
przepowiadanie słowa Bożego
Źródło:
Teologia Praktyczna; 2014, 15; 81-93
1642-6738
Pojawia się w:
Teologia Praktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Benignitas pastoralis in the Proclamation of the Word of God
Benignitas pastoralis w proklamacji słowa Bożego
Autorzy:
Hajduk, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037071.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
przepowiadanie
homilia
kaznodziejstwo
duszpasterstwo
łagodność
preaching
homily
proclamation
pastoral care
gentleness
Opis:
Papież Franciszek zwraca się do całego Kościoła z apelem o nawrócenie duszpasterskie, polegające na głoszeniu Ewangelii wszystkim ludziom spragnionym dobroci i czułości Zbawiciela. W nauczaniu Biskupa Rzymu ważną rolę odgrywa benignitas pastoralis, czyli duch miłosierdzia i łagodności towarzyszący duszpasterskiej trosce o grzeszników – ludzi słabych, cierpiących i zrozpaczonych. Łagodność duszpasterska winna również nadawać kształt posłudze słowa, która niezmiennie odgrywa istotną rolę w zbawczym posłannictwie Kościoła. Ponieważ benignitas pastoralis najpełniej wyraża się we wcieleniu Syna Bożego, Jezusa Chrystusa i Jego ziemskiej działalności, dlatego zadaniem głosicieli słowa Bożego jest kontynuować misję Zbawiciela, ukazując ludziom łagodne i miłosierne oblicze Boga, pochylając się z troską nad ludzką słabością i głosząc orędzie zbawienia w języku prostym i zrozumiałym dla ludzi. Obecność benignitas pastoralis w przepowiadaniu stwarza możliwość dotarcia z Ewangelią do słuchaczy, którzy odkrywają prawdziwe oblicze łaskawego i miłosiernego Boga oraz odnajdują w słowie Bożym źródło siły potrzebnej im do wzrostu duchowego. Tak pełniona posługa słowa sprzeciwia się pelagianizmowi, rygoryzmowi i permisywizmowi, gdyż wskazuje na „pierwszeństwo” miłowania ze strony Boga, który w ten sposób uzdalnia człowieka do osiągania świętości zgodnie z ideałem Ewangelii.
Pope Francis addresses to the whole Church the appeal for pastoral conversion, involving the proclamation of the Gospel to all people yearning for the kindness and sensitivity of the Saviour. In the teaching of the Bishop of Rome, benignitas pastoralis plays an important role as a spirit of mercy and gentleness accompanying pastoral concern for sinners – the weak, the suffering and despairing. Pastoral gentleness should also shape the ministry of the word which continued to play a significant function in the saving mission of the Church. Because benignitas pastoralis was most fully expressed in the Incarnation of the Son of God, Jesus Christ and His earthly activity, it is why the task of preachers of the word of God is to prolong the mission of the Saviour, showing people the gentle and merciful face of God, bending solicitously over human weakness and proclaiming the message of salvation in a simple and comprehensible language. The presence of benignitas pastoralis in preaching makes it possible to reach the audience with the Gospel, discovering the true face of a merciful God, and find in His word a source of strength needed for their spiritual growth. So executed, the ministry of the word is opposed to Pelagianism, rigorism and permissiveness, because it points to the “primacy” of God's love which thus enables man to achieve the ideal of holiness according to the ideal of the Gospel.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 12; 47-61
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Delimitacja w posłudze słowa Bożego
Delimitation in the Preaching
Autorzy:
Klementowicz, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036155.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
przepowiadanie słowa Bożego
dookreślenie semantyczne
delimitacja kerygmatyczna
delimitacja narracyjna
preaching
semantic clarification
kerygmatic delimitation
narrative delimitation
Opis:
Komunikowanie znaczeń w różnych rodzajach tekstów powinno być związane z wyraźnym wyznaczeniem ich granicy, czyli delimitacją. Niniejszy artykuł omawia zagadnienie delimitacji w przepowiadaniu słowa Bożego. W opracowaniu punktem odniesienia jest semantyczne znaczenie komunikowanych treści, które może pozwolić na określenie granicy formułowanych wypowiedzi. W oparciu o to wyróżnione zostały trzy sposoby delimitacji znaczeń. Po pierwsze w wymiarze dookreślenia semantycznego głoszonych treści. Po drugie omówiona została delimitacja kerygmatyczna. Jako ostatnia została wyróżniona tzw. delimitacja narracyjna.
This article considers the use of delimitation in preaching the Word of God. When expressing the meanings of different types of texts it is important to indicate the beginning and end of each individual text, that is delimitation. The point of reference in the article is the semantic meaning of the content to be communicated which determines the extent of the formulated statements. Three styles of delimitation are highlighted in the text: the semantic specification of the proclaimed content; a description of kerygmatic delimitation and narrative delimitation.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 12; 89-99
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialog Pana ze swoim ludem. Przepowiadanie słowa Bożego i duszpasterstwo
The Lord’s Dialogue with his People. Preaching the Word of God and Pastoral Care
Autorzy:
Cygański, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430776.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
dialog
przepowiadanie
duszpasterstwo
synodalność
dialogue
preaching
pastoral care
synodality
Opis:
Artykuł omawia postulowany przez papieża Franciszka dialog w życiu i misji Kościoła. Przedstawia analizy wypowiedzi papieża Franciszka oraz jego poprzedników i dokumentów Soboru Watykańskiego II. Prezentuje papieskie rozumienie dialogu oraz jego  antropologiczne i teologiczne podstawy. Uzasadnia dialogiczny wymiar przepowiadania kościelnego i postuluje stosowanie w nim metod inkulturacji i akomodacji oraz wspólnotowego rozeznawania znaków czasów. Wskazuje, że dialog jest metodą duszpasterską, która pozwala urzeczywistniać soborową wizję Kościoła jako wspólnoty. Omawia zaproponowaną przez papieża Franciszka  synodalność jako styl życia Kościoła w dialogu wewnątrzkościelnym. Podkreśla potrzebę formacji do dialogu duchownych i świeckich oraz pogłębienie eklezjologii Soboru Watykańskiego II przez katechezę. Wyniki przeprowadzonych badań wskazują, że dialog jest właściwym narzędziem przeobrażenia misyjnego Kościoła, do którego wzywa papież Franciszek.
This article discusses dialogue in the life and mission of the Church as postulated by Pope Francis. It presents an analysis of the statements of Pope Francis and his predecessors as well as documents of the Second Vatican Council. It presents the papal understanding of dialogue and its anthropological and theological foundations. It justifies the dialogical dimension of ecclesial preaching and advocates the use of inculturation and accommodation methods, as well as communal discernment of the signs of the times. It points out that dialogue is a pastoral method that makes it possible to implement the Conciliar vision of the Church as a community. It discusses the synodality proposed by Pope Francis as a style of life for the Church in intra-ecclesial dialogue. It emphasizes the need for formation of dialogue between clergy and laity and for deepening the ecclesiology of the Second Vatican Council through catechesis. The results of the study indicate that dialogue is an appropriate tool for the missionary transformation of the Church called for by Pope Francis.
Źródło:
Polonia Sacra; 2022, 26, 2; 181-202
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Drama w dydaktyce homiletycznej jako nowy sposób wspomagania skutecznego przepowiadania słowa Bożego
Drama in Homiletic Didactics as a New Form of Supporting Efficient Preaching of God’s Word
Autorzy:
Turowski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062659.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
drama
przepowiadanie
homilia
dydaktyka
metoda
ekspresja
symbol
obraz
kontekst
preaching
homily
didactics
method
expression
image
context
Opis:
A homily consists of many components, e.g. the situational context, the relation between the preacher and the listener, the language that is used, the use of symbols and signs as means of expression. Contemporary preachers manage all this very well, structuring good homilies both in their contents and form. However, such preachers are also encountered who look like they have never heard about certain problems belonging to the homiletic technique, or who show a lack of consolidated practical skills. This is why there is a need to point to certain aspects of homiletic didactics. In the article attention is paid to contextuality of the homily, its expressiveness and impressiveness, and the image-symbolic form of preaching; also, the theological aspect of preaching is not omitted. Drama as a didactic attempt to search for solutions that will result in efficient preaching is thoroughly discussed. Drama used for the goals of homiletic didactics opens new horizons of looking at well-known Biblical pericopes, views, evaluations and people’s opinions in a new way. Active participation in drama allows a student of homiletics who takes part in it to experience something exceptional that may be a motive for creative work on a homily and on preparing an interesting catechesis. Drama teaches a homiletics student to work with the listener. Using it in homiletics classes develops the sensibility to different interpretations of the same content made by the participants in the drama, and it shapes the expressiveness and impressiveness of the future preachers of God’s Word. Using this method in classes probably will contribute to educating a good generation of “God’s heralds”.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2011, 2; 239-255
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Głoszenie słowa Bożego z wykorzystaniem form teatralnych
Preaching the Good News by Means of Theatrical Forms
Autorzy:
Kalbarczyk, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571756.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
teatr
przepowiadanie
liturgia
theatre
preaching
liturgy
Opis:
W kościelnej posłudze słowa ważne miejsce zajmuje teatr, który już dawno na trwałe wpisał się w przestrzeń wiary, tworząc własne formy, określane mianem teatru religijnego, sakralnego, chrześcijańskiego czy liturgicznego. Szczególnie dzisiaj, w naszej „wizualnej” rzeczywistości, powszechnie docenia się jego ewangelizacyjną funkcję, wskazując przede wszystkim na jego obrazowy język. Ludzie zawsze potrzebowali słowa ożywionego obrazem, świadczy o tym niezwykle barwny język Pisma Świętego. Słowo i obraz, które są w teatrze nośnikami treści, aktywizują słuchacza-widza, pobudzają do wysiłku intelektualnego, osobistego zaangażowania, refleksji nad słowem Bożym i jego rolą w życiu człowieka, uczą słuchać i pomagają usłyszeć głos Boga, ale też i drugiego człowieka. Stąd teatr jako medium prawdy ewangelijnej może być narzędziem doskonalenia człowieka, przekonuje go o prymacie wartości duchowych, uwrażliwia na prawdę, uczy obiektywności, kreatywności, odpowiedzialności za słowo, odróżniania prawdy od fałszu i dobra od zła. O ile posługiwanie się formami teatralnymi w głoszeniu słowa Bożego poza liturgią nie budzi żadnych istotnych zastrzeżeń, o tyle wprowadzanie ich w przestrzeń liturgiczną rodzi pytania, a nawet kontrowersje. Dlatego posiłkowanie się nimi w ramach liturgicznego przepowiadania wymaga przestrzegania przepisów liturgicznych i sformułowania jasnych zasad ich stosowania. Nade wszystko zaś trzeba pamiętać, że liturgia nie jest teatrem, lecz spotkaniem Boga z Jego ludem.
Theatre has played an important role in the preaching of the Church since the time it entered into the space of faith a long time ago, creating its own forms called the religious, sacral, catholic or liturgical theatre. Especially today, in the times of visual reality, the evangelical function of theatre has been widely appreciated, mainly due to the language of images it utilizes. There has always been high demand for words animated by images and the Holy Scriptures provide readers with them in abundance. Word and image, as content carriers, activate the listener/ spectator, encourage him/ her to take an intellectual effort, engage personally, reflect on God’s words and their impact on an individual’s everyday life, teaching listening and helping hear not only the voice of God, but also of another human being. Hence, theatre as a medium of the evangelical truth can be an instrument used to improve an individual, rendering him/ her convinced about the primacy of spiritual values, sensitizing him/ her toward the truth, teaching maintaining objectivity, taking responsibility for the word and differentiating between true/false and right/wrong. Whereas resorting to the theatrical forms in preaching the Good News beyond the liturgy raises no objections, implementing them into it directly is considered questionable and even controversial. For this reason, whenever elements of theatre are utilized in liturgical celebrations, the liturgical norms have to be observed precisely so that to avoid any abuses, and primarily one has to remember that the Eucharist is not a theatre, but God’s meeting with His people.
Źródło:
Polonia Sacra; 2018, 22, 2(51); 5-18
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Homilia w dokumentach polskich synodów diecezjalnych (2000–2012)
Homily in Documents of Polish Diocesan Synods (2000−2012)
Autorzy:
Szewczyk, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037972.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
synod diecezjalny
homilia
przepowiadanie słowa Bożego
Diocesan synod
homily
preaching the Word of God
Opis:
Celem niniejszego opracowania jest analiza dokumentów dziesięciu polskich synodów diecezjalnych z lat 2000-2012. Opracowanie omawia zagadnienie znaczenia synodów diecezjalnych dla dzieła głoszenia słowa Bożego. Kolejno omówione są kwestie związane ze znaczeniem synodu w życiu Kościoła lokalnego, wypowiedzi synodów diecezjalnych na temat roli przepowiadania słowa Bożego, próba określenia istoty homilii, a także elementów treściowych i formalnych przepowiadania homilijnego. Z analizy dokumentów synodalnych wynika, że w określaniu istoty homilii czerpią z nauczania Kościoła powszechnego. Dokumenty wskazują, iż treść przepowiadania powinna być chrystocentryczna i poruszać najistotniejsze problemy egzystencjalne słuchaczy. Większość analizowanych dokumentów zachęca głosicieli homilii do dostosowania elementów formalnych wypowiedzi do potrzeb i możliwości słuchaczy. Istotną luką jest brak odwołania do badań empirycznych dotyczących stanu przepowiadania słowa Bożego na terenie poszczególnych diecezji.
The purpose of this paper is to analyse documents of ten Polish diocesan synods that took place between 2000–2012. The paper analyses a question of importance of diocesan synods for the work of preaching the Word of God. The issues discussed are importance of a synod in life of a local Church, statements of diocesan synods on the role of preaching the Word of God, an attempt to specify a role of a homily as well as content and formal elements of homiletic preaching. From analysis of diocesan documents one concludes that in defining the essence of a homily they draw from the teaching of the universal Church. The documents show that the content of preaching should be Christocentric and touch upon the most vital existential problems of listeners. Majority of the analysed documents encourages preachers of homilies to adjust the needs and capacities of listeners. A significant gap is lack of reference to preaching the Word of God in specific dioceses.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 12; 103-117
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Humor i jego funkcje w przepowiadaniu słowa Bożego
Humor and its Functions in Preaching the Word of God
Autorzy:
Sławiński, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037974.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
humor
przepowiadanie
kazanie
homilia
preaching
sermon
homily
Opis:
Humor pełni wiele pożytecznych funkcji w życiu człowieka i społeczności ludzkich. Jego wartość znana jest wśród specjalistów od PR (public relations), retoryki i komunikacji międzyludzkiej. Świadomość wielu pożytecznych funkcji uzasadnia możliwość stosowania go w przepowiadaniu słowa Bożego. Humor taki musi spełniać odpowiednie wymagania, których zachowanie jest warunkiem sine qua non do zastosowania go w kościelnej posłudze słowa.
Humor has many useful functions in the one's personal life and in the human society. Its value are known and treasured by the specialists in public relations, rhetoric and communication. Awareness of the many useful features of humor justify and support the possibility of using it in the preaching of the word of God. The use of humor in preaching requires some important conditions, which have to be respected if humor should be used in the Church's ministry of the word.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 12; 119-129
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ks. Jan Berthier MS – wzór kaznodziei francuskiego drugiej połowy XIX wieku
Jean Berthier MS as the Model of a French Preacher in the Second Half of the 19th Century
Autorzy:
Popowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038121.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kaznodziejstwo
przepowiadanie słowa Bożego
przepowiadanie homiletyczne
kazanie
Jan Berthier MS
preaching the word of God
homiletic preaching
preaching
sermon
Opis:
Sobór Watykański II zwrócił uwagę na ważność przepowiadania słowa Bożego podczas liturgii. Rozpoczęto poszukiwanie wzorców kazań, które spełniałyby wszystkie cechy dobrego przepowiadania homiletycznego. Jednym z takich przykładów są kazania ks. Jana Berthiera MS. Urodzony pod koniec pierwszej połowy XIX wieku Francuz, był dla ówczesnego kleru wzorem doskonałego misjonarza ludowego, rekolekcjonisty, kaznodziei. Źródłem jego przepowiadania było Pismo Święte i nauczanie Ojców Kościoła oraz pisarzy chrzescijańskich, podparte przykładami z życiorysów świętych. Wzorował się na wielkich mówcach, ale nie przywiązywał wielkiej wagi do zasad retoryki i piękna języka. W swoich kazaniach poruszał przede wszystkim tematy związane z moralnością życia. Stale nawoływał do nawrócenia, przypominając o życiu wiecznym. Jego kazania były proste i łatwe do zrozumienia nawet dla niewykształconych słuchaczy. Swoje kazania doprowadzał do perfekcji zarówno na płaszczyźnie intelektualnej, jak i duchowej.
The Second Vatican Council drew attention to the importance of proclaiming the Word of God during liturgy. A search for models for sermons started, which would have all properties of a good homiletic sermon. An example of such a sermon were those delivered by Father Jean Berthier MS. A Frenchman born around the mid-19th century, he was a model of a folk missionary for the clergy of that time and a model of retreat preacher. His inspiration lay in the Holy Bible and the teaching of the Church Fathers supported by examples taken from the lives of saints. He drew upon great orators but he did not attach much importance to the principles of rhetoric and decorous language. In his sermons he raised mainly subjects connected with morality. He called upon people to mend their ways, reminding them about eternal life. His sermons were simple and easy to understand, even for uneducated listeners. He brought his sermons to perfection, both intellectually and spiritually.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 8; 141-156
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgia jako przestrzeń przepowiadania słowa Bożego
Liturgy as a Sphere of Sharing God’s Word
Autorzy:
Zinka, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559507.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Homilia
kerygmat
liturgia
świadectwo
przepowiadanie
kerygma
sermons
liturgy
Opis:
Pomimo tego, iż wartość i znaczenie słowa mocno osłabły, to przepowiadanie słowa Bożego, które jest nieustannym głoszeniem kerygmatu, pozostaje nadal sprawą bardzo aktualną i potrzebną. Jak mówi św. Paweł „wiara rodzi się z tego, co się słyszy, a tym, co się słyszy jest słowo Chrystusa” (Rz 10, 17). W artykule wskazano na to, że obowiązek głoszenia słowa Bożego spoczywa na wszystkich chrześcijanach. Szczególną rolę w tym odgrywają biskupi i kapłani, którzy są pierwszymi i uprzywilejowanymi podmiotami do przepowiadania słowa Bożego. Wyraźnym miejscem do głoszenia kerygmatu jest liturgia, a wyjątkową pozycję zajmuje w niej homilia, która najczęściej jest związana z Eucharystią. Nie należy pomijać faktu, iż głoszenie słowa Bożego jest mocno związane ze świadectwem życia. Podejmowane przez człowieka decyzje i jego zachowania są najbardziej skutecznym głoszeniem Ewangelii. W artykule dokonano usystematyzowania treści dotyczących przepowiadania słowa Bożego. Przedstawiono konkretne wnioski wskazując na celebrację liturgiczną, jako najbardziej powszechne i dostępne dla wszystkich miejsce głoszenia i słuchania Dobrej Nowiny. Celem artykułu było pokazanie wartości słowa Bożego, a także wpływu świadectwa życia mówiącego na jego „skuteczność”. Zwrócono również uwagę na pierwszorzędną rolę kerygmatu w głoszeniu Ewangelii.
The research paper presents the most important views on the issue of sharing God’s word. It is stated that the liturgy is the most common and available sphere for both preaching and receiving the Gospel. The aim of the paper was to show the value of the God’s wisdom and the influence of the priest’s testimony on its effectiveness. The kerygma is said to be the core of sharing the Gospel.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2016, 38; 215-226
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Misja Ducha Świetego w przepowiadaniu słowa Bożego na podstawie adhortacji "Evangelii gaudium" papieża Franciszka
THE MISSION OF THE HOLY SPIRIT IN THE PREACHING OF GODS WORD ON THE BASIS OF POPE FRANCIS‘ EXHORTATION EVANGELII GAUDIUM
Autorzy:
Nagel, Zygmunt Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038009.pdf
Data publikacji:
2020-12-17
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
przepowiadanie
Słowo Boże
homilista
nowa ewangelizacja
misja Ducha Świętego
Opis:
Przejawy działania Ducha Świętego obserwujemy na wielu płaszczyznach naszego życia. Niniejszy artykuł uwydatnia misję Ducha Świętego w przepowiadaniu Słowa Bożego w kontekście adhortacji Evangelii Gaudium papieża Franciszka, który łączy przepowiadanie Ewangelii z bezpośrednim działaniem Ducha Świętego. Misję Ducha Świętego ujmujemy w kontekście szeroko rozumianej Nowej Ewangelizacji. Interpretując to zagadnienie jeszcze precyzyjniej, możemy mówić o autoewangelizacji, która dotyczy samych ewangelizatorów. To właśnie osoby świeckie i duchowne, otwierając się na doświadczenie Ducha Świętego, wyrażają zgodę na bycie narzędziami w Jego rękach. Misja Ducha Świętego w niniejszym artykule rozpatrywana jest wieloaspektowo tj. począwszy od Jego odziaływania na serce głosiciela Słowa Bożego, przez misję pouczania, wspierania i uzdrawiania go, aż po Jego wpływ na narody i ich kulturę. Tak rozumiana misja Ducha Świętego podkreśla Jego wolę zbawienia każdego człowieka. 
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2020, 56, 2; 39-50
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mistagogia egzystencjalna Karla Rahnera a przepowiadanie słowa Bożego
Existencial Mystagogy of Karl Rahner and Proclamation of the Word of God
Autorzy:
Hajduk, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035204.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
duszpasterstwo
mistagogia
przepowiadanie
doświadczenie
duchowość chrześcijańska
pastoral care
mystagogy
preaching
experience
Christian spirituality
Opis:
Kościół katolicki po Soborze Watykańskim II coraz więcej uwagi przywiązuje do mistagogii, do czego w znacznej mierze przyczynił się Karl Rahner. Wzywa on do jej praktykowania w duszpasterstwie ze względu na konieczność zmiany sposobu przekazu wiary, która będzie zanikać, jeśli ludzie nie zostaną wprowadzeni w bezpośrednie, osobiste doświadczenie Boga. Dlatego Kościół w swej działalności pastoralnej nie może się ograniczyć do wykładu doktryny chrześcijańskiej, lecz winien wskazywać ludziom drogi prowadzące do życia w zjednoczeniu z Bogiem i towarzyszyć im w osiąganiu pełni człowieczeństwa. Również głoszenie słowa Bożego ma mieć charakter mistagogiczny, czyli odsłaniać ślady obecności Boga w ludzkiej rzeczywistości, odpowiadać na najgłębsze potrzeby duchowe słuchaczy i wspierać ludzi w podejmowaniu decyzji o życiu w zjednoczeniu z Bogiem. Rahnerowska koncepcja mistagogii egzystencjalnej nie neguje potrzeby mistagogii liturgicznej, ale apeluje o jej ścisłe powiązanie z codzienną ludzką egzystencją.
After the Second Vatican Council, the Catholic Church pays more and more attention to mystagogy. Karl Rahner is a person who has contributed considerably to this. His appeal is to practice it in pastoral care, and a change in the method of transmitting the faith. It will disappear if people are not introduced into God's direct personal experience. Therefore, the Church, in her pastoral activity, can't limit herself to the exposition of Christian doctrine. She should show people the paths leading to life in union with God and accompany them in achieving the fullness of humanity. Also, the proclamation of the word of God is to be of a mystagogical character, that is, to reveal traces of God's presence in human reality, respond to the deepest spiritual needs of listeners and support people in making decisions about living in relationship with God. Rahner's concept of existential mystagogy doesn't negate the need for liturgical mystagogy but appeals for its close connection with everyday human existence.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 12; 39-52
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mówione Magisterium Kościoła - kaznodziejstwo Papieża Franciszka
Spoken magiterium of the Church - the Preaching of Pope Francis
Autorzy:
Kowalski, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1592031.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Pope Francis
homily
sermon
proclamation of God’s Word psychology of communication
papież Franciszek
homilia
kazanie
przepowiadanie słowa Bożego
psychologia komunikacji
Opis:
Autor tekstu, analizując homilie papieża Franciszka, poszukuje odpowiedzi na pytanie, co sprawia, że są one tak chętnie przyjmowane przez wiernych i szeroko komentowane przez dziennikarzy, zwłaszcza jeśli weźmie się pod uwagę, że Ojciec Święty często dokonuje krytyki przejmowanego przez Europejczyków stylu życia. Bazą do poszukiwań jest antropologiczne spojrzenie na przepowiadanie słowa Bożego (zachowując w pamięci teologiczny aspekt tej rzeczywistości), a szczególnie tzw. kwadrat komunikacyjny Friedmana Schluza von Thuna. Na jego podstawie badane są poszczególne wypowiedzi biskupa Rzymu, a sekret skuteczności oddziaływań papieskich przemówień – zdaniem autora – leży w spójności tego, co Franciszek przekazuje, oraz sposobu, w jaki to czyni. Autor zwraca uwagę nie tylko na treść homilii i katechez, ale przede wszystkim na to, co papież w nich mówi o sobie samym, jak traktuje słuchacza oraz w jaki sposób wzywa go do konkretnych działań. Konkludując, stwierdza, że Franciszek nie wypomina wiernym, kim nie są, ale pomaga im zrozumieć, kim stali się dzięki łasce Boga i kim mogą się stawać, kiedy pozwolą Bogu działać w swoim życiu.
The author of the text, by the analysis of Pope Francis’s homilies, seeks the answer for the question: what makes the homilies so willingly received by the faithful and widely discussed by journalists, especially, if you take into consideration that the Holy Father often criticizes the Europeans’ lifestyles. This search is based on the anthropological approach to the proclamation of God’s Word (keeping in mind the theological aspect of this reality), and especially, the so called communication square by Friedman Schluz von Thun. On this basis, particular statements of the Bishop of Rome are analyzed, and the secret of the effectiveness of Pope’s speeches – in the author’s opinion – is in the draws attention not only to the contents of the homilies and catechesis, but primarily to what the Pope says about himsef, how he treats his listeners, and how he calls for particular actions. The author concludes that Francis does not call the faithful out on who they are not, but he helps them understand who they became through God’s grace, and who they can become if they allow God act in their lives.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2018, 1; 179-196
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies