Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "przepowiadanie słowa Bożego" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-30 z 30
    Tytuł:
    Agenda-setting i spirala milczenia a przepowiadanie słowa Bożego
    Autorzy:
    Szczepaniak, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1016721.pdf
    Data publikacji:
    2014-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    massmedia
    teoria komunikacji
    opinia publiczna
    teoria ustalonego porządku dziennego
    przepowiadanie słowa Bożego
    Źródło:
    Teologia Praktyczna; 2014, 15; 81-93
    1642-6738
    Pojawia się w:
    Teologia Praktyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przepowiadanie słowa Bożego więźniom
    Preaching the Word of God to the Prisoners
    Autorzy:
    Płusa, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571804.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    przepowiadanie do więźniów
    doświadczenie symboliczne
    kerygmat
    ewangelizacja
    przepowiadanie misyjne
    preaching to the prisoners
    symbolic experience
    kerygma
    evangelisation
    missions preaching
    Opis:
    Przepowiadanie słowa Bożego w zakładach penitencjarnych to wejście na teren misyjny. Charakteryzuje się on nie tylko wysokim poziomem dechrystianizacji i ateizmu, ale również magicznego myślenia. Więźniowie poddani są  wielopłaszczyznowej presji: muszą się zmierzyć z osądem ludzkim, własnym poczuciem winy, jak również z podkulturą przestępczą. Wobec drastycznie ograniczonych możliwości zaspokojenia potrzeb społecznych i komunikacyjnych, pojawia się u więźniów postawa nieufności, pozorów radzenia sobie, skrywanego lęku. Głoszenie słowa Bożego w tym specyficznym kontekście stawia przed kaznodzieją wysokie wymagania. Musi być on zdolny do głoszenia ewangelizacyjnego, którego sercem jest kerygma. Jego nastawienie wobec osadzonych nie może być potępiające, gdyż jego główną misją jest zaproszenie słuchaczy do nawiązania osobistej relacji z Bogiem. Centralnym tematem przepowiadania w więzieniu jest Boże miłosierdzie, które odsłania prawdziwą twarz Boga. Język przepowiadania ma  być konkretny i prosty, który uczyni Go bliskim. Kaznodzieja powinien umieć budować w ramach przepowiadania doświadczenie symboliczne, które pozwoli odbiorcy odnowić więź ze źródłem życia, poczucie wolności i sensu, którym jest Bóg i Jego słowo.
    Preaching the Word of God in penitential institutions constitutes an entrance into a  missionary terrain. This milieu is  characterized with high degree of  dechristianization and atheism as  well as  magical thinking. The inmates are subject to multidimensional pressure: they must face human judgement, confront their own sense of guilt, and also the criminal subculture. In the light of drastically limited possibilities of satisfying both their social and communication needs, the prisoners develop the attitude of lack of confidence, semblance of coping with their lives, and hidden fears. Preaching  the word of  God in  this particular context imposes high demands upon the preacher. He must be capable of evangelic preaching with its heart located in kerygma. His attitude towards the inmates must be devoid of condemnation as his main mission is to invite the listeners to create a personal relationship with God. The central subject of preaching in prison should be the Divine mercy (Misericordia) which reveals the true face of God. The language used should be both concrete and simple, which is meant to make Him a close Person. Within the preaching the priest should be  able to  build a  symbolic experience, which shall enable the listeners to rebuild their bond with the source of life, and the sense of freedom and meaning being God and His Word himself.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2018, 22, 1(50); 27-45
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prezbiter jako podmiot odpowiedzialny za przepowiadanie słowa Bożego w świetle obowiązującego magisterium Kościoła
    Autorzy:
    Kantor, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950431.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Teologiczne
    Tematy:
    Przepowiadanie słowa Bożego
    homilia
    katecheza
    liturgia godzin
    duszpasterstwo biblijne
    Proclaiming God’s Word
    homily
    cathechesis
    Liturgy of the Hours
    biblical ministry
    Opis:
    Proclaiming God’s Word is one of the most important tasks of the Church. God’s Word is the gift to the whole Church. It is first of all the presbyters who take part in the forwarding of this Word. Proclamation of God’s Word is the duty and the right stemming from accepted by them sacrament of ordination. Magisterium of the Church, especially Apostolic exhortation Verbum Domini dealing with God’s Word in the life and mission of the Church, talks in several passages about issues connected with proclamation of this Word by presbyters. The papal document gives tips for the priests, relating to preaching sermons, praying with Liturgy of Hours, conducting services based on God’s Word and relating to the value of silence, celebratory proclamation of God’s Word in the church, biblical ministry, the place of God’s Word in religious instructions and priest’s life.
    Przepowiadanie słowa Bożego jest jednym z najważniejszych zadań spoczywających na Kościele. Słowo Boże jest darem dla całego Kościoła. W jego przekazie uczestniczą przede wszystkim prezbiterzy. Głoszenie słowa Bożego jest obowiązkiem i uprawnieniem wynikającym z przyjętego przez nich sakramentu święceń. Magisterium Kościoła, a zwłaszcza adhort. apost. Verbum Domini w kilku miejscach podjęła zagadnienie związane z przepowiadaniem tego słowa przez prezbiterów. Papieski dokument przedstawia wskazówki dla kapłanów dotyczące głoszenia homilii, modlitwy Liturgią godzin, przeprowadzania nabożeństw słowa Bożego, odnoszące się do wartości milczenia, uroczystego głoszenia słowa Bożego w świątyni, duszpasterstwa biblijnego, miejsca słowa Bożego w katechezie oraz w życiu kapłana.
    Źródło:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2012, 65, 4
    2391-8497
    0209-0872
    Pojawia się w:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mistagogia egzystencjalna Karla Rahnera a przepowiadanie słowa Bożego
    Existencial Mystagogy of Karl Rahner and Proclamation of the Word of God
    Autorzy:
    Hajduk, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035204.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    duszpasterstwo
    mistagogia
    przepowiadanie
    doświadczenie
    duchowość chrześcijańska
    pastoral care
    mystagogy
    preaching
    experience
    Christian spirituality
    Opis:
    Kościół katolicki po Soborze Watykańskim II coraz więcej uwagi przywiązuje do mistagogii, do czego w znacznej mierze przyczynił się Karl Rahner. Wzywa on do jej praktykowania w duszpasterstwie ze względu na konieczność zmiany sposobu przekazu wiary, która będzie zanikać, jeśli ludzie nie zostaną wprowadzeni w bezpośrednie, osobiste doświadczenie Boga. Dlatego Kościół w swej działalności pastoralnej nie może się ograniczyć do wykładu doktryny chrześcijańskiej, lecz winien wskazywać ludziom drogi prowadzące do życia w zjednoczeniu z Bogiem i towarzyszyć im w osiąganiu pełni człowieczeństwa. Również głoszenie słowa Bożego ma mieć charakter mistagogiczny, czyli odsłaniać ślady obecności Boga w ludzkiej rzeczywistości, odpowiadać na najgłębsze potrzeby duchowe słuchaczy i wspierać ludzi w podejmowaniu decyzji o życiu w zjednoczeniu z Bogiem. Rahnerowska koncepcja mistagogii egzystencjalnej nie neguje potrzeby mistagogii liturgicznej, ale apeluje o jej ścisłe powiązanie z codzienną ludzką egzystencją.
    After the Second Vatican Council, the Catholic Church pays more and more attention to mystagogy. Karl Rahner is a person who has contributed considerably to this. His appeal is to practice it in pastoral care, and a change in the method of transmitting the faith. It will disappear if people are not introduced into God's direct personal experience. Therefore, the Church, in her pastoral activity, can't limit herself to the exposition of Christian doctrine. She should show people the paths leading to life in union with God and accompany them in achieving the fullness of humanity. Also, the proclamation of the word of God is to be of a mystagogical character, that is, to reveal traces of God's presence in human reality, respond to the deepest spiritual needs of listeners and support people in making decisions about living in relationship with God. Rahner's concept of existential mystagogy doesn't negate the need for liturgical mystagogy but appeals for its close connection with everyday human existence.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 12; 39-52
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ teologii ludu na magisterium homiletyczne papieża Franciszka
    Influence of the Theology of the People on the Homiletic Magisterium of Pope Francis
    Autorzy:
    Hajduk, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2034976.pdf
    Data publikacji:
    2022-01-31
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    eklezjologia
    Kościół
    duszpasterstwo
    przepowiadanie słowa Bożego
    ewangelizacja
    ecclesiology
    Church
    pastoral
    preaching
    evangelization
    Opis:
    Po Soborze Watykańskim II w Argentynie pojawiła się teologia ludu, której zadaniem było pomóc Kościołowi w Ameryce Południowej dokonać odnowy duszpasterskiej z uwzględnieniem lokalnego kontekstu kulturowo-religijnego. Do tej koncepcji teologiczno-pastoralnej odwołuje się w swoim nauczaniu powszechnym papież Franciszek, dla którego podstawowym zadaniem Kościoła jest głoszenie Ewangelii. W wypełnianiu swojej misji Kościół musi sięgać do doświadczenia ludu i mieć na uwadze wszystkie jego potrzeby. Sam lud winien być postrzegany jako podmiot głoszenia słowa Bożego, gdyż nieustannie uczestniczy w dialogu z Bogiem, pozwala Mu kształtować swoje życie i przyczynia się do umocnienia wiary Kościoła. Papież Franciszek, który w swojej adhortacji Evangelii gaudium wiele uwagi poświęca kwestii przygotowania i wygłoszenia homilii, pokazuje jak życie i wiara ludu Bożego inspirują treść przepowiadania, wpływają na sposób podejścia homilisty do słuchaczy i pomagają mu przemawiać językiem bliskim i zrozumiałym dla adresatów posługi słowa.
    After the Second Vatican Council, the theology of the people appeared in Argentina. The task of the Argentinian theologians was to help the Church in Latin America to carry out a pastoral renewal taking into account the local cultural and religious context. Pope Francis, for whom the primary mission of the Church is to proclaim the Gospel, refers to this theological and pastoral concept in his universal teaching. In fulfilling her mission, the Church must refer to the experience of people and take into account all their needs. People themselves should be seen as the subjects of the proclamation of the word of God, because they constantly participate in dialogue with God, allow Him to shape their lives and contribute to strengthening the faith of the Church. Pope Francis, who devotes in his Exhortation Evangelii Gaudium a lot of attention to the issue of preparing and delivering the homily, shows how the life and faith of God’s people inspire the content of preaching, influence the homilist’s approach to the audience and help him speak in a language that is close and understandable to the addressees of the ministry of the word.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 1; 27-47
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dialog Pana ze swoim ludem. Przepowiadanie słowa Bożego i duszpasterstwo
    The Lord’s Dialogue with his People. Preaching the Word of God and Pastoral Care
    Autorzy:
    Cygański, Arkadiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29430776.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    dialog
    przepowiadanie
    duszpasterstwo
    synodalność
    dialogue
    preaching
    pastoral care
    synodality
    Opis:
    Artykuł omawia postulowany przez papieża Franciszka dialog w życiu i misji Kościoła. Przedstawia analizy wypowiedzi papieża Franciszka oraz jego poprzedników i dokumentów Soboru Watykańskiego II. Prezentuje papieskie rozumienie dialogu oraz jego  antropologiczne i teologiczne podstawy. Uzasadnia dialogiczny wymiar przepowiadania kościelnego i postuluje stosowanie w nim metod inkulturacji i akomodacji oraz wspólnotowego rozeznawania znaków czasów. Wskazuje, że dialog jest metodą duszpasterską, która pozwala urzeczywistniać soborową wizję Kościoła jako wspólnoty. Omawia zaproponowaną przez papieża Franciszka  synodalność jako styl życia Kościoła w dialogu wewnątrzkościelnym. Podkreśla potrzebę formacji do dialogu duchownych i świeckich oraz pogłębienie eklezjologii Soboru Watykańskiego II przez katechezę. Wyniki przeprowadzonych badań wskazują, że dialog jest właściwym narzędziem przeobrażenia misyjnego Kościoła, do którego wzywa papież Franciszek.
    This article discusses dialogue in the life and mission of the Church as postulated by Pope Francis. It presents an analysis of the statements of Pope Francis and his predecessors as well as documents of the Second Vatican Council. It presents the papal understanding of dialogue and its anthropological and theological foundations. It justifies the dialogical dimension of ecclesial preaching and advocates the use of inculturation and accommodation methods, as well as communal discernment of the signs of the times. It points out that dialogue is a pastoral method that makes it possible to implement the Conciliar vision of the Church as a community. It discusses the synodality proposed by Pope Francis as a style of life for the Church in intra-ecclesial dialogue. It emphasizes the need for formation of dialogue between clergy and laity and for deepening the ecclesiology of the Second Vatican Council through catechesis. The results of the study indicate that dialogue is an appropriate tool for the missionary transformation of the Church called for by Pope Francis.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2022, 26, 2; 181-202
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Słuchacz jako współtwórca homilii
    Autorzy:
    Kowalski, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2142925.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Preaching the Word of God
    homily
    sermon
    listener
    przepowiadanie słowa Bożego
    homilia
    kazanie
    słuchacz
    Opis:
    Tekst, odwołując się do nauk teologicznych oraz badań z zakresu komunikologii, uzasadnia tezę o konieczności traktowania słuchacza homilii nie jako biernego odbiorcy głoszonego w liturgii słowa Bożego, ale jako podmiotu, który ma tak duży wpływ na treść i sposób przepowiadania Ewangelii, że można go określić mianem współtwórcy kazania. Autor pracę nad homilią dzieli na trzy etapy: przygotowania tekstu, wygłoszenia słowa Bożego w kontekście liturgicznym oraz czasu po zakończeniu liturgii, potwierdzając, że na każdym z nich niezbędna jest współpraca kaznodziei z osobami, do których kieruje on swoje przesłanie. Za jednym razem obecność słuchaczy ma charakter wirtualny, innym razem – realny. Jakkolwiek zawsze jest to obecność na tyle ważna, że jej zlekceważenie wpłynie negatywnie na jakość przepowiadania słowa Bożego.
    The text, referring to theological sciences and studies on communicology, proves the thesis that a listener of the homily should be treated not as a passive recipient of the Word of God preached during the liturgy, but as an entity that has such a great impact on the content and manner of preaching the Gospel, that he can be described as a coauthor of the sermon. The author divides work on the homily into three stages: preparation of the text, preaching the Word of God in the liturgical context, and the time after the liturgy, confirming that at each of these stages it is necessary for the preacher to cooperate with the persons to whom he directs his preaching. Sometimes the presence of listeners is virtual, some other time – real. However, this presence is always so important that disregarding it will have a negative impact on the quality of preaching the Word of God.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2021, 25, 1; 79-97
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Homilia w dokumentach polskich synodów diecezjalnych (2000–2012)
    Homily in Documents of Polish Diocesan Synods (2000−2012)
    Autorzy:
    Szewczyk, Leszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037972.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    synod diecezjalny
    homilia
    przepowiadanie słowa Bożego
    Diocesan synod
    homily
    preaching the Word of God
    Opis:
    Celem niniejszego opracowania jest analiza dokumentów dziesięciu polskich synodów diecezjalnych z lat 2000-2012. Opracowanie omawia zagadnienie znaczenia synodów diecezjalnych dla dzieła głoszenia słowa Bożego. Kolejno omówione są kwestie związane ze znaczeniem synodu w życiu Kościoła lokalnego, wypowiedzi synodów diecezjalnych na temat roli przepowiadania słowa Bożego, próba określenia istoty homilii, a także elementów treściowych i formalnych przepowiadania homilijnego. Z analizy dokumentów synodalnych wynika, że w określaniu istoty homilii czerpią z nauczania Kościoła powszechnego. Dokumenty wskazują, iż treść przepowiadania powinna być chrystocentryczna i poruszać najistotniejsze problemy egzystencjalne słuchaczy. Większość analizowanych dokumentów zachęca głosicieli homilii do dostosowania elementów formalnych wypowiedzi do potrzeb i możliwości słuchaczy. Istotną luką jest brak odwołania do badań empirycznych dotyczących stanu przepowiadania słowa Bożego na terenie poszczególnych diecezji.
    The purpose of this paper is to analyse documents of ten Polish diocesan synods that took place between 2000–2012. The paper analyses a question of importance of diocesan synods for the work of preaching the Word of God. The issues discussed are importance of a synod in life of a local Church, statements of diocesan synods on the role of preaching the Word of God, an attempt to specify a role of a homily as well as content and formal elements of homiletic preaching. From analysis of diocesan documents one concludes that in defining the essence of a homily they draw from the teaching of the universal Church. The documents show that the content of preaching should be Christocentric and touch upon the most vital existential problems of listeners. Majority of the analysed documents encourages preachers of homilies to adjust the needs and capacities of listeners. A significant gap is lack of reference to preaching the Word of God in specific dioceses.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 12; 103-117
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przepowiadanie piekarskie świadectwem zaangażowania w rozwiązywanie problemów społecznych XXI wieku
    Preaching in Piekary as a testimony of commitment to solving the social issues of the 21st century
    Autorzy:
    Szewczyk, Leszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30145214.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Piekary Śląskie
    social issues
    preaching the word of God
    zagadnienia społeczne
    przepowiadanie słowa Bożego
    Opis:
    Piekary Śląskie najczęściej kojarzone są z sanktuarium Matki Bożej Piekarskiej – Matki Sprawiedliwości i Miłości Społecznej. Pielgrzymki stanowe mężczyzn i kobiet do Piekar Śląskich mają doniosłe pastoralne i kulturotwórcze znaczenie znacznie przekraczające granice Kościoła lokalnego. Podczas pielgrzymek bardzo mocno akcentowana jest tematyka społeczna. Przemówienia biskupa katowickiego oraz zaproszonych kaznodziejów nawiązują do aktualnych problemów społecznych i gospodarczych. Ich przesłanie stanowi przykład zaangażowania w rozwiązywanie problemów społecznych XXI wieku. Celem niniejszego opracowania jest odpowiedź na pytanie, w jaki sposób metropolici górnośląscy korzystają z prawa wydawania opinii „na temat wszystkiego, co dotyczy życia osób, ponieważ zadanie ewangelizacji pociąga za sobą i wymaga integralnej promocji każdego człowieka” (EG 182), jakie treści społeczne poruszają najczęściej. W celu odpowiedzi na to pytanie analizie poddanych zostanie jedenaście przemówień abpa Damiana Zimonia i dziewięć przemówień abpa Wiktora Skworca wygłoszonych podczas stanowych pielgrzymek mężczyzn i młodzieńców w latach 2001-2020.
    Piekary Śląskie is most often associated with the sanctuary of Our Lady of Piekary – Mother of Social Justice and Love. State pilgrimages of men and women to Piekary Śląskie have significant pastoral and cultural significance, meaningfully exceeding the boundaries of the local Church. During the pilgrimages, social issues are strongly emphasized. Speeches by the bishop of Katowice and invited preachers refer to current social and economic issues. Their message is a testimony of commitment to solving the social problems of the 21st century. The aim of this study is to answer the question of how Upper Silesian metropolitan bishops exercise their ‘right to offer opinions on all that affects people’s lives, since the task of evangelization implies and demands the integral promotion of each human being’ (EG 182), and which social issues are discussed the most often. In order to answer this question, we will analyze 11 speeches by Archbishop Damian Zimoń and 9 speeches by Archbishop Wiktor Skworc delivered during state pilgrimages of men and youths in the years 2001-2020.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2022, 42; 151-168
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Delimitacja w posłudze słowa Bożego
    Delimitation in the Preaching
    Autorzy:
    Klementowicz, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036155.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    przepowiadanie słowa Bożego
    dookreślenie semantyczne
    delimitacja kerygmatyczna
    delimitacja narracyjna
    preaching
    semantic clarification
    kerygmatic delimitation
    narrative delimitation
    Opis:
    Komunikowanie znaczeń w różnych rodzajach tekstów powinno być związane z wyraźnym wyznaczeniem ich granicy, czyli delimitacją. Niniejszy artykuł omawia zagadnienie delimitacji w przepowiadaniu słowa Bożego. W opracowaniu punktem odniesienia jest semantyczne znaczenie komunikowanych treści, które może pozwolić na określenie granicy formułowanych wypowiedzi. W oparciu o to wyróżnione zostały trzy sposoby delimitacji znaczeń. Po pierwsze w wymiarze dookreślenia semantycznego głoszonych treści. Po drugie omówiona została delimitacja kerygmatyczna. Jako ostatnia została wyróżniona tzw. delimitacja narracyjna.
    This article considers the use of delimitation in preaching the Word of God. When expressing the meanings of different types of texts it is important to indicate the beginning and end of each individual text, that is delimitation. The point of reference in the article is the semantic meaning of the content to be communicated which determines the extent of the formulated statements. Three styles of delimitation are highlighted in the text: the semantic specification of the proclaimed content; a description of kerygmatic delimitation and narrative delimitation.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 12; 89-99
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ks. Jan Berthier MS – wzór kaznodziei francuskiego drugiej połowy XIX wieku
    Jean Berthier MS as the Model of a French Preacher in the Second Half of the 19th Century
    Autorzy:
    Popowski, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2038121.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    kaznodziejstwo
    przepowiadanie słowa Bożego
    przepowiadanie homiletyczne
    kazanie
    Jan Berthier MS
    preaching the word of God
    homiletic preaching
    preaching
    sermon
    Opis:
    Sobór Watykański II zwrócił uwagę na ważność przepowiadania słowa Bożego podczas liturgii. Rozpoczęto poszukiwanie wzorców kazań, które spełniałyby wszystkie cechy dobrego przepowiadania homiletycznego. Jednym z takich przykładów są kazania ks. Jana Berthiera MS. Urodzony pod koniec pierwszej połowy XIX wieku Francuz, był dla ówczesnego kleru wzorem doskonałego misjonarza ludowego, rekolekcjonisty, kaznodziei. Źródłem jego przepowiadania było Pismo Święte i nauczanie Ojców Kościoła oraz pisarzy chrzescijańskich, podparte przykładami z życiorysów świętych. Wzorował się na wielkich mówcach, ale nie przywiązywał wielkiej wagi do zasad retoryki i piękna języka. W swoich kazaniach poruszał przede wszystkim tematy związane z moralnością życia. Stale nawoływał do nawrócenia, przypominając o życiu wiecznym. Jego kazania były proste i łatwe do zrozumienia nawet dla niewykształconych słuchaczy. Swoje kazania doprowadzał do perfekcji zarówno na płaszczyźnie intelektualnej, jak i duchowej.
    The Second Vatican Council drew attention to the importance of proclaiming the Word of God during liturgy. A search for models for sermons started, which would have all properties of a good homiletic sermon. An example of such a sermon were those delivered by Father Jean Berthier MS. A Frenchman born around the mid-19th century, he was a model of a folk missionary for the clergy of that time and a model of retreat preacher. His inspiration lay in the Holy Bible and the teaching of the Church Fathers supported by examples taken from the lives of saints. He drew upon great orators but he did not attach much importance to the principles of rhetoric and decorous language. In his sermons he raised mainly subjects connected with morality. He called upon people to mend their ways, reminding them about eternal life. His sermons were simple and easy to understand, even for uneducated listeners. He brought his sermons to perfection, both intellectually and spiritually.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 8; 141-156
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ślady Boga w stworzonym świecie. Teologia natury a nauczanie Kościoła i przepowiadanie na tematy ekologiczne
    Traces of God in the Created World. Theology of Nature and Church Teaching and Preaching on Ecological Issues
    Autorzy:
    Biniek, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035216.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    natura
    stworzenie
    uniwersalne objawienie
    ekologia
    ochrona przyrody
    przepowiadanie słowa Bożego
    nature
    creation
    universal revelation
    ecology
    conservation of nature
    preaching
    Opis:
    Encyklika papieża Franciszka Laudato si' pokazuje, jak duże znaczenie dla Kościoła naszych czasów mają tematy ekologiczne. Nie powinno ich zabraknąć również w przepowiadaniu słowa Bożego. Niniejszy artykuł stanowi próbę odpowiedzi na to wyzwanie w oparciu o teologię natury, polegającą na poszukiwaniu śladów Boga w świecie. Jej punktem wyjścia jest teologiczne pojęcie natury jako stworzenia oraz idea uniwersalnego objawienia się Boga w stworzonym świecie. Po omówieniu głównych założeń teologii natury przedstawione zostały etyczne konsekwencje takiego ujęcia (ochrona przyrody jako obowiązek religijny wynikający z wiary w Boga jako Stworzyciela świata) oraz wskazówki dotyczące możliwości wykorzystania impulsów wypływających z teologii natury w kościelnym przepowiadaniu.
    The encyclical Laudato si' by pope Francis shows the importance of ecological themes for the Church of our time. They shouldn't be lacking in the proclamation of the Word of God. This article is an attempt to respond to this challenge based on the theology of nature, which consists in searching for traces of God in the world. Its starting point is the theological concept of the nature as the creature and the idea of the universal revelation of God in the created world. After discussing the main premises of the theology of nature, ethical consequences of this conception (conservation of nature as a religious obligation resulting from the faith in God as the creator of the world) and hints concerning the possibilities of using the impulses arising from the theology of nature in ecclesiastical preaching were presented.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 12; 5-18
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wybrane formy przepowiadania słowa Bożego w parafii (kan. 770 KPK)
    Autorzy:
    Adamczyk, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/669595.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    homily
    preaching the word of God
    thematic sermon
    lectures
    teaching catechism
    homilia
    przepowiadanie słowa Bożego
    kazanie tematyczne
    konferencja
    nauki katechizmowe
    Opis:
    This article aims to show the other (different from the mission or parish retreats) forms of preaching of the word of God adapted to the local needs, which should be organised by the parish priests in accordance with the decision of the diocesan Bishop.The first part of the article shows various forms of preaching of the word of God in the parish.The second part points out the sources and content of “other forms of preaching” of the word of God. The third part examines important types of “other forms of preaching” in the parish.
    Celem artykułu jest ukazanie innych (różnych od misji czy rekolekcji parafialnych) form przepowiadania słowa Bożego, dostosowanych do miejscowych potrzeb, które proboszczowie winni organizować zgodnie z zarządzeniem biskupa diecezjalnego.W jego pierwszej części przedstawiono różne formy przepowiadania słowa Bożego w parafii.W drugiej części wskazano na źródła i treść „innych form przepowiadania” słowa Bożego, natomiast część trzecia została poświęcona ważniejszym rodzajom „innych form przepowiadania” parafialnego.
    Źródło:
    Analecta Cracoviensia; 2018, 50
    2391-6842
    0209-0864
    Pojawia się w:
    Analecta Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mówione Magisterium Kościoła - kaznodziejstwo Papieża Franciszka
    Spoken magiterium of the Church - the Preaching of Pope Francis
    Autorzy:
    Kowalski, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1592031.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Pope Francis
    homily
    sermon
    proclamation of God’s Word psychology of communication
    papież Franciszek
    homilia
    kazanie
    przepowiadanie słowa Bożego
    psychologia komunikacji
    Opis:
    Autor tekstu, analizując homilie papieża Franciszka, poszukuje odpowiedzi na pytanie, co sprawia, że są one tak chętnie przyjmowane przez wiernych i szeroko komentowane przez dziennikarzy, zwłaszcza jeśli weźmie się pod uwagę, że Ojciec Święty często dokonuje krytyki przejmowanego przez Europejczyków stylu życia. Bazą do poszukiwań jest antropologiczne spojrzenie na przepowiadanie słowa Bożego (zachowując w pamięci teologiczny aspekt tej rzeczywistości), a szczególnie tzw. kwadrat komunikacyjny Friedmana Schluza von Thuna. Na jego podstawie badane są poszczególne wypowiedzi biskupa Rzymu, a sekret skuteczności oddziaływań papieskich przemówień – zdaniem autora – leży w spójności tego, co Franciszek przekazuje, oraz sposobu, w jaki to czyni. Autor zwraca uwagę nie tylko na treść homilii i katechez, ale przede wszystkim na to, co papież w nich mówi o sobie samym, jak traktuje słuchacza oraz w jaki sposób wzywa go do konkretnych działań. Konkludując, stwierdza, że Franciszek nie wypomina wiernym, kim nie są, ale pomaga im zrozumieć, kim stali się dzięki łasce Boga i kim mogą się stawać, kiedy pozwolą Bogu działać w swoim życiu.
    The author of the text, by the analysis of Pope Francis’s homilies, seeks the answer for the question: what makes the homilies so willingly received by the faithful and widely discussed by journalists, especially, if you take into consideration that the Holy Father often criticizes the Europeans’ lifestyles. This search is based on the anthropological approach to the proclamation of God’s Word (keeping in mind the theological aspect of this reality), and especially, the so called communication square by Friedman Schluz von Thun. On this basis, particular statements of the Bishop of Rome are analyzed, and the secret of the effectiveness of Pope’s speeches – in the author’s opinion – is in the draws attention not only to the contents of the homilies and catechesis, but primarily to what the Pope says about himsef, how he treats his listeners, and how he calls for particular actions. The author concludes that Francis does not call the faithful out on who they are not, but he helps them understand who they became through God’s grace, and who they can become if they allow God act in their lives.
    Źródło:
    Colloquia Theologica Ottoniana; 2018, 1; 179-196
    1731-0555
    2353-2998
    Pojawia się w:
    Colloquia Theologica Ottoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Serca zostały wypróbowane”. Wpływ pandemii COVID-19 na przepowiadanie słowa Bożego — inspiracje papieża Franciszka
    “Hearts Have Been Put to the Test”. The Impact of the COVID-19 Pandemic on the Preaching of the Word of God — the Inspiration of Pope Francis
    Autorzy:
    Szewczyk, Leszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29430788.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    słowo Boże
    przepowiadanie
    papież Franciszek
    COVID-19
    the word of God
    preaching
    Pope Francis
    Opis:
    Skuteczne głoszenie słowa Bożego wymaga dostrzegania okoliczności życia drugiego człowieka oraz systematycznego dążenia do zrozumienia świata. Do okoliczności, które zdominowały nauczanie papieża Franciszka należy pandemia COVID-19. Celem niniejszego opracowania jest odpowiedź na pytanie o inspiracje płynące z nauczania papieża Franciszka w czasie pandemii dla współczesnego kaznodziejstwa. Analiza tego papieskiego nauczania w czasie ostatniego roku (marzec 2020–marzec 2021) pozwala  odpowiedzieć najpierw na pytanie o znaczenie pandemii COVID-19 w życiu papieża, Kościoła i świata. W dalszej kolejności, zgodnie z najprostszym modelem komunikowania się, zostało omówione nauczanie Franciszka dotyczące głosicieli słowa Bożego, słuchaczy, elementów treściowych i formalnych przepowiadania w czasie pandemii.
    Effective preaching of the word of God requires an appreciation of the circumstances of one another’s lives and a systematic effort to understand the world. Among the circumstances that have dominated Pope Francis’ teaching is the COVID-19 pandemic. The  purpose of this paper is to answer the question as to how Pope Francis’ teaching during the pandemic has inspired contemporary preaching. An analysis of Pope Francis’ teaching during the last year (March 2020–March 2021) allows us first to answer the question of the significance of the COVID-19 pandemic in the life of the Pope, the Church, and the world. Then, according to the simplest model of communication, the following are discussed; Francis’ teaching regarding the preachers of the word of God, the hearers of the word, and the content and formal elements of preaching during the pandemic.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2022, 26, 2; 53-75
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Posługa nauczania w uchwałach II Synodu Katowickiego
    Autorzy:
    Dyduch, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/669734.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    the Second Synod of Katowice
    preaching
    catechesis
    missionary activity
    ecumenism
    means of social communication
    II Synod Katowicki
    przepowiadanie Słowa Bożego
    katechizacja
    działalność misyjna
    ekumenizm
    społeczne środki przekazu
    Opis:
    The Diocese of Katowice, in existence since 1925, elevated to the dignity of the archdiocese in 1992, just before its jubilee, on November 20, 2016, gave the People of God of the Katowice Church the gift of the synodal declarations. The declarations in question deepen the understanding of the Second Vatican Council and animate the faith, love, and hope of the Church of Katowice. The paper presents the norms about the teaching of the Church and considers them a useful tool for achieving the goal in question.
    Istniejąca od 1925 r. diecezja katowicka, podniesiona w 1992 r. do godności archidiecezji, w przededniu jubileuszu swojego istnienia, dnia 20 listopada 2016 r. przekazała ludowi bożemu Kościoła katowickiego dar w postaci uchwał II Synodu Archidiecezji Katowickiej. Ma on pogłębić nauczanie Soboru Watykańskiego II i ożywić wiarę, nadzieję i miłość wiernych tego Kościoła partykularnego. Ukazane w niniejszym artykule normy dotyczące posługi nauczania w Kościele katowickim jawią się jako narzędzia mogące pomóc w realizowaniu tego celu.
    Źródło:
    Analecta Cracoviensia; 2017, 49
    2391-6842
    0209-0864
    Pojawia się w:
    Analecta Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wymowa teologiczna obrzędów sakramentu święceń w przepowiadaniu słowa Bożego
    Theological Meaning of Ceremonies of the Sacrament of Holy Orders in Preaching the Word of God
    Autorzy:
    Pintal, Leszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040665.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    biskup
    prezbiter
    diakon
    liturgia
    przepowiadanie
    homilia
    bishop
    presbyter
    deacon
    liturgy
    preaching
    homily
    Opis:
    Przepowiadanie słowa Bożego należy do priorytetów posługi kapłańskiej. Szczególną formą głoszenia prawd Bożych jest homilia, integralnie związana ze sprawowaną liturgią. Aby przepowiadanie przynosiło należyte owoce i pożytek dla słuchaczy należy sięgnąć po wszyst-kie możliwe sposoby jego uatrakcyjnienia. Obrzędy związane z sakramentem święceń mogą w zdecydowany sposób przyczynić się do pokrzepiającego spotkania ze słowem, które staje się źródłem odnowy i wzrastania wierze.
    Preaching the word of God belongs to priorities of the priestly service. A homily, integrally bound with exercised liturgy, is a special form of delivering God’s truths. So that preaching brings adequate fruits and the benefit for listeners one should use all available ways of enhancing it. The ceremonies connected with the sacrament of Holy Orders can, in the specific way, contribute to the fortifying meeting with the word which is happening with source of restoration and growing for faith.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 12; 137-148
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Znaczenie przepowiadania słowa Bożego w liturgii dla budowania wiary katechizowanych
    The Importance of Preaching the Word of God in the Liturgy for the Building of the Faith of Catechized People
    Autorzy:
    Sławiński, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/954122.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    przepowiadanie
    słowo Boże
    homilia
    katecheza
    preaching
    word of God
    homily
    catechesis
    Opis:
    Artykuł wyjaśnia znaczenie terminów: przepowiadanie słowa Bożego, homilia i katecheza. Omawia znaczenie homilii jako przepowiadania słowa Bożego w liturgii dla budowania wiary katechizowanych. Ponadto wykazuje kompatybilność homilii i katechezy oraz ich wspólny cel, jakim jest ożywianie i pogłębianie wiary katechizowanych. Przepowiadanie liturgiczne jest przedstawione jako stały pokarm dla uczestników katechezy i wszystkich wierzących.
    The article explains the meaning of these terms: preaching the word of God, homily and catechesis. It discusses the importance of the homily as the preaching of the word of God in the liturgy for the building of faith of catechized people. In addition, it demonstrates the compatibility of homilies and catechesis and their common goal of nourishing and deepening the faith of catechized people. The article concludes with the liturgical proclamation of the word of God presented as constant food for all the faithful participating in the liturgy.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2017, 21, 2(47); 79-101
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Liturgia jako przestrzeń przepowiadania słowa Bożego
    Liturgy as a Sphere of Sharing God’s Word
    Autorzy:
    Zinka, Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/559507.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    Homilia
    kerygmat
    liturgia
    świadectwo
    przepowiadanie
    kerygma
    sermons
    liturgy
    Opis:
    Pomimo tego, iż wartość i znaczenie słowa mocno osłabły, to przepowiadanie słowa Bożego, które jest nieustannym głoszeniem kerygmatu, pozostaje nadal sprawą bardzo aktualną i potrzebną. Jak mówi św. Paweł „wiara rodzi się z tego, co się słyszy, a tym, co się słyszy jest słowo Chrystusa” (Rz 10, 17). W artykule wskazano na to, że obowiązek głoszenia słowa Bożego spoczywa na wszystkich chrześcijanach. Szczególną rolę w tym odgrywają biskupi i kapłani, którzy są pierwszymi i uprzywilejowanymi podmiotami do przepowiadania słowa Bożego. Wyraźnym miejscem do głoszenia kerygmatu jest liturgia, a wyjątkową pozycję zajmuje w niej homilia, która najczęściej jest związana z Eucharystią. Nie należy pomijać faktu, iż głoszenie słowa Bożego jest mocno związane ze świadectwem życia. Podejmowane przez człowieka decyzje i jego zachowania są najbardziej skutecznym głoszeniem Ewangelii. W artykule dokonano usystematyzowania treści dotyczących przepowiadania słowa Bożego. Przedstawiono konkretne wnioski wskazując na celebrację liturgiczną, jako najbardziej powszechne i dostępne dla wszystkich miejsce głoszenia i słuchania Dobrej Nowiny. Celem artykułu było pokazanie wartości słowa Bożego, a także wpływu świadectwa życia mówiącego na jego „skuteczność”. Zwrócono również uwagę na pierwszorzędną rolę kerygmatu w głoszeniu Ewangelii.
    The research paper presents the most important views on the issue of sharing God’s word. It is stated that the liturgy is the most common and available sphere for both preaching and receiving the Gospel. The aim of the paper was to show the value of the God’s wisdom and the influence of the priest’s testimony on its effectiveness. The kerygma is said to be the core of sharing the Gospel.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2016, 38; 215-226
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przepowiadanie jako charyzmat. Chrzest w Duchu Świętym a głoszenie słowa Bożego
    Preaching as a Charisma. The Baptism in the Holy Spirit and the Proclamation of the Word of God
    Autorzy:
    Płusa, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571342.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    głoszenie słowa Bożego
    przepowiadanie charyzmatyczne
    przepowiadanie prorockie
    duchowość kaznodziei
    charyzmat nauczania
    proclamation of the word of God
    charismatic preaching
    prophetic preaching
    preacher spirituality
    teaching charism
    Opis:
    Soborowa i posoborowa odnowa Kościoła ukazała, że w jego sercu wielkie znaczenie mają liczne dary charyzmatyczne. Wydarzenie pentekostalne w Duquesne (USA) w 1967 roku i związane z nim powstanie Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej, zdynamizowało ruchy ewangelizacyjne w Kościele zakorzenione w doświadczeniu chrztu w Duchu Świętym. Ma ono do dziś wpływ na rozwój i recepcję posługi słowa Bożego w Kościele. Chrzest w Duchu Świętym mocno formuje profil duchowy kaznodziei, a co za tym idzie oddziałuje na jego duchowość. Duch Święty udziela też licznych charyzmatów słowa, np. proroctwa i nauczania, udziela kaznodziei nadprzyrodzonej mocy głoszenia, co ma niebagatelne znaczenie dla całokształtu przepowiadania słowa Bożego. Na pierwsze miejsce wysuwa się głoszenie kerygmatu i osobiste świadectwo kaznodziei.
    The Second Vatican Conciliar and Postonciliar renewal of the Church demonstrated that, in its heart, many charismatic gifts are of great importance. The Pentecostal event in Duquesne (USA) in 1967 and the related establishment of the Catholic Charismatic Renewal, made the evangelizing movements rooted in the experience of baptism in the Holy Spirit in the Church more dynamic. Until today it has an impact on the development and reception of the ministry of the word of God in the Church. Baptism in the Holy Spirit strongly forms the spiritual profile of the preacher, and thus affects his spirituality. The Holy Spirit also gives many charisms of the word, such as prophecy and teaching, gives the preacher the supernatural power of preaching, which is of great importance for the whole preaching of the word of God. The preaching of the kerygma and the personal testimony of the preacher come to the first place.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2019, 23, 3(57); 71-86
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Głoszenie słowa Bożego z wykorzystaniem form teatralnych
    Preaching the Good News by Means of Theatrical Forms
    Autorzy:
    Kalbarczyk, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571756.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    teatr
    przepowiadanie
    liturgia
    theatre
    preaching
    liturgy
    Opis:
    W kościelnej posłudze słowa ważne miejsce zajmuje teatr, który już dawno na trwałe wpisał się w przestrzeń wiary, tworząc własne formy, określane mianem teatru religijnego, sakralnego, chrześcijańskiego czy liturgicznego. Szczególnie dzisiaj, w naszej „wizualnej” rzeczywistości, powszechnie docenia się jego ewangelizacyjną funkcję, wskazując przede wszystkim na jego obrazowy język. Ludzie zawsze potrzebowali słowa ożywionego obrazem, świadczy o tym niezwykle barwny język Pisma Świętego. Słowo i obraz, które są w teatrze nośnikami treści, aktywizują słuchacza-widza, pobudzają do wysiłku intelektualnego, osobistego zaangażowania, refleksji nad słowem Bożym i jego rolą w życiu człowieka, uczą słuchać i pomagają usłyszeć głos Boga, ale też i drugiego człowieka. Stąd teatr jako medium prawdy ewangelijnej może być narzędziem doskonalenia człowieka, przekonuje go o prymacie wartości duchowych, uwrażliwia na prawdę, uczy obiektywności, kreatywności, odpowiedzialności za słowo, odróżniania prawdy od fałszu i dobra od zła. O ile posługiwanie się formami teatralnymi w głoszeniu słowa Bożego poza liturgią nie budzi żadnych istotnych zastrzeżeń, o tyle wprowadzanie ich w przestrzeń liturgiczną rodzi pytania, a nawet kontrowersje. Dlatego posiłkowanie się nimi w ramach liturgicznego przepowiadania wymaga przestrzegania przepisów liturgicznych i sformułowania jasnych zasad ich stosowania. Nade wszystko zaś trzeba pamiętać, że liturgia nie jest teatrem, lecz spotkaniem Boga z Jego ludem.
    Theatre has played an important role in the preaching of the Church since the time it entered into the space of faith a long time ago, creating its own forms called the religious, sacral, catholic or liturgical theatre. Especially today, in the times of visual reality, the evangelical function of theatre has been widely appreciated, mainly due to the language of images it utilizes. There has always been high demand for words animated by images and the Holy Scriptures provide readers with them in abundance. Word and image, as content carriers, activate the listener/ spectator, encourage him/ her to take an intellectual effort, engage personally, reflect on God’s words and their impact on an individual’s everyday life, teaching listening and helping hear not only the voice of God, but also of another human being. Hence, theatre as a medium of the evangelical truth can be an instrument used to improve an individual, rendering him/ her convinced about the primacy of spiritual values, sensitizing him/ her toward the truth, teaching maintaining objectivity, taking responsibility for the word and differentiating between true/false and right/wrong. Whereas resorting to the theatrical forms in preaching the Good News beyond the liturgy raises no objections, implementing them into it directly is considered questionable and even controversial. For this reason, whenever elements of theatre are utilized in liturgical celebrations, the liturgical norms have to be observed precisely so that to avoid any abuses, and primarily one has to remember that the Eucharist is not a theatre, but God’s meeting with His people.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2018, 22, 2(51); 5-18
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Humor i jego funkcje w przepowiadaniu słowa Bożego
    Humor and its Functions in Preaching the Word of God
    Autorzy:
    Sławiński, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037974.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    humor
    przepowiadanie
    kazanie
    homilia
    preaching
    sermon
    homily
    Opis:
    Humor pełni wiele pożytecznych funkcji w życiu człowieka i społeczności ludzkich. Jego wartość znana jest wśród specjalistów od PR (public relations), retoryki i komunikacji międzyludzkiej. Świadomość wielu pożytecznych funkcji uzasadnia możliwość stosowania go w przepowiadaniu słowa Bożego. Humor taki musi spełniać odpowiednie wymagania, których zachowanie jest warunkiem sine qua non do zastosowania go w kościelnej posłudze słowa.
    Humor has many useful functions in the one's personal life and in the human society. Its value are known and treasured by the specialists in public relations, rhetoric and communication. Awareness of the many useful features of humor justify and support the possibility of using it in the preaching of the word of God. The use of humor in preaching requires some important conditions, which have to be respected if humor should be used in the Church's ministry of the word.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 12; 119-129
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Słuchanie – niezbędny komponent ewangelizacji
    Listening as an Indispensable Component in Evangelization
    Autorzy:
    Sławiński, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/554222.pdf
    Data publikacji:
    2019-06-28
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
    Tematy:
    ewangelizacja
    przepowiadanie
    słuchacz słowa Bożego
    evangelization
    preaching
    listener of the word of God word
    Opis:
    Artykuł podejmuje problem znaczenia słuchania jako istotnego komponentu ewangelizacji. Nie wystarczy bowiem mówić o kościelnym przepowiadaniu z perspektywy przekazu Ewangelii i z podkreśleniem roli jej głosicieli. Niezbędna jest także refleksja nad słuchaniem i przyjęciem słowa Bożego jako niezbędnym dopełnieniem procesu ewangelizacji. W związku z tym najpierw na podstawie Evangelii nuntiandi Pawła VI opisana została sama ewangelizacja. Następnie omówiona została konieczność słuchania Boga i ludzi przez głosiciela Ewangelii. Mocno wyartykułowana została przy tym prawda o wyjątkowości słowa Bożego i prymacie Boga w ludzkim życiu oraz przepowiadaniu. Potem, przez nawiązanie do myśli Umberto Eco i Pawła VI, proces ewangelizacji został przedstawiony jako dzieło otwarte, które jest interpretowane przez adresata. To on dopełnia dzieła ewangelizacji, kiedy Ewangelię przyjmuje i podporządkowuje jej swoje życie. Zakończeniem refleksji jest wskazanie, za św. Augustynem, na Maryję jako wzór słuchaczki słowa Bożego i ewangelizatorki.
    The article discusses the problem of the importance of listening as an essential component of evangelization. It is not enough to talk about preaching realized by the Church from the perspective of the Gospel’s delivery with the only emphasize on the role of its preachers. It is also necessary to reflect on listening to and accepting the word of God as a necessary complement to the process of evangelization. Therefore, at the beginning the evangelization itself was described on the basis of Evangelii nuntiandi by Paul VI. Next, the need to listen to God and to people by the preacher of the Gospel was discussed. On this occasion the truth about the uniqueness of God’s word and the primacy of God in human life and preaching was clearly articulated. Then, referring to the thoughts of Umberto Eco and Paul VI, the process of evangelization was presented as an open work, which is interpreted by the addressee. It is the auditor of the Gospel, who completes the works of evangelization when he or she accepts the Gospel and subordinates it to his or her life. The final reflection is dedicated to the indication of Mary from Nazareth as the model of the hearer of the word of God and of the evangelizer.
    Źródło:
    Sympozjum; 2019, 1(36); 83-97
    2543-5442
    Pojawia się w:
    Sympozjum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Roman Bartnicki, Dzieje głoszenia Słowa Bożego. Jezus i najstarszy Kościół (Kraków: Petrus 2015)
    Autorzy:
    Kubiś, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1621585.pdf
    Data publikacji:
    2016-07-26
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    ewangelizacja
    Słowo Boże
    kerygmat
    Dzieje Apostolskie
    Jezus
    ewangelizator
    głosiciel
    głoszenie
    przepowiadanie
    Królestwo Boże
    Opis:
    Recenzja książki: Ks. Roman Bartnicki, Dzieje głoszenia Słowa Bożego. Jezus i najstarszy Kościół (Kraków: Petrus 2015). Ss. 362. PLN 49.00. ISN 978-83-7720-309-5
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2016, 29; 357-364
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Benignitas pastoralis in the Proclamation of the Word of God
    Benignitas pastoralis w proklamacji słowa Bożego
    Autorzy:
    Hajduk, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037071.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    przepowiadanie
    homilia
    kaznodziejstwo
    duszpasterstwo
    łagodność
    preaching
    homily
    proclamation
    pastoral care
    gentleness
    Opis:
    Papież Franciszek zwraca się do całego Kościoła z apelem o nawrócenie duszpasterskie, polegające na głoszeniu Ewangelii wszystkim ludziom spragnionym dobroci i czułości Zbawiciela. W nauczaniu Biskupa Rzymu ważną rolę odgrywa benignitas pastoralis, czyli duch miłosierdzia i łagodności towarzyszący duszpasterskiej trosce o grzeszników – ludzi słabych, cierpiących i zrozpaczonych. Łagodność duszpasterska winna również nadawać kształt posłudze słowa, która niezmiennie odgrywa istotną rolę w zbawczym posłannictwie Kościoła. Ponieważ benignitas pastoralis najpełniej wyraża się we wcieleniu Syna Bożego, Jezusa Chrystusa i Jego ziemskiej działalności, dlatego zadaniem głosicieli słowa Bożego jest kontynuować misję Zbawiciela, ukazując ludziom łagodne i miłosierne oblicze Boga, pochylając się z troską nad ludzką słabością i głosząc orędzie zbawienia w języku prostym i zrozumiałym dla ludzi. Obecność benignitas pastoralis w przepowiadaniu stwarza możliwość dotarcia z Ewangelią do słuchaczy, którzy odkrywają prawdziwe oblicze łaskawego i miłosiernego Boga oraz odnajdują w słowie Bożym źródło siły potrzebnej im do wzrostu duchowego. Tak pełniona posługa słowa sprzeciwia się pelagianizmowi, rygoryzmowi i permisywizmowi, gdyż wskazuje na „pierwszeństwo” miłowania ze strony Boga, który w ten sposób uzdalnia człowieka do osiągania świętości zgodnie z ideałem Ewangelii.
    Pope Francis addresses to the whole Church the appeal for pastoral conversion, involving the proclamation of the Gospel to all people yearning for the kindness and sensitivity of the Saviour. In the teaching of the Bishop of Rome, benignitas pastoralis plays an important role as a spirit of mercy and gentleness accompanying pastoral concern for sinners – the weak, the suffering and despairing. Pastoral gentleness should also shape the ministry of the word which continued to play a significant function in the saving mission of the Church. Because benignitas pastoralis was most fully expressed in the Incarnation of the Son of God, Jesus Christ and His earthly activity, it is why the task of preachers of the word of God is to prolong the mission of the Saviour, showing people the gentle and merciful face of God, bending solicitously over human weakness and proclaiming the message of salvation in a simple and comprehensible language. The presence of benignitas pastoralis in preaching makes it possible to reach the audience with the Gospel, discovering the true face of a merciful God, and find in His word a source of strength needed for their spiritual growth. So executed, the ministry of the word is opposed to Pelagianism, rigorism and permissiveness, because it points to the “primacy” of God's love which thus enables man to achieve the ideal of holiness according to the ideal of the Gospel.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 12; 47-61
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Reclaiming Biblical Relevance in Preaching. The Necessary and Sufficient Conditions of Biblical Relevance in Preaching
    Przywracanie relewancji biblijnej w przepowiadaniu. Warunki konieczne i wystarczające relewancji biblijnej w głoszeniu słowa Bożego
    Autorzy:
    Bekesza, Lech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036144.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    biblijna relewancja
    przepowiadanie
    treść
    forma
    intelekt
    wola
    biblical relevance
    preaching
    content
    form
    intellect
    will
    Opis:
    Pożądanym rezultatem komunikacji biblijnej jest aplikacja – proces, w którym słuchacz odnosi do swojego życia prawdę zawartą w słowie Bożym. Wskutek tego celem komunikacji biblijnej jest relewancja – proces odnoszenia prawdy Bożego słowa do słuchacza. W sercu tego równania komunikacji biblijnej znajduje się pytanie o warunki konieczne i wystarczające, które musi spełniać kazanie, aby być uznanym za relewantne biblijnie. Artykuł ten analizuje materię i formę komunikacji biblijnej starając się określić ich relację do świadomości słuchacza (rozumu, uczuć i woli). Stwierdza się w nim, że obiektywna podstawa relewancji biblijnej zawarta jest w treści biblijnej zawsze nakierowanej na wolę słuchacza oraz w formie biblijnej ujmującej treść w pewne ramy na potrzeby rozumu słuchacza. Kazanie jest relewantne biblijnie w takim zakresie, w jakim powyższe relacje występują w procesie komunikacji.
    The desired outcome of biblical communication is application – the process of the listener relating his or her life to the truth of God’s word. Consequently, the goal of biblical communication is relevance – the process of relating truth of God’s word to the listener. At the heart of the biblical equation of communication stands the question of the necessary and sufficient conditions which must obtain for a sermon to count as being biblically relevant. The article analyzes the content and form of biblical communication seeking to determine its relationship to the consciousness of the listener (intellect, affection and will). The paper contends for an objective foundation of biblical relevance found in the biblical content always aiming at the will of the listener and the biblical form framing the content for the intellect of the hearer. The sermon is biblically relevant to the extent to which the above relationships obtain in the process of communication.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 12; 5-29
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Misja Ducha Świetego w przepowiadaniu słowa Bożego na podstawie adhortacji "Evangelii gaudium" papieża Franciszka
    THE MISSION OF THE HOLY SPIRIT IN THE PREACHING OF GODS WORD ON THE BASIS OF POPE FRANCIS‘ EXHORTATION EVANGELII GAUDIUM
    Autorzy:
    Nagel, Zygmunt Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1038009.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-17
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    przepowiadanie
    Słowo Boże
    homilista
    nowa ewangelizacja
    misja Ducha Świętego
    Opis:
    Przejawy działania Ducha Świętego obserwujemy na wielu płaszczyznach naszego życia. Niniejszy artykuł uwydatnia misję Ducha Świętego w przepowiadaniu Słowa Bożego w kontekście adhortacji Evangelii Gaudium papieża Franciszka, który łączy przepowiadanie Ewangelii z bezpośrednim działaniem Ducha Świętego. Misję Ducha Świętego ujmujemy w kontekście szeroko rozumianej Nowej Ewangelizacji. Interpretując to zagadnienie jeszcze precyzyjniej, możemy mówić o autoewangelizacji, która dotyczy samych ewangelizatorów. To właśnie osoby świeckie i duchowne, otwierając się na doświadczenie Ducha Świętego, wyrażają zgodę na bycie narzędziami w Jego rękach. Misja Ducha Świętego w niniejszym artykule rozpatrywana jest wieloaspektowo tj. począwszy od Jego odziaływania na serce głosiciela Słowa Bożego, przez misję pouczania, wspierania i uzdrawiania go, aż po Jego wpływ na narody i ich kulturę. Tak rozumiana misja Ducha Świętego podkreśla Jego wolę zbawienia każdego człowieka. 
    Źródło:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2020, 56, 2; 39-50
    1234-4214
    Pojawia się w:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    “It Is Inevitable to Speak of Jesus”: Homiletic Inspirations from the Post-Synodal Apostolic Exhortation Querida Amazonia
    „Nie można nie mówić o jezusie”: homiletyczne inspiracje post-synodalnej adhortacji apostolskiej querida amazonia
    Autorzy:
    Kowalski, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1686340.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    głoszenie słowa Bożego
    przepowiadanie
    ewangelizacja
    ekologia integralna
    duszpasterstwo
    proclaiming the word of God
    preaching
    evangelization
    integral ecology
    pastoral ministry
    Opis:
    Artykuł jest próbą analizy homiletycznych wskazań adhortacji apostolskiej „Querida Amazonia” Papieża Franciszka. Wskazany kierunek badań wydaje się uzasadniony, ponieważ dokument jest próbą znalezienia odpowiedzi przez Biskupa Rzymu na problemy i wyzwania stojące przed Kościołem w Ameryce Południowej, co w związku z jego duszpasterskim charakterem ukazuje głoszenie Słowa Bożego jako jeden z głównych duszpasterskich aktywności. Autor artykułu analizuje myśl Papieża Franciszka w trzech obszarach: terminologii, teologii i prakseologii. Taka perspektywa umożliwia całościowe ujęcie napomnienia i pozwala wydobyć z niej kluczowe wskazania dla głosicieli słowa Bożego. Pogłębione badanie „Querida Amazonia” prowadzi do zaskakującej obserwacji, że zakres dokumentu jest znacznie szerszy, niż może sugerować jego tytuł. W tej perspektywie Amazonia staje się symbolem świata, z którym Kościół próbuje dzielić się Ewangelią, a jego mieszkańcy - symbolem współczesnych słuchaczy słowa Bożego.
    The article is an attempt at analysing the homiletic directives of the Apostolic Exhortation Querida Amazonia of Pope Francis. This is warranted insofar as this document is an attempt by the Bishop of Rome to find answers to problems and challenges facing the Church in South America, as it is eminently pastoral in character, and as proclaiming the Word of God is one of the chief pastoral activities. The author analyses the thought of Pope Francis in three areas: terminology, theology and praxeology. Such a perspective enables a holistic presentation of the exhortation, and allows to extract from it key directives for the preachers of the Word of God. A deeper study of Querida Amazonia leads to a surprising observation that the scope of the document is much broader that its title might suggest. In this perspective, the Amazon region becomes a symbol of a world with which Church attempts to share the Gospel, and its inhabitants—a symbol of the modern hearers of the Word of God.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 12; 69-83
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Drama w dydaktyce homiletycznej jako nowy sposób wspomagania skutecznego przepowiadania słowa Bożego
    Drama in Homiletic Didactics as a New Form of Supporting Efficient Preaching of God’s Word
    Autorzy:
    Turowski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32062659.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    drama
    przepowiadanie
    homilia
    dydaktyka
    metoda
    ekspresja
    symbol
    obraz
    kontekst
    preaching
    homily
    didactics
    method
    expression
    image
    context
    Opis:
    A homily consists of many components, e.g. the situational context, the relation between the preacher and the listener, the language that is used, the use of symbols and signs as means of expression. Contemporary preachers manage all this very well, structuring good homilies both in their contents and form. However, such preachers are also encountered who look like they have never heard about certain problems belonging to the homiletic technique, or who show a lack of consolidated practical skills. This is why there is a need to point to certain aspects of homiletic didactics. In the article attention is paid to contextuality of the homily, its expressiveness and impressiveness, and the image-symbolic form of preaching; also, the theological aspect of preaching is not omitted. Drama as a didactic attempt to search for solutions that will result in efficient preaching is thoroughly discussed. Drama used for the goals of homiletic didactics opens new horizons of looking at well-known Biblical pericopes, views, evaluations and people’s opinions in a new way. Active participation in drama allows a student of homiletics who takes part in it to experience something exceptional that may be a motive for creative work on a homily and on preparing an interesting catechesis. Drama teaches a homiletics student to work with the listener. Using it in homiletics classes develops the sensibility to different interpretations of the same content made by the participants in the drama, and it shapes the expressiveness and impressiveness of the future preachers of God’s Word. Using this method in classes probably will contribute to educating a good generation of “God’s heralds”.
    Źródło:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2011, 2; 239-255
    2082-8586
    Pojawia się w:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-30 z 30

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies