Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "prosecutors office" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Zachowanie prawa do wynagrodzenia nabytego na dotychczas zajmowanym stanowisku prokuratorskim = Retention of the right to remuneration previously acquired in the prosecutors Office
Retention of the right to remuneration previously acquired in the prosecutors Office
Autorzy:
Dorsz-Drożdż, Marek
Powiązania:
Wojskowy Przegląd Prawniczy 2020, nr 4, s. 65-84
Data publikacji:
2020
Tematy:
Europejski Trybunał Praw Człowieka
Prawo karne wojskowe
Orzecznictwo administracyjne
Orzecznictwo międzynarodowe
Płaca
Postępowanie administracyjne
Prokuratorzy wojskowi
Prokuratura wojskowa
Artykuł problemowy
Artykuł z czasopisma fachowego
Artykuł z czasopisma prawniczego
Opis:
Artykuł omawia sporne aspekty zawarte w ustawie z dnia 28 stycznia 2016 roku „Przepisy wprowadzające - Prawo o prokuraturze na tle orzeczeń sądów administracyjnych oraz Europejskiego Trybunału Praw Człowieka”. Niektóre przepisy okazały się niejednoznaczne. Autor artykułu szczegółowo przedstawia problemy prokuratorów do spraw wojskowych będących żołnierzami zawodowymi.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Ściganie przestępczości White Collar Crime w Polsce i Japonii
Autorzy:
Pacławski, Jakub Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617588.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Japan
White Collar Crime
prosecutors office
Japonia
prokuratura
Opis:
At the beginning of the article author argues general issues concerning crime in Japan. In the next part he explains factors impact on progress the corruption and crimes such as White Collar Crimes. Author also describes organization of prosecution in Japan and Poland according to new Polish prosecution act passed on 28th January 2016. Furthermore two main legal rules are compared: opportunism and legalism. The summary points out cultural differences and their influence on a legal system.
W artykule przedstawiono ogólne informacje na temat przestępczości w Japonii i opisano czynniki wpływające na rozwój korupcji i przestępstw typu White Collar Crime. Ponadto został omówiony system organizacji prokuratury w Japonii i Polsce z odniesieniem do nowej polskiej ustawy o prokuraturze oraz panujące w dwóch systemach prawnych zasady procesowe: oportunizmu i legalizmu. W podsumowaniu wskazano różnice kulturowe i ich wpływ na system prawny.
Źródło:
Studenckie Zeszyty Naukowe; 2016, 19, 29
1506-8285
Pojawia się w:
Studenckie Zeszyty Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ROLE OF THE PROSECUTORS OFFICE IN THE NATIONAL SYSTEM OF FIGHTING TERRORISM IN UKRAINE
ROLA PROKURATURY W OGÓLNONARODOWYM SYSTEMIE ZWALCZANIA TERORYZMU NA UKRAINIE
Autorzy:
Shamara, Oleksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/567748.pdf
Data publikacji:
2018-12
Wydawca:
Międzynarodowy Instytut Innowacji Nauka – Edukacja – Rozwój w Warszawie
Tematy:
Prosecutor of Ukraine
terrorist activity
struggle
state
Prokurator Ukrainy
działalność terrorystyczna
walka
państwo
Opis:
The paper presents the research on the Role of the Prosecutor of Ukraine in the national system of counteracting terrorism. In the paper the author undertook an attempt of the analysis of Ukraine legislative system in the field of current (as of 30/09/2018) legal tools to counter terrorism, including Constitution of Ukraine, Prosecutor of Ukraine Law, National Security Law and the Act on combating terrorism.
Artykuł poświęcony został badaniu roli Prokuratury Ukrainy w krajowym systemie przeciw-działania terroryzmowi. W artykule autor podjął próbę analizy ustawodawstwa Ukrainy w zakresie aktualnych (wg stanu dzień 30.09.2018r.) narzędzi prawnych do przeciwdziałania terroryzmowi m.in. Konstytucji Ukrainy, Ustawy o prokuratorze Ukrainy, Ustawy o bezpie-czeństwie narodowym Ukrainy oraz Ustawy o zwalczaniu terroryzmowi.
Źródło:
International Journal of Legal Studies (IJOLS); 2018, 4(2); 151-158
2543-7097
2544-9478
Pojawia się w:
International Journal of Legal Studies (IJOLS)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prokuratura a Sejm
The Prosecutor’s Office and the Sejm
Autorzy:
Zięba-Załucka, Halina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2074797.pdf
Data publikacji:
2022-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Prosecutor
Attorney General
Sejm
Council of Ministers
Constitution
Parliamentary Control
Prokuratura
Prokurator Generalny
Rada Ministrów
Konstytucja
kontrola parlamentarna
Opis:
Author argues in the article that under the legal status preceding the 2009 amendment to the Act on the Public Prosecutor’s Office, the Sejm’s control over the actions of the Minister of Justice – Prosecutor General found a direct basis in the constitutional norm, which entrusts the Sejm with the control over the Council of Ministers. Under the 2009 prosecution model, where the functions of the Prosecutor General and the Minister of Justice were separated, the Prosecutor General, directing the activities of the prosecution service, was an autonomous body in relation to Council of Ministers, President, Sejm and Senate. The reconnection of the functions of the Minister of Justice and Prosecutor General by the 2016 Act gives the Sejm the possibility of parliamentary control of the Prosecutor General. Author indicates the instruments of parliamentary control emphasizing that the Sejm is entitled only to such powers of control that have been clearly defined in the Constitution and laws. Author justifies the thesis that the diversity of the models of functioning of the prosecutor’s office in Poland, as an institution beyond the framework of the classical Montesquieu classification, does not deprive the Sejm of the right to control the prosecutor’s office, which he realizes with the help of diverse means.
Autorka podnosi w artykule, iż na gruncie stanu prawnego poprzedzającego nowelizację ustawy o prokuraturze z 2009 r., kontrola Sejmu nad działaniami Ministra Sprawiedliwości – Prokuratora Generalnego znajdowała bezpośrednią podstawę w normie konstytucyjnej, która powierza Sejmowi kontrolę nad Radą Ministrów. W modelu prokuratury z 2009 r., gdzie funkcje Prokuratora Generalnego i Ministra Sprawiedliwości zostały rozłączone, Prokurator Generalny, kierujący działalnością prokuratury, był organem „autonomicznym” na zasadach określonych w ustawie względem Rady Ministrów, Prezydenta, Sejmu i Senatu. Ponowne połączenie funkcji Ministra Sprawiedliwości i Prokuratora Generalnego ustawą z 2016 r. daje Sejmowi szerszą możliwość kontroli parlamentarnej Prokuratora Generalnego. Autorka wskazuje instrumenty kontroli parlamentarnej podkreślając, że Sejmowi przysługują tylko takie kompetencje kontrolne, które zostały wyraźnie określone w konstytucji i ustawach. Autorka uzasadnia tezę, iż zróżnicowanie modeli funkcjonowania prokuratury w Polsce jako instytucji wykraczającą poza ramy klasycznej monteskiuszowskiej klasyfikacji, nie odbiera Sejmowi prawa do kontroli prokuratury, a ten realizuje ją przy pomocy zróżnicowanych środków.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2022, 3(67); 173-187
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Praca zawodowa Kazimierza Mayznera w Płocku w latach 1917-1939 i 1945-1946
Professional work Kazimierz Mayzner in Płock in the years 1917-1939 and 1945-1946
Autorzy:
Sokolnicki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40570851.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Płockie
Tematy:
Kazimierz Mayzner
Płock
1918–1939
sądownictwo
prokuratura
adwokatura
judiciary
prosecutors office
advocacy
Opis:
Artykuł przedstawia zagadnienie pracy zawodowej Kazimierza Mayznera w latach 1917–1939 i 1945–1946. Do 1920 r. Mayzner został prokuratorem, następnie rozpoczął praktykę adwokacką. Był bardzo dobrym i popularnym adwokatem, cieszącym się autorytetem i uznaniem. W artykule przypomniano prowadzone z jego udziałem sprawy sądowe i podjęto próbę przeanalizowania jego poczynań jako obrońcy.
The article presents the issue of Kazimierz Mayzner’s professional work in the years 1917–1946. Until 1920, Mayzner was a prosecutor, then he started practicing law. He was a very good and popular lawyer, enjoying authority and recognition. The article recalls court cases involving him and attempts to analyze his actions as a lawyer.
Źródło:
Notatki Płockie. Kwartalnik Towarzystwa Naukowego Płockiego; 2024, 1(278); 21-38
0029-389X
Pojawia się w:
Notatki Płockie. Kwartalnik Towarzystwa Naukowego Płockiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozliczalność prokuratury – ujęcie instytucjonalne
Accountability of the Public Prosecutor’s Office – Institutional Approach
Autorzy:
Mistygacz, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1920414.pdf
Data publikacji:
2021-02-28
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
prokuratura
rozliczalność
odpowiedzialność
niezależność
transparentność
good governance
prosecutor’s office
accountability
responsibility
independence
transparency
good governance.
Opis:
Celem artykułu jest rozważenie przyjęcia możliwości i zasadności mechanizmów rozliczalności prokuratury jako instytucji, w szczególności poprzez wypracowanie kryteriów takiej oceny, która prowadziłaby do podwyższenia poziomu efektywności jej funkcjonowania, a także podwyższenia jakości świadczonych usług, przy założeniu postrzegania prokuratury nie tylko jako organu władzy, ale jako podmiotu świadczącego usługi publiczne. Powyższe podejście jest nieuniknione w dobie szerzącej się idei good governance, coraz popularniejszej pośród organów władzy publicznej nowoczesnych, demokratycznych państw. Może być również pomocne w odejściu od dominujących pomiarów ilościowych, na rzecz przeważającego, jakościowego ujmowania wyników pracy. Punktem wyjścia do rozważań autor uczynił zaś analizę wymiarów odpowiedzialności prokuratury na płaszczyźnie zbliżonej do odpowiedzialności politycznej charakterystycznej dla oceny funkcjonowania władzy ustawodawczej oraz na płaszczyźnie menadżerskiej - zastrzeżonej niejako dla władzy wykonawczej.
The purpose of the article is to consider the adoption of possibilities and the legitimacy of mechanisms of accountability of the prosecutor’s office as an institution, in particular by developing criteria for such an assessment that would lead to an increase in the level of efficiency of its functioning, as well as to an increase in the quality of services provided, assuming that the prosecutor’s office is perceived not only as an authority, but also as an entity providing public services. The above approach is inevitable in the era of spreading the idea of good governance, which is becoming more and more popular among the public authorities of modern, democratic countries. It can also be helpful in moving away from the dominant quantitative measurements, in favor of the prevailing qualitative approach of work results. The author analysed the dimensions of the prosecution’s responsibility at a level similar to political responsibility, characteristic for the assessment of the functioning of the legislative authority, and on the managerial level – reserved to the executive authority.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2021, 1 (59); 19-38
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Organizacja prokuratury powszechnej według ustawy z 20 lipca 1950 r. o Prokuraturze Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej
The organization of the Public Prosecutor’s Office pursuant to the Prosecutor’s Office Act in the Polish People’s Republic of 20 July 1950
Autorzy:
Obara, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2046195.pdf
Data publikacji:
2021-12-21
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
socialist model of the prosecutor’s office
organization of the prosecutor’s office
Lenin
socjalistyczny model prokuratury
organizacja prokuratury
Opis:
Artykuł stanowi próbę przedstawienia kwestii organizacji prokuratury powszechnej w Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej na podstawie przepisów ustawy z 20 lipca 1950 r. o prokuraturze powszechnej. Zostały wtedy wprowadzone niektóre modele prokuratury i szczególną wagę kładziono na rozwój i zasady socjalistycznej prokuratury w Związku Sowieckim, a później na zaadaptowanie tych rozwiązań w polskim systemie prawnym. Ustawa z 20 lipca 1950 r. odrzuciła zasady organizacji prokuratury w stylu kapitalistycznym, które obowiązywały dotychczas, ponieważ uznano je za sprzeczne z nowym ustrojem państwa. Zastąpiono je rozwiązaniami, na podstawie których prokuratura została oddzielona od Ministerstwa Sprawiedliwości i stała się w ten sposób instytucją niezależną od wszystkich organów administracji publicznej. Pomimo tego, że przepisy formalnie przewidywały podporządkowanie prokuratury Radzie Stanu, w rzeczywistości o kierunku i funkcjonowaniu prokuratury decydowali dygnitarze partii komunistycznej. Komuniści potrzebowali w pełni posłusznego im organu władzy, dzięki któremu mogliby osiągać swoje cele. W konsekwencji prokuratura, której głównym zadaniem było ściganie przestępstw, stała się instytucją kontrolno-nadzorczą skierowaną nie tylko na pojedynczych obywateli, ale także na organizacje i urzędy. Obowiązki te były wykonywane na podstawie nadanych jej uprawnień w postaci tzw. nadzoru ogólnego, którego wyznacznikiem wykonania miała być kara represyjna. Ustawa ta, mimo że była dość ogólna i lakoniczna (składała się z dwudziestu czterech części, z których siedem stanowiło przepisy przejściowe i końcowe), wprowadziła wszystkie elementy niezbędne do wdrożenia w Polsce socjalistycznej prokuratury w oparciu o koncepcję Lenina. Socjalistyczny model prokuratury obowiązywał w Polsce aż do czasu przemian społeczno-politycznych w 1989 r.
The article is an attempt to show the issue of the organization of the prosecutor’s office in the Polish People’s Republic based on the provisions of the Act on the Prosecutor’s Office of 20 July 1950. It introduced some models of the prosecutor’s office, with special attention paid to the development and the principles of the socialist prosecutor’s office in the Soviet Union, and these solutions were adopted then by the Polish legal system. The Act of 20 July 1950 rejected the rules of the organization of the capitalist prosecutor’s office, which had been in force until then, as they were considered inconsistent with the new system of government. They were replaced by the solutions on the basis of which the prosecutor’s office was separated from the Ministry of Justice and, consequently, it became an institution which was independent of all public administration bodies. Despite the fact that the regulations provided for the formal subordination of the prosecutor’s office to the Council of State, communist party dignitaries in fact decided on the direction and the activity of the prosecution system. The communists needed a fully obedient institution which they could employ to achieve their goals. Consequently, the prosecutor’s office, whose main task was to prosecute offences, became an institution of control and surveillance, which was aimed not only at individual citizens but also at organizations and offices. These duties were performed on the basis of the powers vested in it in the form of the so-called general supervision, and repressive punishment was to be a performance indicator. This Act, in spite of being quite general and laconic (it consisted of twenty-four sections, seven of which constituted transitional and final provisions), introduced all the elements necessary to implement a socialist prosecutor’s office in Poland on the basis of Lenin’s concept. The socialist model of the prosecutor’s office in Poland was in force until the social and political changes took place in 1989.
Źródło:
Czasopismo Prawno-Historyczne; 2021, 73, 2; 241-252
0070-2471
Pojawia się w:
Czasopismo Prawno-Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Praktyka stosowania środków zapobiegawczych w polskich prokuraturach apelacyjnych w latach 2007-2010
The Practice of Using Preventive Means in the Polish Prosecutor’s Offices of Appeal in 2007-2010
Autorzy:
Charko, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/512686.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum
Tematy:
preventive means
prosecutor’s office
court of appeal
Opis:
The article is concentrated on preventive means which were used by Polish prosecutor’s offices of appeal in 2007-2010 in order to protect the correct course of criminal proceedings. The author starts with defining the essence of preventive means, and continues with comparing particular courts of appeal in respect of their practice in using such means. Each court is analyzed in respect of kinds of the means applied and the frequency of their usage. The analyses lead to a series of conclusions which show these courts of appeal where coer-cive means are practiced frequently, and those which abstain from applying them. They reveal these courts of appeal which regard isolation means as best guarantors of the proper criminal proceedings, and those where non-isolation means seem to be more convenient ones. They also present statistical changes in using coercive means by particular courts of appeal in 2007-2010, and deter-mine trends followed by such structures of courts.
Źródło:
Studia Ełckie; 2013, 15, 2; 185-201
1896-6896
2353-1274
Pojawia się w:
Studia Ełckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Public Prosecutor’s Office in the Second Polish Republic in Light of the Binding Legislation
Autorzy:
Materniak-Pawłowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/619203.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
public prosecutor’s office
judicature
prokuratura
wymiar sprawiedliwości
Opis:
During the interwar years, the date of the 1 January 1929 constituted an important turning point for the public prosecutor’s office. Until that moment, namely between 1918 and 1928, the legislation of the prosecutor’s office was regulated by the separate legal acts of each of the previously partitioned areas of the country. This varied legal mosaic was composed of Polish and foreign regulations, older and newer regulations, and also they contained outdated as well as more modern solutions. On the other hand, uniform legal regulations were in force between 1929 and 1939. The majority of the aforementioned regulations were included in the ordinance of the President of the Polish Republic from 1929 called Law on the system of common courts. The regulations were further developed in various bylaws, especially in the rules pertaining to the functioning of the prosecutor’s office. Despite these significant differences connected with the sources of the law, the legislation of the prosecutor’s office during the entire interwar period was practically based on the same rules. The prosecutor’s office remained in close organizational connection with the courts’ structure. Furthermore, given prosecutor’s offices were functioning by their respective courts, even going as far as taking the courts’ names. The entire prosecutor’s office had one common Public Prosecutor General in the person of the Justice Minister. And the main rules connected with the functioning of the prosecutor’s office are: the principle of centralism, hierarchical subordination, uniformity, substitution, devolution and, finally, legalism.
W dziejach międzywojennej prokuratury istotną cezurę stanowił dzień 1 stycznia 1929 r. Do tego momentu, tj. w latach 1918–1928, ustrój prokuratury regulowały odrębne dla każdego z byłych zaborów przepisy prawa. Stanowiły one różnorodną mozaikę prawną, składającą się z przepisów polskich i obcych, dawnych i nowszych, zawierających rozwiązania przestarzałe i nowocześniejsze. W latach 1929–1939 obowiązywały natomiast jednolite przepisy prawne, których zasadnicza część została zawarta w rozporządzeniu Prezydenta RP z 1928 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych, a rozwinięcie w przepisach wykonawczych różnego rodzaju, zwłaszcza w regulaminach funkcjonowania prokuratury. Pomimo tych znaczących różnic dotyczących źródeł prawa, ustrój prokuratury w całym okresie dwudziestolecia międzywojennego opierał się właściwie na tych samych zasadach. Prokuratura pozostawała w ścisłym organizacyjnym powiązaniu ze strukturą sądową, a jej poszczególne jednostki działały przy konkretnych sądach, przyjmując nawet od nich swoje nazwy. Cała prokuratura miała jednego wspólnego Prokuratora Naczelnego, którym był Minister Sprawiedliwości. Zasady naczelne związane z funkcjonowaniem prokuratury to: zasada centralizmu, hierarchicznego podporządkowania, jednolitości, substytucji, dewolucji czy wreszcie – legalizmu.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 3
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zniszczenie stanowiska archeologicznego w świetle obowiązującego prawa oraz działań prokuratury i sądu
The Destruction of an Archaeological Site in the Light of Binding Law and the Activity of the Prosecutors Office and Courts
Autorzy:
Wysocki, Jacek
Górny, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/538013.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
zniszczenie stanowiska archeologicznego
w świetle obowiązującego prawa
przestępstwo zniszczenia stanowiska archeologicznego
prawo o ochronie zabytków
przepisy prawa o ochronie dóbr kultury
ustawa o ochronie dóbr kultury
nawarstwienia kulturowe w świetle prawa
wpisanie nawarstwień kulturowych do rejestru zabytków
podstawa prawna ścigania sprawców zniszczeń stanowisk archeologicznych
Opis:
The destruction of an archaeological site is a crime defined in article 288 § 1 of the penal code in connection with article 294 § 2 of the penal code. Albeit both regulations do not make direct mention of an archaeological site or monument, the formulation about “property of particular significance for culture” is interpreted by the prosecutor’s office and courts as a registered historical monument. Experiences of the conservation services in the voivodeship of Varmia and Mazuria show that despite the conviction universally shared by conservators about the ineffectual persecution of felons guilty of incurring damage to archeological sites, successes in this field are possible. In the mentioned voivodeship eight such cases were tried in the years 2000-2002, and all ended with sentences. Nonetheless, the process of attaining success involves many factors which, as long as they are skillfully exploited, may comprise excellent weapons in the battle waged against dishonest investors or persons digging for the purpose of obtaining metal monuments. One of the fundamental premises is the active p a rticipation of conservation services, the provision of information about the committed felony and witnesses testimony or participation as an auxiliary prosecutor during the court trial; determination and consistency are also of great importance. It is insufficient to merely inform about a crime nor is it possible to resign from the possibility of filing a complaint or an appeal in a situation when the prosecutor’s office or court discontinue legal proceedings or adjudicate the slight social harm of the deed and the perpetrator remains unpunished. As a rule, such situations are linked with a misunderstanding of the specificity of archaeological heritage on the part of the administration of justice. Another prominent factor of decisive importance in cases of this kind involves registering historical monuments. Apparently, only registered archaeological sites can be recognised as property of particular importance for culture. The conclusions stemming from cases concerning the destruction of archaeological sites are as follows: 1. effective activity starts not in court or the prosecutor’s office but already at the stage of ordinary administrative work — decisions to register historical monuments, properly conducted coordination of investments, etc.; 2. the specificity of archaeological heritage is, as a rule, unknown to prosecutors and judges, and thus eventual success depends predominantly upon the active participation of the conservation services at all stages of procedure in the prosecutor’s office and court; 3. the more frequently are such cases reported to the organs of persecution, the more often will they have their finale in court and the easier will it be to penalise the perpetrators.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2002, 2; 217-223
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies