Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "polska poezja" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Chopin w pejzażu wizji poetyckich
Chopin in a Landscape of Poetical Visions
Autorzy:
Oliferko-Storck, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30038666.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
poezja
Chopin
correspondance des arts
Irena Poniatowska
poetry
Opis:
Najnowsza publikacja Ireny Poniatowskiej stanowi próbę uchwycenia tego, co w recepcji Chopina niewysławialne i transcendentne. Posługując się dopowiedzeniami sztuk pięknych oraz teoretycznymi ujęciami minionych epok, autorka podejmuje próbę holistycznej eksplikacji eterycznej poezji poświęconej Chopinowi. Stawia czytelnika przed kategoriami semantycznymi takimi jak żal, narodowość, ideał, czy estetycznymi jak piękno, zarysowując pewne cechy wspólne oraz indywidualne literackiej recepcji Chopina. Publikacja ta stanowi unikatowe, poetyckie wcielenie correspondance des arts nie mające paraleli wśród chopinologicznej literatury.
Irena Poniatowska’s latest publication represents an attempt to grasp the inexpressible and the transcendental in Chopin reception by means of symbolic metaphors. Drawing on parallels from the fine arts and theoretical concepts from the past, the author attempts a holistic exegesis of ethereal verse devoted to Chopin. She discusses such semantic categories as nostalgia, nationality and the ideal, as well as aesthetic categories like beauty, indicating both common and individual features of Chopin’s reception in literary works. The book is a unique study of the correspondance des arts, without parallel in the Chopin literature.
Źródło:
Muzyka; 2024, 69, 1; 133-144
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nauczanie żywego słowa według Marii Wiercińskiej: Publikacje artystki z lat 1935–1938
Teaching Recitation according to Maria Wiercińska: The Artist’s Publications from 1935–1938
Autorzy:
Chojnacka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34112045.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Maria Wiercińska
recitation teaching
recitation
school theatre
poetry on the radio
nauczanie żywego słowa
recytacja
teatr szkolny
poezja w radiu
Opis:
Artykuł poświęcony jest publikacjom Marii Wiercińskiej. Artystka porzuciła karierę aktorską w sezonie 1934/35, a uprawnienia reżyserskie uzyskała dopiero po II wojnie światowej. W drugiej połowie lat trzydziestych XX wieku zajmowała się wyłącznie recytacją oraz – z prawdziwą pasją – nauczaniem żywego słowa na różnych poziomach, i tego dotyczą wszystkie jej teksty. Pisała z punktu widzenia praktyka. Wyróżniała niezbędne etapy pracy nad żywym słowem: zainteresowanie, zrozumienie, odczucie i prezentację z naciskiem na indywidualną interpretację, a podstawą miało być opanowanie poprawnej wymowy. Taki model sama realizowała i proponowała studentom uczelni aktorskich, nauczycielom, dzieciom w wieku szkolnym i przedszkolnym. Za szczególnie ważną uważała pracę nad żywym słowem z dziećmi, uznając, że nie tylko uczy techniki i wyrazistości, ale też kształtuje poczucie estetyczne i umiejętności społeczne, rozwija kreatywność. Artykuł przedstawia program Wiercińskiej w kontekście rozwoju radia, nowych wtedy metod pedagogicznych, wydawnictw dla szkół i popularności teatru szkolnego. Pokazuje zwykłą, niedocenianą pracę i przywraca historii teatru ciekawą, a zapomnianą artystkę. Wpisuje się więc zarówno w ramy rewizji dominującej narracji historycznoteatralnej, skupionej na kanonicznych tytułach i nazwiskach, jak i w nurt feministycznej rewizji narracji o dziejach teatru.
This article discusses Maria Wiercińska’s publications. The artist abandoned her acting career in the season of 1934/35, and she got qualified to work as a theatre director only after WW2. In the second half of the 1930s, she was occupied exclusively with recitation performances and—with real commitment—to teaching recitation at various levels; this is what all her publications are about. She wrote from a practitioner’s point of view. She distinguished the necessary stages of working on a recitation performance: taking interest, developing understanding, feeling the text, and delivering the presentation, with an emphasis on individual interpretation; the basis was to master enunciation. This was the model she herself adopted in her recitation work, and she proposed it to students of acting, teachers, school and preschool children. Working with children was particularly important in her view; she believed that teaching recitation not only gives them technique and expressiveness, but also shapes their aesthetic sense and social skills, and develops creativity. The article presents Wiercińska’s program in the context of the development of radio broadcasting, new pedagogical methods, publications for schools, and the popularity of school theatre. It showcases ordinary, under-appreciated work and retrieves an interesting but forgotten artist for theatre history. It thus fits into the framework of revising the dominant narrative of theatre history, focused on canonical titles and names, as well as into the feminist agenda in theatre research.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2024, 73, 2; 39-67
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poezjosztuka „Bloku”
The Poetry-Art of the “Blok” Magazine
Autorzy:
Sosnowska, Joanna M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/51532191.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
“Blok. Czasopismo awangardy artystycznej”
“F24. Almanach Nowej Sztuki”
the year 1924
Blok of Cubists, Suprematists, and Constructivists
avant-garde
avant-garde poetry
Mieczysław Szczuka
juxtaposition
New Classicism
Tatra Mountains
„Blok. Czasopismo awangardy artystycznej”
„F24. Almanach Nowej Sztuki”
rok 1924
Blok Kubistów, Suprematystów i Konstruktywistów
awangarda
poezja awangardowa
jukstapozycja
nowy klasycyzm
Tatry
Opis:
„Blok”, najważniejsze polskie pismo polskiej awangardy połowy lat 20. XX w., nigdy nie został kompleksowo omówiony pod względem zawartości wizualnej. Koncentrowano się na sprawach teoretycznych, dyskusji między Władysławem Strzemińskim a Mieczysławem Szczuką dotyczącej istoty sztuki awangardowej (autonomia versus utylitaryzm). Tymczasem analiza wizualnego przekazu „Bloku” wskazuje, że dla jego redaktora Mieczysława Szczuki ważne było również konfrontowanie się z programami poetyckimi. Prowadził dialog ze środowiskiem „Almanachu Nowej Sztuki”, tworząc artystyczne odpowiedniki ich poetyckiego programu.
The “Blok” magazine, the most important periodical of the mid-1920s visual art avant-garde, has never been comprehensively discussed in terms of its visual content. The focus has been on theoretical matters, on the discussion between Władysław Strzemiński and Mieczysław Szczuka concerning the essence of avant-garde art – its autonomy versus utilitarianism. Yet an analysis of the visual message conveyed by “Blok” indicates that its editor Mieczysław Szczuka considered it important to confront poetic programmes as well. He engaged in a dialogue with the “Almanach Nowej Sztuki” milieu, creating visual equivalents of their poetic programme.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2024, 86, 3; 57-78
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problematyka wartości w wybranych lirykach Jacka Bierezina
The issue of values in selected poems by Jacek Berezin
Autorzy:
Urbańska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/51535409.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Jacek Bierezin
Polish poetry of the 20th century
’68 generation
axiology
freedom
choice
poezja polska XX w.
pokolenie `68
aksjologia
wolność
wybór
Opis:
W obszarze moich badań znalazła się problematyka wartości w lirykach Jacka Bierezina (1947–1993), poety i opozycjonisty urodzonego w Łodzi i z tym miastem związanego przez większość życia. Zajmują mnie jej związki z estetyką pokolenia ’68 oraz autorytetami autora, w przypadku poezji Bierezina możemy mówić bowiem o biografii jako literackim tworzywie. Temat ten badam, posługując się fenomenologią i aksjologią. Uważam, że wartości konstytuują się najmocniej i wyłaniają w sytuacjach granicznych, są pochodną wolności i wyboru, zatem za Józefem Tischnerem badam je jako fenomen graniczny. Powiązane są z fenomenami miejsca i czasu, osadzone w dziejowości, co pokazuje filozofia spotkania i dialogu Tischnera, z którego dorobku korzystam. Poruszam się w filozofii dramatu oraz dwóch przestrzeniach: Ja aksjologicznego oraz Innego. Z filozofii spotkania wynika również komunikacyjna funkcja Innego. W poezji Bierezina ujawnia się ona w sprzeciwie wobec milczącej zgody na zło. Z zagadnieniem wartości łączy się problem aksjologii, wręcz programowo wyeksponowany w lirykach łódzkiego poety, deklarującego się jako uczeń Zbigniewa Herberta. Sumienie, wierność, piękno i smak to słowa-klucze poety-maksymalisty, który wybrał, za autorem Pana Cogito, jedną z najtrudniejszych dróg.
The area of my research includes the issue of values in the poems of Jacek Bierezin (1947–1993), a poet born in Łódź and associated with this city for most of his life. I research this topic using phenomenology and axiology. I believe that values are  most strongly constituted and emerge in borderline situations, they are a derivative of freedom and choice, therefore, following Józef Tischner, I examine them as a borderline phenomenon. They are related to the phenomena of place and time, embedded in history, as shown by Tischner’s philosophy of meeting and dialogue, whose work I am using. I operate in the philosophy of drama and two spaces: the axiological Self and the Other. The communicative function of the Other also stems from the philosophy of encounter. In Berezin’s poetry, it is revealed in opposition to silent consent to evil. The issue of values is connected with the problem of axiology, in fact programmatically exposed in the poems of the poet from Łódź, who declares himself a student of Zbigniew Herbert.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2024, 68, 1; 163-184
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Czarna legenda” Niccolò Machiavellego w polskiej poezji XVII wieku (na wybranych przykładach)
Bad Opinion about Niccolò Machiavelli in Polish Poetry of the 17th Century (Based on Selected Examples)
Autorzy:
Maciejewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27321539.pdf
Data publikacji:
2023-12-15
Wydawca:
Komisja Nauk Filologicznych Oddziału Polskiej Akademii Nauk we Wrocławiu
Tematy:
Niccolò Machiavelli
bad opinion
Polish poetry
Wespazjan Kochowski
Wacław Potocki
Stanisław Orzelski
early modern Polish literature
czarna legenda
poezja polska
literatura staropolska
Opis:
The subject matter of my research is the black legend of Niccolò Machiavelli in Polish baroque poetry. This legend spread in the 17th-century Commonwealth on such a large scale that the name of this secretary of the Florentine republicbegan to be used to describe even kings or pretenders to the throne who were political opponents. For this reason, I described in this scientific article the literary works of poets such as Wacław Potocki, Wespazjan Kochowski and Stanisław Orzelski. The second of these authors acted in a similar way in The Stone of Testimony of the Innocence of the Great Senator in the Polish Crown, comparing the actions of the royal court to an infernal council, in which such characters as Machiavelli, Richelieu and Mazarini take part. In my scientific article, I will emphasize that this Polish Baroque poet also showed the secretary of the Florentine republic in his other literary works as a perverse and demonic person. I will also note that Wacław Potocki in his work negatively refers to those people who defame John III Sobieski in lampoons and accuse him of using “Machiavellian arts”. I will not ignore Stanisław Orzelski’s Macaronica carmina Marfordii Mądzikovii poetae approbatihere.
Źródło:
Academic Journal of Modern Philology; 2023, 19; 233-244
2299-7164
2353-3218
Pojawia się w:
Academic Journal of Modern Philology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Barokowe koncepty w najnowszej prozie polskiej
Baroque concepts in contemporary Polish prose
Autorzy:
Regiewicz, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520398.pdf
Data publikacji:
2023-07-21
Wydawca:
Uniwersytet Bielsko-Bialski
Tematy:
baroque
postmodernism
Polish contemporary prose
concept
poetics
koncept
barok
postmodernizm
współczesna polska proza i poezja
Opis:
Baroque concepts in contemporary Polish prose One of the most identifiable features of baroque poetics is the concept. It can be understood as a set of tricks or as a stylistic and creative idea that defines the way authors think. Due to its use of paradox, the concept has attracted the interest of contemporary literature created under the auspices of postmodernism. This article attempts to show some solutions of Polish contemporary and recent literature that refers to the tradition of the concept. The operation of the concept takes place both on the external literary level (polymedia genres) and on the internal literary level (narrative figures derived from baroque poetics).
Źródło:
Świat i Słowo; 2023, 40, 1; 223-238
1731-3317
Pojawia się w:
Świat i Słowo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ciemne piękno. O tomie 69 wierszy Bronisława Maja w wyborze i z przedmową Jerzego Pilcha
Dark beauty. About the volume of 69 poems by Bronisław Maj in selection and with a foreword by Jerzy Pilch
Autorzy:
Bernacki, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520409.pdf
Data publikacji:
2023-07-21
Wydawca:
Uniwersytet Bielsko-Bialski
Tematy:
twórczość poetycka Bronisława Maja
polska poezja metafizyczna
poetycka epifania
poetry of Bronisław Maj
Polish metaphysical poetry
poetic epiphany
Opis:
Dark beauty. About the volume of 69 poems by Bronisław Maj in selection and with a foreword by Jerzy Pilch [Review: Bronisław Maj, „… twój czas minął – już jesteś…”. Mgnienie. 69 wierszy, całość ułożył i wstępem opatrzył Jerzy Pilch, Wydawnictwo Universitas, Seria „Poezje” pod redakcją Andrzeja Nowakowskiego, Kraków 2022, ss. 128] The text presents the latest volume of poetry by Bronisław Maj entitled Blink (“Mgnienie”), in selection and with a foreword by Jerzy Pilch (Kraków, 2022). The author of the article, referring to the statements of Czesław Miłosz and well-known literary critics: Stanisław Barańczak, Marian Stala, Piotr Śliwiński discusses the main threads of Bronisław Maj’s poetry, such as: poetic epiphany, existential anxiety, the poet’s sense of loneliness in a world abandoned by God and metaphysical and axiological reflection on the essence of reality.
Źródło:
Świat i Słowo; 2023, 40, 1; 317-324
1731-3317
Pojawia się w:
Świat i Słowo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dar okamgnienia. Notatki o żegaryszkach Krzysztofa Czyżewskiego
The Gift of “in the Blink of an Eye”. Notes about Krzysztof Czyżewski’s “Żegaryszki”
Autorzy:
Próchniak, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32084460.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Krzysztof Czyżewski
żegaryszki
poezja
poetry
Opis:
Pisane przez Krzysztofa Czyżewskiego żegaryszki to zapisy opatrzone datami dziennymi, bez wskazania roku, z którego pochodzą. Tworzą tryptyk. Jego trzecie ogniwo jest zarazem zwornikiem, łączącym oba wcześniej wydane cykle. W tej osiowej księdze „wierszy najmniejszych” powracają niektóre zapisy i fotografie ze zbiorów poprzednich, zostają jednak raz jeszcze wpisane w krągły rok – w tok kalendarzowych dni (i nocy) biegnących ścieżką powrotnych miesięcy, ścieżką pór roku, która prowadzi od wiosennego przesilenia do schyłku zimy. I wciąż na nowo odnajduje samą siebie. Artykuł omawia te kwesstie i jest próbą wstępnej interpretacji żegaryszek napisanych przez Czyżewskiego. 
A presentation of an interpretative insight into three supplementing cycles of Żegaryszki by Krzysztof Czyżewski. The text concerns both the cycles’ triptych structure and the key motifs linking particular cycles into a thematic and problem entity whose warp consists of meditative reflection on existence and illumination experiences written out in particular poems and photographs accompanying the latter. The author of the text embarks upon a motif, of importance for Żegaryszki, of poetic and photographic epiphanies of concrete places and the inclusion of those artistic forms into the real space of Krasnogruda. More, he signalizes the anthropological potential of Czyżewski’s records, particularly their spiritual dimension.
Źródło:
Konteksty. Polska Sztuka Ludowa; 2023, 343, 4; 234-237
1230-6142
2956-9214
Pojawia się w:
Konteksty. Polska Sztuka Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dobroć, miłosierdzie? Miejsce „starej wrażliwości” w poezji najnowszej
Goodness, mercy? The place of the "old sensibility" in the newest poetry
Autorzy:
Śliwiński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062590.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
poezja
dobroć
miłosierdzie
łzy
nihilizm
poetry
goodness
mercy
tears
nihilism
Opis:
Artykuł dotyczy dobroci (i motywowanego nią miłosierdzia) jako jakości uobecniającej się w nowoczesnym wierszu i poprzez wiersz manifestującej się w świecie. Autor omawia zagadnienie jawnych i ukrytych filiacji pomiędzy poezją i dobrocią (oraz miłosierdziem jako praktykowaniem dobroci), sytuując swoje rozważania na tle kluczowych współczesnych strategii myślenia o poezji i jej uprawiania.
The article deals with goodness (and mercy motivated by it) as a quality that is present in a modern poem and manifests itself in the world through the poem. The author discusses the issue of overt and hidden filiations between poetry and kindness (and mercy as the practice of kindness), situating his considerations against the background of key contemporary strategies of thinking about and practicing poetry.
Źródło:
Konteksty. Polska Sztuka Ludowa; 2023, 340, 1-2; 230-234
1230-6142
2956-9214
Pojawia się w:
Konteksty. Polska Sztuka Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Libelt – Gołuchowski – Ziemięcka. Zapoznane tropy Norwidowych związków z filozofią polską
Libelt – Gołuchowski – Ziemięcka. The forgotten tropes of Norwid’s links to Polish philosophy
Autorzy:
Woźniewska-Działak, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233699.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Norwid
filozofia narodowa
historiozofia romantyczna
poezja XIX wieku
national philosophy
Romantic historiosophy
19th-century poetry
Opis:
Artykuł stanowi próbę oświetlenia zapoznanych tropów Norwidowych związków z filozofią polską. Autorka wskazuje, iż najczęściej komentowany wpływ Augusta Cieszkowskiego na myśl autora Promethidiona nie wyczerpuje potencjału pytań o bogactwo ideowych kontekstów pisarstwa Norwida. Konstruując swą rolę jako poety narodowego i społecznego, Norwid wchodził w latach 40. XIX wieku w twórczy dialog z filozofią narodową. Nie aspirował do wypracowania samodzielnego, oryginalnego stanowiska o charakterze sensu stricto filozoficznym, ale w swej poezji (zwłaszcza w swych poematach dyskursywnych) świadomie korzystał z dorobku swej epoki. W artykule autorka upomina się o uwzględnienie w badaniach nad możliwymi wpływami bądź inspiracjami myśli filozofów polskich na twórczość Norwida o osoby – Karola Libelta, Józefa Gołuchowskiego i Eleonory Ziemięckiej. Wszystkich wymienionych myślicieli Norwid znał osobiście. Autorkę Zarysów filozofii katolickiej darzył wielkim szacunkiem. Wiele wskazuje na to, że uwzględnienie Libelta, Gołuchowskiego i Ziemięckiej w refleksji nad twórczością młodego Norwida pozwala zbudować pełniejszą mapę kontekstów właściwych dla identyfikacji jej ideowego zaplecza.
This article attempts to shed light on the forgotten tropes of Norwid’s links to Polish philosophy. The author indicates that the most frequently commented upon influence of August Cieszkowski on the thought of the author of Promethidion does not exhaust the richness of ideological contexts of Norwid’s writings. While constructing his role as a national and social poet in the 1840s, Norwid entered into a creative dialogue with national philosophy. He did not aspire to develop an independent, original position of a strictly philosophical nature, but in his poetry (especially in his discursive poems) he consciously drew on the achievements of his era. In this article, the author calls for research into the possible influences or inspirations of the thought of Polish philosophers on Norwid’s work to take into account figures such as Karol Libelt, Józef Gołuchowski and Eleonora Ziemięcka. Norwid knew all of them personally. He held the author of Zarysy filozofii katolickiej [The Outlines of Catholic Philosophy] in high esteem. There are many indications that the inclusion of Libelt, Gołuchowski and Ziemięcka in the reflection on the works of the young Norwid allows researchers to create a more complete map of contexts for the identification of their ideological background.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2023, 41; 59-82
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Renia i Ewa. O Reni, (Irenie) Ewie Szelburg-Zarembinie i ich biografiach
Renia and Ewa. About Renia, (Irena) Ewa Szelburg-Zarembina and Their Biographies
Autorzy:
Olech, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16271409.pdf
Data publikacji:
2023-01-26
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Oficyna Wydawnicza ATUT – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe
Tematy:
children’s literature
Polish poems for children written by women
Polish female poets
Ewa Szelburg-Zarembina
literatura dziecięca
polska poezja dla dzieci pisana przez kobiety
polskie poetki
Opis:
Artykuł stanowi próbę pokazania konstrukcji jednej z głównych bohaterek utworów dla dzieci Ewy Szelburg-Zarembiny Reni. To dziewczynka, która pojawia się nie tylko w opowiadaniach Najmilsi, ale także w wierszach poetki. Renia jest postacią bardzo złożoną, niejednoznaczną, tajemniczo powiązaną ze swoją kreatorką – Zarembiną. Autorka artykułu pokazuje, jak poetka skonstruowała postać dziewczynki i jak bardzo sama przebija się przez te utwory.
The paper is an attempt to show the construction of one of the main characters of the children’s works by Ewa Szelburg-Zarembina Renia. She is a girl who appears not only in Najmilsi stories but also in the poet’s poems. Renia is a very complex, ambiguous character, mysteriously connected with her creator Zarembina. Through analysis, the author of the article shows how the poet constructed the figure of the girl and how much she breaks through these works.
Źródło:
Filoteknos; 2022, 12; 271-280
2657-4810
Pojawia się w:
Filoteknos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«И махнуть из Риги в Краков...»: (не)традиционный Польский текст в цикле стихотворений Сергея Морейно «Краковский трубач»
“And hop from Riga to Krakow…”: (Un)traditional Polish Text in the Cycle of Poems “The Krakow Trumpeter“ by Sergey Moreino
„I przenieść się z Rygi do Krakowa…”: (nie)tradycyjny polski tekst w cyklu wierszy Siergieja Moreino „Krakowski trębacz”
Autorzy:
Воронцова, Кристина
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38456418.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Polska
poezja radziecka
Siergiej Moreino
teksty lokalne
poezja rosyjska
Kraków
Warszawa
Polska
Soviet poetry
Sergey Moreino
local texts
Russian poetry
Krakow
Warsaw
Opis:
This article focuses on the issue of so-called Polish text of Russian culture in the poetic cycle Krakovskiĭ trubach [The Krakow Trumpeter] (1989–1990) by Sergey Moreino, a Russian poet and translator, who currently lives in Latvia. Traditional semiotic patterns and national stereotypes which existed in Soviet culture (Poland as a Big Cemetery, Poland as a Big Border, Romantic Poland, etc.) had a long-term impact on post-Soviet literature. As it turns out, however, in the case of Sergei Moreino, who consciously kept distance from any Polonophilia moods of the 1960s and 70s, there emerged innovative ways of presenting Poland, and especially the urban space of Krakow.
Artykuł koncentruje się na problemie tzw. polskiego tekstu kultury rosyjskiej w cyklu poetyckim Krakowskij trubacz [Krakowski trębacz] (1989–1990) Siergieja Moreino, rosyjskiego poety i tłumacza, mieszkającego obecnie na Łotwie. Tradycyjne wzorce semiotyczne i narodowe stereotypy, które istniały w kulturze radzieckiej (Polska jako Wielki Cmentarz, Polska jako Wielka Granica, Polska romantyczna itd.) miały długofalowy wpływ na literaturę postradziecką, ale okazało się, że w przypadku Siergieja Moreino, który świadomie zdystansował się od wszelkich nastrojów polonofilii lat 60. i 70. XX wieku, pojawiły się nowatorskie sposoby ukazywania Polski, a zwłaszcza przestrzeni miejskiej Krakowa.
Статья посвящена проблеме так называемого Польского текста русской куль-туры в поэтическом цикле Краковский трубач (1989–1990) русского поэта и переводчика Сергея Морейно, проживающего в настоящее время в Латвии. Традиционные семиотические паттерны и национальные стереотипы, суще-ствовавшие в советской культуре (Польша как большое кладбище, Польша как большая граница, романтическая Польша и др.), оказали большое влияние на постсоветскую литературу, однако представляется, что в случае Сергея Морей-но, который сознательно дистанцируется от любых полонофильских настрое-ний 60-х и 70-х годов XX века, в репрезентации Польши, и особенно городско-го пространства Кракова, используются новаторские инструменты
Źródło:
Acta Baltico-Slavica; 2022, 46
2392-2389
0065-1044
Pojawia się w:
Acta Baltico-Slavica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Timor, ira, despectio. O postsekularnej retoryce międzywojennej awangardy
Timor, ira, despectio. About the postsecular rhetoric of the interwar avant-garde
Autorzy:
Pietryga, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2232078.pdf
Data publikacji:
2022-10-10
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
awangarda
polska poezja
postsekularyzm
retoryka awangardy
avant-garde
Polish poetry
postsecularism
avant-garde rhetoric
Opis:
Celem artykułu jest naświetlenie najważniejszych strategii retorycznych stosowanych przez poetów awangardowych do pisania o społecznych problemach II Rzeczypospolitej. Autor wykazuje, że pojawiające się na przełomie lat 20. i 30. XX wieku odniesienia do języka religijnego w twórczości poetów awangardowych służyły celom perswazyjnym, wzbudzaniu emocji (jak chociażby ira, timor, despectio) i obrazowemu komentowaniu sytuacji społeczno-politycznej po wydarzeniach majowych, kryzysie gospodarczym, a wreszcie – do wyrażania niepokoju związanego z widmem nadchodzących kryzysów. Omawiając wybrane utwory Juliana Przybosia, Anatola Sterna, Brunona Jasieńskiego i Jalu Kurka, autor skupia się przede wszystkim na środkach retorycznych i figurach zaczerpniętych z dyskursu religijnego przez poetów konstruktywistycznych oraz byłych futurystów. Niniejszy artykuł wpisuje się w rozważania postsekularne oraz analizy retoryczne polskiej poezji współczesnej, rzucając nowe światło na wpływ biblizmów i języka religijnego na społecznie zaangażowany wiersz awangardowy.  
The article aims to highlight the most important rhetorical strategies used by some avant-garde poets to write about the social problems of the Second Polish Republic. The author shows that the references to religious language appearing at the turn of the 1920s in the works of avant-garde poets served the purposes of persuasion: to evoke emotions (such as ira, timor, despectio), to visually comment on the socio-political situation after the May events and the economic crisis, and finally to express anxiety over the specter of imminent crisis. When discussing selected works by Julian Przyboś, Anatol Stern, Bruno Jasieński, and Jalu Kurek, the author focuses on rhetorical means and figures taken from religious discourse by constructivist poets and former futurists. This article contributes to the post-secular considerations and rhetorical analyses of contemporary Polish poetry, shedding new light on the influence of biblicisms and religious language on the socially engaged avant-garde poetry.
Źródło:
Res Rhetorica; 2022, 9, 3; 5-24
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wcielenie słowa: On the drafts of the poem To Piotr by Tadeusz Różewicz
Wcielenie słowa: O brulionach wiersza Do Piotra Tadeusza Różewicza
Autorzy:
Fasoli, Giulia Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129639.pdf
Data publikacji:
2022-10-11
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Tadeusz Różewicz
polska poezja
rękopisy
archiwum literackie
Płaskorzeźba
Polish poetry
manuscripts
literary archives
Opis:
In the frame of the poetic works of Tadeusz Różewicz has been observed and widely studied his inclination to avoid the closed form of his poems, changing and proposing them in different volumes in order to renew their meanings. What is still to be studied in depth, however, is the creative process regarding his unpublished works, such as the preparatory drafts kept in his archive. Genetic studies are a precious key to discover Różewicz’s creative process as well as some aspects of his poetics, which in the published works remain rather clouded. In this paper I would like to analyse the manuscripts of one poem from Płaskorzeźba [Bas-Relief, 1991], that is Do Piotra [To Piotr]. Among the most important features of this drafts take placed numerous biblical citations which disclose a religious way of reading the poem, that completely disappears in the published form of To Piotr. From the analysis of these drafts some interesting interconnections with other poems of Bas-Relief are also to be found, exposing a much deeper level of interpretation of the entire volume.
W ramach poetyckiej twórczości Tadeusza Różewicza, jego skłonność do unikania zamkniętej formy wierszy, zmieniając i proponując ich w różnych tomach w celu odnowienia ich znaczeń, zauważono i szeroko badano. To, co jednak wymaga jeszcze dogłębnego przestudiowania, to proces twórczy dotyczący jego niepublikowanych prac, takich jak szkice przygotowawcze przechowywane w jego archiwum. Krytyka genetyczna jest cennym kluczem do odkrycia procesu twórczego Różewicza, a także niektórych aspektów jego poetyki, które w publikowanych utworach pozostają dość zamglone. W niniejszym artykule chciałabym przeanalizować rękopisy jednego wiersza z Płaskorzeźby, czyli Do Piotra. Wśród najważniejszych cech tych szkiców znajdują się liczne cytaty biblijne, które ujawniają religijny sposób odczytywania poematu, który całkowicie zanika w wydanej formie Do Piotra. Z analizy tych szkiców można dostrzec także interesujące powiązania z innymi wierszami Płaskorzeźby, odsłaniające znacznie głębszy poziom interpretacji całego tomu.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2022, 64, 1; 575-593
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies