Chopin w pejzażu wizji poetyckich

Najnowsza publikacja Ireny Poniatowskiej stanowi próbę uchwycenia tego, co w recepcji Chopina niewysławialne i transcendentne. Posługując się dopowiedzeniami sztuk pięknych oraz teoretycznymi ujęciami minionych epok, autorka podejmuje próbę holistycznej eksplikacji eterycznej poezji poświęconej Chopinowi. Stawia czytelnika przed kategoriami semantycznymi takimi jak żal, narodowość, ideał, czy estetycznymi jak piękno, zarysowując pewne cechy wspólne oraz indywidualne literackiej recepcji Chopina. Publikacja ta stanowi unikatowe, poetyckie wcielenie correspondance des arts nie mające paraleli wśród chopinologicznej literatury.

Irena Poniatowska’s latest publication represents an attempt to grasp the inexpressible and the transcendental in Chopin reception by means of symbolic metaphors. Drawing on parallels from the fine arts and theoretical concepts from the past, the author attempts a holistic exegesis of ethereal verse devoted to Chopin. She discusses such semantic categories as nostalgia, nationality and the ideal, as well as aesthetic categories like beauty, indicating both common and individual features of Chopin’s reception in literary works. The book is a unique study of the correspondance des arts, without parallel in the Chopin literature.