Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "polska poezja" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Polska poezja w Izraelu. O twórczości translatorskiej Davida Weinfelda
Autorzy:
Christianus-Gileta, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030731.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
David Weinfeld
Polish poetry in Hebrew
Polish poetry in Israel
Polish literature in translation
Opis:
Artykuł omawia wybrane aspekty twórczości Davida Weinfelda. David Weinfeld jest jednym z czołowych izraelskich tłumaczy polskiej poezji na hebrajski. Jego przekład, zwłaszcza poezji Czesława Miłosza i Zbigniewa Herberta, odegrał ważną rolę w poezji tłumaczonej na język hebrajski. Dzięki zachowaniu równowagi między wiernością dokładnego tłumaczenia a poczuciem zażyłości, tłumaczenia Weinfelda zostały docenione przez izraelskich krytyków. Ma również niezaprzeczalny wpływ na twórczość poetów izraelskich.
David Weinfeld is one of the leading Israeli translators of Polish poetry into Hebrew. His translation work, especially of Czesław Miłosz and Zbigniew Herbert’s poetry, played an important role in the poetry translated into Hebrew. Thanks to preserving a balance between adherence to the exact translation and a sense of familiarity, Weinfeld’s translation work has been appreciated among Israeli critics. It also has undeniable impact on Israeli poets’ writings.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2020, 15, 10; 110-124
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polska poezja modlitewna średniowiecza
Polish prayer poetry in the Middle Ages
Autorzy:
Nowaczyński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850730.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Polish literature
Medieval prayer poetry
genre studies
literatura polska
średniowieczna poezja religijna
genologia
Opis:
Jako granicę dla średniowiecznej poezji religijnej przyjęto umownie – istnieją tu rozbieżności wśród badaczy – pierwsze dziesięciolecia XVI w. Autora interesuje wyłącznie obraz gatunku, jego poetyka wyznaczona koncepcją podmiotu, adresata i tematyką wiersza. Praca ta sytuuje się więc na terenie genologicznie zorientowanej historii literatury, chodzi w niej wyłącznie o wydobycie podstawowych cech polskiej modlitwy poetyckiej średniowiecza. Analiza pozwala wskazać kilka istotnych cech tej poezji. 1. Wszystkie utwory grupują się wokół świąt kościelnych, stąd przyjęty w pracy, abstrahujący od ewolucji poezji średniowiecza, podział na utwory maryjne, bożonarodzeniowe, pasyjne, o Zmartwychwstaniu, Duchu Świętym i Bożym Ciele. 2. Modlitwy średniowieczne kierowane są najczęściej do Maryi jako pośredniczki w wyjednywaniu łask, Jezusa – nowonarodzonego lub umęczonego – i po części Ducha Świętego. Niezwykle rzadkie są natomiast utwory adresowane bezpośrednio do Boga Ojca. 3. Modlitwy średniowieczne, jak wiedzieliśmy, rozpięte są między rozumem a uczuciem. Niezależnie jednak od dominacji określonej władzy ich myśl krąży stale wokół określonych prawd wiary, np. niepokalanego poczęcia, dziewiczego narodzenia, bosko-ludzkiej natury Chrystusa, zbawczej Męki, Zmartwychwstania, darów Ducha Świętego itp. 4. Wydaje się, że właśnie brak w modlitwach średniowiecznych indywidualizacji, nasycenia ich pierwiastkiem osobistym jest jednym ze źródłem słabości tej poezji jako sztuki. 5. Ta ogólność, niedookreślenie podmiotu odbija się też w wyjątkowej anemii próśb. Wszystkie one, niezależnie czy maryjne, czy bożonarodzeniowe, czy pasyjne kończą się z reguły tym samym pragnieniem dobrej śmierci. Jak więc widzimy modlitwa średniowieczna zorientowana jest wyraźnie na potrzeby roku kościelnego, kierowana głównie do Maryi i Jezusa, podporządkowana propagowaniu prawd wiary, monotematyczna w zakresie próśb, nastawiona przede wszystkim na adresata i jednostronna w koncepcji człowieka.
Although researchers differ about the matter, it can generally be stated that the Medieval prayer poetry date back to the fi rst decade of the 16th century. The author of the paper is exclusively interested in the general features of the genre and its poetics, manifesting itself in the way it utilizes the lyrical subject, the addressee and it organizes the content of the poem. Hence, the paper qualifi es within the realm of history of literature, in its aspect of genre studies. The analysis undertaken in the paper help defi ne certain defi ning features of the prayer poem: 1. All the poems focus around the Ecclesiastical feasts, which leads the author to adopt a division of the poems into those that refer to Mother Mary, Christmas, Passion and Easter, the Holy Spirit and Corpus Christi. This division ignores the main evolutionary trends in Medieval Polish poetry. 2. Medieval prayers are mostly addressed to Mother Mary, as the Mediatrix of Grace; to Jesus – the newly born and the crucifi ed; and partly also to the Holy Spirit. Poems directly addressing God the Father are extremely rare. 3. Medieval prayers stretch between the mind and the heart. Nonetheless, irrespective of which extreme they actually take, they constantly refer to the Articles of Faith, such as the Immaculate Conception, the Virgin Birth, the human-divine nature of Christ, His redemptive death, resurrection, gifts of the Holy Spirit, etc. 4. Medieval prayers are visibly devoid of individuality and this lack of a personal aspect diminishes the artistic value of these poems. 5. The generality and the indeterminacy of the lyrical subject is also refl ected in the feebleness of the intercessions expressed in the poems. They all seem to end with a request of a good death. All in all, one can notice that Medieval prayer is closely related to the course of the Ecclesial calendar, mostly directed towards Mother Mary and Jesus Christ, subservient to the purpose of promoting the Articles of Faith, monothematic as regards the requests made by the authors, mostly addressee-oriented and representing a onesided conception of a human being.
Źródło:
Facta Simonidis; 2009, 2, 1; 255-281
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dynamika transferu, ruch przemieszczenia. Polska poezja w drodze do Hiszpanii
Dynamic of Transfer, Displacement in Motion. Polish Poetry on the Way to Spain
Autorzy:
Farré, Xavier
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/54187629.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
współczesna poezja hiszpańska
tłumaczenie i transfer
pozycja literacka
Adam Zagajewski
contemporary Spanish poetry
translation and transfer
literary status
Opis:
Adam Zagajewski ma ugruntowaną pozycję w hiszpańskim systemie literackim. Być może jest on najbardziej cenionym twórcą spośród zagranicznych poetów. Jego twórczość stanowi przedmiot odniesienia hiszpańskich poetów, reprezentujących różne pokolenia i kierunki. Artykuł przedstawia mechanizmy, które umożliwiały polskiemu poecie zajęcie centralnej pozycji w nowym systemie, analizuje tło i przebieg tego specyficznego transferu literackiego.
Adam Zagajewski is an established figure within the Spanish literary system. He might be the most admired author amongst foreign poets. His oeuvre is a reference point for Spanish poets from various generations and representing diverse literary movements. This article explores the mechanisms, which allowed the Polish poet to claim a central position in the new system and analyses the background as well as the course of this particular literary transfer.
Źródło:
Konteksty Kultury; 2020, 17, 1; 44-57
2083-7658
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poezja polska po roku 2000: diagnozy, problemy, interpretacje
Autorzy:
Dalasiński, Tomasz
M. Szwagrzyk, Aleksandra
Tański, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/books/1705603.zip
https://bibliotekanauki.pl/books/1705603.pdf
https://bibliotekanauki.pl/books/1705603.mobi
https://bibliotekanauki.pl/books/1705603.epub
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydział Filologiczny. Instytut Literatury Polskiej.
Opis:
Na tom składają się szkice zgrupowane w trzech działach: „Diagnozy”, „Problemy” oraz „Interpretacje”, przy czym od razu należy podkreślić, że nie są to działy wobec siebie rozłączne, gdyż wspólne pole tworzy tu analiza przywoływanych w nich utworów poetyckich. Wszystkie składające się na książkę szkice spełniają wymogi rzetelnych opracowań naukowych, sam zbiór zaś stanowi istotny przyczynek do rozpoznań poświęconych dynamice ruchu poetyckiego w ostatnich latach. Zredagowany przez Tomasza Dalasińskiego, Aleksandrę Szwagrzyk i Pawła Tańskiego tom zbiorowy umożliwia czytelnikowi zainteresowanemu polską poezją najnowszą zorientowanie się w jej głównych nurtach. Wielu autorów wykracza poza obszar poezji, poddając analizie zjawiska ogólnoliterackie i te związane z przemianami w kulturze ponowoczesnej, dzięki czemu tom stanowi interesującą próbę ujęcia różnych tendencji w poezji najnowszej. Nie ulega dla mnie wątpliwości, że szczególną wartością książki jest jej balans między dyskursem historycznoliterackim a krytycznoliterackim; trudno wyobrazić sobie, by głos na temat literatury najnowszej pozbawiony był owego wewnętrznego dynamizmu, brzmiącego autentycznie i przekonująco.
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Książka
Tytuł:
Niewinny kaznodzieja na gruzach Jeruzalem [rec. Piotr Bogalecki: Szczęśliwe winy teolingwizmu. Polska poezja po roku 1968 w perspektywie postsekularnej. Kraków: Wydawnictwo Universitas, 2016, ss. 424.]
Innocent Preacher on the Rubble of Jerusalem [re: P. Bogalecki: Szczęśliwe winy teolingwizmu]
Autorzy:
Skurtys, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/534834.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Piotr Bogalecki
postsecularism
theolinguism
Polish poetry after 1968
Opis:
The author reviews Piotr Bogalecki’s book which attempts to reinterpret Polish poetry after 1968 in the light of the postsecular turn. He discusses Bogalecki’s work within the broad philosophical context in order to place Bogalecki’s ideas among other quasi-religious and crypto-theological projects – especially those of Agata Bielik-Robson. The author underlines novelty of Bogalecki’s interpretations, his erudition and fundamental faithfulness toward literature and poetry which leads to depoliticization of postsecular thought making it innocuous mean of intervention.
Źródło:
Śląskie Studia Polonistyczne; 2017, 9, 1; 261-282
2084-0772
2353-0928
Pojawia się w:
Śląskie Studia Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Okruchy biblijne Jerzego Ficowskiego
Autorzy:
Kozaczewski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/646060.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Jerzy Ficowski
współczesna polska poezja
inspiracje biblijne w literaturze
Opis:
Jerzy Ficowski’s biblical fragments The article is a general and panoramic attempt at defining the basic forms of the presence of Bible in Jerzy Ficowski’s poetry. It was estblished that biblical themes are not central elements of the poetic world of the author of Inicjał. Nevertheless, they are constantly present throughout his works. The poet most often refers to the Old Testament. In particular, Ficowski is almost obsessively focused on the motif of the tree of the knowledge of good and evil and original sin. The theme is present in a number of poems written during the period of a couple decades. Those poems are the subject of a more detailed analysis and interpretation of the present article. Key words: Jerzy Ficowski; contemporary Polish poetry; biblical inspirations in literature;
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2016, 16; 210-223
2081-1853
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odnajdując „wspólny język ognia”: Jerzy Ficowski wobec mistycyzmu żydowskiego (prolegomena)
Autorzy:
Goczał, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/645964.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
polska poezja współczesna
Jerzy Ficowski
mistycyzm żydowski
kabała
chasydyzm
Opis:
Finding the “common language of fire”: Jerzy Ficowski on Jewish mysticism (prolegomena) This article is an attempt to outline the relationship between the work of Jerzy Ficowski and the Jewish mystical thought that was brought in this paper to a kabbalistic element – a synthesis of components considered basic for two great currents of the non-orthodox Judaism: Kabbalah and Hasidism. At the level of content they consist of the motifs of the Book, Word and Letter, Angels and Light, the messianic topos of the Just, cosmogonic and eschatological myths, as well as specific, non-linear recognition of time – which are strongly present in the poetry of the author of the Regions of the Great Heresy. At the level of structure there are noticeable the emanation model and the duality of language and imagination, of matter and spirituality – diametrically different elements, yet gravitating toward the ultimate unity. The text, containing references to translation and “Schulzian” output of Jerzy Ficowski, is focused on his poetry and is an introduction to its aspectual monograph. Key words: contemporary Polish poetry; Jerzy Ficowski; Jewish mysticism; Kabbalah; Hasidism;    
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2016, 16; 121-133
2081-1853
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miłosna dokładność: czytając wiersze Marcina Świetlickiego (zapis eseju mówionego)
Loving accuracy: reading the poems of Marcin Świetlicki (transcript of an oral essay)
Autorzy:
Próchniak, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28763114.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Marcin Świetlicki
contemporary Polish poetry
interpretation
polska poezja współczesna
interpretacja
Opis:
Autor przedstawia całościowe odczytanie poezji Marcina Świetlickiego – kładąc akcent na modelującej roli gestu otwarcia twórczej drogi poety oraz wydobywając kluczowe wątki i figury wyobraźni organizujące jego dzieło. Jednocześnie prezentuje taką strategię lektury, która – performatywnie, za sprawą interpretacyjnych pasaży – wchodzi w rezonans z praktyką poetycką Świetlickiego i pozwala wybrzmieć zwłaszcza tym modalnościom jego wierszy, które ufundowane zostały na egzystencjalnie zakorzenionych formach „obecności” i na związanych z nimi uobecnieniach „głosu”. Uchwyceniu tych rejestrów poezji autora Schizmy służy również wykorzystana przez Próchniaka forma eseju mówionego.
The author presents a comprehensive interpretation of Marcin Świetlicki’s poetry, emphasizing the modeling role of the gesture of opening the poet’s creative path and highlighting the key threads and figures of imagination that organize his work. At the same time, he presents a strategy of reading that – performatively, thanks to interpretive passages – resonates with Świetlicki›s poetic practice and allows the modalities of his poems to resound, which are founded on the existentially rooted forms of “presence” and related presentations of the “voice” with them. The form of the spoken essay used by Próchniak also serves to capture these registers of the poetry of the author of Schizma.
Źródło:
Polonistyka. Innowacje; 2022, 16; 129-142
2450-6435
Pojawia się w:
Polonistyka. Innowacje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Językowa materia i sens w poezji Adama Zdrodowskiego
Linguistic matter and meaning in the poetry of Adam Zdrodowski
Autorzy:
Kujawa, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391849.pdf
Data publikacji:
2015-12-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
polish poetry
experience
language
meaning
surface
polska poezja
doświadczenie
język
sens
powierzchnia
Opis:
Polish poetry of the 1990s was shaped primarily by the works of Andrzej Sosnowski, an author who introduced the New York tradition into our language. The poet Adam Zdrodowski, who debuted in 2005, is often referred to as Sosnowski’s most capable student and it is for this reason that literary criticism fails to accord Sosnowski’s poetry the attention it deserves. In this paper I strive to demonstrate that Zdrodowski is first and foremost a student of John Ashbery; it should be noted that the author of Przygody, etc. reads the New York poetry in a very different way to Sosnowski.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2015, 24; 245-260
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recepcja poezji Bolesława Leśmiana w Bułgarii
Autorzy:
Aleksandrova, Steliana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/681456.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
poetry translation
reception
Polish poetry
Bolesław Leśmian
przekład poetycki
recepcja
polska poezja XX wieku
Opis:
The article examines the reception of Bolesław Leśmian’s translated works in Bulgaria: the main characteristics of his poetry, the poems that have been translated in Bulgarian. It points out the difficulties in translating XX century Polish poetry in Bulgarian.
Artykuł poświęcony jest recepcji przekładów poezji Bolesława Leśmiana w Bułgarii: głównym cechom jego poetyckiego warsztatu oraz formalnym charakterystykom tekstów przetłumaczonych na język bułgarski. Autorka wskazuje na trudności na które napotykają w Bułgarii tłumacze polskiej poezji dwudziestowiecznej.
Źródło:
Zeszyty Cyrylo-Metodiańskie; 2015, 4
2449-8297
Pojawia się w:
Zeszyty Cyrylo-Metodiańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Historia miłosna jak jasna cholera” – wybrane wyobrażenia miłości w liryce polskiej po 1990 roku
Autorzy:
Żynis, Bernadetta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030897.pdf
Data publikacji:
2017-12-16
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
images of love
Polish poetry after 1990
obrazy miłości
polska poezja po 1990 roku
Opis:
The article presents several scenes of love in erotics generation of “bruLion”. Although these lyrics are very different, they share the conviction of the impossibility of expressing love of affect, lack of new, adequate language, a good story. The lyrics focus on the presentation of almost behavioral symptoms of feeling. They try using irony, shortcut, allusions, distance, banality and hyperboles find the language of contemporary narrative of love. “Love does not know”, and if you do not know, is not able to speak, doomed to live, not to speak (love belonging to the internal order of biology, nature, instinct and passion can not find in the discourse, he did not embrace and will not carry in other words, what is real, when it passes the symbolic does not mean now what it was). However, the analyzed examples show a successful attempt to exceed the “impossibility”, and the record is proof of yet another victory in the words of the inexpressible.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2017, 12, 7; 496-509
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Różne oblicza elegii w poezji Adama Zagajewskiego
Different Faces of Elegy in the Poetry of Adam Zagajewski
Autorzy:
Fałtynowicz, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1997111.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
elegia
polska poezja współczesna
pamięć
przeszłość
Adam Zagajewski
elegy
contemporary Polish poetry
memory
past
Opis:
W artykule poddano analizie wiersze Adama Zagajewskiego wpisujące się w konwencję elegijną. Rekapitulując wcześniejsze ustalenia badaczy dotyczące funkcji elegii w poezji Zagajewskiego, autor przedstawia własne interpretacje wybranych utworów. Dowodzi, że forma elegijna, realizująca się w twórczości Zagajewskiego na wiele różnych sposobów, nie jest wyłącznie wyrazem nostalgii poety za przeszłością. Przywołując minione zdarzenia, wspominając zmarłych znajomych, a także podtrzymując pamięć o o ofiarach Holocaustu, Zagajewski czyni bohatera lirycznego swoich wierszy strażnikiem pamięci o przeszłości, której trzeba umożliwić oddziaływanie na przyszłość.
The article analyses Adam Zagajewski's poems that observe the elegiac convention. While summarizing the existing critical thought on the function of elegia in Zagajewski's poetry, the author presents his own interpretations of selected works. He proves that the elegiac form, realised in Zagajewski's work in many different ways, is not just an expression of the poet's nostalgia for the past. By recalling past events, by remembering his deceased friends, and by maintaining the memory of the victims of the Holocaust, Zagajewski makes the lyrical hero of his poems the guardian of the past. This remembrance must be allowed to influence the future.
Źródło:
Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2021, 19; 265-280
2082-9701
2720-0078
Pojawia się w:
Białostockie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Timor, ira, despectio. O postsekularnej retoryce międzywojennej awangardy
Timor, ira, despectio. About the postsecular rhetoric of the interwar avant-garde
Autorzy:
Pietryga, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2232078.pdf
Data publikacji:
2022-10-10
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
awangarda
polska poezja
postsekularyzm
retoryka awangardy
avant-garde
Polish poetry
postsecularism
avant-garde rhetoric
Opis:
Celem artykułu jest naświetlenie najważniejszych strategii retorycznych stosowanych przez poetów awangardowych do pisania o społecznych problemach II Rzeczypospolitej. Autor wykazuje, że pojawiające się na przełomie lat 20. i 30. XX wieku odniesienia do języka religijnego w twórczości poetów awangardowych służyły celom perswazyjnym, wzbudzaniu emocji (jak chociażby ira, timor, despectio) i obrazowemu komentowaniu sytuacji społeczno-politycznej po wydarzeniach majowych, kryzysie gospodarczym, a wreszcie – do wyrażania niepokoju związanego z widmem nadchodzących kryzysów. Omawiając wybrane utwory Juliana Przybosia, Anatola Sterna, Brunona Jasieńskiego i Jalu Kurka, autor skupia się przede wszystkim na środkach retorycznych i figurach zaczerpniętych z dyskursu religijnego przez poetów konstruktywistycznych oraz byłych futurystów. Niniejszy artykuł wpisuje się w rozważania postsekularne oraz analizy retoryczne polskiej poezji współczesnej, rzucając nowe światło na wpływ biblizmów i języka religijnego na społecznie zaangażowany wiersz awangardowy.  
The article aims to highlight the most important rhetorical strategies used by some avant-garde poets to write about the social problems of the Second Polish Republic. The author shows that the references to religious language appearing at the turn of the 1920s in the works of avant-garde poets served the purposes of persuasion: to evoke emotions (such as ira, timor, despectio), to visually comment on the socio-political situation after the May events and the economic crisis, and finally to express anxiety over the specter of imminent crisis. When discussing selected works by Julian Przyboś, Anatol Stern, Bruno Jasieński, and Jalu Kurek, the author focuses on rhetorical means and figures taken from religious discourse by constructivist poets and former futurists. This article contributes to the post-secular considerations and rhetorical analyses of contemporary Polish poetry, shedding new light on the influence of biblicisms and religious language on the socially engaged avant-garde poetry.
Źródło:
Res Rhetorica; 2022, 9, 3; 5-24
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Przez płytką rzekę historii”. Jan Paweł II i wątki oświeceniowe
“Across the Shallow River of History”: John Paul II and the Threads of the Enlightenment
Autorzy:
Chachulski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1753200.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jan Paweł II
oświecenie
polska poezja religijna
John Paul II
Enlightenment
Polish religious poetry
Opis:
Artykuł składa się z czterech cząstek poświęconych różnym okolicznościom, w jakich Jan Paweł II ujawniał swoje zainteresowanie literaturą i szerzej – kulturą XVIII wieku. W części pierwszej analizie poddano fragment wystąpienia Papieża w polskim parlamencie w dniu 11 czerwca 1999 roku. Jan Paweł II przywołał wówczas ideę Konstytucji 3 Maja i przytaczając hasła związane z jej uchwaleniem oraz z powrotem do Polski gen. Jana Henryka Dąbrowskiego, dokonał aktualizacji przesłania, tak ważnego dla polskiej świadomości. W części drugiej analizie poddano te fragmenty książki Pamięć i tożsamość, w których Jan Paweł II mówi o roli oświecenia w europejskiej historii nowożytnej i o niejednoznacznym dziedzictwie oświecenia w XX wieku. W części trzeciej przywołano kilka uwag Papieża na temat wartościowania dzieł literackich – znów nawiązując do tomu Pamięć i tożsamość. Jan Paweł II wydawał się szczególnie cenić takie ich cechy, jak artystyczna doskonałość, dzieło literackie jako świadectwo życia, wreszcie głębokie, bezkompromisowe zaangażowanie Autora w wierze. W części czwartej wskazano te utwory, powstałe w wieku XVIII, które były lub z dużą dozą prawdopodobieństwa mogły być przedmiotem zainteresowania i akceptacji Jana Pawła II – z uwagi na jego preferencje, wybory i literackie zainteresowania.
This article consists of four sections devoted to the various circumstances in which John Paul II revealed his interest in the literature and culture of the 18th century. In the first part, a fragment of the Pope’s speech to the Polish parliament on June 11th, 1999 was analysed. John Paul II then recalled the Constitution of May 3rd and, citing the slogans related to its adoption and General Jan Henryk Dąbrowski’s return to Poland, updated the message, one which is so important for the Polish consciousness. The second part analyses those fragments of the book Memory and Identity in which John Paul II talks about the role of the Enlightenment in modern European history and the ambiguous heritage of the Enlightenment in the 20th century. The third part recalls some of the Pope’s comments on the evaluation of literary works in Memory and Identity. John Paul II seemed to particularly value such qualities as artistic perfection, a literary work as a testimony of life, and finally, the deep, uncompromising commitment of an author to their faith. The fourth part indicates those works, created in the eighteenth century, which were, or with a high degree of probability could be, the subject of interest and acceptance by John Paul II, based on his preferences, choices and literary interests.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 345-355
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wcielenie słowa: On the drafts of the poem To Piotr by Tadeusz Różewicz
Wcielenie słowa: O brulionach wiersza Do Piotra Tadeusza Różewicza
Autorzy:
Fasoli, Giulia Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129639.pdf
Data publikacji:
2022-10-11
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Tadeusz Różewicz
polska poezja
rękopisy
archiwum literackie
Płaskorzeźba
Polish poetry
manuscripts
literary archives
Opis:
In the frame of the poetic works of Tadeusz Różewicz has been observed and widely studied his inclination to avoid the closed form of his poems, changing and proposing them in different volumes in order to renew their meanings. What is still to be studied in depth, however, is the creative process regarding his unpublished works, such as the preparatory drafts kept in his archive. Genetic studies are a precious key to discover Różewicz’s creative process as well as some aspects of his poetics, which in the published works remain rather clouded. In this paper I would like to analyse the manuscripts of one poem from Płaskorzeźba [Bas-Relief, 1991], that is Do Piotra [To Piotr]. Among the most important features of this drafts take placed numerous biblical citations which disclose a religious way of reading the poem, that completely disappears in the published form of To Piotr. From the analysis of these drafts some interesting interconnections with other poems of Bas-Relief are also to be found, exposing a much deeper level of interpretation of the entire volume.
W ramach poetyckiej twórczości Tadeusza Różewicza, jego skłonność do unikania zamkniętej formy wierszy, zmieniając i proponując ich w różnych tomach w celu odnowienia ich znaczeń, zauważono i szeroko badano. To, co jednak wymaga jeszcze dogłębnego przestudiowania, to proces twórczy dotyczący jego niepublikowanych prac, takich jak szkice przygotowawcze przechowywane w jego archiwum. Krytyka genetyczna jest cennym kluczem do odkrycia procesu twórczego Różewicza, a także niektórych aspektów jego poetyki, które w publikowanych utworach pozostają dość zamglone. W niniejszym artykule chciałabym przeanalizować rękopisy jednego wiersza z Płaskorzeźby, czyli Do Piotra. Wśród najważniejszych cech tych szkiców znajdują się liczne cytaty biblijne, które ujawniają religijny sposób odczytywania poematu, który całkowicie zanika w wydanej formie Do Piotra. Z analizy tych szkiców można dostrzec także interesujące powiązania z innymi wierszami Płaskorzeźby, odsłaniające znacznie głębszy poziom interpretacji całego tomu.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2022, 64, 1; 575-593
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kazimiera Zawistowska (1870-1902) – zapomniana legenda Młodej Polski
Kazimiera Zawistowska (1870-1902) – forgotten legend of Young Poland
Autorzy:
Szymczak, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/564087.pdf
Data publikacji:
2017-09-08
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
Kazimiera Zawistowska kobieta modernizm Młoda Polska poezja
Kazimiera Zawistowska modernism poetry woman Young Poland
Opis:
Na przełomie XIX i XX wieku zaczyna tworzyć coraz więcej poetek. Wśród nich w sposób szczególny wyróżnia się twórczość Kazimiery Zawistowskiej. Mimo że jej poezja posiada wysokie walory artystyczne i zyskała uznanie krytyków literackich (także Miriama), nie była powszechnie znana, choć rangą nie ustępowała twórczości Tetmajera, Kasprowicza czy Staffa. Zapoznanie się z sylwetką twórczą Kazimiery Zawistowskiej przypomina nam o interesującej poetce, a także zwraca uwagę na realizację legendy młodopolskiej w jej biografii, czego dowodem są m.in. niewyjaśnione okoliczności śmierci.
At the turn of the 19th and 20th centuries, more and more female poets started their writing. Among them, Kazimiera Zawistowska’s work was particularly remarkable. Although her poetry possessed high artistic qualities and gained recognition of literary critics (including Miriam), it was not as renowned as Tetmajer, Kasprowicz or Staff’s works of the comparable value. Getting acquainted with Kazimiera Zawistowska – an artist, reminds us of an interesting poet, and also draws attention to the Young Poland’s legend which was accomplished through her biography and among other things, unclear circumstances of her death.
Źródło:
Radzyński Rocznik Humanistyczny; 2017, 15; 245-254
1643-4374
Pojawia się w:
Radzyński Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autobiograficzne, metapoetyckie, eseistyczne w twórczości Bogusławy Latawiec
Autobiographical, metapoetic, essayistic in the poetic oeuvre of Bogusława Latawiec
Autorzy:
Grądziel-Wójcik, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1386003.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Bogusława Latawiec
metapoetry
essay
autobiography
Polish modern poetry
metapoetyckość
esej
autobiografia
polska poezja współczesna
Opis:
Bogusława Latawiec jest autorką krótkich form prozatorskich na pograniczu eseju, które ujawniają stosunek poetki do sztuki słowa i opowiadają jednocześnie osobistą historię kobiety piszącej. Utwory te stanowią próbę dialogicznego określenia „ja” w konfrontacji z tekstami kultury, zyskują wartość autoprezentacyjną i prowadzą do wypracowania własnego projektu poetyckiego. Latawiec sięga po formę eseistycznej próby, wykorzystując jej cząstkowość, dyskursywność, intelektualizm i autobiograficzność, co pozwala jej poprzez metakrytyczną refleksję rozpoznawać i konstruować własną tożsamość.
Bogusława Latawiec is the author of – among others – short prose verging on essay. These works reveal her attitude towards the art of words and at the same time they tell the private history of the woman writer. It is a dialogic attempt to define herself in confrontation with the texts of culture. Short prose by Latawiec has the potential of self-presentation and leads to working out of an individual poetic project. Bogusława Latawiec values this literary form for its fragmentarity, discursiveness, intellectuality and autobiographicalness; paired with metacritical reflexion it allows her to recognize and to construct her own identity.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2018, 10, 1; 63-76
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autotematyzm – antyrealizm? Na przykładzie jednego wiersza Tomasza Pułki
Mise en abyme – Anti-realism? On the Example of One Poem by Tomasz Pułka
Autorzy:
Waligóra, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1364889.pdf
Data publikacji:
2019-07-25
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Tomasz Pułka
Polish modern poetry
realism
mise en abyme
polska poezja najnowsza
realizm
autotematyzm
Opis:
Artykuł jest próbą zarysowania relacji między pojęciami realizmu i autotematyzmu. Wychodząc od koncepcji Artura Sandauera, który uznawał rozwój poetyki samotematycznej za konsekwencję wygaśnięcia idei realistycznych, tekst odwołuje do powiązań zachodzących między pozornie sprzecznymi tendencjami w historii literatury, wspierając się myślą filozoficzną i językoznawczą. Proponowane tezy poparte są praktyką w postaci interpretacji wiersza Kochana liryko Tomasza Pułki, pokazującego, jak najnowsza polska poezja ustawia się względem możliwości poznania rzeczywistości w sztuce oraz samej definicji sztuki.
The paper is an attempt at drawing the relationships between realism and mise en abyme. Starting with Artur Sandauer’s concept, who understood the development of mise en abyme poetics as a result of the demise of realist ideas, the text discusses the connections that take place between those seemingly contradictory tendencies in the history of literature, referring to philosophy and linguistics. The proposed theses are supported by an interpretation of the poem “Kochana liryko” by Tomasz Pułka which shows how modern Polish poetry positions itself against the possibility to experience reality in art and the very definition of art.
Źródło:
Forum Poetyki; 2019, 15-16; 80-93
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Does this poem work (for you)? Irony, possibility and work in Adrienne Rich’s and Franco Berardi’s critical thought
Autorzy:
Koronkiewicz, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009765.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
poetry
Rich
Berardi
social function of poetry
Polish contemporary poetry
poezja
społeczna funkcja poezji
polska poezja najnowsza
Opis:
Puntem wyjścia szkicu jest proponowane przez Adrienne Rich rozumienie społecznej funkcji poezji. Zdaniem Rich najważniejszym zadaniem poezji jest dzisiaj nieustanne przypominanie o rzeczach, które, których moglibyśmy pragnąć (jako jednostki i jako społeczeństwo), o pragnieniach zapomnianych lub pogrzebanych. W swoim manifeście „Poetry and Commitment”, Rich pyta o sposoby, w jaki poezja wchodzi w interakcję z życiem, jak, przy pomocy wszystkich swoich formalnych i estetycznych mechanizmów, umożliwia nam wyobrażanie sobie innej codzienności. Autorka szkicu rekonstruuje punkt widzenia Rich i porównuje go z koncepcjami Franco „Bifo” Berardiego, z książki „Uprising. On poetry and finance”. Powołując się na przykłady z polskiej poezji ostatniej dekady, szkic stara się udzielić odpowiedzi na pytanie o pracę, która odbywa się w wierszu.
The starting point of the paper is the social function of poetry, as understood by Adrienne Rich in her later essays. According to Rich, the single most important function or „capacity” delivered by poetry today is to continuously remind us of the things that we might want (as individuals as well as a society), our forgotten or buried desires. In her manifesto „Poetry and Commitment” Rich asks about the ways in which poetry intervenes in one’s life – how, with all its formal aspects and aesthetic mechanisms it enables us to imagine an everyday life different from the one we already have. In the paper the authoress compares Rich’s point of view to that of Franco „Bifo” Berardi in his last book „Uprising. Poetry and Finance”. Using Polish poetry of the last ten years or so as an example, the paper reflects on the actual work of (and the inside of) the poem.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2014, 11, 1; 71-84
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyłaniam kraje kory pękate. (Współ)drzewna poetyka Krystyny Miłobędzkiej
Autorzy:
Lekowska, Daria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2080481.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Krystyna Miłobędzka
polska poezja współczesna
drzewa
ekopoetyka
metafora otwarta
contemporary Polish poetry
ecopoetics
open metaphor
trees
Opis:
Szkic stanowi próbę ulokowania poezji Krystyny Miłobędzkiej w kontekście ekopoetyki i sprawdzenia, czy tak ukierunkowane odczytanie otworzy liryczną twórczość poetki na nowe praktyki interpretacyjne, cieszące się coraz większym zainteresowaniem badawczym. W omówieniach dorobku autorki Anaglifów motywy i tematy przyrodnicze pojawiają się stosunkowo często, jednak do tej pory rzadko traktowane były jako główny, samodzielny przedmiot analizy. Szkic poprzez interpretację poszczególnych utworów pokazuje, w jaki sposób natura, w tym wypadku zwłaszcza pojawiające się pod różną postacią drzewa, na przestrzeni publikowanych kolejno tomów kształtują wyobraźnię pisarską Miłobędzkiej i wpisują się w wypracowany przez nią projekt poetycki, wykraczający poza ramy strategii literackiej, którego założenia pozwalają umieścić go w obszarze ekopoetyki.
The article is an attempt to place Krystyna Miłobędzka’s poetry in the context of ecopoetics and to see whether such a targeted reading will open the poet’s lyrical works to new interpretative practices, which are becoming increasingly popular among researchers. In the discussion about the output of the author of Anaglify [Anaglyphs], natural motifs and themes appear relatively often, but so far they have rarely been treated as the main, independent subject of analysis. This sketch, through the interpretation of individual works, shows how nature, in this case especially that appearing in different forms of trees, in the volumes published in turn shape Miłobędzka’s writer’s imagination and inscribe themselves in the poetic project she has developed, which goes beyond the framework of literary strategy and whose assumptions allow it to be placed in the area of ecopoetics.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2020, 8; 262-271
2353-4583
2449-7401
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W stronę modernistycznego opus vitae. Drogi twórcze Tymoteusza Karpowicza i Ezry Pounda
Towards the modernistic lifework. Tymoteusz Karpowicz and Ezra Pound – a parallel
Autorzy:
Górniak, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1377718.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Ezra Pound
Polish postwar poetry
modernism
Tymoteusz Karpowicz
high modernism
avant-guarde
polska poezja powojenna
modernizm
awangarda
Opis:
Artykuł ma na celu przedstawienie biografii artystycznych dwóch przedstawicieli modernizmu w poezji polskiej i anglo-amerykańskiej – Tymoteusza Karpowicza i Ezry Pounda. Nakreślenie okoliczności, w jakich powstawały ich „dzieła życia” (odpowiednio: Słoje zadrzewne i The Pisan Cantos), rzuca nowe światło na zależności między polską powojenną poezją awangardową i angloamerykańskim nurtem zwanym high modernism. Porównując autobiograficzne wymiary obu dzieł, możemy dostrzec kilka ważnych punktów wspólnych. Słoje zadrzewne i The Pisan Cantos to dzieła rozliczeniowe, podsumowujące dotychczasową twórczość. Są przykładem niezrealizowanego marzenia autorów o stworzeniu modernistycznej Księgi.
The article aims to present the biographies of two representatives of literary modernism in Polish- and Anglo-American poetry: Tymoteusz Karpowicz and Ezra Pound. Drafting the circumstances in which their lifeworks rose (ie. Słoje zadrzewne and The Pisan Cantos) the author points out the possible concurrences of Polish postwar avant-guarde poetry and high modernism in Anglo-American poetry. Looking at the autobiographical aspect in the chosen fragments of these two works we can notice few important junctions. Słoje zadrzewne and The Pisan Cantos carry a stigma of the last will - they are thought to be a recapitulation of the poets' output. These volumes of poetry are the examples of unrealized dream about the creation of a modernist "Book". The literary evolution of two poets is sketched in this text, what inspires to continue the considerations about indirect recurrences between the poetry of Karpowicz and Pound.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2015, 5, 2; 13-32
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
OFIAROWANIE IZAAKA OCZAMI DZIECKA? O WIERSZU WISŁAWY SZYMBORSKIEJ NOC
SACRIFICE OF ISAAC THROUGH THE EYES OF A CHILD? ON THE POEM THE NIGHT BY WISŁAWA SZYMBORSKA
Autorzy:
Kozaczewski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/955686.pdf
Data publikacji:
2016-12-30
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
Wisława Szymborska
współczesna polska poezja
ofiarowanie Izaaka
the modern Polish poetry
the sacrifice of Isaac (the Akedah)
Opis:
The paper attempts to interpret Wisława Szymborska’s poem The Night which takes up the Old Testament story of Abraham sacrificing Isaac on the Mount Moriah. The author tries to demonstrate how the poet – using the child’s voice – argues with the biblical text. The introduction of the contexts of developmental psychology and of Jewish Passover together with a detailed analysis lead to the conclusion that Szymborska’s poem – employing emotional and intellectual simplifications – constitutes an ideological statement.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2016, 14; 159-170
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(Nie)poetyckie materie – o „lęku produkcji” w polskiej poezji nowoczesnej (Leśmian – Peiper i Przyboś – Różewicz)
(Anti)poetical Matters – “Anxiety of Production” in modern Polish Poetry (Leśmian – Peiper and Przyboś – Różewicz)
Autorzy:
Józefowicz, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1203044.pdf
Data publikacji:
2021-03-23
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
anxiety of production
Calvin Thomas
modern Polish poetry
visibility
abjection
lęk produkcji
polska poezja nowoczesna
widzialność
abiekt
Opis:
Celem szkicu jest rozpatrzenie twórczości klasyków polskiej poezji nowoczesnej pod kątem studiów nad męskością, które Calvin Thomas rozwija w pracy Male Matters. Artykuł przybliża sylwetkę i twórczość krytyczną Thomasa, wskazując, iż zaproponowany przezeń koncept „lęku produkcji” wyróżnia się na tle innych studiów nad męskością ze względu na swoją szczególną użyteczność dla badań literackich. Przedmiotem zainteresowania Thomasa jest ambiwalentny związek między męską tożsamością i aktem pisania, który nieuchronnie wiąże się zawstydzającym uzewnętrznieniem się (a nawet feminizacją) w znakach i uzależnia twórcę od odpychającej materii jego własnego wytworu. W artykule autor przygląda się różnym postawom, jakie polscy poeci nowocześni przyjmują wobec niezbywalnie cielesnego wymiaru procesu twórczego, który w ich wyobraźni przybiera postać niedającego się opanować wytrysku, poniżającego aktu wydalania i bolesnego rodzenia wiersza.
The aim of the study is to examine the work of classical poets of Polish modernism in the light of male studies developed by Calvin Thomas in his work Male Matters. The article brings forward the profile and work of Thomas showing that his ‘anxiety of production’ concept differs from other male studies in its distinctive usefulness in the field of literary studies. In his theory Thomas deals with the ambivalent relation between a male identity and the very act of writing which inevitably brings shameful externalisation (and even feminisation) in signs and makes the creator conditioned by his own product including its repulsive materiality. In my study I follow different ways in which modern Polish poets manage the immanent corporeality of creation, imagined as uncontrollable ejaculation, humiliating exertion or the painful process of giving birth to a poem.
Źródło:
Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość; 2021, 1 (3); 1-22
2719-5767
Pojawia się w:
Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Utrwalone dziedzictwo – pieśni religijne w twórczości Władysława z Gielniowa, Franciszka Karpińskiego i Kazimierza Brodzińskiego
Autorzy:
Reginek, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668945.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Polish religious poetry
church songs
origin of church songs
polska poezja religijna
pieśń kościelna
źródła śpiewów kościelnych
Opis:
The study of Polish religious songs shows the literary and musical values of selected works and also presents the authors of these works. This paper presents the achievements of three eminent poets: Władysław of Gielniow (ab. 1440–1505), Franciszek Karpiński (1741–1825) and Kazimierz Brodziński (1791–1835). Their activity in the field of popularization of church chant deserves to be particularly appreciated. Also the motives of fascination with religious chant are interesting. Sometimes this form of expression was the result of personal faith, sometimes it sprang from some additional motives or conditioning. The popularity of a particular poetic work depends to a large extend on its musical form. The religious chants of the poets mentioned above, though coming from various times and composed in various places are truly outstanding and popular, which makes them constantly present in the repertory of church songs. The fact that they were included in the latest edition of Śpiewnik kościelny (Church Songbook) by Fr. Jan Siedlecki may serve as a proof of keen acceptance and a sign of their belonging to cultural heritage.
Badania nad polską pieśnią religijną wskazują na walory literacko-muzyczne wybranych utworów, jak również przybliżają sylwetki samych twórców. Niniejszy artykuł przedstawia najważniejsze osiągnięcia trzech wybitnych poetów: Władysława z Gielniowa (ok. 1440–1505), Franciszka Karpińskiego (1741–1825) i Kazimierza Brodzińskiego (1791–1835), których działalność na polu upowszechnienia pieśni kościelnej zasługuje na szczególne uznanie. Interesujące są również same motywy fascynacji poezją pieśniową o tematyce religijnej, czasem taka forma twórczości wynikała z osobistej wiary, niekiedy też z dodatkowych pobudek czy uwarunkowań. Duże znaczenie w upowszechnieniu danego utworu poetyckiego odgrywa forma muzyczna. Pieśni religijne wspomnianych poetów z różnego czasu i miejsca powstania odznaczają się cennymi walorami i popularnością, co sprawia, że są one stale obecne w repertuarze śpiewów kościelnych. Umieszczenie ich w najnowszym wydaniu Śpiewnika kościelnego ks. Jana Siedleckiego może stanowić potwierdzenie żywej recepcji i znak trwałego dziedzictwa.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2015, 13
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wojciech Kudyba, twórca poezji religijnej
Wojciech Kudyba, the Author of Religious Poetry
Autorzy:
Kwiek-Osiowska, Janina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951921.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
kultura chrześcijańska
literatura chrześcijańska
polska poezja religijna
polska poezja metafizyczna
polska liryka XX wieku
polska liryka XXI wieku
Christian culture
Christian literature
Polish religious poetry
Polish metaphysical poetry
Polish lyrics of the 20th century
Polish lyrics of the 21st century
Opis:
Autorka opisuje osobę Wojciecha Kudyby, naukowca i poetę religijnego, w sposób ogólny próbując scharakteryzować jego poetycki dorobek twórczy na podstawie kilku książek. Podjęte analizy prowadzą do konkluzji na temat literackich środków stylistycznych, stosowanych przez W. Kudybę. Przykłady używanych przezeń tropów artystycznych autorka wylicza, podając w zestawieniach tytuły wierszy (utworów) z poszczególnych tomów, które zawierają dany typ chwytów literackich. Analiza ma charakter przeglądowy.
The author describes Wojciech Kudyba, a scholar and a religious poet, trying to characterize his poetic output on the basis of a few books. The analyses carried out in the book lead to the conclusions referring to the stylistic devices used by Wojciech Kudyba. The examples of the poet’s artistic tropes are enumerated by the author who in her specifications provides the titles of the poems published in particular volumes along with the information about a particular type of literary devices found in these poems.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2014, 3(7); 185-204
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tadeusz Kubiak i Anna Kamieńska: poetyckie spotkania z bratem Albertem
Tadeusz Kubiak and Anna Kamieńska: the poetic meetings with brother Albert Chmielowski
Autorzy:
Kozaczewski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046373.pdf
Data publikacji:
2020-10-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Polska poezja współczesna
Anna Kamieńska
Tadeusz Kubiak
Brat Albert w literaturze
Polish Contemporary Poetry
Father Albert in Polish Literature.
Opis:
W artykule dokonano porównawczej analizy i interpretacji dwóch wierszy poświęconych Bratu Albertowi. Są to kolejno: Tadeusza Kubiaka Klasztor Brata Alberta oraz Anny Kamieńskiej Spotkanie z Bratem Albertem. W konkluzji autor doszedł do wniosku, że dla obojga poetów – choć w różny sposób i w różnym stopniu - postać Brata Alberta nie stanowi jednak autonomicznego tematu i problemu twórczości, ale jest raczej traktowana jako pretekst dla ich własnych przemyśleń i poszukiwań artystycznych.
The core of the article is the comparative analysis and interpretation of two poems dedicated to St. Brother Albert: „Brother Albert’s Monastery” by Tadeusz Kubiak and „Meeting with Brother Albert” by Anna Kamieńska. Author’s thesis leads to the conclusion that Brother Albert as a person is not autonomous theme in Kamieńska and Kubiak work - on a different level of understanding poets treat Brother Albert’s figure more like a pretext to unveil their own reflections and artistic thoughts.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 2; 49-61
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trudna lekcja kosmogonii. Metafizyka Tuwima i fenomenologia Ingardena
Difficult lesson of cosmogony. Tuwim’s metaphysics and Ingarden’s phenomenology
Autorzy:
Michałowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942614.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Poezja polska
geneza
fenomenologia
Opis:
Próba interpretacji wiersza Tuwima Przyglądając się gwiazdom zostaje podjęta w kontekście Romana Ingardena fenomenologicznej teorii dzieła literackiego. Problem genezy świata i człowieka wpisuje się w szerokie konteksty: zarówno aktualnego stanu wiedzy naukowej z dziedziny kosmologii i astrofizyki, jak koncepcji ontologicznych filozofii, mitologii i religii. Zagadkowe obrazowanie poety ujawnia wysiłek w pokonywaniu oporu niewyrażalności języka i programowanych przezeń pojęć, logiki, a także wyobrażenia, jaki stanowi abstrakcja nicości, poprzedzającej genezę Wszechświata i tajemnicę życia.
An attempt to interpret Julian Tuwim’s poem Looking at the stars is made in the con- text of Roman Ingarden’s phenomenological theory of literary work. The problem of the origin of the world and man is part of a broad context: both the current state of scientific knowledge in the field of cosmology and astrophysics, as well as onto - logical concepts of philosophy, mythology and religion. Mysterious imaging reveals the poet's effort to overcome the resistance of ineffability of language and linguisti- cally programmed concepts, logic, as well as the idea that an abstract nothingness, prior to the creation of the universe and the mystery of life.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2014, 03
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Śmierć w kilku odsłonach. Tanatos w poezji Radosława Kobierskiego
Death in a few portraits. Tanathos in the poetry of Radosław Kobierski
Autorzy:
Jurzysta, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/460146.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
Radosław Kobierski
polska poezja najnowsza
śmierć
Tanatos
„roczniki siedemdziesiąte
contemporary Polish poetry
death
Tanathos
authors born in the 70s
Opis:
Motyw śmierci to jeden z głównych motywów pojawiających się w poezji Radosława Kobierskiego – jednego z przedstawicieli „roczników siedemdziesiątych”. Celem mojego referatu jest ukazanie kilku oblicz Tanatosa w poezji autora We dwójkę płyną umarli.
The motif of death is one of the main motifs in the poetry of Radosław Kobierski – one the main exponents of the authors born in the 70s. The aim of my paper is the presentation of a few faces of Tanathos in the poetry of the author of We dwójkę płyną umarli.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2011, 1
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ciemne piękno. O tomie 69 wierszy Bronisława Maja w wyborze i z przedmową Jerzego Pilcha
Dark beauty. About the volume of 69 poems by Bronisław Maj in selection and with a foreword by Jerzy Pilch
Autorzy:
Bernacki, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520409.pdf
Data publikacji:
2023-07-21
Wydawca:
Uniwersytet Bielsko-Bialski
Tematy:
twórczość poetycka Bronisława Maja
polska poezja metafizyczna
poetycka epifania
poetry of Bronisław Maj
Polish metaphysical poetry
poetic epiphany
Opis:
Dark beauty. About the volume of 69 poems by Bronisław Maj in selection and with a foreword by Jerzy Pilch [Review: Bronisław Maj, „… twój czas minął – już jesteś…”. Mgnienie. 69 wierszy, całość ułożył i wstępem opatrzył Jerzy Pilch, Wydawnictwo Universitas, Seria „Poezje” pod redakcją Andrzeja Nowakowskiego, Kraków 2022, ss. 128] The text presents the latest volume of poetry by Bronisław Maj entitled Blink (“Mgnienie”), in selection and with a foreword by Jerzy Pilch (Kraków, 2022). The author of the article, referring to the statements of Czesław Miłosz and well-known literary critics: Stanisław Barańczak, Marian Stala, Piotr Śliwiński discusses the main threads of Bronisław Maj’s poetry, such as: poetic epiphany, existential anxiety, the poet’s sense of loneliness in a world abandoned by God and metaphysical and axiological reflection on the essence of reality.
Źródło:
Świat i Słowo; 2023, 40, 1; 317-324
1731-3317
Pojawia się w:
Świat i Słowo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Patrzeć ciemności. Ubyć”: od mikropoetyki do mikropolityki i z powrotem (o metodzie)
“To look darkness. To subside”: From Micropoetics to Micropolitics and Back Again (On Method)
Autorzy:
Skurtys, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365864.pdf
Data publikacji:
2017-08-12
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Polish poetry after the year 2000
micronautics
Konrad Góra
literary micrology
polska poezja po roku 2000
mikrologia literacka
mikronautyka
Opis:
Szkic podejmuje próbę uzupełnienia „mikrologicznej” perspektywy śląskiej szkoły Aleksandra Nawareckiego o nieobecne w niej źródłowo impulsy polityczne i patronat dwóch pominiętych dotąd „mikrologów”: Michela Foucaulta i Gilles’a Deleuze’a. Opowiadając się przeciwko zdyscyplinowaniu i scjentyzmowi metody close reading, proponuje rozpatrywać badacza w kategoriach mikronauty, sam proces lektury zaś jako zanurzanie się w tekście, śledzenie drobnych napięć i przepływów znaczeń. Jest równocześnie próbą filozoficznego przeczytania poematu Nie Konrada Góry jako rozprawy o metodyce widzenia, (nie)zawinionej ślepocie i politycznej wielości.
This essay undertakes an attempt to complete the “micrological” perspective of the Silesian school led by Aleksander Nawarecki with political impulses absent from its sources, guided by the intellectual constellations of two thinkers hitherto neglected as micrologists: Michel Foucault and Gilles Deleuze. Voicing opposition to the discipline and scientism of the close reading method, the essay proposes to consider the scholar in the categories of the micronaut, and the process of reading as immersion in the text, following minor tensions and flows of meanings. It simultaneously attempts a philosophical reading of the long poem Nie by Konrad Góra as a study in the methodology of seeing, (un)committed blindness and political multiplicity.
Źródło:
Forum Poetyki; 2017, 8-9; 16-37
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tryptyk polsko-żydowski
Autorzy:
"M.B." Szymanowski, Antoni.
Kann, Maria.
"Wajdelota Jan" Sarnecki, Tadeusz J.
Współwytwórcy:
Bartoszewski, Władysław. Opracowanie
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Warszawa : Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa
Tematy:
Poezja polska tematyka 20 w.
Opis:
Zawiera repr.: Antoni Szymanowski, Likwidacja getta warszawskiego. --- 1942; Maria Kann, Na oczach świata. --- 1943; Tadeusz Jerzy Sarnecki, Z otchłani. Poezja. --- 1944.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Ornitologia, ornitomancja. Sokołowski i (inne) ptaki Jerzego Ficowskiego
Autorzy:
Jarzyna, Anita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/646057.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
animal studies
ornitologia
poezja polska
Opis:
Ornithology, ornithomancy. Sokołowski and (other) birds of Jerzy Ficowski The starting point for my article was Jerzy Ficowski’s poem Do autora “Ptaków ziem polskich”. The poem, found in the poet’s penultimate volume – Zawczas z poniewczasem (2004) is commemorating Jan Sokołowski (1899–1982). He was a prominent ornithologist, one of the contemporary forerunners of the field, a pioneer of bird protection in Poland, and, above all, a visionary who in his work exhibited an innovatively personal approach to animals. The language he used was commonly regarded as anthropomorphic, since he attributed animals with emotions. In the article, I deal with poetic traces of both deliberate and accidental relations between Ficowski’s work and the ornithological work of Sokołowki. At the same time I attempt at a reconstruction of the advice that the author of Pantarei gained from the so to speak indirect consultations with the scholar. This allowed him to set the birds free in terms of cultural code of symbolic meaning. By referring to fairly numerous poems of Ficowski in which animals are present as main characters I prove that in both his and Sokołowski’s representation they are in fact quite similar. This, naturally, is done in different registers, however they both paid special attention to both ornithological faithfulness and what is beyond the reach of science, i.e. attempting to reflect the inner life of birds. Key words: animal studies; ornithology; Polish poetry;
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2016, 16; 191-209
2081-1853
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbiorowa nieświadomość. Czesław Miłosz
Collective Unconscious. Czesław Miłosz
Autorzy:
Żukowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699396.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Zagłada w Polsce
świadkowie Zagłady
pamięć zbiorowa
nieświadomość
polska poezja wojenna
Holocaust in Poland
bystanders
collective memory
unconscious
Polish war poetry
Opis:
“A Poor Christian Looks at the Ghetto” and “Campo di Fiori” are the most acclaimed Polish poetic works on the Holocaust. They have been read as texts on the collective anxieties; the article assumes this interpretative position as well. It begins with a reference to the concreteness of war, that is, an attempt to understand the array of scenes and phenomena that underlie the poetic images. In fact, literary accounts and testimonies of Polish Jews suggest that the general context includes the problems of the Polish violence towards them and collective responsibility incorporated into the plan of extermination inaugurated by the Nazi Germany. In Miłosz’s poem, the unwanted awareness of cooperation and contribution to the Holocaust resurfaces as anxieties (represented by the “mole-guard”), whose invasion is followed by the collapse of the symbolic order and domesticating images. Present yet invisible to the society, the knowledge of Polish violence thus functions as the Lacanian Real. Polish perspective on the death of Jews is put forward in “Campo di Fiori.” Against the traditional readings of it as an account of “apathy,” this text juxtaposes the event of burning the heretic on stake by Christian inquisition with the gaze of a “poor Christian” focused on the burning ghetto. Both figures share the exclusion of dying people who establish the limits of Christian and Polish community; simultaneously, the dying occupy a “dangerous place,” one that is destined to be annihilated in the realm of foundational myths of identity. In the  times of the Holocaust, constructing such a limit happens to be a sentence legitimising the actions undertaken by the Nazis.
Wiersze Biedny chrześcijanin patrzy na getto oraz Campo di Fiori należą do najsłynniejszych polskich utworów poetyckich o Zagładzie. Czytano je jako zapis zbiorowych lęków. Tekst jest próbą pójścia tym tropem interpretacyjnym. Krokiem wstępnym jest odniesienie do wojennego konkretu, a więc próba zrozumienia, do jakiego rodzaju scen i zjawisk odnoszą się poetyckie obrazy. Zestawienie ze świadectwami oraz literackimi zapisami polskich Żydów wskazuje, że kontekstem są polska przemoc i kolektywne sprawstwo wpisujące się w realizowaną przez nazistów eksterminację. Niechciana wiedza o sprawstwie i współudziale przybiera u Miłosza postać lęków uosabianych przez „strażnika-kreta”. Ich inwazji towarzyszy rozpad symbolicznego porządku i obrazów zadomowienia, co wskazuje, że obecna, a jednocześnie niewidoczna dla społeczności wiedza o polskiej przemocy funkcjonuje jak Lacanowskie Realne. Zapisem polskiego patrzenia na śmierć Żydów jest wiersz Campo di Fiori. Polemicznie do tradycji interpretowania go jako świadectwa „obojętności” wydobyte zostają paralele między spaleniem heretyka przez chrześcijańską inkwizycję i spojrzeniem „biednego chrześcijanina” na płonące getto. Ich wspólną cechą jest wykluczenie ginących jako tych, którzy wyznaczają granicę chrześcijańskiej i polskiej społeczności, a jednocześnie zajmują „miejsce niebezpieczne”, a więc w porządku fundujących tożsamość mitów przeznaczone do unicestwienia. Ustanowienie tej granicy okazuje się w realiach Zagłady wyrokiem i legitymizuje działania nazistów.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 44-65
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbiorowa nieświadomość. Czesław Miłosz
Collective Unconscious. Czesław Miłosz
Autorzy:
Żukowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699402.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Zagłada w Polsce
świadkowie Zagłady
pamięć zbiorowa
nieświadomość
polska poezja wojenna
Holocaust in Poland
bystanders
collective memory
unconscious
Polish war poetry
Opis:
“A Poor Christian Looks at the Ghetto” and “Campo di Fiori” are the most acclaimed Polish poetic works on the Holocaust. They have been read as texts on the collective anxieties; the article assumes this interpretative position as well. It begins with a reference to the concreteness of war, that is, an attempt to understand the array of scenes and phenomena that underlie the poetic images. In fact, literary accounts and testimonies of Polish Jews suggest that the general context includes the problems of the Polish violence towards them and collective responsibility incorporated into the plan of extermination inaugurated by the Nazi Germany. In Miłosz’s poem, the unwanted awareness of cooperation and contribution to the Holocaust resurfaces as anxieties (represented by the “mole-guard”), whose invasion is followed by the collapse of the symbolic order and domesticating images. Present yet invisible to the society, the knowledge of Polish violence thus functions as the Lacanian Real. Polish perspective on the death of Jews is put forward in “Campo di Fiori.” Against the traditional readings of it as an account of “apathy,” this text juxtaposes the event of burning the heretic on stake by Christian inquisition with the gaze of a “poor Christian” focused on the burning ghetto. Both figures share the exclusion of dying people who establish the limits of Christian and Polish community; simultaneously, the dying occupy a “dangerous place,” one that is destined to be annihilated in the realm of foundational myths of identity. In the  times of the Holocaust, constructing such a limit happens to be a sentence legitimising the actions undertaken by the Nazis.
Wiersze Biedny chrześcijanin patrzy na getto oraz Campo di Fiori należą do najsłynniejszych polskich utworów poetyckich o Zagładzie. Czytano je jako zapis zbiorowych lęków. Tekst jest próbą pójścia tym tropem interpretacyjnym. Krokiem wstępnym jest odniesienie do wojennego konkretu, a więc próba zrozumienia, do jakiego rodzaju scen i zjawisk odnoszą się poetyckie obrazy. Zestawienie ze świadectwami oraz literackimi zapisami polskich Żydów wskazuje, że kontekstem są polska przemoc i kolektywne sprawstwo wpisujące się w realizowaną przez nazistów eksterminację. Niechciana wiedza o sprawstwie i współudziale przybiera u Miłosza postać lęków uosabianych przez „strażnika-kreta”. Ich inwazji towarzyszy rozpad symbolicznego porządku i obrazów zadomowienia, co wskazuje, że obecna, a jednocześnie niewidoczna dla społeczności wiedza o polskiej przemocy funkcjonuje jak Lacanowskie Realne. Zapisem polskiego patrzenia na śmierć Żydów jest wiersz Campo di Fiori. Polemicznie do tradycji interpretowania go jako świadectwa „obojętności” wydobyte zostają paralele między spaleniem heretyka przez chrześcijańską inkwizycję i spojrzeniem „biednego chrześcijanina” na płonące getto. Ich wspólną cechą jest wykluczenie ginących jako tych, którzy wyznaczają granicę chrześcijańskiej i polskiej społeczności, a jednocześnie zajmują „miejsce niebezpieczne”, a więc w porządku fundujących tożsamość mitów przeznaczone do unicestwienia. Ustanowienie tej granicy okazuje się w realiach Zagłady wyrokiem i legitymizuje działania nazistów.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 44-65
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czym są „Kwiaty polskie” Tuwima?
What is „Kwiaty polskie” by Tuwim?
Autorzy:
Ratajska, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/682605.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Polish poetry in the 20th century
Julian Tuwim’s literary output
„Kwiaty polskie”
polska poezja XX wieku
twórczość Juliana Tuwima
Opis:
The text is a record of the last public appearance of Prof. Krystyna Ratajska Ph.D. (1938–2017) devoted to Kwiaty polskie ( Polish Flowers) presented o n 13 September in Dom Literatury in Lodz during a discussion panel being a fragment of the event Urodziny Juliana Tuwima 2017 (Julian Tuwim’s Birthday 2017). The introduction to the lecture recalls the circumstances of the origin and issue of genre affiliation of Kwiaty Polskie. Tuwim’s utterances from his correspondence lead to observations concerning the formal innovative character of the poem in question. Kwiaty Polskie may be called a “colourful kaleidoscope”, a catch-all form representing new quality which allows for different genres and ways of speaking about the world. This is a poem which may contain different qualities and stylistic tones. Composing this poem by the poet may be also compared to creating a bunch of flowers, assembling a colourful whole from fragments diversified with regard to the genre, which makes it a syncretic work, a literary hybrid. Tuwim’s Kwiaty polskie is also a “biographical reading” composed of different fragments whose unchronological, associative order is governed by memory. The author of the lecture also recalls the relations of Ignacy Dziewierski, the poem’s main protagonist, with Tuwim. Like the poet himself he is a talented artist dealing with art of different kinds (both high and low). He may be also perceived as his spiritual portrait seeking consolation and escape from fear, emptiness and death in his art. According to the author, Kwiaty Polskie is, all in all, a work born out of Tuwim’s micrological passion and his attention to detail, depicting the world in the creation of which sensory elements, particles, pieces and traces become the building material.
Tekst jest zapisem ostatniego publicznego wystąpienia prof. dr hab. Krystyny Ratajskiej (1938–2017), poświęconego Kwiatom polskim, przedstawionego 13 września 2017 roku w Domu Literatury w Łodzi podczas panelu dyskusyjnego, stanowiącego fragment imprezy Urodziny Juliana Tuwima 2017. W wykładzie tym zostały na wstępie przypomniane okoliczności genezy i kwestie gatunkowej przynależności Kwiatów polskich. Przytaczane przez Autorkę wypowiedzi Tuwima, zaczerpnięte z jego korespondencji, wiodą do spostrzeżeń dotyczących nowatorstwa formalnego tego poematu. Kwiaty polskie można nazwać „barwnym kalejdoskopem” – formą pojemną, stanowiącą nową jakość, która dopuszcza rozmaite gatunki oraz sposoby mówienia o świecie. To utwór, w którym mogą się zmieścić różne jakości i rozmaite tonacje stylistyczne. Można też komponowanie tego poematu przez poetę porównać do tworzenia bukietu – do składania barwnej całości z fragmentów gatunkowo różnorodnych, co sprawia, że staje się on utworem synkretycznym – literacką hybrydą. Kwiaty polskie Tuwima to także zbudowana z przeróżnych fragmentów „lektura biograficzna”, której niechronologicznym, asocjacyjnym porządkiem rządzi pamięć. Autorka wykładu przypomina również o powinowactwach głównego bohatera poematu – Ignacego Dziewierskiego – z Tuwimem. To, podobnie jak poeta, twórca utalentowany, uprawiający sztukę różnego typu (zarówno wysoką, jak i niską). Może on jednak być także postrzegany jako jego portret duchowy – poszukający w uprawianej przez siebie sztuce pociechy i ucieczki przed lękiem, bezsensem i śmiercią. Według Autorki Kwiaty polskie to, w końcu, utwór zrodzony z mikrologicznej pasji Tuwima – z zamiłowania do szczegółów i drobiazgów – ukazujący świat, w którego kreacji budulcem stają się zmysłowe ułamki, drobiny, okruchy, ślady.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2018, 7; 359-372
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autotematyzm out of the blue. Kilka uwag o poezji Julii Hartwig na marginesie wiersza Reprymenda
Autothematism out of the blue. Remarks on the poetry of Julia Hartwig on the margins of her poem Reprimand
Autorzy:
Grądziel-Wójcik, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32060257.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Julia Hartwig
Polish contemporary poetry
autothematic writing
metapoeticity
metareflection
women’s poetry
polska poezja współczesna
pisanie autotematyczne
metapoetyckość
metarefleksja
poezja kobieca
Opis:
The article discusses different variants of metareflection in Julia Hartwig’s poetry, situating them against the background of a comprehensive concept of the poet’s work. The analysis of her poem Reprymenda [Reprimand] gives rise to a proposal of authotematism specific to Hartwig’s poetry, here called ‘out of the blue’ autothematism and contrasted with the concept of avant-garde poetry. This metapoetic formula is then extended to other texts in the volume Jasne niejasne [Bright Unclear], in which the mimetic aspect of literature in particular is problematised and the ethical dimension of Hartwig’s oeuvre is highlighted.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2022, 38; 219-232
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag o opisie autotematycznym (i nie tylko). Wiersz (Trackless) Andrzeja Sosnowskiego w perspektywie filozofii języka
Some Comments on Authothematic Description (and Not Only). Wiersz (Trackless) by Andrzej Sosnowski from the Perspective of Philosophy of Language
Autorzy:
Waligóra, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1338045.pdf
Data publikacji:
2020-10-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Andrzej Sosnowski
mise en abyme
modern Polish poetry
trope
trace
Jacques Derrida
language philosophy
autotematyzm
polska poezja najnowsza
trop
ślad
filozofia języka
Opis:
Artykuł jest próbą zinterpretowania słynnego Wiersza (Trackless) autorstwa Andrzeja Sosnowskiego na podstawie tez filozofów języka (Frege, Searle, Russell). Wywiedzione z wiersza pojęcia śladu i tropu służą interpretacji zjawiska autotematyzmu (który – jak próbuje wskazać autorka – ma strukturę tropiczną). Wskazane problemy (trop, ślad, autotematyzm, filozofia języka) zostają omówione w świetle kategorii opisu, który ujmowany jest jako: 1) podstawowy sposób ujmowania „braku” i „straty”, pojęć istotnych dla projektu poetyckiego omawianego autora; 2) istotna składowa utworu autotematycznego, który – zgodnie z tezami Jonathana Cullera – dzieli się na warstwę opisywaną i opisującą; 3) fundamentalny sposób poznania, zwłaszcza w obliczu suponowanych przez filozofię języka niejasności wiązanych z kategorią nazwy.
The paper attempts at interpreting the famous poem Wiersz (Trackless) by Andrzej Sosnowski based on some theses of language philosophers (Fregge, Searle, Russel). The notions of a trace and trope extracted from the poem serve as the basis for interpteting the phenomenon of mise en abyme (which, as is suggested, has a trope-like structure). Issues such as a trope, trace, mise en abyme, language philosophy, are problematized according to the category of description, which is understood as: 1. The basic way of framing “lack” and “loss”, key terms in Sosnowski’s poetry; 2. A key element of an autothematic poem which – according to Jonathan Culler – consists of the described and describing layers; 3. Fundamental way of cognition, especially in the face of ambiguities related to the category of a name supposed by language philosophy.
Źródło:
Forum Poetyki; 2020, 20; 62-73
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Akulturacja? Czy inny wektor współczesności? Kilka słów o refleksji Czesława Miłosza
Acculturation? Or another vector of modernity? Reflections on the thoughts of Czesław Miłosz
Autorzy:
Lubelska-Renouf, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/690171.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Miłosz Czesław
Cheng François
Scheler Max
Cézanne
Acculturation
Chinese painting
Polish poetry
haïku
Cheng Françoi
akulturacja
malarstwo chińskie
polska poezja
haiku
Opis:
While Max Scheler’s acculturation problematic is once more topical, under the better known term “globalisation” (in the sense of westernisation), there are vectors in our culture that appear to run counter to this unifying trend. In our article, we examine one of Czesław Miłosz’s poetic intuitions that is today “embodied” in the writings of François Cheng, the Chinese-born French poet and thinker. In his essays on beauty, we analyse the swinging back and forth between poetry, thought and painting; we also examine the meeting of Eastern (Buddhist and Taoist) and Western (Christian) thought; a meeting that Cheng and Miłosz particularly perceived in the pantings of Cézanne and which, while constituting a link between these two traditions, would, according to them, also make up for the greatest western weakness, i.e. Cartesianism.
Źródło:
Prace Polonistyczne; 2017, LXXII; 25-40
0079-4791
Pojawia się w:
Prace Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poeci i ich zwierzęta
Poets and Their Animals
Autorzy:
Juchniewicz, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1203102.pdf
Data publikacji:
2020-12-17
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Polish contemporary poetry
animal studies
eco-activism
naturocentrism
violence against animals
polska poezja współczesna
studia nad zwierzętami
ekoaktywizm
naturocentryzm
przemoc wobec zwierząt
Opis:
Studia Anity Jarzyny zebrane w książce Post-koiné. Studia o nieantropocentrycznych językach (poetyckich) lokują się w polu „przeżywających” obecnie rozkwit studiów nad zwierzętami i wypracowują spójną koncepcję czytania poezji z zastosowaniem najnowszych metodologii. Pomysł Jarzyny, która poddała mikrologicznej analizie wiersze kilkudziesięciu poetek i poetów, oparty jest na śledzeniu intencjonalnych rekonfiguracji utartych wyrażeń i dowartościowaniu tropów, ponieważ, jak przekonuje Donna Haraway, to one powodują, że język „odchyla się od właściwego kursu i skręca”. Uwaga ta odnosi się nie tylko do twórczości Joanny Mueller i Justyny Bargielskiej, które przechwytują i unieważniają inwektywy łowieckie (pomiot, pokot), lecz również poetów dekonstruujących funkcjonujące w polszczyźnie oksymorony (casus Ryszarda Krynickiego), a także aluzyjnie nawiązujących do kanonicznych formuł (np. Adorna), których znaczenie ulega rozszerzeniu (casus wiersza Życie ptaków i ssaków po Kronholda). Nie jest to jedyna strategia, na jaką decyduje się Jarzyna. Zarysowuje też komplementarną narrację o zwierzęcych biografiach (np. Łajki), których nagłaśnianie wpisuje się w projekt poszerzania ludzkiej historii o nieludzkich aktorów, autorstwa Érica Barataya. Francuski historyk postuluje, że zwierzę nie może być nadal białą plamą historii, dlatego należy wypracować koncepcję czytania dokumentów i świadectw, która pozwoliłaby na zrekonstruowanie losu zwierząt. Ich sprawczość jest w świetle nowych badań niepodważalna, co podkreśla również Jarzyna. Jej projekt poddaje krytyce wiele stereotypów i zapowiada wypracowywanie nowego sposobu mówienia i myślenia o zwierzętach. Pierwszym etapem rewizji starego porządku ma być rewolucja języka i oczyszczenie go z inwektyw o podłożu animalnym i porównań, które zawsze pozostają krzywdzące dla zwierząt. W ocenie autora tekstu monografia Jarzyny wyróżnia się na tle innych publikacji sposobem prowadzenia wywodu i narracją, która wykracza poza kostyczny styl książek akademickich.
Anita Jarzyna’s essays, collected in the book Post-koiné. Studia o nieantropocentrycznych językach (poetyckich) (Post-Koiné. Studies on Non-Anthropocentric (Poetic) Languages), contribute to the flourishing field of animal studies. Her work develops a coherent theory of the reading of poetry using the latest methodologies. Jarzyna’s main argument, developed through a microscopic analysis of the the poems of several dozen poets, is for the necessity of the intentional reconfiguration of well-worn expressions and the re-evaluation of tropes. The reason for this is, as Donna Haraway argues, that such linguistic constructions and tropes are the reason the language “deviates from the correct path and takes a turn”. This remark applies not only to the works of Joanna Mueller and Justyna Bargielska, which intercept and neutralise derogatory language related to hunting (pomiot, pokot), but also to poets deconstructing oxymorons functioning in the Polish language (as in the case of Ryszard Krynicki), as well as allusively referring to canonical formulas (Adorno) which are of importance in the period (for example, in the poems of The Lives of Birds and Mammals, Kronhold). This is not the only strategy Jarzyna decides to pursue. She also outlines a complementary account of the animal biography (for example, Laika the dog, one of the first animals in space), the publicizing of which is part of Éric Baratay’s project of extending human history to non-human actors. The French historian postulates that the animal cannot remain a blank spot in history; a methodology for reading documents and testimonies must be developed in order to allow the reconstruction of the life path of animals. In the light of new research, the agency of animals is unquestionable, a narrative that Jarzyna also builds upon. This project criticizes many stereotypes and announces the development of a new way of speaking and thinking about writing. The first step in revising the old order is to revolutionize language by purifying it of animal-related curse words and other linguistic constructions that harm animals. In the eyes of this reviewer, Jarzyna’s monograph stands out from other publications in terms of the construction of the argument and its centralpremises, which go beyond the cautious style of many academic books.
Źródło:
Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość; 2020, 2; 1-27
2719-5767
Pojawia się w:
Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lapsus calami, czyli „radość czytania” Barańczaka
Lapsus calami: or, the Joy of reading Barańczak
Autorzy:
Grądziel-Wójcik, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391589.pdf
Data publikacji:
2016-12-20
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Stanisław Barańczak
Wisława Szymborska
20th-century Polish poetry
engaged poetry
poetical conceit
versification
polska poezja XX wieku
poezja zaangażowana
koncept poetycki
wersyfikacja
Opis:
The article presents and interpretation of a Stanisław Barańczak’s poem Łono przyrody [The Bosom of Nature], seldom discussed by specialists. This seemingly simple poem from the volume Ja wiem, że to niesłuszne [I Know It’s Not Right] (1977) elaborates on the common idiomatic phrase ‘the bosom of nature’ and proves to be a masterful and intricate artistic declaration of existential and political disobedience. The “I” of Barańczak’s poem is something of a lapsus of Nature and History, standing in opposition to the mindless existence and enslavement of the communist state. In this sense he is very similar to the subject of Wisława Szymborska’s verse. Her poetic oeuvre, translated and discussed on numerous occasions by Barańczak himself, is indeed an important interpretive context here. The article points to the relationships between specific texts by both poets and depicts similarities and differences between their poetic outlooks.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2016, 26; 13-30
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udział Krystyny i Czesława Bednarczyków w pracach redakcyjnych „Kultury” i „Orła Białego” (na przełomie lat czterdziestych i pięćdziesiątych XX wieku)
Krystyna and Czesław Bednarczyk’s contribution to edition of „Kultura” and „Orzeł Biały” on the turn of the 40s of 20th Century
Autorzy:
Wysocka, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/472173.pdf
Data publikacji:
2016-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
Oficyna Poetów i Malarzy
„Kultura”
Orzeł Biały”
polska prasa na uchodźstwie
polska poezja emigracyjna
„Orzeł Biały”
Polish press in exile
Polish émigré poetry
Opis:
W oparciu przede wszystkim o źródła archiwalne podjęłam w artykule próbę zwięzłego omówienia udziału Krystyny i Czesława Bednarczyków, założycieli emigracyjnej Oficyny Poetów i Malarzy, w pracach redakcyjnych zespołu paryskiej „Kultury” i londyńskiego „Orła Białego”. Zarówno szczegóły tej współpracy, jak i redaktorskie dokonania debiutujących wydawców poezji nie wzbudziły dotychczas żywszego zainteresowania badaczy życia literackiego emigracji. Tymczasem na początku lat pięćdziesiątych Bednarczykowie zasadniczo wpływali na podniesienie poziomu poetyckiego i artystycznego obu periodyków, publikując gościnnie autorskie całostronicowe kompozycje wierszy i grafik malarzy oraz poetów, których poznali w większości na wojennym szlaku II Korpusu. W „Kulturze” ukazały się one tylko dwa razy (w kwietniu i listopadzie 1950 r.), na łamach „Orła Białego” zaś dziesięć razy (w latach 1950-1951). Uczestnictwo w tworzeniu numerów miesięcznika oraz tygodnika stanowiło dla Bednarczyków szansę nie tylko na redaktorski debiut i edytorską wprawkę, lecz także na reklamę własnego wydawniczego przedsięwzięcia. Zarówno bowiem Jerzy Giedroyc, jak i Ryszard Piestrzyński wspomogli nowo założoną Oficynę Poetów i Malarzy, zamieszczając w kierowanych przez siebie pismach apele, ogłoszenia i artykuły promujące tę inicjatywę. Zatem mimo że opisana współpraca stanowiła dla Bednarczyków dodatkowe i krótkotrwałe zatrudnienie, należy uznać możliwość równoczesnego redagowania działu poetyckiego „Kultury” oraz „Orła Białego” za niemałe ich osiągnięcie i przywrócić temu epizodowi należne mu z tej racji miejsce w literaturze przedmiotu.
The article presents a little-known episode from the history of Polish press in exile. Its subject is Krystyna and Czesław Bednarczyk’s editorial cooperation with „Kultura” („Culture”, the most prominent émigré literary magazine of that time) and „Orzeł Biały” („The White Eagle”, the Polish 2nd Corps’ weekly magazine) in the 1950s. The article examines and briefl y describes the archival sources on this topic. They were collected mostly in the research centres for culture of Polish emigration in Maisons-Laffi tte (Literary Institute), Torun (Archives of Polish Emigration) and Cracow (the manuscript collection inherited by the Jagiellonian University through the last will of Krystyna Bednarczyk) and present the Bednarczyk’s contribution to artistic development of both magazines. Czesław and Krystyna Bednarczyk were founders of the publishing house and printing company Ofi cyna Poetów i Malarzy (Poets and Painters’ Press). Analysis of their correspondence, especially with Jerzy Giedroyc and Ryszard Piestrzyński, proves that the cooperation with editorial staffs used to be mutually benefi cial, as „Kultura” and „Orzeł Biały” helped Bednarczyks to promote their own undertaking. Although short, this episode in their biography therefore deserves to be considered as an achievement worth being remembered.
Źródło:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2016, 10; 229-250
1897-0788
2544-8730
Pojawia się w:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lingwizm jako antropomorfizm. Wokół poetyckiej historiozofii Zbigniewa Bieńkowskiego
Linguistic poetry and anthropomorphism. Around Zbigniew Bieńkowski’s poetic historiosophy
Autorzy:
Stankowska, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391135.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
poezja polska
poezja lingwistyczna
Zbigniew Bieńkowski
antropomorfizm
Opis:
The sketch presents the reconstruction of Zbigniew Bieńkowski’s theory of linguistic poetry. This author who is classified by critics and researchers as a member of linguistic poetry movement is by no means uncritical of its various perspectives and accomplishments. This complicated approach is reflected in the dispute that Bieńkowski was engaged in with Karpowicz and the poets of the New Wave in his critical sketches. He unfairly accuses them of being too minimalistic and of paying too much attention to linguistic experiments. He claims that distrust of language and its communicative functions in New Wavers’ programs overshadowed the broad philosophical and ideological functions of word games. Instead he proposed his own poetological project “Trzy poematy” [“Three poems”], where avant-garde traditions mingled with symbolist ones and called for breaking the numbness of language for broader, idealistic purposes. Referring to Vico’s historiosophy, Bieńkowski wishes to treat linguistic poetry both as a tool (a trick) and space for intervention, whose final purpose is to rebuild the anthropogenic locus amoenus in language.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2013, 19; 41-56
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autoportret niemożliwy
The impossible self-portrait
Autorzy:
Śliwiński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391058.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
poezja polska
Tadeusz Różewicz
autoportret
sztuki performatywne
Opis:
This sketch deals with Różewicz’s feeling that identity issues are unresolvable. This feeling, which became increasingly strong in the poet’s later works, led him to lose control over poetic form and employ more rhetoric as well as caused his works to be similar to performing arts. A description of the similarities between Różewicz’s cultural ideas and the ones that are present in popular rock music is an important part of this article.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2014, 21; 135-143
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Różewicz o sobie samym jako innym
Różewicz about himself as someone else
Autorzy:
Przybylski, Ryszard Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391051.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
poezja polska
Tadeusz Różewicz
"inny"
dystans
ironia
Opis:
It seems that Tadeusz Różewicz’s poem titled Francis Bacon or Diego Velazquez in a Dentist’s Chair is dedicated to the works of the author of Studies of Crucifixion. In fact, Różewicz writes about the impression that Bacon’s art left on him when he saw it in galleries and museums. This poem is also about fascination. Contrary to what may seem intuitive, it is not an attempt to describe the poet’s own way of interpreting these works; and even if so, this is only true to a limited extent. For Różewicz, Bacon’s works were just a pretext to look at himself, especially at his own early poems, from a distance – from a somewhat ironic distance. In this way the poet is able to present himself as “the other”, thus referring to the title of Paul Ricoeur’s book.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2014, 21; 77-92
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka w poezji, poezja w polityce – kilka uwag o upolitycznieniu polskiej poezji współczesnej
Politics in Poetry, Poetry in Politics: A Few Remarks about Politicization of the Contemporary Polish Poetry
Autorzy:
Dwojnych, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1833004.pdf
Data publikacji:
2020-04-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
nagrody literackie
poezja
poezja współczesna
polska poezja
przemiany ustrojowe
rynek wydawniczy
upolitycznienie poezji
wolny rynek
literary awards
poetry
contemporary poetry
polish poetry
political changes
publishing market
politicization of poetry
free enterprise
Opis:
Przedmiotem artykułu jest polityczność i zaangażowanie polskiej poezji współczesnej po 1989 r. Choć przytaczane w tekście utwory powstały po 2000 r., to przemiany ustrojowe, które zaczęły się w 1989 r., ukształtowały – zdaniem autorki – obecny rynek poetycki w sposób, który determinuje powstającą w jego ramach twórczość. Celem tekstu jest analiza polityczności współczesnej poezji polskiej na trzech płaszczyznach, które są wyznaczane przez następujące pytania: (1) jak przemiany ustrojowe i upowszechnienie w Polsce wolnego rynku wpłynęły na styl uprawiania poezji? (2) jakie wątki społeczno-polityczne pojawiają się w poezji współczesnej? (3) jak upolityczniony jest rynek wydawniczy w Polsce oraz przyznawanie nagród literackich? Autorka stara się odpowiedzieć na te pytania, dokonując analizy treści wybranych utworów poetyckich, a także dyskursu toczącego się w środowisku literackim.
The subject of the article is the politicalness and involvement of Polish contemporary poetry after 1989. Although the works quoted in this text were created after 2000, the systemic transformations that began in 1989 shaped — according to the author — the current poetic market in a way that determines the creativity arising within its framework. The aim of the text is to analyze the politicization of the contemporary Polish poetry on three levels, which are determined by the following questions: (1) how have political changes and the expansion of the free market in Poland influenced the style of poetry? (2) what socio-political threads appear in contemporary poetry? (3) what is the impact of politics on the publishing market in Poland and the awarding of literary prizes? The author tries to answer these questions by analyzing the content of selected poetic works, as well as the discourse taking place in the literary milieu.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2014, 45, 4; 133-144
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Być obcym u siebie? Marcin Świetlicki i Barbara Gruszka-Zych wobec znaków przynależności
Native strangers? Marcin Świetlicki and Barbara Gruszka-Zych facing signs of belonging
Autorzy:
Jasionowicz, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/690195.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Marcin Świetlicki
Barbara Gruszka-Zych
contemporary Polish poetry
French poetry
sign
symbol
belonging
alienation
culture
acculturation
a-culturation
polska poezja współczesna
poezja francuska
znak
przynależność
obcość
kultura
akulturacja
Opis:
The article is a reflection on the symbols through which the modern experience of cultural belonging is expressed and on the motivations behind their contestation. Examples of selected themes that Marcin Świetlicki and Barbara Gruszka-Zych explore in their writing are used to examine the poetic quest to overcome feelings of alienation in one’s own cultural milieu. In spite of the differences between the two poets, both address the problems facing the contemporary consciousness of Western man, split between the desire to complete the process of deconstructing his own universal “identifying signs” and the need to creatively explore the process of symbolization itself. The issue of “internal acculturation,” as a particular case within the topic of acculturation as a whole, is also correlated to examples drawn from Francophone poetry.
Źródło:
Prace Polonistyczne; 2017, LXXII; 41-57
0079-4791
Pojawia się w:
Prace Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Renia i Ewa. O Reni, (Irenie) Ewie Szelburg-Zarembinie i ich biografiach
Renia and Ewa. About Renia, (Irena) Ewa Szelburg-Zarembina and Their Biographies
Autorzy:
Olech, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16271409.pdf
Data publikacji:
2023-01-26
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Oficyna Wydawnicza ATUT – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe
Tematy:
children’s literature
Polish poems for children written by women
Polish female poets
Ewa Szelburg-Zarembina
literatura dziecięca
polska poezja dla dzieci pisana przez kobiety
polskie poetki
Opis:
Artykuł stanowi próbę pokazania konstrukcji jednej z głównych bohaterek utworów dla dzieci Ewy Szelburg-Zarembiny Reni. To dziewczynka, która pojawia się nie tylko w opowiadaniach Najmilsi, ale także w wierszach poetki. Renia jest postacią bardzo złożoną, niejednoznaczną, tajemniczo powiązaną ze swoją kreatorką – Zarembiną. Autorka artykułu pokazuje, jak poetka skonstruowała postać dziewczynki i jak bardzo sama przebija się przez te utwory.
The paper is an attempt to show the construction of one of the main characters of the children’s works by Ewa Szelburg-Zarembina Renia. She is a girl who appears not only in Najmilsi stories but also in the poet’s poems. Renia is a very complex, ambiguous character, mysteriously connected with her creator Zarembina. Through analysis, the author of the article shows how the poet constructed the figure of the girl and how much she breaks through these works.
Źródło:
Filoteknos; 2022, 12; 271-280
2657-4810
Pojawia się w:
Filoteknos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ironiczny duch wersyfikacji. O książce Pawła Bukowca „Metronom. O jednostkowości poezji »nazbyt« rytmicznej”.
Autorzy:
Grądziel-Wójcik, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/639292.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Bukowiec Paweł, Szymborska Wisława, wersyfi kacja, poezja polska
Opis:
Ironical spirit of versificationThe article is an overview of Paul Bukowiec’s book titled Metronome. About the individuality of “too rhythmic” poetry (Jagiellonian University, Cracow 2015), which on the one hand is the literary theoretical versological manifesto, and on the other hand – the original proposal how to read three texts: Comments on death inevitable and common to all expressed in poems by Jozef Baka (1766), Ball in Opera by Julian Tuwim (1946) and Nothing twice by Wislawa Szymborska (1957). An original concept to transfer into the field of versification the category of individuality poetry by Derek Attridge, becomes here a contribution to the critical reflection on the history and condition of contemporary Polish theory of verse, which is entering the culturally oriented post-structural stage, as well as on the potential poetological practice centred around interpretation of the specific poetical cases. 
Źródło:
Wielogłos; 2015, 1(23)
2084-395X
Pojawia się w:
Wielogłos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szymborska raz jeszcze. O książce "Niepojęty przypadek. O poezji Wisławy Szymborskiej" pod redakcją Joanny Grądziel-Wójcik i Krzysztofa Skibskiego
Autorzy:
Cieślak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/639007.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Szymborska Wisława, filologia, krytyka literacka, współczesna poezja polska.
Opis:
Szymborska Once AgainThe review discusses the volume Unthinkable coincidence. On Poetry by Wisława Szymborska edited by Joanna Grądziel-Wójcik and Krzysztof Skibski. In six parts of the book the authors of Unthinkable coincidence… point out nad investigate the most important issues present in the poetic work of the Nobel Prize laureate: the anthropological perspective, the unanthropocentric model of humanity and human condition, existential and metaphysical problems, philosophical contexts, irony, figures of memory, silence, uncertainty and helplessness, models of poetics and metrics of Szymborska’s poems. The last two parts of the volume focus on translations of Szymborska’s poems into English, Bulgarian, Czech and Slovak, on Szymborska’s translations of French baroque poets and on her images in Polish media form 1995 to 2012 and her posthumous traces in German newspapers. In the conclusion the reviewer describes the volume as the first really significant Polish collection of essays on Szymborska’s poetry since her death in 2012.
Źródło:
Wielogłos; 2015, 3(25)
2084-395X
Pojawia się w:
Wielogłos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poezja poczłowiecza: <i>Pokarm Suweren</i> Kacpra Bartczaka
Posthuman poetry: Kacper Bartczak’s <i>Pokarm Suweren</i>
Autorzy:
Pietrzak, Wit
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/467695.pdf
Data publikacji:
2018-12-29
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
poezja polska
posthumanizm
głos
Polish poetry
posthumanism
voice
Opis:
The present essay focuses on Kacper Bartczak’s latest volume, Pokarm Suweren, which is shown to be a radical attempt at expressing a posthumanist selfhood that instantiates itself as a borderline figure between language and body.
W niniejszym szkicu analizie poddany zostaje najnowszy tom Kacpra Bartczaka pt. Pokarm Suweren, który ukazany jest tu jako radykalna próba wyrażenia podmiotu posthumanistycznego – istniejącego jako figura na granicy języka i ciała.    
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2018, 38
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powojenna poezja polska w refleksji Czesława Miłosza. Perspektywa pierwszych lat emigracji
Postwar Polish poetry in the critical reflection of Czesław Miłosz. A perspective of the first years of his emigration
Autorzy:
Karcz, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/564337.pdf
Data publikacji:
2013-04-02
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Opis:
During his first years in exile Czesław Miłosz, the author best known for his book The Captive Mind at the time, did not only play the role of a political writer, the role he repudi-ated, and did not only comment on the sole subject of communism or literature subjugated to it – he also wrote on many other, strictly internal, problems of literature. Most notable were included in his expert opinions on postwar Polish poetry, as he expressed them from both the standpoint of a keen observer and an important contributor. The present article is an analysis of Miłosz’s views on postwar Polish poetry, which he put forward in his numerous essays, ar-ticles, and book reviews published in the 1950s, the first years of his emigration.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2012, 10; 179-192
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zawierzyć Bogu całkowicie - twórczość Stanisława Kazimierza Leszczyńskiego (1944-2020)
To trust God completely. The work of Stanisław Kazimierz Leszczyński (1944 - 2020)
Autorzy:
Ciechalski, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2234812.pdf
Data publikacji:
2022-10-15
Wydawca:
Teologiczne Towarzystwo Naukowe Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku
Tematy:
Stanisław K. Leszczyński
poets from Kujawy
contemporary Polish poetry
reflective-religious poetry
wood carving
Stanisław K. Leszczyński,
poeci z Kujaw
polska poezja współczesna
liryka refleksyjno-religijna
rzeźba w drewnie
Opis:
S.K. Leszczyński to poeta, który studiował fizykę i matematykę na UMK i filozofię na UW, a związany był z Nauczycielskim Klubem Literackim we Włocławku. Wiersze publikował w prasie lokalnej i ogólnopolskiej, wydał cztery tomiki poetyckie. W jego twórczości zauważyć się daje wrażliwość na urodę świata i powaby natury oraz zachwyt nad bujnością życia. Poeta wyrażał fascynację wsią jako krainą arkadyjską. Wybór życia z dala od wielkich skupisk ludzkich, pośpiechu, blichtru i sztucznych wartości pogłębił w nim postawę refleksyjną. Jego wiersze mają wymiar metafizyczny, obecna jest w nich wrażliwość religijna i etyczna. Autor nawiązuje do problematyki biblijnej oraz twórczości M. Sępa Szarzyńskiego, F. Karpińskiego, A. Mickiewicza, B. Leśmiana, K.I. Gałczyńskiego, S. Grochowiaka czy W. Broniewskiego. Jego język poetycki jest bogaty, gęsto ozdobiony nietuzinkowymi metaforami, porównaniami, epitetami, a także konstrukcjami o wydźwięku paradoksalnym. Występuje w nim swoista drapieżność obrazowania, a także sielankowa łagodność. Poeta nie stronił też od dosadności i wyrażeń nacechowanych silnie ekspresją, które zderzał z rzeczywistością uniwersalną, transcendentną. Z tradycją łączy go częste stosowanie układu stroficznego, przestrzeganie zasad rytmiki, przywiązanie do rymów, przeważnie niedokładnych, bywa, że o charakterze asocjacyjnym. Ze współczesnością – zmetaforyzowanie i eliptyczność wypowiedzi, tworzenie wierszy stychicznych, w których segmentacja tekstu zależy od indywidualnych akcentów logicznych i emocjonalnych, rezygnacja ze znaków przestankowych, porzucenie tradycyjnych schematów wersyfikacyjnych. S.K. Leszczyński zajmował się też rzeźbą w drewnie. Wykonywał amfory, kielichy, patery i inne przedmioty, które wystawiane były w galeriach krajowych i zagranicznych. Twórczość artysty rozpięta jest między tymi dwoma żywiołami, gdzie w jednym królują słowa, a w drugim formy wydobywane z drewna; w jednym jest abstrakcyjna ulotność, a w drugim namacalny konkret; wreszcie w jednym szukanie mądrości, filozofowanie, w drugim zaś uroda tego, co fizyczne. Artysta, obracając się w tych skrajnie odległych od siebie światach, próbował osiągnąć swoistą pełnię.
S.K. Leszczyński was a poet who studied physics and mathematics at the Nicolaus Copernicus University and philosophy at the University of Warsaw. He was associated with the Teachers’ Literary Club in Włocławek. He published poems in the local and national press, and published 4 volumes of poetry. His work shows sensitivity to the beauty of the world and the charms of nature, as well as admiration for the lushness of life. The poet expressed his fascination with the countryside perceiving it as an Arcadian land. His choice to live away from great clusters of people, haste, glitz and artificial values deepened his reflective attitude. His poems have a metaphysical dimension; some religious and ethical sensitivity is present in them. The author refers to biblical issues and the works of Polish writers: M. Sęp Szarzyński, F. Karpiński, A. Mickiewicz, B. Leśmian, K.I. Gałczyński, S. Grochowiak and W. Broniewski. His poetic language is rich, densely adorned with extraordinary metaphors, comparisons, epithets, and paradoxical constructions. One can observe some specific predatory imaging in it, as well as an idyllic gentleness can also be perceived. The poet did not shy away from bluntness and expressions that were strongly expressive, which he clashed with the universal, transcendent reality. By the frequent use of a strophic pattern, adherence to the rules of rhythm, adherence to rhymes, mostly inaccurate, and sometimes associative, he connects his works with tradition. On the other hand, he encounters contemporary – metaphorical and elliptical expression, creating stychic poems in which the segmentation of the text depends on individual logical and emotional accents, giving up punctuation marks, abandoning traditional versification schemes. S.K. Leszczyński also dealt with wood carving. He created amphoras, goblets, platters and other items that were displayed in domestic and foreign galleries. The work of this artist is stretched between these two elements, where words reign in one, and forms extracted from wood- in the other; in one there is an abstract elusiveness, and in the other- a tangible concrete; and finally, in one, seeking wisdom, philosophizing, and in the other, the beauty of what is physical. The artist, rotating in these extremely distant worlds, tried to achieve a kind of fullness and completeness.
Źródło:
Studia Włocławskie; 2022, 24; 640-662
1506-5316
2449-8777
Pojawia się w:
Studia Włocławskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zapisane w błękicie : almanach Grupy Literackiej Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych
Współwytwórcy:
Dąb-Kostrzewska, Anna. Opracowanie
Maszerowski, Paweł. Ilustracje
Klub Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych. pbl
Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne "Swat". pbl
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Warszawa : Klub Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych : Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne "Swat"
Tematy:
Poezja polska 21 w.
Antologia
Opowiadania i nowele
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Poetic Reflection by Kazimierz Wójtowicz on the Biblical Pericope Lk (24:13–55): On the Series Emaus — werset po wersecie (Emmaus — Verse by Verse)
Poetycka medytacja Kazimierza Wójtowicza nad biblijną perykopą Łk (24,13–55). O cyklu Emaus — werset po wersecie
Autorzy:
Wzorek, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038452.pdf
Data publikacji:
2021-12-10
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Kazimierz Wójtowicz
Emmaus motif in literature
contemporary Polish poetry
Emaus — werset po wersecie (Emmaus — verse by verse)
motyw Emaus w literaturze
polska poezja współczesna
Emaus — werset po wersecie
Opis:
This article deals with Kazimierz Wójtowicz's series Emaus – werset po wersecie (Emmaus - verse by verse), unique in Polish poetry and included in the volume Po prostu Emaus. Wybór wierszy z lat 1978–2016 (Just Emaus. A selection of poems from 1978–2016) (Kraków 2016). The discussed reflection is divided into four segments. The first is an introduction. It shows the priest-poet's fascination with the biblical theme of Emmaus, as evidenced by his numerous ekphrastic and non- ekphrastic poems, classified by the author as Emaus w słowie (Emmaus in the word) and Emaus w obrazie (Emmaus in the image). The second part is an attempt to systematize biblical commentaries on the pericope of St. Luke (24, 13–35). Three main directions of interpretation are discussed, namely, liturgical, symbolic, and the contrapuntal nature of the pericope on Emmaus in relation to the passage about the meeting of the Risen Jesus with Mary Magdalene. The third most extensive segment includes the analysis of 15 poems within the series of our interest that paraphrases most of the verses from the pericope of St. Luke. The description of the following poems is not extensive due to the modest size of this article. In the last segment, it is emphasized that Wójtowicz's poetic reflection on the pericope of St. Luke has artistic values and is also kerygmatic in nature. Commenting on biblical verses using the language of poetry, we primarily refer to the symbolism of the pericope. We use liturgical interpretation to a lesser extent. In the end, our attempt is made to juxtapose the series with other poems by Wójtowicz about Emmaus.
Artykuł traktuje o bezprecedensowym w polskiej poezji cyklu Kazimierza Wójtowicza Emaus — werset po wersecie włączonym do tomu Po prostu Emaus. Wybór wierszy z lat 1978–2016 (Kraków 2016). Prezentowana refleksja jest podzielona na cztery segmenty. Pierwszy ma charakter wprowadzenia. Pokazuje fascynację kapłana-poety biblijnym motywem Emaus, o czym świadczą rozliczne jego liryki ekfrastyczne oraz nieekfrastyczne, przez autora klasyfikowane jako Emaus w słowie oraz Emaus w obrazie. Druga część jest próbą usystematyzowania komentarzy biblistów na temat perykopy św. Łukasza (24,13–35). Omówione zostały trzy główne kierunki interpretacyjne: liturgiczny, symboliczny oraz uwzględniający kontrapunktowość perykopy o Emaus wobec fragmentu opowiadającego o spotkaniu Zmartwychwstałego Jezusa z Marią Magdaleną. Trzeci segment — najobszerniejszy — przynosi analizę 15 liryków składających się na analizowany cykl, parafrazujących większość wersetów z perykopy św. Łukasza. Opis kolejnych utworów nie jest rozbudowany ze względu na skromne rozmiary tego artykułu. W części ostatniej podkreślono, że poetycka medytacja Wójtowicza nad perykopą św. Łukasza posiada walory artystyczne, ma też charakter kerygmatyczny. Komentując wersety biblijne za pomocą języka poezji, autor nawiązuje przede wszystkim do symboliki perykopy. W mniejszym stopniu sięga do interpretacji liturgicznej. W zakończeniu podjęto próbę zestawienia cyklu z innymi lirykami Wójtowicza o Emaus.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2021, 38; 273-298
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Francis Bacon czyli Diego Velázquez na fotelu dentystycznym” – malarskie i inne cytaty jako „dodatek” do rozpraszającego się życia
“Francis Bacon or Diego Velázquez in a dentist’s chair” – pictorial and other kinds of quotations as an addition to a disintegrating life
Autorzy:
van Nieukerken, Arent
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391049.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
poezja polska
Tadeusz Różewicz
tematyzowanie niemożliwego
analiza performatywna
Opis:
The mature poetry of Tadeusz Różewicz seems to be at odds with both modernist and postmodern literary tenets. It undeniably makes abundant use of intertextuality (including self-quotations), but in spite of this [post]modernist tendency it does resist self-referential impersonality. Różewicz again immerses allusions to images, texts and other artifacts – which, according to formalist and structuralist interpretations, should disengage themselves from an artist’s biography in order to achieve aesthetic autonomy – in the current of life, devoid of an innate sense and always identical to itself. In fact, life cannot be apprehended by art, and precisely, Różewicz tries to thematize this impossibility by producing texts or rather poetical acts that could be classified as self-effacing artifacts. He even succeeded in discrediting the modernist epiphany (which has a double status, i.e. as a poetical device and a window on the transcendent) by replacing it with loquacious anticlimaxes. The fragmentary, disintegrating form of his later poetry (the long poem “Francis Bacon or Diego Velázquez in a dentist’s chair” is a perfect – or rather consciously imperfect – implementation of this form) does not pretend to be a representation of a human being’s disintegrating existence. This poetry is, above all, an existential act, or – in other words – a performance, and not a self-sufficient work of art.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2014, 21; 59-76
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"My, Pierwsza Brygada..." : mała antologia poezji i pieśni I wojny światowej
Współwytwórcy:
Romanowski, Andrzej. Opracowanie
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Kraków : Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych "Universitas"
Tematy:
Antologia
Poezja polska 20 w.
Muzyka wojskowa
Muzyka polska
Opis:
Podst. ed.: Rozkwitały pąki białych róż..., Warszawa : "Czytelnik", 1990. Pełna nazwa wydawcy w cop.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Między Krakowem a Wrocławiem. Gliwickie lata Tadeusza Różewicza i rozpracowanie poety przez Służbę Bezpieczeństwa
Autorzy:
Tracz, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2230869.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Tadeusz Różewicz
literatura polska
poezja polska
Służba Bezpieczeństwa
Gliwice
Opis:
Tadeusz Rożewicz był jednym z najwybitniejszych polskich literatow w XX w. Poeta, prozaik, dramaturg i scenarzysta. Żołnierz podziemnej Armii Krajowej w czasie II wojny światowej, po jej zakończeniu studiował historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, by ostatecznie poświęcić się wyłącznie pracy literackiej. Na początku 1950 r. zamieszkał w Gliwicach – wowczas mieście, z punktu widzenia Krakowa, prowincjonalnym. Nigdy nie wstąpił w szeregi partii komunistycznej, a dobrowolne odseparowanie się od głownych nurtow życia literackiego pozwoliło mu częściowo zachować artystyczną autonomię. Kontakty z zagranicznymi literatami i wydawcami zwrociły na niego uwagę komunistycznych organow bezpieczeństwa państwa. Podczas pobytu w Gliwicach był rozpracowywany przez Służbę Bezpieczeństwa w ramach sprawy o krypt. „Pisarz”. W 1968 r. przeprowadził się do Wrocławia. Artykuł jest probą rekonstrukcji przyczyn, przebiegu i skutkow rozpracowania poety przez Służbę Bezpieczeństwa na szerokim tle gliwickiego okresu jego biografii.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2022, 40, 2; 108-127
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaangażowanie i autonomia poezji awangardowej
Commitment and Autonomy of Avant-Garde Poetry
Autorzy:
Trusewicz, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2120246.pdf
Data publikacji:
2022-07-15
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Awangarda
poezja polska po 1989
neoawangarda
estetyka
autonomia
zaangażowanie
Opis:
W artykule recenzowana jest książka Aliny Świeściak Współczynnik sztuki. Polska poezja awangardowa i postawangardowa między autonomią i zaangażowaniem w kontekście współczesnych teorii awangardy. Monografia stanowi omówienie przykładów poezji awangardy historycznej, neoawangardy i postawangardy ze względu na obecny w nich splot tendencji autonomizujących literaturę i angażujących ją społecznie. Autorka pozostaje wyczulona zarówno na historyczne i ahistoryczne definicje awangardy. Interpretacje poszczególnych twórczości ujmują grę autonomii i zaangażowania w różnych wariantach, zależnych od indywidualnego charakteru poetyk.
Źródło:
Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2022, 20; 183-195
2082-9701
2720-0078
Pojawia się w:
Białostockie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola rodziny w samotnym życiu i twórczości współczesnego pisarza – Jana Rybowicza
The role of the family in a lonely life and works of the modern writer – Jan Rybowicz
Autorzy:
LITWICKA, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/435779.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Historii Edukacji
Tematy:
Jan Rybowicz
Lisia Góra
Stare Dobre Małżeństwo
relacje rodzinne
literatura polska lat 80.
literatura współczesna
polska poezja współczesna
family relations, Polish
literature of the 1980’s
contemporary literature
Polish modern poetry
Opis:
Biograficzna oraz historyczno-literacka analiza prac współczesnego pisarza Jana Rybowicza wykazuje, że posiadanie własnej rodziny było niezrealizowanym marzeniem artysty, które miało wpływ na jego samoocenę i stanowiło szansę jego całkowitego spełnienia. Listy do Elżbiety ukazują problemy wrażliwego artysty w kontaktach z kobietami. Wybrane dzieła literackie zwracają uwagę na problemy samotnego mężczyzny tęskniącego za żoną i dziećmi, których nigdy nie miał. Proza autobiograficzna wskazuje na przemijający czas i trudną rzeczywistość, która sprawiła, że posiadanie rodziny nie było dla pisarza możliwe. Dzieła Jana Rybowicza ukazują człowieka rozdartego między swoimi życzeniami a rzeczywistością. Chęć posiadania własnej rodziny dała mu siłę, aby pisać, ale – z drugiej strony – sprawiła, że cierpiał.
The biographical and historical-literary analysis of works of the modern writer Jan Rybowicz indicates that having a family of one’s own was an unreachable dream for the artist, which affected his self-esteem and was a chance for his complete fulfillment. Letters to Elisabeth are showing problems of a sensitive artist in his contacts with women. The selected literary works draw attention at the issues of a lonely man missing a wife and children which he has never had. Autobiographical prose points to the passing time and difficult reality that made having a family impossible for the writer. Jan Rybowicz’s works show a man torn between his wishes and reality. A desire of having his own family gave him the strength to write, but, on the other hand, it made him suffer.
Źródło:
Wychowanie w Rodzinie; 2013, VIII, (2/2013); 157-167
2082-9019
Pojawia się w:
Wychowanie w Rodzinie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From sign to word in contemporary Polish “HTML literature”. Post-avant-garde heirs of modernist typography
Autorzy:
Pawłowska, Aneta
Wendorff, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593985.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Great Avant-garde movement
“HTML literature”
visual arts
20th and 21st century
Polish avant-garde poetry
Wielka Awangarda
"literatura HTML"
sztuki wizualne
XX i XXI wiek
polska poezja awangardowa
Opis:
Digital literature or "HTML literature" is one of the more expressive and important trends of the Polish literature of the 21st century. In order to present the main aims and objectives of HTML literature, it is essential to take under consideration the digital works characterized by the autonomisation of words, as well as the isolation of words from the linguistic and non-linguistic context and reality, so that "the word itself and for itself would have a clear meaning" – as it was claimed in the late 1960s by one of the main representatives of Polish language art and the icon of Polish concrete poetry, Stanisław Dróżdż. The authors search for the predecessors of such an approach to literary texts in the period of the Great Avant-garde – one can refer here to the pronouncements of the Polish Formists and Constructivists (the true beginning are the literary manifestoes and poems of Tytus Czyżewski from 1921, inspiring such Polish Constructivists as Henryk Berlewi, Mieczysław Szczuka, Teresa Żarnowerówna, as well as Władysław Strzemiński, the latter author deserving special attention. Contemporarily in the 21st century, the works of Piotr Kowalczyk are renowned for a similar treatment of “the isolated word”. Kowalczyk, who works under the pseudonym of Nick Name, is the author of such works as: iPhone Stories, Twitter Fiction, Tech Quotes, Transtories, as well as Short stories for geeks.
Jednym z bardziej wyrazistych trendów polskiej literatury XXI wieku jest literatura cyfrowa, czyli HTML. Chcąc oddać główny zamysł piśmiennictwa HTML należy wziąć pod uwagę dzieła odznaczające się zautonomizowaniem słowa oraz wyizolowaniem słów z kontekstu językowego i rzeczywistości pozajęzykowej tak, „żeby słowo samo w sobie i dla siebie znaczyło” - jak twierdził już od końca lat 60 XX w. przedstawiciel polskiego language art'u (czyli poezji konkretnej) Stanisław Dróżdż. Autorki upatrują protoplastów takiego traktowania wypowiedzi literackiej w okresie Wielkiej Awangardy - można odwołać się tu do wystąpień polskich formistów i konstruktywistów (początkiem są literackie manifesty i wiersze Tytusa Czyżewskiego z 1921 r., kontynuacją działania polskich konstruktywistów, takich jak Henryk Berlewi, Mieczysław Szczuka, Teresa Żarnowerówna oraz Władysław Strzemiński; na szczególną uwagę zasługuje ten ostatni artysta). Współcześnie, w XXI w., z podobnego traktowania „wyizolowanego słowa” słynie twórczość Piotra Kowalczyka (występującego pod pseudonimem Niżej podpisany, ang. Nick Name), autora iPhone Stories, Twitter Fiction, Tech Quotes, Transtories, oraz Short stories for geeks.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2017, 19; 273-289
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies