Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "poezja Language" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-43 z 43
Tytuł:
Adam Ważyk, the New Sentence and the question of entropy
Adam Ważyk, poetyka ‘New Sentence’ i zagadnienie entropii
Autorzy:
Kaczmarski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/649235.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Adam Ważyk
poetyka
entropia
parataksa
poezja Language
postmodernizm
Fredrik Jameson
Ron Silliman
poetics
entropy
parataxis
Language poetry
postmodernism
Opis:
Punktem wyjścia artykułu jest omówienie roli, jaką w metapoetyckim i historycznoliterackim projekcie Adama Ważyka – jednego z najważniejszych praktyków i teoretyków polskiej awangardy poetyckiej – pełniła kategoria entropii. Refleksja nad entropią, luźno podbudowana nawiązaniami do nauk ścisłych, służyła Ważykowi do wyartykułowania stosunku do problemów formalnej organizacji wiersza: chociaż entropia, rozumiana w przypadku literatury jako ubytek informacji – zatarcie znaczenia – jest nieubłagana (i naiwnością byłoby próbować powstrzymać ją zupełnie), jej częściowe powściąganie pozostaje obowiązkiem twórcy i warunkiem jakiejkolwiek artystycznej komunikacji. Zarówno zupełne poddanie sile uniwersalnego rozproszenia, jak i próba otwartego jej zwalczenia skazane są na porażkę. W drugiej części artykułu to fundamentalne dla pism Ważyka napięcie połączone zostaje z szerszą debatą historycznie organizującą znaczną część teoretycznej refleksji dwudziestowiecznej lewicy; obserwacje Ważyka zestawione zostają ze sporem o parataksę, stoczonym na początku lat 90. przez amerykańskich poetów związanych z nurtem Language oraz Fredrika Jamesona, jednego z czołowych marksistowskich krytyków literackich. Napięcie między nieuchronnością a szkodliwością entropii, i wynikająca z niego konieczność formy, zostaje wskazane jako analogiczne do napięcia między nieuchronnością a szkodliwością rozproszenia (jako podstawy naraz ponowoczesnego doświadczenia i figury parataksy).  
In its first section, the article focuses on certain concepts belonging to Adam Ważyk’s theory of poetics. Specifically, I note the role of entropy in Ważyk’s thought on the form of the poem. Ważyk’s thinking of entropy served the poet to regulate his more general conception of the formal constitution of the poem. Although entropy seems to be an unavoidable process, the poet’s role and duty is to partly control it. For Ważyk, such partial containment of entropy is the condition of poetic communication. The second section of the article places the entropy-related tensions identified by Ważyk in the context of poetic debates of the 90’s between Fredric Jameson, a prominent Marxist critic, and the American poets identified as the LANGUAGE group.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2017, 40, 2
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Word in the World: Seamus Heaney and the Search for Palpable Language
Autorzy:
Pietrzak, Wit
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076402.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Seamus Heaney
contemporary Irish poetry
language
materiality
współczesna poezja irlandzka
języka
materialność
Opis:
The essay investigates the notion of palpable language in Seamus Heaney’s poetry. It is here argued that Heaney’s particular imaginative strength lies in his ability to fuse the words and the world, whether it is the place that is being evoked, the animal or the material reality. The focus is here laid on Heaney’s celebrated poems of place names (Dinnseanchas) but also on his less critically appreciated lyrics that seek to unite the word with animals and, finally, on the few poems that envision what might be termed an incarnated language. As a result, Heaney’s life-long ideal, whereby “what survives translation [is] true,” is shown to develop towards a language that could become, as nearly as possible, a tangible presence in our experience of the world.
Niniejszy esej bada pojęcie języka namacalnego w poezji Seamusa Heaneya. Postulowane jest tu twierdzenie, że szczególna siła wyobraźni poety leży w umiejętności złączenia słów i świata, czy to jako miejsce ewokowane w wierszu, czy jako zwierzę, czy też wreszcie jako fragment rzeczywistości materialnej. Uwaga zostaje tu poświęcona szeroko komentowanym wierszom poświęconym nazwom miejscowości (tradycyjne irlandzkie Dinnseanchas), lecz również mniej przyswojonym lirykom, które szukają możliwości splecenia słów ze zwierzętami. Wreszcie analizie zostaje poddanych tych kilka wierszy, które można by określić mianem języka wcielonego. W efekcie, ideał, który od zawsze bliski był Heaneyowi – że „to, co przetrwa w przekładzie jest prawdą” – ukazany zostaje jako próba stworzenia języka będącego tak bardzo, jak to tylko możliwe namacalną obecnością w naszym doświadczeniu rzeczywistości.
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2018, 1; 34-44
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poezja języka migowego jako czynnik kulturotwórczy
Sign language poetry as a factor which create the culture
Autorzy:
Rąbel, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1036954.pdf
Data publikacji:
2011-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Opis:
In the paper there are presented different forms of sign language poetry. They are created by the Deaf, a language and culture minority, using the natural sign language. They are also forms of games and activities and thus create a culture of deaf community. In addition, each of the described forms of poetry is refered to the Roger Caillois’s conception of a paidia-ludus axis.
Źródło:
Investigationes Linguisticae; 2011, 24; 143-150
1426-188X
1733-1757
Pojawia się w:
Investigationes Linguisticae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poezja dla dzieci po przełomie ‘56
Poetry for children after the turn of ‘56
Autorzy:
Kwiatkowska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1109077.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
poetry for children
illustration
generation of 1956
children language poetry
absurd
poezja dla dzieci
ilustracja
pokolenie ’56
lingwizm dziecięcy
Opis:
Poezja dla dzieci w latach 50. podejmuje elementy lingwizmu, operuje absurdem, łączy tradycje dwudziestolecia międzywojennego z tendencjami zapoczątkowanymi w literaturze po przełomie ’56. Można to zaobserwować zarówno w twórczości poetów debiutujących w drugiej połowie lat 50., jak i w wierszach starszych twórców, ukształtowanych jeszcze przez kulturę przedwojenną i tradycję awangardową. Książki poetyckie dla dzieci pod koniec lat 50. pobudzają wyobraźnię oraz odpowiadają na dziecięcą potrzebę eksperymentowania z językiem, sprawdzania jego możliwości i wytrzymałości. Dzięki wyjątkowym ilustracjom rozwijają też wrażliwość artystyczną. Mimo zmian zachodzących w świecie zewnętrznym, nie straciły swej aktualności i mogą być skutecznie wykorzystywane w dydaktyce.
In the 1950s the poetry for children involves the elements of language poetry (movement in Polish literature characterized by the domination of linguistic forms over fiction), draws on absurdity, and combines the Interbellum period traditions with the tendencies in literature which began after the events of October 1956. These features are manifested in the works of poets who debuted in the second part of the 1950s, as well as in the poems of prior writers, molded by the pre-war culture and the avantgarde tradition. Books with poetry for children in the late 1950s stimulate imagination and respond to children’s needs to experiment with language, test its flexibility and potential. Also, thanks to the enclosed unique illustrations, the books develop aesthetic sensitivity. Despite the ongoing changes in the outside world, the books haven’t lost their relevance and can successfully be used in teaching.
Źródło:
Polonistyka. Innowacje; 2016, 3; 109-122
2450-6435
Pojawia się w:
Polonistyka. Innowacje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geometria na granicy narracji
Geometry on the border of narration
Autorzy:
Jaklewicz, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/293466.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
język geometrii
postmodernizm
sztuka
poezja
language of geometry
postmodernism
art
poetry
Opis:
W artykule przedstawiono narracyjne możliwości geometrii, odwołując się do pojęcia „języka geometrii”. Wskazano na zmiany, jakie dokonały się w stosowaniu geometrii, począwszy od początków XX w., przez 2. połowę XX w. aż do teraźniejszości. Polem badań były stosowane przeze autorkę w sztuce motywy geometryczne, ich relacja z wartościami uniwersalnymi i aktualną sytuacją społeczną. Wskazano, iż geometria nie jest jedynie zestawem formalnych znaków, ale aktywnym językiem komunikacji, posiadającym możliwości budowania narracji. Doświadczenia zmian w sztuce abstrakcyjnej porównano do twórczości Tadeusza Różewicza, który w postmodernistycznej rzeczywistości konstruował nową formę literackiej wypowiedzi.
In this article geometry and its possibility to become a narration, referring to the concept of “the language of geometry” is presented. The changes that have been made in the application of geometry dependent on the early 20th century, through the 2nd half of the 20th century to the present are indicated. The field of research was the author’s own way of using geometric motifs in art, to their relationship with universal values and the current social situation. Pointed out is the fact that geometry is not just a set of formal signs, but active linguistic communication possessing the ability to build a narrative. The experience of changes in the abstract art were compared to the work of Tadeusz Różewicz, who in postmodern reality constructed a new literary form.
Źródło:
Architectus; 2019, 3 (59); 105-112
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dwuznaczność metafor i gier językowych w filozofii
The ambiguity of metaphors and language games in philosophy
Autorzy:
Popek, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/423261.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
metaphors
language games
poetry
exclusion of poets
linguistic pragmatics
deconstruction
metafory
gry językowe
poezja
wykluczenie poetów
pragmatyka językowa
dekonstrukcja
Opis:
The problem of the ambiguity of metaphors and language games in philosophy is significant. On the one hand, we can talk about philosophers’ openness to specially inaccurate issues. On the other hand, we can note that it is not enough to stand face to face with the problem, or, what is even more difficult, determine and accept the right solution. In the context of the considerations, in my opinion, the thoughts which are especially worthy of attention are the ones of Plato and Wittgenstein, who, although from different perspectives, would reduce the problem of metaphors and language games most willingly, even excluding them from the use, or at least significantly reducing their impact on people. While the former one even “excludes” poets of the ideal state, the latter one practically leaves no room for poetic wordplay, basically pushing so understood non-literality outside his “chessboard”. However, as I wanted to show, Plato as well as Wittgenstein largely “created” poetry themselves, though they were not poets in the strict sense. In the mind of each of them, undoubtedly, there is some ambivalence in the approach to these issues. In my work I attempt to look at the problem from the perspective of deconstruction too, because I think that it sheds new light on it and allows a deeper reflection on the subject. The end of the text provides an incentive to philosophical thought in general which, despite its complexities, brings hope of redemption from daily life.
Źródło:
IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych; 2015, 27; 225-245
0860-4487
Pojawia się w:
IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
КОНЦЕПТУАЛІЗАЦІЯ ДУХОВНИХ ЦІННОСТЕЙ В УКРАЇНСЬКОМУ НАУКОВОМУ ДИСКУРСІ Й ПОЕТИЧНОМУ МОВОМИСЛЕННІ
CONCEPTUALIZATION OF MORAL VALUES IN UKRAINIAN SCIENTIFIC DISCOURSE AND POETIC LANGUAGE THINKING
Autorzy:
Черненко, Ольга
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041770.pdf
Data publikacji:
2019-01-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
obraz
kobieta
myśl filozoficzna
konceptualizacja
dyskurs naukowy
język myśli
poezja
image
woman
philosophical thought
conceptualization
scientific discourse
language of thinking
poetry
Opis:
Artykuł dotyczy konceptualizacji wartości duchowych. Są one rozpatrywane przez pryzmat ewolucji wartości od czasów starożytnej chińskiej myśli filozoficznej do rozkwitu współczesnych ukraińskich idei fi lozofi cznych. Badaniu poddano również system wartości w ukraińskiej przestrzeni poetyckiej. Szczególną uwagę zwrócono na językowe aspekty kreatywności artystów, które wyróżniają wizerunki kobiet wśród innych cennych wartości w społeczeństwie. Określono środki stylistyczne, za pomocą których wizerunek kobiety jest zróżnicowany w twórczości W. Bojki i innych mistrzów słowa artystycznego.
The article deals with the conceptualization of the moral values. They have been considered through the prism of the evolution of values from the times of an ancient Chinese philosophical thought to the heyday of modern Ukrainian philosophical ideas. The existence of the values in the Ukrainian poetic space has been also researched. The emphasis  has been placed on the linguistic aspects of creativity of artists, who distinguish the images of women among other valuable values in society. It has been determined, with the help of which language expressive means, a woman's image is differentiated in the works of V. Boyko and other masters of artistic word.
Źródło:
Studia Ukrainica Posnaniensia; 2019, 7, 1; 27-35
2300-4754
Pojawia się w:
Studia Ukrainica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fiołek, stary dąb i Zagłada. Język symboliczny Ihr Zuschauenden Nelly Sachs
A Violet, an Old Oak, and the Shoah. Nelly Sachs’s “Ihr Zuschauenden” and Symbolic Language
Autorzy:
Krupa, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699388.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
poezja niemiecka
Nelly Sachs
Zagłada
świadkowie Holokaustu
język poetycki
German poetry
Holocaust
bystanders
poetic language
Opis:
This text is devoted to Nelly Sachs’s “Ihr Zuschauenden,” published in a volume entitled In den Wohnungen des Todes (1947). Beginning with a comparative reading of English and Polish translations (including those by Zbigniew Herbert and Ryszard Krynicki), this article distances itself from the frequently used category of a witness, understood as a passive observer of the Holocaust, and proposes to focus on the complex figure of the spectator of the Shoah. Furthermore, the symbolic language (Fromm) of Sachs’s poem is analysed as well, as the article describes its connections with Judaism and German culture. The figures of a turtle, a well, and – more importantly – a violet and an oak seem to allude not only to romanticism, but also to Shakespearean tropes. Significantly, an oak might also symbolise the German genesis. Such links paradoxically merge the sense of childhood nostalgia (“a lullaby”) and German natural landscape (“a violet,” “an oak”) with irretrievable loss caused by the Shoah. The last part of the article is dedicated to the reception of Sachs’s works, which, unnoticed at first, turned out to be the paragon of the Holocaust literature in the 1960, and then were appropriated and reduced to a school canon by the German culture she problematised so well in her works.
Tekst poświęcony został analizie utworu Nelly Sachs pt. Wy, widzowie z tomu In den Wohnungen des Todes (1947). Wychodząc od analizy porównawczej dostępnych nam tłumaczeń wiersza (anglojęzycznych oraz polskich, autorstwa Zbigniewa Herberta i Ryszarda Krynickiego), autor artykułu przechodzi do węzłowej kategorii widza Zagłady, którego rozumie aktywnie, nie jak przyjmuje się najczęściej, czyli używając kategorii świadka Holokaustu – biernego obserwatora. W dalszej części badacz podejmuje próbę interpretacji języka symbolicznego (Fromm) utworu Sachs, zauważając, że posługuje się nim ona w całej twórczości, czerpiąc przy tym szeroko z judaizmu, przede wszystkim zaś z kultury niemieckiej. Czysto romantyczną lub nawet wcześniejszą, szekspirowską proweniencję mają motywy turkawki, studni, a zwłaszcza fiołka i dębu. Ten ostatni odwołuje się przy tym najprawdopodobniej do germańskiej genezy. Wszystko to tworzy paradoksalne połączenie tęsknoty za czasami dzieciństwa („kołysanki”) i niemiecką przyrodą („fiołek”, „dąb”) z nieodwracalną stratą spowodowaną Zagładą. Ostatnia część szkicu została poświęcona krótkiemu omówieniu recepcji poezji Sachs, która – początkowo niedostrzegana – w latach 60. stała się swoistą „zakładową maskotką”, by w końcu zostać zawłaszczoną i sprowadzoną do szkolnej interpretacji przez kulturę niemiecką, którą w swej poezji problematyzowała.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 98-125
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fiołek, stary dąb i Zagłada. Język symboliczny Ihr Zuschauenden Nelly Sachs
A Violet, an Old Oak, and the Shoah. Nelly Sachs’s “Ihr Zuschauenden” and Symbolic Language
Autorzy:
Krupa, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699408.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
poezja niemiecka
Nelly Sachs
Zagłada
świadkowie Holokaustu
język poetycki
German poetry
Holocaust
bystanders
poetic language
Opis:
This text is devoted to Nelly Sachs’s “Ihr Zuschauenden,” published in a volume entitled In den Wohnungen des Todes (1947). Beginning with a comparative reading of English and Polish translations (including those by Zbigniew Herbert and Ryszard Krynicki), this article distances itself from the frequently used category of a witness, understood as a passive observer of the Holocaust, and proposes to focus on the complex figure of the spectator of the Shoah. Furthermore, the symbolic language (Fromm) of Sachs’s poem is analysed as well, as the article describes its connections with Judaism and German culture. The figures of a turtle, a well, and – more importantly – a violet and an oak seem to allude not only to romanticism, but also to Shakespearean tropes. Significantly, an oak might also symbolise the German genesis. Such links paradoxically merge the sense of childhood nostalgia (“a lullaby”) and German natural landscape (“a violet,” “an oak”) with irretrievable loss caused by the Shoah. The last part of the article is dedicated to the reception of Sachs’s works, which, unnoticed at first, turned out to be the paragon of the Holocaust literature in the 1960, and then were appropriated and reduced to a school canon by the German culture she problematised so well in her works.
Tekst poświęcony został analizie utworu Nelly Sachs pt. Wy, widzowie z tomu In den Wohnungen des Todes (1947). Wychodząc od analizy porównawczej dostępnych nam tłumaczeń wiersza (anglojęzycznych oraz polskich, autorstwa Zbigniewa Herberta i Ryszarda Krynickiego), autor artykułu przechodzi do węzłowej kategorii widza Zagłady, którego rozumie aktywnie, nie jak przyjmuje się najczęściej, czyli używając kategorii świadka Holokaustu – biernego obserwatora. W dalszej części badacz podejmuje próbę interpretacji języka symbolicznego (Fromm) utworu Sachs, zauważając, że posługuje się nim ona w całej twórczości, czerpiąc przy tym szeroko z judaizmu, przede wszystkim zaś z kultury niemieckiej. Czysto romantyczną lub nawet wcześniejszą, szekspirowską proweniencję mają motywy turkawki, studni, a zwłaszcza fiołka i dębu. Ten ostatni odwołuje się przy tym najprawdopodobniej do germańskiej genezy. Wszystko to tworzy paradoksalne połączenie tęsknoty za czasami dzieciństwa („kołysanki”) i niemiecką przyrodą („fiołek”, „dąb”) z nieodwracalną stratą spowodowaną Zagładą. Ostatnia część szkicu została poświęcona krótkiemu omówieniu recepcji poezji Sachs, która – początkowo niedostrzegana – w latach 60. stała się swoistą „zakładową maskotką”, by w końcu zostać zawłaszczoną i sprowadzoną do szkolnej interpretacji przez kulturę niemiecką, którą w swej poezji problematyzowała.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 98-125
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pobożność i pasja: poezja Walanciny Aksak
Autorzy:
McMillin, Arnold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2081301.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Belarusian poetry
the Church
sensuality
national identity and language
flowers
wine
music
poezja białoruska
Kościół
zmysłowość
tożsamość narodowa i język
kwiaty
wino
muzyka
беларуская паэзія
Царква
пачуццёвасць
нацыянальная ідэнтычнасць і мова
кветкі
віно
музыка
Opis:
Valiancina Aksak’s gentle yet mysteriously strong lyrics cover a wide range of topics including the Church and Christian belief, Belarusian identity, and indignation at the betrayal of national values, wine, music, flowers and the language itself, which she handles with a very individual mastery. Much of her verse is subtle and understated, although she is also capable of very clear descriptions of people and places and the various qualities and effects of wine. A highly musical poet, she also makes several references to classical music, and her verses about family, both children and parents are very touching indeed. She is a poet whose work deserves to be better known.
Subtelne, ale jednocześnie tajemnicze i ekspresywne teksty Valianciny Aksak obejmują szeroki zakres tematów, w tym aspekty chrześcijańskie (Kościół i wiara), kwestie związane z tożsamością białoruską, gorzkie refleksje dotyczące zdrady wartości narodowych, wino, muzyka, kwiaty, a także sam język, którym poetka operuje z właściwym sobie mistrzostwem . Wiersze Aksak są finezyjne i refleksyjne, jak również realistyczne: poetka opisuje w nich ludzi i miejsca, a także ulubiony trunek: wino. Poezja Aksak często opiera się na efektach muzycznych, odwołuje się do muzyki klasycznej. Jej twórczość, zwłaszcza poświęcona rodzinie (zarówno dzieciom, jak i rodzicom) jest bardzo wzruszająca. Jest poetką, której twórczość zasługuje na lepsze poznanie.
Далікатныя, але адначасова таямнічыя і экспрэсіўныя тэксты Валянціны Аксак ахопліваюць шырокі тэматычны спектр: Царква і хрысціянская вера, беларуская ідэнтычнасць і абурэнне здрадай нацыянальным каштоўнасцям, віно, музыка, кветкі, і нарэшце сама мова, якой паэтка валодае па-майстэрску. Вершы Аксак рафінаваныя і вытанчаныя, хаця ў той жа час рэалістычныя: яна здольная вельмі дакладна апісваць людзей і месцы, а таксама розныя якасці і гатункі віна. Паэзія Аксак часта насычана музычнымі эфектамі, сустракаюцца і непасрэдныя алюзіі да класічннай музыкі. Вельмі кранальныя яе вершы пра сям'ю, пра ўзаемаадносіны дзяцей і бацькоў. Творчасць гэтай паэткі бясспрэчна заслугоўвае большай вядомасці.
Źródło:
Studia Białorutenistyczne; 2021, 15; 201-223
1898-0457
Pojawia się w:
Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Belarusian Language Poetry by Mira Luksha: Intentions of Artistic Consciousness
Poezja białoruskojęzyczna Miry Łukszy: intencje świadomości artystycznej
Autorzy:
Bradzikhina, Ala
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1837713.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Mira Luksha
lyrics
intentions of artistic consciousness
fear
physicality
Mira Łuksza
poezja
intencje świadomości artystycznej
strach
fizyczność
Міра Лукша
лірыка
інтэнцыі мастацкай свядомасці
страх
цялеснасць
Opis:
The article considers the specificities of the author's artistic consciousness intentionality in the example of Belarusian-language lyrics by Mira Luksha. It underlines that fear in a variety of versions is the most important engine of the character's lyrical feelings. She demonstrates passionarity in defending her patriotic and moral values. Particular attention is paid to understanding the physicality and its functions in the poetic text: touching the perception mode as the main method of the lyrical character’s reality exploration; concentration on the human body destructiveness as the way to identify internal pain; the suitability of body images for the disclosure of philosophical and religious-philosophical problems. Understanding loneliness as the inevitable finale of any human story (love, struggle, or even existence in general), the poetess consciously chooses loneliness for her lyrical heroine and at the same time declares the exceptional importance of love for a man. Corporeality is one of the clear intentions of M. Luksha's artistic consciousness in combination with the idea of identity, kinship and unity of the living and inanimate world, anthropomorphism forms the main principle of interaction of the lyrical heroine with the surrounding reality - tactile. Her bodily sensations are characterized by intensity and acuteness. The main features of M. Luksha’s style are also highlighted. They were a result from the intentions mentioned above: conciseness, paradoxicalness, the picture graphicness, emotional economy, and aphoristic nature.
Artykuł został poświęcony cechom intencjonalności świadomości autora na przykładzie poezji białoruskojęzycznej Miry Łukszy. Jak wykazało badanie, w analizowanych utworach literackich strach nierzadko wpływa na stan psychiczny lirycznej bohaterki, stojącej w obronie wyznawanych wartości patriotycznych i moralnych. Autor artykułu szczególną uwagę zwraca na fizyczność i jej funkcje w tekście poetyckim, percepcję dotykową jako główne narzędzie eksploracji lirycznej rzeczywistości, destrukcyjność ciała ludzkiego jako źródło bólu wewnętrznego; role stanów cielesnych w opisie problemów filozoficznych i religijno-filozoficznych. Rozumiejąc samotność jako nieuchronny finał każdej ludzkiej historii (miłości, walki, a nawet egzystencji jako całości), poetka z charakterystycznej dla niej trafną paradaksalnością sformułowań świadomie wybiera samotność dla swojej lirycznej bohaterki, a jednocześnie podkreśla wyjątkową ważność miłości w życiu człowieka. Cielesność jako jedna z wyraźnych intencji artystycznej świadomości M. Łukszy w połączeniu z myślą o identyczności, pokrewieństwie i jedności świata żywego i martwego, antropomorfizm stanowi podstawową zasadę lirycznej interakcji bohaterki z otaczającą rzeczywistością – takrylną. Jej doznania cielesne charakteryzują się niezwykłą intensywnością i czułością. Wyróżniono cechy stylu M. Łukszy, związane z wyżej wymieniononymi intencjami: lakoniczność, paradoksalność, graficzność obrazu, oschłość emocjonalna, aforystyczność.
У артыкуле на прыкладзе беларускамоўнай лірыкі Міры Лукшы выяўляюцца асаблівасці інтэнцыянальнасці аўтарскай мастацкай свядомасці. Падкрэсліваецца, што страх у разнастайных мадыфікацыях служыць важнейшым рухавіком лірычнага перажывання гераіні, якая надзелена пасіянарнасцю ў адстойванні сваіх патрыятычных і маральных каштоўнасцей. Асаблівая ўвага надаецца асэнсаванню цялеснасці і яе функцый у паэтычным тэксце: дотыкаваму модусу ўспрыняцця як асноўнаму спосабу асваення лірычнай гераіняй акаляючай рэчаіснасці; засяроджанасці на дэструктыўнасці чалавечага цела як спосабу выяўлення ўнутранага болю; прыдатнасці для вобразнага ўвасаблення філасофскай і рэлігійна-філасофскай праблематыкі. Разумеючы адзіноту як непазбежны фінал любой чалавечай гісторыі (кахання, змагання ці нават існавання ў цэлым), паэтка з уласцівай ёй трапнай парадаксальнасцю фармуліровак свядома выбірае для сваёй лірычнай гераіні самоту і разам з тым сцвярджае выключную важнасць для чалавека кахання. Цялеснасць як адна з выразных інтэнцый мастацкай свядомасці М. Лукшы ў спалучэнні з уяўленнем пра тоеснасць, роднасць і еднасць жывога і нежывога свету, антрапамарфізм фарміруюць базавы прынцып узаемадачыненняў лірычнай гераіні з акаляючай рэчаіснасцю – тактыльны. Яе цялесныя адчуванні характарызуюцца інтэнсіўнасцю і абвостранасцю. Адзначаюцца асноўныя адметнасці стылю М. Лукшы, абумоўленыя згаданымі вышэй інтэнцыямі: лаканізм, парадаксальнасць, графічнасць малюнка, эмацыянальная эканомнасць, афарыстычнасць.
Źródło:
Studia Białorutenistyczne; 2020, 14; 215-232
1898-0457
Pojawia się w:
Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czarno na białym. Poezja konkretna na zajęciach językowych
In black and white. Concrete poetry in foreign language classroom
Autorzy:
Tsai, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47215212.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
poezja konkretna
poezja wizualna
odbiorca
interpretacja
alfabet
literatura
concrete poetry
visual poetry
receiver
interpretation
alphabet
literature
Opis:
Niniejszy artykuł poświęcony jest problemowi wykorzystania poezji konkretnej w glottodydaktyce. Wydaje się bowiem, że wielu nauczycieli języków obcych nie docenia potencjału drzemiącego w tego typu utworach. Mogą one tymczasem sprawdzić się w pracy ze słuchaczami reprezentującymi różne kręgi kulturowe (wynika to m.in. z faktu, że tendencja do nadawania wyrazom i tekstom form wizualnych inspirowanych realnymi kształtami ma charakter uniwersalny). W tekście poruszony zostaje problem odbioru wierszy konkretnych i tworzenia własnych tekstów nimi inspirowanych. Omówione są ponadto korzyści wynikające z wprowadzenia takich utworów na zajęcia językowe. Całość zamyka opis lekcji przeprowadzonej z cudzoziemcami uczącymi się polskiego w łódzkim Studium Języka Polskiego dla Cudzoziemców (SJPdC).
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców; 2013, 20; 329-338
0860-6587
2449-6839
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Językowa materia i sens w poezji Adama Zdrodowskiego
Linguistic matter and meaning in the poetry of Adam Zdrodowski
Autorzy:
Kujawa, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391849.pdf
Data publikacji:
2015-12-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
polish poetry
experience
language
meaning
surface
polska poezja
doświadczenie
język
sens
powierzchnia
Opis:
Polish poetry of the 1990s was shaped primarily by the works of Andrzej Sosnowski, an author who introduced the New York tradition into our language. The poet Adam Zdrodowski, who debuted in 2005, is often referred to as Sosnowski’s most capable student and it is for this reason that literary criticism fails to accord Sosnowski’s poetry the attention it deserves. In this paper I strive to demonstrate that Zdrodowski is first and foremost a student of John Ashbery; it should be noted that the author of Przygody, etc. reads the New York poetry in a very different way to Sosnowski.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2015, 24; 245-260
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O słowotwórczym aspekcie wyborów stylistycznych w poezji dla dzieci Danuty Wawiłow
Autorzy:
Borek, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/694587.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
poetry for children
word formation
the language of the child
Danuta Wawiłow
poezja dla dzieci
słowotwórstwo
język dziecka
Opis:
For a long time there used to be a prevalent opinion in literary studies that children’s literature does not deserve any particular attention from scholars. It had been stated that it only serves entertainment and that sometimes it is characterized by a moralizing tone which depreciates its artistic worth. In the article dealing with the process of word formation in Danuta Wawiłow’s poetry, I try to prove that the literature addressed to the youngest readers (sometimes called “the fourth literature”) contradicts this stereotype. The fact that the implied recipient of such works is a child does not mean that it cannot raise serious problems. My aim was to point to the complexity of word-formation procedures through which the author of Wędrówka sought to reconstruct the way that child creates words in the first years of his life while discovering new things, occurrences and processes.
Dosyć długo w badaniach nad literaturą funkcjonowało przeświadczenie, że literatura dla dzieci nie przedstawia większej wartości. Twierdzono, że służy jedynie zabawie, niekiedy też charakteryzuje ją (deprecjonujący) moralizatorski ton. W artykule, zajmując się prymarnie słowotwórczą warstwą poezji Danuty Wawiłow, staram się udowodnić, że literatura adresowana do najmłodszych (zwana też literaturą czwartą) opiera się owemu schematycznemu myśleniu. To, że adresatem tej twórczości jest dziecko, nie oznacza, że nie może ona poruszać poważnych problemów. W przebadanym materiale poetyckim próbuję wskazać na złożoność zabiegów słowotwórczych, którymi autorka Wędrówki rekonstruowała sposób tworzenia słów przez dziecko poznające w pierwszych latach swego życia nowe rzeczy, zjawiska i procesy.
Źródło:
Prima Educatione; 2018, 2
2544-2317
Pojawia się w:
Prima Educatione
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
History as Trauma: Death, Violence, and Loss in the Poetry of Taras Mel’nychuk
Autorzy:
Borysiuk, Iryna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031028.pdf
Data publikacji:
2020-05-01
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Taras Melnychuk
contemporary Ukrainian poetry
trauma
violence
language
Taras Melnyczuk
współczesna poezja ukraińska
przemoc
język
Opis:
The paper examines the liaison of key motifs and ways represented in the poetry of Taras Melnychuk through the concepts of trauma and violence. Body, home, and language are the main constituent elements of the indigenous space, and their dramatic destruction is a crucial motif in Melnychuk’s poetry. On the one hand, the poet appeals to the holistic, consistent, formulaic language of folklore and mythology as to a mirror of an idyllic and non-fragmented world. On the other hand, dismemberment and fragmentation conceptualized as an act of violence committed against holistic language become the only way of describing the perverse and violent world in circumstances with no language for its expression at all.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2019, 14, 9; 391-405
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwagi o języku i poezji w wierszach Mirosława Dzienia
Remarks on language and poetry in the poems of Mirosław Dzień
Autorzy:
Bobryk, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520402.pdf
Data publikacji:
2023-07-21
Wydawca:
Uniwersytet Bielsko-Bialski
Tematy:
metapoetry
language motif
metaphysical poetry
Mirosław Dzień
metapoezja
język – motyw
poezja metafizyczna
Opis:
Remarks on language and poetry in the poems of Mirosław Dzień Miroslaw Dzień is perceived as a metaphysical poet. The subject matter of his poems frequently oscillates around existential problems and touches on various religious issues (including eschatological ones). An ambivalent view of language emerges from Dzien’s poems. The language used there serves to capture different aspects of reality and preserve various phenomena. On the other hand, however, it does not allow the poet to address the most important issues and articulate his innermost thoughts. In this context, it is the poetry that is the higher form of communication, though it also has great limitations. This is because everything that matters most is contained in silence.
Źródło:
Świat i Słowo; 2023, 40, 1; 253-267
1731-3317
Pojawia się w:
Świat i Słowo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ernst Jandls poetisches Konzept der „heruntergekommenen Sprache“ – „den menschen in seiner totalen auflösung zeigen, seinen zeitlebens sich vollziehenden tod“
Autorzy:
Gajewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032853.pdf
Data publikacji:
2008-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Ernst Jandl
lat 70-te
poezja
gry językowe
„zdegradowany język“
podmiot liryczny
the 1970s
poetry
language games
“run down language”
lyrical speaker
70er Jahre
Lyrik
Sprachspiele
„heruntergekommene Sprache“
lyrisches Ich
Opis:
Der Beitrag befasst sich mit dem weniger beachteten poetischen Konzept Ernst Jandls, das in der zweiten Hälfte der 70er Jahre entstanden ist. Bemerkenswert erscheinen die Gedichte insofern, als sie die Lyrik des Autors, der als Sprachspieler und Sprachclown bekannt wurde, in einem anderen Licht darstellen. In dieser Reihe wendet sich Jandl der düsteren Seite der menschlichen Existenz zu und drückt diese in Form der „heruntergekommenen Sprache“ aus. Der vorliegende Aufsatz stellt eine Probe dar, den Spuren des lyrischen Ich nachzugehen, das zwischen Auflösung und Affirmation schwankt und sich in kurzen affirmativen Momenten als Ganzes zu behaupten versucht.
Artykuł poświęcony jest przede wszystkim mniej znanym wierszom Ernsta Jandla, które powstały w drugiej połowie lat siedemdziesiątych. Wiersze te wzbudzają zainteresowanie, ponieważ weryfikują w znacznej mierze obraz autora, który do tego czasu znany był szerszej publiczności przede wszystkim jako gracz i klown językowy. Nad wyraz pesymistyczny charakter wierszy spotęgowany został przez oryginalną formę poetycką, którą sam autor określa mianem „zdegradowanego języka“. Niniejszy artykuł jest próbą rekonstrukcji podmiotu lirycznego, który balansując na krawędzi rozpadu, podejmuje próby ukazania się jako integralna całość.
The article is dedicated to less known poems by Ernst Jandl, which were created in the second half of the 70s. These poems arise interest because they verify to great extent the author’s image, who until that moment had been known to a wider audience mainly as a language player. The extremely pessimistic character of the poems is emphasized by original poetic form, which the author himself calls „run-down language“. This arti cle is written in an attempt to reconstruct the lyric Self, which being on the verge of falling apart, tries to appear as a coherent whole.
Źródło:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2008; 241-260
2196-8403
Pojawia się w:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Słowo kapłana jak ziarno, czyli jak rozumieć poezję Lucjana Boruty
Autorzy:
Taras, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/627061.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Tematy:
życiorys językowy - metoda badania tekstów
poezja Lucjana Boruty
the "language biography" - the method of texts investigation
the poetry of Lucjan Boruta
Opis:
The article shows the usefulness of the method of investigation applied 50 years ago by professor Przemyslaw Zwolinski. This outstanding investigator of history of Slavonic languages used a term “language biography” when he was elaborating the language of writings of Marcin Bielski. The same term was used to describe the phenomenon of poetry written by Lucjan Boruta, folk sculptor from Drohiczyn. This author of thrilling religious poems was born in very poor, uneducated family. When he was young, World War II broke out, Lucjan graduated to primary school only. He spent a great part of his life working as sacristan in a parish of Drohiczyn. In his free time Lucjan was writing poetry and keeping a diary, he was also carving in wood. The crucial moment in his life was the accident, whisch left him disabled. The application of the “language biography” method helps to understand the very high artistic level of Lucjan Boruta’s poetry.
Źródło:
Język - Szkoła - Religia; 2011, 6; 416-426
2080-3400
Pojawia się w:
Język - Szkoła - Religia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak brzmi francuski Fortepian Szopena. O trudnościach przekładu literackiego
How does the French Chopin’s Piano sound. On the troubles with literary translation
Autorzy:
Giszczak, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729481.pdf
Data publikacji:
2020-05-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Fortepian Szopena
Le piano de Chopin
Joseph Pérard
Feliks Konopka
przekład
poezja
Krzysztof Jeżewski
język polski
język francuski
Chopin’s Piano
translation
poetry
Polish language
French language
Opis:
It is a comparative analysis of three French translations of Chopin’s Piano: by Joseph Perard (1937), Feliks Konopka (1957) and Krzysztof Jeżewski (1983). The linguistic choices made by the translators make it possible to point to those parts of the text of the poem by Norwid that can hardly be translated – sometimes due to the very essence of the original language and of the language of the translation. The author also offers his own version of the translation of Norwid’s work.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2013, 31; 71-90
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Władysław Młynek — poeta tworzący w gwarze cieszyńskiej i w polszczyźnie literackiej
Władysław Młynek: The Poet Creating in Cieszyn Dialect and in Standard Polish Language
Autorzy:
Martinek, Libor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807120.pdf
Data publikacji:
2020-01-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Władysław Młynek
poezja
dialekt
język literacki
Śląsk Cieszyński
dzieła chóralne
tradycja literacka
literatura narodowa
twórczość regionalna
poetry
dialect
literary language
Cieszyn Silesia
choral works
literary tradition
national literature
regional literature
Opis:
Autor omawia poezję Władysława Młynka, zarówno tę w dialekcie jak i w języku literackim. Autor ze Śląska Cieszyńskiego zajmował się także prowadzeniem miejscowych chórów wokalnych. Autor artykułu poświęca swoją uwagę literackiej tradycji regionu w kontakcie tak z literaturą narodową, jak w kontekście literatury regionalnej. Władysław Młynek — básník tvořící v těšínském nářečí a v polském spisovném jazyceAutor se zabývá básnickou tvorbou Władysława Młynka, jak v nářečí, tak ve spisovném jazyce. Autor pocházející z Těšínského Slezska se rovněž zabýval sborovou tvorbou. Autor článku se věnuje literární tradici v regionu v kontaktu s národní literaturou a v kontextu regionální literatury.
The author discusses the poetry of the Władysław Młynek, both in dialect and in standard Polish language. Author from Cieszyn Silesia also dealt with choral works. The author’s of the article attention is devoted to the literary tradition of the region in contact with the national literature and in the context of regional literature.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2017, 8, 2; 139-154
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Istność rzeczy w poezji anglosaskiej i spekulatywnym realizmie
Thingness in English-language poetry and speculative realism
Autorzy:
Czemiel, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/517939.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Katedra Etnologii i Antropologii Kulturowej
Tematy:
poezja
teoria literatury
metafizyka
filozofia zwrócona ku przedmiotom
spekulatywny realizm
poetry
literary theory
metaphysics
object-oriented philosophy
speculative realism
Opis:
Artykuł stawia sobie za cel wykazanie, że we współczesnej literaturze anglojęzycznej wyodrębnić można tradycję, którą cechuje specyficzne przywiązanie do rzeczy, w wielu aspektach zbieżne z dociekaniami prowadzonymi przez przedstawicieli filozofii zwróconej ku przedmiotom (object-oriented philosophy). Pewne aspekty twórczości omawianych poetów – Gerarda Manleya Hopkinsa, Seamusa Heaneya i Jorie Graham – można interpretować jako zwrot ku rzeczom, głównie ze względu na przywiązanie tych autorów do konkretu i szczegółu, co nie powstrzymuje ich jednak przed rozwijaniem swoich zainteresowań w pełnoprawną spekulację metafizyczną. W tym wymiarze, postantropocentryczna filozofia spod znaku realizmu spekulatywnego, a zwłaszcza myśl Grahama Harmana, dostarcza narzędzi konceptualnych pozwalających ująć zagadnienie „istności rzeczy” w perspektywie nowoczesnej, radykalnie zdemokratyzowanej ontologii posthumanistycznej. Krytyka automatyzmów językowych i poznawczych nie jest tu jednak ujęta w kategoriach „śmierci podmiotu”, ale raczej otwiera pole do rozważań nad istotnym miejscem estetyki, a zwłaszcza funkcji metafory
This paper aims to show that within contemporary English-language poetry it is possible to discern a tradition characterized by a specific attachment to things, which in many ways runs parallel to the investigations of philosophers representing object-oriented philosophy. Certain aspects of poems by authors discussed here – Gerard Manley Hopkins, Seamus Heaney and Jorie Graham – can be interpreted as a turn towards objects, mainly due to the devotion of these poets to particulars and details, which nevertheless does not hinder their further explorations of objects and things, often leading to full-blown metaphysical speculation. In this sense, the post-anthropocentric philosophy of speculative realism, especially the thought of Graham Harman, supplies conceptual tools allowing to grasp the “thingness” from the perspective of a modern, democratic post-human ontology. However, such criticism of automatism in language and cognition is not reduced here to the “death of the subject,” but rather serves as means of further opening the field for consideration, especially regarding the important function of aesthetics and the role of a metaphor.
Źródło:
Tematy z Szewskiej; 2017, Rzeczy 1(18)/2017; 41-59
1898-3901
Pojawia się w:
Tematy z Szewskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fasetowany język: bilingwalna poezja Ireny Klepfisz w poetyckim dyskursie o Zagładzie
Multifaceted language: bilingual poetry of Irena Klepfisz in the poetic discourse on the Holocaust
Autorzy:
Kubińska, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041402.pdf
Data publikacji:
2018-10-26
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Holocaust poetry
Shoah
bilingual poetry
(post)vernacular Yiddish
representation
Opis:
The bilingual poetry of Irena Klepfisz, a Polish-born Jewish-American poet, seems to constitute a unique case of Holocaust poetry. The poet, an intellectual and activist engaged in lesbian, queer, feminist and gender movements, advocates the reading of Holocaust poetry within the ramifications of gender oriented cultural theories. Her bilingual poetry undermines the hypothesis of the postvernacularity of contemporary Yiddish. The paper substantiates the thesis that the choice of the target language in the translaton of bilingual Holocaust poetry has clear axiological underpinnings.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2018, 33; 327-347
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O koncepcji języka poetyckiego Jeana Cohena
La conception du langage poétique élaborée par Jean Cohen
Autorzy:
Wołowski, Witold
Wołowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945222.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
poezja
poetyckość
język poetycki
figura
trop
odchylenie
totalizacja
afektywność
poetry
poetical language
figure
trope
deviation
totalization
affective meaning
Opis:
Le présent article constitue une présentation succincte de la conception du langage poétique et de la poéticité, élaborée par Jean Cohen, linguiste et poéticien français. Nos commentaires et remarques critiques portent sur deux ouvrages non traduits en polonais et que nous aimerions faire connaître dans le terrain polonophone : Structure du langage poétique (1966) et Le Haut langage (1979). Le premier, situé dans le courant structuraliste, expose une théorie de la figure poétique considérée comme un mécanisme fondé sur différents types d’écart par rapport à la norme linguistique. L’autre ouvrage, à caractère psycholinguistique, analyse deux fonctions que la figurativité est susceptible d’assumer, à savoir la totalisation du sens et l’intensification affective du message transmis.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2008, 56, 5; 225-240
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag o opisie autotematycznym (i nie tylko). Wiersz (Trackless) Andrzeja Sosnowskiego w perspektywie filozofii języka
Some Comments on Authothematic Description (and Not Only). Wiersz (Trackless) by Andrzej Sosnowski from the Perspective of Philosophy of Language
Autorzy:
Waligóra, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1338045.pdf
Data publikacji:
2020-10-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Andrzej Sosnowski
mise en abyme
modern Polish poetry
trope
trace
Jacques Derrida
language philosophy
autotematyzm
polska poezja najnowsza
trop
ślad
filozofia języka
Opis:
Artykuł jest próbą zinterpretowania słynnego Wiersza (Trackless) autorstwa Andrzeja Sosnowskiego na podstawie tez filozofów języka (Frege, Searle, Russell). Wywiedzione z wiersza pojęcia śladu i tropu służą interpretacji zjawiska autotematyzmu (który – jak próbuje wskazać autorka – ma strukturę tropiczną). Wskazane problemy (trop, ślad, autotematyzm, filozofia języka) zostają omówione w świetle kategorii opisu, który ujmowany jest jako: 1) podstawowy sposób ujmowania „braku” i „straty”, pojęć istotnych dla projektu poetyckiego omawianego autora; 2) istotna składowa utworu autotematycznego, który – zgodnie z tezami Jonathana Cullera – dzieli się na warstwę opisywaną i opisującą; 3) fundamentalny sposób poznania, zwłaszcza w obliczu suponowanych przez filozofię języka niejasności wiązanych z kategorią nazwy.
The paper attempts at interpreting the famous poem Wiersz (Trackless) by Andrzej Sosnowski based on some theses of language philosophers (Fregge, Searle, Russel). The notions of a trace and trope extracted from the poem serve as the basis for interpteting the phenomenon of mise en abyme (which, as is suggested, has a trope-like structure). Issues such as a trope, trace, mise en abyme, language philosophy, are problematized according to the category of description, which is understood as: 1. The basic way of framing “lack” and “loss”, key terms in Sosnowski’s poetry; 2. A key element of an autothematic poem which – according to Jonathan Culler – consists of the described and describing layers; 3. Fundamental way of cognition, especially in the face of ambiguities related to the category of a name supposed by language philosophy.
Źródło:
Forum Poetyki; 2020, 20; 62-73
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wobec nadmiaru. Pomiędzy odczuciem, a analizą tekstu
Toward Superabundance: Between Feeling and the Analysis of Text
Autorzy:
Maliszewski, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487760.pdf
Data publikacji:
2017-10-09
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Tematy:
New Polish poety
poeticaL language
internal experience
buddhist non-involve
nowa poezja polska
język poetycki
interpretacja
doświadczenie wewnętrzne
buddyjskie niezaangażowanie
Opis:
Karol Maliszewski Toward Superabundance: Between Feeling and the Analysis of Text Klara Nowakowska in her poetry expresses her conviction about the inadequacy of language in relation to the dynamically changing, elusive world. Uncertainty of the „self-expression” overlaps with the awareness of misreading reality. Writing misleading clues becomes a new clue, quoting another mistakes of reason and lapsus of language does not end with powerlessness, rather tends to revive the poetic idiom. This is an action aimed at fighting against inertia, routine and torpor of ready-made formulas, mechanically framing certain sections of reality. According to the author, only poetry can resist this by refreshing vision and triggering a sequence of own, incorrect associations.
Źródło:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2017, 23; 232-243
1733-1528
Pojawia się w:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Językowe wykładniki barw w międzywojennych wierszach Jana Lechonia
The language exponents of colors in the interwar (1918–1939) poems by Jan Lechoń
Autorzy:
Dyszak, Andrzej S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1592277.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Lechoń’s poetry
colors vocabulary
grammar and semantics
poezja Lechonia
leksyka barw
gramatyka i semantyka
Opis:
This article presents linguistic exponents of colors that Jan Lechoń used in poems of poetry volumes: Karmazynowy poemat (The Crimson Poem) and Srebrne i czarne (The Silver and The Black). The poet has used two types of colors exponents: lexical (adjectives, such as czarny = black, nouns, such as fi olet = violet, verbs, such as pobieleć = to whiten, adverb srebrzyście – silvery) and non-lexical (comparative expression jak mlekiem oblany = as bathed in milk and syntactic structure ogień żarzy = fi re glows). The lexical exponents of colors co-creation of various syntactic relationships in which their meaning is revealed. Most linguistic exponents of colors serve as descriptive in the analyzed poems, for example: białe chmurki = white clouds, żółty blask = yellow glow. Sometimes the exponents describe imaginary phenomenons, see mgła wspomnień błękitna = the blue haze of memories. Some exponents of colors are symbolic, cf. śpiewają bielą, amarantem = (they) sing white, amaranth (white and amaranth is the Polish national symbols). The metonymic meanings are also interesting, as in the phrase upił się miodnym złotem = (he) got drunk honey gold.
Źródło:
Studia Językoznawcze; 2014, 13; 67-90
1730-4180
2353-3161
Pojawia się w:
Studia Językoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Po ojczyźnie-polszczyźnie z różdżką chodzę… Poezja a magia
PO OJCZYŹNIE-POLSZCZYŹNIE Z RÓŻDŻKĄ CHODZĘ (‘I WALK THROUGH THE HOMELAND OF THE POLISH LANGUGE WITH A MAGIO WAND’). POETRY AND MAGIO
Autorzy:
Pajdzińska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/611372.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
poetry vis-à-vis magic
advertising
the language of politics
linguistic manipulation
creating the image of the world
poezja a magia
reklama
język polityki
manipulacja językowa
kreowanie obrazu świata
Opis:
Szkic stanowi próbę wyróżnienia modelowych sytuacji wiązania poezji z magią. Za najprostszy przypadek należy uznać obecność w utworze mniej lub bardziej czytelnych odwołań do praktyk magicznych. W bardziej skomplikowanych przypadkach tym, co pozwala na zestawienie tak różnych sfer aktywności człowieka, jest szczególna ranga słowa, jaką ma ono i w kulturze magicznej, i w twórczości poetyckiej, wiara w siłę sprawczą słowa, w jego zdolność powodowania zmian w otaczającym świecie. Konsekwencją takiego myślenia o poezji jest przypisywanie jej twórcom, niczym czarodziejom czy czarnoksiężnikom, zdolności i intencji, jakich nie mają przeciętni ludzie. Obiektem poetyckich „działań magicznych” może być: słowo, świat przedstawiony w utworze, odbiorca. Elementy te są ściśle ze sobą związane, dlatego też się zdarza, że na wszystkie jednocześnie lub na dwa z nich nakierowane są działania poety. Wymienione sytuacje zostały dokładniej omówione i zilustrowane przykładami z literatury polskiej. Zwrócono również uwagę na rolę poezji w demaskowaniu praktyk quasi-magicznych, stosowanych przez polityków, propagandzistów, twórców reklam i innych, którzy dążyli i dążą do narzucenia odbiorcom pożądanych przez siebie wizji świata.
An attempt is made to identify model situations of connecting poetry to magic. The most straightforward case is when a text features more or less conspicuous references to magical practice. In more complex cases, what makes it possible to juxtapose these very different spheres of human activity is a peculiar status of a word in both magic and poetry: it is believed to be causing events and effecting changes in the world. As a consequence, certain abilities and intentions are attributed to poets, as if to wizards or sorcerers, which would never be attributed to ordinary people. The object of a people’s ‘magic activity’ may be a word, the world presented in a given poem, or the recipient. These elements are strictly connected with one another, therefore it is sometimes the case that the poet’s actions are directed to two or to all of them. The article offers a more detailed discussion of the situations mentioned above. They are also illustrated with examples from Polish poetry. Furthermore, attention is paid to the role of poetry in de-camouflaging quasi-magical practices employed by politicians, propagandists, advertisers and others who attempt to impose a particular worldview on the recipients.
Źródło:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury; 2001, 13; 15-26
0860-8032
Pojawia się w:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niepodległość zaklęta w poezji - językowe wyznaczniki narodowych wartości w liryce lotniczej
Independence Enchanted in Poetry – the Linguistic Determinants of National Values in the Aviation Lyrics / Air Force Lyrics
Autorzy:
Jastrzębska-Golonka, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154475.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
niepodległość
język poezji
poezja wojenna
poezja lotnicza polskich dywizjonów
w Wielkiej Brytanii
tożsamość narodowa
wartości
independence
language of poetry
war poetry
poetry of Polish squadrons
in Great Britain
national identity
values
Opis:
Burzliwa historia Polski i walk niepodległościowych narodu polskiego znalazła swoje odbicie w narodowej literaturze i sztuce. W celu określenia językowych wyznaczników narodowych wartości zakodowanych w poezji wojennej (tzw. tyrtejskiej) poddano badaniu zbiór liryki autorstwa lotników walczących w polskich dywizjonach w Wielkiej Brytanii. Poezja lotnicza ze względu na uwarunkowania bojowe, społeczne i polityczne różni się od poezji legionowej czy powstańczej. Konotuje ona zestaw uniwersalnych motywów, symboli, słów kluczy i wartości, które okazują się wspólne, ale posiada też swoiste, typowe dla niej: przestrzeń, ocean, ptaki, lot, skrzydło, biało-czerwona szachownica, tęsknota, zdrada. Pełna poświęceń walka za wolność Ojczyzny i świata kończy się polityczną zdradą, wykluczeniem z Parady Zwycięstwa w Londynie, społecznym odrzuceniem i niemożnością powrotu do Polski, czemu poeci dają wyraz w utworach implikujących silne emocje: gniew, frustrację, gorycz rozczarowania i rozżalenie. Podsumowując, analiza językowych wykładników wartości narodowych obecnych w analizowanym zbiorze poezji wojennej dowiodła jednolitości polskiej tożsamości narodowej i uniwersalności narodowego systemu aksjologicznego.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2021, 2; 298-321
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stanisław Barańczak jako krytyk języka. Wokół dwóch esejów z tomu Poezja i duch uogólnienia
Stanisław Barańczak as a critic of language. On two essays from Poetry and Spirit of Generalisation
Autorzy:
Trubicka, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392325.pdf
Data publikacji:
2011-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
S. Barańczak
teoria poezji
esej
krytyka języka
Opis:
The articles derives from a conviction that the later essays writing of Stanisław Barańczak in one of its important aspects is a criticism of the morally destructive features of the language. His theory of poetry as a particular kind of speech – directed to the concrete, multimeaning, always individual – is a simple consequence of a conviction abot what should be the language in general results from the deeply ethical objection to the generality, exaggerated abstractness, one-sidedness of an opinion. Manifestations of such “a laying the language in charge”, to use Barańczak’s own words, I can be found mostly in his two late essays titled Człowiek, Który Za Dużo Wie [The Man Who Knows Too Much] and Poezja i duch Uogólnienia [Poetry and the Spirit of Generalisation]. In their rhetoric I am looking for the supplement of his relation to language.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2011, 16; 133-156
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Between Silence and Speaking: the Representation of National Identity in Oksana Zabuzhko’s Poetry
Autorzy:
Borysiuk, Iryna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030762.pdf
Data publikacji:
2017-12-16
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Oksana Zabuzhko
contemporary Ukrainian poetry
national identity
visimdesiatnyky (the 1980s generation)
language
silence
Oksana Zabużko
współczesna poezja ukraińska
tożsamość narodowa
generacja lat 80.
język
milczenie
Opis:
The article is focused on the problems of national identity, self-representation, and memory re-articulation in Oksana Zabuzhko’s poetry. Language, speaking, and word as well as silence are conceptualized as key concepts in verse by the 1980s generation of Ukrainian poets to whom Oksana Zabuzhko belongs. Speaking and silence in 1980s poetry can be treated not only as concepts or metaphors but also as a literary strategy or even as the form of resistance in the late Soviet era. The article is structured as the gradation of motives from speaking to silence in Zabuzhko’s poetry. The analyses includes the following subthemes: non-verbal language represented by sounds, gestures, and poses, verbal language as existing between sacrum and profanum, speechlessness, and silence.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2017, 12, 7; 206-221
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między przekładem, komentarzem a interpretacją - uwagi na marginesie anglojęzycznego podręcznika literatury polskiej
In-between Translation, Commentary and Interpretation - Remarks on the Margins of an English Language History of Polish Literature
Autorzy:
Skwara, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487197.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
translation
commentary
interpretation
intertextuality
Polish literature
przekład
komentarz
interpretacja
interseksualność
poezja polska
Opis:
Artykuł poświęcony jest związkom trzech „metatekstów”: przekła¬du, komentarza i interpretacji. Na podstawie rozważań Antoine’a Bermana wskazano ich wzajemne powiązania, aby przeanalizować wybrane przekłady poezji polskiej na język an¬gielski. Celem autorki jest zbadanie różnych ról, jakie mogą one pełnić w przedstawianiu literatury polskiej czytelnikowi z innego kręgu językowego. Szczególnie podkreślono rolę przekładu jako interpretacji, a także znaczenie komentarza jako istotnego uzupełnienia przekładu oraz rolę przekładów i komentarzy jako użytecznych probierzy interpretacji.
The paper is devoted to the connections among three “metatexts”: trans- lation, commentary, and interpretation. On the basis of Antoine Bermans assumptions I demonstrate how they are intertwined in order to analyze chosen pieces of Polish poetry in English translation. My aim is to explore various roles which they can play in presenting Polish literature to foreign readers. An emphasis is put on a role of any translation as an in¬terpretation and on a role of a commentary as a crucial supplement of a translation. I also indicate how translations and commentaries can serve as useful probes of interpretations.
Źródło:
Przekłady Literatur Słowiańskich; 2018, 9, 1; 163-182
1899-9417
2353-9763
Pojawia się w:
Przekłady Literatur Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Myślenie i poezja. Czesław Miłosz i Martin Heidegger
Thought and Poetry: Czesław Miłosz and Martin Heidegger
Autorzy:
Lubelska-Renouf, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/690323.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
myślenie
zachodni nihilizm
subiektywizacja
śmierć Boga
dziwienie
zło
bycie tego
co jest
język
poetry
thought
western nihilism
subjectivisation
the death of God
wondermentatthat
evil
that which exists
the language
Opis:
Philosophy, which is an effort of thought, often strives to become pure thought above and beyond language. This attempt, which is doomed to failure (we always think in words), challenges poetry and positions itself not beyond language but short of poetry. The classic example of this is the philosophy of Wittgenstein. The contrary of this de-poeticised thought is poetry which lieson this side of thought: it is unreflective poetry (that which does not reflect the world) and the absurd (deaf to the world). The classic example of this is the poetry of Mallarmé. Martin Heidegger and Czesław Miłosz challenge these two positions in philosophy and poetry and strive to think in a poetic way: The philosopher dreams of a poeticising thought while the poet dreams of a philosophising poetry. Their preoccupations reflected major themes, in particular western nihilism of the 20th century and its metaphysical roots; the subject /object dialectic and the radical subjectivisation which arises from it; the death of God, man and the world which is brought about by this subjectivisation; remedies to fight against this; the quiddity (essential essence) of things, their grain and physical substance, concrete and sensual; their deep wondermentatthat which exists; their deep respect and piety in the face of that which exists; the language itself, the words that they use to try to express that which exists. In terms of their thought, they are on the same path. But there are thoughts which they do not share or which they consider differently. Heidegger does not consider Evil: Nothing is more alien to his philosophy than the Good/Evil dualism. Miłosz, on the other hand, is obsessed by the question of Unde Malum? and to approach it he leans towards Transcendence. Heidegger holds to the concept of absolute Immanence. As a result they are worlds apart when they consider eschatological matters such as death. This article aims to provide an outline of the constellation of subjects considered in the philosophy of Heidegger and the poetry of Miłosz.
Źródło:
Prace Polonistyczne; 2014, 69; 177-198
0079-4791
Pojawia się w:
Prace Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obecność liryki w homilii
The Presence of Lyric Poetry in the Homily
Autorzy:
Pintal, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062657.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ewokacja językowa
liryka
literatura piękna
podmiot liryczny
poezja
wiersz
language evocation
lyric
fiction
lyrical subject
poetry
poem
Opis:
From various directions voices come about the decreasing effect of the homily on living choices and attitudes of the listeners to these homilies. Pope Benedict XVI in his apostolic adhortation Sacramentum Caritatis on the Eucharist, the source and peak of the Church’s life and mission, reminds: “Given the importance of the word of God, the quality of homilies needs to be improved” (Sacramentum Caritatis 46). New challenges may be met by literature, which is consistent with the indications of the Vatican Council II: “Literature and the arts are also, in their own way, of great importance to the life of the Church” (Pastoral Constitution on the Church in the Modern World Gaudium et Spes 62). The Council Fathers’ words open new horizons and broad possibilities before literature, and especially before lyric poetry in homily preaching.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2011, 2; 213-237
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Radical Change in the Belavieža Cultural Tradition: The Inventive and Provocative Verse of Viktar Siamaška
Przewrót w tradycji kulturowej Białoruskiego Stowarzyszenia Literackiego „Białowieża”: innowacyjna i prowokacyjna poezja Wiktara Siamaszki
Autorzy:
McMillin, Arnold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32226982.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Bielavieža
avantgarde
poetic imagination
transsense poetry
language taboos
„Białowieża”
język Awangardy
wyobraźnia poetycka
poezja transcendentalna
tabu językowe
„Белавежа”
авангард
паэтычнае ўяўленне
трансцэндэнтальная паэзія
моўныя табу
Opis:
Poezja Wiktara Siamaszki stanowi znaczący i radykalnie nowy wkład w dziedzictwo literackie Białoruskiego Stowarzyszenia Literackiego „Białowieża”. Krótkie, wręcz minimalistyczne wiersze poety uderzają niebanalnymi i niekonwencjonalnymi środkami językowymi, takimi jak gra słów, eufonia, anafora czy palindrom. Równie imponująco prezentuje się tematyka poezji Siamaszki: od problematyki rodzinnej, poprzez starzenie się i śmierć, religię (szczególnie wiarę katolicką), aż po życie w mieście i na wsi, od Moskwy po Paryż, z Mińskiem jako centrum wszechświata. Pięć wydanych dotąd (w latach 2010–2023) książek tego muzyka i dziennikarza, a także poety awangardowego dla odbiorcy stanowi zarówno wyzwanie, jak i inspirację głównie ze względu na szatę językową: odważnym operowaniem nowatorskim słownictwem oraz przełamywaniem językowego tabu. Wyobraźnia poetycka oraz metaforyka Siamaszki wymagają szerszego opracowania, niniejszy artykuł został poświęcony jedynie ogólnej prezentacji twórczości poetyckiej tego zasługującego na uwagę poety.
The poetry of Viktar Siamaška brings a strong and radically new contribution to the literary heritage of the Bielavieža group of Belarusian writers in eastern Poland. His mainly short, even minimalist, verses strike fresh and unconventional notes, rich in wordplay, euphony, anaphora and palindromes in all the themes he tackles, such as family, ageing and death, religion (particularly his Catholic faith), urban and rural life, the latter including many fantastic, personified images; his view of the city is dyspeptic from Moscow to Paris with Miensk in the centre. Musician and journalist as well as avant-garde poet, his five books to date (2010–2023) are both challenging and stimulating. Adventurous in form on the page, their lexical range is broad, not least in the use of non-standard, previously taboo words. A whole study could be made of Siamaška’s fantastic imagery and metaphoric structures, but the present study is devoted only to an overall picture of his poetic achievement to date.
Паэзія Віктара Сямашкі ўносіць прыкметны і радыкальна новы ўклад у літаратурную спадчыну Беларускага літаратурнага аб’яднання „Белавежа” ва ўсходняй Польшчы. Кароткія, нават мінімалістычныя вершы паэта ўражваюць арыгінальнымі і нетрадыцыйнымі моўнымі сродкамі, такімі як гульня слоў, эўфанія, анафара і паліндром. Не менш уражвае і тэматычны дыяпазон паэзіі Сямашкі: ад сямейных праблем праз старэнне і смерць, рэлігію (асабліва каталіцкую) да жыцця ў горадзе і ў вёсцы, ад Масквы да Парыжа, з Мінскам як цэнтрам сусвету. Пяць кніг паэта-авангардыста, музыканта і журналіста, апублікаваныя дагэтуль (у 2010–2023 гг.), уяўляюць сабой выклік, але таксама натхненне для чытача, дзякуючы іх непаўторнай мове і аўтарскаму стылю: смеламу выкарыстанню наватарскай лексікі і парушэнню моўных табу. Фантастычная вобразнасць і метафарычныя канструкцыі Сямашкі заслугоўваюць асобнага глыбокага даследавання; даны артыкул дае толькі агульнае ўяўленне пра творчасць гэтага знакамітага паэта, пра яго важнейшыя дасягненні на сённяшні дзень.
Źródło:
Studia Białorutenistyczne; 2023, 17; 195-224
1898-0457
Pojawia się w:
Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Language as τό μεταξύ: The functioning of speech in Wisława Szymborska’s poems ‘Funeral’ and ‘Elegiac Calculation’
Język jako metaxú – działanie mowy w wierszach „Pogrzeb” i „Rachunek elegijny” Wisławy Szymborskiej
Autorzy:
Korwin-Piotrowska, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088461.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Contemporary Polish literature
Polish poetry
literature and philosophy
metaxy (τό μεταξύ)
Wisława Szymborska (1923–2012)
metaxú
poezja współczesna
Wisława Szymborska
język
Opis:
This article takes as its starting point the Greek term μεταξύ, a preposition meaning ‘between’, fi rst turned into a noun in Plato’s Symposium, and in that substantivized form adapted for their own ends by a number of 20th-century philosophers, most notably by Simone Weil. In her Gravity and Grace (French: La Pesanteur et la grâce) she defi nes le metaxu as in-betweenness, a social and metaphysical category which embraces all that connects and divides (as, for example, a wall that both separates two prisoners and can be used by them to tap messages). In this article Weil’s concept of metaxu is applied to the language and then to various readings of two of Wisława Szymborska’s poems, ‘Funeral’ and ‘Elegiac Calculation’. Pragmalinguistics and semantics, too, play a role in the interpretation of these poems.
Źródło:
Ruch Literacki; 2019, 3; 333-344
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Language of Fear in Children’s Literature: A Case Study of Ted Hughes’s Poems for Children
Autorzy:
Chrzanowska-Kluczewska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030264.pdf
Data publikacji:
2021-12-14
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
fear
Joseph LeDoux
children's poetry
Ted Hughes
lexicon and figuration of fear
anthropomorphism
verbal and visual imagery
fear-management
strach
poezja dla dzieci
leksykon i figuracja strachu
antropomorfizm
obrazowanie werbalne i wizualne
zarządzanie strachem
Opis:
The article tackles the issue of the language of fear exploited in children’s literature, taking Ted Hughes’s Nature poems for young readers as an object of analysis. The author has chosen a neuroscientific paradigm for the two closely related emotions – fear and anxiety – as propagated by American researcher J. LeDoux, most prominently in his work Anxious (2015).  LeDoux maintains that the feeling of fear is not inborn but rather a cognitive construct emergent from the use of one’s native language practiced within a particular socio-cultural context. A unique atmosphere of Hughes’s poetry has been achieved by a rich lexicon of fear-related notions and a skillfully applied figuration (anthropomorphisms, similes). His poetic imagery powerfully complements the vocabulary and troping in calling to life fictional worlds, often uncanny and menacing, remote from the young readers’ experience.  The author of this article perceives in the lexicon, figuration and imagery (both verbal and visual, that is illustrations in picture-books) an important didactic device that teaches children how to manage fearsome experiences. This capability will also prepare children to face anxiety, the emotion typical of adult life and related mostly to existential problems.
Artykuł podejmuje temat języka strachu wykorzystywanego w literaturze dziecięcej na przykładzie poezji Natury adresowanej do młodego czytelnika autorstwa Teda Hughesa, brytyjskiego poety II połowy XX w. Autorka przyjęła dla opisu dwu blisko spokrewnionych ze sobą emocji – strachu (fear) i obawy/lęku (anxiety) – model propagowany przez amerykańskiego neurobiologa Josepha LeDoux, w szczególności w jego dziele Anxious (2015). W opinii LeDoux uczucie strachu nie jest nam wrodzone, lecz powstaje jako konstrukt kognitywny wyłaniający się w procesie używania języka ojczystego w określonym kontekście społeczno-kulturowym. Szczególna atmosfera poezji Hughesa to rezultat zastosowania bogatego słownika terminów powiązanych z uczuciem strachu, jak również zręcznie powiązanej z nim figuracji (antropomorfizmy, porównania). Poetyckie obrazowanie skutecznie dopełnia leksykon i tropy, powołując do istnienia światy fikcyjne, często dziwne i groźne, odległe od doświadczenia młodego odbiorcy. Autorka postrzega leksykon, figurację i obrazowanie (zarówno werbalne, jak i wizualne poprzez ilustracje w książkach dla dzieci) jako ważny instrument dydaktyczny, uczący dzieci, jak stawić czoła przerażającym doświadczeniom. Ta umiejętność przygotowuje też młodych czytelników do zmierzenia się w przyszłości z obawą/lękiem, emocją typową dla dorosłego życia, a związaną głównie z problemami egzystencjalnymi.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2021, 16, 11; 453-471
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poezja w kontekście wczesnej edukacji. Trzeba „świat przyłapać na inności” – wiersze Wisławy Szymborskiej w odbiorze pięciolatków
Poetry in the Context of Early Education. The World Must be “Caught up in Otherness” – Poems by Wisława Szymborska in the Reception of Five-Year-Olds
Autorzy:
Chęcińska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1199605.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Libron
Tematy:
children’s literature
poetic pedagogy
poetic language
literatura dla dzieci
pedagogia poetycka
język poetycki
Opis:
Poezja stymuluje rozwój procesów poznawczych i w znaczący sposób wpływa na rozwój emocjonalny małego dziecka. Analiza i interpretacja utworów poetyckich odgrywa ważną rolę w opanowaniu poprawnego języka, kształtowaniu i rozwijaniu pamięci, rozwijaniu wyobraźni twórczej dziecka. W dzisiejszych czasach wydaje się konieczne sięganie do wysokoartystycznej poezji o głębokim poetyckim przesłaniu. Takie są wiersze Wisławy Szymborskiej, która uprawia swoistą pedagogię poetycką i zabawę w słowa. Odbiorcami poezji Szymborskiej były pięcioletnie dzieci, dla których wiersze stały się przedmiotem „wielkiej zabawy” i satysfakcji estetycznej. Autorka artykułu od lat prowadzi zajęcia z dziećmi oparte na wysokoartystycznych tekstach literackich Szymborskiej, Miłosza, Herberta, Kulmowej. Zdaniem autorki małe dziecko potrzebuje niekonwencjonalnych przeżyć i doznań, impulsów filozoficznych i wolnościowych – takich, jakie daje właśnie poezja Szymborskiej „Tylko język poetycki dzisiaj może zainteresować młodego użytkownika Facebooka” – mówiła w 2009 roku Caroll Ann Duffy, nadworna poetka brytyjskiej rodziny królewskiej. Niniejszy artykuł jest przyczynkiem do rozważań na temat roli poezji w kontekście wczesnej edukacji.
Poetry stimulates the development of cognitive processes and significantly affects the emotional development of the small child. The analysis and interpretation of poetry plays an important role in mastering a language, shaping and developing memory, and developing the child’s creative imagination. Nowadays, it seems necessary to reach for highly artistic poetry with a deep poetic message. Such are the poems of Wisława Szymborska who practises a kind of poetic pedagogy and play on words. The recipients of Szymborska’s poetry were five-year-old children, for whom the poems became an object of “great fun” and aesthetic satisfaction. The author of the article has been conducting classes with children based on highly artistic literary texts by Szymborska, Miłosz, Herbert, and Kulmowa for many years. According to the author, the small child needs unconventional experiences and sensations, philosophical and libertarian impulses – such as those provided by Szymborska’s poetry. “Only poetic language can interest a young Facebook user of today” – said Caroll Ann Duffy, Poet Laureate of the United Kingdom, in 2009. This article is a contribution to the reflection on the role of poetry in the context of early education.
Źródło:
Konteksty Pedagogiczne; 2020, 2, 15; 387-402
2300-6471
Pojawia się w:
Konteksty Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpaść w słowo mordercom. Paul Celan wobec recepcji własnej twórczości w kontekście powojennych niemieckojęzycznych dyskursów artystyczno‑politycznych
Interrupting When the Murderers Talk. Paul Celan on the Reception of His Works in the Context of Postwar German‑language Artistic and Political Discourses
Autorzy:
Zając, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699568.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
antysemityzm
Paul Celan
poezja
powojenne stosunki niemiecko-żydowskie
Zagłada
anti-Semitism
poetry
postwar German‑Jewish relations
Shoah
Opis:
The article is an attempt at analysing the mechanisms of discursive and symbolic violence that could be found in German-language reception of the works by Paul Celan. The criticism – among others by Günter Blöcker and Hans Egon Holthusen – was often grounded upon anti-Semitism; Celan reacted to such criticism highly affectively, noting with concern the return of rhetoric resembling that of Nazi propaganda. The poet expressed his anxieties in a series of letters and several poems; the author of this article interprets them.
Artykuł stanowi próbę analizy mechanizmów przemocy dyskursywnej i symbolicznej, które ujawniały się w przebiegu niemieckojęzycznej recepcji twórczości poety Paula Celana. Na krytykę (m.in. autorstwa Guntera Blöckera i Hansa Egona Holthusena), formułowaną nierzadko z pobudek antysemickich, Celan reagował w silnie afektywny sposób, rejestrując z niepokojem nawrót retoryki przypominającej nazistowską propagandę. Wyraz swoim niepokojom dał poeta w serii listów oraz w kilku wierszach – autor niniejszego tekstu dokonuje ich interpretacji.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2018, 4; 283-297
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paradoksy antologizacji poezji polskiej w przekładach na język bułgarski
Парадокси на антологизацията на полската поезия на български език
The Paradoxes of Polish Poetry’s Anthologising in Bulgarian Language Translations
Autorzy:
Kovacheva, Adriana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/486721.pdf
Data publikacji:
2013-07-01
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
antologia
antologizacja
historia tłumaczeń
bułgarska poezja współczesna
stereotypy w recepcji
антология
антологизация
история на превода
съвременна българска поезия
стереотипи в литературната рецепция
anthology
anthologising
translation history
bulgarian contemporary poetry
stereotypes in literary reception
Opis:
В настоящата статия разглеждам два парадокса, свързани с редакцията на антологията Съвременни полски поети, които са свързани със съществуващите сред българските читатели и изследователи-специалисти стереотипи за полската поезия. Първият е свързан с утвърждаването на приетия още от Боян Пенев в неговата антология от 1921 година модел на въобразения читател, който ограничава възможностите за сравнителен прочит на предлагания материал. Вторият парадокс е несъответствието между декларираното в увода на антологията желание да се изяснят взаимовръзките между литературните явления от периода преди и след Втората световна война и действителното премълчаване на ролята на авангарда за развитието на полската поезия. Този парадокс е предизвикан от опита да се наложат стереотипизирани представи за поетиката и идеологията на литературния авангард като историческо яваление.
This article explores two paradoxes related to the concept of the Anthology of Contemporary Polish Poets that are associated with stereotypes about Polish poetry which exists amongst Bulgarian readers and researchers. The first paradox is related to the establishment of a model of the reader, introduced by Boyan Penev in his anthology from 1921, which limits opportunities for comparative reading of the proposed anthologized material. The second paradox is the discrepancy between the statements made in the introduction to the anthology that the relationships between literary phenomena of the periods before and after the Second World War will be clarified and elaborated and the actual omission of the role of the vanguard in the development of the Polish poetry. This paradox is caused by attempts to impose stereotyped notions of poetics and ideology of the literary avant-garde in the time the anthology was published.
Źródło:
Przekłady Literatur Słowiańskich; 2013, 4, 1; 208-223
1899-9417
2353-9763
Pojawia się w:
Przekłady Literatur Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Tylko mówisz – milczysz”. Wiersz-światłocień
”You’re only talking – keeping silence”. Light and shade-poem
Autorzy:
Kraszewski, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391511.pdf
Data publikacji:
2016-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
poetry
confessional poetry
reading-response criticism
light and shade
light and shade-poem
photography
poetic image
image of reality
language image of reality
ut pictura poesis
ut rhetorica pictura
space
silence
Tadeusz Dąbrowski
Martin Heidegger
poezja
światłocień
wiersz-światłocień
fotografia
obraz poetycki
obraz rzeczywistości
językowy obraz świata
prześwit
milczenie
Opis:
The author of the article puts Tadeusz Dąbrowski’s poems, the poet from Gdańsk, as the subject to reflextion. The considerations include the following volumes of poetry: Te Deum (2008), Black square (2009), Between (2013). The author analyses the selected poems in reading-response criticism aspect and in the context of the theory of language mediation and the act of communication. By developing allusions to light and shade figure philosophy by Martin Heidegger as well as the analogies of Dąbrowski’s poetry to photography, he tries to show the specificity of Tadeusz Dąbrowski’s poetic output.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2016, 25; 211-229
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Франтишек Рут Тихий – выдающийся пропагандист белорусского языка и литературы межвоенного периода в Чехословакии
František Rut Tichý – wybitny krzewiciel języka i literatury białoruskiej okresu międzywojennego w Czechosłowacji
Frantishek Rut Tihi – a distinguished propagator of the Belarusian language and literature in the interwar period in Czechoslovakia
Autorzy:
Черны, Марцел
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2106866.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
czesko-białoruskie kontakty literackie
poezja białoruska
opowiadania białoruskie
tłumaczenie artystyczne
czeska białorutenistyka
cenzura
dokumenty archiwalne
percepcja literatury
Czech-Belarusian literary contacts
Belarusian poetry
Belarusian story
artistic translation
Czech studies of Belarusian literature
censorship
archival documents
literature perception
Opis:
Imię Františka Rut Tichý’ego (1886–1968), pseudonim Zdeněk Broman, który zajmował się tłumaczeniem na język czeski (głównie poezji) z niemieckiego, francuskiego i języków słowiańskich, bardzo dobrze znali przedstawiciele kręgów naukowych germanistów, bohemistów i slawistów. Obecnie zarówno tłumacz, jak i jego działalność należą do osiągnięć zapomnianych krzewicieli kultury słowiańskiej żyjących i pracujących w pierwszej połowie XX wieku. Autor artykułu omawia działalność Tichy’ego związaną z czeskimi badaniami białorutenistycznymi w okresie międzywojennym (niektóre z nich dotyczą okresu po 1945 roku), zwłaszcza w zakresie tłumaczeń literatury białoruskiej na język czeski (Yanka Kupala, Aleś Dudar, Arkadź Morkavka, Cishka Gartny). Po raz pierwszy opublikowano pełną bibliografię tłumaczeń Tichy’ego z języka białoruskiego (tłumaczenia zachowały się w prywatnych zbiorach archiwum literackiego Muzeum Piśmiennictwa Narodowego Pradze).
The name of Frantishek Rut Tihi (1886–1968) who gave himself the pseudonym Zdenek Broman was well known by German specialists, Czech specialists and Slavists. He was engaged in translations from German, French and the Slavonic languages into the Czech language (poetry mostly). Nowadays the author and his activity belong to the feats of forgotten propagators of Slavonic cultures who lived and worked in the first half of the 20th century. The article discusses his work devoted to Belarusian studies carried by Czech scholars in the interwar period (with some exceptions after 1945), especially the translations of the Belarusian literature into the Czech language (Yanka Kupala, Ales Dudar, Arkady Morkavka, Cishka Gartny). The bibliography of all Tihi’s translations from the Belarusian language has been published for the first time (translations have been preserved in his private resources in literary archives in Památníku národního písemnictví in Prague).
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2016; 81-129
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Франтишек Рут Тихий – выдающийся пропагандист белорусского языка и литературы межвоенного периода в Чехословакии
František Rut Tichý – wybitny krzewiciel języka i literatury białoruskiej okresu międzywojennego w Czechosłowacji
Frantishek Rut Tihi – a distinguished propagator of the Belarusian language and literature in the interwar period in Czechoslovakia
Autorzy:
Черны, Марцел
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944926.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Czech-Belarusian literary contacts
Belarusian poetry
Belarusian story
artistic translation
Czech studies of Belarusian literature
censorship
archival documents
literature perception
czesko-białoruskie kontakty literackie
poezja białoruska
opowiadania białoruskie
tłumaczenie artystyczne
czeska białorutenistyka
cenzura
dokumenty archiwalne
percepcja literatury
Opis:
Imię Františka Rut Tichý’ego (1886–1968), pseudonim Zdeněk Broman, który zajmował się tłumaczeniem na język czeski (głównie poezji) z niemieckiego, francuskiego i języków słowiańskich, bardzo dobrze znali przedstawiciele kręgów naukowych germanistów, bohemistów i slawistów. Obecnie zarówno tłumacz, jak i jego działalność należą do osiągnięć zapomnianych krzewicieli kultury słowiańskiej żyjących i pracujących w pierwszej połowie XX wieku. Autor artykułu omawia działalność Tichy’ego związaną z czeskimi badaniami białorutenistycznymi w okresie międzywojennym (niektóre z nich dotyczą okresu po 1945 roku), zwłaszcza w zakresie tłumaczeń literatury białoruskiej na język czeski (Yanka Kupala, Aleś Dudar, Arkadź Morkavka, Cishka Gartny). Po raz pierwszy opublikowano pełną bibliografię tłumaczeń Tichy’ego z języka białoruskiego (tłumaczenia zachowały się w prywatnych zbiorach archiwum literackiego Muzeum Piśmiennictwa Narodowego Pradze).
The name of Frantishek Rut Tihi (1886–1968) who gave himself the pseudonym Zdenek Broman was well known by German specialists, Czech specialists and Slavists. He was engaged in translations from German, French and the Slavonic languages into the Czech language (poetry mostly). Nowadays the author and his activity belong to the feats of forgotten propagators of Slavonic cultures who lived and worked in the first half of the 20th century. The article discusses his work devoted to Belarusian studies carried by Czech scholars in the interwar period (with some exceptions after 1945), especially the translations of the Belarusian literature into the Czech language (Yanka Kupala, Ales Dudar, Arkady Morkavka, Cishka Gartny). The bibliography of all Tihi’s translations from the Belarusian language has been published for the first time (translations have been preserved in his private resources in literary archives in Památníku národního písemnictví in Prague).
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2016, 8; 81-129
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
LIBERTY AS THE IMPOSSIBLE, THE LANGUAGE OF SILENCE: IN REREADING KIM SUYǑNG’S WORKS IN 1960s
불가능한 자유, 침묵의 언어: 1960년대 김수영의 텍스트 다시 읽기
WOLNOŚĆ JAKO NIEMOŻNOŚĆ, JĘZYK MILCZENIA: PONOWNIE CZYTAJĄC POEZJĘ AUTORSTWA KIM SUYǑNG
Autorzy:
CHOI, Seoyoon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040214.pdf
Data publikacji:
2017-07-08
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Kim Suyǒng
poezja koreańska
wolność
metody poetyckie
Kim Suyǒng
liberty
negation
revolution
self-directed violence
death
silence
love
Opis:
This article examines several works written by Kim Suyǒng in the 1960s with a focus on negation as the poetic method in accordance with revolution. He lived through a late colonial period, the Korean War, the April Revolution, and Park Chung Hee’s regime and he was keenly aware Koreans had not spoken of liberty as the invention of modernity in our mother tongue throughout our history. He dedicated all his poems to demonstrating why liberty was impossible to be spoken in Korean. In the course of his writing, his authentic poetic language developed into silence as a martyr, the language of death and love. In so doing, he could “live liberty” through his poetry in accordance with his conscience in the authoritarian society.
W tym artykule rozważa się kilka prac napisanych przez Kim Suyǒng w latach sześćdziesiątych, w których występuje negacja jako metoda poetycka zgodna z trendem rewolucyjnym. Autor przeżył późny okres kolonialny, wojnę koreańską, kwietniową rewolucję i reżim Parku Chung Hee'a, i był w pełni świadomy, że Koreańczycy nie mówili o wolności jako w swoim języku ojczystym. Swoje wszystkie wiersze poświęcił uświadomieniu ludziom, dlaczego o wolności nie można mówić po koreańsku. W toku pracy twórczej ukształtował się jego prawdziwy język poetycki stanowiący pomnik milczenia męczennika, język śmierci i miłości. Dzięki temu to mógł „żyć wolnością” tworząc poezję zgodnie ze swoim sumieniem jednocześnie żyjąc w społeczeństwie autorytarnym.
김수영은 ‘자유’의 시인이다. 그에게 근대의 산물인 자유는 한국인들이 모국어로서 발화하지 못한 것이었다. 1960년대 한국에는 박정희 정권이 집권했다. 군사 독재 정권 하에서 자유에 대한 발언은 억압당했는데, 김수영은 그러한 사태를 ‘불가능’으로 접수했다. ‘불가능’으로 존재하는 자유를 시로써 발화하는 것은 혁명의 수행을 의미한다. 그는 시작 과정에서 혁명을 부정의 문법으로 실천했고, 그것은 시에서 화자의 자기 폭력으로 나타난다. 그러한 시적 방법은 화자의 죽음으로 메지 나며, 이 때 침묵이 발화된다. ‘침묵’은 자유를 시로써 말할 수 있는, 그의 ‘양심’에 근거한 독특한 언어이다. 침묵은 그가 스스로를 끝까지, 무한히 부정함으로써 다른 이를 위해 자유를 상상할 수 있게 했던 ‘사랑의 언어’이다.
Źródło:
International Journal of Korean Humanities and Social Sciences; 2017, 3; 63-71
2449-7444
Pojawia się w:
International Journal of Korean Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-43 z 43

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies