Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "philosophy of imagination" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-10 z 13
Tytuł:
Mundus imaginalis. On some liminal adventures of the imagination
Autorzy:
Ples-Bęben, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2127734.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
philosophy of imagination
Islamic philosophy
mundus imaginalis
Henri Corbin
Jean-Jacques Wunenburger
filozofia wyobraźni
filozofia islamska
Opis:
Celem artykułu jest analiza kategorii mundus imaginalis sformułowanej przez Henry’ego Corbina na podstawie filozofii muzułmańskiej (alam al-misal). Corbina inspirowali muzułmańscy mistycy uznający istnienie granicznej sfery wyobrażeniowej, pośredniczącej między światem zmysłowym i światem inteligibilnym. Dla Corbina, u którego można także dostrzec wpływy CG. Junga i A. Koyré, mundus imaginalis staje się narzędziem przydatnym do analizy wyobraźni (rozumianej jako aktywna władza poznawcza), ale także kondycji współczesnego człowieka. Kontrapunktem poszerzającym refleksję nad mundus imaginalis są badania Jeana-Jacquesa Wunenburgera, który – sięgając między innymi do analiz Corbina – kładzie nacisk na wielopoziomowość i strukturalny charakter zarówno władzy wyobraźni, jak i jej wytworów. W obydwu interpretacjach tej kategorii kluczowe zdają się być następujące pytania: co mundus imaginalis wnosi do rozumienia istoty wyobraźni oraz ludzkiego świata wyobrażeń? Z jakim ujęciem wyobraźni wiąże się uznanie tej kategorii? Na te pytania próbuję odpowiedzieć w artykule.
The aim of the article is to analyze the category of mundus imaginalis formulated by Henry Corbin on the basis of Islamic philosophy (alam al-mithal). Corbin was inspired by Islamic mystics who recognized the existence of imaginary sphere, mediating between the sensual world and the intelligible world. For Corbin, who was also has influenced by CG. Jung and A. Koyré, mundus imaginalis becomes a useful tool for the analysis of imagination (understood as active cognitive power), but also of modern human condition. A counterpoint expanding the reflection on the mundus imaginalis is the research of Jean-Jacques Wunenburger, who – using Corbin’s analyzes – emphasizes the multi-level and structural nature of both: the power of the imagination and its products. In these interpretations, the following questions seem to be crucial: What does the category of mundus imaginalis contribute to the understanding of the essence of imagination and of the human world of imaginations? Which approach to the imagination is associated with the recognition of this category? I try to answer these questions in the article.
Źródło:
Analiza i Egzystencja; 2022, 58; 5-15
1734-9923
2300-7621
Pojawia się w:
Analiza i Egzystencja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Imagination, geniuses and thought collectives
Autorzy:
Mścisławski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1943076.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Copernicus Center Press
Tematy:
scientific revolution
old quantum theory
special relativity
thought collective
physics
philosophy of science
Opis:
In his book Wojciech Sady attempts to reconstruct the structure of the fundamental transformations that can be described as the relativistic and quantum revolution. Referring to rich historical material and Ludwik Fleck’s reflections on the development of scientific knowledge, the author tries to explain how it is possible that “scientists began to think differently than they had been taught.” Sady’s work, although not devoid of somewhat weaker points, is a brave and thought-provoking attempt to propose his own explanation of the mechanisms of the aforementioned transformations.
Źródło:
Zagadnienia Filozoficzne w Nauce; 2021, 71; 175-190
0867-8286
2451-0602
Pojawia się w:
Zagadnienia Filozoficzne w Nauce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ultimism: A Philosophy That Wants to Be a Religion
Ultymizm – filozofia, która chce być religią
Autorzy:
Biłgorajski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791151.pdf
Data publikacji:
2021-09-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
J. L. Schellenberg
ultymizm
filozofia religii
epistemologia
wyobraźnia
ultimism
philosophy of religion
epistemology
imagination
Opis:
Ultimism is the view that there is a metaphysically and axiologically ultimate reality in relation to which it is possible to achieve the ultimate good. John Schellenberg believes that ultimism is the backbone of every religion, while the differences between religions arise from different views of what the nature of the ultimate is. Schellenberg tries to show that if there is progress in religion, then it is most reasonable to assume that we are only at the beginning of the inquiry into the ultimate. The aim of the paper is to show that epistemological and methodological objections can be raised against ultimism. It will present an epistemological argument, pointing to the cognitive limitations of imagination, and a methodological argument, questioning the feasibility of Schellenberg’s project.
Ultymizm to pogląd, wedle którego istnieje metafizycznie i aksjologicznie ostateczna rzeczywistość, w stosunku do której możliwe jest osiągnięcie ostatecznego dobra. J. L. Schellenberg uważa, że ultymizm jest podstawą każdej religii, podczas gdy różnice między religiami wynikają z różnych poglądów na to, jaka jest natura rzeczywistości ostatecznej. Schellenberg próbuje wykazać, że jeśli w religii jest postęp, to najrozsądniej jest założyć, że jesteśmy dopiero na początku badania rzeczywistości ostatecznej. Celem artykułu jest wykazanie, że można podnosić zastrzeżenia epistemologiczne i metodologiczne wobec ultymizmu. Prezentuję argument epistemologiczny, wskazujący na poznawcze ograniczenia wyobraźni, oraz argument metodologiczny, kwestionujący wykonalność projektu Schellenberga.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2021, 69, 3; 291-304
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozum i wyobraźnia w La Psychanalyse du Feu Gastona Bachelarda
Mind and Imagination in Bachelard’s The Psychoanalysis of Fire
Autorzy:
Ples-Bęben, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945668.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Gaston Bachelard
La Psychanalyse du Feu
The Psychoanalysis of Fire
francuska filozofia współczesna
przeszkody epistemologiczne
wyobraźnia poetycka
psychoanaliza
French contemporary philosophy
epistemological obstacles
poetic imagination
psychoanalysis
Opis:
The aim of the article is to analyse the relation between the mind and imagination as the main issue of Gaston Bachelard’s book The Psychoanalysis of Fire. The book was published in 1938 and originated Bachelard’s research on the poetic imagination; however, it extended the research into another project of this French philosopher which he refers to as psychoanalysis of objective cognition. That is why The Psychoanalysis of Fire is a unique book among Bachelard’s achievements – two subjects of the research are connected there: scientific cognition and poetic imagination, which in the further years of Bachelard’s activity are separated. In the context of the article’s main aim, there appears also an interesting theme of psychoanalytic inspiration, introduced by Bachelard to his philosophy in two of his works published in 1938, one of which is The Psychoanalysis of Fire itself.
Źródło:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2016, 35 (4)
1689-4286
Pojawia się w:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
With rhymes about the human fate. Philosophy in the poetry of Giacomo Leopardi
Mową wiązaną o losie człowieka. Filozofia w poezji Giacoma Leopardiego
Autorzy:
Koman, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1042250.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Leopardi
filozofia
poezja
dyskurs filozoficzny
dyskurs literacki
środki poetyckie
wyobraźnia
poznanie
prawda
philosophy
poetry
philosophical discourse
literary discourse
figures of speech
imagination
cognition
truth
Opis:
Giacomo Leopardi is one of those authors whose texts oscillate on the border between literature and philosophy. It is true that Leopardi does not use traditional forms of philosophical expression, but the fact is that most of the considerations of the Italian thinker are expressed by the simultaneous conduct of two discourses: literary and philosophical. Leopardi experimented almost every form of literary expression, but he went down in history mainly as a poet, who contained a significant part of his highest beliefs in poetry. The practice of philosophizing through poetry is nothing new in literature, and the various connections between literature and philosophy are almost ancient, but the ongoing discussions in the world of Italian critics about the relationship between Leopardi and philosophy suggest that the reflective lyrics of the famous poet from Recanati are an noteworthy case. This article is a reflection on the use of figures of speech in the process of explaining the worldview by Leopardi, with particular emphasis on metaphor, and on the overall impact of the poetic medium on the presentation and shaping of adopted ideology.
Giacomo Leopardi jest jednym z tych autorów, którzy w historii kultury zachodniej zapisali się jako twórcy z pogranicza literatury i filozofii. Co prawda Leopardi nie posługuje się tradycyjnymi formami wypowiedzi filozoficznej, jednak faktem jest, że większość rozważań włoskiego myśliciela wyraża się poprzez jednoczesne prowadzenie dwóch dyskursów: literackiego i filozoficznego. Leopardi próbował swych sił niemalże w każdej formie wypowiedzi literackiej, do historii przeszedł jednak głównie jako poeta, który znaczną część swych najwznioślejszych przekonań zawarł w mowie wiązanej. Praktyka filozofowania za pośrednictwem wiersza nie jest w poezji niczym nowym, a rozmaite związki literatury z filozofią stanowią zagadnienie niemalże starożytne, jednak toczące się do dziś w świecie włoskiej krytyki dyskusje na temat relacji Leopardiego z filozofią pozwalają sądzić, że liryka refleksyjna słynnego poety z Recanati stanowi przypadek nad wyraz zajmujący. Niniejszy artykuł stanowi refleksję nad użyciem środków poetyckich w procesie wykładania światopoglądu przez Leopardiego, ze szczególnym uwzględnieniem metafory, oraz nad ogólnym wpływem medium poetyckiego na prezentowanie i kształtowanie przyjętej ideologii.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2020, 59, 4; 101-114
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filozofia życia Anny-Teresy Tymienieckiej i zagadnienie Boga
Anna-Teresa Tymieniecka’s Philosophy of Life of and the Question of God
Autorzy:
Mruszczyk, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25793771.pdf
Data publikacji:
2021-06-29
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
logos życia
wyobraźnia
Wielka Metamorfoza
dusza
Transcendencja
logos of life
imagination
Great Metamorphosis
soul
Transcendence
Opis:
Filozofia życia Anny-Teresy Tymienieckiej to fenomenologiczna wizja samorozwoju ludzkiego ducha zaprezentowana z kosmologicznej perspektywy oraz w formule samoindywidualizacji człowieka w egzystencji i zarazem jego samointerpretacji w życiu. Rozwój ten nie może się zrealizować wyłącznie na kanwie rozumu, w akcie poznawczym podmiotu. Do samointerpretacji człowieka w egzystencji konieczny jest jego akt twórczy wyrażający działanie ludzkiej twórczej wyobraźni. Jest to ta droga samośledzenia ludzkiego umysłu, która jego źródeł upatruje w pierwszych, przedorganicznych procesach tworzenia się wszechświata, ewoluujących w osiąganiu coraz wyższego stopnia złożoności w ożywionych formach przyrody, aż po postać ludzkiej samoświadomości wyrażającej się w akcie twórczym człowieka i w realizacji przez ludzkiego ducha transnaturalnego powołania. Dążenie człowieka do wypełnienia swojego życiowego przeznaczenia dokonuje się w trzech krokach (movements of the soul): intelektualnym, społeczno-moralnym i sakralnym. Ich opis w fenomenologii życia wyłania się z metafizycznej i zarazem egzystencjalistycznej wizji życia człowieka w jedności-ze-wszystkim-co-żyje. Ta wizja, jak się wydaje, stanowi punkt wyjścia zaprezentowanej przez Tymieniecką koncepcji fenomenologii życia i ludzkiej kondycji twórczej. W koncepcji tej najistotniejsze, jak można przypuszczać, jest podążanie sakralną ścieżką logosu życia ku komunii z Boskością (Bogiem, Sacrum, Transcendencją, Nieuwarunkowanym, Wszystkoogarniającym). Na tej ścieżce fenomenologia ludzkiego ducha osiąga pełnię, a fenomenologia – fenomenologię.
Anna-Teresa Tymieniecka’s philosophy of life of is a phenomenological vision of the self-development of the human spirit presented from a cosmological perspective and in the formula of self-individualization of man in existence and at the same time his self-interpretation in life. This development cannot be realized solely on the basis of reason, through the subject’s cognitive act. For the self-interpretation of man in existence, his creative act is necessary, one which expresses the creative operation of the human imagination. It is this path of the human mind’s self-tracking which sees its sources in the first, pre-organic processes of the formation of the universe. These processes evolved towards the attainment of an ever higher degree of complexity in the living forms of nature, up to the form of human self-awareness expressed in man’s creative act and in the realization by the human spirit of its transnatural vocation. Man’s aspiration to fulfill his life’s destiny takes place in three steps (or “movements of the soul”): intellectual, socio-moral, and sacred. Their description in the phenomenology of life emerges from a metaphysical and at once existentialist vision of human life as being in-unity-with-all-that-lives. We can say that this vision is the starting point of Tymieniecka’s phenomenology of life and of the human creative condition. Arguably, in her theory, the most important thing is to follow the sacred path of life’s logos in order to attain communion with the Divine (God, the Sacred, the Transcendent, the Unconditioned, the All-Encompassing). On this path, the phenomenology of the human spirit attains completion and phenomenology – phenomenology.
Źródło:
Folia Philosophica; 2021, 45; 1-17
1231-0913
2353-9445
Pojawia się w:
Folia Philosophica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O głównych dylematach filozofii twórczości. Ujęcie syntetyczne z uwzględnieniem badań współczesnych
On the Main Dilemmas of the Philosophy of Creativity: A Synthetic View of the Contemporary Research
Autorzy:
Chylińska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488644.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
twórczość
kreatywność
naturalizowanie twórczości
wyobraźnia
zabawa w udawanie
creativity
creativity naturalized
imagination
pretend play
Opis:
Współcześnie filozoficzne studia nad ludzką twórczością nie zamykają się jedynie na opisie życiorysów geniuszy i na estetycznych analizach oryginalnego wytworu. Wraz z poszerzeniem granic pojęcia creatio, rozumianego obecnie często jako uniwersalna ludzka potencjalność tworzenia (kreatywność), rozszerzyło się też pole możliwych analiz do podjęcia w ramach kiełkującej dopiero dziedziny filozofii twórczości. Pojawiły się też jednocześnie nowe dylematy do rozwiązania. W niniejszym tekście pokazuję ową różnorodność i problematyczność współczesnych badań nad fenomenem twórczości poprzez (1) wymienienie głównych opozycyjnych głosów w dzisiejszych analizach, a także (2) przez opisanie obecnie wiodących kierunków studiów podejmowanych wokół tego zagadnienia. Podniesione zostaną tutaj m.in. takie problematyczne kwestie jak: egalitarność vs. elitarność twórczości, miejsce świadomości i racjonalności w procesie twórczym, natura twórczości naukowej, perspektywa międzykulturowa w badaniach nad kreatywnością, naturalizowanie ludzkiej twórczości czy też rola wyobraźni oraz dziecięcej zabawy w udawanego w kształtowaniu zdolności twórczych człowieka.
Contemporary philosophical studies on creativity of humans are not narrowed only to the descriptions of the geniuses’ lifes and to the aesthetical analyses of the original artifacts. With the modern extension of the creatio concept (which is now often understood as an universal ability of all men to create), the enlargement of the possible studies to be done in the field od philosophy of creativity have appeared also. At the same time—the new dilemmas to solve have come out. In the present article I show the diversity of contemporary research on the creativity phenomenon by (1) delineating the main opposition voices in this research and by (2) describing some of the leading trends in the field. There will be raised such problematic issues as: elitism vs. egalitarianism of creativity, the place of consciousness and rationality in the creative processes, the nature of the scientific creativity, the intercultural perspective in the research, naturalizing the phenomenon and also the possible functions of the imagination and pretend play in shaping the creative abilities of humans.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2016, 64, 2; 109-140
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The phenomenon of reciprocal mirroring of Bachelard’s study L’eau et les ręves: essai sur l’imagination de la matičre, Debussy’s Des pas sur la neige and Thaulow’s La Rivičre Simoa en hiver
Zjawisko wzajemnych odbić lustrzanych studium Bachelarda L'eau et les rêves: essai sur l'imagination de la matière, Debussy’ego Des pas sur la neige i Thaulowa Winter in Norway
Autorzy:
Simonović, Marija
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/513874.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
music
philosophy
painting
water
muzyka
filozofia
malarstwo
woda
Opis:
This paper examines the relationship between Bachelard’s (Gaston Bachelard, 1884–1962) philosophical comprehension of the water element, Debussy’s (Claude Debussy, 1862–1918) musical interpretation of the water phenomenon and Thaulow’s (Frits Thaulow, 1847–1906) intellection of the same element in painting. More precisely, having in mind the snow as one of aggregate states of water, I will explore via examples of Bachelard’s study on water and dreams – L’eau et les reves: essai sur l’imagination de la matiere (Water and Dreams. An Essay on the Imagination of Matter, 1942), Debussy’s composition Des pas sur la neige (Footprints in the snow, Book I, 1909–1910) and Thaulow’s piece La Riviere Simoa en hiver (Winter at Simoa river – from a series of images of the Simoa river, unknown date), the reciprocal relationship of their artistic perception, as well as their interpretation of the water phenomenon. These three authors have devoted a significant “expanse” of their oeuvres to their interpretation of the phenomenon of water. In the mentioned “expanse”, their creative interpretations encounter, intertwine, and interrelate. In other words, in this “expanse” of interpretation of the water psyche, we can detect the correspondence between Bachelard’s, Debussy’s and Thaluow’s poetics of the water vastness. Therefore, through the analytical and comparative approaches, my aim is to emphasize the correspondence among Bachelard’s (philosophical), Debussy’s (musical) and Thaulow’s (painterly) representations of the water element and to demonstrate which compositional and expressive methods Debussy employs to embody his understanding of the phenomenon in question.
W niniejszym artykule zostanie omówiony związek między filozoficznym pojmowaniem żywiołu wody Bachelarda (Gaston Bachelard, 1884–1962), muzyczną interpretacją wodnego fenomenu autorstwa Debussy’ego (Claude Debussy, 1862–1918) oraz sposobem, w jaki postrzega go w malarstwie Thaulow (Frits Thaulow, 1847–1906). Doprecyzowując, zanalizuję relacje pomiędzy artystyczną percepcją a interpretacjami zjawiska wody na przykładzie studium Bachelarda dotyczącego wody i marzeń L'eau et les reves: essai sur l'imagination de la matiere (Woda i marzenia. Studium wyobrażeń o materii, 1942), kompozycji Debussy’ego Des pas sur la neige (Ślady na śniegu, Zeszyt I, 1909–1910) oraz dzieła Thaulowa La Riviere Simoa en hiver (Zima na rzece Simoa – obraz wchodzący w skład serii przedstawień rzeki Simoa, nieznany czas powstania), nie zapominając przy tym, że śnieg jest jednym ze stanów skupienia wody. Wyżej wymienieni autorzy poświęcili znaczący obszar swojej twórczości zjawisku wody. Na wspomnianym polu ich twórcze interpretacje spotykają się, przeplatają i oddziałują na siebie wzajemnie. Innymi słowy, w przestrzeni interpretacji „ducha wody” możemy dostrzec powiązania między „poetyką bezmiaru wody” Bachelarda, Debussy’ego i Thaulowa. W związku z tym moim celem będzie zaakcentowanie pokrewieństwa w pojmowaniu żywiołu wody przez Bachelarda (ujęcie filozoficzne), Debussy’ego (muzyczne) i Thaulowa (malarskie), a także pokazanie technik kompozytorskich i środków wyrazu, których użył Debussy, by ukazać swoje pojmowanie tego zjawiska.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2016, 3(30); 47-60
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eksperymenty myślowe w filozofii – przegląd stanowisk
Thought Experiments in Philosophy: Review of Positions
Autorzy:
Biłgorajski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31232821.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
metaphilosophy
thought experiments
imagination
analogies
argumentation
metafilozofia
eksperymenty myślowe
wyobraźnia
analogie
argumentacja
Opis:
Powszechność stosowania eksperymentów myślowych w filozofii sprawia, że same eksperymenty myślowe stają się coraz częstszym przedmiotem filozoficznych analiz. Różni autorzy, wychodząc od rozmaitych epistemologicznych i metafizycznych założeń, proponowali rozmaite poglądy na naturę eksperymentów myślowych. Moim celem jest krytyczna analiza tych stanowisk. W pierwszej części artykułu podaję ogólną charakterystykę eksperymentów myślowych, zakładając podobieństwo eksperymentów myślowych i eksperymentów rzeczywistych. W drugiej części omawiam obecne w literaturze propozycje typologizacji eksperymentów myślowych. W trzeciej części przedstawiam sześć stanowisk dotyczących natury eksperymentu myślowego.
The widespread use of thought experiments in philosophy has made thought experiments themselves an increasingly common subject of philosophical analysis. Different authors, starting from various epistemological and metaphysical assumptions, have proposed a variety of views on the nature of thought experiments. The purpose of this paper is a critical analysis of these positions. In the first, I give a general characterization of thought experiments assuming the similarity of thought experiments and real experiments. In the second part, I discuss the typologizations of thought experiments present in the literature. In the third part, I present six concepts of thought experiment.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2023, 71, 3; 115-132
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dwa bieguny europejskiej kultury: Karpiński i Leibniz. Próby badań nad dociekaniami filozoficznymi Franciszka Karpińskiego w odniesieniu do filozofii Gottfrieda Wilhelma Leibniza
Two Poles of European Culture: Karpiński and Leibniz. An Attempt at a Study of the Reflections of Franciszek Karpiński in Relation to the Philosophy of Gottfried Wilhelm Leibniz
Autorzy:
Jarszak, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1775713.pdf
Data publikacji:
2020-11-03
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
axiology
comparative literary studies
narrative method
creative imagination
philosophical inquiry
immanent source of philosophical inquiry
principle of sufficient reason
philosophy of optimism
Opis:
The author seeks an answer to the following question: can we relate the work of Franciszek Karpiński to the philosophical achievements of Gottfried Wilhelm Leibniz? The article proposes to treat Karpiński’s work as a philosophical inquiry and notices in it a clearly defined metaphysical and axiological principle, which can be treated as an independently constructed version of Leibniz’s principle of sufficient reason. The notes in the diary confirm the assumption that painful life experiences did not stop the poet’s efforts to build a vision of the world that we have reasons to call the “philosophy of optimism”.
Źródło:
Wiek Oświecenia; 2020, 36; 44-67
0137-6942
Pojawia się w:
Wiek Oświecenia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-10 z 13

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies