Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "performative theatre" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 23
Tytuł:
Kilka spojrzeń na przedstawienia Innej Szkoły Teatralnej (2010-2019)
A Few Perspectives on the Performances of the Other Theatre School (2010-2019)
Autorzy:
Hasiuk, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1815497.pdf
Data publikacji:
2021-04
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:
Węgajty Theatre
walking
performative theatre
rhapsodic structure
artivism
Opis:
The text is a proposal to present the specifics of activities carried out by Węgajty Theatre in the formula of the Other Theatre School, in the second decade of its existence – the years 2010-2019. The author uses categories such as process, road / walking, performative theatre, rhapsodic structure, artivism, in an attempt to present the way of creating performances in Węgajty. She employs the proposed terms with reference to the findings made in various areas of knowledge by such artists as: Arnold Mindell, Rebecca Solnit, Tadeusz Pawłowski, Jean-Paul Sarrazac as well as the practice of Ricardo Dominguez, for example. What constitutes a significant element of the research material are unpublished interviews with the founders of Węgajty Theatre and its associates conducted by the author and Joanna Kocemba-Żebrowska in the years 2018-2020.
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2021, 162; 163-198
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Teatralność” – zakazany język w teatrze doby performatywnej
“Theatricality” – a Language Forbidden in the Performative Era Theatre
Autorzy:
Łubieniewska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/445707.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
performance,illusion,creation,computer actor,metaphor, reality
performans,iluzja,kreacja,aktor „komputerowy”,metafora, rzeczywistość
Opis:
The notion of “theatricality”, transferred by Goffmann from the sphere of aesthetic dispute to the area of sociological considerations, has become the quintessence of “pretence”, “falsehood”, and immersion in “illusion”. As its opposite, the performative idea of theatrical theory and practice proposes “truth”, “agency”, and immersion in “reality”, although it does not reject all of the theatrical effects. While inscribing those effects into a performance enriches its appeal, applying performative actions that deconstruct the show turns against the nature of the theatre. The performances: Na niby – naprawdę, directed by Andrzej Dziuk, Być jak Steve Jobs, directed by Marcin Liber, and Akropolis, a project by Łukasz Twarkowski, presented and analysed in this paper, show various ways in which theatre – urged to chase modern reality – deals with the radical change in the cultural situation. Dziuk’s staging is a confrontation between the poetics of the stage metaphor (‘pretence’) and the performative theatrical devices (‘reality’), yet their values are reversed. The act of dramatic creation of the main character, actor Ginesius, proves spirituality to be the “real” dimension of the world, while the actual “reality” turns out to be a “faked” life. In Liber’s show, the precious “relic” of the “old” theatre is the character whose Brechtian songs comment on the world’s convulsions after the 1989 transformation. In his vision, the dominant elements are the digital effects, the audience is entertained by the revolving stage, and the actors create characters taken straight from the tabloid reality. At the end, one of the beneficiaries of the political changes provocatively announces taking over the theatre building, closing the theatre and laying off the actors: theatre has become redundant; we can only watch the methodical deconstruction of what used to define its significance. In turn, in Twarkowski’s show most of the action takes place on a screen hung above the stage, which features the actors’ partner – a computer equipped with a speech synthesizer. The director admits that he dreams of “a computer actor”. In the future, implementing this idea may replace the live relationship between the actor and the spectator. The only element of the show that offers a direct actorspectator contact is the performative “interlude”, in which an actress presents to the audience the sensations of a person who has suffered a stroke. Are we, then, witnessing the times when the performance overwhelms theatre altogether, and the audience, driven by new desires, bids farewell to the loathed “theatricality” with no regrets? Perhaps, instead of yielding to this expansion, we should revise the label of “theatricality”, which reduces the rich tradition of diverse artistic conventions to one dramatic model of naturalistic origin. Perhaps, the term “theatricality” should be redefined in the spirit of Artaud, Witkacy, and Brecht, for whom “theatricality” is the opposite of “pretence”, a manifestation of the artistic creation process. Thus understood, “theatricality” has the potential – through metaphor, poetic image, and other acts stimulating the imagination – to transform “the fake” into “the real”, and to transfer the spectator into a “reality” of higher order: the reality of art.
Pojęcie „teatralności”, przeniesione przez Goffmanna ze sfery rozważań estetycznych w dziedzinę rozważań socjologicznych, stało się dziś kwintesencją „udania”, „fałszu”, pogrążenia w „iluzji”. Performatywna koncepcja teorii i praktyki teatralnej przeciwstawia tej kategorii „prawdę”, „sprawczość” i zanurzenie w „rzeczywistości”, choć z pewnych efektów teatralnych nie rezygnuje. O ile inkrustowanie nimi performansu wzbogaca jego atrakcyjność, o tyle stosowanie dekonstruujących spektakl działań performatywnych obraca się przeciw naturze teatru. Analizowane w artykule przedstawienia (Na niby-naprawdę, w reżyserii Andrzeja Dziuka, Być jak Steve Jobs, zrealizowane przez Marcina Libera oraz Akropolis, według projektu Łukasza Twarkowskiego) ukazują różne sposoby jakimi teatr, poddawany presji pościgu za współczesnością, radzi sobie z radykalną zmianą sytuacji kulturowej. Spektakl Dziuka konfrontuje poetykę scenicznej metafory („na niby”) z zabiegami o charakterze performatywnym („naprawdę”), lecz odwraca znaki wartości: akt teatralnej kreacji głównego bohatera, aktora Ginezjusza, odkrywa duchowość jako „prawdziwy” wymiar świata, podczas gdy rzeczywistość „prawdziwa” okazuje się życiem „na niby”. W spektaklu Libera drogocennym „reliktem” teatru „starego” jest postać, której brechtowskie pieśni komentują konwulsje świata po transformacji 1989 roku. W jego wizji dominują efekty komputerowe, cieszy oko obrotówka, aktorzy zaś budują figury żywcem wzięte z rzeczywistości „tabloidowej”. W finale jedna z beneficjentek politycznych przemian prowokacyjnie zapowiada przejęcie budynku, likwidację teatru i zwolnienie aktorów: teatr stał się zbyteczny; możemy jedynie obserwować metodyczną dekonstrukcję tego, co stanowiło niegdyś o jego fenomenie. Natomiast w spektaklu Twarkowskiego większość akcji ma miejsce na ekranie wiszącym nad sceną, gdzie głównym partnerem aktora jest wyposażony w funkcję mowy komputer. Reżyser wyznał, że marzy o „aktorze komputerowym”; realizacja tego pomysłu zastąpić może w przyszłości żywą relację między aktorem i widzem. Bezpośredni kontakt z publicznością wnosi w spektaklu jedynie performatywny „przerywnik”, gdy aktorka przekazuje widzom doznania osoby, która przeszła udar mózgu. Czy nadchodzą więc czasy, gdy performans pochłonie teatr bez reszty, a publiczność, powodowana nowymi potrzebami, pożegna wzgardzoną „teatralność” bez żalu? Może zamiast poddania się tej ekspansji należałoby raczej zweryfikować przypiętą „teatralności” etykietę, która sprowadza bogatą tradycję różnorodnych artystycznych konwencji do jednego modelu scenicznego o rodowodzie naturalistycznym i redefiniować pojęcie „teatralności”, w duchu, jaki nadawali mu Artaud, Witkacy, Brecht. Dla nich była ona przeciwieństwem „udania”, stanowiąc demonstrację procesu kreacji artystycznej. „Teatralność” tak rozumiana może – operując metaforą, obrazem poetyckim, działaniami, które pobudzają wyobraźnię – przeobrazić „na niby” w „naprawdę”, przenosząc widza w wyższego rzędu „realność”, w realność sztuki.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2019, 7; 222-233
2353-4583
2449-7401
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwrot performatywny w teatrze postdramatycznym
Performative turn in postdramatic theatre
Autorzy:
Grzymisławski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392048.pdf
Data publikacji:
2012-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
teatr dramatyczny
teatr postdramatyczny
proces akceptacji
Opis:
In this article I try to identify changes that occur in the communication process in the theatre, which I call acceptance process. The core of perception in dramatic theatre up to now was the denial (term proposed by Anne Ubersfeld), which allows to participate in theatrical work. In theatre which leaves dramatic form, so-called postdramatic theatre, there is an acceptance process. This new situation in the theatre, by turning towards enforcing performative functions in the communication theatre, leads to changes in the relationship between stage and audience, their mutual temporary and spatial arrangement. In the contemporary art, not only in theatre, Auditorium turns into an Autorium – watching works becomes literally a creative activity, within which there are as many performances as many persons participating in an event – or as many images in each of performative entity’s mind.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2012, 17; 51-61
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Damir Bartol Indoš and Tanja Vrvilo — House of Extreme Music Theatre: Performative Translation of Croatian Neo/Avant-garde
Damir Bartol Indoš i Tanja Vrvilo — Kuća ekstremnog muzičkog kazališta: izvedbeno prevođenje hrvatske neo/avangarde
Damir Bartol Indoš and Tanja Vrvilo — Dom Ekstremalnego Teatru Muzycznego: przekład performatywny chorwackiej neo/awangardy
Autorzy:
Marjanić, Suzana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38594433.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
House of Extreme Music Theatre
music performance
spiritually recycled trash
schachtophone performance
Opis:
DB Indoš and Tanja Vrvilo — House of Extreme Music Theater work with material from the Croatian historical avant-garde scene in all their performances of exhausting, physical theater, which they approached through the Zagreb circle of zenithists, “through Kamov and Čerina as predecessors of the Futurists (but not the Marinettists), and their influence on the literary-revolutionary circle of rebellious youth. Some of them included August Cesarec, Đuka Cvijić, Zora Ruklić and members of their ‘Republic of Stenjevac’, members of the Zagreb group Zenit, the lyrics of a visionary film through the books of Ivan Martinac, concrete poetry by Josip Stošić and the silent art that we ‘shachtophonize’ for our parallel performance canon” (Vrvilo 2020). Their systematic work on the performance and reactualization of the neo/avant-garde can be defined, by using Roman Jakobson’s definition, by intersemiotic translations (cf. Munday, Ramos Pinto, Blakesley 2022: 9) into musical theater which, in their example, is based on manipulating sound objects/installations/sculptures with the cut-up technique of original texts into schachtophone scores (moving away from music notation to graphic notation) for schachtophone music, all through the vision of the performance of exhausting (physical) theater with Indoš’s constant dedication to Artaud’s theater of cruelty, the alchemical theater of pre-logic and pre-rationality, a theater that, as a magical ritual, can lead to the healing of society.
Źródło:
Przekłady Literatur Słowiańskich; 2023, 13; 1-21
1899-9417
2353-9763
Pojawia się w:
Przekłady Literatur Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Humanistyka performatywna
The performative humanities.
Autorzy:
Krajewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039770.pdf
Data publikacji:
2019-01-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
drama
theatre
performance
performative humanities
Opis:
This article foregrounds the collapse of the binary opposition between drama and theatre that in literary and theatre discourses are traditionally recognized as wholly separate art forms, with the former based on words and the latter based on live performances. The present author argues that by applying a performative perspective on art in its varied forms and introducing the category of the entanglement of matter and meaning, derived from quantum physics, a non-antagonistic approach to drama and theatre is still possible. The argument that sees literature as a performative art, adopted by the author, provides additional support. This article shows how changes in the very notion of the text as well as in the ontological status of literature itself have had their effect on the transformations of beliefs and conceptions grounded in the vision of the humanities understood as “the textual world” to produce the concept of “entangled world” instead. This being the case, the author proposes to depart from the concept of “text” (no matter how restructured or redefined), abandon thinking in categories of network structures (even Latour’s actor-network’s theory), and discard dialectical or holistic approaches (even the theory of cognitive blending – “cognitive amalgams”) in favour of emergent “entanglement acts”, anamorphic perspective in art reception and synaesthetic discourses. By studying experiences related to performativity in the arts and discourses related to performance studies, the article goes to show the changes currently going on in the humanities and transforming them into the perfomative humanities in the process.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2018, 29; 31-51
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teatr forum jako egzemplifikacja edukacji performatywnej
Forum Theatre as an example of performative education
Autorzy:
Witerska, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2216407.pdf
Data publikacji:
2018-05-29
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
edukacja performatywna
performatywność
teatr forum
performative education
performativity
Forum Theatre
Opis:
Artykuł prezentuje Teatr Forum jako przykład metody performatywnej. Autorka podejmuje próbę zdefiniowania pojęcia edukacja performatywna. Analizie zostaje poddana geneza terminu performatywność oraz jego znaczenie na gruncie filozofii języka i filozofii kultury. Następnie zostaje zdefiniowane pojęcie edukacja performatywna i przedstawiona jedna z metod edukacji performatywnej – Teatr Forum.
The article presents Forum Theatre as an example of the performative method. The author attempts to define the concept of performative education. The genesis of the term performativity and its meaning in the philosophy of language and philosophy of culture are subject to analysis. Next, the notion of performative education is defined and one of the forms of perceptual education presented – Forum Theatre.
Źródło:
Kultura i Wychowanie; 2018, 13, 1; 109-117
2544-9427
2083-2923
Pojawia się w:
Kultura i Wychowanie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwrot performatywny w poznańskim teatrze alternatywnym po roku 1989
The Performative turn in the Poznanian independent theatre after 1989
Autorzy:
Grenda, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/517953.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Katedra Etnologii i Antropologii Kulturowej
Tematy:
zwrot performatywny
performatyka
estetyka performatywności
teatr alternatywny
performative turn
performance studies
independent theatre
Opis:
Głównym celem artykułu jest opis zwrotu performatywnego na obszarze teatru alternatywnego po roku 1989, przejawiającym się zarówno w twórczości poznańskich artystów, jak i w refleksji teatrologicznej, opisującej nowe zjawiska artystyczne związane z teatrem niezależnym. Pierwsza część artykułu opisuje zwrot performatywny w naukach humanistycznych, druga ukazuje cechy zwrotu performatywnego na postawie konkretnych przykładów projektów i przedsięwzięć poznańskich grup teatralnych, tworzących w Poznaniu po roku 1989
This article deals with issues of performative turn, observable both in humanities and independent theater field. At the beginning, paper analyses performative turn in academic reflection (terms like performance and performance studies), than concentrates on performative turn in artistic performances of theaters groups from Poznań, founded and works after 1989 year (TBP, TSC, TPC, T2XU, TUUR). In their performances, the artists consciously use the distingue components of performative turn.
Źródło:
Tematy z Szewskiej; 2014, Performatywność 1(11)/2014; 30-45
1898-3901
Pojawia się w:
Tematy z Szewskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Theatre as Contagion: Making Sense of Communication in Performative Arts
Autorzy:
Sugiera, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/641687.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
contagion as communicable disease
epidemic as metaphor
the tipping point
mimesis
participation in performative arts
Opis:
Contagion is more than an epidemiological fact. The medical usage of the term is no more and no less metaphorical than in the entire history of explanations of how beliefs circulate in social interactions. The circulation of such communicable diseases and the circulation of ideas are both material and experiential. Diseases and ideas expose the power and danger of bodies in contact, as well as the fragility and tenacity of social bonds. In the case of the theatre, various tropes of contagion are to be found in both the fictional world on the stage (at least since Sophocles’ Oedipus Rex) and in many theories defining the rules of interaction between theatre audiences, fictitious characters and/or performers. In consequence, the historically changing concept of contagion has in many respects influenced how mimesis was conceived and understood. The main goal of my article is to demonstrate how the concept of contagion has changed over the last few decades and how it may influence our understanding of the idea of mimesis and participation in performative arts. This will be achieved in two steps. Firstly, I will compare the concept of contagion as the outbreak narrative that had influenced, among others, Antonin Artaud’s The Theater and the Plague with the more recent and dynamic concept of epidemic structured around the tipping point. Secondly, I will look for performative art forms with similar structure of audience responses, analyzing Mariano Pensotti’s project Sometimes I Think, I Can See You (2010), in order to demonstrate new forms of performativity and (re)presentation.
Źródło:
Text Matters: A Journal of Literature, Theory and Culture; 2017, 7; 291-304
2083-2931
2084-574X
Pojawia się w:
Text Matters: A Journal of Literature, Theory and Culture
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Edukacja performatywna jako skuteczny model nauczania
Performative education as an effective teaching model
Autorzy:
Pieniążek, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521130.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
education
theatre
performance
humanities
subject
drama
experience
Opis:
The article presents the author’s own teaching method, learner as a cultural actor, used on elective courses devoted to the theatre. It discusses the ways of theatricalization of learning space, shows how to combine knowledge with the ability to self-reflection and performative interpretation texts written by students. The article highlights the role of motivational factors that allow students to be able to create a few-minute performance. In the end, the author shows that performative interpretation can also be applied for other courses, making it an effective way of producing places of "cultural reciprocity", which the M. P. Markowski describes as humanities.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2014, 6, 1 "Edukacja kulturowa. Ujęcie monograficzne"; 106-119
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwrot performatywny w spektaklach wirtualnych Teatru Usta Usta Republika
The performative turn in visual performances at the Usta Usta Republika Theatre
Autorzy:
Grenda, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/51478342.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
performative turn
independent theatre
theater and new media
virtual performances
online theatre
zwrot performatywny
teatr niezależny
teatr a nowe media
spektakle wirtualne
teatr online
Opis:
Zwrot performatywny zmienił sposób pojmowania autonomii dzieła teatralnego i rozumienie tradycyjnych kategorii estetycznych. Teatr współczesny musiał poddać się redefinicji (Fischer‑Lichte 2008; Sugiera 2014), między innymi za sprawą narastania obecności mediów elektronicznych w teatrze czy komunikacji zapośredniczonej. Teatr nie jest w stanie – i nie chce – wyizolować się z mediasfery. Performatyzowanie teatru, przemiany w twórczości są szczególnie widoczne w spektaklach i projektach zespołów offowych, nazywanych też niezależnymi bądź alternatywnymi. Celem artykułu jest opis i analiza spektakli wirtualnych poznańskiego Teatru Usta Usta Republika, ze szczególnym uwzględnieniem koncepcji zwrotu performatywnego. Problematyka podjęta w tekście jest analizowana w świetle dotychczasowych ustaleń z zakresu performance studies, kulturoznawstwa, nowych mediów i komunikacji audiowizualnej. Badania zostały oparte na metodzie obserwacji uczestniczącej, analizie zawartości, desk research oraz analizie krytycznej literatury tematu.
The performative turn significantly changed autonomy perception of a theatrical work and the understanding of traditional aesthetic categories. Contemporary theater had to undergo a redefinition (Fischer‑Lichte 2008, Sugiera 2014) due to the growing presence of electronic media or mediated communication in theater. Theater is unable – and does not want to – isolate itself from the media sphere. The performatization of theater and changes in creativity are particularly visible in the performances and projects of off‑theaters, also called independent or alternative. The aim of the article is to describe and analyze the virtual performances of the Usta Usta Republika Theater from Poznań, with particular emphasis on the performative turn concept. The issues raised in the text are analyzed through a performance studies, cultural studies, new media and audiovisual communication lenses. The research was based on participant observation, content analysis, desk research, and critical analysis of the literature methods.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2023, 15, 3; 43-55
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekspresyjny wymiar sztuk walki
Autorzy:
J, Cynarski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/891264.pdf
Data publikacji:
2018-08-20
Wydawca:
Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie
Tematy:
martial arts
theatre
chain of connections
record of the movement
archetype
ritual of movement
self-expression
performative phenomenon
Opis:
The author presents the mythical and archetypical roots common for martial arts and theatre. He also describes Far-Eastern rituals and theatre, the film of martial arts, the relations of martial arts with dance, as well as aesthetical and meta-aesthetical relations. He writes about knowledge encoded in movement, in the forms of martial arts. These forms are close to theatrical performance. The record of the technical fighting movement (Jap. kata), passed on in unchanged form through centuries, makes the one who exercises the martial arts almost an actor. It is known otherwise, that everyone executes, a given form differently adding elements of his own personality to it. The article contains the reflection based on the humanistic theory of Far-Eastern martial arts and many years author’s experience in training practice. The Chinese, Japanese or Korean martial arts transfer in form of the “kata” the technical and tactical knowledge of the former masters, experience from performed fights, but also a large load of cultural and symbolic knowledge which hides in names the gestures and spiritual dimension of its practice. Similarly to the theatre, Far-Eastern martial arts originate from (or they reflect strong connection with) magic and religious rituals, what can be observed on the example of sumō wrestling. It is possible to formulate here the chain of connections: magic – ritual – dance – theatre, and, further – the cinema and film.
Źródło:
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje; 2015, 17; 21-39
2299-4033
Pojawia się w:
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Otwarte archiwum Dormana
Dorman’s Open Archives
Autorzy:
Wiśniewska, Marzenna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36454084.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Jan Dorman
archiwum teatralne
archiwum performatywne
dokumentacja teatralna
pegagogika teatru
Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego
theatre archives
performative archive
theatre documentation
theatre pedagogy
The Zbigniew Raszewski Theatre Institute
Opis:
Jan Dorman równolegle z działalnością artystyczną wytwarzał archiwum swojego życia i twórczości, które stanowi obszerny zbiór różnorodnych typów dokumentacji teatralnej i prywatnej. Marzyło mu się, podobnie jak Tadeuszowi Kantorowi, aby zebrane zasoby służyły dalej, wchodziły w obieg teatralny oraz badawczy i tworzyły tym samym „archiwum żywe”. W 2016 Iwona Dowsilas, córka Dormana i popularyzatorka jego archiwum, przekazała zbiory reżysera Instytutowi Teatralnemu im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie, co dało przyczynek do realizacji trzyletniego projektu „Dorman. Archiwum otwarte” (2016–2019). U jego podstaw legła koncepcja archiwum performatywnego, które przestaje być statycznym zbiorem, a może zostać wprawione w ruch i wytwarzać osobne performanse. Idea performowania archiwum przełożona została na program współpracy teoretyków i praktyków teatru, w konsekwencji którego doszło do przecinania się czterech pól: problematyki dokumentacji teatralnej, historii i teorii teatru, pedagogiki teatru i twórczości teatralnej. Zeszyt monograficzny „Pamiętnika Teatralnego” jest owocem rocznych rezydencji badawczych (2018), które miały na celu analizę wybranych obszarów nieopisanej dotychczas i mało znanej ostatniej dekady działalności teatralnej Dormana (1977–1986).
Besides his art practice, Jan Dorman was creating an archive of his life and work, which is a comprehensive collection of various types of theatre and personal documentation. Like Tadeusz Kantor, he dreamed that the collected resources would continue to be used, entering the theatre and research circuit and thus creating a “living archive”. In 2016, Iwona Dowsilas, Dorman’s daughter and promoter of his archives, donated Jan Dorman’s collection to The Zbigniew Raszewski Theatre Institute in Warsaw, which contributed to a three-year project “Dorman. Open Archives” (2016–2019). It was based on the concept of performative archiving, in which archives cease to be a static collection, and can be set in motion and produce separate performances. The idea of performing archives was translated into a collaborative programme involving theoreticians and practitioners of the theatre, which resulted in the intersecting of four fields: issues of theatre documentation, history and theory of the theatre, theatre education and theatre practice. The current issue of Pamiętnik Teatralny is an outcome of annual research residencies (2018), which aimed to analyse selected areas of the previously unrecognized and little-known last decade of Dorman’s theatre practice (1977–1986).
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2019, 68, 3/4; 7-12
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transmedialne „ja” – czyli podmiot performatywny w relacji z kulturą
Transmedial “self”: the performative subject in a relation with culture
Autorzy:
Pieniążek, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/520798.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
identity
transmedial
narrative
modernism
postmodernism
theatre
performance
Opis:
The author discusses the performative production of identity by the reception of films, theatre and installation art space. The author emphasizes the transgressive way of participation in cyberspace. Modernist, “locating” aesthetics (Racławice Panorama, Wrocław) is shown in contrast to the aesthetics of the performative spectacle of W. Ziemilski’s Prolog (Ochota Theatre, Warsaw 2011). Reception of the Racławice Panorama and the Prolog is presented in the context of postmodern identity construction. Its ontic foundation appears to be the transmedial I arising in the course of daily interaction with culture, both in the reality and the virtual space.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2013, 5, 1; 238-250
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transformative Potential and Utopian Performative: Postdramatic Hamlet in Turkey
Autorzy:
İzmir, Sibel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/39762851.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
utopian performative
postdramatic Hamlet in Turkey
postdramatic theatre
Jill Dolan
Hans Thies-Lehmann
Opis:
Turkey is among those Non-Anglophone countries which have had a keen interest in Shakespeare and his plays for over two hundred years. When it comes to the staging of Shakespeare in Turkey, especially when protagonists or leading roles are considered, “overacting” is one of the most notable techniques highlighting, presumably, the spirit of the Renaissance and Jacobean times. Still, in recent years, there have been some productions which try to challenge and deconstruct the traditional ways of staging a Shakespearean play. One of such productions is Hamlet of Istanbul State Theatre, directed by Işıl Kasapoğlu in 2014, in which the director makes use of postdramatic theatre techniques. As the play begins, the audience sees a huge red jewel box which has been placed onto the centre of the stage. Soon after it is opened, it becomes clear that the character coming out of the box is playing and enacting not only the role of Hamlet but also many other roles in the play. Disrupting the habitual Shakespearean staging which heavily relies on mimesis in a closed “fictive cosmos” (Lehmann 22), the production, more strikingly, allows for an innovative Shakespearean acting as an innovative Shakespearean acting possible as the actor acts out all the major roles, such as Hamlet, Claudius, Gertrude, Ophelia, Polonius, etc., in such various ways as holding dummies in his hands and enacting their roles in monologues and dialogues. Fusing Hans-Thies Lehmann’s theory of postdramatic theatre with Jill Dolan’s argumentation on utopian performative, this study will investigate how postdramatic theatre techniques challenge the traditional Shakespearean performance and contends that postdramatic theatre techniques used in Kasapoğlu’s Hamlet contribute to the utopian performative and the possibility of creating a utopian impulse in the audience. The paper thus will claim that postdramatic performance of Hamlet renders a utopian performative possible by presenting a transformative potential in the audience members which engages in our present moment.
Źródło:
Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance; 2022, 26, 41; 71-85
2083-8530
2300-7605
Pojawia się w:
Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fenomenologia i performatyka gestu w tańcu współczesnym
The phenomenological and performative aspects of modern and postmodern dance
Autorzy:
Fazan, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039857.pdf
Data publikacji:
2019-01-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
phenomenology of art
theory of performance
dance
theatre
M. Merleau-Ponty
E. Fischer-Lichte
M. Sheets-Johnstone
Opis:
The paper covers the problem of gestural expression and the role of the body in the aesthetic experience analysed in the Maurice Merleau-Ponty’s phenomenology of art and Erika Fischer-Lichte’s theory of performance. The author compiles these theorists’ conclusions and contextualizes them in the field of modern and postmodern dance. The ultimate goal is to analyse the artists’ statements in the context of formulated conclusions and syntheses. In summary, the author draws attention to current aesthetic research on dance and pinpoints the benefits of philosophical  phenomenological) interest in the modern and postmodern dance.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2018, 29; 215-234
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 23

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies