Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "pedagogy of things" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
Kolektyw edukacyjny 2.0. Między inspiracjami lekturą prac Makarenki a Latourem
Educational Collective 2.0. Between the inspirations of reading Makarenko and Latour
Autorzy:
Chutorański, Maksymilian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1388003.pdf
Data publikacji:
2017-09-28
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
A. Makarenko
Bruno Latour
educational collective
pedagogy of things
nonanthropocentric pedagogy
Opis:
The text is devoted to the question of the contemporary relevance of – central to the Makarenko’s pedagogy – the category of the collective. Confronting its understanding as developed by the Soviet pedagogue with researchers referring to the so-called “flat ontology”, I develop a thesis that makes it possible to cross the dualistic way of thinking about culture and nature. Consequently, it allows then question concerning the “extended” non(only)human educational community to be posed.
Źródło:
Problemy Wczesnej Edukacji; 2017, 39, 4; 22-30
1734-1582
2451-2230
Pojawia się w:
Problemy Wczesnej Edukacji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trzepak – milczący Dr Jekyll i Mr Hyde – esej o traconym dzieciństwie
Outdoor Carpet Hanger: a Silent Dr. Jekyll and Mr Hyde. An Essay about Losing Childhood
Autorzy:
Nieduziak, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2149060.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydział Pedagogiki i Psychologii
Tematy:
trzepak
pedagogika rzeczy
dzieciństwo
wychowanie
carpet hanger
pedagogy of things
childhood
education
Opis:
Esej wpisuje się w nurt pedagogiki rzeczy, a bliżej, nawiązuje do biografii rzeczy, podejmując refleksję nad trzepakiem jako elementem otoczenia, w którym zachodzą procesy wychowawcze. Autorka próbuje ująć istnienie trzepaka z dwóch perspektyw: pozytywnej – opartej na wspomnieniach dzieciństwa, w których trzepak pełnił funkcję centrum zabaw i życia osiedlowej wspólnoty, oraz negatywnej – odwołującej się do teraźniejszego kontekstu trzepaka jako miejsca atrakcyjnego dla procesów patologizacji życia. Metaforycznie ujmuje to jako dwie strony tej samej rzeczy (sic!), niczym dwa oblicza literackiej postaci Dr. Jekylla i Mr. Hyde’a, wiąże również z nieodwracalną przeszłością rzeczy i cech niegdysiejszego wychowania jako z traconym (odchodzącym) dzieciństwem.
Within pedagogy of things, and more specifically, biography of things, this essay reflects the carpet hanger as part of the environment in which educational processes take place. The author tries to capture the existence of the carpet hanger from two perspectives: the positive one – based on childhood memories, in which it served as the center of play and life of the community, and the negative one – referring to the present context of the hanger as an attractive place for the pathologization of life. Metaphorically, the author puts it as two sides of the same thing (sic!), like the two faces of the literary character Dr. Jekyll and Mr Hyde; she also associates the hanger with the irreversible past of things and the features of former education with lost (departing) childhood.
Źródło:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN; 2019, 1(11); 165-175
2353-7914
Pojawia się w:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pościelone łóżko. Rzeczy jako narzędzia oporu w bursie
Bed Made up. Things as Instruments of Resistance in Dormitories
Autorzy:
Cybort-Zioło, Natalia
Mazur, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2149068.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydział Pedagogiki i Psychologii
Tematy:
pedagogika rzeczy
bursa szkolna
regulaminy burs
pedagogy of things
interschool dormitories
dormitories’ regulations
Opis:
W artykule stawiamy tezę, że rzeczy, które znajdują się w bursach, mogą z jednej strony być wykorzystywane jako przejaw władzy nad wychowankami, a z drugiej stanowić dla wychowanków narzędzie oporu. Obecność rzeczy w regulaminach zachodniopomorskich burs i konteksty ich wykorzystania w tych dokumentach stanowią dla nas źródło informacji na temat roli i funkcji rzeczy w bursach. W artykule jednak próbujemy spojrzeć na zapisy regulaminów z perspektywy wychowanków, których obecność w bursach uwikłana jest w strukturę władzy i którzy posługują się rzeczami, aby wyrazić sprzeciw wobec zasad, których nie rozumieją lub nie przyjmują.
In this article it is argued that things present at interschool dormitories, may be used as an expression of power over youths, or may be used by the youths as an instrument of resistance. The presence of things in interschool dormitories’ regulations in Pomeranian Voivodeship and the context of using them in those documents was a source of information for us about the meanings and functions of things at interschool dormitories. However, in this article we try to look into interschool dormitories’ regulations from the point of view of youths, whose presence at the dormitories is involved in the structure of power and who use things to express their resistance to the rules which they do not understand or accept.
Źródło:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN; 2019, 1(11); 113-126
2353-7914
Pojawia się w:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recenzja książki Rzeczy – Kultura – Edukacja pod redakcją Maksymiliana Chutorańskiego i Anety Makowskiej
Review of the Book: Things – Culture – Education, ed. by Maksymilian Chutorański & Aneta Makowska
Autorzy:
Babicka-Wirkus, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2149072.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydział Pedagogiki i Psychologii
Tematy:
pedagogika rzeczy
posthumanizm
zwrot ku materialności
pedagogy of things
posthumanism
a turn towards materiality
Opis:
Celem tekstu jest prezentacja głównych tez i wniosków autorek i autorów, których artykuły składają się na recenzowany tom. Istotnym aspektem jest również wskazanie ważnych wątków i obszarów dla współczesnej myśli pedagogicznej.
The purpose of the text is to present the main theses and conclusions by the authors whose articles make up the reviewed volume. An important aspect is also the identification of threads and areas important for the contemporary pedagogical thought.
Źródło:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN; 2019, 1(11); 176-182
2353-7914
Pojawia się w:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pedagogika rzeczy (nie tylko) konsumowanych
Pedagogy of (not only) consumed things
Autorzy:
Chutorański, Maksymilian
Makowska, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/962537.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydział Pedagogiki i Psychologii
Tematy:
pedagogy of things
consumerism society
consumer
materiality
things
pedagogika rzeczy
konsumpcjonizm
społeczeństwo konsumpcyjne
materialności
rzeczy
Opis:
W prezentowanym artykule stawiamy pytanie o to, czym są rzeczy w świecie nieustannego konsumowania. Stawiamy tezę, że rozumienie materialności jako obiektów konsumpcji nie pozwala dostrzec złożonych (także edukacyjnych) relacji między ludźmi i rzeczami. W pierwszej części tekstu stawiamy pytanie o to, czym są rzeczy, jeśli patrzy się na nie oczami krytyka konsumpcji, oraz wskazujemy niektóre ograniczenia tej perspektywy. Następnie uwypuklamy potrzebę pedagogiki rzeczy, tj. takiej refleksji nad rzeczami w procesach edukacyjnych, która podkreśla ich rolę we wspomaganiu ludzkiego rozwoju.
In this article we pose the question about the essence of things in the world of continuous consumption. We formulate a thesis that understanding materiality as the objects of consumption does not allow us to perceive complex (including educational aspect) relationships between human beings and things. In the first part of the article, we ask what things are through the perspective of critics of consumerism and point out some limitations of this perspective. In the last part of the article, we emphasize the need for pedagogy of things i.e. the reflection on things in educational processes that focuses on their role in supporting human development.
Źródło:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN; 2016, 1
2353-7914
Pojawia się w:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieantropocentryczna pedagogiczność lasu
Non-anthropocentric forest pedagogy
Autorzy:
Chutorański, Maksymilian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40417066.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
pedagogika nieantropocentryczna
pedagogika rzeczy
posthumanizm
pedagogika lasu
non-anthropocentric pedagogy
pedagogy of things
posthumanism
pedagogy of the forest
Opis:
W ramach tekstu, w odwołaniu do myśli posthumanistycznej i nowego materializmu (Braidotti, Barad, Latour), podkreślających relacyjny charakter rzeczywistości, sprawczość nie-ludzi oraz ograniczenia humanizmu, podjęto próbę postawienia pytania o nieantropocentryczną pedagogiczność lasu. Chodzi więc o sposób, w jaki las może być rozumiany przez teorię i badania edukacyjne, w których nie zakłada się rozumienia edukacji jako działalności specyficznie ludzkiej, a nie-ludzi nie rozumie jako kontekstów, narzędzi czy przeszkód tej działalności, ale jako aktorów, których cechuje pedagogiczne sprawstwo. W tym celu w pierwszej kolejności postawiono pytanie o antropocentryczną pedagogiczność lasu, a także wskazano na pewne ograniczenia takiego rozumienia. W dalszym ciągu wskazano na nieantropocentryczne rozumienie lasu i wyzwania dla pedagogiki, jakie się z tym wiążą.
Within the framework of the text, with reference to posthumanist thought and new materialism (Braidotti, Barad, Latour) emphasizing the relational character of reality, the causality of non-humans and the limitations of humanism, an attempt is made to raise the question of a non-anthropocentric pedagogy of the forest. The question, then, is how the forest can be understood by educational theory and research that does not presuppose an understanding of education as a specifically human activity and does not understand non-humans as contexts, tools or obstacles to this activity, but as actors characterized by pedagogical agency. To this end, the question of anthropocentric forest pedagogy was first raised and some limitations of such an understanding were pointed out. Next, a non-anthropocentric understanding of the forest and related challenges for pedagogy were pointed out.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2022, 12, 2; 127-139
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Rzeczy także wychowują”. O (tylko) pozornej kontradyktoryczności
„Things also educate”. On the (only) apparent contradictoriness
Autorzy:
Makowska, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2081962.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Lubuskie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
pedagogy of things
tangibility
new humanities
contradictorinessas a sensitising tool
pedagogika rzeczy
materialność
nowa humanistyka
kontradyktoryczność jako narzędzie uwrażliwiające
Opis:
Sprawstwo w procesach pedagogicznych przypisywane jest zwykle ludziom. To oni wychowują i oni są podmiotami wychowania. W artykule przedstawiona została pewna pozorna kontradyktoryczność wyrażająca się w tytułowym zdaniu: „rzeczy także wychowują”. Jej analiza pozwala na dwa zabiegi. Po pierwsze docenienie rzeczy jako sprawczych w procesie edukacji. Po drugie zaproponowanie kontradyktoryczności jako narzędzia uwrażliwiającego na obecność nie-ludzkich aktorów w działaniach edukacyjnych. Przyglądanie się sprzecznościom, zarówno w teoriach jak i praktykach edukacyjnych można potraktować jako moment przebłysku, w którym uwidaczniają się skomplikowane relacje edukacyjne. W tekście zostały wykorzystane wybrane koncepcje nowej humanistyki a w szczególności teorii performatywnych i relacyjnych (oraz osadzone w nich rozumienie pedagogiki rzeczy). Wprowadzenie
The causality in pedagogical processes is usually attributed to people.They educate and they are educated. The article presents apparent contradictoriness expressed in the title: “things also educate”. Its analysis allows for two approaches. Firstly, the recognition of things as causal in the educational process. Secondly, the proposal of contradictoriness asa tool which makes us sensitive to the presence of non-human actor sin educational activities. Looking at contradictions, both in educational theories and practices, can be seen as a moment of epiphany in which complex educational relationships are revealed. The paper draws on selected concepts of the new humanities, in particular performative and relational theories (and the understanding of the pedagogy of things embedded in hem).
Źródło:
Rocznik Lubuski; 2021, 47, 1; 117-125
0485-3083
Pojawia się w:
Rocznik Lubuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anthropos 2.0 – od pedagogiki rzeczy do urzeczowionego człowieka?
Anthropos 2.0 – from a pedagogy of objects to the objectification of the human being?
Autorzy:
Lipowicz, Markus
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/962443.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydział Pedagogiki i Psychologii
Tematy:
“human enhancement”
pedagogy of things
perfection
humanistic education
the image of a man
transhumanism
transhumanizm
„ulepszanie człowieka”
pedagogika rzeczy
doskonałość
edukacja humanistyczna
obraz człowieka
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie, krótkie rozwinięcie oraz krytyka pedagogicznych implikacji transhumanizmu. Stawiam hipotezę, iż w odniesieniu do głównych postulatów tego, coraz bardziej znaczącego zarówno w kulturze popularnej jak i w środowisku akademickim, ruchu techno-progresywnego uzasadniona jest mowa o próbie urzeczowienia człowieka. Owe urzeczowienie polegałoby na biotechnologicznych interwencjach, mających na celu udoskonalenie ciała ludzkiego, co – jak będę chciał dowieść – kłóciłoby się z podstawowymi ideami i założeniami edukacji humanistycznej, a także posthumanistycznej pedagogiki rzeczy. W pierwszej części omówię kluczową dla transhumanizmu koncepcję „ulepszania człowieka” (Human Enhancement) oraz pojęcie ludzkiej doskonałości. Z kolei w drugiej części postaram się odnieść te idee do podstawowych dla pedagogiki humanistycznej obrazów człowieka jako homo absconditus i homo educandus. Wyniki moich refleksji mogą być postrzegane jako wyraz naglącej potrzeby powstania szerokiej debaty pedagogicznej nad możliwościami oraz zagrożeniami płynącymi z transhumanizmu, albowiem nawet częściowa realizacja jego postulatów mogłaby już w niedalekiej przyszłości przyczynić się do załamania się podstawowych zasad praktyki edukacyjnej.
The aim of the article is presentation, short elaboration and critique of the pedagogical implications of transhumanism. My hypothesis is that it is valid to refer to the crucial postulates of this techno-progressive movement, which is contemporary gaining popularity within the pop culture and academic society, as an attempt to objectify the human being. This process would consist of biotechnological interventions aiming at perfection of the human body, which—as I will try to indicate—would clash with both the basic ideas and assumptions of humanistic education and the conception of pedagogy of things as well. In the first part I will elaborate the crucial transhumanist conception of “human enhancement” and the notion of human perfection. In the second part I will refer these ideas to the fundamental pedagogical images of a man as homo absconditus and homo educandus. The results of my reflections can be perceived as an enunciation of the exigency for establishing a broad pedagogical debate on the possibilities and dangers deriving from transhumanism, since even a partial realization of its postulates could eventually lead to a breakdown of crucial principles of educational praxis.
Źródło:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN; 2016, 2
2353-7914
Pojawia się w:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Maszyny samouczące się – wyzwanie współczesnej pedagogiki
Machine Learning: a Challenge of Contemporary Pedagogy
Autorzy:
Flis, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2149073.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydział Pedagogiki i Psychologii
Tematy:
pedagogika sztucznej inteligencji
sztuczna inteligencja
pedagogika rzeczy
pedagogiczny pentagon
samouczenie się maszyn
artificial intelligence pedagogy (AIP)
artificial pedagogy (AP)
artificial intelligence (AI)
pedagogy of things
pedagogy pentagon
machine learning (ML)
Opis:
Artykuł podejmuje problematykę pedagogiki sztucznej inteligencji (AIP – artificial intelligence pedagogy) przybliżając jej znaczenie w kontekście problematyki związanej z big data i uczeniem maszynowym. Przedstawia zaproponowaną przez zespół J. Bieger, K.R. Thórisson i B.R. Steunebrink koncepcję pedagogicznego pentagonu, traktując jednocześnie propozycję pięciu podstawowych pojęć nowej teorii uczenia, zaproponowanych przez wymieniony zespół (uczniowie, środowisko zadaniowe, testowanie służące poznawaniu ucznia i jego postępów, szkolenie i nauczanie dotyczące ogólnej strategii, metod i narzędzi w AP – Artificial Pedagogy) jako punkt wyjścia do dyskusji o wprowadzeniu humanistycznego wymiaru do robotyki, czy rozwoju technologii sztucznej inteligencji. W tym celu wykorzystuje zaproponowaną przez A. Makowską i M. Chutorańskiego koncepcję pedagogiki rzeczy, ukazując jej potencjał wyjaśniający, jak i uwrażliwiający dla dalszego rozwoju pedagogiki sztucznej inteligencji.
The article discusses artificial intelligence pedagogy (AIP), focusing on its significance in the context of big data and machine learning. It presents the concept of pedagogy pentagon proposed by the team of J. Bieger, K.R. Thórisson and B.R. Steunebrink. It also refers to the proposal of five fundamental notions of the new teaching theory intro¬duced by the above team (students, task environment, testing aimed at getting to know students and their progress, training and teaching in the area of general strategy, AP methods and tools) as the starting point for discussions on the introduction of humanistic dimension to robotics or development of artificial intelligence technology. For that purpose, the article adopts the concept of pedagogy of things proposed by A. Makowska and M. Churotański, demonstrating its potential for the explanation and raising awareness for further development of artificial intelligence pedagogy.
Źródło:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN; 2019, 1(11); 85-97
2353-7914
Pojawia się w:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pedagogika potoczności jako podstawa alternatywnej teorii nauczania o Holokauście
Pedagogy of Common Things as the Basis for an Alternative Theory of Education on the Holocaust
Autorzy:
Kaźmierczak, Marek
Boroń, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644669.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the pedagogy of commonness
commonness
the new media
the Internet
Web 2.0
the Holocaust
culture
user
communication
remembering
oblivion
Opis:
The pedagogy of commonness might be the art of distinguishing between complementary knowledge and its appearances and communicative masks. Ignorance can create some myths of daily life that sanction mistakes, abuses and misunderstandings as the equivalents or even substitutes of knowledge based on true research, dialogue and exchange of thoughts and ideas. The main thesis of this article is: commonness will not cease – that is why the future reception of the Holocaust depends on the critical thinking skills of people who as users of new media should know why the Holocaust is not only a word. The pedagogy of commonness should prepare every user (who is or will be interested in) of the new media to think critically about the diversity of representations of the Holocaust.
Źródło:
Kultura-Społeczeństwo-Edukacja; 2013, 3, 1; 89-114
2300-0422
Pojawia się w:
Kultura-Społeczeństwo-Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies