Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "parlament" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Prawo antydezercyjne jako remedium na parlamentarne transfery międzyfrakcyjne? Przypadek Nowej Zelandii
Anti-Defection Law as a Remedy for Legislative Party Switching? The Case of New Zealand
Autorzy:
Żukiewicz, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762514.pdf
Data publikacji:
2024-02-29
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
anti-defection law
party switching
parliament
party system
New Zealand
prawo antydezercyjne
transfery międzypartyjne
parlament
Nowa Zelandia
system partyjny
Opis:
The article addresses whether the enactment of anti-defection legislation reduces legislative party switching in parliament. This question is pertinent because some researchers cease to analyze cases of legislative party switching when anti-defection legislation is present in a political system. However, the example of New Zealand demonstrates the fallacy of such an assumption. Despite anti-defection legislation being passed twice, it has not effectively deterred parliamentarians from changing party affiliations. Instead, they have strengthened the position of parliamentary group leaders in relation to parliamentarians and the necessity for the latter to rely on loopholes that shield them from the severe consequences of party switching. A dogmatic analysis of the current legislation and a systemic analysis of the selected case lead to this overarching conclusion.
Artykuł odpowiada na pytanie, czy uchwalenie przepisów antydezercyjnych wpływa na zmniejszenie liczby transferów międzyfrakcyjnych w parlamencie. Pytanie jest o tyle zasadne, że część badaczy rezygnuje z analizowania takich przypadków w sytuacji odnotowania w danym systemie politycznym przepisów antydezercyjnych. Przykład Nowej Zelandii dowodzi jednak, że takie postępowanie jest nieprawidłowe. W tym państwie bowiem przepisy antydezercyjne, uchwalone dwukrotnie, nie stanowiły skutecznej bariery zniechęcającej parlamentarzystów do zmian afiliacji partyjnych. Wpłynęły natomiast na wzmocnienie pozycji liderów grup parlamentarnych wobec parlamentarzystów oraz na konieczność uciekania się tych ostatnich do luk w przepisach, które chroniły ich przed dotkliwymi konsekwencjami decyzji o transferze. Do tych wniosków prowadzi analiza dogmatyczna obowiązujących przepisów oraz analiza systemowa wybranego przypadku.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2024, 1(77); 25-39
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Projekt reformy parlamentarnej w Walii. (Nie)ostatnia odsłona dewolucji
Parliamentary Reform Project in Wales. The (Not)Last Scene of Devolution
Autorzy:
Toszek, Bartlomiej H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32073537.pdf
Data publikacji:
2024-04-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Wales
devolution
Welsh Parliament
parliamentary reform
Walia
dewolucja
Parlament Walijski
reforma parlamentarna
Opis:
The article presents Senedd Cymru (Members and Elections) Bill 2023 regulations. Using institutional and legal analysis, interpretation and systemic methods the author demonstrated that implementation of the Bill will constitute an important element of shaping the regional parliamentary system process in which British parliamentary traditions will not be the only point of reference.
W artykule przedstawiono projekt ustawy o członkach i wyborach do Parlamentu Walijskiego z 2023 r. Wykorzystując analizę instytucjonalno-prawną, metody wykładni i systemową, autor wykazuje, że implementacja przedmiotowego projektu będzie stanowiła istotny element procesu kształtowania regionalnego systemu parlamentarnego, w którym tradycje parlamentaryzmu brytyjskiego nie będą jedynym punktem odniesienia.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2024, 2(78); 55-65
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwyczaj jako kreator normy prawnej na przykładzie regulaminu Sejmu
Custom as a Creator of Legal Norm on the Example of Standing Orders of the Sejm
Autorzy:
Kalinowska-Wójcik, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762516.pdf
Data publikacji:
2024-02-29
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
zwyczaj
norma prawna
regulamin Sejmu
parlament
Custom
legal norm
Standing Orders of the Sejm
parliament
Opis:
Parliamentary custom has been present in modern parliament since its inception. The functioning of the British or German parliament shows that customs can co-create or supplement parliamentary procedure. In the Polish parliament, customs also regulate a number of proceedings. The subject of this article is the custom found in the practice of the lower house of the Polish parliament – the Sejm. Examples of customs that have been transformed into norms of the Sejm’s rules of procedure despite their long practice are indicated and discussed. However, the analysis of these examples does not give a clear answer to the question of the reasons for turning custom into law. It shows the inconsistency and discretionary nature of the changes. It is also in vain to find purposefulness and consistency in the creation of norms on the basis of custom.
Zwyczaj parlamentarny jest obecny w nowożytnym parlamencie od początków jego powstania. Funkcjonowanie parlamentu brytyjskiego czy niemieckiego pokazuje, że zwyczaje mogą współtworzyć czy też uzupełniać procedurę parlamentarną. W polskim parlamencie zwyczaje również regulują szereg postępowań. Przedmiotem artykułu jest zwyczaj występujący w praktyce działania izby niższej polskiego parlamentu – Sejmu. Wskazane i omówione zostały przykłady zwyczajów, które mimo wieloletniej praktyki ich stosowania zostały przekształcone w normy regulaminu Sejmu. Analiza tych przykładów nie daje jednak jednoznacznej odpowiedzi na pytanie o przyczyny zmiany zwyczaju w prawo. Pokazuje brak konsekwencji i uznaniowość zmian. Próżno również doszukiwać się celowości i spójności w kreowaniu norm na podstawie zwyczaju.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2024, 1(77); 41-51
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Between the Politicisation and Juridisation of Constitutional Accountability in Poland
Pomiędzy polityzacją a jurydyzacją odpowiedzialności konstytucyjnej w Polsce
Autorzy:
Kropiwnicki, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32304291.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
constitutional accountability
State Tribunal
constitution
parlament
odpowiedzialność konstytucyjna
Trybunał Stanu
konstytucja
Opis:
The article discusses the models of constitutional accountability as well as the personal and material scope. The Polish model of accountability is much closer to politicization than to juridization. The Constitution defines a closed circle of entities that may be held accountable before the State Tribunal, which adjudicates on three types of liability: 1. For a constitutional tort, i.e. a violation of the Constitution or a statute, however, without the characteristics of a criminal offence. 2. Criminal law unrelated to a constitutional tort, this applies only to the person holding the office of the President of the Republic of Poland. 3. Criminal for a constitutional delict meeting the criteria of a criminal offence, concerning an act committed in connection with the function performed.
W artykule omówiono modele odpowiedzialności konstytucyjnej oraz jej zakres przedmiotowy i podmiotowy. Polski model odpowiedzialności jest znacznie bliżej polityzacji niż jurydyzacji. Konstytucja określa zamknięty krąg podmiotów, które mogą odpowiadać przed Trybunałem Stanu, który orzeka co do trzech rodzajów odpowiedzialności: 1) za delikt konstytucyjny, czyli naruszenie konstytucji lub ustawy jednakże bez znamion przestępstwa kryminalnego; 2) karnej bez związku z deliktem konstytucyjnym, to dotyczy wyłącznie osoby sprawującej urząd prezydenta RP; 3) karnej za delikt konstytucyjny wypełniający znamiona przestępstwa kryminalnego, dotyczącej czynu popełnionego w związku z pełnioną funkcją.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2023, 2; 39-49
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
European Parliament’s response to the war in Ukraine
Stanowisko UE wobec agresji Rosji przeciw Ukrainie
Позиция ЕС в отношении агрессии России против Украины
Позиція ЄС щодо агресії Росії проти України
Autorzy:
Grądzka, Ilona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33510815.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
війна
Україна
права людини
резолюції
Європейський парламент
война
Украина
права человека
резолюции
Европарламент
war
Ukraine
human rights
resolutions
European Parliament
wojna
Ukraina
prawa człowieka
rezolucje
Parlament Europejski
Opis:
Napaść zbrojna rosyjskich wojsk, z częściową okupacją suwerennego terytorium Ukrainy jest bezprecedensowym wydarzeniem w skali światowej. Ofiary wśród ludności cywilnej, ignorowanie potrzeby tworzenia korytarzy humanitarnych dla ludności uciekającej z terenów okupowanych przez wrogie wojsko czy przymusowe wysiedlenia można by potraktować jak scenariusz filmu wojennego. Jednak od 24 lutego 2022 r. takie wydarzenia stały się faktem i wymagają zdecydowanej reakcji potępiającej ze strony świata. Celem niniejszego artykułu jest interpretacja rezolucji wydawanych przez Parlament Europejski od momentu zbrojnej agresji Rosji przeciw Ukrainie i ich wpływu na działania instytucji unijnych. Prezentowany wywód koncentruje się wokół najważniejszych zagadnień poruszanych przez Parlament w swoich rezolucjach. Artykuł stanowi analizę prawniczą sporządzoną przy wykorzystaniu metody dogmatyczno-prawnej. Rezolucje, jako akty niewiążące, zaliczane są do tzw. prawa soft law, które wydawane jest w sytuacjach wymagających doraźnych działań lub reakcji ze strony instytucji UE. Parlament poprzez swoje rezolucje pragnie zwrócić uwagę państw członkowskich i społeczności międzynarodowej na skutki, jakie wojna wywołuje w wymiarze gospodarczym i humanitarnym. W niemalże wszystkich rezolucjach Parlament potępia działania Rosji, wskazuje przypadki łamania praw człowieka i podkreśla swoją solidarność z narodem ukraińskim.
Збройний наступ російських військових з частковою окупацією суверенної території України є безпрецедентною подією світового масштабу. Жертви серед цивільного населення, ігнорування необхідності створення гуманітарних коридорів для населення, яке тікає з окупованих ворожими військовими територій, вимушене переселення – все це можна було б розглядати як сценарій військового фільму. Однак з 24 лютого 2022 року такі події стали реальністю і вимагають рішучої засуджувальної реакції з боку світової спільноти. Метою цієї статті є інтерпретація резолюцій, ухвалених Європейським парламентом після початку збройної агресії Росії проти України, та їхній вплив на дії інституцій ЄС. Представлена аргументація фокусується на найважливіших питаннях, порушених Європарламентом у своїх резолюціях. Стаття є правовим аналізом, виконаним із застосуванням догматико-юридичного методу. Резолюції, як необов’язкові акти, класифікуються як “м’яке право”, які видаються в ситуаціях, що вимагають спеціальних дій або реакції з боку інституцій ЄС. Своїми резолюціями Парламент прагне привернути увагу держав-членів та міжнародної спільноти до економічних та гуманітарних наслідків війни. Майже у всіх резолюціях Парламент засуджує дії Росії, вказує на порушення прав людини та підкреслює свою солідарність з українським народом.
Вооруженное нападение российских войск с частичной оккупацией суверенной территории Украины – беспрецедентное событие мирового масштаба. Жертвы среди мирного населения, игнорирование необходимости создания гуманитарных коридоров для населения, покидающего оккупированные вражескими военными территории, принудительное выселение – все это можно было бы отнести к сценарию военного фильма. Однако с 24 февраля 2022 года подобные события стали реальностью и требуют решительной осуждающей реакции со стороны всего мира. Цель данной статьи – интерпретация резолюций, принятых Европарламентом после военной агрессии России против Украины, и их влияния на деятельность институтов ЕС. Представленная аргументация сосредоточена на наиболее важных вопросах, затронутых Европарламентом в своих резолюциях. Статья представляет собой юридический анализ, выполненный с использованием догматико-правового метода. Резолюции, как необязательные акты, относятся к категории, так называемого, «soft law» и издаются в ситуациях, требующих специальных действий или реакции со стороны институтов ЕС. С помощью своих резолюций Европарламент стремится привлечь внимание государств-членов и международного сообщества к экономическим и гуманитарным последствиям войны. Практически во всех резолюциях Европарламент осуждает действия России, указывает на нарушения прав человека и подчеркивает свою солидарность с украинским народом.
The military incursion by the Russian military, with the partial occupation of sovereign Ukrainian territory, is an unprecedented event on a global scale. The civilian casualties, the disregard for the need to create humanitarian corridors for the population fleeing the areas occupied by the enemy military, or the forced displacement could be treated like a war movie scenario. However, as of 24 February 2022, such events have become a reality and require strong condemnation from the world. This article aims to interpret the resolutions issued by the European Parliament since Russia’s military aggression against Ukraine and their impact on the actions of the EU institutions. The exegesis presented here focuses on the most important issues raised by the Parliament in its resolutions. This article is a legal analysis using the dogmatic-legal method. Resolutions, as non-binding acts, represent so-called soft law issued in situations requiring ad hoc action or reaction by the EU institutions. Through its resolutions, Parliament seeks to draw the attention of Member States and the international community to the economic and humanitarian consequences of war. In almost all its resolutions, Parliament condemns Russia’s actions, points out human rights violations and emphasises its solidarity with the Ukrainian people.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2023, 4; 67-80
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewolucja pozycji ustrojowej Wielkiego Zgromadzenia Narodowego Turcji
Evolution of Grand National Assembly of Turkey’ Role in State System
Autorzy:
Liszkowska, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2189160.pdf
Data publikacji:
2023-02-28
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Turkey
parliament
political system
Grand National Assembly of Turkey
Turcja
parlament
system polityczny
Wielkie Zgromadzenie Narodowe Turcji
Opis:
The aim of article is to show the evolution of parliament’s role in Turkey and the changes taking place within the tripartite division of power from the time of the establishment of the Republic of Turkey (1920’s) to 2018. The article attempts to answer the following questions: how have the scope of competences and the position of the Turkish parliament changed? What are the competences of the parliament following the last reform of the Basic Law (1982)? The research hypothesis assumes that in the case of Turkey, we are dealing with a process of gradual deparliamentarization and replacement of parliament’s supremacy in the tripartite division of powers with a strong monocratic executive power. The changes taking place, characterized in successive basic laws and their amendments, can be described as a gradual weakening of the legislative power and the reduction of its powers in the structure of governmental bodies.
Celem niniejszego artykułu jest ukazanie ewolucji pozycji ustrojowej parlamentu Turcji i zmian zachodzących w obrębie trójpodziału władzy od czasów powstawania Republiki Tureckiej (lata 20. XX w.) do 2018 r. W artykule podjęto próbę odpowiedzi na następujące pytania: jak zmieniał się zakres kompetencji i pozycja Wielkiego Zgromadzenia Narodowego Turcji? Jaki zakres kompetencji posiada turecki parlament po ostatniej reformie Ustawy Zasadniczej z 1982 r.? Sformułowana w niniejszym artykule hipoteza badawcza opiera się na założeniu, że w przypadku Turcji mamy do czynienia z procesem stopniowej deparlamentaryzacji i zastąpienia supremacji parlamentu w strukturze organów trójpodziału władzy, silną monokratyczną władzą wykonawczą. Zmiany zachodzące w obrębie systemu rządów, scharakteryzowane w kolejnych ustawach zasadniczych i ich nowelizacjach, określić można jako stopniowe osłabianie władzy ustawodawczej i zmniejszanie jej kompetencji oraz uprawnień w strukturze organów władzy.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2023, 1(71); 121-133
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konstytucyjny system rządów Rzeczypospolitej Polskiej
Constitutional system of government of the Republic of Poland
Autorzy:
Kornaś, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14119014.pdf
Data publikacji:
2023-06
Wydawca:
Akademia Nauk Stosowanych w Nowym Sączu
Tematy:
konstytucja
system rządów
parlament
rząd
system of government
constitution
parliament
government
Opis:
W artykule podjęto próbę całościowej analizy zawartych w polskiej konstytucji zależności między dwuizbowym parlamentem stanowiącym władzę ustawodawczą a prezydentem i rządem jako organami władzy wykonawczej. Rozważając zapisane w konstytucji relacje między parlamentem a rządem, przyjęto hipotetycznie założenie, że w Konstytucji z dnia 2 kwietnia 1997 roku znalazła się wystarczająca ilość instrumentów pozwalających na określenie polskiego systemu rządów jako modelu parlamentaryzmu zracjonalizowanego.
The article attempts to provide a comprehensive analysis of the relationships between the bicameral parliament, which constitutes the legislative power, and the president and government as the executive branch in the Polish constitution. By examining the constitutional provisions governing the relationship between parliament and government, the article hypothesizes that the Constitution of April 2, 1997, contains sufficient instruments to define the Polish system of government as a rationalized parliamentary model.
Źródło:
Studia Ekonomiczne. Gospodarka, Społeczeństwo, Środowisko; 2023, 11, 1; 5-13
2544-6916
2544-7858
Pojawia się w:
Studia Ekonomiczne. Gospodarka, Społeczeństwo, Środowisko
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo i Sprawiedliwość wobec procedury zapłodnienia pozaustrojowego metodą in vitro
Autorzy:
Kowalczyk, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34111985.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
in vitro
Law and Justice
political agenda
parliament
electorate
Prawo i Sprawiedliwość
program polityczny
parlament
elektorat
Opis:
Głównym celem artykułu jest analiza stanowiska partii Prawo i Sprawiedliwość wobec zapłodnienia in vitro na poziomie założeń ideowo-programowych, wyników głosowań parlamentarnych, poglądów elektoratu. W związku z tym przeanalizowano następujące kwestie: stereotyp doktrynalny Prawa i Sprawiedliwości, stanowisko polityczne partii wobec in vitro, projekty ustaw, stanowisko klubu partii w parlamencie wobec tychże i wyniki głosowań sejmowych, poglądy elektoratu wobec in vitro. Zastosowano metody badawcze: jakościową analizę założeń ideowo-programowych, instytucjonalno-prawną, ilościową, analizy danych zastanych.Uznając, że godność człowieka zaczyna się od chwili poczęcia, Prawo i Sprawiedliwość opowiada się za zakazem zapłodnienia in vitro, nałożeniem sankcji karnych za jego przeprowadzenie, eksperymenty na embrionach i ich niszczenie. W celu określenia stanowiska elektoratu partii wobec zapłodnienia in vitro przeanalizowano komunikaty Centrum Badania Opinii Publicznej (CBOS).
The main aim of this article is to analyze the position of Law and Justice party (PiS) towards in vitro fertilization (IVF) at the level of ideological and political agenda, results of parliamentary votes, and views of the electorate. Therefore, the following concepts were analyzed: the Law and Justice party doctrinal stereotype, the party's political stance on IVF, draft bills, the position of the party's club in the parliament towards the aforementioned and the results of parliamentary votes alongside the views of the electorate on IVF. Recognizing that human dignity begins with conception, the Law and Justice party is in favor of banning IVF and imposing criminal punishments for carrying it out, experimenting on embryos, and destroying them. These methods include: qualitative analysis of ideological and political program assumptions, institutional and legal assumptions, quantitative analysis of existing data. In order to determine the position of the party's electorate towards IVF, the announcements of the Public Opinion Research Center (CBOS) were analyzed.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2023, 30, 1; 61-71
1428-9512
2300-7567
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dilemmas of public participation in policymaking in South Africa
Problemy dotyczące udziału społeczeństwa w kształtowaniu polityki publicznej w Republice Południowej Afryki
Autorzy:
Umoh, Samuel Uwem
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148699.pdf
Data publikacji:
2022-12-04
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
Tematy:
parliament
national assembly
policymaking
public participation
South Africa
democratic innovation
proportional representation
parlament
zgromadzenie narodowe
kształtowanie polityki publicznej
partycypacja publiczna
Republika Południowej Afryki
innowacje demokratyczne
reprezentacja proporcjonalna
Opis:
The effectiveness of representative democracy in South Africa is questionable, given the lack of confidence in the Parliament and the recurring service delivery protests, which indicate that citizens' opinions are unheard. Due to this, the Members of Parliament (MPs) devise strategies such as democratic innovation to involve citizens in policymaking as the platform for deliberation. Given this context, the paper discusses public participation in policymaking and how declining confidence in the Parliament necessitates democratic innovations as a panacea for increasing citizens' participation in Parliament activities. The paper also identifies dilemmas that occur in public involvement. Data was generated by interviews (with 16 MPs), observation of plenary debates, minutes of the Parliament, Hansard, minutes of Select and Standing Committees, and Parliamentary speeches. Findings suggest that despite the complexity of implementing public participation in South Africa, the Parliament has made significant progress since 1994 in widening democratic innovation to facilitate public participation. However, disadvantaged people continue to be marginalized from policymaking. The paper suggests that there is a need for political education and public participation in policymaking to strengthen democratic institutions in South Africa.
Skuteczność demokracji przedstawicielskiej w Republice Południowej Afryki jest wątpliwa, na co wskazują powtarzające się protesty dotyczące świadczenia usług publicznych, potwierdzające, że opinie obywateli są niesłyszane, oraz brak zaufania do Parlamentu. W związku z tym posłowie opracowują strategie stanowiące przykład demokratycznych innowacji, które mają zaangażować obywateli w kształtowanie polityki publicznej jako platformy do dyskusji. W tym kontekście w artykule omówiono udział społeczeństwa w tworzeniu polityki publicznej oraz to, w jaki sposób spadek zaufania do Parlamentu stanowi przesłankę tworzenia demokratycznych innowacji jako sposobu na zwiększenie udziału obywateli w działaniach Parlamentu. W pracy zidentyfikowano również problemy, które dotyczą zaangażowania publicznego. Dane pochodzą z wywiadów z 16 posłami, obserwacji debat plenarnych, protokołów parlamentarnych, raportów Hansarda, protokołów komisji selekcyjnych i stałych oraz wystąpień parlamentarnych. Wyniki badań sugerują, że pomimo złożoności procesu zwiększania zaangażowania społecznego w Republice Południowej Afryki Parlament od 1994 r. poczynił znaczne postępy w poszerzaniu demokratycznych innowacji wykorzystywanych w tym celu. Niemniej jednak osoby znajdujące się w niekorzystnej sytuacji nadal są marginalizowane w procesie kształtowania polityki publicznej. W artykule wskazano potrzebę edukacji politycznej i udziału społeczeństwa w tworzeniu polityki publicznej w celu wzmocnienia instytucji demokratycznych w Republice Południowej Afryki.
Źródło:
Studia z Polityki Publicznej; 2022, 9, 4(36); 9-27
2391-6389
2719-7131
Pojawia się w:
Studia z Polityki Publicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fałszywa ustawa, fałszywe dekrety, fałszywy Sejm. Rzecz o posiedzeniu Krajowej Rady Narodowej w 15 sierpnia 1944 r.
The First Actual Meeting of the State National Council on August 15, 1944, and the Minutes from that Meeting
Autorzy:
Zaborski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2232226.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Fundacja im. Aliny i Leszka Allerhandów
Tematy:
Krajowa Rada Narodowa
Polski Komitet Wyzwolenia Narodowej
sejm
parlament
praworządność
dekret
ustawa
komunizm
władza ludowa
ustawa o pełnomocnictwach
Polska Ludowa
Polska Rzeczpospolita Ludowa
Polska Lubelska
the State National Council
the Polish Committee of National Liberation
Sejm
parliament
the rule of law
decree
statute
communism
the communist authority
the People’s Poland
the Polish People’s Republic
Opis:
Poniżej publikowany materiał dotyczy posiedzenia Krajowej Rady Narodowej odbytego w dniu 15 sierpnia 1944 r. w Lublinie. Składa się ono z dwóch części: artykułu monograficznego oraz opracowanego dokumentu źródłowego (protokołu tego posiedzenia). Zagadnienie to nie było badane historyczno-prawnie po 1990 r., mimo że dotyczy zagadnień kluczowych dla ustroju Polski w latach 1944-1989. Analiza ww. protokołu unaocznia ogrom naruszeń praworządności, które legły u podstaw tzw. Polski Ludowej (lata 1944-1952) i PRL (1952). Niby-sejm (KRN) zatwierdził 15 sierpnia 1944 r. dekrety, które wydał organ nie tylko nie posiadający uprawnień do ich wydawania, ale nadto nieistniejący prawnie (PKWN). W niniejszym numerze „Głosu Prawa” zamieszczamy pierwszą część: opracowanie monograficzne.
This material is about the meeting of the State National Council on August 15, 1944, in Lublin. It consists of two parts: the monographic paper and the source document (minutes from the meeting). The issue was not examined from a historical and legal perspectives after 1990, even though it refers to crucial problems of the Polish legal system between 1944 and 1989. An analysis of the above-mentioned protocol demonstrates the scale of rule of law violations, which were at the roots of the People’s Poland (1944-1952) and the Polish People’s Republic (1952). A quasi-parliament (the State National Council) confirmed on August 15, 1944, the decrees which were enacted by an organ not only without powers to do so, but also non-existing in legal terms (the Polish Committee of National Liberation). In this issue of “The Voice of Law”, the first part – the monographic paper – is published.
Źródło:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda; 2022, 5, 1 (9); 188-213
2657-7984
2657-800X
Pojawia się w:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obstrukcja parlamentarna – wybrane zagadnienia prawne i polityczne na historycznym tle
The history and current times of parliamentary obstruction
Autorzy:
Bartoszewicz, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339076.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Parliament
obstruction in accordance with the regulations
obstruction contrary to the rules of procedure
reasons for parliamentary obstructionism
parlament
obstrukcja właściwa
obstrukcja niewłaściwa
przyczyny obstrukcji parlamentarnej
Opis:
W parlamentach, w których ścierają się różne polityczne racje, z reguły nie sposób wykluczyć działań prowadzonych w celu opóźnienia lub uniemożliwienia podjęcia decyzji w postępowaniu ustawodawczym, niekiedy w innych głosowaniach związanych choćby z funkcją kreacyjną. Celem artykułu było zbadanie zarówno zgodnych z regulaminami parlamentarnymi form blokowania czy opóźniania prac, jak i takich, które naruszają wewnątrzparlamentarne regulacje. W niniejszym artykule przeprowadzono analizę formalno-dogmatyczną, wzbogaconą o analizę przypadków, posiłkowo wykorzystano także metodę porównawczą i historyczną. W opracowaniu nawiązano do praktyki parlamentarnej wybranych państw z uwzględnieniem kontekstu historycznego oraz scharakteryzowano najczęściej stosowane formy obstrukcji parlamentarnej ze szczególnym uwzględnieniem polskiego Sejmu. Reakcją na skłonność opozycji do obstrukcji są zmiany w regulaminach parlamentarnych, które mają uczynić ją mniej prawdopodobną. Nie można jednak całkowicie wykluczyć omawianych praktyk bez narażenia na szwank mandatu wolnego przedstawiciela, uniwersalnego charakteru reprezentacji i związanej z tym niezależności.
In parliaments where various political rationales clash, it is generally impossible to rule out actions carried out in order to delay or prevent a decision from being taken in legislative proceedings, sometimes in other votes related to, for example, the creative function. Most of such actions are based on statutory possibilities or at least do not violate intra-parliamentary regulations. This study refers to the parliamentary practice of selected countries taking into account the historical context and characterises the most frequently used forms of parliamentary obstruction, with particular emphasis on the Polish Sejm. As a reaction to the opposition’s propensity for obstruction, changes in parliamentary regulations are made to make it less likely. However, the practices in question cannot be completely ruled out without undermining the free representational mandate and the related independence and universal nature of representation.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2022, 38; 27-40
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Parliamentary Opposition and Democratic Transformation Issues – Central and Eastern Europe in Focus
Opozycja parlamentarna a kwestie przemian demokratycznych – Europa Środkowa i Wschodnia
Autorzy:
Kovalchuk, Vitalii
Sofinska, Iryna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31348147.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
parliamentary opposition
government-opposition relations
parliament
policy-making
opozycja parlamentarna
stosunki rząd–opozycja
parlament
kreowanie polityki
Opis:
Parliamentary elections produce winners and losers. For understandable reasons, winners become the government (coalition) and losers – the opposition. The article presents a framework for comparing the rights in policy-making of the parliamentary opposition in parliamentary Central and Eastern European democracies (Czechia, Hungary, Lithuania, Poland, Ukraine). In 2022, democracy demands an opposition party with a future (reinversion) in parliament. The right of the parliamentary opposition to oppose the government formed by the governing majority is a fundamental feature of liberal democracy. Application of constitutional values (democracy, the rule of law, etc.) in Central and Eastern European states demonstrates the actual level of opposition fragmentation, polarization, and even cartelization. Rule of Law Index 2021 explicitly shows that among researched Central and Eastern European countries, Lithuania is in 18 place, Czechia – 22, Poland – 36, Hungary – 69, and Ukraine – 74. The Rule of Law Index is about constraints of government powers, absence of corruption, open government, and other issues related to the mission of the parliamentary opposition. Distance (not only ideological) between governing majority and parliamentary opposition is based on the capacity for government formation, participation in policy-making, scrutinizing governmental (populistic) strategy and policy.
Wybory demokratyczne wyłaniają zwycięzców i przegranych. Co zrozumiałe, zwycięzcy tworzą rząd (koalicję rządzącą), a przegrani – opozycję. W artykule przedstawiono ramy do porównywania uprawnień do kształtowania polityki przez opozycję parlamentarną w demokracjach parlamentarnych Europy Środkowo-Wschodniej (Czechy, Węgry, Litwa, Polska, Ukraina). W 2022 r. demokracja wymaga partii opozycyjnej z perspektywą (odzyskania większości) w parlamencie. Uprawnienie opozycji parlamentarnej do przeciwstawiania się rządowi utworzonemu przez rządzącą większość jest fundamentalną cechą demokracji liberalnej. Realizacja wartości konstytucyjnych (demokracji, rządów prawa itp.) w państwach Europy Środkowo-Wschodniej pokazuje rzeczywisty poziom rozczłonkowania, polaryzacji, a nawet kartelizacji opozycji. Lista Rule of Law Index 2021 wyraźnie wskazuje, że wśród badanych państw Europy Środkowo-Wschodniej Litwa zajmuje 18. miejsce, Czechy – 22., Polska – 36., Węgry – 69., a Ukraina – 74. Wskaźnik praworządności dotyczy ograniczeń władzy rządu, braku korupcji, przejrzystości działań władzy oraz innych spraw związanych z misją opozycji parlamentarnej. Dystans (nie tylko ideologiczny) pomiędzy rządzącą większością a opozycją parlamentarną polega na zdolności do utworzenia rządu, uczestnictwie w kreowaniu polityki, kontrolowaniu strategii czy polityki rządowej (populistycznej).
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2022, 31, 5; 219-231
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Partially Presidentialized Bicameral Parliament of France and Its Impact on the Course of Legislative Proceedings During Emmanuel Macron’s Term of Office in the Light of the Fifth Republic’s Institutional Logic
Częściowo sprezydencjalizowany francuski parlament dwuizbowy i jego wpływ na przebieg postępowania ustawodawczego podczas kadencji Emmanuela Macrona w świetle logiki instytucjonalnej V Republiki
Autorzy:
Jakubiak, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34111998.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
France, majoritarian fact, incongruent bicameralism
presidentialization
legislative procedure
mixed parity commissions
last word procedure
Francja
efekt większościowy
dwuizbowość niekongruentna
prezydencjalizacja
procedura ustawodawcza
mieszane komisje parytetowe
procedura ostatniego słowa
Opis:
The article refers to the impact of the proximity of the presidential and parliamentary elections on the political composition of the chambers of the French parliament, as well as on their functioning in the framework of rationalized parliamentarianism. The 2017 elections were, due to the victory of Emmanuel Macron as a candidate from outside the two main political camps, a special test for the so-called majoritarian fact, which may be defied as an opposite of cohabitation. The author points to the maintenance, even after the 2017 elections, of the Fifth Republic’s institutional logic based on presidential dominance. Its part is also the fact that the Senate – the French second chamber – does not have to be included into the majoritarian fact. this may result in the occurrence, despite the aforementioned strong position of the president’s camp, of incongruent bicameralism. Such a configuration may be treated as an indicator of a partial presidentialization of France’s bicameral parliament. Hence, the author argues that both partial senatorial elections of 2017 and 2020 strengthened a weaker version of majoritarian fact applied within the French semi-presidential system of government. All this has an impact on the use of selected parliamentary procedures concerning the course of legislative proceedings (such as mixed parity commissions and the last word given to the National Assembly), which have been inscribed into the framework of the Fifth Republic’s rationalized parliamentarism.
Artykuł dotyka wpływu bliskości wyborów prezydenckich i parlamentarnych na skład polityczny izb francuskiego parlamentu, jak również na ich funkcjonowanie w ramach parlamentaryzmu zracjonalizowanego. Wybory z 2017 roku stanowiły, ze względu na zwycięstwo Emmanuela Macrona – kandydata spoza dwóch głównych obozów politycznych, szczególny test dla tzw. efektu większościowego, który może być definiowany jako przeciwieństwo koabitacji. Autor wskazuje na utrzymanie, nawet po wyborach z 2017 roku, opartej na dominacji prezydenckiej logiki instytucjonalnej V Republiki. Jej częścią jest także fakt, że Senat, francuska izba druga, nie musi być włączony w strukturę efektu większościowego. Może to skutkować, pomimo silnej pozycji obozu prezydenta, wystąpieniem bikameralizmu niekongruentnego. Taka konfiguracja może być traktowana jako wskaźnik częściowej prezydencjalizacji francuskiego parlamentu dwuizbowego. Z tej racji autor dowodzi, że obie częściowe elekcje senackie z lat 2017 i 2020 wzmocniły słabszą wersję efektu większościowego stosowanego w ramach francuskiego semiprezydenckiego systemu rządów. Wszystko to ma wpływ na stosowanie niektórych procedur parlamentarnych odnoszących się do przebiegu postępowania ustawodawczego (takie jak mieszane komisje parytetowe oraz tzw. ostatnie słowo Zgromadzenia Narodowego), które to procedury zostały wpisane w ramy parlamentaryzmu zracjonalizowanego V Republiki.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2022, 29, 2; 51-71
1428-9512
2300-7567
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Political Institution Building in Post-Communist Romania
Post-komunistyczny i polityczny rozwój instytucjonalny w Rumunii
Autorzy:
Bharti, Mukesh Shankar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2118505.pdf
Data publikacji:
2022-03-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Post-Communist
Institution Building
Romania
Political Transition
Democratisation
Parliament
Government
post-komunistyczny
rozwój instytucjonalny
Rumunia
przemiany polityczne
demokratyzacja
parlament
rząd
Opis:
The political development of Romania started after the death of Nicole Ceausescu in 1989. The article describes and analyses institutional and behavioural dynamics of the political processes that have occurred in Romania since 1989. This article focuses on the constitutional framework of governing institutions. This paper tries to explore the understanding of theoretical approaches to political and institutional development in the country. It examines the evolution of legislative, executive, and judiciary bodies. These are the three pillars of democracy. The article discusses how political parties participating in elections, form a government and will look at the stability of the institutions. This article examines institutional foundations of the coalition government in the 1990–2020 post-communist democracy period in Romania. The article starts with the institutional framework premise that electoral systems and constitutional provisions on the division of powers, structure, and the relationship between parliament and the president determines the point at which political power can be dispersed or concentrated in the political system.
Przemiany polityczne w Rumunii zapoczątkowane w 1989 roku, po śmierci Nicole Ceausescu. Artykuł opisuje i analizuje dynamikę zmian instytucjonalnych i zachowań w procesach politycznych zachodzących w Rumunii po 1989 r. Artykuł koncentruje się na ramach konstytucyjnych najważniejszych instytucji. Autor analizuje rozumienie podejść teoretycznych do zmian politycznych i instytucjonalnych w kraju, a także ewolucję organów ustawodawczych, wykonawczych i sądownictwa – trzech filarów demokracji. Artykuł prezentuje jak partie polityczne uczestniczące w wyborach tworzą rząd i omawia stabilność instytucji. Artykuł analizuje podstawy instytucjonalne koalicji rządowej w latach 1990–2020 w okresie post-komunistycznej demokracji w Rumunii. Artykuł zaczyna się od przedstawienia założenia ram instytucjonalnych, iż systemy wyborcze oraz zapisy konstytucji dotyczące podziału władzy, struktury i relacji pomiędzy parlamentem a prezydentem determinują punkt rozproszenia lub koncentracji władzy w systemie politycznym.
Źródło:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2022, 1; 73-97
1731-7517
Pojawia się w:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Regaining Sovereignty? Brexit and the UK Parliament
Odzyskanie suwerenności? Brexit i Parlament Zjednoczonego Królestwa
Autorzy:
Fox, Natalie
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2162235.pdf
Data publikacji:
2022-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Brexit
the doctrine of parliamentary sovereignty
Art. 50 of the EU Treaty
Human Rights Act
judicial activism
doktryna suwerenności parlamentu
Art. 50 Traktatu o Unii Europejskiej
ustawa o prawach człowieka
aktywizm sędziowski
Opis:
The flexible formula of the British Constitution results in a relative openness to external influences. Notwithstanding this fact, the United Kingdom’s (UK’s) membership in the European Union’s (EU’s) structures (1973–2020) resulted in a progressive limitation of the doctrine of parliamentary sovereignty. Brexit will not reverse the effects of the ‘soft’ modification of the foundations of the UK’s system, which occurred in the sphere of the practical implementation of the competencies of the branches of governance. Prima facie, the decision on the UK’s withdrawal from the EU should result in a ‘renaissance’ of the traditional doctrine of Westminster sovereignty, per A.V. Dicey. However, judicial activism, continued validity of the European Convention on Human Rights (incorporated on the basis of Human Rights Act 1998) and the irreversible consequences of the devolution of competencies in the UK for Wales, Scotland and Northern Ireland are the factors that hinder the possible revitalisation of the sovereignty of the British Parliament.
Elastyczna formuła brytyjskiej konstytucji skutkuje względną otwartością na wpływy zewnętrzne. Tym niemniej, członkostwo Zjednoczonego Królestwa w strukturach Unii Europejskiej (1973–2020) skutkowało postępującym ograniczaniem doktryny suwerenności Parlamentu. Brexit nie odwróci skutków “miękkiego” modyfikowania fundamentów ustroju Zjednoczonego Królestwa, które częstokroć miały miejsce w sferze praktycznej realizacji kompetencji poszczególnych segmentów władzy państwowej. Prima facie, decyzja o wystąpieniu ZK z UE powinna skutkować “renesansem” tradycyjnej doktryny suwerenności Westminsteru w ujęciu Diceyowiskim. Jednakże aktywizm sędziowski, dalsze obowiązywanie Europejskiej Konwencji Praw Człowieka (inkorporowanej na podstawie ustawy o prawach człowieka z 1998 r.) oraz nieodwracalne skutki powstałe w wyniku dewolucji kompetencji w ZK na rzecz Wali, Szkocji i Irlandii Północnej stanowią czynniki hamujące ewentualną rewitalizację zasady suwerenność parlamentu brytyjskiego.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2022, 6(70); 499-510
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies