Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "parables" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
„Idź i pracuj w mojej winnicy” (Mt 21,28). Praca w przypowieściach Ewangelii synoptycznych
"God and Work in My Vineyard" (Matt 21:28). Work in the Parables of the Synoptic Gospels
Autorzy:
Podeszwa, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621876.pdf
Data publikacji:
2014-06-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
praca
przypowieści
zawód
rolnik
pasterz
wynagrodzenie
umowa
dzierżawa
Work
parables
occupations
farmer
shepherd
remuneration
contract
lease
Opis:
Parables occupy a significant place in Jesus’ prophesizing and teachings about the Kingdom of God. One of their characteristic traits, as a literary genre, are references to Jesus’ and His listeners’ daily lives. The article presents the analysis of the synoptic parables focused on human work. The material has been divided into two major parts. The first one analyzes the occupations referred to in the parables and the type of work they involve. The second one reflects on the elements of labor law, in particular the employment contracts and related remuneration. The analyzed parables constitute a unique kaleidoscope of occupations existing in the society of the time. Among them, of particular prominence are those connected with land cultivation and farming, such as farmer, sower, harvester, gardener, vineyard keeper and shepherd. Moreover, Jesus’ parables include other occupations such as fisherman, manager, judge, merchant, and banker. Jesus also refers to jobs and tasks such as : guarding and opening the doors (doorkeeper), preparing a feast, waiting tables, taking care of the house, making bread dough, tower building, playing dance music at weddings, wailing and lamenting at funerals. Drawing on Jesus’ parables, one can also notice a wide range of different categories of people who performed particular jobs and tasks. A reference is made to a field owner, vineyard owner, house owner, manager who on behalf of the host administers goods, lease holders, hired and seasonal workers and servants (slaves). The parables also show us the ways of providing reward for work. Servants often performed their duties in exchange for accommodation and food; lease holders in exchange for profit sharing, whereas hired and seasonal workers in exchange for a fixed remuneration. Should the Bible be seen as a specific album presenting photographs of working people, then Jesus’ parables are undoubtedly of particular interest.
Parables occupy a significant place in Jesus’ prophesizing and teachings about the Kingdom of God. One of their characteristic traits, as a literary genre, are references to Jesus’ and His listeners’ daily lives. The article presents the analysis of the synoptic parables focused on human work. The material has been divided into two major parts. The first one analyzes the occupations referred to in the parables and the type of work they involve. The second one reflects on the elements of labor law, in particular the employment contracts and related remuneration. The analyzed parables constitute a unique kaleidoscope of occupations existing in the society of the time. Among them, of particular prominence are those connected with land cultivation and farming, such as farmer, sower, harvester, gardener, vineyard keeper and shepherd. Moreover, Jesus’ parables include other occupations such as fisherman, manager, judge, merchant, and banker. Jesus also refers to jobs and tasks such as : guarding and opening the doors (doorkeeper), preparing a feast, waiting tables, taking care of the house, making bread dough, tower building, playing dance music at weddings, wailing and lamenting at funerals. Drawing on Jesus’ parables, one can also notice a wide range of different categories of people who performed particular jobs and tasks. A reference is made to a field owner, vineyard owner, house owner, manager who on behalf of the host administers goods, lease holders, hired and seasonal workers and servants (slaves). The parables also show us the ways of providing reward for work. Servants often performed their duties in exchange for accommodation and food; lease holders in exchange for profit sharing, whereas hired and seasonal workers in exchange for a fixed remuneration. Should the Bible be seen as a specific album presenting photographs of working people, then Jesus’ parables are undoubtedly of particular interest.
Źródło:
Verbum Vitae; 2014, 25; 105-126
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Nielogiczność" i paradoksalność przypowieści o Bozym miłosierdziu w Ewangelii według św. Łukasza
„Illogicality” and Paradoxicality of the Parables about God’s Mercy in the Gospel according to St. Luke
Autorzy:
Kardyś, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/551406.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
miłosierdzie
nielogiczność
paradoksy
przebaczenie
przypowieść
Opis:
Jezus, nauczając w przypowieściach, poruszał m.in. temat Bożego miłosierdzia i za ich pomocą ukazywał Boga, który przebacza człowiekowi jego przewinienia. Podczas lektury Łukaszowych przypowieści o przebaczającym Bogu (a są to przypowieści o dwóch dłużnikach [7,41-43], o nieurodzajnym drzewie figowym [13,6-9], o zagubionej owcy [15,3-7], o zagubionej drachmie [15,8-10], o synu marnotrawnym [15,11-32], o nieuczciwym rządcy [16,1-8a] oraz o faryzeuszu i celniku [18,9-14]) możemy zauważyć liczne paradoksy i nielogiczność sytuacji, zdarzeń, przykładów, zachowań. Pokazują one, że Boże miłosierdzie jest tak wielkie, iż przewyższa ludzką logikę i każe wznieść się ponad poziom zwykłej sprawiedliwości. Niezrozumiałość Bożego postępowania względem nawracającego się człowieka potwierdza prawdy starotestamentalne, że ludzie nie są w stanie pojąć działania Boga (por. 1 Sm 16,7; Iz 55,8).
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2014, 47; 127-140
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Житие» и «бытие» в пьесах-притчах Александра Чиркова
‘Living’ and ‘Being’ in the dramatic parables of Aleksandr Chirkov
Autorzy:
Головчинер, Валентина
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/651050.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Александр Чирков
актуальная проблематика
поэтика эпической драмы
притча
Aleksandr Chirkov
topical issues
poetics of epic drama
parable
Opis:
The paper is devoted to a phenomenon rare for the modern Russian-language drama: playsparables by the Ukrainian playwright Aleksandr Chirkov. They represent the author’s reflection on the reasons of the contemporary tragedy of existence, and a study of the connections between those who govern historical events for their own benefit and those who follow the will of others without thinking of consequences. Artistic generalization is revealed, which allows one to see in them the author’s models of conventional–metaphoric type of epic drama.
Статья посвящена редкому для современной русскоязычной драмы явлению – пьесампритчам. Их автор – А. Чирков живет на Украине, где особенно остро проявляется трагизм современного бытия. Его драматургия выражает напряженные размышления о природе власти, о связях между теми, кто, направляет к своей выгоде потоки исторических событий, и теми, кто, не задумываясь о последствиях, исполняет чужую волю. Выявляется обобщающая поэтика этих пьес, позволяющая видеть в них авторские модели условно-метафорического направления эпической драмы.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2016, 9
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Application of Catholic Social Teaching in Finance and Management
Autorzy:
Czerwonka, Monika
Pietrzak, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29551967.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Catholic Social Teaching
religion
ethical investing
management
leadership
parables
Opis:
In dominating narratives, economics has been portrayed as hard science, based on complex mathematical equations and rigid statistical models. It seems to be overlooked that it belongs to the domain of social sciences and that its roots stem from philosophy and ethics. After all, many classical economists were either ethicists (A. Smith) or clergymen (T. Bayes). Today’s managers also seem to be motivated mainly by the desire to increase their company’s profits. However, if managers wish to become both effective and respected leaders for their teams, they should build their power on ethical principles deeply rooted in Catholic Social Teaching. The purpose of the present paper is to attract attention to the relation of economics, management and religion. Behavioral economics and management come to our aid here by emphasizing that, when making decisions related not only to financial markets but also to managerial tasks, what matters is not only factors that are strictly financial, but also those are related to psychology or ethics. Using the example of ethical investing and faith-based funds or stock indexes the Authors show that Christian values and the social teaching of the Catholic Church are still important to some participants in the financial markets.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2024, 14, 1; 295-313
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Beyond Words. Picture, Parables, Paradoxes, red. András Benedek, Kristóf Nyíri, Peter Lang, Frankfurt am Main 2015
Autorzy:
Kampka, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1196160.pdf
Data publikacji:
2017-06
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Źródło:
Res Rhetorica; 2017, 4, 2; 88-90
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dobry Pasterz (J 10, 1-21)
Autorzy:
Stachowiak, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1164658.pdf
Data publikacji:
1975
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
pasterz
przypowieści
J 10
1-21
shepherd
parables
Jn 10
Opis:
Der Hirtenrede des Johannes wird in der Exegese der Gegenwart immerfort Aufmerksamkeit geschenkt. Der vorliegende Artikel machte sich zur Aufgabe eine eingehende Erforschung des Hauptabschnitts der Rede und zwar nach der literarischen Struktur, nach der Gattung der Rede und nach dem Leitgedanken. Die Struktur der Rede weist auf eine Benutzung der Quellen durch den Redaktor hin ohne dass die Vorgeschichte des jetzigen Textes eindeutig bestimmt werden kann. Dies kompliziert auch äusserst die Bestimmung der literarischen Gattung; diese kann werden als Parabel noch als Allegorie bezeichnet werden. Jedenfalls wurden diese traditionellen Ausdrucksformen in den Dienst der Offenbarungsrede gestellt. Dabei darf die spezifisch johanneische Redewendug „ich bin…“ nicht ausser Acht gelassen werden. Es wäre aber verfehlt lediglich von einem Hirten-Motiv zu sprechen, das von den Evangelisten frei bearbeitet worden ist. Doch ist der alttestamentliche (und darüber hinaus der alt-orientalische) Hintergrund des verwendeten Bildmaterials unerkennbar, ebenso wie die haggadische Tendenz. Der Leitgedanke des Abschnitts ist christlogisch und christozentrisch. Inwieweit die Situation der johanneischen Gemeinden zur Zeit der Abfassung des vierten Evangeliums die Blutige Prägung von Joh 10, 1-21 mitbestimmt hat, kann man nur vermuten. Der Streit mit dem Judentum des ausgehenden I. Jahrhunderts scheint in der Erwähnung der „Räuber und Diebe” mitzuklingen. Auch die Betonung der Unmöglichkeit, einen wahrhaft Glaubenden dem Guten Hirten zu entreissen, muss von Kampfsituation der Gemeinde her verstanden werden. Endlich wird auf den Einfluss von J 10, 1ff auf die frühchristliche Literatur (Hirt des Hermas, Aberkiosinschrift) hingewiesen.
Źródło:
The Biblical Annals; 1975, 22, 1; 75-84
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekologia w przypowieściach Jezusa
Ecology in the Parables of Jesus
Autorzy:
Najda, Andrzej Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1817992.pdf
Data publikacji:
2007-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
ekologia
chrześcijaństwo
ewangelia
przypowieści
ecology
Christianity
Gospel
parables
Opis:
Jesus during His public ministry concentrated Himself above all on teaching. He often made use of parables, in which He used a variety of motifs and presentations from the field of ecology, in order to be properly understood by His listeners. Making use of ecological images Jesus describes the beginning, development and reality of the Kingdom of God, He speaks about the time already begun of salvation and God’s reign, about God’s goodness and mercy, about the situation of His disciples in the world. He also calls for repentance and for the bearing of good fruit.
Źródło:
Studia Ecologiae et Bioethicae; 2007, 5, 1; 355-366
1733-1218
Pojawia się w:
Studia Ecologiae et Bioethicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Elementi per un approccio biblico-teologico al tema della comunicazione
Autorzy:
Zamboni, Stefano
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2007415.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
komunikacja
kerygma
Słowo Boże
przypowieści
ironia Jana
św. Paweł
Babel
communication
Word of God
parables
Johannine irony
St. Paul
Opis:
This article aims to provide the basic elements for a theology of communication. To exhaustively deal with a biblical and theological vision of communication is a daunting task, since, in a certain sense, all Scripture and all theological work is an event of communication. In this contribution, the author seeks to derive fundamental elements from particularly significant biblical passages in this regard. In the first place, he highlights characteristics of the Word of God, through which God creates the world and communicates himself to humankind. Next, he clarifies the sense in which Christ, the incarnate Word of God, reveals himself as the “perfect communicator” and he studies the narrative mechanisms and the theological value of parables and Johannine irony and misunderstanding. Then he considers the difficulty of human communication relying on the biblical episode of the Tower of Babel, and connects this to the proclamation of the evangelical kerygma, to which the figure of the Apostle Paul bears particular witness. At the conclusion of the article, the author proposes some general considerations on communication. The author formulates these as “brief theses”, which not only summarize the itinerary undertaken but also intend to open space for further reflection.
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2021, 34, 2; 174-193
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
GILSON O RACJONALNOŚCI WIARY CHRZEŚCIJAŃSKIEJ
GILSON ON THE RATIONALITY OF CHRISTIAN BELIEF
Autorzy:
Hancock, Curtis L.
Chodna-Błach, Imelda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507652.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
International Étienne Gilson Society
Tematy:
philosophy
fideism
faith
reason
parables
moral understanding
grace
nature
metaphysical distinction
evidence
authority
Opis:
The underlying skepticism of ancient Greek culture made it unreceptive of philosophy. It was the Catholic Church that embraced philosophy. Still, Étienne Gilson reminds us in Reason and Revelation in the Middle Ages that some early Christians rejected philosophy. Their rejection was based on fideism: the view that faith alone provides knowledge. Philosophy is unnecessary and dangerous, fideists argue, because (1) anything known by reason can be better known by faith, and (2) reason, on account of the sin of pride, seeks to replace faith. To support this twofold claim, fideists, like Tertullian and Tatian, quote St. Paul. However, a judicious interpretation of St. Paul’s remarks shows that he does not object to philosophy per se but to erroneous philosophy. This interpretation is reinforced by St. Paul’s own background in philosophy and by his willingness to engage intellectuals critical of Christianity in the public square. The challenge of fideism brings up the interesting question: what would Jesus himself say about the discipline of philosophy? Could it be that Jesus himself was a philosopher (as George Bush once declared)? As the fullness of wisdom and intelligence, Jesus certainly understood philosophy, although not in the conventional sense. But surely, interpreting his life through the lens of fideism is unconvincing. Instead, an appreciation of his innate philosophical skills serves better to understand important elements of his mission. His perfect grasp of how grace perfects nature includes a philosophy of the human person. This philosophy grounded in common-sense analysis of human experience enables Jesus to be a profound moral philosopher. Specifically, he is able to explain the principles of personal actualization. Relying on ordinary experience, where good philosophy must start, he narrates moral lessons—parables—that illumine difficulties regarding moral responsibility and virtue. These parables are accessible but profound, showing how moral understanding must transcend Pharisaical legalism. Additionally, Jesus’ native philosophical power shows in his ability to explain away doctrinal confusions and to expose sophistical traps set by his enemies. If fideism is unconvincing, and if the great examples of the Patristics, the Apostles, and Jesus himself show an affinity for philosophy, then it is necessary to conclude that Christianity is a rational religion. Accordingly, the history of Christian culture is arguably an adventure in faith and reason. Since God is truth and the author of all truths, there is nothing in reality that is incompatible with Christian teaching. As John Paul II explains effectively in the encyclical, Fides et Ratio, Christianity is a religion that is rational and can defend itself. This ability to marshal a defense makes Christianity a religion for all seasons.
Źródło:
Studia Gilsoniana; 2013, 2; 131-143
2300-0066
Pojawia się w:
Studia Gilsoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
GILSON ON THE RATIONALITY OF CHRISTIAN BELIEF
Autorzy:
Hancock, Curtis L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507442.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
International Étienne Gilson Society
Tematy:
philosophy
fideism
faith and reason
parables
moral understanding
grace and nature
metaphysical distinction
evidence
authority
Opis:
The underlying skepticism of ancient Greek culture made it unreceptive of philosophy. It was the Catholic Church that embraced philosophy. Still, Étienne Gilson reminds us in Reason and Revelation in the Middle Ages that some early Christians rejected philosophy. Their rejection was based on fideism: the view that faith alone provides knowledge. Philosophy is unnecessary and dangerous, fideists argue, because (1) anything known by reason can be better known by faith, and (2) reason, on account of the sin of pride, seeks to replace faith. To support this twofold claim, fideists, like Tertullian and Tatian, quote St. Paul. However, a judicious interpretation of St. Paul’s remarks show that he does not object to philosophy per se but to erroneous philosophy. This interpretation is reinforced by St. Paul’s own background in philosophy and by his willingness to engage intellectuals critical of Christianity in the public square. The challenge of fideism brings up the interesting question: what would Jesus himself say about the discipline of philosophy? Could it be that Jesus himself was a philosopher (as George Bush once declared)? As the fullness of wisdom and intelligence, Jesus certainly understood philosophy, although not in the conventional sense. But surely, interpreting his life through the lens of fideism is unconvincing. Instead, an appreciation of his innate philosophical skills serves better to understand important elements of his mission. His perfect grasp of how grace perfects nature includes a philosophy of the human person. This philosophy grounded in common-sense analysis of human experience enables Jesus to be a profound moral philosopher. Specifically, he is able to explain the principles of personal actualization. Relying on ordinary experience, where good philosophy must start, he narrates moral lessons—parables—that illumine difficulties regarding moral responsibility and virtue. These parables are accessible but profound, showing how moral understanding must transcend Pharisaical legalism. Additionally, Jesus’ native philosophical power shows in his ability to explain away doctrinal confusions and to expose sophistical traps set by his enemies. If fideism is unconvincing, and if the great examples of the Patristics, the Apostles, and Jesus himself show an affinity for philosophy, then it is necessary to conclude that Christianity is a rational religion. Accordingly, the history of Christian culture is arguably an adventure in faith and reason. Since God is truth and the author of all truths, there is nothing in reality that is incompatible with Christian teaching. As John Paul II explains effectively in the encyclical, Fides et Ratio, Christianity is a religion that is rational and can defend itself. This ability to marshal a defense makes Christianity a religion for all seasons.
Źródło:
Studia Gilsoniana; 2012, 1; 29-44
2300-0066
Pojawia się w:
Studia Gilsoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
John P. Meier, A Marginal Jew: Rethinking the Historical Jesus. Volume 5: Probing the Authenticity of the Parables (New Haven – London: Yale Univeristy Press, 2016). Pp. 464. $ 65. ISBN: 9780300211900.
Autorzy:
Walczak, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2089522.pdf
Data publikacji:
2022-01-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Opis:
Recenzja książki: John P. Meier, A Marginal Jew: Rethinking the Historical Jesus. Volume 5: Probing the Authenticity of the Parables (New Haven – London: Yale Univeristy Press, 2016).
Book Review: John P. Meier, A Marginal Jew: Rethinking the Historical Jesus. Volume 5: Probing the Authenticity of the Parables (New Haven – London: Yale Univeristy Press, 2016).
Źródło:
The Biblical Annals; 2022, 12, 1; 157-161
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Księga Przypowieści Henocha (1 hen 37-71). Ogólna charakterystyka oraz relacja do Starego i Nowego Testamentu
Autorzy:
Powęska, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1054520.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
Tematy:
Księga Henocha
Księga Henocha Etiopskiego
Księga Przypowieści Henocha
1 Hen 37-71
Syn Człowieczy
apokalipsa
1 Enoch
Ethiopic Enoch
Parables of Enoch
Similitudes of Enoch
1 En 37-71
apocalypse
Opis:
Te Parables of Enoch (1 Enoch 37–71) is the second of the five parts in Te Ethiopic Book of Enoch. Tough popularly referred to as “parables”, it is classified as a literary genre of the apocalypse of the so-called otherworldly journeys with cosmic or political eschatology. Tis part of 1 Enoch is preserved only in ancient Ethiopic, and its absence in the available ancient translations of 1 Enoch (especially Greek, Latin, or in the original Aramaic), may suggest a late date of composition. In the Book of Parables one can see many references to the texts of the Old and New Testaments. Among the many theological topics appearing in 1 Enoch 37–71, the eschatological figure of the Son of Man deserves a particular attention. A comparison of this figure with descriptions in canonical and non-canonical texts allows us to present a broad spectrum of theories concerning the origin of this character and the phenomena accompanying its manifestation. Te approximation of the meaning of the Son of Man in Te Book of Parables gives the possibility of a better understanding of this title in relation to the person of Jesus who, according to the accounts of the Evangelists, referred to himself in this way. Te use of the term “Son of Man” in the context of Te Similitudes of Enoch, allows us to perceive in him an eschatological, mysterious form, coming from God, sharing in His glory, whose task is to make a definitive judgment on the world.
Źródło:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2018, 25; 339-371
1234-8880
Pojawia się w:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Merciful Like the Father—the Vision of Pastoral Care in the Parish
Autorzy:
Śmigiel, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037357.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
mercy
parish
pastoral vision
parables
merciful Father
lost sheep
lost drachma
pa¬storal conversion
missionary transformation
new evangelisation
gradualness of pastoral care
Opis:
Sacred Scripture provides indications of how to channel pastoral care in the parish so that pastors and lay evangelizers will be merciful like the Father. The Merciful God is presented in the Parable of the Lost Sheep, the Parable of the Lost Drachma and the Parable of the Prodigal Son. Pope Francis in Misericordiae Vultus observes that in these parables we discover “the core of the Gospel and of our faith, because mercy is presented as a force that overcomes everything, filling the heart with love and bringing consolation through pardon” (MV, 9). God is portrayed as the Merciful Father searching for those who have left the community of the faithful or got lost in the Church. This image is a foundation for creating a pastoral vision for the parish. From this perspective mercy does not apply only to the charity practices but becomes evangelisation which opens for a personal meeting with Jesus Christ in the Gospel, liturgy, sacraments and the community. From these parables the “imagination of mercy” is born, the imagination which should permeate the parish and indicate the style of pastoral care. The realisation of mercy consists in going to the peripheries of the parish in order to search for those who have left or got lost (cf. NMI, 50). The new “imagination of mercy” encourages us to use the law of gradualness in pastoral care (cf. EG, 34-39; AL, 293-295) and the strategy of facilitation (cf. EG, 44).
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 6; 53-65
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miłosierdzie jako istotny temat Ewangelii według świętego Łukasza
Autorzy:
Blajer, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571311.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
parables of mercy
the prodigal son
mercy
the Gospel of Luke
przypowieści miłosierdzia
syn marnotrawny
miłosierdzie
ewangelia Łukasza
Opis:
The Gospel of Luke is the only one of its kind. It is the only gospel that has its continuation in the Acts of the Apostles. Anyone who approaches the Gospel of Luke can find in it something for himself. For example, it is worth noting that the prologue was written in classical Greek style, and the first two chapters presenting the childhood of Jesus, resemble the style and form of books of the Old Testament. The Gospel of Luke is exceptional not only from literary point of view but also thematically. The third evangelist shows that Jesus came into the world to save all. He does it by revealing the infinite mercy of God, which bends over everybody who needs assistance regardless of his status. At the center of this message there are the three parables of mercy in Chapter 15. Those parables are Jesus’ response to the criticism of the Pharisees and scribes who look down at Jesus who meets and eats with those needing God’s mercy.
Ewangelia św. Łukasza jest jedyną w swoim rodzaju. Jako jedyna ewangelia posiada kontynuację w Dziejach Apostolskich. Każdy kto sięga po ewangelię Łukasza może w niej znaleźć coś dla siebie. Dla przykładu warto zwrócić uwagę, że prolog został napisany w klasycznym stylu greckim, a pierwsze dwa rozdziały, w których autor opowiada o dzieciństwie Jezusa, przypominają stylem i formą księgi Starego Testamentu. Ewangelia Łukasza jest szczególną nie tylko pod względem literackim, ale także tematycznym. Trzeci ewangelista w sposób charakterystyczny wskazuje, że Jezus przyszedł na świat, by zbawić wszystkich. Dokonuje tego ukazując nieskończone Boże miłosierdzie, które pochyla się nad każdym potrzebującym pomocy bez względu na jego status. W centrum tego orędzia znajdują się trzy przypowieści o miłosierdzi w rozdziale 15. Są one odpowiedzią Jezusa na krytykę faryzeuszy i uczonych w Piśmie, którzy złym okiem spoglądają na Jego pochylanie się nad tymi, którzy najbardziej potrzebują Bożego miłosierdzia.
Źródło:
Polonia Sacra; 2020, 24, 1
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miłosierdzie w przypowieściach Jezusa w ewangelii wg św. Łukasza
Mercy in the parables of Jesus in the gospel according to st. Luke
Autorzy:
Mazurek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056659.pdf
Data publikacji:
2016-12-07
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
miłosierdzie
pomoc
relacja
przebaczenie
przypowieść
grzech
Kościół
prawda
nawrócenie
mercy
help
relationship
forgiveness
parable
sin
church
truth
repentance
Opis:
Jednym z najważniejszych aspektów Boga jest jego miłosierdzie. Wartość poznania tego wymiaru zauważył papież Franciszek, ogłaszając Jubileusz Miłosierdzia. Ewangelia według świętego Łukasza zawiera przypowieści, które na różny sposób ukazują to miłosierne oblicze Boga Ojca. Uczą nie tylko je przyjmować, ale również okazywać. Wskazują, jak wychodzić z nim do drugiego człowieka, zwłaszcza do tego skrzywdzonego własnym grzechem. Artykuł przybliżył i wyjaśnił definicję miłosierdzia oraz wskazał co należy czynić, aby było ono obecne w życiu chrześcijan.
One of the most significant God aspects is his Mercy. Pope Francis noted its value and announced the Jubilee of Mercy. Gospel according to St. Luke includes parables which in various ways present this merciful God Father’s face. Not only do they teach to accept them, but also to show them. They specify how to talk to another person, especially the one hurt with his or her sin. The aim of this article is to explain the defitinion of Mercy so it becomes more under-standable and to point out what should be done to make it present in the Christian life.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2016, XIII/13; 7-23
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies