Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "owsa" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 183
Tytuł:
Produkcja i wykorzystanie ziarna owsa jako odnawialnego źródła energii
Production and utilization of the oats grain as a renewable energy source
Autorzy:
Kwaśniewski, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/239867.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
produkcja
ziarno owsa
gospodarstwo rolne
oats grain
production
farm
dwelling house
heating
renewable energy source
Opis:
W pracy scharakteryzowano gospodarstwa rolne, położone na terenie gminy Miechów, pod względem struktury użytkowania ziemi i zasiewów. W gospodarstwach tych produkuje się ziarno owsa, które jest wykorzystywane jako odnawialne źródło energii. W badanych obiektach zostały zamontowane przystawki do pieca c.o. na ziarno energetyczne (owies). Były to palniki o mocy 25 kW. Roczna produkcja owsa w gospodarstwie wynosiła 6,4-8,4 t. Powierzchnia domu do ogrzania w ocenianych obiektach to średnio 176,3 m2, a zużycie ziarna owsa do celów grzewczych - ok. 5,5 t*rok-1.
Paper characterized 26 farms, localized on the area of Miechów commune, in respect of the land use management and cropping structure. Investigated farms produce the oats grain being provided as a renewable source of energy. Special attachments were installed to central heating furnaces, adapted to burning of energetic grain (oats). These attachments in surveyed objects consisted of the burners of 25 kW heating power. Annual production of oats grain on a farm ranged within 6.4-8.4 t. The surface of dwelling houses to be heated reached on average 176.3 m2, while the consumption of oats grain for heating purposes - about 5.5 t per year.
Źródło:
Problemy Inżynierii Rolniczej; 2010, R. 18, nr 3, 3; 95-101
1231-0093
Pojawia się w:
Problemy Inżynierii Rolniczej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konkurencyjnosc pszenzyta jarego w stosunku do owsa gluchego
Autorzy:
Kiec, J
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/806845.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
pszenzyto jare
konkurencja roslin
zboza
chwasty
owies gluchy
Opis:
Dwa doświadczenia, jedno założone na mikropoletkach i drugie na polu produkcyjnym miały na celu zbadanie zdolności konkurencyjnej pszenżyta jarego w stosunku do owsa głuchego. Na podstawie uzyskanych wyników można jednoznacznie stwierdzić, że pszenżyto jare, niezależnie od odmiany, w silnym stopniu ogranicza liczebność oraz wielkość roślin owsa głuchego oraz reaguje niższym spadkiem plonu, w porównaniu do innych zbóż jarych, na obecność tego chwastu. Wskazuje to na jego stosunkowo wysoką zdolność konkurencyjną wobec owsa głuchego. W związku z czym uprawa pszenżyta jarego, tam gdzie jest to uzasadnione, może być zalecana jako alternatywna i tania metoda prowadząca do ograniczenia liczebności tego chwastu.
Two experiments were established, one on small plots and the second on farmers field. The aim of those experiments was to study the triticale competitive ability in relation to wild oat. The influence of triticale on weed density was studied, as well as the influence of wild oat on the triticale yield. The data shows that spring triticale strongly reduced the number and largeness of wild oat plants. Also the yield reduction of triticale by studied weed was much lower as compared to other spring small grains. The conclusion is: in regions where spring triticale cultivation is practicable it should be recommended as an alternative and cheap method of lowering the wild oat presence.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2003, 490; 105-111
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Plonowanie odmian owsa w zależności od warunków glebowych
Autorzy:
Noworolnik, Kazimierz
Sułek, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148718.pdf
Data publikacji:
2022-08-24
Wydawca:
Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
owies
warunki glebowe
odmiany
plon ziarna
wyleganie roślin
Opis:
W literaturze brak informacji o wpływie jakości glebyna najnowsze odmiany owsa. Celem przeprowadzonych do-świadczeń było zbadanie reakcji odmian owsa (wyrażonej plo-nem ziarna) na warunki glebowe (kompleks glebowo-rolniczy,klasa bonitacyjna gleby, pH gleby). Bazę wynikową stanowiłaseria doświadczeń odmianowych Porejestrowego Doświad-czalnictwa Odmianowego COBORU, we wszystkich rejonachPolski, w latach 2005–2012. Badano 11 odmian owsa: Arab,Breton, Cwał, Deresz, Flamingsprofi, Furman, Gniady, Krezus,Polar, Rajtar i Zuch. Doświadczenia były zakładane na glebachnależących do trzech kompleksów glebowo-rolniczych: pszen-nego dobrego, żytniego bardzo dobrego i żytniego dobrego; doklas bonitacyjnych gleby: IIIa, IIIb, IVa i IVb; w warunkach pHgleby od 4,5 do 6,7. Największe plony ziarna owsa (średnio dlaodmian) uzyskano na glebach kompleksu pszennego dobrego.W porównaniu z tym kompleksem plony mniejsze o 10,7% otrzy-mano na glebach kompleksu żytniego bardzo dobrego, a mniejszeo 18,3% na glebach kompleksu żytniego dobrego. Zniżki plonuna stopniowo gorszych kompleksach glebowo-rolniczych byłyzbliżone jak na kolejno słabszych klasach gleb. Uwzględnionew badaniach odmiany wykazywały niejednakowe zniżki plonuziarna przy ich uprawie w gorszych warunkach glebowych. Naj-większe zmniejszenie plonów na glebach kompleksów żytnichw relacji do kompleksu pszennego dobrego wystąpiło u odmian:Arab, Furman i Krezus. Najmniejsze zniżki plonu ziarna przyuprawie na glebach kompleksów żytnich stwierdzono u odmian:Breton, Deresz i Gniady.
Źródło:
Polish Journal of Agronomy; 2017, 31; 16-20
2081-2787
Pojawia się w:
Polish Journal of Agronomy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmienność form i odmian owsa w Polsce
Autorzy:
Pszczółkowski, Piotr
Sawicka, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2168306.pdf
Data publikacji:
2016-12
Wydawca:
Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
owies zwyczajny
owies nagoziarnisty
odmiany
cechy użytkowe
zmienność cech
Opis:
Celem pracy było porównanie kilku odmian owsa zwyczajnego i owsa nagoziarnistego pod względem odporności na wyleganie i choroby grzybowe, plonu ziarna i jego struktury oraz wskazanie form najbardziej pożądanych dla praktyki rolniczej. Eksperyment polowy przeprowadzono w latach 2013– 2015 w Zakładzie Doświadczalnym Oceny Odmian w Uhninie, należącym do Centralnego Ośrodka Badania Odmian Roślin Uprawnych w Słupi Wielkiej. Badania prowadzono w układzie losowanych bloków, w trzech powtórzeniach. Wielkość poletek do zbioru wynosiła 15,0 m2 . Nasiona przed siewem zaprawiano przed chorobami, według zaleceń IOR-PIB. W doświadczeniu stosowano stałe nawożenie NPK. Zabiegi uprawowe i ochrony roślin (przed chwastami i szkodnikami) prowadzono zgodnie z zasadami dobrej praktyki rolniczej. W okresie wegetacji określano fazy rozwojowe roślin, stopień ich wylegania oraz porażenie chorobami. Zbioru dokonano w pełnej dojrzałości ziarna. Po zbiorze określono plon ziarna i pobrano próby do oceny jego struktury. Uzyskane wyniki badań poddano analizie statystycznej w pakiecie statystycznym SAS®. Przeprowadzono analizę wa- riancji, a następnie zastosowano metodę składowych głównych. Udowodniono istotny wpływ badanych czynników na plon ziarna i jego parametry, takie jak: masa 1000 ziaren i udział łuski w ziarnie. Wskazano 5 odmian owsa zwyczajnego (oplewionego) wyróżniających się odpornością na rdzę wieńcową i helminto- sporiozę, dość dobrą odpornością na wyleganie przed zbiorem, wysokim plonem ziarna, dobrym wyrównaniem, dużą masą 1000 ziaren. Spośród odmian nagoziarnistych odmiana Nagus charakteryzowała się zmniejszonym udziałem ziarniaków oplewionych, co predestynuje ją do wykorzystania na paszę dla zwierząt gospodarskich
Źródło:
Polish Journal of Agronomy; 2016, 27; 105-117
2081-2787
Pojawia się w:
Polish Journal of Agronomy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odżywcze i prozdrowotne właściwości ziarna owsa i przetworów owsianych
Nutritional and pro-healthy properties of oat grain and oat products
Autorzy:
Zarzecka, Krystyna
Gugała, Marek
Mystkowska, Iwona
Baranowska, Alicja
Sikorska, Anna
Zarzecka, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033881.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
Tematy:
chemical composition
grain oat
health benefits
nutritional values
ziarniak owsa
skład chemiczny
wartość odżywcza
walory zdrowotne
Opis:
W pracy przedstawiono krótką historię uprawy owsa, charakterystykę botaniczną, skład chemiczny ziarna, wartość odżywczą i prozdrowotną oraz wielostronne wykorzystanie. Owies i jego produkty są cennym źródłem wielu bioaktywnych składników odżywczych i substancji, takich jak: białka, lipidy, składniki mineralne, witaminy, błonnik pokarmowy, beta-glukany, polifenole. Owies jest zbożem o prozdrowotnym działaniu na organizm człowieka. Zdaniem żywieniowców i lekarzy, produkty owsiane mogą stanowić cenne uzupełnienie diety, zwłaszcza u osób z chorobami, takimi jak: zaburzenia czynności przewodu pokarmowego, miażdżyca, nadciśnienie, nadwaga czy obniżona sprawność psychofizyczna.
The article presents a brief history of oat cultivation, botanical characteristic of the plant, chemical composition of its grain, nutritional and pro-health values and multi-purpose utilization. Oat and oat products are precious source of many bioactive nutrients components and substances such as: proteins, lipids, mineral compounds, vitamins, dietary fibre, beta-glucans, polyphenols. Oat is a health promoting grain for the human body. Nutritionists and physicians believe that oat products may be a beneficial diet supplement highly recommended for people suffering from such diseases as: gastrointestinal track disorders, atherosclerosis, hypertension, overweight and reduced psychophysical efficiency.
Źródło:
Kosmos; 2018, 67, 2; 409-414
0023-4249
Pojawia się w:
Kosmos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Porównanie plonowania i zawartości białka mieszanek owsa oplewionego i łubinu wąskolistnego
Comparison of yielding and protein content in common oats/narrow-leaved lupine mixtures
Autorzy:
Buraczynska, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828046.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
lubin waskolistny
mieszanki owsa z lubinem waskolistnym
owies
owies oplewiony
plonowanie
ziarno
bialko
zawartosc bialka
plony
uprawa roslin
Opis:
Celem badań (2004 - 2006) było określenie plonu nasion, słomy, resztek pożniwnych i białka ogólnego mieszanek owsa z łubinem wąskolistnym, w zależności od udziału tych gatunków, i ich porównanie z odpowiednimi wskaźnikami wymienionych roślin z siewów czystych [-]. Eksperyment polowy założono metodą losowanych bloków w trzech powtórzeniach, w Rolniczej Stacji Doświadczalnej w Zawadach. Czynnikiem doświadczenia był udział (w % siewu czystego) owsa (100, 75, 50, 25, 0) i łubinu wąskolistnego (0, 25, 50, 75, 100) w mieszance. Spośród porównywanych mieszanek owsa z łubinem wąskolistnym największy plon nasion, słomy, resztek pożniwnych i białka ogólnego uzyskano z mieszanki o udziale komponentów 75 % + 25 %. Plony tej mieszanki były zbliżone do poziomów plonów owsa z siewu czystego. Zmniejszanie udziału owsa w mieszance z łubinem wąskolistnym powodowało istotny spadek plonu nasion, słomy i resztek pożniwnych, a wzrost zawartości białka ogólnego w nasionach i słomie mieszanek. Udział ziarna owsa w strukturze plonu mieszanek wynosił 88,8 - 96,0 %. Uprawa mieszanek owsa z łubinem wąskolistnym pozwala otrzymać istotnie większy plon nasion, słomy, resztek pożniwnych i białka ogólnego niż czysty zasiew łubinu wąskolistnego.
The objective of the research (2004 - 2006) was to determine the yield of seeds, straw, crop residues, and total protein in mixtures of oats and narrow-leaved lupine depending on the content proportions of those species and to compare them with the relevant indicators of the named plants originating from pure stands. A field experiment was established at the Experimental Farm in Zawady, and arranged using a randomized complete block design with four replicates. The experimental factor was a content proportion (% of pure stand sowing) of oats (100, 75, 50, 25, 0) and narrow-leaved lupine (0, 25, 50, 75, 100) in a mixture. Of the oats/narrow-leaved lupine mixtures studied, the mixture with a 75% and 25% proportion of components produced the highest yields of seed, straw, crop residue, and total protein. The yields of this mixture were similar to those of oats cultivated in pure stands. An decrease in the content proportion of oats in the mixture with narrow-leaved lupine caused the yields of seed, straw, and crop residue to significantly decrease, and the total protein content in the seeds and straw of mixtures to increase. The per cent proportion of oats in the structure of mixture yield was between 88.8 and 96.0%. When cultivating mixtures of oats and narrow-leaved lupine, it is possible to produce significantly higher yields of seed, straw, crop residue, and total protein if compared with the yields obtained when growing narrow-leaved lupine in pure stands.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2010, 17, 3
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Attempts to utilize wild oat (Awena fatua L.) in cereal processing. Part. II. Technological trials of obtaining flakes from wild oat
Próby wykorzystania dzikiego owsa (Awena fatua L.) w przetwórstwie zbozowym. II. Próby technologiczne otrzymywania płatków z owsa dzikiego
Autorzy:
Haber, T.
Jaruga, M.
Patek, J.W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401958.pdf
Data publikacji:
1989
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
cereal processing
wild oat
flakes production
Opis:
The results of the studies, obtained in part 1 of the present work [2] demonstrated that wild oat has many physical and commodity properties in common with commercial oat. Certain qualities, e.g. the content of total protein, are even superior in wild oat than in the commercial oat. These encouraging results were the reason for undertaking further trials of the poissible practical utilization of the grain of wild oat in cereal processing, and first of all, in the production of flakes.
Zbadano możliwości wykorzystania dzikiego owsa (Avena fatua L.) do otrzymywania płatków. Równolegle otrzymywano płatki z owsa handlowego odmiany Rumak oraz z mieszanki ziarna różnych zbóż stanowiącej frakcję w procesie czyszczenia pszenicy przed przemiałem. Mieszankę dodatkowo przepuszczono przez „granotest” Brabendera w celu zwiększenia w niej koncentracji dzikiego owsa, tak że jego zawartość wynosiła ponad 83%. Interesujące wydawało się zbadanie możliwości wykorzystania takiej mieszanki, w której dziki owies miał największy udział, a uzyskanie której było znacznie łatwiejsze niż czystej frakcji dzikiego owsa. Proces technologiczny otrzymywania płatków prowadzono dwiema metodami, których schematy przedstawiono na rys. 1. Różnica między metodami polegała głównie na tym, że albo stosowano obróbkę hydrotermiczną ziarna oplewionego, albo nie. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że dziki owies może być z powodzeniem wykorzystany jako tani, wysokobiałkowy surowiec do produkcji płatków, stanowiący cenne urozmaicenie zestawów śniadaniowych produkowanych przez krajowy przemysł zbożowy. Płatki uzyskane z dzikiego owsa pod wieloma względami przewyższały płatki tradycyjne z owsa handlowego. Dotyczyło to m.in. zawartości białka ogółem, wyższej o ok. 0,8% sm, a także cech organoleptycznych. Z dwóch stosowanych metod otrzymywania płatków z dzikiego owsa korzystniejsza wydawała się metoda przewidująca hydrotermiczną obróbkę ziarna oplewionego. Zastosowanie tej metody wpływało wprawdzie na obniżenie w płatkach zawartości białka ogółem i tłuszczu odpowiednio o ok. 0,6 i 0,2% sm, a także kwasowości ogólnej o ok. 1,0°kw, ale jednocześnie wpłynęło na podwyższenie (o 5-7%) wydajności procesu łuszczenia. Stwierdzono równiez, że do produkcji płatków może być wykorzystana mieszanka ziarna różnych zbóż, której 80% stanowi dziki owies. Płatki uzyskane z takiego surowca tylko w niewielkim stopniu ustępowały płatkom uzyskanym z dzikiego owsa.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1989, 15(39), 3; 215-226
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Attempts to utilize wild oat (Awena fatua L.) in cereal processing. Part. I. Physical and chemical properties of wild oat
Próby wykorzystania dzikiego owsa (Avena fatuaL.) w przetwórstwie zbożowym. I. Charakterystyka cech fizycznych i chemicznych krajowego dzikiego owsa
Autorzy:
Haber, T.
Jaruga, M.
Kocon, J.
Piatek, J.W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401956.pdf
Data publikacji:
1989
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
cereal processing
wild oat
physical and chemical properties
Opis:
Studies on the commdity and physical properties, and chemical composition of wild oat grain were conducted and they were compared with similar studies on the commercial oat grain, variety Rumak. It was stated that wild oat, owing to its favourable chemical composition and other properties may be utilized for food production purposes.
Prace naukowców kanadyjskich [1, 3, 4, 5] dotyczące możliwości wykorzystania ziarna dzikiego owsa (Avena fatua L.) w przetwórstwie zbożowym skłoniły do przeprowadzenia podobnych badań w warunkach krajowych. Przeprowadzone prace miały na celu określenie składu chemicznego i cech towaroznawczych ziarna dzikiego owsa pod kątem jego ewentualnego wykorzystania w przetwórstwie. Uzyskane wyniki oceny porównano z analogicznymi badaniami owsa handlowego odmiany Rumak. Ziarno dzikiego owsa uzyskano w wyniku wydzielenia go z zanieczyszczeń użytecznych otrzymywanych podczas czyszczenia pszenicy przed przemiałem. W tab. 1 zebrano wyniki podstawowych wymiarów ziarna, tj. długości, szeroko, ci i grubości. Badanie struktury wewnętrznej ziarna wykonano przy użyciu mikroskopu skaningowego, a niektóre otrzymane zdjęcia przedstawiono na fot. 1-4. Przeprowadzona ocena towaroznawcza obu badanych owsów, zarówno ziarna oplewionego (tabl. 2), jak i obłuszczonego (tabl. 3) wykazała, że są różnice między owsem dzikim i handlowym, przede wszystkim w wielkości ziarna, co z kolei rzutuje na masę 1000 ziarn, czy gęstość ziarna w stanie zsypnym. Ziarno owsa dzikiego zawiera znacznie więcej łuski niż ziarno owsa handlowego. W owsie dzikim stanowi ona przeszło 1/3 masy całego ziarna. Analiza chemiczna (tabl. 4) wykazała przede wszystkim, że dziki owies zawiera w swoim składzie dużą ilość białka ogółem, 15,7% sm w ziarnie oplewionym i 17,8% sm w ziarnie obłuszczonym i przewyższa pod tym względem owies handlowy odmiany Rumak odpowiednio o 2,7 i 3,3%. Białko owsa dzikiego zawiera także korzystny skład aminokwasowy (tabl. 5). Ponadto stwierdzono, że oplewione ziarno dzikiego owsa zawiera, w porównaniu z ziarnem oplewionego owsa handlowego, mniej skrobi i tłuszczu, natomiast więcej popiołu i błonnika. z oznaczonych makro- i mikroelementów (tabl. 6 i 7) zwraca uwagę przede wszystkim zawartość azotu ogółem (o 1/4 wyższa w owsie dzikim niż handlowym) oraz magnezu i wapnia, wyższa odpowiednio o ok. 13 i 18%. Na podstawie przeprowadzonych badań można twierdzić, że dziki owies może być potencjalnym surowcem dla przetwórstwa zbożowego.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1989, 15(39), 3; 203-213
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zawartosc i sklad frakcyjny bialka ziarna owsa nawozonego dolistnie wybranymi mikroelementami
Autorzy:
Kozera, W
Barczak, B
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/795983.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
frakcje bialkowe
bialko
mikroelementy
owies
zawartosc bialka
nawozenie dolistne
Opis:
W badaniach oceniano oddziaływanie dolistnego nawożenia mikroelementami, zastosowanymi w formie pojedynczych soli nieorganicznych, zawierających Cu, Zn i Mn, na zawartość białka owsa oraz jego skład frakcyjny. Stwierdzono istotny wpływ zastosowanego nawożenia na zawartość białka w ziarnie. Wykazano również statystycznie potwierdzony wpływ mikroelementów na wzrost zawartości białek konstytucyjnych (albumin i globulin) i obniżenie zawartości białek zapasowych (glutelin i prolamin). Skład frakcyjny białka ziarna owsa był w największym stopniu modyfikowany przez nawożenie manganem.
Field experiment was carried out in 1995-1996 at Wierzchucinek Experimental Station belonging to the University of Technology and Agriculture. The effects of foliar fertilization with copper, zinc and manganese solutions on the on the content and fractional composition of the protein in oat grain were investigated. Copper, zinc and manganese were applied as single inorganic salts. The one-factorial experiment in split-plot arrangement and three replications was conducted on gray podsolic soil, with average contents of phosphorus, potassium, molybdenum and boron in assimilable forms. Significant effect of applied foliar fertilization with microelements on the content of protein in oat grain was found. The effect of used microelements on increasing the total albumin and globulin contents, as well as on decreasing the total prolamin glutelin contents in the protein of oat grain were statistically proved. Fractional composition of the protein in oat grain was modified mostly by fertilization with manganese.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 502, 1; 173-179
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The consequences of abandoning nitrogen fertilisation in the cultivation of three forms of oat, depending on the water conditions
Skutki zaniechania nawożenia azotem w uprawie trzech form owsa w zależności od warunków wodnych
Autorzy:
Koziara, W.
Panasiewicz, K.
Sulewska, H.
Sobieszczański, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/334810.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
oat form
nitrogen
water variant
grain yield
forma owsa
owies
azot
wariant wodny
plon ziarna
Opis:
The article presents the results of strict experiments which were conducted between 2010 and 2013 in plots of the Gorzyń Experimental and Educational Station in Złotniki, Department of Agronomy, Poznań University of Life Sciences, Poland. The aim of the study was to assess the consequences of abandoning nitrogen fertilisation in the cultivation of three forms of oat, depending on diversified water conditions. The following factors were researched: the water variant (non-irrigated, irrigated), the form of oat (tall husked, dwarf husked, hulless) and two variants of nitrogen fertilisation (0 and 100 kg N·ha-1). The research revealed that irrigation resulted in a greater increase in the yield of oat grains in the tall husked and hulless forms and a smaller increase in the dwarf form. The abandonment of nitrogen fertilisation resulted in the greatest decrease in the yield of tall husked oat grains in both water variants.
W pracy przedstawiono wyniki ścisłych doświadczeń polowych przeprowadzonych w latach 2010-2013 w Katedrze Agronomii, Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, na polach Zakładu Doświadczalno-Dydaktycznego Gorzyń, Stacja Złotniki. W badaniach oceniano biologiczne skutki zaniechania nawożenia azotem w uprawie trzech form owsa w zależności od zróżnicowanych warunków wodnych. Czynniki badawcze stanowiły wariant wodny (niedeszczowany, deszczowany), forma owsa (oplewiony wysoki, oplewiony karłowy, nagi) oraz dwa poziomy nawożenia azotem (0 i 100 kg N·ha-1). Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że większy przyrost plonu ziarna owsa pod wpływem nawadniania wykazano u formy oplewionej wysokiej i nagiej, a niższy u formy karłowej. Spośród porównywanych form najwyższym spadkiem plonu ziarna na skutek zaniechania nawożenia azotem w obu wariantach wodnych charakteryzowała się forma oplewiona wysoka.
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2017, 62, 3; 190-195
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of bioremediation stimulators in soil on development of oat seedlings (Avena sativa) and their aminopeptidase activity
Wpływ pozostałości substancji ropopochodnych w glebie na rozwój owsa i aktywność aminopeptydazową
Autorzy:
Pawełczak, M.
Dawidowska-Marynowicz, B.
Oszywa, B.
Koszałkowska, M.
Kręcidło, Ł.
Krzyśko-Łupicka, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/205395.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
soil pollution
petroleum residues bioremediation
oat seedlings
aminopeptidase
zanieczyszczenie gleby
substancje ropopochodne
bioremediacja
siewki owsa
aminopeptydaza
Opis:
The selection of bioremediation techniques is important for purification of contaminated soil for agricultural use. Studies on soil contaminated with petroleum substances have indicated that the applied method of remediation has a bigger impact on the development of oat seedlings than the level of contamination. A yeast inoculum appeared to be a technique which was the friendliest to vegetation of oat.
Dobór technik bioremediacji jest bardzo ważny w oczyszczaniu gleby skażonej substancjami ropopochodnymi, która ma być wykorzystywanej rolniczo. Prezentowane wyniki wskazują, że na rozwój siewek owsa większy wpływ ma stosowana metoda bioremediacji niż poziom zanieczyszczenia węglowodorami. Z zastosowanych technik najbardziej przyjazne dla wegetacji owsa były te, w których wykorzystywano szczepionkę drożdżową.
Źródło:
Archives of Environmental Protection; 2015, 41, 1; 24-28
2083-4772
2083-4810
Pojawia się w:
Archives of Environmental Protection
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niektóre taksonomiczne cechy owsa szorstkiego (Avena strigosa Schreb)
Some taxonomic features of small oat (Avena strigosa Schreb.)
Autorzy:
Korniak, Tadeusz
Kuszewska, Krystyna
Błocki, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944523.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Wydano przy pomocy finansowej Uniwersytetu Łódzkiego oraz Komitetu Badań Naukowych
Presented are the significant morphological features of small oat (Avena strigosa Schreb.) that should enable proper distinguishing this species from other oats. The morphological observations were based on herbarial material collected in north-eastern Poland.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Botanica; 1998, 13
0208-6174
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Botanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Produkcyjnosc mieszanek straczkowych i zbozowo-straczkowych z udzialem owsa
Autorzy:
Szalajda, R
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/797676.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
struktura plonu
rosliny straczkowe
uprawa roslin
owies
plony
mieszanki zbozowo-straczkowe
mieszanki straczkowe
Opis:
W Rolniczej Stacji Badawczej w Mochełku k. Bydgoszczy na glebie kompleksu żytniego dobrego przeprowadzono ścisłe doświadczenie połowę, w którym porównano kilka dwugatunkowych mieszanek roślin strączkowych oraz kilka trój gatunkowych mieszanek zbożowo-strączkowych z udziałem owsa. Stwierdzono, że mieszanki dwugatunkowe roślin strączkowych dały nieco wyższe, a mieszanki trójgatunkowe z owsem - dużo wyższe, statystycznie udowodnione plony nasion w porównaniu z łubinem żółtym uprawianym w czystym siewie.
Some kinds of two species and some of three species leguminous mixtures with oats grown for seeds on a good rye soil complex were compared in the exact field experiment carried out at Mochełek Agricultural Experiment Station near Bydgoszcz. The results showed higher yields of seeds obtained by two species leguminous mixtures and much significantly higher ones by three species leguminous - oats mixtures than by the yellow lupin grown in pure stand.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1997, 446; 401-405
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zjawisko dominacji gatunkowej w fitocenozie owsa siewnego a jego plonowanie
Species domination in oats phytocenosis and its yield
Autorzy:
Wanic, M.
Jastrzebska, M.
Kostrzewska, M.K.
Nowicki, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28612.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The paper presents an analysis of oats phytocenosis (the crop and weeds) treated as a competitor group as concerns the species domination developing within it. The study covered oats cultivated on plots after potatoes (in crops rotation system with 25% share of oats) and twice after oats (75% share of oats in the rotation system) during the years 1990-2000. Simpson's species domination ratio and domination structure in the association identifying groups of: dominants, subdominants, influents and accessory species, were computed and studied. Relations between the studied phytocenosis features and weather conditions and oats yield were also determined. It was shown that quantitative relations in the assessed competitor associations were characterized by high variability between years and vegetation periods while no major differences were found between positions in the crop rotation systems. The density of spring phytocenosis during 11 years of studies increased resulting from increasing numbers of weeds appearing; during the late vegetation period they changed the density of associations slightly. In the spring, the groups competitive to the group of dominants consisted usually of the crop and Thlaspi arvense as well as Chenopodium album; with the passage of years their position strengthened. The enrichment of species in phytocenosis was represented mainly by an increase in numbers of accessory species. At the end of vegetation the importance of oats as a dominant increased significantly; during some seasons Chenopodium album co-dominated, however, with the passage of years the group of subdominants grew. Domination ratios for the studied competitor groups decreased with the passage of years, parallel to decrease of oats share in them. The studied features of phytocenosis showed a stronger correlation to the passage of years than the weather development. Invasiveness of weeds increased during consecutive seasons of cultivation while it showed less correlation with the density of oats. Oats yields showed a slight decreasing trend from year to year and was highly determined by the density of the entire weeds assemblage and in the spring by density and share of dominating species.
Treścią pracy jest analiza fitocenozy owsa (roślina uprawna i chwasty), potrak- towanej jako zespół konkurencyjny, pod kątem kształtującej się w niej dominacji gatunkowej. Badaniami objęto owies uprawiany w stanowiskach po ziemniaku (w płodozmianie z 25% udziałem owsa) i dwukrotnie po sobie (75% owsa w płodo- zmianie) w latach 1990-2000. Wyliczono i przestudiowano wskaźniki dominacji ga- tunkowej Simpsona oraz strukturę dominacji zespołu z wyróżnieniem grup: domi- nantów, subdominantów, influentów i gatunków akcesorycznych. Określono także związki badanych cech fitocenozy z warunkami pogodowymi oraz poziomem plono- wania owsa. Wykazano, że stosunki ilościowe ocenianych zespołów konkurencyj- nych cechowała duża zmiennośæ w latach i okresach wegetacji, nie odnotowano natomiast większych zróżnicowañ pomiędzy stanowiskami w zmianowaniach. Li- czebność fitocenoz wiosennych w ciągu 11 lat badañ wzrastała, co wiązało się z coraz liczniejszymi pojawami chwastów; pod koniec wegetacji w niewielkim stopniu zmie- niały one liczebnośæ zespołów konkurencyjnych. Wiosną, w zespołach konkurencyj- nych do grupy dominantów obok rośliny uprawnej, wchodziły zazwyczaj Thlaspi arvense i Chenopodium album; w miarę upływu lat ich pozycja umacniała się. Wzbo- gacenie gatunkowe zbiorowisk polegało głównie na zwiększeniu liczby gatunków akcesorycznych. Pod koniec wegetacji znacząco wzrosła ranga owsa jako dominanta; w niektórych sezonach współdominowała Chenopodium album, natomiast z upły- wem lat rozrastała się grupa subdominantów. Wskaźniki dominacji w badanych ze- społach konkurencyjnych zmniejszały się wraz z upływem lat, równolegle z obniża- niem się udziału w nich owsa. Badane cechy fitocenoz wykazywały silniejszy zwią- zek z upływem lat uprawy niż z przebiegiem pogody. Inwazyjność chwastów narasta- ła w kolejnych sezonach uprawy, wykazywała natomiast mniejszy związek z liczeb- nością owsa. Plonowanie owsa wykazywało pewnątendencję zniżkowąw latach; w dużej mierze było determinowane liczebnością całego zbiorowiska chwastów, a wio- sną liczebnością i udziałem gatunków dominujących.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2006, 59, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 183

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies