Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "otrzymywanie" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Otrzymywanie i właściwości impregnowanych węgli aktywnych
Autorzy:
Choma, J.
Kloske, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236818.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
węgla aktywne
otrzymywanie węgli aktywnych
właściwości węgli aktywnych
Opis:
The paper includes an account of the available methods by •which impregnated active carbons are prepared, and charac-terizes their influence on tlie properties of the active carbons obtained, special consideration being given to those containing chromium, copper and silver. Particular preparation methods are discussed, and the chemical nature of the carbon surface, as well as the role of the oxygen functional groups, is analysed. Characterized are also the impregnating agents which are in use now, the methods of catalyst deposition on the carbon surface, along with a variety of models describing the adsorption of cyanogen chloride (a standard compound made use of when evaluating the sorbing properties of chromium-and copper-mo- dified carbons), the hydrolysis and oxidation reactions accom-panying the catalytic degradation of the toxic species absorbed by the carbons from the ambient air (e.g., cyanogen chloride, hydrogen cyanide or phosgene). Considered is also the mecha-nism responsible for the deterioration and loss of the sorbing and catalytic properties of impregnated carbons, as well as tlie available regeneration methods. The problems presented in the paper will undoubtedly account for a better understanding of how some major factors (e.g., the porous structure, the chemical homogeneity of the sorbent surface, or the components of the impregnating mixture) affect the adsorbing and catalytic pro-perties, as well as the lifetime of the impregnated carbons.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 1999, 2; 3-17
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hemicelulazy - właściwości, otrzymywanie i zastosowanie
Hemicellulases - properties, application and production
Autorzy:
Wesolowska-Trojanowska, M.
Targonski, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/5173.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Tematy:
hemicelulazy
hemiceluloza
ksylan
galaktany
mannany
otrzymywanie
zastosowanie
Opis:
Celem pracy było scharakteryzowanie właściwości, otrzymywania i zastosowania hemicelulaz. Jest to grupa enzymów, które hydrolizują hemicelulozy – polisacharydy zawarte w ścianach komórkowych roślin, składające się głównie z reszty D-glukozy, D-galaktozy, D-mannozy, D-ksylozy, L-arabinozy oraz kwasów heksauronowych: glukuronowego, galakturonowego i metyloglukuronowego. Skład chemiczny hemiceluloz jest zróżnicowany i zależy przede wszystkim od rodzaju rośliny, w której występują. Do najważniejszych hemiceluloz należą ksylany, mannany, galaktany i galaktomannany; są one szeroko wykorzystywane w różnych gałęziach przemysłu. Wykorzystuje się je głównie w przemyśle celulozowo- -papierniczym do bielenia pulp; piekarskim do poprawy jakości wytwarzanego pieczywa; paszowym do poprawy strawności pasz zwierzęcych; owocowo-warzywnym; winiarskim. Używa się ich także do produkcji oligosacharydów, etanolu, kawy rozpuszczalnej, środków piorących oraz w celu uzyskania odnawialnych źródeł energii i węgla.
The aim of this review was to characterize preparation, properties, and application of hemicellulases. Hemicellulases are a group of enzymes which hydrolyze hemicelluloses, that is, polysaccharides that are found in plant cell walls, primarily consisting of the residue of Dglucose, D-galactose, D-mannose, D-xylose, L-arabinose as well hexuronic acids: glucuronic, galacturonic, and methyl glucuronic acids. The chemical composition of hemicellulases varies and primarily depends on the type of the plant in which they occur. The most important hemicellulases include xylans, galactans, and galactomannans. Hemicellulases are widely used in different branches of industry. They are used mainly in the pulp and paper industry for pulp bleaching; in the baking industry to improve the quality of bakery products; in the animal feed industry to improve the digestibility of animal feeds; in the fruit and vegetable processing industry as well as in the winemaking industry. These enzymes are also used for the production of oligosaccharides, ethanol, instant coffee, washing agents as well as to obtain renewable sources of energy and coal.
Źródło:
Nauki Inżynierskie i Technologie; 2015, 2(17)
2449-9773
2080-5985
Pojawia się w:
Nauki Inżynierskie i Technologie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Otrzymywanie lizozymu z bialka jaja kurzego metoda bezposredniej ultrafiltracji
Autorzy:
Lesnierowski, G
Kijowski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826669.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
ultrafiltracja
enzymy
bialka jaja
jaja kurze
lizozym
otrzymywanie
ultrafiltration
enzyme
egg protein
chicken egg
lysozyme
production
Opis:
Celem pracy było zastosowanie ultrafiltracji (UF) do bezpośredniego pozyskiwania lizozymu z białka jaja kurzego. Wykazano, że hydrolityczna aktywność właściwa i stopień oczyszczenia lizozymu oraz masa uzyskanego preparatu w istotny sposób zależała od rozcieńczenia surowca, kwasowości środowiska oraz jego siły jonowej. Czynnikiem determinującym aktywność enzymu i jego odzysk z białka jaja okazała się graniczna wielkość cząstek przepuszczanych przez membrany (“cut-off” membran). Wraz z jej wzrostem uzyskiwano zdecydowanie wyższe wartości tych parametrów. W najkorzystniejszych warunkach pozyskiwania enzymu otrzymano preparat o aktywności 12 400 U/mg i stopniu oczyszczenia C=17 (stosunek aktywności enzymu w preparacie do jego aktywności w surowcu) przy 20 procentowym odzysku lizozymu z białka jaja.
The aim of this work was to use ultrafiltration (UF) to isolate lysozyme directly from chicken egg white. It was concluded that the specific activity of lysozyme, degree of its purification and enzyme recovery depended significantly on the dilution of egg white solution, its pH and ionic strength. A significant rise in lysozyme activity and efficiency of the enzyme separation was observed after the isolation was carried out with the use of membranes with increasing cut-off. Under the best separation conditions the enzyme activity was 12.400 U/mg, coefficient of purification degree (the ratio of enzyme specific activity in the preparation, to the initial enzyme activity in raw material before isolation) received level 17 and the recovery of lysozyme was about 20%.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2000, 07, 2; 59-69
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Amylolitic fungal preparation for distilleries
Otrzymywanie amylolitycznego preparatu grzybowego dla potrzeb gorzelnictwa
Autorzy:
Jarniewicz, J.
Wlodarczyk, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/10710.pdf
Data publikacji:
1978
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Opis:
Optimum laboratory culture conditions were established for Aspergillus niger 25 to acquire highly effective u-amylase and glucoamylase. The controlled parameters: flask capacity (1 and 10 l), pH- 4.0-7.0; addition of stimulants (mineral salts, maize soaks, extract of malt sprouts, starch) and aeration (0.6-1.8 l/mg).
Przeprowadzono badania nad otrzymywaniem surowego preparatu pleśniowego z przeznaczeniem do scukrzania gorzelniczych zacierów ziemniaczanych. Spośród kilkunastu przebadanych szczepów wybrano szczep A.niger 25 wytwarzający stosunkowo duże ilości α-amylazy i glukoamylazy. Hodowle szczepu A.niger 25 prowadzono metodą wgłębną w próbach trzęsawkowych (kolby 1 l, objętość robocza 200 ml) i w fermentatorach laboratoryjnych (V = 10 l, obj. robocza 5 l). Próby optymalizacji podłoża wykazały, źe zmiana początkowej wartości pH hodowli w przedziale od 4,0 do 7,0 j wyraźnie wpływa na proces biosyntezy zarówno α-amylazy jak i glukoamylazy. Spośród substancji, którymi próbowano wzbogacić gorzelniczy wywar (ziemniaczany i żytni) jako podstawowe podłoże hodowlane, efekt stymulujący biosyntezę amylaz uzyskano jedynie w przypadku skrobi. Dodatek pozostałych materiałów (sole mineralne, namok kukurydzany, wyciąg z kiełków słodowych) nie powodował znaczących zmian aktywności amylolitycznej. Wpływ napowietrzania hodowli badano w zakresie ilości doprowadzanego powietrza od 0,6 do 1,8 1/min wykazując, że w celu uzyskania maksymalnej akumulacji α-amylazy wystarcza już najmniejsza z wybranego zakresu ilość powietrza (0,6 l/min). Podwyższenie stopnia napowietrzania ponad 1,0 l/min powoduje spadek aktywności α-amylazy. Nie stwierdzono natomiast wpływu ilości doprowadzanego powietrza w zakresie przyjętym w pracy - na biosyntezę glukoamylazy. W wyniku optymalizacji warunków procesu hodowli uzyskano wzrost aktywności α-amylazy o ok. 250/o i trzykrotny wzrost aktywności glukoamylazy w stosunku do wartości kontrolnych. Stwierdzono, że w fermentorach laboratoryjnych aktywność amalyz osiąga maksymalną wartość po ok. 72 godz. hodowli. Wykonano uproszczoną analizę składu chemicznego podgęszczonego ciekłego preparatu oraz określono wpływ temperatury, pH oraz podgęszczania na aktywność amylaz badanego szczepu.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1978, 04, 1
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biosynthesis of hydrolytic enzymes of UV-mutants of Bacillus subtilis B-3 strain
Otrzymywanie i stabilnosc biosyntezy enzymow hydrolitycznych UV-mutantow bakterii Bacillus subtilis B-3
Autorzy:
Rodziewicz, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373096.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
mutanty
Bacillus subtilis
biosynteza
enzymy hydrolityczne
stabilnosc
enzymy
bakterie
biotechnologia
otrzymywanie
Opis:
The studies were carried out on 12 UV-mutants of B. subtilis B-3 which synthesise from 18 to 105% more hydrolytic enzymes (proteinases, amylases, cellulases, and lipases) than the wild strain. After five years' storage of the mutants, a 26-fold increase in amylase biosynthesis was observed for a G7 UV-mutant. This mutant showed also other phenotypic differences. The increased ability of mutant G7 to synthesise amylases was controlled by the maltose-substrate induction.
W pracy oceniano stabilność biosyntezy pozakomórkowych hydrolaz (amylaz, proteinaz, celulaz i lipaz) przez 12 UV mutantów bakterii B.subtilis B-3, po 5-letnim przechowywaniu szczepów. Wykazano, że w przewadze mutanty zachowały zdolność do zwiększonej syntezy enzymów. Jednak do dalszych badań wybrano mutanta G7 który wyróżniał się spośród pozostałych tym, że obecnie syntetyzował 26-krotnie więcej amylaz niż szczep naturalny(rys. 2). Ponadto szczep ten syntetyzował też 3-krotnie więcej proteinaz (rys. 1), śladowe ilości celulaz (rys. 4), oraz utracił całkowicie zdolność syntezy lipaz (rys. 3). Między mutantami G7 a szczepem naturalnym B.subtilis B-3 wykazano też inne różnice fenotypowe w postaci zwiększonych rozmiarów komórek, w kinetyce wzrostu i wytwarzaniu barwników (tab. 2). Regulacja syntezy amylaz przez UV mutanta G7 miała charakter indukcyjny (tab. 1).
Źródło:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1997, 06, 2; 63-71
1230-0322
2083-6007
Pojawia się w:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Otrzymywanie włókien alginianowych i chitozanowych metodą elektroprzędzenia
Autorzy:
Michna, Justyna
Irusta, Silvia
Kyzioł, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034309.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
elektroprzędzenie
włókna
alginian
chitozan
Opis:
Electrospinning is a simple and efficient method of polymer fibers fabrication. In this method electrostatic forces are used to obtain fibers or particles with different morphology and size from micro- to nanometers. Nowadays more than 100 polymers, natural or synthetic ones, have been successfully electrospun into fibers. Electrospinning process is affected by various different parameters such as viscosity, polymer’s average molecular mass, voltage, flow rate, etc. Electrospinning of biopolymers, alginate and chitosan, is difficult. Both of these polymers are non-toxic, biodegradable and possess antibacterial properties, all these properties are desirable in biomedical applications. In the presented work an influence of parameters of electrospinning on process of obtaining of alginate and chitosan fibers was presented and discussed. Alginate fibers were obtained with poly(ethylene oxide), while chitosan fibers were prepared from trifluoroacetic acid and dichloromethane solution.
Elektroprzędzenie (ang. electrospinning) jest prostą i efektywną techniką pozwalającą na produkcję włókien polimerowych. W metodzie elektroprzędzenia siły elektrostatyczne są używane do produkcji włókien lub sfer o różnej morfologii i rozmiarach w skali mikro- i nanometrów. Obecnie ponad 100 polimerów, naturalnych i syntetycznych, zostało z powodzeniem wytworzonych w procesie elektroprzędzenia. Na proces elektroprzędzenia wpływa wiele parametrów, między innymi lepkość roztworu, średnia masa cząsteczkowa polimeru, przyłożone napięcie, prędkość przepływu. Elektroprzędzenie biopolimerów, alginianu i chitozanu jest wyzwaniem. Te dwa naturalne polimery charakteryzują się niską toksycznością, biodegradowalnością i właściwościami antybakteryjnymi, co jest szeroko wykorzystywane i pożądane w aplikacjach biomedycznych. W prezentowanej pracy omówiono wpływ warunków elektroprzędzenia na proces otrzymywania włókien alginianowych domieszkowanych poli(tlenkiem etylenu) i włókien chitozanowych otrzymywanych z roztworu kwasu trifluorooctowego i dichlorometanu.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Towarzystwa Doktorantów Uniwersytetu Jagiellońskiego. Nauki Ścisłe; 2015, 11; 7-20
2082-3827
2084-977X
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Towarzystwa Doktorantów Uniwersytetu Jagiellońskiego. Nauki Ścisłe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
D-Rybono-1,4-lakton. Część 1, Otrzymywanie i wybrane pochodne
D-Ribono-1,4-lactone. Part 1, Preparation and seleced derivatives
Autorzy:
Madaj, J.
Samaszko-Fiertek, J.
Ślusarz, R.
Dmochowska, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/171744.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Chemiczne
Tematy:
D-Rybono-1,4-lakton
otrzymywanie
wybrane pochodne
D-Ribono-1,4-lactone
preparation
seleced derivatives
Opis:
Sugars are extremely important chiral substrates in organic synthesis. Thanks to the possibility of obtaining them from natural sources, their prices are relatively low which increases their attractiveness. d-Ribono-1,4-lactone is included in these compounds. For years it has enjoyed great interest as a substrate. In the early 1980’s two review articles were published in reputable journals [4, 5]. It has been a long time since these articles were published so we have decided to prepare a more up- -to-date review article in Polish. d-Ribono-1,4-lactone can be synthesized in many ways. The most interesting way seems to be the oxidation with KMnO4 [9] or molecular Br2 [10]. The use of bromine may appear to be harmful to the environment. That is why the search for more environmentally friendly methods is ongoing. However, the new methods are not as sufficiently satisfactory and often more expensive than the conventional, previously named methods. Therefore, the most commonly used method is the oxidation of D-ribose with molecular bromine. Very important derivatives of d-ribonolactone are acetal derivatives: 2,3-O-isopropylidene [10, 16] and 3,4-O-benzylidene derivatives [17]. They are often the starting materials for further synthesis. In the case of the latter compound the proper structure was determined by crystallography many years after its synthesis [18]. Very important group of derivatives are derivatives modificated at C-5: sulphonic [21], fluorine [22], chlorine [23], bromine [16, 24], azide [25] and phosphate [27]. Especially important are 5-bromo-5-deoxy derivatives. Examples of their use for the synthesis of thioalditols and thiosugars are described in the literature. It is also worth mentioning the possibility of synthesis of 1,2-unsaturated [28–30] and 2,3-unsaturated [31] derivatives. Presented examples of derivatives prove that using a d-ribono-1,4-lactone a whole range of derivatives extremely useful for further synthesis of more complex compounds can be obtained.
Źródło:
Wiadomości Chemiczne; 2017, 71, 11-12; 844-859
0043-5104
2300-0295
Pojawia się w:
Wiadomości Chemiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Otrzymywanie diacylogliceroli z oleju rzepakowego na drodze enzymatycznej
The obtaining of diacylglycerol from rapeseed oil by enzymatic way
Autorzy:
Ptasznik, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/834094.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Źródło:
Rośliny Oleiste - Oilseed Crops; 2008, 29, 1
1233-8273
Pojawia się w:
Rośliny Oleiste - Oilseed Crops
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Isolation and charactarization of bird factor X
Otrzymywanie i charaktaryatyka ptasiego czynnika X
Autorzy:
Bretsznajder, B
Krajewski, Tadeusz
Banaś-Gruszka, Z
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945096.pdf
Data publikacji:
1986
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Biochimica et Biophysica; 1986, 5
0208-614X
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Biochimica et Biophysica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Otrzymywanie nowych pochodnych D-glukozy
Polycenie novykh proizvodnykh D-glykozy
Preparation of some new D-glucose derivatives
Autorzy:
Nowakowski, A.
Mroczkowski, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1836071.pdf
Data publikacji:
1969
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Źródło:
Roczniki Technologii i Chemii Żywności; 1969, 15; 37-56
0080-374X
Pojawia się w:
Roczniki Technologii i Chemii Żywności
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preparation of catechin and procyanidin standards from hawthorn [ Crataegus azarolus L.] and pine [Pinus mesogeensis fieschi] Barks
Otrzymywanie standardow katechin i procyjanidyn z kory glogu [Crataegus azarolus L.] i sosny [Pinus mesogeensis fieschi]
Autorzy:
Oszmianski, J.
Bourzeix, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373041.pdf
Data publikacji:
1995
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
surowce roslinne
glog
sosna
procyjanidyny
Crataegus azarolus
epikatechiny
katechiny
kora
otrzymywanie
przetworstwo owocowo-warzywne
Opis:
Pine and hawthorn barks were used to obtain procyanidin standards by a simple method. At first oligomeric procyanidin powder was prepared by a previously patented method yielding 450 mg and 120 mg, respectively, írom 100 g of hawthorn and pine fresh bark. These preparations were then fractionated into monomers, dimers and trimers with Fractogel TSK HW-40 (S) column (28 x 2.5 cm) and methanol as the eluent. The purity of five procyanidin standards was more than 90%. The hawthorn contained (-)epicatechin and its derivative procyanidins as principal phenolics and pine (+)catechin and its procyanidin dimers and trimer.
Podjęto próbę opracowania prostej metody otrzymywania standardów procyjanidyn z surowców roślinnych. W tym celu użyto korę z głogu i sosny do ekstrakcji tych związków. W pierwszym etapie uzyskano preparaty oligomerów procyjanidyn w ilości 450 mg i 120 mg odpowiednio ze 100 g świeżej kory głogu i sosny. Następnie stosując chromatografię kolumnową na żelu Fractogel TSK HW-40 (S) i metanol do eluowania rozdzielono te związki na frakcje monomerów, dimerów i trimerów procyjanidyn (Rysunek 2). Zawartość procyjanidyn w otrzymanych standardach wynosiła w pięciu przypadkach ponad 90% czystego składnika dzięki prostemu składowi tych związków (Tabela 1). W korze sosny występuje tylko (+) katechina i jej pochodne, a w korze głogu głównie (-) epikatechina i jej pochodne (Rysunek 1).
Źródło:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1995, 04, 2; 89-96
1230-0322
2083-6007
Pojawia się w:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies