Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "nowy gatunek" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-44 z 44
    Tytuł:
    Dicranella staphylina H.Whitehouse - nowy gatunek mchu dla polskich Tatr
    Autorzy:
    Rusinska, A
    Gorski, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/878250.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
    Tematy:
    nowe gatunki
    Tatry
    wystepowanie
    Dicranella staphylina
    Polska
    mchy
    Opis:
    The article contains report on the occurrence of Dicranella staphylina H. Whitehouse, the new moss species for the Polish Tatra Mts. In the lowland this species is connected mostly with secondary habitats and enters the mountains along the tourist trails.
    Źródło:
    Roczniki Akademii Rolniczej w Poznaniu. Botanika; 2003, 06; 157-162
    1508-9193
    Pojawia się w:
    Roczniki Akademii Rolniczej w Poznaniu. Botanika
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowy gatunek stali na szyny tramwajowe
    Novel steel grade for groove rail
    Autorzy:
    Żak, S.
    Zygmunt, T.
    Kasprowicz, J.
    Kozera, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/251334.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Instytut Naukowo-Wydawniczy TTS
    Tematy:
    gatunek B1000
    szyna tramwajowa
    właściwości mechaniczne
    spawanie termitowe
    spawanie elektrodą
    wyniki badań eksploatacyjnych
    steel grade B1000
    grooved rails
    mechanical properties
    thermite welding
    electric arc welding
    exploitation results
    Opis:
    W artykule omówiono genezę i uwarunkowania uruchomienia produkcji szyn tramwajowych naturalnie chłodzonych (bez obróbki cieplnej) w nowym gatunku stali. Przedstawiono także wyniki badań właściwości mechanicznych, twardości, oceny mikrostruktury, odporności na kruche pękanie i innych. Otrzymany poziom właściwości odniesiono do wymagań stawianych szynom obrobionym cieplnie w normie Europejskiej EN14811. Opisano także dobór technologii łączenia szyn przy użyciu spawania łukiem elektrycznym i spawania termitem.
    In this article the origin and conditionings of the start of production grooved rails naturally cooled (without heat treatment) in a new steel grade are discussed. Results of mechanical properties, hardness, evaluation of microstructure, fracture toughness and others are presented. Received level of properties is related to the requirements of heat treated rails described in European standard EN14811. Selection of connection technology of rails using arc and thermite weld is also described.
    Źródło:
    TTS Technika Transportu Szynowego; 2018, 3; 41-44
    1232-3829
    2543-5728
    Pojawia się w:
    TTS Technika Transportu Szynowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Macrolepiota olivascens, a new species for Poland
    Macrolepiota olivascens, nowy gatunek dla Polski
    Autorzy:
    Jaworska, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/67096.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Opis:
    The article presents a new for Poland species of fungi, Macrolepiota olivascens M. M. Moser & Singer, found in Milechowy reserve near Chęciny in the western part of the Góry Świętokrzyskie Mountains. Morphological characters of the specimens are described and illustrated in the paper.
    Macrolepiota olivascens M. M. Moser & Singer jest nowym gatunkiem dla Polski, którego stanowisko zostało znalezione w rezerwacie Milechowy koło Chęcin, w zachodniej części Gór Świętokrzyskich (Okręg Chęciński). Jest gatunkiem rzadkim występującym w lasach iglastych, a także w innych zbiorowiskach leśnych z udziałem drzew iglastych. Macrolepiota olivascens wykazuje duże podobieństwo morfologiczne do Macrolepiota procera. Cechą odróżniającą te dwa gatunki jest zielenienie uszkodzonych miejsc na kapeluszu i blaszkach owocników Macrolepiota olivascens. Macrolepiota olivascens w Europie znany jest zaledwie w kilku krajach. Zanotowano jego występowanie w Południowych Niemczech, Alpach Austriackich, Republice Czeskiej, na Węgrzech, we Włoszech oraz w Słowenii, Szwecji i Turcji. Wszędzie jest gatunkiem rzadko spotykanym.
    Źródło:
    Acta Mycologica; 2010, 45, 1
    0001-625X
    2353-074X
    Pojawia się w:
    Acta Mycologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zwierzenia w internecie – nowy gatunek mowy?
    Confinding on the Internet— A New Speech Genre?
    Autorzy:
    Dąbkowska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1205535.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
    Tematy:
    forum internetowe
    gatunek mowy
    zwierzenie internetowe
    zwierzenie tradycyjne
    internet forums
    online confiding
    regular confiding
    speech genre
    Opis:
    Celem artykułu jest sprawdzenie, czym różnią się zwierzenia internetowe od zwierzeń tradycyjnych, czyli tych mających cechy semantyczne podawane przez semantyków i leksykografów (por. Dąbkowska, 2019). I czy te różnice są na tyle znaczące, żeby uznać zwierzenia internetowe za odrębny gatunek mowy, czy tylko za alternacyjną odmianę gatunkową, którą jednak można traktować jako – możliwy ze względu na nowe medium – wariant wzorca kanonicznego, rodzaj modyfikacji zwierzenia tradycyjnego. Metody badań: Do wniosków będą prowadzić analizy cech strukturalnych (kompozycyjnych), treściowych, stylistycznych oraz pragmatycznych właściwych zwierzeniu ujmowanemu jako gatunek mowy. Za punkt wyjścia przyjęto założenie, że zwierzenie jest gatunkiem mowy, którego specyfikę można objaśnić, wykorzystując procedury semantyczne – przez zbadanie znaczenia polskich wyrazów nazywających omawiany gatunek mowy (zwierzać się / zwierzyć się i zwierzenie). Do tego celu zostaną wykorzystane definicje znaczeniowe zawarte we współczesnych słownikach języka polskiego, słownikach synonimów oraz w pracach językoznawczych poświęconych czasownikom mówienia. Wyniki i wnioski: Zwierzenia internetowe można potraktować jako wariant gatunku znanego od dawna, jednak wypowiedzi go reprezentujące mają w obrębie gatunku charakter nieprototypowy, a więc także są zlokalizowane na peryferiach gatunku. Powstanie takiego wariantu jest związane z adaptacją tradycyjnego gatunku do nowego medium, jakim jest internet – jest to swoista remediatyzacja gatunku. Wartość poznawcza: Wartością poznawczą artykułu są analiza genologiczna oraz opis problemu prywatności w komunikacji internetowej.
    Scientific objective: The aim of the paper is to examine how confiding online differ from regular one, i.e. with semantic features given by semantics and lexicographers (see Dąbkowska, 2019). And whether these differences are significant enough to consider online confiding as a separate speech genre or just as an alternative sub-genre, which, however, can be treated as, possible due to the new medium, a variant of the canonical pattern, a type of modification of regular confiding. Research methods: Analyzes of structural (compositional), content, stylistic, and pragmatic features of confiding recognized as a speech genre will lead to conclusions. As a starting point, it was assumed that confiding is a speech genre, and its specificity can be explained using semantic procedures—by examining the meaning of Polish words that name the genre (to confide/confiding). For this purpose, the definitions contained in contemporary Polish dictionaries, thesauruses, and linguistic works on speaking verbs will be used. Results and conclusions: Online confiding may be treated as a variant of the genre known for a long time, however, the statements representing it are of a non-prototypical nature within the genre, and therefore are located on the periphery of the genre. The emergence of such a variant is associated with the adaptation of a traditional genre to a new medium, which is the Internet—it is a kind of remediatization of the genre. Cognitive value: The cognitive value of the paper are genological analysis and description of the issue of privacy in Internet communication.
    Źródło:
    Studia Medioznawcze; 2020, 1; 452-464
    2451-1617
    Pojawia się w:
    Studia Medioznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Auriculariopsis albomellea (Agaricales, Schizophyllaceae) new for Poland
    Auriculariopsis albomellea (Agaricales, Schizophyllaceae) nowy gatunek dla Polski
    Autorzy:
    Wojewoda, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/67283.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Opis:
    The article deals with the taxonomy, ecology, general distribution and threatened status of Auriculariopsis albomelleaBondartsev Kotl. (Basidiomycetes). In Europe it is known only from Czech Republic, France, Sweden and Ukraine, in Africa from Canary Islands, in North America from Canada and United States. In Poland the fungus was found for the first time in NE part of the country, in a pine forest, on dead twigs of Pinus sylvestris. Habitat and distribution of this saprobic fungus in Africa, Europe and North America are described, list of synonyms and important references are cited, Polish name is proposed.
    W fungarium Instytutu Botaniki im. W. Szafera PAN w Krakowie stwierdzono okazy Auriculariopsis albomellea, gatunku ostatnio zaliczanego do rodziny Schizophyllaceaew rzędzie Agaricales (Basidiomycetes). Okazy tego grzyba zebrano w 1976 r., w północno-wschodniej Polsce, w Puszczy Myszynieckiej (północna część Puszczy Kurpiowskiej), w rezerwacie Mingos, w subkontynentalnym borze świeżym Peucedano-Pinetum, na martwych, opadłych, pokrytych korą gałązkach Pinus sylvestris. Jest to gatunek nowy dla mikobioty Polski. Publikowany był z Europy (Republika Czeska, Francja, Słowacja, Szwecja, Ukraina), z Afryki (hiszpańskie Wyspy Kanaryjskie) i z Ameryki Północnej (Kanada, Stany Zjednoczone). Rozpostarte, dyskowate, brązowawe, białoobrzeżone owocniki tego saprobowego grzyba z gładkim lub gruzełkowatym hymenoforem, występują na martwym drewnie drzew iglastych i liściastych: Abies concolor, Corylus avellana, Pinus nigra, P. palustris, P. ponderosa, P. resinosa, P. sylvestris, P. strobus, P. uncinata, Quercus roburi Q.sp. Uszaczek białobrzegi, jest gatunkiem rzadkim. W Szwecji umieszczono go na czerwonej liście grzybów zagrożonych w tym kraju, z kategorią „lokalnie wymarły”. W Polsce gdzie stwierdzono go tylko raz, w rezerwacie leśnym, też przypuszczalnie jest zagrożony.
    Źródło:
    Acta Mycologica; 2006, 41, 1
    0001-625X
    2353-074X
    Pojawia się w:
    Acta Mycologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A new reef-building bryozoan species from the Miocene of Roztocze
    Nowy gatunek mszywioła rafotwórczego z miocenu Roztocza
    Autorzy:
    Malecki, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23020.pdf
    Data publikacji:
    1980
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Opis:
    A new reef-building cyclostome bryozoan species Fasciculipora janinae sp. n. (Fasciculiporidae Walter) with highly variable zoaria has been recorded in the Miocene bioherms of Roztocze. Poland.
    Mszywioły, na których oparto niniejszą pracę, pochodzą z utworów rafowych miocenu odsłaniających się w kamieniołomach w Łysakowie oraz na górze Chełm koło Modliborzyc (fig. 1). Miocen wykształcony jest w tych okolicach jako twarde zlewne wapienie nie-warstwowane, szare lub brunatne, ze szczelinami wypełnionymi kalcytem lub drobnoziarnistą zwietrzeliną. Osady te zostały określone jako rafy kryptoalgowo-serpulowe (Pisera 1978). Według Liszkowskiego i Muchowskiego (1968) składają się one z brył niewarstwowanego wapienia o miąższości około 3—4 m, które są oddzielone od siebie warstwowanymi wapieniami laminowanymi detrytycznymi lub marglami. Wapień niewarstwowany złożony jest z rurek serpul otoczonych wapieniem krypto-algowym. W skałach tych występują liczne, lecz monotonne mięczaki: Cerastoderma, Modiolus, Mohrensternia, Cibbula, które miejscami mogą tworzyć zlepy muszlowe. Miejscami pojawiają się biohermy mszywiołowe kilku metrów długości i do metra miąższości. Biohermy mszywiołowe zbudowane są ze szkieletów mszywiołów z rzędu Cyclostomata i Cheilostomata, a miejscami wyłącznie z kolonii jednego gatunku, Fasciculipora janinae sp. n. W budowie krzaczkowatych kolonii nowego gatunku zachodzą daleko idące różnice i zmienności (figs 2—4; pls 11—14). Znajdowane osobno fragmenty możnaby uważać nie tylko za różne gatunki, ale nawet za odrębne rodzaje. W wypadku gdy mamy do czynienia z jednogatunkowym nagromadzeniem zoariów Fasciculipora janinae sp. n. obserwujemy normalnie wykształcone wachlarzykowate czy pióropuszowate kolonie, najczęściej są one połamane, tworzące warstewki. W miejscach, w których dochodziło do zamulania bioherm następowało skokowe odradzanie się kolonii; dzięki temu procesowi powstawały charakterystyczne strefy w biohermach (pl. 13) zbudowane z różnorodnie wykształconych zoariów opisanych w niniejszej pracy. Zamulane żywe kolonie gatunku Fasciculipora janinae sp. n. nie ulegały zniszczeniu. Z poczynionych obserwacji wynika, iż w obrębie jednego gatunku może dochodzić do tworzenia się bardzo zmiennych w swym kształcie zooeciów łączących się w różnorodnego kształtu zoaria. Zoaria normalne są do siebie bardzo podobne, natomiast te, które budują nawarstwiające się strefy mają bardzo zmienne kształty. Również bardzo zmienne bywają apertury zooeciów — w wiązkach luźnych są one okrągłe, w zwartych zaś wieloboczne. W wielu pęczkach obserwujemy, iż w partiach środkowych apertury zooeciów są wieloboczne, w brzeżnych zaś okrągłe. W czasie zamierania osobników w koronach obserwujemy głównie okrągłe apertury.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1980, 25, 1
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Alpaki - nowy gatunek hodowlany w Polsce. Część III. Rozród
    Alpacas new breeding species in Poland. Part III. Reproduction
    Autorzy:
    Krajewska-Wędzina, Monika
    Turcewicz, Pamela
    Kusy, Roland
    Najbar, Joanna
    Raczyńska, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22181021.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
    Tematy:
    alpaki
    Vicugna pacos
    inseminacja
    embriotransfer
    hodowla zwierząt
    zwierzęta hodowlane
    rozród zwierząt
    zapłodnienie
    ciąża
    alpacas
    reproduction
    embryo transfer
    Opis:
    Alpacas are new breeding species in Poland. They have been bred for over a decade and interest in them is constantly growing. It is estimated that their number in our country may already reach 3000 individuals. As knowledge of the reproductive physiology of South American Camelids (SACs), progresses, it becomes clear that those processes in other livestock cannot be extrapolated to camelids. Due to that fact, the authors decided to present the specificity of alpacas reproduction. The first part of current article presents the general understanding of sexual dimorphism, fertilization and the course of pregnancy, which in alpacas takes from 327 to 346 days (mean 340). Females become pregnant as a result of natural mating. The own, breeding male, as well as the male from other farm can be used. The male should be healthy, proven and of high breeding quality, since genetically transmitted defects are very common in alpacas. Breeding females in good condition should produce the offspring (Spanish: cria), every year. This article describes an important topic of research into reproductive biotechnologies such as artificial insemination and embryo transfer. Insemination is not commonly used in alpacas and is believed to have a low overall performance. Despite numerous difficulties in supporting reproduction through insemination, embryo transfer technology in alpacas develops excellently. Embryo transfer is applied for the better use of genetic potential of high-quality females and for obtaining more young ones.
    Źródło:
    Życie Weterynaryjne; 2021, 96, 10; 715-719
    0137-6810
    Pojawia się w:
    Życie Weterynaryjne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Volvariella caesiotincta P.D.Orton, a new species in the mycobiota of Poland
    Volvariella caesiotincta, nowy gatunek dla mikobioty Polski
    Autorzy:
    Halama, M
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/67110.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    Volvariella caesiotincta
    new species
    mycobiota
    Polska
    macromycete
    Wroclaw city
    fungi
    locality
    Opis:
    The article presents the first record of Volvariella caesiotincta P.D. Orton in Poland. Fruit body of the species was found on 22nd July 2002 in an oak-hornbeam/elm-ash municipal wood in the eastern part of Wrocław. The saproxylic Volvariella caesiotincta produced its carpophore on the base of rotten log of Quercus robur. The article brings closer taxonomic profile, ecological requirements and distribution pattern of the species. It also describes macroscopic and microscopic characteristics of the discovered specimens and presents the specification of habitat the fungus concerned.
    W artykule przedstawiono pierwsze w Polsce stanowisko pochwiaka błękitnawego Volvariella caesiotincta. Dnia 22 lipca 2002 roku znaleziono owocnik V. caesiotincta na silnie zbutwiałej kłodzie Quercus robur w zbiorowisku grądowo-łęgowym na terenie lasu Lasu Wojnowskiego we Wrocławiu. W pracy przedstawiono charakterystykę cech makroskopowych i mikroskopowych zebranego okazu, zaprezentowano charakterystykę siedliskową odnotowanego stanowiska, a także przybliżono specyfikę taksonomiczną, ekologiczną i chorologiczną odnotowanego gatunku.
    Źródło:
    Acta Mycologica; 2009, 44, 1; 43-48
    0001-625X
    2353-074X
    Pojawia się w:
    Acta Mycologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Urocistis skirgielloi, a new graminicolus smut fungus infecting Heteropogon contortus in India
    Urocistis skirgielloi, nowy gatunek głowni porażających Heteropogon contortus w Indiach
    Autorzy:
    Piatek, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/67379.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Opis:
    Urocystis skirgielloiM. Piątek sp. nov. is described and illustrated on the basis of infected leaves of Heteropogon contortus(L.) Roem. & Schult. collected in India. This is the first Urocystisspecies on the grass genus Heteropogonas well as on any grass genera belonging to the subtribe Anthistiriinaeof the tribe Andropogoneae(Poaceae).
    W pracy opisano i zilustrowano nowy gatunek głowni, Urocystis skirgielloiM. Piątek sp. nov., porażający liście Heteropogon contortus(L.) Roem. & Schult. w Indiach. Jest to pierwszy gatunek z rodzaju Urocystisstwierdzony na trawach z rodzaju Heteropogonjak również na 11 pokrewnych rodzajach traw należących do podplemienia Anthistiriinaei plemienia Andropogoneae(Poaceae).
    Źródło:
    Acta Mycologica; 2006, 41, 1
    0001-625X
    2353-074X
    Pojawia się w:
    Acta Mycologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Clitocybe splendoides H.E. Bigelow (Agaricales, Tricholomataceae), a new species for Poland
    Clitocybe splendoides H.E. Bigelow (Agaricales, Tricholomataceae), nowy gatunek dla Polski
    Autorzy:
    Komorowska, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/67292.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Opis:
    Records of Clitocybe splendoidesH. E. Bigelow, a rare fungus belonging to the species group of the C. gibbatype, associated with deciduous forests, especially beech forests, collected at three localities in Poland are described.
    W czasie badań nad rodzajem Clitocybe, prowadzonych w rezerwatach i parkach narodowych w latach 2002-2004 w ramach projektu badawczego KBn (grant Po4G 024), zebrano wiele nowych, rzadkich i interesujących gatunków. Jednym z nich jest przedstawiony wyżej Clitocybe splendoides. Bigelow nadał tę nazwę znanemu z Europy i stwierdzonemu w USA C. splendenssensu Bresadola. Uzasadniał to dużym zamieszaniem w literaturze europejskiej i traktowaniem tego taksonu przez różnych mikologów jako synonimu C. gilva, C. inversalub C. flaccida- gatunków z szorstkimi zarodnikami. Wszystkie te trzy gatunki obecnie większość mikologów umieszcza w rodzaju Lepista. Ich ranga taksonomiczna też jest różna – są dobrymi gatunkami lub tylko synonimami. C. splendenssensu Bresadola ma gładkie eliptyczne zarodniki, a jego nową nazwą jest od 1968 roku C. splendoides. Jego pozycja w rodzaju Clitocybe zmieniała się, był umieszczany w różnych sekcjach. Jest gatunkiem rzadkim i odnotowywanym głównie przez specjalistów, bywa nie odróżniany od C. gibba, który jako dość pospolity nie jest szczegółowo badany. Uchodzi uwadze zróżnicowanie zarodników (ich wielkość i kształt), a to one decydują o przynależności do danego taksonu, wraz z innymi cechami makroskopowymi czy choćby reakcją makrochemiczną skórki kapelusza traktowanej 5% KOH. inne gatunki z kompleksu C. gibbazostaną przedstawione w odrębnej publikacji.
    Źródło:
    Acta Mycologica; 2007, 42, 2
    0001-625X
    2353-074X
    Pojawia się w:
    Acta Mycologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Alpaki - nowy gatunek hodowlany w Polsce. Część II. Hodowla i żywienie
    Alpacas - a new breeding species in Poland. Part II. Breeding and nutrition
    Autorzy:
    Krajewska-Wędzina, Monika
    Najbar, Joanna
    Turcewicz, Pamela
    Raczyńska, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22180742.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
    Tematy:
    Polska
    alpaki
    Vicugna pacos
    ocena
    metoda BCS
    hodowla zwierząt
    zwierzęta hodowlane
    chów zwierząt
    żywienie zwierząt
    kondycja zwierząt
    rośliny trujące
    alpaca
    breeding
    nutrition
    Opis:
    The article presents the second part of the series.The authors have focused on husbandry, breeding and feeding of alpacas. Alpacas must be well protected from rain, cold and high air temperature. When choosing this type of animals, you should consider how much profit you want to achieve from breeding. Will animals be treated as a source of income or a hobby? Alpacas live more than 20 years and their reproductive life is also long. Alpacas are not farm animals within the meaning of Polish regulations, and thus no additional permits or registration are required. However, possession of the herd should be reported to the appropriate County Veterinary Inspectorate. Alpacas are herd animals even the males, so it is strongly discouraged to isolate a single male from other alpacas. The herd gives them a sense of security that is fundamental to their welfare. Only within a herd can they live relaxed, graze peacefully, rest, sleep and build harmonious relationships. Lonely alpacas live under constant stress, which can lead to a serious illness or even death. They are pasture animals. 80-90% of alpacas food is roughage, i.e. hay, grass. It is quite difficult to create one perfect recipe for a good feeding program because a lot depends on the conditions on a given farm, on the quality of the soil, pasture and the hay quality.Here, we have also presented the breeding program and some aspects of veterinary surveillance for alpacas.
    Źródło:
    Życie Weterynaryjne; 2020, 95, 12; 756-761
    0137-6810
    Pojawia się w:
    Życie Weterynaryjne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    On a new species of emydid - tortoise from the Pliocene of Poland
    Nowy gatunek żółwia z pliocenu Polski
    Novyjj vid cherepakhi iz pliocena Polshi
    Autorzy:
    Mlynarski, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20151.pdf
    Data publikacji:
    1956
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Opis:
    An additional discovery has recently been made in the Węże bonebreccia of more perfect remains of a Pliocene tortoise, previously identified by the writer with Emys orbicularis L. This find justifies the erection of a new species for which the name of Emys wermuthi n.sp, is suggested.
    Praca zawiera opis nowego gatunku, żółwia z podrodziny Emydidae , pochodzącego z pliocenskiej brekcji kostnej miejscowości Węże koło Działoszyna . Gatunek ten nazwałem imieniem chelonoga, niemieckiego Dra Heinza Wermutha . Szczątki Emys wermuthi n. sp. uważałem dotychczas za należące do współczes- nego E. orbicularis (L ).Jednak na podstawie świeżo znalezionych fragmentów oraz po nowym, gruntownym zbadaniu dość dużego materiału, uważam za konieczne zrewidować me poprzednie poglądy (M. Młynarski; 1953, 1955). Istotną różnicą pomiędzy współczesnym żółwiem błotnym a kopalnym E. wermuthi jest kształt pancerza (fig. 2). Poza tym E. wermuthi jest żółwiem nieco mniejszych rozmiarów. Z kopalnych gatunków, należących do rodzaju Emys s. str., gatunek z Wężów wykazuje podobieństwo do form o wypukłym pancerzu, jak np. E. heeri (Pontis) ("g rupa heeri" ). E. wermuthi nie jest w żadnym razie przodkiem współczesnego żółwia błotnego E.orbicularis. Jest to prawdopodobnie osobna , dobrze przystosowana do życia lądowego forma z rodzaju Emys. Podobieństwo E. wermuthi do przedstawicieli rodzaju amerykańskiego Terrapene Merrem, o którym wspominam w swej pracy z 1955 r. , ma charakter wyłącznie konwergencyjny i było zapewne związane z podobnym trybem życia i jednakowymi warunkami bio-ekologicznymi wymienionych żółwi.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1956, 01, 2
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Palliduphantes ericaeus (Blackwall, 1853) (Araneae: Linyphiidae) a spider species new for Poland
    Palliduphantes ericaeus (Blackwall, 1853) (Araneae: Linyphiidae) - nowy gatunek pająka dla fauny Polski
    Autorzy:
    Rozwalka, R.
    Zawal, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/841720.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Palliduphantes ericaeus
    Araneae
    Linyphiidae
    spider
    new species
    first record
    occurrence
    Swinoujscie town
    Polska
    Opis:
    The occurrence of Palliduphantes ericaeus (Blackwall) was recorded in the course of investigation of araneofauna carried in environmental studies in the area of a planned gasport in Świnoujście. This spider species has not been so far recorded from Poland. The recorded occurrence of P. ericaeus in Świnoujście is the farthest eastern site of this rare european species in Central Europe.
    W trakcie badań inwentaryzacyjnych przeprowadzonych na terenie planowanego terminalu gazowego w Świnoujściu stwierdzono stanowisko Palliduphantes ericaeus (Black -wall). Ten gatunek pająka dotychczas nie był wymieniany na terytorium Polski. Odkryte stanowisko P. Ericaeus jest najdalej na wschód wysuniętym obszarem występowania tego gatunku w Europie Środkowej.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Acta Biologica; 2012, 19
    1230-3976
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Acta Biologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Alpaki - nowy gatunek hodowlany w Polsce. Część I. Ogólna charakterystyka gatunku
    Alpaca - a new breeding species in Poland. Part I. General characteristics of the species
    Autorzy:
    Krajewska-Wędzina, Monika
    Raczyńska, Agata
    Najbar, Joanna
    Turcewicz, Pamela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22029295.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
    Tematy:
    Polska
    alpaki
    Vicugna pacos
    charakterystyka
    runo alpak
    wystawy hodowlane
    hodowla zwierząt
    zwierzęta hodowlane
    rasy zwierząt
    wełna alpaki
    Polska
    breeding
    alpaca
    Źródło:
    Życie Weterynaryjne; 2020, 95, 07; 422-426
    0137-6810
    Pojawia się w:
    Życie Weterynaryjne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Actinaraeopsis ventosiana, a new scleractinian species from the Lower Cretaceous of Provence (SE France)
    Nowy gatunek koralowca sześciopromiennego (scleractinia) z wczesnej kredy Prowansji (Se Francja)
    Autorzy:
    Morycowa, E.
    Masse, J.P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/191716.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geologiczne
    Tematy:
    Scleractinian corals
    Haplaraeidae
    Actinaraeopsis ventosiana sp. nov.
    Lower Cretaceous
    France
    Opis:
    Actinaraeopsis ventosiana is a new scleractinian coral species from the Lower Cretaceous shallow- water limestones of the Mont Ventoux (Provence, SE France). To date only two Late Jurassic species of this genus have been known, i.e. Actinaraeopsis araneola Roniewicz and A. exilis Roniewicz. The new species shows some similarity to the Jurassic species A. araneola, but differs in microstructure details and morphometric parameters.
    W pracy opisano nowy gatunek koralowca kolonijnego Actinaraeopsis ventosiana, pochodzącego z płytkowodnych wapieni górnobarremskich Prowansji (SE Francja). Dotychczas tylko dwa gatunki tego rodzaju są znane z jury górnej, A. araneola Roniewicz i A. exilis Roniewicz. Nowy gatunek Actinaraeopsis ventosiana wykazuje pewne podobieństwo do jurajskiego gatunku A. araneola, ale różni się od niego parametrami morfometrycznymi i szczegółami budowy mikrostrukturalnej szkieletu.
    Źródło:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2007, 77, No 2; 141-145
    0208-9068
    Pojawia się w:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Alpaki - nowy gatunek hodowlany w Polsce. Część IV. Poród i opieka nad noworodkiem
    Alpacas, new breeding species in Poland. Part IV. Delivery and neonatal care
    Autorzy:
    Krajewska-Wędzina, Monika
    Turcewicz, Pamela
    Najbar, Joanna
    Raczyńska, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22181075.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
    Tematy:
    alpaki
    Vicugna pacos
    poronienia
    przebieg porodu
    opieka nad noworodkiem
    hodowla zwierząt
    zwierzęta hodowlane
    rozród zwierząt
    zaburzenia ciąży
    poród
    South American Camelids (SAC)
    alpaca
    reproduction
    parturition
    neonatal care
    Polska
    Opis:
    The aim of this article was to present the specificity of alpacas reproductive physiology, different from other farm animals. Camelids are induced ovulators and seasonal breeders. Breeding females in good condition should give cria every year or nearly every year. In alpacas, early embryonic death and early fetal death is a significant and quite common problem, therefore early pregnancy diagnosis should be confirmed by ultrasound examination around 40–50 days and repeated at 80-90 days of pregnancy. Most parturitions take place between spring and autumn. Few reliable indications of pending delivery exist. Due to the anatomy of the fetus (exceptionally long neck and limbs), obstacles to labor are frequent so it is advisable to monitor the perinatal period and delivery with cameras. The breeder should carefully watch the cria in the first hours of life. It is standing usually 30 to 90 minutes after birth, then begins to suckle and releases meconium. Newborn alpacas rely on passive transfer of immunity through early colostrum intake. The quality of colostrum depends on several factors, including the immune status of the dam and udder health. The mammary gland secretes colostrum 24 hours after delivery and the concentration of IgG drops quickly in the secretion, so its early supply is crucial. The survival of cria depends largely on conditions in the first few days after birth.
    Źródło:
    Życie Weterynaryjne; 2022, 97, 01; 42-46
    0137-6810
    Pojawia się w:
    Życie Weterynaryjne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Clipeosoma jupiter southcott, 1961 (Acari, Actinedida, Smarididae) a species new to the fauna of Poland
    Clipeosoma jupiter southcott, 1961 (Acari, Actinedida, Smarididae) nowy gatunek dla fauny Polski
    Autorzy:
    Gabryś, G.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2152546.pdf
    Data publikacji:
    1989
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
    Opis:
    Dotychczas wykazano z Polski 33 gatunki z nadrodziny Erythraeoidea reprezentujące nominatywną rodzinę Erythraeidae Robineau-Desvoidy, 1828. Clipeosoma jupiter Southcott, 1961 [ =Smaris latreillei (larwa) Grandjean, 1947] jest pierwszym przedstawicielem drugiej, mniej licznej rodziny Smarididae Vitzthum, 1929. Dwie larwy tego gatunku (formy postlarwalne nie zostały dotychczas opisane) znaleziono podczas przeglądania próbek glebowych pochodzących ze zbiorów Zakładu Morfologii Zwierząt Uniwersytetu A. Mickiewicza w Poznaniu; jedna została zebrana w Wielkopolskim Parku Narodowym (leg. C. Błaszak), druga w Ojcowskim Parku Narodowym (leg. W. Niedbała). Clipeosoma Southcott, 1948 jest rodzajem kosmopolitycznym, stwierdzonym w Europie, Malezji i Nowej Gwinei (dwa nieopisane gatunki sygnalizowano również z Mikronezji i Afryki). C. jupiter dotychczas była znana z trzech stanowisk we Francji (Périgueux, Mt. Dore - szczyt w Masywie Centralnym, Strasbourg). Budowa gnatosomy wyraźnie wskazuje na pasożytniczy charakter larw Smarididae. Częste ich znajdowanie w glebie, ściółce, mchu, na lub pod korą drzew może świadczyć o alternatywnym sposobie pobierania pokarmu lub bardzo krótkim okresie bytowania na żywicielu. Liczne fakty przemawiają raczej za drugą możliwością. Z ośmiu dotychczas opisanych gatunków tylko dwa udało się odłowić wraz z żywicielem: Smaris prominens (Banks, 1916) na gryzkach (Psocoptera) i Phanolophus oedipodarum (Frauenfeld, 1868) na prostoskrzydłych (Orthoptera). Próby znalezienia odpowiedniego żywiciela (w warunkach laboratoryjnych) dla trzeciego gatunku - Sphaerotarsus leptopilus Womersley et Southcott, 1941 nie zostały uwieńczone sukcesem, co wynika najprawdopodobniej z dużej specyficzności wobec żywiciela. Dotychczas nie udało się również ustalić żywiciela dla żadnego gatunku z rodzaju Clipeosoma.
    Źródło:
    Wiadomości Parazytologiczne; 1989, 35, 2; 165-169
    0043-5163
    Pojawia się w:
    Wiadomości Parazytologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cetonana laticeps (Canestrini, 1868) (Araneae: Corinnidae) - a new species of spider to the fauna of Poland
    Cetonana laticeps (Canestrini, 1868) (Araneae: Corinnidae) - nowy gatunek pająka dla fauny Polski
    Autorzy:
    Rozwalka, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/841825.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Cetonana laticeps
    Araneae
    Corinnidae
    new species
    spider
    fauna
    first record
    species distribution
    distribution
    Polska
    Opis:
    This paper presents information on the finding of a south-west European spider species Cetonana laticeps (Canestrini) in Poland. On the basis of the collected specimen a description and pictures illustrating the diagnostic characters of the female C. Laticeps were made.
    Na terenie Parku Akademickiego w Lublinie stwierdzono występowanie Cetonana laticeps (Canestrini) – gatunku południowoeuropejskiego, niewykazywanego na terytorium Polski. Odkryte stanowisko przesuwa o prawie 300 km na północ granicę zasięgu tego gatunku w Europie Środkowej, gdyż dotychczasowe stanowiska leżały znacznie na południe od Łuku Karpat. Zilustrowano rozmieszczenie C. laticeps w Europie oraz zamieszczono ryciny dokumentujące cechy morfologiczne samic.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Acta Biologica; 2012, 19
    1230-3976
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Acta Biologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tetralonia salicariae (Lepeletier, 1841) (Hymenoptera, Apoidea: Apidae) - a new bee species for the fauna of Belarus
    Tetralonia salicariae (Lepeletier, 1841) (Hymenoptera, Apoidea: Apidae) - nowy gatunek pszczoły dla fauny Białorusi
    Autorzy:
    Khvir, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2053032.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Akademia Pomorska w Słupsku
    Tematy:
    longhorn bee
    fi rst record
    pollinators
    Tetralonia salicariae
    Opis:
    The fi rst record of longhorn bee Tetralonia salicariae (Hymenoptera, Anthophoridae) from Belarus collected in the Belarusian State University Botanical garden in Minsk.
    Źródło:
    Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2020, 24; 45-47
    1643-0115
    Pojawia się w:
    Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    First record of the Gonatopus lunatus Klug, 1810 (Hymenoptera: Dryinidae: Gonatopodinae) from the fauna of Belarus
    Nowy gatunek osy Gonatopus lunatus Klug, 1810 (Hymenoptera: Dryinidae: Gonatopodinae) w faunie Białorusi
    Autorzy:
    Ostrovsky, Artsiom M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27322959.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Pomorski w Słupsku
    Tematy:
    Gonatopus lunatus
    new record
    fauna
    Belarus
    Opis:
    The occurrence of Gonatopus lunatus Klug, 1810 (Hymenoptera, Dryinidae, Gonatopodinae) was firstly recorded in the fauna of Belarus. Brief information on morphology, distribution and ecology of this species are given.
    Źródło:
    Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2021, 25; 5-8
    1643-0115
    Pojawia się w:
    Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    First record of the Gonatopus bicolor (Haliday, 1828) (Hymenoptera: Dryinidae: Gonatopodinae) from the fauna of Belarus
    Nowy gatunek osy Gonatopus bicolor (Haliday, 1828) (Hymenoptera: Dryinidae: Gonatopodinae) dla fauny Białorusi
    Autorzy:
    Ostrovsky, A.M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2053025.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Akademia Pomorska w Słupsku
    Tematy:
    Gonatopus bicolor
    new record
    fauna
    Belarus
    Opis:
    The occurrence of Gonatopus bicolor (Haliday, 1828) (Hymenoptera, Dryinidae) a representative of the Gonatopodinae family was fi rstly recorded in the fauna of Belarus. Brief information on morphology, distribution and ecology of this species are given.
    Źródło:
    Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2020, 24; 61-64
    1643-0115
    Pojawia się w:
    Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    New sheath nematode, Hemicycliophora paraconida n. sp. (Rhabditida: Hemicycliophoridae) from Northern forest in Iran
    Autorzy:
    Miraeiz, Esmaeil
    Ghorbanzad, Hadi
    Esmaeili, Mehrab
    Heydari, Ramin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1386424.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    28S D2/D3
    Hemicycliophoroidea
    morphology
    morphometric
    new species
    taxonomy
    morfologia
    morfometria
    nowy gatunek
    taksonomia
    Opis:
    Hemicycliophora paraconida n. sp. from the Tilekenar forest in northern Iran, is described and illustrated. The new species is characterized by having female body length of 907–1197 µm, 286–341 body annuli and a 96–115 µm long stylet. Lateral fields with three longitudinal lines forming two rows of blocks with breaks and anastomosis of transverse striae; each annulus in lateral field with four subcuticular ovate markings. Tail elongated uniformly conoid, with distinct annuli and narrowly rounded to acute terminus. Male possess robust and semi-circular spicules and a well-developed penial tube. Based on molecular and morphological compari-sons, the new species comes close to seven species of the genus namely: H. conida, H. iwia, H. ovata, H. hellenica, H. poranga, H. ornamenta and H. halophila, but it differs from them by the body size, R related indices, stylet length, lateral field structure, vulva position and tail shape. Molecular analyses based on sequences of D2-D3 expansion segments of 28S rRNA gene supported its morphological status as a new species and revealed that the new species is closest to the H. conida clade in the dendrogram inferred using 28S D2-D3 gene.
    Wykonano opis wraz z ilustracjami nowego gatunku, Hemicycliophora paraconida n. sp. z lasu Tilekenar w północnym Iranie. Samica nowego gatunku charakteryzuje się długością ciała 907–1197 µm, segmentami pierścieniowymi w liczbie 286–341 oraz sztyletem o długości 96–115 µm. Pola boczne z trzema liniami podłużnymi tworzącymi dwa rzędy brodawek z przerwami i poprzecznych prążkami; każdy pierścień z boku ma cztery subkutikularne, owalne znamiona. Ogon wydłużony, jednolicie stożkowaty, z wyraźnymi pierścieniami i wąsko zwężający się do samego końca. Samce z mocnymi, półokrągłymi spikulami mają oraz dobrze rozwiniętym trzonem penisa. Na podstawie porównań molekularnych i morfologicznych nowy gatunek jest spokrewniony z siedmioma gatunkami z tego samego rodzaju: H. conida, H. iwia, H. ovata, H. hellenica, H. poranga, H. ornamenta i H. halophila, od których różni się wielkością ciała, wskaźnikami R, długością sztyletu, strukturą pola bocznego, usytuowaniem otworu genitalnego i kształtem ogona. Analizy molekularne oparte na sekwencjach segmentów D2-D3 genu 28S rRNA potwierdziły jego odmienność morfologiczną jako nowego gatunku i usytuowały go najbliżej kladu H. conida w dendrogramie skonstruowanym na podstawie genu 28S D2-D3.
    Źródło:
    Acta Biologica; 2020, 27; 43-56
    2450-8330
    2353-3013
    Pojawia się w:
    Acta Biologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Internetowy talk-show – odmiana rodzajowa czy nowy gatunek? Charakterystyka programu 20 m2 Łukasza
    Internet talk-show – genre variety or a new one? The characteristics of „20 m2 Łukasza”
    Autorzy:
    Barczyk, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/967506.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Opis:
    The subject of this paper is a TV show by Łukasz Jakóbiak, „20m Łukasza” (“20 square meters of Lucas”), which has aired since May 2012. The program, inter preted as an internet talk-show, is a starting point in discussing the genealogical status of the TV production. The article consists of three parts: the first introduces the elements typical of the talk show, the second concentrates on the show being discussed, and the third tries to answer the provided question. The author proposes three views instead of just one solution: type variety, new genre and a new name for an old product.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2013, 20, 2
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A new species of Glyphea [ Decapoda: Palinura ] from the La Meseta Formation [ Eocene ] of Seymour Island, Antarctica
    Nowy gatunek Glyphea [ Decapoda: Palinura ] z eocenskiej formacji La Meseta Wyspy Seymour, Antarktyka
    Autorzy:
    Feldmann, R M
    Gazdzicki, A
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23536.pdf
    Data publikacji:
    1997
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    fauna kopalna
    dziesiecionogi
    skamienialosci
    Glyphea reticulata
    Palinura
    wylinki
    paleontologia
    eocen
    Antarktyka
    Decapoda
    Glyphea
    Opis:
    A new species of palinuran lobster, Glyphea reticulata, from the lowermost part of the Eocene La Meseta Formation on Seymour Island, Antarctica, represents one of the stratigraphically youngest species of Glyphea. The occurrence of the last vestiges of what was previously a cosmopolitan genus in a region dominated by Pacific Ocean faunal influences is significant because the sole extant species of the Glypheidae, Neoglyphea inopinata Forest & Saint Laurent, 1975, is known only from the west Pacific.
    Z bogatych w skamieniałości utworów formacji La Meseta z Wyspy Seymour (Półwysep Antarktyczny) opisano nowy gatunek dziesięcionoga z rodzaju Glyphea (Decapoda: Palinura). Znalezione okazy reprezentują zapewne wylinki. Potwierdza to "pozycja Saltera'', wyrażająca się odspojeniem szkieletu endofragmalnego od głowotułowia, zaobserwowana w przypadku dwóch najbardziej kompletnych okazów. Nowy gatunek Glyphea reticulata jest jednym z najmłodszych wiekowo znanych przedstawicieli tego rodzaju.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1997, 42, 3; 437-445
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A new species of primitive Reticulophragmium (Foraminifera) from the Paleocene Vidono Formation of northeastern Venezuela
    Nowy gatunek o prymitywnych cechach rodzaju Reticulophragmium (Foraminifera) z paleoceńskiej Formacji Vidono (północno-wschodnia Wenezuela)
    Autorzy:
    Kaminski, M. A.
    Crespo de Cabrera, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/191232.pdf
    Data publikacji:
    1999
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geologiczne
    Opis:
    The new species Reticulophragmium vidonioensis Kaminski & Crespo de Cabrera is newly described from the subsurface Vidono Formation of northeastern Venezuela. The foraminiferal assemblage is dated as Zone P3 (mid Paleocene), and represents an outer neritic-upper bathyal biofacies. Reticulophragmium vidonioensis n.sp. displays very primitive morphological features, and illustrates the close evolutionary relationship between the earliest Paleocene alveolar genus Reticulophragmium and the non-alveolar genus Haplophragmoides.
    Z osadów srodkowego paleocenu (zona P3) formacji Vidono w północno-wschodniej Wenezueli opisano nowy gatunek Reticulophragmium vidonioensis Kaminski & Crespo de Cabrera, należący do grupy otwornic aglutynujących. Zespół otwornic z nowo opisanym taksonem reprezentuje biofacje z pogranicza strefy nerytycznej i górnego batiału. Gatunek Reticulophragmium vidonioensis n.sp. charakteryzują cechy stawiające go jako forme posrednią pomiedzy rodzajem Reticulophragmium o alweolarnej strukturze i rodzajem Haplophragmoides nie wykazującym w budowie wewnetrznej skorupki struktury alweolarnej.
    Źródło:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae; 1999, 69, No. 3-4; 189-193
    0208-9068
    Pojawia się w:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Quadraspidiotus gigas (Thiem et Gernecki) - nowy gatunek czerwca (Homoptera, Coccoidea) dla fauny Polski
    Quadraspidiotus gigas (Thiem et Genecki) a new species of scale insect (Homoptera, Coccoidea) for the fauna of Poland
    Autorzy:
    Komosinska, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/812302.pdf
    Data publikacji:
    1968
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Leśne
    Źródło:
    Sylwan; 1968, 112, 01
    0039-7660
    Pojawia się w:
    Sylwan
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Schizophthirus pleurophaeus (Burmeister, 1839) - nowy gatunek wszy w faunie Polski
    Schizophthirus pleurophaeus (Burmeister, 1839) - a new species of louse in the Polish fauna
    Schizophthirus pleurophaeus (Burmeister, 1839) - novyjj vid vshejj v faune Polshi
    Autorzy:
    Haitlinger, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2159512.pdf
    Data publikacji:
    1977
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
    Źródło:
    Wiadomości Parazytologiczne; 1977, 23, 4; 453-454
    0043-5163
    Pojawia się w:
    Wiadomości Parazytologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cystogloea oelandica: an unusual new auricularioid species from Sweden
    Cystogloea oelandica: niewzykły, nowy auricularioidalny gatunek ze Szwecji
    Autorzy:
    Roberts, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/67821.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Opis:
    Cystogloea oelandica, a new species and genus of auricularioid fungi (Basidiomycota, incertae sedis), is described from the Swedish island of Öland.
    Praca zawiera opis rodzaju i gatunku Cystogloea oelandicazebranego w 2001 roku na Wy spach Alandzkich w Szwecji.
    Źródło:
    Acta Mycologica; 2006, 41, 1
    0001-625X
    2353-074X
    Pojawia się w:
    Acta Mycologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trichinella pseudospiralis – nowy gatunek włośnia w środowisku leśnym w Polsce. Czy wzrasta zagrożenie włośnicą dla ludzi?
    Trichinella pseudospiralis – a new species of Trichinella in sylvatic cycle in Poland. Does the treat of trichinellosis in humans increase?
    Autorzy:
    Gawor, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/858895.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
    Tematy:
    Polska
    srodowisko lesne
    lisy
    dziki
    pasozyty zwierzat
    Trichinella pseudospiralis
    wystepowanie
    wlosnica
    rozprzestrzenianie sie chorob
    Źródło:
    Życie Weterynaryjne; 2013, 88, 12
    0137-6810
    Pojawia się w:
    Życie Weterynaryjne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowy gatunek stali konstrukcyjnej z dodatkiem stopowym 3% Al wykazujący zwiększoną odporność mechaniczną na oddziaływanie cieplne w warunkach pożaru
    A new grade of structural steel containing 3% Al with increased mechanical resistance to heat effect during fire
    Autorzy:
    Garbarz, B.
    Adamczyk, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/182485.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Metalurgii Żelaza im. Stanisława Staszica
    Tematy:
    stal odporna na pożar
    stal
    glin
    mikropasmowość struktury
    próba rozciągania
    fire-resistant steel
    aluminium-alloyed steel
    structural microbanding
    tensile test
    Opis:
    Artykuł zawiera wyniki badań nowego gatunku wysokowytrzymałej stali na bazie układu Fe-0,3%C-1,7%Mn-3%Al z dodatkami Cu i / lub Nb, o granicy plastyczności w temperaturze otoczenia minimum 500 MPa, charakteryzującego się dwufazową strukturą γ + α/δ w temperaturze walcowania na gorąco i wynikającą z tego podatnością do tworzenia mikropasmowości strukturalnej. Głównym celem badań nowego gatunku stali było ustalenie odporności mechanicznej na oddziaływanie cieplne w warunkach pożaru w zakresie temperatury 400÷600ºC. Odporność stali na oddziaływanie cieplne oceniono na podstawie wyrażonego w procentach stosunku wartości granicy plastyczności w podwyższonej temperaturze do wartości granicy plastyczności w temperaturze otoczenia: (Re(ET)/Re(RT))·100%. Wyniki badań wykazały, że nowa stal o granicy plastyczności w temperaturze otoczenia powyżej 500 MPa, charakteryzuje się istotnie większą odpornością na krótkotrwałe (standardowo 20 minut) oddziaływanie cieplne w wysokiej temperaturze do 600ºC mierzone współczynnikiem (Re(ET)/Re(RT))·100%, niż stosowane obecnie stale konstrukcyjne nie zawierające Mo w ilości minimum 0,5%.
    The paper contains results of investigation of a new high strength steel grade based on a Fe-0.3%C-1.7%Mn-3%Al system with additions of Cu and / or Nb, with yield strength at ambient temperature minimum 500 MPa, showing a two-phase γ + α/δ structure at temperature of hot rolling and resulting from it ability to form structural microbanding. Main goal of the investigation of the new steel grade was to determine the mechanical resistance to heat impact under fire conditions at temperature range of 400÷600ºC. The resistance to influence of heat was quantified using the percentage ratio of yield strength value at elevated temperature to yield strength value at ambient temperature: (Re(ET)/Re(RT))·100%. Results of the research showed that the new steel with a yield strength at ambient temperature above 500 MPa has considerably higher resistance to a short time (typically 20 minutes) heat impact at high temperature till 600ºC, expressed by coefficient (Re(ET)/Re(RT))·100%, than currently used structural steels without addition of Mo in amount of minimum 0.5%.
    Źródło:
    Prace Instytutu Metalurgii Żelaza; 2017, T. 69, nr 4, 4; 2-18
    0137-9941
    Pojawia się w:
    Prace Instytutu Metalurgii Żelaza
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowy gatunek jelenia rodzaju Cervocerus khomenko z plioceńskiej brekcji kostnej z Wężów
    Nouvelle espace de cervide du genre Cervocerus khomenko de la brenche pliocene de weze pres de Dzialoszyn
    Novyjj vid Cervocerus khomenko iz pliocenobojj kostnojj brekchii iz mestnosti benzhe Dzjaoshina
    Autorzy:
    Czyzewska, T.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20535.pdf
    Data publikacji:
    1960
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Opis:
    Autorka podaje opis szczątków małego jelenia, pochodzących z plioceńskiej brekcji kostnej z Wężów . Opracowywany materiał składa się z niepełnych czaszek z uzębieniem, żuchw z zębami oraz z fragmentów poroży. Jedna z czaszek posiada zachowane prawie kompletne poroże . Po przeprowadzeniu porównania szczątków z Wężów ze współczesną sarną i z kopalnymi jeleniami z pliocenu i dolnego plejstocenu, autorka dochodzi do wniosku, że mały jeleń z Wężów należy do nowego gatunku rodzaju Cervocerus.
    De la breche esseuse pliocene qui remplissait une caverne karstique a Węże et dont on a decrit deja de nombreux restes de Vertebres, on a reussi a preparer dernierement des os appartenant a un Cervide que l'auteur assigne a une spece nouvelle du genre Cervocerus Khomenko, en le decrivant sous le nom de Cervocerus wenzensis n. sp . Parmi les restes de Cervides, rencontres jusqu'ici dans la brecht, predominent les individus jeunes, souvent sans bois , ce qui rend probable la supposition qu 'il s'agit la des victimes des Carnivores.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1960, 05, 3
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    New species of a tick - Aponomma ludovici n. sp. (Acarina, Ixodidae) collected in Poland
    Nowy gatunek kleszcza - Aponomma ludovici n. sp. (Acarina, Ixodidae) odkryty na terenie Polski
    Novyjj vid kleshha - Aponomma ludovici n. sp. (Acarina, Ixodidae) otkrytyjj na territorii Polshi
    Autorzy:
    Siuda, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2176896.pdf
    Data publikacji:
    1972
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
    Źródło:
    Wiadomości Parazytologiczne; 1972, 18, 4-5-6; 735-743
    0043-5163
    Pojawia się w:
    Wiadomości Parazytologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowy gatunek nicienia płucnego z rodziny Protostrongylidae u sarny na terenie Podhala
    A new species of a lung nematode of the family Protostrongylidae found in a roebuck living in the Podhale Region
    Novyjj vid legochnojj nematody iz semejjstva Protostrongylidae u serny na territorii Podgalja
    Autorzy:
    Urban, E.
    Ramisz, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2176787.pdf
    Data publikacji:
    1972
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
    Źródło:
    Wiadomości Parazytologiczne; 1972, 18, 1; 97-100
    0043-5163
    Pojawia się w:
    Wiadomości Parazytologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Educatorium – from theory to practice
    Autorzy:
    Kowalewska, Kinga
    Makarowska, Olga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/52426493.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Collegium Novum. Polskie Towarzystwo Neofilologiczne
    Tematy:
    educatorium
    foreign language teaching
    characteristics of educatorium
    educatorium as a new genre of scientific literature
    educatorium as a mixed genre
    rules on creating an educatorium
    edukatorium
    nauczanie języków obcych
    charakterystyka edukatorium
    edukatorium jako nowy gatunek literatury naukowej
    edukatorium jako gatunek mieszany
    zasady tworzenia edukatorium
    Opis:
    Teaching foreign languages is based on teaching materials understood as all means used to ensure the achievement of the assumed goals of teaching a foreign language (Styszyński, 2004). Some of these materials are intended for students and others for use by teachers. Among the latter, the most popular are methodological guides and teaching packages concerning the implementation of effective ways of teaching a foreign language. However, due to their specificity, the theoretical aspect is rather undeveloped, and the examples are usually given in only one foreign language, without demonstrating the possibility of creative modification. These challenges are faced by the development of a new type of teaching materials – an educatorium, which has been designed and published for the first time in Poland. This type of monograph, containing an extensive theoretical part and a large set of exercises, is addressed to both academic and non-academic teachers of foreign languages, at different levels of professional experience, as a tool for self-development. Our main aim is to present the goals and functions of an educatorium, intended for teachers as innovators, researchers, and reflective practitioners. The paper also explains the methods of developing teachers’ professional creativity, presents the structure and content of the educatorium, and discusses a system of listening exercises given in Polish, Russian, German, and English.
    Źródło:
    Neofilolog; 2023, 60/2; 396-416
    1429-2173
    Pojawia się w:
    Neofilolog
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Entoloma albotomentosum (Agaricales, Basidiomycota), a species new to Poland
    Entoloma albotomentosum (Agaricales, Basidiomycota), gatunek nowy dla Polski
    Autorzy:
    Halama, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/66928.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    Entoloma albotomentosum
    Agaricales
    Basidiomycota
    new species
    Polska
    mycobiota
    Entolomataceae
    Claudopus
    pleurotoid habit
    distribution
    Opis:
    The first record of Entoloma albotomentosum Noordel. & Hauskn., a member of the subgenus Claudopus and section Claudopus, is reported from Poland. A full description and illustration of the species based on Polish specimens are given and its taxonomy, ecology, and general distribution are also provided.
    W Polsce stwierdzono dotychczas występowanie 5 przedstawicieli sekcji Claudopus, rodzaju Entoloma (dzwonkówka), tj.: E. byssisedum, E. depluens, E. jahnii, E. ollare i E. parasiticum. Grzyby te charakteryzują się z reguły drobnymi owocnikami typu boczniakowatego (pleurotoidalnego) lub pępówkowatego (omfaloidalnego). Są wśród nich gatunki saprotroficzne, rozwijające się na różnych, butwiejących szczątkach roślin wyższych lub pojawiające się bezpośrednio na ziemi. Należą tu również gatunki patogeniczne, rozwijające się na owocnikach innych grzybów lub związane z obecnością mszaków. W trakcie obserwacji mikologicznych, przeprowadzonych w sierpniu 2010 roku w miejscowości Domaszowice (Równina Oleśnicka), znaleziono przypadkowo na terenie nieużytku porolnego kilka bardzo drobnych, białawo zabarwionych, pleurotoidalnych owocników, zasiedlających martwe szczątki traw (głównie butwiejące liście trzcinnika Calamagrostis sp.). Badania laboratoryjne wykazały, iż reprezentują one nowy dla mikobioty Polski gatunek dzwonkówki – Entoloma albotomentosum Noordel. & Hauskn. (proponowana polska nazwa: dzwonkówka ciżmówkowata). E. albotomentosum została opisana w 1989 roku z terenu Austrii. W najnowszych opracowaniach takson ten ujęty jest w podrodzaju i sekcji Claudopus. Gatunek ten cechuje się wytwarzaniem drobnych, niepozornych, biało zabarwionych i dość zmiennych w budowie makroskopowej owocników, które mogą mieć formę boczniakowatą (z trzonkiem wykształconym bocznie, zredukowanym bądź niewykształconym) lub pępówkowatą (z trzonkiem wyraźnie wykształconym i niekiedy centralnie osadzonym). W młodym stadium owocniki te zwykle przypominają do złudzenia niewielkich przedstawicieli rodzaju ciżmówka (Crepidotus). Według danych literaturowych E. albotomentosum pojawia się przede wszystkim w gęstych zaroślach traw i turzyc oraz na brzegach stawów, gdzie tworzy owocniki na butwiejących szczątkach traw i turzyc. Rozmieszczenie tego gatunku jest słabo poznane. Do chwili obecnej stwierdzono jego występowanie jedynie w Europie, gdzie (oprócz Austrii) znany jest on z rozproszonych stanowisk, zlokalizowanych w Holandii, księstwie Lichtenstein, Niemczech, Danii, Anglii, Szkocji i Norwegii. Specyficzne preferencje siedliskowe oraz niewielkie rozmiary owocników E. albotomentosum są prawdopodobnym powodem rzadkości notowań tego gatunku w terenie. Dokładniejsze poszukiwania dają szansę na znalezienie dalszych stanowisk tego grzyba, m. in. w Polsce. W prezentowanej pracy przedstawiono szczegółowy opis i ilustracje cech zebranych owocników E. albotomentosum. Przedstawiono również informacje na temat taksonomii, ekologii i rozmieszczenia tego gatunku.
    Źródło:
    Acta Mycologica; 2011, 46, 2
    0001-625X
    2353-074X
    Pojawia się w:
    Acta Mycologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Widłak wroniec Huperzia selago - nowy górski gatunek we florze Parku Krajobrazowego Wzniesień Łódzkich
    The fir club-moss Huperzia selago - the new mountain species in the flora of Wzniesienia Łódzkie Landscape Park
    Autorzy:
    Kurowski, Józef K
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/944550.pdf
    Data publikacji:
    2000
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Botanica; 2000, 14
    0208-6174
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Botanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Xylaria oxyacanthae Tul. et C. Tul., a new species for Poland
    Xylaria oxyacanthae Tul. et C. Tul., gatunek nowy dla Polski
    Autorzy:
    Kujawa, A.
    Karasinski, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/67217.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    Xylaria oxyacanthae
    new species
    Polska
    Ascomycetes
    Xylariales
    macrofungi
    distribution
    Opis:
    The paper presents information about Xylaria oxyacanthaeTul. & C. Tul., a new species for Poland. The fungus was for the first time found in the mid-field shelterbelt near Turew village and in the city park in Kraków
    Autorzy prezentują dwa stanowiska nowego dla Polski gatunku próchnilca – Xylaria oxy acanthae. Grzyb ten, rozwijający się na owocach Crataegus monogyna, został znaleziony po raz pierwszy w zadrzewieniu śródpolnym w Turwi (Wielkopolska) w roku 2001. Drugie stanowisko odkryto w Krakowie w parku miejskim w roku 2004. Materiał zielnikowy znajduje się w Stacji Badawczej ZBŚRiL PAN w Turwi i zielniku IB PAN w Krakowie.
    Źródło:
    Acta Mycologica; 2007, 42, 1
    0001-625X
    2353-074X
    Pojawia się w:
    Acta Mycologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Hebelomina neerlandica, a new species for Ukraine and considerations about the genus Hebelomina
    Hebelomina neerlandica, gatunek nowy dla Ukrainy i rozważania o rodzaju Hebelomina
    Autorzy:
    Fraiture, A.
    Hayova, V.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/67276.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Opis:
    Hebelomina neerlandicaHuijsman has been found near Kiev (Ukraine). It is an addition to the Ukrainian mycoflora. The specimens are described and illustrated. A synopsis of the genus Hebelominais presented, with comments on the systematics and the distribution of its different species, which are all very rare.
    Owocniki Hebelomina neerlandicaHuijsman zostały niedawno zebrane w okolicach Kijowa. Ten nowy dla Ukrainy gatunek został opisany i zilustrowany przez autorów, którzy równocześnie dyskutują pozycję taksonomiczną rodzaju, a w nim sześciu dotychczas znanych gatunków. Są to: H. maderaspatana, H. mediterranea, H. domardiana, H. microspora, H. pallida, H. neerlandica. Praca zawiera klucz do oznaczania, analizę literatury, na podstawie której rozważana jest delimitacja taksonów, nazewnictwo, cechy taksonomiczne i rozmieszczenie. W większości są to gatunki rzadko spotykane, niektóre znane tylko z pojedynczych okazów. Dokładne wyjaśnienie wielu kwestii poruszanych przez autorów wymaga dalszych zbiorów, do których zachętą może być niniejsza praca.
    Źródło:
    Acta Mycologica; 2006, 41, 2
    0001-625X
    2353-074X
    Pojawia się w:
    Acta Mycologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rinodina griseosoralifera, a lichen species new to the Western Carpathians
    Rinodina griseosoralifera, gatunek porostu nowy dla Karpat Zachodnich
    Autorzy:
    Czarnota, P.
    Kukwa, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/67538.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Opis:
    Rinodina griseosoraliferaCoppins is reported for the first time from Poland and the western Carpathians. it is known there from the Gorce Mts, only locality up to now. Details of the chemistry, morphology and general distribution are provided and similar taxa are discussed.
    Rinodina griseosoraliferajest nadrzewnym porostem skorupiastym wytwarzającym soredia. Plecha tego gatunku składa się z areolek, z których większość przekształca się w oddzielone od siebie (Fig. 1a) lub zlewające się (Fig. 1B) soralia; soredia mają kolor niebiesko-szary. obecność wtórnych metabolitów, atranoryny i zeoryny, pozwala odróżnić ten gatunek od innych, morfologicznie bardzo podobnych ‘sorediowanych’ przedstawicieli rodzaju Rinodina, tj. R. colobinai R. efflorescens, jak również od Buellia griseovirensi nadrzewnych form Caloplaca chlorina. Cechy chemiczne i morfologiczne ułatwiające identyfikację sterylnych form tych pię-ciu gatunków przedstawiono w tabeli 1. R. griseosoraliferajest nowym składnikiem bioty porostów Polski i jednocześnie Karpat zachodnich. Pierwsze jego stanowisko zostało znalezione w Gorcach, w starym sadzie podworskim we wsi Poręba wielka. Gatunek ten rośnie na korze Pyrus communis, a towarzyszą mu m.in. Acrocordia gemmata, Bacidia subincompta,Caloplaca obscurella,Normandina pulchella i Phaeophyscia endophoenicea.
    Źródło:
    Acta Mycologica; 2007, 42, 2
    0001-625X
    2353-074X
    Pojawia się w:
    Acta Mycologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Hygrocybe salicis-herbaceae (Agaricomycetes, Hygrophoraceae): an arctic-alpine species new to the South-Eastern Carpathians (Romania)
    Hygrocybe salicis-herbaceae (Agaricomycetes, Hygrophoraceae): arktyczno-alpejski gatunek nowy dla Karpat Południowo-Wschodnich (Rumunia)
    Autorzy:
    Ronikier, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/67624.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Opis:
    New localities of Hygrocybe salicis-herbaceae were observed during the research on the fungi of the alpine zone in the Carpathians. This is the first record of this arctic-alpine fungus in the South-Eastern Carpathians. Macro- and micromorphological characters of the Carpathian collections are compared with the descriptions from other regions. A revision of literature data indicates that the sites in the Parâng Mts reported here are the only known localities of the species from the entire Carpathian range.
    W trakcie badań poświęconych grzybom piętra alpejskiego Karpat, znaleziono trzy nowe stanowiska Hygrocybe salicis-herbaceae zlokalizowane w górach Parâng w Karpatach Południowych (Rumunia). Jest to pierwsze doniesienie na temat występowania tego gatunku w Karpatach Południowo-Wschodnich. W niniejszej pracy przedstawiono okazy z nowych stanowisk, opisano i zilustrowano ich cechy makro- i mikromorfologiczne oraz porównano z opisami kolekcji z innych regionów dostępnymi w literaturze. Analiza danych z literatury wykazała, że jedyne znane dotychczas karpackie stanowisko pochodzące z Tatr Bielskich na Słowacji jest wątpliwe. Tym samym prezentowane w niniejszej pracy stanowiska Hygrocybe salicis-herbaceae są jedynymi pewnymi notowaniami tego gatunku w Karpatach.
    Źródło:
    Acta Mycologica; 2010, 45, 1
    0001-625X
    2353-074X
    Pojawia się w:
    Acta Mycologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przywry ptaków Dolnego Śląska. III. Urotocus rossitensis (Muhling, 1898) - nowy dla Polski gatunek przywry pasożytującej u ptaków wróblowatych
    Trematodes of birds from Lower Silesia. III. Urotocus rossitensis (Muhling, 1898) - new for Poland species of trematode parasitizing in passeriform birds
    Autorzy:
    Okulewicz, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/838547.pdf
    Data publikacji:
    1991
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
    Tematy:
    ptaki
    wroblowe
    Passeriformes
    pokrzewka ogrodowa
    Sylvia borin
    rudzik
    Erithacus rubecula
    kos
    Turdus merula
    drozd spiewak
    Turdus philomelos
    zywiciele
    pasozyty zwierzat
    przywry
    Urotocus rossitensis
    nowe gatunki
    Dolny Slask
    Polska
    Opis:
    During the studies on trematode fauna of birds from Lower Silesia, the rare species - Urotocus rossitensis (MÜHLING, 1898) - was found. It parasitized in the bursa Fabricii of Sylvia borin, Erithacus rubecula and Turdus philomelos, and in the cloaca of Turdus merula. All these birds are new hosts for U. rossitensis which was recorded for the first time in Poland. It is worth mentioning that the localization of this trematode in the cloaca of T. merula is nontypical, since the parasite has underdeveloped suckers. Morphological and biometrical data give us new information about variability of U. rossitensis. They allow the author to support WILLIAMS' (1960) proposition to include U. fusiformis MCINTOSH, 1935 and U. tholonetensis TIMON-DAVID, 1955 among the synonyms of Urotocus rossitensis (MÜHLING, 1898).
    Źródło:
    Annals of Parasitology; 1991, 37, 4
    0043-5163
    Pojawia się w:
    Annals of Parasitology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przywry ptaków Dolnego Śląska. III. Urotocus rossitensis (Muhling, 1898) - nowy dla Polski gatunek przywry pasożytującej u ptaków wróblowatych
    Trematodes of birds from Lower Silesia. III. Urotocus rossitensis (Muhling, 1898) - new for Poland species of trematode parasitizing in passeriform birds
    Autorzy:
    Okulewicz, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2152373.pdf
    Data publikacji:
    1991
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
    Tematy:
    ptaki
    wroblowe
    Passeriformes
    pokrzewka ogrodowa
    Sylvia borin
    rudzik
    Erithacus rubecula
    kos
    Turdus merula
    drozd spiewak
    Turdus philomelos
    zywiciele
    pasozyty zwierzat
    przywry
    Urotocus rossitensis
    nowe gatunki
    Dolny Slask
    Polska
    Opis:
    During the studies on trematode fauna of birds from Lower Silesia, the rare species - Urotocus rossitensis (MÜHLING, 1898) - was found. It parasitized in the bursa Fabricii of Sylvia borin, Erithacus rubecula and Turdus philomelos, and in the cloaca of Turdus merula. All these birds are new hosts for U. rossitensis which was recorded for the first time in Poland. It is worth mentioning that the localization of this trematode in the cloaca of T. merula is nontypical, since the parasite has underdeveloped suckers. Morphological and biometrical data give us new information about variability of U. rossitensis. They allow the author to support WILLIAMS' (1960) proposition to include U. fusiformis MCINTOSH, 1935 and U. tholonetensis TIMON-DAVID, 1955 among the synonyms of Urotocus rossitensis (MÜHLING, 1898).
    Źródło:
    Wiadomości Parazytologiczne; 1991, 37, 4; 471-480
    0043-5163
    Pojawia się w:
    Wiadomości Parazytologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poszukiwanie źródeł odporności owsa (Avena sativa L.) na nowy patogeniczny i mykotoksynotwórczy gatunek — Fusarium langsethiae
    Searching for oat (Avena sativa L.) resistance to a new pathogenic and mycotoxigenic species — Fusarium langsethiae
    Autorzy:
    Lemańczyk, Grzegorz
    Łukanowski, Aleksander
    Baturo-Cieśniewska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2199496.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-30
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    Fusarium langsethiae
    hodowla odpornościowa
    owies
    postęp hodowlany
    real-time PCR
    wrażliwość genotypów
    Źródło:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2019, 286; 165-168
    0373-7837
    2657-8913
    Pojawia się w:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-44 z 44

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies