Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "niewolnicy" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Threpte und Eutyches – römische Sklaven in Krakau (CIL VI 27389a)
Threpte i Eutyches – rzymscy niewolnicy w Krakowie
Autorzy:
Kuryłowicz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2006890.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
headstone
slaves
contubernium
Krakow
tabliczka nagrobna
niewolnicy
Kraków
Opis:
In the Princes Czartoryski Museum in Krakow there is a Roman headstone with the following inscription: For the best and most faithful wife (coniux) Threpte, well distinguished, put up by Eutyches, a slave of Atilius Agricola (CIL VI 27389a – 1st/2nd c. AD). They were probably slaves from Hellenized eastern regions. Eutyches is explicitly described as a slave (EUTYCHES ATILI AGRICOLAE SERVUS), while Threpte’s status is clarified by her name, which is the Greek word for a slave, conceived and raised up in the family of a master (Roman verna). In legal terms, the only relationship they could enter was contubernium. Possibly, Atilius Agricola had two slaves whom he treated in a friendly manner allowing them to maintain a relationship; he also agreed for Threpte to be buried in a separate grave with an inscription. It is one of many texts suggesting cordial relations between slaves and Roman families in the early period of the Roman Empire. Interestingly, the ashes have remained in Roman soil, while the plate with the inscription has found its way to Krakow.
W Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie znajduje się tabliczka z rzymskiego nagrobka z następującym napisem: Najlepszej i najwierniejszej żonie Threpte, dobrze zasłużonej, wystawił Eutyches, niewolnik Atiliusza Agrykoli (CIL VI 27389a – I/II w.n.e.). Chodzi tu o niewolników, pochodzących prawdopodobnie ze shellenizowanych obszarów wschodnich. Euyches został wyraźnie określony jako niewolnik (EUTYCHES ATILI AGRICOLAE SERVUS), zaś pozycja Threpte wynika z samego imienia, oznaczającego po grecku niewolnicę, spłodzoną i wychowaną w rodzinie właściciela (rzymska verna). Z prawnego punktu widzenia związek między nimi mógł mieć charakter tylko contubernium. Prawdopodobnie Atilius Agricola miał dwoje niewolników, których traktował przyjaźnie, dopuszczając do ich faktycznego związku i pozwolił ponadto na pochowanie Threpte w osobnym grobie i zaopatrzenie inskrypcją. Jest to jeden z wielu tekstów, dowodzących familiarnych stosunków z niewolnikami w rzymskich rodzinach okresu wczesnego cesarstwa. Co ciekawe ponadto – prochy ich pozostały na rzymskiej ziemi, zaś tabliczka z napisem zawędrowała zrządzeniem losu do Krakowa.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2016, 8, 2; 47-63
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Servus publicus and servus privatus in Ancient Rome: Legal Status and Social Status
Autorzy:
Sitek, Bronisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1916243.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
legal status
social status
private slaves
public slaves
status prawny
status społeczny
niewolnicy prywatni
niewolnicy publiczni
Opis:
Public slaves were a special group of slaves. As a rule, their legal situation was analogous to private slaves. Hence, there are relatively few preserved sources of law regarding this slave group. There are relatively few Romanist studies regarding the legal situation of public slaves. A larger number of these studies appeared only in the second half of the 20th century. The subject of this study is to compare the legal and social status of both groups of slaves. The purpose is to show a different application of legal provisions depending on their suitability for public matters and the education of public slaves.
Szczególną grupą niewolników byli niewolnicy publiczni. Co do zasady ich sytuacja prawna była analogiczna do niewolników prywatnych. Stąd też jest stosunkowo mało zachowanych źródeł prawa dotyczących tej grupy niewolniczej. Niewiele jest opracowań romanistycznych dotyczących sytuacji prawnej niewolników publicznych. Więcej tych opracowań pojawiło się dopiero w drugiej połowie XX w. Przedmiotem niniejszego opracowania jest porównanie statusu prawnego i społecznego obu grup niewolników. Celem jest ukazanie odmiennego stosowania przepisów prawa w uzależnieniu od przydatności dla spraw publicznych oraz wykształcenia niewolników publicznych.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 1; 251-264
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Panowie i niewolnicy – gospodarka okresu halsztackiego
Masters and slaves – economy of the Hallstatt period
Autorzy:
Gralak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27312678.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Hallstatt Period
new technology
economy
slavery
Opis:
During the Hallstatt period in Central Europe, profound cultural, economic, and social changes occurred. This is due to the emergence of new technologies ‒ primarily iron metallurgy. Another element is the vicinity of the dominant economic system, i.e., the broadly understood Mediterranean civi-lization, especially the Etruscan cities in Italy. These asymmetrical relationships forced social changes in the areas north of the Alps. An important factor was probably the slave trade, which forced violence and armed struggle. This resulted in a progressive militarization, which is visible through the construction of defensive settlements and the strengthening of farms. The consequence was extreme social stratification and the domination of aristocratic elites. Thus, the stability of such a system depended on the relationship with the dominant partner. In a situation of disruption of relationships, a crisis must have arisen, resulting in the collapse of this culture model.
Źródło:
Folia Praehistorica Posnaniensia; 2022, 27; 51-72
0239-8524
2450-5846
Pojawia się w:
Folia Praehistorica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O JAKICH NIEWOLNIKACH I Z JAKIEGO POWODU JURYSTA CAELIUS SABINUS NAPISAŁ, ŻE ZWYKŁO SIĘ ICH SPRZEDAWAĆ W CZAPKACH; ORAZ JACY NIEWOLNICY BYLI ZGODNIE ZE ZWYCZAJEM PRZODKÓW SPRZEDAWANI POD KORONĄ; TAKŻE CO OZNACZA SAMO „POD KORONĄ” AULUS GELLIUS, NOCE ATTYCKIE 6,4 TEKST - TŁUMACZENIE - KOMENTARZ
Autorzy:
Tarwacka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/664250.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Aulus Gellius
tłumaczenie
niewolnicy
kupno-sprzedaż
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2013, 13, 2
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inconvenient Witnesses: Testimonies of Slaves in a Criminal Trial During the Republic and the Principate
Autorzy:
Loska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1913321.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Roman law
slaves
criminal trial
prawo rzymskie
niewolnicy
proces karny
Opis:
In ancient Rome, slaves performed many different tasks. The fact that they often enjoyed the trust of their owners and knew their secrets made them very desirable witnesses in a criminal trial. The aim of the article is to show examples of situations in which the testimony of slaves in a criminal trial could be dangerous for their owners. Slaves were subject to obligatory torture, so they could reveal some secrets against their will. However, there was a ban on the use of slaves’ testimonies against their owners. Roman law, still, knew a few exceptions to this, in matters justified by the interests of Rome. The article shows also the changes made during the Principate, when the statutory law regulating this issue appeared.
W starożytnym Rzymie niewolnicy wykonywali wiele różnych zadań. Fakt, że cieszyli się nieraz zaufaniem swoich właścicieli i znali ich sekrety, czynił z nich bardzo pożądanych świadków w procesie karnym. Celem artykułu jest pokazanie przykładowych sytuacji, w których zeznania niewolników w procesie karnym mogły być niebezpieczne dla ich właścicieli. Niewolnicy obligatoryjnie poddawani byli torturom, mogli zatem zdradzić tajemnice wbrew swojej woli. Mimo że obowiązywał zakaz wykorzystywania zeznań niewolników przeciw ich właścicielom, to prawo rzymskie znało jednak od niego kilka wyjątków, w sprawach uzasadnionych interesem Rzymu. Pokazano także zmiany dokonane w okresie pryncypatu, kiedy pojawiło się prawo stanowione regulujące tę kwestię.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 1; 197-204
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsce niewolników w rodzinie chrześcijańskiej według Jana Chryzostoma
The position of slaves in the Christian family according to John Chrysostom
Autorzy:
Duda, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613694.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jan Chryzostom
niewolnicy
John Chrysostom
slaves
Opis:
The early Christian Church did not take up any revolutionary action aiming at reforming or abolishing the so much bound with the Roman society structure slavery. Instead, it worked out a new ‘theoretical’ and characterized by humanism attitude, which is reflected and strengthened by John Chrysostom. The ‘golden mouthed’ admits that slavery is a binding and allowed by God’s Providence state, and he accepts the power of a master over a belonging to the Christian family slave. A slave should not rebel against his unjust situation but try to serve his master and family as if he actually saved his Saviour Redeemer. And that is because slaves are in nature free people and as any other people are the children of the same God. That is why he demands treating a slave as a human being and respecting his dignity. Also, he suggests a new notion of a slave being a good and obedient to his master person since, as he believes, a change in the present negative stereotype will contribute to some improvement in the existential situation, or in some time may lead to the reform of the social-economic state system.
Źródło:
Vox Patrum; 2009, 53-54; 259-270
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag na temat zeznań niewolników w procesie karnym
Some Remarks on the Slaves’ Testimonies in the Criminal Trial
Autorzy:
Loska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046493.pdf
Data publikacji:
2020-10-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
prawo rzymskie
proces karny
niewolnicy
Roman law
criminal trial
slaves
Opis:
W starożytnym Rzymie obowiązywała zasada, wedle której podczas procesu nie można było wykorzystywać zeznań niewolników na szkodę ich właściciela. Od tej zasady już od czasów republiki przewidziane były wyjątki, w przypadku przestępstw kazirodztwa oraz spisku. Odmienne podejście do wykorzystywania zeznań niewolników widoczne było w okresie pryncypatu. Ustawy, takie jak lex Iulia de adulteriis coërcendis, czy reskrypty cesarskie przewidywały szereg możliwości obejścia republikańskiego zakazu, bez rzeczywistego jego złamania, ani też zniesienia. Jedynie w przypadku crimen laese maiestatis wyraźnie dopuszczono torturowanie niewolników in caput domini. W okresie dominatu wprowadzony został zakaz przyjmowania oskarżenia składanego przez niewolnika przeciw właścicielowi, wyjątkiem była wyłącznie maiestas. Oskarżający niewolnik był karany śmiercią.
In ancient Rome there was a rule that in the course of the trial the slave confession could not be used to the detriment of their owners. There have been exceptions to this rule since the time of the Republic, in the case of incest crime and conspiracy. A different approach to the use of the testimony of slaves was visible during the Principate. Laws, such as lex Iulia de adulteriis coërcendis, or imperial rescripts, provided for a number of possibilities to circumvent the republican ban, without actually breaking it, or abolishing it. Only in the case of crimen laese maiestatis it was explicitly allowed to torture the slaves in caput domini. During Dominate accepting the charges submitted by the slave against the owner was forbidden, excepting maiestas only. Accusing slave was punished with death.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2017, 60, 3; 449-464
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
RZYMSCY ŻOŁNIERZE I ICH NIEWOLNICY – SPECYFIKA WZAJEMNYCH RELACJI
Roman Soldiers and their Slaves: the Specifics of their Mutual Relations
Autorzy:
Łuć, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096629.pdf
Data publikacji:
2021-03-13
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
niewolnik; żołnierz; służba wojskowa; peculium castrense.
slave; soldier; military service; peculium castrense.
Opis:
Pod względem prawnym w państwie rzymskim niewolnicy nie podlegali obowiązkowi służby wojskowej i nie mogli jej formalnie pełnić. Dowodzi tego stwierdzenie Eliusza Marcianusa (Aelius Marcianus), wyrażone w jego pracy o „Zasadach prawnych” (Regularia): „w Rzymie niewolnikom pod groźbą kary śmierci zabraniano każdego rodzaju służby wojskowej” – PIR2 A 215; D. 49,16,11 (Marc., 2 Reg.): Ab omni militia servi prohibentur: alioquin capite puniuntur. W rzeczywistości – a jasno ukazują to zachowane wzmianki źródłowe ‒ osoby o takim właśnie statusie nie tylko były obecne na terenie rzymskich obozów wojskowych, ale i egzystowały u boku żołnierzy, którzy byli ich prawnymi właścicielami. Co więcej, w państwie rzymskim miały miejsce sytuacje, kiedy to byłych niewolników, wyzwolonych ze zgodnej z prawem niewoli, wcielano jako żołnierzy do oddziałów wojskowych. W regulacjach prawa rzymskiego można natrafić na odwołania dotyczące niewolników, którzy byli własnością żołnierzy, służących w różnych rzymskich formacjach wojskowych. Celem niniejszego artykułu jest nie tylko przybliżenie tytułowego problemu relacji, jakie mogły łączyć Rzymian z ich niewolnikami, kiedy ci pierwsi odbywali służbę wojskową, lecz także określenie zakresu odpowiedzialności, jaką za czyny niedozwolone popełnione przez niewolników mogli ponosić ich wojskowi właściciele.
In ancient Rome slaves had no legal obligation to serve in the army, and they were not allowed to do so officially. This is borne out in Aelius Marcianus’ Regularia, which say that Ab omni militia servi prohibentur: alioquin capite puniuntur (slaves are prohibited on pain of death from rendering any kind of military service whatsoever: (Marc., 2 Reg; PIR2 A 215; D. 49,16,11). However, in practice – as extant records show – not only were slaves present in Roman military camps, but they actually attended their legal master during the latter’s military service. Moreover, there were situations when freedmen (ex-slaves who had been liberated in accordance with the legal regulations) joined the Roman army and were accorded the status of soldiers. There were regulations in Roman law concerning slaves whose masters were serving in a variety of units of the Roman forces. The aim of this article is to give an account of the relations between Roman citizens during their period of military service and their slaves, and also to determine the scope of the legal liability of the masters for any offences or misdemeanours committed by their slaves during their period of military service.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2021, 21, 1; 7-44
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ZAWŁASZCZENIE NIERUCHOMOŚCI NA PRZYKŁADZIE DZIAŁAŃ WOJENNYCH Z POCZĄTKU XVII WIEKU W RZECZYPOSPOLITEJ OBOJGA NARODÓW. Z BADAŃ NAD PRAWEM ZDOBYCZY WOJENNEJ W EPOCE NOWOŻYTNEJ
Autorzy:
Łopatecki, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/664138.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
prawo wojenne
zdobycz wojenna
zawłaszczenie
niewolnicy
dobra ziemskie
prawo lenne.
Opis:
Property Requisition: A Case Study of early 17th-Century Military Operations for Research on the Early Modern Law on War TrophiesSummary This article is on the requisitioning of property by soldiers stationing on enemy territory. The author presents the law on war trophies in force in Poland-Lithuania in 1609–1619, when the country was at war against the Grand Duchy of Muscovy. In particular he examines a protestation lodged by Stanisław Galiński, a Mazovian nobleman. This document provides evidence that pursuant to the Polish-Lithuanian law of war abandoned property could be lawfully requisitioned providing the party taking possession of the vacant real estate became its effective holder by taking over its management. This theory is confirmed by a 1613 parliamentary resolution which allowed for the confiscation of requisitioned property from soldiers who could not prove their title to tenure on these grounds. The legal situation of requisitioned properties was similar to that of property held by the Muscovite boyars of the Smolensk region, who were granted a conditional endorsement of tenure, with the recognition of a title in fee simple subject to enfeoffment by the king.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2016, 16, 4
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Praca w życiu chrześcijanina. Stanowisko św. Jana Chryzostoma
Work in the Life of a Christian. St. John Chrysostoms Position
Autorzy:
Szczur, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621821.pdf
Data publikacji:
2014-06-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jan Chryzostom
praca
rolnicy
rzemieślnicy
kupcy
niewolnicy
John Chrysostom
work
fathers
farmers
craftsmen
merchants
slaves
Opis:
This article is a presentation of St. John Chrysostom’s social teaching on the value of work. This teaching is grounded in the Holy Scriptures. By describing Christ and certain biblical figures (e.g. St. Paul) as people of work, Chrysostom underscores the meaning and value of labor. He does so contrary to the opinion of the wealthy in the Antioch society, who despised both the physical labor and the people performing it. In the teaching of the Archbishop of  Constantinople, physical work is a cooperation with God in the effort of transforming the world. It is an element which ennobles a human being, provides him with the means necessary to support his life and enabling him to undertake the works of mercy. St. John also highlightsthe difficult situation of many peasants, craftsmen and merchants, and in this way he tries to direct the attention of the wealthy to this social problem. It can be deduced from Chrysostom’s writing that the life of slaves, which constituted a large portion of the late antique society, was generally modest and filled with work – especially the most onerous one. In giving instructions to slaves, St. John admonishes them to be submissive to their masters and do their work well. In speaking to the masters, however, he recommended that their relationships with slaves were humanitarian and shaped according to the Gospel. It is noteworthy to see that the element of love of one’s neighbor (philanthropy) and forgiving mercy brought new quality into the social structures of the time, especially between a master and a slave.
Źródło:
Verbum Vitae; 2014, 25; 171-201
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lincoln i niewolnicy : "padając na kolana wołali: przybył wielki Mesjasz"
Autorzy:
Jackson, Gabriel.
Powiązania:
Forum 1998, nr 41, s. 22
Współwytwórcy:
(jp). Tłumaczenie
Data publikacji:
1998
Tematy:
Lincoln, Abraham (1809-1865)
Polityka biografie Stany Zjednoczone 19 w.
Wojna secesyjna (1861-1865)
Niewolnictwo zwalczanie Stany Zjednoczone 18-19 w.
Opis:
Fot.; Tł. art. zamieszcz. w "El Pais". -- 1998, 22 IX.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
„Niewolnicy świętego Mikołaja”. Eskalacja debaty społecznej wokół holenderskiej tradycji
The slaves of Sinterklaas. The escalation of the public debate on Dutch tradition
Autorzy:
Kargól, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969046.pdf
Data publikacji:
2014-04-02
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
The Netherlands
tradition
folklore
multi-ethnic society
racism
tradycja
folklor
społeczeństwo wieloetniczne
rasizm
Holandia
Opis:
This paper examines the public debate about Dutch tradition of Sinterklaas (Saint-Nicolas) and particularly the character of Zwarte Piet, the black-faced helper. His apparent racist nature has been subject of debate in Dutch media for years. However, in 2013 the debate escalated and provoked social conflicts and verbal aggression. The paper gives some explanations why this happened. The case of Zwarte Piet is noteworthy because it shows that Dutch society, well-known for being tolerant and open-minded, is not entirely free of ethnic and national tensions. This Old Dutch tradition that had been shaped in the times of colonialism and slavery, has become a hot issue in todays’ multicultural society. The paper includes considerations concerning the emergence of social conflicts and the meaning of postmodern national and ethnic identity. Additionally, it discusses the role of social media in fuelling the debate. Conclusions are based on analysis of social media content (television, Internet) and publications in the Dutch press from October to December 2013.
Artykuł dotyczy debaty społecznej toczącej się wokół holenderskiej tradycji Sinterklaasa (świętego Mikołaja), a szczególnie wokół postaci Zwarte Piet – pomocnika z uszminkowaną na czarno twarzą. Jego wyraźnie negroidalny wygląd rodzi oskarżenia o rasizm i dlatego od wielu już lat wywołuje dyskusje w holenderskich mediach. W roku 2013 miała miejsce szczególnie ostra dyskusja, która prowadziła do konfliktów oraz agresji słownej. W artykule podjęto próbę wyjaśnienia przyczyny tej sytuacji. Problem postaci Zwarte Piet jest godny uwagi, ponieważ pokazuje, że społeczeństwo holenderskie, uchodzące za tolerancyjne i otwarte, nie jest całkowicie wolne od napięć o charakterze etnicznym i narodowym. Dawna holenderska tradycja, która ukształtowała się w czasach kolonializmu i niewolnictwa, stała się poważnym problemem we współczesnym wielokulturowym społeczeństwie. Artykuł zawiera rozważania na temat powstawania konfliktów społecznych oraz nowoczesnej świadomości etnicznej i narodowej. Ponadto porusza zagadnienie roli mediów w zaostrzaniu dyskusji i towarzyszącej jej agresji. Wnioski zostały oparte o analizę treści medialnych (telewizja, internet) oraz artykułów prasowych, które pojawiały się od października do grudnia 2013 roku.
Źródło:
Adeptus; 2014, 3; 1-18
2300-0783
Pojawia się w:
Adeptus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niewolnicy Elseviera. Konsensus Waszyngtoński w naukach społecznych?
Slaves to the Elsevier. The Washington Consensus in social sciences?
Autorzy:
Klementewicz, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/462268.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
nauki społeczne
neoliberalizm
ekonomia polityczna
akumulacja kapitału
korporacyjne
wydawnictwa akademickie
social sciences
neoliberalism
political economy
capital accumulation
corporate academic
publishers
Opis:
Celem artykułu jest zarysowanie zagadnienia nauk społecznych i humanistyki w kontekście neoliberalnego kapitalizmu. Na początku zwraca się uwagę na rolę innowacji w akumulacji kapitału. Następnie przechodzi się do tzw. trójkąta bermudzkiego eksploatacji pracy akademickiej: biurokracji rządowej–uniwersytetu–biznesu. Kolejna część skupia się na funkcjach i specyfice nauk przyrodniczych i technicznych a humanistyki. Czwarty rozdział jest poświęcony wyjaśnianiu i rozumieniu w nauce o polityce. Tekst kończy się rozważaniami o sposobach oceniania humanisty.
The aim of this article is to outline arguments on social sciences and humanities in the context of neoliberal capitalism. Firstly, author describes role of innovations in the capital accumulation process. Then paper focuses on so-called Bermuda traingle of exploitation academic work: government bureaucracy–university–business. Next part is devoted to the specifics of natural and technical sciences and humanities. Then author analyzes duties of political scientists. Last chapter contains proposition, how to held humanist more accountable.
Źródło:
Studia Krytyczne/ Critical Studies; 2019, 8; 14-42
2450-9078
Pojawia się w:
Studia Krytyczne/ Critical Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Robots, Slaves, and the Paradox of the Human Condition in Isaac Asimov’s Robot Stories
Roboty, niewolnicy i paradoks ludzkiej kondycji w opowieściach o robotach Izaaka Asimova
Autorzy:
Blum, Paul Richard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807158.pdf
Data publikacji:
2020-01-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Isaac Asimov
robotyka
samoświadomość
wolność
slavery
robotics
self-awareness
freedom
Opis:
Robotników i roboty łączy ze sobą intencja do posłuszeństwa rozkazom, która jest powodem mojej propozycji analizy kilku opowieści o robotach autorstwa Isaaca Asimova. Realizowanie programu w trakcie wykrywania i rozwiązywania problemów oraz wypełniania zadanych instrukcji – to wszystko czyni robota doskonałym niewolnikiem. Trzy Prawa Robotyki Asimova stanowią formalny warunek możliwości pracy w społeczeństwie utrzymującym roboty, tak samo jak niewolnicze prawa w koloniach brytyjskich Ameryki miały zapewnić utrzymanie efektywności niewolnictwa poprzez zamknięcie niewolników w miejscach ich pracy. Poprzez ustanowienie struktury rozkazu potrzebnej w utrzymywaniu i demontowaniu pracującego systemu androidy Asimova objawiają niemożliwość obydwu – robotów i niewolników. Trzy Prawa i ich konsekwencja, czyli gwarancja ochrony, rozkazu i operacji, prawdopodobnie nie mogą działać wobec podmiotów będących oddzielnie panami lub niewolnikami. Te Prawa są paradoksalnym zestawieniem w konsekwencji czego niewolnictwo staje się niemożliwe z punktu widzenia logiki.
Slaves and robots have in common that they are intended to obey orders. Therefore I suggest taking a close look at some of Isaac Asimov’s robot stories. Executing a program while detecting and overcoming problems and acting towards fulfillment of given instructions—all this makes a robot a perfect slave. In the same way as slave laws in the British Colonies in America were intended to keep slavery effective by confining slaves in their place, so are Asimov’s Three Laws of Robotics the formal condition for the workability of a robot holding society. Asimov’s androids reveal the implicit impossibility of both robots and slaves by establishing the command structure that would be needed to keep the system working and then disassembling this structure. The Three Laws, as they are meant to guarantee protection, command, and operation, cannot possibly work with separate master/slave subjects. They are a paradoxical juxtaposition. And consequently, slavery is logically impossible.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2016, 7, 3; 5-24
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies