Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "mikrostruktura" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Beton z proszków reaktywnych - właściwości mechaniczne i mikrostruktura
Autorzy:
Zdeb, T.
Śliwiński, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/343213.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Stowarzyszenie Producentów Cementu
Tematy:
beton z proszków reaktywnych
matryca spoiwowa
kruszywo
właściwości mechaniczne
mikrostruktura
warunki dojrzewania
Źródło:
Budownictwo, Technologie, Architektura; 2010, 3; 51-55
1644-745X
Pojawia się w:
Budownictwo, Technologie, Architektura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Microstructure of TIG welded with selected magnesium alloys
Mikrostruktura wybranych stopów magnezu spawanych metodą TIG
Autorzy:
Tuz, L.
Pańcikieiwcz, K.
Żurek, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/263866.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
microstructure
TIG welding
magnesium alloys
mikrostruktura
spawanie TIG
stopy magnezu
Opis:
An evaluation of the macro- and microstructure of magnesium alloy tungsten arc-welded butt joints is presented in this paper. Al-Zn-Mn magnesium alloys are taken into consideration in the research. Their main alloying elements are zinc and aluminum, respectively. The dendritic microstructure of the base metal is obtained. The analysis shows that achieving good-quality butt joints of magnesium alloys is possible.
W pracy przedstawiono ocenę makro- i mikrostruktury wybranych złączy stopów magnezu, spawanych elektrodą nietopliwą w osłonie gazów osłonowych (TIG). Do badań użyto stopów z grupy Al-Zn-Mn, w których głównymi dodatkami stopowymi są aluminium i cynk. Zaobserwowano dendrytyczną mikrostrukturę stopów w materiale rodzimym. Wykonane próby wykazały możliwość uzyskania złączy spawanych wysokiej jakości.
Źródło:
Metallurgy and Foundry Engineering; 2014, 40, 4; 231-237
1230-2325
2300-8377
Pojawia się w:
Metallurgy and Foundry Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effect of dynamic compression on the evolution of microstructure in aluminium and its alloys
Wpływ dynamicznego ściskania na mikrostrukturę aluminium i jego stopów
Autorzy:
Leszczyńska-Madej, B.
Richert, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/352301.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
aluminium alloys
microstructure
ultrafine-grained microstructure
nanocrystalline microstructure
transmission electron microscopy TEM
stopy aluminium
mikrostruktura
mikrostruktura drobnoziarnista
mikrostruktura nanokrystaliczna
transmisyjny mikroskop elektronowy
Opis:
In the work, the microstructure and selected properties of aluminium and its alloys (AlCu4Zr0.5, AlMg5, AlZn6Mg2.5CuZr) deformed with high strain rate were investigated. The cylindrical samples were compressed by a falling - weight-type impact-testing machine at the strain rate ranging from 1.77-6.06x102 s-1 in order to attain true strains between Φ = 0 - 0.62. After compression, the microhardness of the samples was tested and the microstructure was examined by means of both optical (LM) and transmission electron microscopy (TEM). Additionally the misorientation of selected microstructural elements using proprietary KILIN software was determined. The large density of shear bands, bands and microbands was the characteristic feature of the microstructure. The statistical width of the microbands observed in the microstructure was calculated using the mean chord method. The obtained data demonstrate reduction of the microbands width with the increase of deformation. The main object of investigations concerns the microstructure elements refinement affected by dynamic compression.
W pracy przedstawiono wyniki badań mikrostruktury i wybranych właściwości polikrystalicznego aluminium i jego stopów: AlMg5, AlCu4Zr0.5, AlZn6Mg2.5CuZr ściskanych dynamicznie za pomocą młota spadowego. Próbki odkształcano w zakresie odkształceń rzeczywistych Φ = 0-0.62 z prędkością odkształcenia z zakresu 1.77-6.06x102 s-1. Na tak odkształconych materiałach przeprowadzono pomiar mikrotwardości oraz badania mikrostruktury przy zastosowaniu transmisyjnego mikroskopu elektronowego (TEM) i mikroskopu świetlnego (LM), dodatkowo przeprowadzono pomiar dezorientacji w mikroobszarach metodą linii Kikuchiego przy zastosowaniu oprogramowania KILIN. Cechą charakterystyczną mikrostruktury badanych materiałów były licznie obserwowane pasma i pasma ścinania. Wyniki uzyskane przy zastosowaniu transmisyjnego mikroskopu elektronowego dowiodły występowania licznych mikropasm i mikropasm ścinania, które w zależności od materiału przebiegały na tle różnych układów dyslokacyjnych. Obserwowane mikropasma wykazywały dużą dezorientację względem osnowy. Stwierdzono wzajemnie przecinanie się mikropasm. W zakresie wyższych wartości odkształcenia, mikropasma wypełniały niemal całą objętość próbek. Zaobserwowano zależność zmniejszania się średniej szerokości i mikropasm wraz ze wzrostem wielkości odkształcenia i prędkości odkształcenia. Praca miała na celu określenie wpływu prędkości odkształcenia (1.77x101 - 6.06x102s-1) na możliwość rozdrobnienia mikrostruktury polikrystalicznego aluminium A199.5 i jego stopów (AlMg5, AlCu4Zr0.5, AlZn6Mg2.5CuZr) odkształcanych w procesie dynamicznego ściskania za pomocą młota spadowego.
Źródło:
Archives of Metallurgy and Materials; 2013, 58, 4; 1097-1103
1733-3490
Pojawia się w:
Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Studies on the microstructure of epoxy-cement composites
Badania nad mikrostrukturą kompozytów epoksydowo-cementowych
Autorzy:
Łukowski, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/230124.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
cement
żywica epoksydowa
kompozyt epoksydowo-cementowy
mikrostruktura
modyfikacja
polimer
epoxy resin
epoxy-cement composite
microstructure
modification
polymer
Opis:
Introduction of polymers into the cement composites improves same of the properties of concretes and mortars. Therefore, the polymer-cement composites are successfully used in construction. The model of microstructure formation in cement composites modified with thermoplastic polymer (pre-mix modifiers) has already been developed and successfully implemented. However, the formation of microstructure in the case of epoxy-cement composites (containing post-mix modifier) demonstrates same peculiarities which should be taken into account when modelling the process. The microstructure of epoxy-cement composites and its formation is discussed in the paper. The model is offered, formulated on the basis of the microscopic observations and results of testing.
Betony i zaprawy polimerowo-cementowe (Polymer-Cement Composites, PCC), otrzymywane przez dodanie polimeru do mieszanki betonowej lub mieszanki zaprawy, przewyższają zwykły beton wytrzymałością na zginanie i rozciąganie, przyczepnością do różnych podłoży, w tym betonu, oraz szczelnością względem cieczy i gazów. PCC są szeroko stosowane w budownictwie; szczególny obszar ich użytkowania stanowią naprawy i ochrona konstrukcji betonowych, wykonywanie nawierzchni oraz wytwarzanie elementów prefabrykowanych. Wiązanie i twardnienie kompozytów polimerowo-cementowych obejmuje hydratację cementu i powstawanie ciągłej błony polimerowej. Model tworzenia się mikrostruktury kompozytu polimerowo-cementowego został opracowany i powszechne zaakceptowany w odniesieniu do betonów zawierających polimery termoplastyczne, chemicznie nieaktywne w mieszance betonowej (modyfikator typu pre-mix), takie jak poliestry akrylowe (PAE) itp. W tym przypadku błona polimerowa powstaje przez koalescencję cząstek polimeru. Jeśli natomiast stosuje się modyfikator typu post-mix (z reguły żywica epoksydowa), to dodatkowo zachodzi reakcja chemiczna między żywicą a utwardzaczem, prowadząca do przestrzennego usieciowania polimeru. W niniejszym artykule zaproponowano model tworzenia się mikrostruktury kompozytu epoksydowo-cementowego.
Źródło:
Archives of Civil Engineering; 2016, 62, 2; 101-113
1230-2945
Pojawia się w:
Archives of Civil Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Microstructure and Phase Composition of Mortars from the 17th Century Sacred Buildings
Mikrostruktura i skład fazowy zapraw z XVII-wiecznych budowli sakralnych
Autorzy:
Owsiak, Zdzisława
Sobczyński, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1833732.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Świętokrzyska w Kielcach. Wydawnictwo PŚw
Tematy:
mortar
microstructure
XRD
SEM
EDS
zaprawa
mikrostruktura
Opis:
This work aims to characterize the microstructure of mortars derived from the walls of sacred buildings from the 17th century. The tests were carried out using the X-ray diffraction method, differential thermal analysis and scanning microscopy combined with the analysis of the elemental composition in the micro area. The results of this study show that the materials bonding the elements of the wall in historic buildings are porous sand-lime mortars with an increased binder-to-aggregate ratio, also containing limestone crumbs, flints and feldspars, and fragments of bricks larger than sand particles. The binder is fully carbonated calcium hydroxide, with no pozzolanic additives. The results of the microstructure and phase composition tests of mortars used for bonding wall elements in buildings constructed at the end of the 16th and early 17th centuries can be used to select the composition of mortars used in the renovation and repair of historic buildings.
Celem pracy jest charakterystyka mikrostruktury zapraw pobranych z muru sakralnych budowli XVII-wiecznych. Badania wykonano metodą dyfrakcji rentgenowskiej, termicznej analizy różnicowej oraz mikroskopii skaningowej połączonej z analizą składu pierwiastkowego w mikroobszarze. Wyniki przeprowadzonych badań wykazały, że zaprawy łączące elementy muru w budowlach historycznych są porowatymi zaprawami wapienno-piaskowymi, o zwiększonym stosunku spoiwa do kruszywa, zawierają także w swoim składzie okruchy skał wapiennych, krzemieni i skaleni oraz fragmenty cegieł o większych rozmiarach niż ziarna piasku. Spoiwo stanowi w pełni skarbonatyzowany wodorotlenek wapnia, niezawierający dodatków pucolanowych. Wyniki badań mikrostruktury i składu fazowego zapraw stosowanych do spajania elementów muru w budowlach wznoszonych w końcu XVI i na początku XVII wieku mogą posłużyć do doboru składu zapraw stosowanych przy renowacji i naprawach budowli historycznych.
Źródło:
Structure and Environment; 2020, 12, 4; 153--158
2081-1500
Pojawia się w:
Structure and Environment
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kryterium wytrzymałości geomateriałów z mikrostrukturą warstwową
Failure criterion of geomaterials with microstructure of layered type
Autorzy:
Kawa, M.
Łydżba, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/349226.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
mikrostruktura warstwowa
anizotropia
kryterium wytrzymałości
teoria homogenizacji
microstructure of layered type
anisotropy
failure criterion
homogenization theory
Opis:
W artykule przedstawiono anizotropowe kryterium wytrzymałości geomateriałów z mikrostrukturą warstwową. Rozważana mikrostruktura to periodyczny dwuskładnikowy ośrodek warstwowych, w którym wytrzymałość poszczególnych składników opisuje warunek Druckera-Pragera. Proponowane kryterium to koniunkcja anizotropowego kryterium Pariseau oraz równania płaszczyzny krytycznej. Przydatność postulowanego opisu zweryfikowano wykorzystując teorię homogenizacji. Parametry materiałowe są zdefiniowane w artykule w sposób analityczny, w funkcji parametrów wytrzymałościowych składników struktury. Jako przykład zastosowania kryterium przedstawia się rozwiązanie zagadnienia nośności granicznej podłoża uwarstwionego w funkcji kąta upadu warstw. Zaprezentowane wyniki pokazują istotny wpływ anizotropii wytrzymałości materiału na rozwiązanie zagadnienia brzegowego.
The paper presents anisotropic failure criterion of geomaterials with microstructure of layered type. The microstructure is considered as composed of two constituents periodically distributed in the space. Both constituents are assumed to be isotropic with strength ruled by Druckcr-Prager criterion. The overall strength condition proposed is a conjunction of Pariseau anisotropic failure criterion and critical plane equation. Usefulness of this description is verified based on the homogenization theory procedure. Material constants are defined, in an analytical form, as a function of strength parameters of the constituents. As an example of criterion application the results of load carrying capacity of layered soil are presented for different orientations of layers. The results clearly show influence of strength anisotropy of material on the solution of boundary-value problem.
Źródło:
Górnictwo i Geoinżynieria; 2008, 32, 2; 177-185
1732-6702
Pojawia się w:
Górnictwo i Geoinżynieria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mikrostruktura i wlasciwosci funkcjonalne kazeinianow otrzymanych metoda ekstruzji
Autorzy:
Szpendowski, J
Swigon, J
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826429.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
ekstruzja
sklad chemiczny
wlasciwosci funkcjonalne
wlasciwosci fizykochemiczne
kazeinian wapnia
mikrostruktura
kazeiniany
otrzymywanie
extrusion
chemical compound
functional property
physicochemical property
calcium caseinate
microstructure
caseinate
obtaining
Opis:
Określono właściwości fizykochemiczne, funkcjonalne, wygląd i mikrostrukturę kazeinianu sodu, potasu oraz wapnia, które otrzymywano przemysłowo metodą ekstruzji. Kazeinian sodu i potasu charakteryzował się porowatą strukturą, najwyższą rozpuszczalnością w wodzie (89,8-90%), zdolnością absorpcji wody (4,05-4,67 g wody/1g preparatu) i tłuszczu (360-370 g tłuszczu/100 g białka) oraz emulgowania tłuszczu (87-90,3%). Kazeinian wapnia wykazywał zwartą, upakowaną mikrostrukturę, niższą rozpuszczalność w wodzie (84,2%), zdolność absorpcji wody (1,39 g wody/ 1g preparatu) i tłuszczu (320 g oleju/100 g białka) oraz gorsze właściwości emulgujące (84,2%). Stwierdzono, że mikrostruktura kazeinianów była ważnym czynnikiem wpływającym na ich właściwości funkcjonalne.
The physico-chemical and functional properties, appearance and microstructure were determined of industrially - produced sodium caseinate, calcium caseinate and potassium caseinate obtained by extrusion - cooking. The sodium caseinate and potassium caseinate were characterised porous microstructure and the highest values for water solubility (89,8-90%), water and fat absorption capacity (4,05-4,67 g water/1 g of preparation), and emulsifying capacity (87-90,3%). Calcium caseinate showed compact, packed microstructure and the lowest values for water solubility (84,2%), water (1,39 g water/ 1 g of preparation) and fat absorption (320 g oil/100 g of protein) and emulsification yield (84,2%). The microstructure of caseinates was found to be very important factor determining the functional properties of caseinates.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2003, 10, 3; 83-92
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mikrostruktura i właściwości mechaniczne nadstopu INCONEL 625
Microstructure and mechanical properties Microstructure and mechanical properties Microstructure and mechanical properties of Inconel 625 superalloy
Autorzy:
Pakieła, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/211938.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Obróbki Plastycznej
Tematy:
nadstop Inconel 625
mikrostruktura
właściwości mechaniczne
Inconel 625 superalloy
microstructure
mechanical properties
Opis:
W referacie przedstawiono wyniki badań mikrostruktury i właściwości blach z superstopu Inconel 625. Przeprowadzono ilościowe pomiary parametrów mikrostruktury i rozkładu wielkości ziarna za pomocą mikroskopii świetlnej i skaningowej mikroskopii elektronowej. Struktury dyslokacyjne badano za pomocą TEM. Badano blachy walcowane na zimno a następnie wyżarzane w różnych temperaturach, celem zbadania przebiegu rekrystalizacji statycznej. Przeprowadzono również próby rozciągania w temperaturze pokojowej i w temperaturach podwyższonych.
Mechanical properties and microstructure of Inconel 625 superalloy metal plates were tested. Light and electron scanning microscopy were used for quantitative description of microstructure and grain size distribution measurement. Dislocations structure was observed by TEM. Cold rolling followed by annealing at different temperatures was performed for static recrystallization investigation. Tensile tests at room and elevated temperatures were also performed.
Źródło:
Obróbka Plastyczna Metali; 2010, 21, 3; 143-154
0867-2628
Pojawia się w:
Obróbka Plastyczna Metali
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Microstructure and wear resistance of modified WC-Co coatings
Mikrostruktura i odporność na ścieranie modyfikowanych powłok typu WC-Co
Autorzy:
Myalska, H.
Szymański, K.
Moskal, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/258338.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Technologii Eksploatacji - Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
WC-Co coatings
wear resistance
modification
microstructure
powłoka węglikowa
natrysk nadźwiękowy
odporność na ścieranie
mikrostruktura
Opis:
Results of investigations related to microstructure and wear resistance characterization of three types of WC-17Co coatings obtained by a high velocity process were showed in this article. The first type of coating was obtained by spraying standard powders of WC-17Co types. The second one was from “superfine powder” with the same chemical composition. The third type of coating consists of standard powders, as in first case, but with additions of sub-microcrystalline carbides of different types. The process of powder modifications rely on simple mechanical blending of standard WC-17Co powder with 5% wt. of carbide modifier. The presented investigations included the characterization of the microstructure of coatings. Evaluation of porosity, thickness, and especially the morphology of the matrix of coatings were made. The matrix microstructure description was an interesting problem, especially due to the localization and morphology of modifier particles in the Co base phase. Final investigations consisted of the characterization of the wear resistance of the analysed coatings.
W artykule przedstawiono wyniki badań dotyczących charakterystyki mikrostruktury oraz odporności na ścieranie dwóch typów powłok węglikowych WC-Co natryskanych metodą naddźwiękową. W pierwszym przypadku analizowano powłoki otrzymane ze standardowych proszków WC-Co. Drugi rodzaj powłok to powłoki modyfikowane za pomocą submikrokrystalicznych cząstek węglików różnego typu. Zmodyfikowane proszki uzyskano w wyniku prostego mieszania proszku bazowego z dodatkiem 5% wagowych modyfikatora. Wykonano badania obejmujące ocenę mikrostruktury powłok, ich grubość oraz porowatość. Szczególny nacisk położono na analizę osnowy metalicznej powłok celem określenia lokalizacji i morfologii cząstek modyfikatorów. W badaniach końcowych dokonano oceny odporności na ścierania analizowanych powłok.
Źródło:
Problemy Eksploatacji; 2014, 2; 27-34
1232-9312
Pojawia się w:
Problemy Eksploatacji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Microstructure of warm worked Zircalloy-4
Mikrostruktura stopu Zircalloy-4 przetwarzanego w podwyższonych temperaturach
Autorzy:
Paul, H.
Darrieulat, M.
Vanderesse, N.
Lityńska, L.
Miszczyk, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/353449.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Zircalloy-4
mikrostruktura
cząstki drugiej fazy
deformacja cieplna
bliźniakowanie
microstructure
twinning
second phase particles
hot deformation
Opis:
The microstructure of commercial purity Zircalloy-4 (Zry-4) compressed at temperatures 650°C and 750°C up to strains of 0.8 was characterized over a wide range of scales, using optical metallography, scanning (SEM) and transmission (TEM) electron microscopy. The typical microstructure after warm deformation consisted of the α-phase matrix and the second phase particles (SPP) enriched in Fe and Cr. Two kinds of these particles were observed. The large isolated SPP were situated along boundaries of lamellae of α-phase, whereas very fine intermetallic particles were nearly homogeneously distributed inside the lamellae. The intensity of recrystallization was main factor deciding on microstructure development in this material. The efficiency of that process increased quite rapidly with temperature or decreasing strain rate. The appearance of twins was the second important feature of the "warm deformed" structure with the prevailing {1102} - type system of twins. They were occasionally observed in all samples after the deformation at 650°C and 750°C temperatures.
W pracy dokonano wieloskalowej charakterystyki mikrostruktury stopu Zircalloy-4 przerabianego plastycznie w zakresie pośrednich temperatur, tj. 650°C-750°C, w zakresie odkształceń logarytmicznych do 0.8, z wykorzystaniem technik mikroskopii optycznej oraz skaningowej i transmisyjnej mikroskopii elektronowej. W obrazie mikrostruktury obserwowano płytki fazy α oraz wydzielenia cząstek drugiej fazy wzbogaconoej w Fe oraz Cr. Obserwowano dwa typy wydzieleń. Duże izolowane cząstki usytuowane były wzdłuż granic płytek fazy α, podczas gdy wydzielenia dyspersyjne rozmieszczone były równomiernie w strukturze stopu. Głównym parametrem który decydował o zróżnicowaniu w strukturze stopu była intensywność zachodzenia procesu rekrystalizacji, która silnie uzależniona była od temperatury i prędkości odkształcenia. Drugim istotnym zjawiskiem obserwowanym po odkształceniu w obydwu temperaturach było pojawienie się obszarów zbliźniaczonych, przy czym dominował system zbliźniaczenia na płaszczyźnie {1102}.
Źródło:
Archives of Metallurgy and Materials; 2010, 55, 4; 1007-1019
1733-3490
Pojawia się w:
Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mechanical and Microstructural Properties of Friction Welded AISI 304 Stainless Steel to AISI 1060 Steel AISI 1060
Mikrostruktura i właściwości mechaniczne zgrzewanej tarciowo stali nierdzewnej AISI 304 ze stalą AISI 1060
Autorzy:
Ates, H.
Kaya, N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/352438.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
welding
mechanical properties
microstructure
spawanie
właściwości mechaniczne
mikrostruktura
Opis:
Rotary Friction welding is one of the most popular methods of joining similar and dissimilar materials. It is widely used with metals and thermoplastics in a wide variety of aviation, transport and aerospace industrial component designs. This study investigates the influence of friction and upsetting pressures on the hardness, tensile properties and microstructure of the welds. The experimental results showed that as the friction and upsetting pressures increased, the hardness and tensile strength values increased, as well. The tensile fracture of welded joint occurred in the AISI 1060 side. The friction processed joints were evaluated for their integrity and quality aspects by optical and scanning electron microscopy. For the perfect interfacial bonding, sufficient upsetting and friction pressures are necessary to reach the optimal temperature and severe plastic deformation to bring these materials within the attraction range.
Zgrzewanie tarciowe jest jedną z najbardziej popularnych metod łączenia podobnych i odmiennych materiałów. Jest ono powszechnie stosowane do łączenia metali i tworzyw termoplastycznych w szerokim zakresie wzorów części przemysłowych w lotnictwie, transporcie i przemyśle kosmicznym. Celem badań jest określenie wpływu tarcia i nacisków na twardość, właściwości wytrzymałościowe i mikrostrukturę spoiny. Wyniki doświadczalne wykazały, że ze wzrostem tarcia i nacisków wzrosła twardość i wytrzymałość na rozciąganie. W trakcie prób rozciągania pękanie następowało po stronie stali AISI 1060. Zgrzewane tarciowo spoiny zostały ocenione pod względem ich integralności i jakości za pomocą mikroskopii optycznej i skaningowej mikroskopii elektronowej. Dla uzyskania idealnego złączenia materiałów potrzebne są odpowiednie naciski i tarcie, aby osiągnąć optymalną temperaturę i intensywne odkształcenie plastyczne.
Źródło:
Archives of Metallurgy and Materials; 2014, 59, 3; 841-846
1733-3490
Pojawia się w:
Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mikrostruktura i właściwości stwardniałych spoiw geopolimerowych z popiołu lotnego
Microstructure and properties of geopolymeric binders prepared using fly ash
Autorzy:
Rajczyk, K.
Giergiczny, E.
Szota, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/392392.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Tematy:
spoiwo
geopolimer
popiół lotny
aktywacja alkaliczna
mikrostruktura
wytrzymałość mechaniczna
binder
geopolymer
fly ash
alkaline activation
microstructure
mechanical strength
Opis:
Celem pracy było określenie wpływu alkalicznej modyfikacji na mikrostrukturę i inne właściwości popiołów lotnych. Badaniami objęte zostały popioły lotne konwencjonalne ze spalania węgla kamiennego i brunatnego, popioły lotne z procesów współspalania biomasy i popioły fluidalne. Wytypowane do badań popioły poddano aktywacji roztworami alkalicznymi. Warunki aktywacji zostały określone w oparciu o dane literaturowe, a uściślono je na podstawie przeprowadzonych badań wstępnych tak, aby przy możliwie prostych i znanych procesach uzyskać produkt charakteryzujący się odpowiednimi cechami. Uzyskane produkty badane były przy pomocy wielu, nawzajem uzupełniających się metod badawczych: mikroskopii elektronowej, analizy dyfraktometrycznej, termicznej analizy różnicowej. Przeprowadzone zostały również badania cech fizycznych, w szczególności wytrzymałościowych. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że alkaliczna aktywacja 8-molowym roztworem NaOH, przy stosowaniu procesu niskoprężnego naparzania, może być skuteczna dla otrzymania z popiołów lotnych geopolimerowych wysoko wytrzymałościowych spoiw.
The aim of the study was to determine the effect of alkaline modification on microstructure and other properties of the fly ash. The study included the conventional fly ash from bituminous and brown coal combustion, fly ash from biomass co-combustion and fluidized bed combustion. Selected for testing ashes were activated alkaline solutions. The activation conditions have been determined on the basis of literature data and specified on the basis of preliminary researches so to obtain a product with the appropriate features using possibly simple and well-known process. The resulting products were tested using a series of complementary research methods: electron microscopy, powder X-ray diffraction and differential thermal analysis. The investigations of physical properties were carried out, in particular strength development. The results showed that alkaline activation of 8 M NaOH solution, with the process of the low pressure curing, can be effective for obtain high-strength geopolymeric binders out of fly ashes.
Źródło:
Prace Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych; 2015, R. 8, nr 23, 23; 79-89
1899-3230
Pojawia się w:
Prace Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Microstructure, castability, microstructural stability and mechanical properties of ZRE1 magnesium alloy
Mikrostruktura, lejność, stabilność mikrostruktury i właściwości mechaniczne stopu magnezu ZRE1
Autorzy:
Rzychoń, T.
Szala, J.
Kiełbus, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/354630.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
stopy magnezu
ZRE1
płynność
mikrostruktura
magnesium alloys
ZRE1 alloy
fluidity
microstructure
Opis:
The influence of pouring temperature on the microstructure, fluidity and mechanical properties of ZRE1 magnesium alloy was investigated in this paper. The pouring temperature influences on the fluidity, mean area of grain plane section and mechanical properties. The dependence between pouring temperature and volume fraction of the (Mg, Zn)12RE intermetallic phase was not observed. The investigations enabled to determine the optimal pouring temperature of ZRE1 alloy. Moreover, the microstructural stability of ZRE1 alloy during long-term annealing at 150°C, 200°C and 400°C was investigated. ZRE1 magnesium alloy possesses a high microstructural stability up to 200°C, whereas at 400°C magnesium oxides and rare earth metals oxides are observed in the microstructure.
W pracy przedstawiono wyniki badań wpływu temperatury odlewania na mikrostrukturę, lejność i właściwości mechaniczne stopu magnezu ZRE1. Stwierdzono, że temperatura odlewania wpływa na lejność, średnie pole powierzchni płaskiego przekroju ziarna i właściwości mechaniczne stopu ZRE1. Nie zaobserwowano zależności pomiędzy temperaturą odlewania a udziałem objętościowym wydzieleń fazy miedzymetalicznej (Mg, Zn)12RE. Przeprowadzone badania umożliwiły określenie najkorzystniejszej temperatury odlewania do form piaskowych dla stopu ZRE1. Przeprowadzono także badania stabilności strukturalnej podczas długotrwałego wygrzewania w temperaturze 150°C, 200°C i 400°C. Stwierdzono, że do temperatury 200°C mikrostruktura jest stabilna, natomiast w temperaturze 400°C stop ZRE1 charakteryzuje się niską stabilnością i skłonnością do tworzenia tlenków magnezu i metali ziem rzadkich.
Źródło:
Archives of Metallurgy and Materials; 2012, 57, 1; 245-252
1733-3490
Pojawia się w:
Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Microstructures of unsaturated polyester resins modified with reactive liquid rubbers
Mikrostruktura nienasyconej żywicy poliestrowej modyfikowanej ciekłymi kauczukami reaktywnymi
Autorzy:
Barcikowski, W.
Królikowski, W.
Lenart, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947182.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
unsaturated polyester resin
resin modification
reactive liquid rubber
microstructure
morphology
nienasycona żywica poliestrowa
modyfikacja żywicy
ciekłe kauczuki reaktywne
mikrostruktura
morfologia
Opis:
The work presents an analysis of the microstructure of polyester resin castings modified with two reactive liquid rubbers, which were dissolved in the resin and precipitated during curing. Samples of castings were imaged with an optical and a scanning electron microscope. The volume fraction of precipitated particles is 3–10 times greater than the introduced volume of rubber. The particles contain not only rubber, but also (co)polymerization products of styrene and/or polyester and show good adhesion to the polyester resin matrix. The size of the particles is dependent on the type and amount of rubber used.
Analizowano mikrostrukturę odlewów żywicy poliestrowej modyfikowanej dwoma rodzajami ciekłych kauczuków reaktywnych, które rozpuszczały się w żywicy i wytrącały podczas sieciowania. Odlewy obserwowano przy użyciu mikroskopów optycznego i elektronowego. Udział objętościowy wytrąconych cząstek był 3–10 razy większy niż objętość kauczuku wprowadzonego do osnowy poliestrowej. Wydzielone cząstki zawierające nie tylko kauczuk, ale również produkty polimeryzacji styrenu i/lub poliestru lub produkty kopolimeryzacji styrenu z poliestrem wykazywały dobrą adhezję do osnowy. Rozmiar wytrącających się cząstek zależał od rodzaju użytego kauczuku i jego zawartości w żywicy poliestrowej.
Źródło:
Polimery; 2017, 62, 9; 650-657
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Microstructure of the NiAlV alloys subjected to the HPT deformation
Mikrostruktura stopów NiAlV poddanych odkształceniu metodą skręcania pod wysokim ciśnieniem
Autorzy:
Czeppe, T.
Korznikova, G.
Korznikov, A. W.
Lityńska-Dobrzyńska, L.
Świątek, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/354987.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Ni3Al
Ni3V
eutektoid decomposition
HPT
mikrostruktura
rozpad eutektoidany
Opis:
Some attention in physical metallurgy is devoted to the mechanisms of decomposition of the disordered phases via eutectoid transformation accompanied by the atomic ordering. In case of the non-pearlitic modes of transformation this concerns intermetallic phases of the general description A3B-A3C. The application of intensive deformation like HPT may introduce opposite mechanisms introducing some degree of the metastable disordered phase structure at room temperature. The paper presents results of the phase composition and microstructure studies of the alloys of composition Ni75AlxVy (where x =15, 10, 5 and y =10, 15, 20), which undergo the solid-state eutectoid decomposition at temperature 1281 K, in the equilibrium conditions. The alloys achieved by the cold crucible levitation method were later intensively deformed with the method of high pressure torsion (HPT). The alloys after HPT revealed homogenous, metastable L12 (Ni3Al) structure in place of the eutectoid product L12-D022. The average size of the Sherrer’s coherent diffraction volumes did not exceed 9 nm, suggesting nano-structure of the material. Transmission electron microscopy (TEM) and high resolution electron microscopy (HRTEM) revealed that the micro- and nano- deformation twins were the main feature of the microstructure, dividing volume into cells of the sizes similar to the coherent volumes. The HPT deformation did not influence atomic order. The results are compared with those achieved for the injection cast samples.
W publikacjach z zakresu fizycznej metalurgii przejawia się zainteresowanie mechanizmami rozpadu, nie perlitycznego typu, faz nieuporządkowanych, zachodzącymi z udziałem uporządkowania atomowego. Dotyczy to faz rodzaju A3B-A3C. Zastosowanie intensywnego odkształcenia metodą skręcania pod wysokim ciśnieniem (HPT) może przeciwdziałać rozpadowi wprowadzając fazy metastabilne, o pewnym stopniu nieuporzadkowania atomowego, w temperaturze pokojowej. Artykuł przedstawia wyniki badań składu fazowego i mikrostruktury stopów o składzie Ni75AlxVy (gdzie x =15, 10, 5 i y =10, 15, 20), podlegających, w warunkach równowagi, rozpadowi eutektoidalnemu w temperaturze 1281 K. Stopy otrzymano metodą lewitacji w zimnym tyglu (CCLM) a następnie poddano przeróbce metodą intensywnego odkształcenia skręcaniem pod wysokim ciśnieniem. Po takim procesie stopy wykazywały jednorodną strukturę L12 (Ni3Al), zamiast produktów rozpadu eutektoidalnego w postaci struktur L12-D022. Średni rozmiar koherentnych obszarów rozpraszania Sherrera nie przekraczał 9 nm, wskazując na materiał o charakterze nano-strukturalnym. Zastosowanie transmisyjnej mikroskopii elektronowej (TEM) i wysokorozdzielczej transmisyjnej mikroskopii elektronowej (HRTEM) pokazało, że bliźniaki odkształcenia o rozmiarach mikro i nano były głównymi elementami mikrostruktury, dzieląc całą objętość na komórki o rozmiarach podobnych do rozmiarów obszarów koherentnego rozpraszania. Metoda HPT nie wpłynęła natomiast na uporzadkowanie atomowe. Wyniki porównano z uzyskanymi dla próbek otrzymanych metodą szybkiego chłodzenia przez wtryskiwanie do wlewnicy.
Źródło:
Archives of Metallurgy and Materials; 2013, 58, 2; 447-452
1733-3490
Pojawia się w:
Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hypsodonty and enamel microstructure in the Paleocene gondwanatherian mammal Sudamerica ameghinoi
Hipsodoncja i mikrostruktura szkliwa u paleocenskiego ssaka gondwanateriowego Sudamerica ameghinoi
Autorzy:
Koenigswald, W
Goin, F
Pascual, R
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22020.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
ssaki
hipsodoncja
zeby trzonowcoksztaltne
zeby policzkowe
paleocen
Sudamerica ameghinoi
kreda
Gondwanatherium
szkliwo
paleontologia
gondwanateria
mikrostruktura
Opis:
Gondwanatherians were the earliest mammals to develop hypsodont cheek-teeth with thick cementum, already by the Late Cretaceous. Hypsodonty occurred independently in Gondwanatheria and Theria; however, very similar biomechanical strategies are observed. The hypsodont molariform cheek-teeth of the early Paleocene Sudamerica ameghinoi, the youngest member of the Gondwanatheria, are described. Sudamerica had in the lower jaw a continuously growing incisor and, separated by a large diastema, four cheek-teeth which cannot be homologized with premolars or molars, therefore they are regarded as molariforms. The analysis of one fragmentary mandible and 30 isolated molariforms led to the recognition of 8 different morphological categories among them, corresponding to four upper and four lower molariforms. The height of the teeth indicates a relatively high shape of the skull. The molariforms are characterized by transverse lophs; when only slightly worn, they show central enamel islets in the anterior/posterior caps and in the transverse valleys. When the first quarter of the tooth is worn down, these islets disappear and the synclines expand leaving only a narrow central longitudinal ridge. The enamel of the molariforms of Sudamerica is one-layered and formed by radial enamel; it resembles the enamel of Gondwanatherium. Compared to the enamel of the Gondwanatheria from Madagascar and India, the South American gondwanatherians are distinctly less derived. In turn, the incisor enamel is less derived in Sudamerica, although younger, than in Gondwanatherium; both show a combination of radial and tangential enamel. The evolution of hypsodonty in gondwanatherians during the Late Cretaceous and early Paleocene cannot be correlated with a grass diet, since grasses were not present during that time. Various lines of evidence including the dental morphology and the inferred habitat for Sudamerica ameghinoi, suggest semiaquatic and perhaps a burrowing way of life, similar to that of living beavers.
Gondwanatheria były pierwszymi ssakami, które już w późnej kredzie wykształcily wysokokoronowe zęby policzkowe z grubym kostniwem. Hipsodoncja rozwinęła się niezależnie u Gondwanatheria i Theria, można jednak dostrzec podobne strategie biomechaniczne w obu grupach. W pracy opisano trzonowcokształtne zęby policzkowe należące do najmłodszego przedstawiciela gondwanateriów, wczesnopaleoceńskiej Sudamerica ameghinoi. W żuchwie Sudamerica tkwił stale rosnący siekacz, a dalej, oddzielone diastemą, zęby policzkowe, o których trudno powiedzieć, czy są przedtrzonowcami, czy trzonowcami, i dlatego określa się je jako zęby trzonowcokształtne (molariform). Analiza niekompletnej żuchwy oraz 30 pojedynczych zębów policzkowych pozwoliła wyróżnić wśród nich 8 kategorii morfologicznych, odpowiadających czterem górnym i czterem dolnym zębom trzonowcokształtnym. Wysokość zębdw wskazuje na to, że czaszka była dość wysoka. Zęby te odznaczają się poprzecznymi listewkami (lophs). Mało zużyte zęby ukazują wysepki szkliwa pośrodku przednich i tylnych guzków i w poprzecznych dolinach. Kiedy pierwsza ćwiartka zęba ulega zużyciu, wysepki znikają, a doliny powiększają się, pozostawiając: tylko wąski podłużny grzbiet pośrodku. Szkliwo zębów trzonowcokształtnych Sudamerica jest jednowarstwowe i zbudowane ze szkliwa promienistego; przypomina szkliwo kredowego Gondwanatherium. W porównaniu z gondwanateriami z Madagaskaru i z Indii, forrny południowoamerykańskie są mniej wyspecjalizowane. Szkliwo siekaczy jest mniej wyspecjalizowane u Sudamerica niż u Gondwanatherium, choć pierwszy z tych rodzajów jest młodszy stratygraficznie. Oba rodzaje wykazują obecność szkliwa zarówno promienistego, jak i stycznego. Ewolucji hipsodoncji u gondwanateriów w kredzie i paleocenie nie da się przypisać trawożerności, gdyż nie było jeszcze wtedy traw. Rozmaite przesłanki dotyczące uzębienia i domniemanego siedliska Sudamerica ameghinoi wskazują na ziemnowodny, być może także ryjący tryb życia tego ssaka, zbliżony do współczesnych bobrów.
Los gondwanaterios fueron el primer grupo de mamíferos en desarrollar dientes yugales hipsodontes rodeados de una gruesa capa de cemento, ya desde el Cretácico tardío. La hipsodoncia se desarrolló independientemente en los Gondwanatheria y los Theria, si bien existen muy similares estrategias biomecánicas en ambos. En este trabajo se describen los molares hipsodontes de Sudamerica ameghinoi (Paleoceno temprano, Patagonia), el gondwanaterio más joven hasta ahora conocido. La fórmula dentaria inferior de Sudamerica incluía un incisivo de crecimiento continuo y, separados por una gran diastema, cuatro dientes cuyas precisas homologías (premolares o molares) son inciertas. El análisis de un fragmento mandibular y de 30 molariformes aislados permitió el reconocimiento de ocho categorías morfológicas distintas para los mismos, cuatro de las cuales corresponden a molariformes inferiores y las otras cuatro a molariformes superiores. De la altura de estos dientes se deduce que el cráneo debió ser relativamente alto. Los molariformes se caracterizan por la presencia de lofos transversales. Cuando no están desgastados, estos dientes muestran sobre la superficie oclusal una serie de islas de esmalte, tanto en los lóbulos anterior y posterior como en los valles transversales. Cuando el cuarto más superior del diente se desgasta, las isletas desaparecen y los sinclinales laterales se expanden dejando solamente un borde central angosto. El esmalte de los molariformes de Sudamerica incluye una sola capa de esmalte radial que recuerda a la estructura de Gondwanatherium. En cambio, el esmalte de los incisivos de Sudamerica es menos derivado que el de Gondwanatherium, e incluye una combinación de esmalte radial y tangencial. Comparado con el esmalte de los gondwanaterios de la India y Madagascar, el de los gondwanaterios sudamericanos es claramente menos derivado. La evolución de la hipsodoncia en los gondwanaterios durante el Cretácico tardío y el Paleoceno temprano no puede ser correlacionada con la de las gramíneas, ya que las mismas no existían en este lapso. Evidencias que incluyen la propia morfología dentaria y el biotopo inferido sugieren para Sudamerica ameghinoi hábitos semiacuáticos e incluso fosoriales, similares a los de los modernos castores.
Die Gondwanatheria haben als erste Säugetiergruppe hypsodonte Backenzähne mit dickem Zement entwickelt. Die Evolution der Hypsodontie erfolgte bei den Gondwanatheria unabhängig von den Theria, zeigt aber dennoch die gleichen biomechanischen Konzepte. Unter diesem Aspekt werden hier die hypsodonten Backenzähne von Sudamerica ameghinoi aus dem frühen Paläozän von Patagonien, dem jüngsten Glied der Gondwanatheria, beschrieben. Sudamerica hat in jeder Kieferhälfte einen immerwachsenden Schneidezahn und, durch eine langes Diastema davon getrennt, vier molariforme Backenzähne. Eine Homologisierung als Prämolaren und Molaren ist nicht möglich. Anhand eines Unterkiefers und 30 isolierter Zähne konnten acht Zahngruppen unterschieden werden, die den je vier Zahnpositionen des Ober- und Unterkiefers zuzuordnen sind. Aus der Länge der Zähne ergibt sich ein relativ hoher Schädel. Die molariformen Backenzähne sind durch Querjoche gekennzeichnet, die bei geringer Abkauung zentral Schmelzinseln in den Vorder- und Hinterkappen sowie in den Quertälern zeigen. Die Inseln verschwinden mit der Abkauung des oberen Viertels der Zahnhöhe. Bei weiterer Abkauung vertiefen sich die Synklinalen und lassen nur einen schmalen longitudinalen Mittelgrat stehen. Das Schmelzmuster der molariformen Backenzähne von Sudamerica ist einschichtig und wird aus radialem Schmelz gebildet. Es besitzt in diesem ursprünglichen Zustand Ähnlichkeit zu Gondwanatherium. Gegenüber den Gondwanatheria aus Madagaskar und Indien, die 'interrow sheets' entwickelt haben, ist der Schmelz weniger stark differenziert. Nach dem Schmelzmuster der Inzisiven, das bei Gondwanatherium und Sudamerica aus radialem und tangentialem Schmelz besteht, ist Sudamerica ist trotz des geringeren Alters weniger abgeleitet. Die Entwicklung der Hypsodontie bei den Gondwanatheria während der Oberkreide kann nicht als Anpassung an eine Grasnahrung betrachtet werden, da es Gräser zu dieser Zeit nur untergeordnet gab. Das Biotop läßt am ehesten eine semiaquatische, eventuell auch grabende Lebensweise, etwa ähnlich einem Biber, für Sudamerica vermuten.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1999, 44, 3; 263-300
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Microstructure and Properties of Cu-Nb Wire Composites
Mikrostruktura i własności drutów kompozytowych Cu-Nb
Autorzy:
Głuchowski, W. J.
Rdzawski, Z.M.
Stobrawa, J. P.
Marszowski, K. J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/351916.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
fibrous composite
copper alloy
mechanical properties
electrical conductivity
microstructure
kompozyty włókniste
stop miedzi
właściwości mechaniczne
przewodnictwo elektryczne
mikrostruktura
Opis:
Nowadays, there is much activity all over the world in development of Cu-Nb composites for their potential use as conductors in high field magnets. This study was aimed at investigation of microstructure, mechanical and electrical properties of Cu-Nb composite wires. The investigated materials have been processed by vacuum furnace melting and casting, and then hot forging and cold drawing. Initial results of research into Cu-Nb composite material obtained using repeated iterative drawing of niobium wires compacted into copper tube, have been also presented in this article. The ultimate tensile strength versus cold deformation degree has been presented. These changes have been discussed in relation to microstructure evolution. It was assumed that repeated drawing of compacted wires is a promising method for fibrous composite production (more than 823,000 Nb fibres of nanometric diameter) characterized by high mechanical properties and electrical conductivity. Original SPD technique applied for Cu-Nb composite deformation result in initial microstructure refinement and improves effectiveness of wire production process.
Aktualnie obserwuje się na świecie intensywny rozwój kompozytów Cu-Nb stosowanych jako przewody nawojowe generatorów silnych pól magnetycznych. Badania miały na celu określenie mikrostruktury oraz właściwości mechanicznych i elektrycznych drutów kompozytowych Cu-Nb. Badane materiały wytworzono przez zastosowanie topienia i odlewania w piecu próżniowym, a następnie kucia na gorąco i ciągnienia. Zaprezentowano także wstępne wyniki badań wytwarzania kompozytu Cu-Nb na drodze iteracyjnego ciągnienia pakietu drutów niobowych w rurze miedzianej. Pokazano wyniki badań wytrzymałości na rozciąganie w zależności od stopnia odkształcenia, w powiązaniu ze zmianami mikrostruktury. Stwierdzono, że wielokrotne ciągnienie pakietu drutów jest obiecująca metoda wytwarzania kompozytów włóknistych (ponad 823000 włókien Nb o przekroju nanometrycznym) o wysokich właściwościach mechanicznych i konduktywności elektrycznej.
Źródło:
Archives of Metallurgy and Materials; 2014, 59, 1; 35-40
1733-3490
Pojawia się w:
Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Microstructure And Mechanical Properties Of Al-WC Composites
Mikrostruktura i właściwości mechaniczne kompozytów Al-WC
Autorzy:
Simon, A.
Lipusz, D.
Baumli, P.
Balint, P.
Kaptay, G.
Gergely, G.
Sfikas, S.
Lekatou, A.
Karantzalis, A.
Gacsi, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/352222.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
composite
aluminium
WC
microstructure
mechanical properties
kompozyt
mikrostruktura
właściwości mechaniczne
Opis:
The scope of the research work is the production and characterization of Al matrix composites reinforced with WC ceramic nanoparticles. The synthesis process was powder metallurgy. The produced composites were examined as far as their microstructure and mechanical properties (resistance to wear, micro/macrohardness). Intermetallic phases (Al12W and Al2Cu) were identified in the microstrucutre. Al4C3 was not detected in the composites. Adding more than 5 wt% WC to the aluminum, microhardness and wear resistance exceed the values of Al alloy. Composites having weak interface bond performed the highest wear rate.
Źródło:
Archives of Metallurgy and Materials; 2015, 60, 2B; 1517-1521
1733-3490
Pojawia się w:
Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cuticular ultrastructure of fossil and living homolodromiid crabs [Decapoda: Brachyura]
Mikrostruktura pancerzy kopalnych i wspolczesnych krabow z rodziny Homolodromiidae
Autorzy:
Feldmann, R M
Gazdzicki, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22555.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
egzokutykula
fauna kopalna
Homolodromiidae
pancerze
Wyspy Krola Jerzego
Decapoda
Antarktyka
Antarctidromia inflata
miocen
Brachyura
kraby
Karaiby
paleontologia
mikrostruktura
Homolodromia paradoxa
epikutykula
endokutykula
Opis:
Comparison of cuticular ultrastructure in Antarctidromia inflata Förster, 1985 from the Miocene Cape Melville Formation on King George Island, Antarctica, with that of the confamilial, extant Homolodromia paradoxa A. Milne Edwards, 1880 suggests that the more rigid carapace of the fossil form results from a relatively thicker, more strongly calcified exocuticle. Epicuticle, exocuticle, and endocuticle are all recognizable on the fossils; however, adherence of the epicuticle to the counterpart may result in misinterpretation of the fine sculpture on the carapace. Absence of dissolution features in the endocuticle confirm conclusions, based upon completeness of remains, that the specimens of Antarctidromia inflata represent corpses, not molts.
Badania mikrostruktury pancerzy krabów z rodziny Homolodromiidae Alcock, 1899 oparto na pochodzącym z utworów wczesnego miocenu Wyspy Króla Jerzego (Antarktyka) gatunku Antarctidromia inflata Forster, 1985 oraz żyjącej współcześnie w rejonie Karaibów Homolodromia paradoxa A. Milne Edwards, 1880. U okazów kopalnych rozpoznano, na podstawie porównania z okazami współczesnymi, epikutykulę, egzokutykulę i endokutykulę oraz przedstawiono ich charakterystykę w oparciu o badania w mikroskopie skaningowym. Kompletne zachowanie okazów, a także obecność endokutykuli u Antarctidromia inflata wskazuje, że reprezentują one zespół pogrzebanych osobników, a nie wylinki.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1998, 43, 1; 1-19
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mikrostruktura i właściwości węglików spiekanych WC-6Co wytwarzanych metodą spiekania iskrowo-plazmowego (SPS)
Microstructure and properties of spark plasma sintered WC-6Co cemented carbides
Autorzy:
Garbiec, D.
Siwak, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/211570.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Obróbki Plastycznej
Tematy:
węgliki spiekane
spiekanie plazmowe iskrowe
mikrostruktura
właściwości mechaniczne
cemented carbides
spark plasma sintering
microstructure
mechanical properties
Opis:
Węgliki spiekane stanowią główną grupę materiałów narzędziowych, co wynika z ich dobrych właściwości skrawnych i wytrzymałościowych. Do wytwarzania węglików spiekanych stosowane są metody metalurgii proszków, spośród których za wysoce perspektywiczne uważa się spiekanie iskrowo-plazmowe. W pracy przedstawiono wyniki badań nad wpływem ciśnienia prasowania i szybkości nagrzewania na mikrostrukturę, a w konsekwencji na gęstość, twardość oraz odporność na kruche pękanie węglików spiekanych WC-6Co wytwarzanych metodą spiekania iskrowo-plazmowego. Spiekanie z wykorzystaniem urządzenia HP D 25-3 przeprowadzono w próżni w temperaturze 1200°C w czasie 10 min przy ciśnieniu prasowania wynoszącym 50 lub 60 MPa, z szybkością nagrzewania 200 lub 400°C/min. Z wytworzonych spieków wycięto, za pomocą wycinania elektroerozyjnego, próbki do pomiarów i badań. Pomiary gęstości przeprowadzono metodą Archimedesa zgodnie z normą ISO 3369:2006, natomiast pomiary twardości metodą Vickersa zgodnie z normą ISO 6507-1:2007. Wyznaczono odporność na kruche pękanie. Obserwacje mikrostruktury w kontraście elektronów wstecznie rozproszonych przeprowadzono z wykorzystaniem skaningowego mikroskopu elektronowego. Wykazano, że gęstość względna zwiększa się wraz ze zwiększeniem ciśnienia prasowania i szybkości nagrzewania, przy czym szybkość nagrzewania ma mniejsze znaczenie. Ponadto zwiększenie twardości wpływa na zmniejszenie odporności na kruche pękanie. Największą twardością, wynoszącą 1726 HV30, odznaczają się spieki wytworzone przy ciśnieniu prasowania wynoszącym 50 MPa z szybkością nagrzewania 400°C/min. Odporność na kruche pękanie tych materiałów wynosi 8,66 MPa·m1/2.
Cemented carbides constitute the main group of tool materials due to their good cutting and strength properties. To produce cemented carbides powder metallurgy methods are used, among which spark plasma sintering is considered to be highly prospective. The paper presents the results of research on the effect of compaction pressure and heating rate on the microstructure and consequently on the density, hardness and fracture toughness of WC-6Co cemented carbides produced by spark plasma sintering. Sintering using an HP D 25-3 furnace was performed in vacuum at 1200°C for 10 min at a compaction pressure of 50 or 60 MPa and at a heating rate of 200 or 400°C/min. Samples for measurements and testing were cut by electrical discharge machining from the sintered compacts. Density measurements were carried out using the Archimedes method according to ISO 3369:2006 standard, while Vickers hardness measurements were performed according to ISO 6507-1:2007 standard. The fracture toughness was determined. Microstructure observations in backscattered electrons contrast were conducted using a scanning electron microscope. It was shown that the relative density increases with increasing compaction pressure and heating rate, whereby the heating rate is less important. In addition, an increase in hardness affects a reduction in the fracture toughness. The compacts sintered at the compaction pressure of 50 MPa at the heating rate of 400°C/min exhibited the highest hardness of 1726 HV30. The fracture toughness of these materials is 8.66 MPa·m1/2.
Źródło:
Obróbka Plastyczna Metali; 2017, 28, 2; 123-132
0867-2628
Pojawia się w:
Obróbka Plastyczna Metali
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The three-dimensional analysis of the bearing capacity of the square footing located in geomaterials with a layered microstructure
Trójwymiarowa analiza nośności kwadratowej stopy fundamentowej posadowionej w ośrodku z mikrostrukturą warstwową
Autorzy:
Kawa, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/348623.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
anizotropia wytrzymałości
mikrostruktura warstwowa
zagadnienie trójwymiarowe
strength anisotropy
layered microstructure
3D problem
Opis:
This paper looks at the analysis of a square footing located in layered geomaterial is presented. The ground material is modeled on an elastic-perfectly plastic medium. The plasticity function for the material is in form of the anisotropic strength criterion identified by Kawa and Lydzba (2008). The boundary-value problem of the Bering capacity of the footing is solved using the numerical implementation of a material model with the FLAC3D program. The numerical implementation of a material model allows one to solve the boundary-value problem in three-dimensional space. By using the two orientation parameters defined in the paper, it is possible to model a media with any spatial orientation of stratification plane. Results of the bearing capacity of the footing located in layered geomaterial are presented in the paper in two different ways. For the chosen orientations of the stratification plane development of the plastic zones it is presented on two perpendicular cross-sections of ground. The numerical values of the critical load has been also presented as a function of the two parameters of the orientation of the stratification direction.
W pracy przedstawiono analizę nośności gruntu z mikrostrukturą warstwową pod kwadratową stopą fundamentową. Materiał podłoża został zamodelowany jako ciągły ośrodek sprężysto-plastyczny. Funkcję plastyczności przyjęto w postaci anizotropowego kryterium wytrzymałości geomateriałów z mikrostrukturą warstwową zaproponowanego przez Kawę i Łydżbę (2008). Zagadnienie brzegowe nośności granicznej stopy fundamentowej rozwiązano, po uprzedniej implementacji numerycznej modelu materiału, w programie FLAC 3D. Implementacja numeryczna modelu ośrodka pozwoliła na rozwiązanie zagadnienia brzegowego w przestrzeni trójwymiarowej. Poprzez określenie dwóch, zdefiniowanych w artykule, parametrów kątowych zamodelować można ośrodek o dowolnej przestrzennej orientacji kierunku uwarstwienia. W pracy wyniki nośności granicznej podłoża uwarstwionego pod stopą fundamentową prezentowane są na dwa różne sposoby. Dla wybranych orientacji kierunku uwarstwienia rozwój stref plastycznych przedstawiono na przekrojach podłoża w dwóch prostopadłych kierunkach. Przedstawiono również ilościowe wyniki nośności granicznej stopy w postaci funkcji dwóch zmiennych - zdefiniowanych kątów orientacji kierunku uwarstwienia.
Źródło:
AGH Journal of Mining and Geoengineering; 2012, 36, 2; 155-160
1732-6702
Pojawia się w:
AGH Journal of Mining and Geoengineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Microstructure and Creep Resistance of Mg-Al-Ca-Sr Alloys
Mikrostruktura i odporność na pełzanie stopów magnezu Mg-Al-Ca-Sr
Autorzy:
Rzychoń, T.
Adamczyk-Cieślak, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/355876.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
cast magnesium alloys
Mg-Al-Ca-Sr alloys
microstructure
mechanical properties
odlewnicze stopy magnezu
stopy Mg-Al-Ca-Sr
mikrostruktura
właściwości mechaniczne
Opis:
Microstructure and creep properties of cast Mg-Al-Ca-Sr alloys have been investigated. The microstructure was characterized using light microscopy, scanning and transmission electron microscopy. Phase identification was made by EBSD technique and by SAED analysis. The measurement of volume fraction of intermetallic phases was performed using quantitative metallography. Creep tests were performed at 180°C and at applied stress between 45 and 90 MPa. Microstructure of tested alloys composed of α-Mg grains and intermetallic compounds in the interdendritic regions. It was found that the addition of calcium and strontium improves creep resistance at 180°C.
W artykule przedstawiono wyniki badań mikrostruktury i odporności na pełzanie odlewniczych stopów magnezu Mg-Al-Ca-Sr. Mikrostrukturę badano metodami mikroskopii świetlnej, skaningowej i elektronowej transmisyjnej. Identyfikacji faz dokonano metodami EBSD i dyfrakcji elektronów (TEM). Pomiar udziałów objętościowych faz dokonano za pomocą metalografii ilościowej. Badania odporności na pełzanie przeprowadzono w temperaturze 180°C przez 100 h. Mikrostruktura badanych stopów składa się z ziaren roztworu stałego α-Mg i faz międzymetalicznych w przestrzeniach międzydendrytycznych. Stwierdzono, że dodatek wapnia i strontu poprawia odporność na pełzanie w temperaturze 180°C.
Źródło:
Archives of Metallurgy and Materials; 2014, 59, 1; 329-334
1733-3490
Pojawia się w:
Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mikrostruktura i właściwości staliwa stopowego G200CrNiMo4-3-3
The microstructure and properties of cast alloyed G200CrNiMo4-3-3 steel
Autorzy:
Rożniata, E.
Dąbrowski, R.
Kokosza, A.
Dziurka, R.
Pacyna, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/391473.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Odlewnictwa
Tematy:
staliwo
mikrostruktura
obróbka cieplna
właściwości mechaniczne
cast steel
microstructure
heat treatment
mechanical properties
Opis:
Przedmiotem pracy jest analiza mikrostruktury i właściwości mechanicznych staliwa G200CrNiMo4-3-3. Badane staliwo stopowe, zawierające około 2% C, jest bardzo dogodnym materiałem stosowanym na hutnicze walce robocze do pracy na gorąco, ze względu na bardzo dobrą odporność na ścieranie (w kotlinie walcowniczej), a także bardzo dobrą odporność na zmęczenie mechaniczne i cieplne. Wykonane badania metalograficzne pozwoliły na scharakteryzowanie mikrostruktury staliwa po odlaniu oraz po obróbce cieplnej. Przedstawiono także wyniki badań właściwości mechanicznych staliwa G200CrNiMo4-3-3. Wykonano m.in. statyczną próbę rozciągania, w której określono właściwości wytrzymałościowe oraz plastyczne. W próbie udarności (metodą Charpy’ego na próbkach z karbem V) wyznaczono prace łamania KV. Dokonano również pomiarów twardości, stosując metodę Vickersa i Brinella.
The subject of the study is the analysis of the microstructure and mechanical properties of cast G200CrNiMo4-3-3 steel. The investigated alloyed cast steel, containing approximately 2% C, is nearly an ideal material for the hot mill work rolls, and this is mainly due to its very high abrasion resistance (in roll-gap), combined with very good mechanical and thermal fatigue properties. The performed metallographic examinations allowed establishing the characteristics of the cast steel microstructure in as-cast state and after heat treatment. The results of mechanical tests carried out on the cast G200CrNiMo4-3-3 steel were also reported. Among other things, a static tensile test was performed to determine the strength coefficients and plastic properties. By means of the Charpy impact test made on V-notched specimens, the ductility of the investigated cast steel was tested and the impact energy KV was determined. Hardness measurements were taken by the Vickers and Brinell method.
Źródło:
Prace Instytutu Odlewnictwa; 2015, T. 55, nr 4, 4; 41-49
1899-2439
Pojawia się w:
Prace Instytutu Odlewnictwa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies