Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:

Levinas, Derrida i eschatoteleologia człowieka
Levinas, Derrida end eschatoteleology of human

Autorzy:

Kałużny, Damian

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/642864.pdf

Data publikacji:

2017-06-15

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Opis:

This paper presents critics of teleological unity of western philosophy developed by Emmanuel Levinas and Jacques Derrida. One of the key elements of maintained critics is an attempt to redefine western concept of human being which is based on transcendental analyses. The article has two aims. The first isto show that presented by Derrida and Levinas concept of the Other which transcend teleological paradigm has to be formulated insid this paradigm. Philosophies of the Other are then not negative but rather affirmative critics of western philosophy. The second aim is to show that project of overcome the ontological pole of hu an’s temporal unity can be interpreted as the critic of critic.
This paper presents critics of teleological unity of western philosophy developed by Emmanuel Levinas and Jacques Derrida. One of the key elements of maintained critics is an attempt to redefine western concept of human being which is based on transcendental analyses. The article has two aims. The first isto show that presented by Derrida and Levinas concept of the Other which transcend teleological paradigm has to be formulated insid this paradigm. Philosophies of the Other are then not negative but rather affirmative critics of western philosophy. The second aim is to show that project of overcome the  ontological poleof hu an’s temporal unity can be interpreted as the critic of critic.

Źródło:

Filozofia Publiczna i Edukacja Demokratyczna; 2017, 6, 1; 77-96
2299-1875

Pojawia się w:

Filozofia Publiczna i Edukacja Demokratyczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:

Emmanuel Levinas – filozof wyróżniony
Emmanuel Levinas – the Favoured Philosopher

Autorzy:

Weksler-Waszkinel, Romuald Jakub

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1917625.pdf

Data publikacji:

2021-03-16

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Opis:

It is a fact, that John Paul II – who may be justly called a philosopher-Pope – in his book Przekroczyć próg nadziei (To cross the threshold of hope) singles out the philosopher Emmanuel Lévinas. The present article that consists of two parts shows the reasons for this. John Paul II, like the French philosopher, considers that a complete confinement within the bounds of reason – the culture of immanence – results in sick democracies, and ultimately in totalitarianisms (part I). The experience of our century and millennium, coming to their ends, points to the fact that reason needs faith. The Peter of our times thinks that contemporary culture needs the God of the Bible, it needs personalism stemming from the Bible, whose distinguished representative is E. Lévinas (part 2).

Źródło:

Roczniki Filozoficzne; 1999, 47, 2; 315-333
0035-7685

Pojawia się w:

Roczniki Filozoficzne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:

Roberta Eaglestonea "Ethical Criticism: Reading After Lévinas"
Roberta Eaglestones "Ethical Criticism: Reading After Lévinas"

Autorzy:

Rychter, Ewa

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/467090.pdf

Data publikacji:

2001

Wydawca:

Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego

Opis:

Ewa Rychter's review of Robert Eaglestone's "Ethical Criticism: Reading After Lévinas"

Źródło:

ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2001, 2
1508-6305
2544-3186

Pojawia się w:

ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:

Emmanuel Lévinas. Praise of atheism
Emmanuela Lévinasa pochwała ateizmu

Autorzy:

Słomka, Jan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1042243.pdf

Data publikacji:

2020-12-30

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

Lévinas
ateizm
Augustyn
Rahner
Tertulian
atheism
Augustine
Tertullian

Opis:

Lévinas presents atheism as the original good condition of the soul before acknowledging or rejecting God. Such description is closely linked to the notion of separation. Man is a created being, but a separated one, self-contained, though not absolute. Even if not causa sui, he may exist on his own. The description is radically different from that by Augustine, who refers to creation as the participation of man in God. Similarly, there is an almost literal contradiction between the statement by Lévinas and the words of Tertullian, claiming that the soul is Christian by nature. A comparison of Levinas’ text with the theology of Karl Rahner also points to significant differences. Rahner presents the awareness of God as a transcendental, unthematic experience. Lévinas also states that the awareness of God is unthematic, however, he does not share Rahner’s description of the experience of God as the primary transcendental experience. According to Lévinas, God comes from outside through the face of the Other. Levinas’ analyses seem highly interesting for fundamental theology and the theology of spirituality.
Lévinas przedstawia ateizm jako pierwotny, dobry stan duszy, przed przyjęciem lub odrzuceniem Boga. Taki opis ściśle związany jest z pojęciem separacji. Człowiek jest bytem stworzonym, ale odseparowanym, a więc samodzielnym, choć nie absolutnym. Pomimo że nie jest causa sui, może istnieć osobno. Taki opis jest radykalnie różny od opisu Augustyna, który pisze o stworzeniu jako uczestnictwie człowieka w Bogu. Podobnie, niemal literalna sprzeczność jest widoczna między twierdzeniem Lévinasa a słowami Tertuliana o duszy z natury chrześcijańskiej. Ważne różnice pokazuje też zestawienie tekstu Lévinasa z teologią K. Rahnera. Rahner przedstawia poznanie Boga jako doświadczenie transcendentalne, atematyczne. Lévinas również pisze, że poznanie Boga jest atematyczne, ale nie podziela Rahnerowego opisu doświadczenia Boga jako pierwotnego doświadczenia transcendentalnego. Według Lévinasa Bóg przychodzi z zewnątrz, przez twarz Innego. Analizy Levinasa są interesujące przede wszystkim dla teologii fundamentalnej i duchowości.

Źródło:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2020, 59, 4; 129-146
1505-9057
2353-1908

Pojawia się w:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:

Fenomenologia innego. Paul Ricœur i Emmanuel Lévinas wobec ontologii całości

Autorzy:

Warmbier, Adriana

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/426597.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

Ricœur
Lévinas
subjectivity
non-intentional phenomenology
podmiotowość
fenomenologia nieintencjonalna

Opis:

The aim of this paper is to present Ricœur’s and Lévinas’s approach to the concept of selfhood (French soi) as a response to the dispute over subjectivity which was initiated by the critics of modern tradition of the absolutization of Cartesian cogito. The debate on the notion of selfhood has not been closed yet. The author analyses two different approaches to the problem. One appeals to the Hegelian dialectic, adjusting it to the formula “oneself as another” (discounting that part of the dialectical movement in which Hegel jumps to a vision of absolute knowledge). The other refers to the category of substitution. Both Ricœur and Lévinas point to the Platonic opposition of the notions of “the Same” and “the Other.” Ricœur’s initial claim breaks with the established language of ontology. Moving beyond the circle of sameness-identity towards the dialectic of sameness- and selfhood-identity entails the transformation of the notion of otherness: it is no longer an antonym of “same,” but it is a kind of otherness that is constitutive of selfhood.
Artykuł ten jest próbą krytycznego omówienia sporu Ricœura z Lévinasem dotyczącego rozumienia etyki, ściśle rzecz biorąc koncepcji „podmiotu” etycznego. Wychodząc od przeprowadzonej przez obu filozofów krytyki nowożytnej absolutyzacji cogito, poddaję analizie rozwijane przez Ricœura dialektyczne ujęcie podmiotu (fr. soi) wyrażonego w formule „ten-który-jest-sobą-samym-jak-i-innym” oraz opisany przez Lévinasa fenomen „radykalnej inności”. Następnie staram się odpowiedzieć na pytanie, czy możliwe jest intelektualne porozumienie między Ricœurem i Lévinasem, polegające na wyznaczeniu wspólnego horyzontu dla koncepcji podmiotu otwartej dialektyki i podmiotu ukonstytuowanego przez źródłowe „wyznaczenie” do odpowiedzialności, w granicach którego można mówić o fenomenologii siebie, tj. fenomenologii podmiotu, który rozpoznaje się dzięki innemu niż on sam.

Źródło:

Logos i Ethos; 2018, 48, 2
0867-8308

Pojawia się w:

Logos i Ethos

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:

Uniwersalizm Zagłady: Levinas, Canetti, Tuwim

Autorzy:

Matywiecki, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1879710.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Źródło:

Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 1; 189-194
0035-7707

Pojawia się w:

Roczniki Humanistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:

Podmiot wojny, podmiot pokoju : (Emmanuel Lévinas i Gabriel Marcel)

Autorzy:

Tarnowski, Karol.

Powiązania:

Kwartalnik Filozoficzny 2001, z. 1, s. 171-181

Data publikacji:

2001

Tematy:

Marcel, Gabriel
Lévinas, Emmanuel
Filozofia wojny i pokoju Francja 20 w.

Dostawca treści:

Bibliografia CBW

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:

Phenomenology of the Other. Paul Ricœur and Emmanuel Lévinas’ attitude towards the ontology of Totality

Autorzy:

Warmbier, Adriana

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2195240.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

Ricœur
subjectivity
non-intentional phenomenology
Lévinas

Opis:

The aim of this paper is to present Ricœur’s and Lé vinas’s approach to the concept of selfhood (French soi) as a response to the dispute over subjectivity which was initiated by the critics of modern tradition of the absolutization of Cartesian cogito. The debate on the notion of selfhood has not been closed yet. The author analyses two diff erent approaches to the problem. One appeals to the Hegelian dialectic, adjusting it to the formula “oneself as another” (discounting that part of the dialectical movement in which Hegel jumps to a vision of absolute knowledge). The other refers to the category of substitution. Both Ricœur and Lé vinas point to the Platonic opposition of the notions of “the Same” and “the Other.” Ricœur’s initial claim breaks with the established language of ontology. Moving beyond the circle of sameness-identity towards the dialectic of sameness- and selfhood-identity entails the transformation of the notion of otherness: it is no longer an antonym of “same,” but it is a kind of otherness that is constitutive of selfhood.

Źródło:

Logos i Ethos; 2020, 54; 29-49
0867-8308

Pojawia się w:

Logos i Ethos

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:

Zagadnienie cielesności w ujęciu Emmanuela Lévinasa: rozkosz erotyczna i pieszczota

Autorzy:

Słomka, Jan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/426815.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

Lévinas, sensuality, erotica, anthropology, moral theology
Lévinas, zmysłowość, erotyka, antropologia, teologia moralna

Opis:

Lévinas describes erotic close-up and pleasure as analogous to meeting a man appearing in the face of another. This rapprochement realized in the caress is a delight. Pleasure is treated by Lévinas as a basic way of human existence, as a primary experience of himself, earlier and separate from intentionality. This thought of Lévinas makes it clear how sensual the sensation is in fact human, and above all how specific human the sensuality of eroticism, which is the sensuality of intimacy with another human being, and how different it is from sensations caused by any artificial impulse. This difference applies to all human corporeality. The human body and its sensuality are not simply matter and impulses. This approach to eroticism and corporeality allows us to see two paradigms of knowledge of reality and two anthropologies, and indicate the possibility of referring to Lévinas’ bodily, sensual anthropology in moral theology in order to show the ethical dimension of erotic approach.
Lévinas opisuje zbliżenie i rozkosz erotyczną jako analogiczne do spotkania człowieka objawiającego się w twarzy Innego. To zbliżenie realizujące się w pieszczocie jest rozkoszą. Rozkosz jest przez Lévinasa traktowana jako podstawowy sposób istnienia człowieka, jako pierwotne doznanie siebie samego, wcześniejsze i odrębne od intencjonalności. Ta myśl filozofa uwyraźnia to, jak bardzo wrażenie zmysłowe jest w istocie ludzkie, a przede wszystkim jak specyficznie ludzka jest zmysłowość erotyki, która jest zmysłowością bliskości z innym człowiekiem, oraz to, jak jest odmienna od wrażeń wywołanych przez jakikolwiek sztuczny impuls. Ta różnica dotyczy całej cielesności człowieka. Ciało ludzkie i jego zmysłowość nie są po prostu materią i impulsami. Takie ujęcie erotyki i cielesności pozwala zobaczyć dwa paradygmaty poznania rzeczywistości i dwie antropologie oraz wskazać możliwość odwołania się do cielesnej, zmysłowej antropologii Lévinasa w teologii moralnej w celu pokazania etycznego wymiaru zbliżenia erotycznego.

Źródło:

Logos i Ethos; 2020, 52
0867-8308

Pojawia się w:

Logos i Ethos

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:

The Relationship Between Ethics and Literature in Light of Levinas’s Work

Autorzy:

Walczak, Maria

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/600606.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

ethical criticism
Lévinas
poetry
responsibility
language
ethics
theory of literature

Opis:

In my paper I intend to uncover the relationship between ethics and literature. The aforementioned issue is connected to ’ethical turn’ — new orientation in literary studies, which was introduced in the nineties of 20th century. In order to uncover its source of inspiration, I refer to Lévinas’s works, such as Reality and its Shadow, The poet’s vision, Totality and Infinity, Otherwise than Being. I advocate the view that not only Lévinas’s concept of language, but also his account of poetry and responsibility underlie ethical criticism. Therefore, they are regarded as crucial to understand this new approach to literary studies. To illustrate my thesis, I attempt to interpret literary works, i.e. Wordsworth’s and Coetzee’s in light of Lévinas’s concepts.

Źródło:

Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2015, 30
1689-4286

Pojawia się w:

Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:

From Mythology to Ethics: Seeking an Escape from Ontology in the Eschatologies of Berdyaev and Lévinas

Autorzy:

McLachlan, James

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/451337.pdf

Data publikacji:

2018-04-27

Wydawca:

Uniwersytet Warszawski. Wydział Filozofii

Tematy:

Lévinas
Berdyaev
ontology
eschatology
ethics
myth
person

Opis:

The radical reformulation of Western philosophy proposed by Emmanuel Lévinas is the move beyond knowledge and being to ethics as metaphysics. For Lévinas this is accomplished as an escape, an evasion of being. Lévinas saw the story of Western philosophy as a tale that Being emanated, created, etc. an illusory pluralism that it will eventually overcome in total unity. “The adventure of the world,” to borrow a phrase from Whitehead, is an accident that does not affect the perfection of Being. Being is and multiplicity is a fall from perfection. The standard eschatological story in the West has been how the separated person makes his way back to harmony with being. Lévinas seeks to tell a different story. He offers an “ethical metaphysics” that is an alternative to ontology. Lévinas’s attempt at an escape from ontology is anticipated by Russian émigré philosophers in Paris in the 1920s and 30s, Lev Shestov and Nicolas Berdyaev. In particular, Berdyaev sought an eschatological escape from the perfection of Being.

Źródło:

Eidos. A Journal for Philosophy of Culture; 2018, 2, 1(3); 24-39
2544-302X

Pojawia się w:

Eidos. A Journal for Philosophy of Culture

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:

Antynomie Trzeciego w myśli Emmanuela Lévinasa
Antinomies of the Third in the Thought of Emmanuel Lévinas

Autorzy:

Kalaga, Wojciech

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1038666.pdf

Data publikacji:

2020-06-15

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Lévinas
ethics
the Third
the Other
subject

Opis:

The ethics of Emmanuel Lévinas – the idea of asymmetrical, unconditional responsibility for and devotion to the Other – is founded on the dichotomy between the Same (I) and the Other. The objective of the article is to demonstrate that, in spite of this dichotomous foundation, Lévinas’s argument paradoxically eludes the binary logic of the Western logos. Employing the ‘close reading’ method with Otherwise than Being or Beyond Essence, the author shows how Lévinas’s way of thinking and the main concepts of his argument situate themselves beyond binary oppositions – in the realm of the excluded middle or, otherwise, in the realm of the Third, construed as transgression of dichotomies. The main argument is preceded by a discussion of the antinomies introduced into the I-Other relation by the appearance of the Third construed as the Third Party (le tiers).

Źródło:

Przestrzenie Teorii; 2020, 33; 17-40
2450-5765

Pojawia się w:

Przestrzenie Teorii

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:

Miłosz i Lévinas – modernistyczny dwugłos o zadaniach literatury

Autorzy:

Marcin, Telicki

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/422176.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN

Źródło:

Ruch Literacki; 2012, 2
0035-9602

Pojawia się w:

Ruch Literacki

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:

Lévinas. W stronę pedagogiki azylu

Autorzy:

Włodarczyk, Rafał
Koczanowicz, Leszek
Szkudlarek, Tomasz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/books/2146843.pdf

Data publikacji:

2009

Wydawca:

Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego

Opis:

Kolejna, piąta już książka w serii "Filozofia kultury i edukacja", wypełnia długoletnie dotkliwe braki w istotnym dla pedagogiki, kulturoznawstwa oraz myśli polityczno-etycznej obszarze badawczym, doskonale wpisuje się w profil serii – w kontekście autorskiej interpretacji myśli jednego z najważniejszych współczesnych myślicieli. Dr Włodarczyk łączy wątki tradycji i kultury żydowskiej, z której czerpie swe inspiracje Levinas, z wątkami obecnymi w etyczno-politycznej tradycji filozofii zachodniej, w obrębie której zwyczajowo przyjęło się rozpatrywać dzieła Levinasa, i na tym tle formułuje podstawy oryginalnej koncepcji, określonej w pracy jako pedagogika azylu. Praca, starannie i ciekawie napisana, jest znakomitym wykładem Levinasowskiej filozofii, rysującym szerokie tło dla "pedagogiki, która ma nadejść". Jest to znaczący tekst dla teoretycznych debat w obszarze polskiej filozofii wychowania i – jeszcze pośrednio, czy raczej potencjalnie – pedagogiki międzykulturowej.

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Książka

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:

Wdzięczność w przestrzeni znaków. Dialog z dialogiem Bubera i Levinasa
Gratitude Amidst of Signs. Dialogue With the Dialogue of Buber and Levinas

Autorzy:

Szypowski, Paweł

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1621980.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego

Tematy:

gratitude
responsibility
dialogue
affirmation
Buber
Levinas
deconstruction

Opis:

I stand for a philosophical writing engaged in an ethical relation with discussed authors. The relation despite its obvious immeasurable value is based on a concrete context of the encounter, performed by a signifier. Gratitude is the phenomenon, which describes properly the ethical relation, for it at once opens the absolute dimension of an unique other and expresses some onthical content of gestures, gifts and signs, which Myself receives from the others. The article criticises Buber’s theory, due to its ignorance of difference, corporeality, linguistic sign, passivity, etc. For that reason I use Derridian concepts, that enhance (but consequently deconstruct) Levinasian principles.

Źródło:

Analiza i Egzystencja; 2017, 37; 61-77
1734-9923
2300-7621

Pojawia się w:

Analiza i Egzystencja

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 16.

Tytuł:

Wieczność jako niezgoda: Stein, Levinas, Ricoeuer
The Eternity as a Disagreement: Stein, Lévinas, Ricoeur

Autorzy:

Loba, Mirosław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1042159.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

wieczność
doświadczenie
bycie-ku-śmierci
inny
życie
zawieszenie
infinity
experience
being-towards-death
other
life
suspension

Opis:

SummaryIn this contribution I try to show how E. Stein, E. Levinas and P. Ricoeurexpress their disagreement with Heideggerian conception of being-towards-death and propose their vision of eternity and its experience. The three main images are commented:the death as a discontinuity and condition of a new life, suspension of the time to the resurrection by the other, the intensification of the experience of time. 

Źródło:

Zeszyty Naukowe Centrum Badań im. Edyty Stein; 2016, 15; 129-138
1895-2984

Pojawia się w:

Zeszyty Naukowe Centrum Badań im. Edyty Stein

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 17.

Tytuł:

Ein Zeichen für den Nächsten. Emmanuel Levinas liest Paul Celan

Autorzy:

Dzikowska, Katarzyna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1032890.pdf

Data publikacji:

2007-11-30

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

Paul Celan
Emmanuel Levinas
spotkanie w myślach
„Jenseits des Seins oder anders als Sein geschieht“
meeting in thinking
Begegnung im Denken

Opis:

Paul Celan und Emmanuel Levinas begegneten einander höchstwahrscheinlich nie, obwohl sie mehrere Jahre lang in Paris nicht weit voneinander entfernt wohnten. Man kann aber von einer Begegnung ihres Denkens sprechen – sowohl auf der Ebene der Philosophie als auch auf der Ebene der Literatur, in der Reflexion über den Menschen und über das Wesen des literarischen Werkes, wobei die Überschneidung der beiden Ebenen selbstverständlich ist. Der vorliegende Beitrag stellt den Versuch dar, diese Begegnung aus der Perspektive zweier Schriften von Levinas näher zu betrachten: seines Essays über die Dichtung Paul Celans und eines seiner fundamentalen philosophischen Werke, Jenseits des Seins oder anders als Sein geschieht.
Paul Celan i Emmanuel Levinas zapewne nigdy się osobiście nie spotkali, pomimo iż przez wiele lat mieszkali niedaleko siebie, w tej samej dzielnicy Paryża. Można jednak mówić o spotkaniu ich myślenia, zarówno na płaszczyźnie filozofii, jak i literatury – w refleksji o człowieku i dziele literackim, przy czym obie te płaszczyzny w sposób oczywisty splatają się ze sobą. Niniejszy artykuł podejmuje próbę przyjrzenia się temu spotkaniu z perspektywy pism Emmanuela Levinasa, jego eseju poświęconego poezji Celana i należącego do jego fundamentalnych tekstów filozoficznych Inaczej niż być lub poza istotą.
Paul Celan and Emmanuel Levinas have most never met, although they lived in the same quarter in Paris for many years. But we may speak of an encounter of their thinking – philosophical and ‚philological‘, about man and about the essence of literature. It is evident that both kinds of thinking deeply coincide. The article tries to look upon this encounter from the point of view of two writings of Emmanuel Levinas: his essay on the poetry of Paul Celan and one of his basic philosophical written studies, Autrement qu’ être ou au-delà de l’essence.

Źródło:

Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2007; 145-162
2196-8403

Pojawia się w:

Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 18.

Tytuł:

Filozofia Emmanuela Lévinasa jako odpowiedź na doświadczenie Zagłady
Emmanuel Levinas’ philosophy being a response to the experience of the Holocaust

Autorzy:

Kutnik, Jan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2116700.pdf

Data publikacji:

2020-12-31

Wydawca:

Akademia Zamojska

Tematy:

Holocaust
Emanuel Lévinas
the crime of genocide
philosophy
Holokaust
ludobójstwo
filozofia

Opis:

Przedstawiciele różnych współczesnych ruchów filozoficznych próbowali uporać się z traumą spowodowaną Holokaustem i ludobójstwem. Holokaust odcisnął bardzo wyraźny ślad na filozofach pochodzenia żydowskiego. Najwybitniejszym nurtem współczesnej myśli żydowskiej jest klasyczna filozofia dialogu. Artykuł przedstawia krytyczną analizę wpływu doświadczenia Holokaustu na myśl Emanuela Lévinasa, głównego powojennego przedstawiciela filozofii dialogu. Lévinas, więziony jako oficer armii francuskiej, wojnę spędził w obozie jenieckim. Większość jego prac, powstałych po wojnie, naznaczona została bolesnym cieniem Holokaustu (pomimo nielicznych bezpośrednich i osobistych odniesień do doświadczeń wojennych). W swojej myśli etycznej Levinas szukał odpowiedzi na dwa fundamentalne pytania: 1) jak mogło dojść do zbrodni ludobójstwa i 2) jak zmienić schematy myślenia i świadomość jednostek, aby podobna tragedia nigdy więcej się nie powtórzyła. Wyraził, że koncepcja relacji międzyludzkich jest doskonałą praktyczną lekcją dla każdego z nas. Popularyzacja jego idei jest nadal aktualna. Jego refleksje nie straciły nic ze swojej aktualności w erze wszechobecnej „mowy nienawiści” zalewającej media masowe i społecznościowe.
Representatives of varied contemporary philosophical movements attempted to deal with the trauma caused by the Holocaust and genocide. The Holocaust left a very substantial mark on the philosophers of Jewish origin. The most prominent trend in contemporary Jewish thought is the classical philosophy of dialogue. The article presents a critical analysis of the influence of the Holocaust experience on the thought of Emanuel Lévinas, the main post-war representative of the philosophy of dialogue. Lévinas, being imprisoned as an officer of the French army, spent the war in a POW camp. Most of his works, created after the war, were marked by the painful shadow of the Holocaust (despite few direct and personal references to the war experience). In his ethical thought, Levinas sought answers to two fundamental questions: 1) how the crime of genocide could have taken place, and 2) how to change thinking patterns and awareness of individuals so that a similar tragedy may never again be repeated. The concept of interpersonal relationships, he expressed, is an excellent practical lesson for each one of us. The popularisation of his idea is still valid nowadays. His reflections have lost none of their relevance in the era of pervasive “hate speech” flooding the mass and social media. Representatives of varied contemporary philosophical movements attempted to deal with the trauma caused by the Holocaust and genocide. The Holocaust left a very substantial mark on the philosophers of Jewish origin. The most prominent trend in contemporary Jewish thought is the classical philosophy of dialogue. The article presents a critical analysis of the influence of the Holocaust experience on the thought of Emanuel Lévinas, the main post-war representative of the philosophy of dialogue. Lévinas, being imprisoned as an officer of the French army, spent the war in a POW camp. Most of his works, created after the war, were marked by the painful shadow of the Holocaust (despite few direct and personal references to the war experience). In his ethical thought, Levinas sought answers to two fundamental questions: 1) how the crime of genocide could have taken place, and 2) how to change thinking patterns and awareness of individuals so that a similar tragedy may never again be repeated. The concept of interpersonal relationships, he expressed, is an excellent practical lesson for each one of us. The popularisation of his idea is still valid nowadays. His reflections have lost none of their relevance in the era of pervasive “hate speech” flooding the mass and social media.

Źródło:

Studia Żydowskie. Almanach; 2020, 10, 9-10; 119-131
2083-5574

Pojawia się w:

Studia Żydowskie. Almanach

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 19.

Tytuł:

Substytucja Lévinasa – substancjalna służba innemu?

Autorzy:

Kaczmarczyk, Krzysztof

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/426677.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

Lévinas
substytucja
służba
miłość
miłosierdzie
mesjasz

Źródło:

Logos i Ethos; 2016, 1(41); 7-34
0867-8308

Pojawia się w:

Logos i Ethos

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 20.

Tytuł:

The relation between ontology and ethics in the thought of Emmanuel Levinas
Związek między ontologią a etyką w myśli Emmanuela Lévinasa

Autorzy:

Haidar, Juan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/460439.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Warszawska Prowincja Redemptorystów

Tematy:

Lévinas
Inny
bycie
etyka
Heidegger
Other
Being
Ethics
Andere
Sein
Ethik

Opis:

Związek między ontologią a etyką stanowi istotę filozofi i Lévinasa. Celem artykułu było przeanalizowanie właśnie tego związku. Można odkryć przynajmniej dwa sposoby rozumienia i przedstawiania go w myśli Lévinasa. W wielu jego pismach – szczególnie wczesnych, ale nie tylko – ontologia i etyka ukazywane są jako dwa odrębne, a nawet wrogie sobie wymiary rzeczywistości. W drugim okresie swojej twórczości Lévinas próbował „pogodzić się” z ontologią. Filozof – podążając za myślą judaistyczną, która inspiruje jego refleksję – twierdzi, że „nie można służyć drugiemu, mając puste ręce”. Jedynym sposobem służenia Innemu są słowa, czyny, prawa i instytucje; mówiąc inaczej – ontologia. Jednak – i jest to motyw przewodni naszych rozważań – czy można pogodzić ze sobą etykę i ontologię takie, jak je rozumiał Lévinas?

Źródło:

Studia Redemptorystowskie; 2013, 11; 42-57
1731-710X

Pojawia się w:

Studia Redemptorystowskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 21.

Tytuł:

Jaka przyszłość? (Rafał Włodarczyk, Levinas. W stronę pedagogiki azylu, Wyd. UW, Warszawa 2009, ss. 360)
What’s the future? (rev.: Rafał Włodarczyk, Levinas. Towards a pedagogy of asylum, Wyd. UW, Warszawa 2009, ss. 360)

Autorzy:

Kiwak, Izabela

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2137671.pdf

Data publikacji:

2011-11-30

Wydawca:

Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej

Źródło:

Forum Oświatowe; 2011, 23, 2(45); 214-221
0867-0323
2450-3452

Pojawia się w:

Forum Oświatowe

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 22.

Tytuł:

Ante el dolor de los demás: violencia, fotografía y ética en «El Ojo Silva» de Roberto Bolaño

Autorzy:

Perkowska, Magdalena

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1186465.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet Warszawski. Wydział Neofilologii

Tematy:

fotografía
violencia
evento (Badiou)
responsabilidad (Levinas)
ética
del cuidado
photography
violence
event (Badiou)
responsibility (Levinas)
ethics of care

Opis:

Este ensayo propone una interpretación del cuento “El Ojo Silva” de Roberto Bolaño (Putas asesinas, 2001) en la que se explora la relación entre la fotografía y la violencia propia de la sociedad contemporánea, una sociedad gobernada por la lógica del capitalismo global y la política del consumo, y cómo la confrontación con esta alianza oscura coloca al personaje en una situación límite que lo obliga a elegir entre tomar conciencia ético-política y devenir sujeto, o ignorar esta conciencia y ser una ausencia. Arguyo que en calidad de fotógrafo y a través de los proyectos fotográficos que lo llevan a la India, el protagonista participa en la violencia simbólica, reproduciendo un universo de sentido hegemónico para el lector y espectador occidental. La confrontación con la violencia infame y el rostro del otro vulnerable, en relación con el acto fotográfico, constituye un momento decisivo: es una cara-a-cara que exige responsabilidad por el otro (Levinas), un evento (Badiou) que obliga a decidir una nueva manera de ser. Este momento decisivo produce una respuesta afectiva que se corresponde con el modelo que establece la ética del cuidado, basada en amistad, cuidado y ternura.

Źródło:

Itinerarios; 2017, 26; 21-36
1507-7241

Pojawia się w:

Itinerarios

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 23.

Tytuł:

Benny Levy, Levinas: Dieu et la philosophie, Lagrasse 2009, Verdier poche, s. 473.

Autorzy:

Jędraszewski, Marek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1402419.pdf

Data publikacji:

2009-01-01

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Opis:

W 1973 roku Levy został osobistym sekretarzem Sartre'a i pozostał nim aż do jego śmierci, czyli do 1980 roku. Dzięki interwencji Sartre'a u prezydenta Giscarda d'Estaing otrzymał obywatelstwo francuskie i mógł wyjść  z  ukrycia.  Po  latach, w książce Le Livre et les livres z 2003 roku, Levy wyznał: Sartre był dla mnie nie tylko ojcem, lecz także starszym bratem...

Źródło:

Filozofia Chrześcijańska; 2009, 6; 157-163
1734-4530
2450-0399

Pojawia się w:

Filozofia Chrześcijańska

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 24.

Tytuł:

Różnica a metafizyka Emmanuela Lévinasa
La différence et la métaphysique d’Emmanuel Lévinas

Autorzy:

Kwietniewska, Małgorzata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/941225.pdf

Data publikacji:

2005

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Opis:

Cet article se propose d'expliciter synthétiquement la philosphie d'Emmanuel Lévinas afin de mettre en relief ce qui la distingue de la philosophie de la différence représentée par certains penseurs contemporains français, tels Michael Foucault, Gilles Deleuze, Jacques Derrida ou Jean-Luc Nancy. Puisque dans le discours de Lévinas on retrouve un certain nombre de concepts et quelques mécanismes philosophiques qui font écho à la philosophie de la différence, on pourrait croire trop facilement que l'œuvre de Lévinas fait partie d'un grand project philosophique englobant le travaux de tous les penseurs de la différence. Or, malgré plusieurs affinités terminologiques et quelques opérations démonstratives rapprochant la position de Lévinas de celle des philosophes de la différence, il serait fautif de les assimiler. Le projet de Lévinas reste profondément ancré dans la tradition juive, tandis que la philosophie de la différence puise surtout dans la tradition philosophique de la Gréce antique où l'on a associé opur la premiére fois la notion de savoir et celle de pouvoir par l'intermédiaire de la métaphore héliocentrique. Pour Lévinas une telle conception du savoir s'accompagne nécessairement de la violence et contourne l'espace éthique qui est – à ses yeux – le seul espace efficace pour la réflexion philosophique. Il élabore dons sa propre philosophie premiére en tant qu'éthique fondamentale faisant appel à des vertus prônées par la théologie judaїque. D'un autre côté, sa critique touche aussi à des tentatives philosophiques récentes de déconstruire la métaphysique traditionnelle occidentale à l'aide de quasi concepts de différence. Par ce double geste critique, Lévinas se distancie non seulement du camp des traditionalistes métaphysiques mais aussi du camp des «réformateurs». Extériorisé dans son individualisme, il ne s'aperçoit même pas qu'il ne peut pas se passer des apports culturels de l'Occident. Par exemple pour critiquer la tradition grecque, il se sert des termes grecs : philosophie, métaphysique, etc. En plus, dans ses constructions ontologiques et axiologiques, il a constamment recours à des schémes philosophiques élaborés par des anciens maîtres à penser d’origine grecque. Sans nuire à la valeur intégrale de son œuvre, les inconséquences et la calques philosophiques de Lévinas nous forcent à nous reposer sincèrement la question difficile de notre «nationalité» philosophique. Cette question – articulée d'ailleurs pour la première fois par Jacques Derrida dans Violence et métaphysique – reste toujours ouverte : «Sommes-nous des Grecs? Sommes-nous des Juifs? Mais qui, nous? [...]».

Źródło:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica; 2005, 17; 125-137
0208-6107
2353-9631

Pojawia się w:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 25.

Tytuł:

Unknowability, Persecution, and the Ethical Bind: Reading through the Works of Sigmund Freud and Emmanuel Lévinas

Autorzy:

Giovanini, Valerie Oved

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2158916.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Projekt Avant

Tematy:

alterity
critical theory
Emmanuel Lévinas
ethics
Paul Ricœur
persecution
philosophy
proximity
Sigmund Freud
subjective unknowability
subjectivity
the other
uncertainty

Opis:

This paper shows how persecution is a condition that binds each in an ethical obligation. Persecution is functionally defined here as an impinging, affective relation, one that is neither mediated by reason nor open to apology. The works of Sigmund Freud help illuminate the psychological mechanism responsible for impeding rational transparency in delusions of persecution and super-egoical moral demands. Similar to Freud who employs what Paul Ricœur has called a “hermeneutics of suspicion” to interrogate the status of a fully knowing subject, I contend that Emmanuel Lévinas’s work on the ethical subject is useful for developing a “hermeneutics of trust” in an ambivalent ontological condition that is unavoidably ethical. By thinking Freud and Lévinas together, I show how the commitment to total mastery of an unknowable ego leads to a persecutory relation, yielding moralities that are unconcerned with injuring the other in the name of that which is judged as good. In answer to this ethical dilemma, I propose that a turn toward relational ethics and an intentionality of search offers traces of a morality where differences are preserved and thus prevent the persecution of the other for one’s own moral fulfillment.

Źródło:

Avant; 2018, 9, 2; 87-105
2082-6710

Pojawia się w:

Avant

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 26.

Tytuł:

Participation in the Present and the Spacing of Time: On Kawara, Nancy, Levinas
Partycypacja w teraźniejszości i rozsuwanie czasu: on Kawara, Nancy, Levinas

Autorzy:

Bobrowska, Ewa

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/593961.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Łódzkie Towarzystwo Naukowe

Tematy:

presence
time
participation
philosophy
conceptual art
On Kawara
teraźniejszość
czas
partycypacja
filozofia
sztuka konceptualna

Opis:

This paper focuses on the close examination of the notions of presence, participation, and time in the conceptual art of On Kawara, in which the rhetorical figure of art works through the spacing of time. In this way, this conceptual art becomes a symbol of absolute creation — the creation of time and the participation in the eternal present, according to Jean-Luc Nancy’s essay: The Technique of the Present: On On Kawara. Moreover, On Kawara’s paintings explore the theme of being and are structured around Martin Heidegger’s concept of “throwness” in the world, as they convey the sense of being carried along by the events and the impetus of the world. The materiality of the loneliness of the self, which is crucial for this artistic project, is considered with reference to Emmanuel Levinas’s thought and Samuel Beckett’s …but the clouds…
Rozważania zawarte w artykule dotyczą pogłębionej analizy problematyki teraźniejszości, partycypacji i czasowości w kontekście sztuki konceptualnej On Kawary. Mamy w niej do czynienia ze swoistym „otwieraniem czasu” poprzez „rozsuwanie”. W twórczości artysty retoryczna figura sztuki uwidacznia się poprzez wymierzanie czasu. Sztuka konceptualna staje się w tym przypadku symbolem kreacji absolutnej – czasu i partycypacji w nieskończonej teraźniejszości, w nawiązaniu do eseju Jean-Luca Nancy’ego The Technique of the Present On On Kawara. Malarstwo On Kawary dotyka również problemu Heidegerrowskiego bycia i rzucenia-w-świat, uczestnictwa w jego wydarzeniach i ruchu. Materialność samotności “ja”, kluczowa dla opisywanego projektu artystycznego, rozważana jest także w odniesieniu do myśli Emmanuela Levinasa i dramatu Samuela Becketta … jak obłoki….

Źródło:

Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2018, 20; 61-74
1641-9278

Pojawia się w:

Art Inquiry. Recherches sur les arts

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 27.

Tytuł:

STYGMAT CYPRIANA NORWIDA Z PERSPEKTYWY FILOZOFII DIALOGU EMMANUELA LEvINASA

Autorzy:

Kosmala, Marta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/624403.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

Norwid
Levinas
filozofia dialogu
Stygmat

Opis:

Cyprian Norwid’s Stygmat from the perspective of Emmanuel Levinas’s philosophy of dialogue This study is an attempt to read Cyprian Norwids Stygmat anew, employing a deepened perspective that comes from Emmanuel Levinas’s philosophy of dialogue. First, the author points to the convergence of the poet’s and the philosopher’s views, especially when it comes to the special place occu- pied by the man, interpersonal relations, and effort. While reconstructing the plot of the novella, the author analyzes relationship between principal characters - Oskar and Róża, and Oskar and the Narrator; he pays atten- tion to the issue of effort and openness towards the other person in forging a relationship. Using Levinas’s terminology, the author describes Oskar’s condition - separation and disintegration of his identity - which made it impossible for him to carry the burden of responsibility for the encounter with the other person. This applies to the Narrator as well; he does not fulfill the role of the confidant - as selected for the role by Oskar - nor does he find fulfilment as a writer. The Narrator remains a passive observer of the events, which his conversation with Redaktor testifies to. As far as the ending of the novella is concerned the author turns to irony (very characteristic of Norwid) and the difficulty in distinguishing between moments in which the poet expresses serious and true statements and those with ironic flair.

Źródło:

Colloquia Litteraria; 2017, 22
1896-3455

Pojawia się w:

Colloquia Litteraria

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 28.

Tytuł:

Levinas: filozofia opętania?

Autorzy:

Migasiński, Jacek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2100448.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN

Tematy:

nieskończoność
transcendencja
„twarz”
relacja erotyczna
zobowiązanie
etyczne
nieobecność Boga
opętanie
zakładnik

Opis:

W artykule ukazana została ewolucja stanowiska Emmanuela Levinasa: od postulatu wyjścia poza ontologię w poszukiwaniu źródeł sensu w niesymetrycznej relacji etycznej, poprzez uznanie etyki za „filozofię pierwszą”, aż po opis bezwarunkowego poświęcenia się za bliźniego w cierpiętniczej figurze macierzyństwa. Autor przekonuje, że na każdym z tych etapów motywy kierujące Levinasowymi ujęciami mają ogólnie racjonalny charakter – wbrew możliwym podejrzeniom o irracjonalizm.

Źródło:

Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2017, 2; 175-193
1230-1493

Pojawia się w:

Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 29.

Tytuł:

Truth, Practice, and Philosophy of Culture

Autorzy:

Salanskis, Jean-Michel

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/985703.pdf

Data publikacji:

2021-03-31

Wydawca:

Uniwersytet Warszawski. Wydział Filozofii

Tematy:

levinas
etho-analysis
truth
practice
culture
frege
husserl

Opis:

The paper offers a glimpse at the diversity of what is labelled Philosophy of Culture, and then brings out some important issues concerning culture (aristocratic vs democratic vision, genealogical unification vs respect of heterogeneity, relevance vs irrelevance of social and historical approach). The first section expounds etho-analysis as a way of doing philosophy of culture, introducing the notions of solicitator, sensance and ethos. It also gives an idea of how its program has been conducted with respect to love or truth. Etho-analysis describes the ideal part of culture, interpreting it as revealed by concrete practice. The second section discusses whether and how far etho-analysis embraces the cause of truth and validates the scholastic tradition which has provided tools for it. Etho-analysis claims to formulate true descriptions. It understands meaning as unfolding its complication thanks to traditional tools, and recognizes the ethical significance of the community of science.

Źródło:

Eidos. A Journal for Philosophy of Culture; 2020, 4, 4; 7-18
2544-302X

Pojawia się w:

Eidos. A Journal for Philosophy of Culture

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 30.

Tytuł:

Asymetryczność relacji „Ja – Inny”, jako radykalna strategia polityczna i edukacyjna

Autorzy:

Konrad, Rejman,

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/892579.pdf

Data publikacji:

2018-11-15

Wydawca:

Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego

Tematy:

asymmetry
enemy
discrimination
Levinas
Other

Opis:

This article presents reflections on the category of asymmetry, which has its origins in the philosophy of Emanuel Levinas. Asymmetry, however, turns out to be not only a theoretical philosophical issue, but is radically manifest in education and politics. In the public sphere, it is related to the category of the enemy – politically useful – against which anger and hatred are measured. In education, and more specifically in the education system, asymmetry occurs in the form of discrimination that students and teachers experience. Both of its forms lead to the depreciation of an enemy / Other. This depreciation can lead directly to the disintegration of life into worthy and unworthy of surviving, which is a challenge for politics, education and ethics.

Źródło:

Kwartalnik Pedagogiczny; 2018, 63(3 (249)); 9-24
0023-5938

Pojawia się w:

Kwartalnik Pedagogiczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 31.

Tytuł:

Language, Time, and Death. An Ethico-Philosophical Perspective Following Hegel, Heidegger, Lévinas, and Blanchot

Autorzy:

Kaushal, Sanjay

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/29433313.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Language
death
literature
Hegel
Heidegger
Lévinas
Blanchot

Opis:

Our daily existence is affected by how we perceive death, be it our own’s death tocome or others’ death. The intimidating nature of death has the potential to affect our daily ethical existence in relation to the other, as is seen in various crises in human history. In such a context, since expansive literature in various approaches such as biological, sociological, psychological, and political addressing the question of death is already available, this essay presents an ethico-philosophical perspective on death and argues if death should be seen as the worst event that is to be experienced by being. In this essay, I correlate language, time, and death, contrasting popular analogies, i.e., death is possibility of impossibility (Hegel and Heidegger), and death is impossibility of possibility (Lévinas and Blanchot). Firstly, the essay stages the discussion with contrasting synchronic and diachronic perspectives of language, i.e., historical understanding of language and time in Hegelian terms and the messianic time in Lévinasian terms, to see how sensibility, i.e., universal meaning, is expressed through concept. Secondly, the essay sees how sensibility is expressed through a concept beyond dialectic opposition and negativity while acknowledging that the question of ethics arises only after the end of philosophy, for something is always inexpressible through expression; there is always remnant beyond philosophical significance. This essay not only argues language, time, and death as the ethical responsibility of the self towards the other, but also contributes to the understanding of language as ethics beyond philosophy, and death as passivity beyond ontology following Lévinas’s idea of messianic time and Blanchot’s views on literature and death.

Źródło:

Ethics in Progress; 2022, 13, 2; 11-24
2084-9257

Pojawia się w:

Ethics in Progress

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 32.

Tytuł:

Философия как палимпсест. Левинас и Достоевский
Philosophy as a palimpsest. Emmanuel Lévinas and Dostoevsky
Filozofia jako palimpsest. Emmanuel Lévinas i Dostojewski

Autorzy:

Cymborska-Leboda, Maria

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/20311810.pdf

Data publikacji:

2023

Wydawca:

Polskie Towarzystwo Rusycystyczne

Tematy:

Палимпсест
Достоевский
Библия
ценностная иерархия
Другой
«Я» в аккузативе
этический субъект
этика ответственности
palimpsest
Lévinas
Dostojewski
Biblia
hierarchia wartości
Inny
„ja” w akkuzativie
podmiot etyczny
etyka odpowiedzialności
Dostoevsky
The Bible
a hierarchy of values
the Other
“I” in the accusative
the ethical subject
ethics of the responsibility

Opis:

The aim of the present article is to examine Levinas’ texts with the intention of showing and verifying the realization of his idea of philosophizing as “deciphering of what has been hidden in palimpsest writing” (écriture). I discuss Dostoevsky’s verbal and semantic layer (“word-sense”) present in Levinas’ palimpsest discourse. I offer an insight into the function of many of Dostoevsky’s concepts, such as the notion of “insatiable co-suffering” with another human being, the dogma about the accountability of “everything and everybody”, negative (see the many aspects of the “Cain’s answer” connected with the question of human reliance on himself only and a total lack of restraint) and positive formulas in relation with the Other, resulting in defining one’s personality (by means of communion with Thou, love for one’s neighbor and the effort to make one’s image beautiful in the moral sense) that have been found in the pages of Levinas’ writings. I show the means by which Dostoevsky’s polyvalent formulas, correlated with The Bible and its heavily charged with meaning position (The Book of Genesis, The Book of Isaiah, The Gospel of St. Matthew, and others), get semantically enriched and absorbed, as key components, by Levinas’ philosophical thinking and his hierarchy of values. I discuss the extent to which they determine his conceptualization of “subjectivity of ethical subject”: the concept of “I” in the accusative (“me voici”), the “I” summoned to be responsible “for everything and for all men”, to be a “guardian of one’s brother” on one’s way to “being-in-God”. In the article I also focus on the productivity and significance of Levinas’ methodological stance, which determines his philosophical hermeneutics and the palimpsest character of his discourse, i.e. their being orientated towards: 1) continuation and preservation of the “ancient”, original sense and its creative growth in a new “ideological environment”, 2) disclosing interrelation between “truth” and the philosophical method of emphasis and sublimation; this allows one to explain an important role of rhetorical figures and the increasing repetitiveness of topoi of thought in Levinas’ discourse, which come from/send one thinking of Dostoevsky (as well as of myth, Shakespeare and others), but approach a new level of knowledge and understanding.
В статье исследуется корпус текстов Левинаса с целью указать и верифицировать осуществление его «авторской» идеи о философствовании как «дешифровке запрятанного в палимпсесте писания» [écriture]. Рассматривается функция словесного и смыслового слоя («словосмысла») Достоевского в палимпсестном дискурсе философа — многократные примеры присутствия формул/идеологем писателя: понятия «ненасытимого сострадания» к другому человеку, догмата о виновности «всех за все и за всех», отрицательных (многоаспектная интерпретация «Каинова ответа», связанного с вопросом о человеческой самодостаточности и дерзком своеволии) и положительных формул отношения к Другому, и, тем самым, самоопределения личности (через причастность к Ты, любовь к ближнему и усилие сделать свой образ «благолепным»). Указывается, каким образом поливалентные формулы Достоевского, соотносимые с Библией и ее смысловой позицией (с книгой Бытия, Исаи, Евангелием от Матвея и др.), семантически обогащенные, в качестве ключевых составляющих, встраиваются в философское мышление Левинаса и его ценностную иерархию; в какой степени они определяют его концептуализацию «субъективности этического субъекта»: концепт «я» в аккузативе («me voici»), «я» призванного к ответственности «за все и за всех», — к тому, чтобы быть сторожем брата своего, в своем «к-Богу-бытии». Выявляется продуктивность и значимость методологической установки Левинаса, определяющей его философскую герменевтику и палимпсестность дискурса, т.е. ориентацию на 1) преемственность и сохранность «древнего», изначального смысла и его творческое взращивание в новой «идеологической среде»; 2) обнаружение взаимосвязи «истины» и философского метода, каким полагается эмфаз и сублимация; это объясняет значимую роль риторических фигур и возвышающей повторности топосов мысли в дискурсе Левинаса, восходящих/отсылающих к Достоевскому (также к мифу, Шекспиру и др.), но возводимых на новую ступень познания и понимания.
Przedmiotem badań w prezentowanym studium uczyniono korpus tekstów Lévinasa, by poddać namysłowi i weryfikacji jego koncept filozofowania jako „deszyfrowania tego, co zostało ukryte w palimpseście Pisma (écriture)”. Rozważania miały na celu udowodnienie, że konstytutywną warstwę palimpsestowej struktury dzieł Lévinasa stanowi „tekst Dostojewskiego”: powtarzające się i eksplikowane cytaty, jawne i ukryte odniesienia do „myślisłów”/formuł pisarza. Są to między innymi: pojęcie „nienasyconego współczucia” wobec Drugiego, dogmat o „winie każdego za wszystko i wszystkich”, negatywne i pozytywne formuły relacji z Innym (wielokrotnie ponawiana interpretacja sensu „odpowiedzi Kaina”, koncept miłości bliźniego i in.) i samookreślenia osoby ludzkiej. Przeprowadzona analiza wykazała, że uobecnione i kluczowe u Lévinasa koncepty Dostojewskiego, skonfrontowane z Biblią (Księga Rodzaju, Izajasza, Ewangelia według św. Mateusza) i poddane „uwznioślającej” transformacji stają się istotnym składnikiem aksjologicznego i etycznego myślenia filozofa, określając jego pojmowanie podmiotowości człowieka – podmiotu etycznego (koncepcję „ja” w akkuzatiwie, me voici) w jego powołaniu do odpowiedzialności za bliźniego; do tego, by być „stróżem brata swego” w swoim „byciu-ku-Bogu”. Ujawniono produktywność metodologicznej strategii Lévinasa, odzwierciedlonej w jego hermeneutyce filozoficznej i palimpsestowości dyskursu, a więc orientacji: 1) na przenoszenie sensu źródłowego, „pradawnego” i jego twórcze rozkrzewianie w nowej sytuacji ideologicznej; 2) na współdziałanie „prawdy” i „metody”, wyrażanej za pomocą pojęć sublimacji i emfazy; wyjaśniono tym samym rolę i znaczenie figur retorycznych oraz hiperbolicznych powtórzeń w dyskursie filozofa, zwłaszcza tych, które odsyłając do formuł Dostojewskiego (także do mitu, Szekspira i in.) i poszerzając ich pole semantyczne, wznoszą ich sens na wyższy poziom poznania i rozumienia.

Źródło:

Przegląd Rusycystyczny; 2023, 2 (182); 29-52
0137-298X

Pojawia się w:

Przegląd Rusycystyczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 33.

Tytuł:

Śmierć w myśli filozoficznej Emmanuela Lévinasa
Conception de la mort dans la philosophie d’Emmanuel Lévinas

Autorzy:

Pluta, Marek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/502949.pdf

Data publikacji:

1996

Wydawca:

Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi

Opis:

La pensée de Lévinas sur la mort concerne deux problèmes particulières: la mort de „moi” et la mort de l`autre. Le „moi” rejoint la conscience de sa mortalité dans l`expérience de la suffrance et en observant la mort des autres. La mort paraît comme une menace, une violence qui brise l`existence. L`homme est impuissant en face de la mort: il ne peut pas la fuir, pas même la connaître. Lévinas refuse la conception de Heidegger de voir dans la mort le fond du sens ultime de la vie: l`homme n`est pas un être-pour-la-mort. Mais l`homme n`est pas même immortel, pour deux motifs: l`espérance de la vie éternelle détruirait la gratuité de la bonté qui constitue l`humanité de l`homme; la notion de la subjectivité contient une référence au commencement et la fin, le sujet éternel serait donc contradictoire. Le refus de l`immortalité n`emporte pas l`absurde de la vie. Le sens est sauvé dans la dimension des rapports interpersonnels. La bonté, l`amour de prochain, ne sont pas sujets la mort. En particulier, la fécondité garantit la continuation de la bonté du père dans le fils et l`accroissement de la bonté de l`humanité portant vers la convergence de la réalité et de la moralité dans la société de la paix messianique. Pour Lévinas le vrai problème de la mort, c`est la mort du prochain. C`est de la mortalité de l`autre et pas de la sienne qu`on doit s`interesser en première lieu. La responsabilité pour l`autre concerne surtout sa mort: on ne le peut pas laisser seul en face de la mort. La mort de l`autre suscite dans le survivant le scrupule d`occuper une place qui n`est pas la sienne. L`amour du prochain c`est surtout la responsabilité pour sa mort. Mais il faut reconnaître – contre Lévinas – qu`en manque de la perspective d`immortalité, c`est un amour tragique.

Źródło:

Łódzkie Studia Teologiczne; 1996, 5; 145-176
1231-1634

Pojawia się w:

Łódzkie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 34.

Tytuł:

Being Otherwise: How Events Become Things? Or Levinas Reads Hamlet.

Autorzy:

Zouidi, Nizar

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/579290.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Łódzkie Towarzystwo Naukowe

Tematy:

play
monument
otherwise
time
continuity
simultaneity

Opis:

Performance is usually seen as a transient event. Hamlet calls it a thing. How can an event become a thing? Philosophy distinguishes between things and events. The two orders are different. Their difference is articulated in terms of time. Things are continuous, while events are evanescent. Hamlet calls the play within the play a ‘thing’ (Hamlet. II. Ii. 612). He thus thrusts it into the order of the continuous. Levinas introduces the concept of being otherwise. In order to explain the evanescent continuity, we will make use of this concept. Acting introduces a new mode of being that differs from that of writing. It is „eventive” continuity that we wish to speak about. An actor is only otherwise. By this, we mean that s/he is essentially a difference. An actor is only what s/he is not. By being a difference, the actor survives. Actors do not die. It is true that actors are mortals but the role will survive being acted. Unlike writing, where the word survives as a fixed monument, the role survives through repetition. This repetition is a recreation through repetitive simultaneity. When Iago says: I am not what I am (Othello. I. i. 65), he defines himself as a simultaneous difference. To be only as difference is quite challenging. Indeed, if the only mode of being is being otherwise, we speak about pure difference. Pure difference — total otherness that has no other — is the essence of acting. In the following essay, we intend to explore the generic question of temporality through a comparison between the monumentality of writing and that of acting. We will try to explain how a play is a thing, a continuous mode of being.

Źródło:

Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2013, 56/111 z. 1; 123-137
0084-4446

Pojawia się w:

Zagadnienia Rodzajów Literackich

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 35.

Tytuł:

A critical analysis of dialogue in Levinas’ ethics

Autorzy:

Jeko, Victor O.
Ukagba, George

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2142657.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku

Tematy:

Dasein
freedom
existence
man
ethics

Opis:

Levinas’s ethics has not been able to address the plethora of human challenges arising from the ethical quicksand and moral quandaries in our existential world. The problem of ethics in Levinas’ s philosophical cum phenomenological analysis, is the problem of human communication, social interaction, human emancipation, freedom, and existential/ metaphysical relations. Freedom has become not just a hot concept in different fields of study, but a very powerful and a driving concept. For Levinas, freedom is not just the absence of constraints or impediments but obedience to laws and even the laws of nature inclusive. This paper adopted the method of hermeneutic to critically analyze Levinas’s phenomenological ethics. This paper concludes by exposing the facts that human communication or interaction is based on understanding and the ethics of difference is part and parcel of inter-subjectivity. Dasein is always faced with the fulfilment in its lived temporality. A sharing of the world is an essential characteristics of human togetherness. Dasein, in its dialogical engagement and existential commitment is usually based on freedom, strife, world sharing and resistance. Dialogical philosophy is the foremost part of world’s cosmic law of concrete social network.

Źródło:

IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych; 2018, 30/1; 275-293
0860-4487

Pojawia się w:

IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 36.

Tytuł:

O potrzebie wołacza – vocativus z perspektywy filozofii dialogu
Necessity of the vocative: vocativus in the perspective of the philosophy of dialogue

Autorzy:

Skarbek-Kazanecki, Jan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/460075.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Fundacja Pro Scientia Publica

Tematy:

wołacz, vocativus, filozofia dialogu, „Ja-Ty”, Martin Buber, Emmanuel Levinas
vocative, vocativus, philosophy of dialogue, ‘I-Thou’, Martin Buber, Emmanuel Levinas

Opis:

The purpose of this article is to depict the grammatical form which is the vocative. In the first part of the paper I will review some of linguistic theories regarding this grammatical case, including the conceptions that pay special attention to the functional diversity of vocative. The starting point for my own analysis will be the philosophy of dialogue represented by Ferdinand Ebner, Franz Rosenzweig, Emmanuel Levinas and a major exponent of speech thinking or dialogicism, Martin Buber. The distinction made by Martin Buber between the two ‘basic words’, ‘I-Thou’ (Ich-Du) and ‘I-It’ (Ich-Es), correspond to the divergence between nominative and vocative: when you replace the nominative with the vocative, using Buber’s terms, the characters’ relationships move from an ‘I-It’ to an ‘I-Thou’ relationship. The vocative's presence puts both me and my interlocutor in „dead end”, in point of no return: the use of the vocative case closes us on objectification and reminds us of the uniqueness of the Other. The vocative is the 'spoken word' through which we enter into actual relations.
Celem niniejszego artykułu jest przyjrzenie się formie gramatycznej, jaką jest wołacz (vocativus). W pierwszej części tekstu pragnę przedstawić niektóre teorie dotyczące tego przypadka gramatycznego, szczególny nacisk kładąc na koncepcje zwracające uwagę na funkcjonalną różnorodność wołacza. Punkt wyjścia dla dalszej analizy stanowić zaś będzie filozofia dialogu reprezentowana przez Ferdynanda Ebnera, Martina Bubera, Franza Rosenzweiga oraz Emmanuela Levinasa. Rozróżnienie właściwych dla człowieka postaw, „podstawowych słów” „Ja-Ty” (Ich-Du) oraz „Ja-To” (Ich-Es) uczynione przez Martina Bubera koresponduje z opozycją mianownik-wołacz: obecność wołacza stawia zarówno mnie, jak i mojego interlokutora, w sytuacji bez wyjścia; użycie wołacza zamyka nas na uprzedmiotowienie (nieodłączne od mianownika) i przypomina o wyjątkowości Innego.

Źródło:

Ogrody Nauk i Sztuk; 2016, 6; 28-38
2084-1426

Pojawia się w:

Ogrody Nauk i Sztuk

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 37.

Tytuł:

Zwierzę jako absolutny Inny-otwieranie nie/możliwości

Autorzy:

Szaj, Patryk

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1622143.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego

Tematy:

Keywords: animal
other
ethics
logocentrism
deconstruction
phenomenology
Derrida
Levinas
Heidegger

Opis:

The starting point for consideration is to put the Emmanuel Levinas’s philosophy into question whether the status of “absolute Otherness” may also belong to the Other other than man. On the basis of the thought of Levinas it receives a negative responseand it is because of his involvement in the so-called anthropological machine (which he shares with Martin Heidegger and some other critics of metaphysics). But it is, however, possible to open the (broadly defined) phenomenological ethical thought drew on the achievements of Levinas to the question of the animal. This attempt might be centered around the proposals of Jacques Derrida, the author of the essay The Animal That Therefore I Am (More To Follow), where he spoke about the singularity of each animal, the problematic status of border between man and animal,and the being-with animals as a full-fledged modality of being. This is a provocative thought which asks us about our attitude to such issues as “responsibility” and “responsiveness”, “carno-phallogocentrism”, or the status of non-human animals. Derrida’s thought is here very close to some kind of phenomenological language, but it is rather the phenomenology of the otherness than the phenomenology of intentional subject. The same phenomenology that we find in Bernhard Waldenfels’s or John D. Caputo’s writing.

Źródło:

Analiza i Egzystencja; 2016, 36; 53-72
1734-9923
2300-7621

Pojawia się w:

Analiza i Egzystencja

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 38.

Tytuł:

Love as absolute challenge – also for education

Autorzy:

Rajský, Andrej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2215783.pdf

Data publikacji:

2020-02-07

Wydawca:

Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi

Tematy:

E. Levinas
ethics of the other person
philosophy of dialogue
moral education
love

Opis:

The other (alter), through the lens of Levinas`s criticism of the same (neutrum), is always a unique other who stands up to any generalisation and homogenisation. According to a heteronomous schedule of ethics by E. Levinas, “face of the other”, presence of their personal Thou in the sphere of life of a moral subject, precedes own being of this subject by their calling for an answer. Uniqueness of interpersonal relationship and appeal of the exterior Thou challenges human to exclusivity and to infinite self-abandonment in favour of the other (challenges to love). This ethical horizon is not possible to be ever reached and closed, it is impossible in fact, too difficult to be accepted as a norm of everyday life, mainly life in a community, society, state. Presence of “the third” (the political) in the sphere of morality is posed as a theoretical problem: What kind of ethics should be designed in a society of many “others” where Thou is inevitably turned to He/She, included in socio-political structures and relationships of justice? Is it possible to talk about some continuum between the relationship to the other and the relationship to a community? The final part of the paper seeks to answer these questions and pedagogical implications of demands of love in moral education are pointed out.

Źródło:

Kultura i Wychowanie; 2019, 16, 2; 89-98
2544-9427
2083-2923

Pojawia się w:

Kultura i Wychowanie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 39.

Tytuł:

Fascynacje pograniczem w dwudziestowiecznej myśli filozoficznej i antropologicznej – Bachtin, Todorov, Buber, Levinas
Fascinations with borderland in the philosophical and anthropological thought in the XXth century - Bachtin, Todorov, Buber, Levinas

Autorzy:

Orłowski, Adam

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/547095.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Opolski. Instytut Politologii

Tematy:

pogranicze
filozofia dialogu
polifoniczność
spotkanie jednostek
spotkanie kultur
borderland
philosophy of dialogue
polyphony
the meeting of individuals
the meeting of cultures

Opis:

„Pogranicze” to słowo-klucz współczesnej humanistyki. Rozumiane szeroko (biorąc pod uwagę zarówno jego aspekt geograficzny, kulturowy jak i interpersonalny) dotyczy wielu paradygmatów współczesnej nauki. W niniejszym szkicu kategorię pogranicza powiążemy z myślą filozoficzną Michaiła Bachtina, Tzvetana Todorova, Martina Bubera i Emmanuela Levinasa. Pogranicze to spotkanie „ja” z innym (tym „ja” lub innym może być jednostka, grupa, kultura), nieuniknione i stanowiące o sensie życia, oparte na niewspółobecności (Bachtin, Todorov), odpowiedzialności (Buber, Levinas), pełnym oddaniu, obustronnym wzbogaceniu światopoglądowym (kulturowym), sprawiedliwości, próbie przezwyciężania różnic, rozbieżności w kwestiach fundamentalnych.
,,Borderland” is a keyword, contemporary humanities buzzword, widely understood (regarding the geographical, cultural and interpersonal aspect) concerns of many paradigms of contemporary science. In this essay, the borderland is connected with the philosophical thought of Mikhail Bachtin, Tzvetan Todorov, Martin Buber, Emmanuel Levinas. The borderland is the meeting the „I” with the other (the „I” or the other can be individual, group or culture), the inevitable and forming the meaning of life, based on noncoexistence (Bakhtin, Todorov), the responsibility (Buber, Levinas), the complete devotion, mutual enrichment of worldview (cultural), the justice, the efford to overcome of differences, discrepancies in fundamental issue.

Źródło:

Pogranicze. Polish Borderlands Studies; 2016, 4, 1; 5-23
2545-160X
2353-3781

Pojawia się w:

Pogranicze. Polish Borderlands Studies

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 40.

Tytuł:

Metafizyka praktycznego rozumu. Autonomia i heteronomia wedle Kanta i Lévinasa

Autorzy:

Rogóż, Dominik

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/426589.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

autonomia
heteronomia
etyka
podmiotowość
metafizyka
całość
nieskończoność, imperatyw
powszechność
Kant
Lévinas

Źródło:

Logos i Ethos; 2016, 1(41); 35-55
0867-8308

Pojawia się w:

Logos i Ethos

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 41.

Tytuł:

Antropologia wolności w filozofii Sartre’a i Lévinasa
Anthropology of freedom in the philosophies of Sartre and Lévinas

Autorzy:

Błaszczyk, Marek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/631120.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

human
freedom
responsibility

Opis:

This paper sets out to outline the singular nature of the dimension of anthropology of freedom in the philosophies of Jean-Paul Sartre and Emmanuel Lévinas, the leading existentialists of the 20th century. It seems that the phenomenon of human freedom, one of the fundamental issues in philosophical anthropology, in particular in the humanist reflection, proves to be problematic when one seeks to elucidate it without ambiguity. This becomes even more difficult given that it prompts further momentous intellectual quandaries, mostly those concerned with the nature of the meaning of existence itself. The concepts advanced by Sartre and Lévinas – although they represent different visions of the human – undoubtedly provide much philosophical inspirationfor all kinds of reflection on the vital issue of freedom.
This paper sets out to outline the singular nature of the dimension of anthropology of freedom in the philosophies of Jean-Paul Sartre and Emmanuel Lévinas, the leading existentialists of the 20th century. It seems that the phenomenon of human freedom, one of the fundamental issues in philosophical anthropology, in particular in the humanist reflection, proves to be problematic when one seeks to elucidate it without ambiguity. This becomes even more difficult given that it prompts further momentous intellectual quandaries, mostly those concerned with the nature of the meaning of existence itself. The concepts advanced by Sartre and Lévinas – although they represent different visions of the human – undoubtedly provide much philosophical inspiration for all kinds of reflection on the vital issue of freedom.

Źródło:

Studia Europaea Gnesnensia; 2016, 13; 77-87
2082-5951

Pojawia się w:

Studia Europaea Gnesnensia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 42.

Tytuł:

Providing orientation by philosophizing at school. Phenomenological and postmodern validity claims

Autorzy:

Philipp, Thomas,

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/892186.pdf

Data publikacji:

2018-11-15

Wydawca:

Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego

Tematy:

orientation
phenomenology
postmodernism
philosophy at school
Heidegger
Merleau-Ponty
Lévinas
Lyotard
Rorty

Opis:

In liberal societies it seems to be important to provide orientation by philosophizing at school. We are used to doing this by discussing classic ethics with our students. Here, skills like rational argumentation can be trained. It is the universal rationality that can be applied to different ethical issues and, thus, provide orientation. When it comes to this learning objective phenomenology and postmodernism are mostly not expected to provide assistance. Phenomenology might be seen as just dealing with perception whereas postmodernism is under suspicion for contributing to indecision, arbitrariness and relativism. In this article I will try to outline the potentials of phenomenology and postmodernism in the field of orientation. In the tradition of Husserl’s ‘epoché’ we can let students discover the perspective of a first person and what it means to be a ‘self’. Heidegger and Merleau-Ponty have not only described a certain closeness to the world which can be described as ‘dwelling’ of a lived body. They have also delineated elements of a new ‘postmetaphysical’ and at the same time ‘prehermeneutical’ metaphysics. All this can help to open the depth of self, life, and world. Postmodern thinkers claim a plurality of truths. By this means, these theories can encourage self-empowerment. At the same time, authors like Lévinas (responsibility for the other), Lyotard (the sublime), and Rorty (solidarity) describe new ways of openness towards the world which are not founded by any primal truth and thus provide orientation.

Źródło:

Kwartalnik Pedagogiczny; 2018, 63(3 (249)); 150-161
0023-5938

Pojawia się w:

Kwartalnik Pedagogiczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 43.

Tytuł:

Kwestia świadectwa Transcendencji. Tropem Paula Ricoeura
The question of Transcendence Testimony. Following Paul Ricoeur

Autorzy:

Jakubowski, Jarosław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/546233.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Polskie Towarzystwo Religioznawcze

Tematy:

testimony
Absolute
Jesus Christ
Ricoeur
Nabert
Lévinas
originary affirmation
substitution

Opis:

What is the Transcendence Testimony? An attempt at answering this question on the basis of Paul Ricoeur’s texts runs into a distinction between “external” testimony, that is, an eyewitness’s account of the course of events, and “internal” testimony, that is, the confirmation of a person’s beliefs by the course of events. Ricoeur seeks to show that the religious meaning of testimony that emerges in biblical texts is determined by the interdependence and mutual conditioning of the two types of testimony. According to Ricoeur, this interdependence should be taken into account also when confronting the biblical concept of witness with the requirements of contemporary hermeneutical-phenomenological philosophy. Is it not the case, in particular, that the condition of possibility of recognizing the manifestation of the Absolute within history (in some “Here and Now”) is a reflexive movement, revealing the Absolute on the existential level defined by Jean Nabert as “originary affirmation”? However, Ricoeur, being conscious of the somehow aporetic nature of Nabert’s proposed solution, suggests that it can gain a significant expressive power if we read it in light of the concept of “substitution” presented in Lévinas’ work Otherwise than Being or Beyond Essence.

Źródło:

Przegląd Religioznawczy; 2019, 2/272
1230-4379

Pojawia się w:

Przegląd Religioznawczy

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 44.

Tytuł:

Czy możliwe jest zbudowanie etyki społecznej na podstawie koncepcji etycznych Emmanuela Lévinasa i Karola Wojtyły? Dyskusja na temat współczesnej etyki społecznej
Is it possible to build social ethics based on the ethical concepts of Emmanuel Lévinas and Karol Wojtyla? A discussion on the foundations of modern social ethics

Autorzy:

Czekalski, Rafał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/431074.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

neighbour
other
social ethics
Lévinas Emmanuel
Wojtyla Karol
bliźni
inny
etyka społeczna
Wojtyła Karol

Opis:

The purpose of this article is to present ethical and social thoughts of two eminent philosophers of the 20th century, E. Lévinas and K. Wojtyła in reference to the coherence of their thoughts and their mutual complementarity. Both had similar intentions of creating the preconditions that ensure peace and social order. Both lived through totalitarian regimes, witnessed the deaths of many people, experienced the decline of mankind and therefore raised very important questions about the causes of these twentieth-century moral disasters. However, there are important differences between the two thinkers, concerning the understanding of subjectivity, their positions on the whole heritage of Western philosophy, ontology, as well as opposing attitudes. Where Wojtyła searches for participation, Lévinas proposes separation. It seems that the philosophy of Lévinas shows some kind of inability to rise above the history of one’s own nation.
Celem artykułu jest zbadanie możliwości zbudowania etyki społecznej na podstawie koncepcji etycznych dwóch wybitnych filozofów XX wieku E. Lévinasa i K. Wojtyły. Pierwszy z nich opiera swoją etykę na pojęciu „Inności”, drugi na pojęciu „Bliźni”. Koncepcje te są przeanalizowane i zestawione w poszukiwaniu różnic i podobieństw między nimi. Wydaje się, że do zbudowania spójnej etyki społecznej bardziej nadaje się koncepcja etyczna Karola Wojtyły, nie można bowiem zbudować etyki społecznej bez właściwej koncepcji podmiotowości. W koncepcji Lévinasa rola „Ja” jest pomniejszona, liczy się natomiast „Drugi”. Lévinas wprowadza jeszcze figurę „Trzeciego”, która ma umożliwić zbudowanie etyki społecznej, także w jej wymiarze instytucjonalnym, jest to jednak nieprzekonywujące i niespójne z innymi założeniami francuskiego filozofa.

Źródło:

Studia Philosophiae Christianae; 2014, 50, 4; 5-30
0585-5470

Pojawia się w:

Studia Philosophiae Christianae

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 45.

Tytuł:

Jesteśmy sami, nikt nas nie usprawiedliwi. (A)teizm oraz jego etyczne konsekwencje w myśli Martina Bubera, Emmanuela Lévinasa i Jeana Paula Sartre’a
We are alone, with no excuses. (A)theism and Its Ethical Consequences in the Thought of Martin Buber, Emmanuel Lévinas and Jean-Paul Sartre

Autorzy:

Kornacka-Sareło, Katarzyna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/954304.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny

Tematy:

Martin Buber
Emmanuel Lévinas
Jean-Paul Sartre
filozofia dialogu
egzystencjalizm
etyka odpowiedzialności
radykalizm etyczny

Opis:

Celem autorki niniejszego artykułu było ukazanie podobieństw pomiędzy żydowską filozofią dialogu a doktryną egzystencjalną, na przykładzie myśli Martina Bubera, Emmanuela Lévinasa oraz Jeana-Paula Sartre’a. Wszyscy trzej filozofowie stoją na stanowisku radykalizmu etycznego. W ich doktrynach zachodzi silne sprzężenie zwrotne pomiędzy etyką a ontologią: zachowania godziwe w porządku etycznym pozwalają podmiotowi aktów moralnych na uzyskanie ontycznego statusu człowieka. Proces stawania się człowiekiem postrzegany jest przez myślicieli jako dynamiczny oraz trwały. Chociaż Lévinas i Buber opowiadają się za istnieniem niepoznawalnego bytu transcendentnego, to jednocześnie podkreślają oni w swoim dyskursie, że za stan świata odpowiedzialny jest każdy z nas, nie zaś bóstwo – transcendentne, odległe, właściwie nieobecne. Z kolei, oskarżany o anarchizm i nihilizm Sartre sformułował podobnie radykalną teorię etyczną. Deklarując zaś konsekwentny ateizm, sprawił, że jego myśl wydaje się pozbawiona jakichkolwiek aporii. Skoro bowiem Bóg nie istnieje, to po pierwsze nie mają znaczenia kwestie teodycealne, po drugie zaś każdy człowiek skazany jest na wolność, ponosząc całkowitą odpowiedzialność za swoje czyny. Tak więc, uprawomocniona wydaje się teza, że wszyscy trzej filozofowie dążyli do skonstruowania autonomicznych teorii moralnych, a także starali się odizolować porządek teologiczny od stricte filozoficznego dyskursu, niezależnie od własnych przekonań religijnych.

Źródło:

Władza sądzenia; 2015, 6. O przygodności religii w postsekularnym świecie
2300-1690

Pojawia się w:

Władza sądzenia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 46.

Tytuł:

Józefa Tischnera myślenie według czy przeciw wartościom?
Józef Tischners Thinking According or Against Values?

Autorzy:

Stachewicz, Krzysztof

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1048687.pdf

Data publikacji:

2011-01-01

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Tischner
Scheler
Heidegger
Levinas
wartości
dobro
aksjologia
agatologia
values
the good
axiology
agatology

Opis:

The article reconstructs a certain element of the evolution in Józef Tischner’s thinking. Initially representing orthodox phenomenology, Tischner situated his philosophy in exiological paradigm seeing in values the most fundamental reality and the main object of philosophical research. Later, thanks to agathological dimensions he put aside the language of values and sometimes doubted adequacy of values as philosophical category. Tischner revealed courage when he was able to radically revise his former views according to the principle: amicus Plato, magis tamen amica veritas.

Źródło:

Filozofia Chrześcijańska; 2011, 8; 47-59
1734-4530
2450-0399

Pojawia się w:

Filozofia Chrześcijańska

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 47.

Tytuł:

Początki są zawsze trudne? O dzieciństwie, polityce i filozofii
All New Beginnings are Difficult? On Childhood, Politics and Philosophy

Autorzy:

Weber, Barbara

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/950191.pdf

Data publikacji:

2012-06-16

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

arendt
lévinas
lipman
childhood
independent thinking
democracy
philosophical education

Opis:

Humans are mainly rational beings and children seem to be “defective creatures”. In contrast to that popular and reduced concept of childhood, thinkers like Kant, Arendt and Lévinas explored the more complex anthropological concept of child in its Otherness. They regard childhood as a necessary aspect of the society. Kant in his essay What Does it Mean to Orient Oneself in Thinking? calls for the early encouragement of reason.

Źródło:

Filozofia Publiczna i Edukacja Demokratyczna; 2012, 1, 1; 12-24
2299-1875

Pojawia się w:

Filozofia Publiczna i Edukacja Demokratyczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 48.

Tytuł:

O człowieku, cielesności i śmierci w perspektywie filozofii Emmanuela Lévinasa
On Man, Corporeality and Death in the Perspective of Emmanuel Lévinas Philosophy

Autorzy:

Brzózy, Nikodem Zbigniew

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/607506.pdf

Data publikacji:

2008

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

person
body
sexuality
fatherhood
morality
life

Opis:

The article is an attempt to link the philosophy of Levinas with the bioethical issues of the beginning of human life. The author refers to those statements of Levinas in which he describes who a person is, what is human body, being male/female, fatherhood. The ethical-anthropological character of Levinas’ thought makes it a profound source for contemporary discussions on moral themes, bioethical problems included. However, certain difficulties arise on account of the philosopher’s highly individual language. The aim of the article is to confront the language o f Levinas with the traditional language of Aristotelian-Thomistic philosophy and colloquial language. The text is a proposition how to build bioethics not only on Aristotelian-Thomistic philosophy or utilitarian or pragmatic philosophy but also on the philosophy of Levinas, as it sheds additional light on the problem of man, existence, life and interpersonal relations.

Źródło:

Poznańskie Studia Teologiczne; 2008, 22; 253-286
0209-3472

Pojawia się w:

Poznańskie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 49.

Tytuł:

Between Lévinas and Arendt – Philosophical Origins of Alain Finkielkraut’s Reflection on the Other and the Education

Autorzy:

Liszka, Katarzyna
Włodarczyk, Rafał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/628164.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Fundacja Pro Scientia Publica

Tematy:

Wethics, politics, otherness, education, pedagogy, responsibility, justice, judgment, cultural anthropology

Opis:

A member of the generation of student revolt ’68, Alain Finkielkraut is thought to be one of the most prominent intellectuals in France, taking part in public debates on several issues essential for Europe and the world. His assays, articles and books may be read as a complex commentary with a sound humanistic background to the condition of western culture as well as to current socio-political events. Our article focuses on revealing theoretical grounding of Finkielkraut’s reflection in the philosophies of Emmanuel Lévinas and Hannah Arendt. We attempt to reconstruct the way Finkielkraut employs his critical apparatus built on their thought to the field of educational practices in order to present the specific perspective of educational research and to contribute to the knowledge produced by widely understood critical pedagogic.

Źródło:

Journal of Education Culture and Society; 2014, 5, 2; 19-30
2081-1640

Pojawia się w:

Journal of Education Culture and Society

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 50.

Tytuł:

Wojaczek – Cwietajewa. Przeklęte pokrewieństwo
Wojaczek – Cwietajewa. Cursed propinquity
Воячек – Цветаева. Проклятое родство

Autorzy:

Wojtyła, Konrad

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2191547.pdf

Data publikacji:

2020-12-22

Wydawca:

Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego

Tematy:

Цветаева
Воячек
интертекстуальные отношения
родство
философия Другого (Левинас)
Tsvetaeva
Wojaczek
intertextual relationships
kinship
philosophy of the Other (Levinas)

Opis:

The article describes previously unknown intertextual relationships and kinships between Marina Tsvetaeva and Rafał Wojaczek. The author reveals analogies in both the biographical and the textual spheres. The first one contains the existential and ideological problems as well as myth-forming aspects focusing on the fact of suicidal death (of both authors), the second one the thematization, organizing poetic statements and identical formal resolutions. The figures of “the Negro” and “the Jew” come to the fore as well as the issues centered around the anti-aesthetic categories: guilt and punishment, life and death, sacrum and profanum.
В статье описаны ранние неизвестные интертекстуальные отношения и родство между Мариной Цветаевой и Рафалом Воячеком. Автор указывает на аналогии как в биографической, так и в текстовой сферах. Первая из них охватывает экзистенциальные и мировоззренческие проблемы, а также мифотворческие аспекты с упором на факт самоубийственной смерти (обоих авторов). Вторая — тематизацию, организацию поэтического высказывания и формальные приемы. На первом плане стоят фигуры „негра” и „еврея”, а также вопросы касающиеся противоположных категорий: вина и наказание, жизнь и смерть, sacrum и profanum.

Źródło:

Iudaica Russica; 2020, 2(5); 83-97
2657-4861
2657-8352

Pojawia się w:

Iudaica Russica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 51.

Tytuł:

O tzw. końcu podmiotu – współczesne rewizjonistyczne konteksty filozoficzne
A few words on the “end of man”. Polemical contexts in current philosophy

Autorzy:

Warmbier, Adriana

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/904095.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, Małopolska Szkoła Administracji Publicznej

Tematy:

podmiot
etyka
Ricoeur
Lévinas
filozofia współczesna
subjectivity
ethics
current philosophy

Opis:

Przedmiotem moich rozważań jest pytanie, czy wielokrotnie ogłaszana śmierć człowieka (podmiotu) przypieczętowała jego rzeczywisty kres, czy wręcz przeciwnie, zmusiła do gruntownego przemyślenia i zreorganizowania strategii obronnych w obrębie trwającego sporu. W tym celu analizie poddaję dwa główne paradygmaty pojmowania podmiotowości: monadyczny oraz relacyjny (dialogiczny). Następnie staram się wyjaśnić, na przykładzie koncepcji podmiotu dialektycznego Paula Ricoeura oraz filozofii Innego Emmanuela Lévinasa, powody, dla których należy zrezygnować z części prerogatyw, jakie przypisała podmiotowi nowożytność, jeśli chcemy, by dyskusja o subiektywności mogła w przyszłości się rozwijać. W artykule bronię tezy, że powrót do idei podmiotu nie oznacza powrotu podmiotu, lecz odejście od starych form myślenia na rzecz nowych ujęć. Waga konsekwencji usunięcia idei podmiotu znacznie przewyższa doniosłość satysfakcji płynącej z ostatecznego zamknięcia sporu.
In the paper, the author asks whether what we have all heard over and over again of the “end of man” means the real end of man or, on the contrary, it has given rise to profound and necessary reevaluation of self-transparent subjectivity. The debate on the notion of selfhood has not been closed yet. The author analyzes two different approaches to the problem. One pertains to the “self ” that is taken as a monad. The other refers to dialogical theory of selfhood which, as she tries to explain, one may regard as a way of overcoming the essential problem with the constitution of ourselves. According to this, the author claims that it is necessary to reconsider the claims of modern philosophy. She suggests that many of the objections that have been made against subjectivity derive from the narrow view of philosophy in the 17th century.

Źródło:

Zarządzanie Publiczne / Public Governance; 2014, 3(29); 45-56
1898-3529
2658-1116

Pojawia się w:

Zarządzanie Publiczne / Public Governance

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 52.

Tytuł:

Ludzkie „Ja” w filozofii Emmanuela Levinasa i w Schizofrenii Antoniego Kępińskiego
The Self in the Theory of Levinas and in Kępiński’s Schizophrenia

Autorzy:

Jędraszewski, Marek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/652960.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

-
the Self
identity
border
information metabolism
responsibility
trust

Opis:

Trust is a significant component of social capital. The notion is also important in economics, and has been investigated by psychologists and sociologists, too. The findings of the latter disciplines may and should be useful not only in economics but also in anthropology and metaphysics, which are able to provide answers to the fundamental questions about the roots of human honesty, confidence and willingness to help. Behind this question there is another one: what is the human Self, which is able to trust in and to provide the necessary support to the Other if needed, and how is it formed? The author of the article answers these questions with reference to the ideas of two eminent contemporary thinkers, Emmanuel Levinas (1906–1995) and Antoni Kępiński (1918–1972). Capturing the consistencies, similarities and differences between Kempiński’s description of the situation of a person with schizophrenia and the anthropological vision of Levinas’ philosophy is possible thanks to a scheme composed of three elements: the Self, the border, and the space-time order and hierarchy of values. If the Other is perceived as someone responsible for the Self, then it gives birth to trust of the Self in the Other, i.e. a strong conviction that the Other will not fail and is utterly honest with regard to the Self. Such a conviction is the foundation on which the Self builds a relationship with the Other. In this way, social capital, which is vital for the further development of society, is created. The capital is interfused by trust being the variable without which it is impossible to explain many economic phenomena.
-

Źródło:

Annales. Etyka w Życiu Gospodarczym; 2017, 20, 2
1899-2226
2353-4869

Pojawia się w:

Annales. Etyka w Życiu Gospodarczym

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 53.

Tytuł:

Krucha podmiotowość, czyli o sporze na gruncie Lévinasowskiej i Ricœurowskiej filozofii człowieka oraz niektórych jego implikacjach dla rozumienia zdrowia psychicznego

Autorzy:

Grzywacz, Robert

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/426595.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

fragile subjectivity
Lévinas
Ricœur
mental health
schizophrenia
krucha podmiotowość
zdrowie psychiczne
schizofrenia

Opis:

The study aims to confront two concepts of fragile subjectivity: one by Emmanuel Lévinas and the other by Paul Ricœur. However, this is not the purpose in itself. Actually, the first step consists on the pointing out the similarities and divergences that exist between both approaches in dealing with the open and labile trait of human identity. This step further serves to highlight the discussion points which, due to the tension generated by the underlined incompatibilities, stimulate thinking and the search for mediation. To illustrate the fertility of this controversy, it is transferred to the area of philosophy of psychiatry, where an attempt is made to apply both anthropological positions to a philosophical interpretation of the essence of the phenomenon of schizophrenia. This interpretation of the pathogenesis of the chosen phenomenon allows, in turn, for a cautious conclusion to be drawn as to the described controversy between Lévinas and Ricœur.
Poniższe studium stawia sobie jako zadanie skonfrontowanie dwóch koncepcji kruchej podmiotowości: jednej autorstwa Emmanuela Lévinasa i drugiej, wypracowanej przez Paula Ricœura. Zestawienie to nie jest wszelako celem samym w sobie. Owszem, chodzi w nim najpierw o wskazanie zbieżności i rozbieżności istniejących pomiędzy obydwoma ujęciami otwartego i labilnego w swej tożsamości ludzkiego podmiotu. Krok ów służy dalej uwydatnieniu punktów dyskusyjnych, które wskutek napięcia generowanego przez niezgodności pobudzają do myślenia i poszukiwania mediacji. W celu zilustrowania płodności tej kontrowersji zostaje ona przeniesiona na obszar filozofii psychiatrii, gdzie podejmuje się próbę zastosowania obydwu antropologicznych stanowisk w filozoficznej interpretacji istoty fenomenu schizofrenii. Zarysowana w ten sposób wykładnia patogenezy wybranego zjawiska pozwala z kolei na sformułowanie ostrożnych wniosków odnośnie do samego sporu Lévinasa i Ricœura w kwestii podmiotowości etycznej, a zwłaszcza co do odczytania ewolucji ich własnych koncepcji.

Źródło:

Logos i Ethos; 2018, 48, 2
0867-8308

Pojawia się w:

Logos i Ethos

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 54.

Tytuł:

The Dyad and the Third Party: The Traces of Simmel’s Distinction in Phenomenology and Family Studies

Autorzy:

Kostrova, Elizaveta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2158920.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Projekt Avant

Tematy:

community
family studies
intimacy
Lévinas
Marion
phenomenology
reciprocity
Simmel
the other
the third party
Waldenfels

Opis:

The paper confronts Georg Simmel’s distinction between the dyad and the triad with the phenomenological analysis of analogous structures undertaken by E. Lévinas, B. Waldenfels, and J.-L. Marion. Simmel insists on keeping the dyad and the triad apart while only the triad is considered worthy of sociological research. On the contrary, phenomenologists reveal deep interrelation between the relationship with the other and the third party where the latter is actually co-present in the dyad. The presupposed link between the two and the three implies a different understanding of sociality that would respect its members in their uniqueness, unlike the world of interchangeable individualities common for social science. The third party can appear as the dimension of law and the ordinary (in Waldenfels), as the other of the other and the figure of humanity (in Lévinas), or as the child in the case of erotic relationship (in Marion). The last aspect of the third party provides a link to family studies. A brief outline of the situation illustrates oscillation between the triadic and dyadic interpretations of the family with the apparent prevalence of the dyad in recent decades.

Źródło:

Avant; 2018, 9, 2; 187-202
2082-6710

Pojawia się w:

Avant

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 55.

Tytuł:

Twórczość Innego – nowa wartość w sztuce i w społeczeństwie?
The Art of the Other – a new value in the art and society?

Autorzy:

Nieduziak, Edyta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1368648.pdf

Data publikacji:

2018-09-09

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

creativity of persons with disabilities
art brut
E. Levinas
Another

Opis:

This article deals with the issues of creativity of people with disabilities and their social values. The starting point is the category of Another as saturated with pejorative meanings – in a social but positive context in the study of creativity. The combination of these contradictory approaches is reflected in the art brut, represented by artists with mental incompetence. Their creativity dictated by internal compulsion is presented as the work of marginalized people. The social context, as well as the type of disability that determines the way in which this art is treated: from the rejection of, for example, the early time of Nikifor's works, to the complete recognition of, for example, F. Kahlo's painting. The basic question, however, comes down to the question of the value of this art for man. Referring to the philosophy of E. Levinas, the author seeks to show that despite the assumption of the unknowability of another human being, the greatest value of the Other art is the ability to experience, to see though a fragment of the world of artists determined by the disability.

Źródło:

Interdyscyplinarne Konteksty Pedagogiki Specjalnej; 2017, 16; 163-183
2300-391X

Pojawia się w:

Interdyscyplinarne Konteksty Pedagogiki Specjalnej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 56.

Tytuł:

Lęk przed ekspresją twarzy: refleksja „w ramach filozofii Emmanuela Levinasa
The Fear of the Expression of Face - the Voice "into the Boundaries" of Philosophy of Emmanuel Levinas

Autorzy:

Jaranowski, Marcin

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1402439.pdf

Data publikacji:

2009-01-01

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

strach
twarz
Inny
nagość
zobowiązanie moralne
fear
face
Other
nakedness
moral obligation

Opis:

The main purpose of the article is to supplement the philospohy of Emmanuel Levinas with the conception of fear. The analysis of certain expressions used in the works of Levinas leads the author to the conclusion that the ethical relation to the face of the Other causes irreversable changes in the self. Jaranowski considers two types of reaction to nakedness (Levinas describes the face of the Other as “naked”) and puts emphasis on the negative one – nakedness is something that should not be exposed, it causes anxiety. The question of nakedness casts light on the problem of the call from the Other as a kind of interruption. For one can not predict all the consequences of responding to the call from the face of the Other. Finally author claims that there is a kind of fear that has its subject in moral obligation as such. 

Źródło:

Filozofia Chrześcijańska; 2009, 6; 127-136
1734-4530
2450-0399

Pojawia się w:

Filozofia Chrześcijańska

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 57.

Tytuł:

The Rule of the System of Technology and Its Algorithms and the Problem of Moral Responsibility
Rządy systemów techniki i algorytmów a problem odpowiedzialności moralnej

Autorzy:

Wojewoda, Mariusz
Jędrzejko, Paweł

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1912552.pdf

Data publikacji:

2021-09-03

Wydawca:

Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego

Tematy:

algorytm
system techniczny
władza
odpowiedzialność
Horkheimer
Jonas
Lévinas
alorithm
a technological system
power
responsibility

Opis:

The article offers an analysis of the problems of technology in the context of exercising power in an organization. The power of the system today is addressed in terms of the “rule of numbers,” based on the impersonal authority of the algorithms which is an extension of the modern concept of the instrumental reason. In keeping with the rules of efficiency the employees manifest modes of behavior analogous to those characterizing the functioning of technology and specifically emphasized by Max Horkheimer and Jacques Ellul. In the author’s view, the rule of the algorithm-based technological systems leads to the atrophy of the moral responsibility and the loss of agency. Attempting to defend the idea of man’s free agency in the context of the algorithm-based technological system, the author invokes Hans Jonas’s theory of moral responsibility and refers to the concept of “ethical anarchism” as proposed by Emmanuel Lévinas.
Autor w artykule analizuje problematykę techniki w kontekście sprawowania władzy w instytucji. Obecnie władzę systemu można określić jako rządy liczb (statystyk, reguł parametryzacyjnych i procedur), opartych na bezosobowym autorytecie algorytmów. Rządów tych nie można sprawować bez odpowiednich narzędzi technicznych (maszyn) i odpowiednio zdefiniowanych reguł działania. Rządy algorytmów stanowią rozwinięcie nowożytnej koncepcji rozumu instrumentalnego nakierowanego na pragmatyzm i realizację założonych celów. W związku z regułami skuteczności w realizacji celu oczekuje się od pracowników zachowań podobnych do działania systemów technicznych i informatycznych. Na ten aspekt rozwoju techniki zwracają uwagę analizowani w artykule filozofowie zajmujący się techniką, czyli Max Horkheimer i Jacques Ellul. W przekonaniu autora artykułu rządy systemów techniki opartych na algorytmach prowadzą do zaniku odpowiedzialności moralnej pracowników instytucji. Nie dostrzegają oni swojego wpływu na skutki i politykę działań instytucji, czują się “trybami” w maszynie. Chcąc obronić idee wolnego działania człowieka w kontekście systemu technicznego opartego na algorytmach, autor artykułu odwołuje się do teorii odpowiedzialności moralnej Hansa Jonasa oraz koncepcji “anarchizmu etycznego” Emmanuela Lévinasa.

Źródło:

ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2021, 42; 35-53
1508-6305
2544-3186

Pojawia się w:

ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 58.

Tytuł:

Czy po Heideggerze i Levinasie możliwa jest etyka w tradycyjnym tego słowa znaczeniu?
Is ethics in the traditional meaning of the word possible after Heidegger and Levinas?

Autorzy:

Moń, Ryszard

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1402440.pdf

Data publikacji:

2009-01-01

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

etyka
prawda bycia
relacja z innymi
myślenie refleksyjne
ethics
the truth of being
relationship with others
reflexive thinking

Opis:

The author tries to answer the question whether thinking is possible as a type of knowledge about human behaviour. To this end, he compares two thinkers, who, while differing considerably from one another, are similar in that they reject the traditional philosophy of existence, and use language with multiple meanings. Heidegger considered ethics as something of fundamental importance, but differing from ethics as knowledge, or as normative science. Levinas, on the other hand, believed ethics was the first philosophy, but did not treat it as normative. He argued that ethics was not cultivation of good, nor even a system of values, but a relationship with others. Heidegger criticized traditional ethics and morality, treating them as immature, juvenile even. Nevertheless, there is something in his writings that suggests what he had in mind was the necessity of existence. The ethics criticized by Heidegger or by modern French anti-humanists as well as Levinas reemerges in the form of humanities, as a discipline which puts man in the centre of the universe and defines actions that are appropriate for him. Shouldn’t we, however, following the train of Kant’s thought on the role of judgment, affirm the ontological difference Heidegger talked about? Since Kant accepted valuation of beauty, one can hazard a guess there exists a certain minimum of substantiation; if not of moral truth, then at least of substantiation at the level of meaning. Subjectivity must be shown as the power to create meaning, and thus to take moral action. Ethics after Heidegger still seems to be possible. 

Źródło:

Filozofia Chrześcijańska; 2009, 6; 117-126
1734-4530
2450-0399

Pojawia się w:

Filozofia Chrześcijańska

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 59.

Tytuł:

Jak „żydowskie zacofanie” stało się natchnieniem filozofii. Chasydzkie tropy u Martina Bubera, Franza Rosenzweiga i Emmanuela Lévinasa
How “the Jewish backwardness” became an inspiration for philosophy. Hassidic tropes in works of Matin Buber, Franz Rosenzweig and Emmanuel Lévinas

Autorzy:

Kolarzowa, Romana

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/441966.pdf

Data publikacji:

2019-12-02

Wydawca:

Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego

Tematy:

kabała luriańska
ruchy mesjańskie
chasydyzm
literatura jidysz

Opis:

Autorka przedstawia skomplikowane relacje pomiędzy ruchem chasydzkim a filozofią dialogu. Wskazuje na wielostronne i wielowiekowe związki intelektualne wiążące praktycznie całą europejską i bliskowschodnią diasporę żydowską, niezależnie od podziałów kulturowych. Kwestionuje tym samym mit Galicji jako izolowanej prowincji; stawia hipotezę, że peryferyjność była czynnikiem sprzyjającym nie izolacji, ale metysażowi kulturowemu. Wskazuje również na związki nauczania chasydzkiego i tworzenia się literatury jidysz oraz na rolę obu tych elementów w kształtowaniu się współczesnej tożsamości żydowskiej, równoważącej tendencje radykalnej asymilacji.
The author presents complicated relationships between the Hassidic movement and philosophy of dialogue. She shows long-standing and multifaceted intellectual connections closely binding the whole European and Near-Western Jewish diaspora, regardless of cultural differences. As a result, contesting the mythos of Galicia as an isolated province, she presents the thesis that peripherality was an element supporting cultural mixing (metissage) and not isolation. She also shows relations between Hassidic teachings and the process of creating jidish literature, as well as the importance of these elements for forming the contemporary Jewish identity, balancing tendencies of radical assimilation.

Źródło:

Galicja. Studia i materiały; 2019, 5: "Filozofia w Galicji II"; 86-98
2450-5854

Pojawia się w:

Galicja. Studia i materiały

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 60.

Tytuł:

Filozofia jako praktyka miłości
Philosophy as a practice of love

Autorzy:

Korobczak, Paweł

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/51532092.pdf

Data publikacji:

2023

Wydawca:

Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii

Tematy:

philosophy
Martin Heidegger
Jacques Derrida
Max Scheler
Emmanuel Lévinas
love

Opis:

The text begins with an analysis of the formula of the question itself, in order to then refer to the sources of philosophy and on this basis to pose the question of philosophy today. It first reconstructs the formal definition of philosophy as a special kind of dynamics with a structure of acting, to then refer to its content. Situating its reflection in the area of the henomenological and post-structural tradition (with reference mainly to Martin Heidegger and Jacques Derrida), it identifies the sphere of values as an area of essential philosophical practice, while pointing to the key categories of the Other and love as defining both the formal and content definition of philosophy today. In doing so, it engages the tradition of axiology, particularly Max Scheler’s material ethics of value and Emmanuel Lévinas project of ethics, in the area of thought.

Źródło:

ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2023, 13, 2; 279-292
2083-6635
2084-1043

Pojawia się w:

ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 61.

Tytuł:

Wizerunek Polki w opowieści Oko cyklonu Aleksandra Woronskiego w świetle koncepcji poznania „Innego” autorstwa Emanuela Levinasa
The image of pole in Aleksander Woronsky’s story „A Cyclone Eye" in the interpretation o f the Emanuel Levinas’ idea of recognizing „Other"

Autorzy:

Pietkiewicz, Natalia

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/482454.pdf

Data publikacji:

2009-12-01

Wydawca:

Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie

Tematy:

Aleksander Woronsky
Russian literature
image of pole

Opis:

The article is dedicated to an analysis of female character from Russian story of the 30-ties of 20th Century on the basis of Wanda Dąbrowska’s example. She is playing a role of protagonist and cooperator of Russian revolutionist - Walentyn, and - on the other hand - she is an important factor, which is inspired main Hero to thinking about the human fate in history and the meaning of revolutionary activity. In this way the Reader receives a double imagine of Woman, who are representing another nationality. This double imagine is a consequence of Wanda’s character creation in the narrative strate by the main Hero - another fictional character, which is also an alter ego of the Writer, and - in the same time - by the Writer himself, who decided to set this story in the Belarussian reality from First World War and „bolshevik resolution’s” period, which are familiar to an author from his own experience. The phenomenon of different nationality of the main Heros, and than - the problem of culture dialogue, qualicifying this story to the wide and still popular stream of describing the imagine of a „Stranger” in the literature. This analysis proposes an interpretation of main female character’s plot on the basis of the Emanuel Levinas’ concept of recognizing Other (a part of the philosophy of dialogue, which is characteristic stream for the first half of 20 Century), enriched by the some features of well-known sociological categories like e.g. „familiar Stranger” or „a Stranger at the familiar place”.

Źródło:

Acta Polono-Ruthenica; 2009, 1, XIV; 199-210
1427-549X

Pojawia się w:

Acta Polono-Ruthenica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 62.

Tytuł:

Dramat podmiotu odpowiedzialności w filozofii Emmanuela Lévinasa
The Drama of the Subject of Responsibility in the Philosophy of Emmanuel Lévinas

Autorzy:

Świętnicki, Jacek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/37197981.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Akademia Ignatianum w Krakowie

Tematy:

odpowiedzialność
substytucja
pragnienie
wolność
Inny
responsibility
substitution
desire
freedom
the Other

Opis:

Celem poniższego artykułu jest prześledzenie granic oraz metod wykorzystywanych w fenomenologii ejdetycznej związanych z dostępem do samego sposobu ukazywania sensu fenomenów. Zadanie to przeprowadzone jest na przykładzie fenomenologii obecnej w pismach Emmanuela Lévinasa. Szczególnym przykładem tego typu sytuacji jest relacja odpowiedzialności Tego-samego (Tożsamego) wobec Innego, przyjmująca postać substytucji, w wykładni fenomenologii transcendencji francuskiego fenomenologa. Wraz z narastającymi etycznymi wymogami filozofii transcendencji, jako konsekwencji radykalnej ontologii Lévinasa, sens „Innego we mnie” niebezpiecznie zbliża się do figury wewnętrznego samooskarżyciela, który staje się metaforą obecnej w jego pismach figury etycznej przemocy i odwetu Innego wobec Tożsamego. Odczytuję tu głęboko ukryte, także dla samego Lévinasa, resentymentalne motywy duchowości, z której on sam wyrósł. Z jednej strony bowiem jego filozofia dąży do tego, aby wykluczyć samą możliwość ponownego pojawienia się wydarzenia Auschwitz, jednak z drugiej strony sama staje się napędem takiego sposobu myślenia.
The purpose of the following article is to trace the boundaries and methods used in eidetic phenomenology related to the access to the very method of showing the sense of phenomena, carried out on the example of phenomenology present in Emmanuel Lévinas’ writings. A special and extreme example of this type of situation is the “relations” of The-Same (identical) responsibility towards the Other, taking the form of substitution, in a radical interpretation of the French phenomenologist’s phenomenology of transcendence. However, with the increasing ethical requirements of the philosophy of transcendence, as a consequence of Lévinas’s equally radical ontology, the sense of the Other-in-myself dangerously approaches the figure of the internal self-prosecutor, who becomes the metaphor of the current in his writings figure of the ethical violence and retaliation of the Other towards the Same. I perceive here deeply hidden, also for Lévinas, resentimental motifs of the spirituality in which he grew up. On the one hand, Lévinas’s philosophy strives to exclude the possibility of the re-emergence of the Auschwitz event, but on the other, it becomes the driving force behind this thinking.

Źródło:

Perspektywy Kultury; 2022, 39, 4; 369-392
2081-1446
2719-8014

Pojawia się w:

Perspektywy Kultury

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 63.

Tytuł:

Recenzja: Ryszard Moń, Odpowiedzialność fundamentem ludzkiej podmiotowości. Potrzeba i możliwości koncepcji E. Levinasa, Wydawnictwo Akademii Teologii Katolickiej, Warszawa 1999, ss. 294.
Ryszard Moń: La responsabilité en tant que fondement de la subjectivité humaine. Besoin et possibilités de la conception d’E. Levinas, Edition de l’Académie de la Théologie Catholique, Varsovie 1999, pp. 294.

Autorzy:

Pluta, Marek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/503408.pdf

Data publikacji:

2001

Wydawca:

Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi

Źródło:

Łódzkie Studia Teologiczne; 2001, 10; 348-350
1231-1634

Pojawia się w:

Łódzkie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 64.

Tytuł:

Hipostaza, ateista i Sługa Jahwe, czyli trzy koncepcje samotności w filozofii Emmanuela Levinasa
Hyposthasis, atheist and the Servant of Yahweh, or three concepts of solitude in the philosophy of Emmanuel Levinas

Autorzy:

Jędraszewski, Marek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1048362.pdf

Data publikacji:

2015-07-04

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

hypostasis
solitude
materiality
separation
delight
election in anarchic time
infinite responsibility for the Other
hipostaza
samotność
materialność
separacja
rozkoszowanie się
wybranie w czasie anarchicznym
nieskończoność
odpowiedzialności za Innego

Opis:

Solitude is, to some measure, in the centre of Emmanuel Levinas’s philosophy. Indeed, in each of the three periods of his philosophical path, solitude adopts a different shape. In the first period, Levinas shows us hypostasis as the solitude of the monad, tragically enclosed within itself. In the second period he sketches before our eyes the image of solitude as a transcendental condition of the occurrence of encounter with the Other. Whereas in the third period, he asserts the solitude of the subject who is infinitely responsible for Others. Admittedly, the term “solitude” (la solitude) appears only in the first period of his philosophical quest. In the second period, he designates solitude by the terms “separation” (la séparation), while in the third period he calls it “selfness” (le Soi). Although Levinas uses those three distinct terms, which might suggest completely different realities, they converge precisely in what constitutes the substantial richness of the experience of solitude.

Źródło:

Filozofia Chrześcijańska; 2015, 12; 129-145
1734-4530
2450-0399

Pojawia się w:

Filozofia Chrześcijańska

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 65.

Tytuł:

The Non-Casual Responsibility as a priori of Human Condition
Беспричинная ответственность как априори истины человечества

Autorzy:

Sarabun, Oksana

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/969410.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Towarzystwo Nauki i Kultury Libra

Tematy:

asymmetrical relation
“entre-nous” space
non-causal responsibility
Emanuel Lévinas
indifference
anti-dialogism
vain suffering
Other
nieprzyczynowa odpowiedzialność
relacje asymetryczne
anty-dialogizm
Inny
próżne cierpienie
strach
obojętność
асимметричное отношение
«между нами» пространство
беспричинная от-ветственность
Эмануэль Левинас
безразличие
анти-диалогизм
тщетные страдание
Другой

Opis:

Цель этого эссе - в первую очередь приблизить мысль Эммануила Левинаса о беспричинной ответственности, исследуя различные явления до того, что Левинас оспаривает границы между онтологией, феноменологией и этикой. Идея «беспричинной ответственности» в работах Э. Левинаса не основана на принципах взаимности, диалога и симметрии, потому что ее интерпретация, по-видимому, является, в первую очередь, своего рода внешним характером этого события. Первый вопрос, который Левинас задает себе в своих иссле-дованиях, касается сущности этики и существующего положения асиммет-ричных отношений с Другим. Как Другой выходит за пределы своей соб-ственной субъективности и (seracine) укореняется в пространстве «между нами»? Ответственность за инаковость Другого является источником этиче-ского отношения, а также разрушения безразличия субъекта в его глазах, которое закреплено в этическом понятии "souci" (беспокойство). Ответ-ственность как контр-метафизический парадокс априори отражает разрыв между моей субъективностью и уникальностью человеческого достоинства.

Źródło:

Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2019, XVI, 1; 103-114
1731-982X

Pojawia się w:

Wschodni Rocznik Humanistyczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 66.

Tytuł:

Świat przed Zagładą. Tajemnica istnienia archiwalnego obrazu filmowego we współczesnej strukturze filmowej na przykładzie filmu Po-lin. Okruchy pamięci Jolanty Dylewskiej
The World Before the Shoah: The Mystery of Archival Film Footage As Part of Contemporary Cinematic Structure Based on the Example of Jolanta Dylewska’s Po-Lin. Remains of Memory

Autorzy:

Kozłowski, Maciej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/920854.pdf

Data publikacji:

2015-06-13

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

memory
witness
portrait
close up
time
archival footage
synecdoche Jolanta Dylewska
Emmanuel Levinas
Roland Barthes
Shoah
Kurów
Kałuszyn

Opis:

The text is an analysis of the composition of archival footage in contemporary documentary film. It presents artistic strategies concerning visual narration used in the film. From this perspective, it also describes the cinematic image of the provincial world of Jewish culture in Poland before II World War as captured by Jewish amateur cinematographers in their home movies, and how the same place is filmed nowadays. The mutual relationship between two visual layers is also interesting: archival footage and contemporary film and the meanings that arise as a result. Among the elements of visual film language are representations showing the metamorphosis of the place of action that occurred as a result of the passage of time and historical dramatic events. Also analyzed is the function of film close up in describing a wider context and portraits of witnesses who remember the world before the destruction of the Shoah.

Źródło:

Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2015, 17, 26; 225-235
1731-450X

Pojawia się w:

Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 67.

Tytuł:

Shocking Others: a Phenomenology of Emotional Shock and Political Polarization
Szokowanie innych: fenomenologia szoku emocjonalnego i polaryzacji politycznej

Autorzy:

Simon, Pierrick

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/31231921.pdf

Data publikacji:

2023

Wydawca:

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej

Tematy:

Überraschung
Schock
Unglaube
Trauma
Andersartigkeit
Fremdheit
Empörung
Phänomenolo-gie
Polarisierung
Levinas
surprise
shock
disbelief
trauma
otherness
strangeness
indignation
outrage
phenomenology
polarization
zaskoczenie
szok
niedowierzanie
inność
obcość
oburzenie
fenomenologia
polaryzacja

Opis:

This article uses the phenomenological method to explain the emotion of shock, which is at the heart of political polarization. It answers the following question: what is this often paradoxical feeling of disbelief that we feel when we find something shocking, and why does it make people strangers to one another? Unlike other existing conceptions of shock (Stockdale, Osler), we employ the phenomenological framework of Lorelle’s “traumatic experience” to make explicit the positive aspect of shock: showing how shock is an experience in itself and not merely a failure to assimilate experience. The conclusion reached is that surprise should not be seen as always a passive acknowledgment of the gap between our expectations and reality; instead it should be fully recognized as an active force. Thus, disbelief can be a moral standard that asserts itself and imposes an aura of strangeness on the people we disagree with.
Im Artikel wird eine phänomenologische Methode angewandt, um die Emotion des Schocks zu erklären, die im Mittelpunkt der politischen Polarisierung steht. Er beantwortet die folgende Frage: Was ist dieses oft paradoxe Gefühl des Unglaubens, das wir empfinden, wenn uns etwas schockiert, und warum macht es die Menschen einander fremd? Im Gegensatz zu anderen Konzepten des Schocks (Stockdale, Osler) versuchen wir, den phänomenologischen Rahmen der "traumatischen Erfahrung" von Lorelle zu nutzen, um den positiven Aspekt des Schocks zu betonen: Wir zeigen, dass der Schock eine Erfahrung an sich ist und nicht nur ein Versagen bei der Verarbeitung von Erfahrungen. Die Schlussfolgerung ist, dass die Überraschung nicht immer als passive Anerkennung der Diskrepanz zwischen unseren Erwartungen und der Realität gesehen werden sollte, sondern dass sie als aktive Kraft anerkannt werden sollte. Auf diese Weise kann der Unglaube eine moralische Norm sein, die sich selbst bestätigt und eine Atmosphäre der Fremdheit für Menschen schafft, mit denen wir nicht einverstanden sind.
Niniejszy artykuł wykorzystuje metodę fenomenologiczną do wyjaśnienia emocji szoku, która stanowi sedno polaryzacji politycznej. Odpowiada na następujące pytanie: czym jest to często paradoksalne uczucie niedowierzania, które odczuwamy, gdy coś nas szokuje, i dlaczego ono sprawia, że ludzie stają się sobie obcy? W przeciwieństwie do innych koncepcji szoku (Stockdale, Osler), staramy się wykorzystać ramy fenomenologiczne "traumatycznego doświadczenia" Lorelle'a, by podkreślić pozytywny aspekt szoku: pokazując, że szok jest doświadczeniem samym w sobie, a nie tylko niepowodzeniem w asymilacji doświadczenia. Wniosek jest taki, że zaskoczenie nie powinno być zawsze postrzegane jako bierne uznanie luki między naszymi oczekiwaniami a rzeczywistością; zamiast tego powinno być w pełni uznane za aktywną siłę. W ten sposób niedowierzanie może być standardem moralnym, który sam się potwierdza i nadaje atmosferę obcości ludziom, z którymi się nie zgadzamy.

Źródło:

Kultura i Wartości; 2023, 36; 123-139
2299-7806

Pojawia się w:

Kultura i Wartości

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 68.

Tytuł:

Polski badacz w labiryncie francuskiej fenomenologii. Recenzja książki Jacka Migasińskiego W stronę fenomenologii niezjawiskowej. Fragmenty pewnej historii, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN 2019, ss. 218
Polish Researcher in the Maze of French Phenomenology. A Review of the Book by Jacek Migasiński Towards Non-phenomenal Phenomenology. Fragments of a Certain Story, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN 2019, pp. 218
Chercheur polonaise dans le labyrinthe de la phénoménologie française Une revue du livre de Jacek Migasiński Vers une phénoménologie non-phénoménale. Fragments d’une certaine histoire, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN 2019, pp. 218

Autorzy:

Murawska, Monika

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/14976432.pdf

Data publikacji:

2022-04-06

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN

Tematy:

fenomenologia francuska
niezjawiskowość
Emmanuel Lévinas
Maurice Merleau-Ponty
French phenomenology
non-phenomenal
phénoménologie française
non-phénoménale

Opis:

Tekst stanowi krytyczne omówienie książki Jacka Migasińskiego W stronę fenomenologii niezjawiskowej (2019), która jest doskonałym podsumowaniem współpracy polsko-francuskiej i realizuje jedną z najistotniejszych jej funkcji, czyli owocny dialog między badaczami z różnych krajów. Recenzowana książka jest kompetentnym komentarzem do tego, co dzieje się w fenomenologii francuskiej, a jej autor koncentruje się głównie na analizie tekstów Emmanuela Lévinasa i Maurice’a Merleau-Ponty’ego. Na książkę Jacka Migasińskiego składa się jedenaście esejów o rozmaitej fenomenologicznej tematyce: znajdziemy w niej problematykę intersubiektywności, czasu, afektywności i próby budowania dyskursu perfomatywnego w fenomenologii na przykładzie filozofii Lévinasa. Tytułowe określenie „fenomenologia niezjawiskowa” oznacza odsłonięcie najgłębszych źródeł sensu władającego każdym z penetrowanych obszarów i obalenie dualizmów panujących w klasycznym myśleniu, ale także transgresyjność fenomenologii i jej skłonność do nadmiaru. To właśnie ta metoda, polegająca na testowaniu granic i na wykraczaniu poza nie w procedurze przelicytowywania tego, co może być źródłem fenomenów, wyznacza kierunek, w jakim według Migasińskiego zmierza dziś fenomenologia francuska.
The text is a critical discussion of Jacek Migasiński’s book Towards Non-phenomenal Phenomenology (2019) which is a perfect summary of Polish-French cooperation and tries to implement one of its most important functions meaning a fruitful dialogue between researchers from different countries. The reviewed book is a competent commentary on what is happening in French phenomenology, focusing mainly on the analysis of texts by Emmanuel Lévinas and by Maurice Merleau-Ponty. Jacek Migasiński’s book consists of eleven essays on various phenomenological topics: it includes the issues of intersubjectivity, time, affectivity and attempts to build a performative discourse in phenomenology on the example of Lévinas’ philosophy. The title term “non-phenomenal” means unveiling the deepest sources of meaning ruling each of the penetrated areas and overthrowing the dualisms that prevail in classical thinking, but also the transgressive tendency of phenomenology and its tendency to excess. It is a method of testing the boundaries and going beyond them in the procedure of outbidding what can be the source of phenomena that sets the direction in which, according to Migasiński, French phenomenology is going nowadays.
Résumé. Le texte est une revue du livre de Jacek Migasiński Vers une phénoménologie non-phénoménale (2019) qui résume parfaitement la coopération franco-polonaise et tente de mettre en œuvre l’une de ses fonctions la plus importante, notamment un dialogue fructueux entre chercheurs de pays variés. Le livre révisé est un commentaire compétent sur ce qui se passe dans la phénoménologie française, se concentrant principalement sur la discussion des textes d’Emmanuel Lévinas et de Maurice Merleau-Ponty. Le livre de Jacek Migasiński se compose d’onze essais sur divers problèmes phénoménologiques: il entreprend les questions concernant l’intersubjectivité, le temps, l’affectivité et tente de construire un discours performatif en phénoménologie sur l’exemple de la philosophie de Lévinas. Le terme «non-phénoménale» désigne la révélation des sources les plus profondes du sens régissant chacun des champs pénétrés par la phénoménologie et démonstration des dualismes qui prévalent dans la pensée classique, mais aussi la tendance transgressive de la phénoménologie et son penchant pour l’excès. Cette méthode, qui consiste à sonder les frontières et à les dépasser dans la tentative de surenchérir ce qui peut être à l’origine des phénomènes, indique la direction dans laquelle, selon Migasiński, se dirige aujourd'hui la phénoménologie française.

Źródło:

Zagadnienia Naukoznawstwa; 2022, 55, 3; 99-106
0044-1619

Pojawia się w:

Zagadnienia Naukoznawstwa

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce