Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "krytyka poznania" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Krytyka poznania
    Critique of Cognition
    Autorzy:
    Salamucha, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/963521.pdf
    Data publikacji:
    1995-03-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Filozofii
    Źródło:
    Filozofia Nauki; 1995, 3, 1-2; 193-225
    1230-6894
    2657-5868
    Pojawia się w:
    Filozofia Nauki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Marburska krytyka poznania jako odbicia
    The Marburg School’s Criticism of the Mirroring Theory of Cognition
    Autorzy:
    Kubalica, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/423142.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    cognition
    critical epistemology
    Marburg School
    szkoła marburska
    krytyka poznania
    teoria poznania
    epistemologia
    Opis:
    The article elucidates and assesses the Marburg School’s account of the cognition. The characteristic feature of epistemology from this School is the rejection of the mirroring and acceptance of the cognitive transformation. The criticism of the mirroring theory is implicitly contained in Paul Natorp’s and Hermann Cohen’s cognitive relationism. Ernst Cassirer articulated this critical epistemology in his philosophy of the symbolic form and his conception of the symbolic representation. The historical bases of this criticism has been reconstructed as a main purpose of this article.
    Źródło:
    IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych; 2011, 23; 25-41
    0860-4487
    Pojawia się w:
    IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Krytyka poznania w marburskiej szkole neokantyzmu: Hermanna Cohena ujęcie platońskiego idealizmu w perspektywie kantowskiej logiki transcendentalnej
    Criticism of cognition at the Marburg school of neo-Kantism: Hermann Cohen’s approach to Platonic idealism in the perspective of Kant’s transcendental logic
    Autorzy:
    Musioł, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2074600.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    idealism
    apriorism
    criticism of the knowing subject
    transcendental logic
    mathematics
    sichere Hypothesis
    science facts
    Plato – Cohen
    idealizm
    aprioryzm
    krytycyzm poznającego podmiotu
    logika transcendentalna
    matematyka
    fakty nauki
    Platon – Cohen
    Opis:
    Artykuł jest próbą scharakteryzowania platońskiego idealizmu według wykładni Hermanna Cohena – filozofa w Polsce niemal zapomnianego; założyciela, a zarazem czołowego, obok Paula Natorpa i Władysława Tatarkiewicza, przedstawiciela marburskiej szkoły neokantyzmu. Tok analiz obejmuje cohenowskie tezy postawione przez filozofa w epistemologicznej pracy Platons Ideenlehre und die Mathematik. Postulaty, do których odwołuje się Cohen wiążą refleksję nad klasycznym idealizmem oraz statusem platońskiej idei z refleksją logiczno-matematyczną i zagadnieniem sichere Hypothesis jako hipotezy pewnej – hipotezy o statusie aksjomatu. W następstwie badań okazuje się, że określenie roli matematyki: arytmetyki i geometrii, staje się nieodzowne w zrozumieniu idealizmu zarówno starożytnego Platona, jak również nowożytnego Kanta. Obaj, Platon i Kant, akcentują znaczenie apriorycznej myśli, logiki czystego myślenia, logicznego rozumowania, poznawczej władzy intelektu, nauki oraz krytycyzmu jako drogi poznawczego, a zarazem kształtującego charakter, postępowania podmiotu poznającego. Przeprowadzony w artykule wywód, zakorzeniony w historyczno-filozoficznych analizach problemu, w podsumowaniu jest także próbą określenia znaczenia platońsko-neokantowskiego idealizmu dla współczesnych zagadnień naukowo-filozoficznych.
    The article is an attempt to characterize Platonic idealism as interpreted by Her mann Cohen – founder and the same time a leading representative of Marburg school of Neo-Kantism. The course of analysis includes Cohen’s theses put forward in the epistemological work PlatonsIdeenlehre und die Mathematik. The postulates to which Cohen refers connect the reflection on classical idealism and the status of the Platonic idea with logical-mathematical reflection and the problem of sichere Hy pothesis as a certain hypothesis. Defining the role of mathematics: arithmetic and geometry, becomes indispensable in understanding the idealism of both Plato and Kant. Both emphasize the importance of thought, logic of pure thinking, criticism as a path and character-shaping. The argumentation presented in the article, rooted in the historical and philo sophical analyzes of the problem, in the summary is also an attempt to define the meaning of Platonic and Neo-Kantian idealism for contemporary scientific and philosophical issuesThe article is an attempt to characterize Platonic idealism as interpreted by Hermann Cohen – founder and the same time a leading representative of Marburg school of neo-Kantism. The course of analysis includes Cohen’s theses put forward in the epistemological work Platons Ideenlehre und die Mathematik. The postulates to which Cohen refers connect the reflection on classical idealism and the status of the Platonic idea with logical-mathematical reflection and the problem of sichere Hypothesis as a certain hypothesis. Defining the role of mathematics: arithmetic and geometry, becomes indispensable in understanding the idealism of both Plato and Kant. Both emphasize the importance of thought, logic of pure thinking, criticism as a path and character-shaping. The argumentation presented in the article, rooted in the historical and philosophical analyzes of the problem, in the summary is also an attempt to define the meaning of Platonic and Neo-Kantian idealism for contemporary scientific and philosophical issues.
    Źródło:
    Analiza i Egzystencja; 2022, 57; 5-23
    1734-9923
    2300-7621
    Pojawia się w:
    Analiza i Egzystencja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Krytyka rozumu arabskiego. Współczesna myśl arabska wobec zagadnienia rozumu i poznania
    Critique of the arab mind. Contemporary arab thought in the context of the issues of reason and cognition
    Autorzy:
    Karczyńska, Eliza
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/18702845.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Opis:
    In this article I will present different stands of Arab scholars with respect to one of the key issues of Orientalism — the Arab mind. The assumption of individuality and invariable nature of Arab mind was one of the foundations of the oriental thought. With the development of postcolonial thought in the second half of the 20th century, some Arab scholars rejected this assumption, while the others tried to redefine its essence. Hence, the study of such issues as reason and cognition was so important. According to Mohammad Abed Al-Jabri, what distinguishes Arab reason is the fact that in Islamic philosophy the connection between epistemology and ideology was much stronger than in the European culture. As a result, Islamic philosophy used epistemology and logic not for the sake of uncovering the ‘truth’, but in the defence of its own ideological claims. Al-Jabri argues that in order to understand contemporary Arab-Islamic thought it is necessary to study its beginning (VII–IX centuries AD), since instruments of reason established in that period have remained until today. Other philosophers, like Mohammed Arkoun place Arab reason in wider context of reason as such. The knowledge of the way of cognition within Arab culture seems to be the key to understanding of their world.
    Źródło:
    Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2014, 27, 4; 1-19
    1689-4286
    Pojawia się w:
    Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    One Source of Revelation and Two Currents of the Revelation Transmission and Cognition: the Apological Dimension of Joseph Ratzinger’s Theology
    Jedno źródło Objawienia a dwa nurty przekazu i poznania Objawienia. Apologijny wymiar teologii Josepha Ratzingera
    Autorzy:
    Zatwardnicki, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1916511.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-04
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Tematy:
    Revelation versus Scripture and Tradition
    Joseph Ratzinger’s interpretation of Dei verbum
    the theory of “two sources” (duplex fons)
    criticism of sola
    Scriptura
    material sufficiency of Scripture
    theology of Revelation
    Catholic apology
    fundamental theology
    Catholic-Protestant polemics
    ordo essendi and ordo cognoscendi
    Objawienie a Pismo i Tradycja
    Josepha Ratzingera interpretacja
    Dei verbum
    teoria „dwóch źródeł” (duplex fons)
    krytyka sola Scriptura
    teologia Objawienia
    apologia katolicka
    polemiki katolicko-protestanckie
    ordo essendi a ordo cognoscendi
    teologia fundamentalna
    materialna wystarczalność Pisma Świętego
    Opis:
    The adoption of the personalistic model of Revelation and the rejection of the theory of “two sources” of Revelation at Vatican Council II has not been fully adopted yet. Fundamental theologians have assimilated the content of the Dogmatic Constitution on Revelation, but Catholic apologists refer rather to the misinterpretation of the Council of Trent. They keep reconciling Scripture and Tradition without explicitly referring to the living reality of Revelation as unus fons from which the two currents of Revelation flow. The article refers to the legacy of Joseph Ratzinger, whose theology has significantly influenced Dei verbum. The statements of the Bavarian theologian are a kind of an interpretative key to the descriptions contained in the documents Vaticanum Secundum and Tridentinum of the relationship between Revelation on the one hand and Scripture and Tradition on the other. Only an in-depth “theology of Revelation” enables the search for answers to the relationship of the sources for the message and the knowledge of Revelation. The first paragraph criticises the theory of duplex fons, the second assesses the possibility of adopting the Catholic variant of the principle of sola Scriptura, and the next points out the need to take into account the difference between ordo essendi and ordo cognoscendi. The conclusion presents meta-questions important to the Catholic apologist. It transpires that it is precisely the ecumenical orientation of Ratzinger’s theology that opens it up to the apology of the Catholic position because it allows us to see the real division between the views of Christians. Protestant-Catholic polemics often stems from the entanglement of modern categories, which must be transcended by reference to the history of theology seen in a longer perspective. It is worthwhile for fundamental theologians and apologists to realise that systematic theology itself has an apological dimension.
    Przyjęcie personalistycznego modelu Objawienia oraz odrzucenie teorii „dwóch źródeł” Objawienia dokonane na Soborze Watykańskim II wciąż domagają się recepcji. Teologowie fundamentalni przyswoili sobie treści Konstytucji dogmatycznej o Objawieniu Bożym, ale apologeci katoliccy odwołują się raczej do źle zinterpretowanego Soboru Trydenckiego. Wciąż próbują uzgadniać Pismo i Tradycję bez wyraźnego odwołania się do żywej rzeczywistości Objawienia jako unus fons, z którego wypływają dwa nurty przekazu Objawienia. W artykule odwołano się do spuścizny Josepha Ratzingera, którego teologia znacząco wpłynęła na Dei verbum. Wypowiedzi bawarskiego teologa stanowią swego rodzaju klucz interpretacyjny do zaprezentowanego w dokumentach Vaticanum Secundum oraz Tridentinum opisu związków między Objawieniem zjednej strony a Pismem i Tradycją z drugiej. Dopiero pogłębiona „teologia Objawienia” pozwala na poszukiwanie odpowiedzi na temat związku źródeł przekazu i poznania Objawienia. W paragrafie pierwszym przedstawiono krytykę teorii duplex fons, w drugim dokonano oceny możliwości przyjęcia katolickiej odmiany zasady sola Scriptura, a w kolejnym wskazano na konieczność wzięcia pod uwagę różnicy między ordo essendi a ordo cognoscendi. W zakończeniu zostały wyprowadzone metawnioski ważne dla katolickiego apologety. Okazuje się, że właśnie ekumeniczne zorientowanie Ratzingerowskiej teologii otwiera ją na apologię katolickiego stanowiska, pozwala bowiem dotrzeć do rzeczywistych podziałów między poglądami chrześcijan. Polemiki protestancko-katolickie wynikają często z uwikłania w nowożytne kategorie, które trzeba przekroczyć przez odwołanie do historii teologii widzianej w dłuższej perspektywie. Warto, żeby teologowie fundamentalni i apologeci zdawali sobie też sprawę z tego, że teologia systematyczna sama w sobie posiada wymiar apologijny.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2020, 28, 2; 63-93
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies