Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "kreatynina" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Diuretyki – zasady stosowania w niewydolności serca
Diuretics in heart failure – rationale for use in heart failure
Autorzy:
Galas, Agata
Krzesiński, Paweł
Gielerak, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034513.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
diuretyki
kreatynina
niewydolność nerek
niewydolność serca
Opis:
Heart failure is an epidemic of ageing 21st century societies. Despite wide access to modern treatment strategies, many cardiovascular diseases eventually lead to its development. Especially increased survival after acute coronary syndrome contributes to the growing number of patients with heart failure. Despite the use of optimal pharmacological treatment and therapeutic support devices (i.e. cardiac resynchronisation), heart failure manifests in a number of exacerbations, often requiring hospitalisation. The most common cause of symptom exacerbation is volume overload, which might result from disease progression, comorbidities and patient non-compliance, e.g. regarding drug withdrawal or dose reduction. Moreover, each hospitalisation deteriorates prognosis. It is therefore important to optimise pharmacological treatment to improve both survival and symptoms. The main group of symptom-relieving drugs in heart failure are diuretics, which relieve congestionrelated symptoms, improve the quality of life and reduce the risk of further hospitalisations. However, they do not affect prognosis. Moreover, they are not free from limitations, and the desired effect of dehydration can be associated with adverse effects, i.e. impaired renal function. It is therefore important to use the lowest possible doses, sufficient to maintain euvolaemia. The aim of this paper is to summarise the current knowledge concerning the safe use of diuretics, based on the understanding of their mechanisms of action and rules of application in various phases of the disease.
Niewydolność serca jest epidemią starzejących się społeczeństw XXI wieku. Mimo dostępu do nowoczesnych metod leczenia wiele chorób układu sercowo-naczyniowego w swoim końcowym etapie prowadzi do jej rozwoju. Zwłaszcza zwiększona przeżywalność po ostrych zespołach wieńcowych powoduje, że grupa chorych z niewydolnością serca się powiększa. Pomimo stosowania optymalnej farmakoterapii oraz urządzeń wspomagających leczenie (np. w przypadku resynchronizacji) w przebiegu niewydolności serca dochodzi do licznych zaostrzeń, często wymagających hospitalizacji. Najczęstszą przyczyną zaostrzenia objawów jest przewodnienie, które może wynikać z postępu choroby, chorób współistniejących oraz niestosowania się pacjentów do zaleceń, np. dotyczących odstawienia lub zmniejszenia dawek leków. Co istotne, każda hospitalizacja w tej grupie chorych pogarsza rokowanie, dlatego tak ważne jest optymalne leczenie farmakologiczne zarówno poprawiające przeżywalność, jak i objawowe. Główną grupą leków objawowych stosowanych w niewydolności serca są diuretyki, których rola polega na zmniejszeniu objawów zastoju, poprawie jakości życia i zmniejszeniu ryzyka ponownych hospitalizacji. Nie wpływają one natomiast na rokowanie. Ich użycie nie jest jednak pozbawione ograniczeń, a uzyskanie pożądanego efektu odwodnienia może się wiązać z działaniami ubocznymi, np. pogorszeniem wydolności nerek. Dlatego też istotne jest stosowanie najmniejszych ich dawek wystarczających do utrzymania euwolemii. Celem niniejszej pracy jest podsumowanie obecnego stanu wiedzy na temat bezpiecznego użycia diuretyków, opartego na zrozumieniu mechanizmów ich działania oraz zasad stosowania w różnych fazach choroby.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2017, 13, 4; 450-459
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nefropatia kontrastowa
Contrast-induced nephropathy
Autorzy:
Lichosik, Marianna
Jung, Anna
Spałek, Mateusz
Chorążka, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032427.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
N‑acetylcysteine
N‑acetylocysteina
acute kidney injury
contrast agents
contrast‑induced nephropathy
creatinine
osmolality
nefropatia kontrastowa
kreatynina
środki kontrastowe
ostre uszkodzenie nerek
osmolalność
n‑acetylocysteina
Opis:
Recent clinical data suggest that contrast‑induced nephropathy (CIN), defined as a rapid deterioration of renal function that usually occurs 48‑72 hours after the administration of the contrast agent, is much more common than previously thought. In most cases, the clinical course of acute renal failure is mild and transient, but it has been proved that even a subtle impairment of renal function causes severe clinical consequences in the future. The difficulties in diagnosis of CIN is further aggravated by the fact that the kidney damage caused by contrast agent administration usually takes place without obvious clinical symptoms and oliguria. Current researches focus on improving the diagnostic process and try to develop effective prophylactic protocols. The increase in serum creatinine concentration is relatively late indicator of acute kidney injury thus more useful markers are being investigated. High expectations are given by clinical use of cystatin C, NGAL and interleukin 18. Many publications are focused on attempts of identifying risk factors of contrast‑induced nephropathy. It is already known that a very careful intravascular contrast administration is needed in case of patients with chronic renal disease or diabetes mellitus. Procedure dependable risk factors are as following: a type and dose of contrast agent, a method of contrast administration or repeatability of the procedure in a short period of time. The highest prophylactic value has an adequate hydration of the patient, moreover, N‑acetylcysteine has been found as the most promising pharmacological agent.
Aktualne dane kliniczne wskazują, że nefropatia kontrastowa (contrast-induced nephropathy, CIN), definiowana jako nagłe – w ciągu 48‑72 godzin – pogorszenie funkcji nerek po podaniu kontrastu, występuje o wiele częściej, niż dotychczas sądzono. W większości przypadków przebieg nefropatii kontrastowej jest łagodny i przemijający, niemniej udowodniono, że nawet niewielkie upośledzenie funkcji nerek powoduje odległe następstwa kliniczne. Rozpoznanie dodatkowo utrudnia fakt, że uszkodzenie nerek spowodowane podaniem kontrastu zazwyczaj przebiega bez wyraźnych objawów klinicznych i skąpomoczu. Aktualnie naukowcy koncentrują się na doskonaleniu postępowania diagnostycznego oraz próbach opracowania skutecznych protokołów postępowania profilaktycznego. Ponieważ kryterium wzrostu stężenia kreatyniny jest stosunkowo późnym wskaźnikiem ostrego uszkodzenia nerek, poszukuje się bardziej użytecznych markerów. Do budzących duże nadzieje na wykorzystanie kliniczne należą cystatyna C, NGAL i interleukina 18. Wiele publikacji skupionych jest na próbach identyfikacji czynników ryzyka dla wystąpienia nefropatii kontrastowej. Wiadomo już, że szczególną ostrożność, przy donaczyniowym podawaniu kontrastu, należy zachować w przypadku pacjentów z przewlekłą chorobą nerek czy cukrzycą. Do czynników ryzyka zależnych od procedury zaliczamy rodzaj i dawkę środka kontrastowego, sposób podania substancji kontrastowej oraz powtarzalność zabiegu w krótkich odstępach czasu. W postępowaniu profilaktycznym największą wartość ma adekwatne nawodnienie chorego, a wśród testowanych środków farmakologicznych największe nadzieje w chwili obecnej budzi N‑acetylocysteina.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2012, 8, 4; 324-328
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ślady krwi na Całunie Turyńskim : analiza materiałowa od mikro do nanoskali
Blood stains on the Shroud of Turin : materials science analysis from micro to nanoscale
Autorzy:
Jaworski, J. S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/172561.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Chemiczne
Tematy:
Całun Turyński
badania materiałowe
mikroskopia elektronowa
kreatynina
Shroud of Turin
materials science
electron microscopy
creatinine
Opis:
Modern experimental methods of materials science including optical and electron microscopy (SEM, ESEM, HRTEM), X-ray spectroscopy (EDX, WAXS), Raman and FTIR spectroscopy used in investigations of structures of new materials can be also successfully applied for analysis of archeological, cultural heritage and art objects. An interesting example of such analyses are investigations of microscopic fibers and particles taken previously from areas attributed to the blood on the Shroud of Turin. Detailed analyses performed by a number of research groups published in 2015–2017 are reviewed. They confirmed previous hypothesis on blood authenticity and discovered new evidences indicated a violence hidden behind the death. In particular, the presence of old red blood cells was documented by Lucotte [20], of bile pigment biliverdin by Laude and Fanti [28], of iron oxide cores of ferritin bounded to nanoparticles of creatinine by Carlino et al. [31]. The last result is typical for patients with severe polytrauma indicating at the unexpected nonoscopic level a tremendous suffering of the victim wrapped in the Shroud of Turin. Bigger particles of mineral pigments: ochre (iron oxide) and vermillion (mercury sulfide) were also found but they can be easily distinguished form blood particles using environmental electron microscopy ESEM with the back-scattered electrons detector [24]. The statistical analysis of a sample composition made by Fanti and Zagotto [24] indicated that 90–95% of the observed volume corresponds to the blood and only remainder represents inorganic pigments. Thus, it was proposed [24] that the original human blood on Shroud stains was much later reinforced by red pigments using a color dust without any binder and this hypothesis can easily explain controversies between previous results of different researches.
Źródło:
Wiadomości Chemiczne; 2018, 72, 1-2; 61-80
0043-5104
2300-0295
Pojawia się w:
Wiadomości Chemiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lead-elevated activity of xanthine oxidase in lead-exposed workers
Indukcja aktywności oksydazy ksantynowej przez ołów u zawodowo narażonych pracowników
Autorzy:
Kasperczyk, Sławomir
Dobrakowski, Michał
Ostałowska, Alina
Kasperczyk, Aleksandra
Wilczyński, Sławomir
Wyparło-Wszelaki, Magdalena
Kiełtucki, Jacek
Birkner, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2168414.pdf
Data publikacji:
2014-10-30
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
zatrucie ołowiem
oksydaza ksantynowa
kwas moczowy
kreatynina
stres oksydacyjny
lead poisoning
xanthine oxidase
uric acid
creatinine
Oxidative stress
Opis:
Background: The aim of the present study was to explore the connection between lead toxicity and the activity of xanthine oxidase (XO). In addition, we indicated the uric acid (UA) and creatinine levels and concentration of erythrocyte malondialdehyde (MDA) to estimate oxidative stress intensity. Materials and Methods: The examined group consisted of 125 healthy male employees of zinc and lead works. The examined group was divided into tertiles according to blood lead levels. In the collected blood samples, concentrations of lead-exposure indices, UA, creatinine, and MDA as well as activity of XO were measured concomitantly. The control group consisted of 32 healthy male administrative workers who were exposed to lead only environmentally. Results: XO activity and MDA level were significantly elevated in all tertiles compared to the control group. Creatinine level was significantly elevated in the medium and high tertiles. However, the level of UA was significantly elevated in the high tertile, while in the low and medium tertile only a tendency toward higher values was observed. Conclusions: Occupational exposure to lead induces activity of XO. This induction may contribute to the observed simultaneously increased oxidative stress, measured as MDA level, and the increased level of UA. Med Pr 2013;64(2):175–180
Wstęp: Celem pracy była analiza wpływu narażenia na ołów na aktywność oksydazy ksantynowej (xanthine oxidase - XO). Dodatkowo wyznaczono stężenia kwasu moczowego (uric acid - UA) i kreatyniny. Natężenie stresu oksydacyjnego oszacowano na podstawie stężenia dialdehydu malonowego (malondialdehyde - MDA). Materiał i metody: Grupę badaną stanowiło 125 zdrowych pracowników huty cynku i ołowiu. Stopień narażenia na ołów oceniano na podstawie stężenia ołowiu i cynkoprotoporfiryny we krwi, a także kwasu delta-aminolewulinowego w moczu. Na podstawie stężenia ołowiu we krwi grupa badana została podzielona na tercyle. W próbkach krwi uzyskanych od uczestników badania dokonano analizy wyżej wymienionych parametrów biochemicznych. Grupę kontrolną stanowiło 32 zdrowych pracowników administracji nienarażonych na ołów. Wyniki: Aktywność XO i stężenie MDA były znamiennie wyższe we wszystkich tercylach w porównaniu z grupą kontrolną. Stężenie kreatyniny osiągnęło także znamiennie wyższe wartości, lecz tylko w środkowym i górnym tercylu. Z kolei stężenie UA było znamiennie wyższe wyłącznie w górnym tercylu. Jednocześnie zaobserwowano tendencję do wyższych wartości jego stężenia w dwóch pozostałych tercylach. Wnioski: Zawodowe narażenie na ołów indukuje wzrost aktywności XO, który może przyczyniać się do nasilenia stresu oksydacyjnego, mierzonego jako stężenie MDA, i powodować wzrost stężenia UA. Med. Pr. 2013;64(2):175–180
Źródło:
Medycyna Pracy; 2013, 64, 2; 175-180
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ kwasu α-liponowego na procesy wolnorodnikowe w surowicy szczurów utrzymywanych na diecie wysokotłuszczowej
Effect of α-lipoic acid on free radical processes in serum of rats on high fat diet
Autorzy:
Cichoń, Marcin
Błaszczyk, Urszula
Zalejska-Fiolka, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164107.pdf
Data publikacji:
2017-05-16
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
dieta wysokotłuszczowa
dialdehyd malonowy
grupa sulfhydrylowa
kwas liponowy
nadtlenki lipidowe
kreatynina
high fat diet
malondialdehyde
sulfhydryl groups
lipoic acid
lipid peroxides
creatinine
Opis:
Wstęp Proces smażenia olejów roślinnych prowadzi do obniżenia ich właściwości biologicznych i żywieniowych oraz w konsekwencji do zaburzeń homeostazy organizmu. Czynnikami wspomagającym stabilność olejów są substancje o charakterze antyoksydacyjnym. Celem pracy było określenie wpływu kwasu α-liponowego na stężenie grup sulfhydrylowych, nadtlenków lipidowych, dialdehydu malonowego oraz kreatyniny i mocznika w surowicy szczurów utrzymywanych 3 miesiące na diecie wysokotłuszczowej wzbogaconej w olej rzepakowy poddany obróbce wysokotemperaturowej. Materiał i metody Materiał stanowiło 36 szczurów podzielonych równo na 6 grup: kontrolną utrzymywaną na hodowlanej paszy standardowej (hodowlana dieta standardowa – HDS), grupę OU (HDS z 10% dodatku oleju utlenionego (OU)), grupę ALA10 (HDS z dodatkiem kwasu α-liponowego (ALA) w dawce 10 mg/kg masy ciała (mc.)), grupę OU+ALA10 (HDS z dodatkiem utlenionego oleju oraz ALA jw.), grupę ALA50 (HDS z dodatkiem ALA w dawce 50 mg/kg mc.) i grupę OU+ALA50 (HDS z dodatkiem utlenionego oleju oraz ALA jw.). Olej był utleniany w 180°C przez 6 godz. Wyniki Zaobserwowano obniżenie stężenia grup sulfhydrylowych (protein sulfhydryl groups – PSH) dla wszystkich grup badanych vs grupa kontrolna (K) z wyłączeniem grupy ALA10 oraz istotnie wyższe stężenie PSH w grupach OU+ALA10 i OU+ALA50 vs OU; wzrost stężenia nadtlenków lipidowych (lipid hydroperoxide – LHP) dla grup OU, OU+ALA10 i OU+ALA50 vs K z jednoczesnym obniżeniem stężenia LHP dla wszystkich grup badanych vs OU; wzrost stężenia dialdehydu malonowego (malondialdehyde – MDA) w grupie OU względem wszystkich pozostałych grup. Zaobserwowano także podwyższenie stężenia kreatyniny i mocznika w grupie OU. Wnioski Wykazano, że zastosowana dieta nasila proces peroksydacji lipidów oraz powoduje nasilenie utleniania grup sulfhydrylowych. Może także zaburzać czynność nerek. Podawanie z dietą kwasu liponowego w dawce 10 mg/kg mc. skutecznie hamuje proces peroksydacji lipidów oraz ochrania wolne grupy sulfhydrylowe. Med. Pr. 2017;68(3):391–399
Background Oils are often fried which reduces their beneficial biological and nutritional properties, contributing to disturbances in homeostasis. Some antioxidant substances can improve stability of oils. The aim of the study was to examine the effect of α-lipoic acid (ALA) on the concentration of sulfhydryl groups, lipid peroxides, malondialdehyde, creatinine and urea in serum of rats fed high fat diet for 3 months. Material and Methods Thirty six Wistar rats were equally divided into 6 groups: the control group on standard breeding diet (SB), oxidized oil (OU) group on SB with 10% oxidized oil, ALA10 group on SB with ALA 10 mg/kg of body weight (b.w.), OU+ALA10 group on SB with oxidized oil and ALA (10 mg/kg b.w.), ALA50 group on SB with ALA in a dose of 50 mg/kg b.w., OU+ALA50 group on SB with oxidized oil and ALA (50 mg/kg b.w.). Oil was oxidized in 180°C for 6 h. Results We observed decrease in concentration of protein sulfhydryl (PSH) groups in all study groups except for ALA10 vs. control group (C) and increase in OU+ALA10 and OU+ALA50 vs. OU; increase in the lipid hydroperoxide (LHP) concentration in OU, OU+ALA10 and OU+ALA50 vs. C and decrease in all study groups vs. OU; increase of malondialdehyde (MDA) in OU vs. all other groups. And also increase in creatinine and urea concentration in OU group. Conclusions High fat diet rich in oxidized oil intensifies the lipid peroxidation process and oxidation of sulfhydryl groups. It can also impair kidney function. Administration of lipoic acid in a dose of 10 mg/kg b.w. inhibits the lipid peroxidation and protects sulfhydryl groups. Med Pr 2017;68(3):391–399
Źródło:
Medycyna Pracy; 2017, 68, 3; 391-399
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies