Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "kolekcja publiczna" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Mieczysław Treter, contemporary museums
Mieczysław Treter, muzea współczesne
Autorzy:
de Rosset, Tomasz F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/433170.pdf
Data publikacji:
2019-07-09
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Mieczysław Treter (1883–1943)
muzeum
klasyfikacja
sztuka polska
kultura pamięci
kolekcja publiczna
museum
classification
Polish art
memory culture
public collection
Opis:
W 2019 r. wydana została przez Narodowy Instytut Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów wespół z Państwowym Instytutem Wydawniczym – jako pierwszy tom serii Pomniki muzealnictwa polskiego – książka Mieczysława Tretera z 1917 r. zatytułowana Muzea współczesne. Studium to składa się z dwu części opublikowanych pierwotnie w wydawanym przez niego w Kijowie „Muzeum Polskim”, efemerycznym czasopiśmie związanym z Towarzystwem Opieki nad Zabytkami Przeszłości, działającym głównie w Królestwie Polskim, ale mającym swoje liczne oddziały w polskich skupiskach na terenie całej Rosji. Część pierwszą o charakterze teoretycznym otwiera autor syntetyczną prezentacją genezy instytucji muzeum (także na ziemiach Rzeczypospolitej), następnie dokonuje próby jej analizy pod względem charakteru i zakresu jej działalności kolekcjonerskiej i ekspozycyjnej, kategoryzacji wedle typowych dla niej obszarów merytorycznych, chronologicznych i terytorialnych (muzea ogólnoprzyrodnicze i ogólnohistoryczne, a także technologiczne, etnograficzne, historyczno-społeczne i historyczno-artystyczne), zastanawia się również nad problematyką: muzealnej wystawy, zarządzania, muzealnego budynku. Misją muzeów nie jest wedle Tretera dostarczanie prostej rozrywki, ani też tworzenie autonomicznego piękna (przestrzeń sztuki), ma ona natomiast charakter ściśle naukowy, służący nauce i jej popularyzacji, poprzez to jednak muzea stają się elitarne – służąc głównie nauce, nie mogą każdego laika bawić i upajać, nie są też wcale, jako takie, dziełami sztuki, do których można by stosować czysto estetyczne kryteria. Drugą część studium Tretera stanowi obszerny szkic sytuacji polskich muzeów w przededniu I wojny światowej, niejako w cieniu pierwszego zjazdu muzeologów polskich i w perspektywie „świata muzealnego” II Rzeczpospolitej. Jest to zarys monografii polskich muzeów, swego rodzaju raport o ich stanie na rok 1914, z pewnymi odniesieniami do lat późniejszych. Poprzez to natomiast staje się niejako zamknięciem pierwszego okresu ich dziejów – co autor pisząc swoje studium, mógł oczywiście jedynie przeczuwać.
In 2019, the National Institute for Museums and Public Collections in cooperation with the Państwowy Instytut Wydawniczy published the 1917 book by Mieczysław Treter titled Contemporary Museums as the first volume in the Monuments of Polish Museology Series. The study consists of two parts originally released in ‘Muzeum Polskie’ published by Treter in Kiev; it was an ephemeral periodical associated with the Society for the Protection of Monuments of the Past, active predominantly in the Kingdom of Poland, but also boasting numerous branches in Polish communities throughout Russia. The Author opens the first part of a theoretical format with a synthesized presentation of the genesis of the museum institution (also on the territory of the Polish-Lithuanian Commonwealth), to later follow to its analysis in view of its collecting and displaying character, classification according to the typical factual areas it covers, chronology, and territory (general natural history museums, general history ones, technological ones, ethnographic ones, historical-social ones, historical-artistic ones); moreover, he tackles questions like a museum exhibition, management, a museum building. In Treter’s view the museum’s mission is not to provide simple entertainment, neither is it to create autonomous beauty (realm of art), but it is of a strictly scientific character, meant to serve science and its promotion, though through this museums become elitist: by serving mainly science, they cannot provide entertainment and excitement to every amateur, neither are they, as such, works of art to which purely aesthetical criteria could be applied. The second part of Treter’s study is an extensive outline of the situation of Polish museums on the eve of WWI, in a way overshadowed by the first congress of Polish museologists, and in the perspective of the ‘museum world’ of the Second Polish Republic. It is an outline for the monograph on Polish museums, a kind of a report on their condition as in 1914 with some references to later years. Through this it becomes as if a closure of the first period of their history, which the Author, when involved in writing his study, could obviously only instinctively anticipate.
Źródło:
Muzealnictwo; 2019, 60; 103-107
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z kolekcji domowych do zbiorów publicznych – księgozbiory pisarzy w Muzeum Literackim Książnicy Pomorskiej w Szczecinie
From Private to Public Collections − Writers’ Assortments of Books in the Pomeranian Library Literary Museum in Szczecin
Autorzy:
Borysowska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013936.pdf
Data publikacji:
2019-07-04
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
biblioteka publiczna
kolekcja książek
poeta
archiwum
dedykacja
public library
book collections
poet
archives
dedication
Opis:
The authoress describes the course of relocation of book collections gathered by writers to public library archives using the example of four such collections that made their way to the Pomeranian Library in Szczecin, whose previous owners were: Stefan Flukowski, Zbigniew Herbert, Ludmiła Marjańska and Andrzej Kuśniewicz. The intent of the writers or their heirs was finding a proper place for each particular collection in order to ensure its preservation and further use. The librarians responsible for establishing public collections hoped that the books would be accompanied by manuscripts, personal mail or other keepsakes; or, should that not be the case − that they would bear dedications, autographs, handwritten notes or other signs of the writers’ use. The author analyses the contents of these four donations with regard to the aspects mentioned above.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2019, 9(12) cz.2; 83-96
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kronika Dzierzwy z kolekcji historycznej Macieja z Grodziska. Kótko o cennym zabytku średniowiecznego dziejopisarstwa i jego kulturowym znaczeniu
Dzierzwa’s Chronicle from the historical collection of Maciej of Grodzisko. Concise remarks about the important monument of mediaeval historiography and its cultural significance
Хроника Дежвы из исторической коллекции Матвея из Гродиска. Коротко о ценном памятнике средневековой историографии и его культурном значении
Autorzy:
Michalski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/462916.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
Tematy:
Kronika Dzierzwy
kolekcja historyczna Macieja z Grodziska
historiografia polska (XIV w.)
Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie – zbiory
Dzierzwa’s Chronicle
the historical collection of Maciej of Grodzisko
Polish historiography (14th century)
Hieronim Łopaciński Regional Public Library in Lublin – collections
Хроника Дежвы
историческая коллекция Матвея из Гродиска
польская историография (XIV в.)
Люблинская Воеводская Публичная Библиотека им. Иеронима Лопацинского
Opis:
Rękopis o sygnaturze 470 w posiadaniu Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie, to fragment kodeksu Macieja z Grodziska – kolekcji historycznej z początku XVI w. W zachowanej do dziś części, zawiera on pięć utworów, z których najobszerniejszym i najciekawszym jest Kronika Dzierzwy (ok. 1306–1320). Dzieło ma charakter wyciągu z kroniki mistrza Wincentego Kadłubka. Wbrew pozorom jest to jednak ciekawy zabytek historiograficzny, świetnie ukazujący warsztat, zainteresowania oraz tendencje ideowe ważne dla polskiego dziejopisarza tworzącego w okresie walk o zjednoczenie kraju podzielonego wskutek rozbicia dzielnicowego. Interesujące są też koneksje łączące dzieło Dzierzwy z dawnym Lublinem: za sprawą notatek czytelnika rękopisu kroniki, który znajdował się u schyłku wieków średnich w tym mieście, możemy poczynić pewne obserwacje dotyczące lokalnej świadomości historycznej.
The manuscript with shelf mark 470, in the possession of the Hieronim Łopaciński Regional Public Library in Lublin, is a fragment of the codex of Maciej of Grodzisko – the historical collection from early 16th century. In the part preserved until this day it contains five pieces, the most extensive and interesting of which is the Dzierzwa’s Chronicle (ca. 1306–1320). The work has the nature of an extract from the chronicle of Master Wincenty Kadłubek. Despite its inconspicuous appearance, this is an interesting historiographic monument, which presents the workshop, interests and ideological trends of importance to the Polish chronicler writing in the period of the struggle to unite the State (divided as a result of feudal fragmentation). There are also interesting connections between Dzierzwa’s work and the Lublin of the past: thanks to the notes by a reader of the manuscript of the chronicle, who was in this city at the dawn of the Middle Ages, we can make certain observations concerning the local awareness of history.
Рукопись обозначенная номером 470, хранящаяся в Люблинской Воеводской Публичной Библиотеке им. Иеронима Лопацинского – это фрагмент кодекса Матвея из Гродиска – исторической коллекции начала XVI в. В сохранившейся на сегодня части он содержит пять сочинений, из которых самой обширной и интересной является Хроника Дежвы (ок. 1306–1320). Сочинение являет собой выдержку из хроники магистра Винцентия Кадлубка. Вопреки тому, что можнo было бы ожидать, это интересный историографический памятник, отлично раскрывающий эрудицию, интересы и идеологические тенденции, присущие польскому историку, творящему во времена борьбы за объединение страны на этапе завершения периода феодальной раздробленности. Интересны также указания, единящие труд Дежвы со старым Люблином – благодаря записям, сделанным читателем рукописи хроники, известно, что под конец Средневековья она находилась в этом городе. На их основании можно также сделать определённые выводы о местном историческом сознании.
Źródło:
Bibliotekarz Lubelski; 2017, 60; 49-68
0137-9895
Pojawia się w:
Bibliotekarz Lubelski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies