Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "kierowanie bezpieczeństwem narodowym" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Aspekty kompetencyjne kierowania bezpieczeństwem narodowym w warunkach stanu wyjątkowego
The remit of national security management in a state of emergency
Autorzy:
Kitler, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/120232.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Sztuki Wojennej
Tematy:
bezpieczeństwo narodowe
bezpieczeństwo wewnętrzne
stan wyjątkowy
kierowanie bezpieczeństwem narodowym
national security
internal security
state of emergency
national security management
Opis:
Stan wyjątkowy jest jednym z trzech stanów nadzwyczajnych określonych w Konstytucji z 1997 r., a jednocześnie jednym z dwóch, obok stanu wojennego, które wymagają udziału dwóch organów w ich ogłaszaniu. Ten przejaw demokratyzacji ustroju państwa, ochrony przez uzurpowaniem sobie nadmiaru władzy przez jeden organ, a także próba zmuszenia egzekutywy do współpracy, nie jest najlepszym rozwiązaniem z punktu widzenia sprawności rządzenia państwem, szczególnie w takich okolicznościach, gdy wystąpią przesłanki wprowadzenia stanu nadzwyczajnego. Bez wątpienia było to konieczne po 1992 roku, w okresie przejściowym, lecz obecnie udział dwóch organów władzy publicznej (po kolei: rady ministrów, prezydenta) w proklamowaniu trzeciego (sejm) w uznaniu, lub nie, postanowienia prezydenta o wprowadzeniu stanu wyjątkowego (wręcz szczególnie tego stanu) może łączyć się z ostrą rywalizacją i, jak słusznie się zauważa, paraliżem decyzyjnym w razie wystąpienia potrzeby nagłej reakcji . Zważywszy na przesłanki, trudno się oprzeć wrażeniu, że instytucja stanu wyjątkowego i procedura jego wprowadzania sięga czasów już dość odległych, zaś przesłanki spowodowane działaniami terrorystycznymi oraz działaniami w cyberprzestrzeni to już inne, całkiem nowego typu warunki. W doktrynie słusznie się przyjmuje, że przesłanki wprowadzenia stanu wyjątkowego dotyczą bezpieczeństwa wewnętrznego, jednak nie można się zgodzić z dość powszechnym poglądem, że przy wprowadzaniu stanu wyjątkowego chodzi o ochronę przed zagrożeniami wewnętrznymi . Nie można, ponieważ zagrożenie wewnętrzne powinno mieć swoje źródło, i skutek, wewnątrz państwa, a - niestety - przyczyny zagrożenia konstytucyjnego ustroju pań-stwa, bezpieczeństwa obywateli lub porządku publicznego, jak choćby szantaż polityczny, działania o charakterze terrorystycznym lub działania w cyberprzestrzeni mogą mieć charakter zarówno wewnętrzny, jak i zewnętrzny. Ustawodawca co prawda uznał, że działania o charakterze terrorystycznym lub działania w cyberprzestrzeni mogą się wiązać z pojawieniem się przesłanki do wprowadzenia stanu wojennego, a więc w konsekwencji zewnętrznego zagrożenia państwa, jednak należy wziąć pod uwagę fakt, że nie każde zagrożenie zewnętrzne wiąże się z wprowadzeniem stanu wojennego. Musi ono przede wszystkim spełniać wymóg posiadania cechy zagrożenia militarnego, a dokładnie rzecz ujmując - wiązać się ze wszystkimi formami agresji określonymi w prawie międzynarodowym . Celem niniejszego artykułu jest wskazanie i omówienie aspektów kompetencyjnych, kierowania bezpieczeństwem narodowym w warunkach stanu wyjątkowego.
A state of emergency is one of the three states defined in the Constitution of 1997 and, at the same time, one of the two states, apart from the state of war, which require two governing bodies to announce them. This manifestation of the democratic political system, protection against a single authority usurping excessive power, as well as an attempt to force the executive to cooperate, are not the best solutions in terms of the efficiency of state governance, especially under the circumstances in which there are presumptions to introduce a state of emergency. Without doubt, this was necessary after 1992 during the transitional period but, nowadays, the contribution of two public authorities (in turn: the Council of Ministers and the President) to proclaim, and the third one (the Parliament) to recognise or not, the President’s resolution on the introduction of a state of emergency (especially this state) can be related to acute rivalry and, as rightly observed, to decision-making paralysis in the case of the need for an emergency response . Considering the presumptions, it is hard to resist the impression that the institution of a state of emergency and the procedure for its introduction date back to the old times, while the presumptions due to terrorist activities and actions in cyberspace make different conditions of a totally new type. The doctrine rightly assumes that the presumptions for the introduction of a state of emergency are related to internal security; however, one cannot agree with the quite common view that the introduction of a state of emergency is about protection against internal threats . This is due to the fact that an internal threat should have its source and result within the state and, unfortunately, the reasons for a threat to the constitutional political system, to the safety of citizens and public order, such as political blackmail, terrorist activities or cyberspace actions can be of both an internal and external nature. Although the legislator decided that terrorist activities and cyberspace actions can be related to the appearance of a presumption to introduce a state of war and, thus, consequently an external threat to the state, it should be borne in mind that not every external threat is linked to the introduction of a state of war. First of all, it must match the characteristics of a military threat and, more accurately, it must be related to all forms of aggression defined in international law. The aim of this article is to indicate and discuss the remit of national security management during a state of emergency.
Źródło:
Zeszyty Naukowe AON; 2014, 4(97); 34-67
0867-2245
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe AON
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relacje normatywne porządkujące współdziałanie egzekutywy na naczelnym poziomie systemu kierowania bezpieczeństwem narodowym RP w określonych, nadzwyczajnych stanach funkcjonowania państwa
Executive in normative relations ordering the top level of national security management system in certain conditions operation of the state
Autorzy:
Blicharz, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/121307.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Towarzystwo Wiedzy Obronnej
Tematy:
system
kierowanie
relacje
władza wykonawcza
management
relations
executive power
Opis:
Niniejszy artykuł jest próbą wskazania relacji normatywnych między członami władzy wykonawczej, którą w Rzeczypospolitej Polskiej sprawują prezydent i Rada Ministrów. Relacje porządkujące SKBN, w skład którego wchodzi m.in. wzmiankowana dwuczłonowa egzekutywa, muszą być tak określone, żeby system funkcjonował optymalnie. Ponieważ jednym z zadań realizowanych przez SKBN, zapewniający ciągłość podejmowania decyzji i działań dla utrzymania bezpieczeństwa narodowego, jest realizowanie czynności związanych z kierowaniem obroną państwa, w niniejszym opracowaniu wskazano relacje normatywne zachodzące między prezydentem, a Radą Ministrów, w tych stanach funkcjonowania państwa, w których współpraca między tymi organami uwypukla się najwyraźniej. W związku z tym, że wyraźnie, konstytucyjnie określoną kompetencją Prezydenta dotyczącą bezpośrednio bezpieczeństwa państwa jest także wprowadzanie stanu wojennego i wyjątkowego, to na tych dwóch stanach skupiono się w niniejszym opracowaniu. W opracowaniu wskazano także na możliwość – w sytuacji braku transparentnie określonych relacji – pojawiania się sporów kompetencyjnych i zawiłości (negatywnie wpływających na optymalne funkcjonowanie SKBN, związanych ze sprawowaniem władzy wykonawczej przez dwa „niezależne” organy konstytucyjne).
This article is an attempt to identify the normative relations between the decision-making members of executive power, which is base in the Republic of Poland on the Polish President and the Council of Ministers. Relations ordering national security management system (NSMS), which includes the mentioned two-man executive must be so defined that the system functioned optimally. One of the tasks performed by NSMS, to ensure continuity of decisions and actions for the maintenance of national security, is to pursue activities related to management of state defense. Therefore, in this article was noted, normative relations between the president and the Council of Ministers, in the state of functioning of the state, during which (depending on circumstances) president cooperates with the other member of the dualistic executive (martial law). Constitutionally defined competence of the president regarding the direct security of the state is also introducing a state of emergency. These two states devoted predominant part of the article, a "starting point" for discussion was the "guardian of sovereignty." It should be clear that the two above-mentioned states of emergency relating directly to the cooperation of president with other authorities. In this study it was also an attempt to present the possibility - in the absence of transparently specific relationship - the appearance of conflicts of competence and complexities (negatively affecting the optimal functioning of NSMS, related to the exercise of executive power by the two "independent" constitutional bodies).
Źródło:
Wiedza Obronna; 2019, 3; 35-56
0209-0031
2658-0829
Pojawia się w:
Wiedza Obronna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies