Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "kardiotoksyczność" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Kardiotoksyczność fruktozy – czy warto jeść miód?
Autorzy:
Miśkowiec-Wiśniewska, Ilona
Donderski, Rafał
Kretowicz, Marek
Goszka, Grażyna
Manitius, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552250.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
fruktoza
hiperurykemia
nadciśnienie tętnicze
choroby sercowo-naczyniowe
zespół metaboliczny
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2013, 3; 462-466
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie echokardiografii w onkologii – uwagi praktyczne
Application of echocardiography in oncology – practical remarks
Autorzy:
Mańczak, Rafał
Szmit, Sebastian
Torbicki, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1066221.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
chemioterapia
echokardiografia
frakcja wyrzutowa
kardiotoksyczność
nowotwory serca
onkologia
Opis:
The paper presents the contemporary use of echocardiography in diagnosis of primary and metastatic tumors of the heart as well as in assessment of cardiovascular risk related to medical and interventional oncological therapy. Authors described the role of echocardiography in qualification for pericardiocentesis, cancer surgery and chemotherapy. The accuracy of echocardiography in evaluation of cardiac function was discussed in the context of recognizing cardiotoxicity of anticancer therapy. The historical and current definitions of iatrogenic myocardial damage and dysfunction were summarized. Finally, key recommendations derived from polish and foreign clinical guidelines for the use of echocardiography in patients with cancer were presented.
Artykuł przedstawia współczesne zastosowanie echokardiografii w wykrywaniu pierwotnych i przerzutowych nowotworów serca oraz w ocenie ryzyka sercowo-naczyniowego związanego z farmakologicznym i zabiegowym leczeniem nowotworów. Omówiono w nim rolę echokardiografii w kwalifikacji do perikardiocentezy, onkologicznych zabiegów operacyjnych oraz chemioterapii. Krytycznie przedstawiono dokładność echokardiograficznej oceny funkcji mięśnia sercowego w kontekście rozpoznawania kardiotoksyczności leczenia przeciwnowotworowego. Zestawiono historyczne i obowiązujące definicje jatrogennej dysfunkcji skurczowej serca. Przedstawiono obecnie obowiązujące polskie i zagraniczne rekomendacje dotyczące zastosowań echokardiografii u chorych z nowotworami.
Źródło:
OncoReview; 2012, 2, 3; 183-192
2450-6125
Pojawia się w:
OncoReview
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena kardiotoksyczności u pacjentek z rakiem piersi leczonych trastuzumabem*
Evaluation of cardiotoxicity in trastuzumab-treated women with breast cancer
Autorzy:
Sidło-Stawowy, Agata
Sawicka, Magdalena
Kubeczko, Marcin
Sikoń, Ewelina
Piszko, Justyna
Maruszczyk, Wojciech
Stando, Rafał
Bracik, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038053.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
kardiotoksyczność
rak piersi
trastuzumab
cardiotoxicity
breast cancer
Opis:
INTRODUCTION Breast cancer is the most frequent malignancy in women in Poland. Overexpression of the HER2 receptor positively correlates with the aggressiveness of the disease. Trastuzumab, a humanized monoclonal antibody against HER2, radically improves the prognosis in such patients. However, its main side effect is cardiotoxicity. The aim of this study is to evaluate the cardiotoxicity in trastuzumab-treated patients. MATERIALS AND METHODS The cases of 19 women treated in the Department of Internal Medicine and Oncologic Chemotherapy Medical University of Silesia in Katowice in the period of 2010–2011 were retrospectively analyzed. RESULTS The median age at the time of diagnosis – 57 years, pathology: invasive ductal carcinoma in 17, invasive lobular carcinoma in 2 patients. Overexpression of HER2 was observed in all the cases. Trastuzumab was administered to 16 of them after previous therapy with antracyclines and/or taxan; the median total antracycline dose was 680 mg. Moreover, 13 patients were subjected to radiotherapy; the median total dose was 50 Gy. In 3 patients, trastuzumab and chemotherapy was used in the management of metastasized disease. The median time between the administration of trastuzumab and anthracyclines was 3 months. The median number of cycles was 10. Before administration of the drug, ECG and echocardiography were performed along with ejection fraction (EF) assessment. Before and after therapy the median EF was 65% and 61%, respectively. The therapy was withheld in 1 patient because of a decrease in EF to 40%. CONCLUSIONS The treatment with trastuzumab was well tolerated. In most patients, we did not observe a significant decrease in EF. However, the cases should be followed up to detect delayed cardiotoxicity.
WSTĘP Rak piersi to najczęstszy nowotwór złośliwy u kobiet w Polsce. W praktyce klinicznej ważne jest określenie ekspresji receptorów, w tym dla naskórkowego czynnika wzrostu typu 2 (HER2) na komórkach nowotworowych. Gdy komórki te wykazują wzmożoną ekspresję HER2, przebieg choroby jest agresywniejszy. Trastuzumab, humanizowane przeciwciało monoklonalne przeciw HER2, znacząco poprawia rokowanie. Jednak terapia taka nie jest pozbawiona działań niepożądanych, w tym kardiotoksyczności. Celem pracy była ocena kardiotoksyczności leczenia trastuzumabem u pacjentek z rakiem piersi. MATERIAŁ I METODY Dokonano retrospektywnej analizy historii chorób 19 kobiet leczonych w Klinice Chorób Wewnętrznych i Chemioterapii Onkologicznej Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach w latach 2010–2011. WYNIKI Mediana wieku w chwili rozpoznania – 57 lat, typ histologiczny: rak przewodowy naciekający u 17, rak zrazikowy naciekający u 2 pacjentek. Nadekspresję HER2 stwierdzono u wszystkich 19 kobiet, u 16 z nich zastosowano trastuzumab po wcześniejszym leczeniu upełniającym antracyklinami i/lub taksanami – mediana sumarycznej dawki antracyklin 680 mg. U 13 pacjentek dodatkowo przeprowadzono radioterapię – mediana dawki sumarycznej 50 Gy. U 3 pacjentek podano trastuzumab oraz chemioterapię w leczeniu rozsianej choroby nowotworowej. Mediana czasu włączenia trastuzumabu po antracyklinach wyniosła 3 miesiące. Liczba cykli: mediana 10. Przed włączeniem leku wykonano badanie EKG i czynnościowe serca z oceną frakcji wyrzutowej (EF). Mediana EF przed rozpoczęciem leczenia: 65%, po leczeniu: EF 61%. U jednej pacjentki przerwano leczenie z powodu obniżenia EF do 40%. WNIOSKI Leczenie trastuzumabem było dobrze tolerowane. U większości pacjentek nie obserwowano znamiennego obniżenia EF wymagającego odstawienia leku. Badana grupa wymaga jednak badań czynnościowych serca również po odstawienia trastuzumabu w celu wykrycia późnych powikłań kardiotoksycznych.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2013, 67, 2; 123-127
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leczenie systemowe chorych na raka piersi z nadekspresją HER2. Część II
Systemic treatment of HER2-positive breast cancer. Part II
Autorzy:
Dębska, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031083.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
HER2 overexpression
cardiotoxicity
kardiotoksyczność
lapatinib
lapatinib side effects
lapatynib
nadekspresja HER2
neratinib
neratynib
pertuzumab
skutki uboczne leczenia lapatynibem
trastuzumab
trastuzumab-DM1
Opis:
HER2-positive breast cancer is associated with an aggressive clinical course and poor prognosis. At present, these patients may be offered targeted therapies directed against a specific molecular target, i.e. HER2 receptor. Standard agents of this class include trastuzumab (monoclonal antibody) and lapatinib (small-molecule inhibitor of HER2- receptor-associated tyrosine kinase). As estimated, about 25% of breast tumors are HER2-positive, and these patients are candidates for trastuzumab therapy. A precondition for initiation of the treatment is confirmation of overexpression of HER2 protein or amplification of HER2 gene in tumor cells. Trastuzumab administered as adjuvant treatment improves recurrence-free survival by 7% and overall survival by 3%. On the other hand, the same drug combined with chemotherapy in patients with disseminated breast cancer increases objective response rate, improves progression-free survival and overall survival as compared with chemotherapy alone. As estimated, only about 50% of HER2-positive patients obtained a clinical benefit following trastuzumab-based palliative treatment. There are several theories explaining the phenomenon of primary and secondary resistance to antibody-treatment. Patients previously undergoing with anthracycline- and taxoid-based chemotherapy, who experience recurrence or progression after trastuzumab, may benefit from administration of lapatinib, a HER1/HER2-associated small-molecule tyrosine kinase inhibitor, combined with capecitabine. Studies of novel therapeutic strategies in patients with HER2-positive breast cancer are underway, testing both new anti-HER2 antibodies (T-DM1, pertuzumab) and other small-molecule tyrosine kinase inhibitors (neratinib).
HER2-dodatni rak piersi charakteryzuje się bardziej agresywnym przebiegiem i gorszym rokowaniem. W chwili obecnej istnieje możliwość zastosowania u tych chorych terapii ukierunkowanych na cel molekularny, jakim jest receptor HER2. Standardowo stosowanymi lekami tej grupy są przeciwciało monoklonalne trastuzumab i drobnocząsteczkowy inhibitor kinazy tyrozynowej receptorów HER2 i HER1 – lapatynib. Szacuje się, że około 25% guzów piersi jest HER2-pozytywnych – u tych chorych należy rozważyć wdrożenie terapii trastuzumabem. Warunkiem koniecznym rozpoczęcia leczenia jest wykazanie nadekspresji białka HER2 lub amplifikacji genu HER2 w komórkach nowotworowych. Trastuzumab stosowany w ramach leczenia uzupełniającego zwiększa przeżycie wolne od nawrotu o 7%, a przeżycie całkowite o 3%. Z kolei lek stosowany w skojarzeniu z chemioterapią u chorych z rozsianym rakiem piersi zwiększa odsetek obiektywnych odpowiedzi, wydłuża czas przeżycia wolny od progresji oraz czas przeżycia całkowitego w porównaniu z samą chemioterapią. Szacuje się, że tylko połowa chorych HER2-pozytywnych odnosi korzyść kliniczną z terapii paliatywnej opartej na trastuzumabie. Istnieje kilka teorii tłumaczących zjawisko pierwotnej i wtórnej oporności na leczenie przeciwciałem. U chorych leczonych wcześniej chemioterapią opartą na antracyklinach i taksoidach, u których dochodzi do nawrotu lub progresji po leczeniu trastuzumabem, można zastosować drobnocząsteczkowy inhibitor kinaz tyrozynowych HER1/HER2 – lapatynib w skojarzeniu z kapecytabiną. Obecnie trwają badania nad nowymi strategiami terapeutycznymi u chorych z HER2-pozytywnym rakiem piersi. Są to zarówno nowe przeciwciała „anty-HER2” (T-DM1, pertuzumab), jak i kolejne drobnocząsteczkowe inhibitory kinaz tyrozynowych (neratynib).
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 1; 10-24
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cardiotoxicity of immunotherapy in lung cancer in light of new ESC guidelines
Kardiotoksyczność immunoterapii w raku płuca w świetle nowych wytycznych ESC
Autorzy:
Orzeł, Gabriela B.
Łydka, Maciej
Lewandowska, Justyna
Stachowiak, Julia
Szymańska, Ewelina
Mizia-Stec, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542750.pdf
Data publikacji:
2023-08-18
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
pembrolizumab
immune inhibitors
acute myocarditis
cardiovascular toxicity
inhibitory immunologiczne
ostre zapalenie mięśnia sercowego
toksyczność sercowo-naczyniowa
Opis:
There has been rapid development of anticancer therapies involving monoclonal antibodies targeting immune checkpoints of the immune response. One of them is pembrolizumab (the anti-programmed death receptor 1 ligand – anti-PD-1) used in the treatment of malignant melanoma, non-small cell lung cancer, or triple-negative breast cancer, among others. The case presented in this paper refers to a patient suffering from adenocarcinoma of the lung with multiple metastases and associated diseases. During immunotherapy with pembrolizumab, acute myocarditis was diagnosed. The clinical course of this case study specifically demonstrates how important, in the context of oncology patients treated with immunotherapy, the continuous evaluation and control are of the occurrence of adverse toxic effects associated with anticancer treatment. First of all, potential PD-1 inhibitor cardiotoxicity is rare in patients undergoing therapy with this drug, which significantly hinders accurate differential diagnosis in this direction. Second, this adverse effect, although relatively rare, is often fatal. The following case study describes how, with high doses of glucocorticosteroids, the effects of pembrolizumab-induced toxicity can be effectively muted.
Obserwuje się dynamiczny rozwój terapii przeciwnowotworowej z udziałem przeciwciał monoklonalnych ukierunkowanych na odpornościowe punkty kontroli odpowiedzi immunologicznej. Jednym z nich jest pembrolizumab (humanizowane przeciwciało skierowane przeciwko receptorowi programowanej śmierci komórki 1 – anty-PD-1), stosowany w leczeniu m.in. czerniaka złośliwego, niedrobnokomórkowego raka płuc czy potrójnie ujemnego raka piersi. Przedstawiony w niniejszej pracy przypadek kliniczny dotyczy pacjenta chorującego na raka gruczołowego płuca z licznymi przerzutami oraz chorobami towarzyszącymi. W trakcie immunoterapii pembrolizumabem rozpoznano ostre zapalenie mięśnia sercowego. Przebieg kliniczny tej choroby w sposób szczególny wskazuje na to, jak istotna u pacjentów onkologicznych leczonych immunoterapią jest ciągła ocena i kontrolowanie niepożądanych efektów toksycznych związanych z leczeniem przeciwnowotworowym. Po pierwsze, potencjalna kardiotoksyczność inhibitora PD-1 występuje rzadko u pacjentów poddanych terapii tym lekiem, co znacznie utrudnia precyzyjną diagnostykę różnicową w tym kierunku. Po drugie, ten niepożądany efekt, choć występuje stosunkowo rzadko, często jest śmiertelny. Opisany przypadek wskazuje, w jaki sposób za pomocą wysokich dawek glikokortykosteroidów można skutecznie wyciszać efekty toksyczności wywołanej przez pembrolizumab.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2023, 77, 1; 137-145
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies