Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "injuries" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 234
Tytuł:
Hand injuries in polytrauma patients
Autorzy:
Żyluk, Andrzej
Fliciński, Filip
Pakulski, Cezary
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391601.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
epidemiology
polytrauma
upper limb trauma
Opis:
Hand and forearm injuries are relatively rare in polytrauma patients; their incidence is estimated at 2–5%. Hand and forearm injuries are usually not life threatening, and, therefore are considered of secondary importance, replaced by serious injuries of other body parts. However, they should be treated immediately after stabilization of the general condition of patients, as their delayed management may result in serious dysfunction of the hand. The aim of this study was to determine the incidence, distribution and methods of treatment of hand and forearm injuries in patients treated at the Polytrauma Centre of the SPSK 1 in Szczecin over the period of 4 years. Medical records of 16 patients, 11 men (65%) and 5 women (35%) with a mean age of 34 years (range 19–62) who were treated at the Polytrauma Centre and sustained an additional injury to the hand and/or forearm were analyzed. Medical records of 16 patients, 11 men (65%) and 5 women (35%) at the mean age of 34 years (range 19–62) who were treated in Polytrauma Centre and sustained an additional injury to the hand and/or forearm were analysed. The most common component of polytrauma with associated hand injury was major bone fractures (spine, pelvis and extremities) – 12 cases (70%), followed by chest – 11 (65%), maxillofacial – 9 (53%), brain – 8 (47%) and abdominal injuries – 5 (29%). The most common injury of the distal upper limb was fracture of the distal radius – 9 patients (53%). Two patients sustained excessive crush-degloving injuries which were the primary cause of their admission to the Polytrauma Centre. Nine patients required surgery, predominantly fixation of the distal radius with a plate. All patients survived. The importance of the correct management of hand injuries performed promptly after stabilization of the general condition of polytraumatized patients was emphasized.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2021, 93, 4; 21-27
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The results of the treatment of hand – Outcomes of the treatment of hand degloving injuries with greater omentum flaps
Autorzy:
Żyluk, Andrzej
Szlosser, Zbigniew
Puchalski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392104.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
degloving injury
hand reconstruction
omental flap
soft tissue loss
Opis:
Degloving injury consists in tearing out the soft-tissue integument from skeleton of the hand, with accompanied nerves and vessels. The whole hand degloving has bad reputation and one of worst prognosis, even worse than total hand amputation. The range of possible salvage procedures in these cases is limited and their outcomes are unsatisfactory. One of the suitable methods is wrapping the skinned hand with pedicled or free greater omentum flap, retrieved from the abdominal cavity. The article reports outcomes of the treatment of 5 patients at a mean of 8 years after total degloving of their hands and coverage with omental flaps. All flaps healed uneventfully, but in none of the patients the whole length of the fingers was preserved. Division of stumps of 3 fingers was possible in one patient, two others had three-digital hands and remaining two had only separated thumb. Dexterity of injured hands was limited with a mean of score DASH questionnaire of 43 points. Quality of life as measured by SF-36 questionnaire was fair (58 and 53 points in physical and mental domain, respectively). Regardless this, all patients were satisfied with achieved outcomes and all returned to work, which was a confirmation of the effectiveness of the method used in their treatment.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 6; 20-27
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Technology mediation as an effective procedure of public administration in social protection of antiterrorist operations participants
Autorzy:
Zhogno, Iurii
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1199329.pdf
Data publikacji:
2018-02-20
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Instytut Geografii
Tematy:
Ukraine
public administration
mediation
member of the anti-terrorist operation
social injuries
Opis:
This article discusses the efficiency of the technology as mediation procedures of public administration in the social protection of members of the anti-terrorist operation (ATO) and their families. The author introduced empirical research, study results which allowed the present three-factor model of efficiency mediation. The validity of the model is confirmed using standardized statistical criteria. Empirically found that the effectiveness of technology mediation procedures as public administration correlated, both individual and social characteristics combatant of ATO and communicative competence of public servants involved in the process of mediation.
Źródło:
Journal of Geography, Politics and Society; 2018, 8, 1; 56-63
2084-0497
2451-2249
Pojawia się w:
Journal of Geography, Politics and Society
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Burn disease - the possibility of limiting its effects in the prehospital phase
Choroba oparzeniowa - możliwości ograniczenia jej skutków w fazie przedszpitalnej
Autorzy:
Zdanowski, Rafał
Radziszewski, Jakub
Gorgone, Chiara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033102.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Towarzystwo Pomocy Doraźnej
Tematy:
burn disease
burns
first aid.
injuries
medical emergency
Opis:
Burns represent a significant percentage of injuries amongst trauma patients. The risks from a burn wound depends on the causative factor, time and place of exposure, extent and severity of the burn. Classification according to the American Burn Association indicates that severe burns should be diagnosed from as low as 10% of Third-degree total body surface burn. The burn disease develops progressively through shock, catabolic and anabolic phases until the development of Multiple Organ Dysfunction Syndrome (MODS). Actions performed in the pre-hospital phase are crucial for the effectiveness of the therapeutic process. Wrongful first aid performed by a witnesses of the event may worsen the patient's condition and lead to secondary infection. Studies available in the literature indicate the use of egg whites, yoghurts and ice as means of first aid. Educational projects to promote good practice, using products such as hydrogel dressings, seem therefore necessary. Medical personnel should quickly assess the extent and severity of burns. Furthermore, one ought to implement volume-calculated fluid therapy, protect the respiratory tract and strive to ensure thermal comfort. It seems mandatory to assess the extent of pain and administer appropriate pharmacological measures to perform analgosedation. Due to the limited number of specialist burn treatment centres, paramedics should consider indications for hospitalization and the use of Medical Air Rescue (MAR) enabling rapid patient allocation.
Oparzenia stanowią znaczny odsetek wśród pacjentów urazowych. Zagrożenia wynikające z powstania rany oparzeniowej zależą od czynnika powodującego, czasu i miejsca ekspozycji, rozległości oraz stopnia oparzenia. Klasyfikacja według American Burn Association wskazuje, że oparzenia ciężkie należy rozpoznać już od 10% powierzchni ciała oparzonej w stopniu III. Choroba oparzeniowa rozwija się stopniowo przechodząc przez fazę wstrząsową, kataboliczną, anaboliczną, aż do rozwinięcia się pełnoobjawowego zespołu niewydolności wielonarządowej (MODS – Multiple Organ Dysfunction Syndrome). Dla skuteczności procesu terapeutycznego kluczowe są działania wykonane w fazie przedszpitalnej. Błędnie udzielona pierwsza pomoc przez świadków zdarzenia może pogorszyć stan pacjenta i prowadzić do wtórnego zakażenia. Badania dostępne w literaturze wskazują na wykorzystywanie w ramach pierwszej pomocy białek jaj kurzych, jogurtów i lodu. Dlatego konieczne wydają się projekty edukacyjne promujące prawidłowe zasady postępowania, z wykorzystaniem takich produktów jak opatrunki hydrożelowe. Personel medyczny powinien dokonać szybkiej oceny rozległości i stopnia oparzeń. Należy wdrożyć odpowiednio wyliczoną objętościowo płynoterapię, zabezpieczyć drogi oddechowe i dążyć do zachowania komfortu termicznego. Obowiązkowa wydaje się ocena skali bólu oraz podanie właściwych środków farmakologicznych w celu wykonania analgosedacji. Z uwagi na ograniczoną liczbę specjalistycznych ośrodków leczenia oparzeń ratownicy medyczni powinni rozważyć wskazania do hospitalizacji, a także wykorzystanie Medical Air Rescue (MAR) umożliwiającego szybką alokację pacjenta.
Źródło:
Critical Care Innovations; 2019, 2, 4; 25-35
2545-2533
Pojawia się w:
Critical Care Innovations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znieczulenie zewnątrzoponowe w porodzie drogami natury a urazy okołoporodowe narządu rodnego - charakterystyka porównawcza
Epidural anesthesia in vaginal birth and perinatal injuries – comparative characteristics
Autorzy:
Zawadzka, Zuzanna
Baranowska, Barbara
Duda, Tomasz
Romańska, Aleksandra
Węgrzyn, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2119912.pdf
Data publikacji:
2019-03-21
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
znieczulenie zewnątrzoponowe
urazy okołoporodowe
poród drogami natury
epidural anesthesia
vaginal birth
perinatal injuries
Opis:
Wstęp. W okresie ostatnich 9 lat wzrosła dostępność znieczulenia zewnątrzoponowego stosowanego podczas porodu drogami natury. Mimo iż jest to jedna z najskuteczniejszych metod łagodzenia bólu porodowego, wiąże się z możliwością wystąpienia powikłań. Cel pracy. Porównanie charakterystyki kobiet korzystających i nie korzystających ze znieczulenia zewnątrzoponowego w celu łagodzenia bólu porodowego oraz analiza wpływu zastosowania znieczulenia zewnątrzoponowego na częstość i charakter występowania okołoporodowych urazów narządu rodnego. Materiał i metody. Badanie retrospektywne obejmowało analizę dokumentacji medycznej kobiet rodzących w Szpitalu Specjalistycznym św. Zofii w Warszawie w latach 2015–2018. Kryterium włączenia do badania było urodzenie drogami natury żywego dziecka, w ciąży donoszonej (≥ 37+0 t.c.). Analizie poddano 802 losowo wybrane historie położnicze, grupy badana i kontrolna były równo liczne. Analizowano dane socjodemograficzne i dane pochodzące z wywiadu położniczego oraz urazy okołoporodowe. Dane analizowano za pomocą testów analizy regresji w programie statystycznym Statistica przy założeniu istotności statystycznej p < 0,05. Wyniki. Większość kobiet, która korzystała ze znieczulenia zewnątrzoponowego, mieszkała w mieście, wykonywała zawód niemedyczny oraz rodziła pierwsze dziecko. Analiza danych wykazała, iż średnia długość ciąży w grupie badanej wyniosła 39+5 t.c, a w grupie kontrolnej – 39+2 t.c. Zarówno w grupie badanej, jak i kontrolnej odnotowano utratę krwi w przedziale 250–1500 ml. Więcej kobiet korzystających ze znieczulenia zewnątrzoponowego utraciło powyżej 700 ml krwi. Nacięcia krocza w trakcie porodu dokonano istotnie częściej w grupie badanej. Większą liczbę pęknięć śluzówki pochwy odnotowano w grupie badanej. W grupie badanej zauważono częstsze zastosowanie indukcji prostaglandynami. Wnioski. 1. Ze znieczulenia zewnątrzoponowego jako metody łagodzenia bólu porodowego częściej korzystały kobiety młodsze, rodzące pierwszy raz, oraz te, u których została zastosowana indukcja porodu prostaglandynami. 2. Zastosowanie znieczulenia zewnątrzoponowego wiązało się z większym ryzykiem nacięcia krocza oraz wystąpieniem pęknięcia śluzówki pochwy.
Background. Over the last ten years, the availability of epidural anesthesia used during delivery has increased. Although it is one of the most effective methods of relieving delivery pain, it is associated with the possibility of complications. Objectives. The aim of the study was to compare the characteristics of women using and not using epidural anesthesia to relieve labor pain and to analyze the impact of the use of epidural anesthesia on the frequency and nature of perineal and cervical lacerations. Material and methods. The retrospective study included the analysis of medical records of women giving birth in the Specialist Hospital of St. Zofia in 2015–2018. The criterion for inclusion in study was vaginal birth (≥ 37+0 weeks of pregnancy). 802 randomly selected medical records were analyzed, the study and control group were parallel. Sociodemographic data and data from obstetric history as well as perinatal injuries were analyzed. Data were analyzed by means of regression analysis tests in Statistica statistical program assuming statistical significance of p < 0,05. Results. The majority of women who used epidural anesthesia lived in the city, performed a non-medical profession and gave birth to their first child. Data analysis showed that the average length of pregnancy in the study group was 39+5 weeks of pregnancy and in the control group 39+2 weeks of pregnancy. Both in the test and control groups, there was a loss of blood in the range of 250–1500 ml. More women using epidural have lost more than 700 ml of blood. Episiotomy during labor were significantly more frequent in the study group. A higher number of vaginal mucosal cracks was noted in the study group. In the study group, the use of prostaglandins was more frequently used. Conclusions. 1. Epidural anesthesia was used more often by younger primipara, and those who received prostaglandin induction. 2. The use of epidural anesthesia was associated with a higher risk of episiotomy and vaginal mucus rupture.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2019, 8, 2; 60-63
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The association between body-built and injury occurrence in pre-professional ballet dancers – Separated analysis for the injured body-locations
Autorzy:
Zaletel, Petra
Sekulić, Damir
Zenić, Nataša
Esco, Michael R.
Šajber, Dorica
Kondrič, Miran
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2161934.pdf
Data publikacji:
2017-02-21
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
training
Performance
etiology
predictors
health-status
injuries
Opis:
Objectives This study has aimed at identifying prevalence of injury-occurrence in 24 pre-professional-ballet-dancers (females, 16–18 years of age), and identifying the associations between the body-built and prevalence of injuries. Material and Methods The sample of variables included: body mass, body height, and 3 somatotype characteristics (mesomorph, ectomorph and endomorph) and data on injuries over the preceding year. Results Dancers were mostly ectomorphic-mesomorph (endomorphy: 2.6±0.54, mesomorphy: 3.99±0.77, ectomorphy: 3.23±0.54). The most commonly injured locations were the foot (17% of all injuries) and ankle (17%). Majority of the injuries occurred while practising but 37% of hip-injuries occurred while performing. Ankle-injuries resulted in longest absence from ballet. Endomorphy was related to ankle-injury (odds ratio (OR) = 1.9, 95% confidence interval (CI): 1.4–2.3), ectomorphy to foot injury (OR = 1.7, 95% CI: 1.1–2.9), and body-mass to injury to the toes (OR = 1.7, 95% CI: 1.4–3.1). Conclusions The results of this study allow for recognizing those dancers who are particularly vulnerable to injuries of certain body location. A more profound analysis of the possible mechanisms that lead to hip-injury during performance is needed. Int J Occup Med Environ Health 2017;30(1):151–159
Źródło:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2017, 30, 1; 151-159
1232-1087
1896-494X
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Urazy nerek – leczenie
Renal injuries – treatment
Autorzy:
Ząbkowski, Tomasz
Skiba, Ryszard
Grabińska, Agnieszka
Maliborski, Artur
Syryło, Tomasz
Zieliński, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032931.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
indications
injury
kidney
leczenie operacyjne
medical treatment
surgical treatment
nerka
uraz
leczenie zachowawcze
wskazania
Opis:
The anatomical structure of urogenital system contributes to high risk of mechanical injuries. The group which is particularly exposed to renal injuries are young men doing sports, the injured of road accidents, victims of accidents in the house or at work. The authors present the medical and surgical treatment after renal injuries. There are blunt and penetrating renal injuries as well as a 5-level classification of kidney injuries according to a degree of injuries – AAST. This classification enables to perform a standardization of different patient groups to choose a proper therapy and to predict the results of treatment. The most of renal injuries involves the medical treatment. However, it is often needed the surgical intervention. The indications for surgical treatment are haemodynamic instability, necessity of surgical verification of concomitant injuries, expanding or throbbing perirenal haematoma confirmed in laparotomy, grade 5 injury. The patients with the serious renal injury should undertake necessary medical examinations to determine a range of injury and to undertake the appropriate treatment. Furthermore, the longterm medical controls are recommended. The contemporary treatment’s approaches, especially AAST scale, are going to medical treatment of blunt renal injuries. The injuries of 1–3 grade are usually treated conservatively and in case of grade 4 and 5, a surgical procedure is needed. Conservative treatment of grade 1–3 injuries does not relate to a risk of late complications. The renal-vascular injuries of 5 grade are treated as an absolute indication for exploratory surgery.
Budowa anatomiczna układu moczowo-płciowego naraża go na liczne urazy mechaniczne. Grupę szczególnie wysokiego ryzyka stanowią młodzi mężczyźni uprawiający sport, uczestnicy wypadków drogowych, ofiary wypadków w domu lub w miejscu pracy. Autorzy omawiają postępowanie zachowawcze i operacyjne po urazach nerek. Wyróżnia się urazy tępe i penetrujące oraz pięciostopniową klasyfikację urazów nerek według stopnia odniesionych obrażeń – AAST. Klasyfikacja ta pozwala na dokonanie pewnej standaryzacji różnych grup pacjentów i wyboru właściwej terapii oraz stwarza możliwość przewidywania wyników leczenia. Choć w przeważającej liczbie przypadków urazy nerek są leczone zachowawczo, dość często konieczna jest interwencja chirurgiczna. Wskazaniami do leczenia operacyjnego są: hemodynamiczna niestabilność, konieczność weryfikacji operacyjnej urazów towarzyszących, powiększający się lub pulsujący okołonerkowy krwiak stwierdzony podczas laparotomii, V stopień urazu. Pacjenci z poważnym urazem nerki powinni być poddawani niezbędnym badaniom kontrolnym w celu określenia zakresu urazu i wprowadzenia stosownego leczenia. Ponadto zaleca się im podjęcie kontroli długoterminowych. Współczesne algorytmy postępowania, zwłaszcza skala AAST, preferują zachowawcze leczenie tępych urazów nerek. Urazy I–III stopnia leczone są zwykle zachowawczo, w przypadku urazów IV i V stopnia wymagana jest eksploracja chirurgiczna. Leczenie zachowawcze urazów I–III stopnia nie niesie ze sobą ryzyka późnych powikłań. Urazy nerkowo-naczyniowe V stopnia są traktowane jako absolutne wskazanie do leczenia chirurgicznego.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2013, 9, 3; 267-271
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Urazy nerek – objawy i diagnostyka
Renal injuries – symptoms and diagnostics
Autorzy:
Ząbkowski, Tomasz
Skiba, Ryszard
Grabińska, Agnieszka
Maliborski, Artur
Syryło, Tomasz
Zieliński, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032972.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
diagnostic methods
haematuria
injury
kidney
symptoms
nerka
uraz
krwiomocz
objawy
metody diagnostyczne
Opis:
The authors present the classification, symptoms and diagnostic methods of renal injuries. These injuries can be life-threatening, but most of them are mild and can be managed conservatively. No less than 75% patients who were diagnosed with renal injuries are men. The group which is particularly exposed to renal injuries are young men doing sports, the injured of road accidents, victims of accidents in the house or at work, victims of fights and assaults. The results of conducted studies indicate that haematuria, pain and ecchymosis in the lumbar region, fractured ribs as well as abdominal mass can be the symptoms of renal injury. There are blunt and penetrating renal injuries as well as a 5-level classification of kidney injuries according to a degree of injuries – AAST. This classification enables to perform a standardization of different patient groups to choose a proper therapy and to predict the results of treatment. The mechanism of injury, its placement and severity are the standard guidelines within a choice of diagnostic methods and indications for treatment’s strategy. The imaging examinations are necessary in diagnostics of abdomen injuries with a suspicion of renal injury. Among the imaging examinations used in diagnostics of injuries of urogenital system and renal injuries it is to enumerate: ultrasonography, computed tomography, urography, arteriography and angiography. Computed tomography of abdomen with contrast injected into an intravenous line is a gold standard in diagnostics of renal injuries. If computed tomography is not available, it is recommended to perform ultrasonography as an examination of first choice.
Autorzy przedstawiają klasyfikację, objawy i metody diagnostyczne urazów nerek. Urazy te mogą zagrażać życiu, jednak większość z nich ma łagodny przebieg i można je leczyć zachowawczo. Aż 75% pacjentów, u których stwierdzono uszkodzenia nerek, to mężczyźni. Grupę szczególnie narażoną stanowią młodzi mężczyźni uprawiający sport, uczestnicy wypadków drogowych, ofiary wypadków w domu lub w miejscu pracy, ofiary bójek i napadów. Z przeprowadzonych badań wynika, że objawami urazu nerek mogą być: krwiomocz, bóle i zasinienia w okolicach lędźwiowych, złamania żeber, napięty brzuch. Wyróżnia się urazy tępe i penetrujące oraz pięciostopniową klasyfikację urazów nerek według stopnia odniesionych obrażeń – AAST. Klasyfikacja ta pozwala na dokonanie pewnej standaryzacji różnych grup pacjentów i wyboru właściwej terapii oraz stwarza możliwość przewidywania wyników leczenia. Mechanizm urazu, jego umiejscowienie i ciężkość stanowią podstawowe wytyczne w wyborze metod diagnostycznych oraz postępowania leczniczego. Niezbędnym elementem diagnostyki urazu jamy brzusznej z podejrzeniem uszkodzenia nerek jest wykonanie badań obrazowych. Wśród badań obrazowych mających zastosowanie w diagnostyce urazów układu moczowo-płciowego oraz nerek należy wymienić: ultrasonografię, tomografię komputerową, urografię, angiografię i arteriografię. Tomografia komputerowa jamy brzusznej z dożylnym podaniem środka cieniującego stanowi złoty standard w diagnostyce urazów nerek. Przy braku dostępności tomografii komputerowej zalecane jest wykonanie ultrasonografii jako badania pierwszego rzutu.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2013, 9, 3; 263-266
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Epidemiological characteristics, seasonality, trends of dog bite injuries, and relationship with meteorological data
Autorzy:
Yılmaz, S.
Delice, O.
Yılmaz, S.İ.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28761705.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Źródło:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2023, 30, 2; 229-234
1232-1966
Pojawia się w:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prediction and classification of pressure injuries by deep learning
Wykrywanie i klasyfikacja odleżyn z wykorzystaniem deep learning
Autorzy:
Yilmaz, A.
Kızıl, H.
Kaya, U.
Cakır, R.
Demiral, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2047948.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:
deep learning
pressure ulcers
artificial intelligence
nursing care
odleżyny
sztuczna inteligencja
opieka pielęgniarska
Opis:
Pressure injuries are a serious medical problem that both negatively affects the patient's quality of life and results in significant healthcare costs. In cases where a patient doesn’t receive appropriate treatment and care, death may result. Nurses play critical roles in the prevention, care, and treatment of pressure injuries as members of the healthcare team who closely monitor the health status of the patient. Today, the use of artificial intelligence is becoming more prevalent in healthcare, as in many other areas. Artificial intelligence is a method that aims to solve complex problems by using computers to mathematically simulate the way the brain works. In this article, we compile and share information about a deep learning model developed for the detection and classification of pressure injuries. Deep learning can operate on many types of data. Convolutional Neural Networks (CNN) prefer images because they can handle 2D arrays. In this case, the images, annotated according to the National Pressure Injury Advisory Panel pressure injury classification system, have been fed into a deep learning model using CNN. The developed CNN model has a 97% success in detecting and classifying pressure injuries, and as more images are collected and fed into the CNN, the prediction accuracy will increase. This deep learning model allows for the automatic detection and classification of pressure injuries, an indicator of health outcomes, at an early stage and for quick and accurate intervention. In this context, it is expected that the quality of nursing care will increase, the prevalence of pressure injury will decrease, and the economic burden of this health problem will decrease.
Odleżyny są problemem zdrowotnym, który negatywnie wpływa na jakość życia pacjenta i powoduje poważne koszty opieki. W przypadku braku odpowiedniego leczenia i opieki może to doprowadzić do śmierci pacjenta. Pielęgniarki odgrywają kluczową rolę w zapobieganiu, opiece i leczeniu odleżyn jako członkowie zespołu opieki zdrowotnej, którzy ściśle i stale monitorują stan zdrowia danej osoby. Obecnie w dziedzinie zdrowia, podobnie jak w wielu innych dziedzinach, coraz częściej wykorzystuje się sztuczną inteligencję. Sztuczna inteligencja jest metodą, która ma na celu rozwiązywanie złożonych problemów poprzez matematyczne symulowanie sposobu działania mózgu z wykorzystaniem komputerów. Niniejszy artykuł jest przeglądem zaprojektowanym w celu podzielenia się informacjami na temat modelu deep learning opracowanego do wykrywania i klasyfikacji odleżyn. Deep learning może działać na wielu typach danych. Konwolucyjne sieci neuronowe (ang. convolutional neural networks, CNN) preferują obrazy, ponieważ mogą obsługiwać macierze 2D. Obrazy, uporządkowane zgodnie z systemem klasyfikacji odleżyn według National Pressure Injury Advisory Panel (NPIAP), zostały przekształcone w "Deep Learning Model" z wykorzystaniem CNN. Opracowywany model CNN ma 97% skuteczności w wykrywaniu i klasyfikowaniu odleżyn, a im więcej obrazów zostanie zebranych i wykorzystanych w CNN, tym większe będzie prawdopodobieństwo trafnej prognozy. Ten model deep learning daje możliwość automatycznego wykrywania i klasyfikacji odleżyn, które są wskaźnikiem jakości zdrowia, na wczesnym etapie oraz dokładnej i szybkiej interwencji. W tym kontekście oczekuje się, że jakość opieki pielęgniarskiej wzrośnie, zmniejszy się częstość występowania odleżyn oraz obciążenie ekonomiczne związane z tym problemem zdrowotnym.
Źródło:
Health Problems of Civilization; 2021, 15, 4; 328-335
2353-6942
2354-0265
Pojawia się w:
Health Problems of Civilization
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Application of NPWT in the surgical treatment of wounds and injuries of various locations - case series
Autorzy:
Yaroslav, Zarutskii,
Aslanyan,, S.A.
Plis,, I.B.
A.O, Kompaniiets,
Goncharuk,, V.S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/776434.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Fundacja Medigent
Opis:
In the modern world, local military conflicts are not uncommon. A feature of local wars is a dynamically changing tactical situation, which can lead to massive losses and more serious injuries. This creates new challenges related to the treatment of combat trauma victims. We analyzed our experience of application of NPWT in complex surgical treatment of combat wounds and injuries of various locations.
Źródło:
Negative Pressure Wound Therapy Journal; 2018, 5, 3
2392-0297
Pojawia się w:
Negative Pressure Wound Therapy Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cervical spine injuries in Poland – epidemiology, divisions, and causes
Autorzy:
Wolan-Nieroda, Andżelina
Maciejczak, Andrzej
Guzik, Agnieszka
Przysada, Grzegorz
Wyszyńska, Justyna
Szeliga, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/454659.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
epidemiology
cervical spine
injury
Opis:
Aim. The aim of the study was to review the literature on the prevalence of cervical spine injuries divided between the level of the injury and the causes of fractures. Material and methods. A review of Polish and foreign literature was performed. The following databases were searched: PubMed, Medline, Science Direct, Termedia, and Polish Medical Bibliography. Literature analysis. In Poland the incidence of spinal injuries, including damage to the cord, is estimated at the level of 25–35 persons per one million of the population, half of these being cervical spine injuries. More than one in three of all spinal injuries affect the atlantoaxial and occipital area. It is estimated that axis fractures occur in up to 40% of the cases involving cervical spine injury. Odontoid fractures constitute 10–15% of all cervical spine fractures. Hangman fractures account for 20% of vertebral fractures. Cervical spine injuries more frequently occur in males than in females, and the relevant rates for males are from 1.5 to 2.7 times higher. The most common causes of cervical spine injuries include road traffic accidents, accounting for 33 to 75% of the cases, falls from heights (15–44%) and sports injuries (4–18%). Cervical spine injuries are most often diagnosed in subjects over thirty years of age. Such injuries most commonly are related to the second, fifth and sixth cervical vertebrae. On the other hand damage to the first and second cervical vertebrae is often observed in the same patients who are found with injury to lower cervical vertebrae (approx. 9% of the cases). In the group of advanced age subjects the most frequent cervical spine injuries are axial fractures and they are diagnosed in 15% of adult patients with cervical spine fractures.
Źródło:
European Journal of Clinical and Experimental Medicine; 2017, 1; 66-70
2544-2406
2544-1361
Pojawia się w:
European Journal of Clinical and Experimental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Return to physical activity after the surgical treatment of distal biceps tendon tears
Powrót do aktywności fizycznej po leczeniu operacyjnym zerwanego przyczepu dystalnego ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia
Autorzy:
Wójtowicz, Maria
Ciechanowicz, Dawid
Ufnalska, Barbara
Rękawek, Krzysztof
Kołodziej, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311516.pdf
Data publikacji:
2023-11-20
Wydawca:
Wydawnictwo Exemplum
Tematy:
biceps tear
distal biceps surgery
return to sport
physical activity
sports injuries
zerwanie ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia
chirurgiczna rekonstrukcja ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia
powrót do sportu
aktywność fizyczna
urazy sportowe
Opis:
Introduction. Distal biceps tendon tears remain relatively rare, representing 3% of all biceps injuries and having an incidence of 1.2 per 100,000. A distal biceps tendon tear is usually caused by an eccentric load to a flexed elbow and despite mostly affecting 40-50-year-old men, it also occurs in physically active patients at a younger age. Aim. The purpose of this study was to analyze whether physically active patients return to a pre-injury level of activity after the surgical reconstruction of distal biceps tendon tears. Materials and methods. The study included 20 patients treated surgically due to distal biceps tendon tears. The data from patients’ medical histories were analyzed. The post operative outcome and the level of physical activity was assessed using the Author’s Physical Activity Questionnaire (APAQ), Oxford Elbow Score (OES) and QuickDASH. A follow-up was conducted on average after 45.8 (±14.52) months. Results. All patients reported that they had returned to their pre-injury physical activity after surgery. Sixteen patients (80%) reached a pre-injury activity level, while 4 (20%) were unable to return to the same activity level. The reasons included fear of re-injury (n=4) and pain in the operated limb during physical activity (n = 2). The most common physical activities were: weightlifting (n = 11, 55%) and martial arts (n = 6, 30%). Patients before the injury undertook physical exercise 4.32 (±1.67) times a week, and post-injury 3.84 (±1.95) times a week (p = 0.035). The median time spent doing physical activity during the week decreased from 360 (IQR, 285-450) minutes pre-injury to 300 (IQR, 180-420) minutes post-surgery (p = 0.028). The patients started returning to training sessions on average 12.05 (±10.65) weeks after surgical treatment and a full return to physical activity was observed after 36 (±33.87) weeks. In the Oxford Elbow Score, the average score was 46.74 (±2.2), while the QuickDASH score was 1.58 (range, 0-6.8). Conclusions. The surgical treatment of a distal biceps tendon tear allows patients to return to physical activity in most cases.
Wstęp. Zerwanie dystalnego ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia zdarza się stosunkowo rzadko, stanowi 3% wszystkich urazów bicepsa i występuje z częstością 1,2 na 100 000. Zerwanie dystalnego ścięgna bicepsa jest zwykle spowodowane ekscentrycznym obciążeniem w zgięciu stawu łokciowego. Dotyczy głównie mężczyzn w wieku 40-50 lat, ale występuje również u aktywnych fizycznie pacjentów w młodszym wieku. Cel. Celem badań była analiza fizycznej aktywności chorych po chirurgicznej rekonstrukcji zerwanego dystalnego ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia. Materiał i metody. Badaniem zostało objętych 20 pacjentów leczonych operacyjnie z powodu zerwania dystalnego ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia. Analizie poddano dane z historii chorób pacjentów. Wyniki pooperacyjne i poziom aktywności fizycznej oceniano za pomocą Autorskiego Kwestionariusza Aktywności Fizycznej (APAQ), Oxford Elbow Score (OES) i QuickDASH. Okres obserwacji wynosił średnio 45,8 (±14,52) miesięcy. Wyniki. Wszyscy pacjenci zgłosili, że po operacji powrócili do aktywności fizycznej sprzed urazu. Szesnastu pacjentów (80%) osiągnęło poziom aktywności sprzed urazu, 4 (20%) nie było w stanie osiągnąć poziomu aktywności fizycznej sprzed urazu. Przyczynami były: strach przed ponownym urazem (n = 4) oraz ból operowanej kończyny w czasie aktywności fizycznej (n = 2). Najczęstszymi aktywnościami fizycznymi podejmowanymi przez pacjentów były: podnoszenie ciężarów (n = 11, 55%) i sztuki walki (n = 6, 30%). Pacjenci przed urazem podejmowali aktywność fizyczną 4,32 (±1,67) razy w tygodniu, a po urazie 3,84 (±1,95) razy w tygodniu (p = 0,035). Mediana czasu spędzonego na aktywności fizycznej w ciągu tygodnia zmniejszyła się z 360 (IQR, 285-450) minut przed urazem do 300 (IQR, 180-420) minut po operacji (p = 0,028). Pacjenci rozpoczynali powrót do treningów średnio 12,05 (±10,65) tygodni po zabiegu operacyjnym, natomiast pełny powrót do aktywności fizycznej zaobserwowano po 36 (±33,87) tygodniach. W skali Oxford Elbow Score średni wynik wyniósł 46,74 (±2,2), natomiast w skali QuickDASH 1,58 (zakres, 0-6,8). Wnioski. Chirurgiczne leczenie dystalnego zerwania ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia w większości przypadków pozwala pacjentom na powrót do aktywności fizycznej.
Źródło:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2023, 88, 4; 172-177
0009-479X
2956-4719
Pojawia się w:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozmiar uszkodzeń drzew pozostających podczas nasiębiernej zrywki w drzewostanie sosnowym przy wykorzystaniu posztucznej metody szacowania
Size of the damage to the trees remaining during the digging skidding in Scots pine stand using the original method of estimation
Autorzy:
Wójcik, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/978984.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Leśne
Tematy:
drzewostany sosnowe
zrywka drewna
zrywka nasiebierna
forwardery
uszkodzenia drzew
leśnictwo
oddziaływanie na las
metody szacowania szkód
damaged trees
frequency of injuries
selective thinning
skidding
forwarder
Opis:
The purpose of the research was to present problems related to the damage to the stand resulting from the scraping works performed on its surface, mainly with the use of forwarder skidding. The research was conducted in thinned Scots pine stands in the IV and V age class in the Wipsowo Forest District (northern Poland). In the selected stands we carried out the inventory of the stand layers. Based on the obtained data, the level of damage to trees after thinning operations was calculated. Damage resulting from the skidding with forwarder in the individual manipulation plots was at a level of 18.2−18.7% in the method used by the Wipsowo Forest District, while in the method proposed by the author damage level equaled 3.9−9.8%. It was found out that the highest number of damage occurred in the belt up to 5 m from the skidding trail, especially at the width of the trails below 4 m. The damage is most affected by the stand density – the higher it is, the more trees are damaged.
Źródło:
Sylwan; 2020, 164, 03; 216-225
0039-7660
Pojawia się w:
Sylwan
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rodzaje urazów i częstość ich występowania w siatkówce wyczynowej kobiet = Types of injuries and frequency of occurrence in womens volleyball
Autorzy:
Wójcik, Gustaw
Skalska-Izdebska, Renata
Śliwińska, Ewa
Szulc, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/765479.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydział Nauk o Ziemi i Gospodarki Przestrzennej. Katedra Kultury Fizycznej
Tematy:
uraz sportowy, piłka siatkowa, zwichnięcia, skręcenia, sport injury, volleyball, dislocations, torsion joint.
Opis:
Wójcik Gustaw, Skalska-Izdebska Renata, Śliwińska Ewa, Szulc Anna. Rodzaje urazów i częstość ich występowania w siatkówce wyczynowej kobiet = Types of injuries and frequency of occurrence in women's volleyball. Journal of Education, Health and Sport. 2016;6(12):98-108 eISSN 2391-8306. DOI http://dx.doi.org/10.5281/zenodo.192457http://ojs.ukw.edu.pl/index.php/johs/article/view/4036    The journal has had 7 points in Ministry of Science and Higher Education parametric evaluation. Part B item 755 (23.12.2015).755 Journal of Education, Health and Sport eISSN 2391-8306 7© The Author (s) 2016;This article is published with open access at Licensee Open Journal Systems of Kazimierz Wielki University in Bydgoszcz, PolandOpen Access. This article is distributed under the terms of the Creative Commons Attribution Noncommercial License which permits any noncommercial use, distribution, and reproduction in any medium,provided the original author(s) and source are credited. This is an open access article licensed under the terms of the Creative Commons Attribution Non Commercial License(http://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/) which permits unrestricted, non commercial use, distribution and reproduction in any medium, provided the work is properly cited.This is an open access article licensed under the terms of the Creative Commons Attribution Non Commercial License (http://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/) which permits unrestricted, non commercialuse, distribution and reproduction in any medium, provided the work is properly cited.The authors declare that there is no conflict of interests regarding the publication of this paper.Received: 02.11.2016. Revised 22.11.2016. Accepted: 03.12.2016.   RODZAJE URAZÓW I CZĘSTOŚĆ ICH WYSTĘPOWANIA W SIATKÓWCE WYCZYNOWEJ KOBIET TYPES OF INJURIES AND FREQUENCY OF OCCURRENCE IN WOMEN'S VOLLEYBALL Gustaw Wójcik1, Renata Skalska-Izdebska2, Ewa Śliwińska2, Anna Szulc3 1Państwowa Szkoła Wyższa im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej. Wydział Nauk o Zdrowiu i Nauk Społecznych, Katedra Kultury Fizycznej i Fizjoterapii2Uniwersytet Rzeszowski, Wydział Medyczny, Instytut Fizjoterapii3Uniwersytet Medyczny w Lublinie, Wydział Nauk o Zdrowiu, Katedra Rehabilitacji  STRESZCZENIEWstęp: Sport wyczynowy od zawsze był nieodłącznie związany z kontuzjami i uszkodzeniami narządu ruchu. Medialna promocja sportu oraz jego komercjalizacja zmusiły zawodowych sportowców do znoszenia obciążeń treningowych przekraczających możliwości organizmu. W celu osiągnięcia jak najlepszych wyników, zaczęto wprowadzać do sportu wyczynowego coraz młodszych zawodników, których organizmy trudno znoszą nadmierne obciążenia treningowe. Ciągła pogoń za sukcesem, realizowana zgodnie z zasadą „cel uświęca środki”, doprowadziła do gwałtownego wzrostu liczby urazów i uszkodzeń narządu ruchu od drugiej połowy XX wieku.Cel pracy: celem pracy było zbadanie, jaki rodzaj urazu występował najczęściej wśród zawodowych siatkarek, jakiej okolicy ciała najczęściej dotyczył oraz czy powodował wystąpienie dysfunkcji w uszkodzonej części ciała.Materiał i metody: Badanie przeprowadzono na grupie 31 zawodowych siatkarek trenujących w polskich klubach orlenligowych i pierwszoligowych. W celu oceny rodzaju i częstotliwości najczęściej występujących urazów posłużono się ankietą autorską. W opracowaniu wyników wykorzystano program Statistica 10.0Wyniki: Wśród badanych zawodniczek 96,7% doznało w swojej karierze urazu. Większość kontuzji dotyczyła stawów w tym najwięcej skokowego (67,7%) i kolanowego (48,3%).Wnioski: Najczęściej występującym urazem wśród siatkarek trenujących wyczynowo były skręcenia stawu. Obszarem ciała, najczęściej ulegającym kontuzjom, był staw skokowy. Słowa kluczowe: uraz sportowy, piłka siatkowa, zwichnięcia, skręcenia ABSTRACTBackground: Professional sport is always integrally connected with injuries of body. Media promotion of sport and its commercialisation forces players to endure training load, which crosses their bodies possibilities. To achieving the best scores, people was starting to bring younger players to proffesional sport. Their bodies wasn’t completely formed and not be able to  match excessive training load. Unstoppable pursuit of success led to sudden increase of sport injuries since the second half of 20th century.Aim: The aim of this thesis is examination which kind of injury is generally appearance and in which part of the body it generally occurs.Material and methods: The thesis is conducted on a group of 31 professional women volleyball players from Orlenliga and first league. To assessment the kind and frequency of the most common injuries the own questionnaire has been used. In elaboration of results, the Statisctica 10.0 program has been used.Results: Among professional women volleyball players 97,6% had an injury. Injuries mostly concern joints, especially ankle and knee.Conclusion: The most common injuries in professional women volleyball is joint sprains. Injuries mostly occur in the ankle. Key words: sport injury, volleyball, dislocations, torsion joint.
Źródło:
Journal of Education, Health and Sport; 2016, 6, 12
2391-8306
Pojawia się w:
Journal of Education, Health and Sport
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 234

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies